Chaplins „De Dictator" Noël Baker tot onze pers: „Critiseer scherp" heöen Wie gaat mee naar Filey Bay? Waarin GIJSBERT last van roeping krijgt Beste dienst aan de mensheid We gaan zig-zag Als de tros wordt losgesmeten Revue der meningen aaaaasHH Zaterdag 2 Augustus 1947 Naar de Engelse filmindustrie (I) (Van onze ulmretiacieur). OP -zichzelf vind m reizen reeds een aantrekkelijk tijdverdrijf, maar het is dubbel prettig, er zich aan over te geven als men een week naar Londen gaat op uitnodiging van de Britse overheid, die een deel der filmindustrie eens aan de Ne derlandse pers wil laten zien, want dan reist men namelijk en heeft terzelfder tijd het, voor een zoon van een calvinistisch volk zo bemoedi gende gevoel, toch zijn beroepsplich ten te vervullen. Dc Arthur Rank Organisation, die door het maken van artistiek be langrijk werk, in korte tijd tot een weieldomvattend apparaat uitgroei de, fungeert als gastheer en weet de druk dier beroepsplichten zeer wel te verzachten. Tien Nederlandse filmredacteuren worden op een war me Zondagmorgen, in Daimlers waar geen eind aan komt, naar het majes teitelijke Dorchester hotel of Park Lane gereden, waar dc portiers hoge hoeden dragen en de kamerwanden een uitslag van intrigerende bclle- knopjes vertonen. Ais 3e er op drukt verschijnen er allerlei beminnelijke particulieren, die met ongenegen zijn een eenvou dig gerecht op een pretentieus wa gentje binnen te rijden of gewoon je jas eens flink af te borstelen. Voor de kcllncr weet ik dikwijls wat te verzinnen, maar met de valet zit ik een beetje omhoog, want je kunt je toch niet tèikens weer doen afschuicien? Het onbelemmerd gebruik van dit knoppenstelsel wordt my trouwens vergald, doordat een der toegesnelde heren, in het vertrek gekomen, eens klaps het woordje „Breda" afgeeft, ten bewijze dat hij indertijd, als Engelse seigeant, mijn land hielp bevrijden en als dit eenmaal vast staat, begrijp ik dat do ereschuld der dankbaarheid mij eerder zou gebieden zyn broek op te persen, dan hij de mijne en ik roer zijn knop niet meer aan Er valt tiouwens van alles te doen zelfs op een Zondag, die door de auteur van het reispiogiamma ui ter- aai d blanco gelaten is. Men kan heel langzaam door de parken gaan lopen, waar men het Engelse volk, op zo n mooie dag, ziet liggen en zitten met het dromerig geduid, ddt hun ganse imperium verklaart. Het is ook mo gelijk ergens in het lief-weemoedige Old Chelsea erg veel thee te drin ken. met 't uitzicht op het mooie, stijve huis waar Leigh Hunt honderd jaar geleden zyn briljante essays schreef over onderwerpen als „het badwater" of „de kat bij het vuur", die thans zelden meer zo delicaat kunnen worden behandeld. „Er is veel veranderd in Londen", zoggen de mensen die hier wonen en ais ze op jaren zyn, kijken ze er extra somber by. Van het oude Lon den, dat waarlijk de hoofdstad van de wereld was, vinden we de sfeer terug als men ons troepje ontvangt in the House of Commons, waar de Speaker in deftige stoet naar de zaal schrijdt, door het Londens pu bliek nagekeken met de beleefde eerbied voor tradities die toch niet helemaal vry is van de glimlach der sterken, waarvan dit hele, voor een vreemdeling zo raadselachtige En gelse leven is doortrokken. En is het geen verkwikkende er varing, om even later, met enige M.P.'s, onder wie de Right Honora ble William Whitfeley in het parle mentsgebouw te lunchen en Noel Baker een speech te horen houden, waarin hij op de snel gegroeide in vloed van de film wijst en verze kert: „De film kan meebouwen aan de toekomst der wereld, als zy de kwaliteit vooropspelt en met te veel aan de cassa denkt. Daarom, Neder landse filmjournalisten, hebt u maar één taak: als een film slecht is, dan moet u haar vernietigen. Dat is de beste dienst, die u aan de mens heid kunt