Zes honderd kilometer per uur Ongelijke strijd om de macht Door intensief werk zal welvaart toenemen De „Kota Inten" bracht weer repatrieërenden John Cobb, de snelste man ter wereld De „Red Lion" WFA gaat voort op bescheiden schaal De borrel wordt iets duurder Euwe verliest ook van O'Kelly Boksstunt in 't Stadion Van Klaveren MOET Van Dam WIL winnen Oude vechtjas contra voorzichtige jeugd A rbeidsproductiviteit verminderd tot 80% van voor de oorlog Verhouding van lonen en prijzen H&tUiececMcc Vele militairen, waaronder 75 gewonden Boodschap van de Koningin Vrijdag 8 Augustus 1947 3 Moeder Natuur had er 25.000 jaar voor nodig om een perfecte race auto baan te bouwen, maar de Oude Dame kan tevreden zijn over haar werk, schrijft Jimmy Hodgson in „Sportfoiio''. Het is een meesterwerk, een schepping, die aanspraak kan maken op de titel „achtste wereldwonder". Het is geen baan van zand of cement, doch een „bevroren" zoutzee, een oogverblindend wit plateau midden in een woestijn, dit snelheids laboratorium van de wereld de Bonneville zoutvlakte van Utah. Alle wereldsnelheidsrecords van de laatste 10 jaar en dat zijn er honderden zijn hier op deze sneeuwwitte vlakte gemaakt en verbeterd en zowel sir Malmcolm Campbell, als captain George Eystcn als John Cobb zijn van mening, dat nergens ter wereld een betere baan kan worden gevonden. Hier is het ook, dat John Cobb nog deze zomer wil proberen het snelheidsrecord te brengen op 400 mijl per uur. wagen wordt gedreven door twee Napier 12 cylindermotoren, ieder met een P.K. van 1250. Een van de merkwaardigste bijzonderheden aan de Red Lion is de constructie van de banden, die deze enorme snelheid moeten kunnen verdragen. De wagen, waarmee Cobb dit kunststukje gaat volbrengen, zal dezelfde Railton Red Lion zijn, die hy in 1039 gebruikte, het snelheids monster, dat de naam draagt van zijn ontwerper Re id Railton, een van de grootste, misschien wel de grootste snelheidspionier van wereld. Cobb: „We hebben paar kleine veranderingen in <de wagen aangebracht. We moeten proberen de snelheid een beetje op te voeren. Ik weet zeker, dat we er nog niet alles uitgehaald hebben wat er in zit. Ik geloof, dat de Red Lion 20 mijl sneller kan per uur en als wo de 400 halen, zal ik erg bUi zyn." Voor de oorlog was Cobb een ge fortuneerd man. Tijdens de oorlog heeft hy, als zovele Engelsen het ffrootste gedeelte van z'n bezit ver oren, zodat dö Londense bontma kelaar, die in '39 60.000 stopte in de „Red Lion", nu wel enkele reve nuen, die uit het maken van een nieuw record voortvloeien, kan ge- bruiben. „Hoe voel je je bij een snelheid van zes myl per minuut?" „Ach," verklaart Cobb, „dat is niet zo erg ais het ly'kt. Je hebt wel het gevoel^ of de wagen onder je vandaan rydt. Alteen het stoppen was een beetje vreemde sensatie. De auto gehoorzaamde perfect van de start tot de finish. 'Zij stuurde magnifiek en bleef keurig op de zwarte 'ijn, die op do witte vlakte was geschilderd. Geluid van de mo tor was nauwelijks hoorbaar." De machine weegt ongeveer half zoveel als andere wagens in die klanjse. Het meest radfcale verschil met andere wagens is de afwezig heid van son radiator. De motor wordt gekoeld door een jjetank. De Dit seizoen geen nieuwe uitzendingen meer In verband met een bericht uit Lon den waarin wordt medegedeeld dat vrij wel het gehele personeel' van de World Frlcndschip Association sal worden ontslagen, hebben wij ons tot de leiding van de W.F.A. fn Amster dam gewend om te informeren naar de situatie in ons land. Van een totaal ontslag van het Ne derlandse personeel, aldus de directie, is geen sprake. De moeilijkheden die Zich bij de ultwisseüngsreizcn hebben voorgedaan, deden ons echter besluiten voor dit jnar