Aken trekken traag langs de boorden van Vader Rijn Koningin Juliana reikt onderscheiding uit Rotterdam crescendo! Buitenlandse concurrentie te sterk voor i de Nederlandse Rijnschippers tla&-' Op de kohMi Sjoukje Hoiting ontvangt Florence Nightingale-medaille voor menslievend werk B.V.V. verliest van Guatemala Nieuw wereldrecord DE KINDERKRANT (Dg ksyydnq. m ds. pompsdmosA Goederenverkeer eerste helft 1949 met een derde gestegen FILMS VAN DEZE WEEK Zaterdag 13 Aug; 1949 HET gaat niet zo best met de Nederlandse Rijnvaart. Dat is ptynlQk voor de Rjjnschlppers en voor allen, die direct bjj de Rijnvaart zjjn betrokken. Dat is ook nationaal gezien een onplelzierige omstandigheid, wat duidelijk wordt als men bedenkt, dat, om een sprekend voorbeeld te noemen, uit de opbrengst van de Rijnvaart aan buitenlandse betaal middelen de helft van de Nederlandse broodtarwe-Import kan worden bekostigd. Er heeft zich een soort negatief wonder voltrokken. Ondanks de lage waterstand ln de Rijn Is de bedrijvigheid In de scheepvaart Vrjj gering. Dat is in tweeërlei opzicht abnormaal: regel Is, daj; do iaag-yvater-periode pas valt omstreeks eind September en begin October} regel Is ook, dat tjjdens de lang-water-periode door de schippers goed wordt verdiend. Ingewijden noemen hot een verontrustend verschijnsel. teltctt in Duitsland' doen hetzelfde en storen zich, evenmin als Frank rijk aan de overeenkomsten inzake de Rijnvaart, die de betreffende lan den met elkaar hebben gesloten. Men denke aan de wellicht teveel besproken Acte van. Mannheim van 1868, Zwitserland behartigt speciaal het vervoer op de Bovenrijn en dit is beschermd door een vrach ten con ventie. België kampt met een over schot aan kolen, waardoor de in voer van kolen uit de Roer zeer is ingekrompen: van 250.000 ton per maand tot 50.000 ton. De vrijkomen de tonnage wordt in de concurren tiestrijd geworpen. En Nederland? Nederland beschikt over een enor me Rijnvloot: ruirg. twee;, mill leen ton. Bovendien kil een deel van de vloot ih Üb binnenvaart-"1 binideii'";de. Nederlandse,. grenzen als een reser ve van de Rijnvloot worden be schouwd, een reserve van ander maal twee mllHoen ton. Elk tweede schip/1 dat aan de Rijnvaart deel neemt, vaart onder Nederlandse Ongeveer 70% van de tonnage van de Rijnvloot echter is in han den vati particuliere schippers. De ze toestand van gespletenheid: Ie der schip een bedrijfje, verzwakt de positie van- Nederland aanzienlijk. Weliswaar zijn 90% van deze parti culiere schippers verenigd in de Nederlandse Particuliere Rijnvaart Centrale, maar het. is, aldus deze Centrale, juist de resterende 10%, die de markt bederft cn die. het de Centrale, onmogelijk maakt, op de vervoersmarkt krachtig op te tre den. Buiten de Centrale om werken de rederijen,waaronder 30% van de tonnage van de Rijn vloot vallen. Ook deze rederijen.werken onafhan kelijk van elkaar, wat uiteraard be zwaren roet zich mee brengt, soort gelijk als die waarmee dé Centrale Versplintering de oorzaak De deskundigen zijn het er niet over eens, wat de oorzaak is van het vroegere intreden van de laag- water-periode; sinds 1945' is dit nu al drie maal voorgekomen.Sommi gen wijtèh' het aan de wijze, waarop in de laatste jaren het land wordt bebouwd: tengevolge van nieuwe bemeatingsmethoden zcu de grond het water sneller dan vroeger af geven, Duitsers beweren maar het. is de vraag of zij hierin wel vol komen objectief zijn dat het ver schijnsel zijn oorzaak vindt in de roofbouw in de Duitse bossen. An deren zien het stla gevolg van de Zwitserse oorlogspolitiek: in Zwit serland zifn in 3e laatste jaren gro te stuwmeren aangelegd, die het ge bruik