Schimmen uit Duitslands
verleden herrijzen
Vier Jaar na Hirosjima
Raketten suizen 4800 km
van Mt Eba naar Java
r
Strasser en Schacht achten tijd rijp voor
nieuw politiek avontuur
Nuchtere balans van het atoom-experiment
HHp;
■pPf-9'
DE KINDERKRANT
SPEELDOOSJE
WENS-MAAR-
RAAK
QnMjdsm -/BwolkiiiqAh££}hjt£k
Afgifte der beeldsignalen aan
de kathodestraalbuis
Thomas Mann terug naar de V.S.
met twee Goethe-prijzen
Zaterdag 6 Augustus 1949
Uit hun graven herrijzen poli
tieke schimmen uit hei verleden
van Duitsland. Niet lang geleden
trok Nadofny de aandacht; zeer be
jaard oud-diplomaat die precies als
hu reeds deed m de eerste wereld
oorlog* voor toenadering tot Rus-
land pleitte. Ik herinner mij, hoe
de heren van het westelijk geonen-
teeröe departement van buiten
landse zaken tussen 1916 en 1918
hun hoofd plachten te schudden
over deze zeer aristocratische col
lega Het waren nu eenmaal toen
de hoge adel. de generaals en de
vorsten van de industrie, die meen
den Rusland, en later de bolsjewiki,
tegen het gehate en gevreesde
Westen te kunnen uitspelen.
Dezer dagen is het Otto Strasser,
die tegen de deksel van zijn poli
tieke doodkist duwt, met de aspi
ratie opnieuw een rol van beteke
nis an Duitsland op zich te kunnen
nemen. Men noemt hem een oppor,
tunist. Misschïv ten onrechte. Eer
zuchtig is h zeer zeker. Van
uiterst links ging hij naar Hitler
over. Maar in de partij stichtte hij,
zoals h'j het zelf noemt, de sir ij-
-door
Dr. M. v. Blankenstein
den de Unie van revolutiotmaire
nationaal-socialisten. Hij verenigde
zich met het Zwarte Front, dat zo
als hij, het parlementarisme fel be
streed- Hij werd hoofdredacteur
van de krant Het Zwarte Front, en
tevens van een publicatie met de
veelzeggende naam: Die Tat Zijn
broeder George, ouder en bekwa
mer dan hij, maar evenais hij radi
caal revolutionnair gezind, tverd bij
de grote moordpartij van 30 Juni
1934 uit de weg geruimd, niet om
zijn radicale opvattingen, meer om
dat Hitler in hem een gevaarlijke
mededinger zag naar het leider
schap, Otto Strasser zocht daarop
te Praag verandering van politieke
lucht, wat voor zijn gezondheid ze
ker voordelig geweest is Daar vond
hij bondgenoten en steun, niet voor
de opvattingen, die hij in Duitsland
verkondigd had Men meende hem
tegen Hitier te kunnen gebruiken
en hij van zijn kant, met alle haat
"waartoe zijn temperament en gron.
dige redenen hem brachten, ver
smaadde geen vriendschap, zelfs
niet van zijn oude democratisch en
parlementair gezinde tegenstanders
Tijdens een bezoek te Praag in 1938
ontdekte ik, dat Strasser ook met
ondergetekende betrekking zocht.
Het geval was mij echter te
vreemd.
Nu, na vele jaren verblijf m Zuid
Amenka en elders over de Oceaan,
is hij blijkbaar van plan, naar
Duitsland, en dan nog in het bij
zonder naar het steeds wat electn-
sche Münehen treug te keren. Het
is zeer begrijpelijk, dat de Ameri
kanen niet op deze aanwinst ge
steld zijn. Komt hij naar Duitsland
dan zal hij door tallozen, die in
Hitler bitter terleurgesteld zijn, en
die bij voorkeur een leider zullen
zoeken met rijke Westerse ervaring
met open armen ontvangen wor
den. Voor Strasser zou het tijdperk
van de gouden oogst zich openen.
Welk een brandstof wacht daar op
zijn gloed- Hij moge,'in balling
schap, voorzichtigheid hebben
geleerd, het hjkt twijfelachtig of
die bestand zou zijn tegen de ver
leiding waaraan zijn eerzucht, zijn
temperament en zijn diep nationa
lisme zouden blootstaanl Het is niet
onwaarschijnlijk, dat door de zuur.
desem van zijn persoon, bedenke
lijke mengsels in Duitsland on
weerstaanbaar uit de pan zouden
rijzen.
De 'tijd ware uitgezocht gunstig
voor hem. Daarom is het beter voor
iedereen, dat men hem buiten de
verleiding houdt.
