Oud-Nederlandse tradities bewaard
in Holland-Michigan
Sterke expansie van de
Russische scheepvaart
Kan water kolen vervangen?
Uw huis gereed in tien uur
Lof en eerbied voor
de Nederlandse
kolonisten
Amerikaanse levenswijs
tast Calvinistische
zeden aan
Arrestatiebevel tegen
„prof," Pootjes
De wereld van morgen
Gezegende families
Opzienbarende vinding van Belgisch
hoenderparkeigenaar
Uit nood geboren
Zo'ii huisje van 2000 dollar kunt
V overal laten plaatsen
hsudsm ik.
Wereldconcurrent
in wording
.Woensdag 27 Augustus 1947
3
Want dit is we! een der merk
waardigste ervaringen, welke men
hier opdoet: in het hart van Ame
rika hebben de afstammelingen der
Nederlandse emigranten uit het
midden der vorige eeuw, een ty
pisch Nederlandse sfeer bewaard
en een traditie hooggehouden zoals
die in het moederland zelf nog
maar zelden bestaat.
De Amerikaan voelt dat blijkbaar
evenzeer. In de toespraken van
Amerikaanse zyde gehouden, werd
vol lof en eerbied herinnerd aan de
waardevolle bijdrage door de Ne
derlandse kolonisten geschonken
aan -het culturele leven van de cos-
mopolitische eenheid, die de V.S.
vormen.
Beter dan te voren begrijp ik
thans de „goodwill", die wö in ons
land genieten de. gevoelens van
waarachtige genegenheid, die men
voor Nederland koestert en die de
achtergrond vormen ook van de
critiek, die men hier in zake de
Indonesische kwestie zo goed als
algemeen op ons beleid hoort uit
oefenen.
- Niet vergeten
Men heeft hier groot respect
voor de pioniers van 1847, die zich
door geen tegenslagen liet ontmoe
digen, maar de tanden op elkaar
zetten en doorzetten; mannen en
vrouwen, die ondanks de natuur
lijke beïnvloeding door hun omge
ving, het andere klimaat, de andere
levenswijze en -opvattingen, hun
eigen aard behielden, onverzettelijk
bleven in het geloof, sober in hun
doen, onkreukbaar in hun handel;
burgers, die de kunst verstonden
goede Amerikanen te worden zon
der de gehechtheid aan het land
hunner afkomst te verliezen,
„Cultuur is de innerlijke vrijheid
om te doen waartoe men zich ge
roepen voelt en de behoefte om an
deren in die zelfde vrijheid op te
voeden", zei mij iemand, met wie ik
over het karakter dezer bevolking
in gesprek raakte. Zij trof mij-diep
deze definitie, die getuigt van een
grote mate van levenswijsheid
een waarachtige beschaving.
De Nederlanders, die een eeuw
geleden naar Amerika verhuisden,
vestigden zich niet alleen in Michi
gan, maar ook in de staten Wiscon
sin, Ohio en Illinois. De reden, dat
het eeuwfeest van Holland, een
stadje van circa 20.000 inwoners,
in het bijzonder de aandacht trekt,
is gelegen in het feit, dat dominee
Albertus van Kaalte, de ziel der
emigratie-beweging uit die dagen,
de aan zijn hoede toevertrouwde
landverhuizers naar deze plek
gronds in de toenmalige wildernis
van Michigan bracht en daar de
grondslagen legde voor de stad
Holland, die met zyn later gestich
te „Hope College" een centrum
voor cultureel leven zou worden
voor de gehele streek.
Het was geen zucht tot avontuur,
die hem en de zijnen het vaderland
deed verlaten, evenmin een verlan
gen om elders gemakkelijker en
spoediger tot welstand te komen.
Zij werden gedreven door vrijheids
drang.
Zii waren volgelingen van de TJI-
rumse dominee Hendrik de Cock,
die in 1834 uit zijn ambt ontzet, een
afscheiding in de Hervormde Kerk
bewerkstelligde. Aanvankelijk wil
den zrj zelfs liever naar Java emi
greren, om de band met het vader
land zo sterk mogelijk aan te hou
den. Maar, zoals ds. Van Kaalte in
1872 bij een herdenkingsrede zeide:
dit plan werd door de Nederlandse
regering verijdeld; „zit durfde niet
toe te staan, dat op Java de vrij
heid zich zou ontwikkelen."
