1
SCHOONHOVEN, de zilverstad
van Holland
IflET EED
Hl EED HOEKJE
MAASKANT-BEHAHGStl
De historie handhaaft zich in steen
maar verliest terrein in het
ambacht
¥1
Het is een kunst een goed
knnstoog 'te maken
3
Siad van smeden
en soldaten
Parool-puzzle
't Begon met
hellen blazen
Marktberichten
RODE KEEL?
SUPERQL
heöen
DE A VONTUREN VAN KAPITEIN ROB:
Zaterdag 26 Maart 1949
CcHOONHOVEN is een schoon stadje. Bekijk het van de over-
leant van de Lek; een krans van groen met de forse stomp van de
Bartholomeustoren er boven uit Bekijk het van de torentrans af:
fris gewassen daken en bomen en van properheid glanzende straat
jes. wandel door die straatjes, waar de koperen bellen pinkelen in de
zon en waar puien en stoepen ruw zijn van het schrobben en u zult
net beamen: Schoonhoven is oen schoon stadje.
En toch gaan er heel wat voeten door die straatjes. Schoonhoven is
een en al bedrijvigheid. Er is industrie, verdeeld over maar liefst 4%
bedrijven en bedrijfjes. Er zy'n militairen, meer dan duizend zelfs Dat
brengt zo z'n drukte mee, een gezellige drukte want nergens is het'ver
keer tussen burgers en militairen zo opgewekt als hier in Schoonhoven.
Misschien is die properheid wel hierdoor te verklaren dat ieder
een, zijdelings of direct, wel iets te maken heeft met zilver. Op zil
ver ben je zuinig, op je stad ook.
Q CHOONHOVEN is een stad om
zuinig op te wezen. Mooi
raadhuis, vindt u niet? vraagt
burgemeester Nieqwenhuisen en hij
heeft gelijk, En hebt u de kerk
gezien met de toren, die 1,58 xn.
uit het lood staat? Beide gebouwen
zijn kort voor de oorlog gerestau
reerd. Toen kon dat nog en het was
juist op tyd, Het heeft veel geld
gekost maar het Rijk heeft bijge
sprongen want er zijn niet veel ste
den in Nederland, waar de historie
zo zorgvuldig bewaard is gebleven
als hier in het stadje aan dc Lek.
Daar is de Veerpoort, die herinne
ringen oproept aan de Gouden
Eeuw, toen er zoveel zalm door
deze poort werd aangevoerd, dat de
dienstboden alleen in Schoonhoven
wilden werken op voorwaarde, dat
zij niet meer dan één keer per week
zalm behoefden te eten.
Het Wa-ggebouw staat er nu al
leen nog voor het mooi en dat
schijnt hier geen luxe want die
oude gevel hoort in dit stadje, riet
als de klanken van het carillon,
waarvan de klokken gegoten rijn
uit een kanon van Olivier van
Noort, volgens de grafsteen in de
Bartholomeüskerk ..Heer Olivier,
na Ma'gcllaan. de vier die te scheep
de aarde is omgegaan". Er ligt een.
stille, groene gracht onder de ieppn
te peinzen van vroeger jaren._ En
we zouden een uurtje mee willen
peinzen, over Klaas Lomverens
Blom. die in 1549 de eerste Hol
landse windmolen naar Spanje
bracht en ook hier in de kerk ligt
begraven, over de gemalin van Wil
lem V. die na het incident bij
Goejanverwellesluis hier over
nachtte, over Albrecht Beiling. over
tal van anderen, als daar niet piot-
Een broodmand, zoals die in
Schoonhoven wordt vervaardigd*
seling een school uitging en tien
tallen kinderstemmen ons herin
nerden aan deze tijd, die ook hier
„de mensen voortdraagt op zjjn ge-
stagen stroom
Burgers en militairen
ZES, zeven van die kinderen
rennen over het plein voor
het raadhuis op een jeep ar,
klauteren erin alsof het een
stuk speelgoed was. Dan komt
uit een van die huizen een een
voudige militair naar buiten,
Overste, mogen we meerij
den? En de overste, de comman
dant van Schoonhoven, rijdt met
al die jeugd.fes in rijn wagen
het stadje rond. Dat tekent
Overste Termaten, de man, on
der wiens bevelen duwend sol
daten staan. Dat tekent ook de
verhouding tussen burgers en
militairen. Die is even onge
dwongen en hartelijk.