van de waterkracht forceren en teveel water aan de rivier ont trekken. Hoe het zy, het verschijnsel doet zich voor en dat zou niet erg. zijn,, als er geen andere nadelige facto ren bijkwamen.Vroeger konden de schippers tijdens de laag-wat er-pe riode zeer guïstige tarieven bereke nen; de verachepihgsmogel0kheid was immers kleiner en in het vrije spel van vraag en aanbod op de Rijn moest dit. lelden tot hogere ver- voersprijzen. Titans echter ia de me dedinging op de Rftn zo groot en zijn de concurrenten zo sterk, dat de Nederlanders langzaam aan worden teruggedrongen van de vervoers markt. Enorme vloot Concurrenten op de Rijn z^n Frankrijk, Zwitserland, Duitsland, België. Frankrijk neemt een sterke positie In, doordat zijn rederijen op _de vervoersmarkt optreden als. één. 'groot geheel. De bezettingBautori- Goudsesingelwee De tgd dat de Goudsesingel een van de belangrijkste verkeerswegen van onze binnenstad was, ligt al weer ver terug. Als verkeersweg van Oost naar West èn als winkel straat heeft hij veel van zijn oude glorie moeten inboeten. Op de puin hopen van dit oude stadsdeel, paral lel lopend met de Goudsesingel werd een nieuwe weg aangelegd met een oude naam, de Groenend aal, die het snelverkeer een uitstekende verbin ding waarborgt met Centrum en "Westen. Het ia een. brede weg, kaarsrecht cn ^eel minder romme lig dan de Goudsesingel, die boven dien rjog het nadeel heeft op een zich in herstelwerkzaamheden wen telend Hofplein uit te monden. Het. deel ten Oosten van het spoorweg- viaduct ia nog een der kaalste plek ken van de oude stad, er wonen maar weinig mensen en dus ook geen. kopers en dan valt'het niet mee voor iemand, die in een kleine noodwinkel zit zoals op de Goudse singel. Vroeger stopten de bussen met winkelende burgers uit de om geving van Rotterdam dicht bij het Oostplein. Hun,weg leidde steevast langs de Goudsesingel, waar het op de traditionele marktdagen zo. ge zellig druk kon zijn. Ook dat iB ver anderd en de bussen rijden door naar het Beursplein. Nu wandelen de kooplustigen een andere richting uit. Het is merkwaardig zoals een zich veranderde stad ook van tra ditie," verandert. Voor de neringdoenden op de Goudsesingel is dat allemaal niet prettig. De weekmarkten hebben een andere plaats gekregen en de winkeliers zitten daar maar in hun noodwlnkels, waarlangs het. niet zo druk is al3 elders in de stad. Er komt nog iets bij. De koopkracht van het publiek ia niet meer wat zo geweest Is. Behoefte is er nog voldoende maar deze kan niet zo vlot meer verzadigd worden, om dat de mensen zuiniger moeten zijn. Het is geen geheim dat de winke liers het moeilijk hebben. De omzet ten lopen terug, terwijl de lasten zwaar drukken. Is het dan. wonder dat men naar middelen omziet om wat leven in de brouwerij te krij gen? Zo moet ook het plan worden gezien van de winkeliers van de Goudsesingel om een winkelweek met een speciaal karakter te orga niseren, Op de beweegredenen van B. en W. die aan dit plan geen me dewerking wilden verlenen, willen ■vrij hier piet ingaan. Het gemeente bestuur heeft al meermalen ge toond die medewerking graag te willen verlenen en het zou daarom onjuist zijn van. onwil te spreken. Wel moet het korrelschrijver van het hart, dat deze winkelstraat in een zeer bijzondere positio verkeert. Dit is niet de schuld van. de winke liers, maar van de gewijzigde om standigheden. Van filantropie of medelijden kan geen zakenman be staan en de geniaalste reclamestunt is niet opgewassen tegen openge broken straten. De gehele binnen stad Is, vooral 'b avonds éen verre van aangenaam oord. Ieder zinnig mens weet dat het nog jaren zal duren voor de levendigheid