Aken trekken traag langs de
boorden van Vader Rijn
Koningin Juliana reikt
onderscheiding uit
Rotterdam crescendo!
Buitenlandse concurrentie te sterk voor
i de Nederlandse Rijnschippers
tla&-'
Op de kohMi
Sjoukje Hoiting ontvangt Florence
Nightingale-medaille voor
menslievend werk
B.V.V. verliest
van Guatemala
Nieuw wereldrecord
DE KINDERKRANT
(Dg ksyydnq. m ds. pompsdmosA
Goederenverkeer eerste helft 1949 met
een derde gestegen
FILMS VAN DEZE WEEK
Zaterdag 13 Aug; 1949
HET gaat niet zo best met de Nederlandse Rijnvaart. Dat is ptynlQk
voor de Rjjnschlppers en voor allen, die direct bjj de Rijnvaart zjjn
betrokken. Dat is ook nationaal gezien een onplelzierige omstandigheid,
wat duidelijk wordt als men bedenkt, dat, om een sprekend voorbeeld
te noemen, uit de opbrengst van de Rijnvaart aan buitenlandse betaal
middelen de helft van de Nederlandse broodtarwe-Import kan worden
bekostigd.
Er heeft zich een soort negatief wonder voltrokken. Ondanks de lage
waterstand ln de Rijn Is de bedrijvigheid In de scheepvaart Vrjj gering.
Dat is in tweeërlei opzicht abnormaal: regel Is, daj; do iaag-yvater-periode
pas valt omstreeks eind September en begin October} regel Is ook, dat
tjjdens de lang-water-periode door de schippers goed wordt verdiend.
Ingewijden noemen hot een verontrustend verschijnsel.
teltctt in Duitsland' doen hetzelfde
en storen zich, evenmin als Frank
rijk aan de overeenkomsten inzake
de Rijnvaart, die de betreffende lan
den met elkaar hebben gesloten.
Men denke aan de wellicht teveel
besproken Acte van. Mannheim van
1868, Zwitserland behartigt speciaal
het vervoer op de Bovenrijn en dit
is beschermd door een vrach ten con
ventie. België kampt met een over
schot aan kolen, waardoor de in
voer van kolen uit de Roer zeer is
ingekrompen: van 250.000 ton per
maand tot 50.000 ton. De vrijkomen
de tonnage wordt in de concurren
tiestrijd geworpen.
En Nederland?
Nederland beschikt over een enor
me Rijnvloot: ruirg. twee;, mill leen
ton. Bovendien kil een deel van de
vloot ih Üb binnenvaart-"1 binideii'";de.
Nederlandse,. grenzen als een reser
ve van de Rijnvloot worden be
schouwd, een reserve van ander
maal twee mllHoen ton. Elk tweede
schip/1 dat aan de Rijnvaart deel
neemt, vaart onder Nederlandse
Ongeveer 70% van de tonnage
van de Rijnvloot echter is in han
den vati particuliere schippers. De
ze toestand van gespletenheid: Ie
der schip een bedrijfje, verzwakt de
positie van- Nederland aanzienlijk.
Weliswaar zijn 90% van deze parti
culiere schippers verenigd in de
Nederlandse Particuliere Rijnvaart
Centrale, maar het. is, aldus deze
Centrale, juist de resterende 10%,
die de markt bederft cn die. het de
Centrale, onmogelijk maakt, op de
vervoersmarkt krachtig op te tre
den.
Buiten de Centrale om werken de
rederijen,waaronder 30% van de
tonnage van de Rijn vloot vallen.
Ook deze rederijen.werken onafhan
kelijk van elkaar, wat uiteraard be
zwaren roet zich mee brengt, soort
gelijk als die waarmee dé Centrale
Versplintering de oorzaak
De deskundigen zijn het er niet
over eens, wat de oorzaak is van
het vroegere intreden van de laag-
water-periode; sinds 1945' is dit nu
al drie maal voorgekomen.Sommi
gen wijtèh' het aan de wijze, waarop
in de laatste jaren het land wordt
bebouwd: tengevolge van nieuwe
bemeatingsmethoden zcu de grond
het water sneller dan vroeger af
geven, Duitsers beweren maar
het. is de vraag of zij hierin wel vol
komen objectief zijn dat het ver
schijnsel zijn oorzaak vindt in de
roofbouw in de Duitse bossen. An
deren zien het stla gevolg van de
Zwitserse oorlogspolitiek: in Zwit
serland zifn in 3e laatste jaren gro
te stuwmeren aangelegd, die het ge
bruik van de waterkracht forceren
en teveel water aan de rivier ont
trekken.
