0
w*
Koningin Nefertete
D,
De Nederlanden kon Alva
niet onderwerpen
Indonesië» een steunpunt in
maritieme gordel
Werk van landbouwer wordt
niet altijd gewaardeerd
Achttien December was een
historische datum
Radio-programma
Albert Helman
Rede van admiraal
Helfrich
Stichting havenbelangen herdacht
derde lustrum
Vlag aangeboden
Landelijke ruiter staat op de bres voor
belangen van de plattelander
Flinke mensen kunnen
goed werk doen
-Op zoek naar -
Vreemde veeziekté in
AssendeJft
ë&titiecechtec
ISesemiies? 1948
Zo
26
SVi
27
D
28
W
22
29
D
23
30
V
24
Za
25
e tijd gaat snel
Gebruik hem wel.
DE A VONTUREN VAN KAPITEIN ROB: Het geheim van de tunnel
Woensdag 22 December 1948
MET hetzelfde afgrijzen en dezelfde verachting, waarmee w|j Hitier,
de brallende Führer, beschouwden, zagen onze voorouders Alva aan.
De achttiende December is een weinig bekende historische datum en toch
vierde Nederland op die dag 375 jaar geleden een van zijn grootste triom
fen; In de Nederlanden leed Alva, ondanks zün krijgskunde en ondanks
zijn wreedheid en moordlust, zijn enige nederlaag op het slagveld. De
geschictlboekcn hebben lange regelen gewijd aan zUn onvergelijkelijke
trouw aan Koning Philips. Over een mogelijke Goddelijke straf maakte
hij zich niet druk. Zijn meester had hem bevolen en diens opdracht had
hü uit te voeren. Tegenwoordig noemt men zoiets het „Befehl-isf-befehl"-
principe of kadavërdiscipllne. Welk een vernedering moet het voor deze
man geweest zijn, te erkennen, dat hjj In zijn belangrijke opdracht niet
geslaagd wast'Voor de man, die ledereen, behalve de koning en de hoge
geestelijkheid, uit de hoogte behandelde en met jij en jou aansprak.
T?an leur fin vün vpphf PTi I verzetten tegen de Spaanse terreur,
üen leven van veen ten en bovenai de moord op vaft Eg-
mond waren niet uit te wissen.
Van Egmond, die een vroom ka-
De 22ste Augustus 1567 hield hij
met 8.000 man infanterie en 2.000
ruiters, allen soldaten gehard in de
krijg, zijn plechtstatige intocht bin
nen Brussel. Ferdinadn Alvarez de
Toledo, zoals zijn volledige naam
luidde, was als alle Spanjaarden
dol op titels. Hij beweerde een telg
te zijn van het Moorse koningshuis
„de Toledo", weshalve hij in de
Nederlanden al spoedig de bijnaam
verwierf van „moor" of ..maraan
Toen Ferdinand nauwelijks 3 jaar
oud was, sneuvelde zijn vader in
een zeeslag tegen de Moren. Van
zijn grootvader kreeg de jongen
een Spartaanse opvoeding; deze
wilde van hem een dapper krijgs
man en een uitnemend staatsman
maken, die noch op het slagveld
noch in de raadszalen zijn gelijke
vond. Het eers'* is Alva meer ge
worden dan hev laatste. Met voor-
beeldeioze- dapperheid vocht hij
tegen Fransen, Hongaren, Moren
en Turken; hij nam deel aan de
slag bij Pavia tegen de Turken en
onderscheidde zich bii de belege
ring van Marseille. Geen wonder,
dat hij reeds op 26-jarige leeftijd
generaal werd en op zijn 3 Os te jaar
opperbevelhebber van het Keizer
lijke leger. Hij mocht evenwel een
goed soldaat zijn, als staatsman
was hij stellig de mindere van zijn
grote tegenstander Prins Willem
van Oranje.
De „Bloedraad"
Met vrees werd Alva's komst, na
de Beeldenstorm, afgewacht. Zij
scheen aanvankelijk ongegrond,
maar Prins Willem liet zich door
Alva's veinzerij niet bedriegen en
bleef buitenslands. Hij had goed
gezien, want plotseling toonde
Alva zijn ware aard door de Gra
ven van Egmond en van Hoorne te
arresteren en de „Raad van Be
roerten" in het leven te roepen.
Alva maakte zichzelf voorzitter van
de Bloedraad, zoals deze rechtbank
vanwege haar vérgaande wreedhe
den al spoedig genoemd werd; 8.000
mensen, zowel bervromden als
rooms-katholieken, werden ter
dood. veroordeeld, de goederen van
Prins Willem verbeurd verklaard.
