w
f/é~?
wmmm
f.1.35
BON
S3
KNIPCURSUS!
PAROOLKALENDER 1948
Mr. Donker eist doodstraf
tegen S.D.-er
Waarin GIJSBERT teveel
bekijks heeft
*t
v._
DE SCHONE SLAAPSTER
F
heöen
Jeugdpuzzle
DE LAATSTE WEEK VAN NOVEMBER
Zaterdag 1 November 1947
3
Rosman, moordenaar en jager
op onderduikers
Mr. Orator, «dvoraat-Iisctol h(| het Blonder Gererhtshot te Kot-
terdam heelt gistermiddag do doodstraf geëist tegen de 22-jarige S.D.-er
Marius Rosman, geboren te Schiedam. Rosman, dip reeds op zeven
tienjarige leeftijd by de S.D. te Rotterdam In dienst trad, werd er van
beschuldigd, op 19 Februari 1915 aan de Matthenesserlaan een jongeman,
genaamd Jungonhans te hebben doodgeschoten; deel heelt uitgemaakt
van het vuurpeloton dat op de schietbaan te KraJingen negen Xederlan-
ders executeerde en verder vele malen te hebben deelgenomen aan huis
zoekingen en arrestaties door de S.D,
Pistoolschoten op de
Mathenesserlaan
Het was ongeveer zeven uur, die
Februari-avond in 1945, toen Ma-
■rïus Rosman en zyn Duitse ..kame
raad" Engelshoven, beide gekleed in
Duitse uniformen en vergezeld van
t\vee Hollandse vriendinnen, op de
flets over de Matthenesserla&n re
den. Het viertal was in levendig ge
sprek, toen ter hoogte van de Claes
de Vrieselaan, hen vrif snel een 'an
dere wielrijder Passeerde.
„Halt! Personalsatisweis!", riep,
plotseling het gesprek afbrekend,
Rosman.
De jongeman vóór hem boog zich
evenwel dieper over het stuur er
versnelde zijn vaart.
„Halt voor de duivel, steh'n blei
ben!" bralde Rosman.
Nog harder trapte de benen van
de vluchtende jongen cd de pedalen.
Rosman brieste van woede. Hy zet
te de achtervolging in en trok zün
machinepistool. Blaffend klonken
achter elkaar twee schoten. De
vluchteling stopte niet. Weer knal
de tweemaal het pistool. De jonge
man viel gewond van zijn fiets,
stond weer op, richtte 2ich naar zijn
aanvaller om zich over te geven,
doch stortte neer. getroffen door
nieuwe schoten, die Rosman van
weinig meer dan een meter afstand
op hem loste. Rosman haalde hem
nog de portefeuille uit zijn binnen
zak om die te inspecteren, 'doch
toen h'ti er niets bijzonders in vond
slingerde hy het ding op straat en
vervolgde zijn weg.
De doodelïjk getroffen Jungenhans
stierf een uur later in de armen van
een dokter, niet echter nadat lui tot
twee maal toe een uiteenzetting
van het gebeurde had gegeven.
Zo ongeveer luiden de verklarin
gen van de getuigen, die de presi
dent van het Bijzonder Gerechtshof,
mr. Van Vollenhoven, ter belasting
van Rosman heeft opgeroepen Som
mige getuigen ziin persoonlijk ver
schenen- anderen hebben schrifte
lijke verklaringen afgelegd.
„Meneer de president', groot-edel-
achtbare heren," zegt hij „het is
allemaal in striid met de waarheid!
Ik heb alleen twee waarschuwings-
schoten gelost. De andere schoten
kwamen van de tegenovergestelde
kant, van Duitse militairen. Met
Engelshoven, de Duitser, waar ik
mee fietste, heb ik later ruzie ge
had. Nu wil hij mü er bil lappen.
En met dat vriendinnetie van toen,
die Lena, die nu met een ander ge- j
trouwd is, heb ik ook ruzie gehad, j
Zij willen wraak nemen voor oude
vete's." i
Dat Rosman deel uitgemaakt
heeft van het vuurpeieton in Kra-
lingen, ontkent hij ook. Hij geeft
toe. dat hy er bij geweest is, dat hij
in het gelid heeft gestaan, maar dat
hjj geschoten heeft, kan niet waar
zjjn. Hij ücp immers met zyn rech
terhand in een verband omdat hij
die bij een val verstuikt had.
Vier hakkenklappende Duitse mi
litairen, twee nog in hun groene
uniform, komen bevestigen, dat
Rosman inderdaad gewond was.
Maar mr. Van Vollenhoven leest
een vroeger door Rosman afgelegde
verklaring voor waaruit blijkt, dat
R. op de bewuste dag een wapen
had doorgeladen en dat hij een
Duitse chef helemaal had uitge
kleed voor 't naar bed gaan. omdat
dez.e te dronken was om 't zelf te
doen.
„Toen kon je dus wel ie handen
gebruiken," zegt mr. Van Vollenho-
ven.
