Philharmonisch orkest viert dertig-jarig bestaan mvm&. C m Tien jaar „Tante geëist tegen Bertha" Het leed van de kinderen Treurspel in tien bedrijven f heöenT.. Borstbeeld van Diepenbrock aan de gemeente overgedragen Vele woorden van hulde en dank Zenuwpijnen "BAKKERTJE Vooronderzoek vergde 15 maanden Neerlands kerkenbouw DE HINESE PAPEGAAI Achter de wolkenin Luxor Arena Monsieur Vincent Capitol Rigoletto Cineac, Harmonie, Victoria Als je lacht, dan ben je rijk Saratoga Trunk LERARES Zaterdag 19 Juni 1948 3 Dat het Rotterdamse* Philharmonisch Orkest In de loop der laren een belangrijke positie in het Nederlandse culturele leven Is gaan Innemen en dat dit in brede kring wordt begrepen cn gewaardeerd, blijkt wel uit de wijze waarop gisteren het 30-Jarig bestaan in gevierd. Laurens. Bogtman, aan de vleugel begeleid door Adrie Slootmaker, enige liederen van Diepenbrock ge zongen. Hierna werd nog gelegenheid ge geven orkestbestuur en dirigent te complimenteren, vanwelke gele genheid een druk gebruik werd ge maakt. Des- avonds heeft het orkest een concert in de Koninginnekerk ge geven.- Op het podium waren tal van fraaie bloemstukken aange bracht. Het programma, waaraan, de pianiste Janine Dacosta, de zan ger Laurens Bogtman, Het Rotter- damsch Philharmonisch Koor en het Schiedams Mannenkoor „Or pheus'1 medewerking verleenden, bevatte niet minder" dam drie wer ken die hier een eerste uitvoering genoten. Daar was. om te beginnen de Sinfonia Sacra voor mannenkoor en orkest van Marius Monniken dam. Een positief oordeel uitspre ken over dit werk wil ik ditmaal achterwege laten, omdat' slechts het eerste en het vierde deel wer- Des middags waren de vele ge nodigden o.w, tal van vooraan staande persoonlijkheden in de aula van Boymans bijeengekomen om de overdracht van het door de beeldhouwer J, Radeker uiterst ar tistiek. vervaardigde borstbeeld van de Nederlandse componist Alfons Diepenbrock, 'n regeringsgeschenk voor bet orkest, bij te wonen. De loco-burgemeester, wethou der J. van Tilburg, opende deze plechtigheid. Het was voor het ge meentebestuur, aldus de heer van Tilburg, tevens, een welkome gele genheid zijn erkentelijkheid, uit te drukken, voor het vele belangrijke werk dat het orkest gedurende al die, jaren heeft gedaan. In dit ver band herinnerde spr. o.m. aan het streven van dirigent en orkest om waar dit maar mogelijk is muziek Van eigen tijd uit te voeren en de composities van Diepenbrock te provincie Zuid-Holland, zijn vele woorden van waardering gespro ken. Hier werd allereerst het woord gevoerd o.a. door jonkheer de Ranitz namens de minister; ver volgens door de loco-burgemeester de heer Ph, van Ommeren, dr. J, Drost en. de praeses van het Rot terdamse Studenten Corps. Mr. H. Vlug dankte daarop de sprekers, alsmede allen die blijk van belangstelling hadden gegeven met enige hartelijke woorden. Na afloop van het concert bega ven zich de vele genodigden naar het stadhuis. In de burgerzaal richtte thans de loco-burgemeester in het-bijzonder het woord tot de orkestleden. Nadat men enige tijd aan de buf fetten vertoefd had, heeft de voor zitter der Bruckner-Vereniging Flipse de Bruckner-medaiïïe over handigd, waarop de dirigent met enige welgekozen woorden allen hartelijk dank gezegd heeft, hierbij de wens uitsprekende, dat het hem nog lange tijd xmoge gegeven zijn met steun van "de orkestleden zijn werk voort te zetten. Herman van Bom Kerkconcert Woensdag 23 Juli zal des avonds 8 uur een kerkconcert worden ge geven in de Hervormde Kerk te Overschie door de Christelijke Ge mengde zangvereniging „De Lof-- slem" en het kinderkoor „De jonge Lof stem", beide onder leiding van Gustaaf de Vries. Medewerkenden, zijn: Mevr. E. Groen v. d. Giessen, so praan, M. Gogh, tenor, W. van Vliet, bariton,. Frits Willebrands, piano, André