NA DUITSE DUISTERNIS
Tsjechisch licht
Asser-TT belangrijkste motorrace
van Europa
rijden de Macks binnen in
Bouwers „bijten" niet vlot
Loonbelasting is herzien
3
Ajax neemt de leiding
Hoe kom ik aan een woning(III)
Geen oesters
Kosten meer dan het dubbele van
voor de oorlog
D E bouwondernemers „bÜten"
Eerste ontmoeting van Engelsen
en Italianen
Een stukje historie
Rijksregeling niet
bevredigend
p,otiliteuUtec
Van Klaveren tegen
Luc van Dam
Donderdag 26 Juni .1947/
,(Vaa een. eigen verslaggever J
L ANG, lang is de sveg van. Nijmegen naar Praag, Het
is nu Donderdagnamiddag en we kruipen moeizaam
tegen een helling op, ergens tussen Würzburg en Neuren
berg, zoals we gisteren tegen hellingen, opkropen tussen
ÉjKeulen en Frankfort Om acht uur zijn .we uit de laatste stad
.vertrokken; om twaalf uur hebben .we gegeten in het beroemde
►,W irtshaus im Spessart"en Joop heeft zijn blikje ham
gedeeld met een uitgehongerde grijsaard en twee broodmagere
kinderen. Zou u het ze niet gunnen?
Och» de theorie van de haat is gemakkelijk" en de „fraterni
sation" la Joop gaat gepaard met een-gezonde Rotterdamse
filosofie, waarvan men in de Spessart (gelukkig maar!) de
diepere zin niet steeds even juist aanvoelt
.Voor de kamploenscompetltte won
Ajax met 21 van Blauw "Wit ter
wijl N.E.C. met 3—2 over B.V.V. de
baas bleef. Daar Heerenveen. het
niet verder bracht dan een gelijk
spel tegen M.V.V. heeft Ajaj; de lei-
ding overgenomen.
De
stand is
thans:
Ajax 5
4
I
1
9 15—12
Heerenveen 6
3
2
1
8 22—18
N.E.C. 1 6
3
1
2
7 16—17
M.V.V. 6
0
4
2
4 15—18
B.V.V. 4
1
0
3
2 8—9
Blauw Wit 4
0
2
2
2 7—a
Halen we vandaag de Tsjechische
grens? Geen sprake van, zegt Kees;
de* -weg is slecht en al zouden we
gaan jakkeren, dan heeft dat nog
geen zin, want 's nachts is de grens
gesloten. We doen het dus maar
kalm aan. De weg Is bochtig en smal.
Weiden en akkers, ossen en ganzen.
„Een ongelofelijk mooi land," zegt
Kees; „dat zien we nou iedere keer
weer, maar je raakt er niet op uit
gekeken." Hjj zwijgt en laat er dan
op volgen: „Maar 't la jammer, dat
er zo'n beroerd volk woont".
Neuren
berg. Puin,
puin, puin. Ach
waarom het
opnieuw be
schreven? Een
ruïne in Keu
len ziet er even
troosteloos uit als een ruïne' in
Frankfort, Würzburg, Hanau of Neu
renberg. Maar we zijn al puincritisch
geworden en moeten erkennen, dat
er van deze stad tenminste nog iets
overeind staat. Al is het niet veeL
Even stoppen. De laatste wa
gen is zoek. Heeft Gerard pech
gehad?.De colonne staat langs de
drukke autoweg. Prompt komt
een Amerikaanse sergeant aan-
gesulsd in zijn jeep en stopt met
piepende remmen. „Vis of oes
ters?" informeerthij. Nee, wc
hebben sigaretten aan boord.
„Jammer," zucht hij, „ik heb
zo'n trek in vis". En weg is .hij
ai\¥«er. Joop overweegt voor het
volgende vistransport de chauf
feurs een fles zure bommen mee
ie roeven en wat uitjes. Om in
Neurenberg een haringstalletje
tg bëginnen voor de Amerikanen,
uaar is de pechvogel. Bandje ge
had vlak voor Fürth. Én verder maar
•weer. Koers Oost-Noord-Oost. En
naarmate we verder Beieren intrek
ken lijken de wegen wel slechter te
worden. De Mackr leggen sluiers van
stof over de weg en de Beierse huis
moeders kijken niet vriendelijk,
want ze hebben wasdag en de boel
hangt r.ct buiten
Keustadt. Pleisterplaats num
mer zoveel. Even tijd voor een
maaltijd. En Gerard en Kees gaan
zich even scheren. Op straat draaien
de Ncusthdtera nieuwsgierig om de
auto's. Eén komt er naar ons toe. „U
gaat naar Praag?" ..Jawel." ..Ach, ik
benijd u...." „Hoezo?" „Ik woon
zelf in PraagDat wil ?.cggen:ik
hèb er gewoond. M'n hele leven.
Maar ik ben Duitser en nu ben ik
uitgewezen".
