Zon, bloemen en bonte kleuren
=T7r77J> gg
'i 'i-'r 'V'i-'?
,Arend'-jeugd laat zien wat
zij presteert
Waarin GIJSBERT Paasfeest
viert
heöen
Zaterdag 12 April 1947
Architect Fledderus in Amerika VIII
„Als men mij naar den hemel vraagt, dan
vertel ik van Californië"
Franciscus van Assisie legt eer in
met zijn naamstad
m
Parool-Puzzle
Wat schreef Plyizer Jr. op
den muur?
T T T
1~~iT
ESI
1 i i ,v l ,A l l T~l
I I LÏ I
I I I
Een boodschap
voor Lies je
Sdaoonmaaiktips
- v Mr. Oud opent jubileumtentoonstelling
in clubhuis Schiekade
„Dë Arend" bestreed
fascisme
DE MAN-
Relletjes in India
A LS Ria en Talitha, mijn dochters van zes en drie
jtl jaar, naar den hemel vragen, dan vertelde ik tol
'dusver een mooi verhaal, begrijpelijk voor 9e kinder
ziel. Van een strand, waar altijd de zon schijnt, met
'draaimolens en ijscotenien en een gouden toeter
waar ze op blazen mogen zonder ophouden tot in
alle eeuwigheid.
Sindsdien heb ik door Californië gezworven en als
ze nu naar den hemel vragen, dan verf ei ik van Cali
fornië. Want het is bijna zoover weg en bijna zoo
mooi. De schoonheid begint in San Francisco en
eindigt bij San Diego of Yuma aan dë Mexicaansche
grens.
QAN FRANCISCO is de eenige stad in Amerika waar
de gids niet vertelt,dar dit of dat het. grootste
of duurste ter wereld is. De menschen zijn hier roman
tischer; mijn gids vertelt mij, dat San Francisco, als
Rome, op zeven heuvelen is gebouwd. Maar het is niet
waar. Mijn gastheer, de stedebouwer Prof. Delming
(Tilton, vertelt mij, dat het 32 heuvels zijn. Maar zoo
zijn de menschen hier.- De zon en de bloemen maken
ze zoo. In de woonwijkengroeien, als bij ons de
liguster,, de hagen van roode en Fransclie geraniums
met duizenden bloemen twee meter hoog en nog in
December zijn de daken knalrood en paars van hibiscus
en bougainvillea tusschen eucaliptus en palmen. Blijf J
daar maar eens nuchter bij;. Franciscus. van Assisie
'die zoo van bóomen en bloemen hield, legt eer in met
.zijn naamstad. Ac-Yi
De Spanjaarden, die van San Diego af noordwaarts
kwamen, wisten hoe steden gebouwd moesten worden.
Het. principe, van stedebouw is zoo eenvoudig. Scheidt
de gebouwen en wijken naar hun functies. Zoo hebben
al deze nederzettingen langs de kust denzelfdén cen-
voudigen opzet, de „mission", het geestelijk centrum,
de „presidio", het bestuurscentrum en de „commcrcio",
de zakenwijk rings d- „embarcadero", de haven. Alles
op voldoend i afstand van elkaar en spijts het feit, dat
de Amerikanen over dit „patroon" hun eigen dambord-
patroon hebben gelegd, blijft in Frisco, ondanks brand
en aardbeving van 1906, de Markétstreet, de oude ver
binding tusschen zakenwi'k en religieus centrum als
ïhHMë
Chinatown
Sa-v fiaivui cAs Cf» *»w !*.-*•■
Sari? Francisco's
een sterke diagonaal ovcrheerschen. Het hoogste punt
van de stad is de tweelinglieuvel. dien de Amerikanen
iTwin-Pcaks en de nog romantischer Spanjaarden tos
Pechos de la Choca, de borsten van de sclioone
Indïaansche, noemden. Spanjaarden, Mexicanen en
Indianen hebben hun beschaving gebracht lang voor
dat Amerikanen hier .doordrongen.
DE naam San Francisco dateert uit 1847. Daarom is
er in de menschen veel blijven hangen van wat
'.vroeger was. Zij zijn hoffelijker en vroolijker dan de
'Amerikaan van de Oostkust. Ze-dragen bonte kleérgn Ik
- zelf vond het vanzelfsprekend dm er een knalgele broek
en vieux-rose shirt met witte bloemen te koopen en te
dragen, kleedingstukken waarmee je in Europa als een
ongevaarlijke gek zou gekwalificeerd worden, maar
waarmee je in de eeuwige zon van San Mateo Valley
niet eens opvalt. De vrouwen kleeden zich navenant.
In mooie pastelkleuren. Een olijfgroene zijden slobber-
broek met een groen-geel driekwart
.zijden jasje ook al met bloemmotie
ven was dè dracht van vele vrouwen,
zij het dan dat de kleuren wisselden.
