C
Neef Tennis klimt aan boord van het
troepenschip de „Waterman"
Nederlandse boeren in
Canada
Een bataljon op weg naar de Oost III
Meer dan duizend baren gedoopt
Venijnigs Rheumatiek -
maakt de sterkste mensen ziek
De „Waterman" terug
Weerzien op Walcheren
DE
HINESE
PAPEGAAI
In S.D.-é'ienst om
haar man te
redden
Griekenland ontstemd
over voorzitter VN
Solidariteit met dr. Evatt
bestempeld als .verraad
heöen
Oostenrijkse kinderen in Rotterdam
DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROBHet geheim van de tunnel
Dinsdag 9 November 1948
(Speciale reportage van kapitein J. G. Raatgever)
Terwijl de scheepsfluit een oorverdovend geloei laat horen, betreedt
Neptunus midden op de Indische Oceaan, in gezelschap van zijn
echtgenote en gevolgd door een lijfwacht van potige tritonenhet dek
wan de Waterman.
Op luik drie staan zijn attributen gereed: een door reddingsvlotten
gevormde badkuip, twee vaten, gevuld met een wonderlijk mengsel van
afgewerkte machine-olie, resten pap en soep, aangelengd met zeewater,
voorts een schandbord met gaten voor hoofd en armen, terwijl de boots
man grijnzend gereed staat met de op de zeewaterleiding aangesloten
brandslang. -
Het waterballet kan een aanvang nemen!
Neptunus (de) majoor-machinist (Orlemans uit Amsterdam) ziet er
vjaarlijk fantastisch uit met zijn kroon en zijn warrige baard die tot
ver over zijn knieën valt en zijn kleurrijk staatsiegewaad gedeeltelijk
bedekt. Naast hem neemt Neptuna plaats (majoor-schrijver Messink
uit Den Haag), enigszins opzichtig zwaar opgemaakt, zeer weelderig
van vormen, heur haren van geplozen touw waaiend in de bries. Een
lieflijk tafereel.
Des te afschrikwekkender zijn de
tritonen met hun door middel van
chocolade bruin geverfde lichamen,
hun gezicht is bijna zwart met
vuurrode strepen erover. Ze zijn
voorzien van scharen en messen,
van kwasten en luiwagens en hun
aanvoerder, do kwartiermeester
(Sieveking uit Rotterdam), hanteert
een enorme knuppel. Wee de onge
lukkige, die zich zou durven ver
zetten.
Gezagvoerder Bubberman sorcekt
een woord van welkom en Neptu
nus antwoordt naar behoren met de
nodige steken onder water, gehik
dat de gewoonte is. En dan komt de
eerste compagnie ..Prinses Irene"
aan de beurt om gedoopt te worden.
Na enkele seconden reeds zien de
arme jongens er ontoonbaar uit, De
zwarte blubber wordt hun royaal op
de koppen gekletst en op de blanke
ruggen gesmeerd, hardhandig wor
den ze in de badkuip gesmeten of
afgespoten met de brandslang De
honderden, die straks een beurt
krijgen, staan er in dichte rijen om
heen, krijsend van plezier, zodat de
bootsman ze af en toe met behulp
van de brandslang moet kalmeren.
Dat de kapitein van de seheeps-
politie. tevens commandant van de
eerste compagnie (en schrijver van
deze regelen) een zeer speciale be
handeling krijgt, ligt voor de hand.
Reeds als hij voor Neptunus' troon
verschijnt, gaat er een waar gehuil
op en even later staat hij, zwart
van top tot teen in het schandbord:
willoos mikpunt van de bootsman.
Eén troost: hij is niet de enige,
wel de eerste, niet de laatste
Een soldaat (Hubert uit Den
Haag), die bij nacht en ontij op zijn
trompet blaast (hij Is leerling Kon,
Conservatorium), krijgt een extra
beurt en mag bovendien met Nep
tunus een borrel drinken. Er staan
twee flessen op de tafel, de een be
vat inderdaad zeer geestrijk; vocht,
de ander water uit de Indische
Oceaan. Nu moogt ge eenmaal ra
den uit welke fles Neef Teun drinkt
en wat hij zijn slachtoffers voorzet.
Wanneer kapitein Rocll voor Nep
tunus!. troon .verschijnt; klinkt een
Indianengehuil. Alle tritonen om
ringen hem, als waarlijke duivels
vallen ze op hem aan. met een mon
sterachtige schaar dreigen zij .zijn
baard af te zv.llcn knippen; onver
stoorbaar als steeds schrijdt hij. on
toonbaar maar waardig, naar de
badkuip, verdwijnt onder water,
wordt weer omhooggesleurd, tot
Neptunus het welletjes vindt. Onze
bataljons-adjudant heeft zich kranig
gehouden en tevens als een goed
Hdjudant de doortocht van overste
De Leeuw gedekt, die vriiwel onge
zien de spitsroeden doorliep.
