a
Robert Lombert, „sociaal-fantast",
gearresteerd
Mieke naar Indonesië
wwm
Schermen is 'n romantische sport
DIE „GOEIE, OUWE TIJD
kw
5
Leider derRobertistenwilde
graag priester worden
„Particulier Initiatief"
failliet
„Rapid II" in moeilijke
positie gestrand
Het werk in de haven (I)
Vroeger waren stevige spieren, een stevige
dronk en mannentaalvoldoende
voor een bootwerker
Vijf maagden op tournee voor Niwin
met Netty Rosenfeld
Brits Ambassadeur in
Ben Haag terug
HET SCHAAKPROBLEEM IS EEN
STIEFKIND VAN CAISSA
W>
Ook Henk Viskil en
Wim de Vries
De kroegbaas was
er goed mee
i m Pi Wii i 'M
Wé BS**"Mt 1
Inschrijving wedstrijd
klein biljart 35/2
Liefde en eenzaamheid: Ad. v. d. Veen
over Anna Blaman's boek
Munitie-ontploffing in
Turkije 60 doden
Donderdag 3 Maart 1949
Naar het ANP meedeelt fa de 25-.iarige Robert Th. F. Lombert,
chief-president" van de vereniging Particulier Initiatief tot het doen van
charitatieve werken. (P.I.) door de rijksrecherche gearresteerd en opge
sloten in het Huis van Bewaring te Rotterdam.
Dc vereniging is onlangs failliet verklaard; er bestaat een nauw ver
band tussen dit faillissement en de arrestatie van L.
Reeds in zijn prille kinderjaren
bleek de „chief-prcsidcnt" te be
schikken. over een grote fantasie.
Het clubje vriendjes, waarmede hij
11 jaar oud soldaatje speelde,
wilde hij, gesteund door zijn vader,
van wie hij zijn neiging tot ..soci
aal werk" schijnt te hebben, maken
tot een grote vereniging. Dat lukte
toen niet. Eerst veel later, in 1943.
kwam in 's Gravenhage een derge
lijke jeugdvereniging tol stand. De
leden heetten naar hun leider „Ro
bertisten". „Vivat Robert" was hun
strijdkreet. De familie van Robert
speelde de eerste viool. Zij organi
seerde, gesteund door de St. v'in-
centius vereniging, enige St. Nico-
laas- en Kerstvoorstellingen voor
kinderen. Ook werden kinderen uit
gezonden naar een jeugdkamp jn
Helden-Panningen. De ware inten
ties van de Jamxlie L. waren niet
altijd te onderkennen en na aller
hande strubbelingen werd de ver
eniging in December 1944 ontbon
den.
In die tijd liep Robert in priester
kleding rondt Hij had daarvoor toe
stemming verkregen om aan de ar
beidsinzet te ontkomen. Deze kle
ding beviel hem echter zó goed, dat
hij er na de bevrijding niet van kon
scheiden. Hij besloot priester te
worden, niet een „doodgewone"'
doch een als Henri de Greeve. Toen
een speciale opleiding daartoe niet
bleek te bestaan, besloot hij een
privé-opleiding te volgen. Hij ver
huisde naar Helden-Panmngen.
waar een geestelijke hem eenmaal
per week les gaf. De burgemeester
van dit Limburgse dorp beloofde hij
en passant een kindertehuis, dat er
nooit is gekomen....
Ondertussen hadden zijn fa
milieleden hun „sociaal werk"
niet gestaakt. Zij organiseerden
verscheidene acties en verza
melden aardewerk en dekens
om onder oorlogsslachtoffers te
verdelen. De politie onderzoekt
thans, waar de ingezamelde goe
deren zijn gebleven.
Koninklijke goedkeuring
De studie van Robert ging niet
naar wens. Van1" kerkelijke zijde
kreeg hij bevel de priesterkleding
af te leggen. Hij kwam in contact
met notaris Q. te Maastricht, die hij
door zijn fantastische verhalen
warm wist te maken voor zijn „so
ciaal werk". Deze notaris was 'van
oordeel, dat de sociale liefhebbe
rijen van Robert en de zijnen moes-
ften opgevangen worden, in een ver
eniging, dio rechtspersoonlijkheid
zou bezitten. In verrassend korte
tijd kwam de Koninklijke goedkeu
ring ai, Robert werd „chief-presi-
dent" (voor het leven benoemd!)
en kreeg dictatoriale bevoegdheden.
