Wat Frieda betreft: ja,
zij mag komen
HAMEA<M<
&SSSESS35
Belangrijk Toneelexperiment
Drie Saytons: in fietsen
Frieda", thans als film in Lutusea
Arena
Antoine en Antoinette
'■'AKKERW*.
Victoria en Cineac
„Liefdesbrieven"
-DAMES.'I
Hoed, waar ga je met die juf naartoe?
Paroolkalend'er 1948
H. Tiemeyer's „de zaak A.D."
Capitol
Bethsabée
Frans Josef Hirt
Pianorecital in
Boy mans
Eiken
Windsor Fauteuil
*/h Toorenburg Damme
heöen
Dansavond Gretel van
Bruggen en Bob Nylmis
Promotie en degradatie
lager voetbal
MIJHHARDT
DE RADIO - PROGRAMMA'S
Zaterdag 21 Februari 194B
3
(Ingezonden mededeling)
ff
Of wij Frieda In ons huls zouden wil
len opnemen7 Frieda, het goede Duitse
meisje dat niets met de nail's te doen
wilde hebben, die nadrukkelijk zegt
het Duitsland van Beethoven, Goethe,
Heine, Bach, Mozart Hef te hebben.
Och ja, wij zouden Frieda wel ln
ons huls willen opnemen, zoals die En
gelse krijgsgevangen officier, die ze
hielp ontvluchten, haar uit dankbaar
heid ook ln ztjn ouderlijk huls opnam,
van haar houden ging en niets liever
deed dan met haar trouwen. totdat
die schaft van een broer van Frieda
opduikt, een onverbeterlijke nazi-beul
blijkt te zijn, die zijn zusje met wel
lust de swastika in de hand drukt «n
de moeizaam veroverde rust van het
meisje -wreed verstoort
WfJ zouden dan, gelijk Robert, de
warmhartige Engelsman, na deze erva
ring waarschijnlijk eveneens aan het
twijfelen gaan af wjj er goed aan had
den gedaan ons over Frieda te ontfer
men. Maar als onze Frieda, na dit be
merkt te hebben, in het water gespron
gen was, gelijk zij ln de film doet, zou
den wij haar zeker net als Robert na
haar redding ln de armen gedrukt heb
ben en dit door de jaren heen nog vele
malen hebben herhaald.
Ons antwoord op de boven gestelde
vraag blijkt dus tenslotte bevestigend
te zijn.
Zomin het etuk {van Roland Miller)
als de door 3>a*sil Dearden geregis
seerde film van dezelfde naam geven,
een oploBsmg voor het gestelde pro
bleem In het toneelstuk besluit Frieda
naar Duitsland terug te gaan. Hier in
de film laat men ons ln het onzekere
over wat er verder geschiedt, want het
verhaal eindigt met de omhelzing der
gelieven.
Van de film hebben wij veel meer
genoten dan indertijd van de taneelver.
toning, In de film is alles veel mense
lijker, veel minder academisch behan
deld dan in het vrij. vervelende praat-
stuk, Al is „Frieda*1 dan geen „alge
meen hedendaags" probleem, zoals de
reclame deze reproductie ons wil sug
gereren, maar een zuiver individueel
zoals de feiten hier gegeven worden
heeft men er een goede en belangwek
kende film van gemaakt, met sterk spel
van David Facrer als de Engelse offi
cier en de Zweedse actrice Mai Zetter-
llng als een Innemende Frieda
Eigenlijk zou het voldoende zijn van
deze film te zeggen- ga hem zien. ga
hem vooral zien en leef een paar uur
!iet Parij6e leven mee, niet dat van de
pre tb uurten met hun snobisme en de
cadentie, maar het leventje van de
burgerij en van het volk, wees geluk
kig met het geluk van Antoins, die
beste degelijke, jaloerse Antoine en
zijn schat van een vrouwtje. Antoinette.
Verheug U als dat lieve, voorbeeldige
echtpaar de honderd duizend op zijn
loterijbriefje zJet vallen en trek 17 de
haren uit liet hoofd als An'om* voor
het loket staande om do buit te innen,
zijn lot verloren bUJkt te hebben. Leef
het een poosje mee, dat Parijse leventje
van deze hard werkende mensen, de
man in zijn drukkerij, Antoinette in. het
grote warenhuis en erger U aan de
brutale avances van de oude kruide
nier. die het de lieve Antoinette al
maar lastig maakt, totdat Antoine de
vent in een pracht'van een knokpartij
z'n vet geeft
Vóórdat dan eindelijk het loterij
briefje toch gevonden wordt, toont re
gisseur Jacques Becker 17 in een lange
reeks van kostelijke en geestige scènes,
in prachtige vaart, zeer licht van toets
en schijnbaar zonder pretenties het al-
led agleven van dat ParUse wereldje met
zijn talloze rake typen en ge voelt er U
deel aan hebben, ge snuift de Farljse
lucht verlangend op en als ge tenslotte
'Antoine en Antoinette op hun zo be
geerde motorfiets ziet wegtuffen om de
vrije Zondag te vieren, gaat ge voldaan
naar buiten, denkende: die Fransen we
ten toch maar wat film is en. gelukkig
(Ingezonden mededeling)
■u rillerigOpgepast - Griep
dreigt I Direct n "AKKHIJT
('at per dag). Onder de
wok Do Griep niet doorl
Waar moet het heen? Bezorgde
vraag, die ouderen vaak stellen bij
het hoofdschuddend beschouwen
van de levenswandel der jortgeren.