Yerwaerd, orgel (werken van Bach en Andriessen), "Uitgevoerd zullen worden de Can tate Belsazar opus 69 van J. G. van Herwaarden en a_ capella-wer ken. voor gemengd koor en kinder koor. Ook Jan Grcshoff gaat tot' de zestigers behoren. Zijn verzamelde dicht- en prozawerken komen in vfjf delen uit, waarvan het deree. echt op z'n Greshoffs Zwanenpes- ten heet. Gerard'van Eckeren leidt de reeks in en twee uitgevers ge ven ze uit, ïi.l. P. N. van Kampen en Em. Querido, beiden te Amster dam. Advertentie l. M, propageren. Het verheugde spreker ten -zeerste, dat de regering de ze verdiensten heeft willen erken nen door opdracht te gaven voor het maken van dit beeld.. Vervolgens trad de waarnemen de chef van de afdeling Kunsten van het departement van O.Ki en W. de Heer C. van Kcekum naar voren om namens minister Jös. Gielen, die verhinderd was aanwe- zig,. te .zün,; heb. beeld officieel, over te dragen met hét Verzoek "hét "daar een blijvende plaats ie geven, waar het Philharmonisch.'Orkest in de toekomst zijn concerten: zal gaan geven. Het besluit van de regering om juist op deze dag. het beeld aan het Rotterdamse gemeentebestuur af te staan en- het' voor. Rotterdam' te willen bestemd/zien, is het ge- volg van het feit, dat het Rotter dams Philharmonisch Orkest in be langrijke mate er toe heeft bijge dragen de kunst' van Diepenbrock bekendheid te-geven. Nadat het beeld -onthuld was, verklaarde loco-burgemeester van Tilburg met - grote dankbaarheid namens de gemeente dit treffende geschenk te aanvaarden. Hierna schetste, proï. dr Eduard Reeser de -betekenis van Diepen brock. „Een. complex van tegen strijdigheden" noemde hij de mees ter, Doelende op. het beeld, zeïde hij: „dit gaat ver uit- boveneen portret-buste. Wat hier visueel is, is het symbool Diepenbrock. het symbool van de scheppende kun stenaar. We kunnen in hem de eer ste componist van internationaal niveau na Sweelinck 2icn". Tot slot van de plechtigheid heeft Aartsbisschop van York over nieuwe oorlog De Anglicaanse Aartsbisschop van York. dr C. Garbott is kort geleden in een kerkblad te velde getrokken tegen de heersende opvatting, dat een derde wereldoorlog onvermijde lijk is. „We moeten eenvoudig wei geren om te denken cn te spreken over de niet te'vermijden wereld oorlog. Een dergelijke fatalistische instelling zal deze ramp tot zich trekken. Aan de andere kant moeten wij wel duidelijk vaststellen, dat cr dingen zijn. waarvoor ons land lie ver in de oorlog zou gaan dan toe gevenEen vérgaande bereidheid tot verzoening moet hand in hand gaan met het onwrikbaar vasthou den aan het eenmaal genomen be sluit". In de weg Indaroeng ligt'n Baily- brug3 gelegd door de 3de Genie Veld Cie tijdens de politionele actie Thans wordt deze brug. vervangen door een betonbrugwaarvoor men met het betonstorten bezig is. Eduard Flipse ontvangt de Bruck ner-medaille als erkentelijkheid voor de vele verdiensten ten op zichte van het uitvoeren van de werken van- deze componist den uitgevoerd. Maar als de ove rige delen op hetzelfde niveau staan van de beide reeds genoem de, dan zal! men moeilijk van :een .geslaagde,-compositie kunnen .spre ken;'Zeker, men hoort er momen ten in, die talentvol zijn geschre ven, maar over het geheel genomen deed het werk melodisch en har monisch. gemaniëreerd en leeg aan. Dan was het sympbonisch ge dicht, „Saisons", voor koor en or kest van Louis Aubert van een veel voornamer gehalte. Weliswaar is het niet geheel en al vrij, van bijvoorbeeld Debussyaanse invloe den, doch het bezat diepte, èen dichterlijk karakter en toonde een rijke instrumentatie. Orkest en. koor gaven het werk, evenals dat van Monnikendam een gespannen uitvoering. De zangeres Jo Bollekamp legde eer in met de vertolking van het solistische ge deelte uit Aubert's werk. Temidden van deze