NA DUITSE DUISTERNIS Tsjechisch licht Asser-TT belangrijkste motorrace van Europa rijden de Macks binnen in Bouwers „bijten" niet vlot Loonbelasting is herzien 3 Ajax neemt de leiding Hoe kom ik aan een woning(III) Geen oesters Kosten meer dan het dubbele van voor de oorlog D E bouwondernemers „bÜten" Eerste ontmoeting van Engelsen en Italianen Een stukje historie Rijksregeling niet bevredigend p,otiliteuUtec Van Klaveren tegen Luc van Dam Donderdag 26 Juni .1947/ ,(Vaa een. eigen verslaggever J L ANG, lang is de sveg van. Nijmegen naar Praag, Het is nu Donderdagnamiddag en we kruipen moeizaam tegen een helling op, ergens tussen Würzburg en Neuren berg, zoals we gisteren tegen hellingen, opkropen tussen ÉjKeulen en Frankfort Om acht uur zijn .we uit de laatste stad .vertrokken; om twaalf uur hebben .we gegeten in het beroemde ►,W irtshaus im Spessart"en Joop heeft zijn blikje ham gedeeld met een uitgehongerde grijsaard en twee broodmagere kinderen. Zou u het ze niet gunnen? Och» de theorie van de haat is gemakkelijk" en de „fraterni sation" la Joop gaat gepaard met een-gezonde Rotterdamse filosofie, waarvan men in de Spessart (gelukkig maar!) de diepere zin niet steeds even juist aanvoelt .Voor de kamploenscompetltte won Ajax met 21 van Blauw "Wit ter wijl N.E.C. met 3—2 over B.V.V. de baas bleef. Daar Heerenveen. het niet verder bracht dan een gelijk spel tegen M.V.V. heeft Ajaj; de lei- ding overgenomen. De stand is thans: Ajax 5 4 I 1 9 15—12 Heerenveen 6 3 2 1 8 22—18 N.E.C. 1 6 3 1 2 7 16—17 M.V.V. 6 0 4 2 4 15—18 B.V.V. 4 1 0 3 2 8—9 Blauw Wit 4 0 2 2 2 7—a Halen we vandaag de Tsjechische grens? Geen sprake van, zegt Kees; de* -weg is slecht en al zouden we gaan jakkeren, dan heeft dat nog geen zin, want 's nachts is de grens gesloten. We doen het dus maar kalm aan. De weg Is bochtig en smal. Weiden en akkers, ossen en ganzen. „Een ongelofelijk mooi land," zegt Kees; „dat zien we nou iedere keer weer, maar je raakt er niet op uit gekeken." Hjj zwijgt en laat er dan op volgen: „Maar 't la jammer, dat er zo'n beroerd volk woont". Neuren berg. Puin, puin, puin. Ach waarom het opnieuw be schreven? Een ruïne in Keu len ziet er even troosteloos uit als een ruïne' in Frankfort, Würzburg, Hanau of Neu renberg. Maar we zijn al puincritisch geworden en moeten erkennen, dat er van deze stad tenminste nog iets overeind staat. Al is het niet veeL Even stoppen. De laatste wa gen is zoek. Heeft Gerard pech gehad?.De colonne staat langs de drukke autoweg. Prompt komt een Amerikaanse sergeant aan- gesulsd in zijn jeep en stopt met piepende remmen. „Vis of oes ters?" informeerthij. Nee, wc hebben sigaretten aan boord. „Jammer," zucht hij, „ik heb zo'n trek in vis". En weg is .hij ai\¥«er. Joop overweegt voor het volgende vistransport de chauf feurs een fles zure bommen mee ie roeven en wat uitjes. Om in Neurenberg een haringstalletje tg bëginnen voor de Amerikanen, uaar is de pechvogel. Bandje ge had vlak voor Fürth. Én verder maar •weer. Koers Oost-Noord-Oost. En naarmate we verder Beieren intrek ken lijken de wegen wel slechter te worden. De Mackr leggen sluiers van stof over de weg en de Beierse huis moeders kijken niet vriendelijk, want ze hebben wasdag en de boel hangt r.ct buiten Keustadt. Pleisterplaats num mer zoveel. Even tijd voor een maaltijd. En Gerard en Kees gaan zich even scheren. Op straat draaien de Ncusthdtera nieuwsgierig om de auto's. Eén komt er naar ons toe. „U gaat naar Praag?" ..Jawel." ..Ach, ik benijd u...." „Hoezo?" „Ik woon zelf in PraagDat wil ?.cggen:ik hèb er gewoond. M'n hele leven. Maar ik ben Duitser en nu ben ik uitgewezen". Ja, deze typen zullen wc nog meer ontmoeten. Ze hokken samen in de stadjes en dorpjes in de grensstreek, samen met geëvacueerden uit de grote steden en maken het woning* probleem er niet eenvoudiger op. De introductie Wanneer ten tweede male de