Van der Reyden ontkent verraad en doet onthullingen De familie Kizzebis Bsdpi m De onrustige kippenren AKKERTJE Dienstbode bestaat in deze tijd niet meer VAN EEN ZAKDOEKJE 3 Geheimen rond het England-Spiel (8) Duitsers wisten alles over hem Engelsen kenden hem niet Nieuw werk voor de Enquete-commissie Klunst in 't kort Paul Hoffman-boom op Walcheren Evelien spreekt VAN VROUW TOT VROUW W EET je, kindeten. wie dit is? Op een mooie dag zei vader: Kinderen, kom even nader.' Wiebeltje, hou op mef rennen, Dabbeltje, schei uit'met jennen, Bartholomeushaal je staart éven uit die mokkataart, was je vieze snorren, Mieke, want we gaan ons laten kicken! Jongens, opgepast en braaf, wij gaan naar de fotograaf. léÉ Zaterdag 23 April 1949 Kort geleden heeft dc Raad van het voormalig verzet naai wji menen te weten op grond van door de heer Willy Ie Corate verstrekte gegevens In ronde woorden doen publiceren, dal het verraad in het England-Sple! 1» gepleegd door de voormalige Nederlandse geheime agent Willem Jacobus van der Reyden, die thans In Engeland woont. J)e raad eiste van de regering, dat deze ztfn uitlevering zou vragen, uiter aard met dc bedoeling, dat tegen hem rechtsingang zou worden verleend. Twee dingen hebben wjj sindsdien, op grond van exclusieve informaties uit Engeland, kunnen berichten: ten eerste, dak Van der Reyden nog deze zomer Engels staatsburger zal worden door naturalisatie en ten tweede, dat hÜ besloten heeft alle Nederlandse kranten, die hem beschuldigden, een proces aan to doen wegens laster. koopvaardij. In het begin van de oorlog bon ik uit Indië in Engeland aangekomen cn heb bij de Neder landse geheime dienst in Londen mijn diensten aangeboden." (Heeft v. d. R. vroeger niet verklaard, door mr. Derks,ema te zijn godwon- gen, omdat hij anders als NSB-cr zou worden geïnterneerd? Red.) „Ik heb van de Engelsen slechts twee lessen -in coderen gehad en werd drie weken iichamelijk ge traind. Dat was alles." ..Op 7 September 1941 ging ik als geheim agent naar Nddcriand, nadat ik eerst nog de rang van marine officier had gekregen- Ik werd aan boord van een MTB gezet (een ma- tor-torpedoboot)die mij tot twee mijl onder de Hollandse kust bracht. Daar moest ik overstappen in mijn „dinghy", een opvouwbaar rubber bootje. Maar dat ding sloeg al gauw om. mijn radiosct verdween in de golven en ik moest zwemmende aan land komen. Dat kon ongemerkt ge beuren. En zo stond ik dus in bezet Nederland." Wij wensen onzerzijds daaraan di rect twee opmerkingen te verbinden. Ten eerste, dat wij de publicatie van de Raad van het voormalig verzet niet gelukkig achten, omdat men stellig niet kan beweren dat Van der Xleydcn„het verraad" in het Eng- land-Spici pleegde. En ten tweede, dat Willem Jacobus van der Reyden v/el degelijk en inderdaad op 13 Fe bruari 1942. toen hij door de Duitsers was gepresteerd. 2ijr> code aan Kri- minal-Direktor Schreieder heeft gegeven alles wat Schreieder wilde weten heeft verteld (en dat later te genover Abwehr-cfyof Giskes her haalde) cn dat hy vervolgens ook nog de nieuwe code ultleverdë, die Londen hem had meegegeven voor de nog in vrijheid werkende agent Aart Alblas. En wij voegen daar aan toe: een maand later bad Schreieder een vaste radioverbin ding op Londen. Het Eïïgland-Spiel was begonnen! Willem van der Reyden, dlo op het ogenblik als electricien werkt in de toffeefabriek van de firma Mac intosh te Norwich, aan de Oostkust van