Spionnage in soorten
Het ziet er niet naar uit dat de
boeren hun zin krijgen
Nellie werd 'n duikelaarster
Joe Louis versloeg Walcott
op punten
Zaterdag 6 December 1947
Lutusca
„Het huis aan de
92e straat"
Capitol
„Het Bloedeiland"
Arena
„Spionnage in
New York"
Boete
Nederlands Jeugdtoneél
naar Indonesië
Windsor publiceert
autobiografie
Eva's vader gezuiverd
Opmerkelijk artikel van
Prof. Brouwers
De vrouw en haar werk
Vak van acrobate vol van
durfkameraadschap
bijgeloof
en...
Hoe moeilijk 't nummer
is. zien de mensen
vaak niet
JAPAN, BONDGENOOT
VAN AMERIKA?
heöen
Kleine zege na 15 ronden
Walcott's manager
protesteert
3
Wie de film in Lutusca „Het
Huis aan de 92o straat" gezien
hepft- mag misschien een beetje te-
leureesteld zijn, omdat .WJ minder
"Ctrriezcld heeft, dan hij verwacht
had te zullen doen: in ieder geval
verlaat hif de bioscoop met de vol
doening-, dat de Duitse spionnen m
Amerika niet dc kans hebben se
kreten. om 't geheim van de atoom
bom aan de nazis te verraden. Wij
weten natuurlijk niet, of alles wat
hier aan het licht wordt gebracht,
op waarheid berust de ontkno
ping aan het slot, de ontmaskering
van die geheimzinnige mr, Christo
pher is wel wat heel erg toeval
lig xvtf krijgen toch een aardige
klik op dat machtige Amerikaanse
apparaat, het Federal Bureau of
Investigation afgekort F.B.I.
dat de suspecte lieden bij duizenden
onschadelijk heeft gemaakt. Een
klein tipje van hoe de „Feds" te
werk gingen wordt ook opgelicht,
we zien hoe spionnen worden na
gegaan, hoe van een jongeman uit
Duitse - ouders geboren gebruik
wordt gemaakt om de vos in z'n
eigen hol te bedriegen; kortom, we
worden met deze' half documen
taire geschiedenis aangenaam bezig
gehouden en het verhaal is toch zo
boeiend, dat we er eigenlijk «niet
eens erg in hebben, dat de „liefde"
ontbreekt. En dat zegt al heel wat.
De mannen van de Constructie-
Bataljons van het Amerikaanse le
ger, die tijdens de oorlog over de
gehele wereld, tankinstaïiaties e.d.
aanlegden, zullen wel erg dapper
geweest z«n en bijvoorbeeld op de
eilanden van de Stille Oceaan zal
het wel warm zijn toegegaan als
het erom ging, de Jappen te ver
drijven, maar wisten we dat al
niet?. In „Het Bloedeiland" wordt
ons dit nog eens voorgezet, sugges
tief en met Amerikaans 'raffine
ment verfilmd. Met Amerikaanse
vrijpostigheid ook, want we kunnen
ons nauwelijks voorstellen, dat de
in volle, actie zijnde Japanse tanks
door Amerikaanse bulldozers in ra
vijnen werden gereden of dat een
dragline de Japanse soldaten uit
hun hinderlaag oppikte. Maar als
de kruitdamp is opgetrokken, blijft
er niet veel meer over dan c-en
draak van een verhaal. Niettemin,
wie zich interesseert voor dit hul
deblijk aan een merkwaardig on
derdeel van de Amerikaanse strijd
krachten, vindt in Capitol éen
boeiende oorlogsreportage, hier en
daar wat onlogisch in de regie,
maar groot In opzet.
Zolang er oorlogen op dit onder
maanse zijn, zullen „Mata Hari's"
haar vrouwelijke charmes gebrui
ken voor het bedrijven van spion
nage ten behoeve "Van een der oor
logvoerende. partijen. Voor roman
ciers en nubok voor scenarioschrö-
vers vormen zij een dankbaar on
derwerp, waaromheen, hun fantasie
schier onbeperkt legendes weven
kan,
Een. filmgroep van de Holly-
woodse .Edward Small production',
heeft in „Spionnage in New York",
een aardige variatie gevonden op
het overbekende thema.
In dé Noorse zangeres Carla
Nillson, een hoogblonde schoonheid.
De verkeerspolitie is een actie
begonnen, die „de veilige weg" zou
kunnen heten. Geholpen door
meestal vriendelijke agenten heb
ben veel voetgangers ontdekt dat
zij zondaars waren. Zij zondigden
tegen de regels van het verkeer.
