Biomm-BmHim
Koningin Nefertete
Acht Sowjet onderdanen in
geblokkeerd huis
Nood in veertig landen
Van propvolle uitstalkast
tot decoratieve étalage
heöen
Uw rol was gevaarlijker dan
die van een ronselaar"
Amerikaanse militaire politie voor
het hek laat niemand toe
Boekhouder met f 1000
er van door
Marshall-lening voor
Nederland
Amerikaanse kerken
hielpen
Radioprogramma
- Op soek naar
Oorlog bracht étalagekunst
tot bloei
Tegen Ernst Voorhoeve,
12 jaar geëist
DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB:
Donderdag 3 Maart 1949
3
Duister huis in verlichte straat
De Amerikaanse militaire politie
heeft Woensdagochtend het beleg
geslagen om het huis waarin de
Russische repatriëring-missie in
Frankfort woont, nadat de acht le
den van die missie geweigerd had
den om te voldoen aan het bevel
van de Amerikaanse militaire gou
verneur, generaal Clay, de missie
te sluiten en naar de Sowjet-zone
terug te keren.
De militaire politie arriveerde
kort na achten, het tijdstip dat als
limiet voor het vertrek van de
Russen was vastgesteld.
De militaire polltie-marmen wer
den geposteerd voor het grote ijve
ren hek dat de toegang afsluit tot
de tuin van het gebouw van de
missie. Kolonel Wood begaf zich
het zwaar beschadigde huis binnen
om te confereren met kolonel Vas-
sily Argoenof, de leider van de
5owjet-missie.
Dinsdag heeft generaal Clay aan
bevolen de Sowjet-missie te blok
keren en haar voedsel, brandstof,
licht en andere faciliteiten te ont-
reggen, „tot zij er- genoeg van heeft
en naar huis wil".
Na een kwartier binnen te zijn
geweest, meldde Wood dat hij een
aangenaam gesprek met Argoenof
had gehad. Het standpunt der Rus
sen bleef ongewijzigd zij blijven
bevelen van hun superieuren af
wacht én-
De gasman komt
Terwijl Wood binnen was, en de
Amerikaanse militaire politie de
wacht hield, arriveerden Duitse ar
beiders, die er toe overgingen de
leidingen voor electriciteit, gas en
water af te snijden.
„Wat wij hier doen" aldus kolo
nel Wood „is niets anders dan wat
we zouden doen in elk ander geval
van personen, die rich zonder toe
stemming in de Amerikaanse zone
bevinden, en die weigeren heen te
gaan,"'
De wacht Van acht militaire po
litic-mannen heeft opdracht om
niemand binnen en niemand bui
ten te laten.
Op de vraag hoe lang de man
nen der militaire politie rondom
het gebouw zouden blijven, ant
woordde Wood: „Dat weet ik niet.
Onlangs heeft iemand me gevraagd
hoe lang de luchtbrug zou duren".
De Russen, die zoals gebruikelijk
een flinke voorraad voedsel heb
ben, begonnen zich op hun gemak
op het beleg in te stellen. Toen
Wood het gebouw verliet, vergezel
den de klanken van een accordeon
hem naar buiten. Men gelooft dat
het gehele personeel van de missie,
drie officieren en vier manschap
pen plus Argoenof, zich binnen be
vindt.
Enige tijd nadat de militaire
politie was gearriveerd, zijn Duitse
werklieden begonnen buiten het
Politie - radio - auto
achterhaalt „vinder"
Een Amsterdamse kunsthande
laar kocht Dinsdagmiddag in de
Ferdinand Bolstraat te Amsterdam
bij een sigarenwinkelier cigaret-
ten. Hij liet daar zijn portefeuille
met 1.000 daarin, liggen doch be
merkte dit pas toen hij weer in1
zijn zaak was. -
Hij belde onmiddellijk de siga
renwinkelier op, maar deze kon de
portefeuille niet meer vinden en
trok de conclusie, dat een bekende
klant, die na de kunsthandelaar in
de winkel was geweest, de porte
feuille had meegenomen. De man
was echter overhaast vertrokken.
Het vermoeden bestond, dat hij
met de trein de stad zou verlaten,
hetgeen bij informatie bevestigd
werd.
De wachtcommandant van het
politieposthuis Ferdinand Bolstraat
werd ingeschakeld. Hij belde on
middellijk de radio-autodiensi
(88888) op. Kunsthandelaar en si
garenwinkelier stapten in de po-
fitie-auto en spoeden zich naar het
Centraal Station. Inmiddels belde
dé wachtcommandant de stations
chef op, maar deze kon de trein,
waarmede de „vinder" was ver
trokken. niet meer achterhalen.