Hoe het zy, het verschijnsel doet
zich voor en dat zou niet erg. zijn,,
als er geen andere nadelige facto
ren bijkwamen.Vroeger konden de
schippers tijdens de laag-wat er-pe
riode zeer guïstige tarieven bereke
nen; de verachepihgsmogel0kheid
was immers kleiner en in het vrije
spel van vraag en aanbod op de Rijn
moest dit. lelden tot hogere ver-
voersprijzen. Titans echter ia de me
dedinging op de Rftn zo groot en
zijn de concurrenten zo sterk, dat de
Nederlanders langzaam aan worden
teruggedrongen van de vervoers
markt.
Enorme vloot
Concurrenten op de Rijn z^n
Frankrijk, Zwitserland, Duitsland,
België. Frankrijk neemt een sterke
positie In, doordat zijn rederijen op
_de vervoersmarkt optreden als. één.
'groot geheel. De bezettingBautori-
Goudsesingelwee
De tgd dat de Goudsesingel een
van de belangrijkste verkeerswegen
van onze binnenstad was, ligt al
weer ver terug. Als verkeersweg
van Oost naar West èn als winkel
straat heeft hij veel van zijn oude
glorie moeten inboeten. Op de puin
hopen van dit oude stadsdeel, paral
lel lopend met de Goudsesingel werd
een nieuwe weg aangelegd met een
oude naam, de Groenend aal, die het
snelverkeer een uitstekende verbin
ding waarborgt met Centrum en
"Westen. Het ia een. brede weg,
kaarsrecht cn ^eel minder romme
lig dan de Goudsesingel, die boven
dien rjog het nadeel heeft op een
zich in herstelwerkzaamheden wen
telend Hofplein uit te monden. Het.
deel ten Oosten van het spoorweg-
viaduct ia nog een der kaalste plek
ken van de oude stad, er wonen
maar weinig mensen en dus ook
geen. kopers en dan valt'het niet
mee voor iemand, die in een kleine
noodwinkel zit zoals op de Goudse
singel. Vroeger stopten de bussen
met winkelende burgers uit de om
geving van Rotterdam dicht bij het
Oostplein. Hun,weg leidde steevast
langs de Goudsesingel, waar het op
de traditionele marktdagen zo. ge
zellig druk kon zijn. Ook dat iB ver
anderd en de bussen rijden door
naar het Beursplein. Nu wandelen
de kooplustigen een andere richting
uit. Het is merkwaardig zoals een
zich veranderde stad ook van tra
ditie," verandert.
Voor de neringdoenden op de
Goudsesingel is dat allemaal niet
prettig. De weekmarkten hebben
een andere plaats gekregen en de
winkeliers zitten daar maar in hun
noodwlnkels, waarlangs het. niet zo
druk is al3 elders in de stad. Er
komt nog iets bij. De koopkracht
van het publiek ia niet meer wat
zo geweest Is. Behoefte is er nog
voldoende maar deze kan niet zo
vlot meer verzadigd worden, om
dat de mensen zuiniger moeten zijn.
Het is geen geheim dat de winke
liers het moeilijk hebben. De omzet
ten lopen terug, terwijl de lasten
zwaar drukken. Is het dan. wonder
dat men naar middelen omziet om
wat leven in de brouwerij te krij
gen? Zo moet ook het plan worden
gezien van de winkeliers van de
Goudsesingel om een winkelweek
met een speciaal karakter te orga
niseren, Op de beweegredenen van
B. en W. die aan dit plan geen me
dewerking wilden verlenen, willen
■vrij hier piet ingaan. Het gemeente
bestuur heeft al meermalen ge
toond die medewerking graag te
willen verlenen en het zou daarom
onjuist zijn van. onwil te spreken.
Wel moet het korrelschrijver van
het hart, dat deze winkelstraat in
een zeer bijzondere positio verkeert.
Dit is niet de schuld van. de winke
liers, maar van de gewijzigde om
standigheden. Van filantropie of
medelijden kan geen zakenman be
staan en de geniaalste reclamestunt
is niet opgewassen tegen openge
broken straten. De gehele binnen
stad Is, vooral 'b avonds éen verre
van aangenaam oord. Ieder zinnig
mens weet dat het nog jaren zal
duren voor de levendigheid erin te
rugkeert. Op het ogenblik hebben
wij daar weinig aan. Het ie ook
moeilijk te zeggen op welke wijze
een verandering ten gunste van.het
Goudse5ingelkwart3er kan worden
bewerkstelligd. Het 3a zeker de
moeite waard dit eens nader te be
kijken en niet alleen ambtelijk maar
samen met de winkeliers, wier on
dernemersgeest men. juist in. deze
verre van gemakkelijke tijden,'toch
moebeu bewonderen.
