Chaplins „De Dictator"
Noël Baker tot onze pers:
„Critiseer scherp"
heöen
Wie gaat mee naar Filey Bay?
Waarin GIJSBERT last van
roeping krijgt
Beste dienst aan
de mensheid
We gaan zig-zag
Als de tros wordt
losgesmeten
Revue der meningen
aaaaasHH
Zaterdag 2 Augustus 1947
Naar de Engelse filmindustrie (I)
(Van onze ulmretiacieur).
OP -zichzelf vind m reizen reeds
een aantrekkelijk tijdverdrijf,
maar het is dubbel prettig, er zich
aan over te geven als men een week
naar Londen gaat op uitnodiging
van de Britse overheid, die een deel
der filmindustrie eens aan de Ne
derlandse pers wil laten zien, want
dan reist men namelijk en heeft
terzelfder tijd het, voor een zoon van
een calvinistisch volk zo bemoedi
gende gevoel, toch zijn beroepsplich
ten te vervullen.
Dc Arthur Rank Organisation, die
door het maken van artistiek be
langrijk werk, in korte tijd tot een
weieldomvattend apparaat uitgroei
de, fungeert als gastheer en weet de
druk dier beroepsplichten zeer wel
te verzachten. Tien Nederlandse
filmredacteuren worden op een war
me Zondagmorgen, in Daimlers waar
geen eind aan komt, naar het majes
teitelijke Dorchester hotel of Park
Lane gereden, waar dc portiers hoge
hoeden dragen en de kamerwanden
een uitslag van intrigerende bclle-
knopjes vertonen.
Ais 3e er op drukt verschijnen er
allerlei beminnelijke particulieren,
die met ongenegen zijn een eenvou
dig gerecht op een pretentieus wa
gentje binnen te rijden of gewoon
je jas eens flink af te borstelen.
Voor de kcllncr weet ik dikwijls
wat te verzinnen, maar met de valet
zit ik een beetje omhoog, want je
kunt je toch niet tèikens weer doen
afschuicien?
Het onbelemmerd gebruik van dit
knoppenstelsel wordt my trouwens
vergald, doordat een der toegesnelde
heren, in het vertrek gekomen, eens
klaps het woordje „Breda" afgeeft,
ten bewijze dat hij indertijd, als
Engelse seigeant, mijn land hielp
bevrijden en als dit eenmaal vast
staat, begrijp ik dat do ereschuld
der dankbaarheid mij eerder zou
gebieden zyn broek op te persen,
dan hij de mijne en ik roer zijn
knop niet meer aan
Er valt tiouwens van alles te doen
zelfs op een Zondag, die door de
auteur van het reispiogiamma ui ter-
aai d blanco gelaten is. Men kan heel
langzaam door de parken gaan lopen,
waar men het Engelse volk, op zo n
mooie dag, ziet liggen en zitten met
het dromerig geduid, ddt hun ganse
imperium verklaart. Het is ook mo
gelijk ergens in het lief-weemoedige
Old Chelsea erg veel thee te drin
ken. met 't uitzicht op het mooie,
stijve huis waar Leigh Hunt honderd
jaar geleden zyn briljante essays
schreef over onderwerpen als „het
badwater" of „de kat bij het vuur",
die thans zelden meer zo delicaat
kunnen worden behandeld.
„Er is veel veranderd in Londen",
zoggen de mensen die hier wonen en
ais ze op jaren zyn, kijken ze er
extra somber by. Van het oude Lon
den, dat waarlijk de hoofdstad van
de wereld was, vinden we de sfeer
terug als men ons troepje ontvangt
in the House of Commons, waar de
Speaker in deftige stoet naar de
zaal schrijdt, door het Londens pu
bliek nagekeken met de beleefde
eerbied voor tradities die toch niet
helemaal vry is van de glimlach der
sterken, waarvan dit hele, voor een
vreemdeling zo raadselachtige En
gelse leven is doortrokken.
En is het geen verkwikkende er
varing, om even later, met enige
M.P.'s, onder wie de Right Honora
ble William Whitfeley in het parle
mentsgebouw te lunchen en Noel
Baker een speech te horen houden,
waarin hij op de snel gegroeide in
vloed van de film wijst en verze
kert: „De film kan meebouwen aan
de toekomst der wereld, als zy de
kwaliteit vooropspelt en met te veel
aan de cassa denkt. Daarom, Neder
landse filmjournalisten, hebt u maar
één taak: als een film slecht is, dan
moet u haar vernietigen. Dat is de
beste dienst, die u aan de mens
heid kunt bewijzen".
Onze gastheren van de Rank Or
ganisatie glimlachten als goede ver
liezers. Ik vond het een mooie basis
voor de reis, waarover in een vol-
gend stukje meer.