De stationschef belde het Am-
stelstation OP. waar men de trein
vast hield. De radio-auto wag in
middels ook gewaarschuwd en wij
zigde zijn koers naar het Amstel-
station. Hier lukte het inderdaad
de 49-jarige boekhouder C. M. aan
te houden. Hij had de 1.000 in
zijn zak.
hek van het gebouw do water- en
gasleidingen uit te graven.
Kaarslicht
Woensdagavond bracht de bevel
hebber der militaire Sowjet-mis
sie in West-Duitsland kolonel Laza-
ref, een bezoek aan de plaats van
de „kleine blokkade" Hy vroeg ko-
kolonel Wood of het mogelijk sou
zijn water voor de acht in het ge
bouw verblijvende Russen te ver
strekken. Wood en Lazaref gingen
beiden naar binnen doch kwamen
enige minuten later weer naar bui
ten.
Kolonel Wood reide het verzoek
van de hand te hebben gewezen,
daar het leveren van water niet*
overeenkomstig zyn instructies
was, Toen hij in het gebouw was,
zaten de acht Russen bij elkaar en
zongen in het donker Russische
volksliederen.
Het huis van de Sowjet-missie
stond als een donker eiland in de
verlichte straat. Af en toe zag men
het flikkeren van een kaars. Men
scheen hiermee echter zuinig om te
gaan, hetgeen een tegenstelling
vormde met de felle verlichting op
de voorafgaande avonden.
De organisatie van de Marshall-
steun heeft bekend gemaakt dat er
een lening van 49.500.000 dollar aan
Nederland is toegewezen.
lening loopt via de export-im-
pOi jank.
De jaarlijkse rente bedraagt 2.5
procent en moet met ingang van 1952
halfjaarlijks VS&rden betaald. Met
terugbetaling van de hoofdsom moet
in 1956 worden begonnen.
Geen hoekje van de teken-academie, maar het atelier voor etalage-
ontwerpen van een groot magazijn.
De Amerikaanse Protestantse
Oosters-Orthodoxe kerken hebben in
1948 voor de derde achtereenvolgen
de maal een recordprestatie geleverd
op het gebied van overzeese hulp
aan, en wederopbouw in, de vele uit
geputte landen. In dat jaar werd n.l.
voor meer dan 16.000.000 aan kapi
taal en hulpgoederen gezonden als
bijdrage tot het herstel van de phy-
sieke en geestelijke structuur van
menig land. Deze zendingen werden
uitgevoerd door middel van de
„Church World Service", de hulp
organisatie van de Wereldraad van
Kerken. Het totale bedrag voor 1948
overtrof dat van 194? met meer dan
een milliDen dollar. Sinds 2946, toen
Frits Blom, de masseur, die al vele Rotterdammers onder z'n handen
neejt gehad kwam. mij vandaag nieuws brengen over Beb van Klave
ren. Frits dieu precies zou kunnen vertellen hoe het komt, dat u ach
ter uw adem bent als u echter een tram aan moet hollen en Beb nog
met net grootste gemak vijftien ronden in de ring "kon staan, heeft een
bnej gehad uit Australië. Om u maar in eens het belangrijkste te ver
hellen: van Klaveren heeft er een dochter bij en zodra hij zich heeft
aangepast aan de warmte, gaat hij weer... boksen. Tegenstander nog
onbekend.
DONDERDAG 3 MAART 1M9
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19 - nws 19.15 Nefl.
organisten spelen eigen werken. IJ»-30
actueel geluld. 19.45 reg.uitz 20.-~
nws, 20.05 prog. prol. 20.15 Juheldarn,
21.30 familie competitie, 22.gr. pl.,
22.06 de vaart der volken. 22.25 vier
handig pianospel. 22,45 avondoverden-
king, 23,— nws. 23.15 Sweellnckkwar-
tet 23.45 24.Boston symph, ark.
HILVERSUM II: 19.— Rsdlostrlp,
19.10 avondschool. 19.45 gr, pl.. 20.—
nws. 20.05 In het radio-zoeklicht 20.15
Concertgebouworkest. 11.15 violoncel.
22,30 Pierre PaUa. 22.45 pfllers van
Neerlands welvaart 23.nws. 23.15
24.— Paul Weston met zantfsolist.