Zo moet het ook, vertelt Over
ste Termaten ons later. Ik ken geen
militairen. Soldaten zijn burgers,
die toevallig een ander pakje aan
hebben. Natuurlijk moeten zij ach
schikken naar militaire «gels
maar dat sluit niet uit, dat het Ne
derlandse jongens blijven. w«
moeten hun opvoeding voltooien en
hun leven bier moet zoveel moge
lijk aansluiten op dat wat zij voor
hun diensttijd geleefd hebben. Onze
eerste vraag is. als een nieuweling
komt: In welk mil jeu hoort nij
thuis. Hij moet in zijn eigen le
venssfeer blijven.
Of dat mogelijk is? Hier in
Schoonhoven wel. Alle huizen van
Schoonhoven staan voor mijn jon
gen open. De burgerij,, de verenigin
gen, de kerken. Niwin Thuisfron
ten, alles helpt mee. Geen soldaat
loopt hier met 2ijn riel onder zyn
arm. Hij kan terecht m een van de
keurig ingerichte militaire tehui
zen. Hjj is welkom bij families. Hij
vindt verstrooiing °P, ,^e talrijke
ontspanningsavonden, .die de ver
enigingen voor de militairen orga
niseren. En de resultaten zijn ver-
raffend' contactcommissie, waarin
burgemeester, overste, aalmoeze
nier, veldpredikers ert_ mensen uit
de verenigingen zitting^ hebben,
draagt zorg voor al die duizend mi
litairen in Schoonhoven en nog
voor duizend anderen, in zieken
huizen en hospitalen over het hele
land verspreid. Met Kerstmis,krij
gen de soldaten in Indonesië, die
van het depót Schoonhoven uit
scheep zijn gegaan, allemaal een
persoonlijke brief. En de burgemees
ter toont ons dikke mappen met
honderden dankbetuigingen uit de
Oost: We hebben het in Schoonho
ven goed fiehadi
Eeuwenoud handwerk
DE burgemeester laat ons nog
meer zien. In de hoek van zijn
kamer staat een sierlijk kistje,
waarin zijn ambtsketen is opgebor
gen, de mooiste van Europa, ver
telt hij erbij. Die keten is vervaar
digd op de Rijksvak- en Kunstnij
verheidsschool van Schoonhoven,
waar we natuurlijk ook een kijkje
moeten nemen.
De directeur, dc heer W. H. van
der Jagt, ontvangt ons in zijn werk
kamer, die veel weg heeft van een
goudsmidswinkel. In vitrines staan
de werkstukken van de school uil-
Een staaltje van Schoonhovense
edelsmeedkunst; een gedeelte van
de ambtsketen van de burgemees
ter van Amsterdam.
gestald, kunstig gevormde vazen,
bekers, borden van edel metaal. We
wandelen onder zijn geleide door
de lokalen, waar jongens, en zelfs
enkele meisjes, bezig zijn zich te
bekwamen in de kunst van het ci
seleren, drijven en vijlen. Boven
zijn de horlogemakers aan het
werk: ze passen 'n herenhorloge in
elkaar uit onderdelen, die zij zelf
gemaakt hebben. Hoe is het moge
lijk, denken wij maar de leraar
vindt het nog maar grof werk. Wat
zou u denken van een damespols
horloge van een. centimeter ïn het
vierkant? Wonderlijke school, die
ontzag, inboezemt
Even wonderlijk is de zilverfa-
briek. waar het kostbare metaal
schijnbaar achteloos op da werk
banken ligt. Daar staan persmachi
nes, ponsmachines, zaag- en vijl
machines. Hier is weinig handwerk
bij, al moeten de modellen wel met
de hand vervaardigd worden. Maar
de machine heeft het leeuwenaan
deel in de productie. De fabriek
weTkt op volle toeren en de pro
ducten worden graag gekocht. De
helft is voor da export bestemd en
overal ter wereld worden de lepel
tjes. bekertjes, couverts, schalen,
in de winkels terecht aangeprezen
als artikelen van de allerbeste
kwaliteit Een mooi. modern bedrijf.
