Lubitsch op zijn best
Ceta-Bever KéefcfeefUtfafce*. VnrW
De Arbeid der vrouw in
ons volksleven
Vrouwenleven in Amerika
Grote en grootse tentoonstelling in
Den Haag in voorbereiding
Radio-programma
Tegen Lod. van Hal
twaalf jaar geëist
Drijvende bok „Ajax" naar Indonesië
Taak in Nederland
volbracht
SPREKENDE LAMP
De Fiihrer is er weer...
Films in Rotterdam
Veelbelovende Mexicanen en een
moedige Cavalcanti
Lutusca
„Gevaarlijk Spel
Capitol
„Onderwereld"
Prinses
„Het eiland der Liefde"
heöen
EELTKNOBBELS
AAN DE GROTE TEEN
Arena
De Andere"
Hulp in de huishouding
behoort tot verleden
Zaterdag 13 December 1947
3
(Speciale berichtgeving)
Toen tijdens haar korte regentschap Prinses Juliana de be
noeming van mr Han Hudig tot rechter te Rotterdam moest be
krachtigen. pauzeerde zij even; het verheugde haar door haar
handtekening voor vrouwen de weg te openen tot het laatste
beroep, dat haar nog onthouden was. De gedachte, dat de
staatsrechtelijke emancipatie van de vrouw zich binnen een
halve eeuw voltrekken zou, zal in 1898, toen een vrouw de
Nederlandse troon besteeg, wel nauwelijks bij iemand zijn op
gekomen. En nu aanvaarden wij die emancipatie reeds als iets
dat zo vanzelf spreekt, dat wij niet meer kunnen begrijpen, met
welke argumenten
men in Zwitserland
de vrouwen het
stemrecht onthoudt.
In 1898 organiseer
den de Nederlandse
vrouwen, die zich juist begonnen te
roeren, een grote vrotuven tentoon
stelling* ter ere van het jonge ko
ninginnetje. In 3948 komt er ander
maal een vrouwententoonstelling in
do Houtrusthalien in Den Haag,
waarop een overzicht gegeven zaj
worden van de arbeid der vrouw in
ons gehele volksleven.
Mevrouw J. Meihuizen-ter Braa-
ke, de vice-presidente van de Stich
ting „Tentoonstelling De
Nederlandse Vrouw 1898
-19 4 8", die de leiding van de
eigenlijke tentoonstelling heeft,
wijst ons in een. gesprek vol trots
op de schetsen, door Henri Pieck
de enige man in dit vrouwen ge
zelschap! gemaakt. De practi-
sche vrouwen hebben verschillende
schetsen laten maken, uit te voe
ren al naar gelang de geldmidde
len zullen vloeien. Geven de Neder
landse vrouwen royaal, dan wordt
er weinig ruimte voor commerciële
doeleinden beschikbaar gesteld;
vloeien de gaven trager of stijgen
Hulde aan de vrouw, die 50 jaar
lang harder heeft gewerkt dan de
meesten onzer:
Koningin Wiüielmina
(InRezonden mededeling)
Een Minister, die goed
wil regeren
Moet iedere onder
daan Ieren.
Dat men. naast vrij
heid en plicht
En een vrolijk gezicht
De „TIP" het meest
moet waarderen.
Inz. Hr. E. M. Eindhoven ontv. 1 fl. TIP
ZATERDAG 33 DECEMBER 1947
Avond-programma
.HILVERSUM I. 19— Thoo
Oloff; 19.30 Voor de jeugd; 19 40
Jeugd nws; 19.45 Voor de Ned 'in
Duitsland; 20.— Nws; 20.05 Varia-
20.03 Dmgcn van de dag; 20.15 Vir>-
dabona's schrammcTn; 20.45 Iri de
balzaal; 21.45 Soc. commentaar: 21.30
Zang van de maand: 22.— Adriaan
en Olivier; 22.30 Tango, Rumba;
23.Nws; 23.15 Hobbyhoek; 23.30
De maskeraders.
HILVERSUMII. 19.— Nw<
weer; 19.15 Kath. nws; 19.20 Ork'
zonder naam; 19.45 Banden die bin
den; 19.55 Orgel; 20.Nws; 20.05
20.13 Gewone man:
20.20 Verzoekplaten; 20.30 Lichtba
ken; 21.Negen heit de klok; 22.—
Dansles; 22.40 Van Roo.vens; 22 45
Gebed; 23.— Nws; 23.15 Ömroepork.
ZONDAG 14 DECEMBER 1947
HILVERSUM I: 8.Nws; 8.18
Zingende torens; 8.30 Omitiiophilia;
3.40 Barcarole; 9.12 Sport- 9.15 Men
vraagt; 9.45 Geest, leven; 10.— Cel
lo; 10.30 Briefgeheim: 11.— Kunst
na arbeid; 12.Flatcnnws.; 12 30
Zondagsclub; 12.40 Amsterdams
vrouwenkoor; 13.— Nws; 13.15 Ro
mancers 13.50 Spoorwegen; 14.
fj5^c£halfum" 14-30 cone, geb ork-
16.3a Reportage; 17.— Gr muz:' 17.30
Ome Keesje; 17.50 Voetballen; 18.
Nws; 18.15 Gesprek met de lezer
18.30 Strijdkrachten; 19Oecul
menische dienst; 20.—Nws; 20.05 Re
portage; 20.15 Waltztime; 20.45 Her-
sengymn; 21.15 Koor; 21.45 Paul
Vlaanderen; 22.20 Serenade in de
kamermuz. 23.Nws.; 23.15 Noctur
ne: 23.35 Gr. pi.
