mmms
Stalin sfrijdensmoede?
Drie Nederlandse spionnen werden
door Bingham ontmaskerd
Biebeloentje werd zeven jaar
WE MAKEN EEN TOPPER
Amerika's nieuwste held:
de neger BUNCHE
AKKERTJE
Geheimen rond het England-Spiel (9)
Vals beschuldigde deed uitnemend
werk voor geallieerde zaak
Aan droppings kwam
een eind
Slaven-nazaat vriend van koningsboon
„Kolos van Rliodos"
(Os bhiwsnbuA
Wegenwacht op Zon
en feestdagen
Zaterdag 30 April 1949
3
f) E CHEF VAN HET RIJKSINSTITUUT voor Oorlogsdocumentatie, dra.
Lde Jong, heeft samen met zijn eerste medewerker, dr, A. Coh.en,
een autotocht van 4250 kilometer kris-kras door Duitsland gemaakt op jacht
naar documenten uit de bezettingstijd. En toen hij dezer dagen, doodver
moeid maar voldaan, terugkeerde, kon hü als een der belangrijkste resulta
ten van zijn onderzoekingen mededelen, dat hij, voor wat bet England-
Spiel betreft, over voldoende gegevens beschikt om de verhalen van majoor
K. de Graaf (Noël de Gaulle) en mr. Van der Starp, die beweren,
dat het verraad in Engeland heeft gezeten, naar het rjjk der fabelen te
verwijzen. De desbetreffende documenten zijn direct aan de Parlementaire
Enquêle-commissie ter hand gesteld. En daarmede is dan wel buitengewoon
snel en op zeer ongedachte wijze van gezaghebbende zijde de juistheid
onzer artikelen bevestigd, waarin wü het opnamen tegen de ongefundeerde
beschuldigingen, waaraan met name major Seymour Bingham is bloot
gesteld geweest.
binnen een week een invasie in En
geland zouden uitvoeren. Maar je
liepen rechtstreeks de Britse kust
wacht in de armen1.
Ze werden een halve nacht ver
hoord en ze lieten niets los. Drie
werden er naar hun bed gestuurd,
maar de vierde, een Nederlander,
bleef in de verhoorkamer. Bingham
had er de man met het zwakste ka-
Yhju WIJZEN EB, om misver-
v v standen te voorkomen, met
nadruk op dafc de door drs De Jong
gevonden documenten ons niet ter
image zijn gegeven. Niettemin zijn
wij in staat mede te déïen, dat
Bingbam niet, zoals beweerd is, van
het begin der samenwerking tussen
de Engelse Special Operations Bxe-
cuïtive (S.O.Ë.) en de Nederlandse
Militaire Inlichtingen dienst af,
van de section-Netherlands hoofd
is geweest. Nadat de S.O.E,
enige tijd had gewerkt kwam als
hoofd van de sector-Netherlands
Charles Blizzard, beter bekend
onder de schuilnaam Blunt. In zijn
tijd begon het England-SpieL Bliz
zard was van September 1939 tot
Mei 1940 assistent-militair attaché
in Den Haag geweest en stond be
kend als een goed vriend van Ne
derland. Hij is boven iedere verden
king verheven en is tot op de dag
van vandaag in dienst van de En
gelse regering.
Seymour Bingham, die onder Bliz
zard had gediend in een lagere
rang, volgde hem gerst in de zomer
van 1943 op als hoofd van de Ne
derlandse sectie der S.O.E, Toen
was het E.-Spiel reeds omstreeks
vijftjen maanden oud!
Nederlandse spionnen
gevangen
Vóór die tijd had Bingham, die
uitstekend Nederlands spreekt om
dat hij veertig jaren in Nederland
woonde, de opdracht gehad in En
geland aankomende vluchtelingen
te verhoren, teneinde na te gaan of
er zich onder hen spionnen bevon
den. Een vertrouwenswerk bij uit
stek. Als Bingham nu eens werke
lijk in dienst van de Duitsers bad
gestaan, hoe fraaie kansen had hij
dan hier gehad, de vijand in de
kaar' le spelen, immers: in dat eer
ste kalf jaar van de oorlog kwamen
ze met stromen naar de vrije stran
den van Engeland: Nederlanders.
Belgen, Fransen en later Gok veel
Noren.