onze werkzaamheden stop te zetten. Nieuwe uitzendingen vinden dit seizoen niet meer plaats. Op grond hiervan hebben wij een groot deel van ons personeel tegen 1 September en 1 October ontslag aangezegd. Ons plan is. cn dat is ook in het belang van de W.F.A., om ons bedrijf te consolideren op kleinere basis en met een kleinere staf employés. Het aantal bewijzen van adhacsie dat wij dit jaar ontvingen, is te groot ge weest om ons werk geheel te beëindi gen. Wij zullen het volgend jaar op nieuw Op bescheiden basis beginnen. In Engeland heeft men veel moeilijkheden gehad met het onderdak brengen van de Nederlanders, omdat meermalen de toegezegde gastvrijheid werd ingetrok ken. Omtrent de plannen van de Unesco tot overnemen van het werk van de W.F.A. is hier njg niets officieel be kend. 8 AUGUSTUS. Een der lekker ste vruchten van de gewassen, die in ons land in wilde slaat worden gevonden, is wel de wilde braa m. Zowel in de bossen als tussen kreu pelhout of op andere woeste plekken wordt deze plant in zeer grote hoe veelheden aangetroffen. Weldra sul len de zwarte sappige vruchten weer kunnen worden geplultl. Des gewenst kan men de braam ook m eigen tuin gaan kweken. Hiervoor kiest Men echter niet de gewone wilde braamdoch de soorten, die indertijd uit Amerika Werden inge voerd. Deze kunnen langs schuttin gen of muren worden geplant en een zeer grote opbrengst geven. Men houde er echter wel rekening mede, dat deze bramen een zeer zware af- meting kunnen bereiken. Ze kun nen in de winter of het vroege voor jaar worden geplant, De prijs van jonge jenever en alle dranken waarin deze is ver werkt, per klas van 35 cm3 wordt met ingang van 13 Augustus gewij zigd van 40, 35, 25 en 22 cents (vier prijsklassen) in 42, 35, 27 en 23 cents. Voor oude jenever, brandewijn, fladderak, citroen- en bessenjene ver, oranjebitter, schilletje, voor burg en alle dranken waarin oude jenever is verwerkt wordt de prijs per glas van 35 cm3 gewijzigd van" 45, 40, 30 en 27 cents in 47, 40. 32 en 28 cents. De auto van Co66 in het Pool- achtige landschap ven de Zoutvlak te van Utah. Mecaniciens naarsitg aan de arbeid om het snelheidsmon ster te controleren of te verbeteren. Promotie-competitie krijgt een tweede staartje Het begint er op te lijken, dat de beslissingswedstrijd Eext—Ger man] cus. die Zaterdag te Emmen gespeeld werd en met 21 door Eext gewonnen werd. waardoor Eext naar de tweede klasse pro moveerde, overgespeeld moet wor den. Germanicus heeft nl. bij het bondsbesluur geprotesteerd tegen het medespelen van de speler Blom, die per 1 Augustus over schrijving had gekregen van Em men naar Eext en dus nog niet ge rechtigd was in 'n wedstrijd beho rende tot het seizoen 1946—1947 voor zijn nieuwe vereniging uit te komen. Na de reeds vermelde kwestie Emmen—Alcides. hebben de voetballiefhebbers in Emmen dus een goede kans op een tweede staartje van de promotie-compe titie. Training Nederlands Elftal club begonnen Ter voorbereiding voor de inter landwedstrijd tegen Zwitserland, heeft de keuze-commissie van de KNVB 26 spelers uitgenodigd om aan de gebruikelijke trainingsavon den, waarvan de eerste Vrijdag a.s. in het Olympisch Stadion zal wor den gehouden, deel te nemen. De resultaten van de Donderdag middag gespeelde 6de ronde van de internationale schaakachtkampen luiden als volgt: Groep A: De Jong (Winterswijk) tegen van Oosterwjjk Bruyn (Maar tensdijk YiZi\ Muehring (den Haag) tegen Pothast (Hollandse Rading) afgebroken; O'Kelly (Bel gië) tegen <fr. Max Euwe (Neder land) 1—0; D. J. S. de Lange (La ren) tegen Kramer (Leeuwarden) 0—1. Groep B: Fachman (Tsjecho-SIo- wakije) tegen van Helden (Hilver sum) 1—0; Foerder (Palestina) te gen RosSolimo (Frankrijk) afgebro ken; van Doesburg (Laren) tegen de Ruiter (Hilversum) 1—0; Kupe- rus (Hilversum) tegen ir. van Stee- nis (Utrecht) afgebroken. Groep C: Van Seters (België) tegen mr. Fontein (Baarn) afgebro ken; Castaldi (Italië) tegen Szabo (Hongarije) afgebroken; van Hof wegen (Hilversum) tegen Pastcyn (Hilversum) 10; mr. Spanjaard (Utrecht) tegen D. F, de Lange (Laren) 10. 