Wij minimumlijders
kampt. Vorig jaar is een poging
ondernomen, deze rederijen en de
Centrale tot samenwerking te bren
gen, wat is mislukt omdat één
(n.b,staats-) rederij zich aan de
concentratie heeft onttrokken.
Regeling gewenst
Iri Rijnvaartkringen vraagt men
zich af of het niet hoog tyd wordt
dat van overheidswege maatregelen
worden genomen om aan deze on
gewenste toestand een. eind, te ma-
kén. Dit is geen eenvoudige taak,
want hoe zou dit moeten zonder
aantasting van. vrijheid Vooreerst
is er de..yrtjhc3d van de particuliere
ondernemer,""die zich als iedere. Ne
derlander persoonlijk voelt aange
rand en benadeeld, als hy aan ban
den wordt gelegd, al zijn die banden
nationaal gezien nog zo heilzaam.
Voortg is er de vrijheid van hande
len op de Rijn, die gewaarborgd
wordt door het Tractaat van Mann
heim., Dit tractaat. beperkt de Over
heid de vrijheid van handelen
Aan de rechtsgeldigheid van dat
tractaat wordt-'de laatste tijd wel
getornd. Want zelfs enkelen uit de
binnenlandse scheepvaart trachten
uit deze internationale bepaling
munt te slaan door hen te gebruiken,
als excuus voot' het ontduiken van
binnenlandse verordeningen.- Goede
ren zijn buiten de gereglementeerde
beurzen om bevracht tegen prijzen,
die ver uitgingen boven het vastge
stelde, tarief. Dat mocht, zelden de
.betrokkenen, de Rijnds immers vrij?
En kortgeleden "hepft de Tuchtrech
ter 'vóór dePrijzen hen in' het ge-
ïykgesteldJ-,t.^; -•/•"Vy-"*"!/ 'f
ijfLarrace-is dc zaak' niet-lafge
daan. Het zal opnieuw dóbc de Hoo-
ge Raad worden uitgezocht 1 dat is
ook. abin 1932 gebeurd);:en"mee. van
deze ^beslissing zal: afhangen wat er
verder' mét dé Rijnvaart zal gebeu
ren. De vraag, of in dit geval or
denende maatregelen gewenst zijn,
ook al wordt de hooggeprezen vrij
heid een weinig ingeperkt, verdient
ernstige overweging. De belangen,
die op het spel staan, zijn immers
groot genoeg?
Voor da kasten, die in -Rotter-
dam, da transitohaven, zo'n nutT
tige functie vervullen, is er niet
veel meer te doen. Nog altijd
krijgen de Duitse Noordzeeha
vens de voorkeur bij de invoer
naar Duitsland en bovendien
is de concurrentie van de an
dere landen die dé Rijn be
varen, zo sterk, dat Nederland er
bijna niet tegen op kan. Daar zal
xoat aan gedaan moeten worden.
(Van een onzer verslaggevers)
Tn'het gebouw van het Nederlandsche Roode Kruis ln Den Haag stond
gisteren, het hoofd licht gebogen, een Nederlandse vrouw voor Ko
ningin Juliana: Sjoukje Hoiting, één van die duizenden dapperen, die zich
dag en nacht geven om het lijden van anderen té verzachten. Dit handen
vap HM. mocht rif. cn in haar al haar vriendinnen-verpleegsters en ver-,
plegers, de hoogste ^onderscheiding ontvangen, die het internationale
Roode Kruis te Genèvo uitreikt. Slechts zeven Nederlandse vrouwen is
deze eer te beurt gevallen in de gehele geschiedenis van het Roode Kruis.