Hoe weinig tactisch Alva naast
zijn strategische talenten was,
bleek wel toen hij in Antwerpen
tot vermeerdering van eigen eer
van het ijzer der bij Jemmïngen
buitgemaakte kanonnen een stand
beeld liet gieten. Deze daad moest
voor alle Nederlanders een slag in
het gezicht zijn en het bewijs, hoe
weinig Alva zich om hen bekom
merde. Dc ontevredenheid steeg,
ook bij de rooms-katholieken, die
niet wilden dulden, dat Juan de
Vargaz, een Portugees, die in eigen
land reeds ter dood veroordeeld
was, de gunsteling van de eerste
dienaar des Konings was. De rijke
'Koopmansteden protesteerden tegen
de nieuwe zware belastingen; de
tiende, twintigste en honderdste
penning, die Alva's berooide schat
kist weer moesten vullen. Welis
waar bleek de landvoogd tot ver
mindering van de lasten bereid,
maar de gruwelen, gepleegd ïn de
steden, die het waagden zich te
Advertentie 1. M.
WOENSDAG n DECEMBER 1948
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.— Lezing A. de
Bruin; 19.15 SUvestri-kwartet; 18.30
Voor de jeugd; 19.40 Jeugdnieuws;
19,45 Lezen In de Byöei 20.— Nieuws;
20.05 Dingen van de dag; 20.15 Socia
listisch nieuws; 20.20 Opera-progr.;
21.15 Hoorspel; 22.15 Viool en piano;
22.45 Van boek tot boek; 23.Nieuws;
23.15 Hit-kit; 23.45 24 Gram. pla
ten.
HILVERSUM II: 19.— Nieuws; 19-45
Reg. uite.; 19.30 Actueel geluid; 19-40
Ned. emigranten in Canada; 20.—
Nieuws; 20 05 Frog, prol.; 20.15 Kerst
oratorium; 21.— Zendingswerk onder
de Ntassers; 21.25 Georg KuhlenSeampff;
21.40 Kerstoratorium: 22 20 Busch-
stnjkorkest- 22.45 Avondoverdenking;
23.— Nieuws: 23.15 Srtjkkwartet; 23 20
Gezins- en huweltjksmoellijkiieden;
23.35 24.Boyd Heel strijkorkest.
DONDERDAG 23 DECEMBER 1948
HILVERSUM I: 7NieUWS; 7.15
Ochtendgymnastiek; 7.30 Gram. mu
ziek; 7.50 Dagopening; 8.Nieuws:
8.15 Gram. platen; 8.55 Voor de vrouw;
Claude Debnisy; 9 30 Gr=m. pla-
Vierhandig planoppel; 11.35 Columbia's
broadcasting symphome; 11.45 Kerstver,
haal' 12.— Vera Lynn; 12.30 Land- er
tuigbouw; 12.33 In 't spionnetje: 12.58
De'Speeldoos; 13.— Nieuws*. 13.15 Me
dedelingen- 13.20 Skymasters; 13.50 Ma-
rek Weber; 14.— Strafgevangenis tc
Leeuwarden; 14.20 Sollstcnconcert: 15.
Voor zieken en. gezonden; 16Van
vier tot vijl1; 17.Hoorspel; 17,20 Welk
dier oeze week; 17.30 Tips voor model
vliegtuigbouwers- 17.35 Les Gars de
Paris; 1Ü.— Nieuws; 18.15 Sportpraatj»;
18.30 Seg, uitzending.
HILVERSUM II; 7.— Nieuws; 7.15
Cchtendconcert; 7.45 Morgengebed; 8.
Nieuws; 8.15 Gram. platen; 9.Voor
de vrouw; 9,05 Bekende tenoren; 9.30
Waterstanden; 8 35 Calvet-kwartet; 10.—
TVanda Laridowska, clavecunbel; 10,15
Morgendienst; 10.45 Kwartet in D; 13
JEonnebioem; 11.4D Werken van Corelü
«n, Bach; 12Angelus: 12.03 Piano
spel: 12,30 Land- cn tuinbouw; 32 33
Amusementsorkest: 12 55 Zonnewijzer?
83.Nieuws; 13.25 Lichte orkestwer
ken; 13.45 Hórs d'oeuvre; 14.Metro-
tole orkest: 14.40 Voor de vrouw; 15.
