Jrsda,
Koningin Neferfete
tl
A
Even met de Convair de
lucht in
Weinig belangstelling voor
veelbelovend dansen
W ereldkampioen Roozenburg
zet zegereeks voort
Huis voor zieke kinderen
heöen....
A
Spitse snufjes in soorten
Mooie aanwinst
van KLM
Ballet der Lage Landen
Hoe Post verloor van
Roozenburg
- Op zoek naar
Protest van Europese
zeelieden
DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB: Het geheim van de tunnel
Vrijdag 3 December 1948
„U moet beslist eens naar on
ze Convair 240 komen kijken,"
zei de heer Vogels, die perschef
is bjj dc KLM en zo'n invitatie
slaat men niet af, dat is duide
lijk. Dus lieten wij ons op een.
dag, dat het eens niet mistte, in
>cn comfortabele bus meenemen
'ictemaal naar Schiphol, na het
helaas wat voorbarige bord
,Hier komt luchthaven Rotter
dam" zeker nog een uur ryden.
En op Schiphol stond de nieuw
ste aanwinst van onze lucht
vloot, de Convairliner PH-TEF,
geduldig op ons te wachten.
Over comiorlabei gesproken, wij
mensen anno 1948 zijn iets gewend
maar deze Convair is zo kies en
smaakvol ingericht en voorden, van
een zo groot aantal spitse snufjes,
dat men bet zich niet comfortabeler
wensen kan,
„Kent u het geheim van de stoe
len?" vraagt de charmante stewar
dess en zij wijst ons hoe wij de
zachte zetels, kennelijk nauwkeurig
afgestemd op de allergemakkelijkste
houding van de meest verwende
luiaard, met een knop in een nog
lomere stand kunnen zetten. Boven,
iedere stoel is een andere knop.
waarmee wij ons automatisch frisse
lucht kunnen laten toewuiven, koel
in de tropen, warm als het vriest.
Op ingenieuze wijze worden druk.
temperatuur en vochtigheidsgraad
op aangenaam peil gehouden. De
wanden zijn bekleed met geluid
dempend plastic zodat men zelfs bij
het starten, als de twee motoren
het zwaarst ronken, nog gemakke
lijk een. genoeglijk babbeltje kan
beginnen.
Een babbeltje over dat starten
bijvoorbeeld, want dat gaat ver
bluffend snel. Nauwelijks hebben
we in de gaten, dat we „los" zijn
of we zweven al zo hoog, dat de
kolossale hangars van Schiphol er
uit zien als belachelijk kleine doos
je?, waar een kind mee speelt. En
terwijl we met een snelheid van
een kleine 450 km per utvr een om
metje maken boven Zuid-Holland,
moeten we natuurlijk de pantry
zien, een klein, vernuftig gecon
strueerd keukentje, dat overigens
weinig van een goed-hollandse keu
ken weg heeft, maar waar toch
allerlei culinaire kunsten bedreven
Invmen worden
We moeten het hoofd even om de
Textiel-stelende familie
veroordeeld
De Amsterdamse familie, die naar
Rotterdam reisde om in enkele wa
renhuizen textiel"te gaan stelen en
hiervoor veertien^ dagen geleden
vo&r de Rechtbank terechtstond,
hoorde, van daag de uitspraken.
De 23-jarige dochter L. R. w.
werd vrijgesproken, haar moeder
K. W,S. kreeg twaalf maanden,
waarvan acht maanden voorwaarde
lijk en de vader, de 56-jarige mu
zikant L. J. F. zes maanden voor
waardelijk,
De- recidivist W. W., een 30-jange
autohandelaar te Botterdam, die
met nog drie andere (rèeds berech
te) mannen betrokken is geweest
bij een mislukte overval op het huis
van een'notaris te Drumpt (Gld.)
hij had hen met zijn auto vervoerd
werd tot tien maanden veroor
deeld. De man had eveneens voor
een auto-diefstal terechtgestaan.
Zijn strafregister telde zestien von
nissen.
Radio-programma
VRIJDAG 3 DECEMBER 1948
HILVERSUM I: 19.—
de tocht: 10.15 Accordeoia; 19.30
KetferWnd. en zun Gewqstcr.i lO^O
Tien voor acht: 20.
20.05 Heunette Bosmans: 2030 Midden
in de wereld: 20.55 Zo juist versche
nen; 21.— Men vraagt: 21.30 De kermis
der IJdelheid; 22.- Buitenlands week
overzicht; 22,15 Swing and Sweet; 22.40
Vandaag; 22.45 Avond wij ding: 23.—
Nieuws; 23.15 24,— Symph. avond
concert.
HILVERSUM XI: 19.— Nieuws; 19.15
Heg. Uitz.; 19.30 Actueel geluid; 19.45
C.W.V.-kwartier; 20,— Nieuws: 20.05
Frog prol.; 20.15 Meir.dert Bcekel-
kwartet; 20.30 Hoorspel; 21.20 Omroep
orkest; 22.— De nieuwe kerkorde van
de Neüerl. Hervormde Kerk; 22.30 Di-
vertimenti: 22.45 Avondoverdenking;
23.— Nieuws; 23.15 Gram. mus.; 23.47—
24,— Eenverxuto Franci met Scala-ork.
