Fantasie van een sprookje
werd werkelijkheid
„ALK" KEERT TERUG, MAAR
„STRANDT" OP BILLlTON
Extra bewapend uit angst
voor kaperschepen
Jan de Vries doet boekje
open over Stender
TIEN JAAR GEI .EDEN
Kapitein heeft
malaria
WéêÊSsêÊ
ffessx -'«ff*;
Grote ontsiering
van de zwemsport
De „Nieuw Amsterdam", voorwerp
van luxe, schoonheid en vreugde
Op 29 October de
eerste reis
Bonnenlij st
heöen
DE GELUKSVOGEL
Donderdag 23 October 1947
3
IZ IP speelt een belangrijke rol in bet leven van de Alk. Toen we
uit Paramaribo vertrokken, kregen we een heerlijke gebraden
kip, op de Marquesas gaf men ons een paar levende kippen ten af
scheid, net als op Bora-Bora. En toen wij vanmiddag, 27 September de
deksels van de diner-ketel, waarin de djongos van de Jachtclub ons
trouw elke dag ons prakjc brengt, optilden, ontwaajden wij de tra
ditionele .kip. donder naar de kalender te kijken weten we dat
het uur van vertrek is aangebroken. Kip, we gaan dus maar
Een bediende zal morgen met een veeg van zijn spons de naam Alk
uitwissen bovenaan liet zwarte bord van aankomst en vertrek en dan
zijn wij al op weg naar Sabang via de Straat van Malakka*
De Alk weer op weg naar het
vaderland. In Juni hoopt de be-
manning aan te leggen aan dé
steiger van de Watcrspörtvereni.
ging „Schiedam".
Deze straat heeft geen goed? re
putatie wat betreft de veiligheid
voor kleitip prheepies. maar Je Ma
rine-commandant heeft aan de pa
trouille-vaartuigen en Oittalinn's die
daar ziin gestationnmrd opdracht
p-egeven om naar do Alk uit te zien.
Er steken wel ppns bewapende
prauwtjes over van Malakka naar
Sumatra, bemand met lieden, op
buit belust, en de Alk zou een vet
kluifje zijn! Ttet kan nnk, 'lat Ad
miraal Finke dit b"ye| beeft gege
ven, vrezende dat wij. Rind's hij ons
extra liet bewapenen, een prauwtje
rullen overrompelen. Tn elk geval,
als 't een kleine prauw is, kunnen
ze b^j ons terecht en als 't een grote
Is.... we kunnen snel varen nu we
weer oen echoon pohip hebben.
Het ligtin de bedoeling om
tot eind November in Sabang
te blijven en dan in de gunstige
tijd over te- stpken naar Co
lombo, Aden, enz. De rest 13
dan tot Gibraltar binnendoor.
Zaterdagmorgen 28 September.
Om negen u«r vertrokken wij van
onze goede ligplaats hij de LJovri
naar „onze" Jachtclub, waar we
meerden aan de gereedliggende
vlotten. W|j kregen lu*t om met de
vele baders mep te doen. die zich
amuseerden in de krullers, die het
strand bespoelden, maar 't bestuur
legde beslag op on*., om een uur
begon de borrel. Vnor dp laatste
maal zaten wij aan de Lingo tafel,
nu ais ereleden van de K.B..I.O. en
lieten nns de lunch goed *maken.
Wij zagen weer velpn van hen. die
ook hij d" aankomst aanwezig wa
ren, toen waren h?; onbekenden, nu
vrienden, die het ons ailcn zo aan-
PAROLOSCOOP
Aanval op het Hogerhuis
DE vaart is er wel uit by de La-
bourreg-ering, de lectuur van
de jongste Engelse troonrede be
wijst zulks. Het constateren hier
van. houdt slechts betrekkelijk een
element van critiek in: na twee
jaar van met een gangetje onder
nomen grote prestaties mag een
verslapping van het tempo in het
derde jaar op zichzelf geen reden
zyn tot ernstig wenkbrauwfronsen.
Maar er is meer: Engeland bevindt
zich midden in een economische
crisis en nog wel in een typisch na
oorlogse crisis en het is logisch, dat
Attlee momenteel niet het accent
legt op plannen, maar op m o
gelijkheden. Dat hij dit doet,
pleit alleen maar voor de nuchter
heid, waarmede het Britse kabinet
de situatie bekijkt.
Des te meer valt het op, dat in
deze ietwat vage, maar, gelijk ge
zegd, door nuchter inzicht in de
werkelijkheid gedragen troonrede
opeens het punt van de machtsbe
snoeiing van het Hogerhuis aan de
orde wordt gesteld.