Ook dat van die huiszoekingen en
arrestaties is overdreven, volgens
Rosman. Maar uit de getuigenver
klaringen blijkt, dat hij de Duitsers
in Schiedam herhaaldehik heeft op
gebeld om te vragen of er Sn ziln
geboorteplaats „nog wat te doen"
was. Als hem dan bevestigend werd
geantwoord, heeft R. meermalen
gevraagd op hjj mee mocht. Ver
schillende van zyn oude schoolka
meraden zy'n door R's toedoen !n
Duitse concentratiekampen terecht
gekomen, één is daar zelfs gestor
ven.
(Ingezonden mededeling)
Rusland en de lange
rokken
Hebben alle Russinnen
mooie benen?
Een verslaggever van .-Isso»
cieted Press heeft een bezoek
gebracht aan een van de drie
beste mode-ontwerpsters m
Moskou. Op haar bureau lagen
verscheidene afleveringen van
zeer Qecente modetijdschriften
uit Parijs. Londen en Xew York.
„Lange rokken?" zei ze, „die
maak ik niet"
„Hebt V er bestellingen voor
gehad?''
Geen enkele," zei ze mei be
slistheid."
Onze vrouwen hebben ze niet
nodig. Lange rokken zijn ccn
heel goede mode voor slechte
figuren en rooral voor lelijke
benen. Ik heb m Rusland nooit
lelijke benen gezien. Tl ''ij hebben
een eigen stijl en eigen ideeen
over mode en zullen ons nooit
di elange rokken laten aantrek
ken, die Parijs en New York
hebben ui/gevonden. Lange rok
ken zijn het ijzeren gordijn van
de Westerse dames. TFal probe
ren zij toch te verbergen?"
De verslaggever droop af
Mr. Donker, requisitoir houdend,
neemt als absoluut vaststaand aan.
dat Rosman zyn slachtoffer in de
Matthenesserlaan van zeer nabii en
in koelen bloede heeft gedood; dat
hjj tegenwoordig is geweest bij de
executies te Kralingen, staat vol
gens spreker eveneens onomstote
lijk vast. „Hy heeft er aan deelge
nomen en tezamen en in vereniging
de slachtoffers vermoord. Ik meen,
dat ook voldoende bewijsmateriaal
is aangevoerd, om de huiszoekin
gen en arrestaties als bewezen aan
te nemen."
„Db verdachte oefende in Schie
dam en Rotterdam een ware ter
reur uit. Het zou volkomen mis
plaatst zifn, barmhartigheid te to
nen tegenover deze man, die zich
ondanks zijn jeugd, als een beest
mens heeft gedragen. Hier geldt;
„Oog om ao£, tand om tand." Het
is daarom, dat ik TJ vraag, deze
boosdoener tot de doodstraf te ver
oordelen,"
Desgevraagd verklaarde Rosman.
spijt te hebben van zijn daden. Hy
hoopte „aan ons land nog eenmaal
te kunnen goedmaken" wat hii mis
daan had."
Mr. N. A. Niessen, als verdedi
ger^ gekozen, bepleitte clementie.
Uitspraak over veertien dagen.
Tentoonstelling
,.Oud-Delfshaven"
In samenwerking met de Rotterdamse
Gemeenschap, het Gem een te-Archief, de
Stichting Atlas van Stalk, het Museum
van Oudheden en enige oud-Delf shave-
naars .-heeft de gemeente-bibliotheek een
tentoonstelling „Oud-Delf shaven" ge
organiseerd in de bibliotheek Blokma-
kersstr. 102. Zij is te bezichtigen van 5
tot 12 November.
Radio-programma
ZATERDAG 1 NOVEMBER 1847
HILVERSUM I:
19.00 Franse lied. ree. 19.30 Prot.
Thuisfront. 19.40 Jeugd nieuws. 19.45
Uitz. voor Ned. in Duitsland. 20.00
Nieuws. 20.15 De winkel van Sinkel.
2115 Soc. commentaar. 21.30 Vindo-
bona. 22 00 Luisterspel: Don Qui-
ehofte. 22-35 Ramblers. 23.00 Nieuws.
23.15 Hobby hoek. 23.30 Licht
avondconc. -
HILVERSUM II;
29.00 Nieuws, weer. 19.20 Negro
Spir. 19.45 Banden die binden. 19.55
Liebestraum. 20.00 Nieuws. 20.12
Gewone man. 20.20 Wie weet hoe
deze plaat heet. 20.30 Lichtbaken.
21.00 Negen heit de klok. 22.00 Gr.p1.
22.10 Dansles. 22,45 Gebed. 23.00
Nieuws. 23,15 Radio philharm ork.
'jpOEN
(Ingezonden mededeling)
Ik zou U haast
adviseren,
Zonder Limericks te
adverteren.
Want; Wat zou die
Ober in dat glas.
Met z'n witte neus en
zwarte das.
Anders dan--. „Tip van
Bootz" ons serveren?
'n TIP VAN BOOTZ
Inz. Mei. T. J. A'dam ontv. 1 fles TIP.
Hervorming
Gisteren was het 31 October:
Hervormingsdag. Deze gedenkdag
der Reformatie werd in vroeger
jaren op feestelijker wijze gevierd
dan tegenwoordig gebruikelijk is.