Jonge marine-officieren
worden beëedigd
Enkele adelborsten eerst» klasse,
jonge marine-officieren dus, die
Advertentie I. M.
want rheumatische pUnen ondermijnen,
het hele gestel, het humeur, het huise
lijk 'even.Laat het toch zo ver met
komen: drijf de oorzaak van. Uw lijden"
uit Uw leden. Dat kan met Knisehen.
Salts, Krusehen helpt U Uw kwaal aan
te vallen in de kiem: onzuiver bloed.
De aansporende werking van de zes
minerale zouten van Kxuschen op lever,
nieren en Ingewanden, wekt Uw orga
nen op tot jeugdige,^krachtige werking.
Daardoor gaat het bloed sneller stromen
en onzuiverheden, schadelijke zuren,
kunnen zich niet meer vastzetten. Die
toch zijn de oorzaak van Uw lijden en
Pfln. Naarmate deze regelmatig worden
verwijderd voor zy schade kunnen aan
richten en U leed berokkenen voelt
ge U allengs bevrijd van Uw pijnen:
ook van de angst voor steeds maar
nieuwe dreiging van steeds heftiger
aanvallen, Probeer *t met Krusehen;
waarom zoudt ge niet? Vraag Krusehen
b(j Uw Apotheker of Drogist.
voor de eerste keer de evenaar pas
seren. mochten in nanden van de
lieftallige Neptuna de speciaal hier
voor geschreven eed afleggen (het
waren de heren Alfrink, Schoone,
Kltr.ta, Rej'ers, Diekman. Blokland;
de officier_m.s.d. 2e klasse Wulfers
en de off.-vlieger Mac ting).
Zij allen verklaarden plechtig:
„Wij, toekomstige groot-admiraals
der Koninklijke Marine, beloven U,
dat wij als goede zeelieden Uw
wateren zullen bevaren.
Dat wij aan een leder een goed
voorbeeld zullen geven van trouw
aan het Vaderland en de marine op
alle wereldweeën en waardig zullen
vertegenwoordigen.
Wij beloven U, Neptunus, Uw be
velen te zullen opvolgen en, datgene
te doen. wat U van ons verlangt,
als echte getrouwe dienaren van
Uwe Majesteit."
Wjj hebben sinds enkele dagen
drie jonge vaders aan boord, name
lijk de tandarts (Henckers vat Don
gen) en twee doktoren (Heun uit
Haren en Geiger uit Amsterdam),
De ooievaar bleek wel zeer een
zijdig op de medische afdeling ge
oriënteerd te zijn, hetgeen ook weer
niet verwonderlijk is, want daar
vindt hü zijn trouwste assistenten.
Gedrieën traden zij voor het voet
licht en op Neptunus* verzoek zon
gen zij. zwart en besmeurd, drui
pend van het zeewater, een olijk
liedje op de wijs van „drie kleine
kleutertjes":
„Drie kleine doktertjes
die zaten op een boot,
Boven op een boot".
En waarvan spraken zij, die drie
daar pp die boot? Natuurlijk over
kindertjes en over moeder de
vrouw.
Onnozele-fcinderen-nacht
Dat was overigens een wonderlijk
geval met die drie babies. Maandags
tevoren zaten wij bij elkaar om de
geboorte te vieren van het doch
tertje van (de) tandarts (Renekers)
en het was zeer genoeglijk. Node
legden wc ons ter ruste. Maar om
streeks middernacht kwam de lui
tenant (Hoogland uit Utrecht) als
goed contact-officier ons waar
schuwen; „Er is een telegram ge
komen, dr. Heun heeft een zoon!"
Wij, in nachtgewaad (gelijk dat in
de gemengde berichten zo treffend
wardt gekenschetst) weer naar het
sloependek en verder gefeest. Het
Radio-uroirramma
DINSDAG- 9 NOVEMBER.
Avondprogramma.
HILVERSUM I.: 19.00 De ring van
HJco; 10,10 André Kostelanetz; 19.15 Ra-
«j® muziek-joumaaL; 19.45 Reg. uitz.;
20 00 Nieuws 20.05 Echo van de das;
Ti' J j Dlnsdagavor.dtrein; 21.30
Mededelingen21.35 Ik zou zo graag;
««12 Buitenlands overzicht Mandere;
J£?3 Qubrtefto dl Roma: 23.00 Nieuws;
^i15 Jhe Skymasters: 23.45—24 0.0 Mt-
scha Elman,
HILVERSUM H: 19 00 Nieuws; 19.15
Sylvester-trio: 19.30 Dit, is leven; 20 00
Nieuws; 20,05 De gewone man; 20 12
Luisterspel; 22.35 De betekenis van het
dagblad In het dagelijks leven; 22.45
Avondgebed 23.00 Nieuws; 23 15—24 00
Avondconcert.