Notaris-"Q. werd voorzitter, twee
familieleden van Robert, zijn vader
(van beroep kleermaker) en een
broer waren resp. vice-voorzitter
en penningmeester. Notaris B. uit
Overschie functionneerde als secre
taris. Alle bestuursleden moesten
in handen van Robert een eed af
leggen, dat zij nooit zouden spreker,
over de punten, die in de bestuurs
vergadering werden besproken. Een
normale boekhouding werd er niet
gevoerd, wel een z.g. „Amerikaan
se", waarop alle contröle vrijwel
onmogelijk was.
Op 3(1 April 1948 ging in de Ko
ninklijke Schouwburg te 's Graven
hage de revue „Drie eeuwen". De
familie L. en enkele kennissen wa
ren de uitvoerenden. Genodigd was
een aantal hoge militairen, want
P. I. zou met deze revue langs de
kazernes in Nederland trekken. Dit
is nopit gebeurd, door het peil van
de eerste voorstelling verloor de
vereniging haar relaties in militaire
kringen. Na afloop van de voorstel
ling werd de „artisten" een tele
gram bezorgd waarin .zij op hoog
dravende wijze gefeliciteerd werden
met hun „succes". Later is geble
ken, dat zij dit telegram zelf hadden
verstuurd.-
Naar Curagao
In Robert's brein was gndertus-
sen weer een ander fantastisch plan
gerijpt. Niet alleen Nederland, doch
ook de overzeese gebiedsdelen
hij dacht vooral aan Curacao
moesten door P. L worden ^bewerkt.
Verscheidene personen en instanties
werden bezocht en door zijn grote
overredingskracht en welbespraakt
heid wist Robert weer invloedrijke
personen voor zijn plannen, te win
nen. Hij kreeg volgens het A.N.P,
o.m. medewerking van het minis
terie van Overzeese Gebiedsdelen,
cn van dr Da Costa Gomez en de
heer Eman, vertegenwoordigers van
de Nederlandse Antillen bij de Ne
derlandse regering. Curacaose stu
denten-in Nederland werden warm
gemaakt voor de plannen. Ook be
werkte Robert r.k. geestelijken, die
relaties hadden op Curacao.
Alles scheen goed te gaan: notaris
B- was er in geslaagd dokter Hoff
mann uit Nijmegen voor de plan
nen van P. I. te winnen. Deze arts
verkocht Zijn praktijk, de familie
L. de kleermakerij en enige andere
personen, die al3 chauffeur of ad
ministratieve krachten mee_ zouden
gaan hun persoonlijke bezittingen.
Ieder stortte een deel van zijn geld
in een gemeenschappelijke pot als
een renteloze lening; dil geld zou
later worden* terugbetaald. Het is
nooit gebeurd. Op 3 en 8 Mei ver
trok men. per KLM naar Curacao.
Notaris Q. was op het laatste mo
ment verhinderd, omdat Gr
een belastingschuld van 295.000
beslag op zijn vermogen w*as gelegd
Enige dagen voor het vertrek
stuurde het Centraal Archief en In-
Het Noorse stoomschip „Rapid H",
dat tijdens de storm der laatste da
gen op de kust van Schiermonnikoog
is gestrand, zit vrij hoog. Het
lag in de bedoeling hedenmorgen te
trachten het schip vlot te trekken
met een sleepboot.
Daar er geen onmiddellijk gevaar
bestaat, zijn'de reddingboten „Johan
de Wit" uit Schiermonnikoog cn
„Insulinde" uit Oost Mahom naar
hun stations teruggekeerd.
UchtfnKenburcau inzake maatschap
pelijk hulpbetoon een rapport over
F. I. aan de secretarissen van ar
menraden in Nederland, waarin
contact en samenwerking met deze
vereniging ten sterkste werden ont
raden. De Nederlandse Bank 'kreeg
argwaan en van kerkelijke zijde
werd een waarschuwing gezonden
naar de gouverneur van Curasao.
Toen P. I. dan ook op Curasao aan
kwam wachtte haar daar in plaats
van juichend welkcungcroep, koele
gereserveerdheid bij officiële in
stanties. De Nederlandse Bank wei
gerde meer geld over te maken dan
30.000. De ..chïef-president" ver
trok weer naar Nederland om deze
zaak te regelen, doch slaagde daarin
niet. De procureur-generaal van
politie op Coragao dwong toen het
gezelschap rechtsomkeert te maken
en begin Juni was men weer thuis.
Op het vliegveld Schiphol werd
notaris B. wegens malversaties in
zijn eigen praktijk gearresteerd.
