Zes honderd kilometer per uur
Ongelijke strijd om de macht
Door intensief werk zal
welvaart toenemen
De „Kota Inten" bracht weer
repatrieërenden
John Cobb, de snelste man
ter wereld
De „Red Lion"
WFA gaat voort op
bescheiden schaal
De borrel wordt iets
duurder
Euwe verliest ook
van O'Kelly
Boksstunt in 't Stadion
Van Klaveren MOET
Van Dam WIL winnen
Oude vechtjas contra
voorzichtige jeugd
A rbeidsproductiviteit verminderd
tot 80% van voor de oorlog
Verhouding van lonen
en prijzen
H&tUiececMcc
Vele militairen, waaronder
75 gewonden
Boodschap van de
Koningin
Vrijdag 8 Augustus 1947
3
Moeder Natuur had er 25.000 jaar voor nodig om een perfecte race auto
baan te bouwen, maar de Oude Dame kan tevreden zijn over haar werk,
schrijft Jimmy Hodgson in „Sportfoiio''. Het is een meesterwerk, een
schepping, die aanspraak kan maken op de titel „achtste wereldwonder".
Het is geen baan van zand of cement, doch een „bevroren" zoutzee,
een oogverblindend wit plateau midden in een woestijn, dit snelheids
laboratorium van de wereld de Bonneville zoutvlakte van Utah.
Alle wereldsnelheidsrecords van de laatste 10 jaar en dat zijn er
honderden zijn hier op deze sneeuwwitte vlakte gemaakt en verbeterd
en zowel sir Malmcolm Campbell, als captain George Eystcn als John
Cobb zijn van mening, dat nergens ter wereld een betere baan kan worden
gevonden. Hier is het ook, dat John Cobb nog deze zomer wil proberen
het snelheidsrecord te brengen op 400 mijl per uur.
wagen wordt gedreven door twee
Napier 12 cylindermotoren, ieder
met een P.K. van 1250. Een van de
merkwaardigste bijzonderheden aan
de Red Lion is de constructie van
de banden, die deze enorme snelheid
moeten kunnen verdragen.
De wagen, waarmee Cobb dit
kunststukje gaat volbrengen, zal
dezelfde Railton Red Lion zijn, die
hy in 1039 gebruikte, het snelheids
monster, dat de naam draagt van
zijn ontwerper Re id Railton, een
van de grootste, misschien wel de
grootste snelheidspionier van
wereld. Cobb: „We hebben
paar kleine veranderingen in <de
wagen aangebracht. We moeten
proberen de snelheid een beetje op
te voeren. Ik weet zeker, dat we
er nog niet alles uitgehaald hebben
wat er in zit. Ik geloof, dat de Red
Lion 20 mijl sneller kan per uur
en als wo de 400 halen, zal ik erg
bUi zyn."
Voor de oorlog was Cobb een ge
fortuneerd man. Tijdens de oorlog
heeft hy, als zovele Engelsen het
ffrootste gedeelte van z'n bezit ver
oren, zodat dö Londense bontma
kelaar, die in '39 60.000 stopte in
de „Red Lion", nu wel enkele reve
nuen, die uit het maken van een
nieuw record voortvloeien, kan ge-
bruiben.
„Hoe voel je je bij een snelheid
van zes myl per minuut?"
„Ach," verklaart Cobb, „dat is
niet zo erg ais het ly'kt. Je hebt wel
het gevoel^ of de wagen onder je
vandaan rydt. Alteen het stoppen
was een beetje vreemde sensatie.
De auto gehoorzaamde perfect van
de start tot de finish. 'Zij stuurde
magnifiek en bleef keurig op de
zwarte 'ijn, die op do witte vlakte
was geschilderd. Geluid van de mo
tor was nauwelijks hoorbaar."
De machine weegt ongeveer half
zoveel als andere wagens in die
klanjse. Het meest radfcale verschil
met andere wagens is de afwezig
heid van son radiator. De motor
wordt gekoeld door een jjetank. De
Dit seizoen geen nieuwe
uitzendingen meer
In verband met een bericht uit Lon
den waarin wordt medegedeeld dat vrij
wel het gehele personeel' van de
World Frlcndschip Association sal
worden ontslagen, hebben wij ons tot
de leiding van de W.F.A. fn Amster
dam gewend om te informeren naar de
situatie in ons land.