avond daalt, ronken we een steile helling op en dan staan we meteen midden in een stadje. Sulzbach R osenberg. Nee, zoek het maar niet op da kaart. Vier café's, drie hotels, een kerk en wat boerderijtjes. Dat is alles. Maar de hotelletjes zit ten stampvol. Geen nood, dgn maar onderdak gezocht bij particulieren. En zie hóe gastvrij de Sulzbachers zijn! Dragen ze Nederlanders dan zo'n goed hart toe? Och, laten we het er maar op hou den, dat een handvol sigaretten, een paar repen chocolade en een blikje vlees alle Duitse huizen voor een .Nederlander openen,... Maar wanneer de volgende mor gen de tocht opnieuw wordt, aan vaard zingt Kees opgewekter dan gisteren .zyn „lied van de ATO- chauffeurs" en de grollen van Joop zijn gepeperder dan ooit, wanneer hij op zijn manier afscheid neemt van de dorpelingen. Geen wonder, want vandaag komt de laatste ruk. Met een paar uur ,zijnwe aan de grens. Ëa dan wacht ons in Stribo voor het eerst weer een normale maaltijd. Bij de Duitse douane te W a 1 <3- h a u s ontmoeten we een ATO-co- lonne, die juist uit Praag terugkeert. En het kale „Zollamt" 'is opeens vol Rotterdams gedaver. Dan klimmen' we weer aan boord en rijden ver der. Halt! De Amerikaanse controle. Het zoveelste stempeltje in onze pas sen. Verder maar weer. Maar de co- lönne rijdt nog geen tweehonderd meter of we staan 'opnieuw stik Recht voor ons uit stijgt de weg om hoog, dwars door dicht naaldwoud. Maar nog blijft de slagboom voor ons geslotan. En van het kantoor, links van de weg, waait de ons zo bekende driekleur, de Tsjechische vlag! Wij zijn er! „Rozvadovo heet het hier. En de contróle is niet gemakke lijk. Nauwkeurig worden de pa pieren nagekeken, de auto's ge ïnspecteerd, de passen nagezien. Gerard is het eerst klaar. En meteen ronkt hij weg. niet wachtend op de anderen. Hij zal vast de maaltijd in Stribo be stellen. Een halfuur later klimt i i ^P1 de laatste achter net stuur en dan rijden we ein delek het beloofde land binnen. Het landschap verandert weinig, Bos, weilanden, akkers, dorpjes, hel- Kfu?' txr de wcg is abominabel slecht. We rommelen zo snel moge lijk over de kuilen, laverend van links naar rechts. De tien banden van een Mack kunnen gelukkig te gen een stootje.... kJPtv??? s,tri,bo! De misère van het Duitse land ligt nog te vers in ons geheugen ora. het verschil tus sen daar en ginds niet onmiddellijk op te merken. V/elk een weelde om zo maar een restaurant binnen te stappen en een glas bier te kunnen bestellen. Welk een weelde om niet meer met blikjes te modderen, maar ora een volledige, goede maaltijd te kunnen gebruiken. Dat de kellner traag isoch, wat doet het er toe? De Germaanse duisternis ligt ach ter ons en we moeten, ogenknippe- rend, nog even acclimatiseren. Dan geeft De Keizer weer het sein. Laatste traject. En reeds gon zen we verder oyer de asfaltweg. Dwars door het schone Tsjechische land- En weer is daar datzelfde con- 'tact tussen chauffeurs en bevolking, zoals we dat ook in Nederland heb ben gezien.' Een groet, een glimlach, HET ,,WIRTSHAUS 1M SPESSART", pleisterplaats op de route Frankfort—Neurenberg. Het is een verademing ergens een onbescha digd huis binnen te stappen! zien glimlachend omhoog naar de Macks. Keuvel op, heuvel af. Bijna kaarsrecht loopt de weg. Dan de laatste helling. En een kwartier later daveren we door de buitenwijken van Praag. Het einddoel is bereikt! een armzwaai uit de cabine. Grim mig zwijgend hebben de Duitsers ons aangestaard.- Vrolijk halen de Tsjechen ons in. Verkeersagenten in Pils en ge ven ons voorrang, kleine donkere ingezetenen in water vlugge Skoda's wflken eerbiedig voor ons uit en. Eindelijk hebben de organisatoren van de Asser TT het verlossend woord gesproken: „De TT gaat dit Jaar door." En al Is er rondom dit grootste motorsport gebeuren veel te doen geweest, dat elk recht geaard sportenthouslast niet prettig ln de oren zal hebben geklonken, de be langstelling zal er ditmaal niet minder om zjjn. Drenthe maakt zich op om de tienduizenden bezoekers op waar dige wijze te ontvangen. Was het tot nu toe slechts Assen, dat in. de T.T.