C
f
9u$x-
..Zij is te oud...!""
Van Schijndel, uitblinker in goede
partij tegen de Finnen
Help Uzelf-winkel
spaart kostbare tijd
„We moeten Oma maar in
een rusthuis doen"
r
Welnee, ze kent geen vak
Zand - man
PIGUET:
een Hollands ideaal
Strand-idyllen
Van Roessel debuteerde met
twee doelpunten
Op je verlanglijst
Denk er om: zélf wor den we ook eens oud
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
De gelukkigste man
in Helsinki
0
TECHNIEK BESLISTE...
Vrijdag 17 Juni 1949
3
Onze werkster, die net achttien is maar handig en snel als had ze tien
jaar ervaring, heeft een zus op kantoor. Ze vertelt,er wel eens van, want
"t zit haar hoog. Zeven klassen heeft ze net als zij, leerde toen wat typen
en zit nu achter een schrijfmachine-
Vraag ik: „Leert ze er nog wat by?" dan roept dat kind fel: „Haar
niet gezien. Waarom? Ze tikt vlug genoeg."
Ken andere zus is po de fabriek. Dat legt ook geen windeieren. „D'r
nagels zijn gelakt en ze draagt dure confectie. Van ons drieën heb ik't
minste baantje."
Een jong meisje, dat een nieuwe
permanent en topper belangrijker
vindt dan de toekomst kom je niet
aan met degelijke lezingen. Maar
voor ouders, die weten dat tien
jaar geleefd zijn voor je het weet
en het „te oud" ook voor vrouwen
fe snel bereikt worden, ontlenen we
aan een lezing van mej. J. M. Jur-
rema een en ander dat indruk moet
maken. Wij weten uit ervaring dat
vrouwen zonder opleiding, alleen
in het bezit van diploma typen zich
op de duur niet kunnen handhaven
op een kantoor.
Is men de 25 jaar gepasseerd dan
kan een jongere en daarom goed
kopere kracht dit werk overnemen.
Bij de distributie zijn zodoende tal
rijke ongeschoolde krachten blijven
hangen en wat moet er nu met
deze mensen gebeuren als het
wachtgeld is afgelopen? Een moei
lijkheid bij het plaatsen van oude
re werkkrachten is ook de pen
sioenregeling. Vakkennis echter
speelt op elke leeftijd een grote
rol. Niet zonder reden wordt de
jeugd die pas van school komt aan
geraden een goed vak te leren.
Het is echter in vele gezinnen zo
dat de financiële toestand niet toe-
Twee voeten op mijn aangezicht
Een emmer op m'n borst
Het zand, dat naast m'n ogen valt
Dat heeft het kindgemorst.
Omdat ik het vroeger zelf ook
zo graag deed. Daarom, kén ik het
nu niet plotseling anders zien.
Met grote-manne-ogen.
Toch is 't niet zó leuk meer. Die
kleine rosse dreumes naast me, in
het zand, giet met een stralende
glimlach heel handig een dun
stroompje heet zand in m'n hals.
De rest ligt tussen mijn haar.
Papa pa!, zegt het hummeltje,
Pép-pa!"
Ik bén geen pappa en ze is er
dus naast. Maar wat dóe je er
tegen?
Nu is grootma, die-half over de
kleuter waakt en blijkbaar ruim
van principes is, al twee keer bij
me geweest.
Ik kan er heus niets aan
doen, zegt ze. En: „Mag niet" tegen
het rosse peutertje.
Net als ik het gevonden héb, dat
adres waar ik aver peins, gluipt
Klein Duimpje weer achter m'n
stoel omhoog.
Op m'n rug loopt een derde
zandkanaaltje uit tot het ergens"
beneden tot rust komt.
Ik sta op en vertrek.
Wat een aardige heer, zegt de
la.nfC*-
goedige Oma, terwijl ik knarsend
in alle scharnieren door het zand
zeul.
Maar die aardige heer zat zélf
(wat jaren geleden) op een groot
balkon in een bak met wit zand.
