1)
Zeeslepers ten afscheid
Met 80 kilo aan 't lijf 20 meter
onder water
Doodstraf geëist tegen een
vuurpeletonist
Zaak tegen werf Gusto komt
Maandag voor
Van hélicoptères en Oceaan
vliegers
Duiker Van der Zwaan over het lichten van
de Fair Play II" bij Vlissingen
ïn de duisternis
van troebel water
Bijzonder Gerechtshof
Een driewerf hoera op de vrouwen
der zeelieden
Nationaal gebeuren
Leiding beschuldigd
van collaboratie
Nationale tennis
kampioenschappen
Zet 'm op, Dirk!
faJÉf
Ontmoeting in een
hangar
Zaterdag 16 Augustus 1947
3
W™ hebben it wijselijk van af gezien de4wee duikers Alfred en Arie
b *r ^f,n' vaf M:ie Arle zo kranig ^heeft meegewerkt aan het
8e VP r. Pr..na v,1S5m*en Rckapseisde en gezonken Engel
se sleepboot „Fair Flay II ergens btf hun arbeid onder water op te zoeken,
v g,fsprf,k ™et dezc twee stoere Rotterdammers verliep heel ongevaar-
m woning bU een kopje thee en een sigaar. Maar zelfs hun sober
relaas van de berging van de sleepboot was in staat onze fantasie te b«-
dieptcm Cn 10 sed3chten ,e vol£en him moeiiyk werk in donkere
„Zie je", zei 'Arie. de oudste van
de twee. „ik ben er eigenlijk een
beetje trots op. dat ik tezamen met
Tinus Wolhaus uit Den Hel
der, die Fair Play H heb kun
nen lichten en de lijken van de En
gelse opvarenden heb kunnen ber
gen.
Tien dagen na het ongeluk kwa
men wö met de „Geja", een ber
gingsvaartuig- van onze firma.
Scheepvaart- en bergingsbedrijf
..Holland" uit Rotterdam, bij Vlis
singen aan.
De gezonken sleepboot lag circa
1 km. uit de kust op bijna 20 meter
diepte bij hoog- en 16 meter bij laag
water. Alaar we moesten met dui
ken nog acht dagen wachten we
gens slecht weer. Toen zijn Tinus
Wolthaus en ik naar beneden ge
gaan om de'ligging van het schip
te bepalen. Dat moest op de tast ge
beuren in bijna volslagen duisternis.
Hier in Nederland is het water
meestal troebel door slik- en zand-
deeltjes, 2odat je drie meter onder
water al geen hand voor ogen zien
kunt. Zelfs hAt schijnsel van een
lamp kan er -l oorneen dringen.
We stelden dat de sleepboot
op bakboordzij lag en al tamelijk
diep in het zand verdwenen was.
Dat verzanden van in de Zeeuwse
stromen gezonken schepen gebeurt
meestal zeer snel, zodat het zelden
lukt om ze te lichten.
Wij maakten eerst een plan op
welke manier de sleepboot het bes
toen de lijken van vier leden van de
bemanning. Toen het schip zo plot
seling kapseisde en zonk, hadden
Z" geen gelegenheid meer om zich
te redden. De lijken van nog drie
opvarenden, die bij deze ramp het
leven verloren, gaf de zee zelf te-
- 41U#. ui i«s Duikers bevestigen op twintig meter diepte de stelen trossen ven dc
die bij deze ramp het k'0^8 bok, waarmee op 2 Augustus de bit Vlissingen gezonken Engelse
sleepboof boven water werd gcbrachf.
Tachtig kilo weegt het duikerpak,
'maar-, onder,?wat er kan de duiker er
in zweven.
te gelicht kon worden en toen gin
gen we aan het werk. De sterke
stroom in het water boven het wrak
was een grote handicap. We konden
daardoor alleen maar duiken in de
tijden, dat het water stilstaat, d.w.z.
wanneer de ebstrocm in vloed-
stroom verandert en omgekeerd.
Bovendien kun je op een diepte van
16 tot 20 meter hoogstens 50 minu
ten achtereen zware arbeid verrich:
ten".
„Zo'n duikerpak zal ook wel
..zwaar zijn", meenden wij.
„Niks hoor", zei Arie. „Ja, zo
lang je in je duikerpak aan dek
staat kun je bijna geen voet ver
zetten. "Je hebt op elke schouder
een gewicht van 23 kg... schoenen
met dikke loden zolen van 24 kilo
en dan nog een helm over je hoofd,
die wel een beetje zwaarder weegt
dan een „Borsalino".
Met circa 80 kilo aan .ie lijf maak
ie geen rare sprongen. Maar zodra
je onder water bent is het, vooral
voor de eerste keer. een hoogst
merkwaardig gevoel, dat je je ge
wicht niet meer voelt. Je kunt zwe
ven als een balletdanseres. Dat is
mogelijk door de lucht, die via de
- slang in het duikerpak gepompt
wordt. De duiker kan. lucht in of
uitlaten en al naar believen zak
ken of stijgen. Voor de ademhaling
ontvangt hij natuurlijk lucht via de
luchtslang door middel van de hand
pompen of een hogedrukinstallatie.
