Twintig jaar geleden ging Nobile
naar
de
Noordpool
Vreemde dingen in Paddelveen
Na de strijd
düipsrfljM in sm sboA js.
De tragische tocht van de Italia
Korfbal
Het Zuiden tegen
Deto
Hoe staat het met de rechtspositie
van de zeeman?
EENVOUD
V oet balprogramma
KRUISWOORDRAADSELT U MEE?
RAADSELTJES
UVV-RFC
TWAALF ZWEEDSE TEKENAARS
-door
Zaterdag 24 April 1948
A/[ EDlO April was 'liet
twintig jaar geleden,
dat de Italiaanse luchtvaart-
deskundige Umberto Nobile
met zeventien anderen in
het luchtschip ..Italia" de
reis naar de Noordpool aan
vaardde. Nobile was des
tijds een gevierd jpan. Ge
durende de eerste wereld
oorlog had hij buitengewoon
belangrïjkwerk gedaan voor
de Geallieerden. Zijn aero-
nautische prestaties lever
den hem een markiezentitel.
een generaalschap en een
professoraat aan de Tech
nische Hogeschool te Na
pels op.
De ..Italia" vertrok in alle stilte
uit Milaan. Reeds het begin van
de tacht was niet voorspoedig. De
eerste landing zou uitgevoerd
worden bij Stolp m Porameren.,
maar door tegenwind en regen
werd eerst na dertig uren de
plaats van bestemming bereikt.
Bovendien liep het luchtschip bij
de daling schade op. Daar de re
paratie enige tijd vergde, bracht
Nobile 26 April een bezoek aan
Voa Hindenburg in Berlijn. Begin
Mei kon de reis naar het Hoge
Noorden worden voortgezet Het
"weer was boven Zweden ideaal en
de beroemde pool onderzoeker
Amundsen zond telegrafisch, zijn
beste wensen
De expeditie had een drieledig
doel: een tocht naar Nicolaas II-
land en de pool zelf, en om te on
derzoeken, of het mysterieuze
Crockeriand al of met bestond.
Vrijdagmorgen 4 Mei werd het
anker uitgeworpen bij Vadso aan
de Varan gerij ord. Door het slechte
weer kon de vlucht eerst Zater
dagavond worden voortgezet en na
eerst in oostelijke richting gevlo
gen te zyn, werd rrot gunstige
westenwind Spitsbergen bereikt.
Na veel moeite kon de „Italia" in
de speciale hanga» geborgen wor
den. Tot tweemaal toe werd een
tocht ondernomen in de richting
van Nicolaas II-landT of zoals de
tegenwoordige naam luidt: Lenin-
lar.d, "maar beide keren moest de
„Italia" halverwegen terugkeren»
naar Spitsbergen, ""wee dagen
sneeuwde het onafgebroken en
daar de „hangar", geen dak had,
dreigde het gevaar, dat schuil
plaats en ballon het zou begeven.
De „Italia" hield zich echter kra
nig en de 23ste Mei begon de gro
te reis naar de Pool.
De catastrophe
Er werd voor bijna 7000 kilo aan
benzine en ee noodvoorraad
voedsel voor drie maanden meege-
nomen Twintig minuten na mid
dernacht bereikte men de Noord
pool. Nobile wierp het houten
kruis, dat de Paus meegegeven
had, en de Italiaanse driekleur uit.
Er stond een straffe wind en daar
door was een landing niet moge-
U)k. De meteorologen verrichtten
hun opm^tmgen en daarna wendde
het luchtschip de steven paar
Spitsbergen terug. Er kwam een
dikke mist opzetten en na enige
uren weigerde plotseling het hoog
teroer en helde de „Italia" plotse
ling sterk voorover. Nobile hield
echter het hoofd koel en liet on
middellijk de motoren stil zetten.
Het luchtschip bleef nu zweven,
maar eensklaps werd een sissend
geluid vernomen: het gas ontsnap
te. De „Italia" akte ineens ra
zend snel en voor iemand zich h~1
kunnen bewegen, sloeg de gondel
met een verschnkkslijke klap op
bet ijs. Een aantal inzittenden, on
der wie Nobile, werd 't ijs opge-
slingerd en het laatste wat Nobile
zag. die een arm en een been ge
broken had, waren de flarden van
de ..Italia", die achter de nevels
verdwenen. Dat was 25 Mei half
elf.
Wonder boven wonder waren de
luchtschipbreukelineen in het be
zit van de radio. Het ijs, waarop
zij zich bevonden, dreef met vrjj
grote snelheid in Z.O.-nchting. Al
en toe werd een beer geschoten,
wat een welkome afwisseling bete
kende na pemmikansoep en choco
lade. Drie mannen, die de hache
lijke situatie niet langer werke
loos konden aanzien, gingen op
weg om de kust te bereiken.