En dan liep een fijn straaltje
heet zand naar beneden, tussen de
spijlen door,
"Want daar hing schoon ge
borsteld en geperst het zwarte
smoking-pak van de benedenbuur,
die muzikant was in „Scala". En
pékken dat zand! Reuze. Het liep
iekker in de diepe zakken-zonder-
klep, tussen de revers en in de
broekzoom.
Daarom ben ik zo'n aardige heer
geworden,
En^ daarom mogen alle kinder
tjes alles met me doen.
Zó'n aérdige heer.
laat dat èn'de jongens èn de meis
jes een vak kunnen leren. Voor de
jongens getroosten de ouders zich
offers, van de meisjes wordt aan
genomen dat zij toch wel trouwen.
En wat gebeurt er dan? De doch
ters gaan naar een fabriek waar ze
een bekoorlijk loon verdienen maar
niets leren waar ze op de duur iets
aan hebben. Toch bestaat voor deze
meisjes gelegenheid om zonder
financiële offers een goed vak te
leren b.v. modiste, naaister, huis
houdster, werkster. Ouder gewor
den kan men weer tot zijn vak
terugkeren. Voor oudere fabrieks
meisjes is dit niet mogelijk.
Wat de werkkrachten, die naar
MULO en HBS enz. gingen, be
treft: aan goede steno-typisten,
boekhoudsters en correspondenten
bestond zelfs in de grootste werk
loosheidsperiode een tekort. Op
leeftijd werd niet gelet, noch op
het daaraan verbonden salaris.
't Is wel goed deze dingen in de
maanden Juni, Juli, Augustus te
overdenken. De beslissing genomen
over het van school gaand kind
kan beslissend zijn voor haar le
ven.
Daar waar als de stralen van een
gigantische stratenster de wijdse
avenue's van Parijs kruisen, op het
enorme plein dat men de Rond
Point des Champs Elysêes noemt,
ligt het mode-huis van een bekend
Zwitser, die in de Parfjse mode
wereld tot faam en aanzien kwam.
Robert Piguet, wiens bekoor
lijke modellen regelmatig op deze
pagina staan afgebeeld, zoekt het
in de bedriegelïjke eenvoud, de
geraffineerde alledaagsheid van
een strakke afkledend® lijn, een
natuurlijk profiel en een onopval
lend patroon.
Zelf, het haar en brosse en de
mode-snor als een tandenborstel
getrimd, maakt hij de indruk van
een wat blasé-hautain burgerman
netje, dat i nzijn donkere pak en
witte overhemd in niets afwijkt
van de gebruikelijke uniformiteit,
die nu eenmaal onder mannen van
zestien tot zestig „deftig" heet.
Zelfs in de kleuren toont hij zeer
weinig variatie en zeker geen ta
lent, Hij kiest wat voor de hand
ligt enwat verkoopbaar was,
is en zal zijn zolang er kinderen
met blauwe ogen worden geboren.
Rood, wit en blauw: ziedaar de
tonen van zijn wonder-fluit.
Als hij aan het werk is en de
lievelingshond „Zorro", een sterke
Duitse dog, hem niet afleidt, ligt
hij geknield tussen een onover
zichtelijke hoop textiel van allerlei
soort en kwaliteit.
Rondom in de rekken liggen de
rollen stof op stapels.
Maar: heel anders dan Dior of
Fath, die quasi-non chalant goo
chelen met schaar en idee, werkt
de Zwitser u3t Neuehatel volgens
een bureau-achtig schabloon, dat
alle fantasie mist maar in zijn
kostbare „eenvoud" des te meer
in trek raakt bij ieder, die door
leeftijd of figuur maar liever niet
meer moet experimenteren.
Piguet, gezocht door de elegante
beau monde van bóven de vijfen
twintig, representeert de bonte
kaleidoscoop, die „mode" heet, in
zij'n meest gearriveerde faze.