Van een totaal ontslag van het Ne
derlandse personeel, aldus de directie,
is geen sprake. De moeilijkheden die
Zich bij de ultwisseüngsreizcn hebben
voorgedaan, deden ons echter besluiten
voor dit jnar onze werkzaamheden stop
te zetten. Nieuwe uitzendingen vinden
dit seizoen niet meer plaats. Op grond
hiervan hebben wij een groot deel van
ons personeel tegen 1 September en 1
October ontslag aangezegd. Ons plan
is. cn dat is ook in het belang van de
W.F.A., om ons bedrijf te consolideren
op kleinere basis en met een kleinere
staf employés.
Het aantal bewijzen van adhacsie dat
wij dit jaar ontvingen, is te groot ge
weest om ons werk geheel te beëindi
gen. Wij zullen het volgend jaar op
nieuw Op bescheiden basis beginnen. In
Engeland heeft men veel moeilijkheden
gehad met het onderdak brengen van
de Nederlanders, omdat meermalen de
toegezegde gastvrijheid werd ingetrok
ken.
Omtrent de plannen van de Unesco
tot overnemen van het werk van de
W.F.A. is hier njg niets officieel be
kend.
8 AUGUSTUS. Een der lekker
ste vruchten van de gewassen, die
in ons land in wilde slaat worden
gevonden, is wel de wilde braa m.
Zowel in de bossen als tussen kreu
pelhout of op andere woeste plekken
wordt deze plant in zeer grote hoe
veelheden aangetroffen. Weldra sul
len de zwarte sappige vruchten
weer kunnen worden geplultl. Des
gewenst kan men de braam ook m
eigen tuin gaan kweken. Hiervoor
kiest Men echter niet de gewone
wilde braamdoch de soorten, die
indertijd uit Amerika Werden inge
voerd. Deze kunnen langs schuttin
gen of muren worden geplant en een
zeer grote opbrengst geven. Men
houde er echter wel rekening mede,
dat deze bramen een zeer zware af-
meting kunnen bereiken. Ze kun
nen in de winter of het vroege voor
jaar worden geplant,
De prijs van jonge jenever en
alle dranken waarin deze is ver
werkt, per klas van 35 cm3 wordt
met ingang van 13 Augustus gewij
zigd van 40, 35, 25 en 22 cents
(vier prijsklassen) in 42, 35, 27 en
23 cents.
Voor oude jenever, brandewijn,
fladderak, citroen- en bessenjene
ver, oranjebitter, schilletje, voor
burg en alle dranken waarin oude
jenever is verwerkt wordt de prijs
per glas van 35 cm3 gewijzigd van"
45, 40, 30 en 27 cents in 47, 40. 32
en 28 cents.
De auto van Co66 in het Pool-
achtige landschap ven de Zoutvlak
te van Utah. Mecaniciens naarsitg
aan de arbeid om het snelheidsmon
ster te controleren of te verbeteren.
Promotie-competitie krijgt
een tweede staartje
Het begint er op te lijken, dat
de beslissingswedstrijd Eext—Ger
man] cus. die Zaterdag te Emmen
gespeeld werd en met 21 door
Eext gewonnen werd. waardoor
Eext naar de tweede klasse pro
moveerde, overgespeeld moet wor
den. Germanicus heeft nl. bij het
bondsbesluur geprotesteerd tegen
het medespelen van de speler
Blom, die per 1 Augustus over
schrijving had gekregen van Em
men naar Eext en dus nog niet ge
rechtigd was in 'n wedstrijd beho
rende tot het seizoen 1946—1947
voor zijn nieuwe vereniging uit te
komen. Na de reeds vermelde
kwestie Emmen—Alcides. hebben
de voetballiefhebbers in Emmen
dus een goede kans op een tweede
staartje van de promotie-compe
titie.
Training Nederlands Elftal
club begonnen
Ter voorbereiding voor de inter
landwedstrijd tegen Zwitserland,
heeft de keuze-commissie van de
KNVB 26 spelers uitgenodigd om
aan de gebruikelijke trainingsavon
den, waarvan de eerste Vrijdag a.s.
in het Olympisch Stadion zal wor
den gehouden, deel te nemen.
De resultaten van de Donderdag
middag gespeelde 6de ronde van de
internationale schaakachtkampen
luiden als volgt:
Groep A: De Jong (Winterswijk)
tegen van Oosterwjjk Bruyn (Maar
tensdijk YiZi\ Muehring (den
Haag) tegen Pothast (Hollandse
Rading) afgebroken; O'Kelly (Bel
gië) tegen <fr. Max Euwe (Neder
land) 1—0; D. J. S. de Lange (La
ren) tegen Kramer (Leeuwarden)
0—1.