Parool-P uzzle
Meesters der muziek
Bij W. L. J. Brusse's uitgevers-
maatschappy is thans de derde
druk verschenen van het boekje
Meesters der muziek van Prof. Dr.
K. Ph. Bcmct Kcmpers. Op be
knopte, onderhoudende wtfze geeft
de schrijver een helder beeld van
het leven en werken van dertig der
grootste componisten. De doelma
tigheid van het werkje, dat zo ge
schreven is dat ook zy, die over
geen muziektheoretische kennis be
schikken het gemakkelijk kunnen
begrijpen, wordt verhoogd door bio-
graplnsche aantekeningen over drie
honderd componisten en een lyst
van vreemde woorden en technische
termen.
In deze druk zjfn enige redactie-
wijzingen en verbeteringen aange
bracht. Tevens is, om enig idee te
geven van de stijl van een meester
een kort karakteristiek fragment
van zijn muziek opgenomen, v. b.
Gevraagd wordt 25 woorden in te
vullen, zodat op de kruisjes een.
spreekwoord ontstaat.
1. X
2. X
3. X -
4. X -
5X
6X -
7X
8X
f»X -
10. x
11. X
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18
19.
20.
21.
22.
23.
24.
X
X
Film met kostelijke vondsten en
een paar fouten
Charlie blijft Charlie in
Arena, Colosseum en
Passage
liter is Charley als „de dolle dicfa for" geflankeerd door zt\n
en medestrijder Benztna Napelom
Onvergetelijke vacantie in een
Engels Butlin-camp
1, Nagerecht; 2. geroutineerd: 3.
weekdag, 4 beheerder in een faJ-
lissement, 5, zanger, 6- Jong vrou
welijk familielid. 7. godsdienst, 8.
grote plaats in Noord-Ierland, 9.
overlyden, 10. huwen, 11. ramspoed.
12. blozen. 13. uitstalkast, 14. naam
loos, 15. op hetzelfde tijdstip, 16.
praten, 1? streektaal. 18. provincie,
19. begin, 20. Equator. 21. maand,
22. pak, 23, steekwapen, 24 hersteld
25. stap.
Onder de inzenders van de juiste
oplossing worden twee boekenbon-
nen verloot. Inzendingen vóór Vrij
dag 8 Augustus aan de redactie van
Het Rotterdamsch Parool. Schie-
damsesmgel 50—52; op de envelop
pe vermelden: Puzzle.
De oplossing van onze puzzle van
19 Juli is als volgt: het gevraagde
aantal vogelnestjes is 103.
Geen der inzenders heeft het
juiste aantal berekend, hoewel wij
waardering hebben voor diverse
dappere pogingen. Een volgend keer
beter, puzzelaarsters)
'eronder* Mededeling).
DOOR DETAILLISTEN IN TE
LEVEREN BONNEN VOOR DE
•weck van 3 t.m. 9 Augustus 1947
Brood; H-03 Res. (16 rts); H-06,
H-13 Res., H-01, H-ll, H-21 Brood
(8 rts.); H-02 Brood nw. bonnen
rants.b. E-21, G-21 (4 rts.). Coup.
X 125.
Bloem: H-16 Hes, (6 rts); H-05 Alg,
H-14 Res., rts.b. E-22, G-22 (1 rts.).
Afloss. week 6—12 Juli 1947.
Boter: H-ll H-21 Boter (1 rts.);
H-01 Boter, rtsb. E-31, G-31 (0? rts.).
Afloss. week 612 Juli 1947.
Margarine: H-03, H-22 Boter (l
rts); H-02, H-12 Boter; rtsb E-32v
G-32 (05 rts,). Afloss. week 612
Juli 1947.
Kaas: H-01 Alg. H-21 kaas (2 rts);
H-ll Alg. rtsb. E-36, G-36 (1 rts),
Aiioss. week 6—12 Juli 1947.
Vleeswaren (detaillisten): H-21
Vlees <3 rts); H-02 Vlees <2 rts.)
H-01, H-ll, H-12, H-22 Vlees; rts.b.
£-51, G-51 (1 rts.). Afloss. week 6—12
Juli 1947.
Vleeswaren, slagers: inst. 8.000 nrs.
inst 8 80;-nrs. Idem.
Vlees (slagers): Idem. E-03 Vlees
<4- 4550 gr meat and vegetables of
:t 112 gr. bhkvl. 2 rts.)-Coup. C 399,
C 400. X 116, X 136.
Tabak (Gross,): Coup. C 379. C 380,
X 137. Afloss. week 6—12 Juli 1947.
Textiel: Toew text, goederen.
Töew. Distex MD 85; 101 tm, 140 VA,
VB, VC, VD, VE 605 (1 pnt.) 4- B, C,
D, E, F. (5 pnt.); 101 tm. 200 VF605,
A, B. C, D, VA 705 (1 pnt.): A, B, C,
D. VA 705 (5 pnt.); B 82, C 82 (1 en
10 pnt).
