mmms Stalin sfrijdensmoede? Drie Nederlandse spionnen werden door Bingham ontmaskerd Biebeloentje werd zeven jaar WE MAKEN EEN TOPPER Amerika's nieuwste held: de neger BUNCHE AKKERTJE Geheimen rond het England-Spiel (9) Vals beschuldigde deed uitnemend werk voor geallieerde zaak Aan droppings kwam een eind Slaven-nazaat vriend van koningsboon „Kolos van Rliodos" (Os bhiwsnbuA Wegenwacht op Zon en feestdagen Zaterdag 30 April 1949 3 f) E CHEF VAN HET RIJKSINSTITUUT voor Oorlogsdocumentatie, dra. Lde Jong, heeft samen met zijn eerste medewerker, dr, A. Coh.en, een autotocht van 4250 kilometer kris-kras door Duitsland gemaakt op jacht naar documenten uit de bezettingstijd. En toen hij dezer dagen, doodver moeid maar voldaan, terugkeerde, kon hü als een der belangrijkste resulta ten van zijn onderzoekingen mededelen, dat hij, voor wat bet England- Spiel betreft, over voldoende gegevens beschikt om de verhalen van majoor K. de Graaf (Noël de Gaulle) en mr. Van der Starp, die beweren, dat het verraad in Engeland heeft gezeten, naar het rjjk der fabelen te verwijzen. De desbetreffende documenten zijn direct aan de Parlementaire Enquêle-commissie ter hand gesteld. En daarmede is dan wel buitengewoon snel en op zeer ongedachte wijze van gezaghebbende zijde de juistheid onzer artikelen bevestigd, waarin wü het opnamen tegen de ongefundeerde beschuldigingen, waaraan met name major Seymour Bingham is bloot gesteld geweest. binnen een week een invasie in En geland zouden uitvoeren. Maar je liepen rechtstreeks de Britse kust wacht in de armen1. Ze werden een halve nacht ver hoord en ze lieten niets los. Drie werden er naar hun bed gestuurd, maar de vierde, een Nederlander, bleef in de verhoorkamer. Bingham had er de man met het zwakste ka- Yhju WIJZEN EB, om misver- v v standen te voorkomen, met nadruk op dafc de door drs De Jong gevonden documenten ons niet ter image zijn gegeven. Niettemin zijn wij in staat mede te déïen, dat Bingbam niet, zoals beweerd is, van het begin der samenwerking tussen de Engelse Special Operations Bxe- cuïtive (S.O.Ë.) en de Nederlandse Militaire Inlichtingen dienst af, van de section-Netherlands hoofd is geweest. Nadat de S.O.E, enige tijd had gewerkt kwam als hoofd van de sector-Netherlands Charles Blizzard, beter bekend onder de schuilnaam Blunt. In zijn tijd begon het England-SpieL Bliz zard was van September 1939 tot Mei 1940 assistent-militair attaché in Den Haag geweest en stond be kend als een goed vriend van Ne derland. Hij is boven iedere verden king verheven en is tot op de dag van vandaag in dienst van de En gelse regering. Seymour Bingham, die onder Bliz zard had gediend in een lagere rang, volgde hem gerst in de zomer van 1943 op als hoofd van de Ne derlandse sectie der S.O.E, Toen was het E.-Spiel reeds omstreeks vijftjen maanden oud! Nederlandse spionnen gevangen Vóór die tijd had Bingham, die uitstekend Nederlands spreekt om dat hij veertig jaren in Nederland woonde, de opdracht gehad in En geland aankomende vluchtelingen te verhoren, teneinde na te gaan of er zich onder hen spionnen bevon den. Een vertrouwenswerk bij uit stek. Als Bingham nu eens werke lijk in dienst van de Duitsers bad gestaan, hoe fraaie kansen had hij dan hier gehad, de vijand in de kaar' le spelen, immers: in dat eer ste kalf jaar van de oorlog kwamen ze met stromen naar de vrije stran den van Engeland: Nederlanders. Belgen, Fransen en later Gok veel Noren. En het was Seymour Bingham, die >r de eerste vier spionnen uithaal de. In twee bootjes waren ze door de Duitsers aan land gezet: drie Ne derlanders en een Belg. Alle vier slechtgetrainde amateurs die in de spannende Septemberdagen van 1940 naa£ Engeland