ZATERDAG 4 DECEMBER 1948
HILVERSUM I: 7,— Nieuws; 7.15
Ochtendgymnastiek; 7.30 Gr, pi.; 8.
Nieuws; 8.18 Gr. pi.; 9.30 Koorzang;
10,— Morgenwijding; 10.20 Voordracht;
10.35 Voor de arbeiders; 11,35 Pianospel;
12.— Alma de Sllva; 12.30 Weerpraatje;
12.33 Vincentino; 13.— Reg. uitz.; 13.30
Metropole-ork.; 14.— Het Nederl. Lied;
14 20 Fredi Gardoni Musette-ork.; 14.30
L'armee de d'air; IB.— Uitz. over de
Peel; 15 25 Residantle-ork.; 16.Vel-
Ugheidskwartierlje 10.15 Malanda; 18.45
Spcrtpraatje; 17.Schijvenschouw; 17.30
Om en nabij de twintig: 18.— Nieuws;
18.15 Orgelspel: 18.30 Reg. uitz.
HILVERSUM II; 7.— Nieuws; 7.15
Gram. muz.; 7.30 Maria ter ere; 7.45
Morgengebed; 8.Nieuws: 8.15 Gr. pl.;
9,Voor de vrouw; 9.05 Lond Philh.
ork.; 9.30 Waterstanden: 0.35 Glasgow
Orpheus koor; 10Voor de kleuters;
10 15 Vocaal kwartet; 10.45 Zonnebloem:
11,45 Schoolradio; 1215 Ktaas v. Bceck;
12.30 Weeroverzicht; 12.33 Klaas van
Beeck; 12 55 Zonnewijzer; 13.Nieuws;
13.23 Muzikale melange 13 SO Film en
toneel; 14.10 Paul Robeson; 14.20 En
gelse les; 14.40 Omroepkamerorkest:
15.10 Naar het wonderland der muziek;
15.39 Viool en piano; 15.50 Katholieke
arbeidersbeweging: 18.— Prcmenade-
orkest; 16.30 De schoonheid van het
Gregoriaans: 17.— De Wigwam; 18.—
Kareol-septet; 18.39 Journalistiek week
overzicht; lfl.45 Wie weet hoe deze
piaat heet.
Advertentie l. M
dear van de cockpit steken, waar
gezagvoerder Van Ülzen zich tussen
een griezelig grote verzameling
handles en meters en technische in
gewikkeldheden volkomen thuis
voelt,
En ondertussen glijden de Kager-
plassen, de Leidse Breestraat, het
Vredespaleis onder ons voorbij. Wc
hebben met ons veertigen de eerste
sigaret amper gedoofd de rook is
natuurlijk keurig weggetogen cn
we zijn alweer op de terugweg.
„Wilt u de riemen vastmaken?"
en we doen het want dc piloot gaat
demonstreren, hoe de schroeven
van het vliegtuig in negatieve stand
geplaatst kumnen worden, waardoor
ze als remsehroeven gaan werken
en dus de landingsuitloop korter
wordt Maar al gaan we dan steil
naar beneden en raakt het neuswiel
de grond voor we het weten, eigen
lijk zijn die riemen overbodig. Zon
der schokken en vederlicht strijkt
de zilveren vogel neer. Een aan
winst om trots op te wezen.
,De jeugd van de straat"
De Commissie voor de jeugdrecreatle
van het Raadhuis stichtte op de scholen
diverse clubjes voor de beoefening van
gymnastiek, voordracht e.d. Om de
ouders in de gelegenheid te stellen de
prestaties van hun kinderen gade tc
slaan, organiseert men van tyd tot tijd
bonte avonden. Zo ook Donderdagavond
in de Aula van de H.B.S. aan het Afri-
ksanderplein. De wethouder van On
derwijs en Volksontwikkeling, de heer
J. v. d. Vlerk sprak een openingswoord,
waarin hij zelde, dat de jeugd niet zo
verwilderd is als velen denken, Elke
jongen of elk meisje heeft speldrift en
het is onze taak om die speldrift in
goede banen te leiden. Het kind moet
leren zijn vrije tijd goed te gebruiken.
Er was een aardig programma. Het
was een genot de kinderen ieder op een
eigen wijze b.v. „Sneeuwwitje" op te
zien voeren: natuurlijk werden er ook
heel wat Sinterklaasversjes gezongen,
als bijzondere attractie werden de woor
den op het witte doek geprojecteerd,
zodat ook de zaal uit volle borst mee
zong. Vrijdagavond is er een dergelijk
programma.