Engeland, woont daar in een prachtige villa, die, temidden van een wei-onderhouden tuin, ligt aan een straat, waar de beter gesitueerde burgerij woont. De eerste indruk, die dit home op de bezoeker maakt is: dit is niet bppaald het huls van een eenvoudige electricien. En die in druk wordt versterkt, als men bin nen treedt. Overal uitstekende, hoc^ wel niet nieuwe, meubelen. Op bet dressoir een foto van Willem en zijn Engelse vrouw, op de dag Van hun huwelijk: 8 November 1945. Dominee Howard G. Marshall van de Christ Church in Mayfair heeft het voltrokken; Van der Reyden droeg de uniform van Nederlands marine man, twee strepen op de mouw. en hij is op dte foto magerder dan thans, nu hij weer zijn vroegere, kolossale omvang heeft herkregen. Naast hem, in het wit, staat Gwendoline Margaret Brewis, dochter van R, S. Swan Brewis, van beroep Company Director, Vermoedelijk om daar een behoorlijk tegenwicht aan te geven heeft Willem als beroep van zijn vader opgegeven „Postmaster General": directeur-generaal van P.T.T, Wij hebben echter in Neder land aan hqt hoofd van P.T.T. nooit een mijnbeer Van der Reyden ge kend.. Geheel vergrijsd De vier jaren Duitse gevangen schap hebben Van der Reydens don kere haren aan de slapen geheel doen vergrijzen. Sachsenhausen Is hem niet m de koude kleren gaan zitten zijn ogen knipperen achter de zeer licht omrande brilleglazen, als hij er over spreekt. Veel mishan delingen, tuberculose, roodvonk een lang verhaal van veel ellende. „Zo sterk als vroeger ben ik lang niet meer", zegt Van der Reyden tot zijn bezoeker. „Vroeger kon ik let terlijk een paard optillen. Ik zette mijn schouders onder de borst en lichtte het paard met de voorpoten van de grond. Ik zou het niet meer kunnen." Van de publicaties In de Neder landse bladen weet Van der Reyden alles af. Jawel. Zijn vader woont tn Rotterdam en stuurt hem regelmatig alle knipsels toe. (Bij infe-m-.tic aan hqt bureau Bevolking te ferdam is ons medegedeeld, dat d'* beer W. D. van der Reyden, de vuder, daar niet !n het kaartsysteem voorkomt. Red.). „En laat u die kranten maar rus tig zeggen," dat u verraad hebt ge pleegd?" „Nee. V4a mijn vader zal ik bin nenkort al die Nederlandse kranten,- ook die, wdke het communiqué van de Raad van het verzet hebben ge publiceerd» gerechtelijk laten ver volgen wegens laster." „Want", zo zegt de welgedane man tot zijn bezoeker, „ik heb helemaal geen verraad gepleegd. Kijk eens, ik was oorspronkelijk telegrafist bij de „Modderfiguur" „".Maar" zo vervolgt Van der Rey den zijn verhaal, „ik sloeg al gauw een figuur als modder, toen Ik een levensmiddelenwinkel binnenstapte. Want „de Engelse geheime dienst" had mij rantsoenkaar ten gegeven, zoals ze alleen aan Duitse soldaten werden uitgereikt. En bovendien hadden ze mij Nederlands zilvergeld gegeven, hoewel dat in Nederland al was ingetrokken en vervangen was door zinken manten. Toen ik dat ontdekte heb ik ook mijn paspoort maar vernietigd!" (Wij merken hierby op, dat Van der Reyden een bertlnente onwaar heid spreekt. In September 1941 was er van omwisseling van het zilver geld in zinken geld nog geen spra ke. Dat gebeurde eerst bij beschikking van het Departement van Financiën van 5 September 1942; dus een jaar later. Red.) .Jn die eerste tijd heb ik nog een bezoek van een half uur aan mijn. vader kunnen brengen," zo vervolgt Van der Reyden zijn verhaal. „In Februari 1942 heb Ik een andere Nederlandse geheime