Dit heeft twee oorzaken. Een goede
en een laakbare. De goede oorzaak
is het steeds dieper wordend inr
zicht waaraar. het de grote Re
formatoren Luther, Zwingli en Cal-
vijn niet heeft ontbroken dat
kerkscheuring, dat uitéénvallen
van. de zich naar Christus noemen
de gemeenschap, dat geloofsver
deeldheid geen reden tot blijdschap
kan zijn. De laakbare oorzaak van
het steeds onopvallender 'passeren
van de Hervormingsdag is het
veldwinnend gebrek aan inzicht m
de absolute onmisbaarheid van
het hoge geestelijk goed: g e-
loofsvrijheid.
Voor die aan-God-gebonden-
vrijheid hadden onze vaderen in de
tachtig-jarige oorlog goed en bloed
over. Voor die verbondenheid met
zijn Bevrijder hij wist zich im
mers losgekocht uit de zondesla-
vernij en vrijgemaakt uit de ge
vangenschap van ziele-angst
gaf Luther, de toegewijde monnik,
zijn geborgenheid binnen de kerk
die hij liefhad, prijs; niet omdat hij
zo graag aan het wereld- en kerk-
verbeteren wilde slaan, maar om
dat hij de vaste grond van het
Evangelie onder zijn voeten voelde,
die hij tot geen prijs meer wilde
verliezen. Vandaar zijn vastbera
denheid op de Rijksdag te Worms,
waar van hem geëist werd zijn
verkregen vrijheid weer te doen
bukken onder het juk van Rome
toen hij zei: „Hier sta ik, ik kan
niet anders."
Waarom wordt in het Protestan
tisme, hoe ook onderling verdeeld,
over de gehele wereld de Luther-
dag eensgezind in ere gehouden?
Waarom gedenkt protestants Ne
derland, dat toch een calvinistisch
stempel draagt, de daad van de
stichter der lutherse kerk? Omdat
het aanslaan van de 95 stellingen
aan de slotpoort van Wittenberg
nu 430 jaar geleden, ver uitging
boven Luthers bedoeling een acade
misch dispuut te voeren over het
wegnemen van roomse aflaat-mis-
bruiken, maar het sein „verzame
len" werd voor allen, bij wie deze
hartekreet weerklank vond. Allen,
die met Luther, de hoge en verre
God wéérvonden als meest nabije
en betrouwbare Vriend van een
ieder, die zich rechtstreeks zon
der een reeks van bemiddelaren
en gehéél aan Hem toevertrouwt.
Daarom kan de Reformatie nog
steeds in Luthers herontdekking
van Gods goede boodschap aan ons
(dat as het Evangelie) worden sa
mengevat, die hij vond in de woor
den van Romeinen één vers zeven
tien, s o 1 a fide, „Alleen door het
geloof." Door dat vertrouwen al
leen ontvangt de mens nog al
tijd de kracht van God, waarop
het in ieders leven aankomt, of,
zoals het Hervormingslied het ons
triomfantelijk doet zingen:
„Ons staat de sterke Held terzij
dien God óns heeft verkoren.
Vraagt gij zijn naam? Zo weet
dat Hij de Christus heet.
.de zege is ons beschoren!"
OBERMAN.
nï
afgelopen zakten vloeren in en groepen mensen naar
nacht beeft een braken grote stukken het ongewone schouw-
enorme brand gewoed van de muren af. En spel te kijken."
in de gebouwen van telkens suisden grote „Naar verluidt, heeft
Pakhuismeesteren, aan partijen brandende de bemanning van het
de Noord-zijde van de koopwaar mee naar voor de "Wilhelmma-
Rijnhaven. De panden beneden, die dan kade liggende ss. Sta-
Celebes, Borneo, Java dwars door de loods- tendam lange tyd het
en Sumatra brandden deuren heen als -mas- achterdek van haar
leeg en werden totaal sa's gloeiende lava schip moeten, nathou-
verwoest. Persoonlijke naar buiten werden den, omdat daarop een
ongelukken deden zich geperst. Soms golfden dichte vonkenregen,
niet voor. De materiële stromen erwten bran- afkomstig van de
schade is echter aan- dend de straat op." brand neerkwam. Met
zienlijk en wordt door „Eerst te acht uur behulp van vier stra-
experts op meer dan 's morgens had de len op de scneepslei-
twee millioen geschat", brandweer het vuur in ding heeft men het
„Omstreeks drie uur bedwang; het werke- vaartuig evenwel voor
in de nacht werd de Ijjke einde van de het vuur kunnen be-
brand ontdekt door de
portier van de firma
W, H. Mtiller, die on
middellijk brandweer
en politie waarschuw
de. De panden waren
echter gevuld met gro
te partijen zeer licht
ontbrandbare goede-
Enorme brand
Rijnhaven
hoeden.'