bewijzen". Onze gastheren van de Rank Or ganisatie glimlachten als goede ver liezers. Ik vond het een mooie basis voor de reis, waarover in een vol- gend stukje meer. Parool-P uzzle Meesters der muziek Bij W. L. J. Brusse's uitgevers- maatschappy is thans de derde druk verschenen van het boekje Meesters der muziek van Prof. Dr. K. Ph. Bcmct Kcmpers. Op be knopte, onderhoudende wtfze geeft de schrijver een helder beeld van het leven en werken van dertig der grootste componisten. De doelma tigheid van het werkje, dat zo ge schreven is dat ook zy, die over geen muziektheoretische kennis be schikken het gemakkelijk kunnen begrijpen, wordt verhoogd door bio- graplnsche aantekeningen over drie honderd componisten en een lyst van vreemde woorden en technische termen. In deze druk zjfn enige redactie- wijzingen en verbeteringen aange bracht. Tevens is, om enig idee te geven van de stijl van een meester een kort karakteristiek fragment van zijn muziek opgenomen, v. b. Gevraagd wordt 25 woorden in te vullen, zodat op de kruisjes een. spreekwoord ontstaat. 1. X 2. X 3. X - 4. X - 5X 6X - 7X 8X f»X - 10. x 11. X 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18 19. 20. 21. 22. 23. 24. X X Film met kostelijke vondsten en een paar fouten Charlie blijft Charlie in Arena, Colosseum en Passage liter is Charley als „de dolle dicfa for" geflankeerd door zt\n en medestrijder Benztna Napelom Onvergetelijke vacantie in een Engels Butlin-camp 1, Nagerecht; 2. geroutineerd: 3. weekdag, 4 beheerder in een faJ- lissement, 5, zanger, 6- Jong vrou welijk familielid. 7. godsdienst, 8. grote plaats in Noord-Ierland, 9. overlyden, 10. huwen, 11. ramspoed. 12. blozen. 13. uitstalkast, 14. naam loos, 15. op hetzelfde tijdstip, 16. praten, 1? streektaal. 18. provincie, 19. begin, 20. Equator. 21. maand, 22. pak, 23, steekwapen, 24 hersteld 25. stap. Onder de inzenders van de juiste oplossing worden twee boekenbon- nen verloot. Inzendingen vóór Vrij dag 8 Augustus aan de redactie van Het Rotterdamsch Parool. Schie- damsesmgel 50—52; op de envelop pe vermelden: Puzzle. De oplossing van onze puzzle van 19 Juli is als volgt: het gevraagde aantal vogelnestjes is 103. Geen der inzenders heeft het juiste aantal berekend, hoewel wij waardering hebben voor diverse dappere pogingen. Een volgend keer beter, puzzelaarsters) 'eronder* Mededeling). DOOR DETAILLISTEN IN TE LEVEREN BONNEN VOOR DE •weck van 3 t.m. 9 Augustus 1947 Brood; H-03 Res. (16 rts); H-06, H-13 Res., H-01, H-ll, H-21 Brood (8 rts.); H-02 Brood nw. bonnen rants.b. E-21, G-21 (4 rts.). Coup. X 125. Bloem: H-16 Hes, (6 rts); H-05 Alg, H-14 Res., rts.b. E-22, G-22 (1 rts.). Afloss. week 6—12 Juli 1947. Boter: H-ll H-21 Boter (1 rts.); H-01 Boter, rtsb. E-31, G-31 (0? rts.). Afloss. week 612 Juli 1947. Margarine: H-03, H-22 Boter (l rts); H-02, H-12 Boter; rtsb E-32v G-32 (05 rts,). Afloss. week 612 Juli 1947. Kaas: H-01 Alg. H-21 kaas (2 rts); H-ll Alg. rtsb. E-36, G-36 (1 rts), Aiioss. week 6—12 Juli 1947. Vleeswaren (detaillisten): H-21 Vlees <3 rts); H-02 Vlees <2 rts.) H-01, H-ll, H-12, H-22 Vlees; rts.b. £-51, G-51 (1 rts.). Afloss. week 6—12 Juli 1947. Vleeswaren, slagers: inst. 8.000 nrs. inst 8 80;-nrs. Idem. Vlees (slagers): Idem. E-03 Vlees <4- 4550 gr meat and vegetables of :t 112 gr. bhkvl. 2 rts.)