Êtmssf-.
Johannes Ooievaar stuurt
een boodschap
In het ongezonde Europa
De Belg Sweerts: spion nr. I in
Wereldoorlog nr. II
MïïSh? s sas srass tsas s&r rsïs
Dieren vangen in de jungle gaat heel
anders'dan wij denken
AKKERTJE
Duitsers vertrouwden hemmaar
hij diende de Britten
r~
disd baUnmrnwhrnmipt
Zaterdag 21 Mei 1949
3
GEHEIMEN ROND HET ENGLAND-SPIEL (13)
l~"\E INTERNATIONALE SPIONNAGE ia een vreemde wereld, waar-
*-s In men de zonderlingste figuren, de meest wonderlijke idioten en de
brillantste koppen kan ontmoeten. Het wil wat zeggen, als wij de Bel
gische gewezen onderofficier Pierre Sweerts van al de vreemde kerels,
die in de jongste oorlog in Europa hebben geopereerd, de meest avon
tuurlijke, meest succesvolle en meest onbegrijpelijke figuur noemen. Het
leven, dat Sweerts in de jaren 1940—1948 heeft geleid, is zó avontuur
lijk, dat het stof genoeg oplevert voor een boeiende roman.
Sommigen hebben de opeenstapeling van avonturen, die deze Belg be
leefde, nog niet mooi genoeg geacht en zc hehben er uit eigen fantasie
nog het een en ander bijgemaakt. Mr. Van der Starp beweert in zün
verwarde brochure over het England-Spiel onder meer dat Sweerts (die
volgens hem misschien de dubbelganger van Anton van der Waals, de
befaamde „Emiel Verhagen" fs) korte tijd geleden met Britse papieren
op een Griekse boot van Nederland uit naar Argentinië is vertrokken.
En ket weekblad „Wereldkroniek" praat dit na: Sweerts is onder de
veilige vleugels van de Secret Service en geholpen door onze Nederland
se autoriteiten naar elders verdwenen.
T-T ET SPIJT ONS, dat we deze
A A geheimzinnige verhalen alweer
naar het rijk der fabelen moeien
verwijzen. Want de na de oorlog
ln_ Nederland verblijvende, in Bel
gië terdoodveroordeelde. nlet-uft-
geleverde S.S.-ObersturmfÜhrer
Pierre Sweerts, is na een verblijf
aan de boorden van de Middel
landse Zee en na een korte carrière
als kotterkapitein in Engeland,
enige tijd geleden, als gevolg van
een schipbreuk op onze kust, in
Nederland teruggekeerd. HU woont
thans in Jt Westen des lands. En
om maar meteen een einde aan de
onzin te maken hij is niet in
Argentinië geweest, hij reisde niet
onder de schutse van de Secret
Service, hü stapte niet op een
Griekse, maar op een Panamese
schuit en hfj is niet de Emiel Ver
hagen, waar Van der Waals over
leutert. De man heeft Van der
Waals nooit in zijn ïeven ontmoet.
Maar als men dit alles schrapt,
blijft er nog genoeg over
Om bij het begin te beginnen;
Pierre Sweerts, die nu omsireèks
34 jaar oud zal zijn, woonde in
Lanklaar, een klein plaatsje in de
Belgische Kempen, toen Hitiers
legers in Mei 1940 de lage landen
binnendrongen. Sweerts. die over
tuigd katholiek is en daar met
bijna propagandistische felheid de
nadruk op legt, streed als onder
luitenant in 't Belgische leger en
hij onderscheidde zich door zijn
bijna roekeloze dapperheid. Die
strijd tegen het Duitse nazidom
zette hij ook na de capitulatie
voort. Hij werd een zeer actief
illegaal werker en hij kreeg al vrij
spoedig nauw contact met de be
kende. dr. Goffard uit Brussel, die
een spionnage-organisatie contra
de Duitsers opbouwde. En het staat
onomstotelijk vast, dat Pierre
Sweerts met ware hartstocht hielp
bij het verzamelen van gegevens
over het Duitse leger gegevens,
die bestemd waren voor de geal
lieerde legerleiding.
Maar hoe gevaarlijk en hoe
spannend dit spionnagewerk ook
was, het was niet spannend en niet
gevaarlijk genoeg voor de avon
tuurlijke geest van Sweerts. Hij
had een vrouw en hij had een
kind en hij hing aan hen met al de
toegewijdheid van zijn warme hart
maar het grote avontuur trok
hem sterker dan alles wat hem
dierbaar was. Want deze man heeft
de geaardheid van het thans vrij
wel uitgestorven ras der grote rus-
telozen, der over-actieven, waaruit
in de vijftiende en zestiende eeuw
de zwervers over onbekende zeeën
zijn gesproten. Sweerts wilde het
spionnagespel spelen in de grootst
denkbare stijl!