Dokter Hoffmann en de anderen,
die de voorspiegelingen van de
„chief-president" en het bestuur
hadden geloofd, gingen de ogen
open. Dokter Hoffmann diende een
aanklacht wegens oplichting m. De
zaak kwam in handen van de rijks
recherche en na een zeer langdurig
onderzoek is men thans tot de ar
restatie van de „chief-president"
overgegaan.
De politie heeft aanwijzingen, dat
verscheidene bestuursleden van P. I.
andere bedoelingen hadden dan alleen
sociaal werk te verrichten op Cu
rasao. De „chief-president" wordt
beschouwd als de auctor-inteilec-
tualis. Hij beweert thans dat dr Da
Costa Gomez hem er in beeft laten
lopen. Volgens 2ijn zeggen had deze
hem steun, ook geldelijke toegezegd
en hem voor dit werk geanimeerd.
Dr. Da Costa Gomez heeft echter
verklaard, dat hij de plannen van
P. j. had willen steunen doch het
bestuur der F. 1. er steeds voor ge
waarschuwd heeft, dat het finan
cieel op eigen benen moest kunnen
staan.
Open Brug
Abonné C. J, P. schreef ons:
„Enige tijd geleden heb ik er in. het
„Dagboek van een Rotterdammer" de
aandacht op gevestigd, dat met een
enkeic uitzondering elke werkdag om
streeks half zes 's middags de bruggen
bij het Witte Huis worden geopend. De
„Rotterdammer" volstond met dc opmer
king, dat hier het getij en schippers-
belangen mee gemoeid waren. Ik heb
echter in de afgelopen drie weken
conslateerd, dat het getij geen of
zeer kleine rol speelt, daar het ongemak,
zich byrta dagelijks herhaalde. Men kan
zich voorstellen, dat het publiek graag
om deze tijd van. de dag naar huis wil
zonder vijê of tien minuten oponthoud
voor een geopende brug, en dat cr dan,
netjes uitgedrukt, flink wordt gemop
perd Ook voor degenen, die op het
Maasstation de trein moeten halen, is
dit een ergernis, omdat men bij een ge
opende brug moet omlopen, waarmede
meestal -geen succes te behalen is, omdat
deze bruggen dikwijls achter elkaar
worden geopend. Is het voor de be
trokken schippers zo bezwaarlijk om een
half uurtje te "wachten, totdat de groot
ste drukte voorbij is, of anders te zorgen
dat zij vóór vijf uur de bruggen ge
passeerd zijn? Na half zes wordt cr
immers toch met meer gelost of ge
laden?
Het lossen van schepen met drijvende kranen„Gesjouwd" wordt er nu
so min mogelijkDe machine doet, voor een goed deel, het werk
5?
ALS je drie dagien op een kolenboot met briketten werkt, ben je
j 7 een dronkelap en ben je je verstand en je \'rouw kwijt", zeiden
de bootwerkers vroeger en zü typeerden daarmee precies de toestand in
do Rotterdamse havens, zoals die aan het begin van deze eeuw was.
nergens meer voor deugde, maar een-stel stevige-spieren had, werd
bootwerker. Technische bekwaamheid werd- niet geëist, alleen hij, die
goed kim vloeken en flink kon drinken.verwierf de roem een „harde" te
zijn. Het was een ruw werk, ruwer dan welk ander werk ook, en wie het
ruwst cn het hardst was, had hefc meeste werk en verdiende het meeste.
tiever. Er waren al stoom- en water-
drukkraantjes, maar de schepen zelf
waren nog niet ingesteld op snel la
den en lossen. Ze hadden in die tijd
één laadboom, tegenover nu twee of
drie. Aan de wal ging alles ep een
rolwagen, waaraan drie mannen
moesten trekken en duwen om over
de beruchte Rotterdamse „kinder
hoofdjes" te komen. En m de loodsen
•was het nog harder sjouwen om. de
pakken en kisten tot aan het dak op
te stapelen. Alles moest van man tot
man worden doorgegeven.
Voor het graan had men nog een
aparte stelling nodig aan boord van
het zeeschip, want het werd eerst
nog gewogen. Daarvoor waren dan
de nu verdwenen groene, blauwe en
gouden wegers, die met een reuzen
grote weegschaal naast het ruim op
de stelling stonden. Uit de schaal
liep het graan dan weer in een zak,
die door twee man. werd opgehou
den, vervolgens naar de railing ge
sleept en daar weer leeggestort op
de „schuifplank" naar de lichter.
In een volgend artikel zullen wij
bezien welke gevolgen de mechani
satie en de rationalisatie op het werk
in onze havens hebben gehad.