Wij kunnen ons voorstellen, dat
iéder progressief Nederlander zegt:
wat is daar nu voor bijzonders aan,
dat had al veel eerder moeten ge
beuren, waarom is dat bolwerk
van conservatisme al niet lang op
geruimd? Ja, lezer, maar zo een
voudig ligt de zaak voor Engel3?
verijpudingen en voor Engeland
toch niet.
De ongeschreven Engelse
constitutie (dit is reeds een zeer
principieel onderscheid met de ver
houdingen op ons continent) berust
op een historisch gegroeid even
wicht tussen de rechten van de
Kroon en van het Parlement. In dit
evenwicht heeft het Hogerhuis z$n
eigen plaats, welke men het maar
niet zo ontnemen kan. Tot deze
constitutie behoort ook de (wel ge-
Schreven) Parlementswet van 1911,
waarbij aan het Hogerhuis zijn
recht van veto ontnomen is voor
alle met-financiële wetten.
Een van de beginselen van de on
geschreven constitutie is tot dusver
altijd geweest, dat er geen veran
deringen in haar kunnen worden
aangebracht dan in uitdruk-
k e 1 y k e opdracht van het
kiezerscorps. Welnu, dit is
ditmaal eigcnlqk niet het geval:
Labour is in 1D45 niet gekozen op
een program, waarin uitdrukkelijk
machtsbesnoeiing, respectievelijk
verdwijnen, van het Hogerhuis
werd verlangd. Bovendien is er op
het ogenblik geen conflict tussen
Lager- en Hogerhuis aanwezig, dat
onmiddellijk tot de verbeelding van
de massa van het Engelse volk zou
kunnen spreken. Integendeel, het
conservatieve Hogerhuis is zich te
goed van zyn precaire positie be
wust om niet met de uiterste voor
zichtigheid te manoeuvreren.
NU weten wij wel, dat dit grote
conflict kan komen, zodra de
nationalisatie van de metaalindu
strie aan de orde komt. Maar......
dit zal dit jaar zeker niet het ge
val zyn, de troonrede bewast het.
Het kabinet Attlee wil dus volgens
de stelregel „regeren is vooruit
zien" handelen, wanneer het dit
jaar de voor het volgend jaar ver
wachte oppositie kortwiekt. Onge
twijfeld, zo ligt de zaak.
En toch weten wij niet, of de La-
bourregering hier goed aan doet.
De traditie ia machtig in de Engel
se politiek.- - - - - -
trcnanm mogelijk gemaakt hebben,
ieder op zijn wijze!
Ttet grootste dee! van het gezei-
schap ging nog even mee naar
boord pn hier namen we nog eens
itf«clirid, dionken vole malen „de
laatste" en wat en precies om zes
uur viij van de wal. hegeleid door
twee scheepjes met belangstellende
..afdtiwers4'. Buiten de pieren keer
den zp wuivend terug en wij lieten
kort daarop het anker voor de
nacht vallen.
Niet naar Sabang
De kapitein klaagde over hoofd
pijn en ging naar zün kooi. Pijn in
het onderlijf en koorts volgden, en,
enigprins ongerust; stelden we koers
Met de Alk de wereld
rond (XXI)
De Alk is op de terugreis. Op
September Is zij uifc Batavia ver-
trokken met toestemming Sabang.
Elnfl November wordt de oversteek
over de Indische Oceaan, naar Co
lombo. ondernomen, vandaar gaat
het dan langs dc grote route, vla
Suez, naar Nederland. In Juni ho
pen de ondernemende zeilers weer
vast te maken aan de steiger van de
watersportvereniging „Schiedam",
vanwaar zij „twee jaar geleden zijn
vertrokken ?Onze beste wensen voor
een voorspoedige reis vergezellen de
drie mannen, die Inmfddels ro«t te
genspoed te kampen kregen: dp ka-
pilcin werd ziek en men zette koers
naar TMJUtnn, waar blepk. dat hij
lijdende was aan malaria. Voorlopig
Ugt de Alk dus ln BUliton.
op Billiton, om rlanr een Jok ter te
raatfplpgrn. De kapitein prins met
pen motorboot naar de wal pn wprd
prompt door do dokter van het Bil-
litnn-Mij-zickenhuis ip bed gestopt.
„Malaria"', luidde de diagnnso Dit
ka 11 wp] pvph duren, we brachten de
Alk verder naar binnen en meer
den vlakbij hot oude fort.
....En 7.0 lieden we hier. bttilen
verwachting: op Billiton. Over ons,
hoog op de heuvel, waken de oude
kanonnen op Je eveneens oude. fort-
wallen, aan boord staat een soldaat
met een geweer en houdt de
wacht., de kapitein kan gerust
zijn, do Alk ig veilig!....
