IÏ1ET EEflf
M EEn HOEKJE
m
1888 - ADRIAAN ROLAND HOLST-1948
Ter afwisseling een casacjue
tfcki&h hui huid
Met schade en schande wordt
de hengelaar wijs
SPOOR IN DE SNEEUW
U n men
.-'"«-"fas'
Chefariiie4
FILM VAR! A
■4
m;-:.
life
Tovenaar op de weemoedig-klinkende
aceoorden van de dichterslier
Eén uit de groep der
neo-classicisten
Het Yoetbalprogramma
RAADSELTJE
Er zijn altijd dagen, Bat de vis
niet wil bijten
T
Zaterdag 22 Mei 1943
7"
in' doch vooral n«5, de vorige wereldoorlog werd ftet aan attt kanten
rrteri- an voelbaar, dat de Nederlandse letter hinde wederom eens haar roer
jca ontwerpen, ont een nieuwe koers te volgen; het was het moment, dat de
letterkundige wereld zich bewust werd, dat de neef van Henriêttc Roland
Holst van der Schalk. de jonge Adriaan Roland Holst d-s„ half bewust half
onbewust, het roer in kanden kodden genomen m Half onbewustomdat in
iedere dichter altijd een dromer leeft, die zich geen rekenschap geeft, of de
„steen M die tij aan het rollen brengt, soms een lawine na zich kan slepen.
werk, waarvan hij weet. voelt, of
ervaart dat liet afin naam voör-
eoed vestigt; voor Adr. Raland
Holst zou dat ..Voorbti de Wegen''
worden, die schone bundel uit 1920.
De thans zestisriariee dichter was
toen twee-en-der tie en bad reeds
verscheidene publicaties achter de
rug; de teder-erotische ..Verzen"
(1911). <3e. romantische. „Belijdenis
Van de Stilte" (1913). en enkele
andere. „Voorbij de Wegen" ver
overde direct een groot bewondèr-
aarsou bliek.
Des dichters gedachten en ge
waarwordingen hadden weinig ge
meen met het gewone mensenbe
staan- lyant zijn verlangens strek
ten zich uit naar het verre metafy
sische geheim dat luist door z'n
omsluierïngen. zo onweerstaanbaar
lokt
Zo is het gegaan om niet te
ver van huis te dwalentoen In
een zeïcere Eduard Douwes Dekker
de MultatuUi van de „Max Have-
ïaar" opstond, en later, toen midden
ia de XXS-e eemvse litteraire nrui-
kenDeriode een volkomen onbeken
de Jacques Perk z'n leeuweriken-
hart leegzong in dè ..Mathüde "-cv-
clus. £p een zekere Willem Kloos
er een .Ja Memoriam" aan ging
v wilden. En zo zou het wederom
gaan. toen velen in West Euro na
naar erepressionnisme, kubisme, fu
turisme, orfisme en wat al niet
grepen, om hun inzichten en hun
gevoelens te luchten, maar te on
zent een Geerten Gossaert een M.
Nfthoff. een Herman van den Bercrh
en een. Adriaan Roland Holst de
wekroep van. het neoclassicistische
volgden, en binnen dfi banen van éen
..prachtige gematigdheid" wisten te
blilven. Hun geestelijke gesteldheid
Uitte zich in. een reactie.op de schok
die de (eerste) wereldoorlog biï hen
had teweeggebracht. Deze ion ge
dichterö-in-d^-dop (Gossaert was de
oudste) sneden zich. los van het
verleden, schiepen zich een nieuw
Wereldbeeld en vonden voor dit
nieuwe wereldbeeld een nieuwe
vorm. om zich in te uiten.