Dat de tijd gunstig Ï3 voor avon
tuur blijkt reeds uit de poging tot
herryzemg van een andere schijn
uit het verleden: Hjalmar Schacht.
Hij, heeft waarlijk weer een politie
ke rede gehouden, en wel in de
meest behoudend-nationalistische
kring, die nu bijeen te trommelen is
in westelijk Duitsland. Schacht
geeft het ook nooit op. Hij moest
beseffen dat zijn tijd voorbij is. Dat
echter is bij hem niet denkbaar.
Strasser moge een minder intelli
gent, maar hij is tegelgk veel eer-
lij'ker figuur dan Schacht. Als men
deze laatste doorsnijdt zal men in
de dikke lagen eerzucht, waar men
doorheen moet, geen. greintje ka
rakter vinden. Hg kon vair alles,
mits het zgn belang diende. In 1918
was hij socialist met de socialisten.
Maar onmiddellijk zag hij beter, en
wan hg een der stichters van de
links liberale, democratische partij.
Het getij voor -inks verliep, en h^}
ging over naar het rechtse libera
lisme van Streseman en van de
verlichte, grote industriëlen- ^Duits-
land ging echter steeds meer naar
rechts, en Schach* wandelde mee,
tot hg, in 1932 te .rzburg, het ini
tiatief nam tot een eerste poging
conservatieven in nazi's samen te
brengen Dat is hem toen niet ge
lukt. Daarvoor kenden de conserva
tieven hem waarschfo-Jijk te goed
Zijn tijd zou eerst weer komen, toen
Hitler een financieet-eeonomlsche
goochelaar van zijn kaliber drin
gend nodig had
H\1 if door het proces van Neu
renberg heelhuids he enge komen,
maar hg kwam daarna m handen
van Duit hp zuiveraars, die h<w
ter kenden Het zen hem zijn vrij
heid hebben gekost voor de rest
van zijn leven, als hij dank zij sym
pathieën, die hn steeds bil de Duitse
nationalisten heeft weten te wek
ken niemard heeft ooit hart
grondiger verachting voor deze lie
den uitgesproken dan hij we! ee>
in ontboezemingen tot buitenlan
ders heeft gedaan! als hij dan,
met behulp van deze lieden en han
dige juridische en geografische
kronkelingen, zijn huid met weder
om had weten e redden. In glad
heid legt een aal het tegen hem af
En ook in krenk el vermogen.
Schacht kan alles- Hu kan over
tuigend betogen dat iets wit is, wat
hg gisteren even overtuigend zwart
heeft genoemd. Enige malen heb
ik, in intieme cn voor hem vrij
onaangename aangelegenbeden,
hem zelf, tegenover jnij, Hjalmar
Schacht in krasse termen horen
vér loochenen. O, hij kon zo be
scheiden zijn als hu zich goed vast
gewerkt had.
Hij was de man, die In 1929 de
Yeung-overeenkomst te Versailles
had gesloten. Maar toen hij de
slechte ontvangst ervan zag, bleek
hij mogelijkheid te zien anderen
daarvoor verantwoordelijk te ma
ken. Hij kwam naar Den Haag om
de conferentie erover te torpede^
ren. Ik had zijn spel van trouwe
loosheid heel nauwkeurig kunnen
volgen, en schreef in de NJt.C. een
artikeltje, dat geen twijfel liet over
de ware stand van zaken. Schacht
wa. wild. Een van zijn naaste, Ne
derlandse medewerkers," die toe
vallig in Den Haag was, belde mij
op. Schachte zo zeide hij, is bij me
geweest en heeft zich bitter be
klaagd over uw artiKel. Daar 2ou
m aangeduid zijn, dat Schacht een
merkwaardig geval van mannelijke
hysterie was. Schacht had inder
daad niet verkeerd gelezen! Deze
kwaal verklaarde zijn vreemde
eerzucht, zijn vreemde leugenach
tigheid, zijn vurige begeerte ge
noemd te worden. Hij werd liever-'
allerongenaamst besproken dan
eervol verzwegen. Daarmede had
ik ook al merkwaardige ervaring
opgedaan.
Ik vroeg onze landgenoot: „Was
die aanduiding juist of onjuist?"
Het antwoord was: „Natuurlijk
juist". „Wat wilt U dan nog"'
'„Niets" klonk het met een lach
door de telefoon. „Ik heb enkel
gedaan wat Schacht mij vroeg"
Deze eigenaardigheid van Schacht
is zijn verzachtende omstandig
heid. Ik weet geen andere.
(Ingez. Med.)
b»lpt »nnl
•pil UchU*.
