OOSTVOORNE, een goede oude vriend
zonder deftigheid
Aan de rand van Voorne's polders
rusten de duinen
Rotterdammers van de Kota Inten
eindelijk thuis
„DUINOORD"
H. LINNENBANK
'n Goed oord in
de vacantie
Oostvoorne a/Zee
Quarantaine en verblijf aan
boord meegevallen
't Hof van Voorne
Menige wijk was
versierd
I
Donderdag 21 Juli 1949
3
Het is een flink stuk lopen naar
het strand, meer dan een half
uur.
ALS een geweldige gele barrière met roestig-brnine tinten en vaal-groene plekken
rusten de duinen aan de rand van Vooroe's polders. Langs hun hellingen en in hun
kommen verbergen zij een overvloedige flora en fauna, die met grote waakzaamheid
wordt beschermd door het „Administratiefonds" en „Natuurmonumenten". Wie een op
recht natuurvriend is en een wandelkaart aanvraagt, zal van al het schoons, dat daar
is te vinden in de omgeving van de door riet en biczen omzoomde duinmeren, kunnen
genieten. Hij zal er de blauwe zeedistel kunnen zien, de gele hoornpapaver, de gevlekte
Orchis en de Struikhei en hij zal met ontroering de vlucht van allerlei soorten vogels
kunnen bewonderen. En behalve dit op zichzelf zo aantrekkelijk aspect van het eiland
Voome, is er ook nog het strand, een recreatie-oord bij uitnemendheid voor allen, die
tijdens weekeind of vacantie de stoffige stad ontvluchten.
Om er te bomen is niet zo moeiïyk. Anderhalf uur doet
het stoomtrammetje er over. Wij hebben onze bezwaren
tegen dit vervoermiddel opzjj gezet en waren in ons hart
big, dat het er ons bracht. Dc zon brandde. De'hemel
stond wolkenloos strak en dc lucht beefde boven de
polders. Dit hoort er zo by aJs men naar het strand gaat.
Oostvoorne ontving ons zwijgend en dromerig als een
hele oude vriend, zonder deftigheid en zonder veel plicht
plegingen, en met de aangename koelte van een ziltige
zeewind om zich heen. De huisjes zyn niet oud en niet
nieuw, ze doen een beetje schuchter aan en op deze dag
koesterden zij zich allergezelligst in de stralen van de zon.
Daar spraken ze over op kantoor,
daar droomden ze van ennu
is het zoverVacantieaan zee!
IngezWed.)
NAAR OOSTVOORNE
dan. natuurlijk vcor het bespreken
van. Uw kamers voor week-end en
seizoen- naar Hotel-Café-Restaurant
Tsjechisch diplomaat naar
Frankfurt gevlucht
PARIJS. De Tsjechische di
plomaat Jaromir Smutny is uit
Tsjechoslowakije gevlucht en ver
blijft nu in Frankfurt. Dit is mee
gedeeld door de raad der vrije
Tsjechen in Parijs.
De 53-jarige Smutny verliet
Tsjeehoslowakïje met zijn familie.
Hij" was chef van de kanselarij on
der president Benesj en heeft func
ties bekleed op de Tsjechische le
gaties in Parijs, "Warschau en
Constantinopel.
(Ingez. Med.i
Bezoekt Hotel-Café-Restaurant
Stationsweg I Oostvoorne - TeL 24
De consumptietenthouders kla
gen wat, maar na dit opwindende
balspel moet het toch raar lopen,
als de meiskes geen trek krijgen
in een koels dronk..
