Montgomery op tweede plan
Politiepaarden moeten
heel wat kunnen
Volgend hoofdstuk dicteert "m"h
Eisenhower
Gesprek met de bevolking
heöen
DE MAN-
Weg naar Antwerpen
wordt vrijgemaakt
het leven van
MONTGOMERY
XIX
Wederopbouwtentoonstelling wil zijn:
Prachtige maquettes
S»
Wordt België-Holland
niet uitgezonden?
Gewend aan feestklanken, vuurwerk
en deinende massa's
Buivenyoordestraat
nummer 36
Van der Lugt Melsertf
en Kaart 'samen
Voetbalprogramma
SB
Donderdag 10 'April-1947.
OX GBT1VIJFlLD mag men van Montgomery zeggen, vooral "toen hij
met de legers van Rommel had afgerekend, dat hU woord gebonden
heeft. HU had z.tfn grootsten slag geleverd, had met honderdduizenden
mannen gemanoeuvreerd naar eigen goeddunken, zonder moeite, alsof het
om een compagnie ging. En nu was hü dc onbetwistbare meester van
het slagveld, evenals van den weg, die tot den genadeslag zou lelden.
waarschijnlijk ook het conflict met
Japan verlengd. Misschien was het
de moeite waard geweest, Monty's
plannen uit te voeren, maar zelfs
onder de Engelschen had hij tegen
standera.
De Russen hadden in die periode
honderdvijftig divisies noodig om
de Oder te bereiken. Dachten de
Geallieerden Duitschland buiten ge
vecht te stellen met niet meer dan
veertig divisies
Een gebeurtenis zou onge-
tivyfoJd tot de verwezenlijking
van Montgomery's plannen ge
leld hebben; het slagen van
den bomaanslag op Hitler in
Juli 1944. In het licht van dc
verklaringen ln Neurenberg valt
het niet te ontkennen, dat als
Hitler gedood was, Duitsch
land aan het einde van 1944 In
eengestort zon zijn. Maar liet
complot mislukte en Montgo
mery gehoorzaamde. Hij begon
den weg naar Antwerpen vrij
te maken.
GEEN ANIMOSITEIT
TTr bleef niet de minste animo-
'siteit bestaan tusschen hem en
Eisenhower, evenmin als dat het
geval was ten aanzien van Alexan
der na.de campagnes in Sicilië en
Italië. Hy had een andere meening
gehad op een technisch punt, maar
:eder bleef de rechtschapenheid en
de goede bedoeling van den ander
respecteerden.
Op dit moment besloot de Brit-
sche ministerraad om de zoo ver
diende benoeming van Montgomery
OP dat moment liet Eisenho
wer weten, dat Montgomery
In rang zou worden teruggeplaatst
Voortaan zou hij nog slechts het.
com mand o uitoefenen over de twee
Engclsche legers, terwijl Elsenho
wer zelf de functie op zich zou ne
men van bevelhebber over alJe ope
raties.
Voor den gróoton overwinnaar in
den, slag van Frankrijk was dit
niciiws ongetwijfeld een bittere ont
goocheling, een vernedering, die de
vreugde van de overwinning be.
dierf.
Toch deed Eisenhower niet an
ders dan wat tevoren overeen was
g-;omnn. Reeds lang was vastge
steld, dat hij de opperbevelhebber
was en dat hij zelf in Frankrijk de
teugels in handen zou nemen. Hij
deed dit, zonder ecnïg blijk van on
hoffelijkheid of jalouzie; hij gaf bo
vendien te kennen, dat de adviezen
van Montgomery over de algemee-
ne wijze van oorlogvoeren altijd
met groote vreugde door hem zou
den worden ontvangen. Overigens
heeft het er toch iets van weg, dat
Eisenhower's besluit min of meer
door de omstandigheden afge
dwongen was. Vijf Amerikaansche
legers toch. bevonden zich in Frank
rijk en slechts twee Britsche. De
generaals van de eerste (om maar
niet te spreken van het Congres en
het publick in de Vcreenigde Sta
ten) waren er niet op gesteld be
velen van Montgomery te blijven
ontvangen. Zfj vonden, dat het er
op zou lijken of men twijfelde aan
nun eigen bekwaamheid. Aan den
anderen kant was oen geallieerd
hoofdkwartier geschapen, juist met
het oog op-deze situatie en Enge
land had niet Montgomery aange
wezen als toegevoegd chef van het
TeddereVeI' maar luchtmaarschaJk
Het was duidelijk,dat Montgo
mery niet dóór kon gaan Eisenho-
wiïintLÏÏÏÏfÜ te WeaE«ft zonder
aacchging m Amerika te
wflïin^'r ™ar dic rcdenecringcn
Montgomery niet door-
had een 3éhitteren-
Spvm'erVinninff behaald, blijk ge-
§at den^-fu? stJategisch kunnen
Sn- Pt ief en een ongeloof-
Sra S S,ï bezorgd. Het scheen
daf^ ml £nders da" rechtvaardig,
b£fThenk?„ÏOl,emg Vertrouwen
opperbevel en Montgomery
hadden totaal verschillende meenin-
een over de wijze, waarop de oorlog
moest worden-voortgezet Montgo
mery vond nu het moment aange-:
broken om een beslissenden slag te
leveren, die'DuItschland.direct bul
ten gevecht ioïi 'stéllen.' Met behulp
van een 40 divisies, dus ongeveer 'n
millioen soldaten en het beste deel
der luchtmacht, maakte hh' zich
sterk door Noord-Europa te kunnen
marcheeren, het Ruhrgebied te .ver
overen en Duitschland tot overgave
te dwingen. Om dit plan te verwe
zenlijken achtte hij het noodig, dat
de geallieerden op den rechtervleu
gel half"maakten (midden-Frank
rijk) en voorrang gaven, wat ben
zine, voertuigen en ravitailleering
betreft aan de colonnes, die in het
Noorden opereerden. Overigens had
hij in overeenstemming met dit
plan Bradley al bevel gegeven £?a-
rijs te nemen, de opening tusschen
de hoofdstad en Orlans te vullen
en dante stoppén.