-Coup. C 399, C 400. X 116, X 136. Tabak (Gross,): Coup. C 379. C 380, X 137. Afloss. week 6—12 Juli 1947. Textiel: Toew text, goederen. Töew. Distex MD 85; 101 tm, 140 VA, VB, VC, VD, VE 605 (1 pnt.) 4- B, C, D, E, F. (5 pnt.); 101 tm. 200 VF605, A, B. C, D, VA 705 (1 pnt.): A, B, C, D. VA 705 (5 pnt.); B 82, C 82 (1 en 10 pnt). Petroleum, verkoopmyen, gros siers, detaillisten: A-33 t.m. A-36, B-17, B-18, C-09 (2 rts.); D-14, F-08, F-17 Alg. (1 rts.). Voor hen waarvoor deze week is aangewezen. Brandstoffen, Industriekolen: Nw. coup. B, C, D, E, verbr. Geen ver vang. toew. Brandstoffen: 74 BV. 75 BV (3 rts WA 707 1 tm 6 per. (1 rts); WB 707 1 tm. 6e per. (5 rts.); rtsb. 1 eenh 1947/1948 (1 rts.). Vlees, slagers: Op ontvangstbewijs meat and vegetables (afzonderlyk) duidelijk vermelden E-03 Vlees. op re» met EAU DE COLOGNE Wie gaat mee naar Filey Bay7 Onze eerste oproep aan \acan- tiegangers, Jeze^ ian ..Het Rot terdamsch Pa tooi", om in de «eek \an 6—14 September mee te gaan naar een van de \er-j maardste Bntlin-iarantiedorpon in Engeland, «erd enthousiast be antwoord. Geen «onder, want het is voor veten oen sensatie op zich-I zelf om eindelijk weer eens o\er de grens te kunnen gaan. En dat jj nog uej naar Engeland! Geen problemen oier deviezen, moei lijkheden vin logies, arhankel ik heid inzake gastvrijheid, reisge leide en dergelijke. Voor dat de tros wordt losge smeten (RotieiclamHull) hc taalt men iti Nederlands geld een prijs die men tegenwoordig in Ne derland ook haast kwijt is; men heeft een mooie zeereis; men wordt van Huil vervoerd en daar «acht een reeks v an vermaken die men zonder© verdere betalin gen kan genieten. Zo ooit de uit drukking ..Elck wat wils" van pas is geweest, dan geldt dit voor F)ley Bay. waar overigens voor kniesoren geen aardigheid aan i3. Maar men kan er (in de -prijs be grepen) voetballen, biljarten, iilms zien, theater bezoeken, ping pongen, tennissen, golfspelen, zon nebaden aan de zee en nog veel meer. Het is voor sommigen misschien wat laat in het seizoen, voor an deren moeilijk, dc vastgestelde vacantie nog te veranderen. Maar voor wie dit alles weet te plooien is in Filey Bay een onvergetelhjke vacantie aanstaande. Zeker voor o 11 dernemingsl u s tige stad sm e n sen die eens helemaal uit „hun ge wone doen" willen zijn cn die van gemeenschappelijke pret houden. Er zijn nog enkele plaatsen vrij op de Hull-boot die op Zaterdag 6 September, onder auspiciën van Het Rotterdamsch Parool", uit Rotterdam vertrekt en die er een week later op Zondag terugkeert. Denk er echter niet te lang meer over, want de tijd en de plaats ruimte dringen. Tot en met Zaterdag 9 Augus tus kunnen wij noq Inlichtingen geven en plaatsbespreken. Uktmt zich hiertoe vervoegen aan ons kantoor Schiedamse Singel 42, telefoon 25430. Verve/en doet men zich nooit in de Buthn-Vacantieoorden. Hten is een groep van de eerste Nederlanders, die er op bezoek waren en kennis maakten met „de dubbele tandem." Toen Charles Chaplin in '39 zyn film „De Dictator' voltooide, had Hitier al heel wat op zyn kerfstok, maar dat de „Fuhim" m dc volgen de zes jaren onvoorstelbaar leed zou brengen over nul hoen en. kon Charlie ten tijde dat hij zijn film schiep nog met weten Het is de vraag of Chaplin in b v. 1944 of '45 er nog wel toe gekomen zou zyn het monster Hitler tc pa rodieeren of een Joods kappertje gijnig te laten doen tn zyn ghetto. Wi| gpJoven het met. Dit compliceert de beoordeling van „De Dictator", op de dag van vandaag vertoond, zeker Mocht men, mot de wetenschap der laat ste zes jaren, de film trivialiteit verwijten, dan mag men dit Chaplin natuurlijk niet aanrekenen, maar de rtend schuld schuiven op do schouders van hen die hel werk thans nog m roulatie brachten Zien we de film onbezwaard met dc latere gruwelijke ervaringen en dat moeten we natuurlijk doer dan dient erkend te worden dat Chaphn de wereld met zyn „Dicta tor" weer een merendeels kostelijk werk geschonken heeft. Weliswaar een film met zwakke plekken, mot fouten inderdaad, maar toch met tal van geniale scenps, die hn, Char lie. met zyn unieke persoonlijkheid van meest speelse en watrrvlugste schlemiel ooit geboren, alleen zo scheppen en spelen kan Of men nu Cbaplin ziet als de „verschwartstc" Hitier, als korporaal, big van het zoveelste, in 1918, of