Braintrust van zeven bepaalt de
politiek van Washington
Ook zó is Rotterdam!
Wordt er bij de R.T.M. wel
hard gewerkt?
Er is Kzfyon
Mogelijke gevolgen van de
crisis in dé C.G.T.
3
Geborneerd-negatieve houding
jegens de Sovjet-Unie
George F. Kennan
Radio-programma
€23^8»
Vonk van lasapparaat vernielde de
„Brastagi"
Achterschip nog te
redden?
Men tone meer begrip
"A
.v.-
„Kota Inten" naar
Batavia
(fotiéieeeckiet
„Willem Ruys" in
doorsnede
Don3erdag 27 November 1947
MARSHALL'S „GENERALE STAF"
,,Zo, dus dit is mijn werkkamer," zei George C. Marshall, toen
hij na Byrnes aftreden het State Department in Washington
betrok. „Vertelt II mij eens" dit tot zijn secretaris „is er
hiernaast ook een conferentiezaal?" En op het bevestigende ant
woord van de verbaasde man ging de generaal verder: „Wel,
dan neemt daar morgen mijn generale staf zijn intrek." En de
volgende dag sloegen de „grote zeven" die Amerika's buiten
landse politiek zouden bepalen, er hun kwartieren op.
Man op de achtergrond
Van die „grote zeven" is George
F. Kennan de belangrijkste man.
Hij is, evenals zijn gelijknamige
oom wiens naam voor de eerste
wereldoorlog dikwijls werd ge
noemd, een Ruslandkenner bij uit
nemendheid. In 1926 ging hij in de
diplomatie en twee jaar later werd
hij benoemd tot vice-consul in
Tallinn. Zeven jaar later werd hij
met ambassadeur Bullitt naar Mos
kou gezonden. Zijn felle anti-com
munistische gezindheid bezorgde
hem vooral in de laatste jaren van
de afgelopen oorlog wel eens moei
lijkheden: in 1944, de tijd dus van
de hechte wapenbroederschap tus
sen Amerika en Rusland, zond hij
zulke „temperamentvolle" rappor
ten naar Washington dat menig
official op het Staten Department
wel eens bevreemd de'wenkbrau
wen heeft opgetrokken, maar een
anti-Russische mentaliteit is op het
ogenblik drie jaar later in
Amerika alleen maar een post op
iemands creditzijde.
„Pearl Harbour's"
Zover als de onbekookte radio
commentator Walter Winchell gaat
hij niet deze vergastte onlangs
zijn luisteraars op een beschrijving
van de „Pearl Harbour's" die Ame
rika van de zijde van de Sovjet-
Unie te wachten stonden en sugge
reerde en passaat dat de cholera-
epidemïe in Egypte een Sow jet
experiment was voor een. bacterio
logische oorlogvoering maar
daarvoor is Kennan dan ook diplo-
maat. Hij houdt zich op de achter
grond, maar hij ïs ongetwijfeld de
belangrijkste man achter de scher
men. Met zijn zes assistenten
een van hen is de bekwame eco
noom Jacques Joseph Reinstein,
die zo'n belangrijke rol schijnt te
nebben gespeeld bij de voorberei
ding voor de steunverlening aan
Europa dat Marshall zelf gezegd
heeft dat het pïan-Marshall -eigen
lijk evengoed'plan'-Reiustein kon
worden genoemd vormt hy de
..braintrust" van de Amerikaanse
minister van buitenlandse zaken.
Deze braintrust gaat volgens het
Washingtonse blad World Report,
dat zeer: nauwe relaties met het
riate Department onderhoudt, bij
de bepaling van zijn politiek uit
van drie axioma's:
1. Een goede verstandhouding
met de Sowjet-Unie is ten enen
male onmogelijk;
2. Rusland heeft de grens van
zijn expansie bereikt en moet ge-
DONDERDAG 27 NOVEMBER 3947
Avond-programma
HILVERSUM I. 19.Klokje van
19-05 ^nard Person:
unstrcvue: Riezen: 19.45
1 P «"Iwoordt; 20.— Nws; 20.15
Radio Phjlh, ork,; 21.15 Luisterspel:
ui a eert rouw en Vrouweneer; 22.
Piano; 22.15 Metropole ork.; 22,45
Grondtrekken .der moderne weten
schappen; 23.— Nws: 23.15 Grpl.