Petroleum, verkoopmyen, gros
siers, detaillisten: A-33 t.m. A-36,
B-17, B-18, C-09 (2 rts.); D-14, F-08,
F-17 Alg. (1 rts.).
Voor hen waarvoor deze week is
aangewezen.
Brandstoffen, Industriekolen: Nw.
coup. B, C, D, E, verbr. Geen ver
vang. toew.
Brandstoffen: 74 BV. 75 BV (3 rts
WA 707 1 tm 6 per. (1 rts); WB 707
1 tm. 6e per. (5 rts.); rtsb. 1 eenh
1947/1948 (1 rts.).
Vlees, slagers: Op ontvangstbewijs
meat and vegetables (afzonderlyk)
duidelijk vermelden E-03 Vlees.
op re» met
EAU DE COLOGNE
Wie gaat mee naar Filey Bay7
Onze eerste oproep aan \acan-
tiegangers, Jeze^ ian ..Het Rot
terdamsch Pa tooi", om in de
«eek \an 6—14 September mee
te gaan naar een van de \er-j
maardste Bntlin-iarantiedorpon
in Engeland, «erd enthousiast be
antwoord. Geen «onder, want het
is voor veten oen sensatie op zich-I
zelf om eindelijk weer eens o\er
de grens te kunnen gaan. En dat jj
nog uej naar Engeland! Geen
problemen oier deviezen, moei
lijkheden vin logies, arhankel ik
heid inzake gastvrijheid, reisge
leide en dergelijke.
Voor dat de tros wordt losge
smeten (RotieiclamHull) hc
taalt men iti Nederlands geld een
prijs die men tegenwoordig in Ne
derland ook haast kwijt is; men
heeft een mooie zeereis; men
wordt van Huil vervoerd en daar
«acht een reeks v an vermaken
die men zonder© verdere betalin
gen kan genieten. Zo ooit de uit
drukking ..Elck wat wils" van pas
is geweest, dan geldt dit voor
F)ley Bay. waar overigens voor
kniesoren geen aardigheid aan i3.
Maar men kan er (in de -prijs be
grepen) voetballen, biljarten,
iilms zien, theater bezoeken, ping
pongen, tennissen, golfspelen, zon
nebaden aan de zee en nog veel
meer.
Het is voor sommigen misschien
wat laat in het seizoen, voor an
deren moeilijk, dc vastgestelde
vacantie nog te veranderen. Maar
voor wie dit alles weet te plooien
is in Filey Bay een onvergetelhjke
vacantie aanstaande. Zeker voor
o 11 dernemingsl u s tige stad sm e n sen
die eens helemaal uit „hun ge
wone doen" willen zijn cn die van
gemeenschappelijke pret houden.
Er zijn nog enkele plaatsen vrij
op de Hull-boot die op Zaterdag 6
September, onder auspiciën van
Het Rotterdamsch Parool", uit
Rotterdam vertrekt en die er een
week later op Zondag terugkeert.
Denk er echter niet te lang meer
over, want de tijd en de plaats
ruimte dringen.
Tot en met Zaterdag 9 Augus
tus kunnen wij noq Inlichtingen
geven en plaatsbespreken. Uktmt
zich hiertoe vervoegen aan ons
kantoor Schiedamse Singel 42,
telefoon 25430.
Verve/en doet men zich nooit in de
Buthn-Vacantieoorden. Hten is een
groep van de eerste Nederlanders,
die er op bezoek waren en kennis
maakten met „de dubbele tandem."
Toen Charles Chaplin in '39 zyn
film „De Dictator' voltooide, had
Hitier al heel wat op zyn kerfstok,
maar dat de „Fuhim" m dc volgen
de zes jaren onvoorstelbaar leed
zou brengen over nul hoen en. kon
Charlie ten tijde dat hij zijn film
schiep nog met weten
Het is de vraag of Chaplin in b v.
1944 of '45 er nog wel toe gekomen
zou zyn het monster Hitler tc pa
rodieeren of een Joods kappertje
gijnig te laten doen tn zyn ghetto.
Wi| gpJoven het met.