erin te rugkeert. Op het ogenblik hebben wij daar weinig aan. Het ie ook moeilijk te zeggen op welke wijze een verandering ten gunste van.het Goudse5ingelkwart3er kan worden bewerkstelligd. Het 3a zeker de moeite waard dit eens nader te be kijken en niet alleen ambtelijk maar samen met de winkeliers, wier on dernemersgeest men. juist in. deze verre van gemakkelijke tijden,'toch moebeu bewonderen. Wij minimumlijders kampt. Vorig jaar is een poging ondernomen, deze rederijen en de Centrale tot samenwerking te bren gen, wat is mislukt omdat één (n.b,staats-) rederij zich aan de concentratie heeft onttrokken. Regeling gewenst Iri Rijnvaartkringen vraagt men zich af of het niet hoog tyd wordt dat van overheidswege maatregelen worden genomen om aan deze on gewenste toestand een. eind, te ma- kén. Dit is geen eenvoudige taak, want hoe zou dit moeten zonder aantasting van. vrijheid Vooreerst is er de..yrtjhc3d van de particuliere ondernemer,""die zich als iedere. Ne derlander persoonlijk voelt aange rand en benadeeld, als hy aan ban den wordt gelegd, al zijn die banden nationaal gezien nog zo heilzaam. Voortg is er de vrijheid van hande len op de Rijn, die gewaarborgd wordt door het Tractaat van Mann heim., Dit tractaat. beperkt de Over heid de vrijheid van handelen Aan de rechtsgeldigheid van dat tractaat wordt-'de laatste tijd wel getornd. Want zelfs enkelen uit de binnenlandse scheepvaart trachten uit deze internationale bepaling munt te slaan door hen te gebruiken, als excuus voot' het ontduiken van binnenlandse verordeningen.- Goede ren zijn buiten de gereglementeerde beurzen om bevracht tegen prijzen, die ver uitgingen boven het vastge stelde, tarief. Dat mocht, zelden de .betrokkenen, de Rijnds immers vrij? En kortgeleden "hepft de Tuchtrech ter 'vóór dePrijzen hen in' het ge- ïykgesteldJ-,t.^; -•/•"Vy-"*"!/ 'f ijfLarrace-is dc zaak' niet-lafge daan. Het zal opnieuw dóbc de Hoo- ge Raad worden uitgezocht 1 dat is ook. abin 1932 gebeurd);:en"mee. van deze ^beslissing zal: afhangen wat er verder' mét dé Rijnvaart zal gebeu ren. De vraag, of in dit geval or denende maatregelen gewenst zijn, ook al wordt de hooggeprezen vrij heid een weinig ingeperkt, verdient ernstige overweging. De belangen, die op het spel staan, zijn immers groot genoeg? Voor da kasten, die in -Rotter- dam, da transitohaven, zo'n nutT tige functie vervullen, is er niet veel meer te doen. Nog altijd krijgen de Duitse Noordzeeha vens de voorkeur bij de invoer naar Duitsland en bovendien is de concurrentie van de an dere landen die dé Rijn be varen, zo sterk, dat Nederland er bijna niet tegen op kan. Daar zal xoat aan gedaan moeten worden. (Van een onzer verslaggevers) Tn'het gebouw van het Nederlandsche Roode Kruis ln Den Haag stond gisteren, het hoofd licht gebogen, een Nederlandse vrouw voor Ko ningin Juliana: Sjoukje Hoiting, één van die duizenden dapperen, die zich dag en nacht geven om het lijden van anderen té verzachten. Dit handen vap HM. mocht rif. cn in haar al haar vriendinnen-verpleegsters en ver-, plegers, de hoogste ^onderscheiding ontvangen, die het internationale Roode Kruis te Genèvo uitreikt. Slechts zeven Nederlandse vrouwen is deze eer te beurt gevallen in de gehele geschiedenis van het Roode Kruis. Zuster Hoiting, die op 15 Juli 1941 in dienst kwam bij de Sociale Dienst der gemeente Arnhem, heeft zich direct als een plichtsgetrouw verpleegster doen kennen. Bij de bombardementen en de evacuatie van Arnhem, in September 1944, heeft zij zich een kloek en onver- ATHLETIEK INTER-REGIONALE WEDSTRIJ DEN VAN DE R.A.C, Voor de irxler-regionale athletiekr wedstrijden, die Zaterdag en Zon dag op