Zuster Hoiting, die op 15 Juli
1941 in dienst kwam bij de Sociale
Dienst der gemeente Arnhem, heeft
zich direct als een plichtsgetrouw
verpleegster doen kennen. Bij de
bombardementen en de evacuatie
van Arnhem, in September 1944,
heeft zij zich een kloek en onver-
ATHLETIEK
INTER-REGIONALE WEDSTRIJ
DEN VAN DE R.A.C,
Voor de irxler-regionale athletiekr
wedstrijden, die Zaterdag en Zon
dag op de Nenyto sintelbaan alhier
zullen worden gehouden, is. een
grote inschrijving van Zuid-Hol
landse, Utrechtse en Zeeuwse clubs
ingekomen, wel een bewijs dat
deze wedstrijden van de Rotter
damse Athletiek Commissie in trek
zijn. Alle nummers hebben een uit
stekende bezetting. Zo heeft pols
stokhoogspringen bijv. .20 deelne
mers en hink-stapsprong 25. Bij de
enkele A-nummers zien wij ver
schillende bekende namen. Zo start
TinI Quick, die met mevr. Blan-
kcrs2Koen op de 100 M voce Neder,
land tegen Italië liep, op dit num
mer o.a. met de dames Lucas, Kul-
cker en v. d. Meyden.
Aan de 200 M. heren nemen o.a.
deel van Deest, Gestel, Scheune-
mann, Jansen en bij het hoogsprin
gen komt de nieuwe Nederlandse
kampioen Vernie uit.
Vandaag vangt de jeugdmiddag
om 3 uur aan. De Zondag is uit
sluitend voce dames en heren be
stemd. Om 11 uur wordt met de
technische nummers begonnen en
om 1 uur komen da loopniunmers
aan de beurt.
saagd leidster betoond en door haar
toedoen konden duizenden vluch
telingen en later duizenden zieken
worden ondergebracht en naar vei
liger oorden worden overgebracht.
„Wij zijn trots op U, zuster Hoi
ting. Ge zijt een van die vrouwen,
die gedreven worden door Inner
lijke drang U geheel te wijden aan
de naaste. Ge hebt dit alles gedaan
in navolging van Florence Nigh
tingale en bovenal in navolging
van Hem, die bet lichtend voorbeeld
voor de mensheid is". Dezs woor
den sprak de voorzitter van het
Roode Kruis, baron Van Tuyll van
Zuylen bij de aanvang van de
plechtigheid. Hierbij waren ook
tegenwoordig de familieleden van
zuster Eike Flikkema, die op het
zelfde moment in Indonesië, waar
zij thans werkzaam is, de medaille
ontvangt.
Hierop was voor zuster Hoiting
het grote moment aangebroken: Ko
ningin Juliana trad naar voren en
speldde de zuster de medaille, die
toch voor iedere verpleegster het
hoogst bereikbare is tijdens haar
loopbaan, op de borst. Ook H.M.
dankte Sjauke voor hat prachtige
werk, dat zij heeft verricht.
Zuster Hoiting sprak vervolgens
enkele woorden van dank, waarbij
zij zich in de eerste plaats richtte
tot haar moeder en broers en zus
ters, die haar steeds in alle moei
lijkheden hadden terzijde gestaan,
Ook de leiding van de Sociale Dienst
in Arnhem en haar collega's bedank
te zuster Hoiting voor de samenwer
king en vriendschap. „Door deze uit
reiking, waarvoor ik *eer dankbaar
ben, zié ik mijn eigen tekortkomm-
1 gen des te scherper", besloot zuster
I Hoiting,
Louis Davids zong indertijd zijn
liedje van de kleine man. Het
sloeg in. Er waren kennelijk ve
len, die in dat hali-schertsende,
hall-wrange lied iets van zichzelf,
of althans van hun buurman te
rugvonden, V/eet u het nog van
dat confectlepakje en die andere
nuttige kledingstukken en bezig
heden, die nog steeds met elkaar
de kleine man maken? Weet u nog
die ene aanduiding van: „Zb'n
minimumlijder"?
Volgens de mensenkenner, die
Lauls Davids was, Is een kenmerk
van onze kleine menselijkheid, dat
er lieden zijn, die lijden aan het
„bijna te -weinig"; het „kan nog
net." Maar wij ztjn aan de grens.
De vorige week dachten wij er
aan, hoe wij allen in ens waar-
hetdsbesef van de regen in de
drup aan het raken zijn. Nu stel
len wij de, vraag: waar ligt het
minimum? Wat is dan het minste
waarmee we nog toekunnen? Is
dat er nog? Ja zekert Maar 't is
niet om over naar huis te schrij
ven.
Dat Willem Mengelberg, hoe
muzikaal ook, niet terugkeert ais
dirigent ln ons in de noodtijd ver-
raden land is een minimum.
Dat een N.S.B.er, van welke be
kwaamheid ook, geen openbare
functie in onze stad kan hernemen
is eveneens een minimum.
