„TREKT DAN NU HEEN, GIJ KLOEK
BESLOTEN MANNEN"
h
Vrijwilligerslegioen Nederland
en
of: De tragi-comedie van 650 dapperen
I
I
ISb:
teii
I
22 Juni 1941
Mooie vangplaatsen „op de Lek"
Lof van Lekzicht
Parool-puzzle
rr
Zaterdag 19 Juni 1948
li" -
IjKSfrv.
|7'<7-
Ik zweer bij God deze
heilige eed dat ik in de
strijd tegen het bolsjewisme de
opperbevelhebber van de Duitse
weermacht Adolf Hitier onvoorwaarde
lijk zal gehoorzamen en als dapper soldaat
bereid zat zijn te allen tijde voor deze eed mijn
leven te offeren*
Eedsformule van het Nederlandse
Vrijwilligers Legioen
T^EN der laatste dagen van Juli 1941 heerst er op het Hollandse*
Spoor-station in Den Haag grote drukte. Het wemelt er van WA-
mannen. Hun blik onder de hatelijke hoera-pet is iets te stoer. Hun
stem klinkt iets te soldatesk. De opschriften die op de trein zijn ge
kalkt „Naar Moskou", „Wij gaan Stalin halen", „Tot over een maand",
verraden iets te duidelijk de georganiseerde propaganda, die achter de
bevolen opgewektheid schuil gaat.
Dan betreedt Seyffardt, de verrader, die voor deze gelegenheid zijn
uniform van opperofficier van het Nederlandse leger rr.et al zijn ver
sierselen draagt, omstuwd door Duitse officieren en WA-hcplieden, het
perron. Hij overhandigt het legioen een vlag in de Nederlandse kleuren
en zegt met stemverheffing: „Trekt dan nu heen, gij kloek-besloten
mannen, mijne kameraden: Mijn zegewensen en die van het beste deel
van het Nederlandse volk vergezellen U. Leve het Vaderland."
Muziek, houzee-geroep, gejuich,
applaus. De generaal, mar.or.et.
waarover d<- Duitsers hun vreugde
niet verheuivr, salueert zelfvoldaan.
En terwijl de trein langzaam de
overkapping verlaat, zet een Duits
orkest óns Wilhelmus in. Er schie
ten armen omhoog. Sieg Heil. Hou-
zee enhet doek valt over het
eerste bedrijf van fcet drama van
het Nederlandse Legioen.
Tot hiertoe heeft de regie ge
klopt.
Aanvang 2e bedrijf
Het tweede bedrijf speelt een
paar weken later in net kamp De
bica,. waar de Nederlanders zullen
worden opgeleid voor de strijd in
het.Oosten, De toestanden zijn--hier
blijkens een streng vertrouwelijk
memorandum, dat een hoge „Neder
landse" officier voor zijn „Leider"
Mussert opstelde, allesbehalve
-ideaal.7,0
.Heeds onderweg*, aldus de steller
van -dit rapport, „klopte het niet.
„De'aankomst in Debica ia uiterst
pfinlfjk. De Duitsers weten niet wat
zn met de Hollanders moeten be
ginnen. Uniformen zijn er niet. Ve
len moeten in hun burgerpakje blij
ven rondlopen. Duitse onderofficie
ren trachten de „Nederlandse" offi
cieren belachelijk té maken en sla
gen daarin uitstekend."
En dan volgt de ene klacht na
- de" andere.1':;',
VGener&alSeyffardt zei in een
interview: „De mondelinge en
schriftelijke aanmeldingen stro
men in een niet te stelpen vloed
dé aanmeldingsbureaux binnen."
Musserts berichtgever ant
woordt: „De wijze waarop het
Legioen uit de grond werd ge-
stampt was dilettantisch."
Seyffardt wordt door Seyss In-
quart gebombardeerd tot Befehle-
haher van het Legioen. Musserts
berichtgever, die achter de scher
men - hoeft gekeken, tekent hierbd
aan: '„Wij hebben Ju' Defaica nootl
iets van hem gemerkt Enig gezag
of autoriteit werden hem niet toe
gekend. De Duitsers lachten om
hem ende Nederlandera gingen
hem steeds meer minachten."
