w
m
Van Timor naar Tandjong Priok
in dertien dagen
Cees Laseur over zijn
nieuwe gezelschap
Het vletje van de „Alk" gaat
uit passagieren
Vier regisseurs voor het
Rotterdams toneel -
m
IN HOLLAND-MICHIGAN SPEELT HET
HOLLANDSE PIEREMENT
Scheepsrat exit
Met de Alk rond
de wereld (XVII)
Kweekschool voor
onderwijzers
In September opening
aan Vredenhofweg
Unieke reclame-actie
van winkeliers
pdiüecuntec
D e Haagse Comedi e
Het kwartet stelt
zish
voor
Onze nationale trots
in het geding
KLM WON YELE
VRIENDEN
Donderdag 28 Augustus 194"
3
De tocht door Timor met de A.R. was dermate goed bevatten dat IK
een aanbieding om per jeep een rit over het hele eiland te matten met beide
handen aangreep. Het zou een vierdaagse inspectietocht worden en mijn
gastheer was ditmaal Kapitein Schuddebeurs, een echte Rotterdammer.
Timor Is een mooi en vruchtbaar eiland, doch het slaehlottcr van erosie,
het onvruchtbaar worden door liet wegspoelen van de taag teelaarde, die
door vegetatie op de rotsen wordt vastgehouden. De bevolking brandt het
onkruid weg maar hierbij gaat veel vegetatie verloren, de enorme regenval
doet de rest en via de snelstromende rivieren komt ze tenslotte in zee terecht.
mijn kooi en tijdens mijn afwezigheid,
zodat ik ineens klaar wakker was.
Naar tiet beet is in vroeger jaren
een struikachtig gewas aangeplant,
afkomstig van'andere eilanden, het
uitgebreid wortelstelsel moest de
erosie tegengaan. Over goed groeien
had men niet te klagen, maar later
bleek, dat men het paard van Troye
had binnengehaald, de struik liet zich
niet meer verdelgen en vormt een
zich snel uitbreidende pest, waar men
schier machteloos tegenover staat,
zoiets als de konijnenplaag in Aus
tralië maar dan nog zonder het vlees
en de vacht!
,In de vlakte van Secon onderneemt
de Nederlandse regering een flink
opgezette poging tot mechanische
rijstbouw. Zou dit slagen, dan be
hoeft Timor geen rijst meer te impor
teren, misschien zou het zelfs kunnen
uitvoeren, want er liggen verschei
dene vlakten die men geschikt acht
Zo langzamerhand naderde de ver
trekdatum, reeds eenmaal uitgesteld
op advies van de Resident met het
oog op de onzekere toestand. Inmid
dels hadden we de nodige reparaties
aan zeilen en tuig verricht, water
geladen en waren we des avonds met
een stoel op onze rug naar de bios
coop getrokken.
De Aleester was vreselijk kwaad
geworden op onze scheepsrat; nadat
dit ondier de reserve-zeilen had aan
gevreten, was het aan zfjti beste
broek begonnen en dit koste de rat
het leven. Zelfs aan het geduld van
de Meester Is een einde, evenals aan
zijn broeken voorraad. Het kostte hem
een halve nacht en twee revolver
patronen, maar het ondier zou geen
broeken meer eten.
Enkele andere kleine avonturen
zorgden op de rede van Koepang
nog wat voor afwisseling. Zo ging
op zekere dag het letje uit passagie
ren en bijna was het haar gelukt te
- ontsnappen aan het slavenleven, dat
zij aan boord van de Alk heeft te
verduren, ware het niet, dat de spie
dende blikken van de reeds uren zoe
kende bemanning tenslotte een atipje
hadden waargenomen en, erheen tuf
fende, het onverantwoordelijke klein
tje weer aan de neus terug nqar de
rede sleepten. Het komt nog wel eens
voor, dat een schip achter een anker-
boei zinkt; dat de boei vóór het
schip wegzinkt, komt minder voor,
•naar de Alk maakte ook dit mee. Ja,
het is wel een bijzonder schip!
Nog juist voor ons vertrek waren
wij in de gelegenheid een jaarmarkt
mee te maken, een groot feest voor
de bevolking. Wij zagen er dansen
uitvoeren in werkelijk kostbare kle
ren met een kapitaal aan zilveren
versierselen, afhangend van de hoofd
band en de gordel. Deze fraaie cos-
'iiums zijn het eigendom van de
Radjah en komen alleen bij bijzon
dere gelegenheden te voorschijn, zij
worden dan gedragen door de be
roepsdansers van de vorst. Alle pro
ducten uit zijn district werden op
deze markt aangeboden en een
prachtcoilectie kains, lendendoeken
van een bijzonder mooi weefsel,
noodde tot kopen maar de prijs was
hoog, en in mijn beurs was het
iuist eb.