de Nenyto sintelbaan alhier zullen worden gehouden, is. een grote inschrijving van Zuid-Hol landse, Utrechtse en Zeeuwse clubs ingekomen, wel een bewijs dat deze wedstrijden van de Rotter damse Athletiek Commissie in trek zijn. Alle nummers hebben een uit stekende bezetting. Zo heeft pols stokhoogspringen bijv. .20 deelne mers en hink-stapsprong 25. Bij de enkele A-nummers zien wij ver schillende bekende namen. Zo start TinI Quick, die met mevr. Blan- kcrs2Koen op de 100 M voce Neder, land tegen Italië liep, op dit num mer o.a. met de dames Lucas, Kul- cker en v. d. Meyden. Aan de 200 M. heren nemen o.a. deel van Deest, Gestel, Scheune- mann, Jansen en bij het hoogsprin gen komt de nieuwe Nederlandse kampioen Vernie uit. Vandaag vangt de jeugdmiddag om 3 uur aan. De Zondag is uit sluitend voce dames en heren be stemd. Om 11 uur wordt met de technische nummers begonnen en om 1 uur komen da loopniunmers aan de beurt. saagd leidster betoond en door haar toedoen konden duizenden vluch telingen en later duizenden zieken worden ondergebracht en naar vei liger oorden worden overgebracht. „Wij zijn trots op U, zuster Hoi ting. Ge zijt een van die vrouwen, die gedreven worden door Inner lijke drang U geheel te wijden aan de naaste. Ge hebt dit alles gedaan in navolging van Florence Nigh tingale en bovenal in navolging van Hem, die bet lichtend voorbeeld voor de mensheid is". Dezs woor den sprak de voorzitter van het Roode Kruis, baron Van Tuyll van Zuylen bij de aanvang van de plechtigheid. Hierbij waren ook tegenwoordig de familieleden van zuster Eike Flikkema, die op het zelfde moment in Indonesië, waar zij thans werkzaam is, de medaille ontvangt. Hierop was voor zuster Hoiting het grote moment aangebroken: Ko ningin Juliana trad naar voren en speldde de zuster de medaille, die toch voor iedere verpleegster het hoogst bereikbare is tijdens haar loopbaan, op de borst. Ook H.M. dankte Sjauke voor hat prachtige werk, dat zij heeft verricht. Zuster Hoiting sprak vervolgens enkele woorden van dank, waarbij zij zich in de eerste plaats richtte tot haar moeder en broers en zus ters, die haar steeds in alle moei lijkheden hadden terzijde gestaan, Ook de leiding van de Sociale Dienst in Arnhem en haar collega's bedank te zuster Hoiting voor de samenwer king en vriendschap. „Door deze uit reiking, waarvoor ik *eer dankbaar ben, zié ik mijn eigen tekortkomm- 1 gen des te scherper", besloot zuster I Hoiting, Louis Davids zong indertijd zijn liedje van de kleine man. Het sloeg in. Er waren kennelijk ve len, die in dat hali-schertsende, hall-wrange lied iets van zichzelf, of althans van hun buurman te rugvonden, V/eet u het nog van dat confectlepakje en die andere nuttige kledingstukken en bezig heden, die nog steeds met elkaar de kleine man maken? Weet u nog die ene aanduiding van: „Zb'n minimumlijder"? Volgens de mensenkenner, die Lauls Davids was, Is een kenmerk van onze kleine menselijkheid, dat er lieden zijn, die lijden aan het „bijna te -weinig"; het „kan nog net." Maar wij ztjn aan de grens. De vorige week dachten wij er aan, hoe wij allen in ens waar- hetdsbesef van de regen in de drup aan het raken zijn. Nu stel len wij de, vraag: waar ligt het minimum? Wat is dan het minste waarmee we nog toekunnen? Is dat er nog? Ja zekert Maar 't is niet om over naar huis te schrij ven. Dat Willem Mengelberg, hoe muzikaal ook, niet terugkeert ais dirigent ln ons in de noodtijd ver- raden land is een minimum. Dat een N.S.B.er, van welke be kwaamheid ook, geen openbare functie in onze stad kan hernemen is eveneens een minimum. Dat volkswoningen, hoe schreeu wend nodig ook, na'geknoei met het