Moeilijk karwei
We hebben al heel wat duikkar-
weitjes opgeknapt, vertelde Arie.
maar aan die Engelse sleepboot
hebben we de handen vol gehad. Het
viel om de drommel niet mee om
op de tast de plaatsen op het wrak
te vinden waar wü de kabels konden
aanbrengen waarmede het schip zcu
kunnen worden gélicht.
Een anker moesten we door mid-
del .van springstof verwijderen. Op
het moment van de ontploffing be
vonden wij ons natuurlijk veilig en
wel aan boord van het bergings
schip.
Eerst hebben we daarna op twee
plaatsen dunne draden rond de
scheepsromp aangebracht, die later
na enkele vergeefse pogingen ver
vangen werden door dikke stalen
trossen, waarmee tenslotte op 2
Augustus, na drie weken hard wer
ken het schip door de bok „Bevrij
ding" boven water werd gebracht.
In de machinekamer vonden we
Even, zweeg Arie en wft herdach
ten een ogenblik de zeven Engelse
zeelui, die zo tragisch aan hun ein
de kwamen.
„De berging slaagde maar net op
het nippertje", vervolgde Arie. Het
weer verslechterde tijdens de laat
ste etappe van ons werk zo snel, dat
de bergingsvaartuigen, na het
schip gelicht te hebben, nog maar
nauwelijks tijd hadden hiermede de
haven te bereiken.
Vlissingen's havenmeester heeft
naderhand verklaard, dat dit. voor
zover hij zich kon herinneren, de
eerste maai was, dat een onder de
kust van Vlissingen gezonken schip
werd gelicht.
Arie is na het succes van deze
berging echter niet van plan op zijn
lauweren te gaan rusten. In Neder
land zijn practisch alle in de oorlog
gezonken schepen thans geborgen.
Maar onder de kust van Zeebrugge
en Duinkerken, waar zich de grote
schepenkerkhoven bevinden, wach
ten hem en zijn broer Alfred nog
menig zwaar karwei. Ze hebben ple
zier in hun moeiljjk beroep, deze
Rotterdamse jongens. Het duiken
zit hun in het bloed. En zoals hun
overleden vader, de bekende duiker
Adrianus van der Zwaan in zijn
tijd. zullen zij thans op hun beurt,
Nederlandse goede naam in den.
vreemde helpen hoog houden!
De ronde van EIsloo is bij de
profs en onafnankelijken in de sprint
gewonnen door Loos (Tilburg) die de
114 K.M. aflegde in 3 uur 26 min. 10
sec. Tweede werd Janssen (EIsloo), der
de Steenbakkers (St. Michielsgestel).
HALLO Thames!... Hallo Mendanau!... Hallo Tyne!... Hallo Singkep!...
Goede reis en een behouden thuiskomst. Deze woorden, ettelijke
malen herhaald, schallend over het zonovergoten, groengrijze water tussen
de pieren van Hoek van Holland vormden het laatste rechtstreekse contact
l^sen de bemanningen, runners cn machinisten der sleepboten en tinmolens
en het vaderland. Terwijl de imposante, zilverkleurige gevaarten langzaam
maar zeker naar de wijde zee gleden weerklonk op de raderboot „Rotter
dam" het Wilhelmus, staande aangehoord door ruim 500 mensen. Statig
zakten de enorme rood-wst-blauwe vlaggen op de beide molens omlaag om
terstond weer triomfantelijk omhoog te rijzen bij wijze van laatste groet;
voor de laatste maal snerpten de scheepsfluiten over en weer... de zee
slepers van L. Smit Co, waren hun maandenlange reis naar de Verre
Oost nu definitief begonnen. Een ontroerende belever Js, dit plechtig afscheid
in de monding van de Waterweg!
Het was een zeer gemengd en tal
rijk gezelschap, dat zich gistermor
gen op uitnodiging van L. Smit
Co.'s Internationale Sleepdienst aan
boord van de raderboot „Rotterdam"
van de Ned. Stoombootrederij had in
gescheept. Er waren vooraanstaande
personen uit het bedrijfsleven zowel
uit Nederland als uit Zwitserland en
Engeland, hoge officiële, autoriteiten,
personeelleden van de scheepswerven
j. en K. Smit te Kinderdijk, Conrad
Maandagmorgen 10 uur zal de leiding van de commanditaire vennoot
schap Scheepswerf „Gusto" te Schiedam verantwoording hebben af te
leggen voor de Rotterdamse Kamer van het Bijzonder Gerechtshof inzake
haar beleid in oorlogstijd. Terecht zullen staan de directeuren Smulders en
Conijn en de bedrijfsleider Timmer. Mr. van Vollenhoven zal de terecht
zitting presideren, mr. Hollander treedt op ais advocaat-fiscaal. Mrs. A.