Maar nog mooier Is de huisin
dustrie, de kleine werkplaats,
waar geen electromotoren ron
ken. Waar zes mensen zwijgend
over hon werktafel gebogen zit
ten. Zij vijlen, slijpen, buigen en
solderen en onder hun bekwa
me handen ontstaan wonder
mooie gespen en knopen, zo
als boerinnen ze nog wel dragen
en ook wel de moderne broches
en hangers, maar dan de fijne,
dure soorten. Het eeuwenoude
handwerk in zijn oorspronke
lijke vorm!
Ik zit nu vijf en veertig jaar
in het vak, vertelt ons de vergrijs
de in het edele ambacht, en ik kan
niet zeggen dat het er beter op
geworden is, voor het vak ten
minste. Hoe was het vroeger? We
hadden handen vol werk aan knop
pen en knopen gn. krullen voor de
boerinnen. Weet. u hoe die er toen
uitzagen? Hij laat wat zien: het zijn
ware kunststukjes.
Daar ging heel wat tijd in zit
ten. maar wat gaf het? We waren
tevreden met een paar gulden in de
week. Nu werken we korter en de
lonen zijn kolossaal gestegen. Dat
moest, natuurlijk, maar ik zou mijn
eigen graf graven als ik nu dezelfde
zorg en evenveel uren zou besteden
aan mijn werk als veertig jaar ge
leden. Het moet sneller, dus minder
mooi en zo is de klad in het am
bacht gekomen.
Klad in het ambacht. Mechani
sering van de bedrijven. Een on
vermijdelijke ontwikkeling. Wie in
Schoonhoven nog iets gezien heeft
van het echte, karaktervolle hand
werk, begrijpt dat we bezig_ zijn,
iets waarlijk schoons te verliezen.
Voorgoed!
Gothische 'beeldhouwkunst
in Frankrijk
Op uitnodiging van de Alliance Fraw
saise te Rotterdam hield gisteravond ir
Museum Boymans de heer Marcel
Aubert, conservator van het Louvre te
Parijs en president van de Sociêtc
d'Archaeologie Franchise, een causerie
over de Gothische beeldhouwkunst in
Frankrijk.
In zrjn causerie, toegelicht met inte-
jssante lichtbeelden, gaf de heer
Aubert, die voor de leden ven de Allian
ce Frangaise geen onbekende is, een
overzicht van de ontwikkeling van de
Gothische beeldhouwkunst m de Franse
kerken. Aan de hand van de lichtbeel
den toonde de heer Aubert de eigenaar
digheden in de beeldengroepen van de
kathedralen van Chartres, Senhs. Parijs
cn Reims
De heer Aubert maakte zijn toehoor
ders er op opmerkzaam, dat de beelden
groepen m de portalen van deze kerken
berusten op voorspellingen van de pro
feten uit het Oude Testament. Aanvan
kelijk waren de figuren vaag, maar in
de loop van de Middeleeuwen kregen
deze een menselijker uitdiukkmg. De
Maria-verering is aan het einde van de
twaalfde eeuw een belangujke plaats m
de beeldengroepen gaan innemen. De
heer Aubert vond met zijn belangwek
kende en geestige causerie een aandach
tig gehoor bij de aanwezige leden van
de Alliance Frangaise.
LENTE-VOGELNAMEN RAADSEL
Het ls weer lente en de vogels keren
terug uit het warme Zuiden, om hier
hun nestje te bouwen. Straks zal uit
honderden, vogelkeeltjes weer de vro
lijke zang opklinken wanneer het milde
lentezonnetje zijn stralen naar de aarde
zendt.
Er zijn ontelbare vogels op dit we
reldrond en de puzzle-redactevr die
het plan had eens een speciaal lente
raadsel te ontwerpen stond voor pro
blemen toen. hij een keuze moest doen
uit de bonte verscheidenheid van boom
bewoners. Hij koos er ten slotte dne,
waarvan er nota bene één.enfin, dat
zult U wel zien;; Drie vogelnamen zit
ten in de puzzle verborgen.
Wij geven U hierbij tien. woorden, n.l.
vijf van 8 en vijf van 9 lettrs, Zij
staan m alphabehsche volgorde.
L bagagerek
2. beneveld
3. beschaamd
4. bosneger
5. indianen
6. rattenval
7. traangas
8. veelvraat
9. vijandelijk
10. werkhuis
Deze woorden moeten in de figuur
geplaatst worden maar zo dat men m
2 van de 6 verticale rijen vakjes, ge
nummerd van 1 t e.m. 6 de namen kan
lezen (van boven naar beneden) van 3
(zang) vogels.