"pU*«n T<vgjl)
urlnouuj op Tof*t
»11« nvalba. Btr» proef
U or*rtu(«a. BH Apotheker*
DlC*Utrn t O S3
Aardbeving in Ecuador
maakt 80 slachtoffers
QUITO. Tachtig mensen zijn
om het leven gekomen ten. gevolge
van een zware aardbeving, die giste
ren Centraal-Ecuador teisterde. Men
verwacht dat de definitieve cijfers
van het aantal verongelukten hoger
zullen zijn. Een van de zwaarst ge
troffen steden is Ambato, de vijfde
stad van Ecuador, ongeveer 125 km.
ten ZZuiden van Quito gelegen. De
kathedraal, andere kerken en poli
tiekazernes aldaar werden verwoest
Per radio is uit de stad om spoedi
ge hulp verzocht De stad Salcedo
zou „practisch geheel verwoest" zijn.
"Ambato, hoofdstad van de provin
cie Tungurahua, werd in 1698 door
een uitbarsting van de Cotopaxi ver
woest. De stad heeft een bevolking
van 25.000 zielen. Een piloot, die een
vlucht boven het gebied maakte, zei
de, dichte stofwolken gezien te heb
ben. President Galo Plaza Lasso van
Ecuador is naar Ambato vertrokken,
om er een hulpactie te orgamsereru
Militairen. die ook met
7 December-divisie
naar huis komen
DEN HAAG. Naar aanleiding
van misverstanden, die zijn gere
zen naar aanleiding van het zoge
naamde „Paas-cominuniqué" van
de minister van oorlog over de de
mobilisatie van de 7 Decemberdi-
visiê en „het personeel van de
tweede divisie, dat in verband met
zijn totale diensttijd tot de 7 De
cember divisie gerekend kan wor
den" heeft de directeur van de
demobilisatie van de Komnkljjke
Landmacht bepaald, dat tot deze
groep de navolgende categoneen
behoren te worden gerekend. In de
eerste plaats alle tailitairen van de
Kon, Landmacht, die vóór 1 Janu
ari 1946 onder de wapenen zy'n ge
komen. Voorts de nog resterende
O.V.W/ers behorende tot de 2e di
visie, die na 1 Januari 2946, doen.
vótr of tegelijk met de dienstplich
tigen van de 7 Dec.-divisie onder
de wapenen zyn gekomen. Ten
slotte de dienstplichtige onderoffi
cieren van vóór 1940, ingedeeld
h„ de 2e divisie, dfe voor of tege
lijk met de dienstplichtigen van de
7 Dec,-divisie onder de wapenen
zijn gekomen.
Westelijke vakbeweging
in voorbereiding
FRANKFORT. Vakvereni
gingsleden uit het Westelijk deel
der wereld zullen 28 November te
Londen bijeenkomen om een ntet-
eommumsüsche internationale vak-
organisatie op te richten, aldus
heeft Irving Brown van het Ame
rikaanse vakverbond A.F.L. ver
klaard. Duitse vakverenigingen
zouden op gelijke voet in de orga
nisatie vertegenwoordigd zijn.^
Het Ned. Roode Kruis telt
354 afdelingen met
510.000 leden
DEN HAAG. „Het Nederland-
sche Roode Kruis staat cr beter voor
dan ooit", antwoordde de directie
van het Ned. Roode KJuis, toen een
informatie ingewonnen werd naar
aanleiding van. dc achteruitgang n
het ledental, die in het op de jong
ste algemene vergadering uitge
brachte jaarverslag geconstateerd
was.
„Die achteruitgang is geen ab
normaal en zelfs geen verontrus
tend verschgnsel. Onder invloed van
grote rampen en speciaal m geval
van oorlog stromen leden toe, Döt
is altijd zo geweest, want in de nood
ervaart men wat het Roode Kruis
betekent".
Een typisch voorbeeld' daarvan
is het verschil in ledental tussen de
plaatsen die onder oorlogsgeweld
geleden hebben en waar het Roode
Kruis zeer veel lijden heeft kunnen
verzachten en de gemeenten die niet
beschoten of gebombardeerd zdn.
Rotterdam had bijvoorbeeld tot
voor kort ruim 100.000 leden. Zodra
de nood echter voorbij la en als
alles weer veilig en normaal gaat
och, dan verliezen de mensen die
met verder denken, hun belangstel
ling.
Daarmede heeft het Nederlandse
Roode Kruis zijn eerste ervaring
reeds opgedaan na de oonog van
1S70. In Ï869 waren er 1383 Roode-
kruïs-leden; bij) het uitbreken van
de Frans-Duitse oorlog steeg dat
aantal tot 20.223, en in 1ST6 was het
weer teruggelopen tot 3387.