Orgelspel; 15.30 Omroeporkest; IS.—
Adventsdienst; 17.— Radio jeugdjour
naal; 17.30 Alex Schellevis met koor;
17.50 Reg. uitz.; 18.— Hamburgs philh.
erfceüt* 1B.15 Land- en tuinbouw: 18.30
Pianoduo; 18.45 pientere pfekeraars.
tholiek was en vanwege zijn dap
perheid, evenals Van Hoorne, rid
der in dc Orde van het Gulden
Vlies, mocht slechts voor een
rechtbank worden gedaagd, die
uitsluitend bestond uit Vliesridders
en nimmer voor de Raad van Be
roerten. Er waren vele katholie
ken, die meenden dat men met
zachtheid meer bereikt had en de
aanzienlijken onder hen wisten te'
bewerkstelligen, dat in 1572 Medi
na. Celi naar de Nederlanden kwam
om Alva te vervangen. De laatste
wilde echter vóór zijn vertrek Den
Br iel heroveren; het lukte niet en
Alva vroeg toen, wetende dat hij
de kamp definitief verloren had
ontslag .Hij kreeg het en zo glo
rieus als zes jaar geleden zijn
entróe in Brussel geweest was, zo
in stilte verliet hij op de achttien
de December 1573 Amsterdam, om
via Napels naar Spanje te gaan,
waar hij weinig vriendelijk ont
vangen werd.
Britse conferentie van
groentekwekers
E. H. Gardener, viee-voorzitter
van de nationale boerenbond, heeft
Zaterdag het plan geopperd in
Groot-Brittannië een conferentie
bijeen te roepen van vertegenwoor
digers van. Europese landen, die
zich toeleggen op het kweken van
groenten, opdat Groot-Brittannië
hen er van op dc hoogte kan stel
len, dat het land niet langer een
stortplaats van overschotten wil
zijn. De betrokken landen zijn
Nederland, België, Frankrijk en
Denemarken.
Advertentie l. M.
en vele andere publicisten van naam, als Bertus Aafjes, Ina van
der Beugel, Charles Boost, Henrlëtte Bosrfians, S. Carmiggelt,
Albert van Dalsum, Maurits Dekker, Anton van Duinkerken,
Ben van Eysselsteljn, L. J- Jordaan, Erich K&stner, Top Naefl,
Pastoor Nolet, H. M. van Randwijk en ds Wesseldijk werkten
mede aan het
Kerstnummer van
Een extra mooi nummer, in twee kleuren uitgevoerd en in ver
grote omvang. Toch is de los nummerprijs slechts 23 cents.
Vandaag al bij kiosk en boekhandelaar verkrijgbaar.
Doelstelling en taakomschrijving
der Koninklijke Marine waren vóór
de oorlog onjuist geformuleerd, ook
Indien wérd uitgegaan van de
handhaving der neutraliteit van
Nederland als een primaire taak,
aldus concludeerde it. admiraal C.
E. I.. Helfrich in zijn uitvoerige
rede, die hij Maandagavond onder
de titel „De Koninklijke Marine in
de Westelijke Unie" in een door
„Onze Vloot" belegde bijeenkomst
in de Blauwe Zaal van de Beurs
gehouden heeft,
Dc conceptie
was te regionaal en te continentaal
gesteld. De financiële basis was te
smal. De anti-militaire geest, de
nationale ontwapeningsgedachte,
overschatting van de Volkenbond,
In een met talrijke autoriteiten
gevulde burgerzaal herdacht de
Stichting Havenbelangen, dat zij op
21 December 1033, thans vijftien
jaar geleden, werd opgericht.
Burgemeester Oud was de eerste
spreker, die het met palmen en va
rens „beplante" podium betrad.
Hij had geen ogenblik geaarzeld
de fraaie burgerzaal beschikbaar
te stellen aan de thans vijftienjari
ge. In de voorbije jaren is op over
duidelijke wijze gebleken, van welk
een belang een goed geleide propa
ganda voor de havenstad Rotter
dam is.
Dit bleek vooral kort na de be
vrijding. In 1945 heerste in het
buitenland de mening, dat Rotter
dam als haven zo grondig door de
Duitsers vernield werd, dat men
deze eertijds zo belangrijke haven
volkomen kon afschrijven. De
Stichting Havenbelangen heeft er
al spoedig voor gezorgd, dat in de
ze gedachtengang verandering
kwam.
