i
■■■■■■■■BK-
De Wilgenpias...,die ligt daar maar
stom te liggen
I
«■BMP'-.
Films van deze week
Eens het grootste natuurbad in
Nederland nu is het weer
verboden viswater
s
Zeldzame gorilla, de trots van
Diergaarde-Blij dorp
Rotterdamse kaalhoofdigen gaan niet meer
naar Een; maar naar Jodium
DE KUISE
DON JUAN
KOMT!
Luxor
Arena
Lutusca
Cineac Victoria
Colosseum
Op de kühhsd
Proeftocht zeesleper „Noordzee'
Zaterdag 23 Juli 1949
3
WÏE in „de electrische" van Rotterdam naar Den Haag
rydt en de halte Wügenplas passeert, herinnert zi'h
nog maar vaag, dat hier eens dnizenden uit de trein stap
ten om de dag door te brengen in het grootste natuur!"_d
van Nederland. Zo lang is het alweer geleden, dat de „Wil-
gcnplas", eens recreatiegebied van Rotterdam, weer werd
wat het altijd geweest is: „verboden viswater". En de
Schlcbroeïtenaren, die op warme dagen de verleiding nie.t
kunnen weerstaan om in dc koele plas te duiken, worden
door de strenge, hand van de gezagdragers uit het water
gehaald.
GROOT TEKORT AAN
ZWEMBADEN
Wij hebben het bij herhaling in
de gemeenteraad gehoord, dat Kot
terdam een schreeuwend tekort
heeft aan zwembaden. En het Kra-
Iingse strandbadDaar kan
men zich inderdaad, als de hitte u
uit de straten drijft, een paar de
ciliter water en een paar vierkan
te centimeter „zand" verschaffen,
terwijl de vissen hier in de Wil
genpias vrij spel hebben. Wij heb
ben niets tegen vissen, wij zijn ook
vraag het maar aan Jan Dob
ber een groot vriend van vis
sers. Maar zelfs Jan Dobber kan
als wij het hem op de man af vra
gen moeilijk verdedigen, dat de
Wilgenpias alleen maar toegang
geeft aan de man,-die hier ver van
het stadsrumoer, tussen het riet,
rustig op z'n dobbertje komt zitten
kijken. En. voor volkstuintjes is de
dat is duidelijke taal, maar
dat de Wilgenpias ook „verbo
den zwemwater" is, dat zal de
sterke arm u wel dutdelyk ma
ken.
grond met hoeveel respect ook
voor volkstuinders te kostelijk.
Hier, tussen de wilgenbomen
en hoog opgaand hakhout, ba
nen we ons een weg om de
plas en hebben moeite uns voor
de geest te roepen, dat het wa
ter eens werd omzoomd door
prachtige brede plankieren.
Wij springen over een greppel
buigen takken opzij en zien in
de schaduw van een bladergrot
een visser die bij onze komst
een beetje verbaasd opkijkt
Hij kent ons niet, want wij zijn
geen lid van de hengelaarsvereni-
ging „de Ruischvoorn", die u be
leefd doch streng verbiedt uw vis
snoer uit te gooien als gij geen con
tributie betaalt aan deze vereni-
giing. Wij gooien wel een visje
uit.
„Wordt hier wel eens gezwom
men?"
„Een enkele keer", zegt de visser
„Ach, ik kan de zon wel in het
water zien schijnen. Als ze maar
niet te dicht bij m"n dobber ko
men. Of ik er zelf wel eens in duik?
Nee, want wij mogen hier alleen
maar komen om te vissen, niet om
te zwemmen."
,jVindt u het geen zonde, dat die
plas daar 20 maar ligt. Twee ton
aan water en land, als dode geld
belegging?"
,/Ja*", komt het antwoord, „er
zou weer een mooi zwemwatervan
te maken zijn, waar duizenden
Rotterdammers naar zitten te snak
ken".
I Hier liggen twee bassins kant en
I klaar, om zó in gebruik te wor-
1 den genomen.