Een gemoedelijke bevolking, die van
blijheid en prettige dingen houdt.
Daarom hebben ze cok sinds jaren
her een verordening, dat er geen be
graafplaatsen in de stad mogen zijn
en'2oo is Cöïma, de doödenstad ont
staan, Want begraafplaatsen, evenals
aula's waar gestorvenen opgebaard
worden, zijn particuliere ondernemin
gen in Amerika en daarom is Colma,
de voorstad volgepropt met begraaf
plaatsen, showrooms voor grafslee-
nen, steenhouwerijen en organisten,
alles ten dienste van de dooden van
pen niiliioenenstad.
Een particuliere onderneming
moet. natuurlijk reclame maken,
dus zijn de wegen door de dooden-
stad vol met neonreclames, waar
van sommige in meterhooge letters,
vermelden, da* hier een real nice,
bureal", een echte fijne begrafenis
wordt gegeven. Grofheid, die door
moeder natuur met groote palmen
weer goedgemaakt wordt.
Ook de inrichting van de begraaf
plaatsen is .veelal .van een weldadig
aandoende bescheidenheid. Bronzen
plaatjes niet grooter dan 20 x30 een-'
timeter half verscholen, platin het
gras, geven de plaats aan waar de
gestorvene rust.
UREN kun je door San Francisco's
Chinatown zwerven. Ik heb ge
boft. Ik kwam er óp den dag cn den
nacht van Tsjang-Kai-Tjeks verjaar
dag. De hoofdstraat is Grant-Avenue
:een Hoogstraat, Veenestraat of Kal-
verstraat met ccn exotisch tintje,
maar de schoonste wegen ter wereld
zijn altijd de zijwegen.
In alle straten was het feest. Op
een getimmerte op een pleintje werd
tooneel gespeeld. Volkomen onbe-
grijpelijk. Tusschen iederen zin die
•door de spelers gezegd werd, sloeg
een orkest van zes man oorverdoo-
vend op bekkens cn trommels. Er
stond een groote, dikke Chinees voor
me, die schaterde van de pret. Toen
ik hem vroeg, wat het spel verbeeld
de, haalde hij zijn schouders op: .,Ik
weet het niet, maar ik heb reuzen
plezier".
Chinatown is niet gevaarlijk meer
Dc geheime organisaties zijn opge
heven. De smalste steegjes met de
vreemdste luchtjes kun je dcordwa-
len bij dag en bij nacht, je stuit altijd
wel weer op een vriendelijk glim
lachenden Chinees, die een winkeltje
drijft in bamboespruiten, lotusworte
len, platgeslagen gerookte Canton-
neesche eenden, paling en inktvisch,
of misschien zit hij alleen met zijn
vrienden Mah-yongte spelen, maar hij wijst je den
kortsten weg naar huis.
Een avond in Chinatown is niet volledig zonder een
bezoek aan enkele Chineesche tempels, maar ook hier
is het „huls. des Hecren" tot een huis van koophandel
geworden. In de hall worden souvenirs en kunstvoor
werpen verkocht cn achter het altaar van T'icn Hou, de
godin van den hemel cn van de zeven zeeën, voorspelt
Chung-Wah, mijn gids, mij met een lccpen glimlach
voor ccn kwartje de toekomst.
Als je dan de rest van den avond doorbrengt in wat
thans netjes het „International Settlement" heet en
vroeger „Barbary Coast", dan heb je ook de zeenans-
wijk gezien, waar vroeger bij Spider Kelly's en Lew
Purcell's door negérs dc „Turkey Trot" werd gedanst
tot het ochtendgloren, maar thans om. 12 of I uur de
deur op slot gaat en de straat wordt gestoffeerd door
honderden witte mutsjes van matrozen, die met zware
slagzij hun schip weer op gaan zoeken.
De vreemdeling, als wel de San-Franciscaan, eindigt
dan zijn avontuur bij Fishermanswharf, waar de blauw
witte booten van de krabbeiivisschers ':inde lagune
d rij vende masten zachtjes wiegelend in het maanlicht.
Daar, langs de haven, onder bontgekleurde zonne-
- i dekken, staan groote kookpotten. Je zoekt de vetste
krab, zeeslak, oesters of duimdikke garnalen uit; ze
I i I I A I l I e I S
i c i j- iy i.i
WEGENS de kolenschaarsch-
te was de H.B.S. meer niet
dan wel geopend geweest, zoo
dat de 17-jarige Pluizer Jr. niet
eens zooveeT achter was geraakt
en tijd; over bield^pm de belan
gen te behartigen van de mede
op zijn initiatief gestichte school
vereeniging „P.N.D.V.L." (Ple
zier Na De Vervelende Lessen).