VRIJDAG 4 MAART
HILVERSUM I: 7.— Nws; 7.15 Och
tendgymnastiek; 7.30 Charles Trenet;
7.45 Morgengebed; B.— Nws; 8.15 Gr.pl.;
9.SSchsische Staatskapelle; 9.35
Schoolradio- 9.55 Schoolradio; 10.05
Jongenssopranen zingen; 10.20 Gr.pl.;
11.— Zonnebloem; 11.40 Schoolradio;
12.— Angelus, pianorecital; 12.30 Land
en. tuinbouw*. 12-33 Prom. orkest; 12.55
Zonnewijzer;' 13.Nws; 13.25 Prom.
orkest; 13.50 Op de korrel; 14.— Ka
mermuziek; 14.30 Gr.pl.; IS,— Gram.
muz.; 16.— De Zonnebloem; 17.— Na
schooltijd; 17.15 Blaasinstrument in Cle
kamermuziek; 17.45 Wat het buitenland
leest i 18.Amusementsorkest 18-30
Meg. uitz,
HILVERSUM K: 7.— Nws; 7.15 The
Masqueraders8.Nws; 8.18 Madame
Butterfly; 8.50 Voor de vrouw. 9.—
Buschkwartet9.30 Waterstanden; 9,35
Karl Kritz en ork.; 10.— Morgenwij
ding; iq.20 Gr, pl.10.30 Voor de vrouw
10,45 Bas en piano; 11.— Voordracht;
11.20 Frans progr.12.Pierre Palla
12.30 Land- en tuinbouw; 12.33 Sport:
1145 David Rose; 13-— Nws; 13.15 Me
dedelingen-, 13.20 Avroleans; 13.50 Les
compagnons de la chanson14.— Kook
kunst; 14.20 Kamerork.16.Boeken
schouw; 15,20 Kamerork,; 16.— OrgeL
■pél; 10.30 Tussen twaalf en zestien;
17.— Gr. pL; 17.20 Wij en de muziek:
10— Nws; IB.15 Felicitaties; 18.45 Sil-
vestii-kwartet.
Zo is Beb. Nog op 't hoogtepunt
van z'n come-back laat hij Theo
Huizenaar en Delannoit in de steek
om in Australië weer de ring in te
gaan. Naar de reden, waarom, hij
hier een „vette beurs" heeft ver
smaad, kunnen we wel gissen (z'n
ribblessureh'mde waar
heid heeft Beb meegenomen naar
Sydney.
Boksers en managers, dat is een
er punt in de pugilistiek. U hebt
het pas weer gezien aan Luc van
Dam en v. d. Graaf, we hebben het
gisteren t weer kunnen lezen van
Joe Louis. Nog niet zo heel lang
geleden kreeg ik een Amerikaans
blad in handen, waarin Joe Louis
stond afgebeeld met z'n machtige
arm om Mike Jacobs „Oom Mike"
zoals hij in Amerika genoemd
wordt. Het onderschrift luidde:
„Twee, die elkaar nooit in de steek
zullen latenalles, wat Louis be
zit, heeft hij aan ome Mike te dan
ken
Ome Mike kwam in moeilijkhe
den door de millionnairs van Andy
Niederreiter en Joe Louis verklaar
de, dat hij er niet aan dacht om
zijn „weldoener" in de steek te la
ten. Én nu de plannen van Louis
om zelf het wereldkampioenschap
ir» het zwaar gewicht te gaan orga
niseren, bekend zijn horen we ome
Mike zeggen: „Nu kan ik wel op
d3k gaan ritten
Intussen heeft de abdicatie van
Louis gewerkt als een atoombom.
Jack Solomons gewiekste Engelse
zakenman wil in Hyde Park de
grootste bokswedstrijd organiseren
die de wereld nog ooit heeft aan
schouwd, Hij heeft plannen voor
tribunes die 150.000 tot 200.000
toeschouwers kunnen bergen. En
als candidaten voor de wereldtitel
noemt Solomons de winnaar van
Advertentie LM
Last van zenuwen?
Mijnhaidris Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
het gevecht WoodcockMills
de Amerikaan Lee Savold.
Marcel Cerdan loopt ook al met
plannen rond om het boksen er
aan te geven. Hïj wil nog tegen
Tony Zale uitkomen en zich daar
na geheel aan de filmkunst wijden.^
Er gaan geruchten, over een film'
met Adolphe Merjou in Italië.
Livio Minelli die morgenavond
in de Haagse dierentuin tegen
Giel de -Rcode om de Europese
weltertitel zal boksen zit tot grote
gerustheid van promotor Wete-
mans al vdlig en wel in een Haags
hotel. Vanmorgen heeft hij in de
sportschool van Wetemans een de
monstratie gegeven voor de jour
nalisten.
Twee Nordahls voetballen al in
Italië en ik heb hier een bericht
uit Stockholm, dat ook de derde
Knut voor een Italiaanse
club gaat spelen. Juventus en La-
zïo uit Rome hebben een bod op
hem gedaan. Knut heeft er ook
wel oren naar, maar dan niet voor
September, omdat hij tot die tijd
niet uit Zweden weg 'kan. -
Kees Broekman is in Helsinki en
heeft gisteren weer de 5000 meter
gewonnen in de fraaie tijd van
8.34.7. Laitinen, de beroemde Finse
hardrijder deed er vijftien secon
den langer over.