Clingc Doorenbos op
jubilemntournee
Naast de plaatselijke, comité's
die ter gelegenheid van het 40-jarig
ar Listen jubileum van Chnge Doo
renbos zijn opgericht, is thans ook
een landelijk comité in het leven
geroepen, waarin o.a. zitting heb
ben: Rika Hopper, Piet Kohier,
Alex Wunnink, Jo Vincent, Jo
Spier en dr. P. H. Ritter Jr.
Clinge Doorenbos zal 'n kleine
tournee maken met „Het Palet der
Nede rlandse Cabarctpr omi n en ten'
waaraan meewerken Jetty Cantor,
Kommer Kleyn, Eva Janssen, Frans
Van Capelle. Gerard van Krevelen
en dc Ann abella's en Co. Artistiek
leider is Gé Nanninga, Guus Weit-
zel verzorgt de conference.
V
-MMS-Jé»!
Nel van Vliet: „AlsStender me niet traint,
ga ik naar Amerika!"
Toen wij Dinsdagochtend in het Sportiondsenbad een gesprek
hadden met xnsvrouw Braun kon zij niet vermoeden, dat zij nu al,
voordai zij ollicieel uit handen vaa de voorzitter van de K.N.Z.B. de
opdracht zou hebben ontvangen om de Olympische ploeg te ga en
trainen, het middelpunt zou worden van een onverkwikkelijke rel,
"Wij kunnen ons dan ook niet aan de indruk onttrekken, dat hior
door enkele personen een houding wordt aangenomen, die tot de
invloedssfeer behoort van de K.N.Z.B. en daar ook behoort te blijven.
Indien het bestuur van de
i K.N.Z.B. van mening is, dat Jan
Ütcnder niet over de capaciteiten
beschikt, nodig voor de hoogste
trainingsfunctie in ons land. dan
1 is dat zim Roed recht, Enkelen
1 hebben de formulering van „ge-
mis aan paedagngische kwalitei-
1 ton" ietwat ongeinkkicr gevonden.
1 doch naar onze smaak heeft men
i juist de kiesheid betracht om
sï"'Pj,wnl 3 Mi' en zilver, ontworpen door
Brc'lt'ec£]tendnk Vijdeycld. De decoraties zijn van John Rudccker en
Gerard Röling, Charles i
EEN lief ding zouden we er voor over hebben te kunnen mee
maken, dat een geallieerd soldaat, die als honderdduizenden
van zjjn makkers weken ^ang aan boord van de „Nieuw Amster
dam" toefde toen het schip in oorlogstijd zjjn grauwgrijze steven
naar alle fronten van de aarde wendde, voet aan boord zette v an
ons thans door een intensieve restauratie als herboren vlagge
nschip. De goede man zou zijn ogen uitwrijven en zjjn schip van
weleer beslist niet herkennen. Vergeefs zou hij zoeken naar de
plek, waar eens z(jn „standee" stond, daar ergens zes hoog in de
Grand Hall of naar zijn naam, die hjj in een weemoedig ogenblik
als intieme nagedachtenis in een gouden pilaar van de grote eet
zaal kraste De „Nieuw Amsterdam" In „battle-dress" is ntet
meer; alles wat maar even herinneren kon aan die diep ellendige
oorlogstijd is radicaal weggewist.
lair, het meesterwerk van de
schrijnwerker. Zo is het in dê Grand
Hall, zo is het ook in de kleurige
winkelgalerij, waar het licht flon
kerend weerkaatst in de talrlike
Iuxieuzê artikelen aanlokkelijk uit
gestald in fraaie glazen kasten, in
de intiem-gezelligo rookzalen, in de
foyers, eetzalen, bioscoopzalen,
zwembaden en ïttiine hutten.
Zo reizen dus zli, die gezegend
zijn met zoveel geld en goed, dat
zy voor een plezierreis met dit ge
raffineerde luxe-schip een bedrag
kunnen neertellen, waarvoor Uw
verslaggever een jaar voor vrouw
en kinderen werken moet. Hij zou
geneigd zijn te gaan philosoferen
over een ongelijke verdeling der
rijkdommen der aarde, die maar
geen einde wil nemen, ware het
niet, dat hij genoeg nuchter en za
kelijk inzicht bezit, de hem omrin
gende pracht en praal met andere
ogen te bekyken en zich te realise
ren, dat ze onontbeeriyk zjjn van
wege liun functie als lokmiddel van
hen, die zich ren dure reis kunnen
veroorloven. Immers, voor de oor
log al werd de ..Nieuw Amsterdam"
door de Amerika 11 en-met-vol doen
de-dollars enthousiast ontvangen.
