VOORAL VOOR DB VROUW
HET BEDRIJF VAN VADER
tcilfofotl
Iets dramatisch
Kunstenaar licht zijn schepping toe
De vrouw is nu twintig jaar jonger
dan een eeuw geleden
Een huishouden drijf je
niét van de wind
Een waarschuwing
Een Hollandse vrouw
bezoekt Amerika
Geen knobbel
Zoemen
MODE-NOVELLETTE
BU HET ONTWERP VAN HET „GREBBEMONUMENT"
Eeuwigheidsgedachte, natuur, heldendood
leven en liefde verenigd
Op straat
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
verfris
dan
met
Een oude kous
met dubbeltjes
Vrijdag 26 Augustus 1949
Toen ze verliefd op. hem -werd was hij violist. Hij had
een band ergerfs in de. stad. Een nette gelegenheid waar
je hunt zitten,-eten en wat drinken.
..Een artist," vonden baar vriendinnen, „dat is niets
voor jou..."
Hierop antwoord je niet als het de ware Jacob betreft
Ze lachte maar wat. „Hij heeft vijftien jaar les gehad."
dacht ze. Hij kent z'n vak. Hij is een. kunstenaar. Mis
schien worct-ie wel beroemd."
Ze trouwden cn er was feest. Zij in het wit met tule
en sleep: aardig en jong met boter-blonde haren. Met
recht trots op haar bruigom, op zichzelf en hun huis.
..Zoals u," zei ze tegen haar schoonmoeder. zou ik
niet willen wonen. Al is het er nog zo mooi... Het blijft
een wagen, hè?"
aan de vrouwen van 1874
Anthony Trollope is een gentle
man zoals alle Engelsen, en dit is
wat hij schrijft in 1874 naar aanlei
ding van zijn -ontstellende kennis
making met de geëmancipeerde
vrouw uit Australië:
Over de hele wereld hebben
vrouwen recht op een. ridderlijke be
handeling.
Zij behoren te zitten als mannen
staan.
Zij moeten bediend worden, ter
wijl mannen wachten-
Mannen moeten, zwijgen, als zij
spreken.
Zij moeten, geloofd en geprezen
worden, zelfs als zij het niet verdie
nen.
Men moet hen-het hof maken, zelfs
als ze geest noch schoonheid bezitten.
Zij moeten aangebeden worden
zelfs als er van liefde geen sprake is.
Zij moeten beschermd worden als
mannen lijden.
Zij moeten in de warmte blijven
als mannen kou lijden.
Zij moeten in veiligheid gebracht
worden, als mannen in gevaar zijn.
Zij moeten in leven worden ge
houden, terwijl mannen voor hen
sterven.
Ridderlijkheid is een van zelf spre
kende zaak. maar al deze diensten
verricht de ene mens niet zomaar
voor de ander.
Een man 2al een vrouw willen die
nen, hij zal voor haar willen lijden
en zelfs voor haar willen sterven
omdat zc zwakker is dan hij en om
dat ze zijn bescherming nodig heeft.
Maar wee als ze zica even. sterk
toont als hij, wee als ze door hard
heid en flinkheid tracht te bewijzen,
dat de idee van haar zwakheid van
den beginne af een vergissing was,
die slechts uit traditie bleef voort
bestaan.
Dan zal het ideaal van ridderlijk
heid in de harten, der mannen ver
dwijnen. als sneeuw voor de zon.
(Uit Victoria and Tasmania)
Anthony Trollope
Maar vier jaar later stopte haar
man met de muziek. „Geentoe
komst met al die radio's. We moes
ten het bedrijf" van Vader maar
overnemen
Dit was voor haar een slag maar
een huishouden drijf je niet van
de wind en een kleine dikke zoon
wordt ook niet van liefde alleen
groot. Dus slikte ze allerlei in en
ze zei: „Laten we dat maar doen.11
Want ze had vertrouwen ia haar
man.
Van die dag af werd alles .an
ders. In de plaats van het stenen
huis kwam er een op wielen. Een
keuken, een salon, twee slaapka
mers erin: daarmee reden ze per
tractor en trein van plaats naar
plaats. Met de wagen van hun ver
diensten. De feestelijke kleurige
oliebollen kraam, die al zestig jaar
in de familie was maar er uit zag
als een stralende bruid. Zijn groot,
moeder had er nog in gestaan met
Friese kap en krul-ijzers doch over
dit bezit was met liefde en zorg
gewaakt. Zulk een kraam, die elk
een aan z'n kindertijd doet denken.