Bij thuiskomst konden zij vertellen
dat de politie hen aangehouden
had, maar dat zij er deze keer ge
nadig afgekomen waren zonder
boete. De daad van de verpleegster,
die zichzelf na iets ongestrafts een
vrijwillige boete oplegde, was zo
uitzonderlijk, dat de Commissaris
en de kranten er over schreven.
Want .al heeft iedereen wel zo
veel rechtsbesef dat-op de zonde
straf behoort te volgen, toch is er
bijrfa niemand, die niet opgelucht
is als Verdiende straf uitblijft en
er geen boete betaald hoeft "te wor
den, Over die zuster zyn vermoe
delijk hier en daar schouders op
gehaald.; wie doet dat nu vrij
willig?! En ook: wie kan zoiets
nu van de mensen verwachten?
Nu heeft er aan het begin van
onze jaartelling een man geleefd
wiens populariteit vandaag-de-dag
nog blijkt uit de vele jongens en
mannen die naar hem vernoemd
z\\n. John in Amerika en Engeland,
Juan in Spanje, Johann in de
Duitssprekende landen; en wij Ne
derlanders worden zelfs met de
naam „Jannen" samengevat. De
Belgen en Fransen dragen zijn
naam volledig; Jean-Baptiste.
Johannes de Doper. Dat is de
man die het uitzonderlijke vraagt
en die desondanks gehoor vindt.
Hij vraagt vrijwillig boete te doen.
Boete voor de zonden tegen de re
gels van het verkeer met God. En
wij luisteren naar hem, omdat wij
weten dat hij gelijk heeft, er moet
het een en ander in orde gemaakt
en opgeruimd worden, om vrij en
on verveer d gereed te zijn voor de
intocht van Hem, wiens advent
a *01ast> ons aangekondigd is.
Adventstijd is tijd van popelen
de verwachting, maar ook van
ernstige inkeer. De Adventsprofeet
Johannes „God is genadig" be
tekent die naam roept ons ook
dit jaar op:
„Bereidt de weg des Heren,
maakt recht zijn paden."
Ook uw geestelijk leven vraagt
om de veilige weg, die tot uw ver
rassing gemaakt wordt tot een hei.
lige weg, want daar komt God u
tegemoet.
George Beent en Basil Rathbone in
„International Lady" Arena},
stelt zij ons een spionne voor. in
dienst van Nazi-Duitsland. WH ma
ken in het oorlogse Londen met
haar kennis, wanneer haar dubbel
leven reeds bekend is aan een lid
van de Engelse en aan een van de
Amerikaanse contra-spionnage.
In plaats van een snelle ontmas
kering volgt een behendig spel van
list en tegcnlist tussen de schone
Carla en haar twee tegenspelers en
tussen deze onderling, aangezien ze
elkander de buit niet gunnen. Maar
eendrachtig slaan zij toe wanneer
zij vla Carla, in de Nieuwe Wereld
een complot van voor Duitsland
spionnerende en saboterende Yan
kces hebben ontdekt, George Brent
en Basil Rathbone. twee oude be
kenden en de mooie Ilona Mas-
sey, stellen de hoofdfiguren voor in
dit geestige en boeiende filmver
haal, dat voortreffelijk wordt op
gedist door regisseur Tim Whelan.
Zelfs het Amerikaans-onvermijde
lijke happy-ending is ditmaal ge
nietbaar.
Op het toneel tovert Conchito op
raadselachtige wijze mensen in een
stukje textiel en omgekeerd.
Het bestuur van de Nederlandse
Filmclub heeft de door Orson Wel
les vervaardigde film „Citizen
Kane" het prcdicaat „film van de
maand", voor December, verleend.
{Ingezonden mededeling)
prettig thee-nuf
prima keuken
- bar
uitstekend strijkje
De dag na Nieuwjaar vertrekt
van Schiphol 'een Skymaster met
leden van het Nederlands jeugd
toneel en de koffers met costuums
voor Assepoester en Rozemarijntje
en de Sneeuwkoningin naar Indo
nesië.