Van dit raadsel worden geen oplossin
gen ingewacht.
De oplossing van ons raadsel van vo
rige week is als volgt-
Vanaf vakje 19 schmnrecht naar be
neden en van het vakje rechts naast
25 schuinslinks naar beneden leest men
resp.: Pantomme en Mandoline.
Advertentie LM.
VOOR ELKE KAMER
VOOR ELKE BEUR31
- r*
Cii£4&££<{£
De Veerpoort werd in 1S01 in Renaissancestijl opgericht. De drie oude
laadpoorten, die Schoonhoven vroeger rijk waszijn in de negentiende
eeuw gesloopt.
7 ELFS een verslaggever kan wel
eens in dc waan verkeren, dat
by hel vér moet zoeken om stof te
vergaren voor een artikeltje. Otn
maar met de deur tn huis te vallen:
hij had dezer dagen met iemand
een telefoongesprek dat zich voor
de verslaggever zeer bevredigend
ontwikkelde op basis van de vraag:
maakt D knnstogen?
Nog geen half uur later zat hij in
een comfortabele clubfauteuil te
genover de heer L, W, F. Lacroix.
Hoe ik er toe gekomen ben,
kunstogen te gaan maken?
Wel, ik kwam als tandtechnicus
na de bevrijding in contact met het
Canadian Dental Corps, dat toen in
FEUILLETON
s oen hef ktcnsfaof? wordt met
de hond geschilderd
Rotterdam gevestigd was. Dat le-
ger-instituut hield zich ook bezig
met de vervaardiging van aange-
zichts-proteses, waarvoor ik gelei
delijk grote belangstelling kreeg.
Na een studiereis naar Amerika en
Canada kwam ik te Rotterdam in
aanraking met een oogarts, die ml3
wees op de grote behoefte aan
kunstogen in Nederland.
Vóór de oorlog was er practisch
maar één firma, Muller in Wies-
baden. die glazen kunstogen lever
de aan alle landen van de wereld.
De familie Muller was er in ge
slaagd van generatie op generatie
een hoge graad van perfectie te be
reiken en haar fabrieksgeheimen te
bewaren, zodat het „Muller-oog"
een grote vermaardheid kreeg.
De firma verstuurde prijscouran
ten met wel 1000 soorten ogen. Ze
maakten lelfs kunst ogen voor ne
gers. Chinezen, Bnts-Indiers, etc.
Je had confcctie-ogen en maatwerk.
Eens per jaar kwam een vertegen
woordiger van de firma Muller
naar Nederland voor het opnemen
van maatwerk-bestellingen. Na de
Door M. Pardoe
19
„Maar vader is hier niet," zei
Klets, „we denken dat hij in Pa
rijs is, maar dat weten we niet
eens zeker."
Het gezicht van de jongeman be
trok.
„Ja, dat klonk ook al te mooi om
waar te rijn," zei hij. „Nou vooruit,
dan moeten jullie 't maar met de
consul doen. O ja, geeft het vooral
aan niemand, anders dan de con
sul persoonlijk. Hij is een Engels
man, maar z'n ambtenaren waar
schijnlijk niet en in dit geval ver
trouw ik ze geen van allen voor
ook maar een cent. Zorgt er dus
voor dat jullie het hem zelf ter
hand stelt en laat niemand 't ook
maar voor een enkel ogenblikje van
je afpakken."
Onder het spreken was hij steeds
bleker geworden en plotseling
deed hij z'n ogen dicht.
„Voelt u zich niet goed, gaatu
som.3 flauw vallen?" vroeg Jill
angstig.
De jongeman opende half z'n
ogen.
„Waarschijnlijk wel." antwoord
de hij met een heel zwakke stem.
„Maak je daar geen zorgen over, ga
er gauw vandoor."
„Moar kunnen we dan niets voor
u doen? Wat cognac halen of vlug
zout of iets anders?" vroeg JiU.
„Nee! Ruk uit, zeg ik je!" en of
schoon z'n stem zwak was, klonk
dit streng en beslist,
„Vooruit dan, laten we maar
gaan, dit is immers een. bevel," 2ei
Robin en pakte Jill bij de arm, die
't niet over zich kon verkrijgen om
zo weg te gaan, en trok haar mee
ae kamer uit.
