Juffrouw Hussewus en de
poppenpruik
Axel Munthe, de levenskunstenaar,
gestorven in het paleis te
Stockholm
'Stêop
29200
ernst met
JinuA de Ófapeh
Dertienhonderd militairen
naar Indonesië
San Michele zag hij
weer
niet
RAVERO-TAXPS
Die Hohe Messe
van Bach
Ferdinand Langen: Jacques en Jacquelineroman
uitgave: De Bezige Bij, Amsterdam, 1948
Wat iedere huisvrouw nodig heeft
so
Botsing tussen tram van
RTM en trein
Kota Inten vanmorgen
in zee
Parool-raadsel
EEN TOVERKUIT
4
Zaterdag 12 Februari 1949
„.-..Ah je maar gedachten hebt, die de moeite waard zijnals er maar een vogel
zingt buiten je venster.
J\. MUNTHE is dood en dus; hebben wij onze uitgave van zijn
tstory of San Michele nog eens uit de kast genomen, om er in te
bladeren en om ce verschillende knipsels te herlezen, die wij er in de
loop der jaren hadden iu-gelegd, want wij houden nog steeds van het
WÜ begrepen de wonderlijke Zweed die het had geschreven.
ou<^ geworden, over de 90, maar toen hij het Capriotisch epos
San Michele schreef was hij ook al niet jong meer: even over de 70;
de eerste druk nl. dateert van April 1929. Maar dat is geen wonder,
want dr. Axel Munthe heeft een heel leven moeten werken alvorens hij
geld genoeg bezat om op het eeuwig-schone Capri een zuilengalerijen-
paleis te kunnen herhouwen uit de puinen van keizer Tiberius; lust
verblijven.
Niet zonder ironie beschrijft hij
in San Michele hoe hii tussen '80
en '90 een beroemd en gezocht arts
is geworden: als lievelingsleerling
van prof. Charcot, rijke dames „Al-
pijn" toegewezen kreeg, een mode
ziekte uitvond (colitis), internatio
nale roem verwierf en rijk genoeg
werd, oni geheel Capri te kopen.
Rijkdom en roem brachten dr.
Axel IMunthe's hoofd niet op hol.
Juist ra de natuur, of het nu de
barre eenzaamheid van het hoge
noorden van Lapland was (waar
hij met de lieve Lappenmeid Ristin
over wilde bergrivieren zwom) dan
wel bet toeristische Capri was:
overal waar Munthe in aanraking
kwam met de natuur en met de
eenvoudige natuurlijke mensen,
toonde hij zichzelf van zijn beste
zijde. Hij hield van vogels, van
honden, paarden, dieren en men
sen des lands.
De eenzame
Daarom was hij naderhand zo
moeilijk te genaken, als bezoekers
tot hem en zijn „marmeren horst"
wilden doordringen. De oude
Zweed met z'n heimwee voor het
mediterrannaeë 2uiden zocht de ro
mantiek van eenzaamheid en uit
zicht, verdieping en horizonnen;
en hij werd altoos woedend als men
hem daarin belemmerde.
De eerste wereldoorlog dreef
hem aan de zijde der geallieerden,
en hij werkte als frontarts bij de
Engelsen.
De tweede wereldoorlog verdreef
hem nogmaals en toen nam de oude
koning der Zweden hem liefderijk
op als medebewoner van het paleis
te Stockholm. Daaruit is hij niet
weer naar Capri teruggekeerd, trou
wens: hoe was Capri er aan toe, het
door Duitsers en Amerikanen uit
gewoonde Capri.
Iemand, die hen daar onopge
merkt kon gadeslaan, beschreef on
langs, hoe iedere ochtend koning
Gustaaf, Axel Munthe en Sven He-
din elkaar opzochten in de vleugel
van het grote, vormelijke paleis.
Axel Munthe leed onder zijn li
chamelijke achteruitgang" (voor de
tweede maal bedreigde hem blind
heid), leed. onder het onvoltooid,
hlijven van twee standaardwerken
(een over koningin Victorine, de
grootste .dieïenbeschermster ter
wereld, en eon over de Ellenden
des Ouderdoms), leed onder de
dwaal- en waanideeën van Sven
Hedbvdie in weerwil van z'n bijna
go jaar nog steeds Hïtlervereerder
en ruziezoeker bleef, on hij leed
onder het vruchteloos gedebatteer.