En het was Seymour Bingham, die
>r de eerste vier spionnen uithaal
de. In twee bootjes waren ze door
de Duitsers aan land gezet: drie Ne
derlanders en een Belg. Alle vier
slechtgetrainde amateurs die in de
spannende Septemberdagen van 1940
naa£ Engeland kwamen met twee
radiosets om verkenningswerk te
doen voor de..' Duitse troepen, die
rakter uitgepikt en zaagde hem nog
twee uur door. Om drie uur in de
ochtend gaf de soion toe met de la
conieke mededeling: Ja, ik zit er in;
ik ben de sigaar -
Korte tijd later: een plechtige
Engelse rechtszitting waar behalve
de vier verdachte spionnen ook een
kroongetuige voor de gepruikte
rechters verscheen: Seymour Bing
ham. De verdachten bekenden. Een
van hen werd vrijgesproken: hij had
het vuile werk gedwongen gedaan
omdat hem anders de kogel wacht
te. De Engelsen gaven hem sportief
een kans. De drie anderen werden
ter dood veroordeeld en opgehan
gen.
Wanneer men dus beweert, dat
Bmgham Nederlanders in de dood
dreef, dan klopt dat. Het waren er
twee. Twee spionnen voor de Duit
sers.
Control e5- a genten ge
zonden
Toen Seymour Bingham hoofd van
de section-Netherlands was gewor
den achtte hij het gewenst, controle-
agenten naar Nederland te zenden
om na te gaan, of dg werkelijkheid
in Nederland klopte met de gegevens
van de in Londen ontvangen tele
grammen. Een. voortreffelijk idee!
Het had alleen een jaar ^erder u.t-
gevoerd moeten zijn.
De eerste, die gezonden werd was
een man, die papieren bij zich had,
waaruit blijken moest, dat hij werk
te voor de Organisatie Todt. Hij
werd in Frankrijk neergezet en
baande-zich via België een weg naar
Nederland. Hij kwam in Engeland
terug met onder andere het bericht,
dat den aanloopadres voor agenten,
ergens in Amsterdam, hem uiterst
verdacht voorkwam en dat de grootst
mogelijke voorzichtigheid geboden
was.
Spoedig daarop kwam de tweede
man uit België terug; hij had niet
verder kunnen komen dan Brussel,
was daar op een adres aangekomen,
dat (naar later bleek) de woning van
een Duitse agent was, werd vervol
gens ondergebracht in een verdacht
hotel, waar de Nederlandse „illegale
werker" George van Triest (naar la-
f?EN ideaal kledingstuk in
Js voorjaar en zomer is de
topper. U kunt hem vrijwel
overal bij dragen: by uw zo
merjurkjes, bij shorts of lan
ge broek, bij een avondja
ponnetje en, last but not
least, irt combinatie met een
bijpassend rokje als mantel-
cóstuum. Bij het kopen van
de stof moet u er ivel op let
ten, dat u een kleur kiest, die
goed harmonieertmet uw
overige kleding. Voor 'n bo
venwijdte van 95 cw. heeft u
ongeveer 2.50 m. van 140
breed nodig.
U zet in de voorpanden de
voeringzakjes. De zakopening
kunt u naar verkiezing pas-
sepcüeren of met een patje
of klepje afwerken. Het be
leg wordt tegen de voorkan
ten genaaid, waarna we zij-
en schcudernaden sluiten. De
rugschouders iets inwerken.
Bij het verbinden van de
mouwdelen houden we de
bovenbouw op elleboog-
hoogte even in. De onderkant
voorzien we van de manchet,
die met een linnen inlegsel
verstevigd is. De mouw, over
de kop ingehouden, wordt
met de binnennaad op het
tekentje in het armsgat ge
zet. Tussen de kraag van
dubbele stof (onderkraag schuin knippen) en met een linnen inlegsel
naaien we de halsrand. Kraag en manchetten worden 2 cm. breed af-
gestikt. De voering reikt tot aan het beleg.
Wilt u de mantel, bv. bij dikke stof, niet voeren, dan kunt u ook
alle randen omboren met zijden tres, leevband of schuine biezen.
Maakt'u de topper by één speciale japon, dan is het leuk om hem
met de stof van de japon te voeren (2 cm. vanaf de voorkanten)
Draagt u hem als mantelpakje, dan zijn er heel wat mogelijkheden
de mantel in de kleur van de rok met afstekende kraag en manchet
ten; effen jasje met geruite rok, kraag en manchetten, of andersom,
voering hls de rok of als vestje; alleen de manchetten of de kraag
als blouse of vestje enz. enzMaar..de brede afstekende band var,
onderen is alleen voor lange slanke figuren! ELLA BEZEMEE
üv
B.W.