.Hun kring werd vrij groot;een
van de laats ten die versterking
bracht, was Slauerhoff: de een
schreef een „noésle pariante", de
ander werkte als een edelsmid aan
Z'n verzen, een derde beeldhouwde,
maar om nu voor de verzen van
Adriaan. Roland Holst een karakte
ristiek te noemen, is vrii moeihik;
misschien Wel kan men zeggen, dat
aatn verzen van meet. af klonken
als eén nog nooit gehoord? cello-
•5olo. wart zo uniek van timbre-en
vibrato waren zegeen van ziin
epigonen heeft hem ooit kunnen be
naderen. Niet alleen bil.; doch ook
Nijhoff. Bloem. Weruméüs Buning
en Gossaert-hebben direct, doch
zonder dat zri het wilden, in hun
apartheid, navolgers gekweekt: och
wat zal ■men ervan zeggen..imi
tation" is hog altijd de V.sdncerest
form of flattery"...,; ..naapen is
eigenlek vleierij".*
Iedere., litterator heeft altijd één
A. ROLAND HOLST,
23 Met 60 jaar
TV/TEN zegt dat nuchterheid 1 ons
kenmerkt: zoals eén/Engels-
mm- onverstoorbaar moet zijn, on
ze Zuiderburen met' de „franse
slag" te werk gaan, Spanjaarden
heet gebakerd heten, zo is een Hól
lander nuchter. Is het werkelijk
zo? - 'v
Hoe Noordelijker, hoe nuchterder
heet het. Een Fries is stugger dan
„één plezante ILümburger. En toch
herinner he me nog uit zopierbezoe-
ken aan Terschelling hoe daar aan
een. oud. gebouwtje bij de haven
hetzelfde symbool aangebracht was
als ik dezer dagen, aan een. verval
len kerkje in Limburg, nu niet in
steen, maar in gesneden hout, aan
trof.. '-T 3-\v !'-„7'
Een oog, omgeven aoor een drie-,
hoek; Geen kunstwerk van grote
waarde. Maar in vroeger dagen
maakte een man dat oog, altijd
„open voor de haven, en de oude let-,
ters van het onderschrift „Het Al
ziend Oog", brachten een opgescho
ten j ongen in uitgelaten vacantle -
stemming aan het denken over het
geheim -van God.
Op: het'Limburgse kerkje heeft
het houtsnijwerk,geen onderschrift,
alleen is de driehoek omgeven door
.zonnestralen. Het spreekt even duï-
delij k vanGods stralend geheim.
7/ Dit zijn hu uitingen van nnchtere
Nederlanders. Zeg niet dat die din
gen "gemaakt zijn. in tijden toen dé
Nkerk nog .meetelde -en,; de mensen
geloofden in God Drie-enig, die air-
les 'ziet en ons allen in het oog
.houdt.
T^ÏT is een pogen, in eerbied, om
Hem, die onzienlijk is, aan te
duiden in Zijn scheppende, redden
de en vernieuwende kracht. Want
het symbool wijst van zichzelf af
naar de Drie-enige. Op dié confron
tatie komt het aan. Het geheim dat
zich., laat kennen. Kan uw per
soonlijk leven, uw politieke leven
de toets doorstaan van de Geest.
die heilig is? Öf wordt dj gedachte
aan het Alziend Oog tot aanklacht
of obcessie, die ontweken moet
worden? Hier is geen geheimzin
nigheid, hier is alleen het nuchter
vaststellen waar een mens staat,
werkt, bemint, en thuisvaart in de
haven: binnen de kring van Gods
belangstelling.
-v Het nuchtere spreekwoord zegt:
uit het oog, uit het hart. Het geloof
zegt; in Gods oog,, in Gods hart Dat
is nuchterheid,'die u vindt in Han-
delingen .twee en verder overal
waar, 'een mens- het verwacht van
ter zake dienende voor de genera
ties van tekenwoordig".
Voor de volledigheid hier nog en
kele titels van niet-genoemde, doch
wel In deze beschouwing inbegre
pen werken: „Het elvsisch Verlan
gen". „Tussen, Vuur. en Maan",
.Shelley: een afscheid", „Voorte
kens", „Uit" Zelfbehoud", „Een Win
ter aan Zee", „Onderweg", „Ex
Tenebris Mundi", '„Helena's In
keer", „Eigen Achtergronden'', „In
Memoriam Du Perron ea Ter
Braak", en „Voor West-Europa".
Hoewel Roland Holst zich vrij
veel in het buitenland heeft bewo
gen, ook na de tweede wereldoor
log, heeft hij meestentijds zijn ten
ten opgeslagen aan de kust van
Holland aan Zee, In Bergen NH,
e.d„ plaatsen, waar het 's winters
gruwelijk eenzaam en bar kan zijn,
maar zy hebben hem jaar-in jaar-
uit weten te Inspireren.
Ad muitos annos, poëtaj
Stem uit de branding
Roland Hoist's roem 20u zich in
de loop der jaren baseren op een
kunst, die een organisch-bewegend
natuurproduct genoemd kon wor
den, en die natuur is zyn eigen
ziel, die, ver van de wereld, als bi
eenbuitenaardse sfeer bleef ver
toeven, op de grens van dood en le
ven, en die daar met droomgestal
ten verkeert. Zjjn gedachten heb
ben het ijle, vloeiende, tedere, on
stoffelijke van water en waaiende
wind, van licht, schaduw en sche
mering. De zee is hemhet - verko
ren beeld van de oneindigheid -
aan haar stranden ruist voor hem
de stem van het ttfdloze, het eeuwi
ge.