De koning moest voortdurend sus
send bemiddelen. En zelf wordt de
oude vorst ook steeds zwakker
en bij was ééns de beroemde mister
G. de gevreesde tennis-ster!
De zoons
Nog erger werd het, toen Sven
Hedin genas van een dreigende
blindheids aandoening en Axel Mun
the" bijna uitsprak, dat tegenwoor
dig de ondeugd beloond wordt, zelfs
onder hoogbejaarden
Het is in heel wat jaren niet ge
beurd, dat ®en beroemd, schrijver
van een paleis uit begraven werd;
Axel Munthe zal de eer genieten.
Achter zrfn baar zullen twee zoons
gaan, die zich in de jongste wereld
oorlog aan geallieerde zijde hebben
onderscheiden. Ditmaal zal hun
oude vader hen niet laten anticham
breren. zoals velcden jaar zo
mer nog wel het geval was. Toen
was Axel Munthe er eens zo slecht
aan toe, dat koning Gustaaf de bel
de zoons per vliegtuig uit Londen
liet halen. Axel -Munthe's oude ca-
priotische kamerdienaar ontving
hen in de wachtkamer en diende
AXEL MUNTHE,
naar een pastel-tekening
hen by „de dokter" aan. maar Axel
Munthe liet hun na een uur ant
woorden: ..Gaat allebei aan je
werk. Vader leeft nog. Als hy sterft,
zal hij jullie bijtijds laten roepen.
Goedemiddag!" Daarmee konden de
zoons gaan, beiden mannen in de
veertig, met hoge onderscheidingen
op de borst!
In 40 talen
Thans Is de beroemdheid die niet
van „drukte, gedoe en jachtige
mensen" hield, gestorven, 91 jaar
en 3 maanden oud. Veel heeft hy
niet geschreven, een boek of vier,
een "daarvan echter is in 40 talen
vertaald, en het is verslonden, zo
wel in Japan, Rusland, Amerika als
in West-Buropa het is het voor-
treffelijke San Michele.
Mocht u soms zo gelukkig zijn
om van San Michele de twaalfde
Engelse uitgave van Juli 1930 te
bemachtigen, dan moet gij nog eens
de nieuwe Voorrede na-slaan en
herlezen: daaruit kunt Stj Axel
Munthe's zielegrootheid herleiden.
Te midden van allerlei zachte zelf
spot en berustende aanvaard ings-
melancholie staat er ineens:
„Niemand baadt ooit tweemaal
in dezelfde rivier. Iedereen die
dit toch wil, overjjlt zich. Van
waar al die dolle haast? Heus:
voor ieder komt het einde van
zyn aard3e reis tóch!"
Van dergelijke citaten staat San
Michele vol, want het is een iro-
nisch-filosofische roman„Zolang
een man zichzelf aan-kan, kan hij
heel wat verduren", staat er er
gens; „zonder hoop, zonder vrien
den. zonder boeken, zonder muziek
't is allemaal niet erg, als je
maar gedachten hebt die de moeite
waard zijn, als er maar één vogel
zingt buiten je venster en als je de
branding van de zee maar kunt ho
ren"
Aan. de Ned. Economische Hoge
school te Rotterdam slaagden voor
het doctoraal examen in de econo
mische wetenschappen de heren A.
C. Bonte, F. A. B. Praal en L, de
Jonge, allen te Rotterdam.
Advertentie LM.
Een goede gedachte van Plet van den
Kerkhoff was het. om met de Chr.
Oratoriumvereniging „Rotterdam-Z."
ook dit jaar weer een uitvoering van
Bachis „Hohe Messe" te geven. Het is
een monumentaal werk dat evenals
de Mattheus Passie voor iedere ver
eerder van de meester een wel zeer
bijzondere aantrekkingskracht bezit en
terecht tot de Indrukwekkendste com
posities der gehele koorliteratuur
wordt gerekend.
De eisen die deze mis aan de uit
voerenden stelt, zijn uitermate zwaar.