In 1914 ging het precies zo: het
aantal leden steeg van ruim 6000
tot 17.000, maar in 1921 liep 't weer
terug tot nog geen 8000. Ook als
het Nederlandsche Roode Kruis bij
grote rampen hulp verleende zag
men .dit verschijnsel. Bijvoorbeeld
na de cycloon die Borculo teisterde
m 1925, verdubbelde het aantal le
den,
In 1939 telde het Nederlandsche
Roode Kruis 135 afdelingen, met in
totaal nog geen 40.000 leden. Nu zijn
er 354 ardelmgen en ruim 510.00Q
leden, dat is meer dan het 12-voudi-
ge, ondanks de na een oorlog ge
bruikelijke terugval.
DE GESCHIEDENIS VAN DE
ATOOMBOM
OkTNCSIC
CHi WE TP*
6 Augustus 1945 viel de atoombom op Hirosjima en drie dagen later
een op Nagasaki Ze overtroffen alles op het gebied van vernietigings
wapenen. De felle steekvlam van de ontploffing was zó onvoorstelbaar
doordringend, dat de schaduwen van mensen en voorwerpen op stoepen
en muren „zichtbaar" gebleven zjjn tot op deze dag. In één oogwenk ver
loren Jn Hirosjima 126.090 mensen het leven. Ook zfl, die slechts onbe
tekenende wondjes hadden opgelopen moesten sterven, dikwijls na lang
en smartelijk lyden,
h„af). „nrrt. waken van 't atoombom-monopolie.
De atoombom heeft, zegt men, de Ze beweren deel te hebben aan de
machtsverhoudingen in de wereld
volkomen gewijzigd. Amerika kreeg
een grote voorsprong, maar de ver
vaardiging van. de atoombom be
rustte niet op een absoluut gehrim."
Velen achten het mogelijk, dat da
Sowjet-TJme ook reeds atoomhom
men bezit. In elk geval is Groot-
Bnttannid niet gerust; Engeland
wenst zich niet neer te leggen bij
het monopolistisch Amerikaans be
zit aan atoombommen. Aan Ameri
ka is gevraagd er een stuk of wat
overte doen aan Engeland. Daar
zjjn de" Verenigde Staten niet toe
bereid, nu, zeggen de Engelsen
in hun financiële nood, dan vragen
wij nieuwe en grote credïetea om
ons hoofd, althans economisch boven
water te kunnen houden. Amerika
bezit de atoombom en de dollar,
twee voorname attributen van de
„Fax Americana" tegen de „Terror
Sovieticus". In onze westerse wereld
echter geldt nog hier en daar steeds
het goede recht van de twijfel...
Hoge politiek
De Engelsen zijn lichtelijk ont
stemd over Amerika's naijverig be-
Deze maand zullen in Australië
op grote schaal proeven met ra
ketten genomen worden: de ope
ratie „Gpaspap" Guided Pro
jectiele and Supersini Pilotless
Aircraft Project Operatie van
radiografische onbemande pro
jectielen).
Daartoe zullen van een schiet
baan te Mount Eba raketten van
het zogenaanrn.de V2~type worden
afgeschoten. Deze raketten bevat
ten geen springstof en de Britse
regering beoogt daarmee de toe
komst van het xakettenverkeer te
onderzoeken, niet zDzeer van. roili-
PROEVEN MET RAKETTEf>
0ER0E FASE
NOORU
AUSTRALE.
VEEOe PASS
800 km
S&LBOIWgg
H-ES7 AUSTRALIË
EERSTE FASE
490km
STARTBANEN
PERTH 1
«VLttOSMW W «UCEmN
■xatm8t vERJC NOSSTR OOK
4IU Wtfopn ajtwukinikm
m MMgn£fAfl«e<
^■b *M(^H(MihSSP05TEM
(y) YUrOVEtOE*
VUTOTMO
SFOt»LUK6f jf~
>£1-T. PA «»7lt
tair, dan wel van burgerlijk be
lang, al duidt de benoeming van
raketten-specialisten Gen. Maj.
Evetts en Beavis op militaire be
langstelling. Bovendien woont de
Britse atoomgeleerde Marcus L.
Oliphant de oefeningen bij'.
Van Mount Eba uit is een schiet
baan van 480 km lengte en 320
km breedte afgebakend, waarbij
een gedeelte over de Indische
Oceaan loopt. Het eerste deel van
480 km is dit jaar voltooid.
Sinds Januari van dit jaar is
men al aan de voorbereidingen
van de grote proef bezig. Een ge
bied van 72.000 km2 is ontruimd.
De bewoners, enkele zwerfstam-
men zijn geëvacueerd. Er is een
100 km lange schietbaan op rails
geconstrueerd, een dorp gebouwd
waarin 2000 personen, onderdak
zullen vinden (militairen en meca
niciens) en een vliegveld aange
legd.