We reden naar boord in de wagen
van de resident en namen afscheid
bij het wachtende vletje, waarbij
mevrouw ons voor de reis een bus
heerlijke Timorkoffie ten geschenke
Haf. Nog heel lang zullen deze vrien
delijke mensen ons in het geheugen
blijven.
Drie en een halve week waren
verstreken sedert onze aankomst, de
tijd vliegt en de kalender wees alweer
26 juli aan toen wij langzaam de
nacht intuften en onze gedachten
gingen richten op wat vóór ons lag,
het hart van Java, Batavia.
Knobbeliye zee
De Marine had ons een route voor
geschreven en zo gingen wij bezui
den java langs, een dertig tot vijftig
mijl uit de kust, waar wij bovendien
minder last hadden van de invloed
van land en wind, ook zonder dat
was de reis hobbelig genoeg. De
lange Oceaandeining vindt op de
Javakust haar eerste weerstand na
duizenden mijlen en is vanzelfspre
kend hierover gebelgd, hetgeen zich
uit in een knobbelige zee, waarin de
Alk huppelde en slingerde alsof ze
was vergeten dat er ook nog een be
manning aan boord was. Op een
nacht kwam er een zeetje, precies in
Op de Javakust kregen we een
flinke haai aan de lijn, maar aange
zien de kapitein juist aan bet obser
veren was moest het beest maar
even wachten met het gevolg, dat
later, bij het Inpalmen, de haak uit
zijn kaak scheurde en we het mon
ster verspeelden. Jammer, de kapi
tein timmerde in gedachten de staart
reeds aan de boegspriet, de meester
zou de kop uitkoken om een stel
mooie kaken te verzaimlen en ik had
mezelf vijftien nieter film toegedacht
van een haaicnvangst!.
Eindelijk is er weer post van stuur
Hoogstrate zèir, die in dit artikel
nog enkele bijzonderheden van XI-
mor geeft en de reis tot aan Tand
jong Priok, de haven van Batavia,
besihrljft. Onze lezprs wisten het
nog niet, maar de Alk had een
scheepsrat, .had, want de stuur
man heeft hem alleen bij zijn lezers
geïntroduceerd om melding te kun
nen maken van Zijn gewelddadig
einde. Met de haaienjacht verliep
h°t op dit traject minder gunstig.
Ei'cst U maar
In'de grijze ochtendschemering lie
pen we langs de beruchte vuurspu
wende berg Krakatau en de vrien
delijke eilandjes Toppershoedje, Bra-
band hoedje en Dwars-sn-de-weg, toe
passelijke Hollandse namen.
Dertien dagen na vertrek van de
rede van Koepang lieten wc 's avonds
iaat het anker vallen voor Priok, er
waren echter zóveel lichtjes, dat we
de havenlichten niet met zekerheid
konden onderscheiden en veiligheids
halve maar ankerden. De andere mor
gen bleek het ons dat we precies
naast de havenmond voor anker wa
ren gegaan en we op tuften op ons
gemak naar binnen. Priok, de grote
en drukke haven van Batavia was
bereikt!
Twintigduizend zeemijlen had de Alk achter de rug toen zij de haven
van Tandjong Priok binnenliep. Twee maanden blijft het jachtje in
Bat a via.
Naar wij vernemen, zal de ge
meentelijke kweekschool voor de op
leiding van onderwijzers en onder
wijzeressen begin September her
opend worden in de gewezen be
waarschool aan de Vredenhofweg 25
in Kralingen.
Deze bewaarschool was tot na too
in gebruik al* desinEectie-inrichting
van de G.G. G.D.
Het zal nog wel enkele jaren du
ren. voordat de kweekschool weer
in haar oorspronkelijk gebouw ;nu
fladstimmerhuis aan de Veemarkt)
kan gevestigd worden.
Vliegtuigen boven de
Goudse singel
De honderd „van ouds bekende"
winkeliers van de Goudse singel,
van wie velen door oorlogshandelin
gen v.crden getroffen, gaan weer
eens een reclame-actie op touw zet
ten. En het wordt cr ditmaal een,
zoals er in Nederland nog nooit een
vertoond is. Iedereen kan er aan
mee doen en men behoeft maar te
bukken, een biljetje op te rapen en
tc lezen.