Schadee, Nfjsingh en Schuur zullen de verdachten terzijde staan. In deze
zaak zijn 12 getuigen a charge opgeroepen, o,w. de oud-opperbevelhebber
van land- en zeemacht generaal Winkelman en prof. Francois, raadsadvi
seur aan het Departement van Buitenlandse Zaken.
Kriegsmarine van een aantal foto-
Aan verdachte Conijn wordt ten-
laste gelegd, dat hij in. een door hem
ondertekend contract op l Juni 1940
met de Kriegsmarine is overeenge
komen, op cle oorspronkelijk voor de
Koninklijke Marine bij de werf
„Gusto" in aanbouw zijnde „Power"-
boten kleine, zwaarbewapende
motorvaartuigen drie stel torpedo-
lanceerbuizen aan te brengen en om
de constructietekeningen van die bui
zen aan het opperbevel der vijande
lijke marine uit te leveren, hetgeen
hij heeft gedaan. Deze buizen waren
een nieuwe vinding van de werf voor
het afvuren van torpedo's zonder de
verraderlijke bellenbaan en uitslui
tend bestemd voor onze marine.
Voorts heeft verdachte op.de wer
ven van „Gusto" te Schiedam en
Slikkerveer een groot aantal schepen
doert bouwen oi verbouwen voor de
Kriegsmarine, die gedeeltelijk voor
onze Marine waren bestemd, cn re
paraties doen verrichten aan tal van
oorlogs- en andere bewapende sche
pen.
Bovendien zijn te Korneuburg a. d.
Donau, tezamen met de directies van
een of meer andere werven, Donau-
tanklichters gebouwd, waarvoor Ne
derlandse arbeiders van de Gusto-
werven met leidend technisch perso
neel daarheen zijn gezonden.
Aan verdachte Smulders wordt
hetzelfde ten laste geletd, behalve
het tekenen van het contract met de
Kriegsmarine.
Verdachte Timmer, die bedrijfslei-
dfr was van de afdeling „Power"-
boten,'wordt ten laste gelegd het
bouwen van casco's voor en het af
bouwen van deze boten, benevens
het doen verrichten van reparaties
aan oorlogs- en andere bewapende
schepen. Als tweede punt vermeldt
de dagvaarding het uitleveren aan de
copieën van een Engels boek met in
structies voor de montering van Rolls
Royce MerUn-motoren, zoals die met
toepassing van Engelse patenten in
de voor onze Marine bestemde „Po-
wer"-boten werden gebouwd. Ten
slotte had Timmer, volgens de dag
vaarding, uitdrukkelijk en vrijwillig
beloofd, de hall van Gusto, waarin
de Pöwerboten in aanbouw zich be
vonden, in brand te steken. Op last
van de Nederlandse Marine was deze
gereed gemaakt voor vernietiging.
Timmer heeft echter de aangebrachte
houtkrullen en benzine weggenomen
of anderen gelast, deze te verwijde
ren.
Van Swol en mevr. Blaisse
doen niet mee
In de nationale kampioenschap
pen, die volgende week op de Mets
gehouden zullen worden, zal Van
Swol, die stellig de meeste kans
zou hebben, niet uitkomen. Hy won
verleden jaar het Intergeallieerd
militair tournool en gaat nu te Os-
tende, waar het ditmaal gehouden
wordt, zijn titel verdedigen. Ook
van Meegeren moet te Óstende de
Nederlandse tenniskletiren hoog
houden. Mevr. Blaisse, die vorig
Jaar alle drie titels won, Is verhin
derd uit te komen.
Voor het overige Is het gehele
Nederlandse A-contingent present.
In het heren-enkelspel komen niet
minder dan 14 spelers uit, in het
dames-enkelspel 32.
In het heren-enkelspel zijn de
volgende spelers „geplaatst" en
vrijgesteld van het speien van de
eerste ronden, in volgorde van het
lotingsschema: Van der Kruk, Bor-
ren, Krijt, Dehnert, Wilton, Ak-
kersdijk, Rinkel, Karsten.
ie Haarlem, Gusto te Schiedam en
Verschure Co. te Amsterdam
allen bouwers van de tinmolens
personeel van L. Smit Co. en niet
te vergeten een groot aantal .familie
leden van opvarenden dc^- beide
transporten. In het bijzonder de vrou
wen onder hen zullen deze uitzonder
lijk geslaagde boottocht op prijs
hebben gesteld. Immers, menigmaal
vertrekken hun mannen naar zee,
maar zelden zullen zij hen een der
gelijk triomfantelijk uitgeleide heb
ben kunnen doen als thans is ge
beurd. Want een triomfantelijk uit
geleide is het geworden! Zelfs het
vlaggeschip van de Nederlandse
koopvaardijvloot, de Nieuw Amster
dam, zorgde voor décor, want zij lag
als een "machtig silhouet voor de
Nieuwe Waterweg, waar haar com-
passen werden gesteld. Toen de
„Rotterdam" de rivier afvoer, had zij
voor Schiedam *reeds de Tyne met
de Singkep op sleeptouw te pakken
en even verder bleken de Thames en
de Mendanau al onderweg te zijn. In
Schiedam al was het op het Haven
hoofd een ge wuif van jewelste, maar
dat was toch nog povertjes verge
leken bij Maassluis. Het leek wel of
het hele stadje naar de rivierkant
was gestroomd!