Op 6 Jtini kwam het bericht, "dat
een jonge Rus in Archangel hun
seinen had opgevangen en doorge
geven aan zijn regering.
Twee weken later wierp bet Ita
liaanse vliegtuig „Maddalena"
voedsel en kleren af en 1 spoedig
daarop nam de Zweedse vlieger
De Italia voor de vaart over dc
Noordpool. In de inzet een foto van
Nobilc, de leider van dc tocht-
Naar aanleiding van hefc feit. dat
de Nederlandse regering nipt voor
nemens is wetsvoorstellen, betref
fende het aan zeevarenden te ver
lenen verlof met behoud van gage
en de arbeidsduur, minimum gagv
en bemannïngssterkte aan boord
van koopvaardijschepen als vastge
steld op de conferentie te Seattle in
3048 b£j de Tweede Kamer in te
dienen heeft de centrale van kap^
teins en officieren ter koovaardü
In haar te Amsterdam en Rotter
dam gehouden laarvergaderingen
een resolutie aangenomen, waarin
daartegen wordt geprotesteerd
Ken stelt met verontwaardiging
„Wilt u het eenvoudige voor lief
nemen?" vraagt de gastvrouw en
Zij zet u een maaltijd voor, die in
dit tijdperk van distributieraaatre-
gelen en bonnen-zorgen wel bij
zonder en zeker niet „"eenvoudig"
mag heten.
„Dat doe je eenvoudig zb," zegt
de deskundige tegen zijn aandach
tig luisterende toehoorder en dan
volgt een uitzetting, die voor inge
wijden glashelder moet wezen maar
voor de beginneling allesbehalve
eenvoudig is.
De „eenvoudige japon" is onge
twijfeld de mooiste en meestal
mevrouw en mijnheer merken het
telkens weer de duurste.
Terwijl het spreekwoord ons
voorhoudt dat „eenvoud kenmerk
van het ware" is, lijkt het er veel
op, dat wij dat ware zijn kwijtge
raakt "Wij hebben het er wel over,
maar wij zijn niet meer eenvoudig.
Als u 's avonds, het moede lijf on
der de dekens bergt, weet u niet
eens meer hoeveel schakelaars, con
tacten, signalen, automatismen u
die dag gebruikt hebt; weet u bij
heel uw drukke bezighéid, mis
schien éven, in dat kort moment
voor het inslapen, dat u die dag 4e
eenvoud van het leven niet hebt ge
vonden. En dat is verdrietig. Het
kan zo verdrietig worden, dat het
inslapen uitblijft en het tobben be
gint Want wij mensen nemen de
eeDVoud dan toch maar zo voor lief,
dat wij er niet buiten kunnen.
Want wij kunnen niet buiten het
ware. Zodra u ontdekt hebt dat het
daarom begonnen is, ook in uw
eigen leven, dan is geen prijs u te
hoog om die eenvoud te vinden, die
Jezus aldus onder woorden brengt;
,XXw hart worde niet ontrust;
vertrouwt op God en vertrouwt
ook op mij." Johannes ld I.
Wij kunnen dit gemakkelijk in
gewikkeld maken; wij mogen het
gelukkig ook eenvoudig zo doen.
Oberman.
vast dat. ondanks alle gedurende
de oorlog o.m. ook door de Ne
derlandse regerins te Londen
afgelegde beloften met betrekking
tot het tegemoetkomen aan door
de internationale gemeenschap der
zeevarenden opgestelde verlangen"-
nopens regeling hunner sociale po
sitie na de oorloz, thans een her
haling van wat na 1936 geschiedde
(t.w. eveneens een niet nakomen
van een Internationale afspraak)
dreigt plaats te vinden.
Men wijst voorts de door de Ne
derlandse regering in deze aange
voerde argumenten hoofdzakelijk
neerkomende op de overweging,
dat het Nederlandse koopvaardfj-
bedrrjf Internationaal in staat moet
zijn en btffvezi tot concurrentie op
de vrachtenmarkt, als eenzijdig en
zeker niet bevestigd door de prac-
tijk van de ontwikkeling -van het
bedrijf de omstandigheden,
waaronder, deze zich voltrok, daar
bij in aanmerking nemende met
de meeste beslistheid van de hand»
Lundborg Nobile mee. De Russï-
sche ysbreker „Krassin" leverde
een prachtige prestatie, door zich
door het ijs te worstelen en alle
schipbreukelingen te redden.
In Italië viel het dappere groep
je een over wel digende ontvangst
ten deel. De „Italia" zelf met zes
overige mannen aan boord, is ech
ter nooit teruggevonden
Om het kampioenschap van Ne
derland: BWEDO; Haarlem-
Go Ahead; HeerenveeaPSV\
PromotieDegradatie: district
XL: 2e ki. Excelsior—Emma; 3e kl.