Zaterdagmiddag tussen twee en
drie uur zullen speciale Goudse
-angel-vliegtuigen boven de stad
\crschijnen, om niet minder dan
500.000 strooibiljetten te versprei
den. Met de gevonden biljetten kan
1 men naar de Goudse singel gaan
om In de winkel-éalages te zien of
i men winraar is van een der talrij-
1 ke uitgeloofde prijzen. Er zijn hier
aan duizenden guldens besteed. Een
v talage-wedstnjd der deelnemende
winkeliers ondersteunt de actie.
40 JAAR IN DIENST
öp 2 September a s. hoopt de heer
J. Elzerman de dag te herdenken,
waarop hij 40 jaar geleden in dienst
trad bij de firma Am. Theod. Soiling
en Co., alhier, alwaar hij thans als
1 procuratiehouder werkzaam is.
Buckingham Palace, het uitwendig sombere, begin 18e eeuwse paleis
van de Engelse koninklijke familie was oorspronkelijk een boswach
terswoning in een moerbeituin! (Onder Jacobus de eerste). Dat het
inferieur een geheef andere indruk geeft, toont deze foto van de pom
peuze gele salon met zijn mengelmoes van stijlen.
TUINKALENDER
DONDERDAG 2S AUGUSTUS. -
In vele turnen bloeit hans de Canna,
l"disch bloemrlel.
Zowel door de f0rSe bladeren als
iL f' se!e oranjekleurige
dtZ nl,™ 1 m. '"'Olgetvas de aan
dacht. De canna s hunnen een hoog
te van 80 a 125 centimeter bereiken
en zijn zeer geschikt voor aanplan
ting m borders of ergens tussen lage
heesters. Ze moeten in de volle zon
slaan en liefst op een beschutte
plek. In he\ najaar worden de sten
gels tot bij de grond afgesneden en
de knollen uif de grond gehaald.
Deze worden daarna met de aanhan
gende aarde gedroogd er tijdens de
winter bewaard. Ze mogen dan niet
te koud liggen, doch in een matige
temperatuur.
Het Rotterdams Toneel komt
In de gelukkige positie te ver
keren, dat het over vier regis
seurs zal beschikken, regis
seurs die hun sporen hebben
verdiend en van wie veel ver
wacht Itan worden. Gistermid
dag was dll kwartet ter ken
nismaking met de pers bycen
in Rotterdam on by die gele
genheid heeft een van hen, de
directeur Ko Arnoldi, zyn col
lega's geïntroduceerd. Het \vs-
ren do heren Richard Flink,
Joan Remmelts e*> Raul Storm.
Richard Flink heeft een grote
staat van dienst en heeft o.a. de re
gio gevoerd in stukken van Molière,
van S tri nel berg. Langen dijk cn ook
bekendheid gekregen door zijn re
gie van „Via Mala", „Atlas Hotel",
terwijl zjjn bewerkingen van Ferdi
nand Huyck en. de Uylenspieghcl
nog- vers in het geheugen liggen.
Joan Remmelts heefr, ook als re
gisseur, epn welbekende naam.
Herinnerd werd aan zijn „Soubret
te", „Barbara", „Fonkelende
Stroom", „Vijfde Colonne". „Blight
Spirit", „Candida" en „De roep van
dc tortel".
Paul Storm, die de regie voert
over het stuk waarmede het Rot
terdams Toneel opent, Shake-
speare's „Veel leven om niets",
heeft zijn opleiding in Frankrijk
genoten en vele internationale
tournée's gemaakt, lustrumfeesten
georganiseerd en meermalen regie
gehad in belangrijke opvoeringen.
Over Ko Arnoldi sprak de inlei
der. de heer Arnoldi, uiteraard niet
en het l$kt ons ooi; overbodig uit
diens enorme programma van
werkstukken een opsomming te ge-
Over de stukken
De ,^?rer> regisseurs hebben in
deze byeenkomst elk voor zich en
kele opmerkingen gemaakt, waar
uit bleek, dat de moeilijkheden die
hier bestaan, doordat met een to
taal nieuwe troep een geheel nieuw
repertoire moet worden opge
bouwd, zeker met enthousiasme
overwonnen kunnen worden.
Paul Storm vertelde iets over het
openingsstuk, dat in décors van
Nico Wijnberg en met de muziek
van Arnold Juda naar zijn overtui
ging volmaakt geschikt is voor een
feestelijke openingsvoorstelling.
Shakespeare schreef dit blijspel in
dezelfde periode waarin „As you
like it" werd geschapen cn hoewel
de hele inhoud een diepere zin
heeft, is het toch gespeend van
melancholie, of tragiek.