Overvloed van werk, een kwart millioen' vrouwen te veel en de „econo-
mie van de broekriem'', dat is een facet van de huidige sociale omstan
digheden in de Oostenrijkse hoofdstad. Vrouwen en meisjes vinden em
plooi in de bouwvakken.
Hoe wonderlijk dachten wij
Donderdagavond bij het aanschou
wen van dc nauwelijks halfvolle
Schouwburg hoe wonderlijk is
het in Rotterdam gesteld met de be
langstelling voor de dans.
Enerzijds het locaal-patriotisme
door dik en door dun, dat zelfs voor
solo-uitvoeringen van stadgenoten
zalen vol doet stromen, aan de ande
re kant het gemakkelijke zwichten
voor de lokroep van het buitenlands
ballet, dat men „toch absoluut ge
zien moet" hebben. Maar een, voor
stelling van een eigen Nederlandse
balletgroep, waarvan het bestaan al
leen al van niet te schatten belang is
voor de ontwikkeling der nog o, zo
jonge vaderlandse dans- en ballet-
kunst, trekt niet meer dan enkele
De 20ste ronde van het tournooi1
om het wereldkampioenschap dam
men, gisteravond te Rotterdam ge
speeld, leverde de volgende uitslagen
op:
Post (Fr,)—Roozenburg (N.) 0—2;
Ghestem (Fr.)Verpoest (B.) 11;
V. d. Staay (N.)Chiland (Fr.) 2—0;
Demesmaecker (B.)Laros (N.) 02;
Perot (Fr.)—Rostan (Zw.) 1—1.
De partij van de ex-wereldkam
pioen Ghestem tegen de Belg Ver
poest had een normale Hollandse
opening, waarbij schijnbaar ter ver
eenvoudiging door zwart veel werd
uitgeruild. In een snel tempo ver
dwenen .de schyvejvvan. het bord en
toen er ruim een 'uur was gespeeld,
was voor het eindspel een stand be
reikt welke er zeer remise-achtig
uitzag. Ofschoon Ghestem positioneel
iets beter stond, bood hij bij de 26e
zet remise aan, wat natuurlijk door
Verpoest werd aanvaard.
De partij van de Rotterdammer
Van der Staay tegen de Fransman
Chiland werd met 32-28 geopend,
waarna Chiland door met 19-23 te
antwoorden, direct bezit van het
centrum ging nemen. Van der Staay
behandelde de verdere opening heel
sterk en hij bezorgde Chiland reeds
spoedig een zwakke schijf op veld
22. Zoals in dergelijke stellingen
vaak plaats vindt, had dit voor de
Fransman een zeer nadelige opslui
ting van zijn korte vleugel ten ge
volge?
In het middenspel wachtte Van
der Staay een zet te lang met het
voltooien van de opsluiting, waar
door hij een stelLige winst zou heb
ben geforceerd. Nog juist op tijd
kon Chiland ze nu bestrijden met
zeer houdbaar spel. In het verdere
eindspel maakte Chiland echter een
ernstige foutzet, waardoor de partij
in enkele zetten voor hem verloren
was
De partij van de Belgische kam
pioen Demesmaecker tegen onze land
genoot Laros had eveneens een Hol
landse opening, door zwart met 17-21
tegengespeeld. De Belgische kam
pioen overtrof in deze partij zichzelf,
want hij behandelde de opening en
het middenspel uitstekend en bij
een stand van tien om tien stukken
was er van bepaald voordeel voor
een van beide spelers nog geen spra
ke.
In het verdere middenspel dacht
De vijfde partij van deze ronde
tussen Post en de nieuwe wereld
kampioen Roozenburg, had het vol
gende verloop: 1. 34—29 1621; 2.
31—26 11—16; 3. 39—34 7—11; 4. 44
—39 1—7; 5. 5044 3924; 6. 32—28
18—22; 7. 37—32 14—19; 8. 34—30
20—25; 9. 29x20 25x14; 10. 30x24
19x30; 11, 35x24 21—27; 12. 32x21
16x27; 13 40—34 13—18; 14. 41—37
27—32; 15. 38x27 22x31; 1& 36x27
17—22; 17. 28x17 12x41; 18. 46x37
14—20; 19. 24—19 9—13; 20. 45—40
13x24; 21. 40—35 10—14; 22. 37—32
4—9; 23. 34—30 14—19; 24 32—27
5—10; 25. 43—38 10—14; 26. 47—41
8—13; 27. 30—25 19—23; 28. 41—37
2—S; 29. 37—32 24—29; 30. 33x24
20x29; 31. 48—43 7—12; 32. 35—30
11—17; 33. 4440 29—34; 34. 40x28
23x34. Wit geeft op.
Demesmaecker naar dam te kunnen
doorbreken, doch hij liep in een val,
want Laros kon de schijf, die naar de
damlijn zou gaan, teruggooien eïi er
ontstond toen een eindspel, dat voor
de Hollander een grote kans op
winst had. Laros liet deze kans niet
voorbij gaan en na een uitstekend
eindspel legde hij op beide punten
beslag.