En Holland, dat nu eenmaal
graag afwacht en Steeds weer
schrikt van alle uitgesproken „stijl"
en gril (die eigenlijk vader en moe
van alle mode zijn!) ziet in Piguet
méér éléganee dan in de originele
nouveauté's van Dior of Fath -
De veilige stijl
In Parijs dragen ze
dus toch nog wel
avondjurken in de
veilige stijl, want al
zijn die schouder-
bandlozen machtig
flatteus, het blijft
voor menigeen, wan
neer Zo'n ding zelf
gemaakt is een be
nauwde onderneming
Zelfs 'n Franse man
nequin had met een
model van Fath moei
en dan te beden
ken, dat die nog een
geraffineerd bedacht
binnenwerk van ba
leinen bezit
Deze is dus van
tafzijde met kant.
Linnen af katoen met
kant gaat ook en als
er geen kant is dan
maar zonderEn als
er geen punten ge
noeg zijn voor zoveel
wijds dan maar hele
maal geen avond
jurk, We leven ook
zonder kaviaar.
Mode-novellette
Meen dit zijn geen maskerade
pak j es voor het Holland-Festival
noch voor het Groningse Lustrum,
maar strand-costuums om in te lig
gen zonnen na het bad. Zij werden
vorige weck in Amsterdam' door
het Huis Waagemans getoond. Voor
het altijd wat kille en winderige
Hollandse klimaat zijn deze model
len een vondst. Op de Franse mo
deshows werdén ook costuums met'
een losknoophaar onderdeel ge
zien. Maar deze zün meer aan de
Hollandse smaak en lijn aangepast.
Het rechtse meisje kon zo best
fietsen; komt zij op het Strand dan
wordt de wit linnen bolero en het
dito verlengstuk van de rok losge
knoopt en er blijft een zonnepakje
uV5j' u aar zus^e de enorme
hoed brengt nog gekker verrassin
gen: als d:o het strand betreedt en
het waait er haar te hard om in haar byna-nietsje te blijven liggen, dan
haalt zij haar rok een verdieping naar boven en klaar is Klaartje. Die
rok is van piqué en rondom bestikt met uitgerafelde raffia. Men moet
voor dergelijke pakjes felle kleuren kiezen. Denk er om: als de zon
schijnt verschiet alles direct. Dus geen tere tinten gebruiken op het
strand. Ook de raff ia-garnering vraagt om een levendige Meur, waar
tegen dit „naturel-bindgaren" aardig kan afsteken.
(Nadruk verboden) K. de R.
combinatie van drogisterijf slagerij en slijterij
Het spreekt vanzelf: toen ik in New York terug was en daar logeerde
bij Nederlandse vrienden wilde ik de kans niet missen eens te winkelen
in een „Help Uzelf-winkel".
Met mijn gastvrouw op een ochtend dus op pad en linea recta naar een
dergelijke zaak gestevend.
Wanneer men de winkel binnenkomt is de eerste taak een der van
staaldraad gemaakte boodschappenwagentjes te grijpen, die in voldoende
mate aan de ingang staan.
De wagentjes hebben twee berg
plaatsen boven elkaar, zodat als
do baby mee is de bovenste ge
bruikt kan worden om de kleine
in te zetten en de on*rste om de
aankopen in te doen.
Het karretje voortduwend loopt
men langs de verschillende rekken
en neemt wat men nodig heeft. De
winkel bevat de uiteenlopendste
artikelen en is het beste te verge
lijken met een combinatie van een
drogisterij, comestibles winkel, sla
gerij, groentewinkel, slijterij en si-
garenhandel.
Een klein soort warenhuis dus
met uitsluitend artikelen voor het
directe levensonderhoud.
Ik kan niet anders zeggen, dan
door'
FANNY
Blankers-Koen
V,
dat op deze wijze winkelen heel
gemakkelijk is. Het is natuurlijk
zo, dat niet alle artikelen door de
klant kunnen worden weggenomen,
onder meer vlees. In deze gevallen
wordt men als bij ons geholpen en
wordt direct afgerekend. De ge
kochte artikelen worden in papie
ren zakken gepakt en met een rode
plakband dichtgemaakt, die een
vrijbrief is, als later de totaal re
kening wordt opgemaakt.