Veel glas, veel ronde, geslepen
spiegeltjes, lichtjes, geschilderde
peppen mét zoete monden, schalen
vol wit bepoederde bollen en een
kachel met een pan dampend vet.
De man bakte en hij deed dit
met zwier, zij strooide er de sui-
Spelletjes voor de vacantie
Telegrammen opstellen
Elke speler neemt papier^ en pot
lood voor zich. Nummer één zegt
drie letters, die ieder opschrijft.
Met die drie letters probeert ieder
een zo veel mogelijk telegrammen
te maken in een bepaalde afgespro
ken tijd. Nummer twee zegt: vier
letters, en zo voort.
Hoe meer letters, hoe moeilijker
het wordt Naar mate er meer let
ters gegeven worden, moet de duur
van het telegrammen opstellen
langer worden.
Voorbeelden:
S(aartje) K(om) T(huis)
S(imon) K(«er) TCerug)
iVKieke) A(nnie) B(eiden) G(e-
slaagd).
Knikkerwedlöop
Teken op de vloer twee banen af.
Aan bet begin van .elke baan een
knikker leggen. De kinderen moeten
nu zo snel mogelijk met hun neus
de knikker, die niet uit de baan
mag rollen, naar de overkant bren
gen. Een spannende wedstrijd, voor
al met kleine neuzen.
Ik bood een jong moedertje
aan enkele uren als „baby-sït-
tex" van haar zoontje te funge
ren, hetgeen dankbaar aanvaard
werd. Zeer benieuwd hoe de
kleine, die pas 17 maanden oud
was, op m^n komst zou reageren,
liep lk op zijn bedje toe. Juist
sntwaakte hij uit zijn middag
slaapje en wie schetst mijn ver
bazing, toen hij mij met een bre
de glimlach aankeek cn begroet
te met: „Hay", wat zoveel wil
zeggen als „Hallo".
De kinderen zijn. hier-onbevan
gen en kennen geen verlegenheid,
maar zóveel jovialiteit van een
baby bij de eerste kennismaking
verraste mij toch. Overigens
bleek hij een allerliefst product
van deze gemechaniseerde tijd, te
zijn: zijn vocabulaire bepaalde
zich in hoofdzaak tot auto, tik
tak en vliegtuig.
Het is grappig te zien hoezeer
de kinderen vertrouwd zijn met
alle mogelijke electrische appara
ten van televisie tot wasmachine
en hoe zij ze aanvaarden als de
gewoonste zaak van de wereld.
Aan de rand van Lake George
was ik getuige van het dalen van
een particulier vliegtuigje, dat
tevens voor reizen op land en te
water geschikt was. Als een
zwevende vogel daalde het op
het water neer om benzine in te
nemen. Een jong echtpaar stapte
uit en achterin zag ik twee'klei
ne kinderen lusteloos zitten met
koptoestellen aan de oren, luiste
rend naar een radio-uitzending-
Ik vroeg mij af welke uitvinding
sa! moeten worden gedaan om
deze jeugd, die zoveel verveeld
langs zich heen laat gaan, in
verrukking te brengen en ik denk
aan mijn jeugd, toen wij genoten
van ons eerste ritje in een auto,
met veel lawaai en in een wolk
van stof en gassen.
Sophie Hoedt-"Winkler Prins
Er 2\jn kinderen, die op school
over het algemeen een goed, in som
mige vakken echter een droevig fi
guur slaan. In zo'n geval beweert
men graag, dat het overigens in
telligente kind gebrek heeft aan een
reken- of andere knobbel. Voor zo
ver aanleg hierin een rol speelt kan
dit juist zijn. Zielkundig bekeken
ligt de zaak dikwijls anders. Het be
wijs hiervoor levert een jongen,
wiens geval dikwijls met klein© va
riaties wordt aangetroffen, die in
een bepaald vak, geschiedenis in
dit geval, opvallend slecht was.