T~)E kerk alleen is oud, dateert uit
■L/ de 17e eeuw en er tegenover
kun je nog de terp zien, waarop
eertijds de burcht het Hof te Voome
stond, waarvan de overblijfselen in
1824 werden gesloopt. Het is stil om
het kerkje met zijn witgepleisterde
muren. Soms boldert er een kar
voorbij of nadert er over het glan-
sende asfalt verraderlijk zacht een
auto. Maar de hotels, de pensions en
de winkels zijn daaraan gewoon. Ze
soezen verder in de hitte of kijken
onaandoenlijk naar mannen in korte
broeken en kahki-hemden en meis
jes en vrouwen in luchtige zomer
jurken. Op het dorpspleintje spelen
honden, maar ze blaffen niet eens,
misschien wel omdat ze de stilte niet
willen verstoren. Zo is het goed,
denken we. Vooral geen tumult,
geen getoeter, geen gebel. En de
opa's, die in de schaduw van de bo
men op het pleintje hun pijpje staan
te smoren, knikken ons goedkeu-
•rend toe, net alsof ze ons hardop
hebben hqren denken. We wandelen
langs het Raadhuis en de Jeugdher
berg. Het lommer beschut ons mild
en weldadig tegen de zonnegloed.
Vla de Noordweg bereiken wij de
kust van het Brielse gat, in de on
middellijke nabijheid van het Krui-
ninger Gors. De horizon is laag en
de hemel toont daar hoog en vurig
boven Uit. Dé werkzaamheden aan
de dam, die de Brielse Maas zullen
afsluiten, zijn. reeds begonnen en in
het grijs-groene water liggen sche
pen. met basaltkeien. Tegen het
helle, glinsterende zand steekt het
grauwe slïklapijfc scherp af. Deze
slikgordel zet zich voort langs_ de
voet van de Strandweg; het biedt
den doodse, vreugdeloze aanbhk,
wa iraan zelfs de kleur der grutto's
niets kan veranderen. De betonweg,
die door de Duitsers is aangelegd,
leidt nu naar Oostvoorne's nieuwe
strand. Hij rust log en massief in
het landschap met ter rechterzijde
een lap moeras, ter linkerzijde de
eerste duinen. Het strand ligt voor
ons als een onafzienbare, platte
vlakte, waarboven de consumptid-
tenten klein en nietig uitsteken. De
vlaggen wapperen in de bolle wind.
En de zee rulst....
Een actieve V.V.V*
Hier moeten wij onze lyrische be
schrijving afbreken. Wc zijn niet in
Oostvoorne gekomen om de zee, het
strand en de duinen te bezingen, al
boort dit er allemaal een beetje bij.
We zijn er in de eerste plaats heen
gegaan uit een soort beroepsnieuws
gierigheid, omdat we wilden weten
hoe de zaken er in Oostvoorne voor
staan. Nuchter beschouwd: wat doet
Oostvoorne en wat betekent het voor
de Rotterdammers. Om dit nader te
kunnen beoordelen, moeten wij een.
drietal aspecten van het dorp in het
oog houden, en wel: 1, Oostvoorne
als vacantieplaats, 2. Recreatie-oord
Het Kruininger Gors, 3. Strandleven.
Het hoogtepunt, voor wat de va-
Ingez. Med.J
GAAT MET VACANTIE NAAR
Inl.: BUREAU V.V.V, - TeL 77
betreft, ligt tussen half Juli en eind
Augustus, een periode dus van zes
weken, In dit seizoen zitten de pen
sions aardig vol. hoewel het te mer
ken is, dat de mannen uit de stad
meer op de kleintjes gaan letten. Dit
is te begrijpen als men hoort, dat er
prijzen worden gevraagd voor het
gebruik van Kamer en keuken, die
variëren van ƒ25 tot ƒ55 per week,
terwijl een pensionprijs 6 of 7 per
dag normaal is. Dc V.V.V. beschikte
over ongeveer 100 adressen, waar
mede zij aan de aanvragen heeft
kunnen voldoen. Buiten deze zijn er
natuurlijk een aantal pensions, die
zichzelf hebben geholpen. Het is, dit
blükt uit alles, een zeer actieve
V.V.V. Wij zagen een prachtige,
in kleuren uitgevoerde wandelkaart
van het gehele duingebied van Voor-
ne, een zeer nuttige en practischö
plattegrond voor ieder, die van de
schoonheid der natuur wil gemeten.
