Koningin, Prins en minister één
met gans het volk
Tot de fust lieten de Engelsen ons
in een schone waan
Haventocht van Koninklijk paar werd
feest van uitbundig vlagvertoon
Autoriteiten toonden vol trots
het voortschrijdende herstel
Britten hielpen ons hardhandig
uit de droom
Wij willen bouwen
Stadionspel groots symbolisch
getuigenis van onze wil
Daarna sloegen zij toe: drie
doelpunten in 5 minuten
Het voetbalprogramma
Op dn kohhsd
Donderdag 19 Mei 1949
3
AI -was er de feestelijke aanblik van honderden vlaggen en vlaggetjes
waarmee schepen, kranen, dokken en werven waren gepavoiseerd, die
vlaggetooi was toch niet meer dan een bloem in het knoopsgat van.'de
overall, die de haven ook op deze dag niet uitgetrokken had. De klink
hamers op de werven, de heiblokken voor de nieuwbouw in de haven,
verstomden eerst kort, voordat het Koninklijk paar aan de Wilhelmlna-
kaöe, bij het hoofdgebouw van de H.A.L., zich om kwart voor één aan
boord beggven had van de „Regentesseplaat". Voor het vertrek inspec
teerden de vorstelijke gasten een erewacht vah matrozen van de Marine,
onderzeehoatdlenst.
Zwaar daverde het geschut van
de Van Kinsbergeh, het Marine-
jnstructievaartuig, dat 21 saluut
schoten gaf. Laag trok de blauwe
kruitdamp over het water, terwijl
het „Koningscheepje" met de
Oranje-Koninklijke standaard in
top, van de steiger koers zette naar
.het midden van de rivier. Hier wa
ren ter hoogte van ds Wilhelmina-
kade enorme havenwerktuigen.
tentoongesteld kan men wel zeg
gen; twee grote schuifkranen die
met hun armen een machtige sta
len erepoort-op-het-water vorm
den. Twee graanelevators en de
bokken Titan en Biscn waren hier--
aan toegevoegd als een toonbeeld
van forse kracht.
Tieniallen bootjes
Tientallen bevlagde bootjes, vol
gepakt met mensen, krioelden op
de woelige rivier en vormden te
zamen met politieboten een escor
te van de mooie, ranke „Regentes
seplaat". In de comfortabele ka
juit met de grote, ruim uitzicht
gevende vensters, onderhielden de
Koningin en de Prins zich met de
autoriteiten: de burgemeester, het
voltallig college van wethouders
en de gemeentesecretaris; ir. N.
Th. Koomans, directeur van het
Havenbedrijf, rar, A. C, W. Beer
man, voorzitter van de Stichting
Havenbelangen, mr. I-I, Willemse,
voorzitter van de Havenvereni
ging Rotterdam, ir. Term ars, di
recteur van de Diwero, de hoofing.
van Rijkswaterstaat ir. J. H. van
der Burgt, de Havenmeester kolo-
nel van Leeuwen en de hoofdcom
missaris, de heer H. M. C. A. Staal
Voordat de tocht door het eigen
lijke havengebied een aanvang
nam, werd dicht langs de rechter
oever gevaren. Op de dekken van
de "Van Kinsbergen stond de be
manning keurig in het gelid aan
getreden en bracht bij het passe
ren van de Regentesseplaat een
driewerf hoezee uit op het vorste
lijk paar. Het m.s. Prinses Beatrix
van de Mij. Zeeland leek wel een
tribune, zoveel wuivende mensen
verdrongen zich aan de verschan
sing. Weer een geheel andere in
druk maakte het weerschip Cirrus
van de Rijksluchtvaartdienst en de
bootjes met spandoeken van de
geestelijke arbeid voor de zee- en
binnenvaart. Tegen de gevel van
het gebouw van de Kon. Rott.
Uoyd werd op een spandoek „hul
de aan het Koninklijk paar" ge
bracht.
Zeldzaam mooi was de haven op
deze middag: feestelijk door het
uitbundig vlagvertoon en levendig
doordat het bedrijvig beeld van
alledag slechts voor ean moment
was verstard.
De Koningin kon zien hoe dui
zenden en duizenden hun brood
verdienen in de haven. In hun be
vlekte overalls liepen de arbeiders
te hoop op schepen, pieren en ka
den, overal waar er een goed uit
zicht was op de kleine vloot, die
daar op de Maas voorbijvoer.
