.Weet je het nog, in Londen?
£sln bi mi da bimxj...
JAPIK SN ZIJN WONDERKLQK
Hdop
29200
RUSSISCHRECHTSBEGRIP
•Code-woorden van een
veertiendaags avontuur
'Ckefarine.4
J. M. de Korver met pensioen
%ki«l
Een oud huis verjongt zich
Balkan-oorlog in 'n
vredig hotel
Uitnemend sportman en dienaar
van de sport
Eens steunpilaar van
Sparta
iS (msr{wm\
W
Langzaam maar zeker
c
saj*r&?uïïhfr- lvïxl4 *ss& p»
4
Zaterdag 21 Augustus 1948
BOTTERDAM* Augustus 1945
Ze zyu allemaal icwr op hun po*t teruggekeerd. De een in Rotter
dam, de ander in Groningen, de derde in Den Hnao: de Olywpiode-jour-
natisfen, dip nocr peen weck pc leden naar Sloanc-strect renden om hun
kopy af te geven «oor her nnchtvliepOap ran dc K.LM. Maar, nag aver
ï007: dc Kcizerlei in Antwerpen of op de perstribune van óe
T-T. m Assen, wanneer zc weer allemaal by elkaar zijn. cult n het ho
ren; „Weet je het nog in Londen Marble Arch. Hyde park, Griffin,
Kntghtsortdge, codc-uioorden ran een veertiendaags avontuur.
Circus, Piccadilly Circus of ze t?r
seboren waren. Apropos, van dat
zelfde Piccadilly Circus gaat bet
crhaal, dst onze nestor, de heer
Meentm Terwcgt boven op de fon
tein geprobeerd heeft de volgende
hrr.menck te dichten
Er was eens een journalist in loonden
Die een perskaart had gevonden....
Luid hoongelach maakte het on
mogelijk de rest van de limerick te
horen. Sarcas'ische heden betveer
den. dat perskaarten m Engeland
nog niet waren uitgevonden, het
geen natuurlijk niet waar was. Ze
^eet u het nog. mrs. Gri/fm. toen
u 10 uw rust,g familie-hotelletje in
de Southwick-street die horde van
druk doenerige Hollanders met kof
fers en geheimzinnige kastjes zag
binnenkomen" Op dat ogenblik
leefde u nog m zalige onwetendheid,
omtrent de inhoud van die kastjes,
die u later mt uw zoete nachtrust
zouden doen wekken, met'n gedreun -■ -
en geratel of er een Balkan-oorlog i waren alleen maar zeldzaam,
in uw vredig hotel was losgebroken
Omdat u het gedreun en geratel,
boven uw hoofd en beneden vvv
hoofd niet janger kon verdragen,
hebt u zich in egn bekoorlijk nacht
gewaad gehuld, hebt u aan onze
kamerdeur geklopt en ons gesmeekt
«e oorlog met schrijfmachines bij
daglicht voort te zetten.
U weet niet. mrs. Griffjn, dat er
roodaards zyn geweest, die de vol
gende nacht weer hun kanonnen m
stelling wilden brengen, omdat zij
het visioen van uw lieflijke nachte
lijke verschijning nog eens wilden
oproepen, u weet ook met. dat wij
daar op tafeltjes, op bedden en op
elkaar gestapelde koffers zaten te
..vuren", omdat duizenden, millioe-
nen gevoed moesten worden met
Olympiade-nieuws. En als die sta
tige, oude Engelse dame het gewe
ten had, zou zij ons de volgende
ochtend aan het ontbijt niet zo stil
verwijtend hebben aangekeken
Sorry Anny, sorry Gwendolyn
sorry, "meisjes uit het Griffin-hotel,
die iedere dag haar plicht deden
door sfipt om half vijf de sprei van
het bed te halen en met een gilletje
van schrik op de vlucht sloegen
doordat zy plotseling een soort Tar-
zan in de badkamer zagen verdwij
nen. Dat was de schuld vandehitxe-
golf:
Cosraopolieten
In de eerste dagen zag men
de brutaalste sportjournalisten als
schuwe vogeltjes in de ondergrondse
gewelven van. Marble Arch verdwij
nen. angstig hun weg zoekend in het
labyrinth, van de Londense ..Under
ground", in hetzelfde labyrinth waar
zij een week later luchtigjes door
heen zouden wandelen, met een
achteloos, vriendelijk knikje voor
een collega, die z'J toevallig op de
roltrappen of in de wind-suizende
tunnels zouden ontmoeten. En ze
spraken over Baker Street, Oxford
Advertentie I. M.
Als u dit leest op Zaterdag
avond 21 Augustus 1948 zi]a er in
Amsterdam vertegenwoordigers
van meer dan 140 kerken uit Oost
en West, Noord en Zuid, uit alle
werelddelen, bijeen om morgen 22
Augustus de vergadering van de
Wereldraad van Kerken, die tot
September duren zal, met een ge
meenschappelijke eredienst te
openen.
