I
Regering wil loonpeil handhaven
om inflatie te voorkomen
Actie voor prijsverlaging
ter compensatie
BERLIJN gaat zijn derde
vredeswinter in...
„Alk" duikt op in Singapore
Federalistisch ideaal krijgt
vaste vorm
Gezonde concurren tie en verhoogde
productie kunnen helpen
Piano-recital in
Boymans
aaaBHHüa
Radioprogramma
Sportieve Chinezen in de stad
der sampans
Met de Alk rond de
wereld (XXIII)
heöen
DE GELUKSVOGEL
Unie van Den Haag" zal grondslag leggen
van 'n Europees sup ra-nationaal gezag
Europa tussen Oost en
West
Leskeuken geopend
in Zuid
Woensdag 26 November 194"
3
|\fA zeer recente prijsverhogingen van vlees en zuivelproducten,
L zal de mededeling van de zijde der regering, dat zij In overleg met
het bedrijfsleven, prijsverlagingen tracht door te voeren, stellig be
vreemding wekken. Klaarblijkelijk fs het de bedoeling van een perscon
ferentie van prof. G. Brouwers, directeur-generaal van de prijzen ge
weest, een toelichting tc geven op "deze ogenschijnlijke tegenstelling In
het prijsbeleid.
Voor alles, aldus prof. Brouwers,
wil de regering trachten inflatie te
voorkomen door de verhouding
lussen lonen en prijzen zoveel mo
gelijk te stabiliseren. Frankrijk
geeft ons het voorbeeld van de
rampzalige kringloop waarin een
land kan geraken wanneer de prij
zen de tendens vertonen steeds ho
ger te werden waardoor ook de lo
nen moeten stijgen.
Het enige middel om de even
tueel reeds bestaande sociale span
ningen in ons land op te heffen of
althans te verminderen, acht de re
gering, het doorvoeren van prijsver
lagingen op elk gebied, waar dat
maar enigszins mogelijk wordt ge
acht, Tot dat doel heeft prof. Brou
wers deze herfst uitgebreid overleg
gepleegd met het bedrijfsleven. Het
resultaat hiervan is geweest, dat dit
laatste blijk gegeven heeft van be
reidheid mee te gaan met de poli
tiek van prijsverlagingen. Het
voorbeeld van Philips is reeds door
andere bedrijfstakken en onderne
mingen gevolgd.
Zelf geeft de professor toe, dat de
invloed van deze verlagingen op de
kosten van levensonderhoud slechts
beperkt kan zijn, aangezien deze
voor een derde uit vaste lasten be
staan en voor ruim een derde uit
levensmiddelen, die als gevolg van
de onvoldoende geworden bestaans-
en ontplooiingsmogelijkheden van
de boeren, voor een deel In prijs
verhoogd moesten worden, {vlees
en zuivel).
Dit lijkt ons een schrale troost
voor al die gezinnen in ons land,
die juist door een verhoging van
de dagelijkse uitgaven voor de al
lereerste levensbehoeften, het ge
voeligst in hun portemonnaie ge
troffen worden.
En wie garandeert ons, dat na de
agrariërs, straks ook niet andere
delen van de bevolking, een be
paalde tak van voortbrenging om
vattend, een prijsverhoging van
producten wordt toegestaan? Prof.
Brouwers kon ons hieromtrent geen
enkele zekerheid verschaffen, maar
wel deelde hij mee, dat het uitge
sloten moet worden geacht, dat de
kosten van levensonderhoud bin
nen afzienbare tijd door maatrege
len van-bovenaf omlaag gebracht
kunnen worden. M.a.w., verhoging
van subsidies op bepaalde artikelen
ligt niet meer in de lijn der rege
ring.
In de naaste toekomst zal zelfs
bij de prijsbepaling in sterkere ma
te aandacht moeten worden ge
schonken aan het belang van kapi
taalsinvesteringen ter verkrijging
van een goed geoutilleerd produc
tieapparaat. Dit houdt in, dat de
dikwijls hoge winsten in sommige
bedrijfstakken (vooral, die voor de
export werken), niet in de eerste
plaats zullen worden aangewend
voor kostprijsverlaging of loonsver
hoging, maar voor verbetering en
uitbreiding van het productieappa
raat, dat Nederland in staat moet
stellen te exporteren en de nodige
deviezen te vergaren, waarvoor
weer onontbeerlijke grondstoffen
kunnen worden aangekocht.
Prijsverlaging mogelijk?
Prof. Brouwers ziet de tegenstel
ling" zeer wel in, die beslaat tussen
de belangen, die hij wil behartigen.