Peters-Pellenaers leiden
Antwerpse Zesdaagse
Woensdagmiddag heeft de Fransman
Carrara de strijd gestaakt in de Ant
werpse zesdaagse Zijn partner Gous-
sot heeft een nieuw koppel gevormd
met de Deen Nielsen, wiens ploegmaat
Koblauch eveneens opgegeven had.
Na de sprint van Woensdagavond
tien uur zag het klassement er als
VOiStt uil-
1, Peters—Fellenaers 146 pnt; 2. Van
VlietMiddelkamp 101 pnt; 3 Strom—
Arnold 47 pnt; 4. Schulte—Boeyen 26
pnt; 5 AdriaenssensBruyland 23 pnt:
op een ronde; 6. LapebieGillen 107
pnt; 7. NaeyeDepauw 99 pnt; 8.
GoussotNielsen 42 pnt; 9. de Backer
ACOU 35 pnt. De overige koppels had
den een achterstand van twee of meer
ronden.
de hulporganisatie werd opgericht,
is voor ruim 40.000.000 aan geld en
goederen overzee gezonden. Deze
hulp, die bestond in voedsel, kle
ding, medicamenten, religieuze lite
ratuur, „prefabricated" kerken, en
andere goederen, evenals fondsen
voor kerkelijke instituten, predikan
ten, studenten en vluchtelingen, ging
naar meer dan 40 landen in Europa,
Azië en. Afrika. Bovendien konden
1250 verplaatste personen in 1948
door bemiddeling van de Church
World Service naar de Verenigde
Staten komen, om zich opnieuw te
vestigen, terwijl ongeveer 40 theo
logische studenten in Amerika kon
den gaan studeren. Er werd ook hulp
verleend aan millioenen vluchtelin
gen ïn alle delen van de wereld.
Daaro.ider bevonden zich personen,
die het slachtoffer waren van het
conflict in Palestina, mensen uit
Korea, India en Pakistan, China, en
honderdduizenden andere daklozen
en hulpbehoevenden in Europa, die
niet worden aangeduid als verplaat
ste personen. Warme kleding, melk
poeder en ander voedsel evenals de
zo nodige medicijnen werden ver
deeld onder al deze vluchtelingen,
ongeacht hun ras, godsdienst of po
litieke overtuiging. Men heeft ge
tracht hen te helpen, die de hulp het
meest nodig hadden, terwijl daar
naast het „Help Uzelf" zo veel mo
gelijk werd aangemoedigd. Dit laat
ste blijkt wel uit' de opleidingsplan
nen in verscheidene plaatsen. In de
DP-kampen bij voorbeeld werden aan
velen allerlei dingen onderwezen, die
hun later in staat zullen stellen zich
aan. te passen, waar ze ook terecht
komen. Dergelijke plannen zijn ook
voor Pakistan uitgewerkt, waar dui
zenden inwoners werkloos zijn als
gevolg van de reusachtige volksver
huizing van een jaar geleden, en in
China, waar herstel van de landbouw
van belang is in de overstroomde ge
bieden.
Een ander onderdeel van het her
stelprogramma was de hulp bij de
wederopbouw van de kerken, in het
bijzonder in Duitsland, Oostenrijk en
Japan. In de eerste twee steunden
de plaatselijke gemeenschappen het
herstel van hun kerken, vooral fi
nancieel, terwijl in vele gevallen ge
bruik kon worden gemaakt van puin
en oude materialen. Zeven en zestig
„prefabricated" kerkgebouwen, mis
siescholen en predikantswoningen
werden naar Japan verscheept. Reli
gieuze literatuur, waaronder theolo
gische bibliotheken voor predikanten
en seminaria, psalmboeken voor de
kerken in Japan en Okinawa en dui
zenden andere boeken en tijdschrif
ten werden verzonden. Voor de
jeugd, tenslotte, deed de Church
World Service eveneens veel; jeugd
kampen werden geprotegeerd, ter
wijl studenten geholpen werden met
voedsel en kleding.