Durf en energie
Voor Maassluis, de thuishaven van
de zeeslepers, vond de plechtige
overdracht van de tinmolens plaats.
Eerst op de Mendanau en even later
op de Singkep werd onder gejuich en
handgeklap de vlag van dë bouwers
voor die van de BilJitonmaatschappij
verwisseld.
De heer F. J. Houweri, oudste di
recteur van dé Billitonmaatschappij,
die op dit plechtig moment voor de
microfoon tr2d, noemde het vertrek
der beide tinmolens, dat tevens de
afsluiting vormt van de bouw van
zes machtige ontginningsmiddelen jn
een normale, vooroorlogse levertijd,
een nationaal gebeuren, dat getuigt
van durf en energie, van onderne
mingsgeest en vertrouwen in de toe-
komst. Spr. bracht hulde aan de bou
wers van hoog tot laag, aan de zee
lieden van L. Smit Co. en verder
aan alle instanties, die tót het be
reiken van dit prachtig resultaat hun
deel hebben bijgedragen,
Na deze speech werd nog gespro
ken door de heren Van der Gaag na
mens j. en K. Smit, Murk Leis na
mens L. Smit Co. en Van Loon J
namens minister Jonkman, die we
gens drukke werkzaamheden niet bij
het vertrek aanwezig kon zijn. AI die
huldetoespraken over en weer, zij
waren volkomen op hun plaats, maar
geen eresaluut zal de deelnemers aan
de. boottocht zo recht uit het hart ge
grepen zijn als dat, gericht tot de
zeemansvrouwen, zij die thans hun
echtgenoten voor vele maanden uit
het gezin zagen vertrekken. Terecht
vroeg de directie van L. Smti Co,
hiervoor de speciale aandacht, dat zij
voor haar bedrijf niet slechts kundige
zeelieden nodig heeft, maar evenzeer
flinke vrouwen, die zowel vader als
moeder voor de kinderen kunnen zijn
en er voor zorgen dat alles reilt en
zejlt, ook als vader er niet is. Het
driewerf hoera op hen uitgebracht
hebben zij verdiend als'geen anderl
Het viel moeilik in de verzorgde
jongeman, die gistermiddag voor de
Rotterdamse Kamer van het Bij
zonder Gerechtshof verscheen en
die er uitzag als een keurige, brave
kantoorbediende, een moordenaar
te zien van eigen landgenoten,
En toch heeft deze 24-jarige Cor
nells Jacobu» Kok in Maart en
April '45 als wachtmeester van de
ordnungspolizei (de beruchte „Grii-
hc) deelgenomen aan de executies
op de Plelnweg, op het Hofplein en
aan de Hoflaan, waarbij telkens 20
willekeurige, onschuldige Nederlan
ders door gewetenloze moorde
naarshanden zfjn neergepaft.
Kok was kantoorbediende en
dook in December '42 onder, omdat
hij niet in Duitsland wilde gaiui
werken. In Augustus daaropvol
gend trad hij toe tot de gemeente
lijke brandweer, door welke hij,
naar hij zegt. in December '44 gede
tacheerd werd naar de Ordnungs-
polizei. Als lid van deze „Grime" ia
hy meegegaan naar Scheveningen
om de ongelukkigen te halen, die
even later op zo schandelijke wyze
werden afgemaakt door het vuur
peloton, waarvan hij deel uit
maakte.
Verdachte beweert, op de Hof-
laan en ook op het Hofplein opzet
telijk misgeschoten te hebben,
maar de advocaat-fiscaal hecht
hieraan weinig geloof, evenmin aan
het gedwongen dienstnemen by de
ordnungspolizei.
Diverse bezwarende getuigenver
klaringen worden nog voorgelezen.
Zo heeft verdachte mensen, die
aangehouden waren, geslagen, o.a.
in de Rubroekstraat en in het
Doofstommeninstituut en voorts
heeft hij. ofschoon hfj op dat tijd
stip geen dienst had, meegedaan
aan de achtervolging van twee
mannen, die in het bezit van revol
vers waren en voor collega's van
verdachte op de vlucht waren ge
slagen.
De advocaat-fiscaal zegt, on
danks de jeugdige leeftijd van ver
dachte alleen de doodstraf hiermp
zijn plaats te achten, hetgeen ver
dachte uiterlijk onbewogen aan
hoort.