Om. nog even terug te komen op
de „kloek-besloten mannen" van
Wie. Seyffardt bij ztfn afscheidsrede
sprak: van hen zegt de opsteller
van het memorandum: „Het wer
vingsbureau -wierf rijp en groen. Le-
gionnairs die zes jaar gevangenis
straf op hun kerfstok hadden wa
ren geen zeldzaamheid. Velen
schuwden in Nederland het dag
licht Anderen weer waren b|j het
Legioen terecht gekomen via
„twaalf ambachten en dertien on
gelukken", Dit laatste gold niet al
leen voor de minderen maar ook
voor de meerderen."
De aanvoerders van het Legioen
bleken zonder uitzondering Duitsers
te zijn. .hoewel de indruk was ge
wekt, dat de Nederlandse kruisrid
ders tegen de Russische barbaren
onder Nederlandse officieren zou
den staan. Deze Duitsers die door
de S.S. op dood spoor, waren gezet,
bleken houwdegens te zijn, die wei
nig resnect hadden voor de „idea
listisch"-ges temde kameraden uit
de lage landen. Zff waren hun Füh-
rer-verplicht vechtjassen af te leve
ren en daar hielden zjj zich aan.
Gepraat over de propagandistische
betekenis van het Legioen voor de
strijd der nationaal-Eoci alIsten in
Nederland raakte hen niet.
Weinig in tel
Hoezeer de Nederlanders zelve
van hun soldateske gaven overtuigd
mochten zjjn: de Duitsers hadden
het niet op hen begrepen. De Ne
derlanders waren in Duitse ogen
zonder uitzondering bang, zwak,
verwijfd en vermaterialiseerd. De
Vlamingen daarentegen schenen
een streepje voor te hebben gahad.
De spanningen, die hierdoor werden
opgeroepen ontlaadden zich in pla
gerijen. Nederlanders mochten geen
Nederlandse liederen meer zingen
en het contact tussen Nederlanders
en Vlamingen werd van Duitse zijde
zoveel mogelijk tegengegaan. On
derlinge yerbondenheid tussen deze
twee soorten Germanen zou immers
beider opgaan in het Duitse rgk
kunnen beletten.. En juist dit hiel
den de Duitse S.S.-ers zich steeds
als het einddoel voor ogen. Type
rend ia, dat bp een bezoek, dat de
Vlaamse nazi Staf de Clercq aan
het opleidingskamp bracht, het de
Nederlanders verboden werd zgn
redevoering aan te horen.
Frontzorg Ereplicht
Herinnert U zich ae leuze nog,
dat Frontzorg Ereplicht was? Om
trent de besteding van de Liebes-
gaben van Nederlandse kameraden
en karaeraaöskes doet de vertrou
weling van Mussert een wel zeer
vermakelijk boekje open, In Decem
ber 1941 zond de „Leider" de Ne
derlandse lêgionnairs enkele duizen
den sigaretten. De rookwaar kwam
echter in handen van de Duitse top
leiding, die ze deels zelf oprookte
en voor de rest op de zwarte markt
bracht om er de buitensporige per-
t *4
soonlöke uitgaven uit te bestrijden-
De Nederlanders ontvingen er niet
één sigaret van. Evenzo ging het
met pakketjes.
De berichtgever schrijft aan
Mussert hieromtrent: „Hele
vrachtwagens met de inhoud van
pakketten, die voor de Nederlan
ders bestemd waren, verdwenen
in de zwarte handel. Duitse offi
cieren boden dameskousen, onder
goed, schoenen, vulpennen, choco
lade bonbons en wat niet al te
koop aan."
De blikjes met delicatessen, zo
als sardines, ganzenlever, kip of
kalkoen kwamen de Duitse staf
van Debica uitstekend van pas.
Bijzonder geschokt toont de te
leurgestelde Nederlandse Obergrup-
penführer zich d'oor de warenhon-
ger van de Duitse commandant van
het Legioen, een zekere Reich. Deze
Reich vernam dat er In Nederland
koffie op de zwarte markt te koop
was. Niet tevreden met wat hft uit
de pakketten voor de Nederlanders
stal,, besloot hij twee Nederlandse
'„Oostfrontstrijders", die goed wa
ren ingevoerd op de zwarte markt.'
met buitengewoon verlof naar ons
land terug te sturen, om honderden
kilo's koffie ln te slaan. „Oorspron
kelijk zou slechts Obersturmführer
Groenendaal gaan, die zeide voor
zes gulden per pond koffie'op de
kop te kunnen tikken. Toen Haupt-
sturmführer Grothe daarna ver
klaarde 500 kilo tegen twee gulden
per pond te kunnen leveren, was de
Oberführer niet meer te houden en
kon ook Grothe de volgende dag
afreizen."
