BOLS
ZAKEN DOEN MET DUITSLAND
Koningin Nefertete
nazEEEiaa
heöen
Het was helemaal niet zo
erg" zei Kohlen
Mr. W. Suermondt Wzn:
Radio-programma
Griep - Toga!
Om de Europese titel
drie banden
Pajor mag voorlopig in
Noorwegen blijven
Een vraagstuk en
drie meningen
IrJ
Op zoek naar
Koorconcert in de
Breepleinkerk
Technische hulp
aan achterlijke
landen
Zijn slachtoffers liggen nu nog op bed
Doodstraf geëist tegen
één der ergste SD'ers
Noors parlement komt
Vrijdag bijeen
DE AVONTUREN .VAN KAPITEIN ROB:
f'
2s
Zaterdag 26 Februari 1949
3
„BESTMAAR MET EEN DUITSLAND, DAT AAN
ONZE RECHTMATIGE EISEN VOLDOET"
<D
BEGINNEN w0 met het korte document, dat mr. W. Suermondt Wzn.
ons ter beschikking stelde. Hij schrijft;
„Net nu herstel van handel met Duitsland ter sprake komt, wordt
ook het probleem van de grenscorrecties weer ruchtbaar. Of dit nu
een gelukkig dan wel een ongelukkig samentréffen van problemen is
daar blijf ik buiten. Wel neem ik reacties waar. Zo schrijft bijv
de NJt.C. in een hoofdartikel, getiteld „Kortzichtig en Zielig": „Moe
ten wij onze betrekkingen met dit Duitsland bij voorbaat vergallen
door tussen beide volken een volkomen overbodige steen des aan
stoots neer te leggen?" En ik verneem nog andere uitlatingen.
van stenen aes aanstoots gesprokenl
Van vergalde betrekkingen gesproken!
Ik kan mij indenken, dat er Rotterdamse zakenlieden zijn, die
„Schwamm d'rüber" willen spelen met alles wat er tussen Mei 1940
en Mei 1945 gebeurd is, Schwamm d'rüber om der wille van 't zaken
doen. En ik kan mij ook indenken, dat velen vinden, dat de regering
in zake die grenscorrecties met de klompen in het spel ploft, net nu
de heropening van de handel Rotterdam—Duits Achterland zo sterk
aan de orde zal komen. En ik verneem het woord „kortzichtige po
litiek van Nederland"
Maar:
Mag ons memorie kort zijn, zodra het woord zaken-doen onze
aandacht vraagt?
En, als ons memorie niet kort is, moeten we dan maar ineens ban
gelijk worden en een zeer rechtmatige claim op schadevergoeding
voor Nederland intrekken? Kom nu! zeker niemand zal de zake
lijke belangen, die in de laatste tijd naar voren treden, ontkennen,
maar de psychologische en gevoelsfactoren behaeven om hunnent
wille niet een-twee-drie verdonkeremaand te worden.
Nederland hééft een claim
Nederland heeft nog nooit Duitse grond geannexeerd; Nederland
is totdusverre belangrijk slechter behandeld dan België en Dene
marken, die wèl Duitse grond hebben geannexeerd. En: Nederlands
aanspraken op grenscorrecties blijven rechtvaardig. Men moet geen
twijfel zaaien in de Hollandse harten door thans, in een zaken-ver
band, de vraag te stellen of annexaties tegen de wil van de bevolking
ooit moreel verantwoord zijn, want daar kan nuchterweg dit tegen
over worden gesteld:
Alsof de man, die opzettelijk en kwaadwillig uw huis in brand
steekt, niet met zijn gehele vermogen aansprakelijk ia voor de schade,
zelfs al zou de gedwongen verkoop van zijn huis en hof het gevolg
daarvan zijn.
Als men dit laatste niet aanvaardt en als men bovendien do drei
ging uitspeelt van „Denk om Rusland! Denk om de tegenstelling
Husland—het Westen! Win Duitslands sympathie! Win Duitslands
medewerking!" „Geef (zelfs rechtmatige) aanspraken op Duits ge
bied prijs! Ontzie Duitse gevoeligheden!", dan moet het mij toch van
het hart! dat er toch ook nog een politieke en historische erva
ring is, die ons geleerd heeft, dat het Duitse karakter minachting
koestert voor een politiek van „appeasement".
Onze eisen t.o.v. de grenswijzigingetjes zijn bescheiden, zeer be
scheiden zelfs. Men vergelijke ze maar eens met wat Duitsland in het
Oosten aan anderen heeft moeten afstaan en waarover bet geen grote
mond op-zet.