Dit mysterieuze is Roland Hoist's
element; de vergankelijkheid is
hem een geliefd-weemoedig thema;
het grote rhythme der'natuur is
zijn vertroosting; hij is als een ko
ning Arthur,..voor altoos. Lnge-
scheept op een tovervaartuig, op
zoek naar een of ander eiland der
zaligen,
Zo'n puur-dichterlijke levenshou
ding bergt het gevaar van eenzij
digheid en eentonigheid, maar Ro
land Holst, dit zelf eerder beseffend
dan zQn critici ert. z'n. bewonderaars
doorbrak dat gevaar telkens met 'de
verrassendste nuanceringen en j.ds'
lieve teerheid van kinderleven".
In „De Wilde Kim" (1925) zong
hij zön zangen „van wilde eentonig
heid" verder, en in andere boeken
toonde hij zich een. prozaïst van
formaat nl. in „Deirdre en de Zonen
van Usnach", ,De Afspraak" en
.De Dood van Murhevna'f: salo-cel-
lornuaiek zeiden wj^ïn het begin
gehele oeuvre van Roland
Holst blijven klinken, zo nu .en dan
afgewisseld door „elvsisch harp
spel05. e
Een zeer bijzonder dichterschap,
dat voor velen in z'n ogenschijnlijke
eenzijdigheid minder een „vermo
gen" dan een „fatum" is, maar
wat wil men?, niet een leder kan
Uitbundig zgn, of stralend van le
venskracht én - scheppingswoede.
Met de meestal weemoedig-klinken
de registers, waarover de Muze
hem de beschikking gaf, heeft de
dichter Adriaan Roland Holst ge
toverd; de vertaler Adr. Roland
Holst heeft er zeer verdienstelijk
werk mede geleverd (o.nt by Sha
kespeare}; en de essayist A.R.H.
bleef altijd boeiend en de moeite
waard, al begint hy weieens 'n fout
zoals byv. toen hy het genie Shel
ley kleineerde als „een niet meer
Cliarles Trenet mocht .Y.S.
niet binnen
De Franse chansonnier Charles
Trenet is by zijn aankomst op het
vliegveld te New York door immi
gratie-ambtenaren aangehouden
en onmiddellijk naar het quaran
taine-oord Ellis Island ovérge»
bracht. Daar zal beslist worden of
hij al dan niet uit de "Verenigde
Staten zal worden gezet.
Trenet, die een permanent vi
sum voor de V.S. bezit, zou bekend
hebben, dat hij verscheidene jaren
geleden in Frankrijk een boete
heeft opgelopen voor een laakbare
daad, maar tevens verklaard heb
ben dat zyn gedrag thans onberis
pelijk is.
ALLERLEI VARIATIES zijn moge
lijk bij de New Look, Zie maar hoe
deze Californische schone rok en tas
uit een stof pecvaardigde en hoé zij
met een 'soort smokingvest "haar wijd-
mouwige blouse relief verschafte. Een
duur grapje ouerigensl
Rebuilding Rotterdam
De heren J A. van 't Hoen. J.
Nieuwenhuis en :A. Stempels-voe
ren de redactie van een in hei-En
gels vertaald, en rijk geïllustreerd
maandblad, dat „door de Kamer yan
Koophandel over de gehele wereld
verspreid zal worden", om overal,
te getuigen van onze wil tot w«*er-
opbouw en van onze eerste succes
sen op dat gebied. Minster Beel,
burgemeester Oud, de lieer A. C.
W. Beerman en de heer "Wï-F.-. Licb-
tenauer schreven ieder een inlei
ding, terwijl de tekst zeli verzorgd
is door de heren Aarse, De Kwaad-
steniet. Koomans, Ka'kman en
Borstlap._
Misschien dat een volge.nd- num
mer een duidelijk inhoudsoverzicht
kan bieden en dat er steeds mooier
papier gevonden-kan worden, want
zo'n uitgave als Rebuilding Rotter
dam die „over de gehele wereld
verspreid" wordt, kan niet voor
treffelijk genoeg voor .de dag ko
men. En dat' dan ook het omslag
daarvan profiter.eï B.