Nederlandse namen
Het waren mannen en vrouwen
uit verschillende Nederlandse pro
vincies, die als pioniers naar Ameri
ka trokken. Rondom Holland ge
tuigen de namen van verschillende
plaatsen van hun gehechtheid aan
de geboortegrond; men vindt hier
SALLY DIEKEMA, afstammelinge
van de eerste kolonisten, werd ter
ere van het eeuwfeest, tot Miss
Holland gekozen. Een reuzentoart,
waarop een getrouw model van de
woning, die de kolonisten honderd
jaar geleden voor hun leider, ds,
Albertus C. van Raalte, stichter
van de stad Holland, bouwden,
Sally sneed de taart aan, terwijl
(vj.n.r.) Hollands burgemeester Ben
Steffens, de kok, die deze banket-
bakkersdroom bakteen Miss Co-
lumbia toekijken.
(Van onze correspondent)
HOLLAND, Michigan, 15 Aug. Drie
dagen ben ik nu hier, ondergedompeld in
een zee van indrukken, zonder dat ik tijd
heb om ze rustig op me te laten inwerken.
Dat niet alleen vanwege de volheid van
het programma der feestelijkheden, waar
mede Hollands eeuwfeest wordt gevierd. Maar ook, omdat blijk
baar al de inwoners van dit stadje zich beschouwen als de gast
heren van de Nederlanders, die van overzee zijn gekomen om
dit feest mee te maken. En wat voor gastheren!
Zij hebben deze dagen ganselijk voor ons gereserveerd om
dit verblijf onvergetelijk voor ons te maken. Zij stellen hun
woningen en auto's te onzer beschikking en brengen ons van de
ene 'bezienswaardigheid naar de andere." Het „Welkom vrien
den", dat boven het in de Engelse taal gestelde feestprogramma
in het Nederlands is afgedrukt en ons overal in de stad toelacht
op spandoeken en guirlandes, is geen beleefdhëidsphrase; men
voelt zich hier welkom enthuis.
de gemeenten Zeeland, Vriesland,
Overisel, Nieuw-Groningen (ter on
derscheiding van een kolonie Gro
ningen, die ongunstig bleek gelegen
en na tien jaar naar een betere plek
werd overgebracht).
Het zijn nu alle welvarende dor
pen, waar de afstammelingen der
oorspronkelijke kolonisten als
bloemkwekers, groentetelers en
kippenfokkers allengs grote bedrij
ven hebben gesticht, welker produc
ten over het gehele land vermaard
zijn. De grote landbouwbedrijven
vindt men meer in*Iowa, waar de
stad Pella het centrum der kolonis
ten van Nederlandse afkomst is ge
worden. Maar hier in Holland en in
het nabijgelegen Grand Rapids, een
stad van ca. 200.000 inwoners, waar
de meubelindustrie een voorname
rol speelt, wemelt het onder de za
kenlieden en winkeliers van goede
echt-Nederlandse namen.
De tcrennwoordige „Dutchmen"
hier en in de buurt zijn de klein- en
achterkleinkinderen der mannen
van-Van Raalte. Ze vertellen u on
middellijk vol trots hun Nederland
se afstamming. De meesten spreken
ook nog wel een aardig woordje
Nederlands. Ze hebben erfstukken
uit de familie vol piëteit bewaard
ze kennen nog enkele Nederlandse
liedjes, draden o* het jaarlijkse tul-
penfecst in Mei vol trots hun kle
derdracht, die soms nog maar in
de verte op die van Zeeland of
Friesland gelijkt, maar een enkel
maal nog authentiek is; ze hebben,
hun gehechtheid aan het land hun
ner vaderen volop getoond in hun
spontane en prachtige organisatie
voor het verzenden varj pakjes, die
zy in ontelbare hoeveelheden bijeen
brachten en nog steeds verzamelen.
Ze zijn zeer kerks. Wie hier zich
als Nederlanders zou willen vesti
gen zonder tot de Reformed Church
of „Christian Reformed Church"
toe te treden, zou het heel moeilijk
hebben. De Zondag is hun heilig.
Ben ione-e letterzetter met wie ik
in gesprek kwam, die als Ameri
kaans sddaat de invasie in Nor-
mandië heeft meegemaakt en mee
trok naar Duitsland, vertelde me,
dat hg in dienst zijn „Hollandse
Zondag" zeer had gemist. „Weet u"
zei hij heel kernachtig, „die maakt
de «ehe! week z<T anders."
Er wordt hier. in tegenstelling
met andere streken van de V.S.,
weinig alcohol gedronken, hoog
stens bier en dan graag originele
import! Men ziet de vrouwen en
meisjes zelden roken. Zij hebben
geen rood gelakte nagels. De enige
concessie aan de nieuwe tijd zyn
en dat zeker minder algemeen dan
elders de bescheiden rood aan
gezette lippen.
