Verraad
Onze turnsters klaar om
naar Lingiade te gaan
Vrijdag 15 Juli 1949
Bezoek aan zieken is moeilijker
dan de meesten denken
Aan een ziekbed
gekwebbeld
„O
wordt vaak veel
over ons zelf
FATH
houdt niet van
Maandag
Evelien
spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
Bruidsmeisfeshoad
Bloot naar school
uv-vp*=
„MIJN SCHULD IS HET NIET
Pin-up mislukt
De regering was niet erg gul
met deviezen
Slapen en eten
in scholen
Verkeerde zuinigheid
K.M.A. feestelijk
heropend
3
Overweeg wat men de zieke
zeggen zal en laat het iets
leuks zijn
mevrouw Jansen, bent TJ
derlijk, als die dames onderling ge
sprekken gaan voeren.
't Is loch al zo moeilijk om een be
zoek te brengen aan een zieke. We
moesten er veel langer bij stilsta., n
van te voren, veel meer bedenken:
Wat kan ik haar het be»U gevo;,
waar heeft ze 't meest aan l Praat zjj
r. ,i«4- tt giaag over de operatic' Nafuurlyk,
er ook? n< dacht dat U op *an bzal lfc er M'.r lulstcren da'
moet je je eigenlijk indenken, dat
een zieke, die lang moet liggen, een
heel ander leven heeft, in cctl heel
andere wereld leeft. Ket draait bij
haar noodzakelijker wijs allemaal om
het beter worden, om het lichaam.
Zij zal graag praten over de dokter,
do zusters, de behandeling, de eetlust
en wij moeten dat kunnen begrijpen
en met denken: gut, zeurt ze nou
alweer over die kwaal? Want het
reis was. O, moet dat nog komen'
En ach, juffrouw Bloemstra, dat Is
aardig. Hoe gaat het met t5w vader!
2h, komt U ook eens naar onze zie
ke kijken? Wel, wel, en hoe maakt
onze zïcke het. Je zou zeggen een
stuk beter, hè? Nog zo'n pijn? Na
maar rustig en kalm en geduldig
bljlvcn, dan komt bet allemaal wel
weer In orde, nietwaar Juffrouw
Rloemstra. Hebt tf nog steeds in wo
wing? O, ja?
Dit en nog veel meer werd alle
maal op het bezoek-uur in een zie
kenhuis met hoge stem uitgekreten
door een mevrouw, die met bossen
bloemen kwam cn met vruchten, die
haar jas uitdeed en haar hoed af
zette, het hele ziekenbed in beslag
nam en aldoor riep: nee hoor, ik kan
wel blijven staan, ik hoef geen stoel
te hebben, blijft u toch zitten, me
vrouw Jansen' En daarna ging ze op
gewekt converseren over vliegtuig
rampen. De arme zieke kon er niets
tegen doen. Ze was volkomen weer
loos in dat bed, maar ik had het best
kunnen begrijpen als ze de vaas met
bloemen naar het hoofd van die me
vrouw had gegooid!
Het is vaak zo. op een bezoekuur
in een ziekenhuis. Er mogen dan
eigenlijk maar twee bezoekers tege
lijk komen, dan wordt er een oogje
dichtgedaan, het worden er drie of
vier. en dan is er meestal iemand bij.
die alle aandacht plotseling op zich
zelf vestigt, en het hele bezoekuur
voor de patiënt bederft.
Betere regeling
Eigenlijk moest zo'n bezoekuur
door de kennissen en de familie on
derling ook beter geregeld worden,
v ooral als het ziekbed lang duurt en
de patiënt toch behoefte heeft om
eens met iemand alléén te praten.
Het kon toch georganiseerd worden
onderling: Ga jij vanavond, o, dan
ga ik morgenmiddag. Want het kan
niet prettig zyn voor iemand die na
een operatie zwak en uitgeput daar
ligt, om vele kakelende dames tege
lijk aan haar bed te heb oen. Meestal
zit er een aan haar hoofd-eind, zodat
ze zich telkens moet omdraaien. Er.
vooral is het zo buitengewoon hun-
EKER, ieder jaar wordt een
zorgvuldig geselecteerde groep
koopsters toegelaten tot de be
faamde mode-shows van de grote
Franse couturiers
-Maar vóórdat de collectie, bege
leid door getrimd personeel en
zoete muziek, omwolkt door nieu
we. parfums en bestrooid met de
moderne confetti van schijnwer
pers en décors, aan de verrukte
vergadering wordt getoond is er
wat anders gebeurd.