-week veranderd werd 'in een metropolis, dit jaar hebben ook Beilo en Hooghalen zich beijverd om de motorsportliefhebbers een zo aangenaam mogelijke en com fortabele ontvangst te bereiden. Weken is men in deze drie genoem de plaatsen doende om de grote stroom van mensen, auto's ,en mo toren. op te kunrven vangen. In een drachtige samenwerking wordt ge tracht een dusdanige sfeer te schep pen, een groot internationaal sport evenement waardig. Proefwedstrijd Wat een groot verschil ligt er wat organisatie, outillage en aan tal toeschouwers betreft, tussen de eerste kleine wedstrijd in 1925, meer als proefwedstrfld bedoeld, daar achter Rolde en het grootse gebeuren van thans! Vergelijkingen zpn haast niet te trekken, Stap voor-stap is „de grote prijs van Nederland", zoals de race officieel heet, uitgegroeid van een rit die nu 1a wel aardig was, maar niet veel GROTE PRIJS VAN NEDERLAND DER K.NI3.V, mosiuJia 'JMHUSt* om het lijf had, tot een motorsport- gebeuren van de eerste rang. Zul len de organisatoren van 1925, van wie er thans nog enige de leiding in handen hebben, ooit gedroomd hebben, dat hun plan „hier iets bij zonders te hebben" zulke gevolgen zou hebben? Zeker is het dat de TT-raee, wel ke Zaterdag a.s. op het „circuit van Drenthe" zal worden verreden, de voor Europa belangrijkste race is geworden. 1 ——-—-Engeland-Italië De 4uschriiving vau de. Engelsen ea Italianen hebben hiervoor in één slag gezorgd. Tot no toe hebben de rif der» uit genoemde landen el kander nog niet ontmoet. Op het eiland Man ontbraken de Italianen tenvjjl In de „Grote prijs van Euro pa", die twee weken geleden in Bern werd verreden, wel de Italia nen, maar niet de Engelsen waren verschenen. Wat nu alle insiders zo vurig gehoopt h-iden Is thans ge schied. Beide Janden zenden hun beste rfjders naar Assen! De Nortonfabrick komt met Bills en Lyons in de 350 c.c. klasse en met Bell en Daniell in de 500 c.c. Daarnaast vinden wij nog in de 350 c.c, klasse, Dear, Wood, Goodman en Whitworth, allen op Velocette, de Ier Fortune op Norton, tenvifi Humphry, Beischer en Drinkwater eveneens op Norton uitkomen. Tegenover deze sterke Engelse bezetting stellen de Italianen Rng- geri, Franairi en Leoni op Guzzi en als vierde man Rozetti op Benïlli. Eveneens een zeer sterke ploeg met machines van 250 c.c.. De Italianen zijn bijzonder snel en met belang stelling wordt nu afgewacht of deze kwartliters de 350 c.c. Nortons zul len kunnen benaderen. Ons land zal in de 350 c.c. klasse a.a. vertegenwoordigd zijn door J. van Doren uit Rotterdam op Nor ton, Postma uit HardegaröP met zijn Guzzi, Piet van Rijswijk en Poel beiden op Velocette, Co Si mons met Excelsior en Jaap Fijma op Rudge. - Grootmachten Dan de 500 c.c. Een verzameling van grootmachten. Wy noemden reeds de heide Nortonrijders Daniell en Bell die de titanenstrijd zullen aanbinden met de Italianen, Tenni, Lorenzettl en Leoni op Guzzi en .Clemeaeich op Gilera. De Neder landse Norton zal toevertrouwd worden aan Henk -Sternars., terwijl j Cijfers zijn droog, maar zo vaak ook niet anders dan een comprimering van geschiedenis. Dit is niet alleen het geval met datgene wat de historie van ons Vader/and aan de hand der jaar tallen vertelt, maar eveneens bij de T.T. in Assen. Men geve zich rekenschap wat het eigenlijk be tekent in de levensloop van dit motorsportgebeuren te lezen: 1925 proefwedstrijd RoldeBor ger, 1926 de/in if ie/ circuit Assen Hooghalen, 1927 Internationale race, 1929 eerste lustrum, alle records gebroken, 1931 grote prijs van Nederland, 1934 grote prijs van Europa, 1947 eerste interna tionale races na de tweede we reldoorlog. Jaartallen die voor, zich zelf spreken