Vertegenwoordigers ven. de
niet-Roomse Christenheid, dr.
Fisher, aartsbisschop van Canter
bury- dr. Germanos, aartsbisschop
van Thyateira, dr. Eidem, aarts
bisschop van Upsala, dr. Eoegrter,
voorzitter van de Fédèration Pro
testante de France, dr. John Mott,
U.S.A., oud-voorzitter van de We
reldfederatie van Christen. Studen
ten en Y.M.C.A., hebben zich met
een oproep tot al hun medechris
tenen gericht, waaruit ik u het
volgende doorgeef:
..Wij gijn met diepe dankbaar
heid Vervuld, dat na lange Jaren
van scheiding en zo spoedig na
de meest verwoestende oorlog in
de geschiedenis, de Christelijke
K-erken over de gehele wereld op
de wijze van deze eerste alge
mene vergadering van de Wereld-
raad van Kerken hun geestelijke
eenheid tot uitdrukking zullen
kunnen brengen. Het onderwerp
Vööf Qftie vergadering is-
„De menselijke wanorde en
Gods plan".
God regeert, ook in onze mense
lijke verwarring. JVlaar in deze
crisis van het bestaan der mens
heid zijn wij genoopt te belijden
dat lussen de kerken als-zicht-
bare instellingen en de hoge roe
ping der kerk de tegenstelling
maar al te duidelijk is. Wij zijn in
gebreke gebleven, omdat ook wij
zelf deel hebben aan de mense
lijke wanorde. Onze eerste en
diepste nood is niet een nieuwe
organisatie, maar de vernieuwing,
of eerder: de wedergeboorte van
de huidige kerken.
God geve, dat wij de roep van
de Geest mogen horen. Wij roepen
alle christenen op zich met ons te
verenigen in het ernstige gebed;
O God, die UW Geest over
Uw Kerk hebt uitgestort,
geef, dat wanneer uw kinde-
ren uit alle delen van de we
reld bijeen zijn, zij tezamen
Uw Woord mogen horen en
gehoorzamen, dat zij de we
dergeboorte en de eenheid
van de kerk door Uw leven
wekkende Geest mogen zoe
tten en dat temidden van de
grote verwarring in de we
reld, zij duidelijk en klaar mo
gen getuigen van Uw gena
dig Plan voor de ganse mens
heid, dat geopenbaard Is in
Jezus Christus onze Heer en
Heiland. Amen".
OBERMAN.
Zo doet ook een verhaal de ron
do, dat 3r van Emmenes. de beken
de voorvechter ran de stoppers?il-
methode In Hyde Park op het be
kende zeepkistje heeft gestaan om
zijn geliefde denkbeelden te ver
spreiden, maar Jat kan ook wel uit
..jalousie de métier" in de wereld
zyn gebracht door Joris v, cL Bergh.
Ik wil dit Londens souvenir niet
aan het nageslacht prijs geven zon
der een apart woord van hulde voor
die brave Tsjechen van Edgware
Road, die een half uur voor mid
dernacht een uitgeputte en uitge
hongerde kudde Hollandse journa
listen weer 't geloof teruggaven in
de „Olympic Games" door middel
van een paprika schnitzel. En met
bijzondere vertedering denk ik aan
die brave Schwejk. die alleen maar
het gebaar maakte van: ..zó één.."
en dan met kannon bier aan kwam
dragen, waarvan alleen al het zien
de dorst deed stillen en die ons
als opperste bewijs van zijn toege
negenheid van zijn echte Tsjechi
sche pruim enj en ever heeft laten
proeven
Zo. nu weet u waar wij het over
hebben als u over een jaar of zo pp
de perstribune de man uit Gronin
gen naar de man uit Rotterdam
hoort brullen:
...Zeg, weet je het nog van Lon
den
En of ik het dan nog weet!
BART IN" 'T HOUT
DE KINDERKRANT-
Moderne kozakken. Russische mo
tor-acrobate» paueu onlangs tn
Praag met deze pyramide wel een
zeer bijzonder bezv'üs van het grote
gemak, waarmee zij het lichaam
beheersen.
Na bijna vyftig j'aar de gemeente Rotterdam trouw on onkreukbaar te
hebben gediend, zal de heer J. M. de Korver, thans chef van de afdeling
Sportzaken van het Bureau, voor de Lichamelijke Opvoeding, op 1 Septem
ber a.s. wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd zijn taak
neerleggen.
De levensloop te omschrijven
van een man als „Bok" de Kor
ver, populair als geen ander bij
het sportminncr.d publiek en in de
voetbalwereld in het bijzonder, m
het kleine bestek van een kranten
artikel, is waarlijk niet eenvoudig.
Het kan niet anders dan een vluch
tige schets worden, waarbij wij
beseffen dit terdege aan de
kwaliteiten en verdiensten van de
„oer-Spar taan" te kort moet wor
den gedaan.