Desondanks is hij van mening, dat
een verdere verlaging van het
prijspeil ter verbetering van de
verhouding tussen lonen en prijzen
niet denkbeeldig is. Deze zal, be
halve uiteraard door een eventuele
maar onwaarschijnlijke prijsdaling
van de internationale grondstoffen,
nu nog slechts mogelijk zijn door
vergroting der productie en bevor
dering der concurrentie.
Opvoering van de productie is
mogelijk door verbetering van de
arbeidsproductiviteit, die thans in
vele bedrijfstakken nog beneden
vooroorlogs peil ilgt en tevens door
vergroting van de export.
Maar vooral in een geleidelijk
herstel van de concurrentie tussen
de bedrijven onderling, ziet prof.
Brouwers een kans op prijsverla
ging. Vele fabrikanten voelen zich
thans nog veilig achter het muurtje
van do vastgestelde maximumprij
zen, door de prijsbeheersing opge
trokken. Te weinig rekening hou
den zij met de toekomst, wanneer
de normale verhoudingen tussen
vraag en aanbod (waaraan wij door
de goederenschaarste reeds jaren
ontwend waren), zich weer zullen
herstellen.
In samenwerking tussen overheid
en bedrijfsleven zal een gezonde
concurrentie zo sterk mogelijk be
vorderd worden, die bovendien
reeds in de hand gewerkt wordt
door het internationaal gesigna
leerde streven naar vrije markten.
Verheugend noemde prof. Brou
wers het verschijnsel, dat in ver
scheidene takken van bedrijf aan
het uitbetalen van „zwarte" lonen
een einde is of wordt gemaakt.
Hierdoor kan weer een lek gestopt
worden in de verhouding tussen
Ionen en prijzen en tot haar stabili
satie bijdragen.
Tenslotte richtte prof. Brouwers
zich met een vermaan tot bepaalde
groepen van ons volk, die wel mop
peren wanneer sommige artikelen
noodgedwongen in prijs verhoogd
moeten worden, maar desondanks
(hoewel minder dan in 1946), de
neiging vertonen steeds het duurste
van het duurste te willen kopen.
Een voorbeeld hiervan noemde
prof. Brouwers het vrijlaten van.
de groenteprijzen in de afgelopen
zomer. Daar het publiek steeds de
duurste en beste soorten verlangde,
dreef dit vanzelf de prijzen sterk
omhoog. Nu zal men moeten af
wachten hoe de bevolking reageert
op het beschikbaar stellen van
goedkope peen, uien, enz. tegen
vastgestelde minimumprijzen. De
professor zal er stellig zijn theorie
aan willen toetsen!
Wonderbaarlijke redding
op de Atlantische Oceaan
Een Amerikaanse sergeante, die
tijdens een storm midden op de
Atlantische Oceaan overboord ge
slagen was, werd tenslotte door
een reddingsboot, welke twee uur
lang een verwoede strijd geleverd
had met de 6 meter hoge golven,
gered. Nadat de sergeante, Vivian
O'Rourke, overboord geslagen was,
werden van het troepentransport
schip reddingsgordels, waarop lich
ten waren aangebracht, naar haar
toe geworpen terwijl het troepen
transportschip aehteruitstoomde,
om de reddingsboot neer te laten.
Sergeante O'Rourke werd tenslotte
in het licht van de zoeklichten van
het schip opgemerkt. Zij was er
niet in geslaagd een van de red
dingsgordels te vinden
Walt Disney's „Fantasia", die het
vorig jaar zoveel opgang te Parijs
maakte, kon tot dusverre door allerlei
moeilijkheden niet in Nederland uitge
bracht worden Thans hebben gevoerde
besprekingen tot het resultaat geleid,
dat „Fantasia" omstreeks Kerstmis in
Nederlandse bioscopen vertoond kan
worden.
Nieuw werk van R. Escher
Verschillende malen heb ik in
deze kolommen er op gewezen, dat
het muzikaal uitbeeldingsvermo
gen, het dichterlijke moment in
het spel van de pianist Jan Odé
enige weken geleden speelde hij
met ons orkest het concert van
Schumann niet op hetzelfde
voorname niveau staat als 't tech
nisch kunnen, dat ongetwijfeld
van grote allure is.
Dit werd gisteravond weer eens
opnieuw bevestigd, toen hij in
Boymans zijn recital opende met
drie werken van Chopin. In tech
nisch opzicht viel er niets aan te
merken, klonk alles gaaf en in alle
dynamische schakeringen was het
toucher zelfs karaktervol. Maar
men miste de bewogenheid, het
dichterschap en een verfijning der
rhythmiek en dynamische tegen
stellingen hetgeen ook het geval
was in Moussorgsky's Tableaux
d'une exposition.