Dit compliceert de beoordeling
van „De Dictator", op de dag van
vandaag vertoond, zeker Mocht
men, mot de wetenschap der laat
ste zes jaren, de film trivialiteit
verwijten, dan mag men dit Chaplin
natuurlijk niet aanrekenen, maar de
rtend schuld schuiven op do schouders
van hen die hel werk thans nog m
roulatie brachten
Zien we de film onbezwaard met
dc latere gruwelijke ervaringen
en dat moeten we natuurlijk doer
dan dient erkend te worden dat
Chaphn de wereld met zyn „Dicta
tor" weer een merendeels kostelijk
werk geschonken heeft. Weliswaar
een film met zwakke plekken, mot
fouten inderdaad, maar toch met
tal van geniale scenps, die hn, Char
lie. met zyn unieke persoonlijkheid
van meest speelse en watrrvlugste
schlemiel ooit geboren, alleen zo
scheppen en spelen kan Of men nu
Cbaplin ziet als de „verschwartstc"
Hitier, als korporaal, big van het
zoveelste, in 1918, of als het Joodse
kappertje, evenbeeld van de
„Foeier". overal is hij hetzelfde
malle mannetie dat de klappen
krijgt: de korporaal van zyn strijd
makkers: de Hitler van zyn collega
dictator Benzma Napelom, het kap
pertje ran S.A-boeven
De film is één kostelijke peisi-
flago van de hebbelijkheden dor dic
tators en in het begin zyn er prach
tige satyres op de z g. oorlogshcl-
denmoed: In een rookgordijn aan
het front raakt korporaal Charlie
van zyn tioep af en als een kind in
't donker hoort men hem roepen.
Kapitein!, kapitein!... Oehoe!,..
Hoor en zie hoe hij de brallende
redevoeringen van Hitier kostelijk
parodieert, in een koldertaaltie, dat
sprekend op Duits lykt. En dan
moet u eens letten op de scène met
de vijf gebakjes, m één waarvan een
geldstuk moet zitten en wie van de
vijf mannen het aantreft, heeft zich
te offeren voor een aanslag op öe
tyran: Chaphn op z'n best! Of op
zyn geflirt met de aardbol tijdens
zyn wereldveroveraarsdagdromen.
En vooral op die virtuoze scheer-
party, precies op de maat van een
Hongaarse dans van Brahms, een
van de knapste sketches die we ooit
van Charlie zagen.
Jammer dat hy het m deze film
ook nog nodig heeft gevonden met
kaarten te laten smijten en lang
verjaarde grapjes uit te halen, b.v.
tegenstanders herhaaldelijk met
koekepannen op het hoofd te slaan.
Jammer ook dat hy met bepaalde
situaties geen raad heeft geweten
en dan maar in eens alle humor
laat varen en doodernstig wordt,
waardoor het werk- halfslachtig Is.
Zonde van het edel bedoelde, maar
als film to taai mislukte slot als de
pseudo Hitler, na een zeer on v.aar-
schynlyk tafereel, in volle ernst een
lange ïedevoermg houdt o/er ver
broedering en verdraagzaamheid
Maar de treffers winnen het ver
van de missers. In eeen geval moet
u deze film overslaan.
z musea
De Ring
let 'm op, Dirk
- 1/«I80WST6
$rAPjf{£N
K'JKZUFf
Geestelijke aftraak
Wij beschouwen de we
reldconferentie van chris
telijke jeugd, die thans te
Oslo gehouden wordt, als
een van de hoop gevende
verschijnselen van deze
dagen Hierjn werden wij
nog gesterkt door het be
richt. dat op dit congres
de Nederlandse en Indo
nesische delegaties, niet
tegenstaande de huidige
politieke spanning tussen
beide landen tot een ge
meenschappelijke verkla
ring gekomen zijn. een
verklaring, die berust op
de wetenschap, dat wij als
mens. ongeacht nationa
liteit of ras, in het geloof
in Jezus Christus bij el
kaar behoren. Als ooit de
levensvatbaarheid van het
oecumenisch ideaal Jn
de practuk van het in
ternationale leven is ge
demonstreerd, dan is dit
nu te Oslo gebeurd
Wij achten dit m hoge
mate verblijdend en wy
meenden, dat dit bericht
in de gehele christelijke
wereld met vreugde ont
vangen zou worden.
een trap In de rug van
alle eenheidss» reven in
kerk en wereld, een slag
in het gezicht van hen,
die na veel gebed en in
nerlijke worsteling zien-
zelf en hun nationaliteit—
besef hebben overwcinet
in de belijdenis: Jezus
Christus is Heer! Dit is
geestelijke afbraak!