en zo overduidelijk een stijgende lijn in de geschiedenis van de „bisser TT" doen uitko men. Jac Schot met zftn Ariel In de strijd komt. Dit is slechts een summiere op somming van de sterkste rijders. Doch uit deze enkele namen blijkt reeds overduidelijk dat men in As sen er in geslaagd is voor deze eer ste na-oorlogse internationale races een zeer sterke bezetting te krijgen. Voor, tijdens en na de eerste ra ce in 1525 in Rolde is letterlijk en figuurlijk veel stof opgewaaid, stof dat, maar nu meer in figuurlijké zin, telken jare opnieuw wordt op geworpen als Assen zjjn TT-roep doet horen. Daar in Rolde keken in 1925- de boeren niet overal even vriendelijk naar die „stinkende dingen", welke de landelijke stilte deden verstoren en wat nog erger was... de „bies- ten" onrustig maakten bjj het mel ken. Toch versaagden de organisa toren niet. Vele moeilijkheden moesten overwonnen worden. Voor al op financieel gebied. 'Met een saldo van... 2li cent in kas begon ln 1925 de motorclub Assen de eer ste wegwedstrijd in Nederland te organiseren. De belangstelling was direct groot, doch de tweede races de eerste op het huidige circuit trokken slechts 2600 betalende bezoekers, wat tot resultaat had dat Assen met een schuld van 5ÜQ0 gulden bleef zitten. Van 1927 Steeg echter de curve van de bezoekers. Het circuit had naam gemaakt, de gemeentebesturen steunden, daad werkelijk, verbeterden het wegdek, met als resultaat dat in 1946 de wedstrijden door niet minder dan 80.000 toeschouwers werden gade geslagen. Een record tot nu toe. Zal dit jaar dit mooie cijfer over troefd worden? Alles wijst er op. Maar ook al zal de belangstelling onder dit cijfer blijven toch zal de ze race in de Asser TT-historie ge boekstaafd blijven als de belang rijkste van Europa in dit jaar. niet. En dat Is waarschijnlijk mede een van de oorzaken, dat er ln Botterdam en ook elders nog niet zóveel vaart zit achter het bouwen van woningen al» de burgerij dat wel zon wensen. De bouwondernemers hebben over het algemeen niet veel lust om gebruik te maken van de door de regering geschapen „Flnancierings- regeling 1947". Rotterdam aan woningen heeft, omstreeks tien maal zo veel be draagt. t Men behoeft geen pessimist te zijn om te concluderen dat het nog minstens een jaar cf tien zal duren alvorens deze achterstand zal zijn ingelopen. Insiders beweren zelfs, dat de woningnood in de eerstko mende jaren nog zal toenemen. Want behalve dat er bü de bom bardementen in de oorlog 35000 woningen werden vernield, „stier ven" én „sterven" er nog steeds ve le huizen hun normale dood. Zij worden bouwvallig en daarom ont ruimd, afgebroken of -in het gunstigste geval als opslagplaat sen gebruikt. En de bevolking breidt zich een overigens ver blijdend verschijnsel steeds maar uit. Huizen, als maar huizen heeft Rotterdam nodig. En die moeten wij bouwen, zo veel en zo vlug mo gelijk. Helaas wij hebben gezien, op welke onoverkomelijke moeilijkhe den wij stuiten: matexiaalschaars- te, tekort aan geschoolde arbeids krachten en bouwvoorwaarden, die de ondernemers niet bevredigen. Nu ïs er in de loop van het vorig jaar een wet van kracht geworden, waarvan men in Rotterdam, niet dan na heel lang aarzelen en dan nog schoorvoetend en voorzichtig, heeft gebruik gemaakt; de wet, waarbij het vorderen van woon ruimte van overheidswege opnieuw werd geregeld. Als algemeen bekend mag wor den verondersteld, dat het bouwen van huizen in deze tijd meer dan dubbel zo veel kost als voor de oor log. Daartegenover staat, dat de te genwoordige huurprijzen hoege naamd niet verschillen met die van vroeger. Hieruit is de eenvoudige conclusie te trekken^ dat het in de te bouwen huizen gestoken kapitaal niet voldoende rente zou opleveren. Op dat punt wilde nu de regering de bouwers tegemoet komen met de Financieringsregeling 1947, door o.m. het ontstane renteverschil aan te