Groep B: Fachman (Tsjecho-SIo-
wakije) tegen van Helden (Hilver
sum) 1—0; Foerder (Palestina) te
gen RosSolimo (Frankrijk) afgebro
ken; van Doesburg (Laren) tegen
de Ruiter (Hilversum) 1—0; Kupe-
rus (Hilversum) tegen ir. van Stee-
nis (Utrecht) afgebroken.
Groep C: Van Seters (België)
tegen mr. Fontein (Baarn) afgebro
ken; Castaldi (Italië) tegen Szabo
(Hongarije) afgebroken; van Hof
wegen (Hilversum) tegen Pastcyn
(Hilversum) 10; mr. Spanjaard
(Utrecht) tegen D. F, de Lange
(Laren) 10.
's Avonds werden de afgebroken
partijen voortgezet en beëindigd.
De resultaten zijn als volgt: Uit de
5e ronde, groep B: de Ruiter tegen
Foerder 0—1. Uit de 6e ronde groep
A: Muhring tegen Pothast 1—0.
Groep B: Foerder tegen Rossolimo
0—1; Kuperas tegen ir. van Steenis
0—1.
Groeo C: van Seters tegen mr.
Fontein 10; Castaldi tegen Szabo
VzVz.
De stand na de 6e ronde is mans:
Groep A; Muehring en CTKellv
ieder 5 p., van Oosterwjjk Bruyn
3M P« Kramer 3 p„ dr. Euwe 2~!^
p., Potharst en de Jong ieder 2 p..
D. J. S. de Lange 1 p.
Groep B: Rossolimo 5/z p., Pach-
man 5 p., Foerder 4 p., van Does-
burgh en ir. van Steenis ieder 3%
p„ van Helden 2 p., de Ruiter
p. en Kuperus 0 p.
Groen C: Szabo 5Y2 p., mr. Span
jaard 5 p Castaldi en van Seters
ieder 4 p„ mr. Fontein 214 p.. D. F.
de Lange 2 p.. van Hofwegen p.
en Pasteyn 0 p.
Vandaag is een rustdag. Zaterdag
wordt de laatste ronde gespeeld,
waarvan de partijen reeds om 10
uur des morgens beginnen. Om 7
uur vindt de prijsuitreiking plaats
en wordt het tournooi officieel ge
sloten.
Zondag zal dan, in het Feyenoord-stadion de bokswedstrijd plaats vin
den, die de klap op de vuurpijl nioet zijn van dli seizoen. De bijna 40-
jarfge Van Klaveren wil nog een# kampioen worden van Nederland en
heeft daartoe de vijftien jaar jongere Van Dam uitgedaagd. Waar nu
vrijwel een jaar geleden nog om werd gelachen omdat Van Dam
toen immers nog niet met Hulzenaar gebroken had staat nu te ge-i
beuren en zal, als het weer een beetje mee wil werken, duizenden naar
het Stadion trekken.
Van de journalist wordt ook vaak
verlangd dat h(j helderziende is.
een soort waarzegster, die 20 al
niet door middel van koffiedik en
een ei dan toch in de toetsen van
zijn schrijfmachine moet kunnen
zien, wie dTr gaat winnen. Ala ooit
BEB VAM KLAVEREN,
de onstuimige ringrot.
een voorspelling een gewaagd expe
riment is geweest dan is het wel
nu. Indien Beb van Klaveren nog
tien jaar jonger was, danja
was er voor hem, daar zijn we van
overtuigd, geen vuiltje .aan de
lucht. Van Klaveren ia in z'n pink
nog altijd meer bokser dan Van
Dam in z'n hele lichaam. Men be
hoeft ze beiden maar aan te zien
om te weten wat we bedoelen. Van
Klaveren zou men kunnen vergelij
ken met zo'n oude vechtjas, dïe
met trots de sporen draagt van z'n
wild, onstuimig leven. Luc van Dam
is precies het tegenovergestelde.
Hfj heeft een instinctieve afkeer
van „lidtekens". Hg zal zich nim
mer nodeloos aan gevaar bloot stel
len en hoopt, als eens het uur van
afscheid slaat, zich ongeschonden
uit de bokssport te kunnen terug
trekken.
Twee uitersten
Zie hier de twee antipoden. Van
Klaveren, de man, die komt, die ko
men moet, daartoe gedwongen door
z'n agressieve natuur en Van Dam,
dlo het liefst de kat uit de boom
kijkt. Twee boksers, die perfect do
„noble art" beheersen, die technisch
aan elkaar gewaagd zfjn, doch van
wie de één moet en de ander
Wil winnen.
Wij zeiden het reeds: bfj gelijke
kansen maakten we nu al zonder
aarzelen Van IOaveren. winnaar.