Bij de Duitsers
HIJ sprak er met dr. Goffard
over. HU wilde toetreden tot
het in België gevormde S.S.-batal-
jon en hij wilde, terwijl hij in
schijn geheel met de Duitsers me
dewerkte, als penetratie-agent hun
geheimen te weten komen. Dr. Gof
fard ontried het hem. Maar
Sweerts zette zijn zin door, hij
werd S.S.-man, trok het gehate
uniform aan en kletste de Duit
sers zoveel brallende onzin in de
oren, dat hij snel opklom tot Ober-
sturmführer. Waarmee hij zich de
vurige haat op de hals haalde van
alle Belgen, die wel Pierre Sweerts,
maar niet zijn overwegingen ken
den. En waarmee hij zich na de
oorlog een bij verstek uitgesproken
doodvonnis op de hals zou halen....
Bij de Duitsers werd Sweerts al
gauw een gewaardeerd man. Hij
kreeg een positie in bet Beichs
Sicherhcïts Haupt Amt en zat
daardoor midden in de Duitse
spionnage. Daartoe hielp vooral
mee, dat hij kon schermen met
relaties in Spanje, waar hij vrien
den had onder de leiders van
Franco's Falange en voorts steunde
hh in niet geringe mate op het
feit, dat hij hekenden had in de
kringen rond koning Leopold. In
een grote auto reed hij kris-kras
door Europa; alle deuren van alle
bureaux gingen voor hem open, Er
waren maar weinig geheimen waar
Pierre Sweerts geen kennis van
droeg. Verrichtte hij niet persoon
lijk koeriersdiensten tussen Berlijn
en Madrid? Was hij niet de ver
trouwde van Himmler en Franco
tegelijkertijd?
Er ligt een dikke sluier over dat
andere grote geheim; hoe in die
koortsachtig-spannende dagen zijn
verhouding tot Londen was. Want
de geheimen van de Engelse Intel
ligence zij" een met zeven zegelen
gesloten boek en de journalist, die
daarin doordringt moet nog gebo
ren worden.
Dat die verhouding goed is ge
weest valt echter positief af te
leiden uit 't feit, dat Sweerts, die
als terdoodveroordeelde Belg in
Nederland vertoefde, na de bevrij
ding niet is uitgeleverd. De Neder
landse justitie heeft Sweerts aan
de Belgische autoriteiten aangebo
den. Maar Brussel stelde op zijn
uitlevering geen prijs. Men wilde
hem niet hebben! En wie nu weet,
Begin d.e dag
met IVOEOI
Tanden blank en rein; adem
fris als morgendauw.
dat het een internationale regel is,
dat geheime agenten wederzijds
niet worden uitgeleverd, kan zelf
zijn conclusie trekken. De Engel
sen hebben hun hanri beschermend
opgeheven over het veroordeelde
hoofd van Pierre Sweerts. En zij
hebben dat stellig niet gedaan om
de aardige kleur van zijn ogen.
Bijna ongelofelijk
Y\[ AT wij nu gaan zeggen klinkt
v zo volkomen ongelofelijk, dat
wij het zelf aanvankelijk ook niet
hebben geaccepteerd. Maar een
diepgaand onderzoek heeft ons de
volstrekte zekerheid gegeven van
de juistheid der verhalen, die hier
over in internationale spionnage-
kringen lopen: Pierre Sweerts Is In
de oorlogsjaren de leider geweest
van de Duitse spionnage in Perzië
cn Afghanistan een gebied, dat
voor de Engelsen van de aller
grootste betekenis was. Hoe de
Duitsers zo ongelofelijk dom zijn
geweest om aan een Belg de lei
ding toe te vertrouwen aan het
Referaat Perzië/Afghanistan van
het Reichs Sicherheits Haupt Amt
zal wel voor altoos een open vraag
blijven. Er heeft maar één man ge
leefd, die het raadsel had kunnen
oplossen: admiraal Canarïs, de
Duitse opperspion, die verdacht
van verraad werd terecht gèsteld....