Logisch, want 't: 16-jarige Lies-
je met.de blonde krullen en het
aardige, snuitje zat in het be
stuur. En Liesje had altijd een
zwak gehad .voor puzzelen,
waarin dejonge Pluizer even
eens een. held was.;. Het ver
wonderde Pa Pluizer dan ook
allerminst, dat zoonlief en Lies-
je elkaar veel zagen, ook buiten
de schooluren.
En het verwonderde hem he e-
lemaal niet dat hij op een
Maan dagochtend tegen half 12
zoonlief met een krijtje in de
hand bij den muur van liet gym
nastieklokaal van de H.B.S. zag
staan, druk bezig iets op den
muur te schrijven. „Een bood
schap voor Lies!" dacht Pa ter
stond. En nieuwsgierig wachtte
hij tot zijn spruit zich" op zijn
.fiets wegspoedde. Tien tellen la
ter .wist lig... Ja. wat wist Pa
Pluizer. eigenlek? Hij had
dank zy zyn ervaring de let
ter'op den. steenen muur in no
tinié" tot een voorieder, begrij
pelijk briefje aan Liesje omge
zet, door precies te beginnen
waar dat moest en vervolgens
van steen naar steen te gaan.
En Liesje Och. die had even
min moeite mét het ontcijferen.
Met een kleur als vuur zette zij.
ook al met een krijtje, het
woordje „ja" op een der stee-
«en.
Onder de inzenders van de
juiste oplossing worden twee
boekenbonnen verloot.
Inzendingen vóór 28 April aan
de redactie van Het Parool; op
de enveloppe vermelden: Puzzle.
Oplossing puzzle van 29 Maart:
1. ervaring, framboos, reinigen,
godshuis, dirigent, overhemd,
verloren, veertien, dagelijks, ver
loofd, Zaterdag, receptie, lino
leum, ezelsoor, openbaar, onge
veer, iedereen, November (of
December), emigrant, sprookje,
kilogram, relatief. Het spreek
woord op de kruisjesrij luidt dus
„Br is geen koren zonder kaf."
Na loting werd een bóekenbon
gewonnen door H. Wolf, Klein
Coolstraat 27b, Rotterdam en
mej. C. R.. V- d. Hammen, Gr.
Florisstraat 10, Schiedam.
Debonnen zullen door onze
administratie warden toegezon
den. -
DE TUD is. weer aangebroken,
dat manlief bij thuiskomst de
huiskamer in den salon, de salon .in
de gang, dc gang in de slaapkamer
en zijn eigen rustige hoekje hcele-
niaül niet meer terugvindt Het
moet nu eenmaal gebeuren... Maar
als U dezer dagen de juffrouw van
Huishoudelijke Voorlichting had ge
hoord in het zaaltje aan de Rochus-
senstraat of In „Het Baken" aan
de Dordtschelaan. dan had TT niet
van ;,moeten" gesproken, U had
beririt lust gekregen om direct te
beginnen;
Enkele van haar nuttige wenken,
zullen U, ervaren huisvoruw, wel
licht. bekend zijn, maar wist- TT
bijvoorbeeld, dat U mooier zelf kunt
witten door eerst het vuile plafond
af te nemen met een doek met azijn
en dan vooral het witsel met een
brcede kwast in groote streken in
één richting aan te brengen? De'
juiste verhouding, waarin het wit
sel moet worden opgelost, weet de
drogist, waar U het koopt.
Wjj zagen oude vitragegordgntjes
wasschèn in pakjes bonlooze sham
poo, nadat ze eerst om het slijten
tegen te gaan tot een pakketje wa
ren opgevouwen. Ze werden alleen
heen en weer bewogen door het sop.
Water met zout had eerst stof en
rook uitgetrokken.: Het stijven ge
schiedde met zgn. ongare stijfsel,
ongelost in koud water, die minder
plakt en beter in de stof dringt
Met koffie-extract werden ze écru
gemaakt.
Ammonia trekt goed vet* uit
(keukenmatjes), azijn haalt de
kleuren op, bij tapijten bijvoorbeeld,
en. zooals reedsgezegd, water met
zout trekt uitstekend stof. vuil en
rook uit In dc schoonmaalfilm, die
vertoond werd. zagen we lampekap
per. reinigen met een borsteltje met
zeepsop en daarna afnemen met
ammonia; geschilderde plafonds
met lauw water of een sop. Dat zal
dus wel de juiste manier zijn!
Leer poetseri met meubelwas is
uit den boóze, het lean dan kerven
of barsten, dus een leeren crapaud
moet, met schoenwas en niet met
meubelwas worden gewreven.
Nog heel veel andere nuttige
wenken, o.a. over de juiste volgorde,
van de schoonmaak, het reinigen
van vloeren, houtwerk, matrassen,
kussens en dekens, borstels, vegers
eu stoffers, kunt U lezen in het fol
dertje, dat te krijgen is bij de Com
missie inzake Huishoudelijke Voor
lichting en Gezinsleiding, Rochus-
senstraat 30. tel. 21606.