Men loopt hier rond als in een
oerwoud, waar, tussen de vegetatie
van welig woekerende planten, de
resten te vinden zijn van een vroe
gere nederzetting. Aan de kant van
de plas afgebrokkelde en half uit
gezakte betonplaten, men ziet nog
de resten van de fundamenten,
waarop eens het Restaurant heeft
gestaan en geen sprietje gras krijgt
de kans om zich door de betonplaat
heen te boren, die eens de badhok
jes heeft gedragen. Sic transit glo
ria mundi.Hoe is het mogelijk,
dat nooit weer iemand de moed
heeft gehad om voort le zetten wat
de heer Poot in de twintiger ja
ren begonnen is. Er was toen ook
moed voor nodig om wat niet veel
meer was dan oen veenput in
1905 uitgegraven om specie te le
veren voor de aanleg van de spoor
lijn Hofplein-Den Haag te trans
formeren in een modern natuurbad.
Want de heer Poot kreeg niet alleen
de aanleg van het bad, maar er
moest ook een toegangsweg naar
toe komen, de zogenaamde Wilgen-
plasweg en later een halte van de
Spoorwegen, in de plaats waarvan
de halte Schiebroek kwam te ver
vallen. Het was een gedurfd initia
tief, waarmee duizenden en duizen
den gemoeid waren. Wij zijn nog
niet aan het einde: er kwam een
permanent Lunapark bij en weer
later het Xerxesstadion, waarvan
men nu nog de rudimenten vindt in
het weiland.
De Wilgenpias was een recreatie
oord, waarvan duizenden Rotter
dammers hebben geprofiteerd. Op
warme Zqndagen was het geen ex
ceptie als er 35,000 bezoekers geteld
werden en in de vacantïe kwamen
's morgen families om pas 's avonds
weer weg te gaan.
Er was voor allerlei vermaak ge
zorgd,. Schiettorens, glijbakken
voor de jeugd, zwcedse rekken,
duitse hoepels en als reclame voor
een groot warenhuis lag er een
pushball in het water, een monster
bat met handvatten om er boven op
te klimmen. Er was muziek, zon,
water en.toch zag men na en
kele jaren de belangstelling er voor
flauwer worden, hetgeen ten slotte
ten gevolge heeft gehad, dat de plas
moest worden verkocht en de nieu
we eigenaars de opstanden voor de
sloop hebben weggedaan. Het Lu
napark was al veel eerder gesneu
veld en het Xerxes-stadion bleef
het noodlot ook niet bespaard.
Bijna twintig jaar zijn er
sindsdien overheen gegaan en
zolang er met de Wïlgenplas
niets gebeurt, zo lang zal steeds
weer de wens de kop op blijven
steken om hier iets aan te doen.
Dat wij in deze niet alleen
staan, bewijzen dikwijls de
gesprekken, die we er over ho
ren, bewijzen ook de pogingen
van dé wijkraad Hillegersberg
Schiebroek om het gemeente
bestuur ervoor te winnen.
Dat wethouder van der Vlerk,
die zo'n ijverig propagandist is
voor „meer sportvelden en meer
zwembaden" voor de Rotterdam
mers en door de aankoop van „De
Tempel"' pas weer bewezen heeft
wat hij voor de ontspanning over
heeft, onwillig zou zijn om de mo
gelijkheden voor een nieuwe "Wil
genpias ernstig __in overweging te
nemen, wil er bij ons niet in. Op
korte termijn kan er al een klein
zwembad, speciaal voor de bewo
ners van Schiebroek komen, want
achter de plas liggen twee bassins
eens het heren- en damesbad
nog in goede staat en kunnen met
weinig kosten, weer „zwemMaar"
worden gemaakt.
Wij beschouwen ons werkelijk
als de spreekbuis van Rotterdam
wanneer wij nog eens het gemeen
tebestuur attent maken op het
prachtige recretatiegebied, waarvan
nu maar enkelen kunnen profi
teren.