Maar het wil mij voorkomen, dat
het jongere geslacht voor een in
nerlijk conflict staat. De gebonden
heid aan het Nederlands-Calvinisti
sche verleden is gebleven. Ze uit
zich nog in een zekere bezadigd-
Onderzoek naar zijn geest
vermogens
De arrondissementsrechtbank te Am
sterdam heeft vanmorgen, uitspraak
doende tegen de 57-Jarige Jooanncr
Willem Pootjes uit Hilversum, een be
wel uitgevaardigd tot onmiddelljke :n
hechtenisneming van de verlachte, die
veertien dagen geleden bij de behan
deling van zijn zaak met was versche
nen en nog steeds onvindbaar ia.
Het college verwees de zaak tegen
deze hoofdredacteur van „De Vrede
stichter", die Nederlandse militairen
aanzette tot desertie en zich uitgal
als „professor in de hogere jurisdictie
terug naar de rechter-commissans
voor ten onderzoek naar ve-daente'r
geestvermogens. De eis luidde 4 jaar*
Van DamVan Klaveren
uitgesteld
De revanche-wedstrijd tussen Luc.
van Dam en Beb van Klaveren, die
aanstaande Zondag zou plaats heb
ben in het Olympisch Stadion te
Amsterdam is tot Vrijdagavond 5
September, kwart voor acht uitge
steld.
Beb van Klaveren heeft bij de
training een schouderspiertje ge
scheurd en er zullen enige dagen
mee gemoeid zijn vordat deze bles
sure geheeld is.
Motorrenners wel naar
Tsjecho-SIowakije
De heer Stoel, lid van het dage
lijks bestuur van de Ned. Motorren-
nersbond, deelt ons mede, dat in
strijd met een bericht, gisteren door
ons gepubliceerd, de zesdagenren-
ners Van Rijssel, Boeve. Van Rijn,
Roest. Jan Veer en Drikus Veer wel
degelijk naar Tsjechoslowakije zul
len gaan, evenals het Eysing-team
met Renooy, Zeylaard en De Wit
tempo van dit land, de hoge levens
standaard, de gemakkelijkere le
vensopvatting, de behoefte om het
werk, ook het dagelijkse, zoveel mo
gelijk te mechaniseren, hun invloed
uit op de jeugd.
De naaste toekomst zal Ieren wat
uit het conflict dezer beide machten
te voorschijn zal komen, en of ook
voor het jongere geslacht de leuze
zal blijven geiden, welke de organi
satoren als slogan voor dit feest
kozen: „Het heden is de lens waar-
door het verleden wordt geprojec-
hcid. Maar daarnaast oefenen het teerd op de toekomst."
DE O SS E N WA GEN, waarmee de eerste kolonisten in 1847 aankwa-
men op de plek in de wildernis, waar zij de stad Holland stichtten,
reed mee in de Eeuwfeest-optocht.
De stad Bethune heeft de 75-jari-
ge mevr. Smaggbe gehuldigd, niet
alleen vanwege haar verjaardag
maar tevens om dat zij 27 kinderen
ter wereld beeft gebracht, van wie
er nog zeven in leven zijn. Maar zij
heeft 20 kleinkinderen 22 achter
kleinkinderen, Het gemeentebestuur
heeft aan de regering verzocht haar
de" Franse familiemedaille uit te
reiken, een beloning voor grote ge
zinnen. Mevr. Smagghc beeft zelf 23
broers en zusters gehad, en een
van haar tantes had ook 23 kinde
ren.
(Van onze Brusselse correspondent)
P dit ogenblik Is in België het gesprek van de dag gewijd aan een!
opzienbarende vinding, waaraan enkele bladen reeas kolommen heb
ben gewijd. Het betreft hier geen methode om het overvenvarmde mens
dom af te koelen doch een nieuwe vcrwarmingswyze. En het toestel
hiervoor geconstrueerd wordt niet gestookt met kolen of olie doch
met zuiver water!
te maken. De heer Joncker heeft
lang en veel gepeinsd totdat hij een
methode vond om water te ïaten
branden.
Hy maakte een apparaat, dat
hem in staat stelt brandstof geheel
of gedeeltelijk te vervangen door
zuiver water. De warmte die wordt
ontwikkeld, is zelfs veel groter
dan die van andere brandstof, ook
krijgt men onmiddellijk een grote
aanvangshitte. Een verder voordeel
is dat er geur noch rook wordt af
gescheiden, zodat een zindelijker
brandstof dan water moeilijk denk
baar is.