kwamen met twee radiosets om verkenningswerk te doen voor de..' Duitse troepen, die rakter uitgepikt en zaagde hem nog twee uur door. Om drie uur in de ochtend gaf de soion toe met de la conieke mededeling: Ja, ik zit er in; ik ben de sigaar - Korte tijd later: een plechtige Engelse rechtszitting waar behalve de vier verdachte spionnen ook een kroongetuige voor de gepruikte rechters verscheen: Seymour Bing ham. De verdachten bekenden. Een van hen werd vrijgesproken: hij had het vuile werk gedwongen gedaan omdat hem anders de kogel wacht te. De Engelsen gaven hem sportief een kans. De drie anderen werden ter dood veroordeeld en opgehan gen. Wanneer men dus beweert, dat Bmgham Nederlanders in de dood dreef, dan klopt dat. Het waren er twee. Twee spionnen voor de Duit sers. Control e5- a genten ge zonden Toen Seymour Bingham hoofd van de section-Netherlands was gewor den achtte hij het gewenst, controle- agenten naar Nederland te zenden om na te gaan, of dg werkelijkheid in Nederland klopte met de gegevens van de in Londen ontvangen tele grammen. Een. voortreffelijk idee! Het had alleen een jaar ^erder u.t- gevoerd moeten zijn. De eerste, die gezonden werd was een man, die papieren bij zich had, waaruit blijken moest, dat hij werk te voor de Organisatie Todt. Hij werd in Frankrijk neergezet en baande-zich via België een weg naar Nederland. Hij kwam in Engeland terug met onder andere het bericht, dat den aanloopadres voor agenten, ergens in Amsterdam, hem uiterst verdacht voorkwam en dat de grootst mogelijke voorzichtigheid geboden was. Spoedig daarop kwam de tweede man uit België terug; hij had niet verder kunnen komen dan Brussel, was daar op een adres aangekomen, dat (naar later bleek) de woning van een Duitse agent was, werd vervol gens ondergebracht in een verdacht hotel, waar de Nederlandse „illegale werker" George van Triest (naar la- f?EN ideaal kledingstuk in Js voorjaar en zomer is de topper. U kunt hem vrijwel overal bij dragen: by uw zo merjurkjes, bij shorts of lan ge broek, bij een avondja ponnetje en, last but not least, irt combinatie met een bijpassend rokje als mantel- cóstuum. Bij het kopen van de stof moet u er ivel op let ten, dat u een kleur kiest, die goed harmonieertmet uw overige kleding. Voor 'n bo venwijdte van 95 cw. heeft u ongeveer 2.50 m. van 140 breed nodig. U zet in de voorpanden de voeringzakjes. De zakopening kunt u naar verkiezing pas- sepcüeren of met een patje of klepje afwerken. Het be leg wordt tegen de voorkan ten genaaid, waarna we zij- en schcudernaden sluiten. De rugschouders iets inwerken. Bij het verbinden van de mouwdelen houden we de bovenbouw op elleboog- hoogte even in. De onderkant voorzien we van de manchet, die met een linnen inlegsel verstevigd is. De mouw, over de kop ingehouden, wordt met de binnennaad op het tekentje in het armsgat ge zet. Tussen de kraag van dubbele stof (onderkraag schuin knippen) en met een linnen inlegsel naaien we de halsrand. Kraag en manchetten worden 2 cm. breed af- gestikt. De voering reikt tot aan het beleg. Wilt u de mantel, bv. bij dikke stof, niet voeren, dan kunt u ook alle randen omboren met zijden tres, leevband of schuine biezen. Maakt'u de topper by één speciale japon, dan is het leuk om hem met de stof van de japon te voeren (2 cm. vanaf de voorkanten) Draagt u hem als mantelpakje, dan zijn er heel wat mogelijkheden de mantel in de kleur van de rok met afstekende kraag en manchet ten; effen jasje met geruite rok, kraag en manchetten, of andersom, voering hls de rok of als vestje; alleen de manchetten of de kraag als blouse of vestje enz. enzMaar..de brede afstekende band var, onderen is alleen voor lange slanke figuren! ELLA BEZEMEE üv B.W. 96a9<9c.M. ONCER?