Pierre Sweerts, die .nooit
Perzië of Afghanistan was geweest,
die geen van de daar gesproken
talen kende, die nooit spionnage-
vakman was geweest een Belg,
die in een zeer subalterne rang als
beroepssoldaat trouw en dapper
zijn land had gediend kreeg zeg
genschap over de Duitse geheime
agenten, die werkten in een land-
Willem van Otterloo opent
Kurhausseizoen
De Utrechtse dirigent Willem v,n
Otterloo, die benoemd werd tot dirigent
van bet Residentie-Orkest zal op 1 Juni
op het openingsconcert van het Kur-
hausseizoen Het Residentie-Orkest leiden.
Willem Noske is de solist en speelt het
Vioolconcert van Mendelssohn, Verder
zal het orkest uitvoeren de Akademisehe
Feslouverture van 3rahma en de C-dur
Symphonic van Schubert. Het daarop
volgende concert brengt opera-klanken
met als souster, Winifred Heidt en
Eugene Conley. Op 6 Juni leidt Yor
Markevitch een internationaal orkest
van jonge musici ter gelegenheid van
het congres der Jeunesses Muslcales. Het
eérste volksconcert op 13 Juni staat
onder leiding van Ignaz Neumark, De
pianist Gerard Hengeve]d speelt daarbij
Tweede concert van Rachmaninoff
en het Residentie-Orkest voert dan ver
der nog uit de Viérde Symphonie van
Dvorak.
De toneelgroep ..Co media" zal op 2
Juni naar West-Indie vertrekken om
daar enkele voorstellingen te geven.
B e 1 a B S 1 a s z, een bekende
Hongaarse filmcriticus en schrijver, is
te Boedapèat overleden. R i c h a r d
Strauès zal op zijn 85ste ver.
jaardag - op 11 Juni in Gftrrnisch
het Mtinchèner Phtlharmonisch Orkest
dirigeren.
streek, die voor de Engelsen en
voor de gehele geallieerde oorlog
voering van vitaal belang was. Een
film, die een zodanig gegeven zou
behandelen, ware onaanvaardbaar
voor iedere criticus. Men zou het
een onwaarschijnlijk leugenverhaal
noemen. Maar in de wereld van de
internationale spionnage is alles
mogelijk. Dat zal ïn ons volgend
artikel over de avonturen van
Pierre Sweerts nog duidelijker
worden.
keken hem eens goed aan, die meneer Peters. Per slot
T van rekening ontmoet je niet elke dag een vanger van
wilde dieren. Ja, dat was er toch wel in die grijsblauwe ogen: dè
scherpe jagersblik en dan het gebronsde gelaat door eert lang
durig verblijf onder de tropenzon. In gedachten zag je hem daar in
de rimboe, opereren, te paard met lasso en geweer, onvervaard!
Ja, zo dachten wij. toen we
dezer dagen in Diergaarde-
Blijdorp vis-a-vjs zaten met de
heer L. J. H. Peters, een ras
echte Hollander, kersvers terug
uit Tanganjika, het voormalige
Duits-Oost-Afrika.
GEVAREN-ROMANTIEK
EEN SPROOKJE
Hij' kwam niet alleen. Op het
s.s. „Stad Alkmaar", dat hem van
Mombassa naar Rotterdam bracht,
reisde hij tezamen met een halve
menagerie: giraffen, zebra's, anti-
lopen, steenbokken, gnoes, dwerg-
zebu's en een jonge struis. De die-
ren zijn ondergebracht in de Dier
gaarde, vanwaar een deel het land
straks weer als export-artikel zal
verlaten.
„Ach wat," zegt de heer Peters
op een vraag. „Denk je nu heus,
dat ik ai die beesten zelf gevangen
heb? Laat je nu niets wijs maken
door die boeken van Schulz eh
andere Duitsers, die in de verhaal
tjes over hun dlerenvangerij in de
tropen, het er dik boven op legden.
Ik heb aardigheid in dieren, heb
ik van jongs af aan gehad, maar
voor de rest gaat het bij mij om de
ping-ping, net als bij al die andere
zg. dierenvangers en heus niet om
de gevaren-romantiek.
Als chef-hofmeester heb ik jaren
lang gevaren op schepen van de
HollandAfrika-lijn. fn de Afri
kaanse havens, Mombassa b.v.,
kocht ik wel eens exotische dieren
zoals pinguïns, die ik dan in Ne
derland van de hand deed, Na de
oorlog heb ik nog een. tijdje op
Afrika gevaren, maar toen kwam ik
op de idee zélf Afrikaanse dieren
te gaan „vangen". Ik gooide het met
de dierenhandel Van Dijk uit Til
burg op een accoordje en zo zat ik
in de herfst en winter van '47 in de
rimboe van Tanganjika. En nu ben
ik al weer terug van. mijn tweede
reis.