Avond-programma
HILVERSUM II. 19.— Nws.
weer; 19.15 Pianoduo; 19.30 Actueel
geluid; 19.45 Gr. muz.: 19.55 Koor-,
20.— Nws; 20.15 Studio Steravond:
21.30 Dr. C. W. G. Scholten; 21.50
Met band en plaat paraat voor U*
22.30 Nws: 22.45 Overdenk.; 23.—
Radio Cembalo gezelschap; 23.30
Orgelspel,
VRIJDAG 28 NOVEMBER 1947
Ochtend-programma
HILVERSUM I. 7.—» Nws; 7.15
Gymn.; 7.30 Gr.pl.8.Nws; 8.18
Opera progr.: 8.50 Voor de huis
vrouw; 9.Kamermuz. progr.; 10.
Morgenwijding; 10.20 Grpl.; 10.30
Voor.de vrouw; 11.15 Piano; 11.30
Orge(; 12.Skymasters; 12.30 Weer, i
sport, Pierre Palla; 13.Nws; 13.15
Renova septet; 13.45 Grpl.; 14.
Kookkunst; 14.20 Fragmenten opera
..De Rus*'; 15.Boekenschouw; 15.20',
Kamer ork.; 16.Virtuoso trio; 16.30
Tussen 12 en 16; 17.— Filmland;
17.20 Wij en de muziek; 18.Nws;
18.30 Strijdkrachten.
Ochtend-programma
HIL VERSUM n. 7,— Nws; 7.15
Grpl.; 7.30 Gebed; 7.45 Strijkkwartet;
8.Nws; 8.15 Opgewekte mei.; 9.
Ochtend conc.; 9.30 Waterst.; 9.35
Spaanse werken; 10.15 Uit ,'t boek
der boeken; 10.40 'Ork. werken van
Haydn, Mozart, Liszt; 11.— Zonne
bloem; 11.35 Als de ziele luistert;
11.45 Zang; 12— Angelus, fluit en
piano; 12.30 Weer, lunchcor.c., Zon
newijzer; 13.— Nws; 13.15 Welk
boek? 13.20 Lunchconcj 13.40 Grpl.;
13.50 Van Man tot Man; 14.— Uit
Ned. goud. tijdperk; 14.30 Lichte ork
muz,; 15.30 Stichts piano kwartet;
16.—- Klanken uit oude en nwe we
reld; 17.Na schooltijd; 17.15 Instru
mentale soli; .17.45 Wat 't buitenland
leest; 18.Volkslied, kwartet; 18.25
Jongeren;- 18,40 Grpl,
De Europeese dienst van de
B.B.C. introduceerde vorige week
een nieuwe serie van 25 radio-les
sen voor beginners in de Engelse
taal, voor Hollandse luisteraars. De
ze lessen worden uitgezonden in
Hollandse uitzending van de B.B.C.
's Maandags-avonds omhalf negen
(Amst. tijd) op de golflengte 1796 m.
en de-ultra-korte golflengte 48.41 en
31 m. Zaterdags om kwart, over twee
worden de lessen herhaald op golf
lengte 1796; 267; 41,31 en .31 m.
GEORGE C. MARSHALL
Hoofd van het State Department
dwongen worden van elke ver
dere verovering af te zien;
3. De V.S. moeten de Wester
se wereld helpen en anti-commu
nistische stromingen, waar deze
opduiken, steunen.
Het is duidelijk dat deze politiek,
ook in kringen waar men overigens
allerminst sympathiseert met de
Sowjet-Unie, geen onvoorwaarde
lijke instemming geniet. Men hoeft
waarlijk geen Henry Wallace te
zijn om te begrijpen, dat een vreed
zame samenwerking met de Sow
jet-Unie, binnen het verband van
de UNO, op zijn minst geprobeerd
kon worden. Maar de conservatie
ve elementen hebben thans de
overhand: wel trekt deze brain
trust figuren als Harriman, For-
restal, Clay en McArthur tot zich
de liberale stromingen in Ame
rika zijn er niet in vertegenwoor
digd.
De Duitsers Otto JBoehmfeld en
Arthur Xeriz, die vtpeger deel uit
maakten van het S.S.-dbodskopre-
giment, zijn Woensdagnacht in de
Sowjet-sector van Berlijn door
twee Duitse politieagenten gearres
teerd toen zij met luider stem „Wir
fah'ren gegeft England" zongen. De
beide Hitlerianen verzetten zich
hevig tegen hun arrestatie en ver
weten de agenten, dat hun gedrag
een Duitser onwaardig was.
PALESTINA: GEEN
BESLISSING
De Algemene Vergadering der
UNO heeft gisteren besloten, een
beslissing inzake de verdeling van
Palestina uit te stellen tot Vrijdag.
Men kwam hiertoe nadat de door
de Arabieren gelelde groep tegen
standers van het verdeelplan voort
gegaan was om te trachten stemmen
te winnen voor de laatste ronde van
het debat.