beide com posities stond Lydische Nacht voor declamatie: zang en orkest van Diepenbrock een stuk waarvan do grootse voorname compositorische uitdrukkingswijze en de meester lijk getroffen uitbeelding van de tekst bepaald indrukwekkend zijn. Laufens Bogtman declameerde en zong zijn partij met een voor naam kunstenaarschap. Het orkest verklankte de partituur, met over» gave. De pianiste Janine Dacosta speel de tot slot Franck's Variations Symphoniques op een wijze, die ondanks het.feit, dat ze de dyna mische schakeringen (waarschijn lijk ten gevolge van de voor haar vreemde aeoustiek der kerk) niet altijd, tot-hun recht kan laten ko men, blijk gaf van haar zeer groot en bewonderenswaardig talent. Ook op' dit concert, dat door ver schillende autoriteiten werd bijge woond o.a. door mr. L. P. Kesper commissaris der Koningin voor de EARL DERR BIGGERS DE advocaat-fiscaal van de Rotterdamse rechtbank heeft gistermiddag 10 jaar gevangenisstraf geëist tegen Tante Bertha. Dit met aftrek van voorarrest en ontzetting ui de beide kiesrechten. In zijn requisitoir zeide mr. Donker, dat hij alle ten laste gelegde feiten wettig en overtui gend bewezen achtte. Hij vond deze zaak uiterst belangrijk, niet zozeer om de ten laste gelegde feiten, dan wel om de tegenstand, die verschil lende instanties van andere ondervonden. „Ik ontveins mij niet, aldus de advocaat-fiscaal, dat er personen of groepen van personen zjjn geweest, die om bepaalde redenen ons de juiste gegevens hebben onthouden. Speciale rechercheurs hebben het bijzonder moeilijke onderzoek in deze zaak moeten verrichten. Na vijftien maanden zwoegen was het vooronderzoek voltooid, na veel te genwerking te hebben ondervonden. Zelfs enkele processen-verbaal wer den ontvreemd. De mogelijkheid blijft nog open voor een eventuele tweede vervolging." Volgens mr. Donker heeft ver dachte zich schuldig gemaakt aan het opzettelijk bloot stellen van Jo den aan de vjjand. Zjjbeeft zich niet behoorlek op de hoogte gesteld van het misgaan van het transport Praga Ook bij het tweedB transport was de V-man De Vries aanwezig, dus de mogelijkheid bestónd, dat h|| de verrader was. „Het wekt altijd, achterdocht zo ging mr! Donker verder. dat iemand, die voor de oorlog beschei den leefde, zich. in de ocrlog.. in weelde baadt. Na de bevrifding be reikten mij reeds allerlei geruchten, maar ik wachtte met in te grijpen. Toen echter Lion van Praga vol komen over zijn zenuwen heen van angst door de ontvoering, door de twee politiemannen bif mij kwam, begreep-ik. dat dit zo niet langer kon doorgaan," Vóór het requisitoir had de presi-. dent Tante Bertha anderhalf uur verhoord. Hij ging daarbij diep hv op de aankoop van een pand in Kralin gen, toebehorend aan de jood Ben van Naarden, door. de echtgenoot van verdachte. Deze aankoop had alleen het doel. deze joodse bezit ting aan Duitse handen te onttrek ken. Na de oorlog, .zo werd over eengekomen, zou dit pand weer aan zjjn oorspronkelijke bezitter worden teruggegeven. Groot verschil van. mening Ont stond ter andere zijde over eea bedrag van 4000.— dat bH-die aankoop onder de tafel zou ziin be taald, Rechtsherstel verkeerde na de oorlog in de stellige cvertuigirig, dat dit bedrag door „Tante Bertha" zou zijn getoucheerd en eiste dit geld terug. Verdachte ontkende, ooit dit geld In handen te hebben gehad. Om dit feit aan Rechtsher stel te bewijzen had-zij een valse schuldbekentenis gemaakt en daar op de handtekening van Van Naar den nagebootst'. Dit gaf zij volmon dig toe. - „Ik,vond dit zo onrechtvaardig van Rechtsherstel, dat ik liever we gens valsheid in geschrifte de ge vangenis inging, dan dat ik dit geld zou moeten betalen." Vervolgens ging de president over tót het behandelen van een verhoor dat ..Tante Bertha" door de S.D. was afgenomen. Hij vond Tante