Klets draaide zich op de drem
pel nog even om. „We zullen wel
op dat pakje passen," zei hij vol
zelfvertrouwen, „maak y daar maar
geen zorgen over. En als we kun
nen, komen we daarna nog even bij
u kijken."
„Ik vind 't ellendig om hem zo
achter te laten," zei JiU eenmaal
buiten, „Ik weet zeker dat hij al
die tijd dat hij tegen, ons sprak vre
selijke pijn leed. Hij moet wel ont
zettend dapper zyn,'1
„Wel. als hij nu bepaald niet wil
dat wij bleven, dan hadden we daar
binnen ook niet veel kunnen hei
pen," zei Robin, doodnuchter „We
moeten cr nu over gaan i.adenken,
hoe we dat pakje bij de consul krij
gen, en we hebben mrs. Green nog
wel beloofd, dat we niet buiten
haar om en zonder iemand by ons
naar de stad zouden gaan!"
„Ssst!" zei Klets opeens, „daar
komt iemand aan!"
Er klonken stemmen van mensen
die naar boven kwamen. „Gunst,
ze moeten ons nu niet precies voor
z'n deur vinden. Gauw, laten wc de
andere kant op gaan."
De drie kinderen renden de gang
door, en aan .het einde gekomen,
bevonden ze zich voor de onvermij
delijke dienkeuken.
„Naar binnen," zei Robin en bui
ten adem slipten ze naar binnen en
trokken de deur achter zich toe.
Gelukkig was er geen kellner
aanwezig, die ze kon vragen wat
ze daar uitvoerden. Voorzich+ig
openden ze de deur dus op een
kier en gluurden daardoor naar de
gang.
De stemmen werden luider, en
daar kwam monsieur Blondiu al
de hoek boven aan de trap om, ver
gezeld van een lange man in een
witte jas, een kleine man izj een
zwarte jas, en nog twee mannen die
een brancard droegen. De achter
hoede werd gevormd door iemand
in uniform.
„Gossiemikkie!" zei Robin. „Een
pol it ie-agent!"'
Het hele gezelschap liep de gang
door tot ze tegenover kamer 153
waren gekomen Daarna gingen ze
allemaal naar binnen, behalve dc
agent, die buiten de wacht bleef
houden.
„Jo, we waren er maar net op tijd
uit," fluisterde JiU, die een kleur
van opwinding had gekregen.
Ademloos wachtten ze op de din
gen die komen gingen. Het scheen
een eeuwigheid te duren voordat
de directeur weer de kamer uit
kwam. Vervolgens kwam de bran-
bard, waarop hun nieuwe vriend lag
met een krijtwit gezicht en gesloten
ogen. De dokter liep ernaast, en het
kleine mannetje in de zwarte jas
er vlak achter.
oorlog heeft Muller nog niet weer
aan ons land geleverd, daar de fir-
ma betaling verlangt m dollars,
deviezen dus.
Tjjdens de oorlog ontstond er over
dc gehele wereld een groot tekort
ia kunstogen door de vele oogver-
■vvondingen, vooral bij de Marine.
In Amerika en Zuid-Afrika kwam
men na onderzoekingen cn experi
menten zo ver, dat oogproteses ook
uit plastic-materiaal gemaakt kon
den worden.
Die Amerikaanse voorbeelden
hebben mij in staat gesteld, zelf
plastic-kunstogen te gaan maken
In het begm waren de resultaten
natuurlijk met erg schitterend.
Maar terwijl ik nog experimenteer
de, maakte ik reeds poppen-; die
ren- en wasscnbcelaen-ogen aan de
lopende band.
Hoe gaat dat, de fabricage van
een kunstoog?
Van een menselijk oog bedoelt U?
Wel, ik maak eerst een wasafgïet-
&el van de oogkas. De vorm van de
oogbal, die je dan krijgt, wordt
overgezet in plastic. De ruimte voor
de iris wordt afgevlakt en iets ver
zinkt. Dan komt hert moeilijkste
werk; het maken van de iris. Daar
voor neem ik het gezonde oog van
de patient als voorbeeld cn maak
daarvan een aquarelletje.
De heer Lacroix verklapte ons
terloops, dat hij amateur-schilder is.