Volgens tot nu toe afgelegde ver
klaringen zijn thans 23 landen voor
de verdeling en minstens 15 landen
ertegen. De voorstanders zullen ech
ter nog twee stemmen moeten win
nen om het ontwerp, dat met twee
derde meerderheid moet worden
aangenomen, er door te krijgen.
De strijd is spannend, want sinds
de stemming in de commissie, Dins
dag, hebben sommige landen mede
gedeeld, dat zij anders zullen stem
men in de Assemblee. Haite bijvoor
beeld dat in de commissie niet stem
de, schijnt thans van plan tegen te
stemmen. Een zelfde houding nam
Zweden aan.
Nederland en België, die zich
Dinsdag onthouden hebben, zijn ech
ter nu van plan'voor te stemmen.
De Britse onderminister van bui
tenlandse zaken, Mayhew, heeft in
het Lagerhuis in antwoord op een
desbetreffende vraag verklaard, dat
de Britse regering niet in staat is
de datum van beëindiging van haar
mandaat voor Palestina te maken.
Wel staat vast, aldus Mayhew, dat
wanneer geen oplossing van de Pales
tijnse kwestie wordt gevonden
waarmede zowel Joden als Arabie
ren accoord gaan, het mandaat vóór
1 Augustus ter beschikking zal
worden gesteld.
(Ingezonden mededeling)
Dat liedjestak kreeg osjéekatidje
de Groyter. als trouw klantje;
diar klant- te zijnI
Er ii lekken, snoepgoed, chocola.
En zetfj nog letters, zegt Mama,
De kwaliteit is lijn.
Ga «H eens in de'winkel zien.
U krijgt er korting bovendien l
Het bergen van een gestrand
schip is uiteindelijk een kwes
tie van geld en zo bezien mag
het lot van het fraaie motor,
vracht- en passagiersschip
„Brastagi" van de Koninklijke
Rotterdamsche Lloyd, dat en-
kele weken geleden in de
Straat van Mozambique op een
rif liep, als bezegeld worden
beschouwd.
Het leek er eerst op, dat het
vaartuig te bergen zou zijn. Twee
grote bergingsvaartuigen; de En
gelse Briton en dé Nederlandse
Thames waren erbij en de bedoe
ling was het schip door het ver
plaatsen van de lading van voor
naar achteren .een zodanige stuur-
last te geven, dat het op 29 No
vember bij springtij van het rif,
Ons artikel over de Rotterdamse
Tramweg Maatschappij in onre edi
tie van 3 November J.L heeft een
aantal ab'onné's van de R.T.M. uit
BrieUe en Oostvoome geïnspireerd
tot het schrijven van een gemeen
schappelijke brief, die wij hier ver
kort, weergeven.
De schrijvers zijn over ons artikel
lichtelijk geïrriteerd. Een Jarenlan
ge ervaring met de R.T.M. heeft
hen zodanig afgestompt, dat ilj niet
meer klagen en .zich niet verwon
deren, zich slechts overgeven aan
„een soort doffe berusting". Het ls
blijkbaar te erg!
Normaliter komt de tram tussen één
en drie kwartier te laat aan, aldus de
briefschrijvers. De vergelijking van de
R.T.M.-rijtuigen met de modernste rij
tuigen van de Spoorwegen (wij hadden
het echter over de nieuwe R.T.M.-
rijtuigen in vergelijking met de nieuwste
wagens van de N.S„ Red.) heeft hen
doen glimlachen. Als het vriest- zijn de
leidingen van de verwarming bevroren,
omdat men zich niet de moeite wil ge
troosten. deze 's avonds af te tappen.
Met de verlichting is het al even abo
minabel.
Voorts zou de R.T.M. protesteren te
gen de aanleg van een brug van Flak-
kee naar het vaste land zou zij geen
aandaeht schenken aan de verbinditlf?
met Tinte en Rockanje. Waarom, zo
vragen onze briefschrijvers, zijn prac-
tiech alle tramwegen in Nederland ertoe
overgegaan, hun diensten met bussen
uit te voeren, terwijl de' R.T.M, zich ge-
J EDERE ROTTERDAMMER zal op deze joto de trap
pen van „zijn" Beurs herkennen. Inzender de heer
G. H. Wagenaar3 Boezemsingel 6g, aan wie een boekenbon
ter waarde van f 5.is toegezonden.
dwongen schijnt te voelen, het door
deze maatschappijen afgeaanKte mate
riaal over te nemen? Naar hun oordeel
zouden met een half-uurs busdienst
„spitsuren niet nodig zijn". De wegen
op Voome zijn nog niet zo slecht cn
bij de R.T.M. wordt het bussenmateriaal
schromelijk verwaarloosd.
zy voegen nog aan hun met talrijke
voorbeelden gesteund betoog toe, dat
zij niets geschreven hebben dat niet
volgens de waarheid is en dat zij wel
een boekwerk zouden kunnen vullen
met de ellende en de ergernis, die zij
met de R.T.M. hebben meegemaakt en
die zij. naar zit verwachten, noe yele
jaren zullen moeten meemaken.