Van onze landgenoot Rudolf Er-
cher speelde Odé na de pauze als
noviteit de vierdelige compositie
Arcana Musea Dona, dat ongetwij
feld als een pronkstuk der heden
daagse piano-literatuur kan wor
den beschouwd. Ercher's melodiek
en harmoniek is volkomen van on
ze tijd, en de esprit waarmede deze
compositie geschreven is doet wel
dadig aan. Nergens vertoont ze
enige inzinking. Pr chtig van op
bouw is de prélude, de Toccata
sprankelend van klank en rhyth-
misch levendig, de inzet en melo
dische lijn van de Chaconne een
bijzondere vondst, en de Finale
met haar prachtige compositaire
contrasten is de kroon op een werk,
dat qua sfeer de liefde voor de
grootmeesters Debussy en Ravel
verraadt, maar dat geenszins leidt
tot epigonisme.
De pianist heeft het werk, dat
hoge eisen aan de speler stelt, met
feilloze zekerheid vertolkt en er
veel succes mede geoogst.
Herman van Born.
Het programma voor het con
cert, te geven door het Concertge
bouworkest voor de sociëteit Har
monie op Dinsdag 2 December a.s.
in de Rotterdamse Schouwburg des
avonds 8 uur, zal de volgende wer
ken bevatten en zal staan onder lei
ding van Otto Klemperer:
Suite „The Fairy Queen", Pur-
cell, Nobilissima Visione, Hinde-
mith, Sj'mphonie nr. 3 (Eroica),
Beethoven.
(Ingezonden mededeling
De meester sprak:
„Jullie moet weten
Hoe de zeven wereld
wond'ren heten."
Maar Jantje riep:
„Wacht,
Er zijn er toch acht.
U hebt TIP van Bootz
nog vergeten"!
nz. Hr W. N., Nijmegen, ontv. 1 fl. TIP
VOENSDAG 26 NOVEMBER 1947
Avond-programma
HILVERSUM I. 19.— Beginsel
progr. P. V. d. A.; 19.15 Liedjes van
Pisuisse; 19.30 De kerk nu; 19.45 De
mve kerkorde aangeboden; 20.—
Nws; 20.15 Metrop. ork.; 21.— Uit
Neerlands Verleden; 21.50 Maïando-
22.15 Omroepkamerorlï.; 22.45 Vari
boek tot boek: 23.— Nws; 23.15 Zang
en orgel; 23.35 Licht progr.
HILVERSUM II. 19.Nws
weer; 19.15 Nws uit Indië; 19.30 Ac
tueel gel.; 19.45 Eng. les (Gevord.);
20.Nws; 20.15 Zweedse lied.; 20.25
Conc.geb. ork.; 21.15 Voordr. prof.
dr. A. R. Hulst; 21.35 Conc.geb. ork.:
22.30 Nws; 22.45 Overdenk.; 23.—
Sweelinckkwartet; 23.35 Grpï.
DONDERDAG 27 NOVEMBER 1947
Ochtendprogramma
HILVERSUM I. 7.— Nws; 7.15
Gymn.; 7.30 Ochtendrhythme; 7.50
Dagopening; 8.Nws; 8.15 Filmpot
pourri; 8.45 Walsen van Dvorak;
9.15 Morgenwijding; 9.30 Grpl.; 9.45
Arb. vit.; 10.30 Voor de vrouw; 10.35
GrpL; 11.De vrouw in de omroep:
11.20 Am. en Eng. sterren; 12.— Belle
Epoque; 12.30 Weer, in 't spionnetje;
13.Nws; 13.15 Romancers; 14.—
Voor de vrouw; 14.20 Aeolian Sex-
- 15*~~ Voor zieken en gezonden;
J-»-— H kunt het geloven of niet;
Reprises; 17.Kaleidoscoop;
17.20 Dr, Portielje: 17.30 Skymasters;
13.— Nws; 18.15 Sport; 18.30 Strijd
krachten.
HILVERSUM n. 7.— Nws; 7.15
Grpl,; 7.30 Gebed; 7.45 Grpl.; 8.—
Nws; 8.15 Pluk de dag; 9.— Ochtend-
conc.: 9.30 Waterst.; 9.35 Kamermuz.;
Muziek y. h. Leger des Heils;
10.-
10.15 Morgendienst; 10.45 Orgel; 11.
Zonnebloem; 11,45 Fr. orkestwerken;
12 Angelus; 12.03. Pianorec.; 12.30
Weer. luncheonc.; 12 55 Zonnewijzer;
13.— Nws; 13.20 Wel boek? 13.25
Lunchconc.; 13.45 Hors d'oeuvre;
14.— Kamermuz.; 14.40 Causerie voor
de vrouw; 15— Vrolijke pl.; 15.15
Nationaliteit in het strijkkwartet;
15.45 Ned. Herv, kerkkoor; 16.
Bijbellezing; 16.45 Strijkork. Boyd
Neel; 17.— Jeugd journaal; 17.30
Geest, lied.; 17,45 Rijk overzee; 18.