Wat zij in Nederland zullen ach
terlaten zijn behalve de décors,
welke de NIWIN hen verschaft,
ook de plannen voor het komende
seizoen. Tien jaar al hebben Rob
Geraerds en zijn vrouw Rie Beyer
hun publiek tussen de zes en zes
tien jaar op ochtenden en midda
gen een aanvulling op het lesroos
ter gegeven, want zegt Rob Ge
raerds, ik beschouw onze kinder
voorstellingen als een aesthetisch
element bij hun onderwijs. Wij
doen dat in overleg en op insti
gatie van de onderwijs-autoritei-
ten. Rotterdam heeft een speciale
commissie die zich in de ruimste
zin ook voor concerten en films
hiermede bezig houdt. In Amster
dam en Den Haag is een dergelijke
commissie in voorbereiding, maar
wij kunnen meer en beter werk
deen. Wij willen met behulp van
rijk en gemeente zien te komen
tot een eigen jeugdtheater. Daar
zouden ook concerten, balletten
Scapino b.v. en de organisaties
van „Voor de jeugd" deel van
kunnen uitmaken. Daar zouden zij
op Zaterdag- en Zondagmiddagen
vrije voorstellingen buiten het
schoolverband kunnen geven. Het
jeugdtoneel zou op die manier ge
consolideerd worden. Immers met
steun van officiële zijde zouden
ook de kinderen van minder finan
cieel draagkrachtige gezinnen van
onze vertoningen meer dan tot
dusverre het geval is, profiteren
en bovendien zouden wij rustiger
kunnen arbeiden als wij een weer-
standskas hadden voor de tijd
waarin wij verwachten niet te
kunnen spelen, b.v. in een vorst
periode.
In principe is voor dit kinder
theater waarin België na de oorlog
ons is voorgegaan en waarvoor in
Rusland reeds lang een grote be
langstelling bestaat, een. beginbe-
drag toegezegd.'Drie maanden zul
len hier de plannen blijven rusten,
maar Rob Geraerds heeft zich
voorgenomen om na zijn terugkeer
in ApriL te pogen tot definitieve
resultaten te komen.
De hertog van Windsor, de vroe
gere koning Edward VIII van
Engeland, heeft in het Amerikaan
se tijdschrift „Life" het eerste van
drie autobiographische artikelen
gepubliceerd. Hij vertelt daarin,
dat zijn zuster Mary (de prinses
royal, weduwe van de graaf van
Harwood) over hem en zjjn broer,
de tegenwoordige koning George
VI, geheerst heeft, Edward kon op
zijn beurt de tegenwoordige koning
„naar zijn hand zetten", toen zij
kinderen waren. „Dat is nu eenmaal
een vaststaand voorrecht van
oudere broers".
De hertog is van oordeel, dat zijn
omgeving en zijn opvoeding, mede
in verband met „de constitutionele
verplichtingen" er weinig toe heb
ben bijgedragen hem geschikt te
maken voor de moderne wereld. Hjj
had nooit een rivaal, totdat hij bijna
dertien jaar was en naar de zee
vaartschool moest. Bovendien was
h« van zgn prille jeugd af bestemd
voor de vloot, hetgeen eveneens zijn
opvoeding dreigde te omgeven „met
een Ijzeren ring".
Te Osbome op de opleidings
school voor de marine maakte hij,
zo bekent hij, een pover figuur: van
negen en vijftig leerlingen in- ma-
chinebouwkunde was hij, wat zijn
prestaties betreft, nummer negen
en -vijftig. „Als Ik geen prins was
geweest", zo vervolgt hij, dan zou
misschien wegzending het gevolg
zijn geweest. De laatste twee jaar
zou hy zich echter door eigen
kracht hebben weten te handhaven.
De 68-jarige oud-ander wijzer
Fritz Br aan, de Veder van Eva,
heelt een boete van 500 gulden
gekregen benevens een voorwaar
delijke gevangenisstraf van een
jaar als een kleine overtreder vol-
gens de zuiveringswetten. Hij
enige, wat hij ooit van zijn schoon-
deelde de rechtbank mede, dat het
zoon, Adolf Hitler, had gekregen
een gouden horloge en een hond
was.
Braun zei, dat Hitler van me
ning was, dat de hond. een Schotse
terrier, ongeluk zou brengen, om-
dat hij van Engelsev affomsf was.
Er zaj wel'niemand zijn. die het belang ohderschat van de functie
die de boer ln de samenleving vervult. Evenmin zal iemand de boer
de beloning misgunnen, waarop hy krachtens die functie recht heeft.
Een boer moet leven, zijn bedrijf in stand houden, zijn arbeiders be
talen en dus moet hij voor zijn producten een redelijke prijs ont
vangen.
Daarover is iedereen het eens. Toch zijn hierover in de laatste
maanden harde woorden gevallen. De boerenorganlsaties zijn niet
tevreden; de regering zegt, niet in staat te zijn, aan de wensen van
de landbouwers tegemoet te kunnen komen. Wat zit hier achter?
in de „agrarische sector" niet ver
minderd.
Er is een gecompliceerd agrarisch
vraagstuk in Nederland. De land
bouwprijzen zijn daarvan slechts
een onderdeel, dat alleen al veel fa
cetten heeft. Het hangt samen met
de sociale positie van de landbou
wende bevolking niet alleen, maar
met die van het gehele volk. Het
hangt samen met de economische
positie van ons land. Het is een
van de beslissende factoren in.de
strijd om wederopbouw en herstel
van Nederland. Men kan, als men
wil, er ook nog een politieke kant
aan ontdekken.