96a9<9c.M.
ONCER?-i'MOUW
ter bleek de spion George Ridder
hof) hem befuifde en-, wilde foto
graferen (wat niet doorging). Bij
kwam later in Engeland terug met
berichten, die door de Duitsers pas
klaar waren gemaakt. En een nautw-
keurige beschouwing van de ver
halen, die hij vertelde, gaf te Lon
den nieuw voedsel aan het gewoel
van onveiligheid, dat kortelings f ook
door andere berichten was ont
staan.
Men besloot toen, op voordracht
van major Seymour Bingham, geen
M-I-D.-agenten meer te doen para
chutereu, hoewel het afwerpen van
containers en het onderhouden van
de ^ndverbindingen nog enige tijd
werd voortgezet om méér te weten
te komen. De brokken, die intussen
een jaarlang gemaakt varen, ble
ken dermate ernstig, dat een be
langrijke reorganisatie tot stand
kwam. De M.I.D. verdween van het
toneel en daarmee kwam ook een
einde aan de samenwerkin- met de
S.O.E. Bingham ging naar Australië
met een nieuwe, belangrijke op
dracht van de geheime dienst.
OJD.-code gebraakt
En hiermede kunnen wij het hoofd
stuk Bïngham waaraan wij, door
de in omloop gebrachte romanverha
len, veel aandacht moesten besteden
gevoeglijk afsluiten.
Intussen is daarmede, hoewel wij
door een uitermate omvangrijk en
moeizaam onderzoek reeds ver gevor
derd zijn, het ganse complex van
vraagstukken nog lang niet opgelost.
En bovendien zijn daarmede nog niet
uit de wereld geholpen de verschil
lende lezingen, die de wereld worden
ingestuurd door mensen, die wel van
goeden wille zijn, maar wie het ont
breekt aan de gegevens, die voor het
formuleren van een afdoend ant
woord nodig zijn. Het is uiteraard
ondoenlijk, die betogen stuk voor
stuk te weerleggen. Maar op één er
van moeten we ingaan, omdat het
hier een stelling betreft, die in bre
der kring werd verbreid en ook ge
loof vindt.
Schreieder zo zegt men heeft
nooit de codes van de gevangen
agenten gebruikt, omdat hij geen
identïtychecks had. Hij liet wel sei
nen, maar zonder identïtyeheck en
dus kwam er wartaal in Londen
aan. Maar hij had één lijn, waarover
hij waakte als over zijn liefste bezit
Seymour Bingham
Dat was de lijn, waarop hü werkte
met een oude, door hem verkregen
0.D,-code. Op die lijn kwamen de
berichten uitstekend in Londen aan.
En daarop was het gehele England-
Spiel gebaseerd Ook bij dit verhaal
behoort natuurlijk weer 'n verra
der.... En om het aannemelijk te
maken wordt er bij gezegd: over die
lijn gaf Eu geland opdracht om ge
neraal Seyffardt te liquideren;
Schreieder liet die opdracht uitvoe
ren en verwierf daardoor het ver
trouwen van de overkant. Zo werd
het hem mogelijk, het E.-Spiel te
spelen.
Het spijt ons voor de uitvinder,
maar zijn verhaal is onzin. Seyffardt
wex'd neergeschoten door Verleum,
een der naaste medewerkers van dr
G. W. Kasteïn, die de aanslag met
H. Ka tan had voorbereid. Schreieder
wist dit alles eerst later, toen Van
der Waals in contact was gekomen
met Kastein, die hem om een revol
ver vroeg om secretaris-generaal
Reydon neer te schieten. De liquida
tie van Seyffardt vond plaats in
diens woning aan de Van Beekstraat
te 's-Gravenhage op 5 Februari 1943.
Toen was het England-Spiel al elf
maanden aan de gang en zaten er al
omstreeks vijftig agenten in de ge
vangenis te Haren.
Het verhaal over de O.D.-code is
daarmede wel voldoende als onhoud
baar gequalificeerd. Bovendien: de
telegrammen, die over de lijnen van
de gevangen genomen agenten bin
nenkwamen, liggen nog in Londen.
En hun inhoud is geen wartaal! In
tegendeel: die inhoud is geraffineerd'1
tot in de Engelse woordkeus toe en
is in alle opzichten geschikt geweest
om de diensten in Engeland een rad
voor de ogen te duaaien. Wat dit be
treft hehben Giskes en Schreieder
him vak goed verstaan. Men moet
dat in Engelse kring helaas volmon
dig toegeven.