Mr. Jacq Dutilh, oud-voorzitter
der Stichting, vond „Havenbelan
gen", dat hij mede had helpen op
richten, een goed voorbeeld van
particulier initiatief. Met een lichte
weemoed dacht hij terug aan de
eerste jaren na de oprichting, toen
wijlen burgemeester Drooglever-
Fortuyn en andere enthousiastelin
gen als De Beaufort, Bacxx en Wil
lebeek le Mair hun beste krachten
wijdden aan de jonggeborene. De
heer Dutilh meende dat de Stich
ting Havenbelangen met een vol
komen eigen karakter en particu
liere zelfstandigheid een eigen vlag
behoorde te hebben. Daarom boden
de oud-leden van het dagelijks be
stuur. de heren Dutilh, C. J. B.
Doude van. Troostwijk en P. W.
"WiUebeek le Mair een eigen vlag
aan; groen-wit-groen met in de
Het embleem in de nieuwe vlag,
dte vanmiddag i» de burgerzaal
van het raadhuis ter gelegenheid
van het vijftienjarig bestaan van
de stichting HavenbelangenRot
terdam aan het bestuur werd aan
geboden,
brede witte baan een cirkel *en het
embleem:
Sterker door Strijd. Na mr. Du
tilh spraken nog de tegenwoordige
voorzitter van de Stichting, mr. A.
C. W. Heerman, en dr. W. F. Lich-
tenauer, secretaris van de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor
Zuid-Holland.
De laatste spreker zette het ver
schil uiteen, dat bestaat tussen de
beide steden Amsterdam en Rotter
dam en meende, dat men in Rot
terdam met een niet al te grote
zelfgenoegzaamheid moest terug
zien op het succesvolle verleden,
want de moeilijkheden waarvoor
onze havenstad in de naaste toe
komst komt te staan, zulen nog vele
zijn.
onbekendheid met erx een valse
ideologie ten opzichte van de
overzeese gebiedsdelen, verhinder
den de groei der zeemacht. Hierin
is na de oorlog verbetering geko
men ten aanzien van de algemene
doelstelling en taakomschrijving,
het loslaten van het beginsel der
neutraliteit, en ten dele doordat
velen zich beter bewust zijn van de
noodzaak, ons aandeel te leveren
aan de United-Nations organisatie
en aan de West-Europese Unie an
nex Noord-Atlantisch Pact.
Voor velen, aldus de admiraal is
de West-Europese Unie uitsluitend
een continentaal gericht verbond,
waarmede de zee en de zeemacht
geen bemoeienis hebben." Deze con
ceptie is fout. De aanvoer over zee
is onmisbaar, de zee- en luchtver-
bindingen, dus koopvaardij ei
luchtvaart, moeten beschermd blij*
ven worden. De zee is onbegrensd,
en alle wereldzeeën blijven een
overwegende rol spelen. In de toe
komstige Nederlands-Indonesische
Unie is de defensie een gemeen
schappelijk belang. Op de K.M.
rust de plicht, dit belang ten aan
zien van de zeemacht te behartigen.
Opbouw van een federale marine
zal jaren duren. Mobiliteit der
strijdkrachten, vooral van zee- en
luchtmacht, is primaire eis. Zij ver
groot het oorlogspotentieel in zeer
belangrijke mate, ook na een even
tuele bezetting van het eigen
grondgebied, omdat zij de krijgs
macht in staat stelt elders de strijd
voort te zetten, hetgeen ook een
politiek belang is.
In strijd "hiermede is het onnodig
investeren van gelden „In de
grond", met name door een vergro
ting en uitbreiding van de haven
van Den Helder.
Indonesië is een eilandenrijk, los
van het Aziatisch continent (aldus
constateerde admiraal Helfrich).
Het kan door legers niet overlopen
worden.
Het ligt op de scheiding van In
dische- en Stille Oceaan en tussen
Zuid-Oost Azië en Australië en is
in alle opzichten aangewezen om
een uitermate belangrijk steunpunt
te worden in een maritieme gordel,
een bolwerk tegen communistische
expansie over Azië, en een natuur
lijke bescherming van Australië.
Wat West-Europa kan worden in
het Westen, kan Indië worden in
het Oosten.
Een krachtige maritieme steun
van Nederland is hierbij onont
beerlijk.
"Wie „West-Europese Unie en
Noord-Atlantisch Pact" zegt, móet
ook „Unie of Pact voor het Verre
Oosten" zeggen. Het een is niet van
het ander te scheiden. Tezamen
vormen zij het „Democratisch
Pact."