Groenten en fruit kiest en weegt
men zelf waarna ze op het gewicht
en de gekozen kwaliteit wordt ge
controleerd.
Daax iedere klant natuurlijk het
beste wat hij ziet uitkiest, zal de
prijsberekening hiermede wel re
kening houden, want het slechte
blijft over.
Van belang leek mij van tevoren
altijd een lijstje op te maken, wat
je precies nodig hebt, want als je
langs de verleidelijke uitstallingen
gaat, is de kans groot, dat je hart
meer wenst en de hand meer
grijpt, dan de beurs toelaat.
Wat ook opviel was de uitste
kende en practische verpakking.
De eieren bijvoorbeeld, die altijd
per dozijn worden verkocht, zijn
opgeborgen In papieren houders,
hetgeen eveneens gebeurt met fles
jes limonade, zodat het meenemen
zeer gemakkelijk is.
Als men alles heeft gekocht wat
men nodig heeft, rijdt men het
karretje naar de ingang, waar de
cassa is. Een bediende haalt hier
de goederen uit het wagentje telt
de bedragen op een rekenmachine,
zodat het tellen op een zakje met
een stompje potlood evenmin no
dig is.
Mijn gastvrouw had de gewoon
te bij haar aankopen eveneens de
prijzen te noteren, zodat ze direct
wist of het klopte.
Het kopen gaat zo vreselijk vlug en
handig en daar men vele artikelen
zelf kan uitMezen, heeft men bij
thuiskomst nooit het gevoel, dat
men U iets in de handen heeft
gestopt.
Het uitzien van de winkels is
schitterend, want de voorzijde van
dc winkel is meestal de fruitafde-
ling en deze biedt door haar ver
scheidenheid van kleuren een
mooie aanblik, die tot kopen sti
muleert.
Dringen en voor zijn beurt gaan
is er evenmin, bij, want als men
slechts een kleinigheid nodig heeft,
is men zo klaar, daar men niet op
anderen behoeft te wachten.
Ja, dit soort winkels is een prac
tische instelling, die algemene toe
passing verdient, omdat ze er toe
bijdraagt de kostbare tijd van de
huisvrouw te besparen.
Het enige wat de man getrouwd
met een vrouw die graag geld uitJ
geeft te doen staat is graag geld te
verdienen.
Een vrouw ziet haar oude dag na
deren op de gezichten van haar
vriendinnen.
Ga deze zomer niet in zonder éen
gele hoofddoek-pochette, een cor
sage voor op een zak of ceintuur,
een sjerp met franjes voor om een
smalle taille.
(Ladies Home Journal)
Op een door zware regens doorweekt en moeilijk bespeelbaar veld
heeft het Nederlands elftal gisteravond revanche genomen voor de ma
tige prestatie tegen de Denen in Kopenhagen. In de eerste helft, die met
10 voorsprong eindigde, gaven de Finnen jiog uitstekend partij, maar
in de tweede helft was er practiseb nog maar één elftal dat speelde en
dat was het onze. Met twee doelpunten van de debuterende "Van Koes-
sel, één van Schaap en éen van Van Schijndel de beste man van het
veld, werd de score opgevoerd tot 40 en pas in de laatste minuten
werd een tegenpunt cadeau gegeven.
Het viel eerst niet mee op
liet glibberige terrein
Na het spelen van de beide volks
liederen, het Nederlandse werd
door een kleine kolonie meegezon
gen, werd getost. Aanvoerder Asi-
kainen was de gelukkige en koos
wind en regen mee. De elftallen
waren, toen Van Roessel aftrapte,
als volgt opgesteld:
Finland: doel: Sarnola; achter:
Martin en Myntti; midden Asikai-
nen, Pylkkoencn en Ventiaervi;
voor: Lilja, Rytkocnen, Ruenanen,
Vaihela en Lehtavirta.