GUNSTIG TIJDSTIP
HIJ stemde toe, dat.het plan een
zeker risico in zich had, maar
het tijdstip was gunstig, de vijand
was de kluts kwijt. Was men een-"
maal in het Ruhrgebied, dan was
het voldoende hier drie 'maanden
een maximum aan strijdkrachten te
handhavenende'oorlog zou af-
geloopén zijn.
Het opperbevel verzette zich te
gen dit plan, Het was te,gevaarlijk
geheel Frankrijk achter zich te la
ten en een flank van honderden ki-
meters open to laten. Misschien
zouden eenige eenheden tot in het
Ruhrgebied doordringen, maar daar
zouden zy direct omsingeld en van
de hoofdmacht afgesneden worden.
Het was dus strikt noodzakelijk
eerst een groóte haven voor dc ra
vitailleering aan de Noordzee te
veroveren. Alle legers (en dat wa
ren er in het vervolg zeven) moes
ten dan tegelijk naar den Rijn. op
trekken..
Montgomery protesteerde: „Zoo'n
tacüék zou den oorlog maanden
Verlengen, Als wl) den-vijand aan
vallen op een uitgestrekt front zon
der diepte, zal-Von Runstedt ons te
gen houden met eén ondiepe linie
van soldaten en kunnen wij niet
doorbreken. Als men zonder uitstel
aanviel in de maand Augustus zou
de vijand niet iri staat zijn aan een
machtigen en geconcentreerden
stoot weerstand te bieden.
Dóór. middel van brieven en
afgezanten bleef men, argumen-
ten uitwisselen en tenslotte
liep het uit op een pijnlijke con
ferentie tusschen Eisenhower en
Montgomery. En tenslotte werd
het een kwestie van eén supè-
rleur, die van 'zijn autoriteit
gebruik maakt.
Het opperbevel was van meening
dat de Geallteerden niet eén smalle
en lange penetratie op vijandelijk
grondgebied tot stand konden bren
gen, omdat zij n ie to ver diep-water-
havens beschikten.
De verbindingslijnen eindigden
nog op het NörmandiSche strand én
bij Cherbourg en de herfst was in
aantocht. Het Opperbevel besloot
(lus, dat het absoluut noodzakelijk
was alvorens Duitschland den
,genadcslag te geven over-havens
te beschikken, die de ravitailleering
mogelijk zouden male en. Het; eerste
doel moest diis zijn bruggenhoofden
aan den Rijn te vormen en de rivier
niet over te steken voordat Ant
werpen of Rotterdam konden wor
den gebruikt." A
Voor een leek, die een bliïc' ln
Ket verleden werpt, is het moeilijk,
uit te makeS. wie gelijk had. Die
zes maanden, dier de oorlog Jn
Europa langer duurde, hebben er
sterk toe bijgedragen, den honger
te, verergeren; die in Europa volgde,
hebben- den dood varL duizenden
tot maarschalk wereldkundig te
maken.
Er bestond een groot verschil
tusschen Engclschen en Amerika
nen in de wijze, waarop zij den oor
log aanvoelden.
Dc Amerikanen, 500 kilometer
van «het oorlogstooncel verwijderd,
beschouwden den oorlog nimmer als
<Jc bewoners van Europa en Rus
land. Voor hen was het nooit een
gevecht op leven en dood, voor de
verdediging van den eigen bodem;
hot was een dramatisch gebeuren,
dat zich in de verte afspeelde. De
vernietiging van ccn leger betee-
ker.de voor hen r.iet, dat op den vol
genden dag Kansas of Pittsburg in
de asch gelegd zou worden.
Dc Amerikaan vocht niet met
den moed der wanhoop, maar het
de overtuiging, dat hij vocht voor
een rechtvaardige zaak.
Op deze wijze stond ook Eisen
hower tegenover den oorlog: hij
vocht voor een idee, misschien ook
voor een traditie.