Bok's sport loopbaan was uniek.
Daarover is al zoveel geschreven,
dat we kort mogen zijn. Jaren
lang, m die goede oude begintyd
al, xvss hij speler.d op de spilplaats
de steunpilaar van het Sparia-elf-
tal. Triomphen ook vierde hij als
aanvoerder en spil van de Oranje-
ploeg! Onvergetelijk is die inter
landwedstrijd op Houtrust ge
weest, ever. voor de eerste wereld
oorlog. Toen heeft het Nederlands
elftal waann Bok de Korver stond
opgesteld, het bestaan de Engelse
ploeg klop te geven'. Bok verwierf
veel roem in cie jaren, maar nooit
is hem dat naar het hoofd geste
gen. Hij bleef de eenvoudige be
scheiden mens, dank zij ook zijn
zuivere opvattingen omtrent- de
sport,
In gemeentedienst
Kort na het verlaten van de
H.B.S, trad De Korver op 15 No
vember 1899 in gemeentedienst. Hij
vervulde daar achtereenvolgens
verschillende functies. Ongeveer
tien jaar gdeden, toen wethouder
Ratte onderwijszaken behartigde,
nam het gemeentebestuur het be
sluit zich meer dan tot dusver met
de lichamelijke opvoeding en de
sport te gaan bemoeien. Dit was
het moment, vcaarop De Korver ge
legenheid kreeg zijn rijke kennis
en ervaring op sportgebied ten
volle in dienst te stellen van de
gemeenschap. De bevordering van
de lichamelijke ontwikkeling van
de jeugd, een prachtig sociaal
werk, het was een kolfje naar zijn
hand!
In samenwerking met de heer P.
Burik van de afdeling Onderwijs
kreeg De Korver van wethouder
Ratté opdracht richtlijnen te ont
werpen, waarlangs de jeugdsport
zich kon ontwikkeien. Deze op
dracht had tot resultaat, dat het
College van B. en W. de Stichting
voor de Lichamelijke Opvoeding in
het leven riep, welke nu nog haar
voortzetting vindt in de Raad voor
de Lichamelijke Opvoeding, een in-
i stelling, die voortreffelijk werk
verricht. De toenmaals bestaande.
I uiterst nuttige werkgemeenschap,
de Rotterdamse Bond voor de Li-
chamelijke Opvoeding kwam onder
gemeentelijk beheer. Het Bureau
voor de Lichamelijke Opvoeding
werd opgericht onder leiding van
de heer P. Burik en De Korver
werd chef van de afdeling Sport
zaken. Zij. die de belangen der
kleinere verenigingen voorstonden,
voelden zich met helemaal op hun
gemak, toen een man als De Kor
ver, oud-voetballer van een grote
club. aan het roer kwam. Hun arg
waan is zonder grond gebleken, i
Een grote of kleine club, zij waren
voor De Korver precies gelijk. Hij
waardeerde alle takken van sport
en deed voor alle clubs zonder on
derscheid 2ijn uiterste best. Ook
de zogenaamde ongeorganiseerde
sport had zijn volle sympathie. Hij
onderkende het grote belang hier
van. Immers, niet alleen is de
lichamelijke ontwikkeling van de
jonge Rotterdammer ermee gebaat,
ook zu'n sportvelden als Vreelust
en Schuttersveld prachtige objec
ten ter bestrijding van de baldadig
heid onder de jeugd.
Thans is dc toestand zo, dat de
Sportraad, waarin elke tak van
Sport is vertegenwoordigd, uitsté
kend samenwerkt met het Bureau
voor de Lichamelijke Opvoeding,
een samenwerking, waarmee nog
heel wat voor de jeugd kon en zal
worden bereikt. De gemeentelijke
dienst regelt alles via de school
hoofden. want terecht is men dc
mening toegedaan, dat school en
sport moeten samengaan. De Kor
ver heeft voortref fel uk werk ver
richt op dit gebied. Moeilijkheden
bleven hem natuurlijk niet ge
spaard. Zo ping hem het tempo
van de ontwikkeling niet snel ge
noeg; de terremnood was hiervan
de oorzaak.
De Korver als mens? Zij, die
gerégeld met tem in aanraking ko
men, verzekeren het ons: een uiter
mate beminnelijk en bescheiden
kerel.
Een typische bijzonderheid?:
verwoed tegenstander van het
stop per spilsysteem, nog steeds' En
de bijnaam Bok? Met geen moge
lijkheid zal hij U kunnen vertellen,
hoe hjj daaraan gekomen is!
Bok de Korver schuwt verering
van zijn persoon, maar toch zal hij
ditmaal niet aan een huldiging
kunnen ontkomen. De ontelbare
vrienden uit de sport- en ambtena
renwereld zuleln niet gedogen,
dat Bok in alle stilte vertrekt en
het plan is dan ook óp Zaterdag 4
September ten Raadhuize officieel
afscheid te nemen van deze uitne
mende sportman en dienaar van
de sport.