„Waf de oorzaak van
de brand bij Pakhuis
meesteren betreft, ge'
looft men, dat die ge
legen is in. het feit, dat
enkele dagen geleden
de dakgoten van de
panden Java en Suma-
nog tra gerepareerd zijn.
ren, als olie en vetten, brand was echter
tabak, koffie, erwten, verre, Het nablussings Het is niet uitgesloten,
paraffine en papier, werk zou, naar ver- dat hierbij een vonk
zodat het vuur met wacht werd, nog ruim door een raam in een.
ijzingwekkende snel- 24 uren in beslag ne- der pakhuizen is geko-
heid om zich heen men." men, waarbij de opge-
greep. De Rotterdamse „in weerwil van het slagen goederen zijn
vrijwillige brandweer nachtelijke uur trok de gaan smeulen.
stond voor eert wel- brand zeer grote be- De schade, die men
haast onmogelijke langstelling; de gehele in totaal op ruim twee
taak. Zij heeft met de nacht stonden langs de millioen schat, zal vrij-
moed der wanhoop de kaden, en ook aan. de wel geheel door de
reusachtige vuurhaard overzijde van de rivier, verzekeringen worden,
met veertig krachtige aan de Boompjes, gedekt."
waterstralen bestreden.
Al het beschikbare
grote materiaal was in.
het geweer gebracht,
autospuiten, drijvende
stomers, de autoladder
en voorts talrijke slan
genwagens".
„Door de verschil
lende aard der opge
slagen goederen, had
den de vlammen ve
lerlei kleuren, zodat
de brand 'n werkelijk
fantastisch schouwspel
opleverde. In de pan
den volgden de ineen
stortingen elkaar snel
op. Onder luid geraas Wat er overbleef van het pand Sumatra
ZONDAG 2 NOVEMBER 1947
HILVERSUM I. 8.00 Nws. 8.30
De mens en zijn liefhebberijen. 8.40
Barcarole. 9.12 Sport. 9.15 Men
vraagt 9,45 Geest-leven. 10.00 Alma
Musica. 10.30 Briefgeheim. 11.00
Kunst na Arbeid. 12.00 Muziek mo
zaïek. 12.30 Zondagclub. 12.40 Dub-
belxnannenkwartet. 13.00 Nws. 13.15
The Romancers. 13.50 De Spoorwe
gen spreken. 14.00 Yehudin Menu-
hin. 14.30 Het Kamerork. 15.45 Film
praatje. 18.00 Fr. gr. pl. 16.30 Repor
tage. 17.00 Trekkers cn zwervers
liedjes. 17.30 Avonturen van Ome
Keesje. 17.50 Sport. 18.00 Nws. 18.15
Gesprek met de lezer. 18.30 Strijd
krachten. 19.00 Kerkdienst. 20.00
Nws. 20.05 Requiem van Verdi. 21.45
Luisterspei: Kopermijn. 22.30 "Waltz-
time. 23.00 Nws. 23.15 Reportage.
23.25 Gr. pl.
HILVERSUM II. 8.00 Nws. 8.15
Strijkork. 8.30 Hoogmis. 9.30 Nws.
9.45 Zondagmorgenklanken. 10.00
Kerkdienst. 11.30 Na de kerkdienst.
12 15 In 't Boeckhuys. 12.30 Lunch-
conc. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws.
13.15 Welk boek. 13.20 Lunchconc.
13.40 Apologie. 14.15 Concertgeb.
15.40 Het begrip Katn. actie. 15.50
Orgelconc. 16.10 Concertgeb. 17.00
De jonge kerk hoort bet oude woord.
19.00 Psalmen van Sweelinck.
MAANDAG 3 NOVEMBER 1947
Morgen en middagprogramma
HILVERTUM I. 7.00 Nws. 7.15
Gjhnn. 7.30 Fr. progr. 8.00 Nws. 8.18
Lichte klanken- 9.15 Kamermuz.
progr. 10.00 Morgenwijding. 10.20
Zang. 10.30 Voor de vrouw. 30,45 Re
genboog. 11.25 Clarinet en piano,
11.45 Voordr. 12.00 Vincentino. 12.30
Weer, platteland. 12.38 Orgelspel.
13.00 Nws. 13.20 Silvestrikwartet.
13.45 Gr. pl. 14.00 Piano. 14.30 Ytoor
de jonge moeder. 14.45 Bach can
tate. 15.05 Luisterspel Meneer Samp
son. 15.50 Gr. pl. 17.00 Voor de kleu
ters. 1Ï.15 De school is uit. 17.30 Har
ry Roy. 17.45 Rijk overzee.^ 18.00 Nws.
18.15 Pianoduo. 18.30 Strijdkrachten.
HILVERSUM II. 7.00 Nws. 7.15
Ork. platen. 7.45 Woord voor de dag.
8.00 Nws. 8.15 Sions lied. 9.00 Piano
Debussy. 9.15 Ochtendbezoek jonge
zieken, 9.30 Waterst, 9.35 Werken
Berlioz. 10.30 Morgendienst. 11.00
Piano. 11.15 Van oude en. nieuwe
schrijvers. 11,35 Gemengd Omroep
a Capella koor. 12.00 Voor de lunch.