Do boeren verlangen hogere
prijzen voor hun producten,
do landarbeiders hogere lonen.
Ook zy kampen met hoge kos
ten voor levensonderhoud^ on
derhoud van hun bezittingen,
aankoop van zaden en machi
nes enz. ZU zijn van mening,
dat zy van onze nationale ar
moede de zwaarste last dragen
en dit wensen zjj niet te accep
teren.
Onze nationale boerenorganisa-
tie, de Stichting voor de Landbouw,
documenteert haar verlangens met
een rapport van 'het Landbouw-
Economisch Instituut, dat de be-
drijfsuitkomsten bevat van .ca. 440
landbouwbedrijven over het boek
jaar 1 Mei 1946—1 Mei 1947. Haar
voorzitter, de heer-H. D. Louwes,
heeft zich in felle bewoordingen
uitgelaten, En nög is de spanning
Export
De regering wil de prijzen voor
landbouwproducten zo laag moge
lijk houden, de loften van land
arbeiders eveneens. Wel heeft mi
nister Drees een modus gevonden,
waardoor deze lonen van 64-,op 68
kunnen worden gebracht, maar dit
gaat ten koste van pensioenpremie.
Als de pryzen voor de land
bouwproducten omhoog zouden
gaan, zou 'de nlet-landbouwen
de bevolking hiervan de gevol-
.gen moeten dragen. De kosten
van het levensonderhoud zou
den voor haar stijgen. Temeer,
daar de consumententoeslagen,
die nu nog bestaan, over niet
al te lange tyd zuUen moeten
worden afgeschaft. Hierdoor
zouden de moeilijkheden dus
alleen maar verschoven wor-
den.
Bovendien is het met het oog op
de export van het grootste belang,
dat onze prijzen laag zjjn. Tenslotte
moet Uit algemeen economische
overwegingen het loon- en prijspeil
zo laag mogelijk worden gehouden.
Het zou te ver voeren, hierop die
per in te gaan maar het is duide
lijk, dat het loslaten van een zeker
niveau uiteindelijk ieiden moet tot
inflatie.
Crifiek
Terwijl in Kamer en op perscon
ferenties en vergaderingen 'over
deze materie harde noten worden
gekraakt en sensatie-a.chtlge be
dreigingen. worden geuit, komt het
zeer gedegen weekblad „Econo-
misch-Statistische Berichten" met
een artikel, dat nog een ander licht
op de zaak werpt. De auteurs
(prof. G. Brouwers en ir. Cl H. J.
Maliepaard) onderwerpen de cijfers
van het Landbouw-Economisch In
stituut (waarop de heer Louwes
zijn verlangens fundeert) aan een
critische beschouwing.
Prof. Brouwers is directeur'
generaal van de prijzen, voor-
stander van de prijzenpolitiek van
de Regering, en dus niet ter zake
objectief. Niettemin wijst niets
erop, dat het onderhavige artikel
met andere dan wetenschappelijke
bedoelingen is geschreven en
daarom is het waard, dat er enige
aandacht aan wordt geschonken.
Na erop gewezen te hebben, dat
een eenzijdig geconstrueerde poli
tiek (die van prijsverhoging bij
voorbeeld) tot noodlottige conse
quenties voor de bedrijfstak, en
voor de volkshuishouding als geheel
zal leiden, waarschuwen de schrij
vers tegen een te lichtvaardig ge
bruik van statistische gegevens
voor het beoordelen van bepaalde3"
economische toestanden. Zij gaan
dan de bezwaren na, die tegen
landbouwstatistieken kunnen wor
den aangevoerd en vergelijken de
cijfers van het laatste boekjaar met
die uit jaren voor de oorlog, nadat
de correcties (door gewijzigde om
standigheden noodzakelijk) zijn
aangebracht.
Op gronö van de aldus ver
kregen gegevens nelgen schrij
vers tot de opvatting, dat het
inkomen van de boerenstand in
'46'47 2, 5 h 3 maal zo groot
was als in de jaren, die onmid
dellijk aan de oorlog vooraf
gingen. Wy zijn benieuwd, wat
de heer Louwes hiervan zeggen
zal.
GIRCIISKIND noemden ze me, want ik zwierf
altijd bij de tenten en de wagens. Toen ik
acht jaar was liep ik al op mijn handen door het
huis. En ik werd geplaagd: „Nellie, als je van
school gaat, moet je duikelaarster worden." Ze is
duikelaarster geworden. In het nokje van theater
of circus hangt ze met haar voeten in de ringen,
en wandelt zo vae ring tot ring. Losse voetenloop
heet dirt, een gevaarlijk nummer. Als je misstapt,,
is cr niets waar je je aan kunt vastgrijpen.