Aangezien Joncker nog geen pa
tent op zijn uitvinding heeft gekre
gen (hiervoor is altijd nogal wat
tijd nodig) blijkt hij wel bereid het
toestel te tonen, maar over de ont
dekking zelf bewaart hij in het pu
bliek het stilzwijgen. Toch schijnt
hrj bepaalde belanghebbenden wel
reeds meer te hebben verteld. Een
baksteenfabrikant uit Rijkevorsel
verklaarde althans dat hij'zijn hele
Het zou namelijk aan de uitvin
der, de heer Theo Joncker, de veer
tig-jarige eigenaar van een hoen
derpark te Westwalle in de Kem
pen, gelukt zijn de oude tegenstel
ling tussen water en vuur uit de
wereld te helpen door tc ontdekken,
dat gewoon water gebruikt kan
worden als een brandstof met gro
tere verwarmlngscapacltelt dan
zelfs kolen, petroleum of stook-olie.
Ook deze uitvinding, aldus wordt
verzekerd, is uit de nood geboren.
Maandenlang piekerde de heer
Joncker namelijk over 'n mogelijk
heid om zjjn kuikens In het leven te
houden cn behoorlijk te verwarmen,
zonder dat de kosten te hoog zou
den worden opgevoerd. De situatie
is namelijk zo in België, dat kolen,
petroleum en stook-olie, om niet te
spreken van gas- of electriciteits-
rerwarming, te duur is om de kip
penfokkerij nog enigszins rendabel
bedrijf, zowel de droogruimten als
de ringovens met net systeem
Joncker zou verhitten.
Naar het Belgische blad „Het
-Volk" mededeelt, zou de uitvinding
berusten op een methode om goed
koop en snel water te splitsen in
zijn beide bestanddelen: waterstof
gas en zuurstofgas, niettemin
neemt waterstofgas tweemaal zo
veel plaats in. Als men een electri-
sche vonk door een mengsel van
twee volumen waterstofgas en een
volume zuurstofgas laat slaan volgt
er een ontploffing en beide gassen
verenigen zich weer tot water. Ook
zal een mengsel van waterstofgas
met zuurstofgas of gewone atmos
ferische lucht heftig exploderen als
er vuur by komt. Dat is het zoge
naamde knalgas. Al d^ze eigen
schappen van water zijn reeds in
1181 bijna gelijktijdig door drie En
gelse geleerden onafhankelijk van
elkaar ontdekt (Cavendish, Watt
en Priestley), terwijl Franse che
mici o.a. Lavoisier, hun bevindin
gen bevestigden. De uitvinding zou
dus niet zo gek zijn. als het l(jkt. In
België wordt het tenminste waar
schijnlijk geacht, dat Joncker er in
is geslaagd de warmte-ontwikke-
ling bij het exploderen van water
stofgas nuttig te gebruiken.
EUROFESE ROEIKAMPIOEN-
SCHAFPEN
Vijftien landen, o.a. Nederland
hebben medegedeeld dat zij ploegen
zullen zenden naar de Europese
roeikampioenschappen, die Vrijdag,
Zaterdag cn Zondag a.s. op de Rot-
see bij Lüzern verroeid zullen wor
den.
Y\7AAROM ik schrijf over de
Amerikaanse pre fabricated
huizen? Omdat ze geen karakter
loze facade zijn. waarachter zich
enkele karakterloze vertrekken
voor karakterloze mensen bevin
den en evenmin het villaatje
..Mijn Droom", waarin helaas zo
vele dromen jammerlijk worden
gesmoord!
Niet omdat meer dan vijftig
firma's in Amerika thans de ..pre
fabricated" woningen bouwen.
Ook niet omdat deze tijdens da
oorloq naar het front als cantine.
ziekenhuis, bureau of als onder
komen gezonden werden en thans
voornamelijk terecht komen in de
industriële centra, waar men met
'overbevolking kampt en het te
kort aap arbeiderswoningen nij
pend is. Ook de landelijke staten
iu Amerika maakten reeds ken
nis met deze woningen, die men
zelfs al in record-tijd (60 minu
ten) kan laten zetten.
Waarom dan ^el? Ga eens mee
op bezoek in de Teriessee-vailei.
waar elk ge-prefabriceerd huis
uit vier delen bestaat, die in to
taal twaalf to,i wegen, ieder deel
vormt een volledige, loodrechte
doorsnede van de woning. Een
maal samengevoegd, staat alles
oj) zijn plaats cn kan het huise
lijk leven meteen beginnen.