Vrijwel de hele troep zal er in op
treden. Hoofdrollen zijn toever
trouwd aan Rie Gilhuya, Ko van
Dijk, Dolf Rijkens, Mieke FJiok-
Verstraeten, Joan Remmelts, Cees
Brusse Burgdorffer en Paul Storm.
De muziek wordt uitgevoerd door
e!f solisten van net Philharmonisch
Orkest onder leiding van Maurice
van IJzer.
Tot de eerste stukken die daarna
opgevoerd zullen worden, behoort
„AH my sons", van Arthur Miller,
een Amerikaans stuk. dat volgens
Joan Remmelts, die het zal regis
seren- volkomen in deze tijd past.
Het is, aldus de heer Remmelts,
van een geserreerde taal en biedt
met een minimum aan middelen
DE VIER REGISSEURS van net
Rotterdams Toneel verenigd aan de
ingang van onze nieuwe schouw
burg. Van links naar rechts; Joan
Remmelts, Ko Arnoldi, Paul Storm
en Richard Flink.
een maximum aan indrukken. Het
gaat om de menselijke wezenlijk
heid en integriteit en werpt diverse
morele problemen op.
„AH my sons" speelt in de oorlog
en brengt twee families ten tonele
waarvan de vaders compagnons
zijn van een machinefabriek. Ze
krijgen de kans oorlogswinst te
maken, hetgeen het conflict op
werpt ten opzichte van de zoon aan
het front, die oen andere kijk op de
wereld heeft gekregen.
De opvoering van dit stuk kan in
begin October tegemoet worden ge
zien. De belangrijkst» rollen wor
den vervuld door Richard Flink.
Willy Haak. Joan Remmelts. Mieke
Flink, Cees Bruose, Adolf Rijkens
en Georgette Reyewski.
Vastgesteld is verder, dat wel
dra ten tonele wordt gebracht
Corteau's „Tweehoofdige adelaar",
een stuit dat jn Londen en Parijs
oen groot publiek succes opleverde
en dat men gaarne voorlegt aan het
Rotterdamse publiek, in het ver
trouwen, dat de stijl van Cocteau
(de maker van de film „La Belle
et la Béte) hier aanvaardbaar is.
Spoedig daarna zou dan Sartre's
„I-Iuis Ctos" volgen.
Hot heeft geen zin roods diep in
de toekomst van ons Rotterdams
Toneel te tasten, doch wij kunnen
meevoelen de uit-soraak van de
heer Remmelts, die van mening is,
dat hier bozig is een rijk. gevarieerd
en sterk repertoire te groeien. Ook
hij sprak de wens uit. dat er Ne
derlandse toneelstukken op de
voorgrond zouden komen die het
spelen waard zijn.
In het begin van dit jaar ontving
Cees Laseur, die sedert 1032 leider
is geweest van het Centraal Toneel,
en zich op dat ogenblik in Now
York bevond, van de Haagse Kunst
stichting het verzoek om voor de
aanvang van het nieuwe toneelrei-
zoen een gezelschap te vormen.
Na z'n terugkeer in Nederland is
de heer Laseur onmiddellijk aan 't
werk getogen en het resultaat
hiervan zal het Haagse publiek op
5 September in de Koninklijke
Schouwburg kunnen keuren, vvbo-
neer de nieuwe groep „State of the
Union" brengt, '11 met de Puiitzer-
prijs 1946 bekroond stuk van Ho
ward Lindsay en Russell Grouse,
dezelfde auteurs, die faam maakten
met „Life with Father".
Het gezelschap, dat „de Haagse
Comedie" is gedoopt en. voorlopig
\oor één jaar de Koninklijke zal
bespelen, 7al ook cider* lm het land
optreden, doorgaans om de veertien
dagen 's Maandags In Amsterdam
en 's Woensdags In Rotterdam, dat
op 10 September met dit Haagse
toneel kind zal kennismaken.
Over de samenstelling van troep
on repertoire heeft de heer Laseur
reeds enige maanden geleden het
nodige meegedeeld. Hieraan, kan
toegevoegd worden, dat b|j de da
mes Ida Wasserman, Hanny Si
mons, Nel van Aren, Eily Bakker
en Corrie* Weier de gelederen zijn
komen versterken cn bjj de heren
Arend Haur. Anton Roemer, Firn
Dikkers, Wim Hodden en Koos Si-
monis.
Bij de opbouw van het repertoire
streeft Cees Laseur naar een zo
groot mogelijke verscheidenheid.
