I Regering wil loonpeil handhaven om inflatie te voorkomen Actie voor prijsverlaging ter compensatie BERLIJN gaat zijn derde vredeswinter in... „Alk" duikt op in Singapore Federalistisch ideaal krijgt vaste vorm Gezonde concurren tie en verhoogde productie kunnen helpen Piano-recital in Boymans aaaBHHüa Radioprogramma Sportieve Chinezen in de stad der sampans Met de Alk rond de wereld (XXIII) heöen DE GELUKSVOGEL Unie van Den Haag" zal grondslag leggen van 'n Europees sup ra-nationaal gezag Europa tussen Oost en West Leskeuken geopend in Zuid Woensdag 26 November 194" 3 |\fA zeer recente prijsverhogingen van vlees en zuivelproducten, L zal de mededeling van de zijde der regering, dat zij In overleg met het bedrijfsleven, prijsverlagingen tracht door te voeren, stellig be vreemding wekken. Klaarblijkelijk fs het de bedoeling van een perscon ferentie van prof. G. Brouwers, directeur-generaal van de prijzen ge weest, een toelichting tc geven op "deze ogenschijnlijke tegenstelling In het prijsbeleid. Voor alles, aldus prof. Brouwers, wil de regering trachten inflatie te voorkomen door de verhouding lussen lonen en prijzen zoveel mo gelijk te stabiliseren. Frankrijk geeft ons het voorbeeld van de rampzalige kringloop waarin een land kan geraken wanneer de prij zen de tendens vertonen steeds ho ger te werden waardoor ook de lo nen moeten stijgen. Het enige middel om de even tueel reeds bestaande sociale span ningen in ons land op te heffen of althans te verminderen, acht de re gering, het doorvoeren van prijsver lagingen op elk gebied, waar dat maar enigszins mogelijk wordt ge acht, Tot dat doel heeft prof. Brou wers deze herfst uitgebreid overleg gepleegd met het bedrijfsleven. Het resultaat hiervan is geweest, dat dit laatste blijk gegeven heeft van be reidheid mee te gaan met de poli tiek van prijsverlagingen. Het voorbeeld van Philips is reeds door andere bedrijfstakken en onderne mingen gevolgd. Zelf geeft de professor toe, dat de invloed van deze verlagingen op de kosten van levensonderhoud slechts beperkt kan zijn, aangezien deze voor een derde uit vaste lasten be staan en voor ruim een derde uit levensmiddelen, die als gevolg van de onvoldoende geworden bestaans- en ontplooiingsmogelijkheden van de boeren, voor een deel In prijs verhoogd moesten worden, {vlees en zuivel). Dit lijkt ons een schrale troost voor al die gezinnen in ons land, die juist door een verhoging van de dagelijkse uitgaven voor de al lereerste levensbehoeften, het ge voeligst in hun portemonnaie ge troffen worden. En wie garandeert ons, dat na de agrariërs, straks ook niet andere delen van de bevolking, een be paalde tak van voortbrenging om vattend, een prijsverhoging van producten wordt toegestaan? Prof. Brouwers kon ons hieromtrent geen enkele zekerheid verschaffen, maar wel deelde hij mee, dat het uitge sloten moet worden geacht, dat de kosten van levensonderhoud bin nen afzienbare tijd door maatrege len van-bovenaf omlaag gebracht kunnen worden. M.a.w., verhoging van subsidies op bepaalde artikelen ligt niet meer in de lijn der rege ring. In de naaste toekomst zal zelfs bij de prijsbepaling in sterkere ma te aandacht moeten worden ge schonken aan het belang van kapi taalsinvesteringen ter verkrijging van een goed geoutilleerd produc tieapparaat. Dit houdt in, dat de dikwijls hoge winsten in sommige bedrijfstakken (vooral, die voor de export werken), niet in de eerste plaats zullen worden aangewend voor kostprijsverlaging of loonsver hoging, maar voor verbetering en uitbreiding van het productieappa raat, dat Nederland in staat moet stellen te exporteren en de nodige deviezen te vergaren, waarvoor weer onontbeerlijke grondstoffen kunnen worden aangekocht. Prijsverlaging mogelijk? Prof. Brouwers ziet de tegenstel ling" zeer wel in, die beslaat tussen de belangen, die