Maar Montgomery achtte het
zijn plicht om koelbloedig een plan
od te stellen, dat zoo moordend mo
gelijk moest zijn. en er dan niet
meer van af te wijkenhij liet zich
nimmer afleiden door plaatselijke
successen, door geestdrift of door
de openbare meening.
Dat verklaart de fundamenteel
verschillende wijze van reageeren
der Amerikaansche en Britsche be
velhebbers. Sommige phasen van
den strijd, die door de eersten be
schouwd werden als het maximum
van succes, werden door Montgo
mery op een geheel andere manier
beoordeeld.
(Wordt vervolgd)
5 5
5J
BENEDEN in de hal van het oude museum Boymans, thans bureau
voor Volkshuisvesting, zit het eiken dag vol met menschen, die een
woning zoeken. Zij worden echter maar al te dikwijls teleurgesteld. Rot
terdam is nog niet uit zijn asch herrezen en de tienduizenden nieuwe
woningen, die er. moeten komen, zijn er nog niet.
Al die huizenzoekers vermoeden niet, dat twee trapjes.hooger.ni het
zelfde gebouw, een nieuwe, grootsehe stad voor. hen in elkaar getimmerd,
wordt. Getimmerd in den letterlijken zinwant baksteen, cement of beton
komt er niet bij te pas.
geweldig houten opper-
zes bij tien meter Wordt
Vijfentwintig enthousiaste tim
merlui zijn sinds korten tijd op den
ruimen zolder van het oude Boy-
mans bezig de maquettes, wand
platen en reliëfkaarten'te vervaar
digen, die op den l8en Mei, den
„dag van den wederopbouw", in
museum Boymans tentoongesteld
zullen worden.
De timmerlui hebben zichbaar
plezier in hun werk. Dit is nog eens
wat andere dan beton bekistingen
maken of kozijnen schaven 1 Met
hout, triplex, board, lijmen een
kwastje verf, verrichten ze wonde-,
rëüi
Op een w
vlak van zes bij
het toekomstige binnenheurtvaart-
centrüm „aangelegd". Het gaat al
leen een beetje vlugger dan in wer
kelijkheid. Het „grondwerk" was
het eerst voor elkaar. De Maas- en
de insteckhavens zjjn gemarkeerd
met een helblauw-kleurtje, terwijl
de Maasboulevard in wording is.
Daar. komt Jantje, het timmer
mansmaatje, aandragen met een
houten gevalletje. Zijn oudere col
lega past het op den boulevard. Nu
zie je ineens, dat het een der hooge
kantoorflats moet vooratellen, die
langs de boulevard zijn-, geprojec
teerd. De steekbeitel wordt even in
het hout gezet enklaar is de
fundcering voor het gebouw!
Op een andere plaats op den zol
der .worden houten miniatuur auto-
tjes en scheepjes „aan den loopen
den band" gemaaktStraks zullen
'ze op de maquettes de suggestie
van een druk weg- en scheepsver
keer' geven..
Het is een gezellig knutselwerk,
waar je lust krijgt om aan mee te
doen. Geen wonder, dat vele van dc
25 timmerlui, beter betaald werk in
den steek hebben gelaten, om aan
den interessanten bouw van de ma
quettes to kunnen meewerken.
Trotsch tooiien ze dc gereedge
komen bouwsels: maquettes van
het industrieterrein in den Spaan-
fichen polder, van een inboorlingen-
dorp in Polyncsië en van het be
roemde Khorsabad van den Perzl-
schen koning Sargen, die in de £>c
eeuw voor onze jaartelling, rogeer
de. -
Wat heeft de. wederopbouw van
Rotterdam nu te maken met derge
lijke bouwsels als een inboorlingen-
dorp en een oud-Perzische badin
richting!
Zelfs *n kaffer. Iiccft 'n plan
Het antwoord op die vraag geeft
de architect, die tezamen met ccn
letterkundige en een zakenman, de
werkcommissie vormt, die het ge
meentebestuur heeft ingesteld om
de wederopbouwpróblemen in onze
stad in vereenvoudigden en aan-
trekkelijkch vorm tot de massa te
brengen.
„Wij willen de Rotterdammers
laten zien", zegt de architect, „dat
planmatige bouw feitelijk mets
nieuws is. Zelfs een kaffer heeft
een plan, wat duidelijk te zién is
aan de geordende bouw van de.hut-
tm' en de plaatsen van totems en
oiferblokken. Steden in dé oudheid
en in onzen tijd <b.V. Cincinatti),
zijn Rotterdam al vóór geweest met
planbouw.
Maar de uitheemsche voorbeelden
vormen slechts een onderdeel van
hetgeen tentoongesteld zal worden.
Vóór alles is het den organisatoren
er om te doen, de belangstelling van.
dc burgerij voor het stadsplan tot
niéuw leven te brengén. Onze ste
debouwers kunnen, het niet. stellen
zonder'het voortdurend medeleven
van de burgerij; zij wenschen in een
„gesprek met de bevolking", cc
mentaar uit te lokken op de wc-
deropbouwplannen, opdat ieder bur
ger gaat beseffen,t cfat hifj op deze
wijze meehelpt zijn stad zoo mooi
en goed mogelijk te maken.