De afbeelding van de iris wordt dan
met een speciale verf met de hand
geschilderd op het plastic-plaatje,
dat daarna op de oogbal wordt be
vestigd. Met een piastic-glanslaag
wordt deze tenslotte afgedekt. De
aartjes in het oogwit worden niet
vergeten. Hiervoor worden fijne,
rode haartjes gebruikt, die op de
oogbal geplakt worden.
En hebt U al kunstogen afge
leverd?
Ja zeker en ik ben nu ook be
gonnen met de fabricage van con
tactlenzen, die direct op de oogbal
geplaatst worden en de bril dus
vervangen.
De firma Müller maakt ze van
glas, maar de lenzen hebben het
nadeel, dat ze breken kunnen. Ook
contactlenzen kunnen gemaakt wor
den van plastic, dat lichter is dan
glas. helderder en bovendien on
breekbaar.
Of de heer Lacroix op de duur in
de nationale behoefte kan voorzien
of zelfs een tweede „Muller" zal
worden? Wij moeten het afwachten
maar in elk geval is het interessant
le weten, dat Rotterdam ook in het
kleine en verborgene initiatief
toont.
Dat zit wel goed met
de E.H.B.O.
„"Wanneer ik u voorstelde een relsver-
enigtng op te richten, die reisjes naar
de planeten zal organiseren, zou u dit
voorstel even belachelijk vinden als
velen vijftig jaar geleden de oprichting
van de E H.B.o. m Rotterdam-Zuid".
Dit was een aardige noot in het ope
ningswoord van de voorzitter van de
afdeling Rotterdam-Zuid van de EJÏ.
B O. tijdens de feestavond. Vrijdag m
„Spes" en het had de bedoeling, aan te
tonen, hoe moeilijk het was voor de
vereniging m die 3aren. Deze vereniging
bestaat thans een halve eeuw en is dé
oudste van Nederland.
Martin Rijken, en zqn gezelschap zorg
den voor een vrolijke avond en het suc
ces van de revue „Dat zit wel goed'" was
heel groot. De 36-jarige oprichter van
de vereniging, de heer Hek, die speciaal
naar Rotterdam was gekomen om dit
feest mee te maken en oude herinne
ringen op te haJen, vertelde ons dat hij
zich ko-stehjk geamuseerd had. Een ver
tegenwoordiger van het hoofdbestuur
bood de voorzitter van de jarige afde
ling bloemen aan.
Missions to Seamen
Van 27 Maart tot 3 April houdt Mis
sions to Seamen in het gebouw aan de
Pieter de Hoochweg 133 een week van
bezinning in het kader van de Oecu-
meense beweging. Een serie van tien
onderwerpen, handelend over het „Prac
tisch Christendom" zal besproken wor
den door de heer George Slmms BB,
een bekwaam spreker op dit gebied
Het programma voor deze week «uidt.
The Christian Way. Zondag 11 uur v.m.;
The Christian Truth, Zondag half acht
n.m.; Men and Women In need. Maan
dag 0 uur n.m.; Our Trespasses, Dins
dag 8 uur nm.; The good news of
Christ, Woensdag 8 uur nm.; A Church
to the rescue. Donderdag 5 uur n.m.:
Cnnstian Worship, Vrijdag 8 uur n.m.;
Christian Behaviour. Zaterdag 2 April
8 uur n.mZondag 3 April. 11 vjn.
Holy Communion, onderwerp' Therefore
Choose Life; half acht n.m. Concluding
Words.
Adyprfentie I.M
Veiling Barendrecht, 25 Maart 1949
Appelen standaard 86—107; idem huis
houd 60—81; idem val 23—36.- uien 3 40—
4 10. prei 7—14; witlof 3647 spruiten
50—76 knolseiderie 8—23; veldsla 120—
130, rabarber 66—91kroten 4 10—10 80
peen 2 50—6 10; waspeen 10—10 60; ra
dijs 1316; spinazie 53 ct.
Veiling Berkel en Rodenrijs, 2S Maart
1949 komkommers 145—157per 100
stuks; komkommers 2 132140 per 100
stuks komkommers C 109—125-, per 100
stuks, bloemkool le soort 60 oer 100
stuks, bloemkool 2e soort 39 oer 100
stuas, sla le soort 20 90—21 if pe~ 100
stuks; sla 2e soort 14.>o20 per *.10
sttii;-. aardbeien 48 per i'uk: spi z-
zie 4656 per 100 kg; andijvie 4549
per 10ö kgwitiof 51 per 100 kg; sprui
ten 70 gid per 100 kg; uien 50 et per
100 kg; prei 17 gld per 100 kg; radijs
14 40 per 100 boskomkommerstek 15—
19 per 1C0 kg; sLavellen 58—88 per ICO
kg-
Advertentie LM.