HILVERSUM II: 8.— Nws.; 8.li
Clavecimbel; 8.30 Hoogmis; 9.30
Nws; waterst.: 9-45 Twee fluiten;
10.Kerkdienst; 11.30 Gewijde*
muz12.15 Apologie; 12.30 Lunch
cone.; 12.55 Zonnewijzer; 13.Nws;
13.35 Welk boek? 13.20 Lunchconc.;
13.35 Feuilleton; 14.05 Gooise kring:
15.50 In 't Boeckhuys; 18.05 Muz.
tombola; 16.25 Vespers: 17.— Kerk
dienst; 18.30 Na de kerkdienst; 19.—
Psalmen van Sweelinck; 19.15 Ds.
Straatsma-, 19.30 Nws, weer; 19.45
Grpl.; 19,55 Reportage; 20.05 Actu
aliteiten; 20.12 Gewone man; 20.20
Zilvervloot: 23.Luisterspel: Dit
is de dag van het recht: 21.45 Conc.
Jodel gezelschap; 22.10 Van Roöyens
22.15 Gebed; 22.30 Nws; 22.50 Dans-
ork.; 23,30 Hallé ork.
MAANDAG 15 DECEMBER 1947
O c htend -pro gramma
HILVERSUM I. 7.— Nws; 7.15
Gymn.; 7.30 Gr.pl.; 8.Nws; 8.18
Lichte klanken; 9.15 Kamermuz.;
10.Morgenwijding: 10.20 Symph.
ork.; 10.30 Voor de vrouw; 10.45
Regenboog: 31.20 Eng. liederen; 11.40
Voordr.; 12.Carcassola; 12.30
Weer, voor het platteland, orgelspel
33.Nws; 13.15 Kalender: 13.20
Ramblers: 13.50 Grpl.; 14.Quatre
mains; 14.30 Voor de jonge moeders
34.45 Omroep kamerork.; 15.30 Luis
terspel: Van mensen en muizen;
16.15 Mezzosopraan: 16.35 Film se
lecties; 17.Voor de kleuters; 37.15
School is uit; 17.30 Hawaiians sere-
naders; 17.45 Regcringsuitz.; 18.15
Succesnummers;-. 18.30 Strijdkr.
HILVERSUM II. 7.— Nws; 7.15
Reveille; 7.45 Woord voor dé dag;
8,— Nws; 8.15 Gewijde muziek; 9.
Lichte muz9.15 Ziekenbezoek;
9.30 Waterst.; 9.35 Symph. morgen-
conc.; 10.30 Morgendienst; li.
Cone. Royal; 11.15 Van oude on
nieuwe schrijvers; 11.35 Ens. Do-
nauklanken; 12.15 Lichte pianoklan-
3?cn: 12.30 Weer; 12.33 Omroep a
capella koor; 13.Nws: 13.15 Or-
gelconc.; 14.Voor de scholen;
34,30 Cosmopolitans; 15.— Lond.
pbilh. ork.; 15.30 Kamermuz. progr.;
16.— Bijbellezing; 16.45 Boyd Neel's
strijkork.; 17.Kleuterklokje klin
gelt; 17.15 Marinicrskapel; 13.15
Sportrubr.; 18.30 Ravelpiano-cycl.
de prijzen nog meer, dan verhuurt
men een groter oppervlak.
Wij hadden een indeling der ver
schillende groepen gezien en gecon
stateerd, dat „de zaak nogal ram
melde" en dat „het toch goed te
zien was, dai het vrouwenwerk
was, want het was niet bepaald
evenwichtig". Mevrouw Meihuizen
heeft ons menige blos naar de wan
gen gejaagd over dat voorbarig
oordeel; en dat kwam werkelijk
niet alleen, omdat het tentoonstel
lingscomité, gedachtig aan het ge
brek aan woonruimte, zichzelf
heeft opgesloten in een griezelig
klein kamertje op een bovenverdie
ping van de Haagse Koninginne
gracht.
Het gezin - de pijler der
maatschappij
Het comité gaat er van uit, dat
het gezin de pijler van de maat
schappij is en dus is het eerste, wat
de bezoekers straks zien een uit
beelding van de taak van de vrouw
als echtgenote, moeder en „home-v
maker". Men zal kunnen zien, hoe
de vrouw met 2\'z kind (statistisch,
niet met een doorgezaagde baby!)
een werkweek heeft van 100 uur,
maar er zal ook worden getoond,
hoe zij haar arbeidstijd kan ver
korten door doelmatige organisa
tie.
Via het werk, dat de vrou
wen in de oorlog voor haar ge
zin en voor ons volk hebben ge
daan, komen wij ongemerkt bij
haar plaats in staat en poli
tiële, in beroep en bedrijf, in
onderwijs en kerkelijk werk.
De sport krijgt een royale
plaats, evenais de mode, waar
van de sociologische betekenis
zal worden aangetoond. De
tentoonstelling zal ten slotte
culmineren in een hulde aan de
vrouw, die vijftig jaar lang
harder gewerkt heeft dan de
meesten onzer: Koningin
W i 1 h e 1 m i n a.