-i'MOUW ter bleek de spion George Ridder hof) hem befuifde en-, wilde foto graferen (wat niet doorging). Bij kwam later in Engeland terug met berichten, die door de Duitsers pas klaar waren gemaakt. En een nautw- keurige beschouwing van de ver halen, die hij vertelde, gaf te Lon den nieuw voedsel aan het gewoel van onveiligheid, dat kortelings f ook door andere berichten was ont staan. Men besloot toen, op voordracht van major Seymour Bingham, geen M-I-D.-agenten meer te doen para chutereu, hoewel het afwerpen van containers en het onderhouden van de ^ndverbindingen nog enige tijd werd voortgezet om méér te weten te komen. De brokken, die intussen een jaarlang gemaakt varen, ble ken dermate ernstig, dat een be langrijke reorganisatie tot stand kwam. De M.I.D. verdween van het toneel en daarmee kwam ook een einde aan de samenwerkin- met de S.O.E. Bingham ging naar Australië met een nieuwe, belangrijke op dracht van de geheime dienst. OJD.-code gebraakt En hiermede kunnen wij het hoofd stuk Bïngham waaraan wij, door de in omloop gebrachte romanverha len, veel aandacht moesten besteden gevoeglijk afsluiten. Intussen is daarmede, hoewel wij door een uitermate omvangrijk en moeizaam onderzoek reeds ver gevor derd zijn, het ganse complex van vraagstukken nog lang niet opgelost. En bovendien zijn daarmede nog niet uit de wereld geholpen de verschil lende lezingen, die de wereld worden ingestuurd door mensen, die wel van goeden wille zijn, maar wie het ont breekt aan de gegevens, die voor het formuleren van een afdoend ant woord nodig zijn. Het is uiteraard ondoenlijk, die betogen stuk voor stuk te weerleggen. Maar op één er van moeten we ingaan, omdat het hier een stelling betreft, die in bre der kring werd verbreid en ook ge loof vindt. Schreieder zo zegt men heeft nooit de codes van de gevangen agenten gebruikt, omdat hij geen identïtychecks had. Hij liet wel sei nen, maar zonder identïtyeheck en dus kwam er wartaal in Londen aan. Maar hij had één lijn, waarover hij waakte als over zijn liefste bezit Seymour Bingham Dat was de lijn, waarop hü werkte met een oude, door hem verkregen 0.D,-code. Op die lijn kwamen de berichten uitstekend in Londen aan. En daarop was het gehele England- Spiel gebaseerd Ook bij dit verhaal behoort natuurlijk weer 'n verra der.... En om het aannemelijk te maken wordt er bij gezegd: over die lijn gaf Eu geland opdracht om ge neraal Seyffardt te liquideren; Schreieder liet die opdracht uitvoe ren en verwierf daardoor het ver trouwen van de overkant. Zo werd het hem mogelijk, het E.-Spiel te spelen. Het spijt ons voor de uitvinder, maar zijn verhaal is onzin. Seyffardt wex'd neergeschoten door Verleum, een der naaste medewerkers van dr G. W. Kasteïn, die de aanslag met H. Ka tan had voorbereid. Schreieder wist dit alles eerst later, toen Van der Waals in contact was gekomen met Kastein, die hem om een revol ver vroeg om secretaris-generaal Reydon neer te schieten. De liquida tie van Seyffardt vond plaats in diens woning aan de Van Beekstraat te 's-Gravenhage op 5 Februari 1943. Toen was het England-Spiel al elf maanden aan de gang en zaten er al omstreeks vijftig agenten in de ge vangenis te Haren. Het verhaal over de O.D.