De stand is nu:
1. Roozenburg 33 pnt, (18 part.);
2. Keiler 26 pnt (18);
3. Ghestem 24 pnt (18);
4. Verpoest 23 pnt (19);
5. Laros 20 pnt (18);
6/7. Post en V. d. Staay 19 pnt. (18);
8. Perot 16 pnt. <18);
9. Chiland 13 pnt, (18);
10. Demesmaecker 4 pnt. (18);
11. Rostan 3 pnt (19),
Aan de weg naar Maasoord, midden üt het land, tussen sloten en djjkeo
ligt een klein paradijsje, waar zieke 1 dn deren nakuren, en kinderkimlefc
„Margriet".
In een hal komt men. binnen, waar het licht door gekleurde ramen
valt en in da gangen heerst de stille bedrijvigheid en de steriele sfeer
van een echt ziekenhuis; achter de deuren hoort men kleine kreetjes
van de zuigelingen.
65 kinderen liggen In deze kliniek, vart nul tot vijf jaar. ln het hoofd
gebouw zfjn 30 babies ondergebracht, ze liggen zo met z'n vövea or zes
sen by elkaar in een kamer In houten kribjes. Er zijn een paar kamers,
waar de heel zieke babies liggen; die kijken met ernstige ogen ujt stille
wijze gezichtjes. Er ls een klein negertje by; de moeder 1b bi] de geboorte
overleden en de vader ls nooit komen opdagen, gelukkig trekt dit kleine
bruine kindje zich nog niets van deze dingen aan, hij ligt zoet In zyn
kribje en wordt langzaam beter in de zon.
honderden liefhebbers naar de
Schouwburg.
Omdat zij nu toevallig bijna uit
sluitend Amsterdammers, in ieder
geval niet-Rotterdammers telt? Het
lijkt wel bijna of deze kinderachtige
vraag bevestigend beantwoord moet
worden.
Een andere reden voor deze ver
regaande ongeïnteresseerdheid is
moeilyk te bedenken. Want hoe jong
en onervaren nog, hoe weinig uitge
balanceerd en soms tastend nog, het
Ballet der Lage Landen mag zijn, een
voorstelling, zoals het gisteravond
gaf, hield meer in dan de belofte van
een Nederlandse ballettraditie, ter-
zijnertijd, over wie weet, hoeveel ja
ren, in te lossen.
Na het weinig overtuigende begin,
de vier (schrijd-) Dansen in Oude
Stijl van Bob Nijhuïs op muziek van
Scarlatti kwamen allengs en steeds
vcclvuldiger de momenten en ook
perioden van oprechte dansvreugde
en in de laatste „beelden" van Straat
der Verbeelding zelfs van ontroe
ring. Naar ons gevoel sprak het bal
let hierin zijn meest zuivere, oor
spronkelijke taal; de botsing tussen
droomvisioen en werkelijkheid,
steeds in variërende vorm terug
kerend. kon aanleiding geven tot een.
boeiende choreografie (van Max
Dooyes), tot een verantwoorde dra
matiek, die toch met het laatste
woord kreeg en tot een sterk door
leefde uitbeelding, waaraan het ge
hele ensemble een haast inspireren
de kracht gaf. Het divertissement De
behekste costuums van Leo Kcrslcy
(gast-choreograaf van Sadler's Wells)
op muziek van Max Reger liet het
ballet weer van een geheel andere,
humoristische zijde zien. Het een
voudige gegeven is aardig uitge
werkt, maar men zou meer variatie
wensen.
Max Dooyes' Notenkrakersuite was
het klassieke slot-vuurwerkje en hoe
verheugend was het te merkGn, dat
de oude vormen toch ook terdege
beheerst worden, maar bovendien
in een alleraardigst patroon verwe
ven waren.
Evenmin als bijv. Sadler's Wells
volgt het Ballet der Lage Landen het
ster-systeem; natuurlijk treden en
kele leden Mascha ter Weeme, Ti-
tia van Teeseling, Aart Verstegen,
Max Dooyes, Karei Poons, Peter
Leoneff wel naar voren, maar er
bestaat niet die ijzige afstand tussen
corypbeeën en corps de ballet, die
sommige andere balletton zo onwe
zenlijk en star kunnen maken.
De techniek is over het algemeen
redelijk (in het laatste werk zelfs
meer dan dat), aan de soepelheid
van overgangen cn de dansvastheid
mankeert nog wel iets.
Maar als het Ballet der Lage Lan
den m dezelfde artistieke Ijjn en
vanuit de zelfde mentaliteit verder
werkt aan de vervolmaking van zijn
reeds bewonderenswaardige presta
ties, zal het zich niet de mindere
hoeven te voelen van het internatio
nale ballet.
H. F. Reedijk,
Kinderkliniek Margriet
Zo verzorgd en schoon en gezel
lig liggen de patiëntjes hier, dat
men het liefst ook alle gezonde ba-
bies eens een tydje in deze kliniek
zou willen onderbrengen, maar dat
is niet de bedoeling.