Dit ioas eens een toegangspoort
tof de lusthof, waar duizenden
gezondheid kwamen opdoen.
In eigen stad is er ook
redding
Wie aan kaalhoofdigheid en haar
groeimiddelen denkt, denkt aan het
Drentse plaatsje Een. waar de
„wonderkapper" woont; de enige
hoop en troost van het kale deel
van Neerlands bevolking. Tenmin
ste dat dachten we. Maar na Vrij
dagmiddag weten we beter. Toen
hebben we met eigen ogen gèzien,
dat ook in Rotterdam een kapper
de kunst verstaat mannen met kale
kruintjes hun vroegere haardos te
rug te geven.
Kapper Joehem van de Wester
singel is al lang aan het experimen
teren met een hormonenpreparaat,
dat het haar opnieuw doet groeien,
maar pas in Februari van dit jaar
waren de resultaten van die aard,
dat hij het publiek kon gaan helpen,
Sinds die tijd heeft hij een zeven
tigtal mannen behandeld, en bij
zestig daarvan zijn de resultaten
lastbaar. De meeste klanten komen
drie maal per week, en worden dan
een half uurtje onder het mes ge
nomen. Dat „mes" is in dit geval
een massageapparaat, waarmee het
hormonenpreparaat in de hoofd
huid gemasseerd wordt. Verder
wordt het hoofd bestraald, met ul
traviolet en met infrarood licht,
Maar vóór kapper Jochem iemand
gaat helpen, komt de loupe er aan
te pas, om te zien of de haarwor
tels niet dood zijn. Want als dat
het geval is, is er geen redding
meer mogelijk. Gelukkig komt dat
niet zo vaak voor. Ook jongens
Jubileum bij de N.V.
Houtvaart
Gisteren herdacht de heer A, P.
Harms uit Vlaardingen de d
waarop hjj voor 25 jaar in dienst is
getreden als olieman bij de N.V.
Houtvaart te Rotterdam.
Bij deze gelegenheid werd hij door
H.M. de Koningin begiftigd met de
ere-medaille in brons verbonden
aan de Orde van Oranje Nassau. Na
mens directie en commissarissen van
de N.V. Houtvaart werd hij toege
sproken door de heer E. H. Vïnke,
die hem bij deze gelegenheid levens
een cadeau onder couvert, namens
dg N.V. Houtvaart, overhandigde.
In de ouderlijke woning aan
de Wilgen^eerd is Donderdag
avond de 4-jaRige F. A. K. bij het
spelen met het onderlichaam in een
pan kokende melk gevallen, Het
meisje moest in het Zuiderzieken
huis worden opgenomen.
worden behandeld, wanneer hun
haar b.v. door ziekte gaat uitval
len. Het eerste resultaat werd zelfs
bij een jongen geboekt. Bij hem is
men nu aan de nabehandeling be
zig, en we konden bij de demon
stratie duidelijk zien dat overal,
waar vroeger kale plekken waren,
nu weer behoorlijk haar groeit. De
eerste tijd is dat nog iets liebt van
kleur, maar mettertijd zal het van
zelf weer normaal worden. Een
heer op leeftijd, wiens haar, dat hy
nog bezat, al grijsde, kreeg na de
behandeling boven op zijn hoofd
een donkere bos. En hij was als éen
kind zo blij, toen hij voor het eerst
sinds vele jaren weer met een kam
voor de spiegel kon gaan staan.
Op het ogenblik neemt kapper
Jochem niemand in behandeling,
van wie niet eerst een foto is ge
maakt. Die foto is dan voor eigen
rekening. Maar een tweede, waarop
de resultaten te zien zijn, krijgt de
klant cadeau. De Rotterdamse
„haarmeester" heeft niet veel op
hef van zijn werk gemaakt. Toch
kreeg hij S uit heel Nederland en
ook van ver .over onze grenzen
brieven met 'verzoeken om inlich
tingen over de .behandeling. Als de
vies geldt: Niet- goed, geld terug.