Vlos-HBC; OnaLeerdam; BEC
VCS; EBOHBMT; 4e kl. Poor-
tugaal—-Moordrecht; Naaldwijk
Lekkerkerk; TonegidoDLndua,
Om de beker; Hermes—Xerxes;
Overmaas—DCV: NeptunusSpar
ta; Fort unaVFC; CoalCVV;
VDL—St. Lodewjjk; Wit-Rood
Hosk van Holland; DCLHl ON;
TransvaliaFlakkee; Oud Beyer-
landSt. Hooger; DHS—S&turnus
FlorissantFSV Pretoria; SMV
Helïevoetsluis; NHSde Musschen;'
OW-VOC; Het Noorden—HiHe-
gersberg; DRHBarendrecht; St.
Volharden—HOV (terrein HOV)
Leonidas—Hermandad; CKC—DZ
B; Sunrise;EDS: SchiedamSFC;
DRZUrsus; Spartaan '20DJ.
Nog in de maand April, onge
woon vroeg, kan de competitielei
der zijn taak als beëindigd beschou
wen. Nagenoeg alle wedstrijden zijn
achter de rug en alleen de atryd
om het landskampioenschap vraagt
'cj nog de aandacht. A.s. Zondag ko-
map. Deto uit Eindhoven en t Het
Zuiden tegen elkaar binnen de lij
nen. Voor de oorlog was het zo, dat
de partijen tegen de kampioenen uit
de provincie practisch niet meetel
den, maar thans moet met deze wel
degelijk rekening gehouden worden
en zeker door de titelhouders uit
Zuid-Holland. Het spel in ons rayon
is wat gedaald en al is er weer een
styging te constateren, het blijft
toch nog beduidend zwakker dan
dat van de Noord-Hollandse verte
genwoordiger. Het is dan ook zo,
dat de Rotterdammers hun uitstap
je naar Eindhoven serieus moeten
nemen en, er van een gemakkelijke
overwinning geen sprake zal zrjn.
Het is zelfs de vraag af Het Zuiden
tegen het enthousiaste Deto, opge
wassen zal zyn. Dat wil niet zeg
gen. dat de Zuidelijke kampioen be
ter speelt, maar wel, dat deze zich
met meer vuur in de strijd zal wer
pen en kost wat het kast een goed
resultaat wil boeken. Kunnen de
_vntfovriarnrners tegen dit geestdrif-
11 tig spel hun nuchter technisch kun-
I nen plaatsen en laten ze zich niet
uit hun eigen spel drukken, dan
moet het hun mogelijk zijn een be-
hoorlyke overwinning te boeken.
En dat ze dat kunnen toonden ze
tegfen Dee tos, dat zeker sterker
speelt dan Deto, Opgepast dup.
oranjekragen.
Te Amsterdam wordt op 't Blauw
wit veld een wedstrijd gespeeld
tussen liet Amsterdams twaalftal
en een ploeg van de rest van het
Wesuen. Die rest telt verscheidene
dames en heren, die voor het Ne
derlands twaalftal in aanmerking
komen en enkelen, die 't vorig jaar
een minder goede indruk achter
lieten. We mogen dus een vinnige
partn tegemoet zien, want ieder zal
trachten, de Nederlandse-Twaalftal
commissie het bgste te tonen. Na
afloop zal het twaalftal warden sa
mengesteld, dat op 9 Mei te. Ant
werpen tegen België zal uitkomen.
Hefc programma
Kon. Ned. Korfbalbond
Kampioenschap van Nederland:
Eindhoven: DetoHet Zuiden.
Zilveren Korf: Ons Eibernest
Gymnasiasten. Gymnasiasten 2
OS CR. Ons Eibernest 2HKV, Ro
zenburgDKC.
Zilveren Bal: Gymnasiasten 4
DKC 2, AlgemeneReady 3, Poor
tegaalOns Eibernest 3. Die Ha-
gheFluks. UnicumGymnasias
ten 3, HKV—OSCR 2, Hou Stand—
Velox 2, Olympiaan—Rozenburg 2,
Spangen 2Regenboog, Schiedam
Raven, ActiefWion.
Deze week weer eens een kruis-
woordpuzzle, waarvan het „recept"
bekend is. De omschrijvingen luiden:
Horizontaal: Eiland; 5 Eniger
mate 30 Haait adem; 12 Getij; 14
Muntstuk (Zweden); 15 Klasse; 18
Sein; 19 Walnoot; 20 Muziekinstru
ment; 21 Niet natte; 23 Deel van de
dag; 25 Pa; 27 Zwakke; 28 Euro
peaan; 29 Domoren; ,31 Bergketen;
32 Stuk goed; 33 Schept men mee
op; 34 Schijnsel; 35 Nauwe; 36 He
vige; 37 Verwaande; 42 Qmgebrach-
ten; 50 Kwaliteit verbeteren; 51 Zit
achtef een loket; 52 Voldaan; 53
Brengend; 54 Vocht Don Quichette
tegen; 55 Zijn militairen gelegerd;
56 Ondoordacht; 57 Titelprentjes; 58
Dwingen.