Verblijdend herstel
Dat er thans overal in de ha
vens weer met zo'n vaart en ener
gie gewerkt wordt, danken wtf
aan het snelle herstel van al wat
in de oorlog werd vernield. Over
die herstelwerkzaamheden en het
vergevorderd stadium waarin deze
nu gekomen zijn, lieten de Konin
gin en de Prins zich aan boord uit
voerig Inlichten. En herhaaldelijk
gaven de vorstelijke gasten blijk
van hun belangstelling en be won.
dering voor het grootse werk, dat
reeds werd verricht.
Langs het gepavoiseerde Schie
dam en Vlaardingen ging de tocht
tot Pemis waar het Koninklijk
paar zich een indruk kon vormen,
van de geweldige nieuwbouwwer-
ken van Caltex ert B.P.M. aan de
Petroleumhavens.
Op de terugtocht werd de lunch
aan boord gebruikt. Varend langs
de zuidelijke oever trok de nieuwe
zeesleepboot „Rode Zee" van L.
Smit Co de aandacht. Na een
vluchtig bezoek aan Waal- en
Maashaven kwam omstreeks drie.
uur het einde van deze onvergete
lijke haventocht onder een oorver
dovende afscheidsgroet van de si
renes der schepen.
Aan de steiger van de Kon.
Roei- en Zeilvereniging „De Maas"
debarkeerden de Koninklijke gas
ten.
De jachthaven met haar rij van
keurig opgetuigde en versierde
jachten was een lust voor het oog
van het zeer talrijk publiek, dat
Advertentie LM.
be iie»1
too"*9
DE
seist
t Visserijs
het eerste binnen zijn
op de kade de terugkeer van de
Koningin had afgewacht. Wederom
vormde een detachement van de
Kon, Marine de erewacht.
Namens het Prinses Margriet
fonds werden de Koningin bloemen
aangeboden door Anna Klink, het
dochtertje van de omgekomen
chef-bakker van het s-s. Zaandam
van de H.A.L.
In het Bouwcentrum
Om ongeveer kwart over drie
arriveerde het Koninklijk Paar in
het Bouwcentrum.
Onderweg brachten de Rotter
damse studenten een bloemenhulde
voor het sociëteitsgebouw Hermes
aan de Westersingel. Bij de ingang
werden aan H-M. de Koningin
bloemen aangeboden door de klei
ne Elisabeth van Ettinger, het
dochtertje van de directeur van de
Stichting Bouwcentrum, Daarna
volgde een meer officiële ontvangst
door de heer J. van Ettinger en
het dagelijks,bestuur van de Stich
ting. Een Rotterdamse vlag werd
ontplooid als symbool van de Ko
ninklijke opening van de tentoon
stelling over Rotterdams weder
opbouw. Deze tentoonstelling, die
is ingericht op de tweede en bo
venste schijf in het gebouw, was
het eigenlijke doel van de hoge
gasten. Grote belangstelling legde
het Koninklijk Paar aan de dag
voor de maquette van de kernbe
bouwing van Rotterdam en aan de
stands, gewijd aan de opbouw van
Rotterdam en van een twintigtal
Europese steden.
Er bestond zoveel interesse voor
dit alles, dat Koningin Juliana
voorstelde iets langer te blijven
dan in de bedoeling lag. De ach
terstand moest dan maar worden
Ingelopen door met de auto's 15
In plaats van 12 km. per uur te
rijden. E\'en kenmerkend voor de
grote belangstelling van de hoge
gasten voor Rotterdams weder
opbouw was het feit, dat er in het
gevolg reeds werd gesproken over
een eventuele herhaling van het
bezoek aan het Bouwcentrum bin
nen niet al te lange tijd.
Bü de verkecrsinspectie
De Prins, die vergezeld, was van
zijn secretaris, zijn adjudant en
mr. Kesper, commissaris der Ko
ningin in Zuid-Holland, werd in de
hal van het gebouw begroet door
de minister van verkeer en water
staat, mr.. Spitzen. Vervolgens werd
het gezelschap ontvangen door de
Rijksinspecteur van het verkeer,
de heer J. J, Oster jr. en door de
adj. inspecteur G. A. W. C. baron
van Hemert tot Dingshof. De prins
en zijn gevolg werden toegespro
ken door de heer Oster, die een
exposé gaf van de taak van de
Rijksverkeersinspectie. Zijne_ Ko
ninklijke Hoogheid toonde zijn be
langstelling door het stellen van
een reeks vragen. Aan het slot van
zijn bezoek gewaagde hij met grote
erkentelijkheid, van het opbouwend
werk van de Rijksverkeersinspec
tie.