Daags ie voren hebben de gro
ten onderling haarfijn de volgorde
cn de enscenering van deze shows
gerepeteerd en afgesproken. Dior
houdt niet van een Vrijdag Dat
brengt ongeluk.
Mijn klanten komen beslist
met op een Maandag, zegt Fath.
Dus wordt in onderling overleg
net zolang geschipperd tot dag en
uur, klok en humeur gunstig lig
gen voor de parade der toiletten.
De grenzeloze verwarring van de
vóór-show met zijn honderden im
provisaties herhalingen en veran
deringen eindigt in een zorgvuldig
opgezet bezoek van eerste klas re
porters er. fotografen, die pas de
volgende dag hun opnamen (nadat
zij door de ontwerper zijn goed
gekeurd en geautoriseerd) mogen
brengen. Zodoende komt bet ont
werp pas in de krant als de ver-
koop-show, die direct op de voor
show volgt, afgelopen is en de
grote zaken gedaan zijn.
DE modefoto's, die op deze pa
gina iedere week staan afge
drukt vormen de crème van de
show; de mannequin is er met zorg
voorgekozen, de entourage is ge
raffineerd'bepaald en de fotograaf
benut tientallen belichtingstrucs
om het model zo gracieus en ver
lokkend mogelijk te reproduceren.
Als dan het spel begint en de
clientèle om de minuut een andere
adembenemende robe voorbij ziet
deinen weet zij niet, dat de gedril
de mannequin, die met pas en pi
rouette, met buiging en glimlach
de aandacht, boeit, zélf nauwkeu
rig bespioruieerd wordt door een
paar verborgen kijkgaatjes in dc
wand.
Achter de gulden deuren, waar
haastig en zorgvuldig jurk na jurk
aan- en uitgetrokken wordt, zitten
de grote mannen te gluren door
het kijkgat, beducht dat hun crea
tie niet de honderd procent
van de show krijgt en wee de
mannequin, die een ogenblik wei
felt of struikelt. Haar toekomst is
niet zo begerenswaardig, want zij
kan gaan.
En als het model, gedrapeerd en
zorgvuldig geschikt om de ranke
lijnen van een slank meisje, zijn
prijs gemaakt heeft?
Dan kleedt er zich in de regel
een koopster mee, die haar moeder
wel kon zijn. Maar dat gaat de
ontwerper niet meer aan. Men
heeft de illusie gehad, men heeft
gekocht en de jurken liggen op
stapels, voorzien van dure adres
sen en deftig-klinkende namen.
Want meisjes met een mannequin-
figuur en een benijdenswaardige
leeftijd hebben geen geld om de
«howstukken te kopen....
onmogelijk dat iemand in een zie
kenhuis ontkomt aan die sfeer van
lichamelijkheid. Alleen als de patient
gaat vervallen tot zelfbeklag, dan is
het, ook voor haar, natuurlijk beter
om het gesprek een andere wending
te geven.
Vertel iets leuks
En veel belangrijker dan vruchten
en bloemen meebrengen, lijkt het
me, dat we de patient iets anders ge
ven, een vleugje leven van de bui
tenwereld Dat wc iets te vertellen
hebben, desnoods tevoren geprepa
reerd, iets wat haar goed doet en
waar zij of hij opgewekt door wordt.
Iets geks dat we beleefd hebben,
iets wat we gelezen hebben, iets
waar de patiënt over kan gaan den
ken, als wij weer wegzijn. En laten
we nooit vragen: Kan ik ook iets
voor je doen? Want dan zegt zo'n
zieke natuurlijk: Nee. dank je Dat
is zo'n onmogelijke vraag, waar nie
mand iets aan heeft. Als we werke
lijk iets willen doen, kunnen wc be
ter de familie of de huisgenoten op
bellen. die dan allicht iets weten te
bedenken.
't Is heus moeilijk, ziekenbezoek.
Moeilijker dan sommige mensen zich
realiseren.