zuiveren. Het zou te ver voeren om hier dieper in te gaan op de moeilijkheden, die zich ook na het tot stand komen van deze regeling voordeden. Het komt hierop neer, dat de regeling 1947 de financiële risico's niet genoeg vermindert om de bouwers tot grotere activiteit aan te moedigen. Het gevolgd hiervan is, dat op het ogenblik in Rotterdam prac- tïsch in het geheel niet door par ticulieren wordt gebouwd. Er wordt gebouwd door de ge meente, met steun van het Rijk en op basis van de Woningwet. En of de regering er spoedig toe zal over gaan gunstiger voorwaarden voor de particuliere bouwondernemers te scheppen? "Wij kunnen slechts een vraagteken plaatsen. Geen materialen Wjj zjjn in dit artikel van van daag opzettelijk begonnen mét het aanroeren van de ondanks de rege ling 1947 gebleven schroom tot bouwen bij de particuliere onder nemers, omdat dit euvel buiten vakkringen niet zo algemeen be kend is. Natuurlijk is er nog een veel groter kwaad dat de bouw van huizen remt; het alom in Europa heersende, nijpende tekort aan materialen. Aan stenen en ce ment ontbreekt het ons in Neder land niet. Maar het gebrek aan vol doende hout, ijzer en staal vooral is nog zo groot, dat de aannemers, die eenmaal bezig zijn, slechts strompelend vooruit komen. En vergeten we verder niet, dat ook vakarbeiders schaars geworden zijn. En duur! „Maar," zullen vele stadgenoten zeggen, „je ziet ze in Rotterdam toch geweldige bank- en kantoor gebouwen uit de grond stampen. En als we dat zo eens bekijken, schieten ze daar toch wel degelijk mee op." Inderdaad. Er verrijzen gebouwen aan de Coolsingel voor de Rotter damse en Amsterdamse Bank; aan de Schiekade voor de Nationale Le- Vensverzekerïngbank; aan dc Blaak de Incassobank, Ned, Handelmaat schappij en Twentse Bank; pakhui zen en kantoren aan de Wijnhaven. En er is altijd nog het Rijles Belas tinggebouw bij de Parksluizen, dat eerst eind 1948 geheel gereed zal zijn. Het heeft zijn voordeel Maar dezelfde Rotterdammers, die het er helemaal niet op hebben, dat dergelijke gebouwen tot stand komen, zitten met scheve gezichten te kijken naar de talloze instanties en firma's, die hun bedrijven in particuliere woningen hebben on dergebracht. Het moet hun bekend zijn, dat wanneer de grote kantoor gebouwen klaar komen, honderden particuliere woningen weer hun normale bestemming krijgen. Rot terdam is een havenstad, een werk stad. Er moeten dus kantoren, banken en ontspanningsgelegenhe den zijn, Die zijn nodig voor de economische belangen van onze stad. Bovendien gaan dc bankin stellingen de geweldige paleizen niet alleen bewonen. Zij zullen een groot deel der ruimte ter beschik king moeten stellen van andere be drijven. Dit wordt t.z.t. beoordeeld door een met behulp van de Kamer van Koophandel samengestelde commissie voor het verdelen van Bedrijfsruimte. Wie zich iets verder in deze materie verdiept, komt tot de conclusie, dat het niet andera kan en dat het ook niet anders moet. Ook woningbouw Gelukkig ligt ook de woningbouw in.Rotterdam niet stil. Er z\tn al of er komen nog nieuwe huizen in de Carnlsse-wijk, op het Zuidplein, aan de Dordtseiaan, op Kralingen in de Oude plantage, in Blij dorp en - zoals dezer dagen bekend werd ook in Overschie. Maar alles bij el kaar, zijn dit er toch niet. veel meer dan 40ÖQ, terwijl het teKort, dat Consumentenljonnen voor gebruikte kleding Detailhandelaars in gebruikte goederen hebben de minister van Financiën gevraagd houders van consumentenbonnen toestemming te geven deze ook bij hen te kunnen besteden. Verkeersexamen 1947 Het practische deel van het on derwijs verkeersexamen 1947 zal op 30 Juni en van 1 t.m. 5 Juli a.s. weer in R'dam worden-afgenomen door de verkeerspolitie en wel: 30 Juni 10.30 uur beginpunt Pas- toriedjjk 137; 1 Juli 10.30 uur be ginpunt P. v. Aschstraat 1; 2 Juli 9 uur beginpunt Schiedamsesingel 155; 10.30 uur beginpunt Staring- plein 26; 3 Juli 9 uur beginpunt Ericaplein 15; 5 Juli 9 uur begin punt den Hertigstr. 