Land en tuinbouw; 18.15 Marsmuz,;
18.30 Grpl.
EMPIRE STATE BUILDING in New Vork is met zijn 37 meter het
hoogste gebouw ter Wereld ongeveer drie TTtreehtsA T)nmtnr»>na
staat een indruk te geven van de te lage aantal calorieën al geknakt
ervan leidt bij het weerstandsver
mogen-ondermijnende lage rantsoen
al spoedig tot erger. En tochten doet
het bijna in elk Berlijns huis; oor
zaak: het ontstellende tekort aan
vensterglas. Er bestaat een systeem
van toewijzingen maar het werkt zo
traag, dat menschen, die in April,
ongeveer drie Utrechtse Domtorens Mei al op de glaslijst stonden, soms
op elkaar. Een wolkenkrabber van dezelfde hoogte en met wanden van nu pas een paar ruiten krijgen toe-
honderd meter breedte elk, zou op te bouwen zijn uit de drie en driekwart gewezen. Zij, die nu een aanvraag
millioen kubieke meter puin die tot nu toe in Berlijn geruimd is. Maar indienden, mogen blij zijn, als zij
de reiziger die op het ogenblik voor het eerst In deze geteisterde stad ver- met Pasen iets krijgen,
toeft, krygt de indruk dat er aan het puinruimen nog niets gedaan is, ln één der Berlijnse bladen re-
want op vele plaatsen ziet de voormalige Hoofdstad van het Derde Kijk kende schrijver van een ingezon—
er nog uit als Rotterdam op 15 Mei 3940. den stuk dezer dagen uit, dat, als
Misschien is deze vergelijking in wier uithoudingsvermogen door het tmp^vooïtgaaSliS ïüfeïa
eerst over veertig jaar alle weer
een normaal aanzien zullen heb
ben. Want op het ogenblik ziet men
Tochtfqe huizen overal slechts bordpapier op de
plaatsen waar glas behoort te zit-
De huisvestingstoestanden zijn ten. En de Novemberregens weken
ook allerminst bevordelijk voorde dit los en doen de schaarse spy-
gezondheia. Een verkoudheid heeft kertjes, waarmee het vastgetim-
men in de tochtige Berlijnse huizen merd is, verroesten. Zo moet Ber-
al direct te pakken. Verwaarlozing lijn de derde vredes winter in.
SINGAPORE, 6 November. Het is stil aan boord, de kapitein en
de Meester zijn aan de wal, en ik heb de wacht. Zelfs het gekakel
van onze laatste kip Is ten einde, we moesten er wel een eind aan
maken want anders was ze een te goede kennis geworden om nog in
de pot gestopt te worden. Nu mis ik het geluid en het nieuwsgierige
kopje, dat steeds door het openstaande schijnlicht onze bewegingen
in de kajuit volgde
een „vleermuistuig," een vleugel
met veel zeillatten, die van. de
mast tot het achterlijk doorlopen.
Sombere zwarte schepen met don
kerbruine zeilen, heel wat minder
fleurig dan de Makassaarse prau
wen!
Tussen deze vloot van schepen
cn de wal zwermt dag en nacht
een stroom van roei-sampans, die
de communicatie met de wal ver
zorgen, passagierende matrozen,
kooplieden met koffertjes vol imi
tatiejuwelenen niet te verge
ten de waarzeggers. De roeiers
staan achterin met het gezicht naar
voren en roeien met gekruiste rie
men.
Dag en nacht leven de prauw-
voerders op hun bootje, 's nachts
opgerold onder een biezen matje.
Moet men 's nachts naar boord
terug dan wekt men ze gemakke
lijk door een steentje op de mat te
werpen, een magere roeier verrijst
dan ogenblikkelijk uit zijn opium
roes om een halve dollar te ver
dienen.
Singapore is ook een gemakkelij
ke haven, een haven dokter of
douane-ambtenaren hebben wij
niet gezien, we zijn alleen bij de
havenmeester geweest om in te
klaren en deze vertelde ons dat wij
op een „fivecent" plaats liggen; nu,
dat kan de scheepskas nog wel
dragen!
Er is weinig gekomen van onze
vooi genomen tocht rechtstreeks
van Priok naar Sabang! Eerst
moesten we Billiton voor een
maand aanlopen wegens ziekte van
de kapitein, en toen vertoonde
onze zo goede chronometer mala
ria-verschijnselen en besloten we
in Singapore het instrument te
laten repareren. Zo zien we door
onvoorziene omstandigheden nog
meer van de Oost dan we gedacht
hadden!.