Studieplan
Verschenen is het stu
dieplan 1947—1948 der Ne-
derlandsche Economische
..christelijke" uitspraak Hoogescbool te Rotter-
geeft, zonder tan te zien dam
wat „recht" is, het recht Bestond tot dusverre de
van de „Overheid, die studie te Rotterdam
door haar onderdanen
waarde geanalyseerd en
het zo geconfronteerd
met de eisen der Godde
lijke gerechtigheid" Er
zijn onderdanen, die dc
gehoorzaamheid aan de
Overheid hebben opge
zegd, er is, aldus „Trouw",
een Overheid, die haar
recht plicht) hand
haaft Van deze „rechts-
houdmgen" droeg „die
jeugd" niet voldoende
kenni?. dat blijkt wel uil
de verklaring En „het
ergste" is, dat men
Als in het verhaal van de schone
prinses en de knappe stroper mei
zo lichtvaardig1 met het brnp hu
welijksmoraal werd omgesprongen,
zou deze film het in een trhool-
bio«coon aardig doen Nu is het een
sprookje van „boven de 18' gewor
den maar zo onbenullig" gebleven
ah een sprookje van Moeder de
Gans Gelukkig1 film is mepr dan
verhaal Dit product u>t de Praagse
studio's bewijst wel, dat op een flets
verhaaltje toch iets aannemelijks te
componeren valt
Een prachtig; natuurfilmpjc
brengt het Lutusca-nrogramma vart
deze week op wat hoger peil dan
wat met dc hoofdfilm alleen te be
reiken zou zyn geweest.
Luxor
Nou gaan we uit
toveren!
In Luxor beleven Stan Laurel en
Oliver Hardv weer zotte avonturen
in hun nieuwste creatie „Nou gaan
we uit toveren'" Dat toveren is van-
wejre de belangrryke rol. die de goo
chelaar Dan te in deze aardig1 jrr-
speelde en vlot opgezette com die
toebedeeld heeft gekregen De ba
zige Olhe en de lyzebet Stanley
helpen hem een handje meestal
van de wal in de sloot en dat ze
met de geheimzinnige attributen
van de goochelaar de meest zonder
linge grappen beleven opreekt van
zelf. Onder de bedrijven door spelen
ze zonder het zelf te weten de poli
tie nog een stelletje bandieten in
handen
Capitol
Uit het bagno ontvlucht
Ergens op een pleintje in Parijs
staat een standbeeld van Honoré de
Balzac. Een bewijs van hulde aan
de grote romanticus van de vorige
eeuw. Hierbij en het zo af en toe
nog eens mijmerend vertoeven bij
oude herinneringen hadden de Fran
sen. het moeten laten. Een roman
ah „Vautrin". al worden er ook
sterren als Michel Simon en Made
leine Sologne met de haren bij ge
sleept moet men niet gaan verfil
men. De simpele en toch wel zuiver
bedoelde moraal van een mena is
nooit te slecht om zich te bekeren,
verdraagt met de cynische kritiek
van de hedendaagse bioscoopbezoe
ker. Want dan wordt er gelachen en
dat heeft die goede, oude de Balzac
eigenlyk niet verdiend.
Vl'ecst op t"\i hoede
Op het gebied van damesmode
ben ik totaal onbevooroordeeld Ik
wacht maar rustig af wat U aan
trekt, mevrouw, en dan zie ik het
wel
Korte rokken7 Mij goed, m net
ene geval beter van met in het an
dere hangt van een paar dingen
af: benenwerk, gang. lengte der
passen Kan h fin en, kan schaden.
Lange lokken7 Cost, en minder
risico t o v Imt schone geheel.
s Winters of 's zom»rs lange
broeken? Kan aardig zyn of hele
maal met. kwestie van lengte en
m houd
Blote benen of kousenAllebei
t" doen op zn ü;d kousen weer
minder nsico maar nooit zou ik
zeggen nee. dat per se met Tot
cistpron Toen heb ik iets gezien,
wear ik U ermtig voor waarschu
wer moet Het gevaar kwam uit
d^n vreemde In onze mode-gezonde
stad hen een dame rond die Frans
sprak Ze kon dus uit Parys of
Brussel gekomen zyn En het zou
eeuwig zonde zim als een of ander
stadgenoot te geïnfecteerd zou wor
den door deze modebacil lend laag
ster want dan is een epidemie een
kw»stie van korte tijd.
Om deze ramp voor het mannen
oog tr voorkomen giyp ik naar de
nen om een ernstig woord van.
waarschuwing te laten klinken,
want neem me nu nmt kwalijk:
i'reemdehngen zyn hier zeer wel
kom, maar ze moeten met proberen
onze vrouwen met een rare mode
gril van de wijs te brengen
Dat juffie dan stapte rond in een
broek van terra satyn. Als hn kort
geweest was of lang zou ik de
laatste zin haar lastig te vallen.
Vay makelij was de broek «el is
«•aar lang maar dit vrouwmens
had het in haar hoofd gehaald de
nn oen on te rollen als hemdsmou-
men. Tot even onder de knie, als
een schelnenvisser aan het strand.
Dat .srhnnt de goden heipen ons
in het buitenland de laatste
nmmve mode te zyn
Viouwin en mev=i°s van Rotter
dam, wat ik tl bidden mag. sta
pal in lange broek best. m
korte tn orde maar haring of
ku>t. reen onaesthetisch geknoei en
gefJodder: geen zonde tegen het
heilige been...
DESIDERIUS.
flneezondnn Mededeling).
Ik zat .Va Jaar bli d«
Jappen.