DE jonge meisjes zyn. niet zo bar
enthousiast over het feit, dat
dit jaar de hoeden weer m de mode
kwamen. Zo lang mogelijk onttrek
ken zq zich er Aan. met „zo'n ge
vaarte" In het publiek te moeten
verschijnen. Maar er komt ééns een
moment, dat het niet anders Kan.
B.v. als zij bruidsmeisjes-diensten
moeten verrichten. Dan mogen zij
met blootshoofds gaan, nóch op de
trouwdag zélf, nóch by een tuin-
party of iet3 dergelijks, die ter ere
van het jonge paar wordt gegeven.
Bij zo'n tuinfeest past ook een lan
delijke hoed. Rose Valois ontwierp
dit vlotte model van zeer grof stro
met een fluweeltje, dat bij de zo
merjurk passen moet, en een garne
ring van levende bloemen. Kies
vooral eenvoudige bloemen: klapro
zen, margrieten, korenbloemen; of
wijdopen rozen met wat groen. Ook
een paar dahlia's plat op de rand
kunnen zo'n hoed alleraardigst ver
sieren. Er is in de zomer keuze vol
op. Nu er veel gebloemde stoffen te
koop zyn, moet er natuurlijk har
monie zijn tussen de gedrukte bloe
men en die m natura. Maar het
mooiste staat om een dergelijke hoed
by een effen japonnetje te dragen.
Een moeilijkheid is: hoe houdt men
de bloemen fris? Je kunt lastig nu
en dan aan je partner verzoeken:
„begiet mijn hoed eens even!"
Vraag daarom liever raad by een
bloemist; die kent het geheim om
de steeltjes vochtig te houden en ze
daarna te omwikkelen met cello-
phaan, dat door het stro gestoken
kan worden. De brede rand kreeg
links opzij even een kneep, verder
valt hy rond als een aureooL De bol
eindigt in een stompe punt. Het ge
heel is zó allerliefst, dat het elk jong
verzet zal breken. K. de R.
Nadruk verboden.
MODE-NOVELLETTE
O EZE Paris schijnt van plan
te zyn om in plaats van één
appel aan de schoonste twee
vlaggen aan twee der gratiën
uit te reiken. Zielig voor no.
drie! Maar dat zal ongetwijfeld
het zwarte Pietje wezen in het
harlekijns pakje. Die ziet er
inderdaad niet op haar voor
deligs uit. Sommige moeders
hebben er geen kijk op, hoe zij
haar dochtertjes moeten kleden
Die verticale, massieve strepen
zijn veel te ouwelijk voor zo'n
kleine prul. Aaföiger is haar
linker buurmeisje met het vlot
te geplisseerde rokje eh het ge
smookte bovenstuk, dat met
twee vlinderstrikjes op de
schouders bevestigd wordt. Maar
de liefste is toch 2eker de klei
ne meid in haar blootje. Een
korte wijde rok, met gekruiste
bretels, over een broekje van
precies de zelfde imprimé-stof
en een kapertje voor die dagen,
waarop de zon al te gevaarlijk
steekt, het is precies wat zo'n
kindje nodig heeft en wij ap
preciëren haar blote voetjes
meer dan de verlakte salon-
schoentjes van haar overbuur.
Paris kraait koning in zijn een
voudige wit linnen hoe3je over
een korte trui. Hij laat rijn
vrouwen voor hem zwoegen:
„graven jullie beiden en draag
jy het water dan maar aan!"
Hy heeft de leiding en is de
baas en als de slavinnetjes goed
gewerkt hebben, dan krijgen zij
straks een zuurtje uit zijn grap
pige zak. "Wat zal het stel
's avonds moe zijn en hoe heer
lijk bruin verbrand!
K. de R.
Nadruk verboden.
Z.K.H. Prins Bernhard heeft op
z'n verjaardag de schooljeugd een
brief geschreven. Zoontje kreeg er
ook een. Er staat in dat ze voor
zichtiger moeten oversteken op
straat en nog meer verkeers-wen
ken.
Sindsdien is voor zoontje Prins
Bernhard de belangrijkste van het
land: een Prins die weet hoe hun
klas op straat loopt is met al
leen knap madr oppermachtig.
Die Maandag is het heet voor 't
eerst en zoontje is kwaad op z'n
kleren,
„Waarom," gromt hij, „kan ik
niet bloot naar school?"