Verticaal: 1 Tuingereedschap; 2
Opperwezen; 3 Ellendig; 4 Geweven-
stof; 5 Rivier; 6 Opening; 7 Hemel
lichaam; 8 Klap; 9 Krachtige; 10 Be
roemd voetballer (Uruguay); II Keu
ren; 13 Gelastend; 24 Bolleboos; 15
Staat vee in; 15 Is vergif: 17 Hopen;
22 Bestelling; 24 Stapel hooi; 26
Pakt men iets in; 30 Dier; 38 Goed
bedoeld; 39 Vertrouwen; 40 Verzin
ken; 41 Snoep eten; 43 Evenachts-
lijn; 44 Vraagbakens; 45 Nooddruft;
46 Eerzucht; 47 Bezoekt universiteit;
48 Maakte vast; 49 Verliezen.
Van dit raadsel worden geen op
lossing ingewacht.
De oplossing van ons raadsel van
10 April is als volgt: 1 vergadering, 2
ringsteken, 3 kentering, 4 ring
baard, 5 baard vis, 6 visserij, 7 rijweg,
8 wegwerker, 9 kermis, 10 misselijk,
11 lijkwade, 12 December, 13 Berlijn,
14 lijntrekken.
OM ZES UUR 's morgens be
gon het. Er was nog nie
mand op straat in het stadje Pad
delveen. Alleen de koster ging
slaperig over de keien, want hij
moest in de kerk zbn en alle sto
ven klaar zetten. En juist op de
hoek van de markt en de Kerk
straat wreef hij zijn ogen uit,
want wat Hij dé ér zag!
Daar liep een poes. Nu was dat
op zichzelf niet zo iets bijzonders
maar deze poes liep rechtop,
rechtop, zachtjes voor zich uit te
zingen.
De kcoter was niet voor een
kleintje vervaard, maar dit vond
hy toch wel heel vreemd. Of zou
ik nog dromen, dacht hij verward.
Hij keek de poes
na, tot ze om de
hoek van de Kerk
straat was ver
dwenen en ging
weer hoofdschud
dend verder. Toen
hij bijna bij de
kerk was kwam
hij timmerman
Bloosjes tegen, die
met zijn armen
zwaaide en riep:
„O, meneer de
koster, het .is zo
erg!" „Wat is
erg?" zei de kos
ter. „Er loopt zo'n
raar beest over de
markt," zei tim
merman Bloosjes,
„zó'n raar beest,
een beest, dat he
lemaal niet be
staat." „Kom, kom,
Bloosjes," zei de
koster, „nou geen
gekheid, is het
soms gewoon een poes op zijn ach
terpoten?" Maar het was geen
pbes. Toen hij een eindje met de
timmerman mee opliep zag hij" het
beest ook. Het was heus een erg
raar beest. Het was groen met
oranje vlekken. Zo groot als een
schaap. Het had de kop van een
ooievaar en een staart met ribbel
tjes en dat was nog niet het gek
ste maar het had drie poten aan
de onderkant en drie op zijn rug
en zo nu en dan draaide Het beest
zich om en liep een poosje onder
steboven voor de verandering. Hij
gaf eep vreemd geluid af en toen
Bloosjes en de koster dichterbij
kwamen hoorden ze het beest
duidelijk zeggen: „Appeltjes."
„Appeltjes," zei de koster, „wat
zou hij daarmee bedoelen?" Maar
timmerman Bloosjes gaf een gil
en belde bij de dominee aan.
„Onzin," zei de dominee, die na
een paar minuten in een wit
nachthemd naar beneden kwam.
„Een groen beest met een ribbel-
tj ess taart en poten aan de boven
kant. Een beest, dat appeltjes
zegt? Jullie dromen."
„Kijkt U dan zelf," zei de kos
ter, „daar loopt het nog." De do
minee zette zijn bril op en jfag
nog juist iets groens om de hoek
verdwijnen maar even later wer
den zijn.ogen rond van verbazing.
„De m-m-m-m-muziektent," zei
hij, en wees voor zich uit De bei
de anderen, keken ook en goeie
grutten! de muziektent op de
markt stond te dansen, en nu
hoorden ze ook heel duidelijk dat
er vanzelf muziek uit kwam.