Nederland: doel: Saris, achter:
Ever se 'en Schijven aar, midden:
Van Schijndel, Terlouw en De
„D'er is een vrouw voor je",
zegt zoontje stuurs, „ze zit in de
kamer met een beest om".
't Blijkt een achterbuur met een
vos.
„Die rommel in uw tuin," zegt
ze, „is heel erg vies. Er komen
vliegen op af en muizen vooral in
de zomer".
,,'t Is een hut v®n ^ee kinderen,"
protesteer ik. „Ze hebben er we
ken lang aan gebouwd."
„Wij hebben al weken niet ge
dut, ze schreeuwen in het mid
daguur en m*n man ergert zich
's avonds."
Tevergeefs zoekend naar pittige
antwoorden laat ik haar uit,
's Avonds komt Keesjes moeder,
klagen. „Keesje's broek zit vol
cementEn de dag daarop ver
telt m'n naaste buurvrouw over
de beg dat de buurt over een brief
denkt. Een algemeen protest. Ook
in je eigen tuin mag je niet doen
wat je wilt. 't Geef aanstoot al die
rommel. We wonen niet in een
hutje op de heide
„Toch is het onze tuin hè Mam,"
vraagt zoontje aan tafel,
„Tuurljjk," knik ik opstandig.
„Niet van de burgemeester?"
„Néé."
„Niet van Prins Bcrnhard?"
„Ook niet. 't Is allemaal van
ops," zeg ik 'maar blij ben ik met
De volgende morgen, te vroeg,
maakt gerinkel me wakker. Daar
zie ik zoontje in de voortuin sle
pen met oud roest. Voor 't huis
ligt een stapel vodden en palen. Ik
ren naar beneden en roep hem bin
nen. „Wat doe je nu? Breek je die
hut af?" Ik laai van verzet. Zoon-
tj eis wit en ongewoon triest, ,,'t Is
een cadeau," zegt hij stil. „Voor je
verjaardag morgen: een hele
schone tuin."
..Maar dat heb ik nooit ge
vraagd, joh," snik ik.
En dat jong, ontredderd: „Dat
zei mevrouw hiernaast, Mam. Ze zei
dat 't op je verlanglijst stond."
Ruiten ingooien moet soms niet
onplezierig zijn.
Ze zeggen soms, dat Chinezen een raar volk vormen: op één punt zijn
ze ons toch duidelijk met vele lengtes voor: In hun eerbied voor oude
mensen. Een oude vader, een oude moeder wordt daar met uiterst veel
kleine zorgjes omringd, een Chinees zal zijn laatste geld geven voor bij
zondere geschenken aan zijn ouders, en, zgn ze gestorven, dan zal hij
verre reizen maken om het graf eenmaal per jaar te bezoeken. En nu
kunnen wg Westerlingen, ons allemaal heel fier op de borst slaan en
pochen over onze efficiency, over ons verstandig beleid, over ons psycho
logisch inpicht, maar we hebben eigenlijk, zoals we hier In Nederland bij
elkaar zitten niet zo bar veel over voor onze oude familieleden.
verschil is altijd moeilijk te over
bruggen, maar nu, na de laatste
oorlog, lijkt het wel scherper gewor
den en lijkt het wel of we hoe lan
ger hoe meer klachten horen over
samenleving van oud en jong,
Waarschijnlijk ligt dat aan het
toegespitste na-Dorlogse tempo. Nog
We doen Oma maar in een rust
huis, hoorde ik laatst zeggen. We
dóenWe doen de kat maar in 't
asyl!