12.30 Weer, Kamerork. 13.00 Nws.
13.15 Orgelconc. 14.00 Radiouitz.
voor de scholen.14.30 Continental
Quintet, 15.15 Musette klanken.
bij Kou.Griep.Pijn
TUINKALENDER
MAANDAG-3 NOVEMBER. - Tot
de sterke kamerplanten behoort ook de
OphiopogonDeze plant, die indertijd
uit Japan en China werd ingevoerd, be
zit lange smalte bladeren en bloeit in
het najaar met trosjes lilablauwc bloe
men. Ben der mooisfesoortx is wel de
Ophiopogon Jaburan ofuan'epatus,
die fraaie bonte bladeren bezit en wel
het meest wordt gekweekt. In de winter
moet deze plant niet al te warm staan.
Niet warmer dan hoogstens 50 60
graden Fahrenheit. Voorts vraagt ze
een plek in het volle licht. Des winters
wordt iets minder water gegeven dan
in de zomer. Zo'n Ophiopogon kan zich
tot een fraaie, bossige bladplant ont
wikkelen. De vermeerdering kan in het
najaar geschieden door oppotting van
de grondscheuten of door splitsing van
de oude planten. S. L.
Gijs-
bert aldus,
nog trillend op
zijn polen, ver
klaard had, dat
hij de stad ook
niet het eind
van alles vond,
zei Schonkie:
„Nou ja, jij bent
een echt ko
nijntje--van-bu
ten, weet je veel
Je mot op
passen als er een fiets aankomt".
„Wat is een fiets?", vroeg Gijsbert
onwetend. „Zo'n ding, waar ik je
net onder vandaan getrokken heb.
suffie", kefte Schonkie. „Met van
die wieltjes", bepeinsde Gijsbert,
„een fiets is iets om niet onder te
komen op wieltjes", zei hij braaf
op, want hij wilde de stad
gauw mogelijk leren kennen,
hij er toch was. Schonkie opende
zijn bek om iets te zeggen over
domme buitenkonijnen in de stad,
maar Gijsbert keek hem zo rond en
kralig aan, en toen slikte hij het
maar weer in.
Ze passeerden, een vuilnisvat,
waar een grote hond met een
koortsachtig bezige bek in stond te
wroeten, „Hoe gaan de zaken,
Bruin? Wil het nogal lukken", riep
Schonkie meelevend. De hond keek
op. Er kleefde een stuk kledderig
papier aan zyn bek. „Niet meer
wat het was. Allemaal brood", zei
Bruin. „En de dokter heb me nog
wel vlees voorgeschreven voor de
senuwe. Veel dierlijke eiwitjes,
heb-ie gezegd". Bruin lachte wat
tanden bloot in de kleur van zijn
naam. „Maar mot je niet denken,
dat die mensen daar rekening mee
houden. Afyn, Schonkie, ik zal je
een tip geven, vandaag kome d'r
soepbenen aan bjj slager en
toen ontdekte hij Gijsbert. De
soepbenen bleven hem midden in
de keel steken, hij liet zijn huisvuil
in de steek en maakte ineens
rechtsomkeert. „Hé, bij welke sla
ger gilde Schonkie happig,
maar Bruin was al bij de Gele en
de Zwarte aangeland gij de drie
honden volgden nu op enige af
stand, terwijl ze druk praatten en
af en toe van onder uit naar Gijs
bert en Schonkie gluurden, spe
ciaal naar Gijsbert Die wilde
er iets van' zeggen, want hij vond
het eng, maar hij durfde niet goed.
Hij liep daar wat over te peinzen,
toen er uit een zijstraat weer een
hond aankwam. Deze was zo ma
ger en harig, dat hij er als een be
ter soort bezem uitzag. Hij vloog
op Schonkie af. „Ik heb een
moorddadige juffrouw ontdekt, jó,
als je tegen haar gromt, gaat ze
op een stoel staan gillen. Zo lollig.
Ga mee!" „Mag ik ook mee", vroeg
Gijsbert, „ik heb nog nooit een gil
lende juffrouw gezien. Buiten heb
je dat niet zo!" De bezemhond
zag Gijsbert nu pas. „Vererksku-
seer", zei hij stamelend, en liep
zonder nadere uitleg weg. „Waar
woont die juffrouw?", gilde Schon
kie hem nog na, maar de bezem
had zich al aangesloten bij ce an
dere drie.
„Wat lopen ze toch achter ons aan",
vroeg Gijsbert angstig. „Ik snap er
geen fluit van", zei Schonkie knor-
ug. „Ze hebben iets tegen mij", zei
Gijsbert schuldig. Hij trok een
„weg-met-mij"-gezicht. Er hadden
zich nu nog twee honden by het
groepje aangesloten. Het was een
soort honden trein geworden. „Ik
ga het ze vragen", besloot Schon
kie, die voor niets ve. vaavd was,
laat staan voor zes soortgenoten,
„Nee", Gijsbert trok hem aan een
poot. „Misschien zijn ze boos. Ik ga
wel weg „Waar ga je dan
heen?" informeerde Schonkie. „Eh,
ik weet het nie klontjes zoe
ken voor Hit", zei Gijsbert hulpe
loos. Hij voelde nu pas, dat je in
de stad altijd ergens heen moest
gaan, omdat het anders allemaal zo
weinig zin had. Maai Schonkie
luisterde niet eens en rette zich
vastberaden op het trottoir. Gijs
bert wachtte bibberend naast hem
op de aankomst van de honden-
tzein.