De koren, waarvan verschillende in
vijf-, zes- en acht-stemmige zetting,
bevatten een strenge en gecompliceer
de polyphonié, die zich zeer moeilijk
laat realiseren en derhalve een inten
sieve eh langdurige voorbereiding ver
gen. Daarom dan ook strekt het „Rot
terdam-Zuid" tot eer. dat ze gister
avond in de Koninglnnekerk het werk
weer heeft uitgevoerd op een wijze,
die de vele schoonheden van het werk
veel recht deed wedervaren. Dat bij
voorbeeld het begin van het Kyrie en
een gedeelte van het „Et incarnatus
est" niet een geheel en ai vlekkeloze
intonatie kregen, dat een enkele maal
ook wel de melodische lijnen te strak
en te weinig buigzaam tot klank
kwamen, vermocht aan de algehele In
druk zeker geen noemenswaardige af
breuk te doen. Want over het geheel
genomen muntte de weergave uit door
een koorzang, die men hogelijk kon
waarderen en die tevens ccn hoge
dunk gaf van de paedagogische kwa
liteiten van de dirigent.
Ook de solisten hebben zich van hun
moeilijke taak uitstekend gekweten. De
sopraan Corry Bijster en de alt Annic
Hermes vertolkten haar partijen In vo
caal en artistiek opzicht boeiend het
geen ook van de tenor Reirihardt
van Randwijk kon worden gezegd.
Hoewel we Willem Ravelli wel eens
klankvoller hebben horen zingen, kon
zijn voordracht van de aria's niette
min zeer voldoen.
Niet onvermeld mag blijven do uit
stekende begeleiding (een woord van
lof voor de voortreffelijke prestaties
der hout- en koperblazers is hier ze
ker op zijn plaats) van het Philhar-
monisch Orkest.
Koos Bons (orgel) en Hans Schouw
man (clavedmbel) speelden hun partij
accuraat en muzikaal.
Voor van den Kerkhoff die zijn 25-
jarig jubileum als toonkunstenaar viert
waren et enige mooie bloemstukken.
Herman van Born.
Angst voor de werkelijkheid is
de algemene kwaal der jongeren.
De jonge zoon van een reiziger
in weegschalen vertelt, wat hij op
één dag beleeft. Hij verlaat zich op
weg naar het stadhuis, waar hij
het huwelijk van zijn zes jaar
oudere broer wil gaan bijwonen,
raakt in een door Duitse soldaten
veroorzaakte straatrel verzeild, be
zoekt een winkel, een cafetaria,
treft vrienden in enige café's, gaat
naar de huwelijksreceptie, waar
door omstandigheden het bruids
paar zelf ontbreekt, komt vervol
gens weer met bekerden samen in
enige café's en gaat na deze be
trekkelijk doodgewone dag tegen
„spertijd" naar huis.
LD US in 't kort de inhoud van de
ook zelf korte roman," die Ferdi
nand Langen onlangs In het licht heeft
gegeven en die zich onderscheidt van
de twee voorafgaande werken „Hêlène
in het Heelal" en „In Pyjama". Deze
laatste immers speeldeh zich af In de
verdroomde sfeer die kenmerkend xs
voor de jongeren van de „Woord"-
groep. In dit laatste boek heeft de
schrijver klaarblijkelijk moeite gedaan,
iets dichter aan te knopen aan de ge-
one, alledaagse werkelijkheid cn aan
kende stof worden de randen om
boord of met een geplooid strook
je afgezet en de naden afgebiesd.
Bij Het kruisje naaien we aan el
ke kant een stevige lus, om de
schouderbanden (80 bij 3 a 4 cm.)
door te halen. Ook het bovenstuk
je kan desgewenst in drieën ge
knipt worden. Dat daardoor
met tweeërlei stof .een aardig ef
fect kunt bereiken, toont u ons
voorbeeld en u ziet zelf wel, dat
er nog meer mogelijkheden zijn.
Onze handwerksters maken het
schortje natuurlijk van effen stof,
zodat ze het met leuke motiefjes
kunnen borduren
ELLA BEZEM ER
tpEN gezellig schortje, ook voor
minder slanke dames, is het
hier afgebeelde enU heeft mis
schien nog wel een oude'zomer-
jürk, dieu het materiaal levert.
Hét onderstuk kunt u. aanéén
knippen of in drteëh, net haar het
met uw stof het beste uitkomt
Lactt-ui het aanéén, dan stikt u op
de aangegeven, lijn een afstekende
bies, nadat u eerst de zakjes op
gestikt hebt. Met dezelfde afste-
wL
gewone, begrijpelijke gebeurtenissen.