In dit Pact, aldus besloot de ad
miraal, kén en móet de Konink
lijke Marine de plaats krijgen, wel
ke zij uit maritiem-strategïsch oog
punt en op grond van haar bewe
zen capaciteiten verdient, in het
waarachtig belang van alle bevol
kingsgroepen, geen enkele uitge
zonderd, van ons wereldrijk èn van
de wereldvrede.
Hebben wij reed, eerier de plaats, die de landelijke rrnteiopj
land inneemt belicht, thans willen wij hem plaatsen op de drempel d
samenleving met zijn vele vraagstukken en problemen. a®*<T'',ee,
roepen worden om de landbouwende sector van het b!,^=Ie.v?° erd
banen te lelden cn zijn aandacht hierop concenfreren. Eenmaal mgeburgerd
in het agrarische leven, is het zeer nuttig de dingen in grots
zien en zich ook op andere terreinen meer te ontwikkelen Wij zullen o
in dit artnkel bepalen tot datgene, wat in de maatschappij dei directe
langstelling van onze ruiterschare opeist. Wat van hem «rdt gevinngo,
zal ongetwijfeld veelomvattend zyn en de hoogste eisen stellen aan
zicht en verstand.
opvoedt tot flinke mensen, van
zulk een grote betekems voor de
boerenstand.
Er moeten méér flinke en gezag
hebbende mensen komen uit de ge
lederen van Het platteland. De lan
delijke ruitersport weet het platte
land aanzien te geven en zelfs de
stedeling, die de boer dikwijls als
zijn mindere heeft beschouwd,
spreekt nu met bewondering en
respect over het jonge geslacht
plattelanders, dat. gezeten op de
rug van zijn trouwe metgezel, net
agrarische land de plaats tracht te
geven, die het in onze samenleving
verdient.
Onze boerenbevolking zal zich
nauw aaneen moeten sluiten en
vertrouwen kunnen hebben in de
leiding, van de afdeling tot de top-
organisatïe toe en dat kan, als de
bestuursfuncties maar door perso
nen, die voor 100% voor hun taak
berekend zijn, worden bezet.
Om dit te verwezenlijken, zal er
contact moeten bestaan tussen het
landelijk ruïterwezen enerzijds en
de onderscheidene landbouw jon
gerenorganisaties en -maatschap-
pijen anderzijds. Hier ligt naar on
ze mening nog een enigermate
braak terrein, dat node geculti
veerd dient te worden voor het
welzijn van onze agrarische ge
meenschap.
Het is ons opgevallen, dat me
nige landbouwer vaak denkt, dat
het alleen goed te maken Is met
het verrietsten van noeste arbeiu
op de akker, waaraan hg roet hart
en. ziel verknocht is. Hoewel wjj dit
zéér waarderen, zal men naast de
materiële welzijnsverzorging van
het bedrijf ook oog moeten hebben
en tijd moeten vinden voor de be
hartiging van het algemeen en het
gezamenlijk boerenbelang. We zul
len niet de vinger op alle wonden
die er bestonden en nog be
staan leggen, maar de geschie
denis heeft geleerd, dat men de rol,
die de landman in onze gemeen
schap vervult, niet altijd naar
waarde en billijkheid heeft weten
te beoordelen. De bestaanszeker
heid van de boer heeft dan ook dik
wijls aan een zijden draadje gehan
gen. De boer was iemand, die men
wel met een kluitje in het riet kon
sturen, zo beschouwde men zijn
plaats in de maatschappij vaak. De
opvattingen dienaangaande mogen
in de loop der jaren enigszins ge
wijzigd zijn, of men het werk thans
het recht doet wedervaren, waarop
het aanspraak mag maken, menen
wij te mogen betwijfelen.
Dwaze gedachten
Onze plattelandsgemeenschap
stond destijds en in zekere zin
nog vrij machteloos tegenover
bovenstaande opvattingen, daar
men geen mensen had die voor de
belangen van. ons platteland op de
bres stonden. Er was dus practisch
gesproken niemand, die deze dwaze
gedachten de bodem wist in te
slaan. Langzaam maar zeker, heb
ben echter enkele mensen-met-ge-
zag de maatschappelijke ladder be
klommen en gepleit voor de boe-
renbelangen. By die enkelen bevon
den zich représentanten der lande
lijke ruiterwereld.
De opleiding tot landelijke ruiter
biedt met betrekking tot deze ma
terie vek voordelen. Het is natuur
lijk niet mogelijk, dat een ieder
tot in de hoogste regionen door
dringt, doch ook de naar verhou
ding lagere trappen moeten op een
goede bezetting aanspraak kunnen
maken.