Bertha in de verdachtenbank. het zeer vreemd, dat de S.D,. dié haar hulp aan joden, sabotage en relaties met de illegaliteit verweet, haar zonder meer naar huis had gestuurd. fn de zaak Smalhout vroeg de president baar onder méér. wan neer zfl gehoord had. dat De Vries fout was. Op deze vraag, als op zovele andere vragen vermeed ver dachte een rechtstreeks antwoord. Op een gegeven genblik barstte zij in tranen uit, zich wederom luid beklagend over het haar aangedane onrecht, terwijl zij toch. met inzet van haar leven mensen ih nood had trachten te helpen. v Hierna hield de advocaat-fiscaal zjjn requisitoir. j".' T~N E tentoonstelling Nieuwe Ne- derlandse Kerken, heeft ten doel eea inzicht te geven in de vraagstukken van de hedendaagse kerkbouw 'en oplossingen hiervoor naar voren te brengen, in de vórm van een aantal zorgvuldig gekozen ontwerpen en afbeeldingen van uit gevoerde werken. Zij. zal dit trach ten te bereiken met een expositie achtereenvolgens in tien Neder landse steden. Er zijn in Nederland gedurende de afgelopen oorlog ongeveer 200 kerken vernield, 700 zwaar bescha digd en verder nog een. aantal in mindere mate gehavend. Er zullen onder de bezoekers van deze tentoonstelling velen zijn die tevreden knikken, of zelfs, met be wondering kennis nemen van de aspecten, die dit begin van de mas sale kerkenwederopbouw biedt. Zij zien weer vormen tevoorschijn ko men waar zij in de loop der tijden mee vertrouwd zijn geraakt en die, ook wat de sfeer betreft, min of meer-trachten terug te brengen wat in de loop van deze oorlog verlo ren is gegaan. Toch zullen, er-zeker ook belangstellenden, .zijn. diezich, verontrust doorhet zeer weinige nieuwe .en frlsse dat zii.te zien. kre gen, hebben afgevraagd in welke bedompte atmosfeer deze architec ten gevangen hebben gezeten. Er is op de tentoonstelling namelijk bit ter weinigdat eraan - herinnert dat wij in de twintigste eeuw' leven. Men kan over de meest wenselijke vormgeving van de; kerk als bouw werk nog. zo verschillend'denken; dat. deze verschijningsvorm andere aspecten zal bieden dan' enige eeuwen geleden, ligt voor de hand. Ook hier spelen andere bouwmate rialen, andere middelen en gewij zigde werkmethoden hun rol, zij het dan Ook om een "vrijwel onge wijzigd doel te dienen. Wanneer men de' buitenlandse voorbeelden, die op de tentoonstelling getoond Interieur van een bétonnen kerk, schepping van de Franse architect Perret worden, bestudeert, zal men ook tot 9e overtuiging komen, dat die an dere mogelijkheden er zijn. Heel weinig goeds In de loop der ecuwen heeft de kerk haar centrale plaats in het. leven van de mensheid verloren. Deze tentoonstelling bewijst be droevend duidelijk in hoeverre dit ook opgaat ten aanzien-van het ge- haltè van'de vormgeving. Het feit, dat de wederopbouw van Neder land voor het grootste gedeelte in handen is van de „traditionelen" wreekt zich hier wel sterk, 't Aan tal ontwerpen op; deze tentoonstel ling dat uit de handen komt- van werkelijk overtuigende moderne architecten, is op de vingers van ééri hand te tellen. Bovendien zijn de resultaten die zij daarbij wisten te bereiken, over het algemeennog maar heel matig. Begrijpelijk ove rigens, wanneer zij zelden oi" nooit de kans kregen, zich practisch in de eisen,.die dit zeer speciale on derwerp met zich meebrengt, te verdiepen. Het is niet om te betogen, dat de kerkbouw zich in de eerste plaats zou moeten afwenden van het tra ditionele bouwer... en uitsluitend zijn heil zou moeten, zoeken, bij architecten met een meer moderne „instelling", wanneer ik Jets ie« gunste van dezenin het midden wil brengen. Traditioneel of .Mo dern: ik geloof .niet dat dit bij de betekenis van: de kerk als bouw werk de doorslag moet geven. Ook dit'.tonen de voorheelden van uit gevoerde buitenlandse kerkont- werpen