„Ferme jongens, stoere knapen"
werd er gespeeld en de tent dans
te op de maat, helemaal vanzelf.
De dominee keek heel beduusd en
zei nog zwakjes: „wij slapen al
lemaal, wij zijn niet wakker."
Maar op dat moment kwam
buurvrouw Hartsuiker aanlopen,
met blote voeten over de keien en
riep huilend: „Mijn kippen heb
ben hoedjes op."
„Dat zal wel," zei timmerman
Bloosjes, „ik geloof het nu alle
maal direct," en ze gingen kijken
naar de kippen van buurvrouw
Hartsuiker en die hadden niet al
leen allemaal hoedjes op, (rood
geruit met lintjes) maar- ook ge
breid wollen broekjes aan, dat
had de goede vrouw nog niet eens
zo gauw gezien.
Het werd nu toch wel wat al te
gek. „Otize stad is behekst," riep
de koster, maar de dominee zei:
.och, kom, wat een ouderwets
woord dat bestaat niet, we dro-
nen allemaal nog een beetje."
Maar toen er uit de grote Vlier
straat opeens een hele rij dames-
corsetten aankwam, helemaal
vanzelf, zonder dames erin, werd
het zelfs de dominee te bar. „Naar
de burgemeester," zei hij. Na
langdurig bellen kwam de burge-
meestfr beneden. Hij wilde eerst
niets geloven, maar hij werd al
gauw overtuigd dat er iets mis
was, omdat zijn-eigen hond naar
hem toe kwam en zei: „Baas geef
me nou nog één zo'n been, je weet
wel," met een duidelijke stem.
Inmiddels was de markt van
Paddelveen volgestroomd met
mensen, die allemaal wel iets
raars hadden gezien.
„Mannen, burgers van onze
goede stad," zei de burgemeester
luid. „Heel Paddelveen is beto
verd. Wie van ons heeft kwaad
aardige tovermachten, die steke
zijn vinger op."
Niemand stak zijn vinger op,
maar de slager prevelde zachtjes:
„Japik".
Nu was Japik een oude man,
die in een klein huisje woonde,
vlak buiten de stad. Hij was heel
wys en iedereen wist dat hij tove
ren kon, maar zou die goeie ouwe
Japik groene griezelbeesten, tove
ren en kippenhoedjes en wande
lende damescorsetten? „Néé,"
Twee lepeltjes in een doosje
die lagen daar zoet cn stil
ze lagen daar al een poosje
de hete maand April.
Ze lagen daar maar te praten
met een heel verdrietig gezicht
ze voelden zich zo verlaten
het doosje bleef altijd dicht.
Wie wil er met ons roeren
in koffie of in thee
of 't kindje pap met ons voeren
zo nepen ze alle twee
En kwam er (oen iemand? fa zeker
en toen, toen mochten ze elk
Roeren in een Beker
met chocolademelk!
1) Niemand raapt het voor je
op als je het verliest, en als je
het verloren hebt val je om. Ra,
ra wat is dat?
2) Kun je het getal 100 met
zes negens opschrijven?
Eerst goed nadenken. Weet je
het niet? Draai dan de krant maar
om, dan kan je het antwoord
hieronder lezen.
*w/bb66 (Z UrpiMuoAS ap (x
zeiden ze allemaal, „dat doet Ja
pik niet."
„We zullen het hem toch gaan
vragen," zei de burgemeester en
daar ging het in optocht naar het
huis van Japik.
Toen ze daar aankwamen, zat
Japik op zijn knieën voor de lin
nenkast; de tranen liepen over
zijn oude wangen en om hem
heen lagen stapels hemden en
sokken.
„Weg," zei hij, „gestolen!"
„Wat is weg, Japik," zei de bur
gemeester.
„Mijn toverstaf," zei Japik, „ik
had hem nog van mijn grootmoe
der, hij lag hier in de kast, tus
sen mijn flanelletjes en nu is ie
weg."
„Aha," zet de dominee en ieder
een zei het hem na.
Toen was dus de grote vraag:
Wie zou dc toverstaf hebben ge
stolen en alle mensen gingen zoe
ken in de stad Paddelveen naar
de schurk die de toverstaf had
weggenomen en er op deze schan
delijke manier mee had getoverd
Maar hoe ze ook zochten, ze von
den niemand en ondertussen ging
het maar door de hele dag: Zin
gende muizen en pratende koeien
en op het marktplein groeide in
een paar uur een pereboom met
kleine theepotjes inplaats vair
peren.
De mensen raakten er al een
beetje aan gewend en iedereen
was bijna vrolijk. Behalve de
vrouw van de onderwijzer. Die
trok zich van alle vreemde dih-
gen niets aan en riep maar steeds:
„Heeft iemand mijn Rudolfje ook
gezien? Heeft iemand mijn Ru
dolfje ook gezien?"