„Omdat dat niet mag," zeg ik
opgewekt.
„Met een zwembroek dan
„Mag ook niet," knik ik.
„Blote mensen krijgen overal
veel haren," vertelt hy vertrouwe
lijk. „Gisteren was er een meneer
op 't strand, die leek net een poes."
„Kom nou-." lach ik.
Maar dit is geen grap. Die me
neer bestaat en zoontje verdedigt
z'n stelling met vuur. „Hoe min
der kleren, hoe meer haar. Tot we
een bontjas hebben, net als Skip,
dc hond".
't Is te warm om uitvoerig tegen
te spreken. Ik laat hem dazen.
's Middags komt 't jochie van die
mondaine moeder spelen. Ze zitten
gezwembroekt in 't gras.
„Ik wou wel bloot naar school,"
begint zoontje.
„Lachen ze je uit," weet 't
vriendje.
„Niet als Iedereen bloot gaat.
Dan krijg je een bende haar..Die
ene meneer..."
't Vrindje knikt bedachtzaam.
„Maar dan moej iedere en,"
zegt hij.
„Tuurlijk."
„Dat wil mijn moeder niet," aar
zelt 't vriendje," die heeft zoveel
mooie jurken.
En zoontje somber: „M(jn moe
der wil ook niet. Ze is bang: Prins
Bernhard vindt zoiets nóóit goed..."
TAKE IT EASY
ER wordt in Holland zo vaak ge
sproken over het „moordend
tempo" van Amerika en ik ben
van mening dat dit onjuist is. Er
is m.i. een groot verschil tussen
jachten en opschieten; tussen ge
jaagd werken en snel afdoen. En
men kan hier opschieten met zijn
werk en zyn zaken snel afdoen,
omdat men in veel opzichten een
oplossing heeft gevonden en toe
gepast voor tijdrovende onderbre
kingen van het dagprogramma.
Men denke aan de talloze auto
maten, waarvan ieder zich in een
onderdeel van een. minuut kan be
dienen; aan de vele electrische ma
chines, die het dagelijks terugke
rende oponthoud van huishoudelij
ke karweitjes tot een minimum re
duceren, „Time is money" en
ge zult een caeophonie van claxons
horen, als de bestuurder van een
auto niet vlug genoeg op een groen
verkeer ssignaal reageert, maar de
Amerikaan heeft een te zakelijke
en bovenal een te practische in
stelling, dan dat hij niet beseft dat
haastige spoed zelden goed is.
Geloof mij: wanneer ge gejaagd
doet, zal men U hier onmiddellijk
een „take it toevoegen.
Sophie Hoedt"Winkler Prins
„Naast zoiets zou ik niet willen
lopen", zei een vriend, die dit
prentje zag, terwijl ik over het
onderschrift zat te piekeren, ,,'t
Kind 2iet er vest Beo er uit zon
der die hoed en dat dier." Ze is
een mannquin van Maggy Rouff
die deze middagjurk verzon, 't
Is allemaal helder grijs behalve
handschoenen en hoed, die zyn
uit zwart fluweel. Om de hals
glinsterende steentjes. De ge-
nopte voile staat stout.
Een glimlach
Een begrepen blik
Bliksemcontact
Ik denk dat ik
De wereld kan regeren.
Maar ZIJ kiest vrij
Onredelijk vindt HIJ)
Abrupt opnieuw
Mijn kansen keren..,.
Omdat die trein nog veel verder
moet en wij het allemaal wel zowat
beu zijn, probeert de een na de an
der rechtop in slaap te sukkelen.
Maar net als het fleurige meisje
schuin tegenover mij met een open
hartig excuus haar zijden knie
langs mijn been schuift om einde-
lyk een solide slaapstand te verove
ren begint HIJ.
Hij is nog geen dertig, lang en
blond en hij zat al uren. kaarsrecht
overeind superieur te glimmen. Hij
heeft allemaal dingen gedaan waar
niemand hem om vroeg, ervaringen
verhaald die niemand interesseren
en opschriften vertaald, die niemand,
konden afschrikken
Nu struikelt hij waardig over be
nen en voeten op weg naar de gang,
waar hy in het volle licht, tussen
open raam en open coupédeur, duel
leert met het daverend treingciaas
dat nu vrij onze slaap weghamert.