als het Joodse kappertje, evenbeeld van de „Foeier". overal is hij hetzelfde malle mannetie dat de klappen krijgt: de korporaal van zyn strijd makkers: de Hitler van zyn collega dictator Benzma Napelom, het kap pertje ran S.A-boeven De film is één kostelijke peisi- flago van de hebbelijkheden dor dic tators en in het begin zyn er prach tige satyres op de z g. oorlogshcl- denmoed: In een rookgordijn aan het front raakt korporaal Charlie van zyn tioep af en als een kind in 't donker hoort men hem roepen. Kapitein!, kapitein!... Oehoe!,.. Hoor en zie hoe hij de brallende redevoeringen van Hitier kostelijk parodieert, in een koldertaaltie, dat sprekend op Duits lykt. En dan moet u eens letten op de scène met de vijf gebakjes, m één waarvan een geldstuk moet zitten en wie van de vijf mannen het aantreft, heeft zich te offeren voor een aanslag op öe tyran: Chaphn op z'n best! Of op zyn geflirt met de aardbol tijdens zyn wereldveroveraarsdagdromen. En vooral op die virtuoze scheer- party, precies op de maat van een Hongaarse dans van Brahms, een van de knapste sketches die we ooit van Charlie zagen. Jammer dat hy het m deze film ook nog nodig heeft gevonden met kaarten te laten smijten en lang verjaarde grapjes uit te halen, b.v. tegenstanders herhaaldelijk met koekepannen op het hoofd te slaan. Jammer ook dat hy met bepaalde situaties geen raad heeft geweten en dan maar in eens alle humor laat varen en doodernstig wordt, waardoor het werk- halfslachtig Is. Zonde van het edel bedoelde, maar als film to taai mislukte slot als de pseudo Hitler, na een zeer on v.aar- schynlyk tafereel, in volle ernst een lange ïedevoermg houdt o/er ver broedering en verdraagzaamheid Maar de treffers winnen het ver van de missers. In eeen geval moet u deze film overslaan. z musea De Ring let 'm op, Dirk - 1/«I80WST6 $rAPjf{£N K'JKZUFf Geestelijke aftraak Wij beschouwen de we reldconferentie van chris telijke jeugd, die thans te Oslo gehouden wordt, als een van de hoop gevende verschijnselen van deze dagen Hierjn werden wij nog gesterkt door het be richt. dat op dit congres de Nederlandse en Indo nesische delegaties, niet tegenstaande de huidige politieke spanning tussen beide landen tot een ge meenschappelijke verkla ring gekomen zijn. een verklaring, die berust op de wetenschap, dat wij als mens. ongeacht nationa liteit of ras, in het geloof in Jezus Christus bij el kaar behoren. Als ooit de levensvatbaarheid van het oecumenisch ideaal Jn de practuk van het in ternationale leven is ge demonstreerd, dan is dit nu te Oslo gebeurd Wij achten dit m hoge mate verblijdend en wy meenden, dat dit bericht in de gehele christelijke wereld met vreugde ont vangen zou worden. een trap In de rug van alle eenheidss» reven in kerk en wereld, een slag in het gezicht van hen, die na veel gebed en in nerlijke worsteling zien- zelf en hun nationaliteit— besef hebben overwcinet in de belijdenis: Jezus Christus is Heer! Dit is geestelijke afbraak! Studieplan Verschenen is het stu dieplan 1947—1948 der Ne- derlandsche Economische ..christelijke" uitspraak Hoogescbool te Rotter- geeft, zonder tan te zien dam wat „recht" is, het recht Bestond tot dusverre de van de „Overheid, die studie te Rotterdam door haar onderdanen waarde geanalyseerd en het zo geconfronteerd met de eisen der Godde lijke gerechtigheid" Er zijn onderdanen, die dc gehoorzaamheid aan de Overheid hebben opge zegd, er is, aldus „Trouw", een Overheid, die haar recht plicht) hand haaft Van deze „rechts- houdmgen" droeg „die jeugd" niet voldoende kenni?. dat blijkt wel uil de verklaring En „het ergste" is, dat men Als in het verhaal van de schone prinses en de knappe stroper mei zo lichtvaardig1 met het brnp hu welijksmoraal werd omgesprongen, zou deze film het in een trhool- bio«coon aardig doen Nu is