Beknopt bescheid
Wij menen in ons artikel duidelijk
gemaakt te hebben, dat de R.T.M. in
derdaad geen modeibedrijf is. maar dat
deze maatschappij worstelt met een on
aangename erfenis uit de voor-oorlogse
jaren, berooid uit de oorlog te voor
schijn is gekomen en nu energiek aan
het werk is. htfr zwaar geschonden
bedrijf op te fc^iweh. Naar het ons
voorkomt Is dit~aan" de briefschrijvers
ontgaan en hebben zij het feit, dat wy
schreven over de R.T.M. aangegrepen
als een aanleiding, hun hart, van grie
ven zwaar, eens te luchten. Dit zjj hun
gaarne gegund en wij hebben met be
langstelling hun cri de coeur gelezen.
Evenwel, wij blijven geloven, dat bij
de R.T.M. hard wordt gewerkt. Wy
hebben dit zelf geconstateerd: uit cor
respondentie met rljksbureaux. leve
ranciers en rijksverkeersinspectie, bij
bezoeken aan de werkplaatsen, bU ge
sprekken niet alleen met de directie,
maar ook met employé's.
Wij blijven geloven, dat weten en
begrijpen milder doet oordelen en wij
geloven ook, dat, als onze briefschrij
vers alles wisten, wat er In de Rose-
straat omgaat, ook zij bescheidener zou
den zijn in hun critiek.
Wij hebben geconstateerd, dat niet
tegenstaande de storm van deze week
de boottram uit Hellevoetssluis niet
meer dan drie minuten over tijd in
Rotterdam aankwam, dat de nieuwe 2e
klasse-rij tuigen even goed zijn als de
3e klasse van de nieuwe electrische
treinen der N.S. (die echter evengoed
nog oud materiaal moeten laten rijde-n!)
Voor ons ligt de gedrukte dienstrege
ling voor de autobusüienst Rockanje-
Voomsche kanaal, die op 21 Juli '47 zou
ingaan, waarvoor echter door bevoegde
autoriteiten de toestemming werd inge
trokken. Wij weten zeker, dat ook de
R.T.M. alle aanleg van een brug voor
Flakkee zal toejuichen want het exploi
teren van bootdiensten ls waarlijk geen
sinecure. Wat te doen als lampcglazen
niet te krijgen zijn, als bussen niet
meer geleverd kunnen worden, ais op
.verwarmingsslangen vele - maanden
moet worden gewacht?
Over dit alles zou veel meer te schrij
ven zijn, maar gebrek aan plaatsruimte
noopt ons tot beperking. Wij hopen rnet
deze aanvulling de briefschrijvers ertoe
te hebben gebracht, ons eerste artikel
te herlezen, Wellicht zal hun dan dui
delijk Worden, wat wij hebben willen
zeggen: Men kan niet verwachten, dat
een verkommerde trammaatschappij
zich in dertig na-oorlogse maanden ont
wikkelt tot een bedrijf, dat 2ijn reizi
gers dezelfde service bieden kan als
een taxi-onderneming of een prlvé-
chauffeur.
waarop het tot het middenschip
geboeid zat, los te trekken. Dat het
voor de scheepsleiding niet moge
lijk was het schip op eigen kracht
vlot tè brengen, viel niet te ver
wonderen, daar het vaartuig met
zijn volle snelheid van 15 mijl op
de rots gelopen was en onwrikbaar
vastzat.
Brand aan boord.
Tijdens deze bergingswerk
zaamheden gebeurde een klein
ongeluk, dat tenslotte de on
dergang van het schip zou zijn.
Boven luik II namelijk ver
richtte men enige werkzaam
heden met een lasapparaat,
waarbij vonken zijn terecht
gekomen in ruim II, waarin
vaten met olie waren gestuwd.
De olie vloog in brand, er ont
stond een fel vuur, dat zich
allengs uithreidde over de rui
men I en III en de brug- en
dekhuizen midscheeps.
Het duurde een paar dagen eer
men het, vuur met behulp o.a. van
de machtige pompen der beide
bergingsvaartuigen onder, controle
kreeg en men kon vaststellen, dat
do helft van de „Brastagi" grondig
verwoest was. Zelfs was het me
rendeel van het bergingsmateriaal
verloren gegaan. De bergingsex
perts schatten de herstelkosten van
de scheepsromp op vier en een
kwart millioen, wat betekende, dat
het yiet meer de moeite waard
was het gehele schip te bergen.