Er waren heel wat moeilijkhe
den te overwinnen in het welhaast
ontvolkte onbegaanbare terrein.
Zo moest alleen 320 km buis wor
den aangelegd voor de watervoor
ziening. Het terrein van de schiet-
plaats zelf is gemakkelijk te ver
dédigen tegen „ongewenste gas
ten". Iedereen die niets met de
schietoefeningen te maken heeft
zal omkomen in de dorre woestijn!
Het project wordt practisch ge.
heel gefinancierd door de Britten,
die daarvoor ca 40 millioen gulden
hebben neergeteld en voor het on
derhoud van de baan jaarlijks nog
ca 20 millioen gulden moeten beta
len. 1
Op de modem ingerichte muni
tiefabriek Salisbifrg dicht bij Ade
laide zij'n de raket-onderdelen ge
monteerd.
Volgens de laatste berichten
zullen 34 raketten worden afge-"
schoten.
ontdekking en aan de vervaardiging
van de atoombom, een waarheid, die
niet ontkend kan worden. Hun
grootste geleerde op dit gebied is
prof. P, M. S. Blackett, hoogleraar
aan de universiteit van Manchester,
lid van de Britse Commissie van.
Advies inzake atoomenergie,
schrijver van een opzienbarend boek
over de militaire en politieke ge
volgen van de atoomenergie.
In dat boek zegt hg, dat de Ame
rikanen zich vier jaar geleden met
hun atoomham op Japan merk
waardig hebben gehaast.
Japan was feitelijk al verslagen
en de bommen waren eigenlijk niet
nodig geweest. Maar Amerika had
haait: In Yalta was overeengeko
men, dat Rusland drie maanden na
de nederlaag van Duitsland tegen
Japan ten strijde zou trekken. Dit
gebeurde inderdaad: Op 8 Augus
tus verklaarde de Scwjet-Unie aan.
Japan de oorlog en op 24 Augustus
had het Russische leger geheel
Mandsjoerije en Zuid-Sachabn al
bezet. Doch voordien had Japan al
gecapituleerd, en het werd geheel
door Amerikaanse troepen bezat
Waren de bommen niet geworpen,
dan zou de capitulatie later ge
komen zjjn. Dan zouden de Rus
sische legers dichterbij geweest zijn
en de Amerikanen zouden nog ver
weg op Iwojima en Okinawa hebben
gezeten. De conclusie waartoe
Blackett komt, is, dat het afwerpen
der atoombommen niet zo zeer een
laatste militaire daad in de tweede
wereldoorlog was, als wel de eerste
daad in de koude diplomatieke oor
log met Rusland, die tnu gaande
is!... Hoe dit nu zij,, gezien de ont
wikkeling der gebeurtenissen in het
Verre Oosten, en met name in
China, kgn men niet zeggen", dat de
Amerikaanse politici geen vooruit
ziende blik hadden.
Dat honderdduizenden mensen
levens daarbij moesten worden op
geofferd in Hirdsjima en Nagasaki,
is natuurlijk van tevoren grondig
en consciëntieus overwogen. En wat
het zwaarst was, liet men het
zwaarste wegen.
Conclusies in 1949
Er ligt een groot gevaar beslo
ten in de sterke concentratie van
mensen en industrieën in grote ste
den, zoals in de Verenigde Staten,
Een Amerikaanse wolkenkrabber is
een bjjna volmaakt doelwit voor een
atoombom. Een bom in New York
geworpen zou met één slag 200-000
mensen doden, New York met zijn
21.000 mensen per vierkante m\jl is
een „gunstig" doelwit, Los Angeles
daarentegen met zrjn 3000 mensen
per vierkante mijl levert slechts een
„armzalig" doelwit op. Men zou, om
zich tegen atoombommen te verde
digen. ondergrondse steden moeten
houwen. Ook is dé atoombom geen
wapen tegen kleine" doelen. Sche
pen, onderzeeboten en andere kleine"
doelen* kunnen met de huidige
atoombommen nïet bestreden wor
den, daarvoor zijn ze te kostbaar in
het gebruik en kleine atoombomme
tjes kunnen niet gemaakt worden.
De atoombom is daarom niet langer
als „het absolute wapen" te beschou.
wen, in welks bezit men zich meen
de te mogen verheugen. Ziehier de
nuchtere balans van vier jaar na
het „experiment" van Hirosjima en
Nagasaki!
■yODQEèèèèèl riep de vodden-
man. dfe met zijn karretje
langs de huizen reed. Voddeèèèèè!
En hier en daar kreeg hij een bun
deltje oude versleten kleren en
lorren en. lappen en als hij thuis
m zijn keldertje kwam, zocht hij
het allemaal uit. De kleren, die
nog goed waren verkocht hij op de
mariet en al die vieze oude lappen
verkocht hij ergens, waar er papiet
van werd gemaakt.