Vier Nederlanders favoriet
voor Ronde van Frankrijk
In een interview met de nieuwe
Nederlandse chef d'equlpe. de heer R.
de Grood, met het sportdagblad
l'Equipe deelt onze landgenoot mede,
dat de Nederlandse renners, die ln
aanmerking komen voor de Ronde van
Frankrijk 1649 een goede training zul
len hebben in de Ronde van Neder
land de Benelux-ronde. 'Gevraagd of
er al namen zijn te .noemen van hen,
die in aanmerking komen voor de Ne
derlandse ploeg, antwoordde de heer
de Grood. dat hij grote verwachtingen
heeft van Lambrichts. de Ruyter,
Sijen en Janssen.
i avontuur van Peter Monnik, door J. A. Ages -
No. 73
„Ha!", riep Bill. „Duitsersl" en
meteen trok Peter zijn revolver en
loste drie schoten, snel achter el
kaar op de Spaanse wachten, die
aan de overzijde van de brug op het
tumult waren komen toelopen. Het
vuur werd onmiddellijk beant
woord. Toen knalden de schoten van
alle kanten. Peter lette nergens
meer op; hij sprong op de baar en
greep naar het hoofd van de Heilige
Eatima. Hij hoorde een geschreeuw
achter zich en hij voelde eensklaps
een stekende pijn in zijn linker
schouder. Maar hij Iiefc niet los; hij
rukte en toen viel hij plotseling
achterover; het hoofd was van. het
beeld afgebroken en hij bleef het
krampachtig vasthouden. Toen hij
viel zag hij verwrongen gezichten
naast zich, hij zag vuurstralen en hij
hoorde schoten. Hij kwam op de
grond, krabbelde overeind, dook on
der iets door en vond zich één se
conde bevrijd van grijpende armen,
en in die seconde, juist voordat een
kluwen van monniken zich op hem
zou storten, sprong Peter resoluut
over het lage stenen muurtje van
de Internationale brug, in de Bidas-
soa.
Om drie uur in de nacht baadde
de® „Cocq d'Or" nog in he licht;
sedert de bevrijding had de levens
lustige waard niet zulks goede za
ken gedaan als in de-e nacht. Het
was een va et vient van alle moge
lijke en onmogelijke mensen: offi
cieren, journalisten, douaniers, ge
wone burgers, Basken. Fransen en
Spanjaarden en allen, die kwamen,
hadden dorst en sommigen zelfs
honger. Het hele huishouden was
gemobiliseerd; zelfs de drie doch
ters van de waard, die in de stad
werkten en rich niet gaarne in »jiet
café vertoonden hielpen mee, lachend
en met glinsterende ogen over alle
complimenten in vele talen, die zij
aanhoorden. 1
In één kamer heerste echter een
weldadige rust; daar zaten enkele
grote mannen van deze historie; de
luchthartige Egyptische gezant uit
San Sebastiaan. die in allerijl op het
eerste telefoontje van de grens
met een jas over zijn pyama hier
heen was gekomen, de sergeant van
de gendarmerie en de Spaanse
commandant van de overkant. Zij
spraken Spaans.
„Gelukkig een ogenblik rust", zei
de gezant.
„Geduld, excellentie, het ergste
moet nog komen. Wij hebben nu nog
maar de plaatselijke autoriteiten
gehad: straks arriveren de zware
batterijen, let U maar eens op."
„Gelukkig, dat er niet meer ge
vochten kan worden," zei de com
mandant. „Maar. mijn vriend, wie
schoot toch het eerst op ons?"
De sergeant lachte.
„Die dwaas van een Hollander,"
zei hij. „Een van mijn mannen zag
hem zijn revolver trekken en drie
schoten in Uw richting lossen. Maar
voordat wjj hem kondep grijpen
was hij al verdwenen, even later
zagen we hem aan dat beeld han
gen en toen we bij hem kwamen en
hem wilden pakken, kregen we het
aan de stok met de monniken. En
meneertje spreng rustig over de
brug in het water."
„Wonder, dat hij zijn nek niet
heeft gebroken; 't is daar nog geen
meter diep."
„Hij had geluk, die knaap. Maar
die Amerikaan ook. 3k heb in mijn
leven niet zo'n vertoning meege
maakt. Op de film krijg je het niet
te zien. Die Yank met z'n tuba mid
den in het strijdgewoel. En maar
blazen. Niemand wist meer wat te
doen. Wij sloegen op die monniken
,en de monniken op ons en toen die
monniken op elkaar, toen de fak
kels uitgingen en toen kwam U er
nog bü met Uw mannetjes. Tjonge,
tjonge, wat een avond."Vergenoegd
wreef de sergeant zich in de han
den,
„Waar is die Amerikaan nu?",
vroeg de gezant, terwijl hij aan zijn
glas nipte.
(Wordt vervolgd)
doek" van een etalagekast omhoog
kan gaan: reizen van de inkopers
naar het buitenland, besprekingen
tussen afdehngchefs, verkoopleider,
ontwerper-tekenaar en etalagechef.