Het klinkt zo eenvoudig, als me
vrouw Meihuizen enthousiast met
haar bril langs de plattegrond
wijst, maar eer het zover was,
moesten er ettelijke problemen
worden opgelost. Die goede, even
wichtige indeling moest worden
door-gedacht; er moest rekening
worden gehouden met alle groepen
en verenigingen en organisaties, die
vrouwen vertegenwoordigen. Soms
ook moesten er knopen worden
doorgehakt, als twee groepen aan
spraak maakten op de uitbeelding
van een bepaald onderdeel van
vrouwenarbeid. Behoort de gezins
zorg bv. thuis bij het gezin of bij de
vrouw in beroep? De oude Miete-
bet hoort stellig bij het gezin, maar
de moderne gezinsverzorgster is
sociaal werkster zo goed als haar
collega, die in een fabriek belast is
met de sociale zorg.
Er waren ook problemen op te
lossen met het grote nationale ju
bileumcomité, dat soms vond, dat
de vrouwen wel wat erg hard lie
pen en zo heel veel haast hadden.
Maar de problemen, die zich tot
nog toe hebben voorgedaan, zijn op
gelost en degene, die nog komen,
worden naar de vaste overtuiging
van het comité ook opgelost.
Op het ogenblik heeft de geld
inzameling de grootste belangstel
ling. Er is een plan ontworpen,
waardoor alle Nederlandse vrouwen
Voor het Bijzonder Gerechtshof
hebben Vrijdagmiddag terechtge
staan twee leden van de voormalige
„Hulplandwacht" van de eens zo be
ruchte post aan de Valkeniersweg in
Rotterdam—Zuid. Tegen de com
mandant van deze post, de 48-jarige
Lodewijk van Hal, die had deelge
nomen aan vele patrouille- en con
trolediensten en die na Dolle Dins
dag commandant van de Stations-
wacht werd tc Almelo, eiste de
advocaat-fiscaal, mr. J. C, Donker,
een gevangenisstraf van 12 jaar met
aftrek. De landwachtcr Bastiaan A.
de Graaf, oud 47 jaar, die geruime
Ujd met Van Hal samenwerkte,
hoorde zeven jaar met aftrek tegen
zich eisen
Tegen de 42-jarige bakker Mari-
nus P. Polder, die van 1942 tot aan
hct_ einde van de oorlog als kok in
Duitse dienst was geweest, luidde de
cis acht jaar met aftrek. In de zaak
tegen Pietcr J. van der Hoek, die
bij de Grüne Poli zei was geweest
requircerde de advocaat-fiscaal een
gevangenisstraf van twaalf maan
den, waarvan vier maanden voor
waardelijk en met aftrek van het
voorarrest De zeeman Johannes van
der Most was toegetreden tot de
Kricgsmarine, pleegde daar ernstige
sabotage en bracht lange tijd in
concentratiekampen door. De cis
tegen hem luidde twaalf maanden
gevangenisstraf, waarvan 8 maan
den voorwaardelijk en met aftrek
van het voorarrest Het verzoek van
Van der Most's raadsman om onmid.
dellijke in vrijheidsstelling werd af
gewezen. In 'al deze zaken zal het
Hof op 22 December uitspraak doen.
zullen kunnen bijdragen voor de
tentoonstelling. Het comité heeft
hiervoor alle burgemeestersvrou
wen aan het werk gezet en het ver
spreidt over het gehele land collec-
teboekjes met enkele bonnen van
tien of vijf gulden en tal van bon
netjes van 10 en 25 cent. De reac
ties zijn tot nog toe zeer hoopge
vend; elk collectebDekje bevat voor
f 100,aan bonnen; in de provin
cie Utrecht was er één gemeente,
waar de op verzoek van de burge
meester gevormde commissie er
30 aanvroeg. Bij onderzoek bleek de
gemeente 2200 zielen te tellen!
Hebt u wel eens op onze Holland
se polderwegen 's nachts in de mist
mciten rijden? Niet maar in zo'n
a vond neveltje, neen, in dikke mist?
Waarin u meer last dan profijt had
van uw lampen? "Waarin u maar
stapvoets vorderde en dan nog vrij
wel op de gis, en in de hoop niet
van de wal m de sloot te raken of
ergens tegenop te tornen? Als u dat
wel eens meegemaakt hebt, kunt u
zich ook nog uw vreugde voorstel
len over herwonnen uitzicht, nadat
de mist was opgetrokken; uw op
luchting. als de zon bij het dagen
de nevelbanken verdreef.
Wij leven dezer dagen in vele op
zichten in de mist. Politiek gezien
denken wij alleen maar aan de
Londense Grote Vier Conferentie en
het Indonesische probleem js het
zicht potdicht. Maatschappelijk ge
zien is het uitzicht al niet veel be
ter. Tekort aan textiel en woon
ruimte (om het maar bij deze twee
nijpendste materiele behoeften te
laten). Tekort aan gczms-leven en
huwelijks-liefde. Tekort aan barm
hartigheid cn onderling vertrou
wen. Tekort aan geloof.
Wie kan hier het zicht verbete
ren? Wie heft deze tekorten op?
Waar blijft de zon m dit mistig be
staan? Wij zitten nu behalve mid
den m de mist, ook midden in de
Adventstijd. En Advent wil zeggen:
er is iets op komst. Ei saat iets ge
beuren. Er zal een triomferende zon
opgaan. Rekenen wij daar wel mee?
OI zeggen we: het is toch allemaal
hopeloos?