Het verzwegen antwoord op die
vraag doet weinig goeds vermoe
den.
Waar gaan wjj heen? Een vraag,
5n alle toonaarden en overal ter
Wereld te vernemen. Misschien stelt
ti haar zelf wel. En de antwoorden,
hoe verschillend ook, hebben alle
één ding gemeen: ze zijn negatief.
Zoals soms moderne muziek ein
digt In een schrille klank, een
vraagteken, de hoorder in het
onzekere latend; zoals vele van
onze huidige boeken een neerslach
tige strekking hebben en alleen
maar zeker zgn van de dood; zoals
er wetenschapsmensen zyn, die nu
niet meer gelijk na Wereldoorlog
no. I spreken van „de ondergang
van (Europa) het avondland", maar
denken aan de vernietiging _$3er
gehele aarde; zo Rikt er langzamer
hand geen ander antwoord mogelijk
te zijn op de vraag waarmee we
begonnen dan: chaos, vernietiging,
dood.
Hoeveel, waars deze antwoorden
ook mogen bevatten, toch geven zdjj
niet het laatste, doorslaggevende
antwoord. Dat is er wel. Op de aan
grijpende affiche, die in. opdracht
van de Verenigde Volken verspreid
zal worden (was niet een. Hollander
de ontwerper?) is één ding ver
geten. U herinnert zich de plaat?
Een doodshoofd als aardbol voor
gesteld, de werelddelen ztjn duide
lijk te onderschelden, erboven de-
woorden: één wereld; eronder: of
géén.
Treffende waarschuwing, maar
vergeten is aan te duiden hoe deze
versplinterende wereld (en mens
heid) de onontbeerlijke eenheid
vinden kan. Dat is die ene vergeten
factor,/Dat ia het kruis. Van het
begin af heeft het kruis gestaan op
Golgotha Hoofdschedelplaats,
Waar gaan wtj heen? „Heer, tot
Wien zouden wjj heengaan, Gij hebt
woorden van eeuwig leven." Daar
om gaan w(j naar het krüis, de hef
boom waarmee God ons uit de
ondergang tilt.
Want bjj al het terecht gesigna
leerde negatieve is er nog Gods
rekenkunde. En, daarin is, evenals
in de onze, het kruis een plus
teken.
OBERMAN
hoeft het tegenwoordig niet steeds
raar te eindigen fn hun verhalen.
Roger Pigaut en Claire Maffel spelen
het gelukkige echtpaar hartveroverend.
Wie dit geen alleraardigste film vindt
moet het one werkelijk eens vertellen.
Onze nieuwsgierigheid ging bij tie
Paramount film „Love letters" in de
eerste plaats uit naar een filmtechnisch
snufje, dat in deze film voor het eerst
te zien zou zijn Het betreft een door
Lee Garmes, een der cineasten van
Metro Goidwyn Mayer, uitgedacht ge
heel nieuw bcllchtfngssy6teem. waarbij
door een bijzondere opstelling van de
schijnwerpers, het „schaduwloze beeld"
ontstaat,
Na kennismaking met Garmes* expe
riment. zijn wij echter tot de conclusie
gekomen, dat de argeloze toeschouwer
met gefrappeerd zal worden, door het
hiermee bereikte resultaat. Alleen een
ter zake kundig opmerker zal, vooral m
enkele close-ups. de sporen van. Lee
Garmes' pioniersarbeid aantreffen, en
ze als winst, zij het ala een geringe,
voor de film aanmerken.
Voor wat de mhoud van, „Liefdes
brieven" betreft:
Bijzonder tedere liefdesbrieven, die
een jonge vrouw van haar echtgenoot
aan-het-front meent te hebben ont
vangen, zijn (met goedvinden) door
diens kameraad geschreven. Na de oor
log ontmoet de laatste de vrouw, zon
der dat hij weet. dat z« de adressante
is van zijn gefingeerde liefde- en
trouwbewijzen. Dat zij haar geheugen
heeft (verloren, bJykt geen bezwaa/
voor wederzijdse liefde maar wel re
den voor de minnaar om het mstste-
rieuze verleden van 'zijn verloofde na
te gaan Hij komt dan tot de ontdek
king, dat zij een jaar gevangenisstraf
heeft ondergaan wegens moord op haar
echtgenoot De „valse" liefdesbrieven
(zijn brieven) zouden de directe aan
leiding zijn geweest. Niettemin trouwt
hij haar
In subtiel spel van de talentvolle
Jennifer Jones en de gerenommeerde
Joseph Gotten, wordt nu het drama
uitgesponnen van het Jangzaam bij de
jonge vrouw terugkerend, geheugen,
hetgeen tenslotte leidt tot een. verras
sende ontknoping.