Vóór we op Billiton onze tradi
tionele vertrek-kippen waarvan
de laatste nu verorberd is in
ontvangst namen, deden we nog
mee aan een paar tochten met de
„Merbaboe", een patrouillevaartuig
dat jacht maakt op smokkelaars.
Het meeste succes hadden we bij
de Chinezen en ik heb met verba
zing toegezien hoe sportief de Chi
nees zijn verlies neemt als rijn goe
deren voor de dag kwamen. „U
wint," zegt hij lachend en binnens
monds voegt hij er aan toe: „ten
minste voor deze keer". Het nako
men van de douane-bepalingen be
schouwen ze als een spelletje met
De Alk zit alweer op Noorder
breedte: de eerste November pas
seerde zij voor de vierde maal de
evenaar. Van de voorgenomen tocht
rechtstreeks van Batavia naar Sa-
bang Js niet veel gekomen. Na een
oponthoud van een maand in Billi
ton wegens ziekte van de kapitein
nip uwe malheur: een kapotte chro
nometer, die in Singapore gerepa
reerd moest worden. Niet zo erg,
want er Is daar wei het eenden an
der te beleven!
verwoestingen. Iemand die hier
niet geweest is kan ze zich niet
voorstellen, ook al heeft hij in de
laatste jaren van de oorlog de ont
zag inboezemende zwermen bom
menwerpers gezien, die hun witte
gasstrepen achter zich, Oostwaarts
vlogen.
Puin, puin eiynog eens puin, een
woestijn van puin. Duizenden Ber
lijnse arbeiders zijn nog altijd met
het ruimen bezig. Velen onder hen
zijn vrouwen. Zij hebben magere
trekken, een doffe blik. Heur haren
grijzen en met vermoeide gebaren
heffen zij het houweel. Ook ziet
men vrouwen de locomotieven van
de puintreintjes bedienen, als ma
chiniste en zelfs als stookster.
T.B.C.; 80.000 lijders
Vermoeiend werk, dubbel zwaar
vöor deze ondervoede mensen, en
ongezond. Hóe ongezond, moge blij
ken uit het feit, dat er in Berlijn
zoveel l'jders aan tubeiculose voor
komen, dat een stad als Arnhem
tachtigduizend zielen er geheel
mee bevolkt zou kunnen worden.
Het sterftecijfer bij de TBC-patiën-
ten is driemaal zo hoog als normaal.
De ziekenhuizen hebben gebrek aan
letterlijk alles. Zelfs de extra-
kolentoewijzingen blijven nu weer
uit. De goedgevoede buitenlander,
die een Berlyns ziekenhuis bezoekt
krijgt er onaangename rillingen van
de er heersende temperatuur. Want
dan te denken van de patiënten,
was, voordat zij werden opgeno
men.
de ambtenaren. Als ze verliezen
zijn ze niet haatdragend of wraak
zuchtig!
En zo liggen we nu in Singapore
op de ree voor minstens een week.
Vlak naast ons waait nog een Hol
landse vlag en wel van een zee
sleepboot, de nieuwe Poolzee,
juist terug van een sleepje naar
Billiton met een van de zes nit_uwe
tinbaggermolens uit Holland. Onze
grote zus, de Oranje, is hier ook.
Er liggen meer dan honderd zee
schepen en een vloot van enkele
honderden zeilschepen en -scheep
jes. Het laden en lossen geschiedt
met behulp van Sampans, prauwen
en jonken. Typische schepen, die
jonken, met hun hoog achterschip,
zoals de vroeger compagnie-sche
pen dit ook hadden, en hun drie
masten, die elk een andere kant
uitwyzen, een voorover, een recht
op, een achterover. Aan elke mast
Leerzaam bezoek
Gisteravond werd er bij ons raar
lang en slordig gebeld. Ik schrok
ervan wakker uit m'n dutje na ae
maaltiid en wilde slaapdronken
open gaan doen, maar m'n zoontje
van 6 was me net voor.
Onmiddellijk kwam het kind ge
heel ontdaan terug in de kamer en
stotterde: daar is Sint Niklas,
hij vraagt om centen. Ik spoedde
mij naar de deur en jawel, daar
stónd de Sint op de stoep, geflan
keerd door twee Zwarte Pieten. De
bisschop zal een jaar of 12 geweest
zijn. Hij was gekleed in een vieze
soepjurk en zijn. mijter stond stu
dentikoos achter op z'n hoofd. De
Pietjes waren belangryk jeugdiger.
Zij hadden zich bijzonder achteloos
geschminkt en hieven een vlekkerig
zwarte toet naar mij op. Flemerig
sprak Sint Nicolaas: asjeblieft een
kleinigheid voor Sinnikldós en hg
hield z'n hand op. die maar een
fractie blanker was dan die der
Moren.