Ik weet wat U zeggen wilt:
in dergelijke huizen, in de tijd
van tien uur gezet", moet de
verveling wel spoedig haar in
trede doen. Wie die vrees koes-
terd. wacht, totdat de archi
tect Norman Bel Geddes de
monstreert hoe hij een wo
ning van 27 eenheden bouwt.
Met die eenheden springt hij
om als met de blokken in een
blokkendoos: men kan er elf
verschillende huizen van
bouwen, al dan niet met een
verdieping!
De geprefabriceerde huizen heb
ben nu reeds verplaatsbare mu
ren, die het mogelijk maken in.
recordtijd de kamers te vergroten
of te verkleinen. Wilt U van de
tuin genieten bij mooi weer? Ook
dat kan radicaler dan men denkt
door do gevel, die huis en turn
scheidt, weg te nemen.
En wat heeft "Hen in 1e bren
gen tegen dit argument: de eige
naar van een geprefabriceerd
..home" huurt de grond waarop
het staat. Heeft hij genoeg van de
omgeving dan volgt eenvoudig
de verhuizing. Geen ruzie meer
over de tuin, geen ergernis over
burengerucht of het lawaai, de
rock of stand van een nabijgele
gen fabriek. Gaan de kinderen
naar school en is de afstand ver?
Geen nood: het huis wordt gezet
vlak bij de plaats waar de kin
deren het a, b, c leren; het volgt
eveneens gehoorzaam als de kiu-
öeren naar de middelbare school
of de universiteit gaan.
De firma's, die deze verplaats
bare woningen leveren, propage
ren sinds jaar cn dag de leuze,
dat men beter doet geen huis te
bewonen als men er de eigenaar
niet van is. Het gevolg? Dat
grondeigenaren meer en meer
HET HUIS IS ER voor het ge
zin en het beroep. Niet de mens
moet zijn levenswijze aanpassen
bij bet huis, maar omgekeerd: wèg
met de dictatuur van de vastge
groeide stenen mnren, van gevel,
itijl en pseudo-antieke versierin
gen, die tot nu toe van meer be
lang geacht werden dan gezond
heid en. comfort.
bun terreinen verhuren aan de
bezitters van een buis. dat men
mee kan nemen en al naar smaak
en behoefte kan veranderen.
In tien uur uiv woning kant en
klaar: lang heb ik weerstand aan
de verleiding kunnen bieden. Tot.
dat ik in California, het bloemcn-
land, een ideaal plekje vond. Toen
heb ik met twee duizend dollar
gerammeld en prompt het resul
taat gezien, zonder de vermoeien
de drukte van metselaars, schil
ders. behangers en loodgieters,
's Morgens om C uur \ing rnen
aan, 'savonds om zes uur at ik
iri mijn huis een warm maal, vol
gens inert'j 2i03. Wat dit laatste
betekent? Ergens in Newark, bij
New York., bevindt zich het be
drijf van de Ford der gastrono
men. die dank zij sloom en elec-
tricilcit voor uw warme maal
zorgt, dat in ..no time" van plas
tic borden genuttigd kan worden.
ANDRè LABARTHE.
Ajax verliest in Zweden
Gisteren speelde Ajax in het sta
dion te Stockholm de eerste wedstrijd
van zijn Skandinavische tournee te
gen een sterke stedelijke combinatie,
bestaande uit spelers van A.I.K. en
Djurgarden. De Amsterdammers hiel
den zich uitstekend door slechts met
01 te verliezen, welke stand reeds
met rust was verkregen.
Vrijdag speelt Ajax te Karlstad te
gen een locale ploeg.
Persoonlijkheid
Er was gescheld, driemaal, na
drukkelijk. doelbewust, ik deed
open.
Een onbekend heer stond op de
stoep.
Hij zei: U heeft geen persoonlijk
heid. Ik weet het.
Hij zweeg om mij tijd te geven
deze ontstellende tijding te verwer
ken. Op de manier zuals kundige
volksredenaars soms kunnen zwij
gen, triomfantelijk, vernietigend, ge
nietend van de uitwerking hunner
woorden.
Ik maakte 'n aarzelend gebaar in
de richting vac het kaartje: Aan
de deur wordt niet gekocht. Onge
vraagd.,,. Belachelijk idee; zo'n.
man kreeg je met 'n stengun. nog
niet weg.