agent ontmoet, een voormalige sergeant, wiens ra dio niet werkte." (Vermoedelijk Ter Laak. Red.) „Ik heb die radio voor hem gerepareerd. Een paar dagen later kwam. er een onbe kende naar me toe, die een radio bij zich droeg. Hij vroeg; Ben jij Ro ve r Rover was de naam, waaron der ik bij de Engelse dienst was ge registreerd als agent en daarom ver trouwde ik die kerel direct. Ik zei: Ja, ik ben Rover. En daarop werd ik onmiddellijk gearresteerd, want die vent was van de Gestapo", Ze wisten alles „Natuurlijk werd ik verboerd. Maar ik behoefde die Duitsers eigen lijk niets meer te vertellen, want ze wisten alleg al. Ze Wisten, waar ik in Londen verblijf had gehouden vlak voor mjjn overkoms* naar Hol land. Dat was ln een huis in Ches ter Mews, In bet BiderivladMrïct van Londen, waar de in training zijnde geheime agenten allemaal waren ingekwartierd. De Duitsers wisten zelfs met welke meisjes ik in Londen on slap waa geweest en ze wisten zelfs de meeat interne din gen." „Eerst hebben ze me*ih_ Nederland opgesloten en vervolgens werd Ik gevangene in Sachsenhausen, Daar heb ik vier jaar gezeten," (Volgens onze nog nooit weersproken inlich tingen zijn de agenten in Haren ge bleven tot 27 Nov. 1943; vandaar 2ijn ze eerst naar Assen en vervolgens naar Duitsland vervoerd. Dat klopt dus niet met de viér jaren, die Van der Reyden opgeeft. Red.) „De Russen hebben me in Sachsenhau sen bevrijd. Ik woog toen nog maar 90 pond en mijn normale gewicht was altijd 224 pond, Dat weeg ik nu trouwens weer," „Na de oorlog ben ik naar Enge land gegaan om mijn achterstallige salaris te incasseren. Dat bedroeg als geheim agent 25 pond per maand en dat was in die vier jaren opgelopen tot 2000 pond. alles inbegrepen. Ook heb ik toen geprobeerd van het War Office schadevergoeding te krijgen voor mijn uitrusting, die ik had moe ten inleveren, toen ik als agent in training ging. Ook mijn persoonlij ke eigendommen had ik moeten af geven. Dat was bij elkaar voor een waarde van( ongeveer 700 pond. En dat wilde ik natuurlijk graag ver goed hebben, dat begrijpt u. Maar nu moet u eens luisteren!" En dan doet Willem van dor Reyden zijn bezoeker een mede deling, die weer een nieuw, groot raadsel toevoegt aan de vele, die zich reeds rond het England- Spiel hebben opgehoopt. Een nieuw raadsel, waaraan de par lementaire 'enquêtecommissie stellig niet voorbij mag gaan, maar waarover zij zeer beslist het vroegere hoofd van de Ne derlandse geheime dienst mr. R. P. J. DerkSema zal hebben ie horen. Want onder diens verant woordelijkheid is Van der Rey den uitgezonden! „Klik eens", zegt Van der Reyden, „teen ik bij het War Office om die schadevergoeding kwam. keken zc vreemd op. Want ze kenden me niet. Ik stond er helemaal niet geregis treerd. Ze wisten van mijn hele be staan niets af! Tal van keren heb Ik nadien nog geschreven om m^n geld, maar Ik kreeg er zelfs peen ant woord op.H „Neen!" „U hebt de Duitsers dus niet, zoals wel gezegd is geworden, uw identity- check gegeven?", vraagt de bezoeker tenslotte. „Nooit", zegt Van der Reyden be slist. Advertentie Do Engelse portret- en landschap schilder air Walter W e s t 1 e y la op 81.jarige leeftijd overleden, James Ensorj meesterwerk De Intrede van Christus te Brosser zal worden geëxposeerd op de internatio nale kunsttentoonstelling, die van 2t Juli tot 25 Augustus te Ostende wordt gehouden De musici Plet Ket ting en Henk Dieben zijn bezig met een