Men roemde de inrichting, men
roemde niet minder de verzorging
van de inwendige mens, een „spé
cialité de Ia maison" van de Hol
land Amerika]ïjn! Alle voortekenen
wijzen erop, dat het schip niets van
zyn populariteit heeft ingeboet. De
i'edery heeft waarlijk niet over be
langstelling te klagen, wat zeggen
wil, dat het schip, waaraan ten be
hoeve van de restauratie meer geld
is gespendeerd dan het in 1938 bij
de bouw kostte, een belangrijke
deviezen winner gaat worden. Als
we nog even zakelijk blijven is er
nog een tweede reden verheugd te
zijn, dat de Holland Amerikaiyn de
„Nieuw Amsterdam" in de vaart
kan brengen. Een schip als dit zou
men een staalkaart van het Neder
landse kunnen op velerlei gebied
kunnen noemen. Uiteraard zal het
gastvrijheid verlenen aan personen,
cl ié op een Of ander terrein een
vooraanstaande plaats innemen. Zij
zullen de „Nieuw Amsterdam" le
ren kennen en zonder twyfcl ook
leren waarderen. Zij zuilen zich
volkomen thuis gevoelen op dit
stukje Nederlands grondgebied,
wat niet zal nalaten de Nederland
se „goodwill" in het buitenland en
in het bijzonder in het voor ons zo
belangrijke Amerika te vergroten.
Eerlyk gezegd voelden we ons
wat kleintjes, toen we aan de Wil
helm inakade door de gangway lie
pen, de machtig als een middel
eeuws kasteel boven de kade uit
rijzende scheepsromp tegemoet.
Dit gevoel van ontzag voor hetgeen
mensenhanden hebben vermogen te
scheppen werd al sterker naar
mate wij meer van liet interieur
van het schip te zien kregen. Over
rompelend mooi is dat interieur!
Het begint al met de Grand Hall,
dc- officiële zaal van het schip, een
reusachtige ruimte van twee dek
ken hoog, waar de fantasie van een
sprookje uit duizend en één nacht
werkelijkheid geworden lijkt te zijn.
Hoe de reiziger te behagen en zijn
zinnen te strelen, hoe hem of haar
een maximum aan schoonheid en
comfort te bieden, het werd bereikt
door middelen, die aan het geraffi
neerde grenzen. Zie maar eens naar
de kleuren, een symplionie van
grijs, zilver en rose' besprenkeld
door een schemerachtig indirect
licht van ontelbare lampen van al
lerlei grootte en vorm, naar de
wondermooie versieringen van
wanden en plafonds, stuk voor
stuk kunstwerken van grote waar
de, naar de talrijke hoge ramen,
waarvan het glas is versierd met
meters hoge allegorische voorstel
lingen en naar het stijlvolle meubi-
vervaardigde de ramen
Twee kapiteins
Op 23 October zal de „Nieuw Am
sterdam" voor haar eerste trans
atlantische passagierstnp via
Southampton naar New York va
ren. Dit zal ongetwijfeld een veilige
reis worden, omdat met minder dan
twee kapiteins op de brug zullen
staan! Kapitein Anton Dekema na
melijk, die verleden jaar dc „Nieuw
Amsterdam" voor het eerst na de
oorlog in haar geboortestad terug
bracht, is bevorderd tot nautisch
inspecteur van de rederij. Hij zal
echter nog éên reis met het vlagge-
schip maken om zijn opvolger, ka
pitein Sibbe Vlletstra, evenals hij
wijs en grijs geworden in de. zee
vaart. in de „geheimen" van zyn
verantwoordelijke taak in te wij
den.
Voor het tydvak van 26 October
t.m, S November geeft elk der vol
gende bonnen recht op het kopen
van:
Bonkaarten KA, KB, KC 711
(Serie Q)
Q-01 Brood 800 gram brood.
Q-01 Boter 120 gram boter
Q-02 Boter 125 gram margarine of
100 gr. vet.
Q-03 Boter 250 gram margarine of
200 gr. vet.
Q-01 Vlees 100 gram vlees.
Q-02 Vlees 400 gram vlees.
Q-01 Melk 4 liter melk.
Q-03 Melk 6 liter melk.
Q-05 Melk 6>a liter melk.
Q-01 Diversen 100 gr. kaas of 125
gr, korstl. kaas.
Q-02 Diversen 50-gram Cacao.
Q-Ö3 Reserve 1600 gram brood.