Niemand had Rudolfje gezien,
maar in de loop van de middag
werd hij gevonden. Hij lag ergens
in een schuur te slapen in het
stroo en had om zich heen wel
zevenhonderd pepermuntstokken
en zeshonderd noga-blokken, ver
der allerlei speelgoed: spoortrei
nen en boten en een kanjer van
een voetbal.
In zijn hand hield hij de tover
staf van Japik geklemd.
Toen Rudolfje wakker werd
gemaakt door de burgemeester,
schrok hij erg erf zei meteen met
een heel klein stemmetje: „Ja, ik
heb het gedaan en ik zal het nooit
weer doen."
Toen vertelde hij hoe hij de to
verstaf had weggenomen en was
gaan toveren. Eerst prettige din
gen voor zichzelf en toen wist hij
niets meer te bedenken en was
maar zo'n beetje in het wildeweg
gaan toveren uit verveling.
Toen was het raadsel opgelost.
Rudolfje kreeg gen groot pak
slaag van de dominee zelf en
xmocht maar één pepermuntstok
houden én de voetbal.
Japik kreeg zijn toverstaf terug.
Die ligt nu weer tussen zijn fla-
nelletjes en hij gebruikt hem al
leen" in noodgevallen, als er bij-
voorbeeld een dame heel heel erg
ziek is en beter gemaakt moet
worden.
Alleen het rare beest, dat ap
peltjes zegt loopt nog steeds rond.
Als je het soms mocht tegenko
men, schrik dari niet. Je weet im
mers nu, waar het vandaan komt.
RFC stelt ook ditmaal zijn aan
hangers weer in staat zijn voor
Zondag voor de promotie- en de
gradatie-competitie le en 2e klas
vastgestelde wedstrijd te Utrecht
tegen UW bij te wonen door het
charteren van een extra trein, die
om 12 uur van het station Maas zal
vertrekken.
De eremedaille in zilver, verbon
den aan de orde van Oranje Nas
sau is verleend aan de heer C. J.
Stamkot, werkzaam bij de N.V.
Cacao- en Chocoladefabrieken A.
Driessen te Rotterdam.
De diepste indruk die een be
zoek aan de tentoonstelling vati de
Zweedse Kunstenaarsgroep „12
Tecknare" in -de Rotterdamse
Kunstkring bij de meesten achter
laat, is wel bewondering voor het
raffinement en de volmaakte tech
niek bij het overgrote deel der in
zendingen.
Het werk van Sfcig Borglind
(Flora Suecica!), van Björn "Jon-
son, wiens tekeningen wel „ge
sponsd" lijken, van Hans Norsbo,
van wie men een gevoelig portret
„Dichter" kan bewonderen, en van
Denuitslag van de verkiezingen
in Italië is van grote interna
tionale betekenis. Niet enkel recht
streeks, doordat het gevaar van
een Italiaans „Tsjechoslowatóje"
door de duidelijkheid der cijfer3,
gevoegd bij de ligging van het land
en de vastberadenheid van het
verweer der democratische groe
pen is afgewend. Ook indirect kan
deze gebeurtenis belangrijke gevol
gen hebben. Dit echter hangt nog
af van het realiteitsbesef van de
machthebbers te Moskou. Wat wij
als feiten,, of als logica beschou
wen, behoeft het voor hen nog niet
te zijn. Wy zien het in De Waar
heid. Zij kondigt aan dat de tegen
standers van „Trouw tot Parool"
nu wel weer zo perfide zullen zijn,
het grote succes der commurfisten
in Italië niet te erkennen. Toch
weet het blad zeer wel de cijfers.
Maar met „dialectische" kunst
greepjes, door zekere, minder be
langrijke en weinig talrijke distric
ten naar voren te halen, door de
aandacht te vestigen op zorgvuldig
bijeengezochte en betrekkelijk
kleine maar in haaf kraam passen
de cijfers van stemverdeling, tracht
zij haar publiek een overwinning
van het Volksfront te suggereren,
ofschoon zij de, voor het Volks
front fnuikende getallen niet ver
zwijgt. 'Zij rekent op deze sugges
tie, tegenover het critisch statis
tisch begrip van zyn lezers. Dat
het Volksfront zeer sterk in alge
meen percentage achteruitgegaan
is, dat vele der grootste en van
ouds als communistisch te boek
staande industriële centra het
Volksfront op verrassende wijze m
de steek heben gelaten daarvan
wordt zorgvuldig de aandacht af
geleid.
