Televisie met behulp van
een spiegelrad
Bridge-rubriek
Moeders, laat de jongens een
handje meehelpen!
Dam-rubriek
Wel aan snelheid ingeboet
Harry Pollitt
in het nauw
Knikkeren om het
kampioenschap
Verbluffend
helder
Moeilijkheden in het
tegenspel
Uw man kunt U niet meer opvoeden, maar
zoonlief is nog te redden
Later is hij IJ
dankbaar
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
Zaterdag 30 April 1949
DE 84-JARIGE OPA Charlie Bart heeft Zondag te Londen een
nummertje hardlopen weggegeven, waaraan nog menige jonge kerel
een lesje kon nemen. Hij ging 's morgens om 18 minuten over zeven
de deur uit en kwnm. een paar Tniwuten voor tweeën op het Trafal
gar Square te Londen aan. Hij had er toen ruim 38 km. op zitten.
Opa Hart moest toegevendat het niet zo snel meer ging als tuintip
jaar geleden.
DE LIEFTALLI
GE, roodharige
hertogin van Va
lencia, is uit een
Spaanse gevange
nis, waarin zij was
opgesloten wegens
haar monarchisti
sche activiteit,
vrijgelaten. „Maar
ik geef mijri cam
pagne voor de terugkeer van de
monarchie in Spanje niet op," ver
klaarde zij toen zij vrij was.
DE SECRETARIS van de Britse communistische partij, Har
ry Pollitt sprak Zondag te Plymouth een menigte toe. Zijn
stem ging echter in het rumoer verloren toen hij over de in
cidenten met de Britse marineschepen op de Jangtse wilde
spreken. Zeelieden en anderen wierpen stoelen en stenen
naar Pollitt. De politie moest eraan te pas kennen om Pollitt
en zijn partijgenoten een veilige aftocht te verzekeren. Bovenz
Een zeeman interrumpeert Pollitt tijdens zijn rede. Onder:
F,en van Pcltitts volgelingen beschermt de spreker met een
stoel terwijl in de zaal het gevecht in volle gang ts.
Zit even stildan gaan we samen op een plaatje
ALS EEN TIJGER zweef duikt Reg Ivey, de doelverde-
diger van Romford, door de lucht om een gevaarlijk
schot, dat op zijn veste werd afgevuurd onschadelijk
te maken. De foto werd gemaakt in het Londense
Wembley stadion tijdens de finale om de Amateur Cup
tegen Bromley. Linksback Fred Fryatt van Romford
(rechts) en rechtsbuiten -Cyril Martin van Bromley
kijken toe.
DE 'STRIJD om het knikker-
kampioenschap9 van Groot Brit-
tannië is een ernstige aangele
genheid. Van mijlen ver komen
honderden mensen, om de slag
der reuzen gade te slaan. Boven;
Door een menselijke poort zien
we Papa Maynard, 77 jaar^en
oudste deelnemer zijn kans wa
gen. Links: Het steekt erg nauw
en daarom ivordt nauwkeurig
gecontroleerd of alle knikkert
ioeZ precies even groot zijn.
Litnt
In de artikelen, die wij over de
geschiedenis van de televisie heb
ben geschreven, hebben onze lezers
verschillende begrippen als modu
latie der electrische stroom, syn
chronisatie, lijnfrequentie, beeld
frequentie, enz. leren kennen, be
grippen, die ook gelden voor de
moderne televisie. Alvorens tot de
bespreking van het moderne tele
visie-systeem over te gaan, zullen
wij ons nüg eenmaal verdiepen in
de „oude" televisie en wel die met
behulp van het spiegelrad, - omdat
hierbij de projectie van het beeld
te pas komt, iets wat bij de mo
derne televisie eveneens wordt
toegepast.
Een van de eerste televisiezend
er! ontvangïnstallaties, waarbij van
projectie werd gebruik gemaakt, is
die volgens het systeem Telefun-
ken-Carolus. Het voornaamste on
derdeel van zo'n installatie was het
zogenaamde spiegelrad. Zoals men
op bijgaande tekening kan zien,
was dit rad een vrij dikke schijf,
■waarop aan de buitenkant, als de
ijzerband van een wagenwiel, der
tig spiegeltjes zaten gemonteerd.