Eens op een dag. toen de vod
denman langzaam door een straat
je reed, zag hij een oude man uil
een raam hangen. De man wenkte
hem met een vinger en zei: Ik heb
iets voor je. Hy gaf hem een grote
zak. De voddenman tikte aan zijn
pet, nam. de zak en reed weg. En
toen hy 's avonds thuis kwam ging
hij eens kijken, wat ei m die zak
zat. Dat viel erg tegen. Er zaten
bananenschillen in en olienoten-
doppen. Wat heeft een voddemnan
nu aan bananenschillen? Die horen
in de schïllenbak thuis. Maar he
lemaal onder in de zak warempel,
daar zat nog iets anders. Wat was
dat? Een klem doosje met een slin
gertje eraan. Het was een speel
doosje en als je aan het slingertje
draaide, dan kwam er muziek uit.
Dat was aardig. De voddemnan
draaide en luisterde naar de mu
ziek. Tjingele-tjangele twiet tweiet,
wiet! speelde het doosje, het was
een allerliefst wijsje. Maar hele
maal aan het eind begon er een
klein stemmetje een liedje te zin- v
gem
Draai mij naar links nop tot
besluit
'en spreek dan een trens daarbij
uit.
Heee, zei- de voddenman ver
baasd, nu dat zullen we dan maar
eens proberen. Hy draaide het
slingertje naar links en zei: Ik
wens dat dit huis een groot mooi
huis wordt
En. ineens veranderde alles om
hem heen. Hij stond in een mooi
groot huis met marmeren trappen
en gangen en zyn vrouw kwam
haastig aanlopen en vroeg: Wat is
er toch aan de hand?
WE zijn njk geworden, vrouw,
zei de man. We kunnen al-
zei de voddenman, We kunnen al
les wensen wat we nodig hebben!
Toen gingen ze van allerlei wen
sen: Een heleboel geld en een he
leboel mooie kleren van zij en fin
weel en het kwam er allemaal, als
je dat slingertje maar naar links
draaide. Eindelijk, toen ze ^niets
meer wisten te bedenken, gingen
ze aan hun nieuwe tafel zitten en.
lieten heerlijk eten brengen door
het keukenmeisje, dat ze ook had
den gewenst. Maar juist toen ze de
eerste hap biefstuk in hun mond
hadden werd er hard op de buiten
deur gebonsd. En wie stond daar,
T N het bos, by de mieren en spannetjes ist'er
een mieren- en apinnen-bevolkingsregister,
dat hebben ze daar zo ingesteld,
daar worden de mieren en spinnen getmld;
en de man, die dat doet, dus de leider daarvan
is Bartholomews Wartelman.
Om te beginnen
telt hy de spinnen,
telt hij de mieren
en andere dieren,
dan telt hij de torren en zegt; Allemachtig
het zijn er tienduizend, vijfhande-d en tachtig!
Hij heeft al die beesten eerst op moeten stellen
zo achter elkander, dan kon hij ze tellen,
ze lopen in lange rijen voorbij:
een sprinkhanen-rij en een torretjes-rij
de sprinkhanen hupsen,
dan komen de rupsen
dan komen de vlinders
als fleurige kinders
Maar dan zegt Bartholomews verwonderd:
Waar blijven de bijen? Ik tel er maar honderd!
HP OEN kwam er een by uit de bijenkolonie
een grimmige bij met een grimmige %-onie.
Hy zeiCompliment van de koningin
en wij doen niet mee, want we hebben geen zin!
dat lopen in rijen
dat is niks voor bijen,
s wtj willen niet zeuren
maar honing gaan peuren!
Wïj hebben geen tijd, maar de bijen die vrij zijn
die mogen er dan voor de aardigheid bij zijn.
Maar Bartholomews was ook niet van gister
Hy riep: Het is hier een Bevolkingsregister
en als ze niet' meedoet-, die koninpin
dan gaat ze gewoon de gevangenis in!
toen gingen die bijen
aan 't razen en zeien:
Pas op, we gaan steken
We zullen ons wreken!
en iedereen «luchtte,* totaal van de kook,
en Bartholomews Wortelman aok. m
fpN sinds dte gróte ruzie kwam er
niets meer van tellen, is dat niet jammer?