Conclusie: zaken-doen met Duitsland?: best! Maar daarnaast:
zaken-doen met een Duitsland, dat aan onze bescheiden en zeer
rechtmatige eisen voldoet: nog beter!
Niet sentimenteel worden, om der wille van het zaken-doen.
En vooral niet lief en Iieverig gaan doen om der wille van het
zelfde."
i ftip
Advertentie LM.
Mevrouw moest een
avondje geven.
Maar duur is in. deze
tüd 't leven.
Wat deed ze toen
gauw.
Die vindingrijke
vrouw.
'n llmmerlck over Tin
van Bootz onvolprezen
A. L—R. te Hengelo ontv.
ZATERDAG 25 FEBRUARI 1349
Avond programma
HILVERSUM I: 19,Nieuws: 19.15
Thuisfront; 19.25 Promenade-ork.; 19.45
Rey. uit.; 20.Nieuws;; 20.05 De ge
wone man; 20.L2 Minneapolis symph.
ork.; 20.20 Lichtbaken; 20.50 Tsje
chisch philh. ork.; 21.Negen heit de
kink; 21.45 Wie neemt de handschoen
op; 22.Weekend-serenade; 22.30 Ac
tualiteiten- 22.45 Avondgebed; 23.—
Nieuws; 23,2524.Mozart-concert.
HILVERSUM II; 19.— Artistieke
staalkaart; 19.30 Vrijzinnig Protestants
sociaal werk; 19.45 Passepartout; 20.
Nieuws; 20 05 Dingen van de dag; 20.23
Varia; 20.15 Accordeola; 21.Socialis
tisch commentaar; 21.15 Winter; 22.
Stradiva-sextct; 22,25 Hoorspel; 22,40
Kwartet Jan Corduwener; 23.— Nws;
23.15—24.Gram.muz.
ZONDAG 21 FEBRUARI 1949
HILVERSUM I. 8.— nws; 8.15
strijkorkest; 8.30 IKOR; 9.30 mvs; 8.55
Hoogmis; 11.30 clavecimbei; 11.40 piano
concerten van Mozart; 12.J.5 apologie:
12 35 guitaarmuziek; 12.40 orkest zonder
naam; 12.55 Zonnewijzer; 13.nws;
13.25 orkest zonder naam; 13.50 Buffalo
Bill; 14.05 fcamermuziefcprog; 16,40
Amusementsorkest» 16.10 voetbalreposr-
tage; 18.25 vesper; 17.kerkdienst;
18.30 reg. uitz.
HILVERSUM I: 19.— Alex Schellevis
met koor» 19.15 kent gij Uw bijbel; 19.30
mvs; 19.45 symph, ork; 19.50 in 't boeck-
huys; 20.05 de gewone man; 20.12 uit en
thuis; 22.37 actualiteiten.; 22.45 avond
gebed; 23nws; 23.1524.concert.
HILVERSUM H. 8.— nws; 8.16
Phil. orkest; 8.?ö voor de tuin; 8.40
Barcarole; 9.12 sport; 9.15 men vraagt;
8.45 geestelijk leven- 10.Zondagshalf-
uur; 10.30 IKOR; 12.S.S. Bonaven-
tura; 12,30 Zondagclub; 12,40 ie piano
romantique- 13.— nws; 13.15 mededelin
gen; 13.20 Mimosa; 13.50 even afreke
nen, heren; 14.Fritz Krelsler; 14 05
boekenhalfuur; 14.30 Snelt er Cantate
koor; 14.50 filmpraatje; 15.05 radio phil.
ork; 16.10 Skymasters; 16-30 sporfrevue;
17provinciale dag Zuid-Holland;
17,30 Ome Keesje; 17.50 sport; 18.nws;
18.15 Wim Ibo's cabaret.
HILVERSUM II: 10.— radioiympus;
19 30 Paul Godwin; 20.— nws; 20.05 re-
portagedienst; 20.15 operette; 21.15 hoor
spel; 21.50 speeldoos; 22.05 hoorspel;
22.20 gr, pl.; 22 28 oplossing hoorspel:
22.30 Amsterd. kamennuziekgezelschap;
23.nws» 23.15—24.— Boston Pops ork.