Dat volkswoningen, hoe schreeu
wend nodig ook, na'geknoei met
het bouwmateriaal, afgekeurd
worden is een minimum.
Dat trouwbreuk, hoe verklaar
baar ook, niet voor het rechtvaar,
dlgheidsbesef kan bestaan, is een
minimum.
Maar wat hebben wl] aan al die
minima? Zijn wij nog verder ge-
zakt met z'n allen, dat wij hier
mee al tevreden zijn er niet eens
♦meer als de kleine man van Louis
Davids aan 1 ij d e n?
-Als »u nog tot de ontevredenen
behoort, wat ik toch mag aanne
men van mijn lezers, die elke
avond „vrij, ouverveerd" het Pa
rool onder de ogen krijgen, hoor
dan wat Christus zegt. Christus
die wel weet hoe ver wij gaan met
onze concessies aan het mini
male, en- die desondanks ons stelt
voor onze hoge roeping als men
sen, die kinderen van God zijn.
die mogen leven met de hoogste
norm, die niet tevreden mogen
zijn met minder dan het maxi
mum: de volmaaktheid van God.
In dat licht is elk minimum van
ons toch t e weinig. In dat licht
blijft er maar één weg over; die
van het geloof in Christus, die ons
de mogelijkheid Van het maximum
toont.
OBERMAN
WILLEMSTAD. BW verloor met
$-^1 van Guatemala in het toumooi, dat
'door Jong Holland op Curacao wordt
georganiseerd. Tien minuten na het be
gin scoorde de rechtsbuiten van Guate
mala na een schermutseling, met ccn
hard schot, dat ln de hoek belandde en
Sarls volkomen verraste, tien minuten
later ontving Van Overkeek de bal van
Stempher, de kleine Bossenaar gaf hem
cfoar aan Van Bemden, die overigens
zwaar gehinderd het' leder met een. laag
schot in de hoek achter de doellijn de
poneerde. De rust kwam met gelijke
stand, 11. In de tweede helft scoorde
Guatemala nog 2 maal en het elftal van
dit land wist zodoende een overigens
volkomen verdiende 3—1 ovcrwlnntng te
behalen. De verdediging van BW was
zwak. Van der Sluis, die tegen Colum
bia gewond was geraakt, werd in de
tweede helft vervangen door Schrover,
terwijl voorts de rechtsbinnen Vos uit
viel voor Wie van Liempfc in de plaats
kwam. De wedstrijd werd in snel tempo
gespeeld en Individueel werden er mooie
staaltjes voetbal ten beste gegeven.
De stand luidt:
10 5 S—1
11 5 S—7
1. Curagao
Guatemala
3. BW
4. Columbia
5. Aruba
4—4
4—5
a—a
Eeiff loopt 3 km in 7.58.8
STOCKHOLM. De Olympische
kampioen, Gaston Reiff, heeft tij
dens wedstrijden in het Zweedse
stadje Gefle het wereldrecord over
3000 meter verbeterd door deze af
stand te lopen in 7 min. 58,8 sec.
Voor de eerste maal is een athleet
op deze afstand beneden de 8 minu
ten-grens gekomen. Het wereld
record stond op naam van Gunder
Haegg met een tijd van 8 min. 1,2
sec., op 28 Augustus 1942 te Stock
holm gemaakt.
In het bos van Grut, (wat, aardige shavëitjes. Hq strompelde weg. Het beekje loopt weer»
weet je niet, waar het bos van naar de bron. van het beekje en juichten alle dieren en gingen
Grut ligt. dan heb je 't zeker op prutste net zolang, tot hy de kurk haastig drinken. Alleen één klein
school nóg niet gehad?) nou, in er weer uit had. Nu lieten de vo- visje zwom niet meer. Het was
het bos van Grut dan, daar loopt gels hem met rust en warempel, dood en het werd Js avonds door
een beek, Die beek ontspringt op bet beekje begon weer te stro- alle dieren van het bos plechtig
een verborgen plaatsje diep in men. Het kabbelde weer langs de begraven.
het bos daar is* de bron. En het rotsige stenen, het vloeide over de En Dorus. boze Dorus vluchtte
is eigenlijk alleen maar'een klein varens, het kwam bij de arme vis- zo haastig als hij kon tiaar huis en
gaatje in de grond, waar het wa- sen en één voor één begonnen ze nooit, nooit durfde hij meer terug
ter uitkomt, het borrelt enhet weer te bewegen en zwommen te komen in het bos van Grut.
kabbelt langs varentjes cn stenen
en dan ineens is het een beekje.
