Rotterdam bóuivt
Geen spel zonder inzet
„Mijn neef is dokter, hij
houdt van je"
5
DE RADIO - PROGRAMMA'S
Kinderversjes van
de bovenste plank
HZ2333HHO
Londense lekkernij
Romantisch meisje het slachtoffer
van vijftienjarig kind
Een pech-reis
Rotterdam bouwt!
Belangrijke culturele
manifestatie
Mies Bouhuis ontvangt
Zaterdag 27 November 1948
IN zijn Homo Ludens heeft onze
onvergetelijke en onvervang
bare Huizinga de culturele grond
slag van het spel ontleed, en veie
psychologen hebben over de ziel
kundige grondslag er van het hun
ne gezegd. Men komt hoe langer
hoe meer tot de overtuiging, dat
ook indien een spel volkomen on
doelmatig en nutteloos en onopzet
telijk wordt bedreven, het toch wel
degelijk tot niet bewust beoogde
resultaten en doeleinden leidt..
Spel zonder Inzet van H-
van Grevelingen (Het We
reldvenster, Amsterdam) geeft een
beeld van de levenshouding van
een groepje mensen uit de artïs-
Letterkundige kroniek
door
Victor E. van Vriesland
tieke, litteraire en journalistieke
wereld van kort na de bevrijding
en de schrijver wenst door die
titel, die een voortreffelijke vondst
is, deze houding samenvattend te
karakteriseren. De keuze van deze
ontredderde en stuurloze wereld
tot stof voor de roman zou er ech
ter ook toe kunnen leiden, te den
ken dat het schrijven van een boek
als dit eveneens een spel is zonder
inzet. Het tegendeel is het geval.
Voor.de schrijver moet het een in
nerlijke bevrijding zijn geweest,
dit boek te maken en wat ook ver
der zijn intentie was, iets van dat
bevrijdende moet uitstralen naar
de lezer. Dat is dan de ongeweten
functie achter dit spel geweest.
H. van Grevelingen is het pseudoniem
van dr. J. W. G. Verhage, die als oog
arts te Hengelo op 35 October 1947 plot
seling aan een hartaand.oer.tng overleed,
niet ouder dan 37 jaar. HIJ debuteerde
met ..Het Onverbreekbaar Zegel", een
soort van trilogie, bestaande uit één
groot verhaal, geflankeerd door twee
kleinere en alle drie verbonden door de
gedeeltelijke gelijkheid der personen.
Vestdijk, die naar mijn mening teveel
raffinement en berekening heeft ge
zocht achter de compositorische opzet
van „Het Onverbreekbaar Zegel", die
m.l. juist niet zijn sterkste kant was,
heeft wel oog gehad voor "de grote ver
diensten van dit debuut dat vele kwa
liteiten had die men eerder bij een
reeds ervaren en gerijpt schrijver zou
verwachten. De titel van deze triptiek
is ontsproten aan het weemoedig in
zicht, dat niemand ooit buiten zichzelf
kan treden, het zegel van de eigen per
soonlijkheid kan verbreken.
Iets van dit gevoel vindt men ook ln
het posthuum verschenen „Spel zonder
Inzet" terug. Een Hollander, die in de
oorlogsjaren met de geallieerde legers
heeft meegevochten, komt-na de bevrij
ding terug, vervreemd van zichzelf en
anderen, en kan niet meer aarden en
het onderbroken leven moeilijk hervat
ten, De vrouw van wie hij hield is met
een vriend van hem getrouwd; ais hij
hen na lange aarzeling bezoekt, blijkt
zy bij een bombardement omgekomen.
Hij komt nu bij de Inmiddels hertrouw
de vriend logeren en een „spel zonder
inzet" begint tussen deze drie talent
rijke maar zwakke en' onevenwichtige
mensen, nog gecompliceerd door de gel
delijke moeilijkheden van het echtpaar,
waar de vriend aan tegemoet komt. Het
slot is, dat de echtgenoot Verdwijnt en
na enkele maanden een eind aan z(Jn
leven maakt, waarna de beide anderen
uiteengaan.