Toen graaf Bcrnadottc pas vermoord was, heerste overal zo'n opwin
ding, dat niemand veel aandacht over had voor de man, die de bemid
delaar in Palestina opvolgde. Toch is het aan dr. Ralph J. Bunche
te danken, dat de TJNO weer enigermate aan prestige gewonnen heeft.
Maar ook het aanzien van de Amerikaanse negers steeg, want dr. Bun-
che'g huidskleur verraadt zijn overwegend negroïde afstamming.
Ralphs grootvader was plantage-
slaaf in een van de Zuidelijke sta
ten der V.S. De vader van de hui
dige bemiddelaar, trok naar het
Noorden, vestigde zich als'kapper
in Detroit maar toen deze stierf
moest Ralph toen veertien jaar
oud zelf zijn weg zoeken. Hij
was arm en hij was neger: twee
schijnbaar onoverkomelijke hin
derpalen om in de Amerikaanse
maatschappij vooruit te komen.
Toch lukte het. Als student aan
High Schools en universiteiten kon
hij in de kosten van zijn levens
onderhoud en zijn studie voorzien
door te werken als stoffeerder,
portier, kellner en dergelijke. Te
gelijkertijd zag hij ook nog kans,
aan sport te doen: in zijn studietijd
maakte hij deel uit van het beste
basketballteam van Amerika.
In 1934 promoveerde Bunche
aan de beroemde Harvard-univer-
sïteit. Hij werkte samen met de
Zweed Myrdal aan een standaard
werk over de Amerikaanse negers
erf deed studiereizen naar Europa,
Zuid-Afrika en ook naar Indone
sië, In 1930 was hij getrouwd
hjj heeft drie kinderen.
Vriend van Bcrnadottc
Na tijdens de oorlog in rege-
ringsdienst te zijn geweest kwam
hij in 1947 terecht in de UNO-
commissie voor Palestina als chef
van het secretariaat. Tussen hem
en Bernadotte slavennazaat cn
koningszoon ontwikkelde zich
een merkwaardig vertrouwelijke
verstandhouding. Zij waren bijna
steeds samen; slechts zuiver toe
val was oorzaak, dat Bunche niet
naast de Zweedse graaf in de wa
gen zat, toen machinegeweervuur
een eind aan Bernadotte's leven
maakte.
De taak die de UNO Bunche op
droeg was buitengewoon zwaar.
Hij moest zo spoedig mogelijk de
vrede in Palestina herstellen, maar
de middelen, die daarvoor nodig
waren, werden hem onthouden.
Vandaar dat het resultaat van zijn
arbeid telkens weer tenietgedaan
werd,, door schendingen van de
wapenstilstand.
Pas in Parijs, tijdens de TJNO-
Assemblée van het afgelopen na
jaar trad Bunche in het licht der
openbaarheid. Zijn werkbureau,
tegenover de Eiffeltoren, gonsde
van activiteit toch was Bunche
steeds voor ieder te spreken. Hij
bezwoer de Veiligheidsraad, niet
een bestand, maar wapenstilstand
en vrede te decreteren „de TJNO
is de vroedvrouw van Palestina",
zo zei hij maar toen een beslis
sing in die zin op zich liet wach
ten, was hü zo ontmoedigd, dat
hy aan aftreden dacht.
Hij ging terug en begon opnieuw,
'DF, KINDERKRANT
DAT was een feest in het land
van Koning Aloisius de zeven
en-dertigste! Een reuzen feest.
Biebeloentje, het kleine prinsesje,
werd zeven jaar.
Nu was dat in dat land iets heel,
heel bijzonders en op die dag wer
den alle vlaggen uitgestoken. In de
stad waren grote fonteinen, die li
monade spoten en iedereen mocht
zoveel drinken als hij wilde. Er
waren taarten op alle hoeken van
de straten, waar de mensen van
mochten, eten de hele d«g door.
Te begrijpt hoe heerlijk het alle
maal was.
Het grootste feest was natuurlijk
in het palcis van de koning. De
Koning en de Koningin hadden
hun allermooiste hermelijnen man
tels aangedaan, 's morgens om ze
ven uur zaten ze al op hun troon
en Biebeloentje, het prinsesje mocht
ïn haar nachtjaponnetje bij vader
en moeder komen om de cadeautjes
te bewonderen. Dat was me wat! Er
was een pop, die kon slapen en kon
praten en kon lopen. Er was een
heel poppenhuis, kostbaar inge
richt. Er waren tollen en ballen Cfi
teddyberen, en hoepels en prenten
boeken, zoveel, dat Biebeloentje er
helemaal duizelig van werd. Maar
het prettigste moest nog komen.