MAANDAG 28 FEBRUARI 1949
Hilversum I: 7.— nws; 7.15 och
tendgymnastiek; 7.30 gr. pL; 7.45 een
woorrf voor de dag; 8.— nws; 8.15 te
deum laudamus» 8.45 kamermuziek; 9.15
bezoek bij zieken: 9.3D Schubert con
cert; 10 30 morgendienst; 11.Peter
Pears, tenor; 11.20 van oude en nieuwe
selirjivers; 11.40 pianorecital; 12.10 gr.
pL; 12 30 land- en tuinbouw; 12.33 Me-
tropolc-ork.; 13.nws; 23.15 Mandoli-
nata; 13.45 Victor Silvester; 14.school
radio; 14,35 Wagneraoncert; 15.aan
leg en onderhoud van gazons; 15.30
trio's uit alle landen; 16.— bijbellezing;
16.45 orgelspel- 17.voor de kleuters:
17.15 Alex Schellevis m. koor; 17.45 reg,
uitz.; 18.pianomuziek"; 18.15 sport;
18.30 reg. uitz.
HILVERSUM 21: 7.— nws; 7.15 gram.
muz,; 8,nws; 8.15 gr. pl.; 8.55 voor dc
vrouw; 9.gram. muz.; 9.30 waterstan
den; 9.35 gr. pl.; 10.morgenwijding;
10.15 arbeidsvitaminen; 11.— op de uit
kijk; 11.15 orgelconcert; 12.trio Jan
Hofmeester; 12.30 land- en tuinbouw:
12.33 in t spionnetje; 22.38 pianospel;
13.— nws; 13.15 mededelingen; 13.20
Promenade-ork; 13.50 Tino Rossi; 14,—
wat gaat er om in de wereld; 14.15 ope
rette-concert; 15.bonbonnière; 16.
sopraan en piano; 16.30 musicalender;
17.30 hoort zegt het voort; 17.45 Sky
masters; 18.nws; 18.15 Skymasters;
18.30 radio filmkrant-
Advertentie IM
Bij het eerste teken van griep (of
nog beter als voorbehoedmiddel)
gebruik Togal - tabletten, die o.a.
Kinine bevatten. Het ia 't bekende
en b epro efde xniddel tegen rheuma-
tiek, spit, ischias, griep, hoofd- en
zenuwpijnen. Bij ap. en drog.f 0.83.
Biljarten
De uitslagen van de partijen van
de vijfde ronde om het Europese
bïljartkampioenschap drie banden
luiden:
Lacroix
Ventura
Lagache
Broekhulzen
Vingerhoedt
Wevers
0.617
0.604
0.903
0.793
0.649
0.610
Door een lichte ongesteldheid van
de Belg Desaart moest de partij te
gen de Spanjaard Domingo uitge
steld worden.
Dagbladet, een liberaal avondblad
te Oslo meldde Vrijdagavond dat
de wereld-schaatskampioen P a 1 o r
van de Hongaarse onderwijs-autori-
teiten toestemming heeft gekregen
zijn studie in het buitenland voor
de tijd van een jaar voort te zet
ten. Pajor zelf verklaarde, dat hij
telegrafisch bericht had ontvangen,
dat men hem inderdaad heeft toe
gestaan zirjn studie voor de inge
nieurstitel in Drontheim en in Zii-
rïch voort te zetten.
President Truman heeft James
G. McDonald benoemd tot
eerste ambassadeur der Verenigde
Staten bij de Israëlische regering.
Terzelfdertijd isEHahoeEIath
tot Israëlisch ambassadeur in Wash
ington. benoemd. Elath heette te
voren Epstein doch heeft zijn naam
gewijzigd.
fpR is een urcaarstufc., dat Roi-
terdam, en vooral de Rot
terdamse havenkringen, ernstig
bezighoudtde eenvoudigste sa
menvatting ervan kan misschien
aldus luiden: „Hoe ontsluiten
wij Rotterdam weer voor de
handel met het Duitse achter
landwant dat zat ééns toch
moet^Uj en, hoe moet onze hou
ding zijn?"
Stemmen en meningen maken
zich reeds kenbaar; ook de NRC
heeft doen gevoelen, welke hou
ding zij voorstaat.
Men kan niet ontkennen, dat
zaken gedaan moeten worden,
doch men vraagt zich af: hoe
verliest men niet zijn waardig
heid bij dat „opnieuw zaken
moeten doen"?
Het inschakelen van het ene
sluit het uitschakelen van het
andere niet uit. In drie artikelen
zullen wij een mening weerge
venDe eerste zal geformuleerd
zijn naar aanleiding van een
uiting, welke mr. W. Suermondt
Wzn. zo vriendelijk was te on
zer beschikking te stellende
tweede schreef mr, H. Willemse
voor ons, in een derde en laatste
artikel zullen wij de standpun
ten samenvatten en onze eigen
mening weergeven.
^eea"slechle gewoonte^
fien goede gewoonte!