Zou men nu het spiegelrad draaien
en een fel lichtstraaltje op de spie
geltjes laten schijnen, dan wordt dit
op een scherm teruggekaatst als
een lichtstreep. Door elk volgend
spiegeltje in iets schuinere stand te
letten kreeg men tot resultaat dat
de spiegeltjes de lichtstraal niet als
4én lijn terugkaatsten, maar ais
4ertïg lijnen vlak naast elkaar ge
lagen. Men kreeg dus hetzelfde ef
fect met da Nipkowse schijf, echter
mét dit verèchil, dat de lijnen niet
flauw gebogen, maar zuiver recht
waren en bovendien van een gro
tere lichtsterkte. Aan de z er. cl zij de
was het dus weer mogelijk met be
hulp van. het spiegelrad een beeld
af te tasten en via een fotocel of
selemumce! de electrische stroom
te moduleren en in radio-impulsen
om te zetten. Aan de1 ontvangzijde
was het mogelijk toch de Nipkowse
schijf te gebruiken, wat echter een
enigszins vervormd beeld gaf, om-
dat, zoals boven opgemerkt, de
i Nipkowse schijf flauw gebogen lij—
nen trekt en het spiegelrad rechte.
1 Paste men het spiegelrad ook bij
de ontvangst toe, dan was het ge
bruik van de in ons vorig artikel
i beschreven neonlamp niet mogelijk,
doch gebruikte men de zogenaamde
Kerrcel. Een van ccn booglamp af-
komstige felle lichtstraal, nog ver-
t sterkt door een lens werd eerst
door een kristal geleid, dan door
de Kerrcel, daarna weer door een
I kristal om vervolgens via het spie-
i gel rad op het scherm te weerkaat-
j sen. De belde kristallen, meestal
bestaande uit IJslandscalciet, dien
den om het licht te polariseren of
wel te richten. Het kristal laat het
licht namelijk maar in één richting
door. In de Kerrcel zit nitro-benzol,
een vloeistof, die het licht alleen
doorlaat naar gelang electrische
stroom wordt geleid tussen twee
platen, waartussen het lichtstraal
tje kan vallen. Werd nu de in
sterkte variërende electrische
stroom van de ontvanger, de beeld-
modulatiestroom. dus, door de
Kerrcel geleid, dan werd ook de
door de tweede kristal vallende
lichtstraal gemoduleerd. Liet men
nu het spiegelrad draaien, alweer
natuurlijk met precies dezelfde
snelheid als die van de zender, dan
verscheen een beeld op het scherm
en wel met een verbluffende hel
derheid. Het hierboven omschre
ven systeem, zal de lezer in de
hierbij afgedrukte- eenvoudige te
kening verduidelijkt vinden.
Het televisiebeeld, verkregen met
Zaterdagse puzzle
Rekenen
Kijkt, puzzlevrlenden, ik weet wel,
dat U bij het bekijken van deze som-
menreeks. denkt „Dat is nonsens."
maarU en ik, wij hebben nu een- i
maat geleerd om tegen het figuurtje
6 ..zes" te ïeggen.
Wist U met beter, dat dit zelfde fl-
guurtje S „vier" genoemd diende te I
worden, dsn was bet een heel gewone
som men reeks voor U.
Wij hebben voor eik cijfer een ander
genomen. Het is aan U om uit te zoe- I
ken boe die verwisselingen hebben j
plaats gehad. Door logisch denken zal1
het U zeker gelukken de sommen op te
lossen.
En als U algebra machtig is, gebruikt
deze kunst deze keer dan eens niet. Dit
is hersengymnastiek.
6181
8452
2654
4111
8615
900
820171
4- B217
«f 8157
6181
855
5 5
5
in deze som is het cijfer 3 niet ver
vangen 5 blijft dus 5
»an deze puzzle worden geen op
levingen Ingewacht.
De oplossing van de vorige week
luidt:
HORIZONTAAL: I. Presidenten: 7.
Voorwaarden8. Ruien; 10. Trema,- 11.