De kinderkliniek „Margriet" is
voortgekomen uit de Stichting Kin
dertehuizen 1945. De Duitsers heb
ben nog het gebouw neergezet, als
een officierenbarak en vlak na de
bevrijding werden er kinderen ver
zorgd met hongeroedeem, kinderen
die thuis niet verpleegd konden
worden. Sinds 1946 is het karakter
veranderd; vaak wordt dit door het
publiek beschouwd als een kinder
tehuis als Beatrix of Irene, maar
het is nu een soort dependance van
het Zul der- en andere ziekenhuizen,
die hun kleine patiëntjes naar de
kliniek doorsturen, zodat er weer
bedden beschikbaar komen. Vooral
kinderen met voedingsstoornissen
of andere langdurige kwalen komen
hier.
Echte Margrieten
Maar hoewel inrichting en ver
pleging geheel die van een echt zie
kenhuis zijn, is de sfeer toch an
ders. Dit is een tehuis; de kinderen
kunnen hier lang uitzieken, er
wordt geen haast gemaakt om de
bedjes vrij te krijgen.
In de zomer kunnen zij heerlijk
buiten liggen of spelen; de zaaltjes
z^n huiselijk ingericht met pop
petjes-kleedjes, speelgoedbeesten en
kleurige prenten aan de muur.
Behalve gediplomeerde verpleeg
sters werken hier meisjes met Mulo
of H.B.S., die bovenden een kinder
verzorgingsdiploma hebben. En al
die diploma's zouden nog niet toe
reikend zyn, het gaat immers bo
venal om toewijding en, „van kinde
ren houden".
Ze moeten echte /Margrieten"
zijn, zegt de directrice Zuster
Leeuw, die al 25 jaar in kinderzie
kenhuizen werkzaam ls; ze moeten
zich hier in dit afgelegen oord thuis
voelen en ook een thuis voor dc
kinderen kunnen maken.
In een aparte keuken wordt de
kindervoeding klaargemaakt en in
een andere afdeling zijn meisjes
met steriele kappen bezig de baby
voeding in flesjes te doen. ln een
ijskast staan lange ryen flessen
klaar, voor ieder kindje een eigen
fles met zijn naam erop.
liggen, die stiller en witter en zoe
ter zijn dan de anderen. De meesten
hebben voedingsstoornissen, waar
voor sommigen al meer dan een
jaar hier zijn. Een eindeloos geduld
is nodig om deze kindertjes tot eten
te brengen en heel heel langzaam
gaan zij vooruit.
De kleine Hermie, een stil kindje
met zijig rood kuifje en een wit
muizensnuitje was pas weggehaald
om doorgelicht te worden. Toen ze
terugkwam kreeg iedereen een
stralend-vriendelijk lachje en met
een zucht van; eindeiyk thuis, ging
ze weer liggen ln haar kribje. Geen
wonder dat de kinderen zich hier
zo thuis voelen, dat ze vaak moei
lijk weer bij hun ouders kunnen
wennen.
Alleen die houten kribjes, dat is
nog een doorn in het oog van Zus
ter Leeuw en alle Margrieten. Hier
moesten toch goede kinderbedjes
zijn!
Nu zitten alle verpleegsters leder
vrij ogenblik op hun kamertje of in
de huiskamer te borduren en te
breien voor een grote bazar in Mei.
En laten we hopen, dat uit de op
brengst alle zieke kinderen hun
eigen bedje zullen kunnen krygen.
Advertentie l. t
Fijne vleeswaren, Aromo
No. 9
Met een sprong was Peter van het
podium af en baande zich een weg
door de mensen, die geschokt over
eind waren gekomen
Toen Peter vlak voor Kubelin ge
komen was en zijn handen reeds
naar hem uitstrekte, werd hij tegen,
gehouden.
„Maar monsieur Ie docteur,"
klonk het achter hem. „tl bedoelt
toch niet deze man?!" En de greep
om Peters arm werd zo stevig, dat
hij zich niet terstond kon losmaken.
Meteen waren er velen om hem
heengedrongen en hoorde bij de
hatelijke koude stem. van Kubelin.
„Deze man lijdt aan hallucinaties.
Voert hem weg. Hij is gevaarlijk."
Van alle kanten werd nu ge
schreeuwd en geduwd en verrassend
snel in deze verwarring werden
Kubelin en Peter met enkele ande-
waaronder Peter in een flits
politie-uniformen onderscheidde,
naar een hoek van de zaaL gevoerd.
Een opgewonden heer in jacquet
sprak Peter toe:
„Impossible, monsieur. Deze heer
behoort tot'het corps diplomatique,
U hebt ons in grote verlegenheid
gebracht."
Peter lachte luid.
„Corps Diplomatique! Van het
vergane Derde Rijk. Welzeker,"
Kubelin? gezicht was onbewogen.