duidelijk aan. Zij. laten zien dat mén op velerlei wijze in de architectuur uitdrukking kan geven aan de geestelijke inhoud die aan deze bouwwerken ten grond slag ligt. Mits de bezieling en de persoonlijkheid van de architect het bouwwerk op een hoger plan brengen. Met navolging, hetztf „en detail" of in het grote geheel, vlot te gemakkelijk aansprekende vor- Verstekelingen 's Woensdags en 's Zaterdags middags komt, er bij m'n 'zoontje van zes altijd een jongetje uit Ka- tendrecht spelen. Een leuk, WJJS kereltje.is -dat, maar ik geloof dat-ie liegen kan off het gedrukt staat, want van de week vertelde hij met een stalen gezicht dat-ie van zijn moeder met een schip meemocht: als verstekeling naar Amerika helemaal. Ncii, m"n zoontje zat eerst een hele tijd met grote starende ogen naar zijn reuzen vriend te kijken en toen stond zijn besluit ineens vast: ik ga mee, sprak hij, zo zeker, van zijn zaak als een bruidegom in- de trouwkamer. Wanneer gaan 'jullie, vroeg ik doodernstig. Zaterdag, zei de Katendrechtse broekeman en hij begon een groot verhaal op te dissen hoe. hij het lappen zou om onopgemerkt san boord te sluipen. De jongens in Katendrecht, grote jongens, zie je, hadden hem uitge legd hoe je. zoiets fikste, maar nu ze met z'n tweeën zouden gaan moesten ze dubbel uitkijken om niet gesnapt te worden, maar hij zou wel zorgen dat het voör mekaar kwam, dat kon ik gerust aan hem overlaten, hij wist er alles van. Ik liet de heren hun plan rustig samen verder uitwerken en toen het vriendje naar huis was begon ik er nog eens over. Weet je wat nu vervelend is, zei ik tegen mijn reisluchtige zoon: Zaterdag zou je toch meegaan met dat schoolreisje naar Oostvoorne, is 't niet, daar had je zeker niet zo gauw aan ge dacht, hè. Verschrikt'keek het ven tje me aan en langzaam tekende een hevige tweestrijd zich op zijn. .bakkesje af. Nee, daar had hij echt niet aan gedacht, da's waar ook, Zaterdag gingen ze met 1 de hele klas naar Oostvoorne en hij zou niet mee kunnen, want om zes uur 's morgens moesten ze al aan boord van dat grote schip zien te komen, dat was de beste tijd had hei vriendje gezegd, later hoefde je er niet aan te beginnen, dan liep jé.te veel in de gaten en als ze je snap ten brachten'ze jé direct'naar de politie. - Als hij met z'n vriendje dus ach ter, een kist in het ruim gekropen was, zouden de jongens van school gezellig bij mekaar komen om naar Oostvoorne te gaan.Ik zag hét kereltje vechten en ik hoorde,hem hardop denkentja, dat was. toch ook wel erg leuk om zo met z'n allen naar het strand1'e gaan, lekker pootje" baden inzee. Op zee zou hij ook wel zitten, maar dan in het donkere ruim van de boot, kón je natuurlijk niks-zien, laat staan pootje baden. Maar, de. vriend zou op hem wachten aan. de kadé en als hij niet kwam zou die jongen, natuurlijk denken dat-ié met durf de, dat-ie een poepiebroek wasjen geenechte Rotterdamse jongen. Ik zag de beslissing van het ge vecht naderen. Ineens kwam .het hoge woord eruit: ik ga tóch maar mee naar Oostvoorne, sprak hij' op- gelud.t en hij keek me aan of hij zeggen, wilde: 'je neemt hetme toehmiet kwalijk zeker.. DESIDERIUS. men óf.ook wel een met de mbda des tijds meegaande kwasi-archi- tectuur zal men dat echter nooit kunnen bereiken. Het is wel zeerbedroevend dat dit nu juist'de gebreken zijn, waar van deze tentoonstelling zo .'duide lijk 'blijk geeft. H-VAN, DAM -Advertentie t. Af. Advertentie t. M. EEN CHARUE CHAN-MYSTERIE No. 12 „Ik zal ze dragen", gaf Chan toe. Hij nam het snoer, van de tafel. „Juffrouw Sally, werp alle bekom-, merxtis uit uw gemoed Als dit jong mens en ik de goede persoon ont moeten, zullen paarlen worden af geleverd. Tot zo lang ik ze goed bewaken." „Daarvan ben ik overtuigd", glim lachte Mevrouw Jordan. „Nu, dat isafgesproken", ze! Eden. ..Meneer