Steeds hoger en harder tegen het
rumoer in bbjft de lange betogen
in de nacht, hij blijft vertalen, hij
blijft goede raden geven.
Als ik een kraan zie zal Ik blij
zijn, zegt de wakkergekletste aardige
tegenover mij. Ik kan wel schreeu
wen van de dorst en het water in de
trein is ondrinkbaar. Die vent heeft
mij wakker gepraat. IS-ie niet ont
zettend?
Met een blik vol haat kijkt zij
slaperig en toch fel naar de gang
waar de blonde over Delft praat en
over stoomketels en zo. Heel hard
en druk betogend met een Fransman
die het wél snapt.
Als ik maar niet zo'n gruwelijke
dorst had, zegt de aardige en als HIJ
daar maar eens flauw viel of zo.
LA-rtp£,
De blonde in dc gang heeft op on
verklaarbare wijze het eerste stuk
van haar verzuchting gehoord. Hjj
strompelt de rest van de coupé wak-
ker cn zoekt in een tas met schrif
ten. Dan brengt hij als tropee een
sinaasappel uit het rek omlaag.
ZIJ kan niet weigeren. Met één
oog op mij gericht en het andere op
de blonde knauwt zjj tevreden haar
dorst weg- Ik zit aan het raam en
werp de schillen tragisch in de nacht.
De blonde ratelt door en zü
met het schuldig verraad aan ónze
zaak in de (leuke) ogen praat
met hem op.
De coupe wordt onrustig en een
algemeen ontwaken begint. Ik blijf
blind en neutraal..,.
9 9
,jZo," zei mijn vrouw,
„hier heb ik 'm dan toch!"
„Wat?" vroeg ik op mijn
hoede na ien zekere gela
denheid in de huishoudelij
ke atmosfeer te hebben ge
registreerd.
„O, een home-permanent" echter niet om met de ge- wegwerken? "Doorzichtige rustig haar was kan doen,
antwoordde ze luchtigjes en laatsuitdrukking van een «suggesties werden mij ge- 11~'~l
ongemotiveerd triomfante- groot onderzoeker, op te daan over: straatjes omgaan
lijk. Ze stalde een geheim- merken: „Ik denk dat het enz. Ik ging er niet op in.
zinnige doos me', cosmetica niets wordt." Als een ik zweeg. Ik bleef een wijs
voor zich uit en dook onder wraakgodin steeg ze op uit
in de boeiende lectuur van krullerige in-up-dromen"
wat niets anders kon zijn en verklaarde met nadruk
dan een gebruiksaanwijzing en geloofsovertuiging dat ze
Om goed te laten merken een „proeflok" ging maken,
dat ze niet in haar studie Met verachting uitdrukken-
gestoord wenste te worden de heupwiegingen bewoog
zei ze hartelijk: „Nu moet ze zich naar de spiegel en
je es even niet „zo" zeu- bracht ai goochelend op
ren!" (Als man die nog niet haar voorhoofd een klein
gezeurd had, poogde Ik dat krulletje tot
„zo" stug weg te slikken), waaronder ze
De situatie voorbeeldig aan- toelonkte. Na een hele lan- aanwezigheid als bij don-
voelend was ik dit keer niet ge tijd (oc ik zat in ge- derslag in een gewaardeer-
te beroerd het dagelijks rechtvaardigde spanning) dc en mocht ik hand- en
brood eigenhandig te snij- vond de gebruiksaanwijzing spandiensten verlenen bij
den. Een bezigheid die mij het goed dat de proeflok het indraaien van de tech-
oneindig verlicht werd door onthuld werd. Na deze ze- nisch onontbeerlijke „eind-
brokken luidkeels voorge- nuwslopende ceremonie papiertjes",
dragen gebruiksaanwijzing, bungelde bovet: haar
niet graag in de gladde af- Ik zweeg. Ik keek alleen ment waarover de gebruiks-
loop van modieuze wens- maar. Ik was een wijsgeer. aanwijzing zo charmant
dromen worden gedwars- Hierachter «unerieure spot weet ie babbelen. De tijd
boomd. Dit weerhield me vermoedend wilde ze me breekt aan waarin de vrouw