Tijdens de demonstratie werd
aangeraden, niet te veel tegelijk te
doen. maar bijvoorbeeld elke week
één kamer. Inderdaad een sroede op
lossing om uzelf en. uw huisgenoo-
ten niet al te veel te plagen!
worden gekookt waar je bij staat en
je neemt ze zelf mee naar binnen om
ze op te eten, terwijl je uitkijkt over
de Golden Gate van San-Francisco,
stad van schoonheid en romantiek.
Stad om terug te komen
Rein H. Fledderus.
OP 21 Maart was het 25 jaar geleden, dat een begin werd gemaakt
mot het Jeugdwerk van 't clubhuis „De Arend", Ter viering van dit
Jubileum werd in het clubhuls aan de Schiekade een tentoonstelling
van werk van de „Arendjongera»" georganiseerd. Vrijdagmiddag werd
deze door burgemeester Oud geopend.
ZATERDAG 12 APRIL. Bij
bestrijding van allerlei schadelijke
insecten, larven en rupsen zijn ver
schillende vogels een trouwe, bond
genoot. Dit zijn vooral de kleine
zangvogels, zooals meezen en ande
re. Uil onderzoekingen is gebleken,
dat deze zich o.a. voeden met rup
sen, vlinders, plant enluizcn, mug
gen, vliegen enz. De lijsters en
êpreeuwen, die wel eens schadelijk
kunnen zijn, vernietigen in bepaal-
ée tijden van het jaar ook nog zeer
veel larven er. insecten. Beschermt
dus. de vogels. Laat ze- ongestoord
hun eitjes uitbrcoden. De padden en
kikvorschen.- die soms in Uw twn
aanwezig znij, voeden zich uitslui
tend met dierlijk voedsel en zijn ook
teer. nattig. f- S, L-
In de aula Van het clubhuis,
wei-don ;de; talrijke aanwezigen;
w.o. ..de burgemeester, dc wrid. di
recteurvan „De Arend", de lieer
A.L. van Schelven en zijn beide
voorgangers, dr.W; E: van Wijk
en de lieer G. H. L. Schouten, ver-
welkbmd hoor den voorzitter van
het bestuur. Mr. T; Semeyns de
Arrles van Doesburgb. Deze.mènio-
reercle uitvoerig de geschiedenis
van de clubhuizen, die;hunj ont
staan .te danken- hebben aan .het"
streven, de zgn. ongrijpbare Jeugd
tot zelfwerkzaamheid te' brengen.
Dat men in dezen opzet volkomen
-is geslaagd ydurMe spreker niet
beweren; maar „De Arend"heeft
haar taak onder de misdeelde
■jeugd gedurende 25 jaar naar
beste kunnen verricht.-
Tegen het na den vorigen wereld
oorlog opkomendgetij van het
fascisiïip en. zijn greepnaar de oriv
grijpbare jeugd, heeft.-i.bet insti
tuut zich krachtigV:verweerd. Dit
verweer ïag voor een groot, deel
in handen van dé' jéugdleidei-s
..van. „De: Arend",, wier taak. de ar-
beide'rsjongens tusschen 12 en 17
jaar, geestelijk fë hervormen en
tot. zelfwerkzaamheid te hrengen,
uiterst moeilijk is. - Van":; het door
dejongens vervaardigde en ten
toongestelde knutselwerk- rnoet
dan ook in de eerste plaats de toe
wijding van meester en Arend jon
gen gewaardeerd worden.
■V Mr; Semeyns besloot zijn toe
spraak met dank, te brengen aan.
allen, die aan de instandhouding;
van de clubhuizen hun materièe-
lcn en moreelcn steun verleenen.'
Burgemeester Oud sloot zich in
zijn 'toespraak geheel aan hij de
woorden van Mr. Seriicyns. Het
fascisme en nationaahsocialisme,
aldus de burgemeesteiv. zouden
.veel, meer vat op de jeugd hebben
verkregen, als daar niet het jeugd
werk zooals van „De Arend" was
geweekt
Met den. weriscli; dat de club
huizen „De Arend" nog lang hun
zegenrijk werk zouden mógen
kunnen voorzetten, verklaarde de
burgemeesterde tentoonstelling
voor geopend
Namens enkele Róttcrdamsche
bedrijven sprak nog de secretaris
van den Metaalbond, afd, Rotter
dam, de heer J. P. de Kanter, die
dén' voorzitter van het bestuur
van „De Arend" een geschenk ón
der.couvert aanbood.
"Den tentoongestelde, knutsel
werkjes van de „Arendjongens'',
spreken voor zich zelL-Öf het nu
eenvoudige klei figuurtjes en hou
ten en metalen gebruiksi en sier-
voonverpen geldt, of macjuettes
van clubhuizen en modellen van
schépén uit al het tentoongestelde
blijkt duidelijk de diefde cn de
toewijding, waarmee.het vervaar
digd is. Bovendien geeft de t<»t-
toonstelllng" een - aantrekketijk
bccld_;ynn hetgeen...dep. jongens
tot ontwikkeling en ontspanning
geboden wordt.