Op 13 Augustus wordt de ronde van
Oostvoorne gehouden, welk sport
evenement is georganiseerd in sa
menwerking met de Rotterdamse
Wiclrennersverenigrag „De Pedaal
ridders". Volgend jaar bestaat de
V.V.V. op Oostvoorne 50 jaar. Wat is
er al niet veranderd in die tijd, toen
onze ouders en grootouders na met
dé Brielse boot te zijn aangekomen,
zich in rijtuigjes naar het dorp lieten
rijden...
Om iets te verdienen
Over het Kruininger Gors ts al
veel geschreven. Misschien, is het
daarom, dat de - gemiddelde Oost-
voornaar zo min mogelijk over dit
recreatie-oord spreekt. Hij heeft er
ook weinig baten van. De enkele
mensen, die daar handel mogen drij
ven, leggen geen gewicht in de
king en door initiatief. Met een pers
pectief, zoals het binnenmeer aan de
Brielse Maas vOOr ogen, zal men zich
gereed moeten maken. Tijdig gereed
moeten maken om het vreemdelin
genverkeer iets aan te bieden. Het
komt nu eenmaal niet vanzelf. Er
zal voor gewerkt moeten worden.
De verbinding dorp en strand
Men zit hier om iets te verdienen.
Wie zal het de Oostvoornaren kwa
lijk nemen? Maar het vorige sei
zoen was niet best en ook dit sei
zoen Iaat tot dusver veel te wensen
over. Niemand kan dit beter beoor
delen dan de consumptietenthouders
aan het strand. Zij zijn volkomen
afhankelijk van het weer. Als het
slecht is, moet er geld bij en dat is
een hard gelag. De verbinding tus
sen dorp en strand is niet ideaal.
Het is éen flink stuk lopen, meer
dan een half uur. Vervoermiddelen
zijn er niet. Een enkele keer rijdt
het trammetje weieens tot aan het
strand door. Maax wat zou het niet
sehelen als hierin verandering werd
gebracht cn de reizigers voor een
klein bedrag op de plaats van be
stemming kon .komen. Het zou niet
alleen in het belang zijn van de rei
zigers, maar ook van de nering
doenden. Wij hebben hierover vele i
klachten aangehoord en door deff
proef te nemen hebben we het zeli
ervaren. Men. klaagde ook over het
gebrek aan medewerking van de
autoriteiten cn over het feit, dat
de consumptietenten op een deel van
het strand moeten staan, dat veel
minder van kwaliteit is dan het ge
deelte noordwaarts. Door bij de be
tonweg een zijweg aan te leggen
naar het goede strand en dë tenten
daar een plaats te geven, zou er
veel verbeterd worden. Het strand
is er mooi en breed en kan massa's
mensen opnemen, Rotterdam snakt
naar zulke gelegenheden!
Regeling nationale plan
en streekplannen
DEN HAAG. Door het wets
ontwerp voorlopige regeling inza
ke het nationale plan en streek
plannen wordt niet vooruitgelopen
ip de resultaten van de staatscom
missie onder voorzitterschap van
prof. rcr, dr. G. van den Bergh,
welke zich ook bezig houdt met de
„ruimtelijke ordening". Deze voor
lopige regeling was nodig, omdat
verschillende tijdens de bezetting
gegeven uitvoeringsbeschikkingen
van de bij KB van 17 September
1944 gehandhaafde instelling van
een rijksdienst voor het Nationale
Plan. Dit wetsontwerp heeft dus
geen andere bedoeling dan een
voorziening in de leemte, w<?ike
ontstaan is door het vervallen van
genoemde uitvoeringsbeschikkingen
De tijdens de bezetting vastgestel
de regeling is gevolgd met wegla
ting van de bepalingen, welke ken
nelijk met Nederlandse verhoudin
gen in strijd waren.