MEDEDELINGEN VAN „DE LINIE»
In verband met onze opmerking in
ons blad van 18 Februari ..Een „goe
de" beurt van de Lime" deelt de re
dactie van dit blad ons mede, dat de
door ons gemaakte geste ook haar in
stemming niet heeft. Wit nemen daar
van gaarne nota.
{Van onze verslaggever)
EEN belangrijke vrouw zou dit bescheiden meisje zich zel£
niet durven noemen en wij willen dat evenmin beweren.
Maar een feit is toch, dat Mieke van de radio een van de be
kendste en populairste vrouwen van Nederland is. Al kennen
de meesten van ons alleen baar stem, iedereen weet. dat Mieke
het meisje van de Hersengymnastiek is. „Hoe is de stand
Mieke?" werd al drie jaar geleden een gevleugeld woord in ons
land. Miekes vertrouwde stem nu zal voor een maand ot wat
uit de aether verdwijnen. Mieke gaat naar Indonesië, op tour
nee voor de NIWIN.
De Britse ambassadeur in Neder
land sir Philip GichoUs is "Woensdag
uit Londen naar Den Haag terugge
keerd.
Naar men aanneemt, heeft sir Phi
lip Bevin, met wiehij enkele ont
moetingen had, mededelingen ge
daan over de plannen van de Ne
derlandse regering inzake de ronde
tafel-conferentie, die binnenkort in
Den Haag zal worden gehouden.
Het bezoek van de Britse ambas
sadeur aan Londen werd officieel
een vacantie genoemd.
De statistici hebben vastgesteld, dat ongeveer SO'o der Nederlandse bevolking
belangstelling heeft voor het schaakspel. Ëen zeer verheugend percentage, waar
schijnlijk het hoogste in. Europa, wanneer wij Rusland uitzonderen, maar belang
stelling is nog geen beoefening.
Dezelfde statistici hebben nog niet uitgemaakt hoe groot het percentage is der
beoefenaren van het schaakspel, dat interesse heeft voor het probleem. Afgaande
op hetgeen de diverse schaaktijdschriften te zien geven, duizenden abonne's cn
een broodmagere oplosserslijst van problemen, is dit percentage stellig niet zo
verheugend groot.
Hetgeen te betreuren is.
Problemen zullen nooit de populariteit krijgen, die een modelpartij van Bot-
winnik of dr. Euwe bij het grote ochaakspelende publiek weet op te wekken.
Een probleem is een product van stille, moeizame strijd achter de studeertafel,
een geduldwerk par excellence, waarbij intelligentie, kunstgevoel, humor en vele
andere eigenschappen een rol spelen. Het houdt allereerst de componist maanden
soms jaren» en dan de oplosser menig vruchteloos uur bezig. En het resultaat?
Een klem diagram in een vergeten hock van de krant en daarna.»., de
yergetellieid.
Op verzoek van enige lezers willen
-wij af en toe aan enige meesterwerkjes
der probleemkunst ccn beschouwing
wijden. Misschien krijgt onder de
lezers van onze krant het stiefkind
der schaakkunst, het schaakpiobleem,
toch de nulde waardering, waarop
het zo veeJ recht heeft
Vandaag een probleem van een der
grootste componisten, die de probleem-
wereld heeft gekend: David Przepiorka.
Of ze even tijd voor ons heeft?
Natuurlijk. Maar hebben we een
kwartier geduld? Ze moet nog een
paar boodschappen doen, vóór de
winkels dicht gaan. Ja, leuk, wij
mogen best mee. Even Netty waar
schuwen, die gaat ook mee: dat wil
zoggen boodschappen doen, maar
ook op tournee met de N.I.W.LN.
Zo staan wij vijf minuten later
met Mieke Metcher en Netty Rosen
feld, de twee AVRO-omroepsters
voor de toonbank bij de slager. Zij
kopen wat varkens-pouiet en benen
voor de soep. De beide meisjes zijn
niet alleen collega's, maar ook
vriendinnen. Zij' wonen samen in
Hilversutn en hun „kippenhulshou-
dentje", Zoals ze het noemen, ver
zorgen ze zelf. Bij de kruidenier
wordt suiker Ingeslagen en een
koekje voor bij de thee. En dan
gaan we al weer terug naar de
studie.
In de can tine heerst de gewone
middagdrukte. Het wemelt er van
muzikanten en technici en we zien
weer vele bekende gezichten van
radio-artisten, die met de lunch
bezig zijn. Maar we vinden nog een
leeg tafeltje en hier krijgen we bet
nieuws precies te horen.