Die 2"to eten
wèl klappen,
Het le\en was
Want er «as ook geen
BOOIZ
En^lwe erg dat was.
ïnz Hr. H. G te K'dam ontv. 1 fles TIP.
een eandidaats-
verworpen wordt" Dit is doctoraal gedeelte, met
een zaak, waarover de ingang van het nieuwe
Bij bel principieel zeer studiejaar zal aan de ran-
duideiyk spreekt en dat didaatsstudie een pro-
is dus de kern van het paedeuse van een jaar
probleem, die zeker voorafgaan
Anders dan aan de
R K Economische Hoge
school te Tilburg, waar
sociologie cn ttjdens de
candidaats- èn tijdens de
het christelijk geweten
behoorde te verontrus
ten De verklaring te Os
lo zwijgt hierover in alle
talenDaarom kan
Trouw' haar „niet zien als doctoiaalstudie gedoceerd
een christelijke noodza- wordt, cn ook anders dan
kelökhefd, maar als een bij de economische fa-
in christelijke 7in onge- culteit aan de stedelijke
oorloofd bedrijf" Universiteit van Amster-
dam, waar dit, vak al
thans bij het doctoraal-
Dat „Trouw" het wa- examen als keuzevak kan
pengeweld in Indonesië worden genomen, o-st
op Bijbelse gronden breekt sociologie in net
tracht te verdedigen, wis- studieplan van Rotter-
ten wij al lang Dat dam nog steeds
„Trouw" echter een ge- Het Rotterdamse stu-
beurtcnis van, In oecu- dieprogram gewaagt ook
mcnlsch opzicht, zo groot nu nog van „koloniale"
het licht van het godde-^ belang op zo'n wyze ba- economie en „koloniale"
lijk gebod met als waar gatelliseert en destrueert, politiek. Wij dachten,
n juist kan worden aan- overtreft naar ons ge- dat men deze beide vak-
vaard voel alles, wat dit blad ken inmiddels wel onder
Men heeft het conflict tot dusverre heeft ge- „gescaiedenis" zou heb- J
niet „In zUn wezenlijke presteerd. Dit artikel is ben gerangschikt.
Hierin zyn wij bitter
teleurgesteld „Trouw"
beschouwt de verklaring
„als een in christelijke
zin ongeoorloofd bedrijf".
De „liefde tot de waar
heid" gebiedt dit chris
telijke blad te verklaren,
dat de uitspraak van de
Oslo-ge delegeerden
PU kwam in ac
tie. „Hy moet
worden opgeno
men", schetter
de hy, alsof
het om de ker
mis ging en ren
de weg. Gjjs-
bert bleef ach
ter met de nu
onbeweeglyk
liggende dui
zendpoot. „Zeg
toch es wat",
vroeg hy en
vouwde zyn po
ten smekend,
maar het dier
gaf geen ant
woord. En aan
gezien iets, dat geen antwoord geeft
voor Gysbert niet leefde, dacht hy,
dat het dood was en dat vond hy zo
iets ergs, dat hy zyn eigen buil hele
maal vergat en jammerlijk door
huilde.
„Ik heb een dier gedood, ik heb
een dier gedood", snikte hij ellen
dig en zocht een plek, waarin hy
door de grond kon wegzakken. Maar
toen kwam daar weer Pil aanvlie
gen. die een soort draagbaar achter
zich aansleepte. By de duizendpoot
aangeland, hegon hy die aan enkele
gezonde poten op het ding te hijsen.
„Jjj achter, xk voor", juich'e hy
en Gysbert was zo goed niet of hy
moest de baar met het slachtoffer
helpen dragen. Zo liepen zy dan
over het weitje m de richting van
het Hospitaal. Gysbert was veel tc
groot voor het kleine brancardje,
zodat hij ellendig gebogen voortsuk
kelde en kramp in zyn rug kreeg.
„Ik heb hem doodgemaakt, hè?",
huilde hy ongelukkig tegen Pil.
,Best mogelijk", berichtte die opge
wekt, „je kan nooit weten met die
kleine miezerdjes, We hebben hier
een aardig kerkhofje achter de
schuur.en de gedachte aan een
59)
door Craig Rice
Vertaald door Ada Campers.
Toen verscheen Archie in de deuropening, zijn haar in de
war, met een vurrode kleur en een brede glimlach. In zijn
armen droeg hij een kolossale doos. Hij droeg hem de serre
in, zette hem op de vloer naast Moeders voeten en zei:
„Daar!"
De geweldige doos was verpakt in een dikke laag papier.
Het was axnateurswerk en het papier was gekregen. Om het
geheel was een lint gebonden. Er waren gaten in het pak
geprikt Op een grote kaart, die er bovenop lag, stond met
kryt geschreven: „Voor Moeder. Veel liefs. Uw kind Archie",
En terwijl ze naar de doos keken, begon deze te trillen. April
slaakte een verschrikt gilletje. Het gilletje werd beantwoord
door een geluid uit de doos, Een zacht, piepend geluidje,
maar beslist een: „Miauw!"