êe beste gewoonte Is:
d&ea dag een aêaaste-
Want Bols bluft te alltn ii/dt Bolst ten
zter ostde, zuivert graangtnevtr, zonder
Igiuenging, dit steeds ofiroth sterkte van
40 °/o wordt afgeleverd. Daarom is Bols
altijd pittig en feci xetcht.
•irVervolg deze serie! De bekroonde
tekeningen worden om de 14 dagen
gepubliceerd en beloond met een kruik
Roti. Inzendingen ouder mocto„Eiken
dag een Glaasje" aan de N.V. Eryea
1 Lucai Bols. Amsterdam.
Bekr. inz. van A. v,G. te Amsterdam
Uitslag van de op 22 Februari 1549
gespeelde viertallenwedstrijd voor de
competitie 1948-1949.
Hoofdklasse A: Br. Kring 2—ZBK 3
64-43; 2e klasse A; BCR 8—BIydorp G
53-36; Sozaro 2KL vier 2 42-71;
Schied. W 3Sozaro 9 35-63. 2e klasse
Wilton 2Blij dorp 2 47-51; Sozaro
3—Centrum 3 52-23; Schied, W 1—Soza
ro 8 62-57. 2e klasse C: Sozaro 7
BCR 9 64-41; IJ'monde 3Blijdorp 2
35-45: Tediro 1Centrum 4 43-66. 2e
klasse D; Centrum 5— PTT 3 48-65;
Sozaro 4—BCR 5 44-37; IJ'monde 1
Blijdorp 4 40-41; 2e klasse Sozaro
5—BCR 7 29-52: ZBK 8—Blijdorp 5 53-
64; IJ'monde 2—Tediro 3 45-54. 2e kl.
F; Sozaro 6—BCR 6 37-69; Centrum 6
—Blijdorp 1 14-81; W. Paard 3—Kl.
vier 1 35-65. 2e klasse G: Liga 3—K3.
vier 3 48-72; W. Paard 2—PTT 2 80-24;
Tediro 2Blijdorp 7 50-29.
•wT
Staande op de hoogste verdieping van het Centraal belastingkantoor
■maakte onze fotograaf bovenstaande merkwaardige foto van. het Droog
lever Fortuynplein. Wel bijzonder goed komt hier op uit, hoe dit mo
derne, enigszins Amerikaans aandoende wegkrztispunt werd gebouwd.
Onafgebroken snorren de auto's door de van fin fes naar rechts lopende
tunnc.lbaan. Zij duiken onder een ringvormig plein door, waarover weer
het drukke verkeer tussen de hcuens en het stadscentrum via de West-
zeedijk zonder enige hinder van het tunnelverkeer zijn weg vinden kan.
t
Het was geen Walpurgisnacht, maar desalniettemin hing er iets on
heilspellends in de atmosfeerEen hoge wind joeg de wolken voorbij
de maaneen vogel schreeuwde in de lucht en een hond huilde droef
geestig in de verte. Verder was het doodstil om me heen
„Jo," zei ik en ik schrok van m'n eigen stem. „Waar ben je
Hier," zei Jo en m'n bloed stolde, toen ik het fc7iarsen. hoorde van
de sleutel in een roestig slot.
Piepend in z'n hengsels schoof de
zware deur achter ons dicht en
heel even stonden we daar in de
inktzwarte duisternis. Toen hoorde
ik een zacht geklik en een smal
spleetje licht gleufde door het don
ker.
„Kom mee," fluisterde Jo, „dan
zal ik het je laten zien
Op onze tenen schuifelden we
verder, ik zag vaag de omtrekken
van hoge raamkozijnen, die een
bleek licht door lieten.
„Au!" zei ik op eens en tastte
pijnlijk naar m'n scheenbeen, die^
in aanraking was gekomen met een
tafelpoot.
Ssst!" fluisterde Jo. „Maak
hem niet wakker
Aan de hand van Jo kwam ik in
een ander vertrek en hier zelfs
geen bleek licht van hoge raamko
zijnen. Het smalle spleetje licht
kroop omhoog en plotseling stokte
de adem in m'n keel. Want daar
hing aan een dun zijden draadje
een groot zwaard
„Daar hangt-iekreunde Jo.
„Hoe lang nog
Ik was nog niet aan het einde
van m'n verrassende ontmoetingen,
want terwijl ik met een ijzig gevoel
keek naar dat grote zwaard aan het
dunne draadje, hoorde ik een ge
rammel van ketenen en een holle
stem, die mij het bloed deed stol
len in de aderen: „Wee Wee
Wat is datvroeg ik toen
ik m'n stem terug had.
„Het spook der degradatie
fluisterde Jo.