Maar....,, die kansen zijn niet meer
gelijk. Van Klaveren mag dan nog,
met de vier kruisjes in het vooruit
zicht, een perfect geconserveerde
body hebben, hjj mag dollen en gek
doen als een jonge knul, hij is niet
meer dezelfde van tien of vijftien
jaar geleden. Hy is een oude krij
ger, die opnieuw da wapenen om
gordt en. ten strijde troltt, een Ri-
LUC VAN DAM,
de voorzichtige titelhouder.
chard Leeuwenhart, die minachting
heeft voor gevaar. Doch Van Dam,
die onder de mokerslagen van een
jonge Van Klaveren zou bezwijken,
zal zich mi bttna veilig weten, door
dat hij nog het geheim bezit van
de jeugd. Let wel: bijna, want het
woordje zeker bestaat niet in de
sport.
Twee Jannen
Een bijna soortgelijke strijd krH-
gen we te zien tussen Jap de Bruin
en Jan Nicolaas. Do prachtige tech
nicus, die Jan Nicolaas ia, heeft het
Rotterdams Jantje jaren lang af
kunnen straffen, maar in Araster
dam, nu een half jaar geleden ging
het plotseling niet langer, wa
Rotterdams Jantje plotseling
langer, was ons
plotseling een
Jah geworden. Wat iedereen als
onvermijdelijk had zien komen was
gebeurd on wy zouden ons al zwaar
vergissen als de uitslag nu anders
zou zfjn.
I^R is bijna geen onderwerp in
ons land, waar zoveel over ge
sproken wordt als over Ionen en
prijzen. Zulks is geen wonder. Het
beheerst immers het gehele doen en
laten van iedér Nederlands gezin-
De Regering volgt op dit terrein
een politiek van prijs- en loonbe-
heersing, welke ten doel heeft een
redelijk bestaan der grote massa te
bevorderen.
Wanneer de spanning te groot
wordt en het levenspeil te zeer
dreigt te worden aangetast, dan is
aan de zijde der lonen enige verho
ging toegestaan. In het laatste half
jaar zijn met name drie algemene
maatregelen toegepast om wat sou
laas te brengen. Vooreerst werd de
bestaande kinderbijslag van 2.40
ook voor het eerste en tweede kind
ingevoerd, terwijl de bijslag vanaf
het vierde kind werd verhoogd tot
3.Daarnaast werd het Consu-
mentencrediet ingesteld om de mo
gelijkheid te geven, dat op de ach
terstand van allerlei goederen in de
gezinnen wordt ingelopen. Tenslotte
is dezer dagen een algemene verho
ging van 2% van het jaarloon als
vacantiebijslag, Kerstgratificatie, e.
d. goedgevonden. Doorberekening
van de verhoogde kinderbijslag en
der 2% verhoging in de prijzen is
verboden om verhoging van het
prijzenniveau te voorkomen.
Behalve de bemoeienis der lonen
heeft de Regering bemoeienis met
de prijzen. Ook al slaagt zij er niet
altijd in te hoge winstmarges te
voorkomen, zo heeft zij de prijzen
van vele producten, die 't eerste le
vensonderhoud betreffen, toch goed
in de hand. Juist in de laatste tijd
2ijn handelsmarges, die te hoog wa
ren, verlaagd. Voorts zal het „uti-
Hty-systeem" ertoe bijdragen, dat
een aantal producten tegen een veel
lagere prijs aan de markt zal wor
den gebracht. De bekende drink
glazen van 10 cents per stuk zijn er
reeds een voorbeeld van. Bij dit al
les worden de allernoodzakelijkste
producten als brood, melk, boter,
enz. nog met enkele honderden, mil-
lioen per jaar uit de schatkist ge
subsidieerd. waardoor de prijzen
voor deze producten veel lager lig
gen dan anders het geval zou zijn
geweest.
Aldus in een paar woorden de
grote lijnen der Regeringspolitiek.
Bezwaren
A AN een algemene loonsverho-
•E* ging is onherroepelijk een
prijsverhoging verbonden. Wanneer
men de weg van loons- en prijsver
hogingen inslaat, dan ontstaan de
volgende bezwaren:
1. De ervaring leert, dat de arbei
ders van een dergelijke politiek
de dupe worden, omdat de prij
zen altijd sneller en meer stij
gen dan de Ionen. Om het kort
te zeggen: de lonen stijgen met
de snelheid van de trap, maar
de prijzen met de snelheid van
de lift. Het gevolg Is: voortdu
rende arbeidsconflicten, waar
door de productie nog meer
wordt gedesorganiseerd en de
schaarste nog meer toeneemt.
Frankrijk is op dit punt thans
een afschrikwekkend voorbeeld.