Is-dit geen aardig idee dm e en oud
hoedje op ie frisschen?: Dit model
letje is van wit stfoo, met garnce-
ring en shawltje van overwegend
roode Schotsóhe taf zijden ruit.
OP Paasinorgen
werd: Gljsbert
wakker véél
vroeger öan anders,
omdat hij ergens in.,
zijn achterkop het
gevoel had, dat het
feest was vandaag
en voor zijn bed
stond een Icruiwa-
gentje, hoog opge
laden met:de prach
tigste Paaseieren.:
Verheugd sprong hii
zijn bed uit om zc eens van dichtbij
te bekijken en toen vond hij een
briefje, waarop in een 'bibberig,
haastig pootschrift te lezen stond:
„Hierbij de. eieren, -de eieren, Ze'
kosten niks, want jóbent een oude
vriend, eeri; oude vriend. Je-moet ze
zelf kleuren, want ik heb geen tijd,
geen tijd. Dag. Dag. PAASHAAS."
Toen zag Gysbert, dat .er' by al
die eieren een kistje met penselen
tubes verf en een heus palet waren
ingepakt, - Hij werd -er- helemaal
koortsachtig van. „Ik kom nooit'
klaar" zei hij gejaagd en merkte
helemaal niet dat hij al net zoze
nuwachtig als de Paashaas was.
Onhandig began hij een ei van het
wagentje af te Iaden en zette het:
voor. rich-neer. Hy nam een tube j
met verf, schroefde -het'dopje er af
en kneep. Een straal gouden verfs
spoot vrolijk midden in rijn gezfeht.:
Hij schrok er van, werd een beetje
boos en zei tegen de tube. dat hy
dat geen manier vond. De tube'
kronkelde van de lach en hikte, dat
het zijn eigen schuld'was, omdat hij
haar gekieteld had. Gijsbert veegde
zich beledigd al dat goed uit zijn
snuit, nam het palet en begon
kleurtjes te mengen. Hij kreeg er
vreselijk veel plezier in en voelde
inspiratie op zich af komen, wat
iets is, dat bij. je komt als je er
niet om vraagt.
„Ilc zal taferelen uit myrr eigen
leven op de eieren zetten," zei hij,
i want hij vond zijn leven schilder
achtig en toen ging hij in trance,
wat heel hoog is.
Hij schilderde Haan en'Mevrouw
Hen, Poes Minet en Ree, zijn:fami
lielid Kunikulus. Kronkel .schilderde
hij op een ei voor Olifant, want hij
vond het grappig, dat de worm zo
klein en Slurf zo £root was. Daarna
laadde hy ze op het. wagentje en.
ging op weg om de vriendente
verrassen.
Toen hy het circusterrein op
reed met zijn vrachtje ontstond er
grote opwinding- „Daar komt de
Paashaasriepen de mensen, kwa
men opgevyonden uit hun .woonwa
gens en tenten rennen en wezen.el
kaar Gijsbert, die trots zyn- wagen
tje door de zon duwde en het niet
eens erg vond; dat ze heni voor iets
aanzagen, wat hij niet was.
Ook. de dieren, die hij kende,
kwamen uit'hun hokken. De mén
sen vonden dat goed voor deze keer
omdat het Pasen was en alles dan
vrolijk en gelukkig is. Alleen Eoe-
ml, de koningstijger, bleef in zjjn.
hok, omdat hy zichzelf tc verscheu
rend vond om er uit te komen.
„Hier is het Paaskonïjn met een
verrassing!" riep Gyabert opgewon
den en toen ze allemaalom hem
heen dromden, begon hy uitdeling
te houden. Voor Pifï een rood el
met gouden spikkeltjes, voor Lor
een pimpelpaars met groene rand.
jes, voor Zilte Rob een; blauw.ei
Sterk r.aar binnen gekeerd, leven-^
de vrouwen merken het fefoffelyke
cn stoffige roDdom haar. nlèt zoo»
zeer op én als wy Dirkjeniet had^
den, zou mijn woning zekér imkór-/-
ten tijd in hygiënisch opzicht tekort''
schieten. Eenmaal, iedere weck,'-,
maakt Dirkje het reisje van haax-s
dorp naar hier endan -zórgen^wjj?