-code is daarmede wel voldoende als onhoud baar gequalificeerd. Bovendien: de telegrammen, die over de lijnen van de gevangen genomen agenten bin nenkwamen, liggen nog in Londen. En hun inhoud is geen wartaal! In tegendeel: die inhoud is geraffineerd'1 tot in de Engelse woordkeus toe en is in alle opzichten geschikt geweest om de diensten in Engeland een rad voor de ogen te duaaien. Wat dit be treft hehben Giskes en Schreieder him vak goed verstaan. Men moet dat in Engelse kring helaas volmon dig toegeven. Toen graaf Bcrnadottc pas vermoord was, heerste overal zo'n opwin ding, dat niemand veel aandacht over had voor de man, die de bemid delaar in Palestina opvolgde. Toch is het aan dr. Ralph J. Bunche te danken, dat de TJNO weer enigermate aan prestige gewonnen heeft. Maar ook het aanzien van de Amerikaanse negers steeg, want dr. Bun- che'g huidskleur verraadt zijn overwegend negroïde afstamming. Ralphs grootvader was plantage- slaaf in een van de Zuidelijke sta ten der V.S. De vader van de hui dige bemiddelaar, trok naar het Noorden, vestigde zich als'kapper in Detroit maar toen deze stierf moest Ralph toen veertien jaar oud zelf zijn weg zoeken. Hij was arm en hij was neger: twee schijnbaar onoverkomelijke hin derpalen om in de Amerikaanse maatschappij vooruit te komen. Toch lukte het. Als student aan High Schools en universiteiten kon hij in de kosten van zijn levens onderhoud en zijn studie voorzien door te werken als stoffeerder, portier, kellner en dergelijke. Te gelijkertijd zag hij ook nog kans, aan sport te doen: in zijn studietijd maakte hij deel uit van het beste basketballteam van Amerika. In 1934 promoveerde Bunche aan de beroemde Harvard-univer- sïteit. Hij werkte samen met de Zweed Myrdal aan een standaard werk over de Amerikaanse negers erf deed studiereizen naar Europa, Zuid-Afrika en ook naar Indone sië, In 1930 was hij getrouwd hjj heeft drie kinderen. Vriend van Bcrnadottc Na tijdens de oorlog in rege- ringsdienst te zijn geweest kwam hij in 1947 terecht in de UNO- commissie voor Palestina als chef van het secretariaat. Tussen hem en Bernadotte slavennazaat cn koningszoon ontwikkelde zich een merkwaardig vertrouwelijke verstandhouding. Zij waren bijna steeds samen; slechts zuiver toe val was oorzaak, dat Bunche niet naast de Zweedse graaf in de wa gen zat, toen machinegeweervuur een eind aan Bernadotte's leven maakte. De taak die de UNO Bunche op droeg was buitengewoon zwaar. Hij moest zo spoedig mogelijk de vrede in Palestina herstellen, maar de middelen, die daarvoor nodig waren, werden hem onthouden. Vandaar dat het resultaat van zijn arbeid telkens weer tenietgedaan werd,, door schendingen van de wapenstilstand. Pas in Parijs, tijdens de TJNO- Assemblée van het afgelopen na jaar trad Bunche in het licht der openbaarheid. Zijn werkbureau, tegenover de Eiffeltoren, gonsde van activiteit toch was Bunche steeds voor ieder te spreken. Hij bezwoer de Veiligheidsraad, niet een bestand, maar wapenstilstand en vrede te decreteren „de TJNO is de vroedvrouw van Palestina", zo zei hij maar toen een beslis sing in die zin op zich liet wach ten, was hü zo ontmoedigd, dat hy aan aftreden dacht. Hij ging terug en begon opnieuw, 'DF, KINDERKRANT DAT was een feest in het land van Koning Aloisius de zeven en-dertigste! Een reuzen feest. Biebeloentje, het kleine prinsesje, werd zeven jaar. Nu was dat in dat land iets heel, heel bijzonders en op die dag wer den alle vlaggen uitgestoken. In de stad waren grote fonteinen, die li monade spoten en iedereen mocht zoveel drinken als hij wilde. Er waren taarten op alle hoeken van de straten, waar de mensen van mochten, eten de hele d«g door. Te begrijpt hoe heerlijk het alle maal was. Het grootste feest was natuurlijk in het palcis van de koning. De Koning en de Koningin hadden hun allermooiste hermelijnen man tels aangedaan, 's morgens om ze ven uur zaten ze al op hun troon en Biebeloentje, het prinsesje mocht ïn haar nachtjaponnetje bij vader en moeder komen om de cadeautjes te bewonderen. Dat was me wat! Er was een pop, die kon slapen en kon praten en kon lopen. Er was een heel poppenhuis, kostbaar