De Nederlanders voelden zich vol-
gens het rapport niet zeer op hun
gemak in de atmosfeer van dit „op-
leidings"-kamp. Lx aanmerking ge
nomen, dat zich onder hen vele cor
rupte elementen bevonden, lijkt dit
Generaal Seyffardt in gesprek met
de ,Jjeider" bij het afscheid van
de dapperen
De kleine Ria had twee pop
pen. Heel lieve en aardige pop
pen, al hadden ze dan houten
hoofden en geschilderd haar. Ze
werden iedere avond uitgekleed
en in het poppenbed gelegd met
nachtponnetjes aan. En de vol
gende morgen kregen ze weer
andere kleertjes aan, want o, Eia
maakte zóveel kleertjes voor
Liesje en Wiesje, dat ze wel
ieder uur iels anders konden aan
hebben.
Overdag zaten ze in poppen-
stoeltjes en dronken thee uit een
poppenservies je en als het mooi
weer was, mochten ze mee in een
poppenwagen. Nu, je begrijpt
dat Liesje en Wiesje een heerlijk
leventje hadden en ze waren ook verontwaardigd.
best tevreden.
Totdat, op een dag, de kleine
Ria jarig was. Dat was voor haar
zelf erg prettig maar Liesje en
Wiesje vonden het een nare dag.
Stel je voor, Ria vergat hen
uit bed te halen 's morgens. Ze
had het zó druk met die verjaar
dag. met kadootjes uitpakken en
zo, dat ze haar kinderen Liesje
en Wiesje helemaal vergat. Daar
lagen ze nu, in het poppenbed,
de hele dag en waren erg ver
drietig. In de kamer ernaast
hoorden ze dat Ria visite had
van een heleboel kleine meisjes,
die daar spelletjes deden en erg
veel plezier hadden en niemand
keek naar die arme poppen om.
Maar het werd nog erger: Op het
eind van de middag kwam. er
een tante van Ria op bezoek en
die bracht een kadootje mee, dat
was een heel bijzonder kadootje:
een nieuwe pop, en wat voor één.
Ze had een poreeïeinen. kop, en
echt blond haar en echte oogha
ren en wimpers, en ze kon haar
ogen dicht doen en ze had een
prachtige zijden jurk aan, oh,
wat een beeldige 'pop was dat.
„Stel je voor",
fluisterden ze tegen elkaar, ,,'n
vreemd poppenmens zo maar in
ons bed. Bah, wat akelig, en ze
draaiden hun rug naar Eugenie
en wilden niet met haar spreken.
De volgende dag speelde Ria
de hele tijd met de nieuwe pop,
en. warempel, ze vergat Wiesje
en Liesje uit bed te halen. Daar
lagen ze weer te pruilen en nu
werden ze dan toch werkelijk
heel boos. „Wat vreselijk onaar
dig van moedertje Ria," zeiden ze.
„Nu die nare Eugenie erbij geko
men is, laat ze ons in de steek.".
Toen gingen ze samen eerst
een poosje huilen en daarna zei
Wiesje: „Weet je wat, liesje, we
lopen weg. We lopen gewoon
weg. Als Moeder Ria niet meer
met ons spelen wil, dan moet ze
't zelf m^ar weten."
Ze kropen het bed uit en lie
pen zachtjes naar de deur. Ria
was in een hoek van de. kamer
bezig haar nieuwe pop aan te
kleden en ze merkte er niets van.
De deur stond open, Wiesje en
Liesje kwamen op de gang, He
pen de trap af, en nog een trap
af, en nog een trap af en toen
„Jullie zfjn akelige poppenkin-
deren", zei Mies, de poes. „Weet
je wel, dat jullie. moedertje Ria
helemaal niet slapen kan? Dat ze
verschrikkelijk heeft gehuild,
omdat jullie waren weggelopen?