Een werkelijk fijn product ter I
verzorging van Uw handen fs
Eco Hanumeüs product van Mijnhardt,
garnizoenscommandant, die op hem
verliefd is. Nog hoger dan" het stof,
dat1 de fraai uitgedoste Moorse
ruiters in de witblinkende woestijn
doen opdwarrelen, laait tussen deze
vier mensen de hartstocht op, vob-
trekt zich een dramatisch conflict,
dat zelfs leidt tot het sterven van
twee jler hoofdfiguren. Dit even
ngewikkeld als languitgesponnen
liefdesdrama zou bijna een drakerig
fiimgeval geworden zijn, ware het
niet, dat zowel regisseur als came
raman met raffinement en in echt
Franse sfeer de omstandigheid heb
ben uitgebuit, dat de geschiedenis
zich afspeelt in het hartje van het
romantische en avontuurlijke Ma
rokko van jaren her en aldus de
film ln dit opzicht een bijzondere
waarde gaven,
Uitslag jeugdraadsels
Beste Allemaal,
Jullie hebt Jopie flink aan 't werk
gezet, 's Jonge, 's jonge wat een
mass» goede oplossingen zijn er bin
nengekomen en bQk de kleintjes
onder jullie hebben weer dapper
meegedaan- Vele vriendjes en vrien
dinnetjes deden hun oplossingen ver
gezeld gaan van versies en tekenin
gen, Ik heb ze allemaal in mijn al
bum geplakt.
Hier volgen de oplossingen en de
gelukkige prijswinnaars die een
oek krogen toegezonden.
Wat 'n hoed hè?is op drie manieren te dragent altereerjf, wanneer men
het kant er al laat, als een niet al te buitenissige ydthoed, vervolgens mét
het zwarte kant en de rose rozen maar dan alleen bij zeer speciale gelegen
heden en niet om er zo maar eens mee te gaan winkelen!) en voor 's avonds
dan vormt het kant met alleen de rozen, dus ronder het vilt. een flat-
tècende hoofdbedekking.
Danielle Dameux, graaggezien
artiste W talrijke Franse films van
het luchtig genre, kan men deze
week m Capitoltheater zien spelen
als Arabella/ de hoofdfiguur uit
Pierre Benoits tragische roman
„Bethsabée", door Leomde Moguy
tot film omgewerkt. Arabclle, die
naar Marokko trok om haar ge
liefde, kapitein Dubreuil (Georges
Marc hal), te zoeken, ontmoet daar
tevens haar vroegere door haar ver
laten minnaar Sommerville (Jean
Murat). De laatste is haar niet
vergeten en dat weer wekt de felle
jaloezie op van de dochter van de
Onder auspiciën van de Neder
landse Volksbeweging heeft de To
neelgroep Herman Bouber hier gis
teravond „De Zaak A.D." gespeeld
en zo heeft Rotterdam dan einde
lijk kennis kunnen nemen van Hans
Tiemeijer's experiment, waarmede
deze auteur hoopt een weg te vin
den naar nieuwe dramatische mo
gelijkheden. Een „paar weifelende
schreden" noemt Tiemeijer het be-
scheidcnlijk, maar ik zou willen
zeggen: het zijn enige ferme stap
pen in de goede richting, want wat
zich daar op die paar vierkante
meter van het toneeltje ïn de
Blauwe Zaal afspeelde op en rond
vijf kantoorstoeltjes en een tafeltje
was van een dramatische kracht
als men helaas op het grote toneel
maar al te weinig ervaart.
Het publiek in de zaal maakt op
de „tribune" bij een zitting van de
Kinderrechter de instructie van de
zaak Anna Daalders mee (dat het
in werkelijkheid anders toegaat
doet er in dit geval met toe, in het
stuk is het nodig omdat de toe
schouwers verzocht wordt in een
pauze te discussieren over vraag
stukken uit het spel.
In een meesterliik geschreven
dialoog behandelt de auteur
Anna Daalders het probleem der
losgeslagen naoorlogse jeugd. Hoe;
Frieda wordt voorgesteld aan Judg.de
weduwe van Roberts broer.
(Scène uit „Frieda")
Vreemdelingendie ons land bezoe- of dat de Jrrc samen ineengestrengeld
kenstaan steevast versteld van waf een soort fietsende Laokoön-gcocp
wij Neder/anders zo al met op en met formeren,
onze fiets doen. Wit', die dermate met r
AI instrument vertrouwd z0n 90'd,jn „«er opgaaf
raakt, dat we 't als een soort vyfde
inmiddels een trap opgericht blijkt te
l j.» f.-# zun en Dan Say ton, die eerst wat
ledemaat besehouu.cn, wj zicn ast met t0llu,tMll,s.gesprongr:n, dsa.