(Van onze sportredacteur)
Baten we het maar eerlijk bekennen: we voelden ons na gister
avond allemaal een beetje katterig. Wij hebben geprobeerd elkaar
op te beuren, door te zeggen: „het was toch geen echte inter"
landwedstrijd maar die troost klonk niet oprecht. Want we
zijn met heel andere gedachten naar Amsterdam getogen en we
meenden, na die verrassende overwinning op de Fransen - óók
een profelftal - daar recht op te hebben. Er kwam nog wat anders
bij: Huddersfield en al zijn wc niet wraakzuchtig van aard,
toch broedden we op revanche
In het Sparta-stadion hielpen Koningin Juliana en Prins Bernhard
mede bij het optrekken van het heiblok, tijdens het opboutospel
„wij willen bouwen."
Zon bracht kleur
aan massaspel
Tweeduizend' jongens en meis
jes, aangesloten bij de Rotterdamse
jeugdorganisaties, voerden in een
goed bezet Sparta-stadion het spel
„Wij willen bouwen" op, geschre
ven door de heer W. A. Wagener.
Dit spel kreeg door de aanwezig
heid van het Koninklijk paar en
door actief deelnemen der Hoge
bezoekers aan de slot manifestatie
een wel zeer bijzondere betekenis.
Het doel van dit spel was de Rot
terdamse jeugd symbolisch te doen
getuigen van haar wil en bereid
heid om daadwerkelijk mee te hel
pen aan.de opbouw van onze stad.
Het spel muntte uit door een grote
eenvoud en ongedwongenheid, kih-
Tyder.s de rondvaart door de havens passeerde de Regentesseplaat
met de Koninklijke gasten aan boord twee grote drijvende schuij-
kranen.
deren gaan naar school in hel
nauwelijks gerealiseerde besef van
de zekerheid een huis te hebben.
Ze groeien op en trekken er op uit.
Padvinders rennen het veld op en
bouwen niet hun tent het eerste
eigen huis, in de jeugdorganisaties
bouwt de jeugd aan de gemeen
schapszin. Voorafgegaan door de
tamboers en pijpers van Excelsior
marcheren de vertegenwoordigers
van alle Rotterdamse jeugdorgani
saties met hun kleurige vaandels
het groene veld op- In lange slin
gers bewegen de jongens en meis
jes zich over het veld onder de op
wekkende fanfares van het mu
ziekkorps. Dan kiest de jongeling
zich een bruid en als de jeugdor
ganisaties zijn afgemarcheerd we
melt het veld van de bruidsparen.
De harde realiteit is, dat de jong
getrouwden geen huis kunnen vin
den, Door dit spel zijn. de moeilijk
heden geweven, waarmede zovelen
heden ten dage te kampen hebben.
Zij verzwakken de weerstand van
de jeugd en. eerst na een wekroep
richt zij zich weer op. De jeugd
begeeft zich-naar- de- heistelling,
die aan de ene zijde van het veld
gereed staat.
Dan, het is kwart voor vier ge
worden, dringt door de Sparta-
poortgn gejuich. De Koningin is
gearriveerd. En kan het mooïer7 De
zon breekt voor 'fc eerst deze mid
dag door de wolken en zet de bon
te wemeling van jeugd op het veld
in een vrolijk licht. Het enige, wat
nog ontbrak: kleur, heeft dit mas
saspel nu ook gekregen.
Wanneer de vorstin op de rijk
met ruikers en guirlanden getooi
de ere-tribune heeft plaatsgeno
men, kan de handeling weer ver
der gaan- De „deserteur", de jonge
man, die zich daarnet nog afzijdig
hield toen z'n makkers in een. lan
ge slinger naar de heistelling trok
ken, komt tot bezinning. Hij be-
klimt de hoge paal en plant de
driekleur in de top.