Ik voelde wel dat het niet goed
was voet te geven aan bedelpar
tijen, maar ik gaf toch wat. omdat
ik nu eenmaal bewondering heb
voor ondernemende jongemannen.
„Hier, pak aan, stoute ben
gels", zei ik streng „en Iaat ik je
niet meer zien, anders krijg je een
pak voor de broek."
Stom dat ik met m'n slaperige
gezicht niet beter op m'n zoontje
gelet had. Het kereltje stond ach
ter me en had alles gehoord en ge
zien.
Geschokt dacht ik aan de ver
warring die deze vreselijke verto
ning ongetwijfeld in zijn jeugdig
gemoed teweeg gebracht moest
hebben. Met één klap hadden die
drommelse jongens en ik met mijn
onvoorzichtigheid zijn mooie illusie
vernield, zijn rotsvast geloof ver
woest, zo meende ik stellig. Van
spijt wilde ik nu de haren al uit het
hoofd gaan rukken, maar het leek
me toch gewenst eerst de schade in
mijn zoons ziel eens te gaan op
nemen.
In plaats van aan verwarring ten
prooi te zijn, keek het jochie be
wonderend naar me op. Hij prees
me om m'n moedig gedrag tegen
over het heimelijk gevreesde hoge
gezelschap. Nooit was ik een groter
held in zijn ogen.
Heil belovend geloof schijnt te
gen een stootje te kunnen, peinsde
ik opgelucht. Als er tenminste
maar een held in de buurt is, die
flink optreedt, indien er eens iets
niet mocht kloppen.
DESrDERIUS.
(Ingezonden mededeling)
Berlijnse vrouwen luimen puin. Vaak vinden zij voorwerpen die enige waarde
hebben. Maar geld willen zij er niet voor hebben wel levensmiddelen.
VE EM AKKTBERICHT
25 November 1947
Aanvoer totaal 32110.
Vette koeien en ossen 831; ge-
bruiksvee 750; graskalveren 189;
nuchtere kalveren 256; biggen 416;
veulens 16; paarden 387; schapen
en lammeren 151; bokken en geiten
203; varkens 11. Prijzen;
Kalf- en melkkoeien 700 575
- 400; varekoeien 400 300 200;
pinken 300200 150; graskalve
ren 180 100 50; biggen 30
"5 20; hitten 575 450 200.
Paarden (werk) 800 600 300;
paarden (slacht) 1.35 0.95 0.60
per kilo.
Kalf- en melkkoeien aanvoer als
vorige week, handel redelijk, prij
zen van 2e en 3c kwal. iets hoger,
le kwal. constant; varekoeien aan
voer gewoon, handel traag, prijzen
onveranderd; vaarzen en pinken
aanvoer iets kleiner, handel stroef,
prijzen van beste vaarzen iets stij
ver, verder stabiel; graskalveren
aanvoer iets korter, handel slepend,
prijzen als vorige week; biggen aan
voer kleiner handel vlot; paarden
aanvoer ruim, handel traag, prij
zen onveranderd.
LLETO/V
JOHN 1/AfJ L e/VB E& G
,.Zo zou graaf Paul er niet over denken". Hol
en vreemd als een orakel klonk de stem van de
dokter achter de deur. Ik week terug en hoorde
een grendel dichtvallen. Ik was als gebroken. De
laatste woorden van de dokter hadden mij gesla
gen met hun ontzettende waarheid. Zo dacht
graaf Paul er ook over; het leven van een peon
had dezelfde waarde als dat van een ander mens.
Het was zijn leer. Had hij zelf voor de keus ge
staan, dan had hij dat wist ik niet anders
gehandeld dan de dokter. Ik kon niets meer doen.
Ik moest wachten. Wachten, terwijlWanke
lend als een dronkeman zocht ik het schuurtje
aan de andere kant van de straat op; de deur
was op slot; ik kon niet binnengaan. Donderslag
na donderslag ratelde door de lucht. Het regende
niet meer; het was een stortvloed van water, die
zich als een dikke stroom, een "waterval uit de
lucht stortte. Tot aan mijn enkels bruiste het wa
ter door de straat. En ik stond midden in die
modderige, schuimende stroom en wachtte,
wachtte
HOOFDSTUK XXIX
Op de rug van een dwaas
Teen de regen ophield, sloeg het kerkklokje
van Chinquinquira tien bevende slagen. Traag
schoven de gedachten door mijn hoofd. Hoe laat
was het toen wij op de campo waren? Hoelang
had ik gelopen? Hoelang had ik hier in de regen
gestaan? Te lang. te lang, klonk het suffig in mijn
hoofd. Te lang! Ik had geen hoop meer! De dok
ter was nog steeds in de hut van Felipe. Rillend
ui mijn doorweekte kleren, liep ik doelloos het
straatje op en neer. Er bestonden dus geen won
deren. Zelf niet in Mexico. Wat helpt nu een half
wonder? Want daar leek het veel op: die hele
geschiedenis van de droom, de vondst van het
pistool, het „weer-gebeuren" op de campo. Wat
had het alles geholpen? Ik vervloekte het alle
maal als bedriegeljjke, wrede onzin. Kun je met
een revolver het gif uit je bloed schieten? Een
ratelslang was Eeen bandiet! Het gevaar had dus
bestaan; graaf Paul was aangevallen maar ik
had hem het verkeerde wapen er tegen gegeven.