,,'t Is heus geen mop, maar op
1 April vertrekt ons vliegtuig"',
vertelt Netty Rosenfeld. „We gaan
met ons vieren, Mieke, de pianist
Wim de Vries, de tenor Henk Vis
kil en ik. Vier en een halve maand
zullen we de Archipel doortrekken.
Het schijnt In de bedoeling te lig
gen, dat we vooral de buitenposten
bezoeken".
Wat het groepje er doer, gaat?
De beide heren zullen natuurlijk
musiceren. Mieke organiseert
hoe kan het anders hersengym-
nastiekwedstrijden; Netty Rosenfeld
leidt het Radio-raadt-maar-raak
spelletje en zingt Bedjes. Verder
zullen ze om beurten de militairen
vertellen van het omroepstors-vak
en gaan ze gezellige lezingen hou
den over het radiobedrijf in het al
gemeen. En natuurlyk zal het vier
tal ook voor de Indonesische radio
optreden.
Wat Mieke cn Netty betreft, tuin
reis naar de tropen betekent geen
afscheid van de Nederlandse radio.
Daar zouden ze, zeggen ze allebei,
eigenlijk nooit meer vandaan willen.
Van de AVRO mochten ze nu vijf
maanden op non-actief. Maar in
September hopen ze weer terug te
zijn en dan zuilen ze hun oude
plaatsjes achter de microfoon weer
gaan innemen.
Als ze da vertelt, veert Mieke
op. „Adieu", zegt ze. „Ik moet de
„Skymasters" gaan aankondigen".
En ze verdwijnt achter de dikke
stalen deur van studio H. Ook Net
ty Rosenfeld staat op. Haar dienst
is beëindigd. Vandaag is het dus
haar beurt om voor het eten te
zorgen.
Mieke Melcher en Netty Rosenfeld
moesten eerst nog even boodschap
pen doen. Bij de slager wordt het
vlees „gekeurd".
Het was de ty'd, waarin sommige
bootwerkers 's morgens voor vijven
al de kroegbaas uit zijn bed trom
melden, omdat zij anders niet aan
het werk konden gaan. Met een paar
borrels achter hun kiezen stonden
zij hun mannetje. Anderen namen
de kruik met jenever mee van huis.
zoals men tegenwoordig zijn fles
met koffie of melk meeneemt. En
tussen li"t werk door was er boe
hard het ook ging altijd nog wei
even tijd om bij de „kistjesman", die
steeds rond de werkende mensen
rondhing als een jakhals rond een
groep verdwaalde legionnairs, een
paar glaasjes te kopen. De arbeiders
waren soms 36, soms 48 uur van
huis, want niet altijd kwamen er bo
ten binnen, dus men moest werken,
zolang er te werken viel. Het was
heel goed mogelijk, dat er in de ko
mende veertien dagen niets te ver
dienen zou zijn.
Voor ieder goed waren er aparte
bootwerkers. Er waren mensen, die
alleen in de erts of alleen in de ko
len werkten, anderen zaten alleen in
het graan of in het stukgoed. Nie
mand voelde er veel voor om iets
anders te lossen en hij deed dat al
leen als het niet anders meer kon.
's Morgens om vijf uur was het ver
zamelen bij het huisje op de
Boompjes, waar de binnenkomende
schepen geregistreerd werden. Was
er iéts te doen, dan gingen de boot
werkers naar de stuwadoors om zich
te laten werven voor bet lossings-
werk. Dit ging zo door tot de Haven
reserve werd opgericht, maar er
moest eerst nog héél wat afgebeuld
worden.
Blauwe schenen
Uit de eerste jaren van deze eeuw
stammen nog de „mensen met de
blauwe scheenbenen", de mannen,
die in de erts werkten, 's Zomers
ging dat wel, dan viel er nogal aar
dig te werken met de erts, maar
's winters was het volkomen mis.
Dan kwamen de ertsboten uit het
Noorden met een lading, die tot één
grote klomp bevroren was. Alles zat
muurvast in de schepen. Al dat erts,
waarbij soms blokken van 150 kilo,
moest dan met de „piek" een soort
houweel losgehakt worden. De
bootwerkers hakten dan „koppen
waarbij zij trachtten die „kop zo te
hakken, dat het erts bij het instor
ten grotendeels in de bak terecht
kwam. Het hoefde dan met opnieuw
opgeschept te worden.
Dat loshakken was echter een
uiterst gevaarlijk karweitje, wat
nooit zonder ongelukken verliep.