Ja, deze typen zullen wc nog meer
ontmoeten. Ze hokken samen in de
stadjes en dorpjes in de grensstreek,
samen met geëvacueerden uit de
grote steden en maken het woning*
probleem er niet eenvoudiger op.
De introductie
Wanneer ten tweede male de
avond daalt, ronken we een steile
helling op en dan staan we meteen
midden in een stadje. Sulzbach
R osenberg. Nee, zoek het maar
niet op da kaart. Vier café's, drie
hotels, een kerk en wat boerderijtjes.
Dat is alles. Maar de hotelletjes zit
ten stampvol. Geen nood, dgn maar
onderdak gezocht bij particulieren.
En zie hóe gastvrij de Sulzbachers
zijn! Dragen ze Nederlanders dan
zo'n goed hart toe?
Och, laten we het er maar op hou
den, dat een handvol sigaretten, een
paar repen chocolade en een blikje
vlees alle Duitse huizen voor een
.Nederlander openen,...
Maar wanneer de volgende mor
gen de tocht opnieuw wordt, aan
vaard zingt Kees opgewekter dan
gisteren .zyn „lied van de ATO-
chauffeurs" en de grollen van Joop
zijn gepeperder dan ooit, wanneer
hij op zijn manier afscheid neemt
van de dorpelingen. Geen wonder,
want vandaag komt de laatste ruk.
Met een paar uur ,zijnwe aan de
grens. Ëa dan wacht ons in Stribo
voor het eerst weer een normale
maaltijd.
Bij de Duitse douane te W a 1 <3-
h a u s ontmoeten we een ATO-co-
lonne, die juist uit Praag terugkeert.
En het kale „Zollamt" 'is opeens vol
Rotterdams gedaver. Dan klimmen'
we weer aan boord en rijden ver
der. Halt! De Amerikaanse controle.
Het zoveelste stempeltje in onze pas
sen. Verder maar weer. Maar de co-
lönne rijdt nog geen tweehonderd
meter of we staan 'opnieuw stik
Recht voor ons uit stijgt de weg om
hoog, dwars door dicht naaldwoud.
Maar nog blijft de slagboom voor
ons geslotan. En van het kantoor,
links van de weg, waait de ons zo
bekende driekleur, de Tsjechische
vlag!
Wij zijn er!
„Rozvadovo heet het hier.
En de contróle is niet gemakke
lijk. Nauwkeurig worden de pa
pieren nagekeken, de auto's ge
ïnspecteerd, de passen nagezien.
Gerard is het eerst klaar. En
meteen ronkt hij weg. niet
wachtend op de anderen. Hij zal
vast de maaltijd in Stribo be
stellen. Een halfuur later klimt
i i ^P1 de laatste achter
net stuur en dan rijden we ein
delek het beloofde land binnen.
Het landschap verandert weinig,
Bos, weilanden, akkers, dorpjes, hel-
Kfu?' txr de wcg is abominabel
slecht. We rommelen zo snel moge
lijk over de kuilen, laverend van
links naar rechts. De tien banden
van een Mack kunnen gelukkig te
gen een stootje....
kJPtv??? s,tri,bo! De misère van
het Duitse land ligt nog te vers in
ons geheugen ora. het verschil tus
sen daar en ginds niet onmiddellijk
op te merken. V/elk een weelde om
zo maar een restaurant binnen te
stappen en een glas bier te kunnen
bestellen. Welk een weelde om niet
meer met blikjes te modderen, maar
ora een volledige, goede maaltijd te
kunnen gebruiken. Dat de kellner
traag isoch, wat doet het er toe?
De Germaanse duisternis ligt ach
ter ons en we moeten, ogenknippe-
rend, nog even acclimatiseren.
Dan geeft De Keizer weer het
sein. Laatste traject. En reeds gon
zen we verder oyer de asfaltweg.
Dwars door het schone Tsjechische
land- En weer is daar datzelfde con-
'tact tussen chauffeurs en bevolking,
zoals we dat ook in Nederland heb
ben gezien.' Een groet, een glimlach,
HET ,,WIRTSHAUS 1M SPESSART", pleisterplaats op de route
Frankfort—Neurenberg. Het is een verademing ergens een onbescha
digd huis binnen te stappen!
zien glimlachend omhoog naar de
Macks. Keuvel op, heuvel af. Bijna
kaarsrecht loopt de weg.
Dan de laatste helling.
En een kwartier later daveren we
door de buitenwijken van Praag.
Het einddoel is bereikt!
een armzwaai uit de cabine. Grim
mig zwijgend hebben de Duitsers
ons aangestaard.- Vrolijk halen de
Tsjechen ons in.
Verkeersagenten in Pils en ge
ven ons voorrang, kleine donkere
ingezetenen in water vlugge Skoda's
wflken eerbiedig voor ons uit en.
Eindelijk hebben de organisatoren van de Asser TT het verlossend
woord gesproken: „De TT gaat dit Jaar door." En al Is er rondom dit
grootste motorsport gebeuren veel te doen geweest, dat elk recht geaard
sportenthouslast niet prettig ln de oren zal hebben geklonken, de be
langstelling zal er ditmaal niet minder om zjjn.