's Avonds werden de afgebroken partijen voortgezet en beëindigd. De resultaten zijn als volgt: Uit de 5e ronde, groep B: de Ruiter tegen Foerder 0—1. Uit de 6e ronde groep A: Muhring tegen Pothast 1—0. Groep B: Foerder tegen Rossolimo 0—1; Kuperas tegen ir. van Steenis 0—1. Groeo C: van Seters tegen mr. Fontein 10; Castaldi tegen Szabo VzVz. De stand na de 6e ronde is mans: Groep A; Muehring en CTKellv ieder 5 p., van Oosterwjjk Bruyn 3M P« Kramer 3 p„ dr. Euwe 2~!^ p., Potharst en de Jong ieder 2 p.. D. J. S. de Lange 1 p. Groep B: Rossolimo 5/z p., Pach- man 5 p., Foerder 4 p., van Does- burgh en ir. van Steenis ieder 3% p„ van Helden 2 p., de Ruiter p. en Kuperus 0 p. Groen C: Szabo 5Y2 p., mr. Span jaard 5 p Castaldi en van Seters ieder 4 p„ mr. Fontein 214 p.. D. F. de Lange 2 p.. van Hofwegen p. en Pasteyn 0 p. Vandaag is een rustdag. Zaterdag wordt de laatste ronde gespeeld, waarvan de partijen reeds om 10 uur des morgens beginnen. Om 7 uur vindt de prijsuitreiking plaats en wordt het tournooi officieel ge sloten. Zondag zal dan, in het Feyenoord-stadion de bokswedstrijd plaats vin den, die de klap op de vuurpijl nioet zijn van dli seizoen. De bijna 40- jarfge Van Klaveren wil nog een# kampioen worden van Nederland en heeft daartoe de vijftien jaar jongere Van Dam uitgedaagd. Waar nu vrijwel een jaar geleden nog om werd gelachen omdat Van Dam toen immers nog niet met Hulzenaar gebroken had staat nu te ge-i beuren en zal, als het weer een beetje mee wil werken, duizenden naar het Stadion trekken. Van de journalist wordt ook vaak verlangd dat h(j helderziende is. een soort waarzegster, die 20 al niet door middel van koffiedik en een ei dan toch in de toetsen van zijn schrijfmachine moet kunnen zien, wie dTr gaat winnen. Ala ooit BEB VAM KLAVEREN, de onstuimige ringrot. een voorspelling een gewaagd expe riment is geweest dan is het wel nu. Indien Beb van Klaveren nog tien jaar jonger was, danja was er voor hem, daar zijn we van overtuigd, geen vuiltje .aan de lucht. Van Klaveren ia in z'n pink nog altijd meer bokser dan Van Dam in z'n hele lichaam. Men be hoeft ze beiden maar aan te zien om te weten wat we bedoelen. Van Klaveren zou men kunnen vergelij ken met zo'n oude vechtjas, dïe met trots de sporen draagt van z'n wild, onstuimig leven. Luc van Dam is precies het tegenovergestelde. Hfj heeft een instinctieve afkeer van „lidtekens". Hg zal zich nim mer nodeloos aan gevaar bloot stel len en hoopt, als eens het uur van afscheid slaat, zich ongeschonden uit de bokssport te kunnen terug trekken. Twee uitersten Zie hier de twee antipoden. Van Klaveren, de man, die komt, die ko men moet, daartoe gedwongen door z'n agressieve natuur en Van Dam, dlo het liefst de kat uit de boom kijkt. Twee boksers, die perfect do „noble art" beheersen, die technisch aan elkaar gewaagd zfjn, doch van wie de één moet en de ander Wil winnen. Wij zeiden het reeds: bfj gelijke kansen maakten we nu al zonder aarzelen Van IOaveren. winnaar. Maar....,, die kansen zijn niet meer gelijk. Van Klaveren mag dan nog, met de vier kruisjes in het vooruit zicht, een perfect geconserveerde body hebben, hjj mag dollen en gek doen als een jonge knul, hij is niet meer dezelfde van tien of vijftien jaar geleden. Hy is een oude krij ger, die opnieuw da wapenen om gordt en. ten strijde troltt, een Ri- LUC VAN DAM, de voorzichtige