Internationale vrouwen
congres bij Koningin
AMSTERDAM.Hedenmorgen
beeft de koningin ten paleize Soest-
dijk de leden van het hoofdbestuur
van de „International Alliance of
Women", die deze week in congres
bijeen is te Amsterdam, in receptie
ontvangen.
Op de derde dag van het congres
werden diverse punten behandeld
uit de resoluties betreffende gelijke
moraal en gelijke economische rech
ten. De resolutie betreffende gelijke
moraal houdt in de eis, dat alle wet
ten ter handhaving van de openbare
orde op gelijke wijze moeten gelden
voor mannen en vrouwen.
De middagzitting is bijgewoond
door twee gedelegeerden uit het Re
publikeinse gebied van Indonesië,
die als waarneemsters aanwezig
waren.
Vijf leiders van de Roemeen
se ondergrondse, die op 25 Juni
door het militaire tribunaal van
Timisoara ter dood veroordeeld
waren, zijn op 16 Juli terechtge
steld, aldus is officieel bekend ge
maakt.
MEER dan enig ander sclüp met repatriërende militairen
heeft de Kota Inten dc belangstelling en het medeleven
opgewekt bij heel ons volk. De pokken-gevallen aan boord van
het schip hebben terecht onrust en angst teweeg gebracht in
menig huisgezin, dat een familielid aan boord wist. Er is
gelukkig maar geen sprake geweest van een ernstige epide
mie, dank zy het snelle ingrijpen van de verantwoordelijke in
stanties. Maar toch kunnen wy ons voorstellen, dat de familie
leden van de opvarenden van de Kota Inten de eerste zucht
van verlichting en blijdschap pas geslaakt zullen hebben, toen
zy hun zoon,, vader, echtgenoot of verloofde in do armen kon-
v'-m drukken.
Plannen-
De oude strandweg is nu al jaren
leeg en kaal. De huizen zijn tot de
grond toe afgebroken. Gebouwd mag
er voorlopig niet worden, want
Oostvoorne is aan zijn plafond. Er
bestaan plannen den nieuwe boule
vard aan t<* leggen en dat is geen
overbodige weelde Uitvoering hier
van zal Oostvoorne ten goede ko
men. Maar zover is het nog 'niet.
Nu zal men er het beste van moe-
,«.3,
schaal en daar is het, althans voor
de middenstand, om begonnen.
Men begrijpt het "wel. Dit oord is
een aanzienlijke verbetering. Het ligt
nu eenmaal in de lijn der ontwikke
ling, dat aan zulke objecten, aan
dacht wordt besteed, maar toch....
Men zit hier om iets te verdienen
en bij al dit bewieroken van het
Kruininger Gors, dreigt Oostvoorne,
zo meent men, in twee stukken te
vallen. "Wie naar het Gors trekt, is
voor het dorp verloren. Wij geloven
niet, dat het zo per se hoeft te zijn.
Dit is een. kwestie, die mor. zelf zal
cantiegangers' en' de pensiongasten moeten oplossen. Door samenwer*
,V>, h&H
en dan betreedt wen de dui
nen, aan de rand van Voame's
polders. Overvloedige flora en
fauna verbergen zij, maar ook
voor de niet-kenner van alle
pluisjes en plantjes is het goed
zwerven over de heuvels en zoet
rusten in 'n beschutte duinpan.
l V
ten maken. Rockanjc raakt al meer
in trek. Het is daar hetzelfde strand
en. dezelfde duinen. De perspectieven
voor Oostvoorne liggen misschien
iets gunstiger. Mits men aanpakt en
niet passief blijft toezien. De be
hoefte aan recrëatie-oorden is groot.
Ze mogen niet te duur zijn en ze
moeten toch de mensen iets bieden.
Mogen de Oostvoomers ervan over
tuigd zijn, dat de R'dammers de
ontwikkeling met grote belangstel
ling volgen. Wij hebben geen en
kele behoefte het dorp te annexe
ren. Wij hebben alleen behoefte aan.
lucht, licht en rust!