Wel echter is er nog een kans het
onbeschadigde achterschip met in
begrip van de kostbare machine
kamer, die eveneens intact bJeef,
en ongeveer 300.000 gulden aan
lading te bergen. De rederij over
weegt deze mogelijkheid tot red
ding van de helft van het schip,
waarvan de kosten van vlotbren-
gen en verslepen 400,000 gulden,
zullen bedragen. Het achterschip
zal moeten worden losgemaakt.
Hiertoe is het bergingsva'artuig
„Briton" naar Beira gevaren om
materialen als springstoffen ei
snijbranders op tè halen.
De Rotterdamse koopvaardij
vloot intussen is thans voor de
derde maai in korte tijd door een
verlies getroffen. Eerst werd het
motorschip Walenburgh van Mul
ler en Co. op de Gironde in de
grond gevaren. Daarna ging de
Mildred, een tankmotorschip van
de N.V. Tankkustvaart Mij. door
stranding op de IJslandse kust ver
loren en thans valt het 10.000 ton
metende motorschip Brastagi als
slachtoffer. Een ernstige tegenval
ler, zowel voor de Koninklijke
Rotteidamsche Lloyd als voor de
Nederlanrse scheepvaart in het al
gemeen, daar dit schip, varende op
de internationale lijnen tussen
Amerika, Afrika en Voor Azië, een
belangrijke deviezen verdien er was.
Van liet ene uiterste in
het andere
In tegenstelling tot de lage wa
terstanden van enkele weken ge
leden is het water in de Lek de
laatste dagen ten gevolge van de
krachtige wind zo hoog opgelopen,
dat te Schoonhoven het veerplant-
soen werd overstroomd en het wa
ter de veerpoort bereikte.
De peilschaal gaf als hoogtepunt
Dinsdagnacht om 2 uur aan een
stand van 2.34 m. boven N.A.P.,
Woensdagmorgen bij laag water
was de stand nog 1.29 boven N.A.P..
terwijl deze zomer regelmatig 1.16
beneden dit peil werd genoteerd.
Het verschil tussen de normale
stand is bijna 2 meter.
(Ingezonden mededeling
in tuben van
14-28-63 ct. en f. 1.02
JOS//V t/A/V
Een grote hagedis scharrelde over een hoopje
stenen, en keek ons vragend aan. „Dan heeft hij
zeker kans gezien weg te komen", zei de dokter,
Er klonk verbazing, zelfs twijfel in zijn stem.
„OfHij voltooide de zin niet, maar nam de
lantaarn van mij over en zei: „Wacht 3 ij maar
even hier. Jonska, ik zal eens goed rondkijken".
„Pas op voor ratelslangen, dokter".
„Ze zijn nu niet meer zo gevaarlijk. Juist het
ogenblik, vóór; de regen losbarst dan zijn het
duivels".
Ik ging op de doorweekte grond zitten en pro
beerde een oplossing voor dit raadsel te vinden.
Had graaf Paul zich verder weggesleept? Was
dit wel de plek? Ik voelde me raar in mijn hoofd,
duizelig. Opeens zag ik niet één, maar twee lan
taarns voor mij. Werd ik nu helemaal gek? „Dok
ter". riep ik. „Ziet U het ook?"
„Wat, nino?"
„Dat licht daar."
De stem van de dokter galmde al weer over
de vlakte: ,.Pablo-o-o!\
Iemand naderde met onzeker# pas. De lantaarn
zwaaide van de éne kant naar de andere. Ik was
al opgesprongen en rende deze verschijning te
gemoet. „J-j-jonska-a-a?" klonk een vragende
roep. Met die roep doofde de vlam van hoop die
in mij was opgelaaid plotseling uit Want of
schoon de stem, mijn naam* riep, was het, kón
het de stem van graaf Paul niét zijn. Het was
een lallende, ruwe stem, als van een dronkaard.
En nu zag ik ook de gestalte van de ander» Het
leek in het maanlicht wel een dier, een monster.
Een gebogen lichaam, maar beneden hangende
gorilla-acbtige lange armen. Toen ik dichterbij
was gekomen, sloeg mij de zurig-weeë lucht van
pulque tegemoet.
Ik bleef staan. „Bent U Don Jonska?" vroeg
de onbekende met dikke stem.
„Ja, dat ben ik. Wie bent U? Weet U iets van
graaf Zakany?"
„Of lk er iets van weet? Hoho! Ayayaya!" Zijn
dronkenmanslach daverde over de stille vlakte.
„Of ik iets van hem weet? Hoho! Ik, dfe hem
op mijn rug naar het dorp heb gedragen?" Hij
kwam een stap nader, stapte in een kuil en ver
loor zijn evenwicht. De lantaren rolde op de
grond; hijzelf bleef liggen, hikkend, kwijlend, en
grijnslachend.