Ze kijkt niet eens meer- naar Eu
genie om, ze heeft er geen ple
zier meer in, en verlangt heel erg
naar jullie."
„Is dat heus waar. Mies?" vroe
gen Liesje en Wiesje.
„Heus waar," zei Mies. „Ga nu
gauw naar boven en kruip in Je
bedje. Dat zal morgen een ver
rassing zjjn voor Moedertje Ria-V
De poppen kropen uit hun
hoekje en gingen alle trappen
weer op. In een hoekje van het
grote poppenbed lag de nieuwe,
pop Eugenie.- Ze deed haar pop
pen ogen open toen Liesje en
Wiesje er aan- kwamen en zei:
„Gelukkig, dat jullie er zijn.
Wees asjeblief niet boos op mij,
ik kan het heus niet helpen, dat
ik hier ben gekomen en ik ben
misschien best aardig als je mij
leert kénnen."
Nou, en eigenlijk schaamden
Lies en Wies zich toen vreselijk.
„Best hoor", zeiden ze tegen
Eugenie. Ze kropen in bed en
vielen doodmoe in slaap.
„Waar zijn jullie toch ge
weest?" riep Ria de volgende
dag. „,Zijn jullie heus helemaal
vanzelf weggelopen?" Dg poppen
keken haar aan maar zeiden
niets. Ze lachten alleen maar een
beetje. En nu speelt Ria om
beurten met haar drie poppen-
kinderen. 's Avonds slapen ze al
le drie in één bed, en nooit, nooit
willen Liesje en Wiesje meer
weglopen
„Die pop is van mijzelf ge- waren ze in de kelder. In de kei
zei tante tegen
Eugenie, mooie
weest vroeger"
Ria, „ze heet
naam, hé?"
Ria was heel erg blij met de
nieuwe pop en toen de verjaar
dag voorbij en alle kindervisite
weg .was, toen werd de nieuwe
Eugenie uitgekleed en naast
Wiesje en Liesje in het poppen-
bedje gelegd.
Wiesje en Liesje wsren heel
derlandse soldaten. Ik heb een
Duits officier van het Legioen, ge
kend die zelfs de gelukkige bezitter
was van vie:- radiotoestellen. Kart
voor het vertrek naar het front
werden deze fraaie vaste toestellen
door hem tegen draagbare appara
ten omgeruild."
Aldus het relaas van een dier
fllnken, die meenden, het demo-llbe-
rallstische wanbeheer te moeten af
lossen door nationa&l-sociaUs-
tische nieuwe orde.
Laten we, om de tragi?comedle aï
te ronden, eindigen waar wij be
gonnen. z|jn, namelijk gp het perron
van het station Hallandsche Spoor
in Den Haag:. Daar riep Seyffardt
z|Jn 650 dapperen toe: „Gij. gaat als
vertegenwoordigers van de sterke
Nederlandse stam om deel te ne
men aan de strijd aller Germanen
tegen het bolsjewisme, nadat gjj
uw verdere militaire opleiding hebt
ontvangen van de beste instruc
teurs ter wereld. Gö zult uw deel
hebben^aan een overwinning, die
•Toen applaudisseerden de wak
kere braven luid en langdurig......
„Wij gaan Stalin halen!'*; ,Jfaar de Jodenhoek" en dergelijke opechrl}-
ten waren <yp de trein gekalkt, waarmee de „helden'* van de NSB naar
het Oostfront trokken, uitgeleide gedaan door .kameraadakes en kame
raden. De onderste foto toont de „dapperen" in Duits uniform in de
Russische sneeuw. Stalln hebben ze niet gevonden
OP 22 Juni 1941, aanstaande Dinsdag, zeven jaar ge
leden, gavide Hitier de dobbelstenen op tafel voor
zijn meest riskante gokpartij. Zijn gemotoriseerde legers,
die in het diepste geheim hun stellingen hadden betrokken
'rolden op de prille morgen van die dag van de oevers van
de Weichsel Oostwaarts. Bestemming Moskou. De tocht
naar Rusland was begonnen
Hitiers generaals fronsten het voorhoofd over de plqn-l
nen van de Führer. Ook Goring, die een andere strategie
voor de onderwerping van de wereld koesterde, wacr-
schuwde hem voor de risico's van dit plarl. Hitier echter
dreef zijn wil door. De Duitse armeeën zouden samen met
legioenen van bondgenoten en onderworpen volkeren het
bolsjewisme bedwingen. Het optrommelen van die legioenen
was een zaak van propaganda en die kon hij in vol ver
trouwen aan Goebbels overlaten.