Hij wil zijn troep niet in 'n bepaal
de richting stuwen. Dit als, ant
woord aan diegenen, die hem het
verwijt maken van „liefst alleen
maar aoeiety-stukken" te geven.
Zonder het direct in de omvang
rijkste stukken te willen zoeken, is
de leider van de Haagse Comedie
zich welbewust van de mogelijkhe
den, die de overgang van het Am
sterdamse Centraal Theater met
z'n kleine toneel naar de grotere
Koninklijke, hem bieden. Hij hoopt
m staat te zrjn van tijd tot tijd
gastregisseurs uit tc nodigen. Zo
neemt Cruys Voorbergh Lo Tom-
beau sous l'Arc de Triomphe voor
z'n rekening. Ook de jonge regis
seurs wil hy graag kansen bieden.
Voorts zullen gastspelers optreden;
Tilly Lus keert na "zeven jaar weer
op dc planken terug.
En technische bijzonderheid; bij
de Haagse Comedie zal tussen de
bedrijven niet gehaald worden.
Volgens een bericht in „Het
Dagblad" te Batavia mogen Ne
derlandse militairen niet deelne
men a- de cricketvvedstrijd. die
dit weekend tussen een Neder
lands cn Brits team bij de vie
ring van de verjaardag van Ko
ningin Wilhelmina gehouden zou
worden.
Het >liia betreurt deze beslis
sing, die genomen is naar aanlei
ding van het verbod van Britse
zijde tct het verlenen van toe
gang aan Nederlandse militairen
in Nnaficlubs te Singapore, doch
beschouwt haar nis „onvermijde
lijk cn gebeden door Nederland
se nationale trots".
Geschreeuw om wol
Voor het beroep van lompenman
is U niet zo maar geschikt. O nee.
V hebt daarvoor nodig; een pak
kende lokroep, om Uw aanwezig
heid aan de clientele kenbaar te
maken, en onafscheidelijk daaraan
verbonden, een stemgeluid, capabel
om deze slogan boven 't stadsge-
ruis uit te laten sty gen; voorts een
grote mate van moreel overwicht
en een meesterlijke bcnccrsmg der
gelaatsspieren, teneinde Uw clien
tele de overtuiging te geven, dat U
er hoegenaamd mets aan gelegen
is haar surplusgoederen af tc ne
men, integendeel, dat zy het als een
vorstelijke gunst Uwerzijds dienen
te beschouwen, indien U bereid
bent U over die artikelen te ont
fermen.
Wijders dient U een vlijmscherp
onderscheidingsvermogen te bezit
ten en een geheugen ais een not,
zodat U in één oogopslag kunt con
cluderen wat voor vlees U m de
kuip hebt, willig of niet, lager bie
den of toeslaan.
En dan Uw activa! U moet ver
schil kunnen malton tussen lompen
en lompen. Lompen, alleen geschikt
voor de papiermolen, en op non-
actief gestelde stukken textiel,
waar bekwame vingers weer res
pectabele tweede hands dekking
van kunnen maken.
En indien ge al deze bijzondere
eigenschappen bezit, dient ge ten
slotte te bedenken, dat de spoeling
verdund wordt door talrijke colle
ga's, minstens even bespraakt, ge
wiekst cn vakkundig als U en wel
licht wat meer ervaren.
U kunt misschien nu ook enigs
zins begrepen, met welke gevoelens
de politierechter één dezer dagen
vervuld raakte, toen hy twee kam
pioenen in deze bedrijfstak voor z'n
stoel zag verschijnen.
De verdachte lompenman, een
klein, vief Italiaantje, uit wiens
mond een onophoudelijke woorden
stroom vloeide.
De benadeelde, een hoofdige boer.
die dc Zuidelijke klankenvloed
steeds onderbrak met: hou jij je
mond rekel, ik heb de eed afgele
gen.
Het ging om 'n pakhuis. Een
wonderlijk pakhuis. Allebei hadden
ze daarin een verdieping om hun
lompen, in op te slaan. Maar er
was méér; een luikie tussen de
twee verdiepingen. Luigi zou door
dat luikje zyn heengekropen en een
zak wol hebben gestolen van Ba
rend.
ik heb ze zelf herkend, zegt
Barend, 't was heel speciale wol,
bruine, ik 2ou ze uit duizenden kun
nen herkennen.
Luigi stuift op. Hij heeft 'n nauw
sluitend alibi voor de tyd, waarin
het laakbare feit zou zijn geschied.
Er volgt 'n debat over de situatie
van 't luikje, mede in verband met
zijn bereikbaarheid. Barend doet in
gewikkeld over krammen en kran
ten. die juist zo bevestigd waren,
dat 'n indringer niet ongemerkt
kon passeren.