het een sprookje van „boven de 18' gewor den maar zo onbenullig" gebleven ah een sprookje van Moeder de Gans Gelukkig1 film is mepr dan verhaal Dit product u>t de Praagse studio's bewijst wel, dat op een flets verhaaltje toch iets aannemelijks te componeren valt Een prachtig; natuurfilmpjc brengt het Lutusca-nrogramma vart deze week op wat hoger peil dan wat met dc hoofdfilm alleen te be reiken zou zyn geweest. Luxor Nou gaan we uit toveren! In Luxor beleven Stan Laurel en Oliver Hardv weer zotte avonturen in hun nieuwste creatie „Nou gaan we uit toveren'" Dat toveren is van- wejre de belangrryke rol. die de goo chelaar Dan te in deze aardig1 jrr- speelde en vlot opgezette com die toebedeeld heeft gekregen De ba zige Olhe en de lyzebet Stanley helpen hem een handje meestal van de wal in de sloot en dat ze met de geheimzinnige attributen van de goochelaar de meest zonder linge grappen beleven opreekt van zelf. Onder de bedrijven door spelen ze zonder het zelf te weten de poli tie nog een stelletje bandieten in handen Capitol Uit het bagno ontvlucht Ergens op een pleintje in Parijs staat een standbeeld van Honoré de Balzac. Een bewijs van hulde aan de grote romanticus van de vorige eeuw. Hierbij en het zo af en toe nog eens mijmerend vertoeven bij oude herinneringen hadden de Fran sen. het moeten laten. Een roman ah „Vautrin". al worden er ook sterren als Michel Simon en Made leine Sologne met de haren bij ge sleept moet men niet gaan verfil men. De simpele en toch wel zuiver bedoelde moraal van een mena is nooit te slecht om zich te bekeren, verdraagt met de cynische kritiek van de hedendaagse bioscoopbezoe ker. Want dan wordt er gelachen en dat heeft die goede, oude de Balzac eigenlyk niet verdiend. Vl'ecst op t"\i hoede Op het gebied van damesmode ben ik totaal onbevooroordeeld Ik wacht maar rustig af wat U aan trekt, mevrouw, en dan zie ik het wel Korte rokken7 Mij goed, m net ene geval beter van met in het an dere hangt van een paar dingen af: benenwerk, gang. lengte der passen Kan h fin en, kan schaden. Lange lokken7 Cost, en minder risico t o v Imt schone geheel. s Winters of 's zom»rs lange broeken? Kan aardig zyn of hele maal met. kwestie van lengte en m houd Blote benen of kousenAllebei t" doen op zn ü;d kousen weer minder nsico maar nooit zou ik zeggen nee. dat per se met Tot cistpron Toen heb ik iets gezien, wear ik U ermtig voor waarschu wer moet Het gevaar kwam uit d^n vreemde In onze mode-gezonde stad hen een dame rond die Frans sprak Ze kon dus uit Parys of Brussel gekomen zyn En het zou eeuwig zonde zim als een of ander stadgenoot te geïnfecteerd zou wor den door deze modebacil lend laag ster want dan is een epidemie een kw»stie van korte tijd. Om deze ramp voor het mannen oog tr voorkomen giyp ik naar de nen om een ernstig woord van. waarschuwing te laten klinken, want neem me nu nmt kwalijk: i'reemdehngen zyn hier zeer wel kom, maar ze moeten met proberen onze vrouwen met een rare mode gril van de wijs te brengen Dat juffie dan stapte rond in een broek van terra satyn. Als hn kort geweest was of lang zou ik de laatste zin haar lastig te vallen. Vay makelij was de broek «el is «•aar lang maar dit vrouwmens had het in haar hoofd gehaald de nn oen on te rollen als hemdsmou- men. Tot even onder de knie, als een schelnenvisser aan het strand. Dat .srhnnt de goden heipen ons in het buitenland de laatste nmmve mode te zyn Viouwin en mev=i°s van Rotter dam, wat ik tl bidden mag. sta pal in lange broek best. m korte tn orde maar haring of ku>t. reen onaesthetisch geknoei en gefJodder: geen zonde tegen het heilige been... DESIDERIUS. flneezondnn Mededeling). Ik zat .Va Jaar bli d« Jappen. Die 2"to eten wèl klappen, Het le\en was Want er «as ook geen BOOIZ En^lwe erg dat was. ïnz Hr. H. G te K'dam ontv. 1 fles