Hoe ik aan de nodige deviezen
kwam? Wel, die kreeg ik van de
regering los op voorwaarde, dat de
dieren die ik meebracht, ook weer
een ongeyeer gelijk bedrag aan de
viezen zouden opleveren.
Ik ging dus in mijn eentje naar
Afrika en stapte in Mombassa aan
land,
De linkse giraf, met hèt eigen
aardige netwerk op zijn huid, is
eert- „heer" en de toekomstige ge
maal van een voltuassen vrouw
tje, Jn Diergaarde Blijdorp. Het
gevlekte exemplaar is nóg maar
'n „peuter*'. Beide dieren werden
gevangen door de heer Petérs.
jif. -
"DE KINDERKRANT
ZES ROVERS dansten met elkaar
en dronken wijn by de guitaar,
totdat zij sliepen, zwaar beneveld,
en ach, Johannes was gekneveld,
hij kon niets doen; hij zag alleen
een merel vliegen langs hem heen.
Stop, riep hij, Merel, wacht es, hof
Vlieg iïaar het klndertjesburèau.'
Breng asjeblieft 'n boodschap over:
Ik ben gevangen door een rover,
nee door vijf rovers of door zes,
O, kom ons helpen, S.O.S.f
We zure ver weg, tweehonderd mijl,
de hinders liggen in eèn teil.
Ik ben gebonden met een touw,
zeg dat ze komen moeten, gauw'.
Het komt in orde, zei de merel
ik zal het zeggen aan die kerel.
Toen vloog hij weg, zijn staartje
wipte
en hjj vloog pijlsnel naar'Egypte
en landde om vier uur Of zo
vlot bij het kindèrtjesbureau.
DE directeur zat even buiten
an was een deuntje aan het
fluiten.
Wel, wel, zei hij. daar is de merel.'
Ga zitten, zeg, wat is er, kerel?
Och, zei de merel, heel bedrukt,
Johannes Is verongelukt,
de rovers hebben hem gevonden
en met een kabel vastgebonden,
de kinderen liggen onderwijl
daar in een ordinaire teil.
OP het marktplein stond een
oud vrouwtje, dat ballonne-
de niet meer los te laten. Ze.was
al te hoog. Ze zweefde over hui-
Wat zei de directeur verblekend tjes verkocht. Zij stond er iedere zen en kerken, over de grachten
- - "el, wat'dat betékent? dag en riep; Mooie ballonnetjes] en toen over de weilanden en de
En ze waren ook erg mooi. Rood sloten!
en groen en paars, en de kinderen je begrijpt, hoe bang het
Zeg, weet je
Johannes bij een rauersbenae?
Nu kan 'k geen babies meer
verzenden!
En lieve grutten, denk es in.'
De hinders van de Hertogin
Geschaakt, geroofd, wat ellende,
en nog wel door een roversbende.'
Je kan mij nog veel meer vertéllen,
ik ga. de Hertogin opbellen.
die langs kwamen, konóen niet vrouwtje was. "Wat moest ze doen?
Waar zou ze terechtkomen?
TUTST toen ze duizelig begon te
laten om er eentje te kopen, zo
dat het vrouwtje 's avonds al haar
ballonnetjes kwijt was.
Eens op een dag zei het vrouw- J worden, kwam er opeens van Je
tje bij zich zelf; Weet je wat, ik andere kant een heel groot vlieg-
neem vandaag tweemaal zoveel tuig aan. Het vloog, knal boem!
:ich aan zijn bureau ballonnen mee naar de markt als door de ballonnetjes heen. Poeff,
anders, dan verdien ik ook twee- zeiden ze en sprongen kapot. Het
maal zo veel. vliegtuig vloog door en het
TJIJ zette
li h.0 belde op en riep: Hallo,
Hallo, bent U daar, Hertogin?
Ik zit er vreselijk mee in.
tï -iet 't MirinUtAima Tjonge, jonge wat had ze toen vrouwtje tuimelde naar beneden,
het soiit mé zo. het Sbftt me zo, verschrikkelijk veel van die vro- hals over kop, lager en lager en
lyk gekleurde bolletjes by zscb, lager en lagerOch, dat arme
ze kon ze haast niet allemaal vast
houden.
het spijt me zo, het spijt me zo,
mijn ooieraar is buitgemaakt,
Uiv beide hinders zijn geschaakt!