32. 192 Candïdaten nemen aan dit examen deel. Zij moeten een vooraf opgegeven route per rijwiel afleggen terwijl him gedragingen in 't ver keer 'op een groot aantal contróle- punter, worden gadegeslagen. Aan dc geslaagden wordt een verkeers- diploma uitgereikt. Aan de lopende ban4 Zo is het: als men eenmaal aaa het slaan en schoppen en krabben gaat, kan men soms niet meer op houd en ermee. Waar is het end? Wanneer de klappen-uitdelerij vlot en succesvol verloopt, gaan de han den losser en losser zitten en dan is het maar geraden uit de buurt te blijven van zon opgewonden standje, want de vuisten wagen gewoon om. tegenstand. Laten, wij b.v. die Suzanna hier eens wat beter, bekijken. Ziet zij er uit dat ze, eenmaal in een gevecht gewikkeld, alles en iedereen, weg maait en van geen rede meer weet. Nee, niet waar, een potig wijfje lijkt zij wel, maar met zo'n vrouw zou te praten vallen, dunkt ons. Hoor ech ter, tot welke barbaarse daden deze vrouw kwam'en hoe dat toeging: Toen Suzanna's dochtertje huilen de aan haar moeder kwam vertellen dat dat rotkind van buurvrouw Bep, haar geslagen had, begon het moe- derdier te trillen van woede en wraaklust. Suzanna stoof de deur uit, rende bij Bep binnen en stortte zich op haar. Oei, wat kreeg die buur vrouw er van langs. Een kind dat het gevecht buiten, voor het raar* gadesloeg begon te gillen: help. help, buurvrouw Suzan na maakt buurvrouw Bep dood. Bep's dochtertje, datzelfde kind dat het meisje van. Suzanna geslagen had en daardoor heel de herrie ver oorzaakt, stond nu huilende de afta keling van haat- moeder te aanschou wen. Ineens kreeg Suzanna haar in de gaten. Zij greep een dweil en gaf het kind er enige striemende klappen mee. Dat zag eon inmiddels toegesnelde andere buurvrouw en die zei: „hfe nee. da's geen werk, van dat kind mot je afblijven", „Zei U wat", brieste Suzanna, en door het dolle heen van het beuken en kletsen en klappen, begon ze maar ineens haar derde slachtoffer af te tuigen. Daarbij sloeg zij haar de bril dermate woest van de neus. dat het ding er totaal vernield door werd. ..Was die Suzanna zó vechtlustig**, vroeg de rechter. ..O. meneer, het was verschrikke lijk, zoals dat mens te keer ging", zei de buurvrouw van de bril. „ze beukte er maar op los, gewoon aan. de lopende band." De officier vroeg nog of Suzanna de bril a! vergood had. Nee. dat had ze nog niet. ..Nu", zei do rechter, „laat ze dat dnn eerst eens doen. dan zullen we nog wel eens zien wat haar verdere straf is. 't Is te hopen dat het meevalt, want stel je voor dat Suzanna zich kwaad maakt om het vonnis en op een dag het gerechtsgebouw hier in komt stuiven. En dan weer aan de lopen*- de band aan het knokken slaat....H Luc var Dam zal Bcb van Kïav** ren ontmoeten in een wedstrijd on* brt middengvwiclit kampioenschap van Nederland over IJ ronden vani drie minuten te boksen, oo Zondag middag 10 Augustus ia het Feyen- oord Stadion. i Als het loon bedraagt dan bedraagt de loonbelasting ui: Groep I Groep II Groep III in geval van kinderaftrek vooft van t.m. ongh. geh.z.k. Ikind 2kind. 3kind. 4kind. 5kind. 6kind. 34,23—35,38 3,10 1,49 0.72 0,21 35,33—36,53 3,37 1,66 0,85 0,30 36,54—37,68 3.62 1,84 0,98 0,38 37.69—38,84 3.60 2,02 1,11 0,48 38,85 —39.99 4,18 2.20 1,28 0,58 0,15 40,00—41,15 4,45 2,39 1,41 0,68 0,22 41,16—42,30 4,73 2,58 3,56 0,79 0,28 42,31—43,45 5,02 2,78 3,71 0,90 0,36 43,46—44,61 5,32 2,93 3,87 1,02 0,43 44,62—45,76 5,61 3,18 2,04 1,15 0,51 0,14 45,7746.01 5,92 3,39 2,20 1,2S 0,60 0,19 46,82—48,07 0,22 3,01 2,37 1.41 0,69 0,24 48,08—49,22 6,53 3,82 2,54 1,54 0,79 0,30 48,23—50,38 6,84 4,04 2,72 3,68 0,89 0,35 50,39—51,53 7,17 4,23 2,90 1,82 0,99 0,42 51,54—52,68 7.48 4,48 3,08 4,96 1,10 0,48 0,12 52,69—53,84 7,81 4,71 .3,27 2,10 1,21 0,56 0,15 53,85—54.99 8,13 4,94 