Natuurlijk is het geen eenvoudig
probleem. Vooral in deze tgd van
woning-schaarste, waar zoveel oude
mensen geen huis hebben en bti hun
kinderen Inwonen. Bijna altijd geeft
het strubbelingen, de ouders kla
gen, ze voelen zich in de weg, zo
voelen zich teveel, ze zitten niet
rustig, ze missen hun eigen plekje,
er wordt niet genoeg notitie van hen
genomen, enfin: ze voelen awh opzij
gezet. En de jonge mensen klagen:
Ze zgn hun vrijheid kwijt in huis,
ze kunnen niet tegen gezeur aan
hun hoofd, de kinderen mogen geen
lawaai maken, en wat doen kinde
ren anders?
Hoe komt het toch, dat dc verhou
ding: Oudersvolwassen kinderen
altijd zo moeilijk wordt, vooral als
die kinderen zelf een gezin gesflcht
hebban Misschien is het altfld min
of meer zo geweest, het generatie-
veel meer dan voor de oorlog Is er
een hard gevecht iedere dag, voor
iedereen, om er te komen. We zijn
gehaast, we zijn gejaagd, we moeten
nog dit en nog dat, we zitten vol
zorgen en in onze vrfje tgd zoeken
we weer haastig ontspanning in Iets,
wat ook een enorm tempo heeft: De
moderne film.
Daar kunnen de mehsen van om
en bg de zeventig niet meer tegenop
De natuur wil, dat zij op die leeftijd
alles rustig en gezapig doen, dat zij
stil zitten en langzamer dan wij rea
geren op alles, wat op hen afkomt.
En wij, met onze stoere en vlugge
manier van werken, wij worden
daardoor geïrriteerd. Maar waar
halen wij het recht vandaan om ge
ïrriteerd te worden door een andere
leefwijze, door een ander tempo?
Op dat punt hebben we toch wel
een volkomen verkeerde instelling,
want heus, of we nu laag of hoog
springen, zélf zullen we ook een
maal oud worden, met een doekje
om bö de kachel zitten, mijmeren
over het verleden. Dan zullen we
ook alles opzg gelegd hebben, wat
ons te luidruchtig, te haastig, to
modern is. En we zullen het dan
toch wel heel erg plelzierig vinden,
niet alleen om goed verzorgd te
worden, maar om de plaats in dit
ondermaanse te houden, die we
waard zijn. We vragen dan geen
dankbaarheid van die volwassen
kinderen van ons, och nee, hot Is
eigenlijk een naar ondankbaar
woord: Dankbaarheid.
We willen dan alleen de plaats,
die ons toekomt, we wtUcn geres
pecteerd worden, gewóón, zoals de
ene mens dat verschuldigd is tegen
over dc ander, we willen aangehoord
worden, als we iets te zeggen heb
ben, want, al zijn we oud, dan heb
ben we vaak toch meer .te zeggen
dan vele van die naar film en sport
rennende jongelieden.
Je moet er niet aan denken, dat
j'e eigen kinderen later eens zouden
zeggen*. Nou, we doen Oma maar in
een rusthuis.
Primitieve nomadenstammen lie
ten hun oude mensen domweg ach
ter ergens in een steppe. De me
vrouw, die dat zei, van Oma en het
rusthuis, was eigenlijk geen me
vrouw. Nee, eigenlijk meer een soort
nomade.
Vroet: voor: Van der Tuvn. Schaap
Van Roessel, Wilkes en Clavan.
Reeds onmiddellijk bleek hoe
zwaar dit veld te besoelen was.
Men had de grootste moeite om
zich op dit glibberige vettige ter
rein staande te houden. Het was
aanvankelijk eep verkennen aan
weerszijden, waarbij na vier mi
nuten Van der Tuyn een hoek
schop kon nemen, welke keurig
door stoppersoil Pylkkoenen werd
weggekopt. Trouwens, de Finnen
bleken meesters in het kopwerk te
7.IIH een groot voordeel onder deze
moeilijke omstandigheden. Een
tweede hoekschop voor Nederland
werd door Van der Tuyn achter
geplaatst.