Maar nog is er niet de daad. Be
langrijk uitziende heren in jacquet
schrijden het veld op, maar ook zij
kunnen met hun blauwdrukken en
hun gewichtige gezichten geen uit
komst brengen. Een reporterstem
vertelt, dat Rotterdam nog 17.200
woningzoekenden telt en dat er
60.000 inwoningen werden gecon
stateerd.
Maar één der heren is in het veld
achtergebleven. Eén in 't Veld. En
tot groot vermaak van onze minis
ter v,an Wederopbouw zelf, die liet
spel vanaf de ere-tribune volgt,
roept hij de jeugd toe: „wij doen
het zelf".
Dat Is bet hoogtepunt van dit
boeiende en levende getuigenis
der jeugd. Weer klinkt applaus, nu
voor prins Bernhard, die saro^n
met zijn gemalin en de minister
door een dichte haag van juiencu-
de kinderen naar de heistelling
loopt. De koningin legt haar hand
tasje neer, want nu moet de daad
gesteld worden. Het vorstelijk
paar, de minister, schouder aan
schouder met de jonge mensen van
Rotterdam trekken aan de hijs-
lijn. Het blok rijst en valt en een
oorverdovend applaus dankt het
Koninklijk Paar voor zijn mede
werking.
Bij de eretribune biedt een pad
vinder de Koningin nog' een klein
model heistelling aan, met Wilhel
mus wordt gezongen en dan ver
dwijnt de stoet door de poorten
van het stadion, waar zich weer
duizenden hadden opgesteld om de
Koningin en prins Bernhard nog
even te zien. voor zij zich naar de
Coolsingel begaven om op het
Raadhuis de thee te gebruiken
Ook in de Sint Mariastraat werd
even gestopt. Namens de buurt
vereniging „Onderlinge samen
werking" boden Hendrika Blom en
Catharina Paulina Ekrisman de
hoge gasten bloemen aan.
Om kwart over vijf was het
ogenblik van' afscheid aangebro
ken. Een geweldige mensenzee was
op de been om bij dit vertrek aan
wezig te zijn en velen, die van hun
werk kwamen, kregen nog. even de
gelegenheid een glimp van de hoge
bezoekers op te vangen. De tocht
voerde nu nog door Hïllegersberg.
Aan de grens van de gemeente
namen burgemeester Oud, mr, K.
P. v. d. Mandele en de hoofdcom
missaris afscheid. De koninklijke
stoet, die de hele dag slechts met
een snelheid van 12 km had gere
den, vertrok nu in snelle vaart
naar Soestdijk.
IVan onze specials verslaggever)
AMSTERDAM. In vijf minuten tjjd was het met het team dat als
Bondselftal werd aangekondigd, *doch even goed Nederlands elftal had
kunnen heten, gedaan. Met de rust was het nog 0—O, waarover Iedereen
zich na afloop van het kleine drama zal hebben verwonderd. Den kwartier
na de hervatting gebeurde het pas en toen ging alles zo snel In zijn werlt,
dat men nauwelijks rijd had om het ene doelpunt to verwerken of het
andere was er reeds. Tenslotte Is het bjj 04 gebleven, maar was de score
nog diverse doelpunten hoger geweest, Iedere toeschouwer zou er vrede
mee hebben genomen. Dit was beter voetbal, om niet te zeggen best voet
bal. Het was duidelijk, al bleef het akelig stil in dc enorme arena, waar
slechts een handjevol Engelsen zich hier en daar tussen de enorme
mensenmenigte had opgesteld.
Toch was het begin vrij hoopvol
geweest. Onze roodhemden wisten
zich tenminste nog te roeren. Faas
Wilkes deed het eerst. Van Over-
beek zond de bal over de breedte
van. het veld, De Harder duwde hem
naar binnen en Wilkes zette in volle
ren zijn voet achter de bal, die laag
naast verdween, De Britten moesten
eens even de kat uit de boom kijken.
Zjj hadden wel zo iets opgevangen
van de jongste escapade van de Hol
landers en daarom verkenden zij de
situatie enige tijd. Dit duurde zo on
geveer 20 minuten, waarna het spel-
beeld langzamerhand veranderde.
