C
r*
41W
i i
m r
m m
m m&
m a
m m
De Mode in Amerika
Wilhelm Steinitz-beker
1
1
DRIMMELEN KAN FEESTVIEREN,
MAAR EEN ROTTERDAMMER
ZOU ER NIET AARDEN
Krijn voelt er wel
wat voor
Uit de Staatscourant
Nederlands voedsel op
alle KLM-Iijnen
't wordt weer herfst!
„Mooi was die tijd, waarin we beminden
Dr. Bergsma wederom
winnaar
DE
HINESE
PAPEGAAI
I
i i i
Duet voor twee
handen
Meisjes, brieven helpen!
Penclub voor iedereen
Radio-programma
H&ivti&cuhtec
Toeslag gevraagd voor
zeelieden
Donderdag 4 November 1948
3
Jan Sl\.rp kan 't stropen niet laten.
een stroper wou vangen, assistentie
had gevraagd van een nachtwaker.
Hij had de man een revolver gege
ven en gezegd: „als ik ja roep,
schiet jeEr komt een man met
een gak, die aan de 'haal gaat en
de veldwachter schreeuwt: ja
En zonder mankeren schiet de
(Van onze speciale verslaggever)
(V)
X-XALLO RP 10, hallo RP 10, kunt u mij verstaan? Kunt u
Vx mij verstaan? Over!"
„Hallo Maliepaard, hallo Maliepaard, we kunnen u heel goed
verstaan. Over!"
„Hallo, RP 10, wilt u een pakje halen bij schipper Witte in
Drimmelen? Over en stand-by!"
Dank zij deze radio telefonische boodschap van het dis
trictsbureau Vlaardingen voeren we dwars door een stralende
zonneschijn en. een grote zwerm wilde eenden naar een aanleg
steiger in het Hollandsch Diep, waarachter volgens de opper, die
even aan dek was gekomen, de wereld dicht geplakt was met
ouwe kranten. En voor de Biesbosch, die hier met 'n paar onschul
dige uitlopers, haah duister bestaan aankondigt, dat zij sinds de
Elizabethsvloed tussen de grote rivieren heeft geleid, had de
opper ook weinig meer over dan een dun straaltje tabakssap.
Zo niet onze tekenaar Krijn, die
nu eenmaal een onverwoestbaar ge
loot heeft in de romantiek. Hy zet
te z'n borst uit, haalde diep adem
en zei: „Hier kan een man nog een
man zijn. Bah! Graag gaf ik de stad
voor een eenvoudig stulpje hier in
de ongerepte natuur
Wat zou je piepen," zei de op
per, „als je hier moest blijven. Weet
u, dat de zon hier ook wel eens
niet schijnt?"
Onze tekenaar vond een bondge
noot in schipper Witte, die hier op
deze ver afgelegen post van de po
litie te water zorgt voor het nale
ven van de wet. Met een kleine RP,
die een jong kop zijn van het vlag-
geschïp, de RP 10, kwam hij langs
zij gevaren en in de stuurhut
maakten we kennis met hem en
z'n assistent, bootsman Van Mas-
trigt.
Schipper Witte. Een echte Hol
landse naam voor een echte Hol
landse kerel. Jong, gebruind, de po-
anttff litiepet losjes op
het witte haar,
ff fff blauwe ogen, die
het ene ogenblik
kunnen p ri emen
als1 "sfaalpuntjes
en het" andere
ogenblik -vonkelen van binnenpret.
Schipper Witte komt oorspronke
lijk uit Vlaardingen pok geen
wereldstad, maar toch een stad
vergeleken bij Drimmelen, dat u op
een gewone landkaart niet eens
kunt vinden. Een vlek van 500 in
woners.
„Het is hier een-beetje primitief,"
geeft Witte toe. „Je hoeft 's avonds
niet tegen je vrouw te zeggen: kom
welaan eens naar de bioscoop. De
kruidenier is hier tegelijkertijd
kapper, de slager tegelijkertijd
melkboer en sinds de schoenlapper
meer kon verdienen als timmer
man, is het wel eens moeilijk om
aan een paar nieuwe zolen en hak
ken te komen. Maar als je van het
water houdt en de Biesbosch, is het
hier best uit te houden.
Een doolhof
Wie met schipper Witte dat ge
heimzinnige watergebied intrekt,
dat zich vele kilometers bewesten
het land van Altena een duister en
romantisch bestaan veroorlooft, be
hoeft niet bang te zijn te verdwa
len. Maar wee de onvoorzichtige,
die het alleen waagt, hij komt er
in een doolhof van water en land,
waarin hij dagen lang kan dwalen.