bouwmateriaal, afgekeurd worden is een minimum. Dat trouwbreuk, hoe verklaar baar ook, niet voor het rechtvaar, dlgheidsbesef kan bestaan, is een minimum. Maar wat hebben wl] aan al die minima? Zijn wij nog verder ge- zakt met z'n allen, dat wij hier mee al tevreden zijn er niet eens ♦meer als de kleine man van Louis Davids aan 1 ij d e n? -Als »u nog tot de ontevredenen behoort, wat ik toch mag aanne men van mijn lezers, die elke avond „vrij, ouverveerd" het Pa rool onder de ogen krijgen, hoor dan wat Christus zegt. Christus die wel weet hoe ver wij gaan met onze concessies aan het mini male, en- die desondanks ons stelt voor onze hoge roeping als men sen, die kinderen van God zijn. die mogen leven met de hoogste norm, die niet tevreden mogen zijn met minder dan het maxi mum: de volmaaktheid van God. In dat licht is elk minimum van ons toch t e weinig. In dat licht blijft er maar één weg over; die van het geloof in Christus, die ons de mogelijkheid Van het maximum toont. OBERMAN WILLEMSTAD. BW verloor met $-^1 van Guatemala in het toumooi, dat 'door Jong Holland op Curacao wordt georganiseerd. Tien minuten na het be gin scoorde de rechtsbuiten van Guate mala na een schermutseling, met ccn hard schot, dat ln de hoek belandde en Sarls volkomen verraste, tien minuten later ontving Van Overkeek de bal van Stempher, de kleine Bossenaar gaf hem cfoar aan Van Bemden, die overigens zwaar gehinderd het' leder met een. laag schot in de hoek achter de doellijn de poneerde. De rust kwam met gelijke stand, 11. In de tweede helft scoorde Guatemala nog 2 maal en het elftal van dit land wist zodoende een overigens volkomen verdiende 3—1 ovcrwlnntng te behalen. De verdediging van BW was zwak. Van der Sluis, die tegen Colum bia gewond was geraakt, werd in de tweede helft vervangen door Schrover, terwijl voorts de rechtsbinnen Vos uit viel voor Wie van Liempfc in de plaats kwam. De wedstrijd werd in snel tempo gespeeld en Individueel werden er mooie staaltjes voetbal ten beste gegeven. De stand luidt: 10 5 S—1 11 5 S—7 1. Curagao Guatemala 3. BW 4. Columbia 5. Aruba 4—4 4—5 a—a Eeiff loopt 3 km in 7.58.8 STOCKHOLM. De Olympische kampioen, Gaston Reiff, heeft tij dens wedstrijden in het Zweedse stadje Gefle het wereldrecord over 3000 meter verbeterd door deze af stand te lopen in 7 min. 58,8 sec. Voor de eerste maal is een athleet op deze afstand beneden de 8 minu ten-grens gekomen. Het wereld record stond op naam van Gunder Haegg met een tijd van 8 min. 1,2 sec., op 28 Augustus 1942 te Stock holm gemaakt. In het bos van Grut, (wat, aardige shavëitjes. Hq strompelde weg. Het beekje loopt weer» weet je niet, waar het bos van naar de bron. van het beekje en juichten alle dieren en gingen Grut ligt. dan heb je 't zeker op prutste net zolang, tot hy de kurk haastig drinken. Alleen één klein school nóg niet gehad?) nou, in er weer uit had. Nu lieten de vo- visje zwom niet meer. Het was het bos van Grut dan, daar loopt gels hem met rust en warempel, dood en het werd Js avonds door een beek, Die beek ontspringt op bet beekje begon weer te stro- alle dieren van het bos plechtig een verborgen plaatsje diep in men. Het kabbelde weer langs de begraven. het bos daar is* de bron. En het rotsige stenen, het vloeide over de En Dorus. boze Dorus vluchtte is eigenlijk alleen maar'een klein varens, het kwam bij de arme vis- zo haastig als hij kon tiaar huis en gaatje in de grond, waar het wa- sen en één voor één begonnen ze nooit, nooit durfde hij meer terug ter uitkomt, het borrelt enhet weer te bewegen en zwommen te komen in het bos van Grut. kabbelt langs varentjes cn stenen en dan ineens is het een beekje. In