Binnen een maand tljds verscheen in de Nederlandse
- pers een oproep van een zekere generaal Seyffardt, eens
de chef van de generale stqf van de koninklijke Nederlandse
landmacht. „Met toestemming van de Rijkscommissaris zal
een Vrijwilligers Legioen Nederland worden gevormd, on
der eigen vlag en eigen officieren zal dit aan de strijd deel
nemen. Hiermede wijst de vertegenwoordiger van de
Fiihrer ons opnieuw de weg naar de toekomst en opent hij.
ons volk opnieuw de mogelijkheid een volk ie blijven." Al
dus staat hei in deze oproep.
der was het half donker en voch
tig en het rook er naar uien.
„Het. is hier niet prettig,-" zei
Liesje, „maar laten we hfer maar
een poosje blijven en daar on
der die plank wegkruipen. Nie
mand vindt ons hier en morgén
gaan we de wijde wereld in". Zo"
gingen ze zitten onder een plank
waar potten jam op stonden, ze
zeiden elkaar welterusten en
gingen heel treurig slapen en de
volgende? dag, zobesloten ze,
zouden ze heel ver weglopen he
lemaal de wijde wereld in. -
Midden in de nacht werden
Liesje en Wiesje wakker. „Sssst",
zei Wiesje „Ik heb geluid ge
hoord, er is iemand in de kei
ler." Heel angstig kropen ze te
gen elkaar aan en wachtten wat
er gebeuren zou. Daar zagen ze
twee kleine groene lichtjes schij
nen in het donker, en och, wat-
waren die poppen bang.
„Miauw," zei ineens een stem,
„zijn jullie hier, Wies en Lies."
„O, het is Mies, de poes," zelden
de poppen zuchtend van opluch-,
ting. „Dag Mies, wat heb je ons
aan het schrikken gemaakt!"
Er woonde op het eilmtd Urk -
een sprinkhaan, met een groene
-:V v jurk
maar deze sprinkhaan wou niet
springen
hij hield alleen van kalme dingen,
en als het ook. maar even kon,
zat hy te zitten in de zan.
Zijn moeder woonde ook op Urk
en had precies zo'n groene jurk
ze zei: wat heb je toch m'n V
jongen
en waarom maak je toch nooit
sprongen?
kom mee, vooruit, van hopsakee!
och moeder, zei hij, moeder, nee...
ik blijf mijn hele leven kalm.
hier zitten op een korenhalm
daar zit hij ln zijn groene jurk
en zit er nog. Op 't eiland Urk.
echter niet zeer waarschijnlijk. Dief
en diefjesmaat plegen elkaar spoe
dig te vinden. Zf\ vormen naar hun
aard een Internationale gemeen
schap.
Een zekere wrevelige voldoening
voelen wij, wanneer wij lezen, dat
wat men ons volk zogenaamd te
hunnen behoeve ontstal, ten slotte
ook hun neus voorbij ging.
wy geven Musserts berichtgever
weer het woord „Ergerlijk was het
vaak voor ons, die ons toch uit
idealisme beschikbaar stelden, dat
de DuitBers op'grote schaal „orga
niseerden", niet Biecht» levensmid
delen en rookwaren maar 'ook kost
bare Nederlandse geschenken.
Dief ert dief jesmaat
Dit voorbeeld moge dit verduide
lijken. Van de verscheidene tiental
len radio's, welke destijds vanuit
Holland aan de Nederlanders van
het Legioen werden toegezonden,
heeft practisch niet één zijn be
stemming bereikt. Nog voordat zij
verdeeld konden worden, waren de
meeste reeds door de Duitse officie
ren in de wacht gesleept. Geen der
Nederlandse officieren heeft er ooit
één gezien. Iaat staan een der Ne-
Bondsdag van Chr. Geref.
meisjes
Honderden meisjes, leden van
Christelijk Gereformeerde Meisjes-
verenigingen in Nederland, hebben
in de Wilhelminakerk te Dordrecht
de veertiende bondsdag bijge
woond. De vertegenwoordigsters
van de 96 aanwezige verenigingen
zijn officieel verwelkomd op een
begroetingsavond.