Het resultaat moet echter enigszins hy
bridisch genoemd worden. Langen im
mers i3 een speelse geest en piet afke
rig van dwaze, desnoods ietwat studen
tikoze grapjes. Wie zal hem dat mis
gunnen? Als een jongen met knikkers
speelt (en Ferdinand Langen ts slechts
dertig jaar oud), zal geen sterveling
Letterkundige kroniek
door
Victor E. van Vriesland
hem gebrek aan ernst verwijten. Maar
,als hij met mensenschedels of afgesne
den oorlappen eenzelfde spelletje be
drijft, zal dat ergernis verwekken en
niet iedereen zal het van goede smaak
lijken. In dit boek speelt Ferdinand
Langen een ietwat onnozel spelletje
met een uitezst lugubere materie, nl.
de bezettingstijd.
Hij speelt, maar lusteloos en melig.
Ik voor mij persoonlijk neem hem dat
niet kwalijk. Zeer weinig lieden in ons
zwaarwichtig vaderland hebben enige
waardering over voor speelsheid. En
dat de schrijver dit spel bedrijft met de
gruwbare werkelijkheid der bezettings
jaren, wordt begrijpelijk en vergeeflijk,
wanneer men bedenkt dat hij in 1940
nog slechts 22 jaar oud wés en dit spel
zijn enig mogeiijke tegenweer tegen de
overmacht van die druk. Een zekere
laconieke, niet eens. bfillante, prevelen
de grapjasserij ten aanzien van een tijd
waarin het om dood en leven, om vrij
heid en onzegbare jammer ging, moge
terecht aanstoot geven. Bij nauwkeuri
ger beschouwing echter wordt het dui
delijk dat dit soort van spelen een
vorm van eerlijkheid is.
In de eerste plaats immers was het
de enige vorra yan verzet die voor de
jonge auteur openstond, de enige ma
nier om de .realiteit te dragen en te
verwerken voor iemand in wierts aard
het nu eenmaal niet-lag, er daadwer
kelijk middenin te gaan staan én deel
te nemen aan de ondergrondse strijd;
en aan wie mag men dit als e 1 s stel
len? In de tweede plaats valt een
dergelijke houding mede te verklaren
uit het loffelijke streven, zich te hoe
den yoor ondoorjeefde, vage abstracties
en. uit angst voor te grote woorden.
1 ET ironische en 'anecdotische is ech.
ter bij Ferdinand Langen in dit boek,
nu het voor het eerst met een grotere
dosis werkelijkheid werd vermengd, te
weinig geestig en te weinig inhoudrijk.
Het speelt niet eens een superieur Spel
met de taal of met de situaties, gelijk
b.v. bij Henriëtte van Eük, maar het
haspelt een beetje sloom en zinloos
om met mensen en dingen. Een befaamd
humorist als Eric van der Steen heeft
dan ook verklaard dat hij deze geestig
heid niet op prijs stelde. Van iemand
wiens (vaak niet geringe) geestigheid
voornamelijk op een spel met het woord
berust, is dit oordeel verklaarbaar. Aan
het anecdotische is hier echter ook de
achtergrond, de zin ontnomen die het
respl psychologisch en sociaal wel heeft
bi) b.v. C.C.S. Crone en Mary Dorrsa.
Het ls minder poëtisch dan In het vroe
gere werk van Langen, maar er zit
een nieuw element in, een streven naar
Iets dat men a.h.w. de ongerichte en
doelloze „anecdotique pure" zou kun
nen noemen, voorzover zotets moge
lijk is.
Een beetje pueriel is deze geestesge
steldheid wel, dat valt niet te ontken
nen. Maar drie, vier decenniën geleden
was de jeugd weer een tikje te ouwelijk
en dat is misschien nog onaangenamer.
Wij willen de auteur dan ook niet bard
vallen over een roman die voor hem
een poging tot vernieuwing is. Het sur
realistische element uit Langen's vroe
gere werk Is hier vrijwel geheel ver-,
dwenen, al zUn er nog rudimenten van
te vinden. De fantasie heeft zich. daar
voor thans gericht op een ietwat non
sensical# vermenging van het zinloze
met het nog acceptabel .normale".