2. De arbeiders hebben nog ten
dele de mogelijkheid de hogere
prijzen te compenseren door ho
gere lonen. Maar vele kleine
lieden hebben helemaal geen
kans de hogere prijzen af te
wentelen, omdat zij van een vast
inkomen moeten bestaan, Men
denke aan hen, die van een pen
sioen, levensverzekeringsrente,
e.d. moeten leven.
3. Op dit ogenblik ligt ons loon
niveau op een peil, dat het Ne
derlandse bedrijfsleven nog met
het buitenland kan concurreren.
Een voortdurende vergelijking
van 't loonniveau hier en elders
(met name Engeland) is nood
zakelijk. Een te hoog loonniveau
immers schaadt de uitvoer. Het
gevolg daarvan zou zijn, dat wij
onze noodzakelijke invoer (tar
we, machines, enz.) niet meer
zouden kunnen betalen en snel
verarmen.
4. Ook voor de toekomst heeft een
te hoog loon- en prijsniveau gro
te gevaren. Na iedere oorlog
pleegt het prijsniveau door de
grote vraag, tengevolge van de
schaarste in de oorlog ontslaan,
aanmerkelijk te stijgen. Enige
jaren later volgt dan een terug
slag. dus een crisis cn werkloos-
held. Nu geldt ook in de eeono-1
mie: hoe hoger berg, hoe dieper
de val, Hoe minder wij ons prijs
niveau laten oplopen, hoe gerin
ger streks crisis en werkloosheid
en. hun gevolgen, zullen zijn.
5. Tenslotte: wat wij dringend no
dig hebben is kapitaalvorming
om nieuwe bedrijven te vestigen
en. bestaande uit te breiden.
Daarvoor is nodig dat er wordt
gespaard. Maar de lust tot spa
ren wordt verlamd, wanneer de
spaarder weet, dat hij voor de
goede guldens, die hij vandaag
bespaart, in de toekomst .guldens
van veel geringere waarde zal
terugkrijgen.
WAT staat ons dan te doen? Een
belemmering tot verbetering
is vooralsnog het in de laatste tijd
nog stijgende niveau van de prijzen
van de grondstoffen op de wereld
markt. Zou verlaging intreden, dan
zou dit direct een geringere span
ning tussen lonen en prijzen in ons
land betekenen.
Wij kunnen hierop evenwel niet
rekenen. In ieder geval moeten wij
ook zelf de handen uit de mouwen
steken. Een bedenkelijk verschijn
sel in onze nationale economie is
de lage arbeidsproductiviteit. Dat
wil zeggen, dat de arbeider per uur
minder voortbrengt dan vóór de
oorlog. Naar schatting bedraagt de
arbeidsproductiviteit thans 80% van
vroeger.
Hoe komt dit?
Hier doet zich de desorganisatie
van de oorlog nog gelden. Vele ma
chines zijn versleten en niet ver
nieuwd, vele grondstoffen van slech
tere hoedanigheid, vele verkeers
maatregelen (spoorweg, vrachtauto's
e.d.) nog niet op peil van vóór de
oorlog, enz.
Nu zal men zeggen: „maar dan
moet het nodige en betere materi
aal worden aangekocht". Zeker,
maar dat moet grotendeels uit het
buitenland komen. En de buiten
landse bedrijven zitten dikwijls
overkropt met orders, zodat zij
voorlopig niet kunnen leveren. Bo
vendien moeten wij onze leveran
ties betalen met buitenlandse be
taalmiddelen. Maar wij weten uit
de recente mededelingen van de Mi
nister van Financiën, dat wij in een
zeer gevaarlijke deviezennood ver
keren.
Deze kan worden ondervangen
door vermeerdering van de uitvoer,
waardoor wij de beschikking krij
gen over meer buitenlandse betaal
middelen. Dat betekent dus. dat wij
allen, van hoog tot laag, hard moe
ten werken. Blijkens de cijfers der
arbeidsproductiviteit ontbreekt aan
die arbeidslust bij grote groepen
van de bevolking nog wel het een
en ander. Toch geeft alleen een ver
hoging der arbeidsproductiviteit de
mogelijkheid van een loon. waar
voor men meer kan kopen. „Ja
maar", zo werpt een lezer tegen:
„bestaat de zekerheid, dat de arbei
der, die zijn arbeidsproductiviteit
opvoert, daarvan profiteert?" M(jn
antwoord is: zeer zeker, voor zover
het loon wordt bepaald, gelijk
steeds meer gebeurt, naar de indi
viduele prestatie, \taor de gezamen
lijke werkers kan deze zekerheid
eveneens meer dan vroeger worden
gegeven. Het is juist een voordeel
van de Geleide Economie, dat de
verdeling van het nationale inko
men op een bepaalde wijze kan
worden gereguleerd. Bevorderd kan
worden, dat een bepaald deel van
de ruimere goederenstroom de ar
beiders ten goede komt. Voorts stelt
de belastingpolitlek in staat even
tueel te hoge winsten aan de ge
meenschap te trekken.