Aanleiding tot deze mislukking
Üleek,de leraar te zijn,-alhoewel de
ze daar evenmin weet van had, al3
zijn leerling. Een psychologisch on
derzoek van het geval bracht het
volgende aan het licht. Het kind
had toen het klein was lange tijd: bij
een strenge, tyrannieke voogd moe
ten doorbrenger Het werd door de
voortdurende aanmerkingen en ver
wijten die deze maakte tot wan
hoop gebracht en verloor het laatste
restje zelfvertrouwen. Het was1 op
de duur onmogelijk voor het kind
iets goeds tot stand te brengen,
daar dit toch niet erkend en daar
door zinloos werd. De Ieraar speel
de pas jaren later een rol. Het toe
val wilde, dat hij (zoals eerst na een
zorgvuldig onderzoek bleek) een ge
ringe gelijkenis met de strenge
voogd vertoonde. Dit was genoeg
om ln het onbewuste van het kind
het beeld van de gevreesde weer
leven in te blazen. Het reageerde
dan ook op de Ieraar zonder het
zelf te weten met dezelfde angst
die het voor zijn voogd gevoeld had.
Daardoor kon het kind onder het
oog van de leraar evenmin iets be
hoorlijks presteren, als het dat vroe
ger onder het starre regiem had
gekund. Dezelfde angst, voor dezelf
de figuur, die dit keer de trekken
van de leraar had aangenomen rem
de de capaciteiten van het kind.
Hieruit blijkt wel, dat het mis
lukken in een bepaald Schoolvak
niet altijd bewuste onwil hoeft te
z$n en daardoor niet altijd op te
heffen is door dure en in zulke ge
vallen ondoeltreffende bijlessen. De
werkelijke oplossing ligt in het uit
de weg mimen van de psychische
moeilijkheden, die het kind belem
meren.
Ze verwacht geen weigering. Dus
pak ik zo'nhandig Amerikaans
boekje met hygiënisch glad omslag
uit de kast. Ik trek- een stoel bij
de divan, die zij siert en begin mijn
galant corvée, dat ik haar zoals Ie
dere avond met droge keel offreer:
Voorlezen. Alhoew mijn best doend
verzuim ik niet af en toe achter
dochtig te informeren of ze nog
luistert. De gebruikelijke antwoord-
formule Is een verontwaardigd:
„Natuurlijk". Zo ook vanavond. Dus
lees ik verder met eerlijk pathos,
want het is een meeslepende ge
schiedenis. Tot een voorzichtig maar
duidelijk gesnurk mij beledigt. Ik
zwijg ijzig en lang. Dan ..opent ze
een wazig oog eh zegt:,.„Waarom
lees je niet meer?" „Jij slaapt»."
antwoord ik kiL En zij: „Ja,' maar
als dat zoemen ophoudt word ik
wakker."
ker op en bood ze zo stralend de
klanten aan dat het was alsof je
ze cadeau kreeg.
Blond en glanzend van gezond
heid stond ze zo'n ganse dag in
eenwolk van suiker en vet. Vaak
van negen 's morgens tot twaalf
uur 's nachts. Ging ze even eten
dan bleef de man en at hij dan
stond ze bij de gloeiende pan.
Voort voort alle jaren, alle zomers,
alle dagen dat anderen feest heb
ben. Toen het zoontje zes werd
ging hij naar kostschool, En toen
hij als knaap van zestien daar af
kwam, was er wat het werk be
treft voor de ouders niets veran
derd.
Een beetje dikker, gehaaider
maar even. blozend schudde ze de
bliebollep,,van de schep in kra
kend witte zakken. „Vier van tien,
alstublieft, meneer. Zes van. vijf
tien. Kijkt u eens. Vers als boter.']
De zoon wilde naar kantoor. Hij
leerde Frans, Engels, boekhouden,
handelscorrespondentie.
Nu is hij vijf en twintig en
zegt, als hij dat straffe werken van
z'n oudelui ziet: „Voor mij behoeft
u het niet te doen. Ik red me
wel
„Toch komt hij op drukke dagen
helpen," vertelt de moeder. „On
danks z'n werk en ondanks z'n
meisje." L
„Nu wil hij er nog niet an. Maar
als hij straks getrouwd van een
weekloon moet rondkomen zal dat
wel anders wórden denkt de
Vader.
„Toch hebben we weinig aan ons
leven gehad," zegt ze stil. „Altijd
drukte en spanning. Hard werken
met hef huishouden erbij. En, dit.. -
hier allemaal elke dag afsponzen, onze wagens kunnen we ivoor de
„De vrouw kleedt zich voor de
man," vindt Anny Blat, bekend
om haar pikant breiwerk. ,X>e
man ziet haar liefst in trui en
rok. Dat dient ze te onthoudenJ'
Ze ontwierp een truitje voor
's avonds van glanzend zwart ga
reneen gifgroene, een lavendel
blauwe. Zo fijn dat je ze in één
hand kan vatten, 't Woord trui is
hiervoor mijlen te sokkig. „Se
cond skiu" (tweede huid) noe
men ze in Amerika zulk een sier
lijk harnas, 't Meisje van de foto
is een mannequin uit New York.