titelhouder. chard Leeuwenhart, die minachting heeft voor gevaar. Doch Van Dam, die onder de mokerslagen van een jonge Van Klaveren zou bezwijken, zal zich mi bttna veilig weten, door dat hij nog het geheim bezit van de jeugd. Let wel: bijna, want het woordje zeker bestaat niet in de sport. Twee Jannen Een bijna soortgelijke strijd krH- gen we te zien tussen Jap de Bruin en Jan Nicolaas. Do prachtige tech nicus, die Jan Nicolaas ia, heeft het Rotterdams Jantje jaren lang af kunnen straffen, maar in Araster dam, nu een half jaar geleden ging het plotseling niet langer, wa Rotterdams Jantje plotseling langer, was ons plotseling een Jah geworden. Wat iedereen als onvermijdelijk had zien komen was gebeurd on wy zouden ons al zwaar vergissen als de uitslag nu anders zou zfjn. I^R is bijna geen onderwerp in ons land, waar zoveel over ge sproken wordt als over Ionen en prijzen. Zulks is geen wonder. Het beheerst immers het gehele doen en laten van iedér Nederlands gezin- De Regering volgt op dit terrein een politiek van prijs- en loonbe- heersing, welke ten doel heeft een redelijk bestaan der grote massa te bevorderen. Wanneer de spanning te groot wordt en het levenspeil te zeer dreigt te worden aangetast, dan is aan de zijde der lonen enige verho ging toegestaan. In het laatste half jaar zijn met name drie algemene maatregelen toegepast om wat sou laas te brengen. Vooreerst werd de bestaande kinderbijslag van 2.40 ook voor het eerste en tweede kind ingevoerd, terwijl de bijslag vanaf het vierde kind werd verhoogd tot 3.Daarnaast werd het Consu- mentencrediet ingesteld om de mo gelijkheid te geven, dat op de ach terstand van allerlei goederen in de gezinnen wordt ingelopen. Tenslotte is dezer dagen een algemene verho ging van 2% van het jaarloon als vacantiebijslag, Kerstgratificatie, e. d. goedgevonden. Doorberekening van de verhoogde kinderbijslag en der 2% verhoging in de prijzen is verboden om verhoging van het prijzenniveau te voorkomen. Behalve de bemoeienis der lonen heeft de Regering bemoeienis met de prijzen. Ook al slaagt zij er niet altijd in te hoge winstmarges te voorkomen, zo heeft zij de prijzen van vele producten, die 't eerste le vensonderhoud betreffen, toch goed in de hand. Juist in de laatste tijd 2ijn handelsmarges, die te hoog wa ren, verlaagd. Voorts zal het „uti- Hty-systeem" ertoe bijdragen, dat een aantal producten tegen een veel lagere prijs aan de markt zal wor den gebracht. De bekende drink glazen van 10 cents per stuk zijn er reeds een voorbeeld van. Bij dit al les worden de allernoodzakelijkste producten als brood, melk, boter, enz. nog met enkele honderden, mil- lioen per jaar uit de schatkist ge subsidieerd. waardoor de prijzen voor deze producten veel lager lig gen dan anders het geval zou zijn geweest. Aldus in een paar woorden de grote lijnen der Regeringspolitiek. Bezwaren A AN een algemene loonsverho- •E* ging is onherroepelijk een prijsverhoging verbonden. Wanneer men de weg van loons- en prijsver hogingen inslaat, dan ontstaan de volgende bezwaren: 1. De ervaring leert, dat de arbei ders van een dergelijke politiek de dupe worden, omdat de prij zen altijd sneller en meer stij gen dan de Ionen. Om het kort te zeggen: de lonen stijgen met de snelheid van de trap, maar de prijzen met de snelheid van de lift. Het gevolg Is: voortdu rende arbeidsconflicten, waar door de productie nog meer wordt gedesorganiseerd en de schaarste nog meer toeneemt. Frankrijk is op dit punt thans een afschrikwekkend voorbeeld. 2. De arbeiders hebben nog ten dele de mogelijkheid de hogere prijzen te compenseren door ho gere lonen. Maar vele kleine lieden hebben helemaal geen kans de hogere prijzen af te wentelen, omdat zij van een vast inkomen moeten bestaan, Men denke aan hen, die van een pen sioen, levensverzekeringsrente, e.d. moeten leven. 