Q-04 Reserve 200 gr. kaas of 250
gr. korstl. kaas.
Q-06 Reserve 800 gram brood.
Bonkaarten. KD, KE 711
(Serie Q)
Q-ll Brood 800 gram brood.
Q-ll Boter 250 gram boter.
Q-12 Boter 125 gram margarine o£
100 gram vet.
Q-ll, Q-12 Vlees 100 gram vlees.
Q-13, Q-15 Melk 10 liter melk.
Q-ll Diversen 100 gr. kaas of 125
gr. korst!, kaas,
Q-12 Diversen 50 gram Cacao.
Q-13 Reserve 800 gram brood.
Q-14. Reserve IOO gram rozijnen
voorinlevering)
Bonkaarten MA, MB, MC, MD, ME,
ME. MG, MH 712
(Bljz. arb.» a.fi. moeders en zieken)
(Serie Q)
Q-21 Brood 800 gram brood.
Q-2.1 Boter 250 gram boter.
Q-22 Boter 250 gram margarine of
200 gram vet.
Q-21 Melk 5 liter melk.
Q-21 Viees 300 gram vlees.
Q-22 Vlees 100 gram vlees.
Q-21 Knas 200 gr. kaas of 2SÖ gr.
korstl. kaas.
Q-21 Eieren 5 eieren.
met over alle daken van Neder
land uit te scl) reeuw en. dat Sten-
der min of meer tchuld is aan Itet
echec van de Nederlandse zwem
ster* m Monte Carlo. Hier had
vermeden kunnen worden, dat
men gisteravond in „Het Vrite
Volk' kon lezen: „afgezien van de
wrijving, die ontstond naar aan
leiding van de wedstrijd in Heer
ten, waar Stender zich verzotte
tecen een race tussen Hannie
Tenneulen, Irma Schumacher en
Marie Louise Vaespen en waar
hii blijk gaf gern begrip te heb
ben vnor de vern licht In gen. we [Lp
onze mommen to zwemsters heb
ben (nu aan/ten van do I\ X.Z.B.
is het voornaamste bezwaar te
gen zim leiding, dat hij in Monle
Carlo geen kans heeft gezien rle
discipline onder de zwemsters en
zwem m eis te handhaven. Dit
heeft de prestaties van onze ver
tegenwoordigers nadelig bem-
v loprl."
Dpzr rel, w aartoe Jan Stender,
die de gehele affaire in een pu
blieke sfeer heeft gebracht, zelf
hecTt bi (gedragen, was niet nodig
geweest en beschouwen wij als
een grove ontsiering van de
emspnrt. Hiér hadden persoon
lijke men meen moeten wijken
vonr de belangen van de Neder-
lamtee zwemsport en als Stendei'
ooit hliik heeft gegeven zijn taak
niet te verstaan dan is het wöl
nu.
Ongepast, Nell
En wat tc denken van de uit
lating van Nel van. Vliet, die in
dezelfde krant laat schrijven; „ik
wil door niemand anders dan
door Stender getraind worden-
Als dat niet meer zou mogen, zsfl
ik Let zwemmen vaarwel. Ik heb
een uitnodiging ontvangen om
fIvqcznntiprt MffP't/ohng).
NIEUWE MOEILIJKHEDEN VOOR
DE HUISVROUW?
De taak van de huisvrouw ia verre
van gemakkelijk. Telkens weer
staat zij voor dc moeilijkheid, haar
bonnen en geld op dé juiste wijze
te besteden.
Eén moeilijkheid is echter opge
lost. n.l. de besteding van de sui
kerbon.
Want zolang daarop de hecrliike
bijzondere smaken jams van Wolft
en Scmeijn verkrijgbaar zijn. zal
dat geen hoofdbrekens kosten. Be
steedt dus Uw bon goed en trac-
tcert Uw huisgenoten eens op de
heerlijke Jam van
WOLFF EN SEMEIJN. AJtlfd fijn!
Vraagt Uw winkelier naar onze
Sinaasappel-. Citroen-. Abrikozen-,
Bosbessen-, Gele Pruimen- en Reine
Cl au de-jam.
Af a Braun: „Ach dal moeien
niet doen. Waar is het nu voor
nodig om er zo'n drukte over ie
maken?...."
naar Amerika te komen en al»
Stender me niBt meer traint, ga
Ik eens ernstig over die invitatie
denken
Dit gaat werkelijk de perken ta
buiten en doet ons denken aan
een official, rlie zich pens er over
beklaagde, dat enkele Nederland
se zwemsters de allures Kriigen
van verwende filmdiva's. „Als io
ze géén auto stuurt," zei hij sar
castisch. „vertikken ze liet oin op
wedstrijden uil to komen
Er is werkelijk ..something
rotten" in de Nederlandse zwem
sport en het wordt hoog tijd. dat
hier eens met krachtige hand
wordt ingegrepen. Het treft alleen
ïo ongelukkig, rinf deze onver*
kwikkeliike geschiedenis in het
openbaar treedt, pi 1st nu voor de
OlvmpiS'die tiainlng alle krach
ten moeten worden gemobiliseerd.