De Hertogin zei vol venijn
aan 't andre einde wan de lijn:
Meneer,.als ik U mag geloven,
vrouwtje! Maar luister nou. Ze
kwam precies neer op de hooimijt
En net op die dag begon het te van boer Krelissen. O, wat een
waaien, heel hard te waaien. O,geluk. Daar lag ze boven op het
iüKfteet.'Uis lp. u iint-y i_ - i -
hebt U mijn kindren laten roven? Ie begrypt het al, he, je begrijpt hooi, en ze had geen schrammetje
- het al wat er ging geheuren? Er en geen builtje en geen kneusje.
Dat is een groot schandaal,
De hinders plus de ooievaar?
en nog een koffer luierdoeken?
Wat zegt U? Wilt U ze gaan zoeken?
Meneer, daar tril ik niets van horen,
Jk zal ze zélf wel op gaan sporen.
Zo sprak zy door de telefoon,
de Hertogin. Op bitse toon.
voorwaarkwam een rukwind, de balionne- Boer Krelissen was een vxiende-
tjes gingen allemaal de lucht in; Ijjke man en toen hij het verhaal
het vrouwtje hield ze stevig vast hoorde gaf hij het vrouwtje ge
en och, zij ging mee. Mee de lucht noeg geld om een kaartje naar de
in, stad te kopen en een tros nieuwe
Daar zweefde ze, over het ballonnetjes. "Was dat niet aardig?
marktplein. Alle kinderen riepen: En nu staat ze weer iedere dag
Kijk de ballonnenvrouw, en de op de markt, met ballonnetjes,
mensen schreeuwden: loslaten, Maar ze past goed op, dat ze er
ft Is nog niet uit.) loslaten! Maar het vrouwtje durf- niet te veel tegelijk meeneemt,
trein en een flinke ruk met de auto
naar Oldonjo Sambu.
Het paard uit de tijd
En nu zal ik U eens vlug uit de
droom helpen, wat die dlerenvan
gerij aangaat.-Het paard en de lasso
komen er tegenwoordig niet meer
raan te pas. De auto doet het veel
Vandaar een stukje met de vlugger en eenvoudiger,"
Je spitst de oren. Wat, met een
auto dieren vangen in de jungle?
„O, die jungle," zegt meneer Pe
ters lachend. „Julïie denkên aan
ondoordringbaar oerwoud met lia
nen en varens én brullende leeu
wen. Kijk maar eens ihoe die jungle
in Tanganjika er vsor het grootste
deel uitziet!" En de heer Peters
'toont ons kiekjes van een land
schap, dat eerder aan de Sahara,
dan aan een oerwoud doet denken.
Groten vlakten 2ijn er, vertelt hij
en we zien aan zijn ogen, dat hij
'ze weer voor zich ziet.
„Vlakten, waar je met een sterk-
gebouwde auto een aardige snelheid
kunt halen, in ieder geval groot
genoeg om de dieren, die je wilt
vangen, te kunnen inhalen en ze
dan zooder veel moeite een lus van
zacht eland-leer, gebonden aan een
bamboestok, over de kop te gooien."
„Hebt U dat zelf gedaan?"
„Welnee. Mijn aandeel in de hele
affaire waren de „dubbeltjes". Ik
huurde in Oldonjo twee sterke
vrachtauto's, 15 negers en drie
blanke jagers, of beter gezegd,
vangers. Dat waren getrainde
kerels, Zuid-Afrikaners, van wie de
een De Beer heette, een goede Hol
landse naam. Hit was ook nog van
Hollandse kom-af. Er zitten daar
meer bekende dierenvangers met
Hollandse namen, zoals „tante-
Sien", de vermaarde olifanten-jage
res.
Maar om op mijn eigen vangerij
terug te komen; één auto was inge
richt voor de vangst, 'n snelle, ster
ke vrachtwagen, waarop de mannen
met het vangnet zaten. Ik gaf ze op,
welke dieren Ik wilde heoben en
dan zochten en vonden zij als door-
en-door ervaren vangers, de plaat
sen waar we die dieren konden buit
maken.
De auto Is sneller
Zebra's, giraffen, antilopen en
bokken leven in kudden bijeen. Als
dan zo'n kudde was ontdekt, wer
den enkele van de mooiste exem
plaren geïsoleerd van de rest en dan
begon de jacht in de auto. Met een
vaartje van 60 tot 80 km per uur
haalden wij het uitgekozen dier
doorgaans vrij snel in cn dan was
één welgemikte uithaal met de lus-
aan-de-bamboe meestal voldoende
om het dier te pakken te krijgen.
Achter, de vangwagen kwam dan
de auto met de hokken en in no-
tlme zat het beestje dan In 't hok.