hij wil behartigen. Desondanks is hij van mening, dat een verdere verlaging van het prijspeil ter verbetering van de verhouding tussen lonen en prijzen niet denkbeeldig is. Deze zal, be halve uiteraard door een eventuele maar onwaarschijnlijke prijsdaling van de internationale grondstoffen, nu nog slechts mogelijk zijn door vergroting der productie en bevor dering der concurrentie. Opvoering van de productie is mogelijk door verbetering van de arbeidsproductiviteit, die thans in vele bedrijfstakken nog beneden vooroorlogs peil ilgt en tevens door vergroting van de export. Maar vooral in een geleidelijk herstel van de concurrentie tussen de bedrijven onderling, ziet prof. Brouwers een kans op prijsverla ging. Vele fabrikanten voelen zich thans nog veilig achter het muurtje van do vastgestelde maximumprij zen, door de prijsbeheersing opge trokken. Te weinig rekening hou den zij met de toekomst, wanneer de normale verhoudingen tussen vraag en aanbod (waaraan wij door de goederenschaarste reeds jaren ontwend waren), zich weer zullen herstellen. In samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven zal een gezonde concurrentie zo sterk mogelijk be vorderd worden, die bovendien reeds in de hand gewerkt wordt door het internationaal gesigna leerde streven naar vrije markten. Verheugend noemde prof. Brou wers het verschijnsel, dat in ver scheidene takken van bedrijf aan het uitbetalen van „zwarte" lonen een einde is of wordt gemaakt. Hierdoor kan weer een lek gestopt worden in de verhouding tussen Ionen en prijzen en tot haar stabili satie bijdragen. Tenslotte richtte prof. Brouwers zich met een vermaan tot bepaalde groepen van ons volk, die wel mop peren wanneer sommige artikelen noodgedwongen in prijs verhoogd moeten worden, maar desondanks (hoewel minder dan in 1946), de neiging vertonen steeds het duurste van het duurste te willen kopen. Een voorbeeld hiervan noemde prof. Brouwers het vrijlaten van. de groenteprijzen in de afgelopen zomer. Daar het publiek steeds de duurste en beste soorten verlangde, dreef dit vanzelf de prijzen sterk omhoog. Nu zal men moeten af wachten hoe de bevolking reageert op het beschikbaar stellen van goedkope peen, uien, enz. tegen vastgestelde minimumprijzen. De professor zal er stellig zijn theorie aan willen toetsen! Wonderbaarlijke redding op de Atlantische Oceaan Een Amerikaanse sergeante, die tijdens een storm midden op de Atlantische Oceaan overboord ge slagen was, werd tenslotte door een reddingsboot, welke twee uur lang een verwoede strijd geleverd had met de 6 meter hoge golven, gered. Nadat de sergeante, Vivian O'Rourke, overboord geslagen was, werden van het troepentransport schip reddingsgordels, waarop lich ten waren aangebracht, naar haar toe geworpen terwijl het troepen transportschip aehteruitstoomde, om de reddingsboot neer te laten. Sergeante O'Rourke werd tenslotte in het licht van de zoeklichten van het schip opgemerkt. Zij was er niet in geslaagd een van de red dingsgordels te vinden Walt Disney's „Fantasia", die het vorig jaar zoveel opgang te Parijs maakte, kon tot dusverre door allerlei moeilijkheden niet in Nederland uitge bracht worden Thans hebben gevoerde besprekingen tot het resultaat geleid, dat „Fantasia" omstreeks Kerstmis in Nederlandse bioscopen vertoond kan worden. Nieuw werk van R. Escher Verschillende malen heb ik in deze kolommen er op gewezen, dat het muzikaal uitbeeldingsvermo gen, het dichterlijke moment in het spel van de pianist Jan Odé enige weken geleden speelde hij met ons orkest het concert van Schumann niet op hetzelfde voorname niveau staat als 't tech nisch kunnen, dat ongetwijfeld van grote allure is. Dit werd gisteravond weer eens opnieuw bevestigd, toen hij in Boymans zijn recital opende met drie werken van Chopin. In tech nisch opzicht viel er niets