Da"'Nederland kibbelt, eet, over densest bewegingen voor stoot te
r t. maken, wordt het toch wel heel gnc-
politiek spreekt op de (tets. shag,a De
rolt, verhuist op de iets. cp de fiets dJ dapJhl Dsn mtl
Hamert s.enst, vnjt en babiesver- f "6aiWrmd,
voer dat zon we met meet. Omdat en
we allemaal doen. Over vijftig ,aar
tietsen misschien ai n hulpwerk- 'J(e dan
waard geworden, hoorden we laatst toadxM 'Mlaafvatt, ce„ ^55c„,
met zegge,u hij botste te praten! h d u f kL
Wanneer dus een Lutusea, vol men-
sen naar drie wielrijders zit te turen Vier en twintig jaar manipuleert Dan
en met het tegendeel van verveling Sayton nu met de vétocipède en 't
dan moet daar wel een bijzondere bekomt hem opperbest. Althans op 't
nouveauté vertoond worden, 't Valt bioscooptoneelin variététheaters en
nog te begrijpen'rfaf mevr. Sayton er circussen. Buitenshuis zult U 'm zei-
bijzonder behagen in- schept met haar den op twee wielen tegenkomen. Hij
achterhoofd langs het voorwiel scha- fietst niet graag, heeft 'n hekel aan
rend ah "n soort handrem te fungeren, tegenwind
vraagt hij zich zelf en ons, kwam
het zeer jonge meisje Daalders er
toe een haar vrijwel onbekende
man neer te schieten? Wie draagt
de schuld wan haar ontsporing en
exaltatie, haar moeder?, die haar
man tijdens zijn gedwongen ver
blijf in Duitsland ontrouw werd,
wat het kind zeer schokt; haar ge-
desillusionneerde vriend Piet, een
dapper illegaal strijder, eens vol
idealen over een betere wereld na
de bevrijding, die zijn bitterheid op
haar over heeft gedragen en ridder
lijk de moord voor zijn rekening
neemt.
Of bestaat er een collectieve
schuld, faalden de ouderen met hun
voorbeeld en is er niets goeds te
verwachten vóór de maatschappij
tot op haar grondvesten politiek en
economisch veranderd en verbe
terd is?
Een levenshouding waarin de
collectieve verantwóórdelijkheid
voorop staat, zal de nihilistische,
normloze asfaltmens kunnen red
den van zijn tragiek, meent de
schrijver en in de discussie bleken
verscheidene sprekers die mening
te delen.
Over welke uitstekende krachten
het troepje van Bouber beschikt
bleek weer eens verheugend duide
lijk. Prachtig waren Emmy Arbous
en Bouber zelf als de gebroken
ouders van Anna; de schuldbewuste
moeder zeer ontroerend in haar in
tens verdriet en de tedere, wat sul.
lige vader in zijn totale verslagen-
'heid. Ans Koppen had als Anna
zeer sterke momenten en zij ver
tolkte de-psychologisch zeer ver
antwoorde scène, waarin zij haar
geleidelijk afglijden en de vorming
van haar haateomplex vertelt op
aangrijpende wijze. Een woord van
bijzondere lof verdient Piet v.
Meulen voor zijn uitzonderlijk goe
de en waarachtige creatie van de
verbitterde, idealistische oud-ille
gaal, die tot de verbijsterende con
clusie moest komen dat zovelen te
vergeefs hun leven geofferd heb
ben. Aaf Bouber was een voortref
felijk inspectrice van de Kinderpo
litie, Lena Kemper een pracht van
een wouwelende burgerjuffrouw-
getuige en Wim Kouwenhoven uit
stekend als een nihilistisch zwart
handelaartje. Hans Tiemeyer speel
de zelf de Kinderrechter. De volle
zaal toonde zich dankbaar voor dit
zqpr belangwekkende experiment.
Ingezonden mededeling
hbbbmn
SC H! EIS A AN LAAN 44, TÉL 34955
YlfAAMBACHTSST* 147, TEl 37507
AUSTHOfLAAN 3i.' TEL 20534
GEDISTILLEERD - WIJN BIER
Voordat de Zwitserse pianist
Frans Josef Hirt begon met de ver
tolking van Ravel's Le Tombeau de
Couperin, moest hij, tengevolge van
een. indispositie, de clementie van
de toehoorders inroepen. Dit bleek
gelukkig geheel overbodig, want
het werk genoot in alle opzichten
een fraaie spannende vertolking.
In met mindere mate was dit ook
het gevaj met Ravel's Sonatine en
Les Folies francaises ou les Domi-
nos van Francois Coupenn. Niet de
geringste inzinking viel te consta
teren. De reproductie van het werk
van de grote Franse clavecenist was
van een charmante eenvoud, bevat
te bovendien een maximum aan
klanksfeer en de Sonatine, een ju
weeltje van klankraffinement, ver
schafte Hirt alle gelegenheid zijnv
&root kunstenaarschap te demon
streren.