Bij een aanval va.^ Finland
maakte Schïjvenaar precies buiten
het strafschopgebied hands, doch
linksbuiten Lehtovirta schoot het
loder over de lat De aanvallen der
Finnen, waren aardig van opzet
maar iets te doorzichtig zodat onze
verdediging niet voor grote moei
lijkheden kwam te staan. De Finse
voorhoede had het in de eerste tien
minuten niet verder gebracht dan
tot een hoekschop. Deze werd door
Teriouw het veld ingekopt Het
bleek weldra, dat de linksbuiten
van Finland de beste speler van de
voorhoede was. Hij was snel, bleek
over een goed schot te beschikken
en een keer loste hii een kogel,
welke door keeper Saris keurig
werd gehouden.
De eerste goede aanval van de
Nederlandse voorhoede kwam pas
na twaalf minuten, toen door fraai
spel langs de grond de bal ten
slotte bi? Van der Tuyn belandde,
die hoog voorzette. Van Roessel
stond in vrije positie, maar deze
eerste kans van de debuterende
midvoor werd hoog over doel ge
schoten, Er volgde een kleine veld-
meerderheid van Oranje, maar het
schieten op dit zware veld leverde
zulke grote problemen op, dat de
meeste sehoten van onze aanval
naast of over doel gingen. Een
derde hoekschop van Nederland,
na ruim 20 minuten spelen, en een
vierde, onmiddellijk daarop vol
gend oogstten ook geen succes. Nu
zaten dc Finnen niet bepaald stil
en de blauwhemden wisten rich
enige kansen te scheppen, met het
resultaat, dat Saris nog al wat
schoten te verwerken kreeg geen
harde schoten misschien, maar
toch niet gemakkelijk te stoppen
en weg te werken wegens de glib
berigheid van de bal en de modder
in het doel.
Geen wonder dat het peil niet
tot grote hoogte steeg en zo ver
liep het eerste half uur. Wel wist
Finland een doelpunt te fabriceren,
maar terecht werd dit door
scheidsrechter Nordboe afgekeurd
en aan de andere kant moest ook
een goal van Van Roessel wegens
een ongeoorloofde duw bij het in
koppen, worden geannuleerd.
Na 34 minutan wist Wilkes na
een soloren door de Finse verde
diging te komen, maar zijn schot
werd op het laatste ogenblik nog
door een Fins been tot hoekschop
verwerkt. Trouwens, de oranje
voorhoede kreeg verscheidene cor
ners te nemen, maar slechts een
maal in de nog resterende tijd voor
de rust is van *n kans gebruik ge
maakt.
10 voor de rust
Uit een hoge voorzet van rechts
kopte Van Roessel onhoudbaar
voor de Finse öoclverdediger de
bal in het net (01).
Met een 10 voorsprong voor
Nederland werd aan de tweede
helft begonnen.
Direct na de hervatting wist Faas
Wilkes het leder keurig voor doel
te krijgen waar Van Roessel, op
drie meter van de doellijn staande
maar voor het intrappen had. Hij
was zo verrast door deze kans, dat
hii de bal half raakte en het schot
ging naast. De oranjehemden be
gonnen met een offensief 'dat tien
minuten duurde, met snel open
spel werd de Finse verdediging
zwaar op de proef gesteld, maar
het slechte schieten van de voor
hoede bleef. Men kan de goede
maat niet vinden en zeker niet de
juiste hoogte. Ten slotte wist Van
Roessel zich vry te spelen, zijn
schot, vlak onder de lat, werd door
de doelverdediger prachtig tot cor
ner verwerkt. Deze hoekschop, de
eerste na de rust en de zevende in
totaal, werd door Van der Tuyn
De gelukkigste Nederlander In
Helsinki was de Longa-speler
Van Roessel, Vrijdag j.l. kreeg h|j
nog te horen, dat Rra'ndes was
goedgekeurd en op rijn meegaan
naar Denemarken geen Prijs
werd gesteld en Zondagavond
kwam het telegram: of lift toch
maar even naar Helsinki wilde
komen vliegen. In rijn enthou
siasme beloofde Van Roessel dat
bij drie doelpunten zou maken.-
Hjj heeft er twee gescoord. Toch
nog een mooi debuut.
uitstekend voorgezet. Een van de
achterspelers van Finland kopte
het leder het veld in, Schaap kreeg
de bal precies voor de voeten en
zijn schot "ging langs vele benen
heen onhoudbaar in het Finse doel
(0—2).