Re: 12. Dei; 14 NO.; 15. Pa: 16. Liter:
17. El: 19. Ons: 20. Gek; 21. Ark; 24.
Vuist: 20. Strijd: 28 Mes; 30 Sok; 32-
Rob; 35 Aai37. U N.O.; 38. Sea: 40.
naamgenoten: 43. NO.; 44- De; 45
Noden 46. Tenen.
VERTICAAL' 1 Pover; 2. EmoUe:
3 Inwendig; 4 Elastiek: 5. Todden:
6 Nonna- 9. Uranium; 10a. Moerdijk;
13, Eten;* 15. Po: 18. L.K.J 22. Oss23.
Ets; 25 Ierland; 27, Roesten29. Bo
nen; 31. Banen; 32. Rug; 33. Bon: 34.
Tanen; 36. Aa; 39. Ee41. Moe42 Ode
behulp van het spiegelrad, was in
derdaad heel wat helderder dan dat
van de neonlamp, echter de dertig
lijnen waren gebleven en het was
alsof de gezichten op het scherm
achter de tralies zaten.
Men bleef dus zoeken naar ver
beteringen en wel in de eerste
plaats naar een systeem, dat een
groter aantal beeldlijnen, of wel
een scherper beeld, mogelijk maak
te en in de tweede plaats naar een
manier om van het mechanische
gedeelte het schijvensysteem
af te komen.
De televisiebouwers zagen hun
ideaal verwezenlijkt door de uit
vinding en de toepassing ook bij de
televisie van de kathodestraalbuis-
Een volgende maal zullen wij deze
„wonderlamp" nader onder de lou
pe nemen, waarmee wij dan te
vens beginnen met de bespreking
van het moderne televisie-systeem.
Dr. KATHODUS.
Ongetwijfeld is er een zekere theore
tische -kennis nodig, om bij het tegen
spelen een maximum aan resultaat te
behalen. En met slechts een der tegen
spelers moet deze kennis nebben; ook
zijn partner moet nauwkeurig weien
wat hem m bepaalde situaties te doen
In het onderstaande spel ontbrak het
zowel de West- als de Oost-speler aan
deze kennis; daardoor kreeg het
paar een manchecontract cadeau nat
nooit gemaakt had mogen worden. Zo
als vaak te doen gebruikelijk gmgen
O—W elkaar verwijten maken betref
fende elkanders vermeende tekortko
mingen. Dat zü helde 3anleidmg wa
ren tot het onvoldoende tegenspel
kwam eenvoudig niet bij hen op. Het
spel. dat zo'n heftige discussie deed
ontlokken was:
Schoppen: 6, 5. 3
Harten: 10, 8. 6, 5, 4
Ruften: 8, S, 3
klaveren: a, v
Schoppen: h, b, 7, 2 Schoppen: a, v, 9
Harten 7, 3 Harten h, z
Hutten v, b. 6. 4, 2Hutten: a, h. 9. 7
Klaveren 8, 3 Klav b. 9, 6. 2
Schoppen: 10, 8, 4
Harten: a. v, b, 9
Ruiten: 10
Klaveren h. 10, 7. 5, 4
Oost gever
Allen kwetsbaar
Oost opende met 1 S. a. waarna Z
2 Kl. bood; West bood 2 R.N. en O.
pasten (O—W hadden een deelscore van
ren en hierna bood N. 3 H.. W. het
met 2 Sch. nog deze nieuwe kleur ho-
j"i Ivnia onm w O
de Sch. kleur door 3 Sch. te bieden,
maar na passen van Z, en W
besloot N. 2leh toch nog te verdedigen
en bood 4 H. Dost doubleerde dit bod
en verder paste Iedereen.
Zoals men kan zien, moeten NZ 3
Sch. slagen en een slag in R. verliezen,
zodat het 4 H. contract 1 down moet.