3. Op dit ogenblik ligt ons loon niveau op een peil, dat het Ne derlandse bedrijfsleven nog met het buitenland kan concurreren. Een voortdurende vergelijking van 't loonniveau hier en elders (met name Engeland) is nood zakelijk. Een te hoog loonniveau immers schaadt de uitvoer. Het gevolg daarvan zou zijn, dat wij onze noodzakelijke invoer (tar we, machines, enz.) niet meer zouden kunnen betalen en snel verarmen. 4. Ook voor de toekomst heeft een te hoog loon- en prijsniveau gro te gevaren. Na iedere oorlog pleegt het prijsniveau door de grote vraag, tengevolge van de schaarste in de oorlog ontslaan, aanmerkelijk te stijgen. Enige jaren later volgt dan een terug slag. dus een crisis cn werkloos- held. Nu geldt ook in de eeono-1 mie: hoe hoger berg, hoe dieper de val, Hoe minder wij ons prijs niveau laten oplopen, hoe gerin ger streks crisis en werkloosheid en. hun gevolgen, zullen zijn. 5. Tenslotte: wat wij dringend no dig hebben is kapitaalvorming om nieuwe bedrijven te vestigen en. bestaande uit te breiden. Daarvoor is nodig dat er wordt gespaard. Maar de lust tot spa ren wordt verlamd, wanneer de spaarder weet, dat hij voor de goede guldens, die hij vandaag bespaart, in de toekomst .guldens van veel geringere waarde zal terugkrijgen. WAT staat ons dan te doen? Een belemmering tot verbetering is vooralsnog het in de laatste tijd nog stijgende niveau van de prijzen van de grondstoffen op de wereld markt. Zou verlaging intreden, dan zou dit direct een geringere span ning tussen lonen en prijzen in ons land betekenen. Wij kunnen hierop evenwel niet rekenen. In ieder geval moeten wij ook zelf de handen uit de mouwen steken. Een bedenkelijk verschijn sel in onze nationale economie is de lage arbeidsproductiviteit. Dat wil zeggen, dat de arbeider per uur minder voortbrengt dan vóór de oorlog. Naar schatting bedraagt de arbeidsproductiviteit thans 80% van vroeger. Hoe komt dit? Hier doet zich de desorganisatie van de oorlog nog gelden. Vele ma chines zijn versleten en niet ver nieuwd, vele grondstoffen van slech tere hoedanigheid, vele verkeers maatregelen (spoorweg, vrachtauto's e.d.) nog niet op peil van vóór de oorlog, enz. Nu zal men zeggen: „maar dan moet het nodige en betere materi aal worden aangekocht". Zeker, maar dat moet grotendeels uit het buitenland komen. En de buiten landse bedrijven zitten dikwijls overkropt met orders, zodat zij voorlopig niet kunnen leveren. Bo vendien moeten wij onze leveran ties betalen met buitenlandse be taalmiddelen. Maar wij weten uit de recente mededelingen van de Mi nister van Financiën, dat wij in een zeer gevaarlijke deviezennood ver keren. Deze kan worden ondervangen door vermeerdering van de uitvoer, waardoor wij de beschikking krij gen over meer buitenlandse betaal middelen. Dat betekent dus. dat wij allen, van hoog tot laag, hard moe ten werken. Blijkens de cijfers der arbeidsproductiviteit ontbreekt aan die arbeidslust bij grote groepen van de bevolking nog wel het een en ander. Toch geeft alleen een ver hoging der arbeidsproductiviteit de mogelijkheid van een loon. waar voor men meer kan kopen. „Ja maar", zo werpt een lezer tegen: „bestaat de zekerheid, dat de arbei der, die zijn arbeidsproductiviteit opvoert, daarvan profiteert?" M(jn antwoord is: zeer zeker, voor zover het loon wordt bepaald, gelijk steeds meer gebeurt, naar de indi viduele prestatie, \taor de gezamen lijke werkers kan deze zekerheid eveneens meer dan vroeger worden gegeven. Het is juist een voordeel van de Geleide Economie, dat de verdeling van het nationale inko men op een bepaalde wijze kan worden gereguleerd. Bevorderd