Het sloopwerk werd hervat. U
bent geen lk-mct-hoofdlctters, die
grote juichende IK, die dwingende
kracht, voor wie de hele maatschap
pij op .Ie kniccn valt, meester en
knecht, man en vrouw.
Heb ik eigenlijk nooit zo over
nagedacht, zei ik zwakjes.
Nee, hé, daar heeft u nooit
over nagcdachl, zei de heer. nu op
beschermende toon. Dat komt om
dat u steeds tot Men heeft behoord,
die grote, grauwe, vale kudde, dit
maar graast cn kauwt en slaapt.
Weer die akelige stilte.
Maar u wilt anders, ia, spreekt
u me xnaa'* niet tegen. Ik zie 't, u
wilt losbreken uit uw kluisters. U
draagt 't in u, de kiemen van het
machtige persoonlijkheids-fluïdum.
U wilt ccn groot man worden, niet
waar? Een belangrijk man, iemand,
die de wereld iets tc vertellen heeft,
die haar kan helpen. Zoals ik u kan
helpen.
Hij haalde een bock uit z'n acte-
tas.
Zie hier, zei hij plechtig. Dit
is de bron van een gelukkiger leven.
Drink u dronken aan zijn kostelijke
nectar. Dit werk wijst u de weg
naar de persoonlijkheid.
Op het boekje stond de prijs ver
meld. Ik betaalde. Toen ik hem het
geld overhandigde, keek hij pijnlijk
getroffen, zoals een beroemd violist
bij gestommel van laatkomers.
Gisteren zag ik 'm op een café-
i terras. Z'n vrouw bestelde cn re
kende af. Tiro.
U wijst in Amerika het stukje
grond aan waar het geprefabriceer
de huisje gezet moet worden: na
epkele uren zonder metselaars,
schildersbehangers en loodgieters
betaalt U 2000 dollar en de zaak 1.598.000 ton dw, tot 1.784JI0Ö ton dw.
is O.K.
Voor de oorlog reeds spande de
Sowjct-Unic zich krachtig; in
haar koopvaardijvloot, die van
staatswege wordt geëxploiteerd,
te verbeteren en te vergroten mei
als resultaat, dat zü in 1939 drie
maal zo groot was als in 1924, het
jaar, waarin het Centrale Ont
werpbureau belast met' de sti
mulering van de Russische
sc heepvaart werd gesticht.
Deze Sowjet-Russlsche inspan
ning om zich op scheepvaartge
bied te doen gelden, heeft zich
ook tijdens en na de oorlog ge
manifesteerd, waardoor te ver
wachten valt, dat de Sowjct-Unie
omstreeks 1950 als een ernstige
concurrent in het wereldscheep-
vaartverkccr zal gaan optreden.
De „New-York Herald Tribune'
schrijft in een artikel, dat. ofschoon
de Russen zelf geen officiële gege
vens verstrekken dat doen zi
nooit, ook niet wat "betreft de
scheepsbouw -de United States
Maritime Commission heeft vastge
steld, dat de Russische koopvaardij
vloot sinds J939 is gegroeid van
door Craig Rlce
Vertaald door Ada Campers-
Toen was er geen excuus meer om nog langer in de eet
kamer te blijven. Ze ging naar de keuken, deed zeep en
water in het afwasteiltje en zag de mogelijkheid onder de
ogen van huis weg te lopen. Ze was aan het zilver toe toen
April de keuken in kwam.
„Dxnah, hij is geen spion. Hij is verslaggever. Hij schrijft
boeken over spionnen
„Droog de glazen af", zei Dinah.
April pakte een theedoek. Archie kwam de keuken in
stormen en zei: „Hé Dinah! Weet je wat?"
„Ga de prullemand leeggooien", zei Dinah.
April en Archie deden zwijgend wat hun was opgedragen.
Dinah ging verder met afwassen en schalen en pannen weg
zetten.
April keek naar haar. Er zou een lange dag van onver
schilligheid voorbij gaan voor Dinah vragen zou stellen over
Pat Donavan.
Archie kwam terug en zette met een bons de prullemand
neer. „Hij schildert water", zei Archie. En hij voegde er een
geluid van verachting aan toe.
.Archie", zei Dinah ijzig, „zet de pannen en schalen weg.
EnApril, er zit een pluisje in het glas, dat je het laatst hebt
afgedroogd".
April en Archie wisselden blikken en knipoogjes. April
wreef het glas nog eens op en Archie begon de pannen en
schalen weg te zetten,
„Weet je Archie", zei April, „ik wil wedden, dat dit boek
reuzeveel verkocht zal worden. Misschien komt er zelfs wel
een film van".