WOENSDAG 10 NOVEMBER
HILVERSUM I: 7 nieuws; 7.15 och
tendgymnastiek; 7.30 gram platen; 8.
nieuws; 8.18 gram. platen; 8.50 voor de
vrouw; 9.Edward Elgarcbncert; 10,
morgenwijding; 10 20 onze keuken: 10.30
als de stofzuiger zwijgt; 11.pop. non
stop prog. 12,Jan Vogel: 12 30 Weer-
praatje; 12.33 voor het platteland; 12 38
«Alma Hawaii ans; 13 nieuws; 1315
kalender; 13.20 klanken uit Zuid-Ame-
riKa; 14.— gesproken portretten; 14.15
1—idconcerti 15-— hoorspel; 15.30 re-
f.n7°S; 16.roodborstjes; 16,15 het
,,.°j de krant; 16.45 vragen staat
,15 lichte orkestwerken; 18.—
18.15 varia; 18.20 gram platen;
■lö.so reg. uttz-
HILVERSUM II: 7.nieuws; 715 te
aeum jaudnmus; 7,45 een woord voor de
«„ui IT meuws; 8.15 gram. platen; 8.—
ochtendbezoek; 930 waterstanden; 0,35
symphonlsch morgenconcert: 10,30 mor
gendienst; 11.— viool en piano; ïl.15
hoorspel; H55 Busch-strijkorkest; 32.30
weeroverzlcht; 12.33 Ancora-trio; 13
nieuws; 13,15 orgelconcert; 13.45 hobo,
Xcello: 14-- Promenade-ork.;
14.45 Marian Anderson; 15,— Amsterd.
Kamermuziekgezelschap; is.— postzegel
verzamelaars; 16,15 voor onze jongens
en meisjes; 17,30 de vijf Zapakara's; 17.45
reB. UJtz,; 18.onze Nederl. koren en
corpsen; 18.30 clavecimbel-recital; 18.50
Londens Palladium orkest.
TUINKALENDER
10 NOVEMBER. Omstreeks
1830 werd in Colnbrook in Enge
land een nieuwe appel gewonnen,
die thans nog tot de lekkerste be
koort en waarvoor in de fruithan
del de hoogste prijs wordt betaald.
Het is de bekende Cox Orange
Pippineen fijne tafelappel, die tot
einde Januari kan durenWil men
deze appel in eigen tuin gaan kwe
ken, dan houde men er rekening
mee, dat hij zelf steriel is. Dpt be
tekent, dat zijn stuifmeel voor de
bestuiving van eigen bloesems niet
werkzaam is. Daardoor zou de
noodzakelijke bevruchting voor het
voortbrengen van fruit achterwege
blijven. Er zijn echter wel andere
soorten, waarvan het stuifmeel op
de bloesems van de Orange Pippin
wel werkzaam is- Deze zijn dc
James Grieve, de Jonathan of de
Yellow Transparant, Wanneer één-
of meer van deze soorten in dezelf
de tuin worden geplant, komt het
in dit geval met de bestuioinp wel
in orde.
was wederom zeer genoeglijk on
danks het feit, dat het schip offi
cieel droog vaart. Tegen 1 uur weer
naar dg kooi.
Om half twee, het wordt eentonig,
helaas, vliegt (de) luitenant (Hoog.
land) de hi».t binnen en brult: „Op
staan. Er is weer een telegram ge
komen, nu voor dr. Geiger. Hij
heoft een docHer."
Wij, in 't zelfde nachtgewaad,
weer de ijzeren trappen beklommen
en op het sloependek enfin, ge
begrijpt het reeds.
Het schip bleef officieel droog
varen, maar het bleef zeer gezellig.
En het werd zeer laat. Af en toe
gingen torsluiks enkele eerzame
huisvaders naar de hut van de mar
conist: „Er is voor mij toch geen
telegram gekomen?"
In dit verband moge nog geciteerd
worden de uitspraak van (een) ma
joor (Bijlevdd uit Arnhem), toen
we voor de derde maal opbraken:
„Onverschillig wie nu nog vader
wordt: ik kom mijn kooi niet meer
uit!"
Het troepèntransportschip de
„Waterman." dat Dinsdagmorgen
vroeg, na een zeer voorspoedige
reis aan de Lloydkade meerde, had
ditmaal niet zoveel militairen aan
boord als gewoonlijk. Het waren
ook geen demobiliserende vrijwilli
gers, maar bijna 300 man, die om
een of andere reden zij waren
ziek geweest of afgekeurd voor een
langer verblijf in. de tropen naar
het vaderland terugkeerden, onder
hen bevonden. 2ich ruim veertig
Rotterdammers. Natuurlijk werden
ook zij op hartelijke wijze verwel
komd en wel door het muziekcorps
van het reg. stoottroepen en gene
raal majoor A. H. Nijhoff van de
generale staf, die hen toesprak na
mens de minister van Oorlog en
Marine a.i.
Aan boord bevond zich een zelf
de aantal Chinezen, die mettertijd
de bemanning zullen vormen voor
de nieuwe schepen van de KPM.
Voorlopig zullen deze mensen wor
den ondergebracht in Chinezenpen-
sions en zeemanstehuizen te Am
sterdam en Rotterdam.
ALFRED CORTOT
De grote Franse pianist, Alfred
Cortot, maakt deze maand een
tournee door Nederland: Vrijdag 19
Nov. treedt hij te Rotterdam op,
des avonds om 20 uur in de Konin-i
ginnekerk met -werken van Schu
mann en Chopin.