rustig haar was kan doen,
terwijl haar hoofd zichzelf
op eigen houtje verder per
manent. Hoewel *t waarlijk
niet haar gev oonte is op
zulk een laat uur nog zwaar
te gaan ploeteren in de
huiehouding, wilde myn
echtelijke vriendin ook op
dit punt de gebruiksaanwij
zing stipt volgen. Ik begrijp
-dat wel Ze wilde zwelgen
m de idee: ,,'k werk ge-
geer. Maar goed ook! Krul- woon, zie je! Ik vermors
len draaien in je eigen haar geen tijd bij de kapper",
stand, van is vermoeiend. Daardoor (Alhoewel zc dat laatste
me troebel veranderde mijn gesmade gezien bet middernachtelijk
-** u:i J-- uur toch niet had kunnen
doen), We hebben alles ge
daan wat de gebruiksaan
wijzing wilde, Tot zelfs het
huishoudelijk werk toe. Ik
heb meegewerkt tot ik er
In mannelijke bij neerviel, alsof het mijn
ene onnozelheid had ik in die eigen permanent was
die mij van over de tafel oog een vreemd varkens- papiertjes, misleid door hun ben niet zoals andere man
werden toegesmeten en die staartje. oncosmetische uiterlijk juist nen zouden doen, gaan zit-
ik allemaal voor zoete koek „Ik moet het nog uitkam- een sigaretje willen rollen,
nam. Ik weet dat vrouwen men" zei zc timide. Zo naderde het grote mo-
desondanks is het mislukt
Zij beweert ondankbaar
„Mannen kan je ook niet
ten lachen en spotten, of laten helpen b(j zulke werk-
naar de kroeg lopen. Maar jes."
CVan onze sportredacteur)
ROTTERDAM Ja," zei mevrouw v. cl Most Leyer-
weerd, de leidster van de Rotterdamse gymnastiekvereni
ging „Aspasia", toen wy haar vroegen hoe het staat met de
plannen om naar de Lingiade in Stockholm te gaan, „allfes
is in orde". Volgende week Zondag vertrekken we,
's Maandags komen we aan en Woensdag 28 Juli wordt
in het stadion de Lingiade geopend door de kroonprins
van Zweden. Zoals bij de Olympische Spelen is er een grote
vlaggenparade, waar alle deelnemende landen in rn.ee-
marcheren."
„Hoe is in Stockholm het huis
vestingsprobleem opgelost?" „Door
scholen te requireren. Wij komen
in de Handelshogeschool. Het sta
dion ligt dicht by het centrum,
waarin uiteraard veel sefcolea zyn,
zodat wij geen lange reizen behoe
ven te maken. Ideaal is natuurlijk
zoals de Engelsen het doen. Zij ko
men met een eigen boot, waarop zij
wonen al de tijd, die zij in Stock
holm zijn. Wij hebben er ook nog
over gedacht, doch onze groep is
daarvoor te klein. De Engelsen gaan
met een paar honderd gymnasten
naar Stockholm, waaronder zelfs
sehoolgroepen. Dat doen. de Finnen.
Noren en Denen ook, want zoals u
weet is de Lingiade niet alleen be
stemd voor topwerk, vóór alles gaat
het om de lichamelijke opvoeding,
waarbij het wedstrijdelement niet
mag domineren. Vandaar ook de
cursussen, die na afloop van de de
monstraties nog twee weken in be
slag nemen en waar alles de Tevue
passeert, wat de laatste jaren op
het gebied van de moderne gymna
stiek naar voren is gekomen."
Zelf betalen
„Hoe komt het. dat andere landen
met zo grote afvaardiging gaan en wij
met zo'n kleine groep"
„In die landen heeft het Rijk subsidia
gegeven. Wy moeten alles zelf bekosti
gen en konden oorspronkelijk met meer
dan 400 kronen aan deviezen krijgen.
Na lang praten heb ik er ten slotte
nog 2000 bij gehad Voor elke turnster
komt dit uitstapje op een bedrag van
f 400 waarbij ik nog niet de training
heb gerekend, dit is een opoffering
ook al wordt zij met liefde gedragen.