Niemand wist precies wanneer de
kop" zou vallen. Gebroken of ge
kneusde armen en benen waren DU
dit werk niets bijzonders en altjjd
Hep men er wel een paar kapotte
schenen bij op. De beste remedie was
dan om er met de tabakspruim over
te wrijven, ,,'t Helpt best", zeiden ze
allemaal en daarom deed iedereen
het, maar blauwe schenen hield je
er toch van over.
Er werd in die tyd practiscn met
machinaal gewerkt; er waren wel
„winches", maar die konden, hooguit
een vracht van zeven tot achthon
derd kilo verwerken en daarmee
was het uit.
Met de schop
Erts en kolen moesten met de
schop in bakken worden geschept en
kwamen dan via de „schuifplank in
de lichter. En het lossen van het
stukgoed? Ach, men zou kunnen
zeggen, dat ging precies eender als
nu, alleen minder snel cn wat pnun-
.,w "rit
Wit begint en geeft mat in vijf zet
ten.
De zwarte koning staat pat op al, de
zwarte stukken staan ver en onwerk
zaam uit de buurt. Het lukt kinder
werk de zwarte koning in vijf zetten
om hals te brengen, ja zeker zuilen er
onder de lezers zijn, die vragen: „Duurt
het wel vijf zetten? Gaat het niet snel
ler?"
Aan degenen, die beginnen met de
gestelde opgave te onderschatten (de
grootste fout. die een oplosser maken
kan') zouden wij willen vragen: „Be
dekt de thans volgende oplossing en
gaat Uw gang met naar een snellere
weg te zoeken".
Als zy na een uurtje analyseren er
zich van overtuigd hebben, dat ver-
leidingszetten als 1. Ddl of 1. Db4 by
de sterkste verdediging van zwart niet
tot resultaten hebben geleid, althans
niet in vijf zetten, dan kan het ge
beuren, dat zij het probleem met an
dere ogen gaan zien en zich afvragen
(waarmede zij hadden moeten begin
nen!): „Wat is de idee, die de compo
nist ertoe heeft gebracht dit probleem
te maken".
De idee uit het probleem op te gra
ven is bet vinden van de sleutel naar
de oplossing. Hoe geraffineerder de
componist deze idee weet te verber
gen, hoe moeilijker de opgave wordt.
Het uurtje analyseren heeft de ge
duldige oplosser wei geleerd, dat Lg7
(na de zet c5—e4) een zeer belangrijke
rol bij dc verdediging speelt. De idee
van de componist is nu deze belang
rijke loper blijvend te maskeren door
pion e5 onbeweeglijk te maken, waarna
Le7 via a3 op b2 mat geeft.
Direct 1. Dd4-}-. exd4, 2. La3 faalt
natuurlijk op 2...... d4d3. Om de
idee te kunnen, verwezenlijken moet
eerst veld d3 door een zwart stuk
worden geblokkeerd. De oplossing is de
volgende:
1. Dd6—b6(dreigt 2. Db2+ en
1e4? is niet mogelijk wegens 2.
Lf6-r enz
1Le8bS
2. Db6gl, Lb3—d3 (de eerste etappe.
Opgemerkt zij dat 2La4 om het
dreigende Kc2 mat te verhinderen faalt
wegens 3. Kd2-f, Kb2, 4. Dcl+. Kb3,
5. De3-f omdat pion e4 nog niet heeft
gespeeld. Deze variant gaat thans met
op omdat veld a4 nog vrij is voor de
zwarte koning.
3. Dgl—d4+!I, e5Xd4
4. Leï—-a3 onverschillig
5. La3—b2
CHR. VLAGSMA
Biljarten
Zes en veertig spelers hebben inge
schreven voor het kampioenschap van
Nederland eerste klasse klein biljart,
dat van 24 t/m 27 Maart in Haarlem
gehouden zal worden. Daze 46 spelers
zijn verdeeld m negen groepen om
voorwedslrijden te spelen, die op 18
Maart beëindigd moeten zun en wel
m: Haarlem. Amsterdam. Rotterdam
den Haag (twee groepen). Apeldoorn.
Eindhoven Oss en Maastricht
„Romantiek cn sport samen zou Vier secondanten ziehier weer ander pareert de sloot, ziet zijn
voor mij iets ideaals zijn," zei laatst de romantische overeenkomst met kans schoon en stoot terug. Zijn de-
iemand. „Ik vind die sport van te
genwoordig zo weinig romantisch
en daardoor kom ik er niet toe iels
te beginnen." „Probeer 't eens met
schermen" rieden wij hem aan. In
schermen ligt voldoende romantiek.