TERWIJL zfn vrouw meissie, waar ik zóveel hebt gezien, moest je
het ontbijt stond van houwtoch maar kopen
klaar te maken, bleef M maar Karei
ze op eens, met het *T INGEND kumm hij Ik kart nog wel één
broodmes in de hand, de trap af: .,Hê jaar met m'n ouwe
staan luisteren, een Jjarbarieba, zand-zeep- doen..."
uitdrukking van grote en-soda„Onzin. Iedereen
n„n loopt in Nero Look en
*4 hij,
ar UJW1> Zwak protest:
uerioonderbtB op haar
gezicht.
Vit de badkamer,
waar hij zich stond te
scherenklonk gezang.
Het was geen
Crosby of Tito Schipa,
opf»n. EViTttkic» Kinairn TV-ik ik. Eieren
vrouw in d'r wang «r,,,-», - 7A
kneep, ben je 't ontbijt j.-/"-ifi',
voor mannie aan het oud die mantel toch
gean Frankie Sinatra
of de zingende Zwer
ver. het was zelfs een
nog niet
„We praten er niet
meer ouer. Je koopt
die mantel eit daarmee
^eCli basta. Enne... dat lo-
bakken
Zij knikte
beetje vals en pas met tersluiks naar haar vert;e voor de aana ev
heel ueel goede uii! te echtgenoot met verba- Ja oordifne? voor dé
herleiden tot „daar bij cmg, geluk wantrou- %cZkamer die
die molen", maar zijn wen en iets oen:
orouw klonk' het als „Knijp-me-eens-in-mn «MTO9ool.mMreo.
„gloria gloria" in de -urm-droom-ik?' in
orenhaar ogen. Hij lette er
Ze veegde even, met n*et op.
de punt van haar Wat voor pak zal ik per "?eer veTk-™PPe.n
schort, iets weg uit vandaag aan trekken? *n fiPn
haar ogen. Als weken, M'n bruine... Nee,
al maanden kwam er da's zo somber, M'n
gegrom uit de badka- grijze r.n «tippel- -
met. ,£akkerju, Marie, tje&das, dii'. ik van jou hand? Heb je een prijs
waar heb je nou m'n voor m'n verjaardag gewonnen in de lote-
scheerzeep weer gela- gekregen heb... Hè,
ten", of: „Hoe dikwijls ujat een heerlijk weer Hij lachte, een vro-
moet ik je nou nog is het vandaaglijke, parelendet aan
zeggen, dat ikdit stekelijke lach
of: dat ik dat...' En TpvEN later: ,JZoals „Een lot uit de lote-
nu zong hij: Daar bij Lv jij eieren kan bak- rij...? Morgen begin-
die molen, die mooie ken,h'm... Zeg, die nen de wedstrijden om
molen, daar woont het mantel die je laatst de Zilveren BaU"
pen
Het borrelde in haar
op, ze kon 't niet lan-
ds een fontein
spoot het er uit:
Wat is er vanmor
gen met jou aan
JAPIK was klokkenmaker. De
hele dag stond hij in zijn win
kel, die meteen werkplaats was
en repareerde klokken.
Het was me een getik daar om
hem heen in de winkel. Er wa
len grote hangklokken cn stoel-
tjesklokkcn en pendules en wek.
kers en koekoeksklokken, waar
uit ieder uur een koekoek naar
buiten kwam, het was een oor
verdovend lawaai. Maar Japik
hoorde het al niet meer en voel
de zich helemaal thuis tussen al
zyn uurwerken.
Op zekere dag kwam er «en
oud vrouwtje de winkel binnen.
Ze liep helemaal krom onder het
gewicht van een reusachtige oude
klok.
Dag meester, zei ze tegen Ja-
pik, hier heb ik een klok, die niet
meer lopen wil,
Geeft U maar hier, zei Japik
vriendelijk, wy zullen hem voor
U in orde maken.
Niet voor mij, zei de oude
vrouw, je mag hem repareren
maar ik wil hem niet meer heb
ben. Je kunt hem houden. .Tapik
keek heel erg verbaasd want zo
iets kwam nooit voor Hij pakte
de klok aan, bekeek hom van alle
kanten en zei: 't Is anders een
beste klok, en zo oud, waarom
wilt u hem niet terug hebben?
Hij keek op maar de oude vrouw
was verdwenen,
Japik haalde de schouders op
en ging het uurwerk bekijken. Er
was eigenlijk maar eeu kleinig
heid stuk en na een uurtje had
hij hem helemaal in orde; de klok
tikte rustig en regelmatig. Japik
hing haar op in de winkel en ter
wijl hij aan een wekker begon te
peuteren, bedacht hij hoe vreemd
het was, dat de oude vrouw de
klok niet terug wilde hebben.
De minuten verstreken. Het
was vier uur geworden cn in de
winkel begonnen alle klokken te
r' slaan.