Om zo zuinig mogelijk om te springen
met de deviezen heb ik er zelf van
afgezien m een hotel te gaan. Ut ga
ook In de school slapen, waarin wij
voor logies en twee maaltijden 10 kro
nen 7.-) per dag moeten, betalen;
DE Olympische Spelen vorig
jaar in Londen zijn een
grote gebeurtenis geweest. En
terecht. Maarhet is nog de
vraagwaarin de sport al* mid
del voor de verheffing van de
mens zuiverder wordt gediend:
in de Olympiade met de grote
internationale naijver voor het
behalen van overwinningen
ofin de Lingiade, het grote
internationale gymnastiekfeest,
dat einde vandeze maand in
Stockholm begint en waar bym-
nasten uit vele landen bij el
kaar zullen komen. En is het
daarom niet toat bekrompen
van de Nederlandse regering,
dat zij: a. Hiervoor geen cent
subsidie heeft gegeven; b. Dat
mevrouw v. d. Most Lever-
weerd, de leidster van het Hol
landse team,_ slechts met de
grootste moeite de deviezenpot
heeft open gekregenWat
de sport voor ons land in het
buitenland kan betekenen, heb
ben wij gezien aan Fanny Blan
ketsKoen. En de Nederlandse
gymnastiek uooral van de
dames heeft in den vreemde
een uitstekende reputatieHet
beste beters hiervoor is wel,
dat mevrouw v. d. Most een uit
nodiging heeft gekregen om
naar Jaeglslavië te komen.
Cadettencorps neemt een
vaandel in ontvangst
BREDA Mét de cadetten en
officieren heeft Breda gisteren uit
bundig feest gevierd, ter gelegen
heid vun de officiële heropening
van de gerestaureerde Koninklijke
Militaire Academie, waarbij zowel
Z.K.H, Prins Bernhard, als de mi
nister van oorlog, mr. W. Schok
king tegenwoordig waren.
Prins Bernhard noemde deze
heropening, waarvoor heel Breda
de vlag had uitgestoken, een uiterst
belangrijke gebeurtenis voor de
cadetten, die trots kunnen zijn op
hun nieuwe onderwijsinrichting,
waar zij tot plichtsgetrouwe man
nen worden gevormd, die onder
alle omstandigheden een voorbeeld
moeten zijn voor de troep.
Minister Schokking zei in zijn
openingsrede onder meer, dat de
K.M.A. met alleen een inrichting
voor technisch onderricht is, maar
meer nog een militair centrum
voor paedagogische vorming, om
dat een officier zonder geestelijke
grondslag nu eenmaal niet ge
schikt is om leiding te geven.
Tot hen, die bij de plechtigheid
aanwezig waren behoorden de
staatssecretaris van oorlog H,
Fockema Andreas, de plaatsver
vangend chef van de generale staf,
luitenant-generaal mr. H, Cal-
mcyer, de militaire attachés van
Canada, d Verenigde Staten, Bel
gië, Noorwegen en Denemarken, de
bisschop-coadjutor van Breda,
mgr. Baeten en vele andere kerke
lijke en wereldlijke autoriteiten.
Na de Junch namen de keurig
marcherende cadetten het vaandel
van het Cadetten-corps in ont
vangst, dat door de oud-gouver
neur van de K.M.A., generaal-
majoor der Cavalerie H. C, G,
baron van Lawick en zijn echtge
note gedurende de bezetting uit
handen van de Duitsers werd ge
red.
Mevrouw v. Most:
„Wij moeten alles zélf bekostigen"
hetgeen met goedkoop ii Als wij ge
bruik hadden gemaakt van een aan
bod van de Zweeds-HoBandse Vereni
ging, dan waren we ongetwijfeld goed
koper uit geweest, doch dit had tot
bezwaar gehad, dat de groep uit elkaar
was gegaan. De een was hier onderdak
gekomen en de ander daar en dat is
niet bevorderlik voor de pioeggeest
„Hoeveel turnsters gaan er nu mee?"
..Zes en veertig, daarbij Kamen twee
vaandeldraagsters, de leidster, een pia
nist en wat supporters, zodat wij ko
men aan een gezelschap van zestig.
Toen ik m Den. Haag vertelde, dat vier
duizend kronen te wéinig was voor mijn
groepp, kreeg ik ten antwoord, dat ik
dan maar met de helft moest gaan."
Het programma
„Boe is het programma ingedeeld?"