De dokter trok hem overeind, trapte hem,
schold hem uit..„Ben jy het, Gomez? Zuiplap,
sta op! Zeg wat er met de graaf gebeurd is!
Spreek, kerel!"
Gomez krabbelde overeind, veegde met zijn
mouw het speeksel van zijn lippen en zei met
huilerige stem: „Een zuiplap, een nietsnut ben
ik, eh! Maar wie heeft de graaf op zijn rug
naar het dorp gebracht? Wie? De vette senor
Calera, die mij de pulqueria uit laat gooien als
ik zonder geld kom?öf de mooie mestizo-
jongen, die me gisteren met een zweep sloeg?
Neen, ik, ik, Gomez, die door iedereen wordt
getrapt en uitgejouwd! Wie kan het me. nadoen?
De rijke graaf heeft op mijn bochel gereden.,
ayayay. Vraagt het eens.."
„Genoeg, genoeg!" schreeuwde ik razend van
ongeduld. „Hoe was het met graaf Paul. Leefde
hy?"
Het dwaas-grijnzende gezicht van de dronkaard
keek mij verbaasd aan.
„L-levend? W-was hy dan dood?" En weer be
gon hij te lachen en te hikken.
Woedend schudde de dokter hem heen en
weer. „Waar is graaf Zakany? riep. hij dreigend.
„In het dorp? Bij de pastoor? In het hotel?"
„In het hotel", antwoordde Gomez langzaam
en met nadruk. „En hij leeft. Jawel. Een mira
kel. Ik-kom over de campo. Ik zie een licht dat
opvlamt als een kleine vuurgod. Ja, en ik vond
de man die door de ratelslang was gebeten." Zijn
stem klonk zachter, bijna fluisterend. „Ik heb
hem op mijn rug gedragen Ik. Gomez. En Don
Jonska heb ik ook gevonden; precies zoals de
graaf mij zei Hij is een goed man.. En rijk.
Nu ben ik ook rijk. Honderd pesosmis
schien meer. Ik., heb gevonden., ben moe,,
rug gedragen., pulque gedronken., toch Don.
Don., toch gevonden.. Moe!" Gomez, de kreu
pele dorpsgek, was op de grond in elkaar gezakt.
Hij zuchtte diep, tevreden, en begon zacht te
snurken.
„Laat hem hier zjjn roes maar uitslapen," zei
de dokter.
Toen wij bij het hotelletje aankwamen lag
het hele dorp in diepe rust Ook in de hal van
het hotelletje brandde geen licht Zachtjes gin
gen wij de trap op.
Een lichtstraal viel door een spleet in de deur
van graaf Paul's kamer. Met zwaar bonzend hart
klopte ik zachtjes aan, draaide de knop om en
keek naar binnen.
(Wordt vervolgd)
Met 1500 man troepen
„Onderstammen"
gezuiverd
Met enige uren vertraging is gis
teravond tegen half negen het m.s.
„Kota Inten" van de Koninklijke
Rotterdamsche Lloyd met 3500
man troepen naar Indonesië ver
trokken. Het waren een detache
ment mariniers, een onderdeel van
het Prinses Irene-regiment en een
detachement van het KNIL.
Ook bevond zich aan boord de
band van Hylke de Vries die éls
NIWIN-ensemble voor de troepen
in Indonesië zal optreden. Deze
band zal ook gedurende de reis
dagelijks voor de jongens spelen.
Van 's morgens elf uur af speelde
aan de kade aan de Merwehaven
een harmonie-orkest van de lucht
strijdkrachten en werden vrolijke
gramofoonplaten gedraaid. Cadi-
wagens zorgden voor verversingen.
Dc soldaten waren met drie trei
nen en per legerauto naar Rotter
dam gekomen. Een der mariniers
had uit Brabant al vast een spar-
reboom meegenomen om in Bata
via, waar de Kota Inten waar
schijnlijk op 24 December zal aan
komen echt Kerstmis te kunnen
vieren. De kapitein van de Kota
Inten, de heer G. H. Visser deelde
ons mede, dat hij waarschijnlijk
regelrecht naar Sabang zou varen.
Alleen als het nodig is, zal men
Aden aandoen om water in te ne
men.
Er zijn onlangs in de pers publi
caties verschenen ov- onvoldoen
de reddingsmateriaal op bepaalde
troepenschepen. Naar aanleiding
hiervan deelde de eerste officier
aan boord van de Kota Tnten ons
mede, dat men op dit schip op alle
eventualiteiten ïs voorbereid. Er is
op het aanwezige reddingsmate-
riaal plaats voor bijna 3000 man.