De politierechter komt er niet
meer aan te pas, de rivalen gaan.
elkaar bijna te lijf. Barend zwaait
gevaarlijk met z'n stokje. De poli
tierechter roept 't stel tot de orde.
Helpt niet. .De ruzie laait ai hoger
op.
Aanhouden, zegt de politie
rechter, er zyn niet genoeg getut-
gen. Hy geeft het niet op. Zij ook
niet. Op straat horen we ze nog be
zig.
(Van onze correspondent).
HOLLAND-MICHIGAN, 17 Aug.
Tegen tie wanden van mijn ho
telkamer slaat het geluid op van
liet pierement, dat in dc hoofdstraat
staat te spelen. Het was al deze da
g-en feest in Holland, maar vandaag
zijn alle zaken gesloten cn is de he
le bevolking uitgelopen om de grote
historische optocht te zien. Een op
tocht vol ernat en luim, %'oorafge-
gaan door het muziekkorps der oud
gedienden van Nederlandse afkomst,
waarachter in auto's tie vrouwen,
die in beide wereldoorlogen man of
zoon verloren cn een praalwagen ter
herdenking der gevallenen uit deze
streek. Dan, eveneens op een praal
wagen, de voor deze gelegenheid ge
kozen Miss Holland een blond
meisje. Hollands welvaren, Sally
Dtekema, kleindochter van G. J. Die-
kema, die gezant was in Nederland.
Dan vnlgg de K.L.M. die hier, waar
over direct meer, geweldig in trek
is, en het pierement bovenop een
vrachtauto, door de menigte extra
toegejuicht, streng bewaakt door
zijn maker Möhlman, die hier hoog
tijdagen viert.
Met het orgel doet de luim haar
intree. In een reeks oude koetsjes,
boerenwagens en andere voertuigen
passeren de oudste inwoners van
Holland en omgeving, de meesten in
Hollandse klederdracht. Daarachter
komt een potsierlijke stoet antieke
kinderwagens uit de jaren 1847
1900, met trotse moeders cn argeloze
kleintjes. Ook de oudste auto's zijn
uit de garages gehaald, vehikels van
de wonderlijkste vormen, gereden
door de eigenaars in de kledij uit
de oude tijd: met pandjesjas, hoge
hoed, zware knevel en bakkebaard.
De 92-jarige heer Brouwer bestuurt
vol trots zijn eerste Fordjei Ter ver
gelijking brengt de stoet dan de al
lerlaatste modéllen der zelfde auto
merken.
Op gelijke wijze brengt een afde
ling in de optocht die bijna twee
uur duurde de oudste en nieuwste
landbouwwerktuigen. A2 die afde
lingen worden onderbroken door
muziekkorpsen van diverse scholen
uitmuntende ensembles, waarin
veelal meisjes als tambour-maitre
fungeren en vaak met grote
smaak opgetuigde praalwagens,
waarvan die van het Hope-coilege
en een ander met het model van de
eerste hut woning van ds. Van Kaal
te, bijzonder de aandacht trokken.
Echt volksfeest
Men verstaat hier de kunst om een
feest, zonder kermis en gehos, tot
een werkelijk volksevenement te
maken. In de hoofdstraten, die met
de Amerikaanse on Nederlandse
Vlaggen getooid zijn, heeft bijkans
elke winkel een étalage gewijd aan
de geschiedenis van Holland. De be
volking stond hiervoor al haar reli
kwieën af. Hier ziet men oud-Hol-
81)
door Craig Rice
Vertaald door Ada Campers.
Ze keek naar de deur. „Ik ben nieuwsgierig, waar ze het
nu over hebben".
De drie kleine Carstairs slopen door de eetkamer en Me-
ven onderaan de trap staan, verborgen in de schaduw.
moet me maar niet kwalijk nemen, dat ik je er tus
sen genomen heb, Marian. Maar jij was de enige, die ik kon
gebruiken alsais toetssteen. Ik begreep, dat ik veilig
was, zolang jij me niet herkende".
„Als ik het geweten had, dan zou ik je waarschijnlijk bij
ongeluk hebben verraden", zei Marian. „Ket is net zo goed
als het kwaad is". Ze lachte. Ze had een kleur en zag er ge
lukkig uit.
De kalme man met het grijze pak was weg. Fat Dona
van zat in de gemakkelijkste stoel en dronk met kleine
teugjes een kop koffie. Hij scheen zich best thuis te
voelen. Bill Smith zat op een minder gemakkelijke stoel
en had een kop koffie in zijn hand, waarvan ze zelfs
vanuit de deuropening konden zien, dat ze koud was. Zijn
gezicht stond somber.