Dit schrijf ik niet bij wijze van
polemiek tegen De Waarheid, maar
als voorbeeld hoe de dingen er in
communistische ogen uitzien. Het
gevaar is zeer reëel dat de commu
nistische schrijvers van dergelijk
betoog zelf evenzeer de dupe wor
den van hun verdraaiingskunst als
hun lezers. En zo kan het ook te
Moskou zijn. De wereld en de ge
beurtenissen en verhoudingen in
de wereld, zien er, in de ogen van
de lieden in het Kremlin, voor ons
onbegrijpelijk verdraaid uit. In het
bijzonder als het Amerika betreft
Wanneer er echter nog realisme
mogelijk is te Moskou, dan ziet
men ook daar de uitslag in Italië als
een fnuikende nederlaag, zo beslis
send voor het regime in Europa als
de historische veldslagen, die de
Hunnen op hun weg naar het Wes
ten en de Moren op hun weg naar
het Noorden hebben gestuit. De
betekenis van dergelijke beslissin
gen wordt gewoonlijk eerst veel
later duidelijk. Maar meer dan.
vroeger overzien wij de wereld en
haar mogelijkheden.
Zolang er voor Moskou goede
kans scheen te bestaan zeker in
de ogen van Moskou zelf! Italië
als satelliet binnen zijn machts
sfeer te krijgen, kon het er ook op
hopen, op rekenen misschien,
West-Europa te veroveren. De ne
derlaag in Italië echter vernietigt
die kans vrijwel. -De positie der
communisten in Frankrijk wordt
er nog weer door verzwakt. Accep
teert Moskou de feiten, zoals eens
Lenin en later Stalin het hoofd ge
bogen hebben voor onmogelijkhe
den, dan zou een practischer poli
tiek het gevolg ervan kunnen zijn.
De vooruitzichten van de wereld
revolutie zouden dan, voor gerui
me tijd, als te gering moeten er
kend worden om er tastbare, en
onmiddellijk verkrijgbare voorde
len voor het dagelijks bestaan van.
het Russische volk, om te ver
smaden. Dé westelijke mogendhe
den, die in de laatste weken be
gonnen zijn zich beter dan ooit te
voren tegen gevaar uit het Oosten
te organiseren, hebben een grote
zorg te minder wat, ook in Russi
sche ogen, hun positie versterkt.
Zal Stalin nu niet bedenkelijker
Dr. M. v. Blankenstein
dan te voren gestemd - raken te
genover het krakeelbeeld van het
Politbureau?
HET totalitaire Oosten heeft een
slag verloren die misschien
beslissend is. Men houde zich dit
misschien zeer voor ogen. De ooste
lijke tegenstander moet, als hij nog
enig werkelijkheidsbesef bezit, er
door ontmoedigd zijn, de hulp aan
Italië zal door het Westen met te
meer grifheid worden verleend.
Toch is dit alles nog maar een
begin. Het kan zich ten goede maar
ook ten kwade ontwikkelen. Eén
algemene opmerking moet, bij de
beoordeeling op de voorgrond
staan. De democratie wint steeds
veldslagen^ nooit- oorlogen. Zij kan
-de vijand niet vervolgen en ver
nietigen. In Italië kan men mi, met
te meer kracht, de vrijpostigheden
en de spijtige of kwaadwillige sa
botage der communisten onder
drukken. Men kan er echter nipt
het Volksfront, voorzover het zijn
strijd op legale wijze voert, verbie
den. Beroofde men 30 pet. der kie
zers in het land van hun stemrecht,
dan was men weer in een toestand
verzeild geraakt, die vooral in Ita
lië gevaarlijk zijn zou en veel op
het tijdperk van Mussolini zou
gaan lijken. Het is goed dat de Chr,
Democraten niet een volstrekte
meerderheid hebben veroverd,
maar afhankelijk blijven van sa
menwerking, die zij niet bij de ele
menten van uiterst rechts kunnen
zoeken. Daardoor is het minder
mogelijk dat fanatiek-reactionoai-
re elementen, die de partij zeker
herbergt, al te grote macht daarin
krijgen.
Maar als Italië zich als demo
cratisch land handhaaft, dan kun
nen de communisten en hun bond
genoten vol moed. een politiek en
constitutioneel correcte strijd om
de macht voortzetten. De belissen-
de strijd tegen -hun. opdringen zal
steeds weer moeten worden ver
nieuwd.
Want dit is het grote voordeel
der communisten: Winnen zij, dan
is het uit met de anderen. Men ziet
het in alle satellietstaten. En Tsje
choslowakije leert ons hoe weinig
zij daarvoor, zelfs in democra
tisch land nodig hebben. Winnen
zij de slag, dan winnen zij de oor
log. Dan vernietigen zij meedogen- -
loos de tegenstander. Deze krijgt
nooit meer een kans. Het wezen
van de democratie is, dat een min
derheid er altijd de vrijheid be
houdt ernaar te streven een meer
derheid te worden. Het wezen van
de dictatuur is, dit te beletten.