Het hormonenpreparaat, het
eigenlijke haargroeimiddel dus, is
nog niet in de handel, maar waar
schijnlijk zal het binnenkort op
grote schaal vervaardigd worden,
zodat het in September in de win
kels is te krijgen. Er komt dan een
gebruiksaanwijzing bij, waardoor
iedere kapper het middel kan toe
passen.
Laat Lou Bandy dan maar zingen
„Alleen in Een"... Binnenkort
kunnen we overal „met een kale
knikker" naar de kapper gaan, om
er „vliegensvlug een reuze bos haar
terug" te krijgen.
Sophie heet ze en ze komt
uit Parijs
YWAkNEBR ti dezer dagen de weer
van alle Oriëntaalse _,sleer" gezui
verde Diergaarde Blij dorp gaat bezoe
ken, verzuimt dan vooral niet ln bet
Apenhuis Kennis te maken met Sophie,
een tweejarige gorilla, de nieuwste aan
winst van de Diergaarde. Het Is een
alleraardigste zwartharige en zwartsnoe-
tige „Jongedame", met een koddig dik
buikje en zeer menselijke manieren.
Te harer ere was er gistermiddag een
groot gezelschap verslaggevers en. pers
fotografen de gast van de Diergaarde-
directie.
Wij zaten rustig op een terrasje, dron
ken thee en genoten van de vertrouwde
aanblik van de mooie tuin, zonder pa
godes en andere Oriënta-obstakels.
„Ga d'r nu maar eens halen," zei de
directeur, de heer Siewertsz van Ree-
sema na een tafelgesprek, dat in hoofd
zaak de jonge gorilla tot onderwerp had.
Diergaarde-B lijdorp is in haar bezit
gekomen door een ruil met de Parijse
dierentuin te Vmcennes. Dat is de enige
diergaarde in Europa, die enkele goril
la's bezit, zo zeldzaam zijn deze mens
apen. Maar in Vincennes bezat men
geen orang-oelans. Zo werden twee van
deze aptn uit DJergaarde-Blijdorp naar
Parijs gestuurd en Sophie kwam er voor
terug. Ze werd bij aankomst in Rot
terdam in het Trans aangesproken, zo
als het dier gewend was. Met oppasser
Chris werd Sophie weldra de beste
maatjes. De twee bijna menselijke han
den stijf om diens hals geklemd zo
maakte Sophietje haar entree in ons ge
zelschap. Van al die loerende fotolen
zen werd ze wel wat onrustig, maar het
aardige dier at toch met veel smaak het
ene koekje na het andere en een portie
druiven. Stuk voor stuk stak ze de
vruchten in de mond en gooide de steel
tjes netjes weg.
Sophie is nog maar een. jong dier,
maar in volwassen staat worden de
mannetjes bijna twee meter lang en
wegen dan ongeveer 250 kilo. Zelfs
leeuwen en panters durven deze oer
sterke dieren niet aan te vallen. Ze
zijn vredig van natuur, maar als
zo'n volwassen gorilla-man het op
zijn heupen krijgt, slaat hij zich
wild met de vlakke hand op de borst
en stoot de afgrijselijkste kreten
uit. Tarzan zal het daar wel van.
hebben afgekeken.
Sophie is nu het troetelkind van Dier-
gaarde-Blijdorp en tevens een van de
kostbaarste dieren. Haar waarde wordt
op niet minder dan 110.000 geschat.
Kog een zeldzaam dier
Bijna niet minder trots als op het be
zit van een gorilla, is de Diergaarde op
de aanwinst van een wilde Banteng-
stier, een ruil met de dierentuin van
Batavia. Deze dieren komen op Burma,
Malakka en op Java bijna uitsluitend
nog in reservaten voor. Het diergaarde
exemplaar is een groot beest met bruin-
flngez. Med.J
zwarte flanken en witte poten. De foto
grafen zorgden wel. dat ze op enige af
stand bleven van de massieve kop met
de Indrukwekkende horens.