Denkt men echter aan de psychologisch
verantwoorde en op zeer menselijke
typering berustende humor van een
Nesclo. dan merkt men eerst hoezeer
dé personen In „Jacques en Jacqueline"
onaf blijven, te schimmig en onduide
lijk, ondanks hier en daar rake karak
teristieken.
Toch heeft dit*proza ln zijn bijna on- i
beschaamd autistisch, traag, eentonig
gemummel Iets eigens en daardoor iets
aardigs. Diepzinnigheid zoals bij som
mige echte surrealisten als Relcampo
(cn soms W..F. Hermans), ontbreekt
Langen ten enenmale. En naast het
charmante, sprookjesachtige en lichte
verbeeldingsspel van een Bomans lijkt
het zijne doortrokken met de bittere
onlust van angst voor de tijd en niet
afgereageerde wrok tegen het burger
lijke. Maar het slothoofdstuk ls) na
enige gemakkelijk te duiden waanver
beeldingen, geschreven in een opmer
kelijk verzoenende toon, die een be
vredigend slotaceoord lijkt.
W7 ANNEER ik mij, nog vóór bet over
v v te lezen, bezin op wat ik hierbo
ven heb geïegd, heb ik toch 't onaange
name gevoel, dat ik voor deze schrijver
te streng ben geweest, meer dan ik be
doelde. Om in Ferdinand Langen's eigen
trant te eindigen: sK neem alles terug.
Want dit Is een lezenswaardig en op
merkelijk boek, dat van een oorspron
kelijke en talentrijke, hoewel nog niet
volgroeide persoonlijkheid getuigt, en
de moeite van het lezen, die trouwens
gering is, loont. En laat ik nu gauw
zwijgen, eer ik het weer bederf.
DF KINDERKRANT"
Een van Rotterdam komende
tram van de RTM, bestaande uit
een locomotief en zes personenrij
tuigen is Vrijdagavond omstreeks
half acht bij de overweg aan de
Rozespoorstraat te Rotterdam op
een rangerende goederentrein ge
reden. De lbeomotief van de tram
en drie wagons van de. trein wer
den uit de rails gelicht. Gelukkig
deden zich geen persoonlijke onge
lukken voor, Zowel dè tram- als de
spoorbaan zijn geblokkeerd, Met de
opruimingswerkzaamheden is on
middellijk een aanvang gemaakt.
Daar het beginpunt van de tram
aan de Rozenstraat nu uitgescha
keld is, worden, de passagiers per
bus van de Rozenstraat naar de
Hillesluis vervoerd, vanwaar de
reis per tram kan worden voortge
zet.
Th R was eens een oude dame,
juffrouw Hussewus, die haar
brood verdiende met poppen ma
ken, Ze woonde op een zolderka
mer en van oude lapjes en lintjes
en kantjes maakte zij de beelde
rigste poppen: negertjes en boe
rinnetjes en koninginnen en oude
heksen en matroosjes en ?:eemeer-
ra in rietjes met groene staarten;
dag en nacht zat juffrouw Husse
wus te werken met naald en draad
en uit de hele wereld kwamen er
rijke mensen, die poppen van haar
ivilden kopen.
Het moeilijke was altijd weer:
Hoe moest juffrouw Hussewus dé
pruiken maken van al die poppen?
2e had haar eigen haar al zó ver
afgeknipt, dat ze haast niets meer
over had; ze had van een kapper
een. beetje afgeknipt haar gekre
gen, maar dat was allang weer op
en ze wilde toch io graag haar
poppenkinderen écht haar geven
en geen pruiken van wol of katoen
Daarom deed 'juffrouw Hussewus
iets héél ergs. 'a Avonds ging ze
stilletjes de straat op met een gro
te schaar en als ze dan een meis
je of een vrouw zag met mooi lang
haar, ging ze er achter lopen en.
knipte stiekem een lokje af. Dat
was eigenlijk.heel ondeugend van
die oude juffrouw Hussewus en ze
had zelf aldoor wroeging maar ze
deed het toch.
Eens op een dag maakte zij een
pop, een prachtige pop, een Mar
kiezinnetje. Ze kreeg een zijden
hoepelrok en een glanzend keurs
lijfje en een hoofdje van was met
grote donkere ogen, maar och
lieve deugd, zo'n markiezinnetje
moet een heel hoge sneeuwwitte
pruik op hebben en hoe moest
juffrouw Hussewus nu weer aan
dat sneeuwwitte haar Romen?