Drenthe maakt zich op om de
tienduizenden bezoekers op waar
dige wijze te ontvangen. Was het
tot nu toe slechts Assen, dat in. de
T.T.-week veranderd werd 'in een
metropolis, dit jaar hebben ook
Beilo en Hooghalen zich beijverd
om de motorsportliefhebbers een
zo aangenaam mogelijke en com
fortabele ontvangst te bereiden.
Weken is men in deze drie genoem
de plaatsen doende om de grote
stroom van mensen, auto's ,en mo
toren. op te kunrven vangen. In een
drachtige samenwerking wordt ge
tracht een dusdanige sfeer te schep
pen, een groot internationaal sport
evenement waardig.
Proefwedstrijd
Wat een groot verschil ligt er
wat organisatie, outillage en aan
tal toeschouwers betreft, tussen de
eerste kleine wedstrijd in 1925,
meer als proefwedstrfld bedoeld,
daar achter Rolde en het grootse
gebeuren van thans! Vergelijkingen
zpn haast niet te trekken, Stap
voor-stap is „de grote prijs van
Nederland", zoals de race officieel
heet, uitgegroeid van een rit die nu
1a wel aardig was, maar niet veel
GROTE PRIJS VAN
NEDERLAND DER K.NI3.V,
mosiuJia
'JMHUSt*
om het lijf had, tot een motorsport-
gebeuren van de eerste rang. Zul
len de organisatoren van 1925, van
wie er thans nog enige de leiding
in handen hebben, ooit gedroomd
hebben, dat hun plan „hier iets bij
zonders te hebben" zulke gevolgen
zou hebben?
Zeker is het dat de TT-raee, wel
ke Zaterdag a.s. op het „circuit van
Drenthe" zal worden verreden, de
voor Europa belangrijkste race is
geworden. 1
——-—-Engeland-Italië
De 4uschriiving vau de. Engelsen
ea Italianen hebben hiervoor in één
slag gezorgd. Tot no toe hebben
de rif der» uit genoemde landen el
kander nog niet ontmoet. Op het
eiland Man ontbraken de Italianen
tenvjjl In de „Grote prijs van Euro
pa", die twee weken geleden in
Bern werd verreden, wel de Italia
nen, maar niet de Engelsen waren
verschenen. Wat nu alle insiders zo
vurig gehoopt h-iden Is thans ge
schied. Beide Janden zenden hun
beste rfjders naar Assen!
De Nortonfabrick komt met Bills
en Lyons in de 350 c.c. klasse en
met Bell en Daniell in de 500 c.c.
Daarnaast vinden wij nog in de 350
c.c, klasse, Dear, Wood, Goodman
en Whitworth, allen op Velocette,
de Ier Fortune op Norton, tenvifi
Humphry, Beischer en Drinkwater
eveneens op Norton uitkomen.
Tegenover deze sterke Engelse
bezetting stellen de Italianen Rng-
geri, Franairi en Leoni op Guzzi en
als vierde man Rozetti op Benïlli.
Eveneens een zeer sterke ploeg met
machines van 250 c.c.. De Italianen
zijn bijzonder snel en met belang
stelling wordt nu afgewacht of deze
kwartliters de 350 c.c. Nortons zul
len kunnen benaderen.
Ons land zal in de 350 c.c. klasse
a.a. vertegenwoordigd zijn door J.
van Doren uit Rotterdam op Nor
ton, Postma uit HardegaröP met
zijn Guzzi, Piet van Rijswijk en
Poel beiden op Velocette, Co Si
mons met Excelsior en Jaap Fijma
op Rudge.
- Grootmachten
Dan de 500 c.c. Een verzameling
van grootmachten. Wy noemden
reeds de heide Nortonrijders Daniell
en Bell die de titanenstrijd zullen
aanbinden met de Italianen, Tenni,
Lorenzettl en Leoni op Guzzi en
.Clemeaeich op Gilera. De Neder
landse Norton zal toevertrouwd
worden aan Henk -Sternars., terwijl j
Cijfers zijn droog, maar zo
vaak ook niet anders dan een
comprimering van geschiedenis.
Dit is niet alleen het geval met
datgene wat de historie van ons
Vader/and aan de hand der jaar
tallen vertelt, maar eveneens bij
de T.T. in Assen. Men geve zich
rekenschap wat het eigenlijk be
tekent in de levensloop van dit
motorsportgebeuren te lezen:
1925 proefwedstrijd RoldeBor
ger, 1926 de/in if ie/ circuit Assen
Hooghalen, 1927 Internationale
race, 1929 eerste lustrum, alle
records gebroken, 1931 grote prijs
van Nederland, 1934 grote prijs
van Europa, 1947 eerste interna
tionale races na de tweede we
reldoorlog.