Bij de vuurdoop, na lang oefe
nen in het gangetje en boven,
op de kale zolder, zat haar moeder
vooraan in de zaal, om „haar op
te vangen als het mis ging...."
Er is niets slangenmensachtigs
aan dit vrolijke, stevige meisje met
haar guitige ogen en 'n strikje in 'r
donkere haar. Zoals ze daar in 'n
truitje en rokje, huiselijk op haar
pantoffeltjes, aardappelen zit te
schillen, lijkt ze niet ouder dan een
jaar of zeventien. Een kind, dat nog
ontroerd wordt als ze bloemen
krijgt....
„Bang?" Nog nooit geweest. Ik
ben al een paar keer naar beneden
geploft. Maar ik mankeerde niets.
Wel had ik er telkens een voorge
voel van.
Er is ontzettend veel bijgeloof in
ons vak. Kijk, dit programma van
Strassburger springt van twaalf op
veertien. Ik ben niet erg bijgelovig
maar nummer dertien wil ik ook
niet zijn!"
Na de. theaters een nieuwe sen
satie: het circus. Veel hoger
en vrijer en mensen rondom. Op
het toneel zien ze je nummer altijd
maar van één kant. Het ziet er
blauw van de tabaksrook, daar in
de hoogte.
De mensen? Ze zijn zo eigenaar
dig. Het pakje en het figuur inte
resseert ze, maar hun smaak is
verder zo wisselvallig. Zien ze het
fijne, het moeilijke van dit num
mer?
„We zijn niet zo luchtig en vluch
tig als er gedacht wordt. Het pu
bliek weet het, hoe wij werken en
nog eens werken. Met de voorstel
ling is het niet afgelopen. De boel
rpoet in orde blijven: wassen, stop
pen, koken; Ook voor je partner.
Dat kan je een man. toch niet laten
doen? Moet je de circuswagens
eens zien. Er mag geen vodje
papier binnen of buiten blijven,
slingeren.
Veel meisjes denken: „Nu ben
ik artist", als ze eens in een
nummertje hebben meegedaan.
Dat zal nog blijken! Doorzet
tingsvermogen moet je hebben
en .verantwoordelijkheidsgevoeï
Ik ben eens opgetreden met
een kaakontsteking en veertig
graden koorts. Je moet wel half
dood zijn," voor je je partner in
de steek laat en het nummer
niet door kan gaan
De ouderdom?.... Zover is het
nog niet. Sparen!.... We worden
heus niet rijk in dit vak, maar iets
anders zouden we toch niet wil
len!"....
Ket acrobaatje gaat opruimen,
eten'koken, koffers pakken. Over.
een paar uur vertrekt de trein naar
België.
Treinen reden drie jaar
lang over mijn
B\i Nancy hebben de treinen drie
jaar lang over een traject gereden,
dat door de Duitsers ondermijnd
was. Gisteren hebben wegwerkers
dit ontdekt, toen zü bezig waren
met baanwerkzaamheden te Ron-
champ bii Belfort.
De ontsteking lag zo diep onder
de rails, dat de treinen er veilig
overheen konden rijden, .zeiden de
technici.
FEUILLETON
Peter kon zijn gezicht niet zien. maar het was
alsof de man zijn ogen strak gericht had op iets,
dat achter de pilaar was, waarvan hij zich nu
verwijderde en dat buiten Peters gezichtsveld
lag. Hij had de armen achter zich gestrekt als
hield hij zich met moeite in evenwicht. Toen zijn
vingers het orgel raakten, draaide hij zich om,
zo dat Peter verschrikt een stap terug deed.
Maar de man zag hem niet; een ogenblik bleef
hij geleund staan tegen het instrument, als was
hij vermoeid of gewond. Toen graaide hij als een
blinde met de linkerhand naar de stoel, rukte
die naar zich toe, liet zich er op neervallen en
boog zich over de toetsen. Peter zag hem onder
slappe ledematen onder het orgel viel. Meteen
was het wezenloos stil en Peter voelde terstond
de beklemming in zijn hoofd verdwijnen; het was
alsof met iedere hartslag het bloed rustiger be
gon te stromen,
Hij stond dwaas te'kijken naar de levenloze
mens aan zijn voeten en krabde zich achter het
oor, zoals hij meer deed in ogenblikken van spra
keloosheid. Maar tijd was hem niet gegund om
al dit verbijsterende gebeurén te verwerken, want
er klonk een scherpe tik naast hem. En nog één!