Chan, u en mijn zoon zullen met de pont van elf uur haar Richmond gaan, die sluit aan op dg trein naar Bar stow. Daar moet u. overstappen op de trein naar Eldorado, cn morgenavond zult u op de ranch van Madden zijn. Als hij daar is en alles schijnt in orde. „Waarom moét alles in orde zijn?" onderbrak Victor. „Als hij er maar is dat is vol doende." „Natuurlijk, wij willen geen. on nodig risico lopen", ging Eden voopL „Maar u zult samen wel weten wat te doen als u daar komt. Is Mad den. op de ranch, geef hém dan het snoer tegen kwitantie. Dan zijn wij er af; Meneer Chan, wij komen u hier om half elf afhalen. Tot zo lang bent u vrü uw eigen zin te volgen." „Zin van heden", glimlachte Chan, „betekent kuip vol kók end heet wa ter Om half elf ik wachten in de hall van hotel, onverteerbare paar- I5n op maag, gelijk tevoren. Vaar wel." Hij boog voor ieder op de beurt en ging heen. „Ik ben al vijf en dertig jaar in de zaak",' zei Eden, „maar zo iemand als hij heb ik nooit in dienst gehad." „Die beste Charlie", zei Sally Jor dan. „Hij zal de paarlen met-zijn leven beschermen." Bob Eden lachte. ,,lk hoop, dat het niet zo ver komt", merkte hij op. „Ik heb ook een leven, en ik. hecht er aan." „Blijven jullie beiden eten?" stel de Sally Jordan voor. „Dank je. een andere keer", ant woordde Alexander Eden. ;,lk vind het niét verstandig vanavond bij elkaar te blijven. Bob en Ik gaan naar huis hij moet pakken, denk ik. Ik ben niet van plan hem uit mijn gezicht te laten gaan voor het tijdas voor de trein." „Nog, één woord", zei Victor, „Wees niet angstvallig precies als je op de ranch komt, Als Madden ia gevaar is,gaat ons dat niéts aan. Geef hem de paarlen en neem zjjn kwitantie aan. Dat Is alles." Eden schudde het hoofd- „Het staat me niet aan, Sally, Het staat me helemaal niet aan." „Niet tobben", glimlachte zij. ,Jk heb allé vertrouwen in Charlie cn in Bob." „Zo'n populariteit moet verdiend worden", zei Bob. „Ik beloof u,. dat ik mijn best zal doen. Alleen hoop ik, dat die kerel in de overjas niet besluit naar de woestijn te komen om zich te wannen. Ik ben eigen lijk niet zo zeker, dat ik hem aan kan als hij eenmaal warm Is." i HOOFDSTUK HL BIJ CHAN KEE LÏM. Een. uur later daalde Charlie in de lift af naar.de schitterende voor zaal van zijn hotel. Weer drukte hém een gevoel van zware verant woordelijkheid, want hij had al wat nog restte van hét fortuin der Phil- Ilmores weer geborgen in de gordel rond zijn dik middel. Na een'snelle blik door de zaal %ing hij de straat op. Het regende niet meer en hij bleef even staan bij de trottoirrand, een kleine, ernstige vreemdeling met grote ogen, starend naar een wereld, die voor hem even nieuw en vreemd was, als wanneer hij op Mars was wakker geworden. Het trottoir was vol mensen, die op weg naar de schouwburg waren; taxi's ronkten in de nauwe straat; bij tus senpozen klonk de luchtige waar schuwing der trambellen, zoals men het slechts hoort in San Francisco, een stad met eigen geluid en ge baar; Onontdekt gebied: voor Char lie, dit vasteland, en de electrische vrolijkheid van het toneel vóór hem, doortintelde hem. Het was een avontuur voor hem zijn avondmaal te gebruiken, gezeten op een hoge kruk aan een toonbank. Hij liet zich de gerechten van de blanke goed smaken en dronk er drie koppen kokend hete thee bij. Een jonge man, mogelijk een klerk, at zijn. bescheiden maal naast Chan, Na een paar woorden over de suikerpot, waagde Chan het hem wat meer te vragen. „Vergeef de toenadering van «en vreemdeling", zei hij. 1 f (Wordt vervolgd) De titel van Paul Eippers boekje „Dieren kijken U aan" Is al voor velerlei doeleinden in vele varianten, gebruikt. En het zoudan ook op een gemeen plaats kunnen lijken hem als „Kinderen kijken. U aan": toe te passen op de Zwitserse film „Achter dé