'5 Middags, in de tuin van hel pa
leis was er een kinderpartij. Alle
kinderen uit de buurt, de vriendjes
en vriendinnetjes van. Biebeloentje
waren uitgenodigd en mochten ko
men spelen.
Ze speelden kat-en-muis en ze
speelden Zwaan-kleef-aan en toen
ze moe waren kregen ze allemaal
aardbeienijs met slagroom en mid
den ïn de tuin was een taart neer
gezet, nee, maar zo'n taart was er
in dat land nog nooit geweest.
Het was een taart met verdie
pingen, helemaal van noga en mok
ka en room, met vruchten en noot
jes en er was een soort tempeltje
bovenop, waar je in kon klimmen.
Dat deden de kinderen natuurlijk
want het is een leuk idee om mid
den in een taart te gaan zitten. Het
was zo'n vreugde en pleizier rond
om die taart in de tuin, er werd
muziek gemaakt en ze zongen alle
maal liedjes, de Koning en de Ko
ningin kwamen kijken en vonden
het erg gezellig en toen was het
ineens vyf uur en tijd om naar
huis te gaan.
MAAR stel je voor, toen alle
kinderen afscheid hadden ge
nomen en weg waren, toen bleek
het dat het prinsesje Biebeloentje
verdwenen was.
Ze was nergens meer te vinden.
Och, och, wat was die Koning Aloi-
■sius de Zeven-en~dertïgste onge
lukkig en verdrietig. Wanneer heb
jullie Biebeloentje voor het_ laatst
gezien, vroeg hij zenuwachtig aan
alle lakeien en hofmeesters en hof
dames, die er bij geweest waren.
Maar niemand herinnerde zich,
waar Biebeloentje op het laatst van
het feest geweest was.
Er werd gezocht en gezocht m
alle hoeken en gaten van. het paleis,
achter alle bosjes en struiken van
de tuin. Maar gek. iedereen vergat
in de taart te kijken.
En daar, in een hoekje van de
taart verscholen, lag Biebeloentje
te slapen en wist niet. dat er zo
veel drukte om haar gemaakt werd.
De Koning en de Koningin gingen
treurig het paleis in. Ze konden
niet slapen en bleven maar stille
tjes op hun troon zitten schreien.
Onze lieve Biebeloentje, snikte dc
Koningin en de Koning probeerde
zich goed te houden maar de tra
nen vielen over zijn baard.
Alle hofmeesters en lakeien en
hofdames gingen naar bed, het
werd donker en het was heel stil
ïn het paleis.
Toen klonken er kleine voet
stappen buiten op het grint voor
het paleis, de voetstappen kwamen
de marmeren trappen op, liepen
door de zalen en dc gangen.
De Koning en de Koningin
sprongen op van hun troon.
Biebeloentje, riepen ze. en ja,
hoor, daar kwam het kleine prin
sesje aan, Maar wat zag ze er uit!
Ze zat helemaal onder de slagroom,
er zaten geconfijte vruchten in haar
haar. en grote mokkavegen op
haar gezichtje. Ze was zo slaperig,
dat ze alleen maar kon zeggen: Ik
wil naar bed.
Toen heeft de Koningin haar zelf
naar bed gebracht. En iedereen
was zo blij, zo blij, dat Biebeloentje
weer terecht was.
En de volgende dag werd de
taart uit de tuin gehaald en hele
maal opgegeten.
f?R ioas ereis een brievenbus,
f-' die op een pleintje stond,
een grote, rode brievenbus. Hij
had een open mond, daar gingen
alle brieven in, de hele dag maar
door, en nu en dan kwam er een
man, van 't grote postkantoordie
haaide dan de brieven uit die
brievenbus, z'n maag en dat is
altijd goed gegaan, tot aantot
aan vandaag. Vanmorgen zei die
brievenbus: Nou wil ik het niet
meer, ik heb er schoon genoeg
van, leg de brieven daar maar
neerHij deed zijn mond dicht
met een klep, en deed hem niet
meer open en alle mensen kwa
men daar met brieven aangelo
pen, ze riepen: Kijk nou toch eens
aan, de brievenbus is dichthoe
moet dat nu, hoe kan dat nu, hij
wordt toch straks gelicht? De di
recteur ven 't postkantoor kwam
haastig met zijn vrouw, en sprak
tegen die brievenbus: Kom., joh.
doe niet zo flauw. Maar wat er
ook gezegd werd of geiammerd.
of gefloten, de brieven bus was
koppig en hij hield zijn mond ge
sloten.