In Het beekje zwemmen haastige
vissen, ze happen naar vlieger*,
die langs komen, aan de kant
staan bloemetjes en alles is er
erg vrolijk.
Maar op een keer, och. op een
keer gebeurde er iets verschrik
kelijks: boze Dorus kwam in het
bos. Boze Dorus is een grote jon
gen, die altijd heel ondeugende
dingen doet. Die .dag had hij al
twee vogelnestjes uitgehaald en
de eieren meegenomen en hu liep
te zoeken en te kijken of hy niet
nog iets ergers zou kunnen doen.
Toen vond hij de bron van het
beekje. Hij lachte heel boos en
haalde een kurk uit zijn zak en
met die kurk stopte hij het gaat
je dicht. Weg was de.bron! Het
water kon er niet meer uit. En
binnen een half uur was het
beekje droog, Daar lagen de vis
sen, zomaar "op de stenen, ze
spartelden en snakten naar adem.
De bloemetjes aan de kant en
alle waterplantjes stonden ineens
droog en de dieren die hier wil
den komen drinken, wisten niet
wat hun overkwam!
't Ging als een lopend vuurtje
door het bos: het beekje is droog-
Toen kwamen er al gauw een
hele massa dieren bij elkaar op
«en open plek en ze fluisterden
tegen elkaar: „Heb je 't gehoord?
't Is boze Dorus, die dat heeft
gedaan, 't Is b°ze Dorus."
Er waren herten en konijnen
en stekelvarkens en vooral vo
gels. massa's vogels en die wa
ren het kwaaiste van allemaal.
Boze. Dorus heeft ónze eieren ge
roofd, zeiden ze en toen gingen
ze hard tegen elkaar sjilpen van
verontwaardiging.
Boze Dorus was ondertussen
nog bjj het droge beekje. HU keek
naar de zielige vissen, maar hij
trok er zich niets van aan. By
een steen vond hij een makkelijk
plaatsje en ging liggen slapen.
A/T AAR plotseling werd hij
J-v-L wakker van een onzettend
lawaai. Daar waren wel duizend
vogels in de lucht. Fladderend en
piepend kwamen ze als een wolk
op hem af. Boze Dorus sloeg met
armen en benen en probeerde de
vogels van zich af te houden, maar
telkens kwamen, er weer nieuwe
die naar hem pikten en in zijn.
haar gingen zitten.
O, o, help, moeder, vader!
schreeuwde boze Dorus, maar er
.kwam niemand om hem te helpen
Maak de bron weer open, krijste
een woedende roofvogel, maak de
bron weer open, Dorus!
En Dorus stond op en hield zijn
handen voor zijn gezicht- om zich
te beschermen tegen al die kwaad
f) E KONÏNG bulderde tot zijn lakei:
de pompelmoes is er vandaag wéér niet byf
Ik zie; mijne heren
allenig maar peren
en kale meloenen
en zure citroenen
maar waar, owaar voor de drommel en droes
tuaar blyft mijn geliefkoosde pompelmoes?
Jij staat maar te gapen, jij kok van Janpèt.'
en jij, Simon Hofnar, ga liever naar bed!
dat zit maar te Messen
en mij gaf je bessen
en nare frambozen
het is om te blozen!
en waar, o, waar, ellendig gespuis
waar vind ik mijn pompelmoes hier in dit huis?
T~\E HOFDAME sprak onder brandende trnneti
maar sire, er zijn toch nog rijpe bananen?
en om U te dienen
ook appslesienen
en .sappige vijgen,
die kuiit U toch krijgen?
Neen, brulde de koning toen, duizendmaal neen
Vlieg op, jij! Mijn pompelmoes toil ik alleen.
'TPOEiV gingen ze allemaal koortsachtig zoeken
-* ze zochten in gaten, ze zochten inhoeken
ze zochten in 't koninklijk slot met z'n allen
ze zochten tot zelfs in de varkensstallen.
Er was één klein jochie, dat was een koksmaatje,
die ging 's de tuin in en liep op een paadje
hy 'liep maar te kijken, totdat hij iets vond:
een pompelmoes was Tvet, die lap op de grond.
H\j nep: Alle spinnen
en rende naar binnen,
't was niet te geloven
hij holde naar bouen,
en schreeuwde: O, «re
om U te pleizieren
breng ik U een pompelmoes, sappig en geel...
De Koning zei enkel maar: Dat is fideel!
Toen vierden ze feest en dat wds me een feest!