aan te merken, klonk alles gaaf en in alle dynamische schakeringen was het toucher zelfs karaktervol. Maar men miste de bewogenheid, het dichterschap en een verfijning der rhythmiek en dynamische tegen stellingen hetgeen ook het geval was in Moussorgsky's Tableaux d'une exposition. Van onze landgenoot Rudolf Er- cher speelde Odé na de pauze als noviteit de vierdelige compositie Arcana Musea Dona, dat ongetwij feld als een pronkstuk der heden daagse piano-literatuur kan wor den beschouwd. Ercher's melodiek en harmoniek is volkomen van on ze tijd, en de esprit waarmede deze compositie geschreven is doet wel dadig aan. Nergens vertoont ze enige inzinking. Pr chtig van op bouw is de prélude, de Toccata sprankelend van klank en rhyth- misch levendig, de inzet en melo dische lijn van de Chaconne een bijzondere vondst, en de Finale met haar prachtige compositaire contrasten is de kroon op een werk, dat qua sfeer de liefde voor de grootmeesters Debussy en Ravel verraadt, maar dat geenszins leidt tot epigonisme. De pianist heeft het werk, dat hoge eisen aan de speler stelt, met feilloze zekerheid vertolkt en er veel succes mede geoogst. Herman van Born. Het programma voor het con cert, te geven door het Concertge bouworkest voor de sociëteit Har monie op Dinsdag 2 December a.s. in de Rotterdamse Schouwburg des avonds 8 uur, zal de volgende wer ken bevatten en zal staan onder lei ding van Otto Klemperer: Suite „The Fairy Queen", Pur- cell, Nobilissima Visione, Hinde- mith, Sj'mphonie nr. 3 (Eroica), Beethoven. (Ingezonden mededeling De meester sprak: „Jullie moet weten Hoe de zeven wereld wond'ren heten." Maar Jantje riep: „Wacht, Er zijn er toch acht. U hebt TIP van Bootz nog vergeten"! nz. Hr W. N., Nijmegen, ontv. 1 fl. TIP VOENSDAG 26 NOVEMBER 1947 Avond-programma HILVERSUM I. 19.— Beginsel progr. P. V. d. A.; 19.15 Liedjes van Pisuisse; 19.30 De kerk nu; 19.45 De mve kerkorde aangeboden; 20.— Nws; 20.15 Metrop. ork.; 21.— Uit Neerlands Verleden; 21.50 Maïando- 22.15 Omroepkamerorlï.; 22.45 Vari boek tot boek: 23.— Nws; 23.15 Zang en orgel; 23.35 Licht progr. HILVERSUM II. 19.Nws weer; 19.15 Nws uit Indië; 19.30 Ac tueel gel.; 19.45 Eng. les (Gevord.); 20.Nws; 20.15 Zweedse lied.; 20.25 Conc.geb. ork.; 21.15 Voordr. prof. dr. A. R. Hulst; 21.35 Conc.geb. ork.: 22.30 Nws; 22.45 Overdenk.; 23.— Sweelinckkwartet; 23.35 Grpï. DONDERDAG 27 NOVEMBER 1947 Ochtendprogramma HILVERSUM I. 7.— Nws; 7.15 Gymn.; 7.30 Ochtendrhythme; 7.50 Dagopening; 8.Nws; 8.15 Filmpot pourri; 8.45 Walsen van Dvorak; 9.15 Morgenwijding; 9.30 Grpl.; 9.45 Arb. vit.; 10.30 Voor de vrouw; 10.35 GrpL; 11.De vrouw in de omroep: 11.20 Am. en Eng. sterren; 12.— Belle Epoque; 12.30 Weer, in 't spionnetje; 13.Nws; 13.15 Romancers; 14.— Voor de vrouw; 14.20 Aeolian Sex- - 15*~~ Voor zieken en gezonden; J-»-— H kunt het geloven of niet; Reprises; 17.Kaleidoscoop; 17.20 Dr, Portielje: 17.30 Skymasters; 13.— Nws; 18.15 Sport; 18.30 Strijd krachten. HILVERSUM n. 7.— Nws; 7.15 Grpl,; 7.30 Gebed; 7.45 Grpl.; 8.— Nws; 8.15 Pluk de dag; 9.— Ochtend- conc.: 9.30 Waterst.; 9.35 Kamermuz.; Muziek y. h. Leger des Heils; 10.- 10.15 Morgendienst; 10.45 Orgel; 11. Zonnebloem; 11,45 Fr. orkestwerken; 12 Angelus; 12.03. Pianorec.; 12.30 Weer. luncheonc.; 12 55 Zonnewijzer; 13.— Nws; 13.20 Wel boek? 13.25 Lunchconc.; 13.45 Hors d'oeuvre; 14.— Kamermuz.; 14.40 Causerie voor de vrouw; 15— Vrolijke pl.; 15.15 Nationaliteit in het strijkkwartet; 15.45 Ned. Herv, kerkkoor; 16. Bijbellezing; 16.45 Strijkork. Boyd Neel; 17.