Er waren diepe forse slagen
van de grote klokken en kleine
hoge driftige slagen van de pen
dules en daar tussendoor hoorde
je alle koekoeksklokken roepen.
Japik ging door met zijn kapotte
wekker maar plotseling bleef hij
stokstyf zitten. Uit de grote klok,
hij pas gekregen had kwam
'0O% ITI^ «tran:
Hei is uier tiar
1 ga naar de schuur
graaf bij de muur,
het is vier uur.
JONGENS, te at a/schiUDebjIv Toen bromde de klok nog even
cn lieve pryt. hoe gruwelijk. en rustig verder. Japik kon
C-j.
was Sisfcia. de siafcg.
Zij schoof heel stiekem door het
pn siste in het struikgewas;
:ij was drie meter lang.
Zij loerde met haar spitse kop
en vrat een stekelvarken op
met stekeltjes cn al
en alle beesten zeiden: Tja,
die Siskia. die Siskia
dat wordt ons toch te mal.
DE BEESTEN kwamen bij
elkaar
een leeuw en tijgers ook, een
paar,
cn luefcien overleg,
cn kwamen allen tot besluit;
aic Siskia, die moet eruit,
die Siskia moet weg.
zijn oren niet geloven. Dit was
een hele gekke klok, een klok die
rijmpjes opzei: Ga naar de de ogen dicht.
Jeurgesield weer naar de winkel.
Geen eens goud en diamanten
dacht hij verdrietig, niets dan
een miezerig flesje.
Juist toen hij weer aan het
werk wilde gaan, begonnen de
klokken zes uur te slaan en uit
de grote klok kwam een stem,
die zei:
Het is zes uur
ga naar je overbuur
met deze kleine /les
het uur is zes.
De klok zweeg en Japik stond
een beetje beduusd met het fles
je in zijn handen. Zijn overbuur?
Dat wa» dc notaris. Moest hij
daarheen u:öt het flesje. Nu, die
klok 2 ai zulke wonderlijke din
gen. Hij zou maar gaan.
TOEN ging Japik naar het no.
tarishuis en belde aan. Het
bleef doodstil en hy besloot door
de achterdeur naar binnen te
gaan. Een poes lag te slapen bij
de kcukenhaard, verder was er
niemand. Maar toen Japik door
liep naar de voorkamer zag bij
de notaris in een stoel zitten, met
schuur, graaf bij de muur
Japik opende nog eens het uur
werk van de grote klok, maar zo
op het oog was er niets bijzon
ders aan.
Moet ik heus naar du schuur
gaan, vroeg Japik hardop, maar
de klok tikte verder en gaf geen
antwoord. Toen draaide Japik
zich om en liep de schuur in.
Waar zou ik moeten graven, vroeg
hij zich af. De schuur heeft vier
muren en is te groot om helemaal
af te graven. Ach, onzin, dacht
hij verder. Ik heb zeker ge-
Maar hoe zij dat nu zouden doen droomd, klokken spreken niet. En
en hoe dat kón met goed fatsoen
daar wisten zij niets van,
totdat er een konijntje kwam,
dat toen het woord parmantig
nam
en riep: Ik heb een plan.
IJ LEGGEN, allen met
elkaar
haar,
vanavond nog een knoop
dat kan, icant zy is lang.
De beesten riepen luid: Hoera
uit is het tiit met Siskia
met Siskia, de slang
En s avonds, toen het donker
was
toen slopen zij door 't hoge gras
heel zachtjes, in 't geniep
en Siskia werd (zeer terecht)
hij ging weer naar zijn winkel
en zette zich ferm aan het werk.
Om vijf uur begonnen alle
klokken weer te slaan en nu
hoorde hij de grote klok heel
duidelijk zeggen:
Vijf uur is de t'jd
de muur bij de geit
ga zien, wat daar leit
vijf uur is de tijd.
Japik wachtte niet langer. Hij
nam een schop en ging de schuur
in. In een hoek stond de geit
vastgebonden, en daarachter, vlak
bij de muur, begon hij te graven.
Stel je voor, dat er goud ligt,
dacht Japik bij zich zelf, goud
in, een driedubb'le knoop gelegd, of diamanten, dan ben ik ineens
terivijl zij vredig sliep.
Het was met Siskia gedaan.
Zij kon geen onrecht meer
begaan
zij kwam niet uit de knoop.
Ztj eet geen stekel var kens meer
zij ligt 7iit in een knoop terneer,
nog altijd (naar ik hoop!)
schatrijk. Hij groef en groef tot
het zweet hem op het voorhoofd
stond, maar vond geen goud en
geen diamanten. Alles wat hij
vond was een klein zwart flesje
dat vol zat met een vloeistof.