En het koksmaatje" at nog het allermeest.
De \zeescheepvaart op do
haven van Rotterdam is, verge
leken met het vorig jaar, we
derom niet onbelangrijk geste
gen. Wat het aantal schepen
betreft Is Rotterdam zelfs Ant
werpen voorbijgestreefd. Echter
het aanzienlijk groter aantal
kustvaarders, dat de Maasstad
aandoet, was oorzaak, dat de
tonnage tot dusver beneden dat
van de Belgische havenstad Is
gebleven, zij het dan met een
gering verschil.
Gedurende de eerste zeven maan
den van 1949 liepen 0.880 schepen
tezamen metende 8.962.247 n.r.t. de
Rotterdamse haven binnen tegen
4.676 metende 7.197.425 n.r.t. in de
zelfde periode van 1948. Een voor
uitgang dus wat tonnage betreft
van 24 procent en wat het aantal
schepen aangaat van ruim 33 pro
cent. Het verschil in beide percen
tages wijst op een beduidend klei
nere gemiddelde tonnemaat per
schip dan verleden jaar. De naar
verhouding sneller groeiende kleine
handelsvaart deed de gemiddelde
tonnage per schip dalen van rond
1500 ton in 1048 tot 1300 ton thans.
In de eerste zeven maanden van het
vooroorlogse topjaar 3938 bedroeg
het aantal binnengekomen schepen
8.718 met ecu gezamenlijke inhoud
van 14.019.132 n.r.t. Het sterker ge
stegen aandeel van de kleine han
delsvaart levert ook hier uiteen
lopende percentages op, nl. een ach-
terstand aan schepen van 27 pro
cent en 56 procent aan tonnage.
De gang van zaken ln de haven
is bevredigend, wat ook bljjkt uit
het onlangs gepubliceerde bericht
over de aankomst van het 7000ste
schip op Zondag 7 Augustus j.l.,
drie maanden vroeger dan In 194S!
Stijging van het scheepvaartverkeer
mag dan een verheugend verschijn
sel zjjn, nog verheugender Is het
wanneer ook de hoeveelheid door
deze schepen aan- en afgevoerde
goederen een dienovereenkomstige
verhoging ondergaat of zelfs nog
sneller is gestegen. Dit laatste is
voor Rotterdam het geval.
Goederenbeweging
TJit do cy'fers betreffende het
goederenverkeer gedurende het
eerste halfjaar van 1949, ons
verstrekt door het Havenbedrijf
Lutusca
Met Scott naar de Zuidpool
Meer nog dan door de ongelooflijke
prestatie cn de vreselijke ontbering zal
de ZuJdpooItocbt van de Engelse kapi
tein. Scott en de zijnen tDt de. wereld
blijven spreken door de tragiek van een
verloren strijd. Een dubbel verloren
strijd, tegen Amundsen die 5 weken
eerder dc (Noorse) vlag plantte op
Scott's doel, tegen de barbaarse natuur
tenslotte, die hem cn rijn. drie metge
zellen op niet meer dun een goede dag
mars van het hulpdepót op de terugweg
een eeuwig halt toeriep.
Voor dc verfilming van Scott's laatste
reis was niet do geringste dramatise
ring nodig en men Is gelukkig ook zo
verstandig geweest zich hiervan te ont
houden. Trouwens het journaal, dat
Scott tot zijn laatste uren toe heeft bij
gehouden. bevatte alle gegevens, die
zó gemeengoed zijn geworden, dat hier
niet aan viel te tornen.
De regisseur Charles Erend ken men
dan ook niet verwaten, dat hü de rea
liteit van deze ongelukkige expeditie
geweld heeft aangedaan. Eerder 't te
gendeel. Het lijkt wel of do Engelse
angst voor dramatiek hém een opzet
telijk*! nuchtere, baast oppervlakkige
toon heeft opgedrongen, die vaak in
merkwaardige tegenspraak ia met de
dreigend© noodlotssfeer, die over deze
expeditie steeds hing. Teveel ook wordt
over sommige essentiële gebeurtenissen
heengelopen of worden bepaalde dingen
bekend verondersteld, die dit bij het
grote publiek niet behoeven te rijn.
Hierdoor heeft vooral de beschrijving
van da heenreis iets amateurachtigs cn
semi-sportiefs. dat niet aansluit op het
fatale vervolg. Anderzijds heeft de re
gie volledig env prachtig party getrok
ken van de aterke werking van de na
tuur, die in elk beeld haar superiori
teit doet voelen. John Mills speelt een
niet heel Indrukwekkende Scott; dc
muziek van deze film ln geslaagd tech
nicolor .is van Vaughan Williams.