7. -.-'7 t_
Albeit Heliaas
Albert Hel man heeft al meer dan
twintig, literair welbestede jaren
achter derug.HMijii AapSchreit" en
„"West-Zuidwest" paraderen reeds
aar-in jaar-uit op de letferkunde-
iijsten van eindexaminandi,want
iéder jaar verlaat een generatie die
er vatbaar voor is gebleken, de
schoolbanken. Hart zonder Land":
nog steeds handhaaft deze bundel
korteverhalen onder de beste in
den lande.- „Mexico zingt": telkens
nemen wij die kostelijkebundel
weer ter hand en. van dat Rancho-
mysteriesverhaal spijt, het ons dat
wij tot dusverre geen gelegenheid
hebben gekregen het te herlezenj
maar het .moge een vergoeding
T^EN aardige afwisseling jr. dé rif
van japonnen met meer of -,
minderlange, maar in ieder geval
wijde, rok is dé c&rsque. Dit ge
klede model met dè even klokkende
schoot is glad getailleerdmaar
heeft een geplooid puntig voor
pand je, dat in de taille afgesloten
wordt met een strikje van dezelfde.
stof.-De rug is gesloten met kleine
knoopjes. Deze casaque staat het
baste op een glad,recht rokje en
kan zowel met lange als korte mouw
gedragen worden. Voor een booen-
wijdde van 104 cm heeft ti met lange
mouw nodig 2J0 m,. stof van 90
cm breed, met een korte mouw 230
metèf.
We verbinden de< voor zijpanden
döorde middenvoor naad t waarna
we er het voorpand tussen zetten
waarvan de punt van onderen, in
plooitjes gelegd is. In de bovenkan
ten leggen we als aangegeven5
plooitjes (elk van dfó cm stof ver
bruik) en stikken dan de 'schoudér-
pasjes op.'Bij het eerste pijltje komt
de bovenste punt van het voorpand,
btj het tweede hetlaatste-plooitje, oerkant maken we een spUtje met
In de taille van de rugpanden bren- drukknopen. By het sluiten van de
gen we twee plooitjes, elk van ruim mpuwnaad- de achterkant op elle-
J cm stofverbcuik, aan. De achter-booghoogte even inhouden; De kop
kanten worden met een reep stof door bijschuinertjes (de middelste 3
onderlegd en van knoopsluiting cnt' de andere 2l/2 cm) innemen en
voorzien. Het onderste gedeelte kunt met de naad 1 cm voor de zijnaad
u naar verkiezing open laten of aan vallend inzetten. Hei strikje maken
elkaar zetten Bg het sluiten van de we van een schuine bies, die op de
zij- en sckoudernaden de cugschou- verkeerde kant dubbel gestikt en
ders iets inhouden: De halsopening daarna omgedraaid is. Bij bedrukte
werken we met schuine biesjes af. *hyf kunt tt ook :en strikje van
De hijschutncr in de mouw wordt bandfluivcel nemen-
gedeeltelijk dichtgestikte In de on- ELLA BEZEMER
worden genoemd, dat „Kleine Kos
mologie" daar mede schuld aan1 is.
„Kleine Kosmologie" (zeer mooi
uitgegeven door de N.V. Amster-
darasche Boek- en Courantmaat
schappij te Amsterdam) laat. Hel-
man's gevoeligheid weer eens. van
een totaal andere zijde-kennen: zij
neemt een vlucht in de onmetelijke
ruimten van de Kosmos, verneemt
„de taal der sterren" en levert een
lyrisch commentaar op wat de -we
tenschap, helaas, nuchter berede
neert.
Zo is Kieine Kosmologie" 'n dro
menboek geworden voor dat enkele
stille uur dat de werkende mens te
genwoordig gegund is: het geeft
beelden in plaats van cijfers, en
rhythmische taalmuziek in plaats
van formules en het vindt zijn vol
ledige verklaring in het meest-
exacte weten.
Met verontschuldiging voor de
afgezaagdheid van de term: een
juweel van; een boek!
-7
".;7^:7:";,'r Dcfeussy
„In de sqrie. „Beroemde Müsici" is
by J. Philip Kruseman, .Ben Kaag,
-een-boek verschenen onder de ti
tel'-, jDebussy-als Criticus en Essay
ist", dat voor; elke vereerder van
do „musïcien; francais", zoals da
meester, zichzelf bij voorkeur noem-
'de, wel een kostelijk bezit moet be
tekenen.
De samensteller van. het werk.
Frank Onnen/nam hiervoor.als uit
gangspunt het bundeltje critièken
■„mr. Croche Antidilettante", tér-
avijl hy- het ho^ uitbreidde door er
enkele verspreide opstellen aan toe
te voegén
Op zeer ter zake kundige wyze,
voorzag Onnen de vefschillende
hoofdstukken - tevens van een in
leiding, welke fn. ruime mate er toe
bijdraagt de lezer een juist inzicht
te geven -inde gedachtengang van
deze componist, die soms weliswaar
een inconsequente, subjectieve ten
dentie verraadt, doch niettemin
immer ondubbelzinnig blijk geeft
het eigendom;te zijn van een grote,
verfijnde en scherpzinnige persoon
lijkheid.