De tentoonstelling, die - tmgeveer
twintig zalen en kabinetten van
museum Boymans zal omvatten,
zou men als de inléiding tot dit
„gesprek" kunnen beschouwen. Den
Rotterdammer zal zijn nieuwe stad
zichtbaar worden in tientallen:ma
quettes, teekeningen en reliëfs. Het
hoe en waarom van het plan zaL
hem op bevattelijke wijze met slag
zinnen e.d. duidelijk worden ge
maakt.
De stedebouwers toonen hun goe
den wil en hun.enthousiasme. Dat
deze óp den 18en Mei, blj: de ope
ning van déze leerzame, tentoon
stelling, weerklank mogen vinden
bij de burgerij van onze stadk.
Al zullen vele Holland ach e vrouwen bovenstaande f ietspakjes van
dunne grijze wollen stof met witte strepen een bedje „pgama-ochtig'!
vindenzij moeten toch toegeven, dat deze sportieve meisjes .er aardig
en vlot mee uitzien. Vergeet niet,,., m Amerika kua alles!
De mogelijkheid bestaat» dat de
internationale voetbalwedstrijd Bel
giëNederland op 4 Mei en Frank
rijk—Nederland op 26 Mol (Tweede
Pinksterdag), niet als direct Neder
landse!» radio-ooggetuigeverslag te
beluisteren zullen zUn.
De NederJandsche voetbalbond
heeft namelijk aan de omroepver-
ceniging AVRO zijn toestemming ge
weigerd om tijdens de wedstrijden
zelf uit te zenden, omdat op die wij
ze afbreuk zou worden gedaan aan
de publieke belangstelling voor de
competitiewedstrijden, welke die da
gen gespeeld worden. Wel wil de
voetbalbond zijn toestemming verlee-
nen voor de uitzending op gramo-
foonplaten na afloop van de interna
tionale wedstrijden.
De AVRO, zoo vernemen wjj, kan
hiermee niet accoard gaan vooral
niet wat de wedstrijd België—Neder
land betreft omdat, zoo redeneert
de AVRO, de match door de Vlaam-
sche omroep wordt uitgezonden en
dit verslag ook in het Nederlandsch
te beluisteren en voor iedereen te be
grijpen is.
Een Nederlandsehe uitzending
daarna op gramofoonplaten acht men
onder deze omstandigheden een on
ding.
Een definitieve beslissing is even
wel nog niet genomen.
IV/r'N oom heeft een hoogc positie, hij is agent hij dc bereden
O politic1', zongen do. Amsterdammers indertijd, terwijl zij iede-
i cn bereden age nt den gemoedelij ken bijnaam van „knolsmeris*' gaven.
Dc echte Rotter dammer zal wei weten, dat met een „kaasjager" oen
rijwiel agent bèdoeid wordt, maar de Maasstcdelingen zijn blijkbaar
hooit op do geduchte gekomen, ook de politieruiters een bijnaampj©
te geven. Dkt zij hior niüider populair zijn dan in de hoofdstad, kun
nen wij niet zeggen; de groote belangstelling voor dc demonstraties
yan dé bereden brigade in het vorig jaar, bewijst liet tegendeel!
liet paard ruikt den stal. maar
men behoeft waarlijk, geen paar-
denheus tc hebben om. het poortje
aan Duivoiivóordestraat :)G ondcr-
fjoorgaahd,:- dén sta! te kunnen
ruiken waarin 34 Rotleirtamsche
politiepaarden hun verblijf heb
ben; rr'-iv r.
Oh der het- poortje is de ingang
van het bureau van den chef van
de bereden "h'righdc, hoofdinspec
teur M. W? van Zanten. Het is een
gezellig vcrtrckl Boven een stevi
ge, ouderwetse he kolomkachel
liiingt .eén groot schilderij,., voor-
stelleinle. hiizarén "in een duin-
landsêhop. Elders aan denmuur
hangen kunstig bewerkte rij-
zvvcëpjcsVoch kaSf |or fhët diverse
sóórten, hoefijzers én foto's van de
troep, waaronder eenige tiit den
„góeden ouden" tfjd, foeu de po
litieruiters nog imppnccrendo hel
men mgt koperslag dioegc ti-
„Ach," zegt de inspecteur Van
Zanteii.: „wat weet; hét groote pu
bliek eigenlijk yan ons werk. Bij
feestelijke gebeurtenissen, wan
neer dc menschen In dichto drom
men langs- dé hoofdstraten "staan,
zitten ze soms danig ih dé piepzak
voor de paardenlijven, dié- dicht
aan hen. voorbijschuiven."
„Worden zéker tamme haardjes
voor dat werk gebruikt?-'
„Hoeft niet bepaald. Het .is
hoofdzakelijk een- kwestie van:
oefening .van paard en berijder. In
de eerste plaats moet het politie-
paard, dat aangewezen wordt om
afzettingen te verrichten, wennen
Zóó wordt hét 'indüsirielereiï
aan de geluiden van trommels,
muziekcorpsen, orgels en meer
van dergelijke feestklanken. Ook
van het zwaaien en waaien van
vlaggen én van het geknetter van
vuurwerk» mag het paard niet
schrikken. liet eenc'paard is na
tuurlijk nerveuzer dan het andere,
maar wanneer man.en paard psy
chologisch hij elkander passen,
dan kan het evenwicht weer her
steld worden. Op het oogenhlik
zijn alle 34 paaiden geschikt voor
afzettingen.