Maar op eens was het licht om
mij heen. Ik hoorde de heerlijke
muziek van violen, een ober zette
een nieuwe portie bitterballen op
ons tafeltje en Jo, die goeie ouwe
Jo, zat rustig naast me.
„Ik had even een naar visioen
zei ik, van welbehagen zuchtend,
dat het maar een visioen was ge
weest.
„Dat hebben wij al 20 lang," zei
Jo. „Wat zei Inter ook weer, op
Oudejaarsavond van 1920, „Laten
we maar een oliebol nemen.
Ober
MORGEN GEEN ZORGEN
Morgen geen zorgen, want mor
gen is het Technische Dag en wordt
er niet gevoetbald, dat wil zeggen:
Laten we maar een oliebol eten
b ij* n a Terwijl de crème van de
sportjournalisten uitzwermt naar
Nijmegen, om naar de crème van
meneer Herberts te gaan zitten kij
ken, zullen. DHZ en Spartaan het
presteren om als nederige derde
klassertjes een zeker voor de helft
gevuld Stadion bij elkaar te trap
pen, wat mij ©Tg veel plezier doet,
omdat de „kleintjes" nu ook eens
de kans krijgen voor het grote pu
bliek te spelen. Als het dan later
maar niet tegenvaltDe reserves
van Neptunus en Sparta, die aan de
Abr. van Stolkweg een geenszins
onbelangrijke wedstrijd gaan spe
len, krijgen ook een brok van de
taart, die anders alleen maar voor
de eerste klassers bestemd is en als
we thuis komen en bij een kopje
thee van moeder de vrouw de ra-
dioknop omdraaien is er sinds lan
ge tijd geen beving in onze hand.
Maar toch vraag ik me af of het nu
al geen tijd wordt om ons geeste
lijk te weer te stellen tegen dat
zwaard en dat spookEnfin, ik
kom er nog wel op terug.
Advertentie I.M.
VOOR ELKE KAMER f
.ATI
VOOR ELKE BEURS 1
Rotterdam
t avontnnr vaa Peter Mtnuili, door J. A. Apes -
No. 70
.Heilige Osiris," mompelde Peter
zijn voorhoofd afvegend. „Hiervoor
ben ik toch te oud geworden."
„Ach, monsieur. U danste als een
kievit."
„Ja; zo slecht moet het zeker wel
zijn. Op dansles werd ik altijd weg
gestuurd. Maar hier hebben we ten
minste een ogenblik rust,"
Hij keek om zich heen en merkte
nu eerst hoe klein dit dorp was.
Meer dan dertig Baskische huizen
stonden er zeker niet, gegroepeerd
om het kerkje, dat baadde in het
schijnsel van zoeklichten. Heel in
de verte kon hij de lichtjes van
Hendaye zien pinken en de zwarte
streep daar rechts moest de Route
Nationale zijn-
„Hé, wat is dat!" riep hij plotse
ling uit, wijzende naar een aantal
flakkerende lichten, die zich over
de verkeersweg voortbewogen.
„Waar monsieur?"
„Kijk zo langs mijn arm en ver
tel of je die lichten ook ziet."
Renée leunde tegen Peter aan,
langer dan misschien wel noodza
kelijk was geweest en zei toen met
stralende ogen:
„Dat moet de processiB rijn. Gaan
we er heen?"
„Direct", zei Peter, opspringende.
„Een processie met fakkels is net
iets voor mij!" Toen bleef hij plot
seling staan en. hij moet daarbij zo
vreemd gekeken hebben, dat Renée
hem verwonderd vroeg:
„Zie U spoken, monsieur Peter?"
„Nee," antwoordde Peter lang
zaam. „Maar een processieMijn
hemel! Daar moeten wij allemaal
naar toe! Laten we ze zoeken, nu,
direct!'
Moedig wierp Peter zich m de
joelende menigte, gevolgd door 'het
slanke figuurtje van Renée, dat er
zonder verwijl in ten onder ging
als een notedop in een opgezwiepte
zee. Peter werd aan zijn das ge
trokken. ballonnen werden met
schrille fluittonen tegen zijn oor op
geblazen,voetzoekers ontploften bij
zijn voeten en 20 vocht hij zich door
de uitgelaten Basken heen. Waar
heen? Geen Pablo, geen Jacques en
ook Bil zag hij nergens. Dit was
zinneloos. Hijgend bleef hij mid
den op het plein staan, terwijl de
muzikanten, die juist de dorst ge
lest hadden, een nieuwe Baskische
dans inzetten. Het orkest troonde
hoog boven de menigte, in een ver
sierde tent. Grote koperen instru
menten bliezen hun hoogste tonen
vrolijk d.o nacht in.