INDIEN ooit de waarde der kunst als
katharsi3 als gemoedszuivering
duidelijk was, dan wel hier. Het onder
werp immers is volkomen gebonden aan
de decadente, wilszwakke, doelverloren.
twijfelzieke na-oorlogsmentallteit. Deze
wordt echter uitgebeeld op zo evenwich
tige, beheerste wijze, zozeer vanuit de
afstand der aandachtige en koele aan
schouwing en in zulk soepel en rustig
voornaam proza, dat die hele beklem
mende geestesgesteldheid daarmede
doorlicht wordt, aan het tijdelijke mo
ment onttrokken, verhelderd, en' over-
wonnen.
Nergens vindt men effectbejag, ner
gens worden grove middelen gebruikt.
Dit proza is genuanceerd. Zij wier tong
en verhemelte zjjn afgestompt door de
te sterk gekruide en gepeperde spijzen
welke veel hedendaagse litteraire scho
tels. waaronder vooral veel volgens jong
Amerikaans recept, hun bieden, kunnen
deze roman beter ongelezen laten- Zij
zullen teleurgesteld worden door dit
zuivere en eerlijke werk, gelijk de ver
dienstelijke maar te eenzijdig op de Ver
enigde Stater, georiënteerde jonge criti
cus Adriaan van der Veen in de N.R.C.
teleurgesteld was door „Het Onver
breekbaar Zegel" (11 Jan. '47).
De oorzaak van het heengaan en daar
mede van de ondergang van de echt
genoot uit dit boek is natuurlijk een ge
heel complex van aanleg, ervaringen en
reacties, waarvan de schrijver met een
zeker fatalisme en onontkoombare
noodzaak doet gevoelen, welke de men
sen tot pionnen maakt in een onbekend
schaakspel. Maar de aanleiding was, dat
de imvonpnde vriend de echtgenoot in
zijn financiële moeilijkheden steunde
met een groot bedrag dat hem tot zijn
overigens niet voorziene vlucht in staat
stelde. Wa3 dit alleen een neiging om te
helpen, of speelde hierin mede het ver
langen, de vrouw voor zich te winnen?
Op bijzonder fijnvoelende wijze maakt
de auteur hier de invloed van de onbe
wuste drijfveren duidelijk en daarmede
van het betrekkelijke van alle schuld
begrip. Dit boek zet de traditie voort
van de goede psychologische roman die,
hoezeer doordrenkt met wijsheid om
trent mensen en leven, niet propageert,
polemiseert, bestrijdt of aanprijst
Een boek als dit pleit dan ook, meer
dan welke theoretische beschouwing,
voor het pure werkstuk, tegenover de
existentialisten en vele anderen die
slechts willen weten van een „littérature
engagée", d.w.z. waarin men met „in
zet" van de eigen vitale belangen zich
zelf op het „spel" zet. Het is nuttig dat
een nog jong en door en door Neder
lands schrijver heeft laten zien, dat ook
dit soort van litteratuur nog alle be
staansrecht heeft en dit recht wel altijd
zal blijven houden naast een op meer
buiten de kunst liggende overtuiging en
werking gebaseerde letterkunde. Deze
roman van Van Grevelingen is een spel
zonder inzet, zo men wil, op sociaal-
psychologisch terrein. Maar van een an- i
der standpunt bezien is het nu juist de
inzet van dit spel, dat het geen doel
matige inzet heeft. De inzet immers is
die van elk kunstwerk dat die naam.
verdient. Het menselijk streven is er op
gegaan en veredeld en in zeker opzicht
vereeuwigd in de op het blijvende ge
richte vorm.
Stijl en verhaaltrant zijn bijna koel
en zouden de oppervlakkige lezer zelfs
eentonig kunnen lijken, te gelijkmatig
en effen. Dat komt. doordat de span
ningen hier niet direct (als subjectieve,
regelrechte onthulling van de schrijver
zelf) maar verwerkt aanwezig zijn. Men
onttrekt zich moeilijk aan de grote be
koring van dit op vrije, ontspannen, on
getourmenteerde wijze schrijven over
getourmenteerdheden.