inge richt. Er waren tollen en ballen Cfi teddyberen, en hoepels en prenten boeken, zoveel, dat Biebeloentje er helemaal duizelig van werd. Maar het prettigste moest nog komen. '5 Middags, in de tuin van hel pa leis was er een kinderpartij. Alle kinderen uit de buurt, de vriendjes en vriendinnetjes van. Biebeloentje waren uitgenodigd en mochten ko men spelen. Ze speelden kat-en-muis en ze speelden Zwaan-kleef-aan en toen ze moe waren kregen ze allemaal aardbeienijs met slagroom en mid den ïn de tuin was een taart neer gezet, nee, maar zo'n taart was er in dat land nog nooit geweest. Het was een taart met verdie pingen, helemaal van noga en mok ka en room, met vruchten en noot jes en er was een soort tempeltje bovenop, waar je in kon klimmen. Dat deden de kinderen natuurlijk want het is een leuk idee om mid den in een taart te gaan zitten. Het was zo'n vreugde en pleizier rond om die taart in de tuin, er werd muziek gemaakt en ze zongen alle maal liedjes, de Koning en de Ko ningin kwamen kijken en vonden het erg gezellig en toen was het ineens vyf uur en tijd om naar huis te gaan. MAAR stel je voor, toen alle kinderen afscheid hadden ge nomen en weg waren, toen bleek het dat het prinsesje Biebeloentje verdwenen was. Ze was nergens meer te vinden. Och, och, wat was die Koning Aloi- ■sius de Zeven-en~dertïgste onge lukkig en verdrietig. Wanneer heb jullie Biebeloentje voor het_ laatst gezien, vroeg hij zenuwachtig aan alle lakeien en hofmeesters en hof dames, die er bij geweest waren. Maar niemand herinnerde zich, waar Biebeloentje op het laatst van het feest geweest was. Er werd gezocht en gezocht m alle hoeken en gaten van. het paleis, achter alle bosjes en struiken van de tuin. Maar gek. iedereen vergat in de taart te kijken. En daar, in een hoekje van de taart verscholen, lag Biebeloentje te slapen en wist niet. dat er zo veel drukte om haar gemaakt werd. De Koning en de Koningin gingen treurig het paleis in. Ze konden niet slapen en bleven maar stille tjes op hun troon zitten schreien. Onze lieve Biebeloentje, snikte dc Koningin en de Koning probeerde zich goed te houden maar de tra nen vielen over zijn baard. Alle hofmeesters en lakeien en hofdames gingen naar bed, het werd donker en het was heel stil ïn het paleis. Toen klonken er kleine voet stappen buiten op het grint voor het paleis, de voetstappen kwamen de marmeren trappen op, liepen door de zalen en dc gangen. De Koning en de Koningin sprongen op van hun troon. Biebeloentje, riepen ze. en ja, hoor, daar kwam het kleine prin sesje aan, Maar wat zag ze er uit! Ze zat helemaal onder de slagroom, er zaten geconfijte vruchten in haar haar. en grote mokkavegen op haar gezichtje. Ze was zo slaperig, dat ze alleen maar kon zeggen: Ik wil naar bed. Toen heeft de Koningin haar zelf naar bed gebracht. En iedereen was zo blij, zo blij, dat Biebeloentje weer terecht was. En de volgende dag werd de taart uit de tuin gehaald en hele maal opgegeten. f?R ioas ereis een brievenbus, f-' die op een pleintje stond, een grote, rode brievenbus. Hij had een open mond, daar gingen alle brieven in, de hele dag maar door, en nu en dan kwam er een man, van 't grote postkantoordie haaide dan de brieven uit die brievenbus, z'n maag en dat is altijd goed gegaan, tot aantot aan vandaag. Vanmorgen zei die brievenbus: Nou wil ik het niet meer, ik heb er schoon genoeg van, leg de brieven daar maar neerHij deed zijn mond dicht met een klep, en deed hem niet meer open en alle mensen kwa men daar met brieven aangelo pen, ze riepen: Kijk nou toch eens aan, de brievenbus is dichthoe moet dat nu, hoe kan dat nu, hij wordt toch straks gelicht? De di recteur ven 't postkantoor kwam haastig