TIP. een eandidaats- verworpen wordt" Dit is doctoraal gedeelte, met een zaak, waarover de ingang van het nieuwe Bij bel principieel zeer studiejaar zal aan de ran- duideiyk spreekt en dat didaatsstudie een pro- is dus de kern van het paedeuse van een jaar probleem, die zeker voorafgaan Anders dan aan de R K Economische Hoge school te Tilburg, waar sociologie cn ttjdens de candidaats- èn tijdens de het christelijk geweten behoorde te verontrus ten De verklaring te Os lo zwijgt hierover in alle talenDaarom kan Trouw' haar „niet zien als doctoiaalstudie gedoceerd een christelijke noodza- wordt, cn ook anders dan kelökhefd, maar als een bij de economische fa- in christelijke 7in onge- culteit aan de stedelijke oorloofd bedrijf" Universiteit van Amster- dam, waar dit, vak al thans bij het doctoraal- Dat „Trouw" het wa- examen als keuzevak kan pengeweld in Indonesië worden genomen, o-st op Bijbelse gronden breekt sociologie in net tracht te verdedigen, wis- studieplan van Rotter- ten wij al lang Dat dam nog steeds „Trouw" echter een ge- Het Rotterdamse stu- beurtcnis van, In oecu- dieprogram gewaagt ook mcnlsch opzicht, zo groot nu nog van „koloniale" het licht van het godde-^ belang op zo'n wyze ba- economie en „koloniale" lijk gebod met als waar gatelliseert en destrueert, politiek. Wij dachten, n juist kan worden aan- overtreft naar ons ge- dat men deze beide vak- vaard voel alles, wat dit blad ken inmiddels wel onder Men heeft het conflict tot dusverre heeft ge- „gescaiedenis" zou heb- J niet „In zUn wezenlijke presteerd. Dit artikel is ben gerangschikt. Hierin zyn wij bitter teleurgesteld „Trouw" beschouwt de verklaring „als een in christelijke zin ongeoorloofd bedrijf". De „liefde tot de waar heid" gebiedt dit chris telijke blad te verklaren, dat de uitspraak van de Oslo-ge delegeerden PU kwam in ac tie. „Hy moet worden opgeno men", schetter de hy, alsof het om de ker mis ging en ren de weg. Gjjs- bert bleef ach ter met de nu onbeweeglyk liggende dui zendpoot. „Zeg toch es wat", vroeg hy en vouwde zyn po ten smekend, maar het dier gaf geen ant woord. En aan gezien iets, dat geen antwoord geeft voor Gysbert niet leefde, dacht hy, dat het dood was en dat vond hy zo iets ergs, dat hy zyn eigen buil hele maal vergat en jammerlijk door huilde. „Ik heb een dier gedood, ik heb een dier gedood", snikte hij ellen dig en zocht een plek, waarin hy door de grond kon wegzakken. Maar toen kwam daar weer Pil aanvlie gen. die een soort draagbaar achter zich aansleepte. By de duizendpoot aangeland, hegon hy die aan enkele gezonde poten op het ding te hijsen. „Jjj achter, xk voor", juich'e hy en Gysbert was zo goed niet of hy moest de baar met het slachtoffer helpen dragen. Zo liepen zy dan over het weitje m de richting van het Hospitaal. Gysbert was veel tc groot voor het kleine brancardje, zodat hij ellendig gebogen voortsuk kelde en kramp in zyn rug kreeg. „Ik heb hem doodgemaakt, hè?", huilde hy ongelukkig tegen Pil. ,Best mogelijk", berichtte die opge wekt, „je kan nooit weten met die kleine miezerdjes, We hebben hier een aardig kerkhofje achter de schuur.en de gedachte aan een 59) door Craig Rice Vertaald door Ada Campers. Toen verscheen Archie in de deuropening, zijn haar in de war, met een vurrode kleur en een brede glimlach. In zijn armen droeg hij een kolossale doos. Hij droeg hem de serre in, zette hem op de vloer naast Moeders voeten en zei: „Daar!" De geweldige doos was verpakt in een dikke laag papier. Het was axnateurswerk en het papier was gekregen. Om het geheel was een lint gebonden. Er waren gaten in het pak geprikt Op een grote kaart, die er bovenop lag, stond met kryt geschreven: „Voor Moeder. Veel liefs. Uw kind Archie", En terwijl ze naar de doos keken, begon deze te trillen. April slaakte een verschrikt