ZATERDAG 27 NOVEMBER 1948
Avondprogramma
HILVERSUM I: 33.00 Artistieke staal
kaart; 39.30 "Wat doet de kerk?: 13.45
Keg. ultz.; 20.00 Nieuws; 20.05 Dingen
van de dag; 20.15 Promenade-orkest;
21.00 Soriaiistisch. commentaar; 21.15
Winkel van SJnkel: 22.00 Vindobona
schrammel'n; 22.25 De mens en,zijn lief
hebberijen: 22.40 Metropole-orkest; 23.00
Nieuws; 23,15 24,00 Dansmuziek.
HILVERSUM II: 19.00 Nieuws; 19.15
Harmonie Concordia; 19.50 Voordracht;
20.00 Nieuwe; 20.05 De gewone man;
20.12 Vladimir Horowitz; 20.20 Lichtba
ken; 20.50 Gram. platen; 21.00 Negen
heit de klok; 21.45 Wie neemt de hand
schoen op?; 22.00 Weekend serenade;
22.30 Actualiteiten; 22.45 Avondgebed;
23.00 Nieuws; 23.15 24,00 Avondcon
cert.
ZONDAG 28 NOVEMBER
HILVERSUM I: 8.00 Nieuws; 8.18 Berl.
Staatsopera-orkesl; 8,30 Voor de tuin;
8.40 intermezzo; 9.12 Ornitophilia's; 9.15
Men vraagt; 9.45 Geestelijk leven; 10.00
Meester-trio; 10.30 Briefgeheim: 10.50
De jonge Flierefluiters; 11.15 Triangel;
12.00 Achter het voetlicht; 32.15 Bandi
Balogh; 12.30 Zondagclub; 12.40 Sky-
masters: 13 00 Nieuws; 13.15 Mededelin
gen; 13.20 Romancers: 33.50 Even afre
kenen, heren!; 14.00 Cello en piano;
14.05 Boekenhalfuur; 14.30 Concertge
bouworkest; 16.30 Jascha Heifetz; 10.45
Sportrevue: 17.00 De Merels: 17.15 Pia
nospel 17.30 Ome Keesje: 17.50 Voetbal
len 18.00 Nieuws; 18.15 In gesprek met
de IezeT; 18.30 Heg. ultz.; 19.00 IKOR;
20,00 Nieuws; 20.05 Beportagedienst;
Reportagedienst; 20.15 Die Fledermaus;
20.55 Hoorspel; 21.25 Die Fledermaus;
22.00 Hersengymnastiek; 22.30 Waltztime
23.00 Nieuws 23.15—24.00 Gram, muz.
HILVERSUM II: 8.00 Nieuws: 8.15
Berl. philh. orkest; 8.25 Hoogmis; 9.30
Nieuws; 8,45 New York Philh. symph.
orkest: 10.00 IKOR; 11.30 Orgelspel;
11.45 Thomanerkoor; 12.15 Apologie:
12.33 Pianomuziek; 12.40 Orkest zonder
naam: 12.55 Zonnewijzer; 33.00 Nieuws;
13.25 Orkest zonder naam; 13.50 Buffalo
Bill; 14,05 Vioolmuziek: 14.35 Motetten
van Palestrina; 15.05 Partijcongres 48
der K.V.P.; 15.15 Radio Philh. j.=xtet;
15.45 Bariton; 16.10 Reportage vo tbal;
16.25 Vespers; 17.00 Kerkdienst; 18.30 Na
de kerkdienst: 19.15 Kent gij Uw bij
bel; 19.30 Nieuws: 19.45 Philadelphia
sympbonieorkest; 19.50 In 't Boeckhuys:
20.05 De gewone man; 20.12 Uit en
thuis; 22.37 Actualiteiten; 22.45 Avond
gebed; 23,00 Nieuws; 23.15—24.00 Avond
concert.