Ijverig vertrouwensman
De 49-jarige ex-handelsagent
Pieter Jan Drost ontpopte zich ge
durende de oorlog als een fanatiek
N.S.B.er. Hij was lid van tal van
N.S.B.-instanties en heeft als ge
machtigde van burgemeester Mül-
ler voor het gemeentelijk Gasbedrijf
zeer schadelü1" werk gedaan. Zo ad
viseerde de N.S.B.-chef Herb-
schleb om de ambtenaar Vlasboom,
die zijn blijdschap over de capitu
latie van Italië geuit had in de
vorm van een gedichtje, naar
Duitsland te zenden, „liefst zo dicht
mogelijk in de buurt van Rusland".
Vlasboom is ontslagen, werd later
gearresteerd en heeft, na op het
Haagseveer en ln Amersfoort te
hebben vastgezeten, ruim een jaar
in een Duits concentratiekamp
doorgebracht. Volgens Vlasboom,
die-als getuige werd gehoord, is dit
aan verdachte te wijten.
Tegen verdachte, die ook nog
dienst heeft gedaan bij het N.S.K.K;
en deelgenomen heeft aan de strijd
op vaderlandse bodem (o.a. te
Arnhem) eiste de advocaat-fiscaal
15 jaar gevangenisstraf met aftrek.
O.T.-man ia vrijheid
gesteld
Leendert Teunis van Wijngaar
den, 42 jaar oud, heeft verplicht
voor een Duitse firma te Hoek van
Holland gewerkt en werd later
naar Duitsland gestuurd. In Span-
dau werd hij bij de Organisation
Todt ingedeeld. Hy heeft patrouille
gelopen ter bewaking van een Hol
lands slavenarbeiderskamp in Rus
land, en, toen er uit een bos op een
viertal mannen waartoe hij behoor
de, werd geschoten, schoot hy met
de anderen terug. Een achttien
jarig Russisch meisje, vermoedelijk
een partisane, bleek getroffen te
zjjn, na vier dagen is zy overleden.
De advocaat-fiscaal achtte het
neerschieten door verdachte niet
bewezen en eiste twee jaar en zes
maanden met aftrek.
Verdachte's raadsman mr, de
Hartog voerde aan, dat verdachte
gedwongen tot de O.T. is toegetre
den en vroeg onmiddellijke invrij
heidstelling. hetgeen door het Hof
werd ingewilligd.
Minnaar verraden
Willem Frans Antoon Hendrik
Hansen, oud 42 jaar, was kellner en
trad naar hy zeide tot de N.S.B.
toe „omdat hij in een café werkte",
hetgeen de president mr. van Vol
lenhoven de vraag ontlokte of de
N.S.B, dan een organisatie was die
voornamelijk ln het caféwezen
opereerde.
Verd. heeft zich vrijwillig aange
meld by de Wache- und Schutz-
dieust te Zeist en als zodanig be
wakingsdiensten op Katendreeht
verricht. Voorts heeft hij een huis
vriend, die een verhouding had met-
zyn vrouw, van wie hij gescheiden
leefd£, aangebracht bij het N.S.B.-
kringhuis aan de Bergweg, zeggen
de dat de huisvriend ondergedoken
militair was. De V. is kort daarop
gearresteerd en heeft van half
Aoril '44 tot 23 Juni in Amersfoort
vastgezeten. Els: 3 jaar en zes
maanden met aftrek.
In alle zaken uitspraak over twee
weken.
Nel van Vliet zwom tijdens een
demonstratie ln het bassin van de De
troit golfclub de 100 meter schoolslag in
1 min. 20 sec, dat is een tijd die beter
is dan het Amerikaanse record voor
dit nummer.
l" BEROEPSEER
rylJ het trottoir staat eeri ijsu'a-
'A gent je en in de vensterbank
van een dichtgespijkerd pand zit de
baas met de witte pet, naast twee
oude mannetjes warm te hebben.
Er komt een meisje van zes, met
een kinderwagen waarin nog twee
kleinere zusjes zitten. Ze stopf en
vraagt aan het ene oude mannetje:
„Opa, muggen we een ijsje?''
„Vraag het maar een meneer
Bee/," zegt Opa.
„Toe nouze kosten maar - eert
duppie," houdt het kind aan.
Opa antwoordt niet eens meer
maar zijn grijze makker overziet
met één blik de inhoud van de
kinderwagen en zegt: „Das dertig
centen. 7 oe maar. Daar heb je opa
een slokkie voor."
De ijsman, die net het zijne wil
opmerken, wordt naar zijn wagen
geroepen: een dame uit het dure
Kralingen, met drie ordentelijke
zoontjes.
„Drie van een kwartje," bestelt
ze. De ijsman grijpt virtuoos naar
zijn apparatuur en opent de trog.