wolken", ware. het niet,"dat zelden deze aanduiding de iriilOlld zo heeftgedekt als hier het geval Is. Tenminste wanneer men bij deze kinderen nog mag spreken van kijken. Zij staren in een niets, een wezenloze, dode blik. In hun ogen brandt geen vuur meer, twinkelt geen vrolijk heid, ligt geen interesse. Zy zijn afge stompt, vervuld van een' wantrouwen tegenover de maatschappij.'tegenover de mensen. Zij hebben geleerd nooit hun ware naam te noemen en elk antwoord op welke vraag ook te ontwijken. Zij hebben de uniform Ieren: vrezen,, omdat het immers „mensen" ln uniformen waren, die hen*sloegen, die hen van hun ouders wegscheurden of die hun ver wanten doodknuppelden li begrijpt het al wel, dat men deze film moeilijk alleen van aesthetiseh standpunt uit kan beoordelen. Het ge beurde ligt te-dicht bij .ons, wij hebben' er .ietS: van gezien in de goddeloze ver volging van dé Jodenkinderen m ons land en te veel menselijke factoren en gevoelselementen doen hun Invloed bij de beoordeling gelden. „Achter de wolken" is een speelfilm, die het praedicaat „Film van de maand" kreeg en de filmkeuringscommissie was van oordeel haar tot de culturele films le mogen rekenen. Men zou haar ook kunnen aanduiden als een gespeelde documentaire. Aan 't „verbaal" is een grote plaats ingeruimd en dat verhaal zal deze film ook waardering doen ont moeten bij hét grote publiek. De regis seur,-Fred. Zinnemann, heeft deze kin deren jnet een liefdevolle blik geobser veerd, hun leed geproefd en in een aan grijpende film het probleem gesteld van de uit concentratiekampen teruggekeer de kindéren die van hun ouders zijn afgescheurd In alle landen, waar dc Duitsers hun knoet hebben 'gezwaaid cn die, teruggekeerd, leven.tussen de puin hopen der gebombardeerde steden. Hij heeft de camera laters strijken over beel den van ontstellende nood, over puin hopen en nameloze ellende. Op gevoelige wijze heeft hij die beelden weten vast te houden en temidden van alle leed en ontzetting heeft hij - zijn gevoel voor humor, kostelijke gave in een wereld, waarin de mensen eikaars leven kapot maken, niet verloren.. De film heeft een happy ending, een beminnelijk gebaar naar het publiek, maar dit gelukkige slot krijgt betekenis, nu deze film in ons land gaat rouleren op het ogenblik, dat hier ook het'werk van de Unac vorm cn gestalte krjjgt. De verfilming van' het nobele leven en streven van St. Vincentius, de zeven- tiende.eeuwse.priester en wijze, die met het beoefenen der oprechte naastenliefde een voor alle tijden voorbeeldige levens taak vervulde, zou men zich weliswaar soberdernobeler, met minder thea ter-allures en niet zo romantisch ge fotografeerd wensen, een feil Is dat ondanks zijn tekortkomingen het zeer sympathieke werk van regisseur Maurice Cloche uw belangstelling ruimschoots verdient. Cloche had prachtige medewerkers aan Jean Anoutlh, de toneelschrijver die'de zeer goede- dialoog. schreef_cn aan de grote Franse acteur Pierre r'resnay, die de hoofdrol op onvergetelijke wijze creëerde. Prachtig geeft bjj gestalte aan de man. die de Orde der Barmhartigheid in het leven riep en die u de betekenis van het vrijwel steeds misbruikte woord „liefde" duidelijk maakt. U moet deze nuttige, boeiende en ont roerende film gaan zien. want het Is voor ieder een bijzondere belevenis een glimp le mogen opvangen van het-leven van een waarlijk groot mens, een mens wiens laatste woorden, waren: de armen zijn - je meesters. Hoe onrechtvaardiger cn ruwer zc zullen optreden, des te meer liefde moet je ze schenken, want slechts om öe helde alleen, zullen ze je het brood, dat >je ze geeft, vergeven... De „film" Rigoletto wordt ons ge presenteerd als ln de eerste plaats* ver filmde Opera, eon fotografische weer gave dus van een opera-voorstelling op het toneel. Regisseur Carmine Galonë