Geen wonder, dat de Biesbosch,
voor hen, die in donker le
ven, een rijk bestaan kon bie
den als de waterpolitie hier
geen oogje In het zeil hield. En
dan zeg ik maar ronduit dat ik
bewondering heb voor schipper
Witte en bootsman Maliepaard.
Hij zelf vertelt sarcastisch:
;,Ach, we zijn misschien in de
ogen van de oude rijksveldwachters
maar stumpertjes. U weet wel, die
snorrebaarden, die een verbaal
schreven, waar een officier van
justitie schriftgeleerde voor moest
zyn, maar die veertien dagen en
nachten bij een strik bleven liggen,
tot de eigenaar kwam. Tenminste
als je het geloven wilt.Mis
schien namen ze de strik wel mee
naar huis en gingen er daar op lig
gen. Als je dat hoort vertellen, is
het altijd „die goeie ouwe tijd". Als
er een rechtszaak was geweest in
Breda, gebeurde het niet zelden,
dat de Bredase politie meer last
had van de rijksveldwachters dan
van de stropers.
We hebben hier een veldwachter
gehad, die op een avond, toen hij
Bij K.B, is op zijn verzoek aan
mr. R. Andringa, lid van de redas-
seringsraad te Rotterdam als zoda
nig eervol ontslag verleend en is
benoemd tot lid van die reclasse-
ringsraad R. Th. Semeyns de
Vries van Doesburgh.
Mr. C. C. M. Wissman is be
noemd tot ambtenaar voor de
tucht-rechtspraak voor de voedsel
voorziening in het arrondissement
Rotterdam en tot plaatsvervangend
ambtenaar voor de tuchtrecht
spraak voor de voedselvoorziening
in de arrondissementen Dordrecht
en 's-Gravenhage.
Mr. J. A. Roest van Limburg
is benoemd tot plaatsvervangend
ambtenaar voor de tuchtrecht
spraak voor de voedselvoorziening
in het arrondissement Rotterdam.
nachtwaker. De volgende dag wordt
de stroper gearresteerd, met een
gat in z'n oor.
Voor de rechtbank vraagt de
rechter aan de nachtwaker of het
eigenlijk niet een beetje onverant
woordelijk was geweest, dat schie
ten. „Als u hem nou eens dood had
geschoten Antwoordde de
nachtwaker: „Dan had ik hem ten
minste gehad
Zo doen we het niet meer hoor,
maar desondanks had ik er van de
week één te pakken met een lange
hond en daar zijn wij al heel erg
trots op.
Feest in Drimmelen
„Kunt u nogal met de mensen
hier overweg?"
O ja," zegt schipper Witte,
„dat gaat best hoor. Maar je moet
geen kniesoor zijn. Eerst wilden ze
hier aan het kroningsfeest niets
doen, het slot van het liedje was,
dat het op de avond yan de zesde
September in Drimmelen zo vrolijk
was als op de Bossche kennis. Er
zou 'n Julianaboom geplant worden
en de notabelen stonden om de kuil,
de een met z'n hoge hoed op z'n
neus, de ander met z'n boord los
en de ceremoniemeester had erg
veel moeite om uit z'n woorden te
komen. Dan knijp je maar een oog
je dicht.
„Heb je pog wel eens last van
Jan Slurp?" vraagt schipper Wind.
Ja", zegt Witte, „die kan het
stropen niet laten. Een paar weken
geleden betrapte ik hem "weer met
vissen. Toen ik z'n boeltje afpakte,
stikte hij bijna van kwaadheid en
siste hij me toe: het zal oe nog
eens slecht vergaan hier in de Bies
bosch. Nou goed, zei schipper Wit
te, terwijl hij aan een vers sigaretje
likte, dat zullen we dan wel weer
zien."
Toen schipper Witte met z'n as
sistent aan boord terug ging van de
RP 10 nodigde hij me uit om eens
'n paar dagen bij hem te komen lo
geren, dan zou hij me van de Bies
bosch laten zien wat nog nooit een
mens had gezien.
Maar denk er om," zei hij met
een knipoogje, „een volle doos shag
meebrengen
De civiele dienst van de K.L.M., die
cu belast is met Het verzorgen vaa de
voeding der passagiers. 13 er nu in ge
slaagd, om op alle K.L.M,-lijnen uit
sluitend Nederlands voedsel te-serve
ren, hetgeen weer deviezen bespaart.
Een fabriek in Brabant bereidt de me
nu's. Deze worden ingevroren, in een
Amsterdams koelhuis opgeslagen en in
„food-boxes" van tijd tot tijdr naar
Schiphol gebracht. Langs de diverse
routes, b.v in Batavia, Cairo Monte
video en Karachi, worden „diepvries-
containers" geplaatst om de vliegtuigen
onderweg van vers Nederlands voedsel
te kunnen voorzien.