Nu zul je nooit weten, Jan, Piet en Hein
hoeveel spinnen en bijen en kevers er zijn
- -- L~L" ,7 ijT' baalde een toverstok tsvoor- FYE VODDENMAN en zijn vrouw
je raadt het al! Het was de oude schijn waar hij mee zwaaide en, Ls keken elkaar treurig aan.
man, die uit het raam had gehan- och lieve deugd, daar verdween Maar zei de vrouw, we hebben
gen en aan de voddemnan die zak stuk voor stuk alles, wat de on2e 'mooie kleren nog en. we heb-
had gegeven. Hij kwam woedend voddenman gewenst had. Eerst ben nog een kistje met geld en we
naar de tafel en zei: Ik wil mijn verdween de biefstuk, toen zakte bebben nog een zijden parasol, die
speeldoos terug. de tafel in de grond, toen was het ffc gewenst heb! Laten we maar
Niks hoor, zei de voddemnan. die dienstmeisje weg, toen veranderde vrofljk zyn. omdat we nog iéts
heb je bij je oude vodden gedaan het huis weer m het armoedige hebben. En ze verkochten de
en je krijgt hem niet meer. huisje In het steegje en toen..,, mooie kleren en brachten het geld
Dan zal ik je mores leren, §ioP! rlegxde, 911 de vod- op de spaarbank en waren toe
schreeuwde de oude man. Ik zal' denman. Stop! Hier xs je speeldoos- den en gelukkig. Alleen de zijden
zorgen dat alles weer van jp wordt 5 terug! parasol wilde de vrouw niet verko-
afgenomen, want ik heb nog meer De oude man pakte het haastig pen. die hebben ze gehouden. Als
l^pjjlen op. mijn boog! aan en verdween. aandenken.
EFró
Het is zaak op de juiste beeldsignaal-
nchtmg of wei phase tb letten. In een
gewone versterker horen wij van deze
trillingen niets aangezien ons oor er
niet gevoelig genoeg voor is, In een
Video-versterker verandert het beeld
echter in een negatief beeld. Zouden we
in onze schakeling achter de video-cind-
buis een extra-lamp zetten, dan was
Leiden ln last. Draait men de diode om
(diodeplaatje en kathode) dan' zou wel
iswaar het beeld positief zijn, doch de
synchronisatie niet werken. Daarom
veranderen wjj de schakeling enigszins.
De kalhodefollower diende alleen om de
richting van de synchronisatie-impulsen
te veranderen en gaf praettsch geen ver
sterking. De öeeldsignalen kwamen on
veranderd van richting uit de kathode.
Is nu de diode omgedraaid, dan komen
de beeldstgnalen op de videobuis en
positieve synchronisatie-Impulsen met
negatieve beeldsignalen uit de .plaat
Deze positieve synchronisatieimpulsan
voeren wij, nu ineens naar het rooster
van de synchTonisatieschelder. De nega
tief gerichte beeldslgnalen voeren wij
naar de tweede videobuis en daar deze
de richting verandert, halen wö uit de
plaat van deze buis <EF 22) de beeld-
signalen voor de kathodestraalbuis (zie
de hierbij afgedrukte tekening H). Al
dus bereiken wij een flinke versterking.
De kathodestraalbuis wordt aangesloten
op de plaat van de EF 22 met een kop-
peleondensator. Deze condensator moet
van prima kwaliteit zijn en minstens een
weerstand van 100 Meg Ohm hebben.
Uitstekend te gebruiken is de conden
sator O.l M.F. d 3500 volt van Philips.
Zou men een slechtere condensator ge
bruiken dan slaat deze door, wat het
einde van de kathodestraalbuis betekent.
Plechtigheid voor in ons
land gevallen Fransen
DEN HAAG. Op 12 Augustus
zal, op initiatief, van de Neder
landse regering, te Roosendaal een
plechtighèid worden gehouden ter
gelegenheid van het eerste tran
sport van de stoffelijke resten van
600 Franse militairen, die in de
oorlog op Nederlands bodem vie
len.
Nederlandse, troeoen zullente
Roosendaal voor de doden defile
ren en Franse en Nederlandse
autoriteiten 2ullen de plechtigheid
bijwonen,
Zestien Japanners zijn ver
dronken toen een pleziervaartuig op
het Kawatsjoefji-meer kapseisde.
Het vaartuig dat slechts plaats aan
22 personen bood, had 44 personen
aan boord.
Aan de plaat van. de eerste video
buis plaatsen vrfj nog een extra-conden
sator, die in serie met een. hoofdtelefoon
aan de aarde aangesloten wordt. Via de
hoofdtelefoon kunnen wij het beeldsig
naal horen en de ontvangst afregelen op
de maximum geluidssterkte. Tijdens de
beeldontvangst moet de telefoon wor
den losgemaakt, daar anders de beeld
signalen aan sterkte ezi kwaliteit ver-'
liezen. Het sehermrooster van de jweede
videobuis wordt met aan de aarde, maar
aan de kathode ontkoppeld teneinde de
versterklngskarakteristiek zo recht mo
gelijk te houden. Deze condensator Is
tamelijk critisch. De Instelling van de'
3000 Ohm kathodeweerstand van de EF
22 moet men proefondervindelijk bepa
len, Men kan hiervoor het beste een
regelbare weerstand toepassen (instellen
op de beste beeldkwaliteit).