onderzoek waarmee 2ii willen aantonen, dat de Lucas Passion, waarvan men tot dusverre Ce compo nist onbekend waande, door J t> h a n n S c b a s t I 8 n Bach is gecom poneerd Het Residentle-orkCBt is met groet succes fn de Albert K*U te Manchester opgetreden Dr, Hugo Eckenerï bock „Int Zeppelin Uber Lrinder und Mccre" komt deze zomer van de pers De Bulgaarse filmindustrie is officieel bccrlhseerd, omdat zij „demoraliserende on met- artistieke films" heeft gemaakt ,.De Spelewaghe" te Den Hang heeft een toneelstuk van Phiijp Barry, getiteld ..Blijde dagen' ln studie ge nomen Dc componist M 5 x V r e- d e n b u r g zal muziek schrijven bij HudlHornp et ets speciftlmpje „Napoleon contra Venus", dat gemaakt is voor het Holland-festival P s m R v e t e r heeft de eerste prijs ge wonnen bij de jaarlijkse exhbrls-wed- strijd. uitgeschreven door de Ned. Ex- librls kring. Tweede prijs kreeg Dirk vanGeldercn derde mevr. pot- VanRegterenë>Er worden op het ogenblik besprekingen gevoerd over een mogelijke samenwerking tus sen de Nederlandse en Engelse film industrie Anton Dregden zal de Spaanse zangerse Maria de losAaf elesMorales bege leiden tijdens haar tournee door West- Indië B Ben Nederlandse journalist heeft onder de schuilnaam Hans vanErdeDubols een toneel stuk geschreven „Het proces kardinaal Mlndszcnty". Paul G. Hoffman, de administra teur van het Europese Herstelpro gramma, heeft het recht gekocht tot het planten van een boom op Wal cheren, welke naar hem zal worden genoemd. Dit geschiedde ter gelegenheid van de officiële ontvangst in Washington van 32 Nederlandse boerenzoons, die onder leiding van ir. C. W. C. van Beekom, de Rykslandbouwconsulent voor de Zeeuwse eilanden, zijn uit genodigd voor de duur van een half jaar kennis te nemen van de Ameri kaanse landbouwmethoden., Dr. ir.D.P.HossvanLennep, directeur der Staatsmijnen, is te Oirs- toeek <L.) overleden. ln de huishouding? Jalmaar op basis van gelijkwaardigheid en eerlijke werkverdeling „Gevraagd een jong meisje van goeden huize in beschaafd gezin met twee kinderen om de huisvrouw terzijde te staan in lichte huishoudelijke bezighe den". Zo luidde de advertentie. Aan trekkelijk, niet? Dat vond ons vriendinnetje Joes ook, en ze ging er öp in. Ze is dol.ap kinderen, houdt van huishouden* doen; zij is jong en dapper en stralend, tenminste dat was ze. Nu, na een paar maanden in het beschaafde gezin met twee kinde ren is ze moe, terneergeslagen en een tikje schichtig--geworden. ,,'t Is niet zo erg, dat ik luiers TT heeft misschien ook wel zo'n zijden of batisten zakdoekjemet fijne gehaak te of gekloste kant afgezet? Het staat leuk in een zakje van ons tailleurtje en ook in. een avondtasje hebben we graag zo'n mooi doekje. Maar wist U, dat er -ook zonder veel moeite een aardige gar nering van te maken ia? Hier ziet U er drie. Da bo nen ste is een losse strik. U vouwt daartoe het doekje in vipven, zoals de doorsnede die er naast getekend is, aan geeft. In het midden hecht U de plooien even op elkaar en naait er een lusje in hetzelf de materiaal omheen. Een bandfluweeltje of een zijden koordje kan ook heel aardig staan Voor het jabootje vouwt U het doekje in tweeën en maakt U aan weerszijden van de vouw een oprijgje van ongeveer 2 centimeter breed, zo, dat de rijgdraden vlak naast elkaar langs de vouw komen te liggen. Door beide draden voorzichtig aan te trekken, rimpelt U het doekje in. Ter afwerking naait U er