8.45 2,25 3,32 0,64 0,19 f 55,00^-58,15 8,46 5,17 3.65 2,40 1,43 0.71 023 58,16—57,30 3,80 5,41 3,84 2,55 3,55 0,79 0,28 S 57,31—58,45 9,15 5,65 4,04 2,71 3,66 0,87 0,33 58,46—59,61 9,48 5,90 4,25 2,87 1,78 0,96 0,38 59,62—60,76 9,83 6,14 4,44 3,03 3,90 1,05 0.43 -60,77—61,91 10,19 6.38 4,65 3,20 2,02 1,14 0.49 61.82—63,07 10,53 6,63 4,87 3,37 2,15 1,23 0,54 63,08—84,22 10,88 6,89 5,08 3,54 2,28 3,32 0,60 0,1* 64,23—65,38 11,25 7,14 5,30 3,72 2,41 1,41 0.66 0,15 65,39—68,53 31.61 7,41 5,52 3,90 2,55 1,50 0.72 0,18 66,54—67,68 11,98 7,66 5.75 4,07 2,99 1,00 0,78 0,21 67,69—68,84 12,35 7,94 5,97 4,26 2,83 1,70 0,85 0,24 68,85—69,99 12,73 8,20 6,18 4,45 2,98 1,80 0,92 0,28 70,00—71,15 13,10 8,47 6,42 4,65 3,14 1,91 0,98 0.31 71,16—72,30 13,47 8,75 6.65 4,83 3,29 2,02 1,05 0.35 72,31—73,45 13,85 9,01 6,68 5,03 3,45 2,13 1,11 0,39 73,46—74,61 14,24 9,29 7,12 5,23 3,61 2,25 1,18 0,43 door Craig Rlca Vertaald door Ada Campers. 27) „Zo akelig gedroomd", zei April met een huilstemmetje. Moeder ging weer zitten en April klom op haar schoot en probeerde er uit te zien alsof ze zes jaar was, „Arme kleine puk", zei Bill Smith, Hij kwam by Moeder's stoel staan en begon April de rest van de cake met amandel- glazuur op te voeren. Ze slaagde erin, het meeste ervan ln haar zak te stoppen, om later met Dinah te delen. „Ze is een nerveus kindje", zei Bill Smith tegen Moeder. April begon weer zachtjes te huilen en Bill Smith zet sus send: „Stil maar, stil maar". „Ze is niet nerveus", zei Moeder verontwaardigd, „en ze ïs ook geen „kindje". „Ze keek naar beneden en werd April's blousje gewaar, dat onder de badjas zichtbaar was. „En bo vendien...." 1 Juist op tijd werd er gebeld. Moeder duwde April van haar schoot af, zei „Wacht even" en ging opendoen. Inspec teur Bill Smith volgde. April maakte van deze onderbre king gebruik om tot halverwege de trap te rennen en daar te blijven staan om te luisteren. „Neemt U mij niet kwalijk, dat ik tJ lastig val", zei een prettige mannenstem, „maar ik wou heel graag in contact komen met de inspecteur, die belast is met het onderzoek van het geval hiernaast. Men heeft mij medegedeeld, dat ik hem hier kon vinden". „Ja, dat is zo", ,zei Moeder's stem. „Wilt TJ niet binnenko men?" En toen: „Ik ben Bill Smith. En U?" April spiedde tussen de spijlen van de trapleuning door. Ze zag een knappe jonge man, lang en gebruind, met lachen de, blauwe ogen en bruin krulhaar. „Ik heb net de kranten gezien", zei de jonge man, „en ik begrijp, dat U me gezocht hebt". „Ja?" zei Bill Smith. De jonge man zei: „Ik beu-Rupert van-Deusea. Ik ben graag bereid toe te geven, dat Mrs. Sanford wijlen Mrs. Sanford chantage jegens mij heeft gepleegd om het be zit van een. paar brieven, die in een dolle bui geschreven waren. Ik geef ook toe, dat het onderhoud met haar. juist zó heeft plaats gehad, als het door een of andere.... be trouwbare getuige aan de kranten werd medegedeeld. Maar..op het tijdstip van haar dood zat ik minstens der tig kilometer hier vandaan bij de kapper om mijn haar te laten knippen en êen half dozijn mensen kunnen dat ge tuigen". Bill Smith staarde hern, een ogenblik aan. Toen zei hij: „Zou IJ met me mee willen gaan naar het hoofdbureau, zo dat we kunnen nagaan of Uw alibi juist is?" „Met-genoegen", zei de jonge man. „Ik ben blij, dat ik Iet3 kan doen om te helpen." „Wilt U mij excuseren?" zei Bill Smith. „En dank U voor het maal, Mrs. Carstairs". „II bent altijd welkom", zei Moeder. De twee mannen gingen de deur uit. April vloog de trap verder op, rende haar kamer m en deed vlug de deur dicht. „Goeie genade", zei Dinah, opkijkend van haar dagboek, „je ziet eruit alsof je een geest gezien hebt". „Dat heb ik ook", zei April huiverend, „Ik heb een man gezien, die niet bestaat". HOOFDSTUK IX „Ik ben niet bij de politie gegaan om raad te geven", zei brigadier O'Hare op een toon van gekwetste