TOEN kuiam er een klein ven
tje aan, hij heette Jan van
Dreven, die had zoéven aan zijn
Pa een lange brief geschreven.
Hij kwam bij al die mensen
staan, de brievenbus was dicht,
en iedereenja. iedereen, stand
met een boos gezicht. Wat deed
dat kleine ventje toen, die kleine
Jan van Dreven? Hij duwde
iedereen opzij en zei: Laat my
Tnaar even. Hij fluisterde die
brievenbus iets in zyn roae oren;
de brievenbus werd heel be
schaamd en roder dan tevoren.
Hij deed zijn mond - weer open,
heel wijd, en zei alleen: die Jan
van Dreven heeft gelijk, het spijt
me 't was gemeenZijn koppig
heid is over en zijn mond weer
open, dus doet iedereen zijn brie
ven weer in deze brievenbus
Zes dagen voor Kerstmis ver
klaarde Bunche in Tel Aviv: „de
oorlog is voorbij"' Tijdens de
Kerstdagen brak het Negeb-offen-
sief Ids en alles scheen weer ver
loren. Toch gelukte het Bunche,
kort na nieuwjaar, een Egyptische
en een Israëlische delegatie naar
Rhodos te krijgen, maar hij moest
zelf met de delegaties onderhande
len, omdat deze aanvankelijk wei
gerden, met elkaar aan één tafel te
gaan zitten. Na zeven weken vol
haken en ogen echter kon aan de
beide partijen een in leer gebonden
exemplaar yan de wapenstilstands
overeenkomst worden overhan
digd, de bekroning op Bunche's
Herculische taak, die hem de bij
naam „Kolos van Rbpdos" bezorg
de (naar analogie van het enorme
beeld, dat in de Oudheid wijdbeens
boven de haveningang stond en de
beide oevers verbond).
Al is misschien een wapenstil
stand nog geen wereldschokkend
feit, wat Bunche bereikt heeft, is
van het grootste belang voor de
positie der Amerikaanse negers.
Bunche heeft zich van het subjec
tieve negerbewustzijn weten los
te maken, de zwaarste last, die de
Amerikaanse neger gewoonlijk
met zich moet slepen. Maar
Bunche heeft op zichzelf ver
trouwd, en niet zijn heil gezocht in
aanklachten, die slechts aan beide
zijden verbittering hadden kunnen
doen ontstaan en ten slotte alleen
er toe dienen, voor dc zaak van de
blanke demagogen onder de ne- j
Advertentie LM.
gers een gunstig klimaat te schep-
pen.
Bunche is heden ten dage wel de
succesrijkste vertegenwoordiger
van de gerijpte neger-elite, die de
toestand neemt zo als hij is en
„tries to make the best of it" er
het beste van tracht te maken.
Zeker, de vijfenveertig jarige
Bunche is 'n uitzondering. Slechts
weinigen zijn tot een dergelijke
geestelijke inspanning in staat.
Maar wat hem in enkele tientallen
jaren gelukte, zou dat ook niet
mogelijk zijn in een periode
van enkele generaties wellicht
voor liet zich steeds uitbreidende
volk der Amerikaanse negers?
De Lon dense coureur Bear Is toen
hij Danderdac oefende voor automo-
blelraces, met een vaart van 160 k m
uit een haarspeldbocht Bevlogen en op
een groep omstanders gereden Ben-
werd mt de wagen geslingerd en was
op slag dood Twee der omstanders
werden eveneens gedood
Het bestuur van de West Duitse
communistische partij heeft de arbei
ders opgeroepen op de eerste Mei te
demonstreren voor de opheffing der
geallieerde tcgcnblokknde van de Sow-
Jctzone De communistische verklaring
maakt Been melding van de Sowict-
blokkade.
Naar de ANWB ons mededeelt
moet het niet uitgesloten worden
geacht, dat de ANWB in de toe
komst besluiten zal, de wegenwacht
uitsluitend diensten "aan leden te
laten verlenen om te voorkomen,
dat door het toenemende autover
keer contribuerende leden te lang
óp de komst van een wegenwacht
moeten wachten.