De Britse voetbalmachine kwam, op
toeren. Aan Nederlandse zijde haa
men het nog niet zo spoedig in de
gaten, immers, doelpunten bleven
uit En al opereerden de gasten te
gen de rust dan hoe langer hoe meer
op de Nederlandse helft, het scheen
dat de profs, al net als de Belgen,
niet wisten door te drukken. In deze
mening werden wjj nog versterkt
omdat het in onze verdediging niet
alles rozengeur en maneschijn was.
Maar inderdaad was het slechts
schijn. De Britten wisten nog een
hele tweede helft voor zich en toen
vielen de klappen. Het eerste doel
punt was vrij simpel. De gevaarlijke
rechtsbuiten, Parsons, besloot de zo
veelste rush langs de Ijjn en langs
Vim Bun, met een scherpe voorzet"
en de gevaarlijke middenvoor, Bent-
ley, plaatste de bal zacht in de lin
kerhoek COI)
Wilkes, die het Britse spel wel
zo'n beetjd kent, wilde het spel te
gen elke prijs naar de andere zijde
verplaatsen daar hij wist dat de
Engelsen nu de smaak te pakken
kregen. Hg had goed gezien. Links
binnen Rowley, al weer zo'n. uiterst
gevaarlijke voorhoedeman, nam het
volgende doelpunt geheel alleen voor
zijn rekening. Een snelle rush zon
der dat een tegenstander kon ingrij
pen —7 het leek weer uiterst een
voudig en De Munck had opnieuw
het nakijken. De derde voltreffer
volgde onmiddellijk. Bentley verhuis
de voor de verandering eens hele
maal naar rechts, zonder dat een
Nederlander hem de voet dwars zet
te. Toen kwam De Munck naar bui
ten, maar net te Iaat hetgeen de
donkere Limburger in deze wedstrijd
meer overkwam en de bal gleed
naar Parsons, die voor het doel was
opgedoken. Weliswaar stonden daar
nog Terlouw en Van Bun, maar met
één draai waren dezen gepasseerd
en de bal huppelde in'het verlaten
doel.
Hierna pauzeerden de Britten
even. Zo moeten wij dit toch noe
men, want in deze periode waren zij
zeker "nog tot enige doelpunten in
staat geweest. - Het bleef er nog
maar bij één, twintig minuten later.
Het was het genadeschot, dat Row
ley voor zijn rekening nam. Dc an
dere gladde buitenman, Langton,
minstens even gevaarlijk als zijn col
lega op de andere vleugel, rende
naar de linker lioekvJag en hoewel
Terlouw toesnelde, kwam de bal toch
voor doel waar Gibson hem tegen de
lat deponeerde. .Het was toen een
klein kunstje voor Rowley om De
Munck voor de vierde maal te slaan.
Hierna was het spoedig afgelopen,
nadat nog een vijfde doelpunt van
Bentley wegens buitenspel was af
gekeurd en Lenstra de laatste kans
voor Nederland had verspeeld door
de bal over de lat te jagen. De Fries
was deze avond niet gelukkig met
schieten Tweemaal kwam hu voor
open doel te staan en in beide ge
vallen schoot hg in de armen van
Ditchburn. Dit gebeurde toch nog na
de rust, hoewel het Bondselftal er
toen nog maar heel weinig aan te
pas Is gekomen. Wg vergaten haast
dat er nog zo lefc3 als een Neder
landse voorhoedo bestond. Af en toe
ging Bertus de Harder nog eens
langs de lijn, maar het formidabele
schot van Wilkes was zoek, Lenstra
speelde nonchalant, misschien om
dat hij middenvoor was en Timmer
mans moest het laatste gedeelte van
de wedstrijd als rechtsbuiten funge
ren omdat Van Overbeek was uitge
vallen.
Tot de „hoogte" van de eerste 20
minuten kwam de Bondsploeg niet
meer. In dat tijdsbestek was er nog
wel eens rumoer van de tribunes op
gestegen. Niet altijd ten teken van
goedkeuring, want Terlouw bijv.
deed hele rare dingen. Daarnaast
waren er echter in de Nederlandse
voorhoede nu en dan vrjj aardige
combinaties en enige schoten ge
weest. Toen was een schot van Par
sons, buiten bereik tegen de paal ge
komen, hetgeen de kentering bleek
aan ta kondigen. Hierna ging de
Hollandse verdediging in het wilde
weg aan het opruimen, hetgeen tot
gevolg had dat de Britten munitie
genoeg kregen om ten strijde te
trekken. En deze kunst bleken zft
uitstekend tg verstaan.