In samr iwerkïng met de
Franse ambassade zullen Voorhoe-
en Dietrich' boekverkopers
maandelijks een kleine expositie
van het nieuwe Franse boek hou
den. De eerste zending zal van 8 tot
13 November tentoongesteld zijn.
Advertentie 1. M.
Voorkom griep en Inltuenza.
Spoel dagelijk» met mondwater
verfrissend
en sterk desinfecterend.
Nazi-propaganda onder de
ogen 'van de Amerikanen
In Duitsland verschijnen met toe
stemming van de Amerikanen weer
bladen, die echter vol staan met
propaganda voor Hitier en Derde
Rijk, In het eerste nummer van de
„Neue Frankfurter Illustrierte" is
men met deze propaganda wel heel
ver gegaan. Bij een artikel, onder
de kop „We wisten het niet" staan
vier grote afbeeldingen van de
Führer en Rijkskanselier, zoals ze
vroeger dagelijks te zien. waren in
de Nazi-bladen.
Als dekmantel van het gehele ar
tikel moet de verklaring dienen,
dat de 5de November 1937 de nood
lotsdag van het Duitse Rijk is ge
worden, omdat Hitler toen gezegd
heeft, dat er voor de oplossing van
het Duitse vraagstuk slechts ge
weld kon worden gebruikt. In het
verdere verloop van het artikel
wordt de glans van het Derde Rijk
weer opgeroepen en uitgebreid^ tot
een. mythe. De anonyme schrijver
beweert, dat het op die noodlotsdag
met de Duitse „Kultur" bijzonder
goed ging. want juist even tevoren
was de week van het Duitse boek
geopend, het boek, waar volgens
Thomas Mann bloed aan kleefde.
„En in de steden reden de trams,
de autobussen en de ondergrondse,
wie het kon betalen reed i« een
taxi overal heen, waar hij wilde cn
fn de treinen kon men aangenaam
reizen": Kortweg, zo concludeert
...en er is geen dorp In Nederlandj dat Drimmelen kan verslaan
Van de belangrijkere Rotterdamse
schaaktoumooien is de jaarlijks terug
kerende wedstrijd om de „Wilhelm
Steimtz"-beker wel één der aardigste
door de altijd goede bezetting en door
het prettige, sportieve en vooral vlotte
verloop, dat deze wedstrijd kenmerkt.
De trofee-winnaar, dr. K. M. Bergsma,
heeft ook ditmaal zijn belagers resoluut
van zich afgeschud en opnieuw, met 6
pnt. uit 7 partyen, beslag gelegd op de
zilveren beker, vóór C. J. R. Sammelius
met 5Va pnt. en Ir. A. Snoek met 4Ji
pnt. De kampioen van Rotterdam, Mr.
E. Mulder, stelde teleur door met
slechts 2li pnt. in de onderste helft te
eindigen en ook ondergetekende, die
3Va Pnt. scoorde, kan deze wedstrijd
niet zij tb succesvolste noemen!
De wisselprijs behoort driemaal ge
wonnen te worden om definitief eigen
dom te zijn. Daar zowel dr. Bergsma
als Vlagsma reeds tweemaal winnaar
zijn geweest, is de kans wel zeer groet,
dat 't volgend jaar de wedstrijd een
einde neemt, tenzij de schaakvereni
ging „Wilhelm Steinitz" tijdig voor een
nieuwe trofee zorgt
Hieronder een leerzaam partijtje uit
de laatste ronde, dat de Rotterdamse
dokter de begeerde eerste plaats op
leverde.
Wit: J. W. Regeer.
Zwart: dr. K. M. Bergsma.
Sicilïaanse verdediging.
1. e2o4, c7—c5, 2. Pblc3, pb8c6,
3. g2g3, g7—g6. 4. lilg2, Lf8—g7,
5.
Deze variant, door Smyslov bij voor
keur gespeeld, bezorgt wit zonder meer
een stevige en goede stelling.
Ed7—dS.
Dit ia wel de kansrijkste voortzetting
voor zwart. De in deze soort van stel
lingen. vaak aangewende opstelling
5e6. 6. Lea. Pd4, is hier minder
goed wegens: 7. Pce2I, met het volgende
„SmysJoV'-vaUetje, 7. Fxe2, 8.
Pxe2, Lxb2, 9. Tbl, Da5t, 10. Ld2, Dxa2.
11. Txb2!, Dxb2, 12. Lc3, enz, Na 7.
Pce2I wordt Pd4 onmiddellijk met tem
powinst (c2c3> tot een verklaring ge
dwongen.
6, Lel—e3, Ta8b8. 7. Ddl—d2. b7—
b5, 8. Pc3—dl, b5b4, 9. c2—c3,
Beide spelers geven blijk de theorie-
boeken nauwgezet te hebben bestu
deerd! Over en weer zijn de beste zet
ten gespeeld, die het beeld Van de ko
mende strijd bepalen: wit moet iets
gaan doen in het centrum en op de
koningsvleugel, zwart zal 't moeten
zoeken op de damevleugel.