Dat het dit jaar weer Het Kerst
feest wordt zal de Londense Confe
rentie niet plotseling redden en het
Indische vraagstuk niet eensklaps
oplossen; de stoffelijke cn geeste
lijke noden verdwijnen met als bii
toverslag, en toch.... zoals de zon
langzaam maar zeker dwars door de
mist heen zal dringen tot op. tot m
de kille, vochtige aarde en daar
nieuw leven wokken, zo wil de
Kerst-zon do mist doorboren cn
doen. verdwijnen ook op uw levens
weg. Als u dit ziet. komt er tóch
vreugde in de uitzichtloosheid,
want:
De Zonne voor wier stralen
het nachtlijk duister zwicht
en die zal zegepralen
is Christus "t eeuwig licht".
OBERMAN
De drijvende hok „Ajax",
die met haar hefvermogen van
330.000 kg. de grootste ter we
reld is, is door de N.V. Hol
land te Hendrik Ido Ambacht
aan de Nederlands-Indische
regering verkocht.
Het gevaarte, dat zijn laatste
laak in Nederland heeft verricht
bij het bergen van het motorschip
„Prins Willem V" te Maassluis, is
voor bodeminspectie in een. droog
dok van Wilton-Fyenoord te Schie
dam opgenomen. Heeft dit onder
zoek een gunstig resultaat wat
nagenoeg zeker is dan zal de
„Ajax" zeeklaar worden gemaakt
en hoogstwaarschijnlijk door de
sleepboot Noord-Holland van Bu
reau Weismuller te IJmuiden naar
baar Indische bestemming worden
gesleept.
De „Ajax" heeft ondanks haar
korte bestaan furore gemaakt. Al
le onderdelen werden in bezet
tingstijd in het diepste geheim ver
vaardigd en verstopt. Het scheeps-
gedeelte werd gebouwd door de
gebroeders Lanser te Sliedrecht
terwijl de Lierenfabriek C.
Kraayeveld eveneens te Sliedrecht
het machinale gedeelte voor haar
rekening nam. Het scheelde maar
een haartje of het was misgelo
pen, want de Duitsers kregen er in
Januari 1945 de lucht van, dat er
„iets"' op het terrein van de
scheepssloperij N.V. Holland te
Hendrik Ido Ambacht verborgen
moest zijn. De directeur van de
Holland, de heer Tideman, kreeg
van de goede kant een seintje en
requireerde onmiddellijk enige
tientallen mannen van de plaatse
lijke knokploeg, die in een «paar
nachten de door de Duitsers ge
zochte goederen uit een geheime
dubbele muur haalden. De Duitsers
kwamen inderdaad kijken, sloegen
met stokken tegen de muren, doch
waarnaar zij zochten lag veilig in
het water van de Rietbaan verbor
gen. Dit is een groot geluk ge
weest, want dank zij die Duitse
,.sof" was het mogelijk de „Ajax"
luttele maanden na de bevrijding
gereed te hebben voor haar taak:
hulp te verlenen bij het herstel der
verwoeste verkeers- en spoorbrug
gen. Zonder deze machtige hulp
zou een snel verloop van een op
bouwwerk van eminent belang, dat
het eerst moest gebeuren, het her
stel der afgesneden Nederlandse
verkeersaderen, niet mogelijk 2ijn
geweest.
Thans wacht de „Ajax" in Indo
nesië een zelfde taak. Ook daar zal
zij het zware werk opknappen nu
bij het herstel der' verwoeste ha
veninstallaties en aldus ook de op-
bouwarbeid in de Indische archipel
bespoedigen.
Infra-rode stralen brengen
i gesprekken over
Te Chicago is een demonstratie
gegeven met de „sprekende lamp",
een instrument, dat tijdens de oor
log is geconstrueerd om geheime
gesprekken te kunnen voeren tus
sen schepen en van schepen met
het vasteland.
Bij de demonstratie werd een
verslag van een reporter in het
gebouw der Stedelijke Opera
dwars over het centrum van de
zakenwijk heen overgebracht naar
een andere wolkenkrabber.
De lamp zendt infrarode stralen
uit, die onzichtbaar zijn voor het
menselijk oog, en door de verschil-
lende klanken, welke door de men
selijke stem worden uitgesproken,
worden verzwakt of versterkt. Een
foto-electrische cel op het punt
van ontvangst vangt de stralen op
en deze worden versterkt en weer
omgezet in de gesproken woorden.
Dc Giomale della Sera bericht
uit Napels, dat AcfcilJe d'Angclo,
die alle Napolitanen beschouwen
als een onfeilbare helderziende, in
de kristallcnbol, waaruit hij zijn
wijsheid haalt, gezien heeft, dat
Hitier aangenaam zijn tijd door
brengt in gezelschap van vier man
nen en een vrouw.
Hitier zou leven in een dun be
volkte streek aan de Argentijnse
kust, waar hij de tijd verdrijft met
jagen en vissen.
J»
Wat de filmkunst Jn Ernst Lubitsch
verloor blijkt wel heel duidelijk m deze
aJlei kostelijkste cn knappe rolprent:
To Be Or Not To Be (gevaaryk spel.
bier gebetenJn dit speelse verhaal
van Poolse toneelspelers, die in Wai-
schau de strijd aanbinden met de
Gestapo, hanteert Lubitsch de humor
zo meesterlijk, dat de m wezen f*a-
gische helden;» try d van het Poolse volk
tegen zijn Nazibeulcn als motief kon
gelden voor een bnllante klucht, die
zonder zich te vergrijpen aan valse ver-
zcts-heroiek de vijand ailerongena-
digst in 't zonnetje zet
Dit is reeds 'n uitzonderlijke prestatie
en men raakt nog meer onder de in
druk, als men deze tere materie vorm
ziet krijgen door een buitengemeen
spannende intrigue, die ondanks de
sneltreinvaart van verfilming, duide
lijke en essentiele rustpunten krijgt m
Hamlet's steeds terugkerende claus.