„Ja", zei Archie enthousiast. „Over hoe hij door heel Euro
pa spionnen achterna heeft gezeten, terwijl hij net deed als
of hij voor een krant werkte".
„En hoe hij echt die Armand von Hoehn'e leerde kennen.
Gossie! Ik begon zo langzamerhand te denken, dat er in wer
kelijkheid niet zo iemand bestond".
Dinah zei niets.
„Het was toch knap", zei Archie, „dat die.... die.... hoe-
heet-ic-ook-weer.
„Donavan". zei Dinah, enpraat niet zo vlug".
April en Archie knipoogden weer tegen elkaar en April
zei: „Hé Dinah, we wisten niet dat je luisterde".
„Ik luister niet", zei Dinah. „En maak niet zo'n herrie".
Het was even stil en toen zei Archie: „Nou, het was in
ieder geval knap. dat wou ik maar zeggen".
Het is toch typisch", zei April, „zoveel als er waar was
in dat verhaal, dat hij aan Dinah heeft verteld. Dat hij al
die verschillende talen sprak en zo. En dat hij zijn baard
had laten staan en probeerde te doen als Armand von
Hoehne. terwijl hij voorgaf, dat hij iemand anders was en
nooit zijn hemdsmouwen opgestroopt had, zodat niemand
zou merken dat hij geen litteken op zijn linkerarm had. Hij
kreeg het zo ver, dat die sufferd in New York brieven aan
Mrs. Sanford wilde schrijven om het te doen voorkomen
alsof hij werkelijk Armand von Hoehne was. die beweerde,
dat hij iemand anders was.... en...."
„Wacht even", zei Dinah cn liet de vaatdoek vallen. „Heeft
hij dat gedaan?"
April en Archie staarden haar onschuldig aan en zeiden
allebei tegelijk: „Wét gedaan?"
En nadat ze beiden plechtig een wens hadden gedaan, was
Dinah helemaal vergeten, dat ze kwaad was. „Heeft hij het
zover gekregen, dat die brieven
„O, bedoel je dat", zei April. „Ja natuurlijk. 2e dachten
zó; als er spionnen waren en als die spionnen dachten, dat
hij Armand von Hoehne was. dan zouden die spionnen met
hem in contact proberen te komen. Alles wat hij te doen
had, was zijn baard te laten staan, schilderijen schilderen en
lokaas zijn".
„Water schilderen", zei Archie. „En..., enenen
ze wisten, dat Mrs. Sanford een heleboel verdenkingsmen
sen kende
„"Verdachte mensen", zei April.
„Nou ja, goed. In ieder geval hadden ze uitgemaakt, dat zij
wel beter dan iemand anders spionnen zou kennen".
Dinah haalde diep 'adem-en zei: „Is dat allemaal echt
waar?"
„Dinah!" zei April. „Je denkt toch niet, dat we je voor de
gek staan te houden?"
Dat was nu net precies verkeerd gezegd. Dinah keek haar
woest aan, wrong de bordendoek uit, hing hem op en zei:
„Het interesseert me geen, fluit!" Ze zette het afwasteiltje
met een klap in het kastje onder het aanrecht en liep naar
de deur. Daar bleef ze staan. „Nou, en waarom is hij er dan
op zo'n gekke manier vandoor gegaan? En heeft bij werke
lijk spionnen gepakt?"
..En of!" zei Archie. „Dat proberen we je nou juist te ver
tellen, maar het interesseert je niet, omdat je
April schopte Archie aan en zei: „Ze hebben een heel
spionnage complot opgeruimd. Eerlijk. En dat kwam door
dat jij maakte, dat de Intelligence Service hem op het spoor
kwam. Daarom moest hij hem als de wind smeren. En zij
ik bedoel de spionnen.zouden hem helpen ontvluch
ten, maar hij leidde de Intelligence Service met opzet naar
de plaats waar zij waren. En Mrs. Sanford had er in werke
lijkheid niets mee Ie maken, dat was alleen maar een mid
del, dat hij probeerde, maar het lukte niet".
Ze hield even op om adem te scheppen en zei: „Het mag
nog niet in de kranten komen en we moeten het geheim
houden, maar hij gaat een bock schrijven over alles, wat hij
heeft gedaan. En hij zegt. dat jou alle eer toekomt, omdat je
zo knap was hem te betrappen en daarom moest hij hem
smeren en zo".