9b4xc3.
Dit onmiddellijk openen van de b-ljjn
is wel belangrijk: na het rustige
-fleS, 10. Pe2, Fe7, 11. d4 komt
wit tot een goed spel.
10. b2xc3, LcS—a61
Dit verhindert de opmars d334 wel
niet. maar 't bemoeilijkt wel de uit
voering van het plan, omdat rekening
moet worden gehouden met gevaren
langs de open diagonaal fla6.
11, f2—14, Dd8e7 (er dreigde thans
12. e5l enz.) 12, Pgl—e2, Pg&—f6, 13.
h2—h3, 0—0, 14. O—O, Tf8c8.
Nu de ontwikkeling is voltooid, komt
de uitwerking van het voor beide par
tijen duidelijke strategische gegeven
aan de beurt. Voor zwart ls dit gege
ven 't eenvoudigst; concentratie van
stukken op de damevlcugel en hirrncn-
dringen in de wute stelling. Voor Wit
is het iets moeilijker omdat er twee
plannen zich opdringen: 1) onmiddel
lijk 15. d4 spelen en onbevreesd treden
in de komende verwikkelingen, die b.v.
na 15. exd4, 15. cxd4, Fb4, 17.
Tbl kunnen ontstaan óf 2) 15. Pf2 spe
len om na 15Da& met 18. Tabl
(dreigend 17. Txba en 18. e5! enz,) de
zwarte overmacht op de damevleugcl te
bestrijden. Van afwachten mag echter
geen sprake zijn.
15. g3—g4?, Dc7—a5, 16. Tal—cl,
Da5a3i, 17. Pe2—g3. Pf6—d7, 18. T£l~
f3?, Pd7bB, 19. Tf3—f2, Pb5—a4t
Na onze laatste opmerking zyn er
vijf zetten gespeeld, waarin wit niets
heeft gepresteerd ten opzichte van de
voorgeschreven strategie, terwijl zwart
deze kostbare tijd doelbewust heeft "be
nut zijn positie op de dame vleugel be
slissend te versterken. Besluiteloos
heid tegenover vastberadenheid, de
RAKL DEM B1GCERS
EBNCHARUB CHAN-MYSTERIB
Ne. 105
„Toe, vooruit maar", drong Bob
aan. „Je zult de oude Horatius geen
zeer doen." Holley gaf meer gas,
en op dat ogenblik botste het ïln-
ker-voorwiel zo hevig op een rots
blok dat zij bijna met hun hoofd
door de kap gingen.
„Het is verkeerd, Holley* zei
Bob, met gevoel.
„Wat is verkeerd?"
,.Dat een mooi, lief meisje als
Paula hier alleen in de woestijn
rond dwaalt. Waarom trouwt er, in
's hemels naam, niet iemand met
baar, en brengt haar ergens anders
heen?"
„Geen kans", antwoordde Holley.
„Zij wil niet trouwen.
„De laatste toevlucht van zwakke
geesten'*, noemt zij het."
„Werkelijk?"
„Zij wil niet in een keukentje op
gesloten worden, zei ze, na het vrije
leven, dat zij heeft genoten."
„Waarom heeft ze zich dan met
die aap verloofd?"
„Wat voor aap?"
„Wilbur of boe hij heten mag.
De jongen, die baar de ring gegeven
heeft."
Holley lachte en zweeg even.
Eindelijk zei hij. ,Jk geloof met,
dat zij het goed vindt, maar ik zal
het je toch maar vertellen. Het zou
jammer zijn, als je het niet te we
ten kwam. Die smaragd is van haar
moeder geweest, ze heeft hem op
nieuw laten zetten, en draagt hem
nu ter bescherming."
„Bescherming?"
„Ja. Dat niet iedere opgeschoten
slungel haar achtervolgt om met
baar te trouwen."
„O", zei Bob. Toen zweeg hij een
poos. „Noemt ze mij zo, als ze over
me praat?" vroeg hij eindelijk.
„Hoe?"
„Opgeschoten slungel."
„Wel neen. Ze zei, dat je dezelfde
denkbeelden over het huwelijk had
als zij. Je knapt ervan op, als je
een verstandig man ontmoet, zoals
jij bent, zo zei ze het."
Weer een stilte. „Waar zit je over
te denken?" vroeg de redacteur.
„Over heel wat", zei Bob grim
mig. „Zou 3e denken, dat je, op
mijn leeftijd een verknoeid leven
nog eens opnieuw kunt beginnen?"
„Dat moet kunnen", verzekerde
Holley hem.