met zijn vrouw, en sprak tegen die brievenbus: Kom., joh. doe niet zo flauw. Maar wat er ook gezegd werd of geiammerd. of gefloten, de brieven bus was koppig en hij hield zijn mond ge sloten. TOEN kuiam er een klein ven tje aan, hij heette Jan van Dreven, die had zoéven aan zijn Pa een lange brief geschreven. Hij kwam bij al die mensen staan, de brievenbus was dicht, en iedereenja. iedereen, stand met een boos gezicht. Wat deed dat kleine ventje toen, die kleine Jan van Dreven? Hij duwde iedereen opzij en zei: Laat my Tnaar even. Hij fluisterde die brievenbus iets in zyn roae oren; de brievenbus werd heel be schaamd en roder dan tevoren. Hij deed zijn mond - weer open, heel wijd, en zei alleen: die Jan van Dreven heeft gelijk, het spijt me 't was gemeenZijn koppig heid is over en zijn mond weer open, dus doet iedereen zijn brie ven weer in deze brievenbus Zes dagen voor Kerstmis ver klaarde Bunche in Tel Aviv: „de oorlog is voorbij"' Tijdens de Kerstdagen brak het Negeb-offen- sief Ids en alles scheen weer ver loren. Toch gelukte het Bunche, kort na nieuwjaar, een Egyptische en een Israëlische delegatie naar Rhodos te krijgen, maar hij moest zelf met de delegaties onderhande len, omdat deze aanvankelijk wei gerden, met elkaar aan één tafel te gaan zitten. Na zeven weken vol haken en ogen echter kon aan de beide partijen een in leer gebonden exemplaar yan de wapenstilstands overeenkomst worden overhan digd, de bekroning op Bunche's Herculische taak, die hem de bij naam „Kolos van Rbpdos" bezorg de (naar analogie van het enorme beeld, dat in de Oudheid wijdbeens boven de haveningang stond en de beide oevers verbond). Al is misschien een wapenstil stand nog geen wereldschokkend feit, wat Bunche bereikt heeft, is van het grootste belang voor de positie der Amerikaanse negers. Bunche heeft zich van het subjec tieve negerbewustzijn weten los te maken, de zwaarste last, die de Amerikaanse neger gewoonlijk met zich moet slepen. Maar Bunche heeft op zichzelf ver trouwd, en niet zijn heil gezocht in aanklachten, die slechts aan beide zijden verbittering hadden kunnen doen ontstaan en ten slotte alleen er toe dienen, voor dc zaak van de blanke demagogen onder de ne- j Advertentie LM. gers een gunstig klimaat te schep- pen. Bunche is heden ten dage wel de succesrijkste vertegenwoordiger van de gerijpte neger-elite, die de toestand neemt zo als hij is en „tries to make the best of it" er het beste van tracht te maken. Zeker, de vijfenveertig jarige Bunche is 'n uitzondering. Slechts weinigen zijn tot een dergelijke geestelijke inspanning in staat. Maar wat hem in enkele tientallen jaren gelukte, zou dat ook niet mogelijk zijn in een periode van enkele generaties wellicht voor liet zich steeds uitbreidende volk der Amerikaanse negers? De Lon dense coureur Bear Is toen hij Danderdac oefende voor automo- blelraces, met een vaart van 160 k m uit een haarspeldbocht Bevlogen en op een groep omstanders gereden Ben- werd mt de wagen geslingerd en was op slag dood Twee der omstanders werden eveneens gedood Het bestuur van de West Duitse communistische partij heeft de arbei ders opgeroepen op de eerste Mei te demonstreren voor de opheffing der geallieerde tcgcnblokknde van de Sow- Jctzone De communistische verklaring maakt Been melding van de Sowict- blokkade. Naar de ANWB ons mededeelt moet het niet uitgesloten worden geacht, dat de ANWB in de toe komst besluiten zal, de wegenwacht uitsluitend diensten "aan leden te laten verlenen om te voorkomen, dat door het toenemende autover keer contribuerende leden te lang óp de komst van een wegenwacht moeten wachten. Op Zon- en feestdagen waarop algemene vrijstelling wordt ver leend van