Sterk verhaal
Naar mijn vriend Kareis sterke
verhalen luister ik meestal vrij
sceptisch en wat hij me daar gis
teren weer op de mouw wilde spel
den komt me eerlijk gezegd tame
lijk ongeloofwaardig voor. Wel is
die Kareltje een slimme en handi
ge jongen die zich al uit menige
netelige situatie heeft gered, maar
of het zo gemakkelijk is de politie
in het ootje te nemen lijkt me erg
onwaarschijnlijk. Die ijverige die
naren van de veiligheid en de goe
de orde hebben zoveel pijlen op
hun boog dat het al bizonder ge
lukkig voor u af zou lopen ais geen
enkele daarvan u zou treffen bij
een confrontatie, onder welke om
standigheden dan ook.
Nee, Karei, zei ik, dat maak je
mij niet wijs. En toch is het zo,
sprak mijn vriend en nu moet u
eens horen wat een raar verhaal
dat was. Verleden week, zo vertel
de Karei dan, was mijn oom Bou-
dewijn jarig. Ik dacht er pas
's avonds om tien uur aan en
sprong vlug in de wagen om hem
gauw even te gaan feliciteren.
Nou, ik dronk een glaasje op zijn
gezondheid en nog een op het wel
zijn van tante en, nu ja, eentje nog
op de valreep, want ik had immers
de wagen by me en je weet: geen
alcohol bij snelverkeer, daar houd
ik me bijna alüjd trouw aan. er
hoeft Immers maar iets te gebeu
ren onderweg en het leed is niet te
overzien als je naar drank ruikt.
Het was nog voor twaalven toen
ik naar huis reed. Laat ik nou
vlak bij onze straat die bocht te
scherp nemen en met een tamelij
ke vaart tegen de lantarenpaal op
tornen. Ik dacht dat ik dood bleef
van de schrik, maar ik had niks,
geen schrammetje. Ik de auto uit
en het eerste wat ik deed was ang
stig rondkijken of er geen politie
in de buurt was. Toen ik niemand
zag belde ik bij het eerste het bes
te huis waar ik nog licht zag bran
den aan. Een dame deed open en
ik vertelde haar klappertandend
wat me was overkomen met de
wagen, haar vriendelijk verzoekend
om een slokje cognac voor de
schrik.
Maar natuurlijk, zei die vrien
delijke dame en kwam ogenblikke
lijk aandragen met een flinke bel.
Ik dronk het glas leeg, bedankte
en ging opgelucht naar de vragen.
Ja hoor, daar was hij al, de agent,
en ik had nog geen twee woorden
met hem gesproken of hij snoof
eens veelbetekenend en zei: u hebt
alcohol gedronken, meneer, ik ruik
het. dat ziet er lelijk voor u uit.
Dat klopt, ajent, zei ik opge
wekt en ik vertelde de man van
de vriendelijke dame die me een
cognacje gegeven had na het on
geluk. Komt u maar mee, zei ik, en
we gingen even naar het adres van
de goede geefster.
Dat is dan in orde, sprak de
agent, toen mevrouw natuurlijk
grif erkende dat ze me een glaasje
voor de schrik gegeven had
Zie hier Kareis verhaal. Ik vcor
mij nsem het met een korreltje
zout. En u? Maar hij zou er toe m
staat zijn, die Karei, dat wel, want
hij is een verduiveld handige jon
gen
i DESIDERIUS,
Monumenten
Ad. Donker is een nij'ver en ty
pisch füo-rotterdams uitgever, want
telkens weer „blaast hij in de bus"
en dan komt er een aardig werk (je)
uit waaraan allang behoefte bestond.
De grotere boeken (Poort van Euro
pa en 's heren Ravensteyn's ge
schiedkundig werk) komen eerlang
ter sprake, thans is dr. A. Th. C.
Kersbergen's „Monumenten" aan de
beurt.