BIJNA EEN DOELPUNT, doch
van Stoffelen, op de doellijn
staande, stuurt de bal tceer terug
Uet veld in. V.I.n.r.: Van Stof telen,
Everse en De Munck.
Dat is nu allemaal voorbij en we
staan met onze beide benen weer
stevig op de grond. Een beetje be
schaamd om onze „hiep hiep hoera-
stemming", een beetje katterig ook
maar tevens met een normalere kijk
op de verhoudingen, zoals ze in ons
voetbal wereld je in werkelijkheid
zijn. Want en ö&t was voor som
mige mensen in Nederland de meest
pijnlijke ontdekking er is sinds
Huddersfield niet zo heel veel ver
anderd. Wij kregen een stopperspü
en wij meenden in Terlouw zelfs een
heel goede stopperspil te hebben ge
kregen, wij schoeiden ons voetbal op
een moderne leest of om het eens te
zeggen met de uitdrukking, die men
zo gaarne gebruikt: ons voetbal
kreeg een nieuw gezicht. Men zou
het na gisteravond hoogstens
een make-up kunnen noemen, wat
poeder en schmink. Een genadeloze
belichting, zoals van de Engelsen
gisteravond,- en de poeder en de
schmink konden de ware trekken
van ons (voetbal)gezicht niet ver
borgen houden. Spelers, officials, ze
zgn er allemaal diep van onder .de
indruk geweest, na afloop in de
kleedkamer. Sommigen zochten naar
uitvluchten, maar aanvoerder Ter-
louw sloeg de spijker precies op de
kop. door kort en bondig te zeggen,
dat de Engelsen stukken beter wa
ren en daarmee basta. Dr. Jan Tho
me e sprak over .drie tempi verschil
tussen de Engelsen en de Nederlan
dera s
Even hoop
Even is er hoop geweest in het
Nederlandse kamp en dat was In de
eerste twintig minuten van de wed
strijd. Toen hadden we het prettige
gevoel, dat ons elftal zelfs beter
voetbalde, dat wfj meer kansen kre
gen en met hetzelfde geluk als in de
wedstrijd tegen de Fransen zelfs
met 1-0 of zelfs wel met 20 de
leiding hadden kunnen nemen. Onze
voorhoede gaf hoopvolle attaques te
zien: een kopbal van Abe Lenstra,
een rush van Faas Wilkcs, aardig
samenspel van de vleugelspelers van
Overbeek en Bertus de Harder met
de binnenspelers; de middenltnie zat
goed achter de voorhoede aan en de
verdediging waarin Schjjvenaar ver
vangen was door Everse van Nep-
tunus bood behoudens enige riskan
te manoeuvres van Terlouw, aan de
Engelse voorhoede goed tegenstand.
En na de eerste helft, die met blan
ke stand tn de rust overging, kon
den de optimisten onder 'ons nog
vrolijk kijken. Waarom ook niet?
Pas de tweede helft heeft ons het
lachen, verleerd. Weinigen van ons
konden ook weten, dat de Engelsen
voor de rust holiday-football" (va-
cantïevoetbal) hadden gespeeld en
zfj zagen-paB het- -verschil toen de
profs even de nylons en de mooie
oude grachten van Amsterdam ver
gaten. Toen sloegen ze toe en zo on
genadig, dat er plotseling nóg maar
één elftal in het veld was. Dat was
er tussen haakjes gezegd al
door geweest, doch wij haa den het
verschil tussen formidabele klasse
spelers, zoals de razend snelle bui
tenspelers Parsons en Langton,
voetbalgoochelaars zoals Bentley
fde middenvoor) Gibson, Rowley
met onze voetbal-elite niet zó willen
zien. Onze sterren Wilkes en Lenstra
en Rien Terlouw werden er nietige,
onbetekenende sterretjes bij, het sa
menspel van ons team werd een zie
lig gestumper vergeleken b\j dat
met de feilloosheid van een geniaal
geconstrueerde machine spelend
Engels team. Alles was toen op
eens klassen beter en het werd niet
alleen op het veld, maar ook in ons
hart donker
Zijn we nu terneergeslagen?