To be or not to be één van de zeer
zeldzame citaten, die Hitler en zijn imi
tators zo gaarne en te onpas gebruikten.
To be not to be en de tragi-come-
die neemt 'n aanvang. Het wachtwoord
voor de medeminnaar, het symbool voor
de als Nazi's spelende Polen; het pa
rool van de verraderlijke boodschapper
en aan het slot, weer in de schouw
burg, andermaal het sein voor de vu
rige bewonderaar, een derde.
En hiertussen is dan gespannen het
adembenemende verhaal van list en
tegenhst, van Nazi's cn pseudo-Nazi's,
pretentieloos, zonder lering cn moraal
cn juist daardoor volkomen aanne
melijk.
Carole Lombard herinneren we ons
nimmer zo veroverend cn overtuigend
gezien te hebben en van Jack Bennv
wisten ue vooral door de radio bereids
genoeg. Maar van begin tot eind is dit
Lubitsch op z'n best!
(Ingezonden mededeling)
„They made me a fugitive" („Zij
maakten mij tot een vluchteling"!, is
de oorspronkelijke titel van de nieuwe
tilm in Capita), waarop men m Neder
land domweg het etiquetje „Onderwe
reld" heeft geplakt Ware het met, dat
nameri als Cavalcanti en Trvor Howard
bekend uit „Brief Encounter") aan
deze film verbonden zijn. dan zou de
Nederlandse titel wellicht tot bepaalde
associaties met een uit den treurc door
Hollywood gerproduceerd gangster-
film-cliche kunnen leiden.
Maar Cavalcanti, de regisseur van dit
Engelse fiJmweik. is er de man met
naar zich door Hollywoodse voorbeel
den op enigerlei wijze te laten impo
neren Integendeel, heeft hij met zijn
film een uitdaging gericht tot de
kitsch- en cliche-fabrikanten. Gelooft
met gentlemen, deelt hij hun in zijn
filmtaal mee, dat het nodig is om een
happy-ending onder alle omstandighe
den te forceren; het recht te doen zege
vieren cn dc deugd uiteindelijk te be
lonen En wanneer tl aanvoert, dat het
publiek deze valse en geïdealiseerde
voorstelling van de rauwe en dikwijls
wrede werkelijkheid wil, dan beweer
ik het tegendeel.
Cavalcanti staat niet alleen mee ziin
filmische uitspraak. Noel Coward, de
maker van „Brief Encounter", heeft
hem reeds in het gelijk gesteld. Ook
„Onderwereld" draagt de typische ken
merken van deze nieuwe, in Engeland
gegroeide en ontwikkelde filmstijl: de
dramatisering van het dagelijks gebeu
ren met een ongekende zin voor real:
teit. waar het de filmische weergave
betreft van typen en achtergronden en
een aan fanatisme grenzende wil om
juist in de schijnbare bijkomstigheden
cn futiliteiten, een belangrijk drama
tisch element te zien.
Maar ook hier dreigt de overdrijving
en de herhaling, waarvan „Onderwe
reld" reeds de kiemen in zich draagt.
In het filmverhaal is sprake van een
gedemobiliseerd R.A.F.-piloot. Clem
Morgan (goed gespeeld door Trevor
Howard), die op zoek naar een baantje
zich inlaat mei een ganstei bende. Tij
dens een politie-achter volging na een
mislukte inbraak, weten dc gangsters
Morgan op sluwe wijze aansprakelijk
te stellen voor de "moord op een agent.
Morgan wordt gepakt en onschuldig
veroordeeld tot 15 jaar gevangenis
straf. Hij weet echter te ontsnappen
en slaagt er in zijn vroegere medewer
kers ler verantwoording ie roepen voor
hun laffe streek. Maar de bendeleider,
een van de beide gangsters, die over
blijft om het bewijs van Morgan's on
schuld te kunnen leveren, valt na een
vechtpartij met de laatste van het dak
cn weigert zelfs in zijn stervcnogen-
blikken, Morgans o'nschuld aan de po
litie te bekennen. In dit van diepe haat
cn tevens doodssmarten vertrokken ge
laat bereikt de film een hoogtepunt.
Het is. alsof Cavalcanti ons hiermee
zeggen wil: bezie de werkelijkheid,
gaat er aan onder of loutert UI
Dolores del Rio in „La otra" (Arena)
gen on die zelfde heer werd door haar
tweelingzusje Maria oprecht bemind.
Maria's haat tegen haar zustei groeit
met de dag. als zij het lichtzinnig ge
drag van de vrolijke weduwe gade
slaat. Even denkt ztj eraan zichzelf te
verdoen, maar daar zij toch als twee
druppels water op de zus lijkt, kan zij
eigenlijk beter die valse, harteloze
vrouw doden en haar plaats innemen in
het deftige huis Dat doet zij dan maaT.
doch zegen kan daar natuurlijk met op
rusten. Niets, maar dan ook niets als
narigheid beleeft zij van haar daad.
Mant die slang van een zuster bleek
et een minnaar op na te houden en die
hoort, tot grote ontsteltenis van dc
brave Marin. ook tot de erf gems. aan
gezien niemand weet dat zij Mag da-
ienn niet is, maar de andere zus.