ZEEMANSGRAF, De kleine Franse motortanker St. Guenole met een
dertien koppige bemanning aan boord geraakte tijdens een zware Zuid-
westerstorm op de gevaarlijke klippenkust tussen Land's End en Pen
zance aan de grend en sloeg door het geweld van de brekende golven
ondersteboven. Twaalf opvarenden kwamen hierbij jammerlijk om het
leven, de dertiende sprong tijdens de stranding over boord en werd
later zwaar gewond op de rotsen teruggevonden. Op de foto, genomen
van de hoge klippen af, zien we de St. Guenole met de kiel omhoog op
de rotsen liggen. Tussen schip en wal drijft een hoeveelheid wrakhout.
„Van alle buitenlanders
wennen zij het beste"
Al zijn de bocrenemigranten, die
met hun gezinnen naar Canada ver
trokken, nu vele duizenden mijlen
van hun geboorteland verwijderd,
dat wil nog niet zeggen, dat men
zich in Nederland in het geheel niet
meer om hun wel en wee bekom
mert. Ook in geestelijk opzicht niet.
De kerken in Nederland stellen er
zeer veel belang in, of het de een
voudige maar ondernemende men
sen mogelijk is, hun godsdienstige
overtuiging in vplle vrijheid te be
lijden. De Gereformeerde Kerk
heeft reeds een bevoegde waarne
mer gestuurd en de Generale Syno
de van de Nederlands Hervormde
Kerk heeft destijds ds. Stam uit Rot
terdam verzocht, de christelijke Ne
derlandse gezinnen in hun nieuwe
vaderland te, gaan bezoeken. In
April is da. Stam vertrokken en
■juist gisteren weer in Rotterdam
aangekomen. Wij maakten van de
gelegenheid gebruik, te informeren
naar zijn ondervindingen. Het bleek
dat hij op zijn lange, vaak ver
moeiende reizen dwars door Canada,
van Quebec naar Vancouver, (de
Nederlanders zaten overal ver
spreid) talrijke aangename ervarin
gen had opgedaan. De positief chris-
TJET is nog maar dingstroepen is "bezet- Koningin in. Zee7and,
LX vier jaar geleden, tingstroepen geworden, jhr. Kaasenbroodtrad
Opdracht was: landing de „British. Navel For- als gastheer op.
op Walcheren. Onder ces in Germany". Ze Er weTj geimatt j„
het gedonder vair ka- kwamen dit weekeinde een voormalige Duitse
mann.en over uit Hamburg met hunker en op de dijfc
nan de F.nnpisp. m.arvn.tt waar een monument
werd geplaatst voor de
gevallenen werd een
tenen, of het nu protestanten of
Rooir.s-Kathoiieken zijn, worden in
geen enkel opzicht, door hun werk
gevers verplicht, op Zondag te wer
ken. Men weet, dat iedere emigrant
gedurende minstens een jaar in loon
dienst op een boerderij moet wer
ken en daarna een eigen bedrijf kan
gaan beheren. Een enkeling bevalt
het leven van boerenknecht na ze
kere tijd niet meer en hij zoekt een
voudig iets anders. Het vergaat hem
dan meestal niet best, want geld
voor de terugreis heeft hij natuur
lijk niet. Maar hij behoort geluk
kig tot de uitzonderingen, Verre
weg de meesteq. weten, wat ze be
gonnen zijn en zij bezitten wils
kracht voldoende om vol te houden.
Eenmaal zelfstandige boeren gewor
den, biedt Canada hun met zijn
enorme oppervlakte het uitzicht op
een zeer goed bestaan. De Canadese
boeren, van hun kant, zijn 2eer te
spreken over hun Hollandse werk
krachten. Zij waarderen ze als har
de werkers, die daarbij van alle bui
tenlanders zich het beste aanpassen
bij de Canadese volksaard.
„Want", zo vertelde ds. Stam ons
nog, „hei is van groot belang, zeker
voor de tweede generatie, dat de
Nederlanders in Canada geen aparte
kolonletjes gaan vormen, maar op
gaan in de massa der reeds aanwe
zige bewoners. Mijn bezoek heeft ook
geenszins de bedoeling gehad,
band tussen de emigranten en de
Nederlandse Kerk te verstevigen en
het was voor mij een buitengewoon
genoegen te constateren, dat alle
Hervormden zonder bezwaar wor
den opgenomen in de „United
Church". Hij verzocht speciaal, er
toch vooral op te wijzen, van welk
een belang het is voor de toekom
stige emigranten, Engels te leren.
Wanneer men als wildvreemde
Noord-Amerlka aankomt en geen
woord Engels spreekt, is de begin
tijd, vooTal voor de vrouwen en kin
deren, extra moeilijk.