„Ik heb me aar,gesteld als een
gek. Als ik weer thuis ben, ga ik
vader de grootste verrassing van
zijn leven bezorgen. Ik zal de zaak
overnemen, zoals hij zo graag wil,
en ik ga hard werken. Tot nu toe
wist ik niet, wat ik wilde. Ik ben
zo zwak en wispelturig geweest als
een vrouw."
„Wat een vergelijking!" zei Hol
ley. „Een slechtere heb ik nog nooit
gehoord. Laat jij me de vrouw
eens zien, die niet weet wat se wi!
en als ze het weet, er geen moei
te voor doet."
„Nu ja je snapt wel, hoe ik het
meen, Is het nog ver?"
„We zijn er haast Nog vijf mij
len."
„Ach ik hoop, dat haar niets
overkomen is."
Zij ratelden voort, altijd dichter
naar de heuvels toe, die steenrood
leken onder de stralen van de lang
zaam opkomende maan. De weg
leidde nu door een nauwe berg
kloof, verdween bijna, maar als
door instinct gedreven reed Hora
tius steeds verder.
„Heb je een zaklantaarn?" vroeg
Bob.
„Ja. Waarom?"
„Stop even, geef dan eens hier. Ik
heb een idee." Hij slapte uit de wa
gen met de lantaarn en bekeek de
weg vóór hen heel nauwkeurig.
„Hier is zij langs gekomen" ver
klaarde hij. „Dat is het spoor van
haar banden ik zou het overal
herkennen één ervan heb ik voor
haar vernieuwd. Ze ze moet daar
ergens nog zijn de wagen is hier
maar eens langs gegaan."
Hij sprong er weer in, en de auto
snelde voort, nam scherpe boehten,
en reed langs de rand van een af
grond. Dan gingen ze een laatste
hoek om, en vóór hen, tussen de
heuvels, lag de spookstad.
Bob hield zijn adem in. In de
vriendelijke maneschijn lagen da
overblijfselen van een stad, hier
een schoorsteen en daar een muur,
straat na straat van Ingevallen hui
zen, nu tot stof vergaan. Eenmaal
had de mijn veel beloofd en de
mensen waren gekomen; zij hadden
hier, bij de diepe schachten, hun
huizen gebouwd; het zilver was in
prijs gedaald en de mensen waren
heengegaan; zij gaven Petticoat
Mijn over aan het dodelijkst bom
bardement, dat bestaat het ge
duldige, stille bombardement van
de ledige jaren. (Wordt vervolgd)
partij ls in de verlopen vijf zetten in
feite reeds beslist, onverschillig wat
wit nog spelen gaat!
20. Kgl—h2, TbB—b6, 21. g4—g5,
Tc3—b8, 22. f4—f5, Lg7—e5tl, 23. Lc3—f4.
Pa4b2!
Valt pion Ü3 aan en dreigt Dxa2, De
eerste vruchten van "n voorbeeldige par
tijvoering kunnen zo dadelijk geoogst
worden!
24. f5xgS, h7xg0, 25. LgZ-fl, Fb2xd31
(De executie begint.) 26. Lflxd3, LaBx
33, 27. c3c4
Op 27. Dxd3 volgt 27. loef4, 28.
Txf4, Dxcl enz.
27Tbfi—b2!
De snelste en tevens elegantste weg
naar de overwinning!
28. Pdlxb2, Tb8xb2, 29. Dd2—el,
Le5x£4, Jt>- Tel—c3. Tb2x£2f. Wit
geeft op.
Chr. Vlagsma,
Goede acteurs kunnen een zwak stuk
soms nog wel genietbaar maken, maar
er zijn grenzen. Aan ..Duet voor twee
handen", het drakerige en ongezonde
verzinseltje van de Engelse dame Mary
Bell, ls het talent van een Cees Laseur,
Paul Steenbergen en Caro van Eyck
werkelijk verspild.
Men wordt verzocht te griezelen om
Stephen-met-de-handjes. zo mag de
dichter Stephen Cass wet noemen, de
man die iondloopt met de handen van
een ander. Een ietwat overspannen chi
rurg heeft de handen van een door hem
aan de galg geholpen medeminnaar ge
hecht aan de armen van de Invalide
dichter Stephen, een dichter, dus een
zeer sensitief man, voelt u wel, want in
die handen moet de nieuwe eigenaar
het leven van de gehangene nog voelen
kriebelen, ja de pianostukjes, die hun
vroegere baas er mee trommelde, zitten
zelfs nog In de vingers, want Stephen
speelt ze zomaar zonder het te beseffen.