Toen bukte Peter zich instinctief; hij ging naast
de dode organist op de grond zitten en opziende
bleven zijn blikken rusten op een diepe schram
in het pleister van de zuil. Wat schilfers en wat
gruis lagen aan de voet.
Peters eerste gedachten waren aan revolver
schoten, maar daarbij paste een overtuigend ge
luid. Toch nam hij het zekere voor het onzekere
en behoedzaam kroop hij uit de gevaren-zone
naar een groot beeld, het enige, dat hij in de ka
pel gezien had. Achter de zware plooien van het
stenen gewaad van de schutsvrouwe maakte hij
zich zo klein mogelijk en hij verwenste zijn lange
benen.
Nu hij zich even veilig wist. kon hij zijn ru
nomen om het in zijn laatste ogenblikken met
zo'n kracht te spejen, dat de zenuwen van een
mens erdoor dreigden tc bezwijken? Wat wilde
die organist en wat zou er gebeurd zijn, wanneer
'hij had kunnen doorspelen?
Deze- vragen moesten onbeantwoord blijven,
want Peter werd opgeschrikt door een derde
scherpe tik. Ver van hem nu, maar het moest
toch een schot zijn. in hout ditmaal!
„Pistool met geluiddemper", dacht Peter bijna
hardop, zich prijzend over zijn van de film ge
leerde scherpzinnigheid. En het beeld van de
bioscoopzaal vol levende mensen, verdriet en ge
luk meelevend met de schimmen .op het witte
doek, deed hem zijn sombere gedachten over de
vermoorde organist een ogenblik vergeten.
Er viel weer een schot, maar nu van een echt
pistool en uit een andere hoek en plotseling be
sefte Peter, dat er mensen op elkaar aan het
schieten waren. Dèng! Ték-ték,klonk het weer,
zacht en hard. Peter trok onwillekeurig partij
voor de luidruchtige krijgsman; de ander had iets
lafhartigs met zijn geruchtloos wapen en boven
dien had die ook hemzelf belaagd, waarover Pe
ter nog verontwaardigd was.
Hy leefde op door het duel en toen het schieten
nog even doorging kreeg hij aanvechtingen om
de registers tasten en toen vulden zijn lange yin-
gers de vier gaten van het reeds ingedrukte ac- moerige gedachten ordenen. Hij keek naar de _._0
coord. Krachtiger dan tevoren klonk het nu uit neuzen van zijn schoenen en dacht, wat juffrouw langs zijn zwijgzame beschermvrouwe heen te
het orgel. Peter voelde een nieuwe duizeling in Spoor wel zeggen zou, wanneer zij het bruine gluren om het slagveld te overzien en een plan
4leer zozeer besmeurd en bekrast zag. En als zij
hem hier zag zitten, als een verschrikt konijn
weggescholen achter een heiligenbeeld, dat nu
met stenen ogen neerzag op een moordenaar en
een levenloze organist. Peter had het schot niet
gehoord, dat de man in de nek getroffen had;
het geluid was verloren gegaan in de orgelklan
ken: een orgel, dat speelde, zonder aangeraakt
te. worden! Waarschijnlijk konden de toetsen, een
maal aangeslagen, vastgezet worden. Maar hoe?
En waarom was de organist in doodsangst terug
gekeerd naar zijn instrument? Waarom had hy
met stervende handen dat accoord weer overge-
zich opkomen en zijn benen werden onstandvas
tig. Hij kon dit niet langer verdragen. Wankelend
deed hij enkele schreden naar voren, totdat hij
achter de speler stond. Hij greep hem bij de
schouders en schreeuwde door de eindeloze dis
sonant heen:
„Hé. idioot! Neem die vingers,
Verder kwam Peter niet. Zijn mond bleef open
in een onuitgesproken woord. Want de linker
hand van de organist gleed weg; de rechter volg
de, het lichaam zakte langzaam voorover en daar-
door zag péter eerst het bloed in de nek van de
Oberman man, die nu als een uitgespeelde lappenpop met
de campagne te beramen voor een üankaanval
op de vijandelijke sluipschutter. Hij stelde zich
weer Bluecher voor, de grauwe generaal, die uit
de kruitdamp kwam galopperen met een kromme
pyp onder de- walrusknevel, aan het hoofd van
zijn grenadiers, om Wellington te ontzetten. Maar
dat waren de Pruisen, "bedacht Peter, ontsteld
over de plotselinge waardevermindering, die zijn
jeugdideaal doormaakte. Zonder Bluecher ten
voorbeeld was hier echter ook een heroïsch op
treden mogelijk. Maar met welk wapen? Het sta
tief natuurlijk, dat nog ergens op een kerkbank
moest liggen! Wordt vervolgd
de ccrfrende wil ik ook niet
zijn
Luitenant-generaal Robert Eichel-
berger, die in de eerste wereldoor
log tegen de Russen heeft gestreden
en in de tweede tegen de Jappen
en die thans commandant is van
de Amerikaanse strijdkrachten te
velde in Japan, heeft in een inter
view gezegd, dat Japan een reser
voir van vriendschap is, dat in de
toekomst een vijand, die een aan
val op de Verenigde Staten over
weegt, zou kunnen afschrikken.