Die hield noodgedwongen hfiU
omdat Schonkie de weg versperde.
Gezessen gluurden zy wantrou
wend naar Gijsbert. „Wat motten
jullie en waarom doen jullie zo
mesjogge", eiste Schonkie met ho
ge stem. Er viel een stilte te mid
den van het stadsgewoel. Ten
slotte kwam de bezemhond naar
voren, Gijsbert week naar achte
ren. „Wie is hy?", vroeg de bezem-
hond.v,Ja wie is hij?", riepen de
andere vijf. „Een vriend van mij",
zei Schonkie. „Hij ruikt vreemd",
zei de bezemhond. „Ja, hij ruikt
vreemd", riepen de andere vijf, die
het ook vonden. „Hij is geen hond",
sprak Bezem beschuldigend. „Nee
hij is geen hond", zei het koor
vijfstemmig. „Nou, ën zei
Schonkie ruim. Gijsbert schuifelde
naar voren. „Ik kan het niet hel
pen", stamelde hij» „mijn ouders
waren konijnen Wat wilt U".
„Hoe heb ik het nou, jongens",
deed Schonkie gezellig, maar de
bezemhond begon tanderig te kij
ken. „Ik moet nog even een bood
schap doen", zei Gijsbert en week
nog wat achteruit. Toen hij genoeg
geweken was in zijn eigen gevoel,
nam hij ineens een schuiver en
vloog zo hard hy kon. de straat af.
Maar de hondentrei» zette zich
gillend in beweging, Gijsbert ach
terna.
(Wordt vervolgd).
MARIA SMEETS. i
Het goede levea
Na deze maaltijd valt er met my
te praten en ieder die my nu tege
moet treedt kan op een hartelijke
bejegening rekenen.
Ik wil U thans veel vergeven;
goed, wy praten er niet meer over,
ge meendet het immers niet zo
kwaad.
Zo ge eerbare bedoeligen hebt,
wil ik U nu mijn steun wel toezeg
gen: wel, ik doe mee, want ik bea
vol goede moed.
Mag ik U misschien Iets aanbie
den: een goed glas? Een zachte
Virginia
Ge kunt het me nu wel vragen,
ik ben één en al oor en van goeden
wille.
Hebt ge grieven tegen Uw naas
ten op de wereld: voor de dag er
mee nooit vindt ge mij tot be
middelen méér bereid en in staat:
Gelukzaligen hebben vee] troost
te schenken en hun weldaden tel
len zy niet.
O, stellig zijn er op dit ogenblik
in deze stad lieden aan te wyzen
die het van mij winnen ln geluk.
Neem de onderwijzers met hun
herfstvacantïe, De velen die menen
dat de mensen het goed menen
met de mensen. Neem hen, in wie
zo juist een licht ontstoken werd
en die in de duistere mollengangen
van hun denken een glimpje waar
heid ontdekten.
Of de velen, die het in de volgen
de week dSn maar zullen wagen,
en Woensdag of Donderdag o.
die klassen, ook al in de zaligheid
getweeën van het stadhuis naar
de kame r- m e t-gebruilt-van -keuken
zullen trekken (de politierech
ter zal eerlang wel uitmaken wie
het eerst sloeg: de jonge doffer
of buurman van de kamer «r
naast).
Al deze Heden mogen dan op dit
ogenblik in nög groter tevreden
heid en voldoening zijn gezeten,
maar evenaren zy mijn staat van
behaaglijkheid na déze maaltyd van
zuurkool met worst en wélke
kool en wélke worsf
DLilDERIUS.
Met onze schriftelijke cursus kunt U
thuis zelf
FATROONTEKENEN. KNIPPEN en
NAAIEN
leren en het tekenen van 'modellen
uit de modeplaat, 't Is niet moeilijk.
In de "7e les maakt U zelf al een.
aardig jurkje. De kosten zijn maar
75 ct. per rijk geïllustreerde les.
Bovendien krijgt U gratis een mooi#
modeplaat met ruim 300 modellen.
U kunt zich nu nog opgeven als cur
sist, mits voor 9 November. Ver
meldt duidelijk Uw naam en adrel
als U zich opgeeft voor het
Instituut ILMO, Emmastraat 47,
Hilversum.
Beste jongens en meisjes,
Hier volgt weer een serie raad
seltjes die heus nïet allemaal even
gemakkelijk zijn. W£ zijn be
nieuwd wie ze goed kan oplossen.
Doe maar goed je best.
1. Met Th ben ik maar een
eiland. Met P ben ik een heel land.
Weet je het?
2. Welk voertuig wordt een dier,
als men de eerste letter weglaat?
3. Van een woord, dat acht let
ters Lelt, neemt men er drie af en
houdt er toch nog negen over.
Welk woord zou dat zijn?
Onder de inzenders van de juiste
oplossing worden drie boeken ver
loot.