Jaartallen die voor, zich zelf
spreken en zo overduidelijk een
stijgende lijn in de geschiedenis
van de „bisser TT" doen uitko
men.
Jac Schot met zftn Ariel In de
strijd komt.
Dit is slechts een summiere op
somming van de sterkste rijders.
Doch uit deze enkele namen blijkt
reeds overduidelijk dat men in As
sen er in geslaagd is voor deze eer
ste na-oorlogse internationale races
een zeer sterke bezetting te krijgen.
Voor, tijdens en na de eerste ra
ce in 1525 in Rolde is letterlijk en
figuurlijk veel stof opgewaaid, stof
dat, maar nu meer in figuurlijké
zin, telken jare opnieuw wordt op
geworpen als Assen zjjn TT-roep
doet horen.
Daar in Rolde keken in 1925- de
boeren niet overal even vriendelijk
naar die „stinkende dingen", welke
de landelijke stilte deden verstoren
en wat nog erger was... de „bies-
ten" onrustig maakten bjj het mel
ken. Toch versaagden de organisa
toren niet. Vele moeilijkheden
moesten overwonnen worden. Voor
al op financieel gebied. 'Met een
saldo van... 2li cent in kas begon
ln 1925 de motorclub Assen de eer
ste wegwedstrijd in Nederland te
organiseren. De belangstelling was
direct groot, doch de tweede races
de eerste op het huidige circuit
trokken slechts 2600 betalende
bezoekers, wat tot resultaat had
dat Assen met een schuld van 5ÜQ0
gulden bleef zitten. Van 1927 Steeg
echter de curve van de bezoekers.
Het circuit had naam gemaakt, de
gemeentebesturen steunden, daad
werkelijk, verbeterden het wegdek,
met als resultaat dat in 1946 de
wedstrijden door niet minder dan
80.000 toeschouwers werden gade
geslagen. Een record tot nu toe.
Zal dit jaar dit mooie cijfer over
troefd worden? Alles wijst er op.
Maar ook al zal de belangstelling
onder dit cijfer blijven toch zal de
ze race in de Asser TT-historie ge
boekstaafd blijven als de belang
rijkste van Europa in dit jaar.
niet. En dat Is waarschijnlijk mede een
van de oorzaken, dat er ln Botterdam en ook elders nog niet zóveel
vaart zit achter het bouwen van woningen al» de burgerij dat wel zon
wensen. De bouwondernemers hebben over het algemeen niet veel lust
om gebruik te maken van de door de regering geschapen „Flnancierings-
regeling 1947".
Rotterdam aan woningen heeft,
omstreeks tien maal zo veel be
draagt. t
Men behoeft geen pessimist te
zijn om te concluderen dat het nog
minstens een jaar cf tien zal duren
alvorens deze achterstand zal zijn
ingelopen. Insiders beweren zelfs,
dat de woningnood in de eerstko
mende jaren nog zal toenemen.
Want behalve dat er bü de bom
bardementen in de oorlog 35000
woningen werden vernield, „stier
ven" én „sterven" er nog steeds ve
le huizen hun normale dood. Zij
worden bouwvallig en daarom ont
ruimd, afgebroken of -in het
gunstigste geval als opslagplaat
sen gebruikt. En de bevolking
breidt zich een overigens ver
blijdend verschijnsel steeds maar
uit.
Huizen, als maar huizen heeft
Rotterdam nodig. En die moeten
wij bouwen, zo veel en zo vlug mo
gelijk. Helaas wij hebben gezien, op
welke onoverkomelijke moeilijkhe
den wij stuiten: matexiaalschaars-
te, tekort aan geschoolde arbeids
krachten en bouwvoorwaarden, die
de ondernemers niet bevredigen.
Nu ïs er in de loop van het vorig
jaar een wet van kracht geworden,
waarvan men in Rotterdam, niet
dan na heel lang aarzelen en dan
nog schoorvoetend en voorzichtig,
heeft gebruik gemaakt; de wet,
waarbij het vorderen van woon
ruimte van overheidswege opnieuw
werd geregeld.
Als algemeen bekend mag wor
den verondersteld, dat het bouwen
van huizen in deze tijd meer dan
dubbel zo veel kost als voor de oor
log. Daartegenover staat, dat de te
genwoordige huurprijzen hoege
naamd niet verschillen met die van
vroeger. Hieruit is de eenvoudige
conclusie te trekken^ dat het in de
te bouwen huizen gestoken kapitaal
niet voldoende rente zou opleveren.
Op dat punt wilde nu de regering
de bouwers tegemoet komen met de
Financieringsregeling 1947, door
o.m. het ontstane renteverschil aan
te zuiveren. Het zou te ver voeren
om hier dieper in te gaan op de
moeilijkheden, die zich ook na het
tot stand komen van deze regeling
voordeden. Het komt hierop neer,
dat de regeling 1947 de financiële
risico's niet genoeg vermindert om
de bouwers tot grotere activiteit
aan te moedigen.