MAANDAG 29 NOVEMBER
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws: 7.15 Och
tendgymnastiek; 7,30 Gr. platen; 8.00
Nieuws: 8.18 Gr. platen: 9.15 Gram. mu
ziek; ïo.oo Morgenwijding; 10.20 Orkest
Richard Crean: .10.30 Voor de vrouw:
10.45 De Regenboog: 11.20 Sopraan, alt
en. piano; 11.40 Voordracht; 12.00 Ha-
v/aiianklanken; 12.30 Weerpraatje; 12.33
Voor het platteland; 12,38 Orgelspel;
13.00 Nieuws; 13.15 Kalender; 13.20 Ac-
cordeola; 13.50 Geraldo en orkest; 14.00
Jonge Nederl. kunstenaars: 14.30 Voor
de vrouw; 14,45 Die lustigen Weiber von
Windsor; 15.25 Hoorspel; 16.40 Cello en.
piano; 17.00 De school is uit; 17.30 Tino
Rossi; 17.45 Reg. uitz.; 16.00 Nieuws:
18.15 Varia 1820 Tonny Schilferstein
18.30 Reg. uitzending.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws; 7.15 Te
deum Laudamus; 7.45 Een woord voor
de dag; 8,00 Nieuws; 8.15 Gr. platen;
9.00 Viool en altviool: 9.15 Bezoek bil
zieken 9.30 Waterstanden; 9.35 Frans
concert: 10.15 Cello en piano f 10.30 Mor-
Van oude en nieuwe schrijvers: 11.40
Zangreeital; 12.00 Werken van Paganipjj
12.30 Weeroverzicbt: 12.33 Ensemble
Canzonetta: 13.00 Nieuws; 13.15 Man-
dolinata: 13.45 Orgelmuziek: 14.00
Schoolradio: 14.35 Gr. platen; 15.00 Cel
lo-recital; 15.30 Georg Kuhlenkampff,
viool 16.00 Bijbellezing; 16.45 Haags
blaaskwintet: 17.00 Voor de kleuters;
17.15 De Vijf Zapakara's; 17.30 Sans
Souci; 18.00 Pianomuziek; lft.15 Sport;
18.30 Met band en plaat.
Bij de stroom van boekjes met plaatjes
voor kleinere kinderen, die regelmatig,
maar speciaal tegen Sinterklaas op de
markt komt cn waarbij men onder
het vele kaf maar spaarzaam het koren
vindt, is het een verademing het boekje
van Han G. Hoekstra in handen
te krijgen. Deze jeugdige dichter-jour-
nalist heeft al eerder voortreffelijke
kinderrijmpjes gemaakt, b.v. In het bun
deltje „Het verloren schaap", dat eer
jaar geleden bij Meulcnhof te Amster
dam verscheen.
Voor het Sinterklaasfeest van 1948
schreef hü „De ijsmuts van Prins Kar el",
weer een alleraardigst verhaal, nu eens
niet door een rijmelaar bijeen geflanst,
maar technisch knap in elkaar gezet
door een dichter die .diet vak" verstaat
en daarbij de zeer moeilijke kunst ver
staat volledig de kinderlijke toon te
treffen. Hoort u maar hoe het begint:
De kroonprins zou gaan schaatsen
en dus moest hij een muts.
Die muts die moest van wol zijn
En bovenop verlangde hij
een parel als een duivenei.
Dit boekje is ideaal om voor te lezen
aan zijn kinderen. Wim Bijmoer zorgde
met aardige, eenvoudige prentjes in
twee-kleurendruk, dat er ook nog wat
te kijken valt en uitgever Meulenhof
maakte van de hele uitvoering weer
iets goeds.
Bij dezelfde uitgever, in soortgelijke
uitvoering, verscheen ttög een ander
berijmd kinderverhaal, ook door Wim
Bijmoer geïllustreerd: „Daantje Branie"
door Anne Winkier—Vonk. Ook dit
boekje geeft een aardig verhaal voor
de kleuters om voor te lezen en het is
ook wat Inhoud en vorm aangaat alles
zins verantwoord, maar als gedicht is
het niet zo knap en ook niet zo origi
neel, al is het de vraag o£ de kinderen
het daarom minder zullen appreciëren
als het boekje van Hoekstra. In ieder
geval kunnen we beide boekjes .warm
aanbevelen.