Peter begon zich naar het orkest
te werken. De Basken zwierden hem
telkens bijna tegen de keien, maar
hij kwam er tenslotte met verwar
de haren, open boord en een in een
dunne knoop getrokken das, die over
zijn schouder hing.
„Eén kans heb ik nog," mompel
de Peter toen. hij weer door een ste
vige schouder in rijn rug geduwd
werd, „en dat is Bill, die altijd bij
de muziek te vinden moet zijn."
Toen Peter onder de tent stond en
de gezichten van de blazers reeds
kon onderscheiden zag hij plotse
ling ook Bill. Hij had zijn zware
lichaam door de kronkels van een
bas-tuba gewrongen en blies met
een even paars gezicht als de an
dere muzikanten. Peter klom om
hoog; hij werd nog bij zijn benen
getrokken, maar hij kwam er toch.
„Hoera", juichte de menigte, die
onderaan de tent stond.^ „Hoera!"
Maar Peter voelde zich niet in staat
nog een toespraak te houden; hij
trok aan Bill's arm, die bleef door
spelen, terwijl hij zijn vriend met
grote ogen aankeek. Peter drukte
zijn vinger in Bill's bolle wangen
en begon op de knoppen van het in
strument te drukken. Toen moest
Bill ophouden.
„Kom mee!" schreeuwde Peter in
zijn oren. „De'beste kopy, die je in
jaren naar de kranten verzonden
hebt! Nu direct"
Zowaar, Bill ging mee. De dans
was juist beëindigd en Bill legde
aan zijn vrienden uit, dat hij even
voor zijn krant op stap moest, maar
dat hij binnen een kwartiertje weer
terug zou zijn. Zij wilden hem niet
laten gaan, maar toen zei bij de
tuba mee te nemen, dan wisten te
zeker, dat hjj terug zou komen. Dat
vonden de mannen van Urugne
goed en zo klommen de vrienden
uit de tent, het koperen instru
ment met vereende krachten boven
het hoofd houdend.
Toen zij tenslotte hijgend in de
stilte gekomen waren en de Oude
Leeuw opzochten vertelde Peter,
dat ze onmiddellijk achter de pro
cessie aan moesten.
„Bill, mijn kop eraf, als dat niet
de vermisten uit het kamp zijn."
(Wordt vervolgd)
Vrijdagavond is in de Breeplein
kerk een concert gegeven door de
Politiemannenzangveren. „Her
mandad" en de Chr, Gem, Zangver.
„Sursum Corda", beide koren on
der leiding van P. Struyk Jr.
Als solisten werkten mee de so
praan Gré van Schayk-Timmer en
de tenor Simon Meerdink, die ook
enige begeleidingen aan dc vleu
gel verzorgde en het concert in
leidde en besloot met orgelspel.
De geüniformde poiltie-zangcrs
hebben door een beheerste zang
getoond, dat zij weten, wat orde en
tucht is. Weliswaar was de uit
spraak niet altijd even correct,
maar ongetwijfeld zal hierin de di
rigent verbetering weten te bren-*
gen.
De Chr. Gem. Zangver. „Sursum
Corda" wisselde met werken voor
gemengd koor (Beethoven, Mozart,
Mascagni) dit concert af.
De zangeres Gré van Schayk-
Timmer zong o.a. twee liederen van
Schubert, Ze bezit een goed uitge
balanceerde stem met een aange
naam timbre, en een voortreffelij
ke adembeheersing. De voordracht
kan nog aan kwaliteit winnen.
Het duet uit „die Jahreszeiten"
werd door haar en de tenor Simon
Meerdink zeer muzikaal gezongen.
Voor koor, solisten en dirigent
is het een succesvolle avond ge
worden, L. B.
Irene Dunne heeft een diamanten
kroontje ontvangen van de vereniging
van Noorse toneelschrijvers voor haar
bijdrage tot een beter begrip van het
Noorse volkekarakter in de film ,.I
remember Mama".
Amerika roept de hulp xxm
de UNO in
De Amerikaanse gedelegeerde in
de economische en sociale raad der
UNO, Thorp, heeft de raad me
degedeeld, dat de V.S. op het punt
staan een uitgebreid program aan
te vatten van technische steun aan
onvoldoende ontwikkelde landen.