Kolaroff volgt Georgi
Dimitroff op
SOFIA Vasil Kolaroff, de 72-
jarige fungerende premier ven Bul
garije, is door het parlement tot
premier gekozen in de plaats van
wijlen Georgi Dimitroff, die onlangs
in Rusland is overleden. Kolaroff is
een communist van de oude stem
pel. Hy heeft de laatste veertig jaar
nauw met Dimitroff samengewerkt.
Op 14 April, toen bekend werd ge
maakt, dat Dimitroff met ziekte
verlof naar Rusland was vertrok
ken, nam hij het premierschap
voorlopig op zich.
("Ingez. Med.)
HOTEL - CAFé - RESTAURANT
voorheen „de Nymph"
Voorzien van alie comfort - Eerste
klas keuken Prima verzorging -
Matige prijzen - le huis ter plaatse
Expl. Fa. GUNTHER-HEGCER
STATIONSWEG 54
OOSTVOORNE - TELEFOON 113
Dat ogenblik, waar zo lang naar
is uitgezien, kwam eerder dan ver
wacht. Toch kwam de thuiskomst
niet zó bij verrassing, of familie
en buurtgenoten van de terugke
rende militairen, hadden kans ge
zien met vlaggen en versieringen
van hun vreugde blijk te geven.
Wij hadden anders ook niet dade
lijk het adres kunnen vinden van
soldaat-kok, Bertus van de Lult-
garen van 215 R.I., die volgens
dc passagierslijst van de Kota In
ten op nr. 337 aan de Diergaarde
singel woonde. Door de uitgesto
ken vlaggen geleid, kwamen wij
echter voor, 33b, waar boven de
met vlaggetjes versierde huisdeur
een bordje met Welkom thuis"
was aangebracht.
„Zeg maar dag oom Bertus", ho
ren wij iemand zeggen in het don
kere trapportaal.
„Dag oom Bertus" herhaalt een
timide stemmetje en daarop klinkt
een gulle lach. „Ze kent me niet
meer; geen wonder als je er bijna
drie jaar' tussenuit geweest bent".
Dat is ongetwijfeld de stem van
Bertus, waar we even later tegen
over staan: een ferme jonge kerel
met een zweempje tropenkleur op
zijn Hollandse huid.
Hoe het gegaan is aan boord
en zo? Dat is best meegevallen.
We hebben natuurlijk wel even in
de penarie gezeten toen het bekend
werd van die pokken gevallen.
Eerst is er nog een militair gestor
ven aan zonverbranding en toen
werden er bij een malaria-patiënt,
die in de ziekenboeg lag, pokken
geconstateerd. Die jongen'is in het
R-AF. ziekenhuis in Aden gestor
ven, Twee anderen, die ook pok
ken hadden, werden daar ook op
genomen en schijnen thans aan de
beterende hand te zijn.
Pr waren twee militaire artsen
en een Lloyd-arts aan boord, maar
wij kregen er nog controle bij van
Engelse doktoren. In Port Said
kwamen toen een Nederlandse
professor en een militaireartsop het
schip. Die medische contróle en de
verplichte inenting waren natuur
lijk niet zo prettig, maar wij heb
ben er ons doorheen geslagen. Ka
pitein De Jonge van de Kota Inten
is een prachtkerel. Hij heeft alles
gedaan om het ons zo dragelijk
mogelijk te maken, In de baai van
Algiers hebben wij raciwedstrijden
gehouden in de sloepen van het
schip en aan boord was met zeilen
cn schotten een zwembad geïmpro
viseerd. Verder werd de tijd ge
kort met film- en NI WA-voor stel
lingen (van Paul Ostra en zijn ge
zelschap) en dan hebben we ons
vermaakt met touwtrekken en
boegsprietlopen. Het eten en de
ligging aan boord waren best."