Denk maar aan de oud." riddertour-
nooien of beter nog aan het duel
leren. Aap. schermen kun je je ro
mantisch hart ophalen."
Het is ons niet bekend of alle
mensen, die te Rotterdam schermen
'n echt duel en één hoofdsecon- gen staat gebogen tegen 't lichaam
dant zien nauwlettend toe of er van zijn tegenstander: 43.
geen overtredingen begaan worden
en of de treffer wel „echt" is. Wan
neer er een partij getrokken wordt,
begint die alleen na het „Allez"
van de hoofdsecondant. Dan krui-
Rotterdam telt op het ogenblik
niet minder dan zes schenr,vereni
gingen, dat zijn EMM, Cyrano,
Thor, de politieschermveremging,
de vereniging van dc studenten en
dan zeker niet als de onbelangrijk
ste de HBS-club van het St. Fran-
ciscuscollege. Pientere jongens zit
ten daarin. Eén van hen, Ton Rit-
meyer, behaalde onlangs het kam-
bijzonder romantisch, van inborst sen de degens elkaar en ment hoort pioenschap tweede klasse van Z.-
w,,M m*4—+ ni- ih loHür nAff Hooiland
De belangstelling voor het scher
men is de laatste zeven jaar aan
zienlijk toegenomen. De heer Van
der voodt schat het zelfs *op onge
veer twee honderd procent. Het
ligt nu in de bedoeling" een cam-
zijn maar dat cr in ieder geval nog slechts het klikken van staal tegen
heel wat liefhebbers van deze staal. Nu en dan gaat het vergezeld
sport zijn, dat weten we wel. Zij van een ujtroep van één der scher-
krijgen les m het voeren van flo- mers die enthousiast wordt in het
ret sabel ol degen m de scherm- vmlr van is strijd
zaal van de heer Vandervoodt aan gevecht golft heen en weer
het Haringvliet. Daar wordt nog over een mat van 12 meter lengte.
menige party „getrokken' .-De neer in- cobGrmer is beter in de aan- - ------
Vandervoodt iS één van de wenige E™|er™ weer in rd^ '„ïrdedL- P=®no te voeren voor het schermen
gediplomeerde schermleraren m _in<y Beiden zoeken naar een ope- De scholen komen daarvoor het
ons land. In totaal bezit Nederland nir£' in de verdediging van hun te- meest in aanmerking en 't zou ons
slechts 14 gediplomeerde leraren, gen|tander. Ook bij deze sport een ook niet verwonderen, wanneer de
er komt echter nogal veel „beun- uiterst goecj berekend werk met de ze campagne veel succes had. Ro-
hazerij" voor, omdat het geven van voeten De degens flitsen, plotse- mantiek en sport in één spel ver
schermles met wettelijk geregeld
is. Tot voor kort had ons land ook
geen opleidïngsschooL -Tot dusver
behaalden de meeste leraren hun
diploma aan de beroemde scherm
school te Parijs. Op de sportschool
te Overveen worden thans echter
ook opleidingscursussen gegeven
voor schermleraar.
Men schermt-met degen, sabel
en floret, .waarbijhet laatste wa-.
pen zowel door mannen als door
vrouwen wordt gehanteerd. „En
dan hang je een masker om je
hoofd en dan maar steken", zei een
nurks, die wel eens op de film iets
van schermen gezien had. Mis! Hot
wordt nooit een ordinaire slaan-,
hak- cf steekpartij. Met de floret
b.v. mogen de schermers alleen
maar de romp boven de heupen ra
ken. Met de sabel is ieder treffen
boven de heupen, ook op hoofd en
armen, een winstpunt, met de de
gen is dat precies eender. Wie dan
het eerst vijf punten heeft wint de
..pot". Een goed hanteren van het
wapen brengt talrijke kleine truc
jes mee, die voor het oog van de
leek verborgen blijven, maar die
een grondige studie vereisen.
ling een uitval,
vergeeft!
De enigd, kan men nog meer eisen?
Boekenweek
De belangstelling voor Anna Bla
man's Eenzaam Avontuur blijkt
nog niet geluwd te zijn. De lunch
room van de Bijenkorf, waar Adri-
aan v. d. Veen Woensdagavond een
causerie over dit werk hield, ge
titeld „Liefde en eenzaamheid", was
tot de laatste plaats bezet en drie
honderd teleurgestelden moesten
wachten lot de reprise van deze
avond, die in uitzicht is gesteld.