Zoals gezegd, ^anen de Nederlan
ders door heel Canada verspreid,
maar de meesten wonen toch in de
staten Ontario, Alberta en. British
Columbia.
van de Engelse marine
voet aan wal. Velen admiraal Arltss D. S.
sneuvelden, maar die O., officieren en man-
het overleefden zullen schappen en ze waren
nooit vergeten, hoe j„
gelukkig cn dankbaar van Maas
her den kingsplech tig-
heid *gehouden. De
commandant
de Zeeuwen waren stel», Westcapelle en afvaariieir.g van de
over hun bevrijding. Middelburg. Nederlandse marine
Een deel van deze lan- De commissaris der waren aanwezig.
EARL DERR BIGGERé
EEN CHARUB CHAN-MVSTERJE
No. 110.
„Wel, Charlie Chan, van de po
litie in Honolulu. De man, die ze uit
Hawaï meegebracht heeft",
„Natuurlijk. Hij is hier toch zeker
ook? Dat had ik begrepen."
Er kwam iets l^elijks in Madden's
ogen. „Ja, hij is hier. Denkt u, dat
hij de paarien nog heeft?"
„Ik ben er zeker van. In een gor
del om zijn middel. Roep hem hier,
dan zal ik hem zeggen, de paarien
dadelijk af te geven".
„Prachtig!" grinnikte Madden.
„Wilt u even in. deze kamer gaan.
meneer Jordan, dan zal ik u roc-
pen".
„Ja meneer - natuurlijk", stemde
Victor toe. Hij was altijd heel be
leefd tegen rijke mensen. Madden
ging hem voor, door een zijgang,
naar zijn slaapkamer. Toen de mü-
ionnaïr terugkwam, was hij in de
beste stemming.
„Wat een buitenkansje", zei hij.
„En te denken, dat die verdraaide
kok..,Hij ging naar de deur, die
op de auto uitkwam, en riep luid:
„Ah Kim!"
De Chinees kwam aansloffen. Hij
keek Madden wezenloos aan, „Waal-
om komen, baas?" vroeg hij,
„Ik moet eens met je praten".
■Madden's toon was minzaam, zelfs
vriendelijk. „Waar heb je gewerkt,
vóór je hier kwam?''
„Ik welken ovelal, baas. Stokken
op glond leggen vool spoolbaan,
„In welke stad heb je het laatst
gewerkt?"
„Niet in stad, baas. Net voolbU
nelgens, stokken glond leggen.
„Bedoel je, dat je dwarsliggers
voor de spoorweg door de woestijn
hebt gelegd?"
„Ja, baas, U gelijk".'
Madden leunde achterover, en
stak zijn duimen in de armsgaten
van zijn vest. „Ah Kim, jp bent een
vervloekte leugenaar", zei hij.
„Waalom, baas?"
„Dat zal ik je laten zien. Ik weet
niet, wat voor spelletje je hier spe
len wou, maar nu is het uit".
Madden stond op en ging naar
de deux. „Kom binnen, meneer"',
riep hij, en Victor Jordan kwam aan
stappen. Chan's ogen werden nauwe
spleten.
„Charlie, wat is dit voor gek
heid?" vroeg Victor. „Wat voer je
uit in dit melodramatische pak?"
Chan antwoordde niet. Madden
lachte. „Kot is uit, ik zei het al,
Charlie als je zo heet. Hier is
meneer Jordan, een der eigenaars
van de paarien, die je in je gordel
hebt".
Chan haalde de schouders op.
„Meneer Jordan goochelen met
waarheid", antwoordde hij. met een
zucht van verlichting zijn dialect
opgevend, „Hu heeft geen recht op
de paarien van zijn moeder, wie ik
beloofde. z| met mijn leven te be
schermen."
„Hoor eens. Charlie", riep Victor
boos. „vertel me geen leugens. Ik
ben beu van al dat uitstel hier, en
ik kom er op last van mijn moeder
een eind aan maken. Als je me niet
gelooft lees dit dan".
Hij overhandigde hem een kort
briefje in- het ouderwetse hand
schrift van Mevrouw Jordan, Chan
las het.
„Ik moet de paarien opgeven".
Hij keek naar de klok, die druk
voort tikte. „Ofschoon ik er hoog
ste voorkeur aan geef, te wachten
tot meneer Eden terug is.-..."
„Je hebt met Eden niets te ma
ken', zei Victor.
,Haal het halssnoer voor de dag".
ren. Toen had hij het halssnoer der
Phillimore's in zijn hand.
Madden nam het gretig aan. „Ein
delijk", 2ei hij.
Gamble keek over zijn schouders.
„Prachtig", mompelde de profes
sor.
„Eén minuut", zei Chan. „Kwi
tantie, als u zo vriendelijk zijn
wilt'*.
Madden knikte, en ging aan zijn
schrijftafel zitten.
„Ik "heb er vanmiddag een ge
reed gemaakt, ik moet alleen maar
ondertekenen". Hij legde de paar
ien. op het vloeiboek, en nam een
getypt blad papier uit de bovenste
lade. Langzaam schreef hij zijn
naam. „Meneer Jordan", zei hij, „ik
ben u zeer dankbaar, dat u hier ge
komen bent en er een eind aan
hebt gemaakt. Nu het is afgehan-"
deld, blijf ik niet langer hier.,.."