maar dat we weg komen, wantSal^
soppend en -boenend en .wrijvenil;^
moet zij de ruimte hebben voorhai|^
landelij k'e werkkracht. Nu, met"de^
schoonixiaak brengt dat eenige moel^
Iijkbeden mee, want' we kunnen^-,
ter wille van Dirkje's breeden
siag>moeilijk veertien '.*:dagè».^jjf
straat- zwerven. Twee- volle wekéo;''"
is Dirkje onze gast- Overdag maakt^
zij schoon en *s nachts rast rij in-do\
grootouderlijke twijfelaar op zolder^
Wij zijn bijzonderlief en harte^k^
voor Dirk' cn toonen ons misscMéa:^
evérdrëven dankbaar voorVKaatf
stérillseerenden Arbeid, maar jon^
dariks dat alles schijnt het blp.eièn-^.
de deerntje hier niet te ."tieren.;;Z5^
was nog nimmer een.nachtje.?,
huis geweest en na éenige dagehj^1
begon zij er heimwee-aebtig uSjSÏ&iS
zien. rk vermoed dat zij èen briefTn^ p;
mineur naar. haar dorp gezonden^
heeft, want op. een morgen,werd;jfï^ 'f
gebeld cn toen ik open deed
er een kleine volksmenigte \nog.de^
stoep. Een breede vröuw met rbode^ L
kooncn. die eon zuigeling in' een^h
doek droeg, deed bet woord- j
komen eens naar Dirkje
kén/' sprak zij rustig. Vt is min doch-
ter, ze werkt bij U.*' .,0, dat isfaatfj^
rlig. zei ik gastvrij, komt u binnen|p
'en ik duwde de deur wijd :;:óp.eh^s
Achter'de vrouw aan traden nijn^
woning in: een jongeth vaneen|g
jaar of acht (Dirkjes broertje),
kleine meisjes met vieze neusjes
(Dirkjes zusjes) en een levensgrot^gg
té soldaat (Dirkjes aanstaande
lant). Nou, dat was eenblijdevver^
róssing, voor Dirkje enihétecn;-eea|^
gezellige' drukte. Nauwelijksj;wasfde#
zuigeling uit. de doeken gedaan|;ofj|
het wicht begon erbarmefikAa;ïknj||
schen. ^.Gerrie mot eerst.maar .eepB^'
drinken", zei de brcede,yrqu.w^bë^
daard en' begon rustig haarij
te knoppen.
Even later stiet' mijn jongste: zóonl
een yselijke gil -uit. Hij was slaa-as
gerankt, met Dirkjes broertjê;vWb«p
deren hebben dat Sauw' Diaar^^§
zuigeling schrok ér; van, v3'Mtikt«M
zich cn bleef naar lang achter./Oirp
derwijl zat Dirkje heerlijk baad,
hand met haar soldaat,
lette niet' érg, op
was met mij in: een; scherp - débats
gewikkeld over Thdonè3|3;.\wa^^fj
naar toe moest cn waarop bij hevig
zat af te geven. De kUi.néQmÓïB
zaten, overal aan, ondanks' de streng;
gé vermaningen- van hun ntbedCirM
die nochtans $enn.
kim neusjes te bpmdeicn/:r.qo^t|ï5®
onafgebroken liepen te
Maar wij..vonden
Dirkje dat heïmwee-achtigóbn|^^lM
heelemaal kwijt .was .-'en-;
noegd zat te glirnmen; ;,7%gen8a
drukke bezigheden' moesten
helaas éxcuseeren én vrii FGMchtet®
de familie een prettige dag., Toetï^
we,om vijf unr thuis kwamen;lw$re,ïa
dc luidjes net weg;-Het wasr^aji^
wat rommelig.;-.in der.huiskamer^
nt aar D irkje z/icbtbaar;; opgefl^r.dr
door liet bezoek; .wérkte erjialjlw^feö
op los; en ik verzékcr/U/dat^list^
schoon zal worden hij ons. Dirkjo^
zal ïiiet rusten met rcIioonrriak^n/tóL
je van den pro ndkunt .eten^wanfe
zoo hoort: het te zijn nade' schbon^
maak, zegt zij. DESIDERIUS^
groote tube 45 et
Fllnkeiube 30 et-» *ear
,ldie?;niet -V
mocht terugkeeren
DOOR WiLLY CORSAR1
35)
De boodschappen, die mevrouw
Vorlv haar soms. had gebracht, wa
rén ook nooit van dien aard.'geweest,,
dat ze haar overtuiging aan het wan
kelen konden,;brengen en ze had op
haar rustige en vriéndelijke, manier
zeer heslist geweigerd, ooit aan een
séance deel te némen, zoodat zelfs de,
volijverige eh fanatieke mevrouw
Vorly tenslotte ontmoedigd was ge
worden. Zij voelde, dat alles, wat zij
Ellen -beloofde, van zulke séances;
haar juist afstootte. Want Ellén ver
langde niet, zooals veel menschen
die icniand aan den dóód verloren
hebben, haar doóde terug te zien;of
nabij zich te. voelen, zooals mevrouw
Vorly haar voorspiegelde 'dat zou. ge
beuren als'rij wilde meewerken. De
gedachte, Felix weg te lokken uit
een betere wereld, was in .haar ge
voel een profanatie. Sinds-maanden
had zij mevrouw Vorly dan ook niet
gezien of gesproken en het; wasj toer
val, dat ze haar ontmoette, toén zij
terugkeerde van haar bezoek aan
den zieken Erno. Mevrouw Vorly
was opgewonden naar haar toege
sneld om te vertellen, dat zij juist
tien avond tevoren een boodschap
had gekregen van Felix. Zij moest
absoluut komen om die te lezen
mevrouw Vorly waagde zich niet'
meer. in het huis van den dokter met
zulke dingen het kon heel belang-
"rijk zijn. Ellen was begonnen met te
weigeren. Toen had mevrouw Vorly
iets gezegddat haar verbaasde eri
ontstelde.