kleine glazen knoopjes op. U kunt het beste eerst eens met een lapje van dezelfde grootte proberen, dan ziet u precieshoe breed de oprijgjes moeten worden. De luchtige vlinderstrik onderaan is al heel eenvoudig te maken. V rimpelt da middenlijn van het doekje helemaal in en hecht de tioee onderste punten even aan elkaar. U werkt het middelt af met een mooie clip of met een lusje nan band/Iuioeel of hetzelfde ma teriaal. Bij een sportieve effen japon of blouse staat zo'n vlvndsrst-nk heel leuk, als hij van geruite tafzijde gemaakt is. U heeft dan nodig een vierkant lapje van IS d 23 cm. breed, dat u heel smal omzoomt. Wilt u hei kanten doekje stijven, dan kunt u het even en gelatine- badje geven (anderhalf blaadje of één theelepel gelatmepoeder op 1 Li. water). ELLA BEZEMER moet spoelen, dat ik het buiten werk moet doen", zei ze ,,'t Is ook niet erg dat ik tien gulden in de week verdien, per slot heb ik wel èen heleboel vrij, eten en zo, maar het erge is, dat ik het allemaal al léén moet doen. Dat zij toch de mevrouw blijft, en dat ik toch de dienstbode ben, al noemen ze het hulp in de huishouding. Zij blijft de mevrouw, ik hoor er toch niet bij, ik ben toch maar het meisje dat de vuile boel moet opknappen. Zogenaamd heb ik vrije tijd ge noeg, maar het is niet afgebakend op bepaalde dagen en daarom komt er ook nooit echt iets van. Aan ta fel eten mag ik niet en als er visi te is, kijken ze me eigenlek weg. Ik heb ook geen tijd meer om er aardig te blijven uitzien, ik ver slons zo'n beetje. En dat hou ik toch echt niet uit." Zo praatte die arme Joes, die toch heus wel de moeite waard is en flink genoeg om 'n huishouding aan te kunnen. Dan is het toch eigenlijk geen "^vonder dat cr nog steeds zo'n ge brek aan-gezinshulp is, wanneer het zó gaat. Want kijk, dit soort huisvrou wen bederft het voor de anderen. Inderdaad, de toestanden, zijn al erg veranderd, vroeger was het veel en veel erger. Een dertig jaar geleden kwam het voor, dat bij een deftige familie 's avonds bij het bijbellezen de twee „bojen" werden binnengeroepen, die dan hun eigen keukenstoel moesten meebrengen. Na afloop van de plechtigheid gingen ze met die stoelen weer naar de keuken te rug. Men had. het daar over de „meiden" en over de „meidenka mer"; ze kregen een jaarloon van tweehonderd gulden en waren ■voetvegen voor de hele familie. Zoiets is nu onmogelijk, gelukkig. Maar helemaal overwonnen is dat standpunt nog niet. We horen nog steeds praten over het dienstbodenprobleem. Waarom is er een dienstboden probleem? Omdat er geen dienst boden meer zfjn. Die zijn uit de tijd. Ze bestaan niet meer en ze moéten ook niet meer bestaan. Meisjes die willen werken, ook in een huishouding,l willen dat op een andere basis. Ze willen geen dienstbode meer heten, maar ze willen ook in feite geen dienst bode meer zijn en daar hebben ze groot gelijk in. De enige basis, waarop het mo gelijk is, dat een meisje bU vreem den In een huishouding werkt, is de basis van gelijkwaardigheid en van eerlijke werkverdeling. Gelijkwaardigheid, hoor ik iemand zeggen, ja, maar dat kan niet altijd. Zo'n meisje is meestal uit een heel ander milieu, ze is vaak onontwikkeld, ze heeft vaak geen manieren, ze is anders dan wij. Moeten we haar dan aan tafel laten eten en in ons gezin opne men? In ernst, dat is onmogelijk! Is hét werkelijk zo onmogelijk? De meisjes zijn altijd jong, meestal héél jong. Er is alles van ze te maken als