Langzaam groeit zo'n etalage-compo
sitie van vorm, kleur en licht. Alle
details worden zorgvuldig tegen el
kander afgewogen; de verlichting,
die van veel belang is, op haar effec
ten bestudeerd en dan eindelijk
wordt het fiat gegeven en kan de
etalage worden ingericht. Wanneer
deze een afgesloten kast is, moeten
de afmetingen worden aangepast aan
het ontwerp, de wanden bekleed en
gedecoreerd, alles zo als vooraf is
overeengekomen: dan pas gaan de
etaleurs aan het werk met het mate
riaal, dat hun ter beschikking is ge
steld. En wanneer dan „de kast hoog"
gaat; de vakterm voor het gereedko
men van de etalage, heeft het kij
kend publiek er geen. idee van hoe
veel mensen aan zo'n etalage hun
fantasie, hun vakmanschap en kunst
zin gegeven hebben."
VERGEEFS hebben wij de halve stad afgelopen op zoek naar
een bordje of kaartje in een winkeletalage, waarop wij zou
den kunnen lezen: „Wat li in de etalage niet ziet, vraag dat
binnen". Wel hebben wij hier en daar opgepropt volle etalages
gezien, „catalogi in natura", maar nergens maakte een winkelier
schriftelijk zijn excuus aan het publiek, dat hij niet alles in zijn
uitstalkast kon étaleren. Die gewoonte van heel vroeger is blijk
baar uitgestorven.
Er is trouwens heel wat veranderd
in de winkel-etalages gedurende de
laatste vijftig jaar. Vroeger gooide de
winkelier er gewoonlijk maar een
beetje met de pet naar. De etalage
was voor hem een ding. dat je moest
vullen met je artikelen, hoe, dat was
meestal een kwestie van, het etalage
materiaal, dat de leveranciers (gros
siers en fabrikanten)bij de artike
len leverden. En het resultaat? Uit
zonderingen daargelaten, doorgaans
bedroevend, tenmmste, zo zien we
het nu! Het lag niet aan gebrek aan
goede wil bij de winkelier, maar
meestal aan het ontbreken van
smaak en talent om met eenvoudige
middelen toch iets aardigs en attrac
tiefs van zijn etalage te maken.
Langzamerhand is daarin verande
ring. verbetering gekomen. De win
kelier kwam tot besef, dat etaleren
niet ieders werk is, dat het een vak
is, dat geleerd moet worden en waar
bij een zekere aanleg en goede smaak
onmisbaar zijn. Opleidingsinstituten
voor etaleurs ontstonden, naar bui
tenlandse voorbeelden. Maar daar
mee was de ontwikkeling nog niet
afgesloten. Etaleren werd een gecom
pliceerde aangelegenheidswaaraan
althans bij de grool-winkelbedrijven
niet alleen etaleurs, maar ook
ontwerper-tekenaars aan te pas kwa
men en een staf van ander personeel.
Etala ge-compositie
Het te etaleren artikel werd onder
geschikt gemaakt aan de compositie,
het resultaat van fantasie, goede
smaak en vakmanschap. Nog een stap
verder werd gewaagd in de irreële
wereld van het abstractie; de etalage
compositie werd een uitbeelding va a
een idee, een verhaaltje, een. sprook
je. Het prijskaartje in de etalage,
voor zover nog aanwezig, werd daar
door een absurditeit.
Is men met deze ontwikkeling het
oorspronkelijke doel voorbijgescho
ten (de etalage als voorportaal van
de winkel), of is hier sprake van een
onbewuste erkenning, dat de etalage
overbodig is geworden, tenminste
voorzover het de groot-winkelbedrij
ven betreft?
Hiervan schijnt de bouw zich te
ontwikkelen in de richting van het
open winkelfrant, een glaswand als
enige scheiding tussen winkel en
straat. Rotterdam zal ten aanzien, van
de verwezenlijking van deze nieuwe
ideeën (onlangs nog gepropageerd
door prof. v. d. Broek), zeer waar
schijnlijk de primeur hebben. Maar
zover is het nog niet. De jonge
etalage-kunst want daarvan mo
gen wij in enkele gevallen wel spre
ken heeft een grote hoogte bereikt
en boeit in haar aspecten dikwijls
meer dan onze moderne schilder
kunst.
Schaarsfeverschijnselen
„ïn zekere zin is die snelle opbloei
van de etalage-kunst een schaarste-
verschijnsel geweest", zo vertelde
ons de verkoopleider van een groot
bedrijf.
„Na de oorlog was er niet al
leen gebrek aan goederen maar
eveneens aan het courante etala
ge-materiaal. Deze tekorten heb
ben geleid tot het zoeken en vin;
den van tot dusver ongebruikt
materiaal zoals kippengaas en
glaswol. In handen van knappe
etaleurs, ware artisten in hun
vak, werden hiermee dikwijls
fantastische dingen bereikt.