Ten einde raad ging ze de straat
maar weer op, en stond op een
hoek te kijken naar alle voorbij
gangers. Het duurde lang voordat
ze iemand zag met wit haar, maar
na een hele poos kwam er een
verschrikkelijke oude man aan
die gebogen liep, op een stok ge
leund, en dié een grote massa
spierwit haar had en een. reusach
tige witte baard.
r*)AAR mag ik wel iets van ne-
men dacht juffrouw Husse
wus en ging vlak achter de oude
man lopen, met haar schaar in de
hand. Maar iedere keer, dat ze
wilde knippen, kwam er iemand
voorbij, die nieuwsgierig toekeek
en zij durfde niet, zij durfde niet.
□oor allerlei kleine straatjes en
steegjes liep de oude mart totdat
hy eindelijk een groot, oud huis
binnen ging. Juffrouw Hussewus
volgde hem, liep achter hem de
trap op en ging achter hem een
grote donkere kamer binnen. Zij
kroop direct achter een gordijn en
gluurde door een kier om te zien
wat de oude zou doen. Hij stak
met bevende hand een kaarsje aan
en ging in een leunstoel bij het
vuur zitten.
Misschien valt bij wel in slaap,
dacht juffrouw Hussewus en
wachtte tien minuten. En werke
lijk, zijn hoofd zakte achterover,
hij sloot zijn ogen en snurkte
zachtjes. Toen sloop juffrouw Hus
sewus onhoorbaar naderbij pakte
met de ene hand een krullende
lok van zijn baard en met de an
dere band de schaar en., de oude
man schoot met een ruk uit zijn
stoel op en schreeuwde: Jij wil
mijn goudvisaen stelen!-
Juffrouw Hussewus -begon te
huilen van schrik en snikte: Nee,
lieve meneer, heus niet, heus niet,
ik wou alleen maar een plukje
van Uw mooie witte haar.
Kwam je heus niet voor de
goudvissen? zei de oude man. Weet
je het zeker? Heel zeker, zei juf
frouw Hussewus," kijk maar: hier
is de schaar, daarmee wou ik een
plukje haar van Uw baard knip
pen, voor de pruik van mijn raar-
Mezinncpop,
Wel, wel zei de oude man, dan
heb ik me vergist. Die goudvissen
zijn alles wat ik op de wereld be
zit en ik zou ze nooit willen mis
sen. Maar een lok van mijn haar
mag U gerust hebben. En hij nam
de schaar van juffrouw Hussewus
en knipte een fraaie lange witte'
haarlok af. Kijk daar, zei hij, dat
is voor Uw pop en nu mag U mijn
goudvissen zien,
J[ JFF'ROUW Hussewus bekeek
I de goudvissen en ging overge-
ukkig met haar witte haarlok
naar nuis. Zij maakte de pruik
voor de markiezin en het werd
zo'n prachtige pop, dat iedereen
haar kopen wou.
Eindelijk verkocht zij de pop
voor een heleboel geld aan een
rijke dame en voor dat geld kocht
juffrouw Hussewus een naaima
chine voor zichzelf en.,., drie
nieuwe goudvissen voor de oude
man, die ze hem zelf ging bren
gen in. een marmelade-pot.
U bent een goed mens, zei de
oude man, toen -hij de goudvissen
zag. En als U ooit weer eens wit
haar nodig hebt, komt U dan ge
rust, ik heb toch genoeg. En ze
dronken samen een' glas appelwijn
en bleven hun leven lang de beste
vrienden.
/EDEREEN praat over Tinus de
Reper,
Tinus de Reper uit Monnikendam,
Tivtits de Reper is GEK op peper,
hij eet het altijd
zo voor z'n ontbijt,
met lepeltjes vol op zijn boterham
Hatsjoe/
Tinus, o., Tinus. lief wordt
aldoor gekker!
Ja maar, zegt Tinüs, ik vind
het zo lekker.
JUJ IJ klimt op de daken van
ff huizen en kerksn
want Tinus de Reper is
tnetselaarsknecht;
maar zonder zijn peperzak kan
hij niet werken
hij niest en hij proest
en hij snuift en hij hoest
en hij neemt weer een handjevol
peper en zegt:
Hatsjoe!