ze beginnen, Ze kunnen, niet alleen leren de ka mers keurig verzorgen, het eten ,te koken, de kinderen te helpen. Ze kunnen ook leren zich te be wegen in dit nieuwe milieu. Ze kunnen leren zich te verzorgen en behoorlijk te spreken. Is het zo onmogelijk om verant- "DE KINDERKRANT Dit is Pieter Kizzebis. Pief er is een vader-muis met een massa zorgen thuis; met een vrouw en negen kinderen. (dat is veeL maar 't mag niet hinderen en ze heten, luister goed: Kriebeltje, Wiebelt je, Snorretoet, Habbeltje, Dabbcltje, Mieke, KrcUs, Bartholomeus en Cornelis. Allemaal braaf en goed gezond, maar ze scharrelen altijd rond, klimmen, Watteren en woelen, knagen, piepen en krioelen, snap je wel, hoe druk het ts in het huis van Kizzebis? En waar is dan wel dat huis van Pieter Kizzebis. de muis? Onder een trap van veertien treden, helemaal onderaan, beneden daar is het nest, het is geriefelijk en het uitzicht is zo liefelijk. Elke nacht gaat Pa op stap over de treden van de trap naar de keuken, helemaal feooen om rantsoenen kaas te roven, en wat kruimeltjes en zwoerdjes voor de zusjes en de broertjes. Kijk ze zitten. Da's niet mis, die familie Kizzebis Vader, moeder. Kriebeltje, Krelis, en Cornelis, die wat scheel is, Bartholomeus, Wiebeltje. Dabbeltje, Mieke en de kteine Habbeltje, en tenslotte Snorretoet, o, wat zitten ze daar zoet! En de fotograaf roept: Stil! Let op 't vogeltje, als je wil. even snorretjes opstrijken en wat vriendelijker kijken ]hl KNIP. 't Is gebeurd, Familie Muis! Morgen komt de foto thuis. JU ETJE, stond in de soep te ^KSJi •*-* roeren en Hommertje zouSten het ene land in en het andere worstje halen voor de'soep. ï?Ad^-L™ I'S Hii Ei'nB naar dp "dairpr kocht niet pakken. En het duurde een hefllStle died hefV het boodschappenmandje en ging 1. n i naar huis. Maar onderweg kwam finn-mArt/l er een hond en kaapte, Hap, het i!.n n worctip van Wnmmprtir» wm thuis. En de hona liep en nep en worstje van Hommertje weg. iiep. de hele wereld rond en Halt, stop. houdt den dief.... Hommertje kon hem niet pak- schreeuwde Hommertje en rende ken, totdat ze de wereld heie de hond achterna. maal om waren gelopen en weer Maar de hend liep en liep en Op het zelfde plaatsje waren aan liep, met het worstje in de bek, gekomen. de ene stad uit en de andere stad Toen pakte Hommertje. Hoep, in en Hommertje kon hem niet de hond bij zijn staart en nam pakken. hem het worstje af, Betje stond in de soep te roe- XT IJ ging naar huis. Betj'e stond ren en Hommertje kwam maar A x in de soep te roeren, maar niet thuis. En de hond liep en ze was een oud vrouwtje gewor den en Hommertje was een oud mannetje geworden. Wat ben je lang weggebleven. Hommertje, zei Betje. Och ja, Betje, zei Hommertje» Toen deden ze het woTstje in de soep en gingen eten. JDit was het verhaal van "Betje en Hommertje en als je 't niet gelovenwil, moet je 't maar laten. Raadseltjes Ik ben een vogel met een mooie staart hak mijn eerste letter af, dan ben ik niets waard maar voeg van voren de v d erbij dan lig ik 's morgens vroeg op de wei. 