Kare middag
Anneke, het celluloid popje van
mijn dochter had wegens een defect
aan baar elastieke spierstelsel een
been verloren en een verlamming
in beide armpjes opgelopen. Die
bungelden, ver uit de kom, op on.-
geiyke hoogte nanst haar mollig
glad blote bastje.
Myn dochter stond er op een pop
pendokter te raadplegen en zo
stapten wij twee weken geleden sa*
men naar de poppendokter. Deze
geneesheer, een grote man met een
onbevangen kinderlijke blik, onder
zocht Anneke vluchtig in zijn win
kel, waar ook behangselpapier te
koop waa, gaf cc-n volgnummer tje
en verzocht ons over veertien da
gen terug te 1 omen, want er wa
ren veel zieken, zei hy. Sindsdien
herinnerde mijn dochter me iedere
dag aan het moment waarop w\j
het popje uit de kliniek zouden mo
gen afhalen.
Vandaag over een week gaan
we Anneke balenneg drie
nachtjes, dan is Anneke weer be
ter zo herinnerde het kind me
van dag tot dag en gisteren was
het dan 20 ver.
Feestelyk gestemd begaven wy
ons naar de poppendokter. Mijn
dochter had een wollen omslag-
doekje meegenomen om de herstel
de pop in te wikkelen by het ver
voer. Als wrak hadden wy Anneke
m een papieren zak bij de dokter
gebracht, maar een gaaf bloot pop-
penkind dient anders behandeld:
menselijker.
Daar zyn we weer, sprak ik
luchtig cn verwachtingsvol tot de
dokter. We komen Anneke halen,
ze is zeker nu wel helemaal beter.
Mag ik uw volgnummertje
even, zei de dokter rustig, dan zal
ik eens kijken of zc klaar is.
Nu, dat volgnummertje wks er
met meer. Noch mijn dochter, noch
ik hadden ooit meer aan dat vodje
gedacht. Ik wil niet eens gaan gis
sen waar het gebleven kon zijn:
het wès er niet meer, kort en goed.
Kom dan maar eens even hier
kijken, sprak de dokter, en. hij
bracht ons bij grote open rekken,
waarop tientallen poppen kris kras
dooreen lagen, Zy' waren allemaal
geheel ontkleed op dat etiketje op
hun buikje na, waarop het volg
nummer stond.
Mjjn dochter ging ijverig op zoek
naar haar Anneke, maar ik bleef
als vastgenageld staan by de af
schuwelijke aanblik van dit kinder
slagveld.
Daar lagen stakkerdjes van pa
pier machó met gapende wonden by
de heupen, waaruit een been ruw
afgerukt leek. Zy lagen achterover,
de ogen gesloten, in een van pjjn
vertrokken houding. Hoofden lagen
naast rompen, die armen misten.
Sommige leken gescalpeerd en men
kon zö de hersenen zien door de
open schedels. Ben kind met een
afschuwelijk verminkte neus had
bovendien nog een uitgerukt been
en een vermorzelde hand. Een dik
wit meisje lag op haar zij: Een
armpje stak afwerend de hoogte in
cn zjj had een leiyke wond in haar
linker bibsje. Blijkbaar ongedeerde
jongetjes en meisjes sliepen rustig
tussen de afschuwelijk verminkten.
M(jn dochter scheen dat alle
maal heel gewoon te vinden. Zy
hleef opgewekt zoeken naar Anne
ke, maar toen 2Üj het kind vond
nog nét zo ziek als het gebracht
wprd: met één been. en lamme
armpjes, was zy ontroostbaar te
leurgesteld en ik had druk werk
haar tranen te drogen met Anne-
he's omslagdoelcje, dat het huilen
pas kon stuiten, toen het als vies
nat lapje nodig in ds poppenwas
moest
DESIDERIUS.