Hij bood Chan de kwitantie aan.
(Wordt vervolgd)
Luc van Dam naar
Amerika
Lew Eurston, de vertegenwoor
diger van. de New York Twentieth
Century Sporting Club, verklaarde
Maandagavond in Parijs dat hij
met Luc van Dam, Jean Walzack,
de Franse kampioen weltergewicht
en Lucien Frawcsyk, Frans- kam
pioen middenge wicht, tot overeen
stemming was gekomen voor ge
vechten in de Verenigde Staten. Hu
voegde er nog aan toe „het zijn alle
drie serieuze boksers, juist de types
die wc daarginds nodig hebben".
Om hear Joodse man te redden, die
door de Duitsers gearresteerd en met
deportatie bedreigd, was. wiens twee
kinderen „uit een vorig huwelijk reeds
m Duitsland om het leven waren ge
bracht, was de thans 52-jarige B.
Knegje—Lelong er in begin 1942 toe ge
komen voor de Haagse S.D., met name
de beruchte Kapteïn, te gaan werken.
Als vertrouwenspersoon speelde zij de
S.D. verscheidene Joden en hun helpers
m handen. Zij vervoegde zich aan „ver
dachte" adressen om een onderduik
plaats voor haar Joodse echtgenoot. Na
of tijdens haar bezoek, verscheen dc
5,3. Bij een inval bij de familie H.,
waar ook onderduikers Inwoonden,
bleef zjj, nadat de S-D.ers met de ar
restanten waren vertrokken, op de kin
deren van het gezin „passen" en een
later komende bezoeker hield zij bij*
een kopje thee zo lang aan de praat,
totdat de door haar inmiddels telefo
nisch gewaarschuwde S.D.ers ver
schenen.
Ook had de vrouw zich enkele malen
in een cel laten opsluiten om van haar
celgenoten vertrouwelijke mededelin
gen aan de S.D. over te brieven; nieu
we arrestaties waren er het gevolg van.
Behalve in Den Haag, had zp ook in
Amsterdam en Rotterdam slachtoffers
gemaakt. „Ik kon niet anders." nep
vcaachte telkens uit. als de president
van de Rotterdamse kamer van het
Haagse Bijzonder Gerechtshof haar om
een motivering van haar daden vroeg.
„Ik was zo bang voor Kaplew!" De
els was 12 jaar.
De 25-jange Corrie Weber-DriesF.en
utt Den Haag, die eveneens in handen
van Kapteïn was gevallen, werd tot drie
jaar veroordeeld. De advocaat-fiscaal
had tien jaar geeist, omdat zij ver
scheidene adressen van Joden en hun
helpers had gegeven. Samen met de
vorige verdachte had zij o.a. ook ge
holpen bij de opsporing van een adres
in Rotterdam.
De 26-jange kantoorbediende te Gou
da G. J. IVagemans kreeg 12-jaar. Hij
had als aldelingscommandant van de
landwacht ie Leiden deelgenomen aan
cn de leiding gehad van arrestaties,
opsporingen, inbeslagnemingen en pa-
trcuiUes. De eis was 20 jaar,
Het verzoek van dr. Evatt, da
voorzitter van de 'Algemene Verga
dering van de Verenigde Naties, tot
uitstel van de executie van. tien
Griekse zeelieden, heeft heftige
reacties opgeroepen in de Griekse
pers. Deze beschuldigt dr. Evatt
ervan zich te mengen in Griekse
binnenlandse aangelegenheden.
Een Grieks liberaal parlements
lid, George Vorazanis, die zich so
lidair verklaarde met de oproep
van. dr. Evatt, ia met geweld uit
het Griekse parlement verwijderd.
Zowel de Griekse premier Sopboelis
als een woordvoerder van zgn par-
tü bestempelden Vorazanis als
„landverrader".
Anglo-Amerikaanse plan
nen met Duitsland stuiten
op Erans verzet
Uit gewoonlijk betrouwbare bron
te Londen verneemt Reuter, dat de
Franse regering zich ten sterkste
heeft gekant tegen het Brits-Ame
rikaanse plan de voorlopige eigen
dom van de steenkool- en staal
industrie in het Ruhrgebied aan
Duitse beheerders over te dragen,
In diplomatieke kringen gelooft
men, dat Frankrijk op zijn stuk zal
bleven staan op de conferentie over
het Ruhrgebied, die Donderdag te
Londen zal beginnen.
Helpende hand
Op Koninginnedagen, zag men wel
forse mannen opgevouwen in kin
derwagens de rol van immense zui
geling liggen spelen, het gelaat,
vlekkerig geverfd en een witte
nachtpon aan. over de daagse plun
je. Nou, zo kolossaal was die baby
in de voor een groot warenhuis ge
parkeerde kinderwagen natuurlijk
niet. maar het was toch een vee!
flinkere knaap dan er gewoonlijk
m zulke voertuigen liggen fce soezen
en te groeien Hij had een groot
wijs hoofd en ik zou helemaal niet
gek hebben opgekeken als dat ven
tje rechtop was gaan zitten en een
paar verstandige woorden tot de
voorbijgangers op het trottoir ge
sproken had.