'Mnep-MuBh Hoe meer je er aan trekt, hoe korter het wordt •;ojbSjs woordelijkheid te voelen, voor dit jonge kind? Om een kamertje (als het er is) voor haar gezellig te maken, om haar als een soort doch ter te beschouwen, met haar te praten en met haar te lachen en samen met haar het werk te doen? Natuurlijk moet zo'n meisje op bepaalde dagen vrijaf hebben en dan ook precies dat kunnen doen waar ze zin in heeft. Verder weet zij zelf misschien niet, hoe haar toekomst zal lopen. Moet de huisvrouw daar ook niet ééns over nadenken, zich achter het kind stellen en haar goede raad geven? Zodra het werken in een huis houding gericht is op een practi- sche arbeidsverdeling, zodra het niet meer minderwaardig is om hulp in de huishouding te zijn, zul len er weer meisjes komen, die zich aan dat werk willen wijden, ook meisjes „van goeden huize". Maar de mevrouw moet "niet meer de mevrouw zün. tegenover de dienstbode, want die houding is onaanvaardbaar. /pp,\ VAN „HET VALKHOF" te Nijmegen, eens het meest geliefde kasteel van Karei de Grote, is met veel meer dan de Carolinoische kapel over. De tand des tijds en de oorlog hebben niet nagelaten ook aan dit boato- tnark te knagen. ER is onmiskenbaar onrust ln, de kippenren der internationale politiek. Het is niet de onrust die er onder het pluimvee ontstaat, als de havik boven de hof in de lucht cirkelt. Die is er geweest. Maar de vrees, daardoor gewekt, is bedaard sedqrt men zich beschut weet door het prestige der vleugels van de grote klokhen Amerika. De onrust van dit ogenolik echter laat ook moeder kloek zelf niet onaange tast. Er schijnen grote dingen op van komst. Het kan ook niet zo zijn, ":J Zou het echter wel het geval we zen dan is nog geen geveerd ge- n|oed er zeker van of het zich er over moet verheugen dan wel het tegendeel. Alle onrust komt tegenwoordig uit het Oosten en ook deze, Rus land geeft er aanleiding toe. Is er werkelijk een verandering in zijn politiek op komst? Niemand onzer zal daaraan geloven voor hü het ziet gebeuren. Maar desniettemin, er zijn verschijnselen die ten zeer ste onze aandacht verdienen. Er 2ijn verschuivingen in het Russisch bewind over de Oostelij ke zone van Duitsland. Er wordt geconfereerd, heen en weer ge reisd. Zulke verschijnselen moest men verwachten als er veran deringen op til zijn. En in dit geval Russen reeds lang, en zelfs duide lijker dan nu getoond, dat zij daar toe bereid waren. Er^is in Augus tus 1948 al een accoord geweest, dat-echter nooit toegepast is. Te Parijs, op de Assemblee, namen de Russen wederom een schijn aan van verzoeningsgezindheid. Als dit alles zonder effect gebleven is, waarom zou men nu dan, van vager verschijnselen, meer ver wachten? De Russen hebben, door trouwe loosheid en aanmatiging, het zover gebracht, dat niet enkel hun agres sieve woorden en daden de ande ren in het harnas brengen, maar dat dezen eerst goed wantrouwig worden als zii de verdenking van toeschietelijk eid wekken, „Wat zou Staliu daarmede bedoelen?" is dan de vraag. saboteren. "Voor vergeefs geble- de Oost-Duitse spoorwegen, in een ven dreigementen was het niet waarlijk niet benijdenswaardige terug geschrikt. Zodra Rusland verschijnselen vertoont van nade rende inschikkelijkheid meent men dat een nieuwe aanslag op positie, verlangen naar toenadering tot het Westen tonen, dan hoeft alt niet door de Russen te zijn in geblazen. Het is evengoed mogelijk deze twee goede dingen, nu volgens dat zij, met hun intiremere kennis de methode van de zoete broodjes, 1-_ 1J wordt voorbereid. Set Westen kent zijn zwakte: Het zo gemak- -door Dr. M, v. Blankenstein MEN was eigenlijk niet meer zo ontevreden, met hem, sedert men in het Westen uit de nood een deugd had weten te maken. Aan Rusland had men het te danken, dat het Atlantisch Verbond moge lijk werd; Rusland