Wij oefenen de paarden door
pistolen vlak voor hen af te schie
ten, vlaqqen voor hun ©open heen
en weer te zwaaien, ze soms dicht
bij een lawaaiend orgel op te stol
len. Zelfs zijn ze getraind in 't op
en afloop en van de Beurstrappen.
Op een concours hebben wïi eens
een stel, reeds algerichte, paarden
dwars door een haag van om het
hardst blazende muzikanten ge
stuurd. Voor een normaal mensch
nog een kwelling, maar de paar
den daorstondeh de geluldsproef
glansrljkl"
„Hoe reageert het politiepaard
op een deinende menschen massa,
die het achter een denkbeeldige
lijn nioet houden.?!"
„Vólkomen kalm-en behéerscht.
Het publiek behoeft geen angst te
hebben, als dè ruiter ziju paard
nnar rechts of naar links, sfchuin
vooruit of achteruit Jaat „over-
schcnkclen" (overstappen) en liet
op deze wijze wat tegen de men*
schenrijen drukt om deze b.v. op
hot" .trottoir te houden. Dat over-
schénkelcn is jót in de perfectie
geoefend en niemand zal bang be
hoeven te1 zij ii, dat een paard zal
gaan slaanDe polit ieni iters heb
ben1 hun. dieren volkomen in de
hand."
Dagelijkscbe patrouille
Onder het poortje klepperen
paardenhoeven. Door liet venster
zien wij een tweetal ruiters koers
zetten/naar de drukke Middot-
landstraat.
„Die gaan op surveillance", zégt
inspecteur Van Zanten. „Wij zijn
er niet alleen om menschenmas-
sn's in bedwang te houden! Dage
lijks trokken de patrouilles -er op
uit om toezicht te houden op de
paarden-tractie in de slad. De tui
gen,, de toestand van de paarden
voor de .bespannen voertuigen
worden regelmatig gecontroleerd.
Wanneer een paard te zware
vrachten moet trekken, wanneer
het gekweld wordt door 'ondeug
delijk tuig of de bestaande voor
schriften voor bespannen wagens
op andere wijze worden overschre
den, dan treden' de politieruiters
op en. brengen man cn paard naar
kunnen de ruiters handelend op
treden. Zij vormen daarbij een re
serve van dc straat politic. Ett dan
de veomarktl Eiken Dinsdagmor
gen is een deel van de brigade be
last met het regelen van de vee
transporten van en naar het
marktterrein. Als cowboys bewe
gen dc ruiters, zich tusschen de
koeien, de paardcri en het klein
vee. En alles komt netjes op zijn
plaats.
„Baby" geeft zoentjes
Wij brachten nog even oen be
zoek aan de stallen. Daar staan cte
bruinon, do vossen, de zwarten on
een enkoio schimmel, 04 warm-
bloedpnarden, netjes in lange rijen
óp Jiet stroo. Ze dragen namen als
Monty en Bcnno, Nora en Boebs
of Irene, Sheik cu Karin, terwijl
dc eenige volbloed, êcn jrassig
Arabiertje, luistert naar den naam
van „Baby". Het dier kan op één
vierkanten meter markceren
(draaien), wat een heele"presta
tie moet zijn. Als je „Baby"
vraagt: wat doen de vrouwtjes?,
geeft liét kittig pnard spontaan
een serie zoentjes met zijn zachte,
blanke heus.
Dc mooie. Hongaarsche schim
mel „Mascotte" van hoofdcommis
saris Staal valt in dit bruine yn
zwarte gezelschap wel een beetje
uit dén toon.
Etende >ndrinkéndéfg
Thuis heb ik maar hot
Eortie avondmaal kant en klaar óp f
et' bord toegeschoven. Hct :vobr-||
komt verwijten van teveél nenteaiS
van dit of dat en ik vind het Wel
knus en. vertrouwelijk. Daaróm-;:
misschien ga ik, als ik in de cafe-r.S
teria moet -eten, -ais ft. eenigszins^;
kan in de wijk van juffrouw 8 zit-?.&
ten. Dat dienstertje bezit een vrien^f
delijke natuur eh ze behandelt',ie 5'|
niet als een nummer, maar heeftsv
altijd een prettige, moederlijke raa-v
nier van werken. „Ik zou .vanavond
maar ceas. gehakt met roode koól^;
nemen", zeg't. ze dan, „da's lcklcer
vandaag" en dan zal ik het puddink-.::,
jc maar gelijk meebrengen, andera
Ts het straks misschien' "uitver-,;:
kocht". Dat wil er bij mij wel ln k
zoo'n behandeling,bedoel ik)- hetfe
vergoedt een beetje het gemis aan rS
huiselijkheid en die jongeman te-k)
genover me aan .het tafeltje denkt.:
cr blijkbaar ook zoo over, maat dan.4?