„Is 't niet verpakt?" vraag! de
dame viezig.
„Nee mevrouw," zegt de ijsboec
cn hij krijgt iets principieels over
zich, „bij mij hebt u het originele
schepijsEn hij creëert de eerste,
voor hei kleinste jongetje, dat
meteen begint te Ukken. Mama kijkt
bekommerd op hem neer cn zegt
opeens,JJie stukjes karton moet
je niet opeten, Fred. Die moei je
weggooien
Als door een adder gebeten kijkt
de ijsman op.
Mevrouw neemt me niet kwa
lijk," zegt hij zéér hoog, „maar dat
is geen karton. Het is biscuit. Een
heerlijke brosse wafel. Kan die jon
gen gerust opeten. Da's goed voor
hem."
Maar de dame duldt geen inmen
ging: als de troep even later na
gesmaakt ijsgenot framwaarls stapt,
hggen, zes afgekloven wafeltjes op
de stoep. De man met de Witte pet
komt met een ijswafel op de kin
derwagen af en geeft hem aan het
meisje met een bezwerend ge
baar maar opa die wil protesteren.
„Is betaald" roept hij, ,,'k heb
'm gemaakt van wat ik züllie te
min gegeven, heb.".
Hij zette zich weer in* de venster*
bank.
„Karton," zegt hij bitter.
DE enorme kisten, waarin
Nederlands eerste hef-
schroefvliegtuig zat verpakt,
zijn, hoewel lastig hanteerbaar
toch zonder ongevallen op hun
bestemming, het vliegveld
Ypenburg, aangekomen. De
kostbare inhoud zal thans wor
den nltgepalit en men hoopt
het toestel zó snel te kunnen
monteren, dat het nog in de
volgende week de eer- j vlucht
boven Nederlands grondgebied
kan maken. Het ligt in de be
doeling de Sikorsky S 51, die
door da Frits Diepen Vliegtui
gen N.V. in Amerika werd aan
gekocht, op 21 Augustus offi
cieel aan de „Stichting Hef-
schroefvllegtuigen" over te
dragen.
In een artikel 'over de hélicop-
tère hebben w;j reeds medegedeeld,
dat de heer H, Bulten, chef-piloot
van Diepen. N.V. lange tijd in Ame
rika toefde om met de Sikorsky
S 51 te leren vliegen en tevens het
door Nederland aangekochte .toe
stel in te vliegen. Wij vernemen
thans, dat de heer Bulten niet de
enige is, die met de machine heeft
gevlogen, doch dat nog een tweede
Hollander, t.w. de heer E. C. Sen-
ger, officier-vlieger van. de Kon.
Marine, eoh hélicoptère-stuurknup-
pel heeft leren hanteren. De beide
geroutineerde piloten hadden de bij
zondere besturingseigenschappen
van dit voor hen zeer ongewoon
vliegtuigtype al heel spoedig door
en zijn nu dus de eerste Neder
landse hélicoptère-vliegers gewor
den.
Op 22 Maart van dit jaar waren
met de „Noordam" van de Hol
land-Am er ikalijn bovendien nog
drie Nederlandse werktuigkundigen
naar de States getrokken om zich
wat het technische gedeelte betreft
met het hef schroef vliegtuig ver
trouwd te maken. Het waren de
ZATERDAG 16 AUGUSTUSDe
nazomer ligt reeds weer in het naas*
te verschiet. Vele zomerbloemen zijn
reeds uitgebloeiddoch vele andere
prijken nog in hun volle schoonheid.
De laatbloeiende herfstbloemen moe
ten hun knoppen nog openen. Door
het gevorderd seizoen is de plant
ijd voor de bloemgewassen reeds
achter de TugWil men echter op
een open gekomen plek toch nog
wat planten, dan zijn daarvoor nog
wel wat chrysantken met potkltilt
of wat potplanten te gebruiken. Men
kan thans of in September ook nog
de bekende gekleurde sier kool pfan-
ten* Deze blijft tot laat in het najaar
'doorgroeien. Natuurlijk wordt de
bloementuin thans nog ingoede
staat gehouden. Dorre bladeren en
afgestorven blad- en stengeldelen
worden verwijderd* S. L*
71)
door Craig Rice
Vertaald door Ada Campers.
„Haar beschermen natuurlijk", zei hij ongelukkig.
April knikte. „U. zou een manier zoeken, om U met die
zaak in te laten en IJ zou alles doen, wat U kon, om te ver
hinderen, dat de politie er achter kwam, dat zij het had ge
daan. U zou rondneuzen en vragen stellen, en U zou probe
ren het huis te doorzoeken voor het geval, dat ze soms hier
of daar bewijsmateriaal had laten slingeren. En bovendien
zou U dat doen, zander haar de kans te geven er ooit achter
te komen. En omdat U denkt, dat ze Mrs. Sanford vermoord
heeft...."
Hij gaapte haar aan en zei: „Ik.