— Jeugd journaal; 17.30 Geest, lied.; 17,45 Rijk overzee; 18. Land en tuinbouw; 18.15 Marsmuz,; 18.30 Grpl. EMPIRE STATE BUILDING in New Vork is met zijn 37 meter het hoogste gebouw ter Wereld ongeveer drie TTtreehtsA T)nmtnr»>na staat een indruk te geven van de te lage aantal calorieën al geknakt ervan leidt bij het weerstandsver mogen-ondermijnende lage rantsoen al spoedig tot erger. En tochten doet het bijna in elk Berlijns huis; oor zaak: het ontstellende tekort aan vensterglas. Er bestaat een systeem van toewijzingen maar het werkt zo traag, dat menschen, die in April, ongeveer drie Utrechtse Domtorens Mei al op de glaslijst stonden, soms op elkaar. Een wolkenkrabber van dezelfde hoogte en met wanden van nu pas een paar ruiten krijgen toe- honderd meter breedte elk, zou op te bouwen zijn uit de drie en driekwart gewezen. Zij, die nu een aanvraag millioen kubieke meter puin die tot nu toe in Berlijn geruimd is. Maar indienden, mogen blij zijn, als zij de reiziger die op het ogenblik voor het eerst In deze geteisterde stad ver- met Pasen iets krijgen, toeft, krygt de indruk dat er aan het puinruimen nog niets gedaan is, ln één der Berlijnse bladen re- want op vele plaatsen ziet de voormalige Hoofdstad van het Derde Kijk kende schrijver van een ingezon— er nog uit als Rotterdam op 15 Mei 3940. den stuk dezer dagen uit, dat, als Misschien is deze vergelijking in wier uithoudingsvermogen door het tmp^vooïtgaaSliS ïüfeïa eerst over veertig jaar alle weer een normaal aanzien zullen heb ben. Want op het ogenblik ziet men Tochtfqe huizen overal slechts bordpapier op de plaatsen waar glas behoort te zit- De huisvestingstoestanden zijn ten. En de Novemberregens weken ook allerminst bevordelijk voorde dit los en doen de schaarse spy- gezondheia. Een verkoudheid heeft kertjes, waarmee het vastgetim- men in de tochtige Berlijnse huizen merd is, verroesten. Zo moet Ber- al direct te pakken. Verwaarlozing lijn de derde vredes winter in. SINGAPORE, 6 November. Het is stil aan boord, de kapitein en de Meester zijn aan de wal, en ik heb de wacht. Zelfs het gekakel van onze laatste kip Is ten einde, we moesten er wel een eind aan maken want anders was ze een te goede kennis geworden om nog in de pot gestopt te worden. Nu mis ik het geluid en het nieuwsgierige kopje, dat steeds door het openstaande schijnlicht onze bewegingen in de kajuit volgde een „vleermuistuig," een vleugel met veel zeillatten, die van. de mast tot het achterlijk doorlopen. Sombere zwarte schepen met don kerbruine zeilen, heel wat minder fleurig dan de Makassaarse prau wen! Tussen deze vloot van schepen cn de wal zwermt dag en nacht een stroom van roei-sampans, die de communicatie met de wal ver zorgen, passagierende matrozen, kooplieden met koffertjes vol imi tatiejuwelenen niet te verge ten de waarzeggers. De roeiers staan achterin met het gezicht naar voren en roeien met gekruiste rie men. Dag en nacht leven de prauw- voerders op hun bootje, 's nachts opgerold onder een biezen matje. Moet men 's nachts naar boord terug dan wekt men ze gemakke lijk door een steentje op de mat te werpen, een magere roeier verrijst dan ogenblikkelijk uit zijn opium roes om een halve dollar te ver dienen. Singapore is ook een gemakkelij ke haven, een haven dokter of douane-ambtenaren hebben wij niet gezien, we zijn alleen bij de havenmeester geweest om in te klaren en deze vertelde ons dat wij op een „fivecent" plaats liggen; nu, dat kan de scheepskas nog wel dragen! Er is weinig gekomen van onze vooi genomen tocht rechtstreeks van Priok naar Sabang! Eerst moesten we Billiton voor een maand aanlopen wegens ziekte van de kapitein, en toen vertoonde onze zo goede chronometer mala ria-verschijnselen en besloten we in Singapore het instrument te laten repareren. Zo zien we door onvoorziene omstandigheden nog meer van de Oost dan we gedacht hadden!. Vóór we op Billiton onze tradi tionele vertrek-kippen waarvan de laatste nu verorberd is in ontvangst namen, deden we nog mee aan een paar tochten met de „Merbaboe", een patrouillevaartuig dat jacht maakt op smokkelaars. Het meeste succes hadden