Het boek is verlucht met vele
fraaie foto's, waarondereen aan
tal fotografische documenten, die
tevoren nog niét waren gepubli
ceerd.
T ante tuimelaar was
een dikke duif. Ze woonde
ningen en toen tante had gegeten
en gedronken kreeg ze een ring
in de duiventil bij meneer On- en een kokertje mst een briefje
derman op het platje. aan haar poot en vanaf het'Gr0-
De hele duivenfamilie keek erg ningse duivenplat werd ze ïosge-
tègen haar op, want .zij. kon din- laten. 7.
gen, die de anderen niet konden. Ze vloog meteen in de góede
Ze kon helemaal üit zichzelf richting, maar onderweg moest
de weg naar huis terug vinden, ze aldoor denken' aan wat meneér
al was ze nog zo'n eind weg. De Onderman had gezegd. Ik heb
jonge duifjes ïu de til, kinderen iets onder mijn ogen, dacht ze,
van nicht Klazina Dof, zeiden en daarom weet ik, waarheen ik
tegen haar: Tante Tuimelaar, moet vliegen. Is. dat Zo?. Weet ik
vertelt U eens, hoe gaat dat wel hoe ik vliegen moe't. Och lie-
eigenlijk, zo'n reis van U. ve help, die arme tante Tuime--
Wel kinderen, zei Tante, kijk, laar, opeens wist ze niet- meer
dat gaat zó. Ik word in een hoe ze thuis moest komen/ Door
mandje gedaan, hè, en- dan kom al dat gepraat van;' hoe doe je
ik in de trein en dan rijden we dat toch, en Hóe kan éen. - duif
heel. ver weg, ergens naar Afrika dat zomaar, was tante helemaal
of naar Groningen of nog verder, de kluts' kwijt en wist het zelf
Nee toch> zeiden de kleine niet meer. V
duifjes. Verdraaid, zêi ze, ik ben ver-
Ja, luister nu, en dan kom ik .dwaald en ze vloog naar beneden
daar by mensen aan; die doen en ging zenuwachtig op een hek
zitten. Afschuwelijk, zei ze wat
man en pakte tante beet cm het
briefje üit het kokertje te halen.
Zo, zo, ben je daar? 't Is toch.
een" wonderlijk -instinct, hoor.-,
Stinkt]zèi tan teveróütwaar-
digd; het mocht wat! Roekoe!
Maar dat Verstond meneer On-
derman. niet,
sen ring om mijn poot met een
kokertje en daarin zit een brief
je, een Belangrijk Briefje, en dat
moet ik dan terugbrengen by
meneer Onderman hier. Nou en
dat doe ik dan.
moet ik nu?
In de wei kwam een dikke koe
op; haar af. Daag zei de koe, hoe
maakt TJ het, Duif?
Slecht, ?ei%Tante, ik ben in
Maar tante, hoe weet U dan Groningen geweest. Nu moet ik
zomaar de weg.terug? 77 naar Rotterdam.
Tja, zei Tante, dat. weet ik niet Weet jij *de weg?
precies, ik vlieg maar,-, het gaat Nee, zei'de koe. Ik weet wel
vanzelf.J de weg naar de stal. Die weet ik
Och, och, zeiden de, kleine dan ook goed.
dulües, als we dat. oofc eens ton- - De begrijp het niet, klaagde
den leren. y tante Tuimelaar. Ik weet altijd
jVCHTER. het .huisdaar staateen'-
■A* - -.boom;: die is "onfzettend dik.
Weet je wie die om gaat hakken?
DAT. DOE IK!
Tante Tuimelaar ging trots op vanzelf waar ik heen moet 'dat r.
- - yauABit Wdar ik neen moei, aat Ik neem een bijl en:hak die boom
BW:
fO^cN.
J&33-3ZVO
MOVW
Om het kampioenschap van Ne
derland: HeerenveenE.D.O., Go
Ahead—P.S.V., B.V.V.—Haarlem.
Gewon® competitie: V.S.V.—
H.D.V.S., Excelsior-Stormvogels.
Promotie-degradatie: 3e klasse:
LeerdamVIOS, ONA—HBC; 4e\
klasse: .Dubbeldam—Tonegido (terr.
Rising Hope), VNDRoodenhurg
(terr. RFC)
Competitie der tweeden: Xerxes1
Be Quick (terrein Sparta).
Hockey
Amsterdam-Beker: Tilburg—HH
IJC, Tresltng-bekér: HNAC—Adel
borsten.