waardigheid. „Ik ben ook niet van plan een soort muggenzifter te worden. Maar U bent mijn collega en als ik zie, dat U een grove fout maakt, dan mag ik U daar als collega, niet officieel, op wijzen. U had die vent, die Van Deusen, nooit weer los moeten laten". Inspecteur Bill Smith zuchtte, ging op de onderste tree van het bordes van het huis van Sanford zitten en stak een sigaret aan. „Op het moment, dat Mrs. Sanford vermoord werd, zat hij bij de kapper in Los Angeles. Een dozijn men sen, met inbegrip van de kapper, hebben hem daar gezien. Denk je soms, dat hij bij de kapper uit de stoel gestapt is, een afstand van dertig kilometer heeft afgelegd, Mrs. San ford heeft vermoord en weer dertig kilometer terug gereden is zonder dat iemand zijn afwezigheid bemerkt had? Je hebt te veel detectives gelezen". „Al uie getuigen hebben hem zeker herkend met zijn. ge zicht vol zeep", zei O'Hare koeltjes. „Hij liet zich niet scheren", zei Bill Smith, „hij liet zijn haar knippen". „Goed, goed", gaf O'Hare toe. „Hij heeft een alibi. Maar toch zit er iets verdachts in die zaak. Hij heeft die Mrs San ford bedreigd. Dat knappe, lieve meisje hoorde het en ze heeft het mij verteld. En hij geeft het zelf toe. En alleen omdat hij een alibi heeft, laat U hem gaan. Als hij niets met die moord te maken, had, wat kwam hij hier dan doen?" „Hij is misschien een eerlijk, oprecht burger, die de poli tie wil helpen", zei Bill Smith vermoeid. Brigadier O'Hare zei één woord. Een heel lelük woord. „Nou goed", zei Bill Smith. „Hij heeft Mrs Sanford ver moord cn het is een volmaakte misdaad omdat hij een vol maakt alibi heeft. Laten we dan maar een rapport indienen en ons er niet meer druk over maken. We zullen tóch een rapport moeten maken en gauw ook". Brigadier O'Hare keek hem schuins aan. „Misschien hebt U alleen moar een goede nachtrust nodig", veronderstelde hij. Bill Smith zuchtte en zei niets. Na een onderzoek van twee dagen in de kwestie van de moord op Mrs Sanford was hij nog precies even ver als toen hij begon. Voor de twee honderdste maal liet hij zijn gedachten nog eens gaan over het magere feitenmateriaal dat hij had kunnen verza melen. Een rijke dame, Flora Sanford genaamd, rijk en bazig was vermoord. Ze had een. man gehad, die volgens alles, wat Bill Smith over hem te weten was gekomen, knap was, een zwakke wil had en iets jonger was dan zijn vrouw. Die man had connecties gehad met een knap actri- cétje, Folly Walker genaamd, Een héél knap, maar opvlie gend actricetje, peinsde hij, een vastberaden jongedame, die waarschijnlijk haar zin zou weten door te drijven. Hij was te weten gekomen, dat Mrs. Sanford en Polly Walker el kaar tot de dag van de moopd, nooit ontmoet hadden. Maar ze hadden afgesproken elkaar te ontmoeten. Was die af spraak zo vroeg hij zich af gemaakt door Flora- San ford of door Polly Walker? Ze hadden elkaar echter niet ontmoet, omdat Flora Sanford vermoord was tegen het tijd stip, dat Polly Walker kwam. (Wordt vervolgd.) DONDERDAG 26 JUNISom mige bloemgewassen kunnen in d4 tuin in eenzelfde seizoen voor di tweede maal gaan bloeien. Dit o.a. hei geval met bepaalde vaste, planten. Indien men van de vastdi planten U es per is, PyrethrwnTra* descantia, Riddersporen en Phlox irt het laatst van hun, bloei de bloei stengels of hoofd stengels tot nabij de grond afsnijdt, kunnen dc scheu ten, die. zich nadien uit de grond ontwikkelen, dezelfde zomer ofj herfst nog weer tot bloei komen Het bekende bloeiheesterlje Spiraea bumalda Anthony Waterer kan oo/4 tweemaal per jaar bloeienNadat uit dit heestertje na de eerste bloei de uil gebloeide blocitakken warden weggesneden, vormen zich opnieuw jonge scheuten, die in het najaar, weer met de bekende rode bloemen prijken. 3. L. ib Gezonden Mededeling mil JNHARDT Heh ideale Laxeermiddel

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1947 | | pagina 3