trachtte door het gebruik van talloze beeldwisse lingen en een uiterst beweeglijke camera nochtans wat filmleven. in de brouwerij tc brengen, om een ai te statische weer gave te voorkomen. Door dit compromis ontstond een halfslachtig product; geen opera en geen film, maar toch zullen op era vrienden van deze Rigoletto smul len, want het puikje van Italic's zang fenomenen treedt er. in oo cn men krijgt dus een bel canto te horen SMarcelle Govcmi, Tito GobbS, Marcello Giorda, Marto Fillpesschi) zoals men het in de stoutste muzikale dromen maar wensen kan. „It happened on 5th Avenue"*', waar van de Nederlandse titel luidt 'Als je lacht, dan ben je rijk", is een prachtig voorbeeld van echt Hollywoodse film- routine. Zeker geen brillante'füm, maar het werk van een regisseur, die ,de knepen van het vak door en door kende en die zijn spelers stuk voor stuk'tot levensechte creaties opvoerde. Hij be heerste ziin onderwerp volkomen wist tot hoe ver h.y gaan kon, om binnen de perken van het aanvaardbare té'Öljj- ven en heeft zodoende een gave een heid geschapen tussen vorm en gegeven. De mensen, die'brutaalweg in het huis van de machtige O'Connor trekkén, geven geen aanleiding tot al te kluchtige .situaties'of de ter afwisselingdaarvan dienende hypcr-scritimentële momenten. Men zou „Als je lacht, dan bemje rijké kunnen vergelijken met de allerbeste Deana Durbin-films gedeeltelijk door dé gelukkig maar heel weinig.zingende en acterende Gale Storm. De film behandelt na-oo'rlogaë proble men als de demobilisatie en de woning nood, maar op „Amerikaanse"V manier. De millionnair, die slechts, indollars denkt, en dan door ecnvoudfge zielen bekeerd wordt en terugkeert tot het' ware geluk van zijn jeugd toen 'het .hem." nog niet zo voor dé-boeg ging,, is reeds vank een dankbaar onderwerp geweest. Victor Moore als Mc.Keever, die >VaI twintig jaar in andermans huizen, woont", is een pracht figuur en zijn verschijning geeft aan begin en slot uiterst fijn gevoelige gedeelten film, Waaraan ver filmers. die trachten hoger".te grijpen dan deze simpele quasi-comedie. zich zouden kunnen toetsent Lutusca De laatste- oorlog heeft een. zegswijze opgeleverd, die van oorsprong zuiver maritiem, overdrachtelijk zeer algeméne toepassing heeft: de snelheid van een convooi wordt bepaald door de srwdheid van het traagste schip. Van de film Saratoga Trunk zou men heizelfde kun nen zeggen, want dé aanwezigheid van Gary Cooper, die (dit tussen .haakjes! in een zeer bepaald genre stellig een speler van zeker formaat Is, bepaalt en beperkt de mogelijkheden, die-de zeer goede actrice Ingrid Bergman, de best seller van Edna Ferber en de -bekwame regie van Sam Wood, bieden. Aandeze film. zijn werkeiyk kosten, noch moeiten gepaard, maar van het begin af voelt men, dat de grilligheden en extravagances van Bergman1 niets inhoüden cn nergens toe leiden, aan gezien het nu eenmaal een filmwet van Meden en Perzen is, dat Cooper eet> ruige, simpele kerel van de prairie is, steevast in handen valt van geraffineer de, voortvarende dames en tenslotte im mer als overwinnaar en boss uit da liefdesperikelen tevoorschijn treedt. Het zou werkelijk le ver voeren alle weder waardigheden van deze steriele "verhou- ding-te bespreken en eigenlijk doen deze détails hoewel de film er voor B0 op drijft er ook weinig toe. Hoofd zaak Is een gezonde vechtpartij aan het slot, die alle knopen doorhakt .en.Ingrid wenend aan de. borst van Coop er werpt. Advertentie J. M. INDUSTRIESCHOOL VOOR MEISJES Schietbaanstraat 26, Rotterdam. Inschrijving- -van Leerlingen voor de opleiding tot (Nijyérh. akte Na en Ns), opl. nutt. handw opl. VrouweJ.. handw. en éénj. alg. huish. opl. InL bij de Directrice. Spr.u, Maandag en Donderdag 2—4 u.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1948 | | pagina 3