Die minnaar is bovendien een schob
bejak en een chanteur. Al gauw is de
arme vrouw door de centjes heen en
dan blijkt tot overmaat van ramp ook
nog dat er een luchtje zit aan het
overlijden van de rifke echtgenoot
De justitie komt er aan te pas. arse
nicum wordt gevonden m het lijk cn
het treurige slot is dat Maria 30 jaar
mag opknappen voor de schurkerij van
haar zuster.
Het pleit voor het talent van regis
seur Roberto Ga val don. dat hu van
dit melo-drama een film wist tc ver
vaardigen. die indruk maakt door zhn
schoonheid cn de aandacht voortdurend
Ie vangen houdL
In ..Prinses" draait deze week een
Franse film, Ket Eiland der Liefde, met
Tino Rossi. Het is de geschiedenis van
een vluchtige liefde op het eiland Cor
sica, op een enigszins verward thema
van door elkaar kruisende vendetta's.
Iemand vermoordt zijn aanstaande zwa
ger en naderhand de minnaar van de
zuster van Tino Rossi. Deze wordt dan
natuurlijk hiervan verdacht cn belandt
in de gevangenis, waar het blonde toe
ristje. waar hij intussen verliefd op is
geworden, hem dan weer uit haalt.
De broer van de vermoorde weet ech
ter nog met. dat Tmo onschuldig is en
zweert zijn b.ocr te zullen wreken.
Het blonde meisje vertrekt met het
luxueuze yacht van haar oom en Tmo
heeft beloofd, haar vaarwel te wuiven
als zij langs vaart. Tino's vriend waar
schuwt hem en vraagt hem niet te
gaan. daar dc wraaklustige broer on
hem Toert. Hij gaat echter toch. gevolgd
door zun vriend. Als hij beginnen wil
met wuiven, wordt hij vanachter een
rotsblok neergeschoten en sterft in de
armen van zijn vriend, die nog gauw
even zijn moordenaar neerlegt.
(Ongecorrigeerd)
Toch maar nïeU
Heimelijk heb ik mijn vriend het
raadslid altijd hevig benijd. Iets te
zegden te hebben in het bestuur
van een belangrijke stad als de on
ze'; een stem te hebben die mee
telt; woorden te spreken, die steno
grafisch worden genoteerd en die
van invloed kunnen zijn op het wel
en wee van een wereld gemeente ais
deze... het leek voor mijn eenvoudi
ge gevoel allemaal zo hoogge;
plaatst, zo eerbiedwaardig;, dat ik
altud weer opnieuw gevleid was
met de hartelijke. ongedwongen
omgang: van zo'n openbare figuur.
In menige dagdroom zag ik me
zelf al naar het Raadhuis schrijden
en hoorde ik me tegen een toeval
lig; passerende kennis achteloos zeg
gen: Hallo, zeg:, nee^ ik moet door.
we vergaderen straks even met de
Raad, zie je, loop van avond even
op, dan babbelen we wel wat.
Ja, ik heb mijn vriend het raads
lid steeds benijd, want dat leek me
nu juist het aardige; a!s raadslid
ben je een vooraanstaand burg-er
van de stad, en toch neemt het je
niet zo m beslag, dat je, als zovele
publieke personen, aan particuliere
werkzaamheden en een gezellig
huiselijk leven niet meer toekomt.
Een vergaderingetje nu en dan.
een bespreking in een commissie
en dan zat het er weer voor een
hele poos op, zo meende ik.
Nu zie je weer hoe dom het is
iemand te benijden, zonder alles
van zijn werkzaamheden tc weten,
want, zo even terugkomend van
een bezoek aan mijn achtbare
vriend, moet ik helaas verklaren,
dat de toestand ernstig is. Zand
ligt er nog wel niet voor ziin huis,
maar het is de kinderen daar in
die woning toch ten strengste ver
boden hardop te spreken. De hond
is voor veertien dagen uitbesteed,
alle bezoeken zijn afgezegd en het
is een naar gezicht vaders stoel
daar maar tragisch leeg te zien
staan, de stoel van dc man die ik
nota bene zo benijdde en die nu.
voor wie weet hoelang, aan zijn
werk en aan zijn gezin ontrukt is,
want begrotingsdebatten kunnea
hardnekkig zijn.
DESIDERIUS.
(Ingezonden mededeling)
Deze eenvoudige behandeling maakt
een einde aan Uw pijnen.
Een eenvoudige en zeer doeltref
fende behandeling van eeltknobbels
aan de grote teen die kort voor de
oorlog in het buitenland samenge
steld en met groot succes toegepast
werd, is nu wederom onder de be
naming „Dalet Balsem" beschikbaar
voor het Nederlands publiek. Het
is een uiterst eenvoudige en hygië
nische behandeling. Dalet Balsem
bezit een opmerkelijke doordrin
gende kracht die zijn drieledige
werking op de oorzaak zelf van de
kwaal verklaart: 1) de pijn vermin
dert; 2) de opzwelling cn de ontste
king worden geabsorbeerd; 3) 'de
vervormde grote teen. herneemt zijn
normale stand,
U hoeft nu geen
dag langer die
stekende pijnen
te verduren.
Dalet Balsem is
verkrijgbaar bij
Lisa N.V. te
IJmuiden. Toe
zending geschiedt na ontvangst van
het bedrag van f 2.50 per postwissel
of per giro no. 8333 of desgewenst
onder rembours.