Ze heeft op een stemmige Schotse
rok (hoofdtint donker groen) een
second skin" van zacht rose met
een gebreide shawl in dezelfde
tint.
.panger" (gevaarlijk)heet ait
geval. Een woord dat je op aller
lei wijzen kunt uitleggen.
M'n voeten doen vaak pijn. En
m'n benen, van al'dat staan..,. Ik
kan er soms niet van slap.en!'
„We mogen niet klagen," vindt
haar man, ,,'t Is aanpakken maar
\we hebben er ook wat voor. Met
dag komen. We hebben een radio,
gothische stoelen, een haard met
een schoorsteen
„En hij heeft drie violen," zegt
z'n vrouw, ,,'t Is waarGeld
verzoet veel
De mooiste Franse meisjes hebben de nieuwe
herfstmodellcn getoond. Nog nooit zijn er zu.ke
j hoge eisen gesteld aan mannequins. Maar niet
vaak werd zo eerlijk naar schoonheid gestreefd
1 door de ontwerpers als dit jaar. Op de tekening
Iets verleidelijks voor 's middags en 's avonds
dat duidelijk bewast hoe knap de new look werd
gekortwiekt voor de vrouw van thans. Die graag
sierlijk wil zijn doch haar houding die past bij
korte haren, platte hakken en zakken in d'r rok
niet wil wijzigen.
Christian Dior koos hiervoor rcod" fluweel,
't Ljjfje heeft aangeknipte mouwen, twee zakken
en eer. zeer diep ingesneden hals (tot 10 c.m.
boven de taille). De opstaande revers zijn aan
geknipt. De rok is recht, vrij kort. nauw, en
heeft van voren eer. gerimpeld aangezette over-
rok, waarin twee diepe zakken. Taille en hoofd
zijn met iets van zwart fluweel versierd. Plus
een wolkje tule om het geheel nog ..dramati-
j scher" te maken. Dit is namelijk het favoriete
woord. Fluweel is dramatisch en wordt daarom
bijna overal bijgesleept. Bij blouses, kragen,
i kleppen op zakken, hoedjes, handschoenen en
behaatjes. De laatste spelen een enorme rol in
herfst en winter. Dat spreekt. Pas zo'n jurk als
deze maar eens zonder zulk 'een nuchter instru
ment.
(Van een onzer redacteuren)
Q VER de hlerty afgebeelde ragfüue werktekening hebben de ont
werper en uw verslaggever gisteravond gebogen gezeten, om er
leder onderdeel van te bepraten kunstgesprek doorspekt met de meest
verrassende gewone dingen. Men wete dat in Nederland een wjjdlngs-
plaats van do omvang als er op de Grebbeberg aangelegd zal worden niet
In een vloek en een zocht gereed komt, want misschien wel twintig comi-
té's, instellingen en groepen belanghebbenden moeten er in gemoeid
worden.
Vele .kleintjes" maken i.
iets .groots'
N„Zo'n aanleg ontstaat bijN mij van
lieverlede, als ik met alle betrokke
nen gepraat heb." zegt de kunste
naar. architect J. J. P. Oud. „en
als ik bij alle weer en wind hel ter
rein bezocht heb, waar alles moet
komen- Ik ber. stedebouwkur.digc,
dus ik onderwerp rr.y aan de be
grippen Orde en Wijding. Opwerken
:egen de monumentaliteit van de
hoge bomen op de Grebbeberg is
een onmogelijkheid; wel is er op de
grond een oord van .plechtige wij
ding te scheppen, eenvoudig, eerlijk
en streng. Het woord „monument"
is eigenlijk niet het gelukkigste om
alle Grebbcberg-bedoclingen weer tc
geven waarom niet dapper be
sloten tot een andere, treffender
naam?"
fe weet, dat de Duitsers ook al
een pompeus Kricgsdcnkmal am
Grebbeberg in hun brem hadden,
iets reusachtigs met dikke adelaars
die boven de bomen moesten uit
steken Bismarck zou er bij ge
gnuifd hebben, zo „kolossal" was
het Het eren onzer doden nemen
wjj echter liever zei? ter hund
„Onze doden rusten daar in een
natuur op haar mooist; als de le
venden zich vergaderen tot een do
denherdenking late-- 2ü dan op een
wijdingsvolle ruimte met hun ge
zicht naar de graven toe staan en
zich met hun stemming en pieuze
uitingen Ingevoegd weten bij die
natuur, "bö dat prachtige Grebbe-
bergbos waar onze mannen in Mei
1940 stand hielden en vielen
waar hun bloed de grond drenkte
om der wille van ons hoogste goed:
onze vrijheid en Onze autoriteit.