En zou men na het vaststellen
van zoveel prachtige positieve ar
tistieke waarden geen criticaster
zijn, indien men zijn warme waar
dering ervoor liet temperen door
het feit, dat er onder de Twaalf
Preludes van Debussy, welke hèt
eerste deel van het programma vul
de, enige waren die, voorzover het
de voordracht betreft, minder vol
deden?
Herman van Bom,
1 Karei Verhagen, Paral-
p e n lelstraat 49a, Overschie
lepel And ré Goedendorp,
nek Stationsweg 65 Oost-
1 voome.
Hoge bomen vangen veel wind.
Wie de schoen past, trekke hem
aan. De ledigheid is des duivels oor
kussen. Holle vaten klinken het
meest.
Corrie de Vries. Bakkerstraat;
Jopie Lagendijk, Wapenstraat 33b
Rotterdam.
Zie zo en nu maar weer de nieu
we raadsels oplossen. Jullie weten
het: het Eaat met
om de knikkers,
maar om het spel,
dat wil dus zeg
gen, ook al win
le geen prijs ie,
hoofdzaak is, dat
je zo knap bent
om de raadsels op
te lassen. Vol ver
wachting klopt
het hart van jullie
japib parool.
(Ingezonden mededeling)
zit heerlijk, li
fYTV I°®b ln Pr,is
'f— Ijzersterk ƒ95.-
Nieuwe Binnenweg 340 t/o Plantioen
Rotterdam Telefoon 34136
Een kwart eeuw Russische
filmkunst
Br is weer een copy op normaalfilm
van Eiscnstejns Potemkin in ons land
en de Vrienden van de film hebben
zich gehaast deze voor een van hun
voorstellingen le reserveren. Of dit
staal van reeds klassiek: geworden
fjimJcunst aan de hoog gespannen ver
wachtingen heeft beantwoord? Wie het
specifiek filmische niet waarderen
kan, is beslist teleurgesteld. Geen
bioscoopexploitant zal met enige kans
op commercieel succes Potcmkm als
hoofdfilm m zijn theater draaien, want
dc publieke waardering richt zich in
't algemeen met allereerst naar film-
critena, camerawerk. Nog maar al te
vaak viert de .ster' triomfen.
Over Potemkm fs al zo vaak de lof
trompet gestoken, dat Iedere toevoe
ging hieraan sLecbts hinderen, zou we
gens haar overbodigheid (evenals de
mondelinge toelichting, die de heer
Brusse gisteravond meende te moeten
geven). Met welke maatstaf der film-
aesthetica men Eisensteins schepping
ook meet: zij voldoet aan voorwaar
den. cLie als standaard zouden kunnen
gelden voor wat m filmkunst bereik
baar is met een camera, levenloze
voorwerpen en mensentypen zonder in
dividuele functie. Uh deze drie ele
menten bouwt Eisenstein een product,
dat onvergetelijk blijft voor wie het
eenmaal zag
Dat ook m Rusland niet meer zo ge
filmd wordt als 23 jaar geleden. Illus
treerde Tadzjikistan. Op heel veeL ge
duldig cellulütse worden hierin de ze
geningen van het communisme uitge
meten op een wüze, die meer boeit
door goede fotografie en karakteristieke
volkstypen dan door filmische kwali
teiten.
De lijst van passagiers die op
3 Maart met het motorschip „Oran
je" in Amsterdam worden ver
wacht, ligt op ons kantoor Schie-
damsesingel 42, ter inzage.
FEUILLETON
andere plaats de grens te forceren. De zware met je over had gesproken."
man, die naast de chauffeur zat en driftig op
zijn sigaar beet, kende de wegen In de streek
als de Ijjnen in de binnenkant van zijn hand
en hij zou de auto wel in veilige haven loodsen.
„Nieti met mij, voor zover ik mij kan herin
neren."
„Ik kom er straks op terug," zei Peter en hij
haastte zich achter de verbijsterde bode aan.
„Maak het kort Peter," riep Fridolin hem nog
na. „Ik proef de kreeft al,"
Maar Peter was reeds de vergaderzaal binnen
geleid. De minister-president stelde hem voor,
deed hem aan zijn rechterzijde neerzitten, en
In een statig gebouw in de Residentie was de
ministerraad vrijwel voltallig in vergadering
bijeen. Alleen de ministers van Financiën en
Landbouw ontbraken. De eerste was tezeer in
x beslag genomen om zijn begroting enigszins
5* e-01i £fote z^arte auto, die te- toonbaar te maken, de laatste moest onderschei- sprak toen:
K.3r°®i 5-5-111, ,n £a5at één ^er dingen uitreiken aan bekroonde stieren en melk- „Met groot genoegen zien we thans de heer
n-Mi-ub. SÜ gesprek had gevoerd met de koeien ergens in het Zuiden van het land, Munnik in ons midden. Hij beeft de regering
«*aT#l v/f een "jzige ge- In het wachtkamertje naast de grote verga- belangrijke diensten bewezen, waardoor het ons
nen HU Ik r°uS fuède sc^°e- derzaal zaten twee mensen. mogelijk is geweest om een gewetenloze bende
stok, toen hij aan eenTeaSbtï u°iSeSzettïn dat zou vooraf willen hebben," zei het °P te jollem die een ernstige bedreiging voor de
hll df» rflniiwna+Trvr ««55Ï2Ï? t uiteenzette, aar meisje. wereldvrede vormde. Myn ambtgenoten van
aarzelde, langs deze posi kwamen weinig „hoge "E? t?an ee? varkenscarljooade met dï^óntwikkSSg tl oiz? tïglnmaaSseteli^S
doorgekomen. Hij wilde geen enkel risico nemen
en toen de ander zich opwond en dreigde met
diplomatieke incidenten vroeg hij Inzage van de
papieren. Maar de man in het grijs was zozeer in
toom geraakt, dat hij_ zich resoluut omdraaide
en het kantoor met driftige passen verliet.