Janus, de oppasser van deze kolos,
houdt thuis een kanariepietje en ver
zamelt postzegels. Ik mag zo'n tegen-
stellinkje wel. zegt hij.
Het gaat goed de laatste tijd met oe
aanvoer van nieuwe dieren. Zo zijn er
dezer dagen in BMjdorp nog een zestal
beverratten bijgekomen, die in een. sier-
vijver zijn ondergebracht en voorts een
stel witbaardgnoes.
Met de .Mataram" van de K.R..L.
wordt een orang-oetaa moeder en baby
verwacht. Dit dier is gevangen niet ver
van de plaats waar ook Bonzo, de vol
wassen mannetjes-orang werd gevangen
die nu reeds enige tijd in de Diergaarde
is.
Het is best mogelijk, dat Bonzo in de
moeder met baby. zijn eigen vrouw en
kind zal kunnen begroeten. Want
orang-oetan mannen dulden doorgaans
in hun gebied geen medeminnaars. Dat
kan dus nog een verrassing worden!
Nieuws uit randgemeenten
OVERS CHIE
Tot hoofdingeland-plaatsvervanger
van Delfland is gekozen de heer F. F.
de Haan.
De Zondagsdienst wordt voor oit
weekeinde waargenomen door Dr, A.
Roest Crollius.
Volgende week is er geen zitting van
de distributledienst. De eerstvolgende
zitting is Woensdag 3 Juli van 3-30
12 en van 13—16 uur.
Een 17-jarige Schiedammer is aan
gehouden wegens diefstal van enige
fietsen. H11 had de fietsen gedemon
teerd en verkocht de onderdelen.
De leerlingen van öe Groen van
Prinstercrschool hebben een reisje
gemaakt naar Arnhem. Een aantal gro
teren zl1n op excursie geweest naar de
aalscholversko lonïe „Bakkersw aal".
PERNIS
De buurtvereniging „Fastoriedijk-
West" heeft een autotocht, gemaakt
naar Montferland in de Achterhoek.
Excelsior organiseert in verband met
haar 20-jarig bestaan jubileumwed-
strijden tegen sterke Rotterdamse
clubs. Vanavond wordt tegen Feüen-
□ord 2 gespeeld.
Dit is Sophietje; is ze niet knap?
Boezei de Banteng-stier.
Extra contingent tomaten
naar Engeland
DEN HAAG. De Engelse rege
ring heeft goedgekeurd, dat Neder
land, behalve de overeenkomstig
het handelsverdrag gedurende de
maand Juli te leveren week-con-
tingenten van 1500 ton. een extra
contingent van 1500 ton tomaten
naar Engeland zal kunnen exporte
ren.
Missie naar China
Als Clark Gable, de onweerstaanbare,
en een. gladder en zijiger jongeman
(Robert Sterling) naar de gunsten van
het zelfde meisje dingen (Lana Turner),
dan Jigt het voor de hand dat de jonge
dame zich aan de ruige borst van Clark
meer happy gevoelt dan onder de
strijkage's en elementaire kussen van dc
sweet boy.
Natuurlijk krijgt Clark haar, maar
heus niet een twee drie. Ge moet maar
eens gaan kijken naar dit verhaal van
twee oor logscorrespondenten (broertjes
die eerst om een wijfje strijden, maar
later eensgezind de invasie der Jappen
helpen bemoeilijken. Regisseur Wesley
Ruggles heeft het boeiend en knap ver
teld.
De Onsterfelijke Wals
Wie thans Jullen Duvivier's uit '37
daterende film over de walskoning
Johann Strauss herziet of ziet, zal nog
wel onder de bekoring komen van
Strauss' veroverende muziek, maar de
manier waarop de Amerikanen het
typisch Weense verhaal verhaspelen tot
Kitsch van de onwaarschijnlijkste soort
kan niet nalaten een mens van goeden
wille te ergeren.