Op Zon- en feestdagen waarop
algemene vrijstelling wordt ver
leend van het Zondagsrijverbod,
zoals b.v. op de boilcnzondagen van
1 en 8 Mei a.s. zal de wegenwacht
een beperkte dienst onderhouden,
waarbij zij echter uitsluitend leden
zal helpen. Ook indien tz.t. het
Zond agsrij verbod voorgoed opgehe
ven mocht worden, zal de wegen
wacht 's Zondags alleen voor haar
leden dienst doen.
Een hoofdopzichter van de ce-
mwAle Amsterdam. werkzaam op
Schiphol, is gearresteerd wegens dief
stal van trottoir tegels Hij deed het op
vrij blo te schaal en verduisterde tegels
bit vrachtladingen tegelijk. Reeds eer
der was hij voor dergelijke daden aan
gehouden,
In de nacht van Woensdag op
Donderdag Is de turfstrooiselfabriek
van G J. M. Gabriel te Enschede door
een felle brand voor het grootste deel
in de ns gelegd TTet vuur vond gretig
voedsel in de opgeslagen turf, die voor
export was bestemd cn waarvan heden
een deel naar Zwitserland zou worden
verronden.
T7 R was met Moskou niet te pra-
ten zolang het vast rekende op
het spoedig uitbreken van een we
reldrevolutie, Ook een economisch
ineenzakken van Amerika was reeds
genoeg. Dat zou zich dan immers uit
Europa terugtrekken. Daarmede
kreeg Rusland de vrye hand. Dat
een van deze twee dingen op komst
war, is een dogma geweest voor het
Sowj et-bewind. Ook de nuchtere
Stalin zelf heeft er een tijd lang aan
geloofd. Varga. de meest gezagheb
bende econoom der Sowjetunie
waarschuwde: Dit alles was, volgens
hem nog lang niet aan dc beurt. Het
gevolg was dat hij blij mocht zjjn er
slechts met het verlies van zyn po
sitie af te komen. De inquisitie van
het Kremlin was genadig geweest in
zijn geval.
Van dit Sowjet-optimisme was het
beleid, en was vooral de figuur van
Molotof, de uitdrukking. Niemand
kon afdoender dan hü het Westen
voor het hoofd stoten. Amerikanen,
Britten en Fransen moesten inzien,
dat er met hem niet te onderhande
len viel. Zo kwam in December 1947,
op de conferentie van de Grote Vier
te Londen, de door Molotof onmis
kenbaar geproviceerde breuk tot
stand. De volgende grote zet was de
blokkade van Berlijn. Dit was de
krachtproef. Het spel was in de ogen
van Moskcm niet te verliezen. Ten
zij de anderen het op oorlog lieten
aankomen. Want die durfde het
Kremlin toch niet aap. Met uitzon
dering dan van Zjoanin en wat ge
neraals.
Zou de blokkade van Berlijn de
westelijke bezetters uit de stad heb
ben weggedrongen, dan was reeds
een belangrijke beslissing gevallen.
Heel Duitsland zou dan beseffen wie
de sterkste was in Europa. En het
Duitse volk zou zich daarnaar heb
ben geschikt. Er ware een wedloop
Ontstaan om laaggenummerde kaar
ten van de communistische partij. Zo
had indertijd ook Hitier het klaarge
speeld. Met het prestige van het
Westen ware het overal gedaan ge
weest. Dit echter hebben de anderen
begrepen. Men kent de geschiedenis
van de luchtbrug, dat wonder van
organisatie. De Russen konden wat
terugplagen en aan hun blokkade
vasthouden. Maar iedere kans op
conflict gingen zij uit de weg. Stalin
heelt blijkbaar reeds vroeg gezien
dat het een fiasco werd. Maar Molo-
tef en de zijnen saboteerden het
reeds getroffen aecoord.
DIT heeft tenslotte ertoe geleid
dat Molotof wijken moest als
Ruslands officiële onderhandelaar en
een daarvoor minder onmogelijk
man, Wysjinsky, zijn portefeuille
overnam. Kort daarop stierf Zjdanin
heel plotseling, in schijnbaar blaken
de gezondheid. Een hele reeks wijzi
gingen op de hoogste ambtelijke pos
ten volgde daarop. Wat betekende
dit? „Niets" hebben velen beweerd.
In de Sowjetregering hebben echter
veranderingen altijd betekenis, en
soms grote betekenis gehad. Waar
stevende Stalin op aan?