het Zondagsrijverbod, zoals b.v. op de boilcnzondagen van 1 en 8 Mei a.s. zal de wegenwacht een beperkte dienst onderhouden, waarbij zij echter uitsluitend leden zal helpen. Ook indien tz.t. het Zond agsrij verbod voorgoed opgehe ven mocht worden, zal de wegen wacht 's Zondags alleen voor haar leden dienst doen. Een hoofdopzichter van de ce- mwAle Amsterdam. werkzaam op Schiphol, is gearresteerd wegens dief stal van trottoir tegels Hij deed het op vrij blo te schaal en verduisterde tegels bit vrachtladingen tegelijk. Reeds eer der was hij voor dergelijke daden aan gehouden, In de nacht van Woensdag op Donderdag Is de turfstrooiselfabriek van G J. M. Gabriel te Enschede door een felle brand voor het grootste deel in de ns gelegd TTet vuur vond gretig voedsel in de opgeslagen turf, die voor export was bestemd cn waarvan heden een deel naar Zwitserland zou worden verronden. T7 R was met Moskou niet te pra- ten zolang het vast rekende op het spoedig uitbreken van een we reldrevolutie, Ook een economisch ineenzakken van Amerika was reeds genoeg. Dat zou zich dan immers uit Europa terugtrekken. Daarmede kreeg Rusland de vrye hand. Dat een van deze twee dingen op komst war, is een dogma geweest voor het Sowj et-bewind. Ook de nuchtere Stalin zelf heeft er een tijd lang aan geloofd. Varga. de meest gezagheb bende econoom der Sowjetunie waarschuwde: Dit alles was, volgens hem nog lang niet aan dc beurt. Het gevolg was dat hij blij mocht zjjn er slechts met het verlies van zyn po sitie af te komen. De inquisitie van het Kremlin was genadig geweest in zijn geval. Van dit Sowjet-optimisme was het beleid, en was vooral de figuur van Molotof, de uitdrukking. Niemand kon afdoender dan hü het Westen voor het hoofd stoten. Amerikanen, Britten en Fransen moesten inzien, dat er met hem niet te onderhande len viel. Zo kwam in December 1947, op de conferentie van de Grote Vier te Londen, de door Molotof onmis kenbaar geproviceerde breuk tot stand. De volgende grote zet was de blokkade van Berlijn. Dit was de krachtproef. Het spel was in de ogen van Moskcm niet te verliezen. Ten zij de anderen het op oorlog lieten aankomen. Want die durfde het Kremlin toch niet aap. Met uitzon dering dan van Zjoanin en wat ge neraals. Zou de blokkade van Berlijn de westelijke bezetters uit de stad heb ben weggedrongen, dan was reeds een belangrijke beslissing gevallen. Heel Duitsland zou dan beseffen wie de sterkste was in Europa. En het Duitse volk zou zich daarnaar heb ben geschikt. Er ware een wedloop Ontstaan om laaggenummerde kaar ten van de communistische partij. Zo had indertijd ook Hitier het klaarge speeld. Met het prestige van het Westen ware het overal gedaan ge weest. Dit echter hebben de anderen begrepen. Men kent de geschiedenis van de luchtbrug, dat wonder van organisatie. De Russen konden wat terugplagen en aan hun blokkade vasthouden. Maar iedere kans op conflict gingen zij uit de weg. Stalin heelt blijkbaar reeds vroeg gezien dat het een fiasco werd. Maar Molo- tef en de zijnen saboteerden het reeds getroffen aecoord. DIT heeft tenslotte ertoe geleid dat Molotof wijken moest als Ruslands officiële onderhandelaar en een daarvoor minder onmogelijk man, Wysjinsky, zijn portefeuille overnam. Kort daarop stierf Zjdanin heel plotseling, in schijnbaar blaken de gezondheid. Een hele reeks wijzi gingen op de hoogste ambtelijke pos ten volgde daarop. Wat betekende dit? „Niets" hebben velen beweerd. In de Sowjetregering hebben echter veranderingen altijd betekenis, en soms grote betekenis gehad. Waar stevende Stalin op aan? Het leerzaamste feit leek helemaal niet sensationeel. Varga, de ketter, mocht weer schrijven. En niet om dat hy nederig