veel-heviger en ges'chokter en ver-
voerder, daar is hij jong voor, Da/ak'
nu de tweede maal van de week"
dat vrij aan hetzelfde tafeltje zit--:
ten. De eerste keer vermoedde ik
al iets, maar toen lette ik niet zooi-,
erg op hem, doch nu weet ik Avel^
zeker dat hij zich uitermate voor
jufrrouw 8 Interesseert. Het is een-
zeer bedeesde jongeman en torjna'
steeds zit hij met
oogen naar-zijn consumptie te
ren. Maar iederen keer als luffi
8 in de buurt komt slaat-hU ze op
en .kijkt als een hond naar een sla-
gerswinkel, maar verlegener en
zachter. Het is aardig dit op te
merken, maar vervelend is dat die
jongen er onder tafel zoo zenuw
achtig met zijn beenen van gaat
wiebelen en mij telkens schopt.ft
Vooral als hij het Waagt weet-, eens 1-
wat te bestellen, op een zachte,-.
haast smeekende \vijze. krijg ik -?;
trap na trap. Hij schijnt het niet te!$
merken: het Is nu zij n minuut. Als
juffrouw 8 zich voorover buigt ónVsj
de bestelling op de kassabon aan te >-
strepen, moet hij vlug zoovesl mo-''|
gelijk aardige en hartelijke opraer- i
kthgen in haar oortje fluisteren,,-
want tijd voor een rustig babbeltje
is er niet en tie chefs hebben hun
oogen niet in den zak. Er staan al-,P,"
veel blauwe strepen op zijn kassa-
bon, van de kofiies en de biertjes V
en nu worden het een halve uitsxnij-'
ter iriet nóg een kop koffie cn vier
ferme trappen tegen mijn rechter-
been. Ach, waarom zou ik dien
knaap er om lastig vallen, want
kijk 'm nu eens zielsvergenoegd en
verlangend zitten wachten. Die
kleine kostelijke juffrouw 8 komt!:;
immers straks weer regelrecht 'en^
veillg-omletshalve naar hem toéï|
met het gebakken eitje, dat ia een.'i
uitgemaakte zaak, dat is zoo zekere
als ze lief is en een wonder Van*;
aantrekkelijkheid in de. oogen van y
dien wervenden jongeman, die om
der liefde wille moet blijven bestel-T
len en laten aanstrepen en doeitg
serve eren; die zijn geluk moet ver-vï
overen: etende en drinkende'VS
DESIDERIUS
de Spaetxsche polder. Op den voor- hict bureau. Óók bij vérkoorsover
grond. de-XZan Nelle's fabrieken
1 tred in gen
verk c ers con tróle
Ih de tuigkamer-ruikt Jict pret
tig, naar leer van dé. iientallen
zadels en tuigen, die netjes op
rekken hangen.
De kleine huiten-manege is otn-
geyen door dé achterkanten van.
hulzen. .Wanïieer dé ruiters öcfe-
hén.ygieii zo stëevast de grijze
pruik van een dér bewoners over
de schutting verschljuen. Moét
wel 'eeii iiartstochtelijk paarden-
licfhebbér zijn. Maar ieder Van
de berédon agèiiten is,, dat. Er
wordt wei eens gefluisterd, dat zij
dikwijls van hun paarden noc
nicer houden, dan van hun vrou
wen! 's Zondags komen deze vaak
op bezoek en clan ihbcteh Monty
of Bochs, den kinderen van den
ngent gehoorzaam een- „beéntje"
geven. (Van pootcn en pootjes ge
ven spreekt men niet bij paar
den!). -
Van. distributie gesproken. Ook
dc poliliepnardeh zullen het onder
elkaar er wel eens over hebben,
wanneer hun dc maag rammelt
als ze liet dagelijkscbe rantsoen
van 5 kg. biks (meelkoeken) on 2
kg. haver achter hun kiezen heb
ben. Maar ze zien er alien patent
uit met hun glanzend vel cn glin
sterende oogen, ccn lust voor het
oog cn een levend sieraad voor do
stad, waarin zij dagelijks hun
plicht doen.
Politiepaarden luisteren geduldigs
naareen deuntje orgelmuziek. 'ZelfsÊ
't lawaai van de groote trom kan:
hen niet meer aan 't schrikken'
rnaken,
die niet
mocht terug keer en
DOOR WILLY CORSARJ
33) y:
„Ik geloof dat jullie aardig geboe
meld/hebt"» 2ei mevrouw Van Het-
tem glimlachendtegen Sigurd, „nu,
dat kan geen kwaad voor een keer
tje. Erik heeft niet veel gehad in al
diéjaren". -
Sigurd was bij haar komen zitten
in de serre, Dc zon. scheen naar bin
nen.
In den. tuinrende Fee rond en
praatte met haar helle stemmetje tc-
gen'een poes, die óp de-schutting zat
en met vriendelijke "waardigheid op
haar neerkeek. Zo keken er. een tijd
je naar en glimlachten beiden, toén
de kleine, óp haar teentjes staande,
rnct uitgestrekte armen probeerde de
kat aan te halen.