Het beekje zwemmen haastige vissen, ze happen naar vlieger*, die langs komen, aan de kant staan bloemetjes en alles is er erg vrolijk. Maar op een keer, och. op een keer gebeurde er iets verschrik kelijks: boze Dorus kwam in het bos. Boze Dorus is een grote jon gen, die altijd heel ondeugende dingen doet. Die .dag had hij al twee vogelnestjes uitgehaald en de eieren meegenomen en hu liep te zoeken en te kijken of hy niet nog iets ergers zou kunnen doen. Toen vond hij de bron van het beekje. Hij lachte heel boos en haalde een kurk uit zijn zak en met die kurk stopte hij het gaat je dicht. Weg was de.bron! Het water kon er niet meer uit. En binnen een half uur was het beekje droog, Daar lagen de vis sen, zomaar "op de stenen, ze spartelden en snakten naar adem. De bloemetjes aan de kant en alle waterplantjes stonden ineens droog en de dieren die hier wil den komen drinken, wisten niet wat hun overkwam! 't Ging als een lopend vuurtje door het bos: het beekje is droog- Toen kwamen er al gauw een hele massa dieren bij elkaar op «en open plek en ze fluisterden tegen elkaar: „Heb je 't gehoord? 't Is boze Dorus, die dat heeft gedaan, 't Is b°ze Dorus." Er waren herten en konijnen en stekelvarkens en vooral vo gels. massa's vogels en die wa ren het kwaaiste van allemaal. Boze. Dorus heeft ónze eieren ge roofd, zeiden ze en toen gingen ze hard tegen elkaar sjilpen van verontwaardiging. Boze Dorus was ondertussen nog bjj het droge beekje. HU keek naar de zielige vissen, maar hij trok er zich niets van aan. By een steen vond hij een makkelijk plaatsje en ging liggen slapen. A/T AAR plotseling werd hij J-v-L wakker van een onzettend lawaai. Daar waren wel duizend vogels in de lucht. Fladderend en piepend kwamen ze als een wolk op hem af. Boze Dorus sloeg met armen en benen en probeerde de vogels van zich af te houden, maar telkens kwamen, er weer nieuwe die naar hem pikten en in zijn. haar gingen zitten. O, o, help, moeder, vader! schreeuwde boze Dorus, maar er .kwam niemand om hem te helpen Maak de bron weer open, krijste een woedende roofvogel, maak de bron weer open, Dorus! En Dorus stond op en hield zijn handen voor zijn gezicht- om zich te beschermen tegen al die kwaad f) E KONÏNG bulderde tot zijn lakei: de pompelmoes is er vandaag wéér niet byf Ik zie; mijne heren allenig maar peren en kale meloenen en zure citroenen maar waar, owaar voor de drommel en droes tuaar blyft mijn geliefkoosde pompelmoes? Jij staat maar te gapen, jij kok van Janpèt.' en jij, Simon Hofnar, ga liever naar bed! dat zit maar te Messen en mij gaf je bessen en nare frambozen het is om te blozen! en waar, o, waar, ellendig gespuis waar vind ik mijn pompelmoes hier in dit huis? T~\E HOFDAME sprak onder brandende trnneti maar sire, er zijn toch nog rijpe bananen? en om U te dienen ook appslesienen en .sappige vijgen, die kuiit U toch krijgen? Neen, brulde de koning toen, duizendmaal neen Vlieg op, jij! Mijn pompelmoes toil ik alleen. 'TPOEiV gingen ze allemaal koortsachtig zoeken -* ze zochten in gaten, ze zochten inhoeken ze zochten in 't koninklijk slot met z'n allen ze zochten tot zelfs in de varkensstallen. Er was één klein jochie, dat was een koksmaatje, die ging 's de tuin in en liep op een paadje hy 'liep maar te kijken, totdat hij iets vond: een pompelmoes was Tvet, die lap op de grond. H\j nep: Alle spinnen en rende naar binnen, 't was niet te geloven hij holde naar bouen, en schreeuwde: O, «re om U te pleizieren breng ik U een pompelmoes, sappig en geel... De Koning zei enkel maar: Dat is fideel! Toen vierden ze feest en dat wds me een feest! En het koksmaatje" at nog het allermeest. De \zeescheepvaart