In de praktijk verliep het spel echter
op een, voor O—W geheet onbevredi
gende wijze. West kwam uit met R. v.
en O. signaleerde met R. 9; W. speelde
toen R. na, Z. troefde af met H. b.:
hierna werd K. aan slag gebracht met
kl. a en H. 10 werd gespeeld, welke
slag aan N. bleef. Hierna speelde N
KI. v., sneed vervolgens weer op H. en
toen de h direct viel, had Z. geen
moeite om z'n KL kleur vrij te spelen
en 2 Sch. kaarten uit N. weg te gooien.
Zodoende maakte Z 4 gedoubleerde H
met één overslag.
Om dit spel down te' spelen hadden
O—W vee] nauwkeuriger moeten te
genspelen. w. komt uit met R v. en' O.,
het gevaar ziende dat Z maar 1 R. zal
hebben ("het is immers aan te nemen,
dat W. 2 It. heeft geboden op een 5-
kaartl. neemt met Rh. over en speelt
vervolgens Seh.a. W. signaleert dan
met Sch. 7 en O. speelt Sch.v, na. W
moet dan weten, dat O. géén 4-kaart
in Sch- heeft, want met b.v. Sch. a-v-
9-4 behoort O wel Sch a. te spelen,
maar daarna de 4 te trekken. Zulks
geeft aan. dat h|f een 4-kaart in die
kleur heeft gehad, waardoor O- pre
cies kan uitrekenen hoeveel Sch. of
Z had.
In het geschetste geval zal O. dus Sch.
v naspelen. W wetende dat zijn
partner ten hoogste 3 Sch. heeft zal
de v overnemen met Sch. h en de b
naspelen. Slechts door op technisch ge
heel Juiste wijze te kunnen snelen kun
nen OW dit spel down krijgen. Be
heersen zij deze techniek dus niet. dan
wordt het tegenspel een aaneenscha
keling van gissingen met alle risico's
van een verkeerde voortzetting daar
aan verbonden. Waaruit wij -kunnen Ie
ren, dat het niet alleen voor het bie
den van belang is om door enige Stu
die theoretische kennis op te doen.
/^\MDAT moeder drie dagen de
stad uitging1 ('t kon heus niet
anders, tvant tante Emma was
ziek), daarom stond Pa nu zo onge
lukkig in de keuken met twee grote
onhandige handen en een weerloze
bhk ïn de ogen.
Hy kon de theepot niet vinden en
geen schoon hemdje voor Jantje.
Hij zette thee in de melkkan en liet
Jantje zonder hemd lopen. De bor
den waren allemaal vuil en hij at
met de kinderen van een enorme
visschotel. Hete pannen, zette hij
zomaar op het buffet en probeerde
dan radeloos met water de kringen
er weer uit te boenen. Wonderlijk,
zo'n man in zijn eigen huis. Hij weet
niet waar het zout staat, hjj weet
niet waar de vergiet is, nee, hij weet
niet eens wat een vergiet is, hg kan
het boterhammenpapier niet vinden,
laat staan de groene zeep.
En toch zijn er duizenden zulke
mannen, die onhandig 3n hun eigen
woning staan. Als moeder ziek is,
of uit logeren, dan hampelen ze
maar wat rond als een blinde mus.
En meestal lacht moeder zich slap
als ze terugkomt, schudt het hoofd
en zegt: „Hopeloos, die mannen,
geen ogenblik kunnen ze zon'der
ons." Ze is er werkelijk een beetje
trots op.
En is dat nou eigenlijk niet mal,'
om daar trots op te zgn? Op het
feit dus, dat onze mannen en onze
zoons te onhandig zijn om doodge
wone practische dingen in het huis-
houden te doen?
Het ligt daaraan, dat de jongens
altijd mogen blijven zitten, terwijl
de meisjes in do,keuken worden ge
roepen.
't Is altijd vanzelfsprekend, dat
meisjes even gauw dit. en even
gauw dat moeten opknappen. Stof
zuigen, stofafnemen, bodden opma
ken, groenten schoonmaken, aard
appelen-schillen, altijd allemaal
meisjes werk De jongens zitten lek
ker lui te lezen en oei, wat zouden
ze protesteren als ze een van die
dingen moesten doen. Goed, tnaar
ze zouden, het heel gewoon gaan
vinden, als het zo hoorde, en als
iedereen het deed, en daar zull-en
we naar too moeten.