„Zit nou maar niet zo gek te kijken", zei April. Haar stem
klonk bijna boos. „Heeft Polly Walker een revolver?"
Hij knikte stom.
„Wat voor een? Dat is belangrijk"
„Het ishet is een twee- en dertiger".
April zuchtte. „Het is zeker, dat Uw Moeder niet zo knap
was als mijn Moeder, of anders bent U er glad naast met die
erfelijkheidshistorie. Want Mr. Sahford werd doodgeschoten
met een vijf-en-veertiger".
Hij staarde haar stomverbaasd aan. „Weet je dat heel ze
ker?"
„Absoluut zeker", zei April. „We weten het van de politiel"
Hij kreunde, leunde over het stuur en zei; „Oh Pollyl"
„Ik word er naar van", zei April. „Eerst zit zij in haar auto
.O Cleve' te roepen, en nu zit U weer in Uw auto van ,0
Polly* te bazelen. Ik krijg er nog wat van. U moest maar
liever naar haar toegaan, haar vertellen, wat U uitgevoerd
hebt en haar al de vragen stellen, die U wilt".
„Dat wil ik wel", zei hij. „Dat heb ik geprobeerd. Maar ze
wil niet met me praten* Ze wil niet aan de deur komen als
ik beL Ze wil niet door de telefoon praten als ik haar opbel.
Ik heb haar brieven en telegrammen gestuurd.... ze zijn
ongeopënd teruggekomen".
„U ziet er toch niet zo stom uit", zei April. „En als U die
brieven goed had bekeken, dan zou U waarschijnlijk gemerkt
hebben, dat ze met een warm mes geopend en daarna weer
dichtgeplakt waren. En luistert U nu 's naar me". Ze deed
het portier van de auto open, hipte naar binnen en ging
naast hem zitten. En gedurende de volgende vijftien minuten
gaf ze hem een raaa, waarvan de geraffineerdste vrouw
versteld zou hebben gestaan. Een raad, die tot enige concrete
voorstellen leidde, waaraan hij een paar ideeën van zichzelf
toevoegde. Tenslotte grinnikte hij tegen haar en zei: „Zijn
al de kinderen van je Moeder zulke genieën?"
„Ieder op zijn eigen manier", zei April luchtig. „En nu we
't over de kinderen van mijn Moeder hebben: daar komt
Dinah de straat in. Als U 't goed vindt, ga ik haar tegemoet.
En U moest hem maar smeren, want ik kan een geheim be
waren, maar Dinah niet".
Hij deed het portier voor haar open, startte de wagen,
wuifde vrolijk naar haar en reed onder luid motorgeronk de
straat uit. April liep langzaam het "trottoir af naar Dinah,
terwijl ze de zaak nog eens ovjerdacht. Toen zè bij haar was,
gloeide haar gezichtje eenvoudig.
„Liefde is iets wondermoois!" zei ze.
Dinah keek haar stomverbaasd aan. „Waar heb je 't over?
Op wie ben je verliefd?"
„Op niemand", zei ApriL .Maar hij is verliefd, en hoel
Rupert van Deusen".
.Hemeltje!" barstte Dinah uit, „Ben je gek? Zo ineens? Dat
hebben we vanmorgen al uitgekiend. Maar Bette LeMoe is
dood".
„Hij heeft waarschijnlijk nooit van Bette LeMoe gehoord",
zei April dromerig. jlij is verliefd op Polly" Walker".
Dinah ging op de onderste tree van het stoepje zitten. „Ben
ik nou gek, of ia het de bitte7"
„Er ,is niemand gek", zei April. „Behalve hij. Hij 1b |ek op
haar. Is dat niet prachtig? En bovendien heb ik een rijks
daalder van hem gewonnen".
„Da 's nou mijn zusje", zei Dinah, bedroefd haar- hoofd
schuddend.
April ging naast haar zitten. „Zijn echte naam is Cleve Ca-
lahan. Hij is scenario-schrijver. Hij heeft die vreselijke film
geschreven, die we gezien hebhen. De Gemaskerde Mummie.
Hij is verliefd op Polly Walker, en wat meer is, ik wil wed
den, dat hij haar krijgt ook".
„Cleve", mompelde Dinah zich herinnerend. „Maar.
maar April. Wat is dat dan met die Rupert van Deusen?"
April haalde diep adem. „Het blijkt, dat iemand, om te
proberen de politie in de war te brengen, dat verhaal over
Rupert van Deusen heeft verzonn<%. Er was geen Rupert van
Deusen. Die iemand moet de haam uit een boek of zoiets
hebben gehaald. Nou, deze man is verliefd óp Polly Walker
en hij beweerde, dat hij Rupert van Deusen was, dus kon hij
doen als 'n detective. Want hij was bang, dat zij Mrs. Sanford
had vermoord en hij wilde haar beschermen, maar,nu weet
hij, dat ^ij het niet gedaan heeft en dus is alles in orde en
zullen ze waarschijnlijk trouwen".