Louise Rainer, zo bewonderd destijds
in De goede aarde, ais het Chinese
vrouwtje, zal men nauwelijks herkennen
in de étalage-poif Poldi, die nier voor
mevrouw Strauss moet doorgaan en
Femand Gravet heeft net zo veel van
Johann. Strauss als een zitvlak van een
kommetje 30cp.
Wat allemaal niet zeggen wil dat men
niet van dit product zou kunnen ge
nieten, Als men zijn Amerikaanse bril
ir geen ogenblik afzet.
De Razende Reporter
„Welke invloed heeft een kind op uw
leven gehad?" De „razende reporter".
Burgess Meredith, beleeft de dag v&n
zijn leven, wanneer hij als antwoord cp
die vraag drie prachtverhalen in de
wacht sleept, waar de meest verwende
genre-journalist jaloers op zou kunnen
zijn. Eigenlijk is hij helemaal niet zo'n
heetgebakerd verslaggever, maar een
klein mannetje op de advertentie-afde
ling (vermiste poezen en honden) van
een grote krant, Om zijn kordate vrouw
tje (.Paulette Goddard) in de waan te
laten, dat hij inderdaad zo'n tycoon is,
trekt hij met bang hart de stoute schoe
nen aan, overrompelt z'n hoofdredacteur
en trekt, achtervolgd door een schuld
eiser, op avontuur. H(j heeft wel bijzon
der z'n jour, want de zegslieden, die hij
achtereenvolgens onder de incest zon
derlinge omstandigheden aanschiet, zijn
toevallig niet meer of minder dan James
Stewart, Henry Fonda, Fred MacMurray
en Dorothy Lamour, die een zeer merk
waardige Danny Kaye-achtige persiflage
ap haar eigen film-carrière weggeeft.
De film is dus eigenlijk een verzameling
van onderling onafhankelijke stories die
behalve amusant ook goedsluitend zijn.
De af en toe gevolgde methode om
Meredith direct op de toeschouwer te
laten spelen, is natuurlijk geen nieuwe
vondst en het doet het verloop van de
film meer kwaad dan goed. Overigens
heeft de regie toch voor verscheidene
interessante momenten gezorgd, zo bij
voorbeeld bij de opnamen van een film
en de in het water gevallen muzikale
wedstrijd. King Vidor en Leslie Fenton
regisseerden deze zeer onderhoudende
film, die de papleren van de Ameri
kaanse humor weer belangrijk doen
stijgen.
De Zwarte Pijl
Robert Louis Stevenson's romantisch
ridderverhaal is door Gordon Douglas
op de gebruikelijke wjjze verfilmd. Dat
wil zeggen dat men deze episode uit de
bloedige Engelse Hozenoorlogen door
spekt heeft met ontelbare krijgshaftige
taf reien,' ontsnappingen, tweegevechten,
moorden en executies. De kansen der
partijen wisselen met grote snelheid,
maar voordat er misschien weer een
verrassende ontwikkeling zou opdoemen,
komt het gelukkig slot met de zege
praal voor de goede partij.
Louis Hayward is een middelmatige
held en Janet Blair had blijkbaar geen
andere taak dan alleen maar mooi te
zijn»
Robert Sterling, Lana Turner en
Clark Gable in „Missie naar
China"
Tour de France
Dreigbrieven van Frans
publiek
De directie van de Pare des Frin-
ces-baan te Parijs heeft brieven
ontvangen, waarin dreigementen
worden geuit ten- aanzien van de
Italiaanse deelnemers aan dc Tour
de France, die Zondag te Parijs
eindigt. „Men zal er wel voor zor
gen, dat geen Italiaan dc finish be
reikt". Kennelijk zijn deze brieven
het gevolg -van de incidenten te
Aosta, waarbij alle niet-Italiaanse
renners en volgers door het Itali
aanse publiek werden uitgescholden
en met stenen gegooid. De directie
van de baan zegt, dat men de
dreigementen niet ernstig moet
opvatten. Niettemin zijn alle voor
zorgsmaatregelen genomen.