WAT is er op tegen, dat een jon
gen leert zelf voor zijn kleren
te zorgen, dus een beetje verstel
werk, knopen aanzetten, broek op
persen en zelfs ondergoed wassen?
Waarschijnlijk hoeft hij het later
zelf niet te doen, of tenminste niet
geregeld, maar hij moet het toch
kunnen? En stel, dat hij eens niet
trouwt, dan komt het hem bepaald
te duur uit als hij dat allemaal bui
ten de deur moet laten doen.
Wat is er op tegen, dat een jon
gen helpt vaatwassen, dat hij leert
een eenvoudige pot koken, bedden
leert opmaken en vooral dat hij orde
en netheid leert?
U weet het zelf wel, laat een man
alleen los in een huis en binnen een
dag zijn alle asbakken vol en de
peukjes liggen ook nog overat el
ders, alle kranten liggen over de
vloer, dassen en boorden hangen
over de pendule, etenswaren en vui
le borden staan op de wonderlijkste
'plaatsen en dat komt allemaal om
dat die man zijn hele leven door een
vrouw is achterna gelopen, die alles
voor hem opruimde.
Arme ongetrouwde mannen, ze
zijn veel meer te beklagen dan on
getrouwde vrouwen, want ze heb
ben. nooit geleerd hoe ze 't om 2ich
heen netjes en gezellig moeten ma
ken. Ze worden kniezers en zonder
lingen. Ze kunnen nooit iemand op
visite vragen, omdat ze in zo'n rare
warboel leven en niet goed koffie
kunnen zetten.
Ze komen onder dwingelandij van
een huishoudster of een hospita, en
laten zich alles aanleunen, omdat
ze niet zelf hun eigen sfeer kunnen
maken en in. hun eigen kamers
staan als een nijlpaard in een salon,
EN nu de getrouwde man? Hij
hoeft nooit iets te doen, want
vrouwlief doet het' wel. Voor haar
houdt de dagtaak nooit op, want na
't eten komt de afwas en na de af
was komt de thee en er is verstel
werk en altijd moet ar worden ge
zorgd en opgeruimd.
Is het zo dwaas, dat de man, ook
al heeft hij het druk gehad, 's avonds
nog eens een handje uitsteekt? En
dan ook göéd, dus met kennis van
zaken en handig?
We moeten niet vergeten; Het be
grip „hulp in de huishouding" is
aan het uitsterven, op de huisvrouw
komt alles neer. Daarom moet de
vrouw twee dingen in het oog hou
den: een zoveel mogelijk vereenvou
digde huishouding èneen man
die, als 't moet, een handje kan hel
pen.
'Onze man kunnen we er niet
meer in opvoeden, We moeten be
ginnen met onze zoons.
H. y. Zuilekom kampioen
van Rotterdam
Dat uitblinkers in een bepaalde tak
van sport een stimulans vormen vooi
hun omgeving wordt weer eens bewezen
in Rotterdam.
Door de prestaties van RoozenbUrg is
dear momenteel ccn pleiade van Jonge
en sterke spelers opgestaan, die zich als
liet ware „ophijsen" aan de wereld
kampioen.
Het kampioenschap van Rotterdam
werd dit jaar gewonnen door H, van
["Zuilekom, een naam die tot dusverre
alleen bekend was m de knng der dam-
problemisten. Van Zuilekom verkreeg
de titel na een spannende strijd en na
een beslissende match van 3 partijen
i tegen G. Aarts.
Hieronder êcn der beslissingspartSjen
die een goede kijk geeft op de „recht
1 door zce"-stijl van de metiwe kampioen.
Wit: H. van Zuilekom. Zwart; G. Aarts.
1. 32—28, 1923; 2. 28x19. 14x23: 3.
57—32, 19—14; 4. 41—*37, 14—19; 5. 46—41,
5—10; 6. 34—30, 10—14: 7. 30—25. 20—24;
8. 32—28. 23x32; 9. 37x28, 18—23; 10. 42—
37, 23x32; 11. 37x28. 12—18; 12. 41—37,
13—23; 13. 37—32, {gewoonlijk wordt 38
32 gespeeld om ccn beter evenwicht te
vei krijgen. Wit heelt echter een. spe
ciaal plan).