ïn Amersfoort
En hoe was het in het quaran
taine-kamp in Amersfoort?
„Nu, achteraf beschouwd hebben
we nog geboft", zegt Bertus, „Er
was ons gezegd, van vierdagen
maar het zijn er maar twee ge
worden; twee dagen van luieren,
goed eten en slapen. Al onze bul
len, tot de kleinste paperassen toe,
werden afgenomen cn ontsmet. Wij
kregen er een sportbroekje en een
pyama voor in de plaats. Enfin, dat
leed is weer geleden."
Tot zever de reis, Bertus,
maar vertel ons nu eens iets over
je persoonlijke ervaringen.
„U weet al, dat ik soldaat-kok
ben; als vrijwilliger in October '46
naar de Oost gegaan. Ik heb het
er wel naar mijn zin gehad al kon
ik de jongens niet altijd voorzet
ten, wat ik zelf graag had gewild.
Je moest roeien met de riemen,
die je had en die dingen waren
niet altijd even lang."
En wat ben je nu van plan
te doen?
Bertus rekt zich eens behaaglijk.
„Eerst op 31 Juli mijn 30ste ver
jaardag vieren en de stad eens be
kijken. Tjonge, wat is die Dier
gaardesingel veranderd; en wat is
er veel bijgebouwd in de stadl
Maar wat mijn plannen aangaat:
Korporaal Dick Bos staat thuis
achter dc tapkast.
het liefste zou ik gauw gaan trou
wen en dan als beroepsmilitair
kok dienst nemen bij de landmacht
in Nederland."
Bertus legt dus zijn uniform nog
niet in de mottenballetjes!
Kees blyft militair
„Ik ben nu bijna drie jaar vrij
willig militair geweest in Indone
sië:", zegt soldaat le klas Kees
Verboom in de met guirlandes en
vele bloemen versierde huiskamer
van zijn ouderlijke woning aan de
Soetendaalseweg 31, „maar ik denk
er hard over om beroeps-soldaat
bij de landmacht té worden."
Kees heeft de beide militaire ac
ties meegemaakt en heeft met het
Tijger-bataljon van het 15e voor
heel wat hete vuren gestaan. Maar
al die jaren heeft hij slechts bij
een auto-ongeval een gekneusde
rib opgelopen.
„Weet u wat me altijd bijzonder
goed gedaan heeft?" zegt hij: „dat
de verhouding tussen officieren en
manschappen „hardstikke goed" is
in Indië, Je gaat bijna als kame
raden met elkaar om. Daar moest
je vóór de oortog eens om komen!"
Petje af voor medische dienst
Soldaat Wittenberg die door z'n
kameraden zó lang „Witte" is ge
noemd, dat hy even tjjd nodig
heeft om ons z'n officiële voorlet
ters J. W. op te kunnen geven, is
om 1 uur door een bus voo* z'n
huis, Granjeboomstraat 327 afge
zet. Maar een uur later is de huis
kamer zo afgeladen vol met fami
lieleden tot in de zoveelste graad,
dat hij ons in een hoekje van dc
keuken te woord moet staan. Ja,
't was wel 'n klap, toen we hoor
den dal we vyf dagen later zou
den thuiskomen, maar we hebben
„Wat ben jij groot geworden,"
zegt soldaat-kok Bertus v. d.
Luitgaarden tegen zijn nichtje.
ons er gauw overheen gezet. Toen
de pokkenge vallen ontdekt waren,
zijn we allemaal ingeënt. Petje af
vcor de Medische dienst, die
nachts tussen tien en twee 1600
man „verwerkte". Gezagvoerder F.
J de Ponge is een reuzekerel- Hij
beeft aïles gedaan om ons over de
teleurstelling heen te helpen. Hij
voer speciaal langs de kust van de
Middellandse Zee om ons wat
sight-seeing te geven. Ik was als
oorlogsvrijwilliger ingedeeld bij
2—15 R.I. en heb er nu bijna drie
jaar Indonesië opzitten.