Japik nam het flesje en ging te-
Wat is hij bleek, dacht Japik,
hij moet heel erg ziek zijn. Hij
keek naar het flesje in zijn hand
en bedacht zich niet langer. Een
paar druppels 'van de vloeistof
goot hij tussen de lippen van de
oude notaris. De notaris proestte
en slikte, deed zijn ogen open cn
keek Japik aan. Hij kreeg nu
kleur op zijn gezicht en hij zei:
Japik, buurman Japik hoe kom
je hier en wat heb je met me ge
daan? Ik was heel, heel erg ziek,
en jij hebt me gered. Hoe kom
je aan dit flesje medicijn?
Toen vertelde Japik het ver
haal van de klok.
Dat moet een heel wonderlijke
klok zijn, zei de notaris. Japik ik
zal je een grote beloning geven,
omdat je my hebt beter gemaakt,
en je moet me ook die wonder-
klok verkopen.
Dat doe ik nooit, zei Japik la
chend en hij ging naar huis om te
luisteren wat de klok om seven
uur te zeggen had.
Maar nu zei de klok aleen
maar:
Het uur is zeven
Lang zal hij leven.
En zo had hij ieder uur een
rijmpje. Alleen wanneer er iets
bijzonders was, en als Japik iets
kon doen voor zieke of ongeluk
kige mensen, dan zei de klok hem
dat heel duidelijk in een rijmpje
op de hele uren.
En Japik heeft de klok nooit
verkocht en is er altijd erg tevre
den mee geweest.
Advertentie 1. M.
NAAMGEVING noord-oostelijke
ROLDER
De minister van verkeer en waterstaat
brengt ter algemene kennis, dat de
naam voor de Noord-Oostelijke inpol
dering van het IJsseimeer als water
staatkundige eenheid zal luiden: Noord
oostpolder.
VU" IJ zullen onze ziel ook verder
v m lijdzaamheid moeten be-
Voetje voor voetje vordert de ver
jongingskuur, die het Schi el ands
huis ondergaat na het vertrek van
Volkshuisvesting en langzamerhand
wordt de nieuwe bestemming
het oude gebouw: centrum van
kunst cn kunstenaars, duidelijk.
Behalve aan regisseur Paul Storm
cn de leden van het Rotterdams To
neel, die sedert enkele weken in de
repetitiekamer aan Shakespeare's
Tempest openingsstuk van het
nieuwe seizoen werken, is *t woord
voorshands nog aan timmerman,
metselaar, schilder en behanger.
In het souterrain zijn. de twee za
len cn keuken voor de sociëteit ge-
reedgekomen en het wachten is nu
zitten. De crisis tussen Rusland en
het Westen zal nog van lange duur
zijn. Zy" wordt nu niet te Moskou
opgelost. Daarentegen hoeft men. "d® levensmiddelen
ook met te vrezen voor een breuk, n"~
Ai» d zoals de Russen zich Zo is democratie datgene, waarop
d,e de Russen aanboden Dit was m deze dingen gedragen. MoJotof de communisten zich steeds beroS-
die onmiddellijk tpt een gewapend vok een nuttige maatstaf voor de zelf trad erin op, kwam daardoor pen, maar dat zii met voeten treden
conflict leidt. Noch te Parijs, noch e61H ifi Berhm zo grote macht der in de ondecoratieve positie, waarin zodra zij zelf de macht uitoefenen
communisten. de sprong van de Russische, die een
De Eerlijners wisten voor het 2°„ff], d«n«"tie was van ziiri be-
overire zeer erod waar deze levens «huldigneren, hem bracht. Ook Sa-
- - - .Ta rvtaïMn Vprlnrnnhtfdrtrlö runvrr Tmt vc.
te Londen bestaat daarvoor ernsti
ge vrees. Men doet er zrjn uiterste
best tot een vorm van overeenstem-
Kan op deze manier een rechtstoe
stand voortbestaan?
de Duitsers in hun laatste dagen
van macht naar Denemarken heeft
geleid. De Russen zouden deze
moeten opnemen, zy erkennen dat
ook en zijn ertoe bereid, mits de
Denen de Baltische vluchtelingen
die zich in hun land bevinden, erbij
uitleveren. Wat willen zij toch van
deze mensen? Politiek kwaad kun
nen ztf Rusland niet aandoen. Het
geval Kosenkina-Samarin werpt, in
„"Ywcijfic ««er fucu «ooi uew icweus 'i,vr»;» w»i Wysjinsky bestreed te Belgrado verband met vroegere gevallen, wel
mLfldeI®11 vandaan kwamen. Zij zijn ^lotnf nief dlr^ Hp?'RmJisH?s het Techt ócr westelijke mogendhe- licht qj> de bedoeling. Ook dit is een
7 fn gehaald uit de Russische zone. JJ?JrcjJ den.de Donaukwestie voor het vorm van terreur, die de Fwussen,
tisch ücht valt als op dc hoofdstad.