De bondsdag werd geopend door
roej. M. A. Klomp, presidente van
de bond, waarna het huishoudelijk
deel van de jaarvergadering werd
afgehandeld. Onder meer werden
er verkiezingen gehouden. Mej. C.
G. van Dalten werd herkozen als
lid van het bondsbestuur, mej. T.
Dijkstra werd aan het bestuur toe
gevoegd. Mevr. J. W. Zwset werd
benoemd in de commissie van ad
vies,1 in plaats van mej. H. Nieuw-
Iand, .die aan de beurt van aftre
den was. Besloten werd de volgen
de bondsdag in Groningen te hou
den.
Mets is eentoniger voor een vis
ser dan wanneer hij steeds, op de
zelfde plaats gaat hengelen. Daar
door gaat de pracht van de omge
ving aan zijn oog voorbij en al zijn
de vangsten groot, dit zal op de
duur toch geen bevrediging schen
ken. Als ik vroeger op een plaats
goed had gevangen, dan was ik er
met geen stok.meer weg'te slaan en
ik had geen interesse meer voor
andere, mooie vangplaatsen. Ik
maakte mij van te voreii al zenuw
achtig bij de gedachte, dat een an
der mijn plaatsje zou hebben inge
nomen en het is mij wel overkor
men, dat ik rechtsomkeert maakte
bij het zien van 'n ander,- die er be
slag op had gelegd, Mijn visdag/
waarvan ik mij zoveel had voorge
steld, was. totaal bedorven. Dit
euvel is bij. tal van vissers nog aan
wezig, maar daar kom je in de loop
der tijden wel overheen. - Afwisse
ling van omgeving en zoeken naar
nieuwe mooie vangplaatsen ver
groot het genot van de hengelsport.
Zo ben ik deze week eens naar de
Lek gegaan. Met de bus was ik in
een half uur aan het veer van v. d.
Ruit en vandaar spoedig in Krim
pen. Bij Lekzicht kon Ik. gélukkig
beslag leggen op een prima visboot
en na te zijn overgestoken naar
Elshout lag de boot spoedig ge
meerd op de stokken. Met aflopend
water is het daar prachtig vissen,
weliswaar staater een. flinke
stroom, maar met een tuig, dat 6
7 kogeltjes houdt, blijf je die stroom
wel de baas. Op de zanderige ge
lijke bodem is het een lust om met
de. sleper te vissen en voor degenen,
water Is ca. 4 4meter, zodat
een vislijn van 0 4 7 meter Nylon-
5ilk (nummer nul of één) voldoen
de is om gemakkelijk te kunnen
vissen. Een kleine haak is gewenst,
die niet weten, wat daarmede be
doeld wórdt,, zal ik mij even nader
verklaren. Het lood moet minstens
15 c.m, van de haak verwijderd zijn
en zo worden gesteld, dat nog een
klein gedeelte van de vislijn met
de.haak beneden het lood over de
grond sleept. Dit heeft het voor
deel,- dat de vis het aas beter kan
bemachtigen. De diepte van het
Italiaanse opera brengt
„Barbier van Sevilla"
De-, Compania ri'Opsra Italians,
bijgestaan door artisten van de
Scala di Milano en begeleid door
een Italiaans kamerorkest, zal van
3-8 Juli in de: Rotterdamse
Schouwburg voorstellingen geven
van Rossini's opera „De barbier
van Sevilla". Dirigent is Gino
Barsanti, die de Italiaanse opera in
Londen drie maanden aangevoerd
heeft èn het Italiaans opera-festi
val te Luzern leidde.