Daarom moet de leuze zijn: allen
aan de arbeid ter vermeerdering
van aller welvaart.
Mr. Dr, A. A. van Rhijn
„Verschrikkelijk ruw mens"
Zelfs hier neemt Koos, de zee
man, geen blad voor zijn mond, iaat
staan thuis tegenover z'n boven
buurman Piet, een politieke delin
quent. Goeie Nederlandse zeelui
hébben wat tegen foute Pieten.
Ze kunnen er niet aardig tegen zijn
en als het zo eens te pas komt ge
ven ze in 't voorbij gaan aan zo'n
persoon een paar puntige woordjes
af, die dan naar hun aard prikken,
of steken. Kun je wel nagaan dat
het niet zo best boterde tussen die
huurlieden.
Op een avond kwam Koos een
tikje aangeschoten thuis. Toen
Piet z'n vrouw hem beneden in de
gang hoorde stommelen, nep ze:
Kom 's naar beneden, piet, nou
ken je 'm hebben
Met grote spiongen kwam Piet de
trap af, stortte zich op Koos en
sleurde hem naar buiten, waar hij
hem begon af te tuigen. Net zou
Koos hem een paar watjekouwen
terug toedienen, toen een agent
verscheen, die Koos bij de linker
arm greep. Maar Koos was nu een
maal aan 't maaien en schuimbek
ken en voor hij het besefte had d©
agent een lik op het oog te pakken,
via de rechterarm van Koos.
Een heel worstelpartij werd het,
maar daar kwamen ineens nog
twee agenten toesnellen. Zij vingen
aan, Koos ferme tikken met de
gummiknuppel uit te delen. Dat de
klappen niet kinderachtig waren
bleek wel, want na de derde mep
brak een gummistok in tweeën.
Toen achtte een der agenten het
ogenblik gekomen om zyn revolver
te voorschijn te halen. Hij vuuide
het ding op Koos af en trof hera
in z'n been.
- Ik vond het geen werk, zei
Koos tot de rechter, dat die agent
me in m'n poot echoot. Zes weken
heb ik er niet te vreten, docr ge
had, want ik most blijven leggen.
Ze kennen met z'n drieën een man
netje als ik toch wel hebben, waar
om moesten ze dan zo moffrikaana
doen?
Wat bent XJ toch een ver
schrikkelijk ruw mens, zei de offi
cier geschokt. Drie weken gevan
genisstraf!
De rechter zag wel in dat die
Koos nog zo kwaad niet was al
smoesde hij dan niet zo keurig als
een Kamerlid. Bovendien had hij
z'n straf al aardig té pakken met
die zes weken „léggen". Veertien
dagen voorwaardelijk en f 40.—
boete werd het.
Dat vond Koos billijker en bfj zijn
vertrek mompelde hy nog een on
verstaanbare verwensing aan het
adres van de officier, die hem drie
weken in de doos had willen du
wen.
TERECHTl Om Art Eilers uit
Laren die in Londen „zoek" raakte
ontstond veel deining. Men laakte
de Wd'.A. An was echter rustig te
logeren bij een vriend van haar
vader. Een, bobby spoorde haar op
Uit Batavia is gisteren, met aan
boord 666 repartierenden, groten
deels militairen, het hls. „Kota In-
ten" na een voorspoedige reis In
Rotterdam aangekomen. De opva
renden maakten deel uit van do Ko
ninklijke Landmacht, de Kon, Ma
rine, de L.S.K., de Mariniers en liet
KNIL, Verder bevonden zich aan
boord familieleden van het KNIL-
personeel. Er waren 75 gewonden,
die In verschillenden hospitalen en
ziekenhui zen in het land moesten
worden opgenomen. De overige zie-
door Craig Rice
Vertaald door Adö Campers.
64)
Boven ratelde de schrijfmachine als een klinkhamer.
.Moeder schrijft boeken", zei April. „En als ze aan het
werk Is, kan ze beslist niet gestoord worden. U weet, hoe
schrijvers zijn".
Mr. Holbrook haalde een helderwitte zakdoek uit zijn zak,
„Ja, ik weet, dat jullie Moeder schrijfster is. Heel interessant.