Het gevolgd hiervan is, dat op
het ogenblik in Rotterdam prac-
tïsch in het geheel niet door par
ticulieren wordt gebouwd.
Er wordt gebouwd door de ge
meente, met steun van het Rijk en
op basis van de Woningwet. En of
de regering er spoedig toe zal over
gaan gunstiger voorwaarden voor
de particuliere bouwondernemers
te scheppen? "Wij kunnen slechts
een vraagteken plaatsen.
Geen materialen
Wjj zjjn in dit artikel van van
daag opzettelijk begonnen mét het
aanroeren van de ondanks de rege
ling 1947 gebleven schroom tot
bouwen bij de particuliere onder
nemers, omdat dit euvel buiten
vakkringen niet zo algemeen be
kend is. Natuurlijk is er nog een
veel groter kwaad dat de bouw
van huizen remt; het alom in
Europa heersende, nijpende tekort
aan materialen. Aan stenen en ce
ment ontbreekt het ons in Neder
land niet. Maar het gebrek aan vol
doende hout, ijzer en staal vooral
is nog zo groot, dat de aannemers,
die eenmaal bezig zijn, slechts
strompelend vooruit komen. En
vergeten we verder niet, dat ook
vakarbeiders schaars geworden
zijn. En duur!
„Maar," zullen vele stadgenoten
zeggen, „je ziet ze in Rotterdam
toch geweldige bank- en kantoor
gebouwen uit de grond stampen.
En als we dat zo eens bekijken,
schieten ze daar toch wel degelijk
mee op."
Inderdaad. Er verrijzen gebouwen
aan de Coolsingel voor de Rotter
damse en Amsterdamse Bank; aan
de Schiekade voor de Nationale Le-
Vensverzekerïngbank; aan dc Blaak
de Incassobank, Ned, Handelmaat
schappij en Twentse Bank; pakhui
zen en kantoren aan de Wijnhaven.
En er is altijd nog het Rijles Belas
tinggebouw bij de Parksluizen, dat
eerst eind 1948 geheel gereed zal
zijn.
Het heeft zijn voordeel
Maar dezelfde Rotterdammers,
die het er helemaal niet op hebben,
dat dergelijke gebouwen tot stand
komen, zitten met scheve gezichten
te kijken naar de talloze instanties
en firma's, die hun bedrijven in
particuliere woningen hebben on
dergebracht. Het moet hun bekend
zijn, dat wanneer de grote kantoor
gebouwen klaar komen, honderden
particuliere woningen weer hun
normale bestemming krijgen. Rot
terdam is een havenstad, een werk
stad. Er moeten dus kantoren,
banken en ontspanningsgelegenhe
den zijn, Die zijn nodig voor de
economische belangen van onze
stad. Bovendien gaan dc bankin
stellingen de geweldige paleizen
niet alleen bewonen. Zij zullen een
groot deel der ruimte ter beschik
king moeten stellen van andere be
drijven. Dit wordt t.z.t. beoordeeld
door een met behulp van de Kamer
van Koophandel samengestelde
commissie voor het verdelen van
Bedrijfsruimte. Wie zich iets verder
in deze materie verdiept, komt tot
de conclusie, dat het niet andera
kan en dat het ook niet anders
moet.
Ook woningbouw
Gelukkig ligt ook de woningbouw
in.Rotterdam niet stil. Er z\tn al of
er komen nog nieuwe huizen in de
Carnlsse-wijk, op het Zuidplein, aan
de Dordtseiaan, op Kralingen in de
Oude plantage, in Blij dorp en -
zoals dezer dagen bekend werd
ook in Overschie. Maar alles bij el
kaar, zijn dit er toch niet. veel meer
dan 40ÖQ, terwijl het teKort, dat
Consumentenljonnen voor
gebruikte kleding
Detailhandelaars in gebruikte
goederen hebben de minister van
Financiën gevraagd houders van
consumentenbonnen toestemming te
geven deze ook bij hen te kunnen
besteden.
Verkeersexamen 1947
Het practische deel van het on
derwijs verkeersexamen 1947 zal op
30 Juni en van 1 t.m. 5 Juli a.s.
weer in R'dam worden-afgenomen
door de verkeerspolitie en wel:
30 Juni 10.30 uur beginpunt Pas-
toriedjjk 137; 1 Juli 10.30 uur be
ginpunt P. v. Aschstraat 1; 2 Juli
9 uur beginpunt Schiedamsesingel
155; 10.30 uur beginpunt Staring-
plein 26; 3 Juli 9 uur beginpunt
Ericaplein 15; 5 Juli 9 uur begin
punt den Hertigstr. 32.
192 Candïdaten nemen aan dit
examen deel. Zij moeten een vooraf
opgegeven route per rijwiel afleggen
terwijl him gedragingen in 't ver
keer 'op een groot aantal contróle-
punter, worden gadegeslagen. Aan
dc geslaagden wordt een verkeers-
diploma uitgereikt.