Ik zal het nu nog sterker vertellen: de
piano speelt gewoon in z'n eentje door
als Stephen de toetsen allang niet meer
beroert... nóg sterker: de lieftallige
dochter van de chirurg ondergaat de
invloed van de dode dwars door de
witte glacé's heen. Zij heeft de gehan
gene goed gekend, ziet u, geen wonder
dus dat ze cr door van streek raakt.
Maar geloof maar niet dat die handen
de arme dichter rust gunnen voor zij
zich gewroken hebben op de geniale
doch lugubere chirurg, die aan. één
stuk door borreltjes moet drinken om
zijn geweten te kalmeren.
Mevrouw Bell heeft echter niet zo
maar een thriller willen maken, nee,
nee, het ls allemaal heel diepzinnig be
doeld en heel deze fraaiigheid ia door
spekt met uitspraken als: „men moet
het geluk grijpen" en „het leven is ver
wachting" weet u wel.
Cees Laseur laat geen gelegenheid
voorbij gaan om hem In de chirurg
danig van katoen, te geven. Paul Steen
bergen werd met de rol van de
vreemdhandlge dichter opgescheept
(arme Hamlet) cn hU Wist er In het
laatste tafereel nog mee te boeien ook.
Caro van Eyck was de bezadigde zuster
van de onstuimige chirurg en Annie
van Duyn zijn gekwelde dochter (Irri
tant onnatuurlijk en melodramatisch).
Laseur had de regie en er was een goed
decor van Willem Deering.
Hopen we op een spoedige revanche
van De Haagse Comedte, desnoods met
een thriller, maar dan een echte a.u,b.
D. Roodenburg Verroaat
Er komen de laatste weken, me
de door een aantal radiopraatjes
over de P.C.J., weer heel wat ver
zoeken binnen van militairen in de
tropen hun aan briefcontact met
een meisje uit het vaderland te hel
pen. De club „Nederland-overzee",
reeds meer dan twee jaar ijverig
bezig, met medewerking van o,a.
de Niwbi, het Ned. Roode Kruis, de
thuisfronten, en de Band NX, deze
correspondentie te verzorgen, kan
momenteel echter niet geheel aan
alle aanvragen voldoen om de dood
eenvoudige reden, dat er te weinig
adressen van meisjes voorhanden
zijn. Dit komt niet door dat er by
de Nederlandse meisjes geen be
langstelling voor onze jongens in
Indonesië zou bestaan, maar zuiver
en alleen omdat velen niet weten
lot welk adres zij zich moeten wen
den voor een „penvriend".
De Nederlandse meisjes kunnen
niet genoeg vervuld zijn van de
vaste wij alles te doen wat mogelijk
ls om de jongens daarginds ergens
in de rimboe op een stille verlaten
post, het gedwongen isolement,
draaglijker te maken door- geregeld
en veel te schrijven.
Daarom geven wij hier gaarne
het adres van deze correspondentie
club, ben doel hebbende het de jon
gens in Indonesië niet aan geeste
lijke steun te laten ontbreken: Club
„Nederland-Overzee", postbus 11,
Bussum.
de New Yorkse „Aufbau", aan welk
blad wij deze gegevens ontlenen,
het leven was de moeite waard, ge
makkelijk en vrolijk, in tegenstel
ling met deze onaangename bezet
tingstijd. Dat alles was er, toen Hit-
Ier regeerde!"
Een vteemde man
Over Hitier schrijft men: „Wer
kelijk, een vreemde man: nooit
heeft hij een goede opleiding ge
had, nooit heeft iemand zich druk
gemaakt over zijn vorming tot een
belangrijk man, nooit beeft hij wer
kelijke liefde ondervonden, hij
heeft verscheidene jaren van zijn
leven als een uitgestotene doorge
bracht". Dus. aldus „Aufbau" een
Uebermensch, een „enkeling" of zo
als zijn aanbidders hem noemden
en nog noemen: „Hij was een
wonder, geloof het maar! Het Duit
se wonder!"
De schrijver in de „Neue Frank
furter Illustrierte" stelt dan teleur
gesteld vast dat die wereld van
toen er nu niet meer is. „Maar door
de ruïnen van de verwoeste steden
hoort men zacht een liedje fluis
teren, dat de massa betovert:
Mooi was die tijd,
waarin wij beminden,
Nu is hij ver en
daarom is mijn hart bedroefd."
„Kan men", zo besluit de New-
Yorkse Aufbau, „kan men bet duide-
ijker en Duitser zeggen? Kan men
de heimwee naar de „vleespot
ten" van. het Hitlerrégime heter
uitdrukken? En het laatste wijsje
gaat er nog maar al te gewillig bij
de massa in. En wie die tijd weer
levendig voor ogen wil hebben,
die kan uit de Neue Frankfurter Il
lustrierte" de platen van Hitier uit
knippen en aan de muur plakken.
Ook een foto van Göring, deze keer
helemaal in bet leer, kan men er
nog bijplakken."