JJ-
Dc Mexicanen schijnen een voorliefde
te hebben tot het verfilmen van tragi
sche geschiedenissen, maar wat doen
zij het goed! Na de iraai gemaakte
Maria Candelaria is deze film: De An
dere (La Otra). wat. de earnera-behan
deling betreft nog geslaagder tc noe
men, terwijl de fotografie alweer even
mooi is als bij het vorige product. Nog
een kleine verhoging van het tempo
cn Mexico zal kunnen concurreren met
dc werkstukken uit welke gerenom
meerde droomfabriek ook
In De Andere speelt Dolores Del Rio
een dubbelrol. Beurtelings is zij Maria,
het zedige, wat schuwe manicuurstertje,
verloofd met haar zachtzinnige detec
tive, en Magdalena, de mondaine, kers
verse weduwe van een erg bemiddeld
zakenman, wiens verscheiden zij om
de dooie dood niet betreuit Om der
wille van de smeer heeft zij de rijkaard
destijds harteloos aan dc haak gcsla-
FEUILLETON
„Henk, vertel eens!" riep Fraok de waard aan,
die juist even buiten kwam kijken of het soms
tijd was voor een. tweede glas bier. „Henk, zijn
er veel vreemden hier tegenwoordig?"
„Dat zou ik menen, dokter," zei Henk, met een
scheve blik naar Peter. „Wel. elke week houdt
hier een vreemde auto stil. Nette lui, niet van
het land, kopen een biertje, maken een praatje
en gaan dan weer weg. Vroeger waren c.r alleen
vreemden op marktdag, maar de laatste markt
was bijna acht jaar geleden. En we liggen te ver
van de grote weg,..."
„Nog een biertje, Henk," zei de dokter en de
waard slofte weg.
„Ja. "t is niet veel voor een buitenstaander, zo
als jij." sprak Frank wat treurig, omdat hij voel
de Peter niet te kunnen overtuigen van de on
rust, welke in zijn dorp groeide. Maar zijn vriend
was al elders met zijn gedachten.
„Waar woonde Ossiefski?" vroeg hij plotseling.
„Buiten, aan het zandpad naar het bos. Hij
heeft het huisje gekregen van. een dagloner, die
als SS-er ergens bij Kief sneuvelde."
„Woonde hij alleen?"
„Ja, hij kookte zijn eigen potje en leefde daar
erg teruggetrokken. Kwam alleen wel eens op
de Zonnehoeve, de boerderij, die er het dichtst
bij ligt."
„Ik ga er eens kijken." besloot Peter.
„Je zult er niet veel vinden. Ossiefski was- arm
als de kerkmuizen, waarvoor hij speelde; als de
Roster hem niet hinderde."
„Wat doen zij nu met z(jn spullen?"
j e? 3dee van-.'l; Is waardeloos. Ik denk, dat
ze de boel laten liggen, tot er een volgende be
woner komt, die alles op de vuilnisbelt gooit."
HOOFDSTUK Hl
Waarin Peter een ontmoeting heeft
En misschien Is de schamele have van Ossiefski
nog wel op een vuilnisbelt terecht gekomen.
Maar Frank vergiste zich, toen hij dacht, dat er
geen belangstelling zou bestaan voor het huisje
aan het zandpad.
Toen hij betaalde voor zeven glazen bier
het oneyen glas was voor de waard zelf ston
den twee mannen naar het huisje te kijken. Ach
ter een paar lage eikenstruiken aan de overkant
van de weg hadden zij zich opgesteld. De langste
man droeg een pet, de kleine een dwaas grote
hoed, waar onder zijn gezicht schuil ging; en met
zijn ton-ronde buik en de korte beentjes leek hij
op een duikelaartje. Zij spraken niet; zij wacht
ten en waren gespannen. Maar er gebeurde niets.
Het huisje stond vriendelijk te knipogen tegen de
late zon en de vlier bij de voordeur wiegde te
vreden in het lichte briesje. Het was er zo vre
dig en stil, dat een krekel besloot zijn avondcon
cert te vervroegen, zijn vrienden stemden met
dat voorstel in en er werd toen zo opgewekt ge
speeld. dat de langste man achter het eikenhak
hout er nerveus van werd.
„Ellendelingen!" siste hij. „Je kunt niets meer
horen."
..Roehik doch, Cyrus," sprak het duikelaartje
kalmer en het was duidelijk, dat hij niet geboren
en getogen was in het land. waarop hij stond. Zijn
wieg had veeleer gestaan ergens tiissen Danzig en.
Athene. Zijn lange metgezel was ongeduldig ge
worden.
„Ik ga," zei hij en stak het zandpad over. De
kleine moest hem toen wel volgen. Zij liepen om
het huisje heen en trachtten door alle vensters
naar binnen te kijken. Nu waren er niet veel
ramen, maar toch viel bij nadere inspectie de
ruimte daar achter mee. Beneden waren twee
kleine kamers en een keukentje en daarboven
moest een grote zolder of een vliering zijn. waar
in wellicht ook enkele vertrekken afgeschoten
waren. De gezinnen van dagloners in deze streken
konden zeer uitgebreid ziin.
„Hier gaan we erin." sprak Cyrus en hij bleef
stilstaan voor de keukendeur. De ander haalde
zwijgend een vreemd instrument uit zijn zak on
peuterde in het slot. Het scheen niet mee te val
len, want hij mompelde een onverstaanbaar
woord dat een verwensing in zijn landstaal moest
zijn. Maar het lukte toch en de kleine werd voor
uit naar binnen geduwd.
„Roehik doch!" protesteerde hij nog eens, maar
hij stond al voor het fornuis en de lange deed
de keukendeur weer dicht.