Ik heb een neef, die zo nu en dan gedichten publiceert in
do Madison State Journal. Natuurlijk niet voor geld". Hij
veegde 2ijn voorhoofd af met de zakdoek. ,,tk heb 's een van
de boeken van jullie Moeder gelezen. Het was uitgegeven
onder do naam J. J. Lane. Ik heb er zeer van genoten. Er
stonden een aantal wettelijke onnauwkeurigheden in. waar
over ik graag eens met haar zou willen praten". Hij vouwde
de zakdoek keurig op cn stopte hem in zijn zak. Weer haalde
hij diep adem en keek op naar het raam. „Weet je zeker,
dat ze niet gestoord kan worden?"
„Het spijt me ontzettend", zei Dinah. Ze keek hem aan en
zei impulsief: „Het is vreselijk heet, Vindt U niet? Wilt U
niet even binnenkomen en een glas coca-cola drinken of een
kop Ijsthee of zoiets?"
„Alsjeblieft", zei Mr. Holbrook. „Alsjeblieft ja. Graag, Net
zoals je zegt, het i s heet. En dit trapje is tamelijk steil".
Ze loodsten hem dê zitkamer binnen Hij viel neer in de
gemakkelijkste stoel en zag eruit, alsof hij graag zijn schoe
nen Zou willen uittrekken. De actetas legde hij op zijn
schöot. „Een glas water zou ik héérlijk vinden".
„On2in", zei Dinah. „Ik zal U wat limonade brengen. Dat
is veel beter voor U dart water op een dag als déze". Ze
haastte zich naaf dc keuken.
April probeerde hem niet aan te gapen, maar ze kon het
met laten, Dit was de man, wiens dochter eén dans deed met
alleen maar drie veren en een snoer kralen aan, terwijl de
mensen, die volgens de brieven, van de ongelukkige Vivienne
aan Mrs. Sanford in de r(j voor de kassa hadden gestaan,
opstonden cn juichten. Het was moeilijk te geloven. Maar het
was gemakkelijk te begrijpen, waarom hij liever voor niets
Mrs. Sanfords zaken had willen, behartigen, dan dat liet be
kend zou worden.
Dinah kwam terugtmet de limonade in het grootste glas,
dat ze had kunnen vinden. „Ik heb er geen ijs in gedaan",
zoi ze, „alleen maar heel koud Water. Us is niet goed voor U
als U pas uit de zon komt".
„Dank je", zei hij, „dank je wel. Heel vriendelijk van je".
Hij nam een teugje van de limonade en. sloot even zijn ogen.
Toen zij hij: „Weet je heel zeker, dat je moeder het te druk
heeft om gestoord tc worden?"
„Ik ben er bang voor", zei April. „Maar kunnen wfj U soms
helpen?"
„Ik dachtik wou.het is werkelijk heel belangrijk",
zei Mr. Holbrook. Hij zeg er een beetje verschrikt en heel
ongelukkig uit. „Ja zie je jullie wonen er vlak naast. En
ik heb die inspecteur, die Bill Smith, een paar maal naar
jullie huis zien gaan. Ik dachthet zou kunnen, dat hij
jullie Moeder iets had verteld...."
Dinah gaf April een teken, dat zoveel zeggen wou als:
„Behandel jij deze zaak". April knikte.
„O, hij kwam om óns te spreken", zei April ernstig. „Om
dat we belangrijke getuigen zijn. Wij hebben de schoten ge
hoord".
„Jullie.... wat? O ja, natuurlijk. Maar het is nifit precies
humik*dacht..., dat hij misschien met jullie Moe
der over de 2öak kon hebben gesproken".
„Ze heeft het erg druk gehad", zei April, „maar hij heeft
ons in vertrouwen genomen. Wij weten alles van do zaak af".
Mr. Henry Holbrook keek haar onderzoekend aan, met
angstige, grijze ogen. Niemand kon een gezichtje als dat van
April met de i,rote ogen met lange wimpers en de vriendelij
ke onschuldige glimlach wantrouwen. Hij schraapte zijn keel
nog eens cn zei: „Vertel me eens. kleine meid.
April verstrakte een beetje. Kleine Meid! Stel je voor!
Maar ze keek hem vol spanning aan en zei bemoedigend:
„Ja Mr. Holbrook?"
„Weet je soms ook of de politie in de loop van het on
derzoek toevallig wat van.... eh.... de particuliere pa
pieren van Mrs Sanford heeft gevonden?"
Dinah deed haar mond open om te spreken, maar deed
hem weer dicht. April zei vlug: „Hoezo?"