Advertentie 1. M.
Er was eens een dame
in Laren,
Die dronk in de
oorlog steeds Klare,
Maar nu is ze blij
Want „DE TIP" Is
weer vrij
En daar laat ze de
Klare voor varen.
Inz. de Hr J. S. te Hilversum ontv.
1 fles TIP.
Iedereen die Rotterdam -passeert
van Noord naar Zuid, ziet de flat
met dertien etages. Dat ze er
„van boven naar benedenwer
ken spreekt tot de fantasie. Het
is het nieuwste van het nieuwste.
Olympisch logboek 1948
Slechts weinigen van ons hebben z
persoonlijk kunnen meemaken, de
Olympische Spelen van Londen. Maar
toch blijven die Spelen voor alle Neder
landers onvergetelijk. Wie las niet ge-
Epannen de verslagen en uitslagen, in de
kranten. En heeft ook U niet zitten
juichen ln de bioscoop, toen U in het
journaal Fanny Blankers die veel
besproken hordenfinale zag winnen?
Van de reportages door de radio hebben
we maar weinig woorden gemist. Wie
bovendien later nog Arthur Rank's grote
kleurenfilm van de Olympische Spelen
zag. wel, die had het gevoel, dat hem
niet heel veel van dit grote sport
gebeuren was ontgaan. En tóch had hfj
er geen tastbare herinnering aan. Die
wordt hem pas nu, of eigenlijk al au,
geboden.
„De Bezige Bij heeft een werkstuk
uitgegeven van de sportjournalist Klaas
Peereboom, dat we, de korte tijd in aan
merking genomen sinds de Olympische
Spelen zijn beëindigd, als voortreffelijk
mogen, bestempelen. Peereboom's „Olym
pisch Logboek 1948" werd een fris en
fleurig boek van 260 pagina's, vlot en
vaak heel boeiend geschreven en voor
zien. van prachtige foto's en illustraties
van de bekende caricaturist Usehl, Het
is een begerenswaardig boek voor elke
sportliefhebber, want de schrijver voert
zijn lezer mee naar de Olympische voet
bal- en hockeyvelden, langs de sintel-
banen. in de zwembaden en onder de
schijnwerpers der boksringea. Vanzelf
sprekend besteedde hij de meeste aan
dacht aan zwemmen en athïetiek, maar
bij vergat de wedstrijden van onze wiel
renners al evenmin als die der zeilers,
aeiers of gewichtheffers. Tussen de
'edstrijden door tekende Peereboom
interessante gesprekken op met top
figuren uit de internationale sport
wereld. En elke dag noteerde hij de
voornaamste uitslagen.
Ballet der Lage landen.
Het ballet der Lage Landen geeft
Donderdag 2 December een voorstelling
de schouwburg. Uitgevoerd worden
„Dansen in oude stijl", choreografie
Bob Nijhuis, „Straat der Verbeelding" en
.Notckraker-suite", choreografie Max
Dooyes en „De Behekste Costuums",
choreografie Leo Kersley (van Sadler's
Wells),
Sir George Aylwen is
onlangs lord-mayor van
Londen geworden, en hij
heeft het traditioneel jaar
lijks banket gegeven, waar
op natuurlijk de schild
padsoep niet mocht ont
breken. Vier geweldige
schildpadden waren daar
voor door de lucht van
Trinidad, naar de Engelse
hoofdstad vervoerd en vóór
ze als slachtoffers van de
aanstaande Lucullische
maaltijd de pan ingingen,
werden, ze elk getracioerd
op zes oesters en era fi.es
champagne! Dit la-tste om
her „variA «il opgewekt"
te maken.