Het Is op het ogenblik een veel
spanning een fatsoenlijke schijn te waarop nu niet zo fel prapagandis-
geven, b.v. door het op touw zetten- - - - - - -
van een nieuwe conferentie, waar
van niemand afdoend resultaat of
herstel van vertrouwen zal ver
wachten. Iets zal er op gevonden
moeten worden. Eeu nieuw Mtm-
chen zal dat niet zijn. Al was het
alleen al omdat President Truman
zich, kort voor de verkiezingen,
volk kan hil er de voorstelling van
geven die hij verkiest. Maar waar
om compliceerde hij de dingen, cn
joeg hij de openbare meninj
de Donaukwestie voor het
Haagse Hof tc brengen. H\j moti
veerde ziin weigering met een rede
nering
die zich in den vreemde bevin
den, aan de lün moet houden. ïnder-
- -- -- - -ï:- inpp- TiH <i* nuooharp Tumiimr in <Üe hot hele Hof overbodig tijd zijn Uit Parijs prominente „Wit-
gebrmkte tactiek van de Russen, j°*g mi de openpare memn m maaI{te_ Waarom doet Rusland er te Russen" naar Ruslana ontvoerd,
hulp aan te bieden met levensmid- dan aan mee? Men moet aanne- Trotski's leven was altijd in ge-
delen of brandstoffen, die zjj aan *ans °P roctes mi muot zen wei
het land zelf onttrokken hebben. Op
die manier hebben ook de Hongaren
hulp „uit Rusland" gekregen. In
Duitsland ia dit systeem van ver-
,7 JL-'UU.BltinU Uiv ajrBWIMU V«J VC' -
niet kan veroorloven cfe openbare pIaatEinff overbekend. Toen ik dit
mening in Amerika een zo hevige vooHaoj. 0n de voorjaarsbeurs te
schok toe te brengen. Er is voor net Leipzig was, vertelden tal van bur-
overige van hem niet te vrezen dat c-ptc mti rint zw het in dip dn eer
Dr. M. v.
door
Blankenstein
dan aan
men: Om er zelf partij van tc trek
ken. tegen anders denkenden, zodra
de gelegenheid daartoe zich biedt,
'Y OT een der heiligste interna-
tionale rechtsbeginselen, in
Nederland reeds welhaast 3^5 eeuw
toegepast, hoort het recht van asyl
hij. van zich zelf uit daartoe bereid
zou zijn. In geen geval echter^zou
het Amerikaanse vo zoic s XOf UM 1JUIJ 1»,™™ nui», aauseit;ge«ii«iu zitn tuKuuKvui. e prunes era aan cie rvussiscne co
vaar en tenslotte heeft een moor
denaar hem ook bereikt. "Uit aller
lei boeken en publicaties van lieden
die het gevaar trotseerden, weet
men al sedert jaren in welk een
vrees zij, die „de vrijheid kozen",
Plegen te leven. Steeds weer moet
bewezen worden dat geen buiten
landse bescherming, geen waak-
onder zo sterke, morele bescher
ming staan, hebben zii zich zelf
gerg mij, dat zy het in die dagen geloofd hebben dat de dingen waren voor politieke vluchtelingen. Geen
beter hadden dan gewoonlijk, maar zoals de zijnen hem hadden verteld, politieke groep ter wereld heeft zaamheid en afstand beveiligen te-
dat dit telkens, als de beurs voorbij anders zou hij van een zo glibberige voor haar ontstaan meer daarvan gen de lange, wrekende arm der
is, op hun_gewone rantsoen^ wordt aangelegenheid zijn afgebleven. geprofiteerd dart de Russische com. sowjets.
Maar getuigt het niet van de
Plompe diplomatie van het Kremlin,
moesten andere Saksische stedeq typisch voor Russische opvattin- ring ernstig; getracht daaraan te
n i irtm f? ~he e f t veel €r,VDOr krom liggen. Side gen. Terreur is het boiwerk van de tornen. Hitler deed het op ziin ma- daT'het me'end e,WzHn~onrecb tmati ge
te «ypvnnden. ache zone van Duitsland is dan ook ataat Men trekt partij van alle nier. door de bekende mensenroof eisen zelfs aan het ovenvantrouwi-
vvaardermg W de wereld gevonden.
Zti hebben zoveel moed getoond,
dat men hen nu niet, door hen aan
de Russen uit te leveren aan hun,
dan zeker heel tragisch lot 20U
od dit ogenblik de toestand zeer voordelen, die men de democratieën in Tsiechoslowakije en Zwitserland,
slecht. De nieuwe oogst zal daarin £raCï,tens hun eigen beginselen af- Maar het beginsel was te machtig
ge en slecht gehumeurde Amerika
te kunnen stellen, zonder door de
Tfïf.-tïr1^^rS^wafvïor'het haiJd{2 kan maken, maar verwerpt voor zijn willekeur, en hij" leverde Russen" ongewenst effect?