„Het gaat, naar wij vernemen,
goed met de verkoop van de „Neue
-*■Illustrierte". Waarom
Frankfurter
ook niet"?
DONDERDAG 4 NOVEMBER 1948
Avon dp ro granupa
HILVERSUM I: 19.— De ring van
Rico; 19-10 Avondschool; 19.45 Keg.
uitz.; 20.Nieuws; 20.05 Echo van ae
dag; 20.15 Opera „Djamlieh"; 21.20
Voordracht; 22.30 Pierre Falla; 22.45
Pij lei s van Neerlands^, welvaart; 23.—
Nieuws; 23.15 24.— Melodieën van
Victor Herbert.
HILVERSUM II: 19.— Nes; 19.15 Le
ger des Heals; 19 30 Actueel geluid;
19.45 Nederl- organisten; 20.— Nieuws;
20 05 Prog. prol.; 20.15 Jubeldam; 21.30
Familiecompetitie; 22.Gram, muz.;
22.05 De vaart der volken; 22.25 Nederl.
kamerkoor; 22.45 Avondoverdenking;
23.— Nieuws; 23,15 21.— Werken van
Aiexander BorcGin.
VRIJDAG 5 NOVEMBER
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws; 7.15
Ochtendgymnastiek; 7.30 Ambrose; 8.18
Operette-klanken; 8,50 Voer de huis
vrouw; 9.00 Gr.platen; 9.30 Boedapester
Strijkkwartet: iO.ÜQ Morgenwijding:
10.20 The Masqueraders; 10.30 Voor de
vrouw; 10.45 Franse liederen; 11.15
Voordracht; 11.30 Bekende ouvertures:
12 00 Lyra-trlo: 12.30 Weerpraatje; 12 33
Sport en prognose; 12.45 Lecuona Cuban
Boys: 13.00 Nieuws; 13.15 Mededelingen;
1S.20 Promenade-orkest; 14.00 Kook
kunst; 14.20 Solistenconcert; lo 00 Ons
volk ln zijn dichtere; 15 20 Gram. muz.:
16 00 Orgelspel; 16.30 Tussen twaalf en
zestien; J7 00 Filmland; 17.20 Wij en de
muziek; 18 CO Nieuws; 3B.15 Felicitaties;
18 30 Reg. uitz.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws: 7.15 Ge
wijde muziek; 7.45 Een woord voor de
dag; 8.09 Nieuws; 8.15 Gr.platen: 9.00
Stedelijk orkest van Bournemouth; 9.15
Ochtendbezoek; 9.30 Waterstanden; 9.35
Ludwig van Beethc«-en; 10.30 Morgen
dienst: ll.oo Arthur Schnabel; 11.30
Holanda-sextet; 1200 Gemengd omroep
koor; 12.30 Weero verzicht; 12.33 Orgel-
Concert; 13 00 Nieuws 13 15 Mandolinata;
13.45 Musetteklanken; 14.05 Carroll Gib
bons; 14.20 Van oude en nieuwe schrij
vers; 14.40 Kamerorkest; 35 30 Mannen
koor; 15.50 Pianospel; 16.00 Voordracht:
10 20 Lond. symph. orkest; 17.10 PJano-
duo; 37.30 Sans Souci; 18.00 Vlloneeilo;
18,30 Op zoek naar nieuwe levensvor
men; 3B.45 Koor.
Dierenvriendin
Het dragen van een fraaie zil
vervos met twee staarten was
blijkbaar voor deze weldoorvoede,
enigszins kubieke dame, Leni gehe
ten, geen beletsel zich een groot
dierenvriend te noemen,
Kijk eens, edelachtbare, trom
petterde Leni, ik zeg maar als ja
dieren houdt moet je d'r goed voor
wezen, ik ben gek op katten en ik
kan met zien dat die beesten ver
waarloosd worden.
Deze Leni had zich reeds gerui
me tijd geërgerd aan het gedrag
van de bovenbuurdame jegens haar
poes. Och meneer de rechter, insi
nueerde de vlezige vrouw, hou me
ten goede, ik wil niks geen kwaad
zeggen van zeemansvrouwen, maar
dat mens boven.nou, affijn, da
hele buurt weet er van mee te pra
ten. D'r man is nog de Waterweg
niet uit of daar gaat madam: pon
tificaal met 'r njoeloek de hort op
en soms beurt het wel dat ze pa3
een paar dagen later weer boven,
water komt. Affijn dat moet ze
zelf weten, maar al die tijd loopt
die arme kat van d'r schadeloos, de
hele dag maar schreeuwen dafc
beest en dat kan ik niet aanhoren.