„Archie!" zei Moeder.
„Ja," zei Archie. „Admiraal z'n moeders poes d'r kleintjes
%varen groot genoeg om van huis weg te gaan en deze waren
de mooiste en ze zijn zindelijk en alles en U houdt van kleine
poesjes".
„Ik ben dol op kleine poesjes", zei Moeder.
„En ze zijn heel klein, dus ze eten. niet veel", zei Archie
triomfantelijk.
Hij kreeg weer antwoord door een. zacht: „miauw!" uit de
doos.
„O Archie", zei April opgetogen. „Laat ze ons eens zien".
„Natuurlijk", zei Archie. „Maar het is Moeder's cadeau. Zy
moet de doos openmaken".
Moeder knoopte het lint los en sloeg het papier terug, ter-
wyl df> doos nog steeds bewoog. Toen lichtte ze het deksel
erat In de doos zat een schoteltje melk, een bordje katten
brood, een kleine kattenbak en twee kleine, zenuwachtig
uitziende poesjes, een pikzwart en. een spierwit.
„Ach", zei Moeder, „wat een snoesjes".
„Toe nou", zei Archie. „Altyd als iemand ze optilt, dan
spinnen ze".
Moeder beurde ze op en zette ze op haar schoot. Ze snor
den, April en Dinah streelden ze heel voorzichtig. Ze be
gonnen nog harder te spinnen.
„Ze heten Inky en Stmky", kondigde Archie aan. April
krauwde Stinky onder de km. Ineens hield ze op en zei:
„Maar ik denk niet, dat Jenkins dit plezierig vindt".
Jenkins weet er al van", zei Archie. „Kyk maar". Hy liep
de achtertuin in, zocht naar Jenkins, zag hem zich uitstrek
ken op het tuintafeltje en riep hem in huis De poesjes op
Moeders schoot verstrakten een beetje ea ze-id»n: „Fffffff".
„Nou", zei Archie, „zet ze maar neer", Hij pakte de poesjes
by hun nekvel cn. zette ze op de vloer.
De twee_ poesjes zetten direct een hoge rug op en legden
hun oren in de nek. De grote grijze huiskat Jenkins rekte
zich uit, geeuwde en keek verveeld. Hy kwam een paar
stappen naar voren, en duwde zyn neus tegen de neuzen van
de poesjes, eerst van Inky, toen van Stinky.
„Zie je wel?" zei Archie. „Hy vindt ze best aardig".
Jenkins ging zitten, likte zijn linkervoorpoot af, nam toen
een deftige houding aan en ging naar de poesjes zitten ky-
ken, die een paar zijwaartse sprongen deden, over hun kop
jes buitelden en met zijn staart begonnen te spelen. Hy liet
liet ongeveer twee minuten lang toe» geeuwde toen weer,
waarbij hy een angstwekkend stel tanden toonde, stond op
en schreed weg. De poesjes, alleen gelaten, gingen overemd
zitten, keken hem na en zeiden klagend: „Miauw?"
„Och, de stomme diertjes", zei Dinah Ze beurde ze allebei
op en begen ze te aaien, „Och, hoor ze toch es spinnen".
„Wat dacht jij dan dat ze zouden doen, jodelen?" zei April.
Ze krauwde Stinky achter zyn oren en zei: „De snoesjes!"
„Ze zyn mijn cadeautjes", zei Moeder kwasi-verontwaar-
digd. „Geef ze hier". Ze zette ze allebei op haar schoot en
streelde ze teder. De poesjes nestelden zich behaaglijk op
haar schoot en snorden als een paar mmatuur machines.
„En denk eraan", zei Archie", ze zijn klem en ze eten met
veel". Hij voegde er plechtig en waardig aan toe: „Ik hoop,
dat U ze aardig vindt".
„Natuurlijk vmd ik ze aardig", zei Moeder. „Ik ben gek
Op ze en ik ben gek op jou".
Archie straalde en zei: „Ik ben ook gek op U",
„Ik ben gekker op jou", zei Moeder.
„Archie haalde diep adem en zei: „Ik ben gekker dan gek
ker dan gekker dan.
Op die manier ging de samenspraak een minuut of vnf
door. Toen stroopte Moeder het celiophaan van een pakje
sigaretten af, draaide het in elkaar, bond het vast aan een
stukje touw en lokte de poesjes mee naar de zitkamer. Dc
drie kleine Carstairs keken verrukt toe, terwyl de poesjes
naar het nieuwe stuk speelgoed sprongen en met hun poot
sloegen. Inky kon hoger springen, maar Stinky kon vlugger
lopen. Moeders wangen werden rose en haar ogen begonnen
te schitteren.