Sinds jaar en dag ls de
schildpadsoep een der
voornaamste schotels op
het lord-mayorsbanket,
maar toch dateert het eer
ste verschijnen van het
gereeht van n& de tijd van
de onsterfelijke Dick Whit-
tington en zijn kat, die
door de stadsklokken werd
gewaarschuwd dat hij te
rug naar Landen moest, als
lord-mayor van die grote
stad. Neen, het is pas ge
durende 134 jaar dat de
beroemde soep op het me
nu prijkt en het geschied
de voor de eerste maal
toen „alderman" Samuel
Birch tot hoogste stede
lijke ambt werd benoemd.
Dat was eigenlijk geen
loncl van de burgerwacht
bekleedde. Eén van zijn
toneelstukken, „Het Aan
genomen Kind" heeft ja
renlang op het Londense
toneelrepertoire geprijkt.
En aangezien men alge
meen zei, dat zijn gebak
nog beier van kwaliteit
wonder, want mr. Birch
was kok. en pasteibakker
van zijn beroep en in zijn
zaak in Ccrnhill werd de
schildpadsoep als spécia
lité de la maiscn bereid.
Het lag dus voor de hand.
dat hij deze lekkernij ook
vooral op zyn eerste ban
ket geserveerd wilde zien.
Overigens was mr. Birch
een uiterst veelzijdig man.
Hij dichtte, musiceerde en
schreef drama's, terwijl hij
bovendien de rang van ko-
was dan zijn toneelwerk
mag vrijelijk worden aan
genomen dat deze „mr,
Pattyman", zoals zijn bij
naam luidde, een algemeen
geacht en gezien burger
was. Daarzonder zou hij
het trouwens niet tot lord-
mayor hebben gebracht!
Nu mene» men echter
niet, dat de schildpadsoep
de hoofdschotel vormde op
de banketten dier jaren.
Toen acht jaar later een
andere lord-mayor,' Willi
am Heygate. zijn jaarlijks
gastmaal gaf, serveerde
men „slechts als éérste
gang" niet minder dan kip,
kuiken, kapoen koude ham,
allerlei soorten rundvlees,
kalkoen, tong. duivenpas-
teien, kreeften, garnalen,
krabben, hartige pastei
tjes, zoete gerechten, sala
des en groenten.De
befaamde schildpadsoep
was dit alles natuurlijk
voorafgegaan en men mag
veilig" aannemen dat er een
dessert volgde met uitge
zochte lekkernijen en de
allerfraaiste staaltjes van
bankstbakkerskunst, zoals
een „landschap in gelei"
van verschillende kleu
ren,
Ig onze sobere dagen
moesten de gasten van
Londen's lord-mayor het
met heel wat minder stel
len Maar de schildpad
soep hebben ze ook dit
maal niet ontbeerd.
Van liefdeen oplichting
(Van onze Amsterdamse correspondent)
„Lurmano Nula Komtia" stond in het „Maleis" op een bedriegelqk, be
trouwbaar uitziend lidmaatschapsbewijs van het „doktersfonds" een bruin
stukje carton dat nu op het bureau kinderpolitie te Amsterdam ligt.
Deze fantasiekaart is een der bewijsstukken in een geval van oplichting
door een vijftienjarig meisje, waarvan een 23-jarige vriendin de dupe is
geworden.
De oplicHtsfer komt uit een fat
soenlijk gezin. In het geheim maakte
ze echter met een vriendje in enkele
maanden 500 gulden op, die ze ge
leidelijk haar vriendin had afhandig
gemaakt." Thuis was ze vriendelijk
en gewillig: haar ouders wisten van
niets.
Als kantoorbediende maakte ze
kennis met haar slachtoffer. Die waa
romantisch aangelegd en de kleine
had dat al gauw door. Geraffineerd
begon zij te praten over een fictieve
neef, die dokter was in Indonesië.
Zij praatte zo veel en zo lang over
die dokter in het oerwoud, dat haar
vriendin ongemerkt verliefd op hem
werd. Hij heette inmiddels Emile
Gijzen.
De kleine zegde toe hem over
haar vriendin te sullen schrijven en
een week later kwam ze opdagen
met een brief waarin „neef" schreef,
dat alles wat het nichtje over haar
vriendin had geschreven hem diep
had getroffen. In enkele weken ont
wikkelde zich. door „bemiddeling"
van het meisje een vurige liefde.