„Het gaat over dien logé van jul
lie, dien vriend van Erik', had zij
gezegd. „Ja, zijn naam staat er niet
in, maar het is duidelijk genoeg cn
er staat-ook iets in van een dreig
brief. Zegt je dat iets?"
Ellen had vaag iets geantwoord en
beloofd te zullen-komen. Haar hart
was plotseling; sneller gaan kloppen
cn ze haastte - zich weg, alsof zij
vluchtte. Een dreigbrief. ;v, een
d r e i g b r i fKon het mogelijk
zijn dat dit sloeg op.maar daar
van wist niemand iets al dan Felix.
-Zij had gewankeld tusschen haar
afkeer van al deze dingen en eeri
plotseling donker voorgevoel dat. dit
iets ahdex's was dan al het Vorige..
Op den avond, dat Erik en Sigurd
naar Amsterdam waren gegaan, had
zij 'een besluit genomen. Ze maakte
zichzelf wijs dat het beter wasdie
boodschap té lezen en vast té stéllen,
dat het ér juist mee was ..als met al
die anderewat vage zinnen die
nietszeggend waren" onder hun ge
heimzinnigheid.frases, zooals
ieder schrijven kon, ook zonder iri
trance, te raken. Maar in waarheid
was het'iets anders dat haar. dreef
dat ecne woord: dreigbrief.Dat
woord had Felix eens gebruikt en
het had een brief betroffen,: die Si
gurd had geschreven. Mevrouw Vor
ly'. kan daarvan niets-;-afweten;
had Felix nooit zelf ontmoet, want
ze was tijdens den oorlog in het
stadje komen wonen, nadat haar huis
in Rotterdam bij' het;:bombardemcnt
was afgebrand. Ellen had haar'nooit
iets over Felix verteld uit voorzich
tigheid cn. had alleen wel eens iets
over. haar geschreven in de vele brie
ven.'die zij met Felix wisselde sinds
hij zat ondergedoken en waarmee zij
hem afleiding probeerde te verschaf
fen door hem uitvoerig alles te ver
tellen, wat zij beleefde en wat er om
hen heen gebeurde, in het stadje-
Mevrouw Vorly was toen een tijd
lang een soort locale beroemdheid
door haar voorspellingen dat de oor-
'log binnenkort, zóu afloopen en. de
boodschappen, die zij van overlede
nen overbracht aan de nabestaan
den. Maar de datum van den aange-
kondigden vrede verschoof zoo vaak
cn .de.- boodschappen waren dikwijls
zoo onbelangrijk 'en vaag, dat die
roem gaandeweg,-taande.
Dat woord „dreigbrief" bracht El
len er. toe naar mevrouw Vorly. te
gaan. Nu zij hier alléén zat op haar
kamer voelde zij bitter berouw er
over. Voor de honderdste maal mis
schien herleefde zé weer dat uur bij
mevrouw Vorly, die haar met geest
drift had begroet.
Zij bewoonde .een kleine étage die-
nog bekromper.er leek, doordat de
kamers volgepropt waren, de muren
bijna geheel bedekt met tcekeningen
de meeste fantastisch van aard,
enkele volgens mevrouw Vorly, ver
vaardigd door Rembrandt en Van
Gogh,: via een medium.: Mevrouw
Vorly kon rich niet veroorloveneen
dienstbode té houden en had geen
belangstelling voor het. huishouden.