Een iniectie van tegengif, dat was wat hij nodig
had gehad.... Wat een hulp was die droom ge
weest. Een pistool had ik hem gegeven.
Ik vervloekte al dit miTakel-gedoe: ik haatte op
die ogenblik de grond waar ik op stond; dit land,
dit Mexico, waar dit mirakel-onkruid zo welig
tierde.
Met zulke gedachten was ik be2ig. toen de deur
van Felipe's hut openging. Een lichtbundel viel
naar buiten. Op de drempel stond de dokter, die
mij zachtjes hiep. Uit de hut kwam het geschrei
van een nieuwgeborene. De dokter ging weer
naar binnen; Felipe, de trotse vader kwam naar
mij toe. legde zijn hand op mijn schouder. ,.Se-
nor. Kom binnen, ge moet u drogen. Ik zal een
vuur maken."
„Geen tijd De dokter moet komen. Pronto!"
„Si, si, hij komt ook. Het is een zoon. Alles is
goed gegaan. Is het niet een mirabel, dat de dok
ter hier vandaag was, dat het wiel brak van de
koets, dat ik het hoorde van Pedro? En weet U,
dat is nog niet allea....*' zijn stem werd fluiste
rend, als vertrouwde hij my een groot geheim
toe: „Scnor, ik wist dat het een zoon zou zijn....
een wonder.twee dagen geleden.
Ik had wel luidkeels kunnen schreeuwen. In-
plaats daarvan duwde ik de Indio terzijde, en
riep door de open deur: „In Godsnaam, bent U
bijna klaar dokter?"
„Ja! Ik kom al."
Wij liepen tot de enkels door water en modder.
Ik liep voorop met een lantaarn, die Felipe ons
had gegeven. Hijgend en in zichzelf mompelend
volgde de dokter. Een paar keer hoorde ik hem
„Mijn God" zeggen. Op de campo aangekomen,
pakte hij my bij mijn mouw vast, maakte een ge
luid alsof hy mij iets wilde mededelen: maar de
moed daartoe ontbrak hem schijnbaar. Hij liet
my weer los, zuchtte en liep weer achter mij
aan. Ik vroeg hem niets. Ik wist wat zijn ant
woord zou zijn. Ik begreep zelf niet waarom ik
zo'r haast maakte. Het deed er nu toch niets
meer toe.
Toen wij op de plek aankwamen waar ik graaf
Paul had achtergelaten, wachtte ons een nieuw
raadsel. Graaf Paul was er niet. Stil en verlaten
lag de vlakte in het kille maanlicht.
„Ben je er wel zeker van, dat het hier was?"
vroeg de dokter, nadat wii enige malen luid had
den geroepen zonder resultaat
Het is moeilijk een n'ek te herkennen oo de
campo, maar toch: ik had het me gned ingeprent:
die twee scheefhangende castussen. die tegen
elkander steunden als zouden-ze anders omval
len. Dan was hier het pad en daar. links
daar was de plek waar het gebeurd was. Ik hui
verde. „Ja. dit is de plek, dokter".
De dokter riep nogmaals: „Pablo-o-o".
(Wordt vervolgd)
Aan het eind van zijn hartstochtelijk pleidooi voor een
federaal Europa, heeft dc H. Brugmans, president van
de Union européenne des Fédéralistes, meegedeeld, dat
eind Mei van het volgend jaar in Den Haag een massaal
congres van Europeanen zal bijeenkomen, dat door vorming
van blijvende vertegenwoordigende organen een begin zal
maken met de daadwerkelijke opbouw van een supra
nationaal Europees gezag.
Dit concrete sloteffect vormde
de bekroning van een vurig be
toog: „Europa tussci Oost en
West", één van de drie redevoerin
gen, die gisteravond op een druk
bezochte bijeenkomst van de be
weging van Europese federalisten
in de Blauwe Zaal gehouden zijn.