we bij de Chinezen en ik heb met verba zing toegezien hoe sportief de Chi nees zijn verlies neemt als rijn goe deren voor de dag kwamen. „U wint," zegt hij lachend en binnens monds voegt hij er aan toe: „ten minste voor deze keer". Het nako men van de douane-bepalingen be schouwen ze als een spelletje met De Alk zit alweer op Noorder breedte: de eerste November pas seerde zij voor de vierde maal de evenaar. Van de voorgenomen tocht rechtstreeks van Batavia naar Sa- bang Js niet veel gekomen. Na een oponthoud van een maand in Billi ton wegens ziekte van de kapitein nip uwe malheur: een kapotte chro nometer, die in Singapore gerepa reerd moest worden. Niet zo erg, want er Is daar wei het eenden an der te beleven! verwoestingen. Iemand die hier niet geweest is kan ze zich niet voorstellen, ook al heeft hij in de laatste jaren van de oorlog de ont zag inboezemende zwermen bom menwerpers gezien, die hun witte gasstrepen achter zich, Oostwaarts vlogen. Puin, puin eiynog eens puin, een woestijn van puin. Duizenden Ber lijnse arbeiders zijn nog altijd met het ruimen bezig. Velen onder hen zijn vrouwen. Zij hebben magere trekken, een doffe blik. Heur haren grijzen en met vermoeide gebaren heffen zij het houweel. Ook ziet men vrouwen de locomotieven van de puintreintjes bedienen, als ma chiniste en zelfs als stookster. T.B.C.; 80.000 lijders Vermoeiend werk, dubbel zwaar vöor deze ondervoede mensen, en ongezond. Hóe ongezond, moge blij ken uit het feit, dat er in Berlijn zoveel l'jders aan tubeiculose voor komen, dat een stad als Arnhem tachtigduizend zielen er geheel mee bevolkt zou kunnen worden. Het sterftecijfer bij de TBC-patiën- ten is driemaal zo hoog als normaal. De ziekenhuizen hebben gebrek aan letterlijk alles. Zelfs de extra- kolentoewijzingen blijven nu weer uit. De goedgevoede buitenlander, die een Berlyns ziekenhuis bezoekt krijgt er onaangename rillingen van de er heersende temperatuur. Want dan te denken van de patiënten, was, voordat zij werden opgeno men. de ambtenaren. Als ze verliezen zijn ze niet haatdragend of wraak zuchtig! En zo liggen we nu in Singapore op de ree voor minstens een week. Vlak naast ons waait nog een Hol landse vlag en wel van een zee sleepboot, de nieuwe Poolzee, juist terug van een sleepje naar Billiton met een van de zes nit_uwe tinbaggermolens uit Holland. Onze grote zus, de Oranje, is hier ook. Er liggen meer dan honderd zee schepen en een vloot van enkele honderden zeilschepen en -scheep jes. Het laden en lossen geschiedt met behulp van Sampans, prauwen en jonken. Typische schepen, die jonken, met hun hoog achterschip, zoals de vroeger compagnie-sche pen dit ook hadden, en hun drie masten, die elk een andere kant uitwyzen, een voorover, een recht op, een achterover. Aan elke mast Leerzaam bezoek Gisteravond werd er bij ons raar lang en slordig gebeld. Ik schrok ervan wakker uit m'n dutje na ae maaltiid en wilde slaapdronken open gaan doen, maar m'n zoontje van 6 was me net voor. Onmiddellijk kwam het kind ge heel ontdaan terug in de kamer en stotterde: daar is Sint Niklas, hij vraagt om centen. Ik spoedde mij naar de deur en jawel, daar stónd de Sint op de stoep, geflan keerd door twee Zwarte Pieten. De bisschop zal een jaar of 12 geweest zijn. Hij was gekleed in een vieze soepjurk en zijn. mijter stond stu dentikoos achter op z'n hoofd. De Pietjes waren belangryk jeugdiger. Zij hadden zich bijzonder achteloos geschminkt en hieven een vlekkerig zwarte toet naar mij op. Flemerig sprak Sint Nicolaas: asjeblieft een kleinigheid voor Sinnikldós en hg hield z'n hand op. die maar een fractie blanker was dan die der Moren. Ik voelde wel dat het niet goed was voet te geven aan bedelpar tijen, maar ik gaf toch wat. omdat ik nu eenmaal bewondering heb voor ondernemende jongemannen. „Hier, pak aan, stoute ben