zijn verworpenheid en vroegere onkunde had erkend; hij schreef weer zoals hij vroeger geschreven had. De aanstaande wereldrevolutie of ook maar de instorting van Amerika waren dus geen dogma meer. Als dit nieuwe inzicht definitief had geze gevierd, dan moest dit gevolgen heb- door Dr. M, v. Blanlcenstein ben. Tulhn de twee wereldoorlogen had het besef, dat de wereldrevolutie toen niet zou doorgaan, Rusland, on der Stalins leiding, tot een vreedza me politiek genoopt Het was nu dui delijk, waarom een internationaal ge haat cn gewantrouwd man. als Mo lotof is, had moeten wijken voor een man van wereldkennis en zekere soepelheid, gelijk Wysjinsky is. Er moest immers opnieuw onderhan deld worden en deze keer moest er iets uit te voorschijn komen ook. OCH arme, wat hagelden de sla gen op de diplomatie van het Kremlin neer. Het plan-Marshall bleek niet te saboteren. Alle pogin gen van Moskou, tot expansie -huilen de górdel van het ijzeren gordijn hadden gefaald. Kleine landen als Noorwegen en Denemarken lieten, zich niet eens meer door Moskou intimideren. Het Allantiscn Pact kwam met, zelfs de bouwmeesters verrassende, snelheid tot stand. Amerika maakte zich op. West Europa te helpen wapenen. „Het westelijk blok", dat rdeds tijdens de oorlog ccn schrikbeeld geweest was voor de Russen, was in ongedroom- dc hechtheid cn omvang lot stand gekomen. Aziatische volken zelfs vroegen om aansluiting. Het kon oen wercldvcrbond worden als Washington dit wilde Dc stnjd op dc politieke ziel van West Duitsland was grondig ver loren. Frankrijk en Italië waren buiten communistisch gevaar. Onder de vazallen werd ook buiten Tilo- tanië verzot tegen de economische uitbuiting door Rusland merkbaar. Waar moest het heen als het in dit tempo doorging? Truman had China prijsgegeven, Omdat in de grote po litieke worsteling een concentratie van krachten op Europa hem de kortsld weg naar de overwinning leek. Precies zoals een dergelijke concentratie dit in de oorlog was geweest. Stalm was blijkbaar van het zelfde inzicht. V)lT alles is de voorgeschiedenis van het jongste Russische aan bod. Nu is zonneklaar geworden waarom Molotof als minister van buitenlandse zaken weg moest: Hij is onbruikbaar als onderhandelaar, en Rusland heeft thans onderhan delaars nodig die een vergelijk tot stand vermogen te brengen. Het vertrouwen op dc snelle komst van - de wereldrevolutie is verdwenen, als overheersende opvatting in de sowj et hiërarch te. Dc consequentie voor Siahn moet zijn. als in de ja ren lussen dc wereldoorlogen, dat Rusland in draaglijke betrekkingen van allerlei aard tot de buitenwe reld moet leven. Wu gaan nu waarschijnlijk een periode van zeer moeiliike onder handelingen tegemoet. Het is vol strekt niet ondenkbaar dat StaLin, als goed vcrl.ezcr, een breed gebaar maken wil, waartoe Molotof nooit in staat ware geweest. Voor hem is het immers ook slechts een j.rccu- lcr pour mieux sautcr", een terug- wnkcn om le h«l<*r r->n aanloop te kunnen nemen vnor dc volgende sprong naar een wereldrevolutie. Maar de anderen zijn grenzcnloos getergd, en hun overwinning is nu du.dcluk. Zij zullen zoveel mogelijk zekerheid van positie eisen. Tenslotte nog dit: Voor hun te rugtocht hebben do Sowj ets, als wijlen de Par then, nog een vergif tigde pul afgeschoten: De verklaring der communisten m de verschillen de? landen, waarin zij een eventueel Qiuslmgachap aankondigen. Het ziet er^ echter 2eer naar uit. alsof deze pijl de communistische partijen in het Westen getroffen heeft, cn nie- mand anders. I-tet was mis'chieo de laatste, of schoon niet de minste, van een lange reeks grote vergissingen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1949 | | pagina 3