Er zijn verder 1940 zwemvesten,
een draagbare radio-installatie en
achttien reddingsboeien. Dit ter
geruststelling!
C.A.O. voor journalisten
De „Vereniging de Nederlandse
Dagbladpers 1945" heeft in een al
gemene vergadering te -Amsterdam
de C.A.O. voor journalisten, met en
kele kleine wijzigingen, met alge
mene stemmen aangenomen.
Hartendief
Geen ondankbaarder wezen dan
de mens. Men ziet het weer aan
Henk's tragedie. Henk was ge
trouwd met een charmante vrouw.
Die twee hadden het góed bij elkan
der. Als men het goed heeft zo sa
men wordt men mild gestemd te
genover zijn medestervelingen. Uit
pure menslievendheid verleende -
Henk gastvrijheid aan Karei, die in
moeilijkheden zat. Hij nam Karei
bji zichin huis, hij gaf hem een
kamer om te slapen en voedsel om
te eten. Op rijn beurt werd Karei
weer dankbaar gestemd tegenover
zijn gastvrouw vanwege de lieve
verzorging. En Henks vrouw was
van dé weeromstuit zeer aange
naam getroffen door Kareis ont
roerende dankbaarheid jegens haar.
Voelt u het gevaar? Het warms
gevoel gloeide aan tot vurige eym-
.pathie. De gemoederen van huis
vrouw en gast werden geladen,
meer en meer. Daar moest kort
sluiting op volgen bö het eerste het
beste verkeerde contact. Prompt
sprong de stop.
Dat is nu wel allemaal heel aar
dig voorgesteld zo. maar eigenlijk
kwam het toch hierop neer dat
Karei schromelijk misbruik maakte
van de gastvrijheid en Henks goed
moedig vertrouwen. Uit dankbaar
heid voor 't aangenaam verpozen
ontfutselde Karei Henk zyn vrouw.
Hij ging leven met de overspelige.
Dat was een hard gelag voor Henk.
Neem het hem dan eens kwalijk
dat hij, op een nacht voorbti het
huis komende, waarin hij die twee
ontrouwen wonen wist, ziedde van*
toorn en wrok. Vuil keek hij naar
boven. De lamp brandde in de
woonkamer en in de intimiteit van
dat schijnsel zaten die twee valse
tortelduiven dus te koeren. De ge
dachte maakte de arme Henk dol
driftig. Hij wond zich op en met
Popeye's kraeht-na-een-hap-spinazie
zette hij zrin schouder tegen de buf-
tendeur. Zjj vloog open. Henk ren
de naar boven. Er moest nog een
binnendeur gerammeid. A la mi
nute lag zij aan diggelen.
Nauwelijks" zag het verschrikte
paar Henk binnenwoeden, of Karei
wipte vlug de kamer uit en sloop
de trap af. Nee, wacht u even, h|j
kreeg zijn deel van de bui, 'heus,
gevoelige tikken waren het. Schel
dend en tierend orkaande Henk nog
wat in de kamer rond tot schade
van de pulletjes en schande van z'n
ex-echtgenote. Zodoende stapelen
de delfcten zich aardig op: huls
vredebreuk. vernieling, mishande
ling. belediging, ga je gang...
Maar de rechter vond Henks har
de gelag wel degelijk een verzach
tende omstandigheden en achtte
j 50 boete voldoende voor een man,
die zich weliswaar had misdragen,
maar die tóch al zo veel verloren
had.
NAAR SPLIJTING IN DE WERELD VAKBOND?
REEDS dikwijls is geschreven
dat in de Confédëration Gé
nérale du Travail, de Franse alge
mene vakvereniging, de commu
nisten de toon aangeven. Een feit
is, dat de communisten er met hun
stakingstactiek in geslaagd zijn,
Frankrijk dusdanig te ontwrichten
dat het land er economisch bekla
genswaardig aar) toe is en zelfs zijn
zij door deze tactiek tegen wil en
dank wegbereiders van De Gaulle
geworden want waar chaos
heerst, ligt de dictatuur op de loer.
Is de communistische invloed
echter nog zo sterk? Op het in
April 1946 gehouden congres der
C.G.T. bleken de communisten on
geveer 80 van de stemmen te be
heersen en nog op het ogenblik
hebben zij de meerderheid in het
bestuur van deze ruim zes millioen
leden tellende vakbond, dat uit
dertien man bestaat, maar of de in
dit bestuurscollege geldende ver
houdingen nog representatief zijn
voor de bond in zijn geheel is aan
rechtvaardige twijfel onderhevig.