gilletje. Het gilletje werd beantwoord door een geluid uit de doos, Een zacht, piepend geluidje, maar beslist een: „Miauw!" „Archie!" zei Moeder. „Ja," zei Archie. „Admiraal z'n moeders poes d'r kleintjes %varen groot genoeg om van huis weg te gaan en deze waren de mooiste en ze zijn zindelijk en alles en U houdt van kleine poesjes". „Ik ben dol op kleine poesjes", zei Moeder. „En ze zijn heel klein, dus ze eten. niet veel", zei Archie triomfantelijk. Hij kreeg weer antwoord door een. zacht: „miauw!" uit de doos. „O Archie", zei April opgetogen. „Laat ze ons eens zien". „Natuurlijk", zei Archie. „Maar het is Moeder's cadeau. Zy moet de doos openmaken". Moeder knoopte het lint los en sloeg het papier terug, ter- wyl df> doos nog steeds bewoog. Toen lichtte ze het deksel erat In de doos zat een schoteltje melk, een bordje katten brood, een kleine kattenbak en twee kleine, zenuwachtig uitziende poesjes, een pikzwart en. een spierwit. „Ach", zei Moeder, „wat een snoesjes". „Toe nou", zei Archie. „Altyd als iemand ze optilt, dan spinnen ze". Moeder beurde ze op en zette ze op haar schoot. Ze snor den, April en Dinah streelden ze heel voorzichtig. Ze be gonnen nog harder te spinnen. „Ze heten Inky en Stmky", kondigde Archie aan. April krauwde Stinky onder de km. Ineens hield ze op en zei: „Maar ik denk niet, dat Jenkins dit plezierig vindt". Jenkins weet er al van", zei Archie. „Kyk maar". Hy liep de achtertuin in, zocht naar Jenkins, zag hem zich uitstrek ken op het tuintafeltje en riep hem in huis De poesjes op Moeders schoot verstrakten een beetje ea ze-id»n: „Fffffff". „Nou", zei Archie, „zet ze maar neer", Hij pakte de poesjes by hun nekvel cn. zette ze op de vloer. De twee_ poesjes zetten direct een hoge rug op en legden hun oren in de nek. De grote grijze huiskat Jenkins rekte zich uit, geeuwde en keek verveeld. Hy kwam een paar stappen naar voren, en duwde zyn neus tegen de neuzen van de poesjes, eerst van Inky, toen van Stinky. „Zie je wel?" zei Archie. „Hy vindt ze best aardig". Jenkins ging zitten, likte zijn linkervoorpoot af, nam toen een deftige houding aan en ging naar de poesjes zitten ky- ken, die een paar zijwaartse sprongen deden, over hun kop jes buitelden en met zijn staart begonnen te spelen. Hy liet liet ongeveer twee minuten lang toe» geeuwde toen weer, waarbij hy een angstwekkend stel tanden toonde, stond op en schreed weg. De poesjes, alleen gelaten, gingen overemd zitten, keken hem na en zeiden klagend: „Miauw?" „Och, de stomme diertjes", zei Dinah Ze beurde ze allebei op en begen ze te aaien, „Och, hoor ze toch es spinnen". „Wat dacht jij dan dat ze zouden doen, jodelen?" zei April. Ze krauwde Stinky achter zyn oren en zei: „De snoesjes!" „Ze zyn mijn cadeautjes", zei Moeder kwasi-verontwaar- digd. „Geef ze hier". Ze zette ze allebei op haar schoot en streelde ze teder. De poesjes nestelden zich behaaglijk op haar schoot en snorden als een paar mmatuur machines. „En denk eraan", zei Archie", ze zijn klem en ze eten met veel". Hij voegde er plechtig en waardig aan toe: „Ik hoop, dat U ze aardig vindt". „Natuurlijk vmd ik ze aardig", zei Moeder. „Ik ben gek Op ze en ik ben gek op jou". Archie straalde en zei: „Ik ben ook gek op U", „Ik ben gekker op jou", zei Moeder. „Archie haalde diep adem en zei: „Ik ben gekker dan gek ker dan gekker dan. Op die manier ging de samenspraak een minuut of vnf door. Toen stroopte Moeder het celiophaan van een pakje sigaretten af, draaide het in elkaar, bond het vast aan een stukje touw en lokte de poesjes mee naar de zitkamer. Dc drie kleine Carstairs keken verrukt toe, terwyl de poesjes naar het nieuwe stuk speelgoed sprongen en met hun poot sloegen. Inky kon hoger springen, maar Stinky kon vlugger lopen. Moeders wangen werden rose en haar ogen begonnen te