„Omdat...." hij stokte. „Ik was de zaakwaarnemer van
wijlen Mrs, Sanford. Natuurlijk hadden haar papieren aan
mij ter hand moeten worden gesteld. De politie heeft een
heel ongelukkige opvatting over de zaak. Maar heel be
grijpelijk zou Ik het graag willen weten, als de politie er
in geslaagd is zo te vinden".
„Er in geslaagd is ze te vinden?" herhaalde Dinah nieuws
gierig. „Wat bedoelt V?"
Mr. Holbrook schraapte opnieuw zijn keel en. nam een
slok van üe limonade. „Mrs. Sanford blijkt ze le hebben
verstopt", zei hij. „O", zei April. Ze keek hem aan en zei
heel onschuldig: „Hebt U óveral gekeken?"
Hij knikte en zei hees: „Overal, waar ik maar kon denken
te kijken". Plotseling werd iifj zich beWust, wat hij zojuist
had bekend en hij voegde er haastig aan toe: „Als zaakwaar
nemer begrijp je is het mijn plicht tegenover wijlen
mijn cliënte...," Hij dronk de rest van de limonade op, zette
het glas neer, haalde de keurig opgevouwen zakdoek voor de
dag en wreef over zijn gezicht.
„Hoe kwam. U er dan is?" vroeg Archie.
„Er was.... het gebeurde zó.... Vrijdagavond geloof ik
de politie liet het hu' in dc steek, omdat er ergens'aan
de andere kant van de straat brand was. ik was toevallig op
dat moment in de buurt". Hij hield weer even op en zei stijf
jes; „Ik was niet van plan, de wet te overtreden. Ik be
schouwde het als mijn goed recht, als de zaakwaarnemer van
wijlen Mrs. Sanford. De politie was niet bereid mee te wer
kenhelemaal niet". Hij begon zijn zakdoek op te vouwen.
„En hebt U niets gevonden?" vroeg Dinah.
„Niets", zei hij, „Absoluut niets",
„Niet eens een paar slachtoffers van moord hier en daar
op do grond?" vroeg April.
Hij deed dö zakdoek in zijn zak en staarde haar aan,
„Kleine meid", zei hij streng. ,.dit is beslist nlot Iets om grap
jes over te maken".
April zei niets. Ze bedacht, dat de moord op Frankie Riley
op die Vrijdagavond helemaal geen grapje was 'geweest
1 (Wordt vervolgd)
ken konden naar hun woonplaats
worden vervoerd.
Voor de meesten was het dus een
vrolijke en gelukkige thuiskomst.
Honderden familieleden stonden
reeds uren te voren op of in de na
bijheid van de Lloydkado de aan
komst van het schip af tB wachten.
Even na één uur meerde de „Kota
Inten" aan de kade en werden de
opvarenden niet een plechtig „Wil
helmus", gespeeld door de L.S.K.-
kapel, verwelkomd. Om half twee
maakte men reeds een begin met de
ontscheping, die zoals gewoonlyk,
voortreffelijk was geregeld.
Reeds in Hoek van Holland, waar
de belangstelling van het publiek
heel groot was, waren schout bij
nacht N. A. van Tonningen en rit
meester C. C. Geertsema, resp. ver
tegenwoordiger van de Koningin en
adjudant van prins Bernhard, aan.
boord gegaan, in gezelschap van de
luit-kolonel C. van Bockel, hoofd
Van dc repatriëringsdienst. De
Schout by Nacht richtte zieh daar
door middel van de schceps-luid-
sprekers tot de opvarenden om een
boodschap voor te lezen van H.M.
de Koningin, die als volgt luidde:
„Na de moeilijke jaren, welke gij
in Indonesië hebt doorgebracht, heet
ik U hartelijk welkom in het vader
land. De zieken en gewonden wens
ik een voorspoedig herstel toe. Mo
ge God aan hen, voor wie algeheel
herstel niet mogelijk is, de kracht
schenken, deze beproeving te dra
gen. Aan allen, die gedemobiliseerd
worden, wens ik toe, dat zij spoedig
hun plaats zullen vinden in de bur
germaatschappij, om mede te wer
ken a&n de wederopbouw van ons
land. Verlofgangers, geniet met Uw
familieleden van de rustperiode, die
voor U is aangebroken. U allea
wens ik een gelukkige thuiskomst".
Na het uitspreken van deze bood
schap begaven zich de Schout faff
Nacht en ritmeester Geertsema.
naar de ziekenverblljvèn, waar zij
zich met de gewonden onderhielden.
Direct na aankomst van het schip
in Rotterdam gingen gënoraal-ma-
joor Daubanton en generaal Kruis
eveneens aan boord om de terugge
keerden tb verwelkomen»