Zij begint met de vele Erasmus
sen tot en met Hendrik de Keyser's
schoon gewrocht, dat tegenwoordig
averechts op zijn voetstuk staat. Na
Erasmus: Tollens, na Tollens: Gijs-
bert Karei (het Doorman-relletje
Advertentie LM.
v 1»
'(I I»
Maakt Uw kamera dan ook zo
gezellig mogeltfk. MAASKANT.
Behangsels met hun (dne lichte
tinten en fraai luchtig; lijnenspel
doen wonderen. Ea toch kosten
zli zo wonderlijk weinig;.
Staalboeken gnids
op zicht.
2'.o MIDDEti ANDSTR AAT •TEL. 3 3 1 9 2
i - -.v" ROT-LERDAM
bctianoeri}.
van 4—11'45 is niet vergeten!), na
Van Hogendorp: Piet Reyn, Van 't
Hoff, de Maagd op de Nieuwe
Markt,v enz. Van ieder monument
weet de noeste archivaresse u haar
fijn te vertellen van opdrachten,
begrotingen, by- en afvdl, onkosten,
noodoplossingen en lotgevallen.
Slechts bij sommige passages durft
men, met een bescheiden kuchje,
met haar van mening te verschillen;
zo op bladzij 56: was het Caland mo
nument niet scheef gaan staan door
het dreunende verkeer en bleef het
daardoor ook niet drooggelegd, ter
wijl het nu weer waterpas heet te
staan op de Veerkade? Is Raed-
ecker's Orpheus misschien niet Rot
terdams behoorlijkste monumentje?
en zijn Han Richters' bexonnen(!)
beeldjes aan de Mdentzijdr geen
beter lot waard dan „een bescheiden
(opberg-) plaatsje"?; staat er aan de
Grindweg ook nog geen gevallenen-
kruis, of ligt dit enkele meters te
ver, om nog Rotterdams te heten.?,
enz.
Wat niet wegneemt, dat dr. Kers-
bergen's boekjt?, naast Dr. F. Lin-
tum's passages over Rotterdam's
monumenten, voor iedere vorser en
belangstellende van groot belang
zullen blijken te zijn.
Hereof a-feestavond
Vrijdagavond was de grote zaal van
Odeon overbezet met personeelsleden
van de N.V. Confectiefabriek Em. Hertz
berger. De personeelsvereniging „Her-
cofa". nog jong. maar zeer actief, orga
niseerde een propaganda-feestavond ook
voor de met leden onder het personeel.
Het programma werd geheel verzorgd
door de Politie Amusements Vereniging
Hermandad, onder zijn nieuwe dirigent
Chr. v. d. Bos. De voorzitter van Her-
cofa. de heer L H. Korsten had zijn
openingswoord nog maar nauwelijks
beëindigd, of vrolnke klanken schalden
door dc zaal. Behalve musiceren konden
de politiemannen echter ook voor amu
sement op ander gebied zorgen, getuige
b.v. het „vreemd bezoek". Na de pauze
voerde mevrouw Hertzberger, namens
haar man, die door heesheid met In
staat was zich verstaanbaar tc maken,
het woord. Zi} noemde deze avond eert
mijlpaal in de geschiedenis van de ka
meraadschap cn de onderlinge waar
dering van JHet personeel. De feestavond
werd met een buitengewoon geslaagd
bal besloten.
44. Wat is er gebeurd,
nadat Butcher zich bij
het stuurgebouw uit de
voeten had gemaakt?
De verrader heeft de
centrale stabilisator in
gesteld en daarmee is
iet gehele, met atoom
energie gedreven appa
raat ui werking getre
den. Hij weet precies,
welke gevolgen dit zal
hebben en hij weet ook
dat Prudon n.;et kan
verhinderen, wat er nu
zal gebeuren. De ge
leerde geeft snel zijn
orders en iedereen
vliegt naar zijn post.
Misschien kunnen ze
nog een ramp voorkomenMaar reeds ver- heven en het eiland rijst omhoog uit de oceaan, is vertrokken Inmiddels controleert Gold-
Iiest het eiland aan gewicht; de aantrekkings- Met donderend geweld wordt de drijvende wyn de injectors. Ze weiken alleen positief
kracht van de aarde, die de reusachtige bol haveninstallatie omver geworpen. Gelukkig en hij moet constateren, dat Butcher zijn werk
op zijn plaats hield, wordt gaandeweg opge- maar, dat juist het laatste schip die middag goed heeft gedaan. - --