Wat ik nu ga doen? Ik weet 't
nog niet precies. Voor ik in dienst
king, voer 'k op de binnenvaart.
Als ik 'n gaatje zie, kies ik nu de
grote vaart.
Dienst tot de laatste dag
*t Was een reuze meevaller, dat
we in Amersfoort in twee in plaats
van in vier groepen ontsmet kon
den worden, zegt soldaót J. B. v.
a. Aar, Lange Hilleweg 152. Ik
hoorde tot de laatste groep, maar
omdat de medische dienst 800 man
per dag heeft geholpen, kon ik
vandaag al naar huis. Tot de laat
ste dag toe hebben we dienst ge
daan. Ik had nauwelijks tijd om
wat souvenirs voor thuis te ko
pen. Ik was eerst ingedeeld bij de
luchtdoelartillerie, maar omdat er
geen vijandelijke luchtmacht was,
kwam ik als chauffeur bij 2—15
R.I, Vader kwam me Zondag al
begroeten, hij kwam met een roei
bootje langszij het schip in de
Waalhaven. Ik werkte in een le
vensmiddelengroothandel, maar ik
weet nog niet of ik daar weer ia
terug kan komen,
„Chef-Tap" Johnny
Marinier Xe klas Johan v. d.
Kruit uit dé Busksns Huetstraat
14B vertrok in Augustus 1947
eveneens per Kota Inten en heeft
in Indonesië een goede tijd gehad,
zoals hij ons enkele uren na zijn
terugkeer in de ouderlijke woning
vertelt. Hij deed hoofdzakelijk ad-
ministratiewerk aan het bureau
Sociale Zaken maar ging ook een
maal „mee naar voren", zoals de
jongens dat noemen. Hiervoor krij
gen zjj een lintje, evenals voor
hun dienst in Indonesië. Als marl-
niet was hij vanzelfsprekend gele
gerd in Soerabaja, Van de veelbe
sproken ziektegevallen op de boot
hebben zij in feite niet veel ge
merkt, aldus Johan." We wisten
het, er werden geen doekjes om
gewonden, maar de intensieve be
strijding van de besmettelijke ziek
te, stelde ons volkomen gerust.
Dan begint Johan nog eens over
Indonesië. Plotseling heet hij geen
Johan meer, maar Johnny, of wei
„Chef-Tap" Johnny van de Meer
paal. Als u dit niets zegt, het vol
gende: De Meerpaal was een
Christelilk Militair Tehuis in Soe
rabaja. Hij was chef in de cantine,
vandaar chef-tap. Hij tapte köffic
en grappen in de vorm van een
grote revue zelfs, die onder zijn
leiding in elkaar was gezet met
medewerking van enkele Marva's
en wapenbroeders. Zijn revue werd
een groot succes, Johnny is nogal
optimistisch. Op 31 Augustus
wordt hij gedemobiliseerd. Hij pro
beert evenals vroeger een baantje
op een kantoor te krijgen. Hij zal
ook weer op het toneel gaan, Voor
zijn vertrek was Johnny reeds lid
van een vereniging.
Eerste Kamer stemt in met
Europees statuut
DEN HAAG. Het voorlopig
verslag der Eerste Kamer over het
Statuut van Europa geeft de ge
bruikelijke tegenstelling te zien. De
CPN-leden duchten van de voor
gestelde regeling vergroting van
het oorlogsgevaar, terwijl zeer vele
andere leden het statuut toejuichen
en na de uitvoerige behandeling
i- de Tweede Kamer geen behoef
te hebben aan het houden van een
gedetailleerde bespreking. Sommi
ge leden, sympathiek staande te
genover het statuut, menen dat de
financiële en economische politiek
van sommige West-Europese staten
in een richting gaat, welke tegen
gesteld is aan die, welke het sta
tuut probeert te verwezenlijken.