Hij maakte een vage beweging met
de hand en zei tegen de omstanders:
„Ik sta er op, dat U de Qvai d'Or-
say opbelt en de Chef van het Pro-
tocol naar mijn identiteit vraagt."
„Maar Excellentie," stamelde de
man in jacquet en hij veegde met
nerveuze hand zijn voorhoofd af,
„dat ia volstrekt niet nodig. Mille
een avontuur van Peter Monnik, door J. A. Ages -S
excuses. Als de docteur veront
schuldigingen aanhiedt, kunnen wij
dit incident wellicht vergeten."
„Waanzin," riep Peter. „Deze man
is een schurk. Waarom arresteert
U hem niet onmiddellijk?"
Maar nu werd Peter beetgepakt
door twee agenten en hardhandig
uit het Grand Palais verwijderd.
„Bij Osiris!", hijgde Peter van
woede, toen hij buiten stond onder
de donkere Parijse hemel. Mensen
bleven staan en zagen hem aan. Hij
balde zijn vuisten in de zakken van
zijn broek en stapte driftig naar de
Champs Elysées. Met gebogen hoofd
tussen de opgetrokken schouders
liep hy voort langs het jachtende
verkeer. Hij hoorde niets, hij zag
niets, hij merkte de motregen, die
begon te vallen, niet. Zijn lenge be
nen wiekten over de Place de la
Concorde, langs het glimmende as
falt van de Boulevard St. Germain.
Hij ging naar zijn hotel en hij wist
niet, dat een schaduw hem van
boom tot boom volgde; het was eer
der een schim van een schaduw, zo
mager tekenden de straatlantarens
achter Peters z-wart silhouet het
streepje af, dat zo hardnekkig bij
hem bleef.
Peter schudde zidh als een natte
hond, toen hij het hotel binnen
kwam.
„Maar monsieur!", riep de pro-
priétaire .ontsteld, toen zij hem zag,
„waar is uw regenjas?"
„Eh wat?", zei Peter. „Mijn re
genjas? Dat is zo, ik heb hem in
het Grand Palais laten hangen."
Hij nam de sleutel van zijn ka
mer en de brieven en kranten uit
het rek en liep de trap opv De schim
was buiten voor de deur blijven
staan en betrok de wacht onder de
arcade van het Odéon.
Peter slingerde zijn benen op het
bod en maakte de brief van Frido-
Iin aarzelend open.
Peter las niet verder Hij sprong
van het bed af, bleef met zijn hak
in de sprei haken, struikelde, krab
belde op, sleurde de sprei mee naar
dedeur, gaf er toen een driftige trap
op en stormde het hotel uit.
De wachters aan de poorten van
het Grand Palais zagen een ver
wilderde Peter de trappen beklim
men. Zijn haren wapperden in nat
te, blonde slierten langs zijn voor
hoofd en hij maalde met armen en
benen langs hen. voordat zij hera
konden tegenhouden. Eerst in de
grote zaal vertraagde hij zijn bewe-
gingen. Er waren vele_ mensen sa
mengestroomd: de officiële gasten
en nieuwe bezichtigden de Egypti
sche kunstschatten.
(Wordt vervolgd)
De bedjes...
Nu gaan wy over het grote zon
nige grasveld naar het bijgebouw,
waar dekleuters zijn onderge
bracht. Ook hier z$Jn kamertjes
waar een paar heel zjeke kinderen
Goede ontspanningsavond
van Insulinde
Het was onder een daverend ap
plaus, dat de heer Wetsema, vice-
voorzitter van de personeelsver
eniging Insulinde, met niet minder
dan zes bossen bloemen onder de
arm het toneel beklom om evenzo
vele dames van de toneelgroep
der vereniging hulde te brengen
vanwege het welverdiende succes,
dat zii tezamen met een vijftal
mannelijke partners hadden be
haald, Het luchtig blijspelletje ,,De
familie van mijn vrouw", ditmaal
door Insulinde voor het voetlicht
gebracht, heeft het talrijke Lloyd-
en Ruyspersoneel de grote zaal
van Palace kon het nauwelijks ber
gen! zeer veel genoegen ver
schaft.
Met deze uurtjes van kostelijk
plezier was de koek nog niet opl
Integendeel. Even groot was de
pret, toen Jan de Klerk cn zijn
„Music Stars" begon met produce
ren van vlotte dansmuziek voor
een bal, dat tot twee uur duurde.
EngelandZwitserland
6—0
In een wedstrijd, waarnaar 48.000 toe
schouwers keken, heeft het Engelse na
tionale voetbalteam gistermiddag te
Londen een 8—0 overwinning behaald
op Zwitserland. Met de rust was de
stand 30. De wedstrijd werd geleld
door de Nederlandse scheidsrechter Ka-
rel van der Meer, die na afloop door
Mr. Arthur Drewery, voorzitter van de
Engelse keuzecammlssie, geprezen werd
voor dc bekwame wijze waarop hij had
geleld. Van de heer Thommon, presi
dent van de Zwitserse voetbalbond,
kreeg Van der Meer een uit hout ge
sneden asbakje.