„Er is een voorlopig prpogramma
vastgesteld, maar dat zal wel zo wor
den uitgevoerd, 's "Woensdags is du»
Vrijdags ook en Zaterdag en Zondag
komen we met het zogenaamde „Wo-
menteam" dus met onze Volledige
groep. Het stadion is voor de grote
groepen, terwijl voor de kleinere zes
zalen beschikbaar zijn gesteld, o.a. de
concertzaal, de schouwburgzaal en de
zogenaamde ErikdalhJdlen. die 40 bij 29
is en 3000 toeschouwers kan bevatten.
Nu al bliikt er voor de Lingiade grote
belangstelling te bestaan, Van de Zwe
den zelf en van de buitenlanders, c"e
vooral uit de Noordelijke landen In
gTOten getale naar Stockholm komen,"
„Bent u tevreden over het program
ma dat de Hollandse meisjes gaan uit
voeren?"
„Ja Zoals U weet hebben wö er iet*
van laten zien op de Olympische dag
m Amsterdam, waarvoor wij het N.Ö.C.
nog zeer erkentelijk zijn, maar Zondag
J.l hebben wij het t'Olledige program
ma uitgevoerd in Bloetnendaal »n
iedereen die bet gezien heeft wa*
enthousiast."
„Hoe is nu de ploeg samengesteld?"
het is er oo uitgedraaid, dat er
paar uit de Zaanstreek komen, vier Uit
Amsterdam, één uit Haarlem, nen paar
uit Leiden. Den Haag, Utrecht en Am-
hem en 23 uit Rotterdam waarvan 18 uit
mijn eigen vereniging. Zondag hebben
we de laatste training in Den Haag
Mevrouw v. d Most vertelde ons ten.
slotte nog, dat zff direct uit Stockholm
met het eigen vliegtuig van de Yoego-
Slaven nasr Belgrado reist, om daar op
uitnodiging van de Jougo Slaven in de
orachtigc omgeving van de Adriatische
Zee cursussen in moderne gymnastiek
te geven voor leraressen.
Minister Rutten achter
Raad van Beroep
Perszuivering
(Van onze parlementaire
redacteur)
Voor de huishouding van de Pers-
zuïveringscommissie is voor 1948
meer nodig dan op de begroting
van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen is aangevraagd. Daarom
trent is een aanvullende begroting
by de Tweede Kamer ingediend,
die in het voorlopig verslag harde
noten gekraakt heeft over de Raad
van Beroep, zowel wat zijn samen
stelling als wat zijn uitspraken be
treft In de memorie van antwoord
zegt minister Rutten, dat bij niet
kan inzien, dat de Raad van Be
roep de wet niet zou hebben toe
gepast.
De critiek in het voorlopig ver
slag had echter in hoofdzaak be
trekking op het niet toepassen van
de door aanneming van het amen
dement-Burger geschapen moge
lijkheid tot vordering (onteigening)
van de apparatuur van dagbladon
dernemingen die zich volksvijandig
hebben gedragen of in strijd han
delen met de perszuivering. Ook
hierin speelt de Raad van Beroep
een rol, want hij moet zijn oordeel
geven omtrent voorstellen van de
Commissie voor de Perszuivering
om deze onteigening, in het voorlo
pig verslag „liquidatie" genoemd,
toe te passen.
In twee gevallen heeft de Com
missie daartoe geadviseerd, doch
beide keren heeft de Raad van Be
roep dit advies afgewezen, omdat
hier niet gebleken was. dat de zui
veringsmaatregelen geweld was
aangedaan (het betreft hier o.a. het
optreden van een commissaris bij
het Rotterdams Nieuwsblad), ter
wijl er geen reden was voor ge
gronde vrees, dat dit geschieden
zou. Een advies tot vordering (ont
eigening) kan alleen gegeven wor
den volgens de tekst van het arti
kel, aldus de minister, indien dit
nodig is ter verzekering van de zui
vering ln het Nederlandse perswe
zen en in die gevallen, wanneer in
een onderneming bij de uitgifte van
een persorgaan zodanig la opgetre
den, dat daardoor in ernstige mate
nationaal-socialistische beginselen
of denkbeelden dan wel ideologieën
van de vijand ingang zouden heb
ben kunnen, vinden.
Wanneer de Raad van Beroep
deze criteria toepast handelt h&