„Ze is een echte Van Hettem'Vzei
haar grootmoeder, „weet je nog hoe
veel dieren wij altijd hadden?"
Sigurd knikte. Het was hier altijd
een dierentuin geweest, want Erik en
Ellen brachten elke zwerfhond of kat
die ze tegenkwamen, mee en er was
een tamme egel en mevrouw Van
Hettem hield parkietjes cn de hond
mannen en vrouwen veroorzaakt en kreeg jongen, de kat kreeg jongen,
de witte muizén, die Erik
bad, kregen jongen
„In den oorlog ging dat ten slotte
niet meer", zei mevrouw Van Het
tem, „we hebben toen konijnen ge
houden om ze op te'eten, maar nie
mand wou ze eten .van ons en toen
hebben we 7,c verkocht op céa na,
die Laura heette en toen het zoo erg
werd dién laatstch winter hebben we
Laura toch laten slachten,-maar. we
voelden ons allemaal misdadigers,
toen we haar opaten.
Als liet weer wat beter gaat met
het eten, moeten wc eén hondje heb
ben voor kléine Fee". Ze zweeg een
tijd.
Sigurd zag Ellen don tuin in kó
men uit de keuken. Mevrouw Van
Hettem zei: „Ik vind dat EDen. zoo
vreemd is;gisteravond is ze. bij
mevrouw. Vorly geweest en dio
schijnt. hattr weer zenuwachtig 'te
hebben gemaakt. Als Erik hét hoort,
wordt hij razend. De dokter wil trou
wens ook niet dat zë daarheen gaat.
Ik begrijp niet goed, waarom ze het
gedaan heeft".
Sigurd ging den tuin in, vwaar El
len praatte mét het kind.
„Hallo", zei hij.
Ellen keerde zich. met een ruk om.
Ze keek hem aan, met oogen die een
eigenaardige uitdrukking hadden en
antwoordde op onzekeren toon:
„Hallo...- Sigurd".
„Heerlijk weer", zcï'hij..
'Ze knikte, mompelde iets'dat-hij
zolder niet .verstond en liep opeens de keu
ken in. Hij had de gewaarwording
dat ze voor hem vluchtte en stond
haar even na te:kijken. Wat was er
plotseling met haar? Nog iets anders,
iets. méér dan alleen zenuwachtig
heid. Hij had het gevoel gehad of ze
bang voor hem was! Zoo vreemd had
ze- hem aangekeken. Fee kwam naar
hem toe en greep zijn hand.
„Roes aaien", zei ze vleiend, „op-
tillcn'V
Hij tildehét' kind op en ze wilde,
de kat aaien.'maar Ellen riep uit het
keukenraam:- „Niet doen, Fee, de kat
zal je krabben. Laat haar los, Si
gurd". Hij zotte het kind neer, ver
wonderd. niet om 'haar woorden,
maar om den toon,,Hij luisterde in
gedachten nog. naar- den klank van
haar stem, een klank die hij er nooit
in gehoord- had;* niét verschrikt,
neen, vijandig. Het'leek hem onmo
gelijk cn dwaaszooiets te denken,
maar hij wist,.dat'hij zich niet:ver
gist, had. IX
Erik kwam pas tegen don avond
weer voor den dag, in. stralend, hu
meur. omdat hij zich herinnerd had
toen hij ontwaakte, dat hijmisschien
kon gaan varen. Hij sprak over niets
anders, maar na een tijdje brak hij
af. keek Ellen aan. die zwijgend ge
bogen zat oyer- een jurkje dat ze
breide voor Fee en vroeg: „Wat heb
jij? is het' erger met den kapitein?'.':
■„Neen, nog-hetzelfde", zei me
vrouw Van- Hettem en 'keek even
eens naar Ellen,Ik vind ook dat El
len zoo vreemd is.ze is bij me
vrouw Vorly geweest".
„Moeder ik heb je toch gezegd",
begon Ellen, even opdiende.
Erik viel haar in de rede.
„O, is het weer zóo laat", zei hij
boos. „en wat heeft ze je nu. weer
probeeren wijs te maken dat je
rondloopt met een gezicht alsof je
spoken ziet?"
„Ze heeft me niets wijsgemaakt",
zei Ellen, cn ik begrijp niet wat jul
lie Willen,, cr is niets met me". Ze
keek niet op, terwjjl zc sprak.
Maar Sigurd zag dat haar handen
beefden, zoodat ze steken liet vallen
en driftig haar werk weer begon
te,halen.
Erik schudde het hoofd.
- „Wees toch wijzer, wat moet je bij
haar?" vroeg - hij.„Je kent haar.
toch?" Ja, je kan me niets wijsma
ken, jè bent zoo wit als een dook on
je hoeft als een blad. Waarom laat
jc je in met die nonsens?"
Ellen liet -het breiwerk in haar
schoot zinken en keelt hem aan. Haar,
oogen leken donkerden dan anders,
„Je kunt zulke dingen niet afdoen
met .woorden als nonsens", zei ze.