Zelfs de snelle struisvogel moest
het afleggen tegen de auto.
Niet sportief, zegt U?
Misschien minder dan te paard
met een lasso, maar vergeet niet,
dat het paard, het te vangen dier
opjaagt totdat het er bijna dood bij
neervalt, terwijl de auto het dier
snel inhaalt en het dus hoegenaamd
niet lijdt.
Zelfs de jacht op de wilde dieren,
b.v. leeuwen is veranderd. Vroeger
groef men valkuilen om daarin de
volwassen exemplaren te vangen.
Nu tracht men de jonge leeuwen
(leeuwen leven veelal op de vlak
ten), van hun ouders te scheiden en
ze dan van uit een auto te vangen
doorze bij de staart te grijpen.
Advertentie LM.
Het klinkt raar, maar toch wordt
het zo gedaan."
Heer Peters toont ons zijn liefde
voor dieren door enthousiast tc ver
halen van het natuurreservaat Ngo-
ro Goro in Tanganjika; bestaande
uit een uitgedoofde vulkaan-krater
van tientallen kilometers omtrek.
Daarin leven families nijlpaarden,
neushoorns, olifanten, tezamen dui
zenden stuks wild, geheel onge
stoord door jagers en vangers.
..Het is een mooi land," zegt de
heer Peters. In October of Novem
ber is hij van plan te starten voor
zijn derde reis naar het verre Afri
ka en dan neemt hij, als 't enigs
zins kan, vrouw en kinderen mee.
Misplaatst medelijden van Engelse bond
voor Dierenbescherming
TT)e Engelse bond voor Dieren-
bescherming is hoogst veront
waardigd over wat zij noemt: een
ernstig geval van dierenmishande
ling, waarbij de Nederlandse die-
renvanger, de heer Poters, is be
trokken.
Een deel van de door hem uit
Oost-Afrika meegebrachte dieren
is in Londen aan wal gebracht.
Een aantal jonge struisvogels was
DE wereld ziet er in Duitse ogen
- -■
zonderling uit. Wat wij mis
schien niet zo helder zuilen inzien
is blijkens redevoeringen van vroe
de vaderen, die ik hier op de dag
zouden opgeven. Velen hunner wis- een democratische wereldbeschou-
aanpphnnrd P#»n nnwporcnrekplrik- zouaen opgeven. velen nurrner wis- een aemocraus
fe^ Berl n hÏÏft door^Khvolho* ten wachten hadden bjj wing werkten.
S. i tLS Wat i binnendringen van de macht
goede Berhjners anders* konden £er bussen. Zij beseften te goed,
zij niet al te overmoedig. De grote
menigte rekent op oorlog. „Binnen
vier jaar", zo hoort men vaak. Men
kan er zeker van zijn dat het, te
midden van zijn puinhopen ellendig
gehuisveste volk zich niet verheugt
op dit „vooruitzicht". De talrijke
goede nationalisten doen het echter
niet toe konden brengen op te hou-
Tegelijkertijd echter houdt iets mal-sS^e'le sSSjvenï 01 «e wTdegSjr'wS'K 3?'d?'SS!"
h?k Het hing van de westelijke ge- gearresteerd en spoorloos verdwe- nog dieper. Maar de ouderen maken kend, wel echter de poging der zou raoeten w0rdim betaald deert
pllièerden zefl af o£ zfi zich al dan nen wa™- Met alle democratische het zich gemakkelijker: „Wij heb- Duitsers. Maar, er is veel ontketend hc,n rjel Menserlevens en mensen-
Sf m bSuu\onden hs'l w,Me m komta, tenvllle van die 70 vierkante kilo- ÏXgïïcMkt
handhaven. Naiurliik. de Berlii- ook met Persoonlijke vnjheid. me s aan doen. Bovendien was het meter weinig kostbare grond. Als aan amli Mans°n van dobnatiB
grono. ais aan de grote belangen van de natie
zoais cie door hen die van deze grootheid
door; -
ners hadden hun d<t hil erg moei- «iet enkel wie de Russen als poli- oorlog, cn de oorlog is wreed. En regeren vooruitzien UW1 llml vali
lijk kunnen maken. De Russische t'ike tegenstander ccscoeuv.'dcn, er moét nu eince'jjk maar eens ecn Fransen bewereru dan lijkt drt een profiteerden. Het is altijd weer ver-
berekeoing was wei de nood in de weinig vrolijke vooruitzichten, emde komen aan de verwijten Ik met
geallieerde sectoren tot zó grote Ook wie ztj voor hun industrie °B fe ^"Êrenscórrectles^mn