Aan de lopende ban4
Zo is het: als men eenmaal aaa
het slaan en schoppen en krabben
gaat, kan men soms niet meer op
houd en ermee. Waar is het end?
Wanneer de klappen-uitdelerij vlot
en succesvol verloopt, gaan de han
den losser en losser zitten en dan is
het maar geraden uit de buurt te
blijven van zon opgewonden standje,
want de vuisten wagen gewoon om.
tegenstand.
Laten, wij b.v. die Suzanna hier
eens wat beter, bekijken. Ziet zij er
uit dat ze, eenmaal in een gevecht
gewikkeld, alles en iedereen, weg
maait en van geen rede meer weet.
Nee, niet waar, een potig wijfje lijkt
zij wel, maar met zo'n vrouw zou te
praten vallen, dunkt ons. Hoor ech
ter, tot welke barbaarse daden deze
vrouw kwam'en hoe dat toeging:
Toen Suzanna's dochtertje huilen
de aan haar moeder kwam vertellen
dat dat rotkind van buurvrouw Bep,
haar geslagen had, begon het moe-
derdier te trillen van woede en
wraaklust. Suzanna stoof de deur uit,
rende bij Bep binnen en stortte zich
op haar. Oei, wat kreeg die buur
vrouw er van langs.
Een kind dat het gevecht buiten,
voor het raar* gadesloeg begon te
gillen: help. help, buurvrouw Suzan
na maakt buurvrouw Bep dood.
Bep's dochtertje, datzelfde kind dat
het meisje van. Suzanna geslagen
had en daardoor heel de herrie ver
oorzaakt, stond nu huilende de afta
keling van haat- moeder te aanschou
wen.
Ineens kreeg Suzanna haar in de
gaten. Zij greep een dweil en gaf het
kind er enige striemende klappen
mee.
Dat zag eon inmiddels toegesnelde
andere buurvrouw en die zei: „hfe
nee. da's geen werk, van dat kind
mot je afblijven",
„Zei U wat", brieste Suzanna, en
door het dolle heen van het beuken
en kletsen en klappen, begon ze
maar ineens haar derde slachtoffer
af te tuigen. Daarbij sloeg zij haar de
bril dermate woest van de neus. dat
het ding er totaal vernield door
werd.
..Was die Suzanna zó vechtlustig**,
vroeg de rechter.
..O. meneer, het was verschrikke
lijk, zoals dat mens te keer ging",
zei de buurvrouw van de bril. „ze
beukte er maar op los, gewoon aan.
de lopende band."
De officier vroeg nog of Suzanna
de bril a! vergood had.
Nee. dat had ze nog niet.
..Nu", zei do rechter, „laat ze dat
dnn eerst eens doen. dan zullen we
nog wel eens zien wat haar verdere
straf is.
't Is te hopen dat het meevalt, want
stel je voor dat Suzanna zich kwaad
maakt om het vonnis en op een dag
het gerechtsgebouw hier in komt
stuiven. En dan weer aan de lopen*-
de band aan het knokken slaat....H
Luc var Dam zal Bcb van Kïav**
ren ontmoeten in een wedstrijd on*
brt middengvwiclit kampioenschap
van Nederland over IJ ronden vani
drie minuten te boksen, oo Zondag
middag 10 Augustus ia het Feyen-
oord Stadion. i
Als het loon
bedraagt
dan bedraagt de loonbelasting ui:
Groep I Groep II Groep III in geval van kinderaftrek vooft
van t.m.
ongh.
geh.z.k.
Ikind
2kind.
3kind.
4kind. 5kind. 6kind.