Grote meerderheid
Het Nederlandse overwicht bleef
ook na dit tweede doelpunt. De
schoten van Wil bes. Schaap en
ook van Van Schijndel vlogen over
de lat en de meerderheid van. het
oranje-elftal, dat kennelijk het
veld was ingekomen met de bedoe
ling de deelcijfers zo hoog moge
lijk op te voeren, werd zo groot,
dat Schjjvenaar, Terlouw en Ever-
se tot op de middenlijn kwamen.
Toch bracht dit gevaren voor onze
achterhoede mee, want bij een uit
val van de Finse voorhoede kon
Saris slechts redden door ver uit
zijn heiligdom te lopen.
Voor de tweede maal werd het
verre opdringen van on2e achter
hoede de ploeg bijna noodlottig en
de handige linksbuiten Lehtovirta
was er onmiddellijk bij om van de
gelegenheid te profiteren. Maar
z|jn schot, keurig in de rechter
hoek, werd door Saris klemvast
gestopt. Intussen had de Neder
landse voorhoede reeds de negen
de hoekschop genomen tegen Fin
land, drie, wel een bewijs, dat de
veldmeerderheid groot was.
Na 25 minuten viel er van een
prachtig spelmoment te genieten.
Va» der Tuyn zette de bal schuin
voor doel, juist op het hoofd van
Van Roessel, die in volle vaart en
vallend langs de uitgelopen Finse
doelwachter kopte, helaas, enkele
centimeters naast. Deze kans werd
direct gevolgd door een tweede,
maar het schot van Van der Tuyn
belandde juist in de handen van.
Samola, die wonderen in zijn doel
verrichtte.
Faas Wilkes kreeg ook 2?jn kan
sen, een keer faalde zijn schot,
voor open doel, en vlak daarna
kopte hij in dezelfde positie precies
naast. Er zat echter een doelpunt
in de lucht. Toen Van Roessel, na
ruim een half uur spelen, het leder
kreeg toegespeeld, was hij met een
handige beweging de back Martin
snel voorbij en van zeker 30 meter
afstand loste hij een scherp schot,
dat via de binnenkant van de paal
doel trof. (0—3).
Zo ging men het laatste kwartier
in, met een veilige yoorsprong van
de Oranjeploeg en met nog steeds
de onzen in de meerderheid. Eèn
vierde doelpunt liet niet lang op
VAN ROESSEL (links) scoort
het derde Nederlandse doelpunt.
(AJJ.P./Telefoto/Cn)
zich wachten. Nadat keeper Sar-
nola enkele prachtige schoten van
het binnentrio keurig had gestopt,
trof een kopbal van Van Schijn
del, die in het Nederlands elftal
uitblonk, doel. (04).
Drie minuten voor hot einde
maakten de Finnen uit een zware
doelworsteling een tegenpunt, door
de rechtsbuiten Rytkoenen. Het
was een doelpunt, dat de Neder
landse achterhoede min of meer
cadeau gaf, maar dat door de Finse
toeschouwers hartelijk werd toege_
juicht. (I4).
In het landbouwgebied in Trans
vaal wordt op grote schaal met band
granaten Jacht gemaakt op nijlpaarden,
dïc zware schade aanrichten aan da
oogst.
(Ingez. Med. j
Weer was 't een schot ven Polly Pil j
Supporters dol. geen mens bleef stil 1
En Karei Lotsy slaat de held
l
tof ridder van het voetbalveld
Maar Polly Pil zegt sympathiek:
..Quick voetbalschoen, dat's mijn techniek"^
QUICK SPORTSCHOEN - VERKOOPCENTRALE NIJMEGEN
1