Van der Veen, die zich reeds eer
der in zijn bespreking van het werk
en bij de polemiek om het boek&i-
tribunaal als een overtuigd pleitbe
zorger van de schrijfster, heeft
doen kennen, begon met de vraag
te stellen, waarom E-A. zo gerede
aanleiding verschaft tot parodie.
Zo gaf de Kleine Krant van de
Groene een imitatie van het boek
onder het hoofd. Eenzaam Avond
uur, door Anna Boeman; tot groot
vermaak overigens van de schryf-
ster zelf. Spr. schreef dit verschijn
sel toe aan het extreme karakter
van E.A.; het extreme zal in 't al
gemeen vaak liggen op de grens
lusen het extatische en het hyste
rische, een grens, die al heel ge
makkelijk verlegd kan worden.
Bij zijn eerste kennismaking met
Anna Biaman., vóór de oorlog, was
hij onder de indruk gekomen van
de hoge opvatting, die zij ten aan
zien van het schrijverschap had:
schrijven was ernst voor haar en
middel tot zelfbevestiging. Zij zag
't ook als haar taak de lezer iets
positiefs tet schenken. Zodra Anna
Biaman met zichzelf tbt klaarheid
wa'; gekomen, kon zij ook uit en
voor zichzelf schrijven.
Het onderwerp van E.A.- is:
„eros", de alles verterende passie,
maar ook: -en vele critici heb
ben deze element* n over het hoofd
gezien „de vrouw" en „de grote
eenzaamheid" in dit leven. En in
dien men een moraal zoekt in dit
boek; 't heeft wel degelijk, deze po
sitieve strekking, dat de liefde zich
van 't louter erotische dient te be
vrijden. De schrijver Kosta en de
detective King richten zich aan bet
slot uit hun crisis op, Alide echter
gaat tenonder aan het degraderen
de samenleven met de kapper Peps.
De structuur van het werk is
merkwaardig, vooral in de eenzij
dige tekening van de mannelijke
figuren, die slechts bestaan door
een zeer hevige passie voor de
vrouw; hun tegenspeelster en ook
de meisjes van „Mon Repos" zijn
daarentegen met een uiterst fijn
gevoel voor nuances opgezet, Spr.
weet dit aan. het feit, dat Anna
Biaman als vrouw haar aandacht
wel op die manier moest richten en
ze slaagde erin aldus spr. een
hoogst uniek beeld van „de vrouw"
te geven in Alide, wier veelzijdig
heid en mogelijkheden van alle zij
den bezien zijn-
Ook Alidc's binding aan de kap
per Peps is voor wie Lawrence's
Lady Chatterley's Lover kent, be
grijpelijk cn even aanvaardbaar ai»
haar geraffineerdheid, het plagen
en kwetsen van diezelfde Peps, im
mers een volstrekt vrouwelijke
trek. De beschuldiging, dat de
schrijfster zich hierbij aan enig
sadisme zou hebben tebuiten ge
gaan, achtte spr. ongegrond en hij
prees ook zeer de beschrijving van
de vier meisjes en King's hospita,
die ongeveer de rol vervullen van
het koor m een Grieks drama- En
dan dc subtiele coguetterie, waar
mee Alide de gevoelens van het
meisje Berthe als het ware be
speelt!
Typisch is de compositie van het
boek, de roman in de roman
geen onbekende vorm overigens na
Gide's Les Faux Monnayeurs die
alleen ai door het prachtig slot
aesthetiseh, geheel gerechtvaaraigo.
is. Spreker uitte zijn bewondering
voor de, uiterst gevarieerde wijze,
waarop de schrijfster haar figuren
benaderd heeft en hij wees op het
ironische commentaar, die zij als
schrijfster-toeschouwer soms op
gebeurtenissen en situaties geeft.
Sommigen hebben zich erover
verwonderd, „dat Alide geen kind
krijgt of heeft." Bij de alomvatten
de crisis, waarin Alide geworpen
is, was hier eenvoudig geen plaats
voor, aldus spr-Dat al deze proble
men bij het geruchtmakende boe-
ken-tribunaal niet ter sprake zijn
gekomen, beschouwde v. d. Veen
als een bewijs, hoe lichtzinnig men
daar tewerk is gegaan. Hij besloot
met hulde te brengen aan de
schrijfster voor haar boek, dat de
lezer verrijkt en waarin de autrice
het beste heeft gegeven, wat ia
haar is. Na de pauze las Anna Bia
man uit Eenzaam Avontuur voor.
In een kleine ammunitiefabriek
aan de Oostelijke kust van Turkije
heeft zich een zware ontploffing
voorgedaan. Tot dusverre heeft de
ontploffing 60 doden geëist.