Het leerzaamste feit leek helemaal
niet sensationeel. Varga, de ketter,
mocht weer schrijven. En niet om
dat hy nederig zijn verworpenheid
en vroegere onkunde had erkend;
hij schreef weer zoals hij vroeger
geschreven had.
De aanstaande wereldrevolutie of
ook maar de instorting van Amerika
waren dus geen dogma meer. Als dit
nieuwe inzicht definitief had geze
gevierd, dan moest dit gevolgen heb-
door
Dr. M, v. Blanlcenstein
ben. Tulhn de twee wereldoorlogen
had het besef, dat de wereldrevolutie
toen niet zou doorgaan, Rusland, on
der Stalins leiding, tot een vreedza
me politiek genoopt Het was nu dui
delijk, waarom een internationaal ge
haat cn gewantrouwd man. als Mo
lotof is, had moeten wijken voor een
man van wereldkennis en zekere
soepelheid, gelijk Wysjinsky is. Er
moest immers opnieuw onderhan
deld worden en deze keer moest er
iets uit te voorschijn komen ook.
OCH arme, wat hagelden de sla
gen op de diplomatie van het
Kremlin neer. Het plan-Marshall
bleek niet te saboteren. Alle pogin
gen van Moskou, tot expansie -huilen
de górdel van het ijzeren gordijn
hadden gefaald. Kleine landen als
Noorwegen en Denemarken lieten,
zich niet eens meer door Moskou
intimideren. Het Allantiscn Pact
kwam met, zelfs de bouwmeesters
verrassende, snelheid tot stand.
Amerika maakte zich op. West
Europa te helpen wapenen. „Het
westelijk blok", dat rdeds tijdens de
oorlog ccn schrikbeeld geweest was
voor de Russen, was in ongedroom-
dc hechtheid cn omvang lot stand
gekomen. Aziatische volken zelfs
vroegen om aansluiting. Het kon
oen wercldvcrbond worden als
Washington dit wilde
Dc stnjd op dc politieke ziel van
West Duitsland was grondig ver
loren. Frankrijk en Italië waren
buiten communistisch gevaar. Onder
de vazallen werd ook buiten Tilo-
tanië verzot tegen de economische
uitbuiting door Rusland merkbaar.
Waar moest het heen als het in dit
tempo doorging? Truman had China
prijsgegeven, Omdat in de grote po
litieke worsteling een concentratie
van krachten op Europa hem de
kortsld weg naar de overwinning
leek. Precies zoals een dergelijke
concentratie dit in de oorlog was
geweest. Stalm was blijkbaar van
het zelfde inzicht.
V)lT alles is de voorgeschiedenis
van het jongste Russische aan
bod. Nu is zonneklaar geworden
waarom Molotof als minister van
buitenlandse zaken weg moest: Hij
is onbruikbaar als onderhandelaar,
en Rusland heeft thans onderhan
delaars nodig die een vergelijk tot
stand vermogen te brengen. Het
vertrouwen op dc snelle komst van -
de wereldrevolutie is verdwenen,
als overheersende opvatting in de
sowj et hiërarch te. Dc consequentie
voor Siahn moet zijn. als in de ja
ren lussen dc wereldoorlogen, dat
Rusland in draaglijke betrekkingen
van allerlei aard tot de buitenwe
reld moet leven.
Wu gaan nu waarschijnlijk een
periode van zeer moeiliike onder
handelingen tegemoet. Het is vol
strekt niet ondenkbaar dat StaLin,
als goed vcrl.ezcr, een breed gebaar
maken wil, waartoe Molotof nooit
in staat ware geweest. Voor hem is
het immers ook slechts een j.rccu-
lcr pour mieux sautcr", een terug-
wnkcn om le h«l<*r r->n aanloop te
kunnen nemen vnor dc volgende
sprong naar een wereldrevolutie.
Maar de anderen zijn grenzcnloos
getergd, en hun overwinning is nu
du.dcluk. Zij zullen zoveel mogelijk
zekerheid van positie eisen.
Tenslotte nog dit: Voor hun te
rugtocht hebben do Sowj ets, als
wijlen de Par then, nog een vergif
tigde pul afgeschoten: De verklaring
der communisten m de verschillen
de? landen, waarin zij een eventueel
Qiuslmgachap aankondigen. Het ziet
er^ echter 2eer naar uit. alsof deze
pijl de communistische partijen in
het Westen getroffen heeft, cn nie-
mand anders.
I-tet was mis'chieo de laatste, of
schoon niet de minste, van een
lange reeks grote vergissingen.