In de auto bromde hfj tegen zijn medereizi
gers: „Omdraaien, er is alarm aan tie grens ge
maakt."
De kleine man naast hem werd onrustig en
de angst was hem in de ogen te lezen. Maar de
ander stampte ongeduldig met zijn stok op de
bodem van de auto en zei, dat het vrijwel uit
gesloten was, dat deze maatregel van de Ne
derlanders nu al voor hen bestemd kon zijn.
Men mocht evenwel geen risico nemen en tot
elke prijs moest getracht worden op de een of
ogenblik onze bespreking over herziening der
loods- en havengelden zullen opschorten."
En na van verschillende zijden instemmend
gemompel vernomen te hebben vervolgde de
spreker:
„Beginnen wij bij het begin. Tegen het einde
- -----van de oorlog had een Duitse professor,» Kük-
„Neen, zei Peter, „een heel grote kop, zonder genaamd, een geheim wapen ontwikkeld, dat
oren, zodat je de kop in je hand kan wegen. ajs de V 9 in productie zou zijn gekomen, als
„pardon. deed de bode beleerd. <je geallieerden niet te rechter tijd over do Rijn
„Present, zei Peter. „Ik kom. warien getrokken- Deze V 9 moet beschouwd
En hij stond op. Bij de deur keerde hij zich om: worden als een verdere ontwikkeling van bet
„Wie zijn ook weer onze getuigen. Fridolin?'" geluidskanon van de in Amerika werkende pro-
„Getuigen? Waarvoor?" fessor Mautner. De geluidslrillingen. welke er-
„Voor dè trouwzaal natuurlijk." door werden opgewekt, kunnen een verlam-
„Trouwen? Toch niet met mij?" nünfi van het menselijk organisme veroorza-
„Bij Osirius, Fridolin. Ik dacht, dat ik er al ken.
„Met vossebessen," verbeterde de man en hij
vervolgde dromerig:
lrEn koffie, héél sterke koffie."
„Een klein kopje,..,"
Toen kwam de bode binnen. Hij vroeg:
„Mijnheer Munnik?"
Het optreden van Gretel van
Bruggen en Bob Nijhuis in het
Doofslommeninstituut iaat gemeng
de indrukken achter. NaBst dansen,
die eerlijk gezegd met door de beu
gel konden. zó elementair waren
de overtredingen waren er, die
troffen door originele opvatting en
duidelijke oplossing. Gretel van
Bruggen trad het meest op de voor
grond; voor een met gering deel
mag men dat toeschrijven aan haar
meer dankbaar, want gemakkelij
ker aansprekend aandeel in het ge
varieerde programma (Strijd- Ni-
nerias por Conchita-Dvorak's
Wals), maar haar vrije manier van
zich bewegen en het sterke expres
sievermogen (vooral in het humo
ristische) wijzen op misschien nog
niet geheel ontdekte mogelijkheden.
Bob NijhuLs stelde hogere eisen, aan
publiek en zichzelf, misschien te
nadrukkelijk, want vaak voelde
men de noodzaak niet van zijn
zwaar opgezette figuren, was er
te veel herhaling en symmetrie in
gang en gebaar, plotseling echter
weer afgewisseld door een volko
men zekere en overtuigende dans.
Love Game, de dans van het keu
rig uitgedoste tennisduo anno 1910,
was bijzonder 'aardig van mimiek
en „samenspel",
Gemengde indrukken, schreven
we hierboven, maar de belans kan
naar de pluskant doorslaan als men
meeweegt de durf, de toewijding en
eerlijke eenvoud, die onmiskenbaar
uit deze hele avond spraken.
Het weinig talrijke publiek dank
te met energiek applaus, óók Laura
Paulusse, die aan de vleugel be>
geleidde.
Slechte beurt
De uitbottende knoppen zeiden
het toch en de bloemetjes in de
tuinen en de mensen die er ver
stand van zegden te hebben en de
profeten die brood eten en de juf
frouw van dc retirade en toen ben
ik het zelf ook steeds aan iedereen
die het maar horen wilde gaan ver
tellen, gaan verklaren en gaan be
zweren, dat er dit keer geen winter
zou komen.