Cineac Victoria
Argentijnse nachten
Het ig natuurlijk heel verkeerd' zich
te gaan verdiepen in de roerselen va»
een oppervlakkige amusementsfilm,
maar ook zonder zo'n hachelijke poging
te doen, kan men soms toch wel con
stateren, dat bepaalde films zelfs in dit
genre orfder dc maat blijven. Zo'n ge
val is .Down Argentine Way" (Argen
tijnse Nachten). Het verhaaltje ervan
onderscheidt zich' In onbenulligheid
niet van dc gebruikelijk® stories, de
vele show, die erin gestampt is, kan er
vooral danj< zij dc medewerking va» de
dwaze Carmen Miranda mee door. maar
het geheel Is in een zó koude, ge
stroomlijnde, humorloze, hyper-ul tge-
V nok te stijl verwerkt, dst men van deze
„Argentijnse nachten" bepaald huiveren
moet. Daar helpen noch de mooie benen
van Betty Grablc r.och het fraaie snor
retje van Don Ameche, noch het weel
derig technicolor aan.
De laatste rantsoenen biscuit cn
gedroogd vlees worden verdeeld
Scott (John Mills) noteert het in
zijn journaal.
van do gemeente Rotterdam,
blijkt, dat de hoeveelheid vaü
overzee aangevoerde goederen
vergeleken bil 1948 steeg van
5.026.854 ton (van 1000 kg) tot
6.057.278 ton of wel 20 procent
en de hoeveelheid afgevoerde
goederen steeg van 2.507.851
ton tot 3.700.888 ton of wel 47
procent (I). Nog sneller dus
dan het scheepvaartverkeer I»
de goederenbeweging omboog
gegaan, n.l. rosp. met 24 cn S3.S
procent.
Van de van overzee aangevoerda
goederen waren 4.114.574 ton (in
1948 3.460.510 ton) voor Nederland
bestemd, torwjjl 1.942.704 ton (in,
1948 1.566.344 tor,) uit transitogoe-
ilcrcn bestond. Vermelding verdient
het feit, dat ln de eerste helft van
het topjaar 1938. toen in totaal
13.341.576 ton werd aangevoerd,
hiervan slechts 3.263.351 ton als im
port werd aangemerkt, minder dus
dan thans, terwyi 8.078.225 ton nis
doorvoergoederen Rotterdam pas
seerden. Toer. was Rotterdam nog
transito-haven, ln volle glorie!
Het uitgaande goederenverkeer
vertoont eenzelfde beeld. De export
goederen ir. de eerste helft van 1949
in Rotterdam verscheept beltepen
1.103.553 ton tegen 651.730 ton in
1948, een aanzienlijk verschil, dat
het succesvol streven naar een gro
tere export van eigen producten
duidelyk aantoont. De hoeveelheid
riaar zoo gaande transitogoederen
steeg van 1.856.112 ton tot 2.507.335
ton. Ir. do eerste helft van 1938 was
de hoeveelheid exportgoederen
slechts weinig meer, R.L 1.375.573
ton. terwijl er wat de transito be
treft met eer. totaal van 7.164.353
ton In 1938 nog een behoorlijke ach
terstand bestaat.
We gaan In de goede richting. Da
stroom van import- en exportgoe
deren vla de Rotterdamse haven is
nagenoeg op vooroorlogs peil geko
men, doch een achterstand in het
trarisitoverkeer van rond 250 pro
cent betekent, dat we er nog long
niet zijn, juist op dat onderdeel van
de haven, waarvan Rotterdam het
hebbon moet: het transitoverkeer.
Schaatsenrijden
Wereldkampioenschappen
1950 in Eskilstuna
'ü-GRAVENHAOE Naar v.ij
vernemen heeft het bestuur van do
International "Skating Union (ISU),
het programma voor het seizoen
1049-3 950 ala volgt vastgesteld:
4 en 5 Februari Europese kam
pioenschappen hardrhden heren tö
Helsinki.
11 en 12 Februari wereldkam
pioenschappen dames hardrijden te
Moskou.
18 en 19 Februari wereldhan**»
pioenschappen heren te Eskilstuna.
18 cn 19 Februari Europese kam
pioenschappen kunstryden dames,
heren cu paren tc Oslo.
Maart wereldkampioenschappen
kunstrijden dames, heren en paren
to Londen, alsmede international*
danswedstrijden.