34,23—35,38
3,10
1,49
0.72
0,21
35,33—36,53
3,37
1,66
0,85
0,30
36,54—37,68
3.62
1,84
0,98
0,38
37.69—38,84
3.60
2,02
1,11
0,48
38,85 —39.99
4,18
2.20
1,28
0,58
0,15
40,00—41,15
4,45
2,39
1,41
0,68
0,22
41,16—42,30
4,73
2,58
3,56
0,79
0,28
42,31—43,45
5,02
2,78
3,71
0,90
0,36
43,46—44,61
5,32
2,93
3,87
1,02
0,43
44,62—45,76
5,61
3,18
2,04
1,15
0,51
0,14
45,7746.01
5,92
3,39
2,20
1,2S
0,60
0,19
46,82—48,07
0,22
3,01
2,37
1.41
0,69
0,24
48,08—49,22
6,53
3,82
2,54
1,54
0,79
0,30
48,23—50,38
6,84
4,04
2,72
3,68
0,89
0,35
50,39—51,53
7,17
4,23
2,90
1,82
0,99
0,42
51,54—52,68
7.48
4,48
3,08
4,96
1,10
0,48
0,12
52,69—53,84
7,81
4,71
.3,27
2,10
1,21
0,56
0,15
53,85—54.99
8,13
4,94
8.45
2,25
3,32
0,64
0,19
f 55,00^-58,15
8,46
5,17
3.65
2,40
1,43
0.71
023
58,16—57,30
3,80
5,41
3,84
2,55
3,55
0,79
0,28
S 57,31—58,45
9,15
5,65
4,04
2,71
3,66
0,87
0,33
58,46—59,61
9,48
5,90
4,25
2,87
1,78
0,96
0,38
59,62—60,76
9,83
6,14
4,44
3,03
3,90
1,05
0.43
-60,77—61,91
10,19
6.38
4,65
3,20
2,02
1,14
0.49
61.82—63,07
10,53
6,63
4,87
3,37
2,15
1,23
0,54
63,08—84,22
10,88
6,89
5,08
3,54
2,28
3,32
0,60
0,1*
64,23—65,38
11,25
7,14
5,30
3,72
2,41
1,41
0.66
0,15
65,39—68,53
31.61
7,41
5,52
3,90
2,55
1,50
0.72
0,18
66,54—67,68
11,98
7,66
5.75
4,07
2,99
1,00
0,78
0,21
67,69—68,84
12,35
7,94
5,97
4,26
2,83
1,70
0,85
0,24
68,85—69,99
12,73
8,20
6,18
4,45
2,98
1,80
0,92
0,28
70,00—71,15
13,10
8,47
6,42
4,65
3,14
1,91
0,98
0.31
71,16—72,30
13,47
8,75
6.65
4,83
3,29
2,02
1,05
0.35
72,31—73,45
13,85
9,01
6,68
5,03
3,45
2,13
1,11
0,39
73,46—74,61
14,24
9,29
7,12
5,23
3,61
2,25
1,18
0,43
door Craig Rlca
Vertaald door Ada Campers.
27)
„Zo akelig gedroomd", zei April met een huilstemmetje.
Moeder ging weer zitten en April klom op haar schoot en
probeerde er uit te zien alsof ze zes jaar was,
„Arme kleine puk", zei Bill Smith, Hij kwam by Moeder's
stoel staan en begon April de rest van de cake met amandel-
glazuur op te voeren. Ze slaagde erin, het meeste ervan ln
haar zak te stoppen, om later met Dinah te delen.
„Ze is een nerveus kindje", zei Bill Smith tegen Moeder.
April begon weer zachtjes te huilen en Bill Smith zet sus
send: „Stil maar, stil maar".
„Ze is niet nerveus", zei Moeder verontwaardigd, „en ze
ïs ook geen „kindje". „Ze keek naar beneden en werd April's
blousje gewaar, dat onder de badjas zichtbaar was. „En bo
vendien...." 1
Juist op tijd werd er gebeld. Moeder duwde April van
haar schoot af, zei „Wacht even" en ging opendoen. Inspec
teur Bill Smith volgde. April maakte van deze onderbre
king gebruik om tot halverwege de trap te rennen en daar te
blijven staan om te luisteren.
„Neemt U mij niet kwalijk, dat ik tJ lastig val", zei een
prettige mannenstem, „maar ik wou heel graag in contact
komen met de inspecteur, die belast is met het onderzoek
van het geval hiernaast. Men heeft mij medegedeeld, dat ik
hem hier kon vinden".
„Ja, dat is zo", ,zei Moeder's stem. „Wilt TJ niet binnenko
men?"
En toen: „Ik ben Bill Smith. En U?"
April spiedde tussen de spijlen van de trapleuning door.
Ze zag een knappe jonge man, lang en gebruind, met lachen
de, blauwe ogen en bruin krulhaar.
„Ik heb net de kranten gezien", zei de jonge man, „en ik
begrijp, dat U me gezocht hebt".
„Ja?" zei Bill Smith.
De jonge man zei: „Ik beu-Rupert van-Deusea. Ik ben
graag bereid toe te geven, dat Mrs. Sanford wijlen Mrs.
Sanford chantage jegens mij heeft gepleegd om het be
zit van een. paar brieven, die in een dolle bui geschreven
waren. Ik geef ook toe, dat het onderhoud met haar. juist
zó heeft plaats gehad, als het door een of andere.... be
trouwbare getuige aan de kranten werd medegedeeld.
Maar..op het tijdstip van haar dood zat ik minstens der
tig kilometer hier vandaan bij de kapper om mijn haar te
laten knippen en êen half dozijn mensen kunnen dat ge
tuigen".
Bill Smith staarde hern, een ogenblik aan. Toen zei hij:
„Zou IJ met me mee willen gaan naar het hoofdbureau, zo
dat we kunnen nagaan of Uw alibi juist is?"
„Met-genoegen", zei de jonge man. „Ik ben blij, dat ik Iet3
kan doen om te helpen."
„Wilt U mij excuseren?" zei Bill Smith. „En dank U voor
het maal, Mrs. Carstairs".
„II bent altijd welkom", zei Moeder.
De twee mannen gingen de deur uit.
April vloog de trap verder op, rende haar kamer m en
deed vlug de deur dicht.
„Goeie genade", zei Dinah, opkijkend van haar dagboek,
„je ziet eruit alsof je een geest gezien hebt".