Thorp drong er bij de UNO op aan
dit voorbeeld te volgen. „Als een
essentieel onderdeel van dit pro
gram zijn de V.S. bereid door mid
del van de UNO en de gespeciali
seerde organen zo mogelijk met
andere landen samen te werken
om eén uitbreiding van de activi
teit op dit gebied tot stand te
brengen"', zo zeüe Thorp. Verder
verklaarde hij, dat de V.S. voor
stelden de raad een resolutie voor
te leggen, die dc volgende drie
hoofdpunten zou bevatten:
1) De UNO zou tegen Juli een
concreet program moeten voorbe
reiden ter vergroting van haar ac
tiviteit op het gebied van techni
sche bijstand voor economische
ontwikkeling.
2) De UNO zou moeten onder
zoeken hoe dit nieuwe project zou
kunnen worden gefinancierd.
3) De UNO zou haar plannen,
uitvoering en contröle moeten
coördineren.
Het Staatscafé
Kijk, zei mij vriend de ambte-
naaidaar moet het heen en. hij liet
me dat bericht lezen over het be
sluit van de Engelse regering om
in de nieuwe wijken, van de steden
het café-bedrijf zelf ter hand. te
nemen. Daar zal men dus binnen
kort zijn biertje in een staats-café
drinken, vervolgde hij, en ik voelde
een grote vreugde over mij komen,
want, om eens heel eerlijk te zijn:
tDt dusver moest ik bij het betreden
van een koffiehuis, noem het kroeg
of tent, altijd dat schaamachtige
gevoel overwinnen, dat het toch
eigenlijk maar een lichtzinnige en
ietwat zondige gewoonte was. dat
bezoeken van lokalen waar gelagen
gezet worden.
Niet dat ik niet over die weerzin
heen kwam. eenmaal gezeten zijnde
aan een tafeltje of staande voor de
tapkast, maar bij het naar binnen
gaan stak het me toch steeds weer
en dat zou nu, als het Engelse
voorbeeld hier gevolgd werd, alle
maal veranderen, want wie gaat
riet met opgeheven hoofd een
staatsbedrijf binnen, wie geneert
zich voor een bezoek aan het post
kantoor of een belastinggebouw?
Welnu dan. zodra die staatscafé's
hier geopend zullen zijn, kunnen we
zonder gewetensbezwaren een klei
ne verversing gaan gebruiken en
dat zal dan. naar ik me levendig
kan voorstellen ongeveer zo in zijn
werk moeten gaan:
Enigszins plechtig betreden we
het café, geven onze garderobe af
aan de jassenklcrk le klasse en
wagen de geüniformde suppoost de
weg naar de loketten. Op weg daar
heen -overhandigt een dienstdoende
adjunct-commies ons de prijslijst,
waarop heel overzichtelijk, achter
de namen der consumpties de num
mers van de loketten staan ver
meld. alwaar wij formulieren kun
nen bekomen, die. mits behoorlijk
cn naar waarheid ingevuld, recht
geven op het aanvragen van de des
betreffende spüs of drank.
Voor koffie of thee is dat in een
wip gebeurd. Hiertoe heeft men
slechts een formulier in triplo in te
vullen (naam in blokletters s.v.p,).
Met deze formulieren gewapend
begeven wij ons naar de hoofd-
commics-buffelchef. die ze. »a ve
rifiëring door een inspecteur, of bij
ontstentenis van deze. door de ad
junct-inspecteur of diens plaatsver
vanger. voor het fiat middels een
bode laat bezorgen bij de referen
daris-zetbaas.
Wij wachten inmiddels in gemak
kelijke stoelen tot onze naam wordt
afgeroepen, nemen dan de gecon
troleerde formulieren weer in ont
vangst en dan moet het al gek gaan
als wij niet binnen het kwartier
een geurig bakje voor ons hebben
staan. Voor bier en gedistilleerd is
de weg echter minder eenvoudig.
Met hét oog op de accijnzen dienen
wij 14 verschillende formulieren
naar waarheid in te vullen en daar
door kan het weieens laat worden
voor wij onze dorst kunnen lessen.
Maar ik zie niet in wat daar tegen,
is. want de beoefening van zelf
beheersing heeft nog nooit iemand
geschaad.
Tot in het staatscafé dus, vrien
den, want daar moet het heen....
DESIDERIUS
99
„Ik heb me tijdens mijn gevan
genschap voorgenomen, om alles te
vergeten en vergeven", zei gister
middag Krimlnal-Sekrclar M. J.
Kohlen, die Juist de doodstraf tegen
zich had horen eisen wegens zijn
gruwelijke mishandelingen van ar
restanten van de S D. en bet dood
schieten van Nederlandse burgers,
Dc laatste woorden, die Kohlen gis
teren bij de voortzetting van zijn
proces voor het Bijzonder Gerechts
hof aan de Noordsingel sprak, wa
ren een lange recks van typiseh
Duitse aanmatigingen.