Dat kan nu niet meer, zei ik dan,
voel maar, ruik maar, de lente is
duidelijk in aantocht, heb je wel
eens meer na een paar strenge win
ters, wist je dat niet, dat weet je
zeker toch wel. aan alles kun je 't
merken en er zijn van 't jaar weinig
beukenootjes ook. da's alMjd het
teken en wel sprak ik toen eens een
meneer van De Bilt zelf, een echt
geleerd weerkundige en die zei dat
men er niet veel van zeggen kon,
maar dat was natuurlijk weer niets
dan die wetenschappelijke scepsis,
dacht lk, die lui houden altijd een
slag om hun arm, die kunnen nu
nooit eens roekeloos optimistisch
z|jn en zich. daar lekker bij voelen,
want het ïa toch een fqn gevoel té
weten, te wensen en te hopen dat
er eens helemaal geen winter komt,
/een jaar, dat de kou ons een enkele
keer gewoon vergeet te kwe!lei> en
te sarren.
Toen ik dan ook verleden week in
m'n (gekeerde) winterjas liep te
puffen en die kennis tegen kwam
met z$n zeldzaam, nette regenjaa
aan, een jas, nou, om een moord
voor te doen en die kennis me ver
telde dat-ie die mooie jas uit armoe
aan had, want een duffel bezat hg
niet, zei jk, helemaal voor de aar
digheid: ruilen? Meen je dat, zei de
kennis verheugd en verbaasd, maar
ik dacht: h(j is niet goed wijs, wa
krijgen toch immers geen winter
meer, wat moet die man dan met
mijn jas, waarin ik nu al loop te
puffen, maar dat zei lk niet, met
een duivels gevoel hield ik dat voor
me en ik deed net of ik niet merkte
dat-ie ineens zo hapte. -
Och, als ik je er een pleizier mee
kan doen, zei ik huichelachtig, Faa
een^. sprak hë opeens en trok
de jas midden op straat ust. Hjj ia
gek. dacht ik demonisch, maar dan
moet-le 't zelf maar weten.
Nou, we hadden de zelfde maat
en even later liep lk als een pauw
in de zo goed als nieuwe, heerlqk
lichte Egyptisch linnen prachtjas te
stappen en toen ik hem gistermor
gen. paars aangelopen van de —10
graden en bibberend als een hondje,
op de Coolsingel tegen kwam, die
kennis in m ij n zuiver wollen,
heerlijk beschuttende ulster, ging
er verschrikkelijk veel in me om, al
zwaaide ik joviaal naar hem, maajr
ik hield braaf stand, want by
natuurlijke straffen heeft men zich
zonder morren neer te leggen,
vind ik.
DESIDERÏUS
De nos. 1 van de le klas A, B en
C, zullen een halve competitie spe
len om het kampioenschap van de
afd, Rotterdam van de KNVB. De
nos. 1 van de 2de klas A speelf pro
motie-wedstrijden tegen no. laatst
van de le klas A. No, 1 van de 2de
klas B speelt promotie-wedstrijden
tegen no. laatst van de le klas B en
no. 1 van de 2e klas C speelt pro
motiewedstrijden tegen no. laatst
van 'de le klas C. De nos. 1 van de
3e klas A, B. C en D spelen een
halve competitie om drie plaatsen
met de nos. laatst van de 2e klas A,
B en C.
De promotie-regeling naar de 4e
klas KNVB is nog met bekend.
(Ingezonden mededeling)
ZENUWTABLETTEN
Freddie Langeler
overleden
De tekenares Freddie Langeler.
beltend ïllüstratnce van kinderboe
ken is Donderdagochtend op 47-ja
rige leeftijd in het St. Janszieken
huis te Laren overleden. ZU was
gehuwd met de Larenae kunstschil
der Ten Harmae van der Beek.
Ingezonden mededelingj
'k Zat um. tc denken.
te schrijven
M'n vrouwtje begon
toen te kijven.
„Schel uit man, verhip,
„De roem van Bootz
Tip
„ïs toch met geen pen
te beschrijven"
n TIP VAN BOOTZ
Tnz Hr J S Eindhoven ontv. 1 £1 TIP.
ZATERDAG 21 FEBRUARI 1&48
Avond-programma
HILVERSUM I: 19— Nws, 1915
Reg. uitzending, 19.30 Piano-duo,
39.50 Banden die binden, 20,Nws,
20-05 De gexvone man, 20.12 Wie
weet hoe deze plaat heet, 20 3D
Lichtbaken, 21.Negen heit de
klok, 22.15 Benjammo Gigli zingt,
22,37 Actualiteiten, 23,Nws, 23.25
•24.00 Avondconcert.