gels", zei ik streng „en Iaat ik je niet meer zien, anders krijg je een pak voor de broek." Stom dat ik met m'n slaperige gezicht niet beter op m'n zoontje gelet had. Het kereltje stond ach ter me en had alles gehoord en ge zien. Geschokt dacht ik aan de ver warring die deze vreselijke verto ning ongetwijfeld in zijn jeugdig gemoed teweeg gebracht moest hebben. Met één klap hadden die drommelse jongens en ik met mijn onvoorzichtigheid zijn mooie illusie vernield, zijn rotsvast geloof ver woest, zo meende ik stellig. Van spijt wilde ik nu de haren al uit het hoofd gaan rukken, maar het leek me toch gewenst eerst de schade in mijn zoons ziel eens te gaan op nemen. In plaats van aan verwarring ten prooi te zijn, keek het jochie be wonderend naar me op. Hij prees me om m'n moedig gedrag tegen over het heimelijk gevreesde hoge gezelschap. Nooit was ik een groter held in zijn ogen. Heil belovend geloof schijnt te gen een stootje te kunnen, peinsde ik opgelucht. Als er tenminste maar een held in de buurt is, die flink optreedt, indien er eens iets niet mocht kloppen. DESrDERIUS. (Ingezonden mededeling) Berlijnse vrouwen luimen puin. Vaak vinden zij voorwerpen die enige waarde hebben. Maar geld willen zij er niet voor hebben wel levensmiddelen. VE EM AKKTBERICHT 25 November 1947 Aanvoer totaal 32110. Vette koeien en ossen 831; ge- bruiksvee 750; graskalveren 189; nuchtere kalveren 256; biggen 416; veulens 16; paarden 387; schapen en lammeren 151; bokken en geiten 203; varkens 11. Prijzen; Kalf- en melkkoeien 700 575 - 400; varekoeien 400 300 200; pinken 300200 150; graskalve ren 180 100 50; biggen 30 "5 20; hitten 575 450 200. Paarden (werk) 800 600 300; paarden (slacht) 1.35 0.95 0.60 per kilo. Kalf- en melkkoeien aanvoer als vorige week, handel redelijk, prij zen van 2e en 3c kwal. iets hoger, le kwal. constant; varekoeien aan voer gewoon, handel traag, prijzen onveranderd; vaarzen en pinken aanvoer iets kleiner, handel stroef, prijzen van beste vaarzen iets stij ver, verder stabiel; graskalveren aanvoer iets korter, handel slepend, prijzen als vorige week; biggen aan voer kleiner handel vlot; paarden aanvoer ruim, handel traag, prij zen onveranderd. LLETO/V JOHN 1/AfJ L e/VB E& G ,.Zo zou graaf Paul er niet over denken". Hol en vreemd als een orakel klonk de stem van de dokter achter de deur. Ik week terug en hoorde een grendel dichtvallen. Ik was als gebroken. De laatste woorden van de dokter hadden mij gesla gen met hun ontzettende waarheid. Zo dacht graaf Paul er ook over; het leven van een peon had dezelfde waarde als dat van een ander mens. Het was zijn leer. Had hij zelf voor de keus ge staan, dan had hij dat wist ik niet anders gehandeld dan de dokter. Ik kon niets meer doen. Ik moest wachten. Wachten, terwijlWanke lend als een dronkeman zocht ik het schuurtje aan de andere kant van de straat op; de deur was op slot; ik kon niet binnengaan. Donderslag na donderslag ratelde door de lucht. Het regende niet meer; het was een stortvloed van water, die zich als een dikke stroom, een "waterval uit de lucht stortte. Tot aan mijn enkels bruiste het wa ter door de straat. En ik stond midden in die modderige, schuimende stroom en wachtte, wachtte HOOFDSTUK XXIX Op de rug van een dwaas Teen de regen ophield, sloeg het kerkklokje van Chinquinquira tien bevende slagen. Traag schoven de gedachten door mijn hoofd. Hoe laat was het toen wij op de campo waren? Hoelang had ik gelopen? Hoelang had ik hier in de regen gestaan? Te lang. te lang, klonk het suffig in mijn hoofd. Te lang! Ik had geen hoop meer! De dok ter was nog steeds in de hut van Felipe. Rillend ui mijn doorweekte kleren, liep ik doelloos het straatje op en neer. Er bestonden dus geen won deren. Zelf niet in Mexico. Wat helpt nu een half wonder? Want daar leek het veel op: die hele geschiedenis