GEMEENSCHAPSZIN
Dit Is tenslotte even belangrijk.
De landelijke ruiter heeft door zijn
mooie en bovenal zinrijke sport,
geleerd zich opofferingen te ge
troosten en hindernissen te over
winnen. Hij heeft gemeenschapszin
leren begrijpen en waarderen en
zich weten te onderwerpen aan het
gezag, een voorwaarde om zelf lei
ding te geven.
Onze samenleving en niet in de
laatste plaats onze boerengemeen
schap, pleegt aan deze eigenschap
pen nog wel eens mank te gaan.
Daarom achten wij de landelijke
ruitersport die de plattelandsjeugd
- een avontuur van Peter Monnik, dooi* J. A. Ages
No. 23
„Nee," zei Peter. „Ik sou
een Duitse, maar dat vindt "mis
schien niet prettig."
Zij stond nu vlak voor Peter en
hij merkte hoe lang zij was. Zij
kon hem bijna recht in de ogen
zien en hij 2ag, dat haar wenkbrau
wen glinsterden van vet.
„Ik ben geboren in Polen," sprak
zij langzaam, haast aarzelehd.
„Aha," zei Peter geestdriftig en
hij zag haar zo minzaam aan, dat
Bill, die zich opvallend kalm op de
achtergrond had gehouden, er on
rustig van werd.
„Przepiorka przmys', dwe bila
ksfa," zei Peter en hij lachte haar
liefderijk toe.
„Ach," zuchtte zij. „Toe, laat U
dat, het maakt mij zó bedroefd. Al
■iie herinneringen.
Zij reikte de mannen een melan
choliek handje ten afscheid en
zweefde naar de deur.
Bill, die vreesde, dat zyn laatste
kans verloren ging, snelde echter
achter haar aan en riep:
„Kan ik U ergens been brengen?1'
Zij wendde zich naar hem;
„Dank U, monsieur."
Toen zij reeds de hand op de
deurknop had, zei Peter nog:
„Doet U de groeten aan de heer
Kubelin."
Ze keerde zich sneller om dan
paste in het rhythme van haar sier
lijke bewegingen.
„Hoe bedoelt U?"
Peter schrok nu van haar ogen
en haastte zich zyn woorden, toe te
lichten.
„Als U hem mocht ontmoeten, Je
kunt nooit weten."
Zonder een woord verder te
spreken, verliet zü het hotel.
„Idioot!" schold Bill, toen de dent
in het slot viel. „Idioot. Je ge
draagt je als een boer."
„Net so slim zeker; deze zus was
geen Poolse. Zij komt uit het kamp
van de vijand."
„Wat nu weer?"
„Heb je verstaan, wat ik in het
Pools zei?"
„Ik niet."
„Ook zij niet. Ik sprak de tover
formule: Przepiorka, dat is dc naam
van een Pooh schaker; Przmysl, dat
is een Poolse stad en „dwe bila
kafa" zijn de enige Tsjechische
woorden, die ik ken. en die beteke
nen: twee koppen koffie."
Peter gaf Bill een tik tegen zijn
onderkaak.
„Kijk niet zo stom, doe je mond
dicht, onnozele* Yank."
Bill vloekte; luid en uit de «rond
van zijn hart.
„Wat nu?" vroeg hij.
„Naar Hendraye, zo vlug moge
lijk. Maar nu ik hier toch ben, zal
ik mii eerst nog even verkleden.
Haal de grootste koffer, big Bill!"
Zg reden over Tours aan de Loire
en Poitiers. Peter berekende, dat zij
onmogelijk voor donker in Hen-
daye konden zijn, maar Bill poch
te, dat de Oude Leeuw wel groter
kluiven tussen zijn klauwen gezien
had. Hij meende ook iets goed te
moeten maken en het was dan ook
met een grimmige vastberadenheid,
dat hij in een rommelig dorpje de
handrem aantrok en de Oude
Leeuw knarsetandend tot staan
bracht voor een bakkerijtje.
Peter zag hem aan en trok een
lange, vragende rimpel boven zijn
neus.
„Hier zijn we op 't spoor," zei
Bill ernstig en hij stapte uit. Peter
keek hem na, totdat hij in de bak
kerij verdwenen was. Het duurde
lang, voordat hij zich weer ver
toonde, uitgeleide gedaan door de
gehele bakkersfamilio. Daar ston
den zij, lachend en schertsend cn
Bill schudde alle handen en sloeg
met zijn harde knuisten de bakker
on zyn schouders, zodat het tengere
Fransmannotje er telkens van in
eenkromp.