HILVERSUM II: 19.— Piano,
viool en vleugel, 19.30 De kerk en
nu, 20.Nws, 20.DB Dingen van de
dag, 20.15 De winkel van Sinkel,
21.15 Socialistisch commentaar,
21.30 Vindobona schrammel'n, 22,
De vrouw ra de mist, 22.30 The
Ramblers, 23.— Nws, 23,30—24,00
Jean Presto en zijn ensemble.
ZONDAG 22 FEBRUARI 1948 s
Ochtend- en Middagprogramma
HILVERSUM I: 8.— Nws, 8.15
Viool en piano, 8.25 Inleiding Hoog
mis, 8.30 Hoogmis, 9.30 Nws en wa-
terstarfden, 9.45 Deens kwartet,
10.Gewijde muziek, 10,30 Kerk.
dienst (IKOR), 12.— Na de kerk
dienst, 12.15 Apologie, 12.30 Lunch
concert, 12,55 Zonnewijzer, 13.
Nws, 13.15 Lunchconcert, 13,35
Werken van Brahms en Mozart,
14.05 R.K. mannenkoor, 14.35 Het
Concertgebouworkest," 15.30 De
KVP, 15.40 Muzikale tombola, 1610
In 't Boeckhuys, 16.25 Vespers,
17,Kerkdienst (Geref,), 18,30
Ned. -Strijdkrachten, 19.— De Psal
men van Swëelinck, 19.15 Kent Gij
Uw Bijbel?. 19.30 Nws, 19.45 Mar
sen, 19.50 Sport, 20.05 De gewone
man, 20.12 Orgelbespeling, 2Q.25
Luisterspel, 21.20 Operaconcert.
22.07 Actualiteiten, 22.30 Nws, 22 55
Philh. Orkest, 23,25—24.Sympho-
msche finale.
HILVERSUM H: 8.— Nws, 8.18
Zingende torens, 8.30 Voor de tuin,
8.40 Intermezzo, 9.12 Sport, 915
Men vraagt en wij draaien, 9 45
Geestelijk leven, 10.— Paul God_
win-Trio, 10.30 Briefgeheim, 11.
Kunst na arbeid, 32.Licht or
kestmuziek, 12.30 De Zondagclub.
12,40 Gemengd Koor, 13.Nws,
13.15 The Avroleans, 13.50 De
Spoorwegen spreken, 14.Cello cn.
piano, 14.05 Boekenhalfuur, 14.30
Concerten met toelichting, 15.45
Filmpraatje, 18.Les Gars de Fa-
ris, 16.30 Reportagedienst met
Sport, 17.Kinderkoor, 17.30 Ome
Keesje, 18.Nws, 18.15 In gesprek
met de lezer, 18,30 De Gelijke
nissen, 19.Studiodienst, 20.—
Nws, 20.05 Reportage, 20.15 Philh.
Orkest, 21.— Hersergymnastiek,
21.30 Chansons, 21 Sb Luisterspel,
22,35 Waltztime, 23.— Nws, 23,15
The Skyma5ters. 23.4524.Noc-
iu' nes van Chopm.
MAANDAG 23 FEBRUARI 1948
HILVERSUM I: 7.— Nws, 7.15
Ochtendgymn., 7.30 Leger des
Heils, 7.45 Een woord voor de dag,
8.Nws, 8.15 Gewijde muziek, 9.
Vïoolsoli, 9.15 Ochtendbezoek bij
zieken, 9.30 Morgenconcert, 10.30
Morgendienst, 11.— Het trio Fas-
qmer, 11.15 Van oude en nieuwe
schrijvers, 11.35 Hoborecital, 12.
Orgelspel, 12.30 Weer overzicht,
12.33 Amati Trio, 12.55 Het Bach
Koraal, 13.Nws, 13.15 Mariniers
kapel, 14.Voor de scholen, 14,35
De winter in het lied, 15.Da
Cosmopolitans, 15.30 Piano a quatre
mains, 16— Bijbellezing, 16.45
Symphonie Orkest, 17.— Het Kleu
terklokje, 27.15 Ned. Kamerkoor,
17.45 Keg uitzending. 18.Klan
ken van Hawaii, 18.15 Sport, 18.30
Ned. Strijdkrachten.
HILVERSUM II: 7.— Nws, 7,15
Ray Ventura, 8.Nws, 8.18 Mor
genklanken, 9.30 Waterstanden,
9.35 Calvet Kwartet, 10.Morgen
wijding, 10.20 The Masqueraders,
10.30 Voor de vrouw. 10.45 De Re
genboog, 11.20 Liederen 11.40 Top
punt, 12.— Orkest-muziek, 12 30
Weerpraatje, 12.33 Voor het platte
land, 12.38 De Troubadours, 13.—
Nws, 13.15 Kalender, 13.20 Orkest
van Stan Kenton., 14Kamermu
ziek, 14.30 Voor de jonge moeder,
14.45 Carmen, 15,40 De bron van
Almazar, 16.30 Miller Sextet, 17.—
Luisterspel voor kinderen, 17.15
De school is uit, 17.30 Orgelspel,
ML— Nws, 18.15 Fianoduo, 18.30
The Ramblers. k