van de droom, de vondst van het pistool, het „weer-gebeuren" op de campo. Wat had het alles geholpen? Ik vervloekte het alle maal als bedriegeljjke, wrede onzin. Kun je met een revolver het gif uit je bloed schieten? Een ratelslang was Eeen bandiet! Het gevaar had dus bestaan; graaf Paul was aangevallen maar ik had hem het verkeerde wapen er tegen gegeven. Een iniectie van tegengif, dat was wat hij nodig had gehad.... Wat een hulp was die droom ge weest. Een pistool had ik hem gegeven. Ik vervloekte al dit miTakel-gedoe: ik haatte op die ogenblik de grond waar ik op stond; dit land, dit Mexico, waar dit mirakel-onkruid zo welig tierde. Met zulke gedachten was ik be2ig. toen de deur van Felipe's hut openging. Een lichtbundel viel naar buiten. Op de drempel stond de dokter, die mij zachtjes hiep. Uit de hut kwam het geschrei van een nieuwgeborene. De dokter ging weer naar binnen; Felipe, de trotse vader kwam naar mij toe. legde zijn hand op mijn schouder. ,.Se- nor. Kom binnen, ge moet u drogen. Ik zal een vuur maken." „Geen tijd De dokter moet komen. Pronto!" „Si, si, hij komt ook. Het is een zoon. Alles is goed gegaan. Is het niet een mirabel, dat de dok ter hier vandaag was, dat het wiel brak van de koets, dat ik het hoorde van Pedro? En weet U, dat is nog niet allea....*' zijn stem werd fluiste rend, als vertrouwde hij my een groot geheim toe: „Scnor, ik wist dat het een zoon zou zijn.... een wonder.twee dagen geleden. Ik had wel luidkeels kunnen schreeuwen. In- plaats daarvan duwde ik de Indio terzijde, en riep door de open deur: „In Godsnaam, bent U bijna klaar dokter?" „Ja! Ik kom al." Wij liepen tot de enkels door water en modder. Ik liep voorop met een lantaarn, die Felipe ons had gegeven. Hijgend en in zichzelf mompelend volgde de dokter. Een paar keer hoorde ik hem „Mijn God" zeggen. Op de campo aangekomen, pakte hij my bij mijn mouw vast, maakte een ge luid alsof hy mij iets wilde mededelen: maar de moed daartoe ontbrak hem schijnbaar. Hij liet my weer los, zuchtte en liep weer achter mij aan. Ik vroeg hem niets. Ik wist wat zijn ant woord zou zijn. Ik begreep zelf niet waarom ik zo'r haast maakte. Het deed er nu toch niets meer toe. Toen wij op de plek aankwamen waar ik graaf Paul had achtergelaten, wachtte ons een nieuw raadsel. Graaf Paul was er niet. Stil en verlaten lag de vlakte in het kille maanlicht. „Ben je er wel zeker van, dat het hier was?" vroeg de dokter, nadat wii enige malen luid had den geroepen zonder resultaat Het is moeilijk een n'ek te herkennen oo de campo, maar toch: ik had het me gned ingeprent: die twee scheefhangende castussen. die tegen elkander steunden als zouden-ze anders omval len. Dan was hier het pad en daar. links daar was de plek waar het gebeurd was. Ik hui verde. „Ja. dit is de plek, dokter". De dokter riep nogmaals: „Pablo-o-o". (Wordt vervolgd) Aan het eind van zijn hartstochtelijk pleidooi voor een federaal Europa, heeft dc H. Brugmans, president van de Union européenne des Fédéralistes, meegedeeld, dat eind Mei van het volgend jaar in Den Haag een massaal congres van Europeanen zal bijeenkomen, dat door vorming van blijvende vertegenwoordigende organen een begin zal maken met de daadwerkelijke opbouw van een supra nationaal Europees gezag. Dit concrete sloteffect vormde de bekroning van een vurig be toog: „Europa tussci Oost en West", één van de drie redevoerin gen, die gisteravond op een druk bezochte bijeenkomst van de be weging van Europese federalisten in de Blauwe Zaal gehouden zijn. Op deze „Unie van Den Haag", die aldus dr. Brugmans voor Europa wellicht dezelfde betekenis zal krijgen als de Unie van Utrecht voor de Verenigde Provinciën heeft gehad, zal vaste vorm wor den gegeven aan de politieke wil van Europese burgers, die tot het inzicht zijn gekomen, „dat het zo niet langer