De verdeeldheid is reeds tot
uiting gekomen bij de (eerste)
staking in de Renaultfabrieken, die
uitbrak op initiatief van een kleine
vakbond, maar weldra werd over
genomen door de communisten, die
als gevolg van hun tweeslachtige
houding door Ramadicr uit de re
gering werden gebonjourd; nog kort
geleden bleek opnieuw hoe weinig
vat de communisten hadden op het
métropersoneel, dat door een van
de „autonome" vakbonden aange
zet werd tot een staking, waarvan
in allerijl de op „concurrentie" be
duchte communisten gedwongen
waren, de leiding over te nemen,
omdat zij er weinig voor voelden,
een beweging links van zich te zien
ontstaan. Die vrees is alleszins be
grijpelijk, want de sinds een jaar
tot een ledental van 120.000 ge
groeide ONT bijvoorbeeld, was het,
die de voornaamste rol speelde bij
de spoorwegstaking die niet het
werk van de communisten was.
Is er dus buiten de CGT concur
rentie genoeg voor de communis
ten, ook in de CGT zelf gist het.
Van de zes millioen leden van de
bond zijn er namelijk slechts an
derhalf millioen communist, de
rest bestaat uit arbeiders van di
verse politieke pluimage, tot zelfs
Gaullisten toe, terwijl er voorts
een aantal a-politiek is.
Tegen de onevenredige commu
nistische overheersing nu begint
zich verzet af te tekenen. Léon
Jouhaux, reeds veertig jaar secre
taris-generaal der CGT en één van
de „vieux confédérés" die tot elke
prijs de vakbeweging onafhanke
lijk en haar van politiek strikt ge
scheiden wil houden, heeft begin
November aangekondigd dat hij de
communisten uit de CGT wil wer*
ken, kort nadat de communisten
een actie ter democratisering van
de CGT hadden aangekondigd; hij
wil de communisten eruit werken,
nadat dezen, waarschijnlijk wel ge
ïnspireerd door de Kominform,
hadden aangekondigd wat alge
meen wordt beschouwd als „oor
log tegen het socialisme"; een van
de grootste grieven der communis
ten tegen Jouhaux en zijn aanhan
gers is dat de iaatsten zich open
lijk hebben uitgesproken ten gun
ste van het plan-Marshall, met de
nadrukkelijke voorwaarde dat het
aanvaarden van deze hulpverle
ning op generlei wijze een inbreuk
op Frankrijks onafhankelijkheid
mocht betekenen.
De aspecten van deze kwestie
zijn internationaal. Een van de
twee grote Amerikaanse vakbon
den, namelijk de CIO (Congress of
Industrial Organisations) maakt
namelijk in tegenstelling tot de
andere, de American Federation of
Labor deel uit van de wereld
bond van vakverenigingen (World
Federation of Trade Unions).
Daarin zijn echter ook de commu
nistische tegenstanders van het
plan-Marshall vertegenwoordigd.
Volgens een Reuterbericht van en
kele weken geleden is er nu een
stroming gaande in de CIO, uit de
WFTU te treden wegens de toene
mende Komintern-invloeden in
deze organisatie. Volgens hetzelfde
bericht zouden, indien dit uittre
den doorgaat, .de vakverenigingen
in Groot-Brittannië en het Ge
menebest dit voorbeeld volgen. Op-
die manier zouden er dus naast el
kaar twee wereldvakbonden ko
men te bestaan, een communisti
sche en een, ongecontroleerd door
Moskou.
Van de directie van de N.V. Rot
terdamsche Lloyd ontvingen wij 'n
langsdoorsnede-tekening van haar
nieuwe vlaggeschip „Willem Ruys".
Deze tekening, die een buitenge
woon mooie verzorging vond bij
de drukkerij Rotogravure te Lei
den, werd vervaardigd door Johan
Berg, een aan de Rotterdamscne
Lloyd verbonden employé, die met
dit werkstuk zo mag het waar
lijk heten! het bewijs leverde
niet alleen een vakkundig, maar
ook een zeer geduldig tekenaar te
zijn. Tot in de kleinste bijzonder
heden doorsnede van een mo
tor - heeft hij het uitgebreid en
ingewikkeld interieur van dit drij
vende luxe-hotel weten weer te
geven. Wij menen, dat hij met deze
prestatie een G. H. Davis, de En
gelse schepentèkenaar, die een
doorsnede van de Queen Mary
maakte, heeft geëvenaard, zo niet
overtroffen. Hoewel deze realisti
sche afbeelding van hot inwendige
van de „Willem Ruys" mede door
het aanbrengen der menselijke fi
guurtjes in bijna alle verblijven,
eigenlijk weinig of niets aan duide
lijkheid te wensen overlaat, kan
men bovendien op een tabel, welks
nummers verwijzen naar op de te
kening aangebrachte cijfers, afle
zen, wat de verschillende ruimten
voorstellen.