Natuurlijk hebben we even tijd
nodig om de afstraffing te verwer
ken en te laten bezinken. Deze af
straffing heeft haar goede en haar
kwade zijde. Zij heeft ons genezen
van het waandenkbeeld, dat ons
voetbal sinds Huddersfield
weer een flinke stap in de goede
richting heeft gedaan. Het is op z'n
hoogst een klein stapje geweest en
de winst daarvan is nog zeer kwets
baar, omdat zij dat weten we al
lemaal te veel afhankelijk is van
de enkela cracks, die ons nationale
elftal telt De afstraffing zou een
kwade uitwerking kunnen hebben,
wanneer onze spelers er hun zelf
vertrouwen door zouden hebben ver
loren. Doch wij vertrouwen er op,
dat zq de Engelse spreuk „Are we
downhearted?" (zijn wij terneerge
slagen?) met een zelfde kernachtig
„no" 2Ullen beantwoorden. Onze re
putatie in het buitenland weer
sterk in waarde gestegen heeft
er een gevoelig deukje door gekre
gen de Denen zullen ons misschien
met minder schrik zien komen, dan
na de éclatante overwinning op de
Fransen, maar het is nu weer aan
onze ploeg om het antwoord te ge
ven, dat daarop past.
Thomas Dewey in ons land
AMSTERDAM. Woensdag
middag omstreeks kwart over vier
arriveerde met een toestel van de
British European Airways op het
vliegveld Schiphol de gouverneur
van New York Thomas E. Dewey
uit Londen; tijdens zijn vacantie-
trip door Europa zal hij drie dagen
in Nederland verblijven.
Zaterdag a.s, vertrekt hij naar
Brussel om na een kort verblijf in
België ook een bezoek aan Parijs
te brengen- Dit is zijn eerste bezoek
aan Nederland.
In een kort oponthoud op het
vliegveld zeide Thomas Dewey, dat
hij zich bijzonder interesseert voor
de landbouw. Lachend zeide hij:
„Behalve advocaat ben ik ook nog
boer".
De hoge gast was vergezeld van
zijn secretaris Loeqkhood, De Ame
rikaanse gast zal in hotel Des In-
des te Den Haag logeren. Hij werd
op het vliegveld ontvangen door de
ambassadeur van. de Verenigde
Staten, Herman Baruch, de consul-
generaal, Jesse van Wickel, en de
voorzitter van de American Busi-.
nessmen's Club, H- "Wy brandt de
Jong.
Direct van het vliegveld vertrok
de auto van de beer Dewey naar
het Rijksmuseum. Hij zou na zijn
bezoek aan het Museum een tocht
o'oor de havens en grachten van' de
hoofdstad doen. Aangezien hjj op
vacantlereis is, was hij niet bereid
de pers' over politieke aangelegen
heden te woord te staan.
Chr. Kantoorbedienden
fuseren met verzekerings-
personeel
De vijftigste aig. vergadering van de
Vereniging van CUr. Kantoor- en Han
delsbedienden op het Luthers Buiten-
centrum ..Hoekelum" is Wocnsdagnr.or.
gen voortgezet.
Besloten werd een fusie aan te gaan
met de Ned. Chr. Bond vim Verzeke
ringsagenten en Zickcnfondsfcoden.
Besloten werd voorts het saldo-werk
lozenkas 1941, zijnde 140.398.47 in een
nieuw "te vormen fonds ter bevordering
van de doorwerking der Chr. sociale
gedachte te storten.
Het hoofdbestuur zal zich tot het be
stuur van het C.N.V. wenden met het
verzoek de tarieven voor het vacanlie-
oord van het C.N.V. te Putten naar
draagkracht vast te stellen.
Om het kampioenschap van Nederland
HeerenveenV.S.V.; NOAD—SVV;
BW-AGOVV.
Promotie-degradatie wedstrijden
Promotie Tweede klasse
District Iff; NEC—Gelria; Be Quick-
Labor.
District II. Promotie derde klasse:
FluksThe Rising Hope: VFC—ODS.
Vel senHollan d i aan. Sche vctnngen—
TIJBB iterr. HBS).
District II, Promotie vierde klasse:
DHSLeonid as f15 min.)
BEKERWEDSTRIJDEN
Derde Ronde
SlikkerveerAlphen. WFCVolendam.