„Er is wel eens iets dat je kunt ver
klaren".
Erik hief de oogen ten hemel.
„Daar heb je het", zei hij gelaten,
„Mevrouw Vorly. heeft je eindelijk
bekeerd. Vertel 's op, wat heelt ze
tegen je gezegd?"
Ellen stond óp. „Niets.ik wou
dat je me met rust liet",'zei'ze ge
smoord en verliet bruusk de kamer,
Erik keek eerst zijn moeder en
daarna Sigurd aan.
„Wel! heb ik ooit", zei. hij, „Ellen
voelde er nooit iets voor.en opeens
Ik denk dat ik eens met. me
vrouw Vorly ga praten".
„Dat zal ik doen", zei. mevrouw
Van Hetten. Ze was zeidon boos,
maar nu brandden twee roode vlek
ken, op haar wangen. Ik heb me
vrouw Vorly uitdrukkelijk gezegd
dat zc Ellen niet met lastig, vallen
met haar spiritismedat ik er an
ders met den dokter óver zal. gaan
spreken én als zc met hem' te doen
krijgt, is ze niet gelukkig".
*„Ik begrijp'het niet", zet Erik na
denkend, „vroeger hinderde het El
len als ze met die verhalen aankwam
en met haar gezeur, of ze geen séan
ce wilde houden cn contact zoeken
met'.Felix en al dat gedoe.... maar
zc heeft zich nooit overstuur ge
maakt" .'.v.v
„Ik' ga met haar spreken"; zei me
vrouw Van Hettem. vastberaden. „Ze
moet inzien, dat het volkomen ver
keerd is wat ze doet". -
Zij deed gewoonlijk-dadelijk wat
ze van plan was en even later ver
liet ze. het huis. Maar toen zé terug
keerde en Erik vroeg, hóe het onder
houd was afgeloopem scheen ze ver
ward en onzeker.
{Wordt ytrvohd)
Naar wjj vernemen is cr cen^;
fusie tot siand pekoincn tusschchi
Het Nederlandsch Tnoneel vnur
Cor vnn der Lugt Mclscrt en üo
Gometliauten van Johan v Kéart^
Aan het nieuwe gczolschap^'dat
buiten Amsterdam ook de Rótt'érr;
dninscheSchouwburg én;hct-LtfL
vort heater zal' bespelen, is Magdi;']
.lnnsse«s ook als regisseuse vér»
honden, lertvjji Annie van Bés als
gast zal optreden.
District I. Ie ki: Hermes DVS-d-
VSV, Emma't Gooi, ADO—D\VSi'
Sparta-—Ajax.
District IL"lê kl."Voletvijckefs^
HBS, Blauw. Wit—DFC, Xerxes-i;
Haarlem, DHC—Excelsior, StormVoS';
gels—DOS. 2A: CVVBMT. Hefchl
lesGouda, Velox—ODS,.Coal^-"
VUC (Zaterdagmiddag), HVV—
2B: SI ie d re cht—U V V. For turia«s
Quick, VI OSDCV, Overmaas^
UVS, Elinkwij kSVV. 3e kl,
Musschen—Hoek vanHolland,
nidasBEC,. Dé Hollandiaan—VDLli
VOC—-Excdsiof '20. 3D: Zwijndrechb
—Slikkerveer; EB OH—Leerdam;^ HO
V—PoortUgtial,RDM—DCL; SEilÖ
CK—EDS, Fluks—Lekkerkerk,,;'L$»Vi
SVW, Mnrtinit—DHS. 3F: DHZ^'
Spartaan '20, Cromvlict-^-GSV; Wesf
terkwartiër—Archipel,Ólympiabl^R
H..4e kl, D: Haastrecht—D2B, Texas":
Wipjmldcr, Snturnus-—Full Speed^
HDV—VVP, Schiedam—Florissant.-;
,4e: Oudewater—VDS, WIK—Mooi?-.:
drcclat, Het Noorden*—SOA,Spoort
wijk—Ursus,4H:DRZ—Sfod,DONK;
Pecljvogels, AmmerslolschëSV-^l
Schoonlioven, DDC—Celeritns,
DRL—NHS, Belvédère—Transyalid*
PFC—Hiilegersberg, Progréss-—-\Vjtf;
Rood-Wit. 4JRCDOud Beycrlarid^,
FlakkeeSt. Lode wijk; Hillesiuis~-;
bloemhof, Hermandad—DEH;.::4Kf'
OVV—Stcds Hooger, Dindu'a—
Aterwc^ieyn, OSSHeKevoetsims;'
AeolusL-Merweboys. 4L: Bolncsrr-f:
Papcndrecht, Dilettant—Mèfwédë^
Zwervers's .Gravendeel; :SS\V*^
Dubbeldam. Res. Ie kl. A: SV\^2--t
DHC - 2, Ekéelsior 2—Overniaas:>;2j
DFC 2—Xerxes2,. Fcvenóord^2^-i;
AD0 2, Neptunus 2—HÖVS 2, .§|gp||