In de eerste jaren na de oorlog wa
ren de etalages meer bestemd de be
langstelling van het publiek gaande
te houden, als wel het tot kopen te
verlokken. Er was immers bijna niets
te koop.
No is de toestand gelukkig anders
geworden. Er zijn weer heel wat ar
tikelen te koop en kunnen de win
kels ook meer goederen tonen in de
etalages. De tijd van alleen maar
„schone schijn" heeft afgedaan. Maar
dit zal doorgaans niet leiden tot een
terugkeer naar de vooroorlogse toe
stand van onaesthetisch volgepropte
etalages. Het decoratieve element
kan nu niet meer uitgeschakeld wor
den al zal het niet altijd gemakkelijk
zyn, het practlsche met het decora
tieve in de etalage te verenigen.
Grote zaken, die meer dan één ar
tikel verkopen, trachten dit doel om.
te bereiken door het voeren van ac
ties, waarbij een bepaald artikel op-
bijzondere wijze onder dc aandacht
van het publiek gebracht wordt. Er
zit heel wat aan vast, voordat „het
Gedwee laten deze dames zich'kle
den voorde etalage
Twee en twintig uur dertien
Juffrouw Negenacht van de te
lefoon, het meiske dat Vader Tijd
van minuut tot minuut op de voet
volgt en op elk ogenblik van de
dag zowel als van de nacht om
trent de stand der wijzers te con
sulteren is; de goeden en de bozen
gelijkelijk inlichtend op die cor
recte, zij het wat passieloze toon
van iemand die altijd voor ieder
een klaar moet staan, deze juf
frouw Negenacht moge thans van
haar stille bewonderaar, die ik ben,
vernemen, dat al deze regels ge
schreven zijn om te trachten goed
te maken wat ik in een ogenblik
van zinneloos en driftig ongeduld
tegen haar heb misdreven.
Wel. dat is 20 in zijn werk ge
gaan: Op een avond zat ik moeder
ziel alleen in een der redactieloka
len van dit blad. De muurklok was
stil blijven staan en mijn horloge.
ach. laten we daarover liever niet
spreken het tikt ergens ver in
Canada, verraden voor honderd
Players, honderd maar.
Zo zat ik daar, zonder tijd en
eenzaam als *n krant-op-het-toilet-
van-een-zom erhu!sje-in-de-wi titer.
Mijn tijdsgevoel zei me dat het on
geveer tien uur moest zijn, maar
ik wilde het toch graag wat nauw
keuriger weten omdat ik om elf
uur een afspraak had.
Toen trad ik met u in verbin
ding, hooggeachte en bewonderde
juffrouw Negenacht. Twee en
twintig uur dertien zei u, maar,
vergeef me dat ik het zeg, uw stem
klonk wat vermoeid en ik wachtte
tot u het nogeens zei. omdat ik
niet goed verstaan had of u der
tien of dertig aankondigde.
Twee en twintig uur dertien, sprak
u weer, ja nu verstond ik duidelijk
dertien. Ik nam mij voor nog een
half uurtje te arbeiden en tikte be
dachtzaam verder aan mijn schep
ping, Na een poosje raadpleegde
ik u nog eens, want in de werk-
trance vliedt de tijd verwonderlijk
snel en in afspraken ben ik graag
punctueel'. Twee en twintig uur
dertien, vertelde u weer, maar nu,
zo dacht ik, moest ik mij natuurlijk
vergist hebben, dat moest nu
wel dertig zijn. Ik liet het u nog
driemaal zeggen, doch ik kon met
de beste wil niets anders dan der
tien verstaan.
Merkwaardig, zei Ik tot me zelf,
ik zou erop gezworen hebben dat
het zeker wel tien minuten later
was. Het werk wilde nu niet zo
best meer vlotten en nadat ik nog
een aantal zinnen moeizaam had
bij een geknutseld, een karweitje
dat zeker een kwartier had gekost,
riep ik u nogeens te hulp, lieve,
zeer gewaardeerde juffrouw Ne
genacht. Het duurde nogal lang
voor u antwoordde, maar daar was
u dan weer en ik luisterde eerlijk,
ongekunsteld en uiterst scherp.
Twee en twintig uur dertien,
klonk het duidelijk.
Val dood, vloekte ik en ik wilde
al driftig de hoorn op het toestel
werpen, toen een allerlevendigste
en ietwat spottende vrouwenstem
vermaande:
Ho,_ ho, meneer, niet 20 on
aardig zijn tegen, de juffrouw van
de plaat. Ze kan er niets aan doen,
we zijn juist aan het zoeken naar
het defect....