Zou men verwachten, dat deze
man wel enigszins onder de indruk
was gekomen van de verklaringen
van de getuigen, die zijn handelin
gen in een wel zeer luguber dag
licht stelden, dan vergiste men zich
ernstig. Nog geen half uur nadat de
getuige Beukelaar, die door hem
zó ernstig mishandeld was bij de
talloze verhoren, dat hij nu nog het
bed moet houden cn waarschijnlijk
2ijn leven lang ziek zal blijven, ver
teld had hoe Kohlen hem cn ande
ren mishandeld had, verklaarde de
,,Herr Kriminal-Sekretar", dat hij
sinds de bevrijding zoveel mishan
deling cn plagerijen had mnctcn
verduren, dat het veel erger was
dan alle mishandelingen van de ge
tuigen bij elkaar. Dit ontlokte aan
de advocaat-fiscaal, mr Van Doorn,
dc scherpe opmerking: „Dan ziet U
er nog gezond uit in vergelijking
met getuige Beukelaar!"
De brutaliteit van Kohlen ging
zelfs zover, dat hij drie getuigen,
die alle drie door hem zwaar mis
handeld waren,van meineed be
tichtte. Zij zouden de zaken volgens
hem schromelijk hebben overdre
ven. Het was heus zo erg niet! Hij
beriep zich ter verdediging van de
moorden, op een z.g. „Führerbe-
fehl", maar ook hierin bleek hij niet
7.0 ter zake kundig als dc advocaat
fiscaal, dis hem er aan herinnerde,
dat deze orders reeds leng bun
kracht verloren hadden. Zelfs Rau-
ter vond dat te erg en stak er een
slokje voor door „orde op moorden'
te stellen.
Mr. Van Doorn achtte de feiten,
waaraan Kohlen zich schuldig had
gemaakt van zo'n ernstige aard, dat
hij meende de doodstraf tegen deze
man te moeten eisen. „.Kqhlen be
hoorde ongetwijfeld tot de Vijf erg
ste SD-crs, die te Rotterdam ge
werkt hebben", aidus de advocaat
fiscaal.
De verdediging van Kohlen wera
verzorgd door mr Huysdcns. De
uitspraak is bepaald op Vrijdag
over veertien dagen.
Het Noorse parlement zal Vj ij-
da* bijeenkomen om de dezer dagm
door miniate** Lange afgelegde ver
kering te bespreken. Men verwacht
pen beslissing over het deelnemen
aan de voorbereidende besprekingen,
voor het Atlantische Pact.
Februaristaking 1941 te
Amsterdam berdaebt
Naar schatting tienduizend mensen
hebben gistcravord op het Water-
loopïcin te Amsterdam de herden
king van do Februaristaking van
1941 bijgewoond. Drie sprekers Voer
den het woord: burgemeester D'Aïlly,
de heer F. Schoononberg, hoofdre
dacteur van De Waarheid, cn da
heer Th. van Dorp, 2e voorzitter van
de bond van oud-B.S.'ers. Er werden
kransep gelegd aan dc voet van het
tijdelijke monument, een bekken met
een brandende vlam.
Als gevolg van het feit dat de drie
grootste vakbonden (NVV, KAB en
CNV) hun leden hadden geadvi
seerd, niet aan deze herdenking deel
te nemen omdat zij in deze herden
king een politieke actie zagen
van bepaalde zjjde, was de belang
stelling minder groot dan vooraf
gaande jaren.
20. Voorzichtig gaat
Rob' het krachtstation
binnen. Het gebouw is
geheel verlaten en met
behulp van de gevon
den sleutels kan hij alle
kamers betreden. Ver
baasd kijkt hij rond,
wanneer hij in de werk
kamer van Butcher
staat. Hij heeft er geen
idee van. wat si
toestellen hier beteke
nen. Maar terwijl hij zo
staat rond te kijken, be
gint opeens een appa
raat zachtjes te zoemen
en te tikken. Het blijkt
een automatisch foto-
graferend televisietoe
stel te zijn. Rob draait aan een paar knoppen, even van schrik, want daar ziet hij het ge
drukt op een schakelaar en ziet, dat er op het zicht van dezelfde spion, die hij vier dagen
electrodenscherm een beeld verschijnt. Eerst geleden heeft gearresteerd. „Hallo, boss",zegt
is het nog vaag en onduidelijk. Maar Rob stelt de man ben je daar. Ik laat me maar even
het beeld scherper in en dan verstijft hij zien, om je te overtuigen, dat alles oké is.
Ik zit nou veilig aan boord van de Walrus",
die stomme lui op die tanker hebben niets
gemerkt".