„Dat heb ik ook", zei April huiverend, „Ik heb een man
gezien, die niet bestaat".
HOOFDSTUK IX
„Ik ben niet bij de politie gegaan om raad te geven", zei
brigadier O'Hare op een toon van gekwetste waardigheid.
„Ik ben ook niet van plan een soort muggenzifter te worden.
Maar U bent mijn collega en als ik zie, dat U een grove
fout maakt, dan mag ik U daar als collega, niet officieel, op
wijzen. U had die vent, die Van Deusen, nooit weer los
moeten laten".
Inspecteur Bill Smith zuchtte, ging op de onderste tree
van het bordes van het huis van Sanford zitten en stak een
sigaret aan. „Op het moment, dat Mrs. Sanford vermoord
werd, zat hij bij de kapper in Los Angeles. Een dozijn men
sen, met inbegrip van de kapper, hebben hem daar gezien.
Denk je soms, dat hij bij de kapper uit de stoel gestapt is,
een afstand van dertig kilometer heeft afgelegd, Mrs. San
ford heeft vermoord en weer dertig kilometer terug gereden
is zonder dat iemand zijn afwezigheid bemerkt had? Je hebt
te veel detectives gelezen".
„Al uie getuigen hebben hem zeker herkend met zijn. ge
zicht vol zeep", zei O'Hare koeltjes.
„Hij liet zich niet scheren", zei Bill Smith, „hij liet zijn
haar knippen".
„Goed, goed", gaf O'Hare toe. „Hij heeft een alibi. Maar
toch zit er iets verdachts in die zaak. Hij heeft die Mrs San
ford bedreigd. Dat knappe, lieve meisje hoorde het en ze
heeft het mij verteld. En hij geeft het zelf toe. En alleen
omdat hij een alibi heeft, laat U hem gaan. Als hij niets met
die moord te maken, had, wat kwam hij hier dan doen?"
„Hij is misschien een eerlijk, oprecht burger, die de poli
tie wil helpen", zei Bill Smith vermoeid.
Brigadier O'Hare zei één woord. Een heel lelük woord.
„Nou goed", zei Bill Smith. „Hij heeft Mrs Sanford ver
moord cn het is een volmaakte misdaad omdat hij een vol
maakt alibi heeft. Laten we dan maar een rapport indienen
en ons er niet meer druk over maken. We zullen tóch een
rapport moeten maken en gauw ook".
Brigadier O'Hare keek hem schuins aan. „Misschien hebt
U alleen moar een goede nachtrust nodig", veronderstelde
hij.
Bill Smith zuchtte en zei niets. Na een onderzoek van
twee dagen in de kwestie van de moord op Mrs Sanford
was hij nog precies even ver als toen hij begon. Voor de
twee honderdste maal liet hij zijn gedachten nog eens gaan
over het magere feitenmateriaal dat hij had kunnen verza
melen. Een rijke dame, Flora Sanford genaamd, rijk en
bazig was vermoord. Ze had een. man gehad, die volgens
alles, wat Bill Smith over hem te weten was gekomen,
knap was, een zwakke wil had en iets jonger was dan zijn
vrouw. Die man had connecties gehad met een knap actri-
cétje, Folly Walker genaamd, Een héél knap, maar opvlie
gend actricetje, peinsde hij, een vastberaden jongedame, die
waarschijnlijk haar zin zou weten door te drijven. Hij was
te weten gekomen, dat Mrs. Sanford en Polly Walker el
kaar tot de dag van de moopd, nooit ontmoet hadden. Maar
ze hadden afgesproken elkaar te ontmoeten. Was die af
spraak zo vroeg hij zich af gemaakt door Flora- San
ford of door Polly Walker? Ze hadden elkaar echter niet
ontmoet, omdat Flora Sanford vermoord was tegen het tijd
stip, dat Polly Walker kwam.
(Wordt vervolgd.)
DONDERDAG 26 JUNISom
mige bloemgewassen kunnen in d4
tuin in eenzelfde seizoen voor di
tweede maal gaan bloeien. Dit
o.a. hei geval met bepaalde vaste,
planten. Indien men van de vastdi
planten U es per is, PyrethrwnTra*
descantia, Riddersporen en Phlox irt
het laatst van hun, bloei de bloei
stengels of hoofd stengels tot nabij
de grond afsnijdt, kunnen dc scheu
ten, die. zich nadien uit de grond
ontwikkelen, dezelfde zomer ofj
herfst nog weer tot bloei komen
Het bekende bloeiheesterlje Spiraea
bumalda Anthony Waterer kan oo/4
tweemaal per jaar bloeienNadat
uit dit heestertje na de eerste bloei
de uil gebloeide blocitakken warden
weggesneden, vormen zich opnieuw
jonge scheuten, die in het najaar,
weer met de bekende rode bloemen
prijken. 3. L.
ib Gezonden Mededeling
mil JNHARDT
Heh ideale Laxeermiddel