Dit gevaar voor de democratie is-
tegeljjk een van haar bronnen van
kracht. Zij wordt erdoor gedwon
gen zich steeds weer te vernieu
wen. Als De Gasperie niet de ge
vaarlijke en verwerpelijke weg be
treedt, op totalitaire wijze de te
genstander onschadelijk te maken,
staat slechts de andere weg voor
hem open: Door een goed sociaal
beleid de argumenten van de aan
vallers te ondervangen. Zal dat ge
schieden? Wij weten niet of de
krachten uit het Westen, die hem
en de zijnen zoveel steun hebben
verleend, voldoende invloed kun
nen uitoefenen om te beletten dat
de reactionnaire totalitaire stro-
•mingen. .welke in Italië nDg zeer
.krachtig loven, te veel macht krij
gen over zijn beleid. Griekenland,
China en Palestina zijn geen be
moedigende voorbeelden.
HET IS GOED dat de uitslag
der verkiezingen overduidelijk
is. Hadden de communisten niet
zoveel verloren, en hadden de ka
tholieken niet zoveel gewonnen,
dan had een toestand kunnen ont
staan waarbij' het Volksfront, of
schoon verzwakt, toch nog de
sterkste partij ware gebleven. Vol
gens een eigen uitlegging van de
Italiaanse constitutie had het aan
spraak gemaakt op de eerste gooi
naar het premierschap. Voor korte
tijd had het dan de macht in han
den gekregen, en het zou die peri
ode, hebben gebruikt, geljj'k dat pas
weer in Tsjechoslowakije is ge
schied; tot bezetting van de beslis
sende overheidsorganen met aan
hangers. Daarvoor bestaat nu zelfs
geen formeel argument. Nu zal het
Volksfront aandeel in de regering
vragen. Tevergeefs, want sedert
Praag is de parlementaire demo
cratie zich bewust geworden, dat
zij niet transigeren kan met baar
methoden. Praag en de gemeente
raad van Amsterdam zijn leerzame
voorbeelden.
Nu is het afwachten hoe de Ita
liaanse communisten alsnog zullen
proberen zich op hun wijze te doen
gelden. Zij kunnen slechts kwaad
stichten daarmede, voor het lana
en zich zelf. Zal Toglïattï niet
schrander genoeg zijn dat te besef
fen?
Knut V. Petterson (zijn potlood
tekening Stranddiste! is een gravu
re gelijk!) zou men kunnen samen
vatten onder de titel „De triomf
van het potlood".
Men moet al critischer toezien
'om te constateren, dat dit niet al
tijd een triomf van het scheppend
genie is, daar de „overcultuur" van
de vorm de geest wel eens in. de
verdrukking brengt.
Voor velen zal daarom na een
reeks van de me est-verfijnde te
kenkunstwerken de persoonlijke
en niet om by val vragende houts
kool- of pentekening van Bengt
fCristenson, de jongste der expo
santen, een verrassing zijn. Hij
prikkelt onze belangstelling weer
door ons tedwingen een geheel
andere wereld, de verbeeldingswe
reld van de kunstenaar binnen te
gaan'.
Ook de spontane, meer impres-
sionnistische tekentrant van Uno
Stallarholm (Fornuis) kan het ver
moeide oog verkwikken, terwijl de
pentekeningen vooral van Georg
Lagerstedt in forse lijnen het
krachtig leven in het hoge Noorden
weergeven (Houtvlotten).
Enige knappe Illustratoren tonen
hun werk: B er til Bull-Hedlund
geestige illustraties voor Anatole
France en Gustave Flaubert; Ha-
rald Sallberg sierlijke en gaaf ge
componeerde vogelprentjes en Stig
Asberg kleine weinig persoonlijke
pentekeningen voor Thoreau's
„Walden" en de „Schemerings
sprookjes" van Sandren.
Minder opvallend zijn de
„lege" portretten van Reinheid
Holtermann („Fina" het best ge
slaagd) en de eenvoudige tekenin
gen van Roland Svensson.
Taal eh stijl van de catalogus
zijn, helaas, niet in orde.
Vliegfeesten op Ypeiiburg
Ter opening van het seizoen wor
den op het vliegveld Ypenburg op
Zaterdagmiddag 5 Mei en Zondag
middag 6 Mei, vliegfeesten georga
niseerd. Een uitgebreid en interes
sant programma werd hiervoor ga-
mengesteid. Het vermeldt o.m.
zweefvliegen, stuntvliegen, para
chute-springen, escadrille-vliegen
en een aardige ballonwedstrijd
voor de jeugd. Kaarten voor dit
Ypenburgse vliegfeest zijn ver
krijgbaar aan het kantoor van het
Rotterdamsch Parool, Schiedamse
Singel 42.