DESIDERIUS
Woensdag *s voor het Bijzonder
Gerechtshof te Arnhem de zaak be
gonnen tegen de 48-jarige beeld
houwer Ernfet Voorhoeve, In de be
zettingsjaren hoofd van de afdeling
propaganda van het hoofdkwartier
der X. S. B. en leider van de afde
ling actieve propaganda van het
departement tan volksvoorlichting.
„Ik heb mijn krachten overschat
en was te naïef" zo zcide Voorhoeve
in zijn verdediging, „maar ik meende
met de Duitse zaak ook dc Neder
landse zaak te dienen".
President: „Hoe kan iemand
in Duitse wapenrok Nederlandse
nationale gevoelens versterken?"
Voorhoeve erkende, dat de voor
stelling van zaken aangaande de
.Roof van Suriname" overdreven
was. Voorts betreurde hij uitdruk
kingen als „De wurgende Klauw
van het Jodendom".
V. herinnerde er ln dit verband
aan, dat hij in de strijd van de
N. S. B. tegen de N. S. N. A. P.,
waarbij hij dubbel spel speelde, bil
jetten „neder-Duits is weder-Duits"
te Den Haag met de W. A. had af
gerukt, hetgeen een conflict met de
S.D. tot gevolg had. Verdachte zei-
de pro-Duits uit inzicht, maar anti-
Duits uit gevoel te zijn geweest. De
raadsheer, jhr. mr. Moïlerus, maak
te er verdachte op attent, dat hij
Advertentie l.M.
Was morgen
Uw haar m®t het
E'E N .v'i'n O'l' iV'.'F't D 0 C T
zich achteraf op cardinale punten
had vergist, maar dat het bijzonder
hof talloze landwachters, S.S.'ens
enz. had berecht, die er zich op be
riepen door propaganda-acties te
zijn misleid.
Raadsheer jhr. Mollerus: „Uw
enorme acties zijn gevoerd tot
schade van vele mensen, die nu
in de misère zijn en tot schade
van Nederland. Uw vergissing la
duizendvoudig verbreid. U" was
geen politicus, maar tl meende
alles beter te weten. De houding
van het Nederlandse volk had u
een waarschuwing moeten zijn".
Nadat enkele gramofoonplaten
waren gedraaid met de stem van
Voorhoeve uit de tjjd dat hij nog
optrad als propagandist voor de
vijand, sprak de procureur-fiscaal,
mr. Huber, het requisitoir uit.
Voorhoeve doet zich thans voor
als een rechtschapen man, die zich
alleen maar heeft vergist, maar hij
heeft zo veel on menswaardigs ge
zegd en geschreven over het Joden
dom, dat men thans in die recht
schapenheid moeilik kan geloven,
Wat zijn propagandistische actie
betreft voor dienstneming bij da
vijand was hij veel gevaarlijker dan.
een ronselaar. Na acties In bepaal
de steden meldden zich daar hon
derden jonge mannen voor het
Oost-front, hetgeen betekende:
voordeel voor de vijand en morele
depressie voor ons volk, dat kennis
nam van deze aanmeldingen.
De procureur-fiscaal eiste daar
op een gevangenisstraf voor de duur
van twaalf jaar.
Voorhoeve hield tenslotte een uit
voerige rede, waarin hij zeide tö
betreuren, dat men hem in enkele
opzichten verkeerd beoordeelt.
„Ik moge gefaald hebben, maar
ik geef u de verzekering, dat ik
door niets anders werd gedreven,
dan door hartstochtelijke liefde voor
mgn vaderland'*.
24. Een paar weken
later breekt de grote
dag aan, waarop al
len maanden lang
hebben gewacht; de gi
ro-raket zal voor het
eerst het luchtruim kie
zen. Het toestel ziet er
maar vreemd uit met
zijn enorme stalen bol,
die de raket in een
rechte baan moet hou
den. Rob en Winter
klimmen aan boord en
wanneer zij de deur
sluiten weten zij, dat zij
voorlopig in letterlijke
zin van de wereld zijn
afgesloten. Hoe zal de
tocht verlopen? Ze zit
ten wel een beetje in spanning, maar ze zullen
de handen wel te vol hebben om zich zor
gen te maken. De kogel begint langzaam te
draaien, wint geleidelijk aan snelheid en
suist ten slotte met een reusachtige snelheid
AM
rond. Ddn klinken de eerste ontploffingen
van de hulpraket, die het toestel zijn eerste
snelheid moet geven. Deze hulpraket zal het
aethermonster voortstuwen tot op 15.000 me- VinÊer op de seansleutel
ter hoogte. Iedereen volgt met spanning de
start; ook Butcher, die weer in zijn hoge
toren zit, de koptelefoon over de oren en de