„Zeg Pat.' zei Marian, „hoe gaat het "met Jake? Wan
neer heb je hem voor het laatst gezien?"
„Jake Justus? Ik heb hem ongeveer een jaar geleden
m Chicago gezien. Het gaat best met hem. Hij is ge
trouwd met een blonde schoonheid. Zeg, zul jij ooit die
nacht vergeten, dat dat warenhuis op Blue Island in brand
stond?"
„En zeg", zei Pat Donavan, „hoor je wel 's iets van
Alma?" 4
„Ze_ is getrouwd," zei Marian. „Met een man, die direc-
£r ^an ®en concern va" pompstations in Indiana."
„Heb je ooit!" zei Pat Donavan. „Ik zal nooit die keer
vergeten, dat ze een baantje als kamermeisje kreeg en
een buitengewoon interessant interview had met
„Journalistiek werk moet heel interessant zijn," zei Bill
Smith stijfjes.
„O, daar hebt U geen idee van!" zei Marian. „O Fat'
Weet je nog die keer dat Jim dat verhaal over die drank
smokkel per vliegtuig rondstrooide, zodat het op alle
frontpagina's kwam te staan!"
„Forsythe? O ja, natuurlijk. Ik ben nieuwsgierig wat er
van hem is geworden."
„Hij is directeur van een krant ergens in Michigan",
zei Marian. „Hij maakt goede zaken. En Pat
„U zult wel interessante mensen ontmoeten", zei Bill
Smith nog stijver, terwijl hij zijn koffiekopje neerzette.
„O, dat is nog maar een klein onderdeel van het werk",
zei Pat. „Marian, weet je nog van die blonde gravin in Ha
vana, die een neusring droeg en een tamme luipaard aan een
riem had?"
Bill Smith stond op en zei: „Het spijt me, maar het wordt
laat".
Om de hoek stootte Dinah April met haar elleboog aan.
„Hij is jaloers!" fluisterde ze opgetogen.
April stootte Archie aan. „Loop hard naar je kamertje.
Vlug! En gil dan. Gil hard en blijf gillen!"
„Waarom?" fluisterde Archie halverwege de trap. „Je
hebt een geest gezien", siste April tegen hem.
Beneden in de huiskamer stond Marian op en zei: „Ach
Mr. Smith, moet U si weg?"
„Ik ben bang van wel", zei Bill Smith.
April hield haar adem in.
„Maar", zei Bill Smith, „ik zal...."
Archie gilde, April haalde verlicht adem. Nog een fractie
van een seconde en Bill Smith zou hebben gezegd: „Ik zal
hier morgenavond komen eten".
Dinah was in een sprong de trap op, terwijl April achter
de trap wegdook. „Moeder", riep Dinah, „Archie ziet een
geest!"
Moeder was al halverwege de trap. April sneed Bill Smith
en Pat Donavan de pas af door rustig cn glimlachend tc
voorschijn te komen en te zeggen; Die Archie!"
„Mariah!" riep Bill Smith hevig beangst.
„Het is niets", kwam Moeders stem van boven. „Het is
maar een nachtmerrie Goedenavond, Mr. Smith".
April straalde en zei: „Goedenavond. En vergeet U piet.
dat we morgen met het eten op U rekenen". Terwijl ze dat
zei, loodste ze hem naar de deur.
„Ja natuurlijk", zei Bill Smith, zijn ogen op de trap ge
vestigd.
April deed de deur voor hem open. „Weet je zeker, dat
boven alles in orde is?"
„O ja hoor", Sjilpte April. „We zien aldoor geesten. Of
hebben we U niet verteld, dat het hier spookt? Goeden
avond!" Juist toen Marian de trap af kwam deed ze de deur
dicht. „Mi*. Smith moest weg. Moeder!"
„Wat jammer", zei Marian. Ze streek 'r haar glad. ging
zitten en zei: ..Soms geloof ik, dat Archie niet altijd de
waarheid spreekt".
April liep de hoek om naar de trap. Dinah en Archie
stonden op haar te wachten. „Dat is alles, wat we nodig
hebben", zei April blij. „Een medeminnaar. Nu is het hele
maal voor elkaar".
„O Pat! Luister 's. Kun je morgenavond niet komen eten?"
„Dat zou de doorslag geven", fluisterde DJnah. „Met haar
nieuwe kapsel en de manicure en dc rollade
De drie kleine Carstairs luisterden hoopvol.