De Havenmeester van Rotter
dam, maakt hekend, dat In de nacht
van Donderdag 23 October op Vrij
dag 24 October van 20 uur tot '6
uur, dc Binnenhavenbrug voor land-
zowel als scheepvaartverkeer, in
verband met uit te voeren bagger-
werkzaamheden gesloten zal zijn.
i/A Af SfV££zeA/&£-JSG
Graaf Paul scheen van teer, o£ dergelijk mate
riaal gemaakt te zijn; de hitte bleek niet de min
ste invloed op hem te hebben. Hij scharrelde
rond in de ruines en toen hij mij kwam halen uit
„Wat hebben ze?" vroeg ik.
Graaf Faul wees naar de lage bergketen, die
nu eindelijk werkelijk nabij scheen. „Aan de ande
re kant: je zult het zien.,,, water cn vrienden.
„Hoe heet de plaats waar uw vrienden wonen?"
„Nü heet het Agua Dulce. „Zoet water dus".
„En vroeger?"
Graaf Paul zei een voor mij onuitsprekelijke
nasm.
„En wat betekent dat?"
„De Vallei van de Kinderen van de Zon".
„Wat. een mooie naam! Is dat omdat ze zo ge
lukkig, zo zonnig zijn?"
ben je niet de moeite waard. Basta! Wij reizen
dus zonder wapentuig".
De ruiter kwam "nu in zicht. Het was een In
diaan. of Indio, zoals men ze ook noemt. Niet dat
de Mexicaanse Indiaan iets gemeen heeft met de
populaire voorstelling van een Sioux of een
Apache of andere roodhuiden. In de eerste plaats
is hij niet rood, maar bruin, een licht-, soms bijna
geel-bruin; de vorm van zijn gezicht heeft meer
weg van dat van 'n Eskimo dan van de „Indiaan
op de film". Geen arendsneus, maar 'n brede,
enigszins platte neus. Hot gelaat is hoekig en
dikwijls benig; in één opzicht lijkt hij op de In
dianen uit de Noordelijke staten, en wel in de
manier waarop hij te paard rijdt.: mens en dier
- -■ ----- Graaf Paul stak een sigaret op, en lachte droog-
nmp schuilplaats had hu ecu paar kleine brok- jes. „Waven", verbeterde hij. „O je behoeft niet
stukken m zyn hand, Toen wy weer te paard zo bedrukt te kijken. Jouw schuld is het niet zyn één Niets van dat op en neer huppen in het
waren gestegen begon1 hy mij te vertellen over de en we zullen zien wat we kunnen doen met dit zadel, dat men ln Europa en overal in de be-
Mexicaanse Messias, die vele namen heeft en toch Hij trommelde tegen de guilaar. die. zoals schaafde wereld als hogeschool-rijden bestem-
altijd één is; die nederigheid en kracht heeft, die de mijne, aan de zadelknop bungelde. Lachend pelt. De Indio en zijn paard zijn ale uit één stuk
geneest en vernietigt, die vreugde en leed brengt voegde hij er aan toe: „Als tenminste op 't laat- gegoten, man cn beest bewegen in volkomen har-
ik hoorde van de serpent vuctzalcoatl en van ste moment een bandiet het niet van ons steelt", monie.
Cortez dc Overwinnaar en van Montezuma de Hij wees naar ds bergpas die voor ons lag. Daar
zag ik iets dat op een klein wolkje leek Het na
derde gestadig. „Wat is het. graaf Paul?"
„Een ruiter". Hij wees naar de stipjes aan de
hemel. „De aasgieren de zopilotes hebben on
ze komst al lang aangekondigd".
Overwonnene.
Maar ik kon niet mei dezelfde aandacht luiste
ren als anders; het draaide door mijn hoofd en
ér ontstond toch geen helder beeld. Alleen één
ding bleef mij bij. en dat was toen graaf Paul zei:
„Vreemdelingen in Mexico: ze gaan erop of er
onder, zoals alles in dit landof ze drinken
zich dood, zoals de meeste blanken, of ze worden
zoals de meeste inboorlingen".
„Hoe is dat?" vroeg ik. suffig.
„Je maakt gedichten, je schildert, je zingt".
„Zoals U dus,
groter Indacht*Hfét"te ïfe?nhii?^nmirake?'dat zc' nauwsluitende rijbroek; een~goborduurd vest.
we S* ver rionr M-JÊn Sn nÏ£ ™t zilver bestikt: hij was een echte cabailero.