Toen kwam ze met een brief,
waarin stond dat de dokter voor de
jongens over zee een doktersfonds
had opgericht ten behoeve van de
medische verzorging. Men kon er lid
van worden voor f.24.contant of
f 5.— per maand. Zij liet een lid
maatschapskaart zien. een keurig
uitgesneden stuk carton, volgetikt
met mysterieuze „Maleise" en zakelij
ke Nederlandse mededelingen, ver
lucht met uitgeknipte koppen van
postzegels en reeds voorzien van
een foto van de vriendin. Zij bad
de naam alvast ingevuld: verloofde
van Emile Gij zen-
Vriendin betaalde -
De vriendin betaalde en van toen
af ging het vlot. De „dokter" schreef
brieven en vroeg om sigaretten, die
werden gegeven. Hij schreef, dat de
vriendinnen maar vaak naar de bios
coop gaan en dan de beste plaatsen
moesten nemen. Hij zou ze later wel
aan zijn verloofde terugbetalen. Die
brave borst in het oerwoud was ech
ter een verlegen jongen, want hij
schreef cn beloofde alleen indirect,
d.w.z. via het nichtje. Er kwamen
brieven, waarin stond dat er gele
genheid was voor de jongens-over
zee om met een vliegtuig voor een
maand naar Holland te gaan. Zij
nesiërtje geadopteerd en dat kostte
een tientje ende vriendin be
taalde.
De dokter had een vierjarig Indo-
nesiertje geadapteerd en dat kosttte
veel geld aan speelgoed en verzor
ging. De vriendin betaalde,.
Na enige tijd stuurde de oewvoud-
dokter een foto-album, daarin ston
den foto's van een man met een kind
op zijn knie en een. vrouw ernaast.
„Ik en mijn kind en mijn secreta
resse" luidde het onderschrift. Bij
de foto van een auto stond: „Dit is
mijn auto". Onder een. plaatje van
een groep mannen luidde het bij
schrift: „Deze patiënten heb ik ge
nezen". Het album was opgedragen
aan „Mijn geliefde verloofde."
De zaak kwam aan het licht door
een toevalligheid. De vriendin woon
de by een oud echtpaar, dat het
vreemd vond nu er zo dikwijls een
15-jarig kind op visite kwam. Men
waarschuwde de kinderpolitie die
eens ging praten met de vriendin en
van het nietsvermoedende slachtof
fer het hele verhaal te horen kreeg.
De ervaren politiemannen begrepen
dat hier oplichting in het spel was.
Nu -is de 23-jarige vriendin volko
men'overstuur. Ze geloofde zo rots
vast in het meisje, dat de oplichting
nog jaren lang had kunnen door
gaan
Het enige wat mevrouw Virginia
Ball wenste, was Engelhnd te be-
zoekeh.
Mevrouw Ball, de 34-jarige vrouw
van eën chirurg uit Baltimore (ver
enigde Staten), was tijdens de oor
log de „moeder" van de Engelse
zeelui, wanneer hun schip in dok.
lag om nagekeken te worden op
oorlogsschade.
Tot de vrede kwam en met
haar de uitnodigingen van tachtig
Britse families aan mevrouw Ball
om eens de Atlantische Oceaan
over te steken, en op haar beurt
van gastvrijheid in Engeland
te genieten.
Mevrouw Ball nam het aanbod,
met genoegen aan
Maar:
1. Doordat inmiddels in New-
York de staking uitbrak, moest zij
haar koffers zelf bezorgen op de
kade, waar de „Queen Elisabeth",
waarmee zij de overtocht zou doen,
ligplaats had gekozen.
2. Terwijl zij 'naar New-York
reed, raakten twee nieuwe banden
van haar auto lek.
3. Haar bagage.kon tengevolge
van de staking niet worden ingela
den,
4. Een orkaan teisterde ae ge
hele Oostkust der V.S. en het duur
de enkele dagen, eer mevrouw Ball
weer naar haar woonplaats kon te
rugkeren.