K3thodus.
Amerikaans plan voor een
onafhankelijk China
WASHINGTON. De Ameri-
kaanse minister van buitenlandse
zaken Dean Acheson, heeft op een
persconferentie een s"hema bekend
gemaakt, volgens hetwelk Amerika
er toe zou willen en kunnen bij
dragen van China een „onafhan
kelijke, liberaal bestuurde en vrije
staat" te maken. In vijf punten sa
mengevat, komt 't plan van Ache
son hierop neer.
De "Verenigde Staten wensen de
ontwikkeling van China als een
onafhankelijke en evenwichtige
natie aan te moedigen.
De V.S. wensen voorts het tot
stand komen in China van* econo
mische en politieke voorwaarden te
bevorderen, waardoor de grond
rechten en vrijheden van het volk
zullen worden gewaarborgd.
De V.S. zijn gekant^ tegen on
derwerping of verminking van
China door enige buitenlandse mo
gendheid, of door een bewind, dat
zich in dienst stelt-van een derge
lijke staat.
De V.Sr zullen overleg blijven^
plegen met andere mogendheden."
over het Verre Oosten en Zuid-
Oost-Azië, opdat maatregelen kun
nen worden genomen, waardoor zal
worden bijgedragen tot de veilig
heid en het maatschappelijk wel
zijn van de volken in dit gedeelte
der wereld.
De V.S. zullen pogingen der Ver
enigde Naties, om dit te bereiken,
steunen.
De wereldbank heeft aangekon
digd, dat „in de naaste toekomst
eet: lening aan India zal worden ver
strekt
„Bemoedigend teken"
De Duitse schrijver Thomas Mann, die
wij Vrijdagmiddag bij zijn vertrek met
de „Nieuw Amsterdam" na«r Amerika
<hJJ gaat naar zijn buitenhuis in Cali
fornia) mochten betrappen, was ditmaal
bepaald mededeelzamer dan in Amster
dam.
De collega's daar kregen een vriende
lijke glimlach en het bescheid dat hij
die éne dag in Amsterdam graag rust
wilde hebben. Nu daar heeft hij dan
van geprofiteerd om de hoofdstad eens
even te bekijken. Hij was opgetogen
over de „schone Bllder" ginds en vond
't erg jammer, dat zyn bezoek aan ons
land zo kort moest zijn. Maar spoedig
hoop Ik terug te komen, zei hQ ons.
Belangrijker was, wat hy over de
Goethe-pryzen vertelde. HU had giste
ren enkele persoonlijke contacten gehad,--
o.a met Victor van Vriesland over Inter
nationale PEN-clubaangelegenheden En
van prof. Donkersloot had hb een brief
ontvangen, waarin deze zijn vreugde
uitte over het feit dat Thomas Mann
ook de Goethe-prüa van de Oostelijke
zöne van Duitsland geaccepteerd heeft.
Nadat hem in Frankfort ter gelegen
heid van de Goethe-hcrdenkingen de
piijs was overhandigd, is Mann name
lijk in Weimar (Sowjet-zöne) op een
zelfde wijze geëerd.
Daar is al het één en ander over te
doen geweest en ook in Amerika zullen
hier vermoedelijk wel enige zeacties op
komen. Thomas Mann zelf vond het
daarentegen juist eer zeer bemoedigend
teken, want hieruit, zo zei hij, bleek,
dat althans op cultureel gebied eenheid
niet onmogelijk was. Afgezien ervan dat
hèm nu deze eer tebeurt was gevallen,
was het zeer verheugend dat Oost en
West de prijs aan één en dezelfde schrij
ver hebben toegekend.
Bij dit eerste bezoek aan zijn vroegere
vaderland nad hij veel treurigs, maar
ook veel hoopvols ervaren. Het Westen
had zich naar rijn mening, tenminste op
economisch gebied het beste, hersteld.
Hij had verscheidene oude vrienden ont
moet, o a Siiszkmd en Hans Reisiger en
ook veel brieven ontvangen. Zijn zuster
Erlka- Mann, die met het uitstekende
Pfeffermflhl-i-cabaret voor de oorlog
ook in ons land is opgetreden, bevindt
zich met Thérèse Giehse (van hetzelfde:
cabaret) in Oostenrijk, maar de omstan
digheden daar waren zo weinig gunstig,
dat' zij spoedig ook naar California zou
komen. Yen vraag, of hij op het ogen
blik aan een nieuw boek werkte, werd
met een heel beminnelijke lach afge
wimpeld