Jong en toch te oud
"C?R is op het ogenblik een cam-
pagne aan de gang om de ou
dere arbeidskrachten, die buiten
hun schuld zonder werk zijn geko
men en nu, als zij zich aanbieden
voor werk, gepasseerd worden,
weer in het productieproces in te
schakelen. Voor dit doel heeft het
bestuur van de Stichting van de
Arbeid in samenwerking met bet
Rijksarbeidsbureau een folder uit
gegeven met een ernstig woord tot
de werkgevers in Nederland. In
deze folder wordt een lans gebro
ken voor de oudere werknemer, de
werknemer van laten we zeggen
boven de veertig, die, zoals de
praktijk uitwijst, de grootste moei
te heeft om weer aan een betrek
king te komen. Het is een onrecht,
dat wel niet aanvaard, maar toch
geslikt moet worden, omdat het be
drijfsleven er helemaal op ingesteld
is. Leest u de advertenties maar!
Als er krachten worden gevraagd,
staat er uitdrukkelijk bij vermeld,
dat alleen zij, die niet ouder 2ijn
dan b.v. 35 jaar, mogen solliciteren.
Waarom? De folder spreekt van
sleur, maar Korrelschrijver gelooft
dit niet. Hij is ervan overtuigd, dat
het bedrijfsleven doelbewust om
krachten van deze leeftijd vraagt,
vooral als het gaat om zogenaamde
levensposities, waaraan een pensi
oenregeling is verbonden- Deze
kwestie wordt trouwens in de fol
der ook aangesneden en men wijst
er op, dat een wettelijke regeling
van de pensioenvoorziening over de
hele linie in voorbereiding is, waar
bij iedere werknemer zekere aan
spraken geldend zal kunnen maken
en ook z.g. „backservice" niet uit
het oog wordt verloren. De Nood
wet Ouderdomsvoorziening is daar
van een voorloper. Worden deze
met grote stelligheid aangekondigde
plannen verwezenlijkt, dan loopt de
onderneming niet het gevaar, dat
een harer werknemers geheel on
verzorgd de oude dag ingaat. Al zal
het dus kunnen voorkomen, dat aan
een eerst op gevorderde leeftijd in,
de onderneming opgenomen arbei
der 'n lager pensioen moet worden
uitgekeerd dan men graag zou zien,
het zou een veel groter leed zijn
geweest, als deze man in het geheel
niet meer had kunnen werken.
Inderdaad, hoe belangrijk de ver
zorging van de oude dag ook moge
zijn, het gaat bij de werknemer, die
nog in de volle kracht van zijn le
ven is. er in de eerste plaats om
voor zichzelf en zijn gezin het
brood te kunnen verdienen. Wan
neer het aiijument „te oud" wordt
gebruikt, is dit een onheilspellend
teken, dat er in onze maatschappij
iets niet klopt. Het argument ia
overigens niet van vandaag of gis
teren. Voor de oorlog hebben, tallo
zen daar kennis mee gemaakt en.
niet tot hun genoegen. Toen werd
daar nauwelijks of geen aandacht
aan besteed, omdat men de grootste
moeite had zich tegen de economi
sche crisis te weren en wanneer er
thans wel aandacht aan wordt be
steed, zou men dit „vooruitgang"
kunnen noemen. Het vraagstuk
wordt er niet mee opgelost. Inte
gendeel, de campagne is nog maar
een begin en de propaganda voor
de oudere werknemer treft het in
zoverre niet, omdat er ook nog zo
iets als een ereschuld bestaat tegen
over onze jongens, die uit Indonesië
terugkeren. Het opnemen van deze
beide categorieën ligt niet helemaal
op hetzelfde vlak doch ontmoet wel
dezelfde moeilijkheden. Eraan voor
af ging 'n campagne om ex-politie
ke delinquenten aan een baan te
helpen en zo zou Korrelschrijver
door kunnen gaan, Hij heeft vele
brieven in zijn bezit met allerlei
suggesties en goede raadgevingen.