Opgewonden kwam Bill terug
naar de auto.
„Zij weten niets," zei hij. „Nie
mand, geen vreemde auto of wat
ook hebben zij gezien, maar 't zijn
vreselijk aardfige mensen. Die bak
ker heeft nog een achterneef, wiens
grootvader in 1840 naar Boston emi
greerde. Als we terugkomen ben ik
uitgenodigd bij de bakker een gans
met kastanjes tc komen eten. Jij
mag ook mee."
(Woidt "v -rvoigd)
Bij de koeien van de veehouder
Kers sens te Assendelft is een ge
heimzinnige ziekte geconstateerd.
Vier koeien zijn daaraan gestorven,
een vijfde zal wellicht niet in leven
kunnen worden gehouden. De vee-
artsenijkundige dienst te Utrecht,
de provinciale gezondheidsdienst
voor dieren te Alkmaar, een aan
tal biologen en veeartsen interes
seren zich voor deze merkwaardige
veeziekte.
Men meent de oorzaak te moeten
zoeken in een vergiftiging, die op
de hersens werkt en het belang
rijkste ziekteverschijnsel dolheid
tot gevolg heeft. Een monster
blauwmaanzaad, waarmee de die
ren o.m. werden gevoed, wordt in
Utrecht onderzocht.
Aardbeiendag te Leiden
De reeks tuinbouw-voorlichtings-
dagen in 1949 zal worden geopend
met een „aardbeiendag", speciaal
gewijd aan de aardbeienteelt onder
glas, op Donderdag 13 Januari in
de stadsgehoorzaal te Leiden. Op
deze dag, die is georganiseerd door
het centraal bureau van de tuin
bouwveilingen in samenwerking
met de rijkstuinbouwvoorlichtings-
dienst, zullen enige tuinbouwdes-
kundigen het woord voeren.
De heer ir. G. W. van der Helm,
rykstuinbonwconsulent te Amstel
veen, zal een causerie houden over
de teelt in de verschillende centra
van ons land.
Vervolgens zal mej. ir. H. G.
Kronenberg, onderzoekster by het
instituut voor veredeling van tuin-
bouwgewassen te Wageningen,
spreken over selectie- en ziektebe
strijding by de aardbeienteelt.
De lieer F. de Jong, exporteur
van groente en fruit te Roelof-
arendsveen, houdt een beschouwing
over de export, sortering en ver
pakking van aardbeien.
Na de pauze zal de heer J. A
Stender, assistent op het laborato
rium voor tuinbouwplantenteelt te
Wageningen, een lezing houden
over het forceren van aardbeien.
Als laatste spreker treedt op de
heer ir. J. D. Gerritsen, rijkstuin-
bomvconsulent te Geldermalsen, die
tot onderwerp heeft gekozen de
productie van aardbeien In binnen-
en buitenland.
De heer A, W. van de Plassche,
directeur van de tuinbouw, zal ten
slotte de op deze dag behandelde
stof samenvatten en de
Engeland wil méér kaas uit
Nederland
De Britse minister van levens
middelenvoorziening, heeft Zater
dag gezegd, dat de Britse kaasaan
kopen in 1949 ten opzichte van het
lopende jaar iets groter zuilen zijn-
De meeste kaas zal gekocht wor
den in de Dominions of de Ver
enigde Staten. Dit jaar heeft Groot
Brïttannië 165.000 ton gekocht,
waarvan 6.000 ton uit Nederland
kwam.
Tijdens een bespreking over de
toekomstige aankooppolitiek wees
hij er op, dat Groot-Brittannië zou
trachten meer Nederlandse kaas
te kopen, Hü voegde hieraan ech
ter toe, dat biervooer met Neder
land nog geen contract is aange
gaan.
Een mooie serie
Voor het goede begrip van de
zaak tegen deze mollige beklaagde
noemen wij haar Mina dient
men enige maanden in de tijd te
rug te reizen en in gedachte af te
stappen in de laatste helft van
Augustus. Op een dier zeer warme
hondsdagen vond het. misdrijf
plaats over hetwelk Mina thans
aan de tand gevoeld wordt.