gaat". Dat de twee be langrijkste problemen, die ieder bezighouden: de verzekering van veiligheid en welvaart, niet meer door de nationale staten kunnen worden opgelost, maar dóór de aaneensluiting in grotere organisa tie-eenheden. Econometristen heb ben berekend, dat door een inter nationale werkverdeling, die Euro pa in het groot zou kunnen orga niseren, het welvaartspeil met 300% zou stijgen. Alleen een hecht en eensgezind Europa kan als derde macht even wicht uitoefenen tussen Oost en West en ontspanning brengen in de dreiging van een oorlog, die nog minder dan de vorige een oplos sing van de internationale politie ke tegenstellingen zal geven. De algemeen-theoretische basis van deze avond, die onder leiding stond van de heer r, van Stam, was gelegd door prof. mr. F. J. F. M. D u y n s t e e, die sprak over „Fe deralisme en staatssouvereinlteit". Spr. constateerde, dat behalve Amerika en Rusland de staten on machtig zijn binnen hun belangen sfeer de eigen souvereiniteit onver- minderd te handhaven. Tegen de leer der staatssouverei- niteit, tegen de gecentraliseerde gezagsuitoefening verzet zich de gang der historie, die immers aan toont, dat, naarmate de mensen zich meer verbonden voeler? over de hele wereld, vanzelf een rechts- en ordebeginsel naar voren treedt, dat zich in federalisme of subsidia- risme kan realiseren. Duitsland en het nieuwe Europa Mr. H. W« ilemse benaderde het federalistische ideaal vanuit een practisch en voor Rotterdams gehoor toepasselijk gezichtspunt, toen hij sprak_ over „Duitsland nisatie van de wereld-vrede aldus mr. Willemse is onmoge lijk zonder een regeling van het Duitse vraagstuk. Maar even on mogelijk zonder de Duitsers iets in. deze wereld is klaar te maken, even bezwaarlijk lijkt het om met de Duitsers iets te bereiken. Zon der de Duitsers gaat het niet, dat staat vast, maar met deze Duitsers gaat het misschien ook niet. Misschien. Want spreker was er van overtuigd, dat alleen het Euro pese federalisme deze quadratuur van de cirkel kan doorbreken, door aan het ideaal van een eigen plaats in de wereld voor de Duitse ge meenschap concrete vorm te geven. De publieke opinie hier te lande en speciaal in onze stad zelf zal internationaal moeten gaan denken en krachtige steun geven aan deze nieuwe beweging, die zich ten doel stelt; Europa één in een verenigde wereld. Vele vrouwen hebben reeds pro fijt getrokken van de waardevolle adviezen, die de Commissie inzake Huishoudelijke Voorlichting en Gezinsleiding (met vele afdelingen over het hele land) verstrekt. Op de Rechter Maasoever heeft de Commissie al jarenlang de be schikking over een keurig leslokaal aan de Rochussenstraat 30. De Lin ker Maasoever was minder goed bedeeld, maar Dinsdagmiddag is daar een niet minder keurige be huizing ingewijd aan de Dordtse- laan 136, vlakbij „Het Baken", waar men eerst onderdak genoot. Van half negen tot wijf uur zullen de dames daar een lerares Kinder verzorging en -Opvoeding, een huishoudkundige en een lerares voedingsleer bereid vinden haar met raad en daad terzijde te staan. Zij zullen er demonstraties en cur sussen kunnen volgen op het ge bied van koken, naaien, wassen, huishoudelijk werk en kleuterver zorging. Enkele huizen verder, in „Het Baken", kunnen zij met an dere problemen terecht. (O.a. houdt daar een maatschappelijk werkster zitting voor de Stichting Spreekuren voor Levensmoeilijk heden). Zo bestrijken deze beide nuttige instellingen, de Commissie en Het Baken, vlak naast elkaar gelegen, het gehele gebied van het gezin. De keuken werd direct des avonds al in gebruik genomen voor een kookdemonstratie. Vanavond begint er de cursus voor de leze ressen van het Rotterdamseh Pa- en het nieuwe Europa". De orga- rooi, die zich indertijd opgaven.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1947 | | pagina 3