kan worden, dat een bepaald deel van de ruimere goederenstroom de ar beiders ten goede komt. Voorts stelt de belastingpolitlek in staat even tueel te hoge winsten aan de ge meenschap te trekken. Daarom moet de leuze zijn: allen aan de arbeid ter vermeerdering van aller welvaart. Mr. Dr, A. A. van Rhijn „Verschrikkelijk ruw mens" Zelfs hier neemt Koos, de zee man, geen blad voor zijn mond, iaat staan thuis tegenover z'n boven buurman Piet, een politieke delin quent. Goeie Nederlandse zeelui hébben wat tegen foute Pieten. Ze kunnen er niet aardig tegen zijn en als het zo eens te pas komt ge ven ze in 't voorbij gaan aan zo'n persoon een paar puntige woordjes af, die dan naar hun aard prikken, of steken. Kun je wel nagaan dat het niet zo best boterde tussen die huurlieden. Op een avond kwam Koos een tikje aangeschoten thuis. Toen Piet z'n vrouw hem beneden in de gang hoorde stommelen, nep ze: Kom 's naar beneden, piet, nou ken je 'm hebben Met grote spiongen kwam Piet de trap af, stortte zich op Koos en sleurde hem naar buiten, waar hij hem begon af te tuigen. Net zou Koos hem een paar watjekouwen terug toedienen, toen een agent verscheen, die Koos bij de linker arm greep. Maar Koos was nu een maal aan 't maaien en schuimbek ken en voor hij het besefte had d© agent een lik op het oog te pakken, via de rechterarm van Koos. Een heel worstelpartij werd het, maar daar kwamen ineens nog twee agenten toesnellen. Zij vingen aan, Koos ferme tikken met de gummiknuppel uit te delen. Dat de klappen niet kinderachtig waren bleek wel, want na de derde mep brak een gummistok in tweeën. Toen achtte een der agenten het ogenblik gekomen om zyn revolver te voorschijn te halen. Hij vuuide het ding op Koos af en trof hera in z'n been. - Ik vond het geen werk, zei Koos tot de rechter, dat die agent me in m'n poot echoot. Zes weken heb ik er niet te vreten, docr ge had, want ik most blijven leggen. Ze kennen met z'n drieën een man netje als ik toch wel hebben, waar om moesten ze dan zo moffrikaana doen? Wat bent XJ toch een ver schrikkelijk ruw mens, zei de offi cier geschokt. Drie weken gevan genisstraf! De rechter zag wel in dat die Koos nog zo kwaad niet was al smoesde hij dan niet zo keurig als een Kamerlid. Bovendien had hij z'n straf al aardig té pakken met die zes weken „léggen". Veertien dagen voorwaardelijk en f 40.— boete werd het. Dat vond Koos billijker en bfj zijn vertrek mompelde hy nog een on verstaanbare verwensing aan het adres van de officier, die hem drie weken in de doos had willen du wen. TERECHTl Om Art Eilers uit Laren die in Londen „zoek" raakte ontstond veel deining. Men laakte de Wd'.A. An was echter rustig te logeren bij een vriend van haar vader. Een, bobby spoorde haar op Uit Batavia is gisteren, met aan boord 666 repartierenden, groten deels militairen, het hls. „Kota In- ten" na een voorspoedige reis In Rotterdam aangekomen. De opva renden maakten deel uit van do Ko ninklijke Landmacht, de Kon, Ma rine, de L.S.K., de Mariniers en liet KNIL, Verder bevonden zich aan boord familieleden van het KNIL- personeel. Er waren 75 gewonden, die In verschillenden hospitalen en ziekenhui zen in het land moesten worden opgenomen. De overige zie- door Craig Rice Vertaald door Adö Campers. 