Op deze „Unie van Den Haag",
die aldus dr. Brugmans voor
Europa wellicht dezelfde betekenis
zal krijgen als de Unie van Utrecht
voor de Verenigde Provinciën
heeft gehad, zal vaste vorm wor
den gegeven aan de politieke wil
van Europese burgers, die tot het
inzicht zijn gekomen, „dat het zo
niet langer gaat". Dat de twee be
langrijkste problemen, die ieder
bezighouden: de verzekering van
veiligheid en welvaart, niet meer
door de nationale staten kunnen
worden opgelost, maar dóór de
aaneensluiting in grotere organisa
tie-eenheden. Econometristen heb
ben berekend, dat door een inter
nationale werkverdeling, die Euro
pa in het groot zou kunnen orga
niseren, het welvaartspeil met
300% zou stijgen.
Alleen een hecht en eensgezind
Europa kan als derde macht even
wicht uitoefenen tussen Oost en
West en ontspanning brengen in de
dreiging van een oorlog, die nog
minder dan de vorige een oplos
sing van de internationale politie
ke tegenstellingen zal geven.
De algemeen-theoretische basis
van deze avond, die onder leiding
stond van de heer r, van Stam,
was gelegd door prof. mr. F. J. F. M.
D u y n s t e e, die sprak over „Fe
deralisme en staatssouvereinlteit".
Spr. constateerde, dat behalve
Amerika en Rusland de staten on
machtig zijn binnen hun belangen
sfeer de eigen souvereiniteit onver-
minderd te handhaven.
Tegen de leer der staatssouverei-
niteit, tegen de gecentraliseerde
gezagsuitoefening verzet zich de
gang der historie, die immers aan
toont, dat, naarmate de mensen
zich meer verbonden voeler? over
de hele wereld, vanzelf een rechts-
en ordebeginsel naar voren treedt,
dat zich in federalisme of subsidia-
risme kan realiseren.
Duitsland en het nieuwe
Europa
Mr. H. W« ilemse benaderde
het federalistische ideaal vanuit
een practisch en voor Rotterdams
gehoor toepasselijk gezichtspunt,
toen hij sprak_ over „Duitsland
nisatie van de wereld-vrede
aldus mr. Willemse is onmoge
lijk zonder een regeling van het
Duitse vraagstuk. Maar even on
mogelijk zonder de Duitsers iets in.
deze wereld is klaar te maken,
even bezwaarlijk lijkt het om met
de Duitsers iets te bereiken. Zon
der de Duitsers gaat het niet, dat
staat vast, maar met deze Duitsers
gaat het misschien ook niet.
Misschien. Want spreker was er
van overtuigd, dat alleen het Euro
pese federalisme deze quadratuur
van de cirkel kan doorbreken, door
aan het ideaal van een eigen plaats
in de wereld voor de Duitse ge
meenschap concrete vorm te geven.
De publieke opinie hier te lande
en speciaal in onze stad zelf zal
internationaal moeten gaan denken
en krachtige steun geven aan deze
nieuwe beweging, die zich ten doel
stelt; Europa één in een verenigde
wereld.
Vele vrouwen hebben reeds pro
fijt getrokken van de waardevolle
adviezen, die de Commissie inzake
Huishoudelijke Voorlichting en
Gezinsleiding (met vele afdelingen
over het hele land) verstrekt. Op
de Rechter Maasoever heeft de
Commissie al jarenlang de be
schikking over een keurig leslokaal
aan de Rochussenstraat 30. De Lin
ker Maasoever was minder goed
bedeeld, maar Dinsdagmiddag is
daar een niet minder keurige be
huizing ingewijd aan de Dordtse-
laan 136, vlakbij „Het Baken",
waar men eerst onderdak genoot.
Van half negen tot wijf uur zullen
de dames daar een lerares Kinder
verzorging en -Opvoeding, een
huishoudkundige en een lerares
voedingsleer bereid vinden haar
met raad en daad terzijde te staan.
Zij zullen er demonstraties en cur
sussen kunnen volgen op het ge
bied van koken, naaien, wassen,
huishoudelijk werk en kleuterver
zorging. Enkele huizen verder, in
„Het Baken", kunnen zij met an
dere problemen terecht. (O.a.
houdt daar een maatschappelijk
werkster zitting voor de Stichting
Spreekuren voor Levensmoeilijk
heden). Zo bestrijken deze beide
nuttige instellingen, de Commissie
en Het Baken, vlak naast elkaar
gelegen, het gehele gebied van het
gezin.
De keuken werd direct des
avonds al in gebruik genomen voor
een kookdemonstratie. Vanavond
begint er de cursus voor de leze
ressen van het Rotterdamseh Pa-
en het nieuwe Europa". De orga- rooi, die zich indertijd opgaven.