hoogte te laten stijgen, dat de bur- meenden nodig te hebben, zouden gen' dat grenscorrecties \an
gerij er onrustig, wellicht opstandig zij weten te vinden. In het beste ge-
onder werd. De drie grote geal- val kwam hij op „vrijwillig trans
lieerden zijn er in geslaagd, die'port" naar Rusland,
nood te voorkomen. Onaangenaam Deze gevaren zijn nu afgewend,
bleef het leven daarom toch in dank zij het technische wonder van
westelijk Berlijn. In de winter was luchtbrug, waarvan het gezoêm
koude geleden in de woningen, en gedreun nog onverminderd bo-
Electrisch licht en stadstransport ven Berlijn weerklinkt. De geal-
konden slechts in 2eer beperkte lieerden zullen niet opgeven voor
7 ELFRECHTVAARDIGING is
het probleem der Duitsers,
2oals tijdens en na de eerste we
reldoorlog. Het onheil en de ver
woesting, die zij zelf over zich heb-
ben gehaald, wordt daarbij in ieke- de Russische overheersing en van
ning gebracht er. ziet. zij zijn dan het communistische juk. Zodra men
nog de schuldeisers. Talloze Duit- over onze westelijke grens is, is
Nederland ,in vredestijd' veel erger sers geloven zelfs niet, of maar zeer men niet_ meer in _eet^ gezond
dr. M. v. Blankenstein
bluffend, deze dingen van nabij
waar te nemen. Het geeft te denken
over onze beschaving. In Oost-
Europa, in de satellietstaten zijn er
eveneens ontelbaren, die op een
oorlog rekenen omdat zij er op ho
pen. Voor hen is het in hun ogen
de enige kans op bevrijding van
maïrwoeden verstrekt Het dieet zÏÏ zekerheid hebber dat de dan hetgeen dc Duitsers in oor- gedeeltelijk aan de misdaden der Europa. Het Atlantisch Pact was
der bewlkinï was wit caloriën be- Russen hit staken van d!t trSsport ^gstijd hebben misdaan Waarom nazi's Anderen, m het bijzonder een noodzakelijkheid voor hel V/es-
treft^uimschoots voldoende, maar SetzullenroSbruien Nog If men dit 20 erg is< en vergeleken wordt jonge lieden, schuiven alles op re- ten, om zich dit alles van het lijf, en
ouantitatSf wat gering Het vulde daarin niet zeS Nog chfcanSeS ™ét het opdringen van de Slaven kenmg van de S S. Echte soldaten Zo mogelijk rustig te houden tot een
Sr1-1." -ïfAfïSf c™citn^rjLn tm het hartïe van Duitsland? Om- hebben zich nooit misdragen. Wal geestelijk en nolitiek evenwicht.
niet, het was eenzijdig en eentonig, de Russische militaire machtheb-
tot het hartje van Duitsland? Om- hebben zicji nooit misdragen. Wal geestelijk en politiek evenwicht,
dat Nederland een klein land is en wil men dan van hen? Dat de echte door het effect van de tijd. opnieuw
Kt&Sï 'volbracM^Ten- gjg" if toSelfte S bètooSte tèmogenmeesprekm, «Maten, var.hoog tot laag. werk- «Stam Is.
slotte transporteerde aM ongeveer van toe volharding de dapperheid 2,'lffnSllVnS MSS ES? g£ °°i Mfc
het dubbele van hetgeen in den be- der Berïijners de enige oorzaak is.
De Duitser beschouwt dit als het en dat zonder die hulp de misdaden heid. Zij droomt van eigen natio-
symbool van zijn vernedering. Men niet mogelijk waren geweest, moest naai herstel, zo niet van nationale
ginne als aerVi^T^^In^aande^te „Door uw standvastigheid hebt gy vindt een waarlijk aan het hysteri- men hen duidelijk maken. Dat heerlijkheid' of zij heeft een vurige
ne» wprkinnriipid hoefde n'G^ alleen West-Duitsland er mo- sche grenzende verwoedheid tegen dringt dan tot de besten door. Voor begeerte naar het Westen, en naar
wiaT nrv öD^muIon maai. 3 u:i nolliïni v, rla llrnlp mOTi5f*fö pfhter IK rilt rvU^R A I 1
schouwd om
fïfntet ree! Swim OP gehouden, maar SnTland bij'oude "ijoiltTcirSiiTna- de grole menigte echter
men eerst had gevreesd Daarvoor waarschijnlijk sells ook de geal- tuurlijk weer hun publiek ermede vijandige propaganda.