Toen de bewoners van het huis,
waarvan Mina de eerste verdieping
bewoonde, voor hun open ramen
uitbliezen, van de hitte des daags
kon men die avond uit vele ka
mers zachte radiomuziek an de
aether terug horen keren. Zo gaat
dat nu eenmaal op een warme
avond in een straat met vele open
ramen en Mina, schoon gekweld
door een hevige hoofdpijn, berust
te dan ook in de hinder, die dat
mengsel van geluiden haar bezorg
de. Uitpuffend van de benauwenis,
die een grote warmte in het bizon
der de zwaarlijvïgen berokkent, zat
de vrouw, een zakdoek met ver
koelende odeklonie op het voor
hoofd, adem te scheppen voor het
open raam en het was dus geen
wonder, dat zij al terstondzeer ge
prikkeld werd, toen de luitjes van
het benedenhuis opeens hun radio
keihard lieten spelen. Een zingende
juffrouw met een gillende sopraan
priemde vlijmscherpe- klanken in
Mina's beurse hoofd.
Ver uit 't raam hangend, tracht
te Mina de zangeres te overschreeu
wen en in haar roep was een drin
gend verzoek vervat aan het adres
van de benedenburen of 2e dat
kelere ding niet een beetje zachter
konden zetten Nu was het al niet
al te dik aan lassen Mina en haar
buurtjes. Die mensen zo bleek
hier wel zeer duidelijk leefden
reeds lang op gespannen voet en
dan is het ook niet te verwonde
ren dat men zich daar in het bene
denhuis geen steek aantrok van
Mina's liefdeloos verzoek. De radio
bleef luid schetteren.
Meer en meer wond Mina zich
op en tenslotte daalde de vrouw
doldriftig de trap af, ging naar
buiten, plantte de handen in de zij
en pal voor het open raam van de
benedenburen opende zij een snel
vuur van scheldwoorden en bele
digende uitdrukkingen.
Wij zijn hier wel het een cn an
der op dit gebied gewend en kijken
van een fors en kwetsend woord
niet meer zo gauw op, maar een
roffel van verwensingen als deze
hoorden wij nimmer. Zelfs her
haald op de zachte, fijnzinnige
toon van de rechter, is er een niets
ontziende vernietigingsdrift in te
beluisteren. Het zou aardig zijn al
die termen hier eens netjes op een
rijtje af te drukken, opdat u eens
zou kunnen zien hoe vindingrijk
een mens in opgezweepte toestand
in de haattaal kan zijn, maar wij
moeten daar beslist van afzien, om.
redenen van welvoeglijkheid.
Nu, de rechter vond het van die
buren ook geen manier, zo'n radio
gerucht te maken en een berisping
voor deze mensen zeker op zijn
plaats, maar Mina was ook erg hui
ten haar boekje gegaan: tien gul
den moest dat kosten.
U had beter het raam dicht
kunnen doen, sprak de rechter.
Zeker met die hitte, zei Mina
en zij pufte of het nog Augustus
was.
Gaston Reiff, Olympisch kam
pioen op de 5000 m„ heeft de Ame
rikaanse uitnodiging om deze win
ter aan de indoorwedstrijden in de
Ver. Staten deel te nemen aanga
sluiten. nomen.
w
5
12
19
6
13
20
7
14
21
I
15
2
9
16
3
10
17
4
11
18
De stip op de kalender nadert 31 December, de daf dat
de gezellige oudejaarskrant van Het Rotterdamsch
Parool zal verschijnen. Wacht niet tot het laatst met bet
opgeven van Uw Nieuwjaarswens. Ue ruimte is beperkt.
44. Ondertussen heb
ben Willy en. Marga de
reis naar het Ryfgeberg-
te aanvaard. Ze be
schikken over goede
kaarten en Rob heeft zo
ongeveer aangegeven,
waar zich de ingang van
de tunnel zou moeten
bevinden. Inspecteur
Rogers heeft voor ec-n
goede gids, een betrouw
bare Arabier, gezorgd
De meisjes maken de
reis op kamelen. Ze
moeten eerst wel een
beetje wennen aan dat
.geschommel, maar dat
duurt niet lang. De gids kijkt steeds scherp
uit, het geweer gereed om te schieten, wan
neer er onraad mocht opdagen. Woest en ver
laten is het landschap en de zon blakert de
berghellingen ongenadig. Vier dagen duurt de een foto,heeft gemaakt, bestudeert: „dat berg-
reis, maar dan naderen ze volgens de kaarten massief moet de tunnelgang omsluiten. Nu
toch hun doel. „Kijk", zegt Marga, die nog voorzichtig verder."
eens de tekening van Harries, waarvan Rob