Nel van Vliet niet naar
Denemarken
Enige tijd geleden nodigde de Deense
zwembond Nel van Vliet, Dicky van
Ekrls en Marie Louise Vacssen uit om
medio Januari naar Denemarken te ko
men. teneinde daar ln wedstrijden uit
te komen. Zoals men weet wil Nel van
Vliet niet meer op wedstrijden uitko
men en n.u heeft de Deense zwembond
ln plaats van de wereldrecordhoudster
haar clubgenote Totmy Hom uitgeno
digd. die nu de reis mee zal maken.
Advert entte f M
Er gaat niets hoven
CUSTARD. MAÏZENA
Vertegenwoordigers'van Euro
pese zeeliedenorganisaties zullen
binnenkort een onderhoud hebben
met Harriman» de Amerikaanse
ambassadeur "oor het plan-Mars
hall, waarin zij uiting zullen geven
aan de vrees, dat het registreren
van schepen, in Panama, zoals de
laatste tijd door Amerikaanse,
Noorse, Zweedse en Canadese re
ders wordt gedaan, de Europese
koopvaardijvloten het hun toeko
mende aandeel in het vervoer van
ERP-goederen zal ontnemen.
Naar te Londen wordt vernomen,
hebben reeds voorbereidende be
sprekingen plaats gevonden tussen
de leiders van de International
Seafarers Union en deskundigen
van Harriman's staf.
De zeelieden hebben zich ver
enigd met het beginsel, dat 50 pro
cent van de door Amerika te leve
ren ERP-goederon naar Europa zal
worden vervoerd in onder Ameri.
koanse vlag varende schepen. Zij
wensen dat de rest wordt vervoerd
in Europese schepen. Doch naar
een woordvoerder van de interna
tionale federatie van transportar
beiders tegenover Reuter verklaar
de, kunnen de schepen, die naar de
Panamese registers zijn overge
schreven, eveneens concurreren
voor de resterende vracht. Volgens
deze woordvoerder is het deel van
deze overschrijvingen ontduiking
van belastingen en valutavoor
schriften. en ontduiking van vei
ligheids- en sociale voorschriften.
Kunstenaars
Nu kon ik mijn nieuwsgierigheid
toch werkelijk niet langer bedwin
gen. Al een paar maal had ik
'3 avonds in de benedenverdieping
van het SchieJandshuis een zacht
licht zien branden achter de zwaar
getraliede ramen. Ik wist wat dat
beduidde; daar zaten gezellig bijeen
le Rotterdamse kunstenaars, toneel
meiers. schilders, litteratoren, mu
zikanten, architecten en wie al niet,
broederlijk verenigd in het kunste
naar scentnan, dat immers laatst
pledhtig geopend was. Nu heb ik
altijd gehoord dat kunstenaars erg
interessante mensen, rijn, zo heel
anders dan gewone heden hè. Een
schilder heb ik wel eens ontmoet,
dat was toen ik dat doekje boven
het buffet kocht.
Veel bijzonders heb ik toen met
aan die artist kunnen merken, het
was niet eens erg rommelig op zijn
atelier en de koop werd zakelijk
gesloten, maar ja. voor klanten hou
den die lui zich natuurlijk een
beetje m, je moet ze onder mekaar
meemaken, had ik weieens gehoord,
dan merk je pas goed dat het kun
stenaars zyn, echte arfisten, die
over dingen praten waar een ge
woon mens niet bij kan, maar ple
zier maken kunnen ze ook, had ik
wel eens gelezen.
Toen ik nu van de week weer dat
oude museum Boymans passeerde,
besloot ik de stoute schoenen maar
aens aan te trekken en ik stapte er
binnen. Nou. het zag er keurig uit
hoor. Een stemmig met schemer
lampen verlicht zaaltje was het, en
Se wanden waren beschilderd met
allerlei zwevende figuren, erg mooi
en artistiek natuurlijk, dat spreekt
in zo'n milieu. In een makkelijke
rieten stoel ging Ik een beetje ach
teraf zitten en ik dacht: nou zal ik
m'n ogen eens goed de kost geven
en m'n oren wijd open zetten, dan
kan ik morgen tegen m'n kennissen
opscheppen over mijn ervaringen
-net kunstenaars.
Het was er niet druk.
Aan de bar, op de krukken, zaten
drie heren geanimeerd te praten,
met elkaar. In de linkerhoek was
een kringetje van een stuk of zes
gasten en rechts zaten twee dames
en twee heren gezellig een kopje
koffie te drinken. Dat zijn vast to
neelspelers en -speelsters, dacht ik,
dat zie je zo, eorreet gekleed en
keurige manieren, 'n beetje zwierig
en suggestie! van gebaar, zo zagen
toneelspelers er dus uit als zc niet
op de planken stonden, maar je kon
wel merken, dat ze in het dagelijks
leven toch altijd een beetje bleven
acteren, geen wonder ook als het
je beroep is. nietwaar?