Korfbal
Om Hét kampioenschap van .Ne
derland: Nkas—Het.Zuiden.
de til zitten en Tiep: Roekoe, is nu eenmaal een hebbelijkheid
Roekoe. van ons. Ik ben postcjuif van
Dat is man baste duif, zei me- myn vak. En iebben ze me
neer Onderman tegen zyn neefje
BOEM ineens kapot.
Ik zaag .er dikke planken van en
neer Onderman tegen zyn neefje- mim hoofd eezanikt hoe het *r- maak een heel groot vlot.
beneden in de tuin. Zie je haar ^t cJat SwSS Zó erl Jn b^daken wordt een zed. mn
ritten'' Zé vindt altiid de weC te-' 4 1 a® weg weet, £*u erg, zakdoek wordt de vlag.
zitten. Ze vindt altijd de weg te datak^nu deweg met meer weet, Dan sea ik; Nou. ik ga op reis hoor.
als^U me volgen kunt, Koe... moüer, goeiendag,
Jawel, zcx de koe. Als ik het ,-.v
goed heb, hebt U zich door men- f)AN vaar ik onder de Madsbmg
sen in de war laten brengen. Dat JLJ en kom vanzelf in zee.
is fout. Ik ga mijn. gang. Als het cn dan komt er een tvoeste storm en-
tyd'is om gras te eten, dan eet. steurt mijn bootje mee.
ik gras en, als het tijd is om te.Maar dat is niets, ik ben zo afoer:
herkauwen dan herkauw ik. een zeeman van stavast.
Maar ik denk er niet over na, Ik blijf maar aldoor hozen en hou mt
rug.
Hoe-doet ze dat dan, vroeg het
neefje.
'Wel, zei meneer Onderman,
dat beestje heeft instinct.
Wat hebben we nou, zei tante
Tuimelaar verontwaardigd boven
op haar til, Wat zegt hij daar?
£egt hij, dat ik stink? Nu nog
mooier, en ze bleef even luiste- waarom ik gras eet en herkauw. stevig vast.
ren wat er nog meer over haar Weet je wat het beste is? Doe Dan zeil ik over de Noordzee en op
gezegd werd. een dutje hier op het hek. Als U dc Oceaan
Hele, küappe mensen proberen wakker wordt gaat u gewoon en elndljk kom ik uitgepyt in
steeds maar weer uit te vinden vliegen.'En niet meer denken aan *rrnamó«co aan.
hoe het komt,„dat een duif de wat'de mensen gezegd hebben. 7 7y„„ '-„7'
weg terug vindt, zei meneer On- Tante-Tuimelaar was moé .van HB mensen staan er gan de wal en
derman, maar ze'hebben het nog de zenuwen en ging een heerlijk 4-7 zeggen: Kijk eens, Hë_
steeds niet gevonden. Ze denken dutje doen boven op het hek.. Daar komt een kleine jongen aan,
nu dat een duif onder zijn. ogen 'Toen ze wakker werd, zag ze aan zómaar vanuit zee.
iets heeft, 'wat hem het vermogen de zon; dat'het al laat was. Lieve Dan zeg ik:Ik ben; Jantje, ik kom
geeft deweg te vinden. deugd,, zei ze, ik moet naar huis éi'É Rotterdam,
Tjonge, zei tante Tuimelaar, en gauw ook. Ze dacht er hele- en waar is hier het postkantoor, 't b
zou "ik ietS 'onder mijn ogen héb- maal jniet meer' aan; waar ze' voor een telegram.
ben? Nooit iets van gemerkt, vandaan kwam en wat meneer Ik stuur éen telegram haar hdis en
Maar ze moeten niet zeggen dat Onderman had gezegd. Ze vloog 77 .-' daarin zet ik dan:
'ik stink, want/dat is niét waar. gewoon, ja!en heel hard want o, 'Dag móeder, tk kom gauw terug.
als ze voor donker niet thuis was. STOP-GROETEN. JAN.
DE VOLGENDE DAG. ging Hijgend en puffend kwam 7-7 -■
tante Tuimelaar weer op tante op het platje aan.
reis. Ze nam afscheid van alle .Hoe hebt" IJ het' gehad, tante/
kleine duifjes. Ze werd in een' .zeiden de kleine duifjes* 7
mooi mandje gedaan, en reisde Dank; je, zei tante,-.'t gaat. Bij-
heel ver weg, 'niét naax Afrika na was ik verdwaald, dat is de
maar wel naar Groningen. schuld van meneer Onderman.