had te voren kelijk aangekweekte Amerikaanse isolationnïsme, de nooit geheel ver dwijnende naïveteit oï geborneerd heid, waarvan Wallace en Taft de profeten zijn. Zou Rusland nu daarop gaan speculeren, dan moet men zeggen dat het er rijkelijk laat mee is. Huiverend moet men bedenken wat het had kunnen bewerken, als het vroeger daarmee begonnen was, en niet eerst zijn ruige me thoden had toegepast. Waarlijk, de Moskou naar aanleiding van zijn, prompt ingeslikt, plan tot een Bal kanfederatie, "Wie is in die wereld buiten schot? Anna Pauker mis schien, de Roe meen te gewcldena- resse. En ook zij voor hoelang? Er is onrust overal achter het gordijn. De Tsjechische communis ten» die reeds voor zij aan de macht kwamen, door hun onbe scheiden optreden de belangen van het land zeer hebben geschaad en daardoor toen al veel verbittering wekten, zfjn met vertienvoudigde bravoure daarmede doorgegaan, tot 2ij nu het land vrijwel hebben af gesneden van het onmisbare Wes ten. Het gemor wordt wel heel erg sterk. En dit krijgt te mee bete kenis, nu het Atlantisch Verbond de Russen wel eens zou kunnen afhouden van militaire interven ties, waarvoor zij te voren niet zouden zijn teruggeschrikt. Het échec van Berlijn, het succes van is men niet meer zenuwachtig of reeds, het allerminst willende, de politiek der verzuimde gelegenhe- grootmachtige. Zijn bewegingen van dc communistische wereld, hun kans schoon zien om uit een, op den duur ondraaglijke situatie le komen. Gisting is er immers overal in de wereld onder Russische voogdij. WIJ weten alleen niet, hoever die gaat, en wat al dan niet gistingsverschijnscl is. Het geval Tito hoort onmiskenbaar daartoe. En ook het geval Markos, die afge- zet is ais aanvoerder der Griekse het plan-MarshalT het Atlantisch guerilla troepen. Verder was een Verbond, zy geven moed aan de duidelijk voorbeeld het verdwij- talloze onderdrukten in het Oos- nen van Kostof in Bulgarije, de ten, die deze dingen misschien cog vice-premier die als een profeet vergroot zien, door hun verlangen van het Bulgaarse marxisme in en hopen. aanzien stond» Hij is nu een twee- De positie van Tito heeft zich de of derde Tito in de ogen van de versterkt. Zelfs in Albanië is niet kominform. Minder duidelijk ech- ter is de betekenis van het ziekte verlof van Dimitrof, de Bulgaarse ten kwade te duchten. Willen de Russen over de blok kade van Berlijn gaan praten? Een dergelijk vermoeden hangt in lucht. Maar eigenlijk hebben de Amerikaanse hulp volgens het monopolie, plan Marshall. Rusland heeft tegen beide goede dingen fel gevochten, de alles gedaan wat het kon om ze, de door volgzame aanhangers te laten burgemeester van Berlijn, en alles maneschijn en rozengeur voor Moskou. Wie zal het kurmen verhinderen dat dit alles in de wereld der po litieke vakmensen zoal geen ver- vreesachtig genoeg, ve-anderingen zegening over Europa gebracht van den is vooral'niet een Nederlands daarna waren niet die - w -onwwHe. ïteke. Toch zou men uttomate wachtingen'dan'toch zeker"een"ft- raen brengt te veel met Russisch voorzichtig moeten zijn met het wachten wekt van komende din- streven naar een vergelijk in ver- toekennen van enige betekenis aan gen, die in ieder geval deze eigen hand. Als nu Ebert, de marionet- het geval, had niet te voren Dimi- schap zullen bezitten interessant te trof al moeilijkheden gehad met zijn.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1949 | | pagina 7