64) Boven ratelde de schrijfmachine als een klinkhamer. .Moeder schrijft boeken", zei April. „En als ze aan het werk Is, kan ze beslist niet gestoord worden. U weet, hoe schrijvers zijn". Mr. Holbrook haalde een helderwitte zakdoek uit zijn zak, „Ja, ik weet, dat jullie Moeder schrijfster is. Heel interessant. Ik heb een neef, die zo nu en dan gedichten publiceert in do Madison State Journal. Natuurlijk niet voor geld". Hij veegde 2ijn voorhoofd af met de zakdoek. ,,tk heb 's een van de boeken van jullie Moeder gelezen. Het was uitgegeven onder do naam J. J. Lane. Ik heb er zeer van genoten. Er stonden een aantal wettelijke onnauwkeurigheden in. waar over ik graag eens met haar zou willen praten". Hij vouwde de zakdoek keurig op cn stopte hem in zijn zak. Weer haalde hij diep adem en keek op naar het raam. „Weet je zeker, dat ze niet gestoord kan worden?" „Het spijt me ontzettend", zei Dinah. Ze keek hem aan en zei impulsief: „Het is vreselijk heet, Vindt U niet? Wilt U niet even binnenkomen en een glas coca-cola drinken of een kop Ijsthee of zoiets?" „Alsjeblieft", zei Mr. Holbrook. „Alsjeblieft ja. Graag, Net zoals je zegt, het i s heet. En dit trapje is tamelijk steil". Ze loodsten hem dê zitkamer binnen Hij viel neer in de gemakkelijkste stoel en zag eruit, alsof hij graag zijn schoe nen Zou willen uittrekken. De actetas legde hij op zijn schöot. „Een glas water zou ik héérlijk vinden". „On2in", zei Dinah. „Ik zal U wat limonade brengen. Dat is veel beter voor U dart water op een dag als déze". Ze haastte zich naaf dc keuken. April probeerde hem niet aan te gapen, maar ze kon het met laten, Dit was de man, wiens dochter eén dans deed met alleen maar drie veren en een snoer kralen aan, terwijl de mensen, die volgens de brieven, van de ongelukkige Vivienne aan Mrs. Sanford in de r(j voor de kassa hadden gestaan, opstonden cn juichten. Het was moeilijk te geloven. Maar het was gemakkelijk te begrijpen, waarom hij liever voor niets Mrs. Sanfords zaken had willen, behartigen, dan dat liet be kend zou worden. Dinah kwam terugtmet de limonade in het grootste glas, dat ze had kunnen vinden. „Ik heb er geen ijs in gedaan", zoi ze, „alleen maar heel koud Water. Us is niet goed voor U als U pas uit de zon komt". „Dank je", zei hij, „dank je wel. Heel vriendelijk van je". Hij nam een teugje van de limonade en. sloot even zijn ogen. Toen zij hij: „Weet je heel zeker, dat je moeder het te druk heeft om gestoord tc worden?" „Ik ben er bang voor", zei April. „Maar kunnen wfj U soms helpen?" „Ik dachtik wou.het is werkelijk heel belangrijk", zei Mr. Holbrook. Hij zeg er een beetje verschrikt en heel ongelukkig uit. „Ja zie je jullie wonen er vlak naast. En ik heb die inspecteur, die Bill Smith, een paar maal naar jullie huis zien gaan. Ik dachthet zou kunnen, dat hij jullie Moeder iets had verteld...." Dinah gaf April een teken, dat zoveel zeggen wou als: „Behandel jij deze zaak". April knikte. „O, hij kwam om óns te spreken", zei April ernstig. „Om dat we belangrijke getuigen zijn. Wij hebben de schoten ge hoord". „Jullie.... wat? O ja, natuurlijk. Maar het is nifit precies humik*dacht..., dat hij misschien met jullie Moe der over de 2öak kon hebben gesproken". „Ze heeft het erg druk gehad", zei April, „maar hij heeft ons in vertrouwen genomen. Wij weten alles van do zaak af". Mr. Henry Holbrook keek haar onderzoekend aan, met angstige, grijze ogen. Niemand kon een gezichtje als dat van April met de i,rote ogen met lange wimpers en de vriendelij ke onschuldige glimlach wantrouwen. Hij schraapte zijn keel nog eens cn zei: „Vertel me eens. kleine meid. April verstrakte een beetje. Kleine Meid! Stel je voor! Maar ze keek hem vol spanning aan en zei bemoedigend: „Ja Mr. Holbrook?" „Weet je soms ook of de politie in de loop van het on derzoek toevallig wat van.... eh.... de particuliere pa pieren van Mrs Sanford heeft gevonden?" Dinah deed haar mond open om te spreken, maar deed hem weer dicht. April zei vlug: „Hoezo?" „Omdat...." hij stokte. „Ik was de zaakwaarnemer van wijlen Mrs, Sanford. Natuurlijk hadden haar papieren aan mij ter hand moeten worden gesteld. De politie heeft een heel ongelukkige opvatting over de