Inzendingen vóór Vrijdag 7 Nov.
aan de redactie van Het Rotter-
damsch Parool, Schiedamsesingel
50-52; op de enveloppe vermelden:
Jeugdpuzzle.
De oplossing van onze raadsels
van 18 petober is als volgt:
1. h^nd, hond; 2. lam, vlam; 3.
Rome, Parijs, Genua, Medan.
Na loting werd gpn boek gewon
nen door Leny Bakker, Potgieter
straat 38boven, Schiedam; Ria
Kaptein, Jagthuisstraat 21, Rotter
dam West en S. Groenenboom,
Kruisdijk 51, Poortugaal.
De boeken zullen door onze ad
ministratie worden toegezonden.
JOHM l/A/v SM£L L CA/S G
Laat buiten de wolven van de petroleros huilen;
hier in de vallei was het een grote dag. Daar
hoorde een feest bij. Bueno men zou feestvie
ren. Daarna vechten, sterven als het nodig
was, om de herwonnen vrijheid te behouden,
HOOFDSTUK XXII,
Viva el Liberador!
Bolivar was niet bij de feestmaaltijd. Nu, hij
wist niet wat hij miste het was de ene heer
doeken om het hoofd gebonden, wuifden ons
lachend toe. Honden renden vrolijk blaffend om
ons heen, kleine donkere kereltjes stoeiden en
dansten voor onze paarden, zodat we voorzichtig
moesten rijden. Met hoge stemmetjes riepen ze
ook al: „Viva Don Pablo; en opeens galmde er
één, heei trots dat hij het nog beter wist: „Y viva
Don Jonska!"
Hijsprak het uit: Jonska, maar rekte
allerheerlijkste. „Moederke" had een chocolade-
dan. anders over denken."
„Gelooft U dat werkelijk?"
„Ik geloof niet dat Zwendasky's bende hier
zo vlug zal zijn," antwoordde graaf Paul ontwij
kend.
- -** ayictjx 1IÏt Uil. vuuaiva, uiatii icnw vie a
lykheid na de andere; maar het slot was wel het langer dan in zuiver Spaans, en de andere kinde-
„n—i T„r j— v_j -- -> '-J- ren namen de roep over en weldra klonk het
„Viva Don Pablo, Viva Don Jonska-aa!'* alsof het
een soort van galmende oorlogskreet was.
De dokter kwam ons tegemoet gereden. „Ik
moest zien of jullie haast kwamen" hijgde hij,
hei zweet van zij rond gezicht vegend." Bolivar
en het hele leger zijn op de been en staan op de
dat daar tussen in lag, en het bestond uit dikke,
romige chocola.'
Ik geloof dat Luis en ik ieder wel vijf porties
ervan opaten. Het was van eigengemaakte cho
cola, bereid uit eigen cacaobonen en eigen riet- „o„ _.j„ _r
suiker. Ik zat te puffen toen het op was en was plaza om jullie te ontvangen."
blij toen de vader zei: „We zullen te paard naar „Het leger?" vroeg ik.
de plaza gaan. Dat staat beter." j d burgerwacht van de vallei, of hoe je 't
Luis en ik- zadelden ue paarden. Langzaam reed n0"sm6n wilt. Je zult wel zien. En wat hoor ik?
--- -r- - - °nz0 k{clJ:c stoet naa, de P-aza, de kom van het f,p,n .nj de dans van de Voladores uitvoeren, Is
Toen wij thuis kwamen op de rancho, vonden dorp. Graaf Paul en ik reden voorop. Ik had het ^at een eerl"
wij de huiskamer feestelijk met bloemen ver- passender gevonden dat de vader naast graaf
sierd. Een grote bouquet varens en tijgerachtig Paul reed; maar hij weigerde. Hy reed fors en „Ja bromde graaf Pam,t Is naar myn smaak
gevlekte bloemen stonden voor het heiligbeeldje recht naast Luis, achter ons. Daarachter liepen CGn beetje te veel eer. IK hud me alles rustiger
i Guadeloupe, de Madonna, die de vrouwen, en naarmate wij het dorp naderden voorgesteld. Niet zoveel ophef het zou gevaar-
slotcn 2ich anderen bij ons aan. Kinderen draaf- IjJk kunnen worden.
den vrolijk lachend om ons heen. Het werd een Zelden had ik graal Paul op deze manier ho-
ware ere-tocht. Overal waren bloemen en ver- ren spreken. HIJ dacht aan gevaar? dan moest
sieringen aangebracht. Men strooide ons bloemen er wel degelijk iets dreigends bestaan. De kleine
toe; men hing kransen van bloemen om de hal- dokter keek ook verwonderd, maar zei: Ach, U
zen van onze paarden. moet ze hun plezier gunnen. Het betekent zo-
Graaf Paul mocht dan het bevel gegeven heb- veel voor hen. Wat zou deze dag voor hen zijn,
ben dat hij „de man achter de schermen" moest: als ze hun weldoener niet konden eren? Als voor
blijven. aan dat bevel had Bolivar zich. niet Jonska" hij lachte knipogend „een Sinter-
helemaal gehouden. „Viva Don Pablo!" klonk het klaas-avond zonder speculaas." (Ik had de dok-
langs de weg. Donkere Indianenvrouwen, met ter één en ander over Hollandse feesten verteld),
helrode rozen in het zwarte haar, 'de kleurigste (Wordt vervolgd)
Ik zweeg, maar hoopte in mijn hart dat graaf
Paul ongelijk had, opdat ik hem zou kunnen be
wijzen dat ik een echte „caballero" was.
van dc Maagd van
Luis zelf uit hout gesneden had. Er stonden bran
dende kaarsen voor en de oude vader lag er met
uitgespreide handen stilletjes voor te bidden.