Solisten zyn Magda Ficcarolo,
die in haar vaderland als een twee
de Toti Dalmonte beschouwd
schijnt te worden, Marcello Cortes
(Figaro) en Gino Belloni,
ik ben geen liefhebber van het vis
sen met maden en daarom gebruik
ik aardappel of deeg; de meeste vis
sers geven de voorkeur aan maden,
omdat deze biet zo gemakkelijk van.
de haak afgaan. Als voer is oud. tar
webrood, gebonden op kleine plat
te steentjes het beste; dit 'is het
best bestand tegen de stroom. In
dien U met Uw vrouw en kinderen
eens een gezellig dagje wilt uitgaan
en U bent liefhebber van vissen, ga
dan naar Lekzicht; daar is een
speeltuin voor de kinderen, waar
ze zich gemakkelijk een dag kun
nen amuseren; moeder de vrouw
kan er in de schaduw van de bo
men een boek lezen of een hand
werkje verrichten, terwijl Uzelf ge
niet van de hengelsport op een vis
rijk water in een prachtige omge
ving!. Van alles is er te vangen,
grote voorn, mooie bliek, brasem en
zelfs grote baarzen en snoekbaars
liggen er op de loer.
Kerkelijke beaoemingen
in Indonesië
In de zitting van Woensdag te
Batavia koos de Synoda van de
Protestantse Kerktot voorzitter
van de Protestantse Kerk in Indo
nesië dr. Jï E. Ch. Geissler, tot se
cretaris ds W. J. Rumambi en 'tot
thesaurier ds. Jac. van Vessen.'.
Op voordracht .van de delegatie
van de drie zelfstandige en de te
vormen kerk, werden zeven' ver
trouwensmensen voor de verschil
lende delen van Indonesië benoemd
die tezamen „het algemeen, mode-
ramen van de Protestantse Kerk in
Indonesië zullen vormen. Vaste ad
viseurs van hét moderamen zijn: de
rector van de Hogere Theologische
School te Batavia, een der zendings
consuls en de hoofdlegërpredikant.
Voorts bekrachtigde de synode de
benoeming van Mevr. L- A. Snij
ders—Na a berg .tot leidster van het
sociaal bureau en. die van Ir. P.
Telder tot leider van het publica
tiebureau der Protestantse Kerk.
Onderscheidingen
Bij K!B. is benoemd tot officier
in'de Orde van Oranje Nassau de
heer C. Jongkoen te-Rotterdam, di
recteur van de stichting Nationale
Hulpactie Roode Kruis (HARK in
liquidatie).
De heer Louis van Dommelen,
wel bekend in de Rotterdarpse
graanhandel, ia onderscheiden met
het ridderkruis der Leopolds Orde,
de hoogste Belgische onderschei
ding, tot beloning zijner diensten
die hij heeft bewezen na de be
vrijding aan het generale consulaat
van Beigië in onze havenstad.
HET HISTORISCH UNIFORM,
waarvan de Engelsen voor geen geld
ter wereld afstand zouden willen
doen> valt weer te bewonderen aan de
poorteni van 's Kanings palels te Lon
den. Voor hef eerst sinas 1939 weer
in' vol ornaat; de kindertjes kijken hun
,:'open uitl
Een spreekwoord gevraagd
Vandaag als wekelijks hersen
gymnastiek je een lettergreep-
raadsel, waarbij de 38 lettergrepen
gegeven zijn. Gevraagd wordt'met.
deze .lettergrepende gevraagde:
woorden te vormen. Twee rijeri
letters (van boven naar beneden'
gelezen) leveren dan een spreek
woord op, waarbij men goed dient
te bedenken dat van het onderste
woord slechts één letter gebruikt,
kan worden. Hoe luiden de woor-.
den en het spreekwoord?
De lettergrepen zijn:
a, af, ar, beeld, breuk, dag, dag,
den, den, der, droom,-en, gen, hek,
in, in, in, je, len. mid, na, nen, nie,
ren, rij,' spon, stel/ te, ter, ti, tre,
vank, von, wil, woord, zen, zon,
*oop
De gevraagde woorden? Hiér
volgen ze:
.1. Plaats in Nederland; 2. Oprich
ten; 3. Doen zeerovers; 4. Gegeven
woord breken; 5..Rijdt men' in; 6.
Deel van de dag; 7. Ziét mén solus
in de slaap; 8. Dronk; 9. Land in
Zuid: Amerika;10. Verfrissen; 11.
Inwonenden; 12. Delen van de trap;
13. Deel van de week; 14. Delen
van de dag.
De oplossing van ons raadsel van
vorige week is als'volgt: op de vier
rijen leest men de woorden "Wil-
helmina, vijftig jaar, koningin, dér
Nederlanden. 7
J ;V. -