op do haven van Rotterdam is, verge leken met het vorig jaar, we derom niet onbelangrijk geste gen. Wat het aantal schepen betreft Is Rotterdam zelfs Ant werpen voorbijgestreefd. Echter het aanzienlijk groter aantal kustvaarders, dat de Maasstad aandoet, was oorzaak, dat de tonnage tot dusver beneden dat van de Belgische havenstad Is gebleven, zij het dan met een gering verschil. Gedurende de eerste zeven maan den van 1949 liepen 0.880 schepen tezamen metende 8.962.247 n.r.t. de Rotterdamse haven binnen tegen 4.676 metende 7.197.425 n.r.t. in de zelfde periode van 1948. Een voor uitgang dus wat tonnage betreft van 24 procent en wat het aantal schepen aangaat van ruim 33 pro cent. Het verschil in beide percen tages wijst op een beduidend klei nere gemiddelde tonnemaat per schip dan verleden jaar. De naar verhouding sneller groeiende kleine handelsvaart deed de gemiddelde tonnage per schip dalen van rond 1500 ton in 1048 tot 1300 ton thans. In de eerste zeven maanden van het vooroorlogse topjaar 3938 bedroeg het aantal binnengekomen schepen 8.718 met ecu gezamenlijke inhoud van 14.019.132 n.r.t. Het sterker ge stegen aandeel van de kleine han delsvaart levert ook hier uiteen lopende percentages op, nl. een ach- terstand aan schepen van 27 pro cent en 56 procent aan tonnage. De gang van zaken ln de haven is bevredigend, wat ook bljjkt uit het onlangs gepubliceerde bericht over de aankomst van het 7000ste schip op Zondag 7 Augustus j.l., drie maanden vroeger dan In 194S! Stijging van het scheepvaartverkeer mag dan een verheugend verschijn sel zjjn, nog verheugender Is het wanneer ook de hoeveelheid door deze schepen aan- en afgevoerde goederen een dienovereenkomstige verhoging ondergaat of zelfs nog sneller is gestegen. Dit laatste is voor Rotterdam het geval. Goederenbeweging TJit do cy'fers betreffende het goederenverkeer gedurende het eerste halfjaar van 1949, ons verstrekt door het Havenbedrijf Lutusca Met Scott naar de Zuidpool Meer nog dan door de ongelooflijke prestatie cn de vreselijke ontbering zal de ZuJdpooItocbt van de Engelse kapi tein. Scott en de zijnen tDt de. wereld blijven spreken door de tragiek van een verloren strijd. Een dubbel verloren strijd, tegen Amundsen die 5 weken eerder dc (Noorse) vlag plantte op Scott's doel, tegen de barbaarse natuur tenslotte, die hem cn rijn. drie metge zellen op niet meer dun een goede dag mars van het hulpdepót op de terugweg een eeuwig halt toeriep. Voor dc verfilming van Scott's laatste reis was niet do geringste dramatise ring nodig en men Is gelukkig ook zo verstandig geweest zich hiervan te ont houden. Trouwens het journaal, dat Scott tot zijn laatste uren toe heeft bij gehouden. bevatte alle gegevens, die zó gemeengoed zijn geworden, dat hier niet aan viel te tornen. De regisseur Charles Erend ken men dan ook niet verwaten, dat hü de rea liteit van deze ongelukkige expeditie geweld heeft aangedaan. Eerder 't te gendeel. Het lijkt wel of do Engelse angst voor dramatiek hém een opzet telijk*! nuchtere, baast oppervlakkige toon heeft opgedrongen, die vaak in merkwaardige tegenspraak ia met de dreigend© noodlotssfeer, die over deze expeditie steeds hing. Teveel ook wordt over sommige essentiële gebeurtenissen heengelopen of worden bepaalde dingen bekend verondersteld, die dit bij het grote publiek niet behoeven te rijn. Hierdoor heeft vooral de beschrijving van da heenreis iets amateurachtigs cn semi-sportiefs. dat niet aansluit op het fatale vervolg. Anderzijds heeft de re gie volledig env prachtig party getrok ken van de aterke werking van de na tuur, die in elk beeld haar superiori teit doet voelen. John Mills