Eichelberger zei vervolgen»: Ja
pan staat thans vriendschappelijk
ten opzichte van de Verenigde Sta
ten en de Westelijke demoeratiën
en daarvoor zyn drie redenen:
de verstandige en vastbesloten
politiek van MacArthur;
de prettige samenwerking, die de
Amerikaanse strijdkrachten krijgen
van de intelligente Japanners van
Hirohito, en
de prachtige houding en de schit
terende discipline van de Ameri
kaanse troepen.
De generaal voegde hieraan toe:
Japan is grotendeels democratisch,
Geleid instappen
Rustige, bedeesde, mensen grij
pen er in de wereld van het parti
culier initiatief nog al eens naast.
De ellebogenlieden. streven hen ge
woonlijk voorbij en bezetten de
plaatsen, die de fatsoenlijke en be
daarde gegadigden gaarne hadden
ingenomen.
Nee, fronzende vrienden, ge zxjt
in de goede hoek, dit is geert ver
dwaald economisch artikel, het
gaat hier, zoals steeds, over kleine
dagelijkse dingen, ik heb het thans
gewoon over de tram en wel bij
zonderlijk over het instappen daar-
in.
Bij de halten demonstreert het
particulier initiatief zijn voor- en
nadelen zó klaar, dat het voor een
studieus mens een luat moet zyn
daar, als toeschouwer, te toeven;
vele laatsten de eersten te zien
worden, dank zij dadendrang en de
wet van de sterkste; de krachtigste
initiatiefnemers na een korte wor
steling te zlep zegevieren en breed
uit zitten; de handigen nog juist
te zien binnen wippen, terwijl da
schuchtcren en dromers in de kou
blijven staan en met zachte oog
opslag de wagen nastaren.
Ja, zo gaat het, mtin vrienden,
in het leven en aan de halte. Nu
zijn er altijd lieden, die zich bij ten
hemel schreiende onvolkomenheden
in enig bestel, niet neerleggen kun
nen, maar zinnen op verbetering,
ten bate van allen: ten dienste van
de fijneren. opdat zif óók eens aan
hun trek komen; ten behoeve van
de grover en, opdat zij in ruwheid
niet langer schade lijden aan hunne
ziel.
En zo zullen wü hét dan beleven
U hebt er gisteren in dit
blad 'uitvoerig over kunnen, le
zen dat van Maandag af
bij de halte van lijn 22, aan
de Heulbrug en daar voorlopig
alléén - de mensen elkander niet
langer zullen deren en beschadigen
bjj het instapgevecht. Tussen frisse
krijtlijnen op het trottoir zullen zij
plaats nemen in afwachting van de
tram, die zü niet eerder mogen na
deren vóór zi1 stilstaat zo zullen
de eersten de eersten blijven, ook
als zij fijn zijn en wars van drin
gen en de sterke particulier in de
ry zal zich grimmig verbijten om
zijn aan banden geleed initiatief.
Hij zal dit geleide instappen ver
vloeken en er zich misschien listig
of met geweld aan willen ontrek
ken, maar dan is daar het politio
neel oog dat zal toezien en dwingen
dat men zich sociaal gedraagt
voorlopig, tot het gewend is»..
Zal het nooit wennen, denkt U",
zullen er altiid dringers blijven, die
hun beurt niet afwachten kunnen
en de zwakkeren kalm in de kou
laten staan? Het lijkt waarschijn
lijk, maar dat is geen reden om
niet naar verbetering te streven.
Eén knoon minder van de jas
gescheurd, één mens meer in zijn
waarde gelaten is immers al veel
gewonnen. Let maar op: over hon
derd jaar gaat het wéér een beetle
beter, DESIDERIUS
Alle bekende merken uit
zeer gr. vborraad levero.
Compleet vanaf 108.60
HO" V-R0 IN°.I1
Een uitverkocht Madison Square cn, een millJoen Amerikanen aan
hun televisie-toestel hebben Vrydag ln spanning het titelgevecht van
Loe Louis tegen zyn rasgenoot Joe Walcott gevolgd. Men kan moeilijk
zeggen, dat ze geen waar voor hun geld gehad hebben, want het gevecht
duurde de volle vijftien ronden en eindigde tenslotte In een uitermate
kleine overwinning op punten voor de titelhouder.