Daar. hebben wc tante Tuime- Kijk, daar hebben we tante
laar; zeiden de mensen in Gro- Tuimelaar, zei meneer Onder-
STOP. groeten:
In een doos jé,- niet 20 groot
zitten mannetjea1 geel en rood
Btpiikthun hoofdje langs de wand,
floep, de mannetjes staan
in brand
•aiajpni
AREN geleden toen ik aan
J de hengelsport begon, ging
ik dikwijls met mijn vader
naar de Blaaksendijk in de
Koedood vissen. Dit viswater,
reeds lang voor de spnrtken-
gelaar verboden, had verschil
lende goede vangplaatsen en
om van zo'n plaats verzekerd
te ziJniwas het nodig oh*
's nachts om 12 uur de reis
daarheen te aam vaar den. Het
was rük'aan brasem en grote
bliek en in één woord Ideaal.
Tussen het droge riet verscho-
len en bij het gefluit van de
vogels, ver van" het drnkke
stadsgewoel, voelde je je een
7 ander mens worden. 77.--
Ondanks dat de Koedood een rijk
viswater was, waar de hengelaars
queue maakten, kon ik *t gewoon
lijk niet 'verder, .bréngen dan tot
een. paar kleine voorntjes en bliek-v
jes, terwijl anderèn met zakken vol-
grote. ;vis .naar huis gingen. Wat
hiervan .dé oorzaak was kon ik
toen maar niet begrijpen. De'; ene
keer dacht ik: het ligt zeker aan
mijn tuig en de andere keer weet
Advertentie l. M,
VEEL VIS VANGEN
met visartiketen van -
SANDEE, VUeliaan 44 - Tel. 21752
Een ruime sortering
T-T ET was op een win-
1A termorgén dat de
bekende filmster Elea
nor. Robinson. in.haar
landhuisje' in Surrey
vermoord wérd gevo'n- ;-
dén. Een bebloede pun_
tige dolk die zij als
briefopener -gébruikte,
lag naast het slachtof-.
MINIATU.URMYSTERIE
door F. COPPER
Oud-Hoofdinspecteur van iScodanrf- Vard)
trapte - sneeuw.geen en weer, terug had, ce-
voetsponen meer te on- lopen-van" het tuiniiuis-
derkennen. je rnaar hét'landhuis;-'
Apders stond het Peter Cobb stond uit-,
echter met het ongel stekend bekend in déze.
repte tuinpad, leidend^"óuurt; Hij was 'ondanks
vap de'achterdeur van" zyn gebrek een. goed
•het landhuisje naar-een tuinman,, die.. behaLvé
ongeveer 200 rheter .ver- de' tuin van Eleanor
wijd^rd.tuinhuis, waai;- Robinson ookandere
fer, dat' om acht uur in in een invalide tuinman tuinen in 'de-btnirt-'.üit-
de ochtend - door het Peter Cobb. woonde. - stekend rverzorgde.
kamermeisje'werd ge- Peter was met een Geconfronteerd' met
vonden. EÜy. het meis.
je, deelde mede aan de
politie dat zij de avond
tevoren om 8 uur was
weggegaan, daar zij bij
haar ouders in het dorp
de nacht zou doórbreru
gen. Vlak voor haat verlamd linkerbeen uit het .spoor in-dé. sneeuw
vertrek had zij de! ac-,de eerste wereldoorlog ontkende Peter Cobb.
teur John Stephen, die 'teruggekeerd. Met be- hardnekkig.;.;.ook -maar
met. Eleanor verloofd! hulp van een wandel- iets. van de moord te
was, binnen/ gelaten, stok bewoog - hij zich wetén, Deinspecteur
•Hce laat deze vertrok- echter vrijvlug voort; van politie v geloofde
ken was wist zij na- daarbij met.het.verlam-' hem.
tüurlijk niet. - de been. slepeni Het^a„r0ra 7n(;' mén
Het had - de gehelevoetspoor op het^tuin-
dag voor de moord ge- -pad wees -duidelijk .uit ondanks he_Eterke aan-
sneeuwdl r. Vóórhet dat iemand met eèn wijzing tégen;,hem, niet
landhuisje." waarin de slepende -'linkervoet- tot, arrestatie óver? 7
filmster, zich altijd te- zélfs dè. punten van de voor de ónlossintf-zié'
Tugtrofc als - zij ï^een wandelstok' waren aan voor de opios^ne a."
nieuwe rol iqstudeerde, de linkerzijde van bet.ther» op de advertentie
waren in de platge- spoor zichtbaar heen pagina.
J
ik *t aan mijn dobber. Misschien
ock, dacht,, ik, .gebruik ik te grote
haak of vis ik niet op de grond..