speelt een niet heel Indrukwekkende Scott; dc muziek van deze film ln geslaagd tech nicolor .is van Vaughan Williams. Cineac Victoria Argentijnse nachten Het ig natuurlijk heel verkeerd' zich te gaan verdiepen in de roerselen va» een oppervlakkige amusementsfilm, maar ook zonder zo'n hachelijke poging te doen, kan men soms toch wel con stateren, dat bepaalde films zelfs in dit genre orfder dc maat blijven. Zo'n ge val is .Down Argentine Way" (Argen tijnse Nachten). Het verhaaltje ervan onderscheidt zich' In onbenulligheid niet van dc gebruikelijk® stories, de vele show, die erin gestampt is, kan er vooral danj< zij dc medewerking va» de dwaze Carmen Miranda mee door. maar het geheel Is in een zó koude, ge stroomlijnde, humorloze, hyper-ul tge- V nok te stijl verwerkt, dst men van deze „Argentijnse nachten" bepaald huiveren moet. Daar helpen noch de mooie benen van Betty Grablc r.och het fraaie snor retje van Don Ameche, noch het weel derig technicolor aan. De laatste rantsoenen biscuit cn gedroogd vlees worden verdeeld Scott (John Mills) noteert het in zijn journaal. van do gemeente Rotterdam, blijkt, dat de hoeveelheid vaü overzee aangevoerde goederen vergeleken bil 1948 steeg van 5.026.854 ton (van 1000 kg) tot 6.057.278 ton of wel 20 procent en de hoeveelheid afgevoerde goederen steeg van 2.507.851 ton tot 3.700.888 ton of wel 47 procent (I). Nog sneller dus dan het scheepvaartverkeer I» de goederenbeweging omboog gegaan, n.l. rosp. met 24 cn S3.S procent. Van de van overzee aangevoerda goederen waren 4.114.574 ton (in 1948 3.460.510 ton) voor Nederland bestemd, torwjjl 1.942.704 ton (in, 1948 1.566.344 tor,) uit transitogoe- ilcrcn bestond. Vermelding verdient het feit, dat ln de eerste helft van het topjaar 1938. toen in totaal 13.341.576 ton werd aangevoerd, hiervan slechts 3.263.351 ton als im port werd aangemerkt, minder dus dan thans, terwyi 8.078.225 ton nis doorvoergoederen Rotterdam pas seerden. Toer. was Rotterdam nog transito-haven, ln volle glorie! Het uitgaande goederenverkeer vertoont eenzelfde beeld. De export goederen ir. de eerste helft van 1949 in Rotterdam verscheept beltepen 1.103.553 ton tegen 651.730 ton in 1948, een aanzienlijk verschil, dat het succesvol streven naar een gro tere export van eigen producten duidelyk aantoont. De hoeveelheid riaar zoo gaande transitogoederen steeg van 1.856.112 ton tot 2.507.335 ton. Ir. do eerste helft van 1938 was de hoeveelheid exportgoederen slechts weinig meer, R.L 1.375.573 ton. terwijl er wat de transito be treft met eer. totaal van 7.164.353 ton In 1938 nog een behoorlijke ach terstand bestaat. We gaan In de goede richting. Da stroom van import- en exportgoe deren vla de Rotterdamse haven is nagenoeg op vooroorlogs peil geko men, doch een achterstand in het trarisitoverkeer van rond 250 pro cent betekent, dat we er nog long niet zijn, juist op dat onderdeel van de haven, waarvan Rotterdam het hebbon moet: het transitoverkeer. Schaatsenrijden Wereldkampioenschappen 1950 in Eskilstuna 'ü-GRAVENHAOE Naar v.ij vernemen heeft het bestuur van do International "Skating Union (ISU), het programma voor het seizoen 1049-3 950 ala volgt vastgesteld: 4 en 5 Februari Europese kam pioenschappen hardrhden heren tö Helsinki. 11 en 12 Februari wereldkam pioenschappen dames hardrijden te Moskou. 18 en 19 Februari wereldhan**» pioenschappen heren te Eskilstuna. 18 cn 19 Februari Europese kam pioenschappen kunstryden dames, heren cu paren tc Oslo. Maart wereldkampioenschappen kunstrijden dames, heren en paren to Londen, alsmede international* danswedstrijden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1949 | | pagina 3