schitteren. „Archie", hijgde ApnL „Dat was een reuze idee", en ze omhelsde hem. „Hé, laat dat", zei Archie, zich loswringend. „Ik ben een man cn als ik groot ben, ga ik by de p'litie". „Kan me mets schelen, of je dat doet", zei April en omhels de hem nog eens. „Ik ben gek op je". „Ik ben gek op j o u", zei Archie. „Lieve Hemel", zei Dinah. „Laten we daar nou met nog 's aan beginnen". Zo wees met haar duim naar de tafel en zei: „Psst. De borden!" Ze gingen vlug aan het werk. De dmge onderhevig waren, werden in dc ijskast gezet. Afwassen kwam later wel. Tenslotte was dit een vrye dag. Binnen een kwartier waren ze allemaal in de zitkamer. Moeder zat in het midden van de canepé 'r haar was een beetje uit zyn fatsoen, en haar wangen hadden dezelfde kleur als de Dorothy Perkins rozen van. haar corsage. April en Archie hadden zich ieder aan een kant van haar genes teld en bewonderden de poesjes, die, nog steeds spinnend, op Moeders schoot in slaap waren gevallen. Bmah zat op het Perzische kleedje vóór Moeder langzaam en met rustige, duidelijke stem voor te lezen Dat was het toneeltje, dat inspecteur Bill Smith zag, toen hij door de glazen voordeur naar binnen keek en aan de bel trok. Hy voelde pynlyk, hoe hij die daar binnen benyddc. Hij vond het ellendig, te storen maar toen had hij al aan de bel getrokken. En hy bedacht, dat by gelukkig een excuus had om te storen. (Wordt vervolgd.) leuke begrafenis deed een lied in hem opwellen. Sapperloot die duizendpoot is misschien wel dood, zong Pil trillerig. Dit gezang was nu met bepaald geschikt om Gys- berts droefenis over zyn gewelddaad weg te nemen en ^en stroom van tranen viel uit zyn kraalogen op het slachtoffer, dat plotseling kwaad aardig rechtop ging zitten. „Ik ben nou wel nat genoeg ge huild! Is dat geblèr nou uit? En noem me geen duizendpoot, dat 13 een belediging: Ik ben een duizend- en-één-poot. En ze noemen me Foet. Poot is me tè ordinair, zo kan ieder een wel heten" en na deze snibbig gegeven informaties, begaf hy zich weer m het horizontale. Het was voor Gysbert zo'n onaan gename verrassing, dat het beest aan bet praten ging, dat hy van pure ver bazing de brancard losliet. Foet tui melde er af. „Wat doe je nou?", nep Pil. „Hy zegt wat, hy is geloof ik niet dood", stamelde Gysbert en een hersteld geluk kwam terug m zyn ogen. „Dood? Ben je mal", riep Foet kribbig, „dat kun je altyd nog zyn. Ik leef, ik voel het aan my 11 anten nes". Pil had hem weer op da draagbaar gehesen en ze hobbelden nu verder. „Antennes?", vroeg Gys bert, want hy had in Foet beslist geen radio herkend en zocht yverig in diens uiterlijk naar knoppen om aan te draaien., „Myn voelsprieten", keef Foeto „O, dus er komt geen muziek uit je..." Gysbert was teleur gesteld, want een radio met duizend pootjes leek hem wel iets. Foet ant woordde niet eens op zo veel on zinnigs. Ze waren nu in het hospitaal aan gekomen waar het meisje Aphrodite de patient onderzocht. Pil bleef, tuk op iets akeligs, er by staan, maar Foet gaf geen kik, dus er was geen. aardigheid aan, Pil verdween. Gys bert, die vond dat hy oneindig veel had goed te maken bleef heipen bij het verbinden en hoewel hy alles uit zyn poten liet vallen, deed hy het toch heel handig tot grote te vredenheid van het meisje. Foet werd in een sigarenkistje gelegd en Gysbert kre»g opdracht zyn pols te voelen. Hy vond het wel moeilyk om uit te maken welke van al die duizend polsen h.j hebben moest, dus hy deed maar wat. Hy vond het zo'n schitterend werk, dat hy daar aan, dat ziekenkistje een besluit nam, „Ik ga my wyden aan de zieke dierheid", zei hy tegen zichzelf, „ik wordt verpleger" en deze roeping vervulde hem met zoveel verheven gevoel, dat hy er bepaald gelukkig van werd. MARIAN SHEETS. (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1947 | | pagina 3