Is het dan wel, op de keper
bescHoutcd,
zó schandelijk, als je van
peper houdt?
MAAR eens op een ochtend
zat Tinus de Reper
op de nok van een dak en hij at
van zijn brood
en nam nog wat peper en toen
nog ivat peper
zo'n onsje of drie
en hij gilde: Hatsjie,
en hij viel van de steiger en viel
morsdood
Hatsjoe!
Och, die zielige Tinus de
Reper,
dat komt er nou van, als je
GEK bent op peper.
Scandinavië-programma
van het R. Ph. O.
Het programma dat het R.Ph.O.
op de Scandinavische tourneé in
vijf concerten ten gehore zal bren
gen bestaat uit de volgende wer
ken: Nocturne uit „Marsyas", AI-
phons Diepenbroek (vioolsolo: Saï-
vatore Tomasso); Zes symphoni-
scbe epigrammen, Willem Pijper;
Tweede symphonie, Johannes
Brahms; derde pianoconcert, Lud-
wig van Beethoven (solist Hans
Leygraf)Vioolconcert in d., Tsehai
kowsky (solist Wandy Tworsk):
tweede pianoconcert, Sergej Rach
maninoff (soliste Ingeborg Gres-
vik)Symphonie en re-mineur, Ce-
sar Franck; Forspil til „Niels Ebbe-
sen (Kaj Munk) Knudaj*: Riisager;
Ouvertyr Till „Marionetter", Hil-
dingRosenberg; Kjempevise-slat-
ten, Harald Saeverud.
Herbouw van het ver-
woéste Westen
Twaalf woningen tussen de num
mers 40 en 46 aan de Vosm&er-
straat. in' Spangen zullen herbouwd
worden. De directeur van de dienst
van 'volkshuisvesting zal de bouw
op 1 Maart trachten aan te, beste
den.
HET .was Vrijdagmorgen weer
eens een en al bedrijvigheid
rondom het Marconiplein. Militaire
treinen uit alle streken van het land
reden af cri aan, ontzag inboezemen
de M.P.'s marcheerden en „jeepten"
langs de eerste Merwehaven, ouders,
verloofden, vrouwen, kennissen, be
langstellenden, stonden met zakdoe
ken en wat al niet meer gereed om
toch maar tot op het laatste ogen
blik een glimp, van hun dierbaren te
kunnen opvangen. De Kota Inten lag
namelijk, na anderhalf jaar niet als
troepentransportschip in gebruik te
zijn geweest, gereed om dertienhon
derd militairen naar de Oost te bren
gen.
Onder hen bevonden zich drie
honderd manschappen van de Ko
ninklijke Marine en Mariniers, ter
wijl de oyerigen tot diverse onderde
len van de Koninklijke Landmacht
behoorden. Zij allen staan onder
commando van Luitenant Kolonel F.
L. WerdmÖller. Gezagvoerder is de
vooral onder emigranten bekende
„boerenvader" kapitein G. H. Visser.
Het schip is voor overbrenging van
troepen uitstekend geschikt Een
ruira is omgebouwd tot een goede
recreatiezaal, waardoor er thans
drie honderd man minder mee kun
nen.
Namens hét Niwin Comité Zeeland
werden drie guitaren en drie mando
lines overhandigd aan overste Werd-
möllcri voor ontspanning tijdens de
reis en in de tropen. Dit is een ge
deelte van dè tachtig instrumenten,
die door dit comité bijeen zijn ge
bracht. Het Niwin-comité uit Zalt-
bommel had vernomen, dat een der
jongens een band had gevormd, maar
niet over voldoende, muziekstukken
beschikte. Prompt kwam er na een
enquête een stapel, die eveneens van
morgen aangeboden werd.
Ook wat betreft het eten,, wij
mochten ons .ervan overtuigen, kan
men genist zijn. De Koninklijke Rot
terdam sche Lloyd, die dit zeer be
langrijke onderdeel van de reis nog
steeds in handen heeft, is dit wel toe
vertrouwd.
De Koninklijke Marinierskapel,
Niwin cantinewagens en een geluids
wagen brachten wat ontspanning tij
dens da inscheping.
Om vijf uur. Vrijdagmiddag zou
het schip vertrekken maar de dichte
mist heeft dit verhinderd. "Wel werd
om vajf uur de kade vrijgegeven,
waarvan het talrijke publiek, dat na
het passeren van de laatste trein een
lialve dag had staan wachten, natuur
lijk een dankbaar gebruik maakte.