Ik zeg tegen me man, nou is 't uit,
we nemen die kat maar in huis.
maar dan blijft ze hier ook, moet
je toch eens zien. hoe dat beest er
uit ziet.
Zo was dan de poes van buur
vrouw boven liefderijk opgenomen,
in Leni's woning, maar toen de
honklosse zeemansvrouw een paar
dagen later thuis gekomen was,
had zij de poes onmiddellijk terug
geëist Niks er van, had Leni ge
zegd, die kat is hier er. die blijft
hier, dat je slecht voor je man ben
is jouw zaak, maar een beest heb
verzorging nodig.
Toen was de uithuizige zeemans
vrouw erg kwaad geworden en had
met de politie gedreigd. Nou nog
mooier, had Leni gezegd, mot zo'n
vuile stinkerd als jij mij de politie
op me dak sturen.
Ik weet het, edelachtbare, ik had
beter m'n mond kunnen houden,
zei Leni, maar ik werd zo vuil op
dat mens dat ik ze wel op d'r ge
verfde gezicht haü willen slaan, ge
lukkig kon ik me nog beheersen.
Jamaar, sprak de rechter, u hebt
ook nog geroepen;.en*.
en:.... en de rechter citeerde op
hyper beschaafde manier een aan
tal gruwelijke scheldwoorden, die
tot geen prijs in de krant mogen
worden afgedrukt, maar u hebt ze
va'st van uw leven wel eens door
zeer opgewonden lieden horen uit
zenden in dodelijke drift.
Hoe sympathiek de rechter ook
stond tegenover het verzorgen vaa
aan hun lot overgelaten poezen, dia
lelijke woorden konden er niet mee
door en tot zijn. spijt was de offi
cier dan ook genoodzaakt een klei-
ne boete te eisen.
Vijf gulden moest Leni voor da
rechter betalen, maar zonder een
warm woord namens alle dieren
vrienden wilde hij haar toch niei
laten gaan. o
Het hoofdbestuur van dc Algemene
Nederlandse Bond van Zeevarenden
heeft tot de Raad van Bestuur voor dB
Zeevaart het verzoek, gericht om op dB
weekbrieven van zeelleden met Ingang
van 1 November 1948 een toeslag van
2.50 te betalen, ter compensatie van
de prijsverhoging van levensmiddelen,
tengevolge van de reductie der over
heidssubsidies. De uitkeringen der zee
mansvrouwen wekelijks ontvangen vari
eren van 20— lot 32 50.
Met ingang v an vandaag 4 November
3948 kunnen motorvoertuigen met een.
motorvermogen van zitt meer dan oen
half pk. zonder vergunning worden
verkocht.
Het gure herfstweer trotserende,
kwam dezer dagen een krielkip mei
negen piepkuikens die zij „ergens ln
Oosterend'(Fr.) op clandestiene wljzB
had uitgebroed, huiswaarts wandelen.
Advertentie lM
PRODUCT
HOE eenvoudig de mode dit sei
zoen is, zien we weer aan dit
mantelpakje van fijne beige wol
len stof. De Amerikaanse vrouw is
teruggekomen van de ronde of af
hangende schouders en draagt de
schouders weer fier met vullingen.
O, die snoezige hoedjes van deze
herfst! Ze zijn meestal rond, wor
den uit het gezicht gedragen, met
vaak een opgewipt randje van vo
ren. De keelbanden zijn. er weer
bijna helemaal uit, wel zien. we
nog veel voiles losjes om de kin
gebonden. Verder kleine nauw-
aansluitende toques met een bosje
veren aan een kant, of puntige
hoeden met ronde rand en een heel
lange veer parmantig er bovenop.
Er is in Amerika een neiging om
de garderobe samen te stellen uit
één mantelpak, één jurk, telkens
weer met andere jasjes capes, pe
lerines tu completeren. Wij zagen
ergens een grijswollen jurk: aan
geknipte, heel korte mouwen, diep
uitgesneden puntbals, wijde rok.
Met een glinsterende ceintuur en
dito halssieraad was dit een chique
middagcreatie, met een zwarte,
hooggesloten jumper erin en een
zwart leren ceintuur werd het een
eenvoudig warm complet voor in
huis.
Wij kunnen ons meestal geen
uitbundige bontgarnering veroor
loven, het bont is hier te duur,
hoedje een paar bonten balletjes
zijn gezet.
Heel typisch zijn de „enkelvrije"
avondjaponnen, met blote rug en
schouderbandjes, waarover heen
een klein jasje of een bolerootje
gedragen wordt, dat het toiletje
maar jammer is het wel, wanneer weer geschikt maakt voor de mid-
we denken aan een wijde cape met dag. Erg practisch voor een feestje
rand en mofje van dezelfde bont- of een dineetje, waar later op de
soort, waarbij dan nog aan het avond wordt gedanst.