hatf mllHnen /n bftS Tic hJt «y sprak Spaens met eèn zingend accent: en
half miUiaen, zo maar voor het grijpen. Als het jantfyaani wat het vonr tnii cemakkeliik maakte
nu eens werk eik «^n hanrftet wasi We waren f«*ngzaam. wat "yv voor miJ gemaKKeiyK maaxxe
Dc ruiter was zoals de meeste Indios, fors cn
welgebouwd: het was een jonge Indiaan, mis
schien nog geen twintig jaar oud. Hij naderde
ons, cn hief zyn hand tot groet. Ik zag wel dat
hij geen eenvoudige „peon", geen boerenarbeider
was; daarvoor was hij te fraai gekleed. Een grlj-
nu eens werkelijk een bandiet was!. We waren
niet eens gewapend. Dat was niet mijn schuld Ik
had al lang een pistool willen kopen: graaf Paul
Graaf Paul lachte. „Als je de Mexicaanse zon had het idee belachelijk gevonden. „Jij, met een
eenmaal op je hart hebt laten branden Jonska, pistool tegen een Mexicaanse bandiet daar zou-
dan heb je geen rust meer in een ander land. Oi
je vlucht uit Mexico of je wordt zijn slaaf'.
De grond steeg; maar de paard én liepen vlug
ger; soms snoven ze in de lucht.
den ongelukken van komen. Nee. in Mexico is
het 't besie ongewapend te zijn; een Mexicaan
denkt nogal primitief op dat gebied: géén wa-
pêns? dan heb je dus niets om te verdedigen, dus
hem te volgen. Hij vroeg ons zeer hoffelijk of wij
soms verdwaald waren; of hij de senores de
dienst kon bewijzen, hen op het rechte pad tê
hangen. Het was een gevaarlijke streek
traaf Paul bedankte hem eveneens mét veel
r jffehjke termen; en antwoordde dat we op weg
waren naar Agua Dulce.
(Wordt vervolgd).
640.278.74. Het gemid-
"N
Werklozen en
werkobjecten
J
del de loon bedroeg Wijck verging."
23.40; het laagste loon
was 11.49. het hoogste
29.65.
Nieuws anno 1937,
eind October
„Yehutli Mentihin is
wonderkind-af. Te San
Francisco is hijop
twintigjarige leeftijd
In October 1937 stel- delen van de stad.
den officiële instanlte-? Bij de gemeentelijke
vast, dat het leven Mat werkverschaffing wa-
ons nü zo spotgoed- ren 3.149 personen te
koop voorkomt) vijf werk gesteld, Aan !o-
procent duurder was nen werd uitgekeerd
geworden dan in 1936!
Eveneens van officiële
zijde werd medegedeeld
dat de werkloosheid
(onder de „nuttige"
OevoJktng) ten opzichte
van 1936 was gedaald
van 28 8G- tot 25.5^.
Het gemeen teraads-
vcrslag van Rotterdam
over 1937 zegt met be
trekking tot de werk
loosheid:
„Dc in het laatste
kwartaal van 1936 ge
constateerde. aanvanke
lijke verbetering in het
bedrijfsleven mocht
zich ook in 1937 verder
voortzetten. Hierdoor
kwam wederom ccn
daling tot stand in hel.
aantal uitkering ont
vangende werklozen."
In 1937 bedroeg het
aantal. v>or uitkering
in aanmerking gebrach
te werklozen 31.676
(dit was 35O0 minder
dan 111 het vorige jaar).
Bij de Arbcidsbeuis
waren 48 311 werklozen
ingeschreven. De uitke
ringen aan werklozen
bedroegen, over de
eerste week van het
jaar 385 549 31 en in
de la a trie weck van het
jaar 378.066.92.
Werklozen werkten
aan het Bos- en Park
plan (Langcpad): aan
leggen van een auto
weg, graven van sloten
en greppels; Kralingse
Bbs: boomplanting:
Poldeo Zesticnhtven:
aanleg sportvelden cn
vijver; verder aan be
stratings werkzaamb
den ln verschillet.
opgetreden.'' (Yehudt,
nu 50, is Zaterdag in
Londen, voor de twee
de maal gefroutvd, met
de dochter van een
vice-admiraal)
„Negen Nederlanders
kwamen om het leven
toon het Marinevlieg
tuig T 13 bij Brondong,
een vissersdorp aan do
Noordkust van Java,
ln zee stortte. Het on
geluk gebeurde niet
ver van da olaats, waar
het KPM-schip Van der
vonr hei eerst in rok gaaf.
„Blijkens dc verkorte
balans vau de Neder
landse Bank bedraagt
onze goudvoorraad op
het ogenblik
J.290.815.773.—het
geen een vermeerde
ring is van 14.938.852.-
sedert dc vorige op-
Hef Comité „Herlevend Rotterdam" voer
de in 1957 een actie tot verruiming ven
werkgelegenheidOp dc Cootstngel was een
enorm draaiend rad opgesteld ais symbool
van de herleving. Links op de foto Is het
Caland-monumént gedeeltelijk iichtbaar