S?edef de luchtteaSporlen van Meerden," hoorde ik hun burge- - o v- «„nhlik n.~ was het vei
kolen en grondstoffen. Berlijn had meester verkondigen.
het jaren lang veel slechter gehad Dergelijke woorden zijn niet on- heid.
dit alles de moeilijk begrepen, als mystiek
- - ideaal gevoelde democratie.
besmetten. Dit is op het ogenblik Daarom wasi het verbasterend te Wic j t democratie",
werkelijk een ernstige aangelegen- horen dat d^Berlijner^nu de mo-
dan onder dit beleg. De winkels zijn schuldig, omdat de Duitser nu
Zeker, het stuit iedere Nederlan- den>
rele redder der wereld is gewor- een hartekreet, die ik vaak heb op
gevangen. Een militaire bezetting is
aardig vol. maal weinig begrip van proporties der tegen de borst zich door de --een„ stekte school, ook al
Er was eenvoudig geen reden tot heeft. Ik heb in de laatste dagen Duitser te laten intimideren. Wy VO bekeken is het een geluk, dat tracht zy, op haar manier de Duit-
ür was eenvouaig.seen ihebben te slechte herinneringen de Rus voor een zeker tecen-, sers on de eaede wee te helnen. Wr
wa< h\JS^reBeriS ken daSonder^ jonSTiSen^eïp dlaraan, uit drtijcTva'Avöor dè'oor- wicht gezorgd "heeff. Dat noopt de echter zou er worden van Duitsland,
Het tegendeel was waar. jjerlljn K n, J g nultcere ïn flnst cn Weet linn lieïl jkfhnrïfhf urpcloliilfc hocphormanHo
i. ernstiee en "nriizenswaardiaVwiize logTtoenb-v. de Rotterdamse haven- Duitsers in Oost en West, hun heil zonder westelijke, beschermende
in! eutóiten gedreigd ^erdec w* occupy Dat J. velen - gelukkig
spanning, die de luchtbrug vormde, moeilijk oplosbare probleem van een boycott, als zy de N.R.C.
lijke geallieerden. Daardoor wórden nog duidelijk!
door de heer Peters per vliegtuig
naar de Engelse hoofdstad verzon
den.
Nu heeft de Engelse bond voor
dierenbescherming scherp gepro
testeerd tegen de wijze van ver
voer. De kisten, waarin de dieren
o.a. giraffen, waren „verpakt",
waren volgens de bond lang niet
ruim genoeg. Maar bepaald
„shocking" vond men het feit, dat
de jonge struisvogels zó waren
vastgebonden, dat de dieren zich
nauwelijks meer bewegen konden.
Dat was in één woord schande!
De heer Peters bracht over zijn
Londense ervaringen verslag uit
aan de directeur van Diergaarde-
Blijdorp, de heer Siewerlsz "van
Reesema, die de vinnige protesten
van de Engelse dierenbeschermers»
niet zo maar naast zich heeft neer-
De heer Van Reesema hééft de
Engelse bond doen weten, dat de
heer Peters zich ten aanzien van
bet onderhavige dierenvervoer aan
zijn instructies heeft gehouden.
Deze zijn nota bene een uitvloeisel
van het werk van een speciale En
gelse commissie, die benoemd, werd
om advies uit te brengen over de
beste wijze van vervoer van die
ren. Dit advies luidt: de dieren
mogen slecht zó ruim .verpakt'
zijn, dal ze maar net kunnen lig
gen en staan. Vooral niet uit me
delijden een te grote kooi geven
tijdens het verveer, daar anders de
dieren gaan springen en trappen
en het gevaar bestaat, dat zij zich
zelf verwonden.
Dit zelfde geldt voor dc struis
vogels, waarvan men de vleugels
en de poten in dit gevat had vast
gebonden. Zouden de dieren in
ruime hokken of kooien zijn op
gesloten, dan was er alle kans ge
weest, dat zij zich de tere poten
hadden gebroken. De zes struis
vogels, door de heer Peters op
eerstgenoemde wijze verzonden,
kwamen alle levend te Londen
aan. Op aandrang van de Engelse
dierenbescherming werden de die
ren in het vliegtuig voor Amster
dam in ruime hokken geplaatst,
met gevolg, dat een van de dieren
met een gebroken heup op Schip
hol arriveerde en moest worden
afgemaakt-
De heer Van Reesema acht de
Engelse bezwaren in de eerste
plaats van sentimentele aard en
door de feiten niet gerechtvaar
digd.