Over het algemeen werd Louis
als favoriet gedoodverfd en toen
bovendien nog bleek, dat de we
reldkampioen 8 kg, zwaarder was,
dan zijn tegenstander, hield men
terdege rekening met de mogelijk
heid, dat Joe dit gevecht inder
daad binnen 4 ronden zou beëindi
gen.
De eerste ronde begon echter
sensationeel, Louis nam het initia
tief tot de aanval, doch zijn tegen
stander liet zich hierdoor niet inti
mideren cn plaatste een enorme
rechtse op de kaak van de wereld
kampioen, die hierop voor twee
tellen down ging. Deze ronde was
onbetwist vpor Walcott. Ook de
tweede ronde eindigde in een pun-
tenoverwinning voor Walcott, daar
hij er in slaagde de meeste treffers
te plaatsen. De derde ronde ver
liep wij rustig, doch de vierde
bracht opnieuw een sensatie. Wal
cott slaagde er in Lcuis voor zeven
tellen op de knieën te krijgen door
een rechtse op de kaak. Deze ronde
leverde een zeer groot puntenvoor-
deel voor Walcott op, daar de we
reldkampioen er niet in slaagde
ook maar een rake klap aan zyn
tegenstander uit te delen. In de
vijfde ronde scheen Louis zich
enigszins los te Werken uit de mat
heid, die tot dusverre over zijn
boksen had gelegen, zodat Walcott
alle zeilen moest bijzetten cm zijn
puntenvoorsprong te handhaven.
In de zevende ronde kwam de
titelhouder fel in de aanval, nadat
de zesde volkomen rustig was ver
lopen. Onophoudelijk joeg hij zyn
tegenstander door de ring en Wal
cott moest verscheidene slagen in
casseren. In de achtste ronde her
stelde Walcott zich aanmerkelijk
en wist deze met een klein punten-
voordeel te beëindigen. Tijdens de
negende ronde kregen'de toeschou
wers waar voor hun geld, want de
boksers bestreden elkaar in dit ge
vecht voor de eerste keer op uit
stekende wij ze. De activiteit min
derde in de volgende drie ronden
weer danig en het leek waarschijn
lijk, dat Joe Louis enige punten
had verzameld.
Met nog drie ronden voor de
boeg bleek Walcott echter een uit
stekend figuur te slaan. Toen .hij
echter uitgleed veroorzaakte dit
Joe Webster, de manager van
Walcott, heeft hedenochtend
vroeg medegedeeld dat hij by
de New York State athletic
commission formeel geprotes
teerd heeft en de wereldkam-
pioenschapstitet zwaar gewicht
heeft opgeëist voor Walcott.
Webster verklaarde dat de
voorzitter van de commissie
Eddie Eagan er in heeft toege
stemd Maandag de commissie
in een speciale zitting bijeen te
roepen om het protest te be
handelen. Webster verklaarde
tegenover Eagan: „Ik protes
teer tegen de beslissing op
grond van Uw eigen systeem
van puntentelling". (A.P.).
knock down was totaal geen spra
ke. De veertiende ronde was ge
heel voor Louis, die zijn tegenstan-
der met felle stoten op de kaak en
het hoofd geheel in de verdediging
drong. In de laatste ronde slaagde
Walcott er in de neus van de we
reldkampioen bloedend te verwon
den. Louis wist 2ijn tegenstander
niet te laken, mede doordat Wal
cott in een cirkel cm de wereld
kampioen heen draaide.
De spanning steeg dan ook ten
top, toen de uitslag bekend zou
worden gemaakt. Het publiek had
heel goed begrepen, dat van
krachtsverschil weinig sprake was.
De wereldkampioen behield ten
slotte zijn titel door een overwin
ning op punten, alhoewel da
scheidsrechter, Ruby Goldstein,
Walcott de overwinning toekende.
De meerderheid die Louis behaal
de bleek tenslotte zo gering, dat hij
eigenlijk met de hakken over de
sloot is gekomen.
Het publiek toonde zijn ont
stemming over deze uitslag door
een waar fluitconcert aan te hef
fen. Toen Walcott de ring verliet
bracht men hem een welgemeende
ovatie.
Overtuigend was de overwinning
in dit 3*e titelgevecht van Louis -
dan ook zeker niet. Men vertelde
zelfs dat dit het zwakste gevecht
sedert 10 jaar van hem
w t'Mgeweest
nogal enige sensatie, doch van een was.