Dit alles bij elkaar vormde een chao
tische wanorde, waarin de groote,
zware vrouw met haar enorme han
den en voeten zich niet kon bewegen
zonder tegen een meubelstuk .te stoo-
tcn of bijna een der yele stapels
boeken, die overal stonden, om te
gooien. Mevrouw Vorly's basstem
paste bij haar, maar het aureool van
witte: haren én de lichtend helle
bogen' leken tot'een andere vrouw
te behooren. Vele menschen lachten
om mevrouw Vorly, maar Ellen was
altijd vaag bevreesd voor haar ge
weest als zij die vreemd lichtende
bogen zag. Zij had dikwijls gedacht
dat er iets macabers was m den
ijver, waarmee mevrouw Vorly toe
snelde, als iemand een doode had te
betreuren, maar tegelijkertijdhad zij
medelijden met haar. Zij wist dat
mevrouw Vorly spiritiste was ge
worden na den dood van haar. man
en daarin troost =had gevonden. Het
was haar onbegrijpelijk, dat zij zoo
gelukkig was met boodschappen in
den trant van: „ik heb het hier heer
lijk'en denk steeds aan je", en sinds
de goede vrouw weer de meeste van
haar aanhangers en bewonderaars
had verloren, vond zij haar ook mee
lijwekkend. Maar tegelijkertijd was
er iets in den fanatieken. wensch der
andere om een bewijs te leveren van
de echtheid van haar boodschappen,
dat haar afstootte..
Vervuld van al.zulke tegenstrijdige
gevoelens had zij tegenover- me
vrouw- Vorly gezeten, geperst tus
schen meubels en stapels boeken, en
had de boodschap gelezen, die me
vrouw Vorly volgens haar zeggen in
trance had geschreven. Maar zoo dra
zij het-papier in handen hield, hpH
zy zoo'n schok gekregen, dat het
even duurde eer zy lezen kon. Want
wat daar stond, was.geschreven.met
een handschrift dat volkomen geleek
op dat van FelixéDat kan nic-t waar
zijn, dacht Ellen-verwilderd', dat.is
toeval, het kén niet ztfn bandschrift
2yn. .het lijkt er alleen;op....
Maar de letters dansten vnor haar
oogen en mevrouw Vorly, die haar
ontroering merkte, vroeg gretig: „Is
het belangrijk? Begrijp je het? Mij
lijkt het erg geheimzinnig, maar het
moet slaan op dien vriend van. Erik
en is dat niet merkwaardig?"
Ellen zei met bleeke lippen: „Ja,
het is.merkwaardig. Er staat iets
in. dat alleen Felix en ik weten".
Daarop kende mevrouw Vorly's
geestdrift geen grenzen. Het gelukte
Ellen slechts met moeite weg te ko
men, want de andere wilde dadelijk
probeeren een séance te houden. Él
len was bijna gevlucht, nadat zij
bet papier met dc boodschap in haar
tasch had gestoken..*
Nu zij alleen zat in haar kamer,
trachtte zij zichzelf er van te over
tuigen dat alles zelfbedrog moest
zijn, suggestie, toeval, wat dan ook.
Maar hoe kon het suggestie zijn? Zij
had zeker niet zichzelf iets gesugge
reerd- en hoe kon mevrouw Vorly
haar suggerecren dat het handschrift
dat van Felix was?. Zij wist niet eens,
dat het zooveel daarop leek. Het was
een handschrift dat moeilijk'na,te
bootsen zou zijn. Ellen- had hem wél
eens'geplaagd, dat zijn brieven meer
leken op lange doktersrecepten. En
de dreigbrief...
Zij nam met bevende vingers het
papier^uit haar tasch en dwong zich
zoo kalm cn nuchier mogelij ie lê hef-:
lezen wat er stond.
(Wordt vervolsd)
met allemaal gele oortjes. Ze -vonïl
den het prachtig en Güsbcrt extra^j
lief, omdat hij zo' aan ze f. gedaeafe
had - op, deze .zonnige PaasmorgenS
Maar 't mooiste van alles kwam^
nog. Toen Slurf zijn Kronkelei^wojj
gaan eten, bleek' het met het béér»
lijkste hooi gevuld te zyn. lekkerdéél
dan bij het ooit gegeten (had,1|yër|f|
zékerde hij ieder, diehet maar)Jiq«||
ren wilde. VoorFifi bleek- hetveên||
el met nootjes en dat van'v;Ik)èf
■vvashelemaal gevuldmet blefstu
2e raakten niet uitgepraat van:yé^
rukking en prezen Gijsbert TuW|eïz^
begrepen maar niet, hoe hUdatïa^T
lemaal kon. ':'i
„Tjaaaa.zei Gljsb.ert-gUm«§|
mend er. hij keek zo geheünzihnlgp
als hij maar kon, ik kan eer
toveren, hè
(Wordt vervolgd).
MARIAN 5
Voor vijf belangrijke steden
India, Calcutta. Amritaar, DelhO
Agra en .Pesjawar, is wegens :nléu«f
we ongeregeldheden 'een uitgaans^
verbod afgekondigd, MiUtrircmrfenö_
politie patrouiUeeren door' déiShra^
ten. Te Calcutta zjjn bovendien-hop
sedert het- begin van de maandi30O
personen wegenë cholera naarlhét^
ziekenhuis: vervoerd, .^v
Zóó MOET JIET N7ETII Matras}
sen, kussens en sióelbeklcedthgigj^)
knrj men bef er stof zuigen of schui x
ren, want zij hebben van klop""1
veel ie lijden. X