Laat men, zo zegt de een, de man
nen op plaatsen zetten, die nu wor
den ingenomen door meisjes en
vrouwen. En een ander meent, dat
vele gepensionneerden een betrek
king waarnemen om hun. inkomen
te vergroten, terwijl deze betrek
king eigenlijk zou moeten toevallen
aan iemand zonder werk en zonder
inkomen. Dat ziet cr tamelijk sim
pel uit. Het is alleen maar de vraag
of daardoor de moeilijkheden niet
verplaatst zullen worden. Voorlopig
is Korrelschrijver slechts benieuwd
naar het effect van de actie voor de
oudere werknemr. Zal het bedrijfs
leven de soepelheid, waarom wordt
gevraagd, kunnen opbrengen?
Voor Philatelisten
Wist U;... dat de man, die de
zeldzaamste postzegel ontdekte, op
85-jarige leeftijd jn Brits-Guyana
overleed? Het was L. Verion Vau-
ghan er. de postzegel die hij vond
was het enig bekende exemplaar
van de 1 cent Brits-Guyana van
1856. Hfj werd door hem ontdekt
tussen oude papieren, toen hij ne
gen jaar oud was, en hij verkocht
hem voor negen shilling. Nu is de
zegel 10.000 pond waard.
Wij lazen dit bericht in „Wereld
post", nummer 1 van de le jaar
gang, van een geïllustreerd tijd
schrift voor postzegelverzamelaars,
onder redactie van H. E. Lasky en
J. C. F. Heijmans, Rotterdam. Dit
nieuwe philatelistische tijdschrift is
de voortzetting van het tot 1939
verschenen blad .,De Philatelist".
Een fraai, rijk geïllustreerd tijd
schrift, de philatelisten en die
het worden willen van harte
aanbevolen.
Na een goed geslaagde proeftocht
heeft L. Smit en Co.'s sleepdienst
N.V. de nieuw gebouwde zeesleep
boot „Noordzee" overgenomen. De
ze boot werd bij L, Smit en Zoon's
scheeps- en werktuigbouw N.V. te
Kinderdijk gebouwd.
De afmetingen zijn: lengte 37 m.
breedte 7.60 m en holte 4.15 m. De
machine is een 6-cylïnder enkel -
werkende 4-tact werkspoormotor
van 1000 IPK met direct omkeer
bare motor, welke de schroefas
rechtstreeks aandrijft. De radio
installatie bestaat o.a. uit een
krachtige gecombineerde telegra
fie- en telefoniezender en twee
ontvangers elk voor telegrafie on
telefonie op alle golflengten. De
navigatiemiddelen omvatten een
richtingzoeker, een echolood en
een zoeklicht. De „Noordzee" kan
drie vaartuigen in één sleep ver
voeren. De bunkercapaciteit is
groot genoeg om normaal slepende
ongeveer zestig dagen onafgebro
ken op zee te blijven, terwijl cen
trale verwarming en kunstmatige
ventilatie de zeesleper geschikt ma
ken om zowel in de warme als in
de koude regionen te verblijven,
In afwijking van de overige mo-
torzeesleepboten is de schoorsteen
in het dekhuis ingebouwd, waar
door de „Noordzee" een zeer mo
dern uiterlijk heeft gekregen. De
gehele accomodatie is trouwens
volgens de eisen des tijds uitge
voerd met vaste wastafels en af
zonderlijke wasplaatsen met douche
voor officieren en bemanning. De
boot werd speciaal „Noordzee" ge
doopt ter nagedachtenis aan de vo
rige sleepboot „Noordzee", welke
op 14 _Mei< 1940 bïj Walcheren op
een mijn liep, bij welke ramp alle
leden van de bemanning op één
na, het leven lieten.
3