Een dikbuikige meloen stond op tafel; uit de
keuken kwamen ons heerlijke geuren tegemoet;
een van de meisjes kwam met een grote schaal
vers geplukte aardbeien binnen.
„Voor het grote feest," zei ze zachtjes, tevreden
lachend.
Ik begon hoe langer hoe meer van de Mexica
nen te houden.
~N
MINIATUUR-MYSTERIE
door
LEONARD GR1BBLE
JJ et was de eerste Za
terdag na Kerstmis.
Het theater was vol op
gewonden kinderen en
lachende ouders torn
het gordijn zakte na het
tweeds bedrijf van „De
Schone Slaapster" en
het licht weer opging.
Drie minuten later
kwam Jim Bricker, de
duvelstoejager van het Na de kleedkamer te nen, die samen met de
theater het kantoor van hebben doorzocht nam directeur de kleedkamer
de directie binnenstui- de politie Bricker een was binnengegaan. „Ik
ven, verhoor af. „Ik -maakte zou haar met genoegen
„Miss Lindell is ver- de deur open om te vra- hebben gewurgd", zei
moord!" riep hij uit, „ze gen of ze een kop thee hy tegen de politie,
hebben haar met een wilde hebben, zoals ze „maar een vrouw neer
mes in de rug gestoken!" me had gezegd en daarsteken, dat is mijn stijl
De directeur en twee lag ze!" zei hij verward, niet!" Het dolkmes was
mannelijke leden van de „ik ben de kamer zelfs eigendom van de be-
troep ijlden naar Miss niet binnengegaan. Het koorlijke Patricia West,
Lindell's kleedkamer, was vrevreselijk!" de prins uit het sprook-
Een moment Machten ze De directeur ver-klaar- Je- Haar vingerafdruk-
dat die leeg was marde dat de dodëSvrouw ken waren op liet heft.
hJugen Jln Sn-, reinig bemind was. Ze |Hct ig inderdaad mijn
Lindell eert scho. -was de ster en ze had ponjaard", zei ze onder
™?Ston ^X'waken Ze ha3r -b!st 6edaan alle5 tranen, „ik draag hem
meer zou ontwaken. z.e voor iedereen zo onaan- jn mjjn gordel, maar ik
lag .nagenoeg onder genaam mogelijk te ma- ^en hem gisteravond
kwijt geraakt. Ik wil
niet zeggen dat ik haar
haatte maar ze probeer
de te stoken tussen mij
en mijn verloofde".
Voordat de politie het
haar kaptafel, haar ver-
wrongen lichaam merk
waardigerwijs steunend „Ze was een zenuw-
op het handvat van. de patiënte", zei hij tegen
dolk, die tussen haar de politie, „ze beschul-
schouders was gedre- digde Jim er van dat hij
ven met genoeg kracht haar juwelen wilde ste-
om haar van de stoel te len en ze dreigde hem theatëVTveriiet was de
doen storten. Er lag een met de gevangenis. Van moordenaar gearres-
half verbaasde uitdruk- Bert Turner beweerde teerd. Wie was het
king op haar opgeheven ze dat hij haar het hof en hoe was hien er zo
gezicht. maakte en diens vrouw zeker van de dader te
„Niets aanraken", zei is aan de jaloersê kant", hebben gepakt?
de directeur, „de politie Turner was de clown „-.„At n
moet alles in dezelfde van 't gezelschap en hij De oplossing vmat u
toestand vinden". was een der beide man- tussen de advertenties:
WORDT EEN BEGIN GEMAAKT MET
DE AFLEVERING VAN DE FRAAIE
Wilt U er ook ven verzekerd zijn deze bijzondere
kalender straks te ontvangen, zend dan nog beden
onderstaande bon in of stel deze aan de Parool
bezorger ter hand!
Deze fraaie en attractieve Paroolkalender, die een
sieraad is in Uw huiskamer en ontspanning biedt
aan het gehele gezin, kost slechts
Vraagt aan de Parool-bezorger of hij de kalender
even Iaat zien! U kunt dan tegelijk Uw bestelling
opgeven.
Aan de Afd. Kalender-1948 van „HET ROTTER-
DAMSCH PAROOL" Schiedams® Singel 42.
Verzoeke mü te zenden vóór 15 December 1947
ex. van de Parool-Kalender 1948 k 1.35 p. stuk.
De betaling geschiedt
Per Postgiro No. 398644
Aan de Parool-bezorger
by aflevering
(Gelieve met blokletters in te vullen)
NAAM
STRAAT
PLAATS