13. 7—12: 14. 47—42, 12—1B: 15.
40—34, 8—12; 16. 34—29. 23x34; 17. 39x30,
18—23; 18. 44—39, 12—18: 19. 50—44. 2—8:
20. 44—40, 1—7; 21. 39—34, (Ih de eerste
match Fabre—Springer, m 1929 gespeeld
te Parijs, koos de Fransman een derge
lijke spel-opzet in de eerste partij.
Springer vond de weerlegging en won).
21. 7—12, 22. 34—29. 23x34 23. 40x20,
15x24; 24. 4944. 18—23; (Zwart begint
op dwaalwegen te geraken. 4IQ15 is
beter). 25. 44-40. 13—IB? {Met de be
doeling de stand los te maken door 14—
20 enz. Juist door deze manoeuvre ech
ter kan wit de leiding nemen. Veel beter
was 1228; 410; 1015; enz. met goed
spel). 26. 43—39, 14—20; 27, 25x14. 19x10:
28. 30x19, 23x14; 29. 33—29!
(Wit beheerst nu het centrum en gaat
j»en krachtige aanval ontwikkelen).
29. 17—21; *30. 39—33. 21—26; 31.
35—301 26X37; 32. 42x31 !l 11—17; 33. 30—
24. 9—13: 34. 49—43??
(Een foutje in de opbouw. Dit stuk
moet naar 37 en 4842 was dus aange
wezen. Nu krij'gt Zwart kansen op een
tegenactie door overvleugehng).
34. 17—21; 35. 31—27. 12—17; 3S-
43—39. 4—9 37. 40—34, 6—11; 38. 45—40.
14—19; 39. 40—35. 19x30: 40. 35x24, 18—22;
(De tegenactie wordt ingezet) 41, 27x18.
13x22; 42. 34—30, 3—12; 43. 30—25, 21—27;
44. 32x21, 16x27; 45. 28—23. 17—21; 46.
24—20. 11—17: 47. 20—15. 10—14: 48. 39—
34. 12—18; 49. 23x12, 17x8: 50. 25—20.
(Dit is prematuur. 50. 2823. dreigende
23—1!) en 1510, geeft winststand) 50.
14x25; 51. 15—10. 9—14; 52. 10x19, 8—
13; 53. 19x8. 3x12; 54. 29—23. 21—26; 55-
3329?? (Alsnog gal 55. 23—19. en dam-
halen op 5 een vrn zekere winst, bijv.:
55. 23—19. 12—18: 56- 19—14, 18—23; of?
57. 14—10, 23—28; 58. 33—29, 28—33;
gedw. want op 28—32 volgt 34—30. en
105 enz. met winst. 59. lO-'Sl 33x24;
60. 5x41. enz.). 55. 12—17; 56. 29—24.
26—31; 57. 24—19, 31—37; 58. 19—13, 27—
51! 59. 36x18, 37—41; 60. 13—9,
(Geen beter resultaat geeft 13—8. De
stand van de witte stukken is nu zó
precair en bevat zó weinig samenwer
king. dat dit eindspel voor wit niet meer
ls te winnen, ondanks de materiële voor
sprong) 60 3722: Ook 60 —.4146
enz. ls remise) 61. 18x27, 4147; 62, 38—
32, 47—3B; 63. 27—21, (of) 36x4: 64. 21—
17, 413; remise gegeven. Er is geen
•verdediging meer tegen 13—30—43—39
enz. Zwart kreeg wel wat meer dan hem
toekwam.
Voor probleemliefhebbers. Auteur B.
Springer. Eindspel.
Zwart: 4, 9, 12, 16. 26.
Wit: 19, 22, 27. 32. 35.
Wit speelt cn forceert winst.
I. 28—22, 17x28: 2. 36—31. 27x36; 3
37—32, 28x48; 4. 39—34, 98x30; 5, 25x5
15—20; 6. 5—10, 20—24; 7. 10—15, 24—30
8. 35x24, 041; 9. 15—10. enz. wint.