En wat een stem had die snaak
al! Hij overschreeuwde het straat-
lawaai met glans en nam de troos
tende aandacht van die aardié®
roan, die gelijkelijk fietsen en kin
derwagens bewaakt, volledig in be
slag, Hij trof het: de vriendelijke
bewaker kon zich helemaal aan
hem wijden, want de overige zeven
gestalde wagens waren onbewoond
en fietsklanten waren er op dat
moment niet te bedienen.
Al vaak heb ik die amateur-pae-
dagoog aan het sussen gezien in
het voorbij gaan. maar dat waren
dan altijd van die erg prille mens
jes, die van een beetje geschud aan
de wagen alweer gauw in de dom
mel vielen. Deze dikzak was met
zo'n foefje niet te kalmeren, dat
had die geroutineerde en ervaren
kindervriend best In de gaten en
hij liet zjjn geschud vergezeld gaan
van opbeurende en geruststellende
woorden,
Waar blijft die stoute mamma
nou hè, gekscheerde de man, is ze
nou nog niet klaar met 'r bood
schappen, weet 1e wat ik geloof, ze
zit in de lunchroom te fuiven, ze
zit lekker gebakkies te eten en
thee te drinken, die stoute mamma
en ze laat jou hief maar leggen,
hè, zal ik eens tegen de ruit tikken,
zal ik ze eens. roepen, hè, maar dan
moet jij je mondje dicht houden,
dan moet je een grote jongen wezen
tut, tut, 'tut, hoor nou toch eens,
hoor die jongen nou toch eens te
keer gaan, stil nou toch jongetje,
die stoute mamma komt zo, ze
moet nog even een lekker gebakkie
eten, begrijp-ie dat dan niet, rare
jongen... -
Bèèèèèèhh. kraste het stevige
kind en zijn verstandige hoofd
v-erd hoe langer hoe roder. Toen
kwamen er opeens drie fietsklan
ten tegelijk, die geholpen moesten
worden. Ga maar, zei ik tegen de
bewaker, ik zal wel even bleven
schudden, anders is al je moeite
voor niks geweest, kfik hij bedaart
ai wat
Ik bracht een verleidelijke dei
ning in de wagen te weeg en voeg
de er ook maar een woordje aan
toe, het zelfde smoesje maar van
'de man, want ik wist zo gauw geen
ander. Ik begon dus maar weer:
Stoute mamma, hè, zit ze maar te
fuiven in de lunchroom, zit ze maar
gebakkies te eten...
Opeens werd ik opzij geduwd
door een vlerkante, forse dame.
Wie zit er te fuiven— wat is dat
voor praat tegen een kind, sprak
ze kil en keek me vernietigend aan.
Ik liep maar gauw door, maar ik
hoorde nog dat zs tegen de bewa
ker zei: wat doet die vent bii me
kind... te fuiven... hoe bestaatut...
DESIDERIUS
T afeltennis
Schotland slaat Nederland
De dames-landen wedstrijd tafel
tennis NederlandSchotland, wel
ke Maandagavond te Leiden plaats
vond, eindigde in een 6—3 overwin
ning voor Schotland.
Waterpolo
heren:
Prof. Piccard onverrichter-
zake huiswaarts
De diepzeegondel van prof. Pic
card werd Maandag in Dakar ge
lost uit het moederschip „ScaltHs".
De gondel zai in Dakar blijven, tot
dat het Belgische fonds voor we
tenschappelijk onderzoek, dat de
expeditie financieel heeft gesteund,
een besluit genomen zal hebben.
Prof. Piccard en zijn assistent
Max Cosyns zullen van Je weck
naar Brussel vliegen.
Er blies een koude Novemberwind die dit transport zien terugkomen, het
over de perrons van het D.F, station, is hard, om je kinderen zo lang te moe
toen Maandagmorgen de trein uit Venlo ten atstaan maar als ze het zo goed
binnenstroomde, waarin de Oostenrijk- krijgen, in dat beloofde land. Holland..—
een daK 0p0nthoud ht Wenea ver
trok dezelfde trein weer terug naar
Holland met 500 nieuwe bleekneusjes;
die hele dag heeft het leidersteam van
Unac en het Interkerkelijk bureau,
rondgezworven door Wenen; gezinnen,
die het moeilijk hebben, helpt men door
deze kmderuitzending. Wenen is op dit
ogenblik een groot, stil, triest dorp,
een grauwe klomp, een steenwoestijn
waar de mensen vechten tegen het
moeilijke leven van alle dag.
Er waren kinderen In de trein, die
voor het eerst van hun leven boter op
hun boterham kregen, hun moeder, een.
weduwe, woont met drie jongens op een
kamer, vroeger is zij zelf In Nederland
geweest, 2ij kent het Wilhelmus nog en
Piet Hem en de Blauwgeruite kiel.
daarom heeft zij alles op haren en sna
ren gezet om haar eigen kinderen ook
weer m Holland te krijgen, en het ts
haar gelukt, zelfs bij haar vroegere
pleegmoeder.