Doordat mijn vader een„pikeur"
hengelaar was, had ik. op zekere
dag zijn -tuigen meegenomen, in de
vaste veronderstelling dat het nu
béter zoü gaan, Groot:was mijn
teleurstelling toen ik 's avondsde
balans opmaakte van mijn vangst,
het was niet veel béter dari de
vorige keren: Wel had ik twee van.
zijn tuigen vernield en van een
derde: de v onderlijn- verspeeld.TJ
kunt u misschien voorstellen;' in
wat voor stemming ik d&-weg te
rug aanvaardde,want mijn vader
was heus niet mals als het óm sijii
visspullen ging./. In het vervolg
werden de tuigen dan ook -zorg
vuldig achter slot en grendel gé-
borgen. Al" mijn zakgeld besteedde
ik aan'het kopen van visartikeleh
en toen begon het spelletje van tel
kens eéhander tuig op zétten. Zo
raakteik.: meer en - meer achterop.
Ik kreeg er'een minderwaardig-!
heidsgevoel van. Ik was nog maar
een prutser, die niet eens wist hoe
hij een hpngel moest hanteren om
over een goed .afgesteld tuig maar
niet te spreken.
De aanhouder wint
Toch zou-ik mijn doel .bereiken.
De periode van wild ophalen ging
voorbij én als ik een grote aan
kreeg; dan bleef, ik kalm en ging
metoverleg te wark. Aan de kant
maakte ik geen Ievénmeer, want
Y^Tiarde lezers, bedenk dat het Tra
ter sterk geleidt en dat de trillingen
in het water de vis op onraad at-
tent maakt, waarvoor vooral de
brasem zeer gevoelig Is.
Ik hoor nog al eens de klacht
van de jeugdige vissers, dat zij
er de brui aan geven omdat zij
toch niets kunnen vangen. Zij
worden zwaar geïmponeerd
door „pikeurs", die van dezelf
de plaats, waar zij een pthr
katvïsjes hebben kunnen ver
schalken niet een vol leefn-
huiswaarts keren. Hoe lappé
zij 'm dat tóch,- wat voor geheR
mft toverformules worden hier-
by uitgesproken .7. Luister
naar de woorden van Jah Dób
ber. die ook door schade en
sch «de wijs is geworden.
aas, reden waarom ik steeds als ik
gerookt had mijn handen afwaste.
Met bet voeren werd ik ook zuini
ger. In den beginne gooide ik han.-?
den vol aardappelen en brood met
zand vermengd op de plaats waar
ik ging vissen; De ondervinding
)ïeeft. mij echter geleerd dit bij
kleine hoeveelheden, te doen. en
zolang je -vangt er^rnee te stoppen.
- Om „veel te vangen wat werke
lijk niet zo gemakkelijk is als het
wel lijkt, doet een hengelaar er
goed aan deze wenken in het oor
te Joippen. Héng^laarsk die yertel-.
len dat ze na elke vangst met 20
of'meer pond vis naar .huis gaan
maken- zich schuldig aan het
bekende visserslatijn, want er zijn
dagen dat. de vis absoluut' niet
aast en dan kun je proberen wat
je wilt maar de vangst is schraal.
Bij grote vangsten moet alles mee
lopen en dat kan een hengelaar
niet van te voren bekijken.
Advertentie l. M.
bil'FLTl'Vi-'BI
Minstens drie of vier goed afge
stelde tuigen had ik altijd in reser
ve en haken, peil en bladlood be
gon ik als onmisbare visartikelen
te beschouwen.
Dóór een oude hengelrot'.'werd
ik er óp gewezèri dat '.tabakslucht
ook zeer nadelige invloed heeft op
de - vangst^ want bij het aanslaan
van het- aas, vermengt: de tabaks
lucht van je handen, zich met het
- j Advertentie L M.
UC.LXJ PUNEN EN CS1EP 20 XA&LEI1ES étOJS
Film en leeftijd
De president van de Motion Pic
ture - Association heeftkortgeleden
heel .wat liedén een schok gegeven
door te onthullen, dat het' grootste
deel-van de Amerikaanse hióscoop-
bfezoekers bestaat uit personen be
neden de 30'jaar. Hij voegde hier-,
aan toé, dat dé industriedueraan zo
Spoedig mogelijk wat zal gaan doen. -
Volgens .een andere filmdeskun-
dige, de regisseur -George Stevens,
wordt er.al sinds'lang: iets aan ge
daan; én heeft;.de productie Van
films met „mature appeal", films
dus, die 'aantrekkelijk 2$n „voor
mensen op rijpe leeftyd, reeds de
proporties van een rage -aangeno
men.