„Archie", hijgde ApnL „Dat was een reuze idee", en ze
omhelsde hem.
„Hé, laat dat", zei Archie, zich loswringend. „Ik ben een
man cn als ik groot ben, ga ik by de p'litie".
„Kan me mets schelen, of je dat doet", zei April en omhels
de hem nog eens. „Ik ben gek op je".
„Ik ben gek op j o u", zei Archie.
„Lieve Hemel", zei Dinah. „Laten we daar nou met nog 's
aan beginnen". Zo wees met haar duim naar de tafel en zei:
„Psst. De borden!"
Ze gingen vlug aan het werk. De dmge
onderhevig waren, werden in dc ijskast gezet. Afwassen
kwam later wel. Tenslotte was dit een vrye dag.
Binnen een kwartier waren ze allemaal in de zitkamer.
Moeder zat in het midden van de canepé 'r haar was een
beetje uit zyn fatsoen, en haar wangen hadden dezelfde
kleur als de Dorothy Perkins rozen van. haar corsage. April
en Archie hadden zich ieder aan een kant van haar genes
teld en bewonderden de poesjes, die, nog steeds spinnend,
op Moeders schoot in slaap waren gevallen.
Bmah zat op het Perzische kleedje vóór Moeder langzaam
en met rustige, duidelijke stem voor te lezen
Dat was het toneeltje, dat inspecteur Bill Smith zag, toen
hij door de glazen voordeur naar binnen keek en aan de bel
trok. Hy voelde pynlyk, hoe hij die daar binnen benyddc. Hij
vond het ellendig, te storen maar toen had hij al aan de
bel getrokken. En hy bedacht, dat by gelukkig een excuus
had om te storen.
(Wordt vervolgd.)
leuke begrafenis deed een lied in
hem opwellen.
Sapperloot
die duizendpoot
is misschien wel dood,
zong Pil trillerig. Dit gezang was
nu met bepaald geschikt om Gys-
berts droefenis over zyn gewelddaad
weg te nemen en ^en stroom van
tranen viel uit zyn kraalogen op
het slachtoffer, dat plotseling kwaad
aardig rechtop ging zitten.
„Ik ben nou wel nat genoeg ge
huild! Is dat geblèr nou uit? En
noem me geen duizendpoot, dat 13
een belediging: Ik ben een duizend-
en-één-poot. En ze noemen me Foet.
Poot is me tè ordinair, zo kan ieder
een wel heten" en na deze snibbig
gegeven informaties, begaf hy zich
weer m het horizontale.
Het was voor Gysbert zo'n onaan
gename verrassing, dat het beest aan
bet praten ging, dat hy van pure ver
bazing de brancard losliet. Foet tui
melde er af. „Wat doe je nou?", nep
Pil. „Hy zegt wat, hy is geloof ik
niet dood", stamelde Gysbert en een
hersteld geluk kwam terug m zyn
ogen. „Dood? Ben je mal", riep Foet
kribbig, „dat kun je altyd nog zyn.
Ik leef, ik voel het aan my 11 anten
nes". Pil had hem weer op da
draagbaar gehesen en ze hobbelden
nu verder. „Antennes?", vroeg Gys
bert, want hy had in Foet beslist
geen radio herkend en zocht yverig
in diens uiterlijk naar knoppen om
aan te draaien., „Myn voelsprieten",
keef Foeto „O, dus er komt geen
muziek uit je..." Gysbert was teleur
gesteld, want een radio met duizend
pootjes leek hem wel iets. Foet ant
woordde niet eens op zo veel on
zinnigs.
Ze waren nu in het hospitaal aan
gekomen waar het meisje Aphrodite
de patient onderzocht. Pil bleef, tuk
op iets akeligs, er by staan, maar
Foet gaf geen kik, dus er was geen.
aardigheid aan, Pil verdween. Gys
bert, die vond dat hy oneindig veel
had goed te maken bleef heipen bij
het verbinden en hoewel hy alles
uit zyn poten liet vallen, deed hy
het toch heel handig tot grote te
vredenheid van het meisje. Foet
werd in een sigarenkistje gelegd
en Gysbert kre»g opdracht zyn pols
te voelen. Hy vond het wel moeilyk
om uit te maken welke van al die
duizend polsen h.j hebben moest,
dus hy deed maar wat. Hy vond het
zo'n schitterend werk, dat hy daar
aan, dat ziekenkistje een besluit nam,
„Ik ga my wyden aan de zieke
dierheid", zei hy tegen zichzelf, „ik
wordt verpleger" en deze roeping
vervulde hem met zoveel verheven
gevoel, dat hy er bepaald gelukkig
van werd.
MARIAN SHEETS.
(Wordt vervolgd).