zaak. Maar heel be grijpelijk zou Ik het graag willen weten, als de politie er in geslaagd is zo te vinden". „Er in geslaagd is ze te vinden?" herhaalde Dinah nieuws gierig. „Wat bedoelt V?" Mr. Holbrook schraapte opnieuw zijn keel en. nam een slok van üe limonade. „Mrs. Sanford blijkt ze le hebben verstopt", zei hij. „O", zei April. Ze keek hem aan en zei heel onschuldig: „Hebt U óveral gekeken?" Hij knikte en zei hees: „Overal, waar ik maar kon denken te kijken". Plotseling werd iifj zich beWust, wat hij zojuist had bekend en hij voegde er haastig aan toe: „Als zaakwaar nemer begrijp je is het mijn plicht tegenover wijlen mijn cliënte...," Hij dronk de rest van de limonade op, zette het glas neer, haalde de keurig opgevouwen zakdoek voor de dag en wreef over zijn gezicht. „Hoe kwam. U er dan is?" vroeg Archie. „Er was.... het gebeurde zó.... Vrijdagavond geloof ik de politie liet het hu' in dc steek, omdat er ergens'aan de andere kant van de straat brand was. ik was toevallig op dat moment in de buurt". Hij hield weer even op en zei stijf jes; „Ik was niet van plan, de wet te overtreden. Ik be schouwde het als mijn goed recht, als de zaakwaarnemer van wijlen Mrs. Sanford. De politie was niet bereid mee te wer kenhelemaal niet". Hij begon zijn zakdoek op te vouwen. „En hebt U niets gevonden?" vroeg Dinah. „Niets", zei hij, „Absoluut niets", „Niet eens een paar slachtoffers van moord hier en daar op do grond?" vroeg April. Hij deed dö zakdoek in zijn zak en staarde haar aan, „Kleine meid", zei hij streng. ,.dit is beslist nlot Iets om grap jes over te maken". April zei niets. Ze bedacht, dat de moord op Frankie Riley op die Vrijdagavond helemaal geen grapje was 'geweest 1 (Wordt vervolgd) ken konden naar hun woonplaats worden vervoerd. Voor de meesten was het dus een vrolijke en gelukkige thuiskomst. Honderden familieleden stonden reeds uren te voren op of in de na bijheid van de Lloydkado de aan komst van het schip af tB wachten. Even na één uur meerde de „Kota Inten" aan de kade en werden de opvarenden niet een plechtig „Wil helmus", gespeeld door de L.S.K.- kapel, verwelkomd. Om half twee maakte men reeds een begin met de ontscheping, die zoals gewoonlyk, voortreffelijk was geregeld. Reeds in Hoek van Holland, waar de belangstelling van het publiek heel groot was, waren schout bij nacht N. A. van Tonningen en rit meester C. C. Geertsema, resp. ver tegenwoordiger van de Koningin en adjudant van prins Bernhard, aan. boord gegaan, in gezelschap van de luit-kolonel C. van Bockel, hoofd Van dc repatriëringsdienst. De Schout by Nacht richtte zieh daar door middel van de schceps-luid- sprekers tot de opvarenden om een boodschap voor te lezen van H.M. de Koningin, die als volgt luidde: „Na de moeilijke jaren, welke gij in Indonesië hebt doorgebracht, heet ik U hartelijk welkom in het vader land. De zieken en gewonden wens ik een voorspoedig herstel toe. Mo ge God aan hen, voor wie algeheel herstel niet mogelijk is, de kracht schenken, deze beproeving te dra gen. Aan allen, die gedemobiliseerd worden, wens ik toe, dat zij spoedig hun plaats zullen vinden in de bur germaatschappij, om mede te wer ken a&n de wederopbouw van ons land. Verlofgangers, geniet met Uw familieleden van de rustperiode, die voor U is aangebroken. U allea wens ik een gelukkige thuiskomst". Na het uitspreken van deze bood schap begaven zich de Schout faff Nacht en ritmeester Geertsema. naar de ziekenverblljvèn, waar zij zich met de gewonden onderhielden. Direct na aankomst van het schip in Rotterdam gingen gënoraal-ma- joor Daubanton en generaal Kruis eveneens aan boord om de terugge keerden tb verwelkomen»

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1947 | | pagina 3