Wij vestigen er ten slotte nog eens,
hopelijk ten overvloede, de s«uy*
dacht op, dat veel schrijven, ook tij
dens de reis, voor de goede stemming
onder de troepen van groot belang is.
Hoewel omstreeks elf bur
gisteravond de mist behoorlijk
opklaarde en daardoor de tien
tallen schepen, die op de Wa
terweg voor anker waren so-
gaan, naar Rotterdam konden
opstomen, was er vanmorgen
toch weer zodanig slecht zicht,
dat de scheepvaart maar lang
zaam voortgang kon vinden.
Gistermiddag kwamen txyaalf
schepen, alle kustvaarders binnen,
vanmorgentot acht uur waren het
er zeventien, waarbij ook grotere
schepen. De uitgaande scheepvaart
begon pas vanmorgen. Tot acht
uur verlieten niet minder dan 22
schepen de Waterweg. Hierbij wa
ren het troepenschip Kota Inten,
dat met een halve etmaal'vertra--
ging om 3.25 uur vanmorgen zee
koos en het nieuwe K.P.M.-schip
Sinabang, dat deze week wegens
de storm de proeftocht moest on
derbreken en nu wederom ging
'proefvaren. Het Zweedse stoom
schip Korshamn, dat gistermorgen
bij het ronddraaien op de ankers
aan de grond raakte, is.gistermid
dag bij hoog water op eigen kracht
vlot gekomen en naar Rotterdam
opgestbomd.
Men kent de gang van zaken bij de
zogenaamde toverruiten; het eerste
horizontale woord is gelijk aan het
eerste verticale, het tweede horizon
tale aan het tweede verticale enz, enz,
Toverruiten met woorden, van drie
en vier letters zijn ntet zo moeilijk.
Met vijf letters is het al veel moei
lijker en met zes welhaast o n m o-
g e 1 U k. Toch zijn wij er in ge
slaagd een toverruit met zes woorden
van zes letters samen te stellen.
Ziehier om U op de weg te helpen
eerst een opgave van de te gebruiken
36 letters: 9 maal a. 1 maal d, 6 maal
e. 1 maal g, 2 maal k. 3 maal 1. 2
maal m. 2 maal n. 3 maal r. 5 maal s,
2 maal t en 1 maal ij.
1 2 3 4 5 6
De omschrijvingen der zes woorden
zijn in alphabetische volgorde:
Half-edeigesteente (meerv.)
Betrouwbaar
Portugees eiland
Egyptische, koning
Ondeugend, leuk
Meisjesnaam.
Let wel; de omschrijvingen zijn in
alphabetische volgorde gegeven, dus
niet in de volgorde 1 tot én met 6-
Van dit raadsel worden geen oplos
singen ingewacht.
De oplossing van ons raadsel van
vorige week is als volgt*.
Oplossingen; Horizontaal. 1, 7 aar;
4. D 11 t; 6. N 0 w 8; 9. Dar II; Die;
12, Opa; 14.- Arena; 15. Ken.! 17. Gr;
18. 3s; 19. N 1; 20. D.g; 21. Om: 23. SI;
.24.. 1 e: 25. Re; 27. Ave; 29. Eva; 31.
I'd; 33. Maden; 36.. Mi; 37. Dora; ,40.
plu 4; 42. agaat;1 44. Vrede;. 45. Dr; 46.
Net; 48. A 49. Kad; 50, UNO; 51.
Mea; 53. Beren: 54. Verd 8; 55. 4 en;
56 ge 9; .59..ge 8; 62. St' 1; 63. M 1 t.
Verticaal: '1.-7 oog; 2. Ada; 3, Ra;
5. 11 ten,; 6. N.I.: 8 er; 8. 8 ing;
10. Kassen; 11. Dansen: 13., Pro; 16.
Ede; 22. Ma; 25. Ra; 26. V 1 dam: 28.
2 d; 30. Ri 4 eri: 32. Dog; 34. As; 35.
Es; 36. Mud: 38. Radar; 39. Aarden;
40 Pramen; 41. leder; 43. 2 enter; 40.
Nu; 47. To: 49. Reden; 52. Adres; 57.
El; 58. P 1.