Dat was voor het ogenblik genoeg om Dinah te vertellen,
besloot ze.
„Gossie", hijgde Dinah,
„En ik heb met wedden een Rijksdaalder van hem gewon
nen", voegde April er aan toe. „Laten we even naar het stal
letje gaan en een paar flesjes coca-cola halen". Ze stond op
en zei. „En dan kim je me onderweg vertellen, hoe je met
Mr. Desgranges bent gevaren".
„Nou", zei Dinah. „Het was zó".
Dinah had gevoel voor details. Ze liepen de twee straten
naar het stalletje, kochten de coca-cola en waren bijna weer
thuis voor ze gekomen was tot de feiten, die ze geconstrueerd
had, nadat ze Pierre DeSgranges, Armand von Hoehne of
Peter Desmond op het strand had achtergelaten.
April schrok op. Als zij de tas met coca-cola had gedragen
in plaats van Dinah, dan zou ze die waarschijnlijk hebben
laten vallen. „Dinah", zei ze, „ik heb nog nooit een verhaal
gehoord, dat zó onwaarschijnlijk klinkt. En jij bent erin ge
trapt".
„Nu kl' t het onwaarschijnlijk", zei Dinah, „maar toen
hij-het uri crtelde helemaal niet".
„Er zijn voortdurend bewakers op het strand", zei April.
„De hele dag door. Daar had je aan moeten denken". Ze hield
op. „Misschien is het tegenovergestelde van dit verhaal wel
waar. Misschien is het wel zo, dat de bewakers geen aan
dacht zouden schenken aan een rare Franse schilder".
„April!" zei Dihah. Toen hijgde ze. „We moeten iets doen.
We moeten iets doem nu meteen!"
(Wordt vervolgd)'
theren W. van Nifterick ingenieur
van de Diepen. N.V., H van Aan-
hout, chef-werktuigkundige van
dezelfde maatschappij pp A. M.
Harmelink, sergt, majoor vliegtuig
maker van de Kon. Marine. Het ia
gebleken, dat dit drietal wel een
bijzonder goede vliegtechnische
knobbel moetbezitten, want de
Hollandse jongens doorliepen de
speciale héllcoptère-curaus met zó
goed gevolg, dat ze met de hoogste
puntenlijsten gingen schuiven,
daarbij Kun Amerikaanse studie
makkers ver achter z!ch latend.
De twee niloten en drie werktuig
kundigen vormen eigenlijk het, per
soneel van de Stichting Hefschroef-
vliegtuigen. Zjj zyn in dienst getre-
den van dit syndicaat, waar by de
marine-vlieger Sengers als be
drijfsleider optreedt.
Toen de „studenten" in Juni ge
reed waren om naar Nederland te-1
rug te keren ontving de werktuig
kundige Van Aanhout van zjjn
principaal per telegram de op
dracht ook nog even de Lycoming-
motoren en propellers, bestemd voor
Diepen's luchttaxi's, in studie te ne
men. Zo gebeurde en in korte tyd
had hjj ook deze certificaten in de.,
zak.
Kennismaking!'^
Het toeval-wilde, dat in de- aer-'
vice-hangar van de Lycomingfa-
briek, waarin onze landgenoot
werkte, men juist bezig- was met'
het in gereedheid brengen van twee
kleine sportvliegtuigen, waarmee
een vlucht rond de wereld moest
worden gemaakt De toestellen
Jiet waren Hpercubs moesten
worden voorzien van extra-benzine
tanks, een nieuwe motor en spe
ciale instrumenten.- De heer Van
Aanhout interesseerde zich natuur
lijk buitengewoon voor de grootse
vllegplannen van twee Amerikaan
se ex-oorlogspiloten en kwam daar
door in contact met één van
hen, mr. Clifford Evans. Hy sprak
met" hem af, dat de wereldvlucht
via Ypenburg zou gaan en dat hij
ervoor zou zorgen, dat zijn firma,
de Frits Diepen Vliegtuigen N.V.,
tevoren de kaarten enz. benodigd
voor het vliegen boven West-Euro
pa gereed zou maken.
Het; slot van de kennismaking
was, dat de ondernemende Hollan
der, die er zowaar geen been In zag
ook in het verre Amerika klanten
voor zijn firma te winnen, met mr.
Evans ging dineren. Bij het drinken
van een glaasje bier vertrouwde hij
zijn Amerikaanse vriend toe in. Hol
land de verzorging en inspectie van
de beide vliegtuigen op zich te-ne
men. Omdat nir. Evans erg ver
baasd keek,, vertélde de man van
Diepen, érmaar gelijk by, dat hij
binnen énkele dagen: per K.L.M.
'naar "Nederland zou vliegen en dus
zijn belde" Amerikaansevrienden
op Ypenburg kon afwachten! Top
punt van service!