Wie zijn dat, vroeg ik aan de kell
ner, tersluiks naar die vier wij2end.
Nou, zei de kellner, de namen weet
ik niet precies, maar die linkse
daar is een advocaat,- naast hem zit
zy'n vrouw en die andere ls een
dokter, ook met zijn vrouw.
Die drie heren aan de bar, dat
zijn zeker schilders, zei ik. want ik
vond het echt iets voor schilders
om op een ongemakkelijke kruk
aan een bar te gaan zitten als er
volop lege makkelijke stoelen zijn.,
Nee, schilders zijn het niet, sprak
de kellner. die middelste is een
bankdirecteur en de andere twea
ztjn ingenieurs als ik me niet ver
gis, aardige mensen allemaal.
En die 2es daar in de hoek, ver
volgde ik eerlijk gezegd een beetje
teleurgesteld over mijn ervaring in
hot ar listen hol. dat zijn muzikanten
die lange met dat mooie haar, Is
dat geen bekende dirigent? Nee, zei
de kellner weer rustig en behulp
zaam, het rijn geloof ik ambtenaren
voor kunstzaken van het stadhuis.
O, zei ik.
Net toen ik onverrichter zake het
lokaal wilde verlaten, kwamen er
twee heren binnen, tiptop gentle
men, ernstig en zakelijk pratend.
Bepaald twee referendarissen, dacht
ik. ik geloof dat ik op de Witte ver-v
zcild ben. 't Waren Joan. Jjtemmelts
en Paul Storm, de grote regisseurs
en acteurs, zoals de portier me ge
dienstig in het oor fluisterde,
DESÏDERIUS
Levenslang geëist tegen,
Silbertanne-moordenaar
Tegen Ernst Makowski, eertyds
„Krimlnal-olDerasslstent" bij de SD en
Sipo heeft de procureur-ficsaal bij
hel bijzonder gerechtshof ln Den Hang
gisteren levenslang geëist. Makowski
hoeft zich ln Meppcl schuldig gemaakt
aan hot bedrijven van een „Sibertan-
nc-raoord".
Advertentie l. M.
METAALPOETS WATTEN
poetst alle metalen
SPIEGpLBLANK
f A BR. SOLIHE CY.' PL MüID£SC?RACHT' S
AMSTERDAM (Q
Machineonderdelen van
kalkoenen
De inwoners van Londen zijn be
gonnen voorbereidingen te treffen
voor het Kerstfeest, Er komt dage
lijks een stroom pakketten uit
Noord-rerland naar de Engelse
hoofdstad en zoals te begrijpen valt
zijn er bij de verzenders van die
pakketten talrijke mensen, die de
strenge Engelse voorschriften op dit
gebied overschrijden. Zo is bijvoor
beeld de uitvoer van kalkoen uit
Noord-lerJand aan beperkende be
palingen onderhevig.
Op allerlei wijzen tracht men de
kalkoenen te verstoppen en dikwijls
is het voor de douane-beambten niet
mogelijk om alle pakketten op in
houd te controleren. Daarom is de
hulp van politiehonden ingeroepen,
die aan verdachte pakketten moeten
snuffelen en direct waarschuwen
als zc iets ruiken.
Zo worden thans kalkoenen ge
vonden in pakketten met het op
schrift: „Machine-onderdelen," of
„Theater-coulissen." Een hoofdamb
tenaar van de douane verklaarde,
dat er helemaal geen bezwaar was
tegen dc? uitvoer van één of twea
kalkoenen, maar kisten, vol met dit
gevogelte zouden toch maar in do
zwarte handel te Londen verdwij
nen.
25. Geen wonder, dat
Rob stomverbaasd ls,
wanneer hij naar binnen
kijkt. Want... bevindt
hij zich nog aan boord
van een schip? Hij ziet
zowaar een complete
drukkerij I Kijk, vlak
voor zijn neus rijn twee
graveurs aan het werk.
En er wordt hard ge
werkt! Niemand kijkt op
of om en zwaar dreünt
een kleine pers, die ach
ter in het vertrek staat
opgesteld. Wat moet dat
alles betekenen? Maar
dan begrijpt Rob het in
eens: hier worden de dollarbiljetten gemaakt,
die Harries zo grif uitgeeft. De „Astra" heeft
een complete valse-muntersbedrijf aan boord!
En daarom ligt het schip zo vaak dagenlang
voor anker in een kalme zee. Want bij woelig
v/eer kunnen z& hier natuurlek niet werken.
Kijk daar staan twee retoucheurs met elkaar
te overleggen. Het moeten prima vaklui ztjn.
En even verderop houdt een papierschepper
een vel papier tegen het licht om het water
merk te bekijken. Nou, Harries en Larry heb
ben het zaakje wel goed voor elkaarl
0