Zij, die dit werk doen, van de Unac.
het Roode Kruis, de hulpcomitè's de
kerkelijke organisaties, doen dit met zo
weinig mogelijk ophef, zelfs de reclame,
die gemaakt moet worden pm aan de
fondsen te komen, wordt vaak als hin
derlijk gevoeld, hun motief is dit:
Uw kind is mjjn kind, al is Uw land
niet mun land. Uw kind is mijn kind.
ondanks veel verdriet en pijn en haat,
die thans voorbij moeten zijn.
kinderen zaten, bestemd voor Bot
terdam en Delft. Honderd rode Oosten
rijkse neusjes verdrongen zich voor de
coupee-ramen, dc kinderen stapten uit
met hun bagage, rugzakken, koffers
en pullende tassen en werden ontvan
gen door leden van de comité's van de
Gereformeerde Kerk en de Oud-Ka
tholieke Kerk te Rotterdam, aan wier
zorg dit transport voor Rotterdam was
toevertrouwd. Welkom m Rotterdam I
De kinderen staan eerst nog wat be
duusd te kijken, maar nu moeten ze
worden ingedeeld: De Delftse groep bij
elkaar, die zal straks na de kop soep
verder reizen, dan Vlaardingen, Over-
schte, Schiedam, Rotterdam Zuid, HJ1-
iegersberg. Het grootste deel van dc
kinderen is ondervoed, ze zjjn mager,
zien er verpieterd en armelijk uit, maar
kleurtjes hebben ze wel en monter zijn
ze ook, en in het minst niet verlegen:
ze hebben het heerlijk gehad m de
kampen bij Venlo, waar ze twee dagen
Jang zijn ondergebracht geweest.
Heimweh? Mem, zegt de kleine Sonja,
alleen heelt ze pjjn in haar arm, van
het Inenten, cn kan de zware koffer
niet dragen. In groepjes worden de
kinderen nu door hun vriendelijke lei
ders en leidsters naar de wachtkamer
gebracht. Daar, bb de soep, houden zij
lange gesprekken en die gesprekken
gaar. nog over Oostenrijk. In hun zan
gerig dialect vertellen zjj elkaar over
hun school, over hun broertjes cn zus
jes en spreken met geen enkel woord
over de tijd, die ze tegemoet gaan m
Holland, over de gezinnen waar ze
straks zullen komen. Zo zijn kinderen,
daarin uit zich hun schuwheid in plot
selinge vreemde situaties. Dan komen
er een paar atito's voor, waarin zJ1
naar hun toekomstige tehuizen zullen
worden gcbiacht. Er gaan erg veel
Oostenrijkse kindertjes in één taxi,
laten we hopen, dat er bij hun terug
keer meer wagens nodig zullen zijn
om al die dikkertjes weg te brengén.
Trouwens, van andere zijde vernamen
wij nog. dat de vijfhonderd Wenertjes.
die de vorige week uit HolLaml naar
Oostenryk tcrustremden, in een afge
sloten Unac rijdende jeugdherberg, met
elkaar drie ton zwaarder wogen dtin
by hun komst.
Waar kunnen we onze kinderen op
geven, zo vragen vele tyeense moeders,
Opleiding tot piano- en
harmoniumtechniker
Door de Stichting ter Bevorde
ring van het Nijverheidsonderwijs,
de vak-examens en de Vakopleiding
in de Muziekinstrumentenbedrijven
zün thans in drie plaatsen in ons
land vakcursussen opgericht tot
opleiding voor piano- en harmo-
nlu >:techniker. Als plaatsen van
ves .iging Van cursus zijn ge
kozen, Amsterdam, Den Haag en
Zutphen.
4. Ofschoon er bijna
geen twijfel mogelijk is,
roept Rob er toch de
meisjes even bij. Marga
en Willy hebben echter
ml ar één blik door de
kijker nodig om er ze
ker van te zijtl, dat dit
het sujet is, waarmee ze
in de Stille Oceaan zul
ke vreemde avonturen
hebben beleefd, „Als
Larry in Tanger rond
zwalkt, is er zeker iets
niet pluis," zegt Willy.
„Maar wie is die man
toch?" vraagt majoor
Ross, die nog nooit van
„Cigaret-Larryheeft gehoord. Rob vertelt verdienen is." Van Ross en Rogers verneemt Rob, Dan steken Ross, Rogers en Rob de hoof-
heni in het kort wat hij van Larry weet cn hü dat de eigenaar van het schip wèl be- den bij elkaar en wanneer Rob enkele uren
dat is voldoende om majoor Ross ernstig te kend is. Dat is een zekere James Harries, „En later weer het dek van de „Vrijheid II" onder
Chan boog en draaide zich om. doen knikken. „Een knaap, die tot alles in het zou me niets verwonderen, vJanneer Larry zijn voeten heeft, grinnikt hij* voldaan. Het
Hij morrelde wat tussen zyn kïe- staat is," zegt Rob, „als er maar geld mee te gezagvoerder is aan boord van de Astra", zegt spel kan beginnen!