„Eerst Inspecteren, of alles veilig is," bromde
de man Cyrus en haalde een pistool uit zijn bin
nenzak. Nu ging bij voorop. Behoedzaam sloop hij
het gangetje door. zag langs de ladder, die er
stond, omhoog en posteerde zijn gezel eronder,
met een enkel gebaar, zonder een woord te spre
ken. Alleen ging hij nu de voorkamer binnen.
Dat leek ook betrekkelijk veilig, want rond het
huis lopend had men door de vensters verlaten
vertrekken gezien. De inspectie verliep vlot en
zonder incidenten en teruggekomen in het_ por
taal gaf hij de kleine met de punt van het pistool
te kennen, dat de reis nu hoger sferen gold. Zij
klommen de ladder op. voorzichtig, het duike
laartje vijf treden voor de ander, die het trapgat
met zijn wapen dekte. Ze verdwenen uit zicht in
het duister van de zolder.
("Wordt vervolgd)
Als gedelegeerde op het van 5 tot 12 September j.l. in Philadelphia
gehouden congres der internationale vrouwenraad heeft mevrouw P, C.
BuyserVan Deventer uit Rotterdam een bezoek aan Amerika gebracht,
dat zich heeft uitgestrekt tot New York, "Washington en Pittsburg. Don
derdagmiddag .vertelde zij een groot en aandachtig gehoor, bestaande uit
leden van de Vereniging van Huisvrouwen en de Vrouwen Electriciteits-
vereniging het een en ander van haar ervaringen.
de man meehelpen, ook in de „be
tere" standen. Afdrogen, kachels
verzorgen en andere werkjes beho
ren tot de normale mannelijke dag
taak.
De huizen zijn practisch inge
richt:: weinig pulletjes en vazen.
Tafellakens worden meestal ver
vangen door kleine kleedjes onder
de borden.
Het boodschappen doen is zeer
eenvoudig: in de reusachtige wa
renhuizen neemt men bij de in
gang een wagentje, waarop een
korf. Hierin laadt men alles wat
van zijn gading is en gaat vervol
gens door de controle (er is maar
één ingang en één uitgang), waar
afgerekend wordt. Men kan ook
nog een kind op het wagentje laten
„steppen"!
Evenals huishoudelijke hulp zijn
ook naaisters zeer schaars. Men
staat voor het dilemma: confectie
kopen of zelf maken. In het eerste
geval ontmoet men hetzelfde be
zwaar als in Holland; te weinig
grote maten.
Tot slot: de vrouwen dragen er
zeer veel zwart, ook in de zomer.
Pompeuze sieraden, gelakte nagels
en „drinks" behoren niet zo onaf
scheidelijk bij de Amerikaanse
vrouw als wel eens gedacht wordt!
In New York heeft de uitgevers
maatschappij Heai-st (die het vrou
wentijdschrift ..Housekeeping" uit
geeft, met meer dan 3 millioen
abonnSCs) ter voorlichting van de
huisvrouw het „Housekeeping Bu
reau" opgei'ichl. De nieuwst snufjes
op 't gebied van huis- en keukenin
richting en kindervex'zorging kan
men er zien. Fabrikanten zenden er
hun waren ter keuring heen. Er
worden allerlei cursussen gegeven,
zo b.v. in beweging (trappen klim
men, optillen en dragen, in cn uit
een auto stappen) en zelfs in ver
mageren!
De „Extension Service" in Man
hattan, gesubsidieerd door staat en
gemeente New York, is te vergelij
ken met een hu is vrouwenvereni
ging. Zij streeft ernaar, het werk
van de vrouw buitenshuis te beper
ken door haar in eigen huis geld te
leren verdienen in de vorm van be
sparingen op het budget. Hiertoe
wordt de vrouwen, geleerd, zelf te
behangen, timmerwerk en repara
ties te verrichten. Over behang ge
sproken: „Vloeba" kent men in
Amerika niet!
Het vrouwen clubleven neemt in
Amerika een grote plaats in. De
trouwen wier mannen tussen de
middag niet thuiskomen, lunchen
op haar club, die men zien moet als
een grote familiekring. De clubs or
ganiseren lezingen, bridge-drives,
doen sociaal werk.
Op de 14e étage van een New
Yorks hotel, in de voormalige ap
partementen van de Vanderbilts,
zetelt het Centrum der werkende
vrouwen. Het is er zeer luxueus:
schilderijen, vleugel en bibliotheek
van de vorige bewoners zijn er blij
ven staan. De huur bedraagt.
6000 dollar per jaar, maar de con
tributie is niet mals; 20 dollar per
jaar voor de juniores en 50 voor de
ouderen!
De geregelde hulp in de huishou
ding, zoals wij die toch altijd nog
kennen, behoort in Amerika tot het
verleden. Eens per week komt er
een meisje, meestal een kleurlinge,
die 5 a 6 dollar, ook wel het dub
bele verdient. En voor de rest moet
15 DECEMBER. De Kersappel
is een zeer fraaie bloeiheesterMen
keni deze ook als de Malus of
Sierappcl, die in April en Mei
prijkt met ontelbare rose, rode of
witte bloesems. Bovendien ontwik
kelen zich uit deze bloesems nog
de bekende gele of rode kcrsappel-
ijes, die in de keuken kunnen wor
den gebruikt. De Malus verlangt
een plek in de volle zon en kan een
hoogte van twee tot vijf meter be
reiken. Mooie soorten zijnde rose
„Scheideckeci", de wijnrode „Eleyi"
de witte „Baccaia" en de rose-witte
„Floribunda". s. L.