KFC—Neptunus, Ajax—Emma, Fcyen-
oord—Zeeburgia. DWS-CVV. HVC—
SCE, GVaVQuick <N.). Enschedesc
Boys—PEC, HeraclesBe Quick (Gr.);
German!cusVelocltas; Sittardse Boys
RKTVV, MVV—Baardwijk. NAC—
Holmondia. NSV—Willom II, Standaard
Sportclub Emma.
DEN HAAG. De trip van Fëyen-
oord naar Turkije heeft voor Brandes
onaangename gevolgen gehad. HU had
voor zijn vertrek bij het ministerie van
marine, waar hij werkzaam is, verlof
aangevraagd „buiten bezwaar van
's lands schatkist". 'Hoewel hem dit niet
werd toegestaan, heeft Brandes de trip
Passieve cultuurpolitiek
De materiële nood pleegt'zichtbaar
te zijn, de culturele nood niet, staat
er ergens in het voorlopig verslag
van de commissie van rapporteurs
over het ontwerp van wjst- van
hoofdstuk VI der Rijksbegroting
voor het dienstjaar 1949, handelende
over het Departement van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen. En
verder: een toestand van materiële
nood dreigt altijd nadelig te wezen
voor een te volle naar behoefte uit
gevoerde verzorging van culturele
belangen. Bovendien mag men aan
nemen, dat in een. tijd van materiële
nood steeds ook de culturele behoef
ten ernstig in gevaar verkeren.
Daarnevens bedenke men, dat juist
dan ook zij, die in culturele behoef
te voorzien, vaak in materiële nood
geraken en dat ook dit weer onher
roepelijk tot vergroting van cultuur-
nood voert. Naast besef van de ma
teriële noden en behoeften, wordt
van een van de waarde der cultuur
doordrongen Overheid, in dit Depar
tement bij uitstek belichaamd, ten
behoeve van het geestelijk welzijn
van het volk vooral' „oog" voor het
onzichtbare verlangd en. een ver
vooruitziende blik; een moeilijke
taak, waarbij de zuinigheid de wijs
heid niet moge bedriegen.
Zo staat het er en het geeft uiting
nan de bezorgdheid, die in vele
kringen heerst omtrent de bezuini
gingen op het culturele? gebied, be
zuinigingen, waarvan men zich af
vraagt of ze wel verantwoord zijn.
De vermindering van het subsidie
bedrag voor het toneel met /SQ.OOO
is bijvoorbeeld gecontinueerd, ter
wijl de in uitzicht gestelde compen
satie. in de vorm van verlaging der
kosten van vervoer, is uitgebleven.
Het probleem is al heel oud, zodra
bezuinigd moet worden, is men er
als de kippen bü die bezuiniging te
zoeken op posten van onderwijs,
kunsten en wetenschappen. Het re
sultaat laat nooit lang op rich wach
ten, want de gevolgen, van een der
gelijke politiek worden direct voel
baar in de maatschappij. Wij vinden
die resultaten, de achteruitgang van
hdfc onderwijs, terug in het kennis
tekort van de leerlingen, die dc
school verlaten; wij vinden ze ook
terug in de culturele armoede, waar
in. grote delen van ons volk verke
ren. Zeker, de overheid kan niet
cultuurscheppend optreden. Zij kan
.echter wel bevorderen, dat de le
vende cultuur ingang vindt in het
volk door de voorwaarden te schep
pen, welke nieuwe voortbrenging
van cultuur in de hand werken en
op een hoger plan brengen.
Na de oorlog was er eeh sterka
roep naar actieve cultuurpolitiek.
Wij hadden In de oorlog-veel moeten
ontberen en het was deze ervaring,
die in ons het verlangen had doen,
ontstaan de achterstand in te halen.
Het heeft er aanvankelijk naar uit
gezien, dat de overheid aan dit ver
langen zou tegemoet kom en.Maar
het is bij slechts enkele maatregelen
gebleven en spoediger dan verwacht
werd, volgde een inzinking. Het ont
brak aan durf en een brede visie om
dit vraagstuk aan te pakken; het
ontbrak ook aan het plan, de grote
lijn en het systematische streven om
er iets goeds van te maken. En zo is
het bewieroken van kunst en cul
tuur in ons land niet meer dan een.
lippenbelijdenis. Het mag vooral
geen geld kosten. Tot schade en
schande van" land en volk, die in het
verleden zovele culturele hoogtepun
ten hebben gekend.