„Het spijt me", zei Pat Donavan, „maar ik wil het vlieg
tuig van twaalf uur halen. Edna en de kinderen hebben zes
maanden in Santa Fe gezeten om te wachten tot ik met dit
karwei klaar zou zijn".
De drie kleine Carstairs keken elkaar aan en liepen op
hun tenen de trap op.
„Mag niet hinderen", zei April troostend. „Als je nagaat,
hoe Bill Smith vanavond keek, dan geloof ik, dat we met
onze hersens, en in aanmerking genomen hoe Moeder er uit
ziet, geen jalouzie nodig hebben.
HOOFDSTUK 24
Die Dinsdagmorgen werden de drie kleine Carstairs vroeg
wakker. Er heerste een gevoel van opwinding, een voorge
voel. dat er belangrijke dingen stonden te gebeuren, hetzelf
de gevoel dat in de lucht zat op een dag dat er geen school
was. of dat het circus in de stad was.
Ze liepen muisstil op hun tenen door het huis om Moeder
niet. wakker te maken. Een extra uurtje slaap zou maken,
dat ze er togen etenstijd nog knapper zou uitzien. Midden
onder het ontbijt kreeg April ineens een ingeving. Ze legde
haar vork neer en haar adem stokte terwijl ze zei: ..Dinah!
Die dochter van Mr. Holbrook!" (Wordt vervolgd.)
lands koper of porselein, een Staten
bijbel of Friese klok, meubels door
de pioniers uit het vaderland mee
gebracht of hun later nagezonden,
daar oorspronkelijke werktuigen
door de eerste kolonisten gebruikt,
modellen van oude woningen,
plaatwerk, vergeelde kranten in de
eerste jaren der emigratie, half in
het Nederlands, half in het Engels
gedrukt enz. enz.
Luidsprekers zenden elke ochtend
van deze week in het park een
hoorspel uit, dat over het leven in
Nederland en Holland ten tijde van
de grote trek naar deze streken ver
telt. Vier avonden achtereen wordt
een openluchtspel vertoond, dat een
beeld geeft van de moeilijkheden,
waarmede de pioniers te kampen,
hebben gehad. Veie honderden bur
gers werkten aan dit uitmuntend ge
slaagde spel mee.
Er zijn klompendansen op straat,
rondritten langs alle dorpen in de
buurt, waar Nederlandse nederzet
tingen gevestigd werden. Er is een
speciale tentoonstelling van fuïkkre
en oude en nieuwe Nederlandse
kuhsinijverheidsproducten in het Ne
derlands Museum en een andere
van de voorwerpen, die de Neder
landse regering bij deze gelegenheid
aan Holland heeft geschonken, in
een aantal lokaliteiten van de fraaie
kerk van het Hope-college, waar
ook de officiële tor-spraken gehou
den werden en de door de Koningin
verleende onderscheidingen aan een
aantal vooraanstaande ingezetenen,
van Holland werden uitgereikt, bij
welke gelegenheid tevens een ze
ventig burgeressen en burgers van
Holland de bronzen erkentelijkheids
medaille ontvingen voor hetgeen zij
na de bevrijding voor de bevolking
van Nederland nebben ^gedaan en
een tweehonderd anderen voor
soortgelijke verdiensten een blijven
de herinnering werd aangeboden in
de vorm van een Delftse tegel en
een door prinses Juliana onderteken
de oorkonde.
KLM favoriet
De aankomst van het K.L.M.-toe
stel op het naburige vliegveld van
Grand Rapids, waar de dochter van
de gouverneur van Michigan de
doopplechtigheid voltrok het
vliegtuig heet thans „Holland Michi
gan" is een evenement geweest.
Vele tienduizenden waren naar bui
ten getrokken om de aankomst van.
het toestel bij te wonen. Van de ge
legenheid om het te bezichtigen en
er een korte rondvlucht in te maken
hebben tallozen gebruik gemaakt.
Men is in Grand Rapids dergelijke
grote toestellen niet gewend. De K.
L.M. en de bemanning van de „Hol
land-Michigan" hebben hier vele
nieuwe bewonderaars en vrienden
gemaakt
Het is jammer, dat men Neder
lands kunst bij deze feesten geen
grotere plaats heeft gegeven. De
zang van Marguerite Couperus kan
men nu niet bepaald representatief
noemen voor de vocale kunst van
ons land. Gelukkig was er het piano
spel van George van Renesse. dat
terecht diepe indruk heeft gemaakt,
ondanks het feit, dat het niet in de
juiste omlijsting stond.
X