„Ik!" zei Dinah. Haar wangen begonnen te gloeiem
„Ja, ju", 2ei Archie opgewonden. „Hij zei.hij zei.hij
zei.
April ging vlug verder. „Hij zei dat de politie of de Intel
ligence Service je eigenlijk voor hem moesten laten werken,
omdat je zo'n reuze goeie detective zou zijn en omdat je
een genie bent in het ondervragen van verdachten. Alsje
blieft!"
„Mijn zusje!" zei Archie vol trots.
„AHemensen", zei Dinah, nu met vuurrode wangen. „Ik
heb niets gedaan".
..Hij zei. dat het vreselijk knap van je was dat verhaal
over Peter Desmond niet te geloven maar meteen de Intel
ligence op te bellen", zei Archie.
„Ja maar", zei Dinah langzaam, „zo was het toch niet pre
cies". (Wordt vervolgd.)
Tot de vloot van thans behoren o.rru
94 LibeHy-schepen. in het kader van
de Lend Lease Bill door Amerika ge
leverd en verder een flink aantal
vracht- en/of passagiersschepen, die
Rusland als herstelbetaling kreeg
toegewezen.
Het nieuwste Russische economi
sche en industriële plan voorziet ia
het herstel van door de oorlog ver
woeste scheepswerven en de bouw
van twee nieuwe, één aan de Zwart®
Zee en één aan de Oostzee. De bouw
van een drijvend droogdok met een
capaciteit van 50.000 ton werd vol
tooid, terwijl de voornaamste zeeha
vens worden of zijn hersteld en ver
groot. Meer dan de helft van de door
de Duitsers of door de Russen zelf
tot zinken gebrachte schepen werden
gelicht en hersteld in gebruik ge
nomen.
Rekening houdend met de toe-
nemende af Ie ver in gsm ogel jjkh et-
den der scheepswerven e» een
verbetering der havenultmstiii-
gen, verwacht de Sowjet-Unle,
dat omstreeks 1950 de hoeveel»
held door Russische schepen ver
voerde goederen verdobbeld zal
zün. i
Transoceanische route*
Sinds het einde van de oorlog zijn
de Russen verschenen op diverss
trans-oceanische routes, waarop zij
vroeger voeren en brengen tevena
nieuwé' lijnen in ontwikkeling als
bijvoorbeeld de route van Wladiwos-
tok naar de havens aan de Pacific»
kust van Amerika. In October 1945
vertrok het vrachtschip Alexandr.
Suvorov als eerste schip in de vast®
dienst tussen Moermansk en de Ver
enigde Staten. Twee maanden later
werd een geregelde vracht- en passa»
giersdienst tussen de Zwarte zeeha
ven Odessa en de U.S.A. geopend. In
het begin van dit jaar werd een
vrachtdienst tussen Leningrad en
Noord- en Zuid-Amerika ingesteld,
alsmede de dienst tussen dezelfde
Russische Oostzeehaven en Stockholm
en Kopenhagen, Het grootste Russi»
sche passagiersschip, de 17.870 ton
metende Rossia ex Patria van d®
Hamburg—Amerika Linie te Ham
burg met 'n accommodatie voor 450
passagiers maakte alreeds tweemaal
een reis tussen Odessa en New-York.
Twee andere ex-Duitse passagiers
schepen, de Caribia en de Iberia
werden in New-York opnieuw inge
richt en in dienst gesteld. De Iberia,
herdoopt in Pobeda, vaart thans tus*
sen Odessa en Batoem.
TUINKALENDER
WOENSDAG 27 AUGUSTUS.
Wanneer zich tussen het kiezel vart
de paden van de tuin of lussen
straatstenen telkens onkruiden ble
ven ver lonen, dan kunnen deze itou
du- gedood dooi uit strooiing of be*
sproeiing met bepaalde bl feilde slof-
fen. Hiervoor gebruikt men o.a. Na
friumc/doraat. Biern maakt mett
een oplossing van 1 d 2 delen op 100
delen water en giet 1 A 2 liter per.
vierkante meter. Dit geschiedt bij
voorkeur na een regenbuide bodem
mag niet droog zijn. In dc tuinbouw-
handel zijn ook verschillen 'c van
dergelijke middelen onder allerlei
benamingen verkrijgbaar. Hiervan Is
vatriumchloraaf meestal ook 't werk
zaam bestanddeel Daar deze mid
delen dodend zijn voor iedere plan
tengroei moet men bij het gebruik
ervan zeer voorzichtig zijn. Het mag
nimmer op hef, gras of op de plan
ten van de tuin terecht komen. S. In