Russen komt niets,, wat voor net z^ï{ ieder beroep op diezelfde be- zib, slachtoffers weer hehonriRW
-i,.„ wu ieuer uutubp i»m ui«isenuö ue- ziin slachtoffers weer behoorlijk
overige j?een verwilt^ j ginselen. De Russen staan, in alle uit. De Russen echter eisen
overlaten. Hadden zij indertijd dat de Russen zelf het verre van internationale aangelegenheden, overat politieke vluchtelingen, op.
maar een gedeelte van die moed te*
genover Hitier aan de dag gelegd,
ruim hebben. Waarom zouden zij g^f Dp recht. Men heeft gezien Zij vervolgen de Balten, die aan de
dan van hun ellende meedelen aan hoe zij zich beklagen over de ver- barbaarse tyrannie, welke in hun
hoe anders zou de wereld, en 3n het de Duitsers, die hen in deze eiiienoe waarlozing van de verdragen van land na de bezetting door
hHzonder ook Berlijn, er op dit hebben gestortbamantanen zijn Jaita eri Potsdam, terwiil zij zelf de sen werd toegenast. ontken
bijzonder ook Berlijn, er op dit
ogenblik uitzien. Het is niet enkel zii niet.
hun gemeentelijke overheid die haar
man staat. De hele bevolking doet
er aan mee. Wat ervan te zeggen,
de Rus-
Vóór de oorlog hebben de com
munisten en terecht gepro
testeerd tegen deportaties naar
Duitsland van Duitse medecommu-
nisten. Dit was laffe of partijdige
gedienstigheid. Maar zodra de ver-
Jalta en Potsdam, "terwijl zij zelf de sen werd toegepast, ontkomen zijn,
grondslag hebben gelegd tot die waar zii Z'ch oo'k bevinden. Zij vra-
T verwaarlozing. Internationaal recht gen hun uitlevering. Met welk houdingen omeckeerd ziin echiint
USSEN de moeilijke onderhan- is datgene, waartoe anderen teKCn- recht? In Zweden hebben zti zo J„J7"
delingen te Moskou door kwam over Rusland verplicht zijn. zonder juist weer bot gevangen. De Denen "et orde tG wezen'
dat 59 pet. van de inwoners der het geval van. mevrouw Kosenkina dat verplichtingen voor Rusland zitten nog met 20.000 vluchtelingen Het is echter alleen dwaas als
westelijke sectoren geweigerd heeft en de familie Samarin. Het is hedl daaraan ontleend kunnen worden, uit de stroom van vluchtelingen die Rusland doorgaat met probéren.
op de finishing touch van de in
richter. die de thans nog geheel ont
brekende factor „sfeer" moet aan
brengen en wat het belangrijkste
is op de figuur, die op dit tref
punt de gastheerlijke scepter zal
voeren.
Gelijkvloers komt ook de concier
ge te wonen, aan zijn appartemen
ten wordt hard gewerkt; de toegang
tot de benedenverdieping is op
Sulgersteyn bij het uithangbord,
waartoe gangen en portaal worden
gefatsoeneerd. Op de eerste verdie
ping heeft de heer Arnoldi, leider
van het R.T., dezer dagen zijn in
trek genomen in de hoge en ruime
kamer rechts van de ingang, spaar
zaam gemeubileerd nog evenals de
overige ruimten, die het Toneel tot
zijn beschikking heeft gekregen:
kantoor-, administratie-, repeteer-
en garderobekamers.
In de toekomstige expositieruimte
voor de beeldende kunstenaars staat
nog de schaafbank, maar ook hier
is al danig schoon, schip gemaakt.
Alleen op de bovenverdieping is van
restauratie weinig te merken; hier
heerst hot stof en er hangt de muffe
lucht van ouderdom.
Maar binnenkort zal men ook bier
aan het werk gaan ten gerieve van
de beeldhouwers, die er ateliers
krijgen.
Robert G, Menzies bezocht
Rotterdam
Robert G. Menzïes, de ex-premier
van Australië en thans leider van de
oppositie, vertoeft in Nederland.
Donderdag bracht hy met vrouw en
dochter een bezoek aan Rotterdam.
In de namiddag maakte het gezel
schap een boottocht door de haven,
waarna ten stadhuize het middag
maal werd gebruikt.
Het zoete en liet zure
Zes banketbakkers uit Rotterdam en
omgeving beleden op een van de Jong
ste drukke ochtendzittingen voor de
Prijzenreehter hun misstappen op culi
nair gebied. Dure bonbons, truffels.
Wdhel inientj es. Arnhemse meisjes,
vruchtenbollen en nog veel meer heer-
lykneden kwamen ter sprake. Geen
prijs er» publiek werden ontzien, het
was dc tuchtrechter een doom lm het
oog.
De boetes waren voor H. P. W, fe
Schiedam 1750 gulden, voor 3. W. de
V te Rotterdam 350 gulden. X-. R P
te Barandrecht ISO gulden, J. v«n de B.
te Heenvliet ert A, van G.B. t« Mot-
terdam beide 75 gulden en A. van D,
te Rottefciatn 40 gulden.