5. Enige tijd later kreeg zij een
nieuwe kans scheep te gaan, maar
haar auto kreeg op weg naar de
haven een panne. Ze huurde een
taxi, waarmee hetzelfde gebeurde,
6. Eindelijk kwam zij aan boord
van de „Queen Elisabeth". Het
schip koos het ruime sop en me
vrouw Ball was gedurende de ge
hele reis zeeziek.
7. In Londen was geen hotelka
mer meer vrij. Derhalve ging zij
naar vrienden in Birmingham en.
Edinburgh, bij wie 2e ziek werd.
Zij moest'zich laten opnemen in een
ziekeninrichting.
8. Zij zond haar bagage naar
„West-End Hotel", maar tijdens het
vervoer verdwenen, haar bezittin
gen spoorloos. Ze moest haar
vrienden de kleren terugvragen, die
zij voor hen had meegebracht uit
Amerika.
9. Mevrouw Ball werd weer
ziek.
•10. Ze merkte, dat het verblijf in
het West-End Hotel bijna al haar
geld opgeslokt had.
11. Haar koffers kwamen ten
slotte aan, maar in plaats van kle
ren bevatten zij stenen.
12. Zij haalde een Britse bank
over haar geld te lenen. De bank
verstrekte haar ponden, die in.
Southampton door de douane wer
den afgenomen.
Oud en nieuw. Op de voorgrond de
brug met leeuw en schild, rriet
borstwering en lantaarnsDaar
achter nieuwbouw. Lmks de Eras-
musflat, rechts het skelet van de
Incasso- plus Amsterdamse Bank.
(foto boven)
Diep gefundeerd eerst in de grond,
schiet het bouwbos omhoog van
V en D aan Rode Zand en Oude
Hoogstraat. En de oude St. Lau
rens staat in steigers te wachten
tot ook daar aangepakt zal worden,
(foto onder)
De Laurens dateert van 1449. De grondvcrdieping van Vroom, en
Dreesman vannu. Vijf eeuwen liggen daartussen. Spoedig sal Rot
terdam tot de indrukwekkendste .steden van ons land behoren, <fo-
zijnen andere foto's zouden dat kunnen betoyzen.
Reina Prinsen Geerligs-
prijs
In de aula van de Gemeentelijke
Universiteit te Amsterdam is de
Reina Prinsen Geerligsprijs 1948
uitgereikt aan Mies Bouhuis, die
deze prijs verwierf met haar ver
zendebuut „Ariadne op Naxos".
Het bestuur van de Wagnerver-
eniging, die in het vorige seizoen
te Rotterdam drie voorstellingen
heeft georganiseerd (Sadler's Wells
ballet, Beggar's opera van Benja
min Britten, en Ballet des Champs
Elysées) waarvoor een voor Rotter
dam ongekende belangstelling be
stond, wenst ook voortaan haar
culturele manifestaties aan Rotter
dam niet te onthouden.
Voor het seizoen 1948/49 kondigt
zij de volgende uitvoeringen in tie
Rotterdamse Schouwburg aan: le
helft Januari 1949: Ballets de Paiis,
met Roland Petit; begin April Tris
tan und Isolde, muziekdrama van
Richard Wagner, dirigent Erich
Kleiber, regie dr. Lothar Waller-
stein, Isolde Kirsten Flagstad, Tris
tan Max Lorenz, het concertge
bouworkest; Mei: Manen, opera van
Massenet, leden van de Nederlandse
Opera o.Lv. Pierre Monteux; Juli:
Sadler's Wells ballet.
Voor de verwezenlijking van de
plannen van de Wagner-vereniging
is medewerking toegezegd door de
besturen van de verenigingen Al
liance Fransaise, Eruditio Musica,
de genootschappen NederlandEn
geland en Nederland-—Frankrijk, de
i Maatschappij tot bevordering der
Toonkunst afd. R'dam, de Rotter
damse Kunstkring, de Rotterdamse
Kunststichting en Sociëteit Harmo
nie.