Het linkergedeelte wordt het eerst
in afwerking genomen. De bestaan-
De bekende en ln. het bui
tenland zelfs beroemde Ne
derlandse architect J. J.. P. Oud
te Hillegeraberg schonk ons gis
teravond een half uurtje van zijn
kostbare tgd, om óns zijn .ont
werp voor het Nationaal Leger-
monument Grebbeberg toe te
lichten,
„Ga nu je gang maar," waren
zijn joviale afscheidswoorden,
„ik hoef het niet nog eens door
te lezen; ik vertrouw mij graagi
aan jullie toe 1" -
De straat maakt het dikke zusje
prikkelbaar. Er is te veel om af te
blijven. Proppen - papier, lokkende
viezigheid in de goot, staarten van
vreemde honden en speelgoed van
andere kinderen. ,Ziet ze zulk een
kind met pop, emmer of beer dan
start de narigheid; Ze rukt en trekt
en huilt en wil geen stap verder.
Totdat ik me opgelaten voel en m*n
zoet gepraat omzet in bo2e woorden,
Zo van: „Is het f»ou uit" en „Schiet
op" en „Dat is niet van jou. Voor
uit!"
„Haar," zeg ik onder 't eten tegen
zoontjes Vader." „dat kind is op
straatonhandelbaar. Hoe dat nou
komt.
,,'k Denk dat die meid een moe
der wordt," praat zoontje later ver
trouwelijk in de keuken.
„Een wat?"
„Een moeder, gewoon, net als jij
en die andere mevrouwen."
„Wat heeft dat er nu mee te ma
ken? En boe vaak moet ik zeggen
dat ik die meid niet meer wil ho
ren?"
Maar zoontje onverstoorbaar.
Moeders zijn op straat altijd kwaad
op een kindje."
7 y j Pi r i Z. rij een soort oude baby-face heeft:
Oud worden IS niets, als t hart jong Olijf t niemand al dat kunnen waarderen.
Deze zomer trad de vroeger zo
In 4 midden van de vorige eeuw kwam er een boekje uit van een pre- beroemde Mistinguette op in Sche-
dikant, Karei Meppen, die beschouwingen, hield over het leven van de vemngen. Zy is nu over de zeventig,
vrouw in verschillende perioden. Voor die tijd was het eigenlijk nogal 2iet er (op het toneel) uit als een
en fleurig boekje, hoewel onze haren te berge rijzen als we lezen hoe hij
over vrouwen denkt.
Hij wijdt o,a. een hoofdstuk aan het ouder worden:
Het oud worden begint met het vijf en. dertigste jaar. Voor de vrouw
van vijf en dertig is de zon over het hoogtepunt heen, de middag is voor
bij, nog blinkt zij, hoewel zij geen stralen van luister meer verspreidt.
Vleiers, noemen haar (die vrouw van vijfendertig) nog jong, jong is zij
evenwel nog alleen voor haar echtgenoot. Thans moet zij de inwendige
schoonheid zoeken en tevreden zijn als men van haar zegt: Zij ziet er
nog zeer wel uit. Nu komt de tijd dat de kinderen haar_ zeggen: Moeder,
Gij moet een schoonheid geweest zijn. Zij zai zich stemmig kleden en zich
wachten om zich in gekleurde japonnen te hullen, maar toch nooit achte
loos worden op haar kleding." Voor haar begint de ouderdom,
r, schertsgevallen, maar over het al-
Het AVordt ona koud om het hart, Wat een tijd1. Wat een houding!'- gemeen kunnen we zeggen dat de
als we die woorden van- de zeer Nu zien wf een vrouw van veertig vrouw zo'n twintig jaar jonger is
eerwaarde Karei Meppen lezen, op de rand van een zeilboot op de dan een eeuw geleden Als we zes-
maar ïtq gaat nog verder: De vrouw piassen. Ze ls stralend-bruin ver- tig zijn, beginnen we inderdaad as-
is tien ,iaar vroeger oud dan de brand, ze draagt shorts, en gaat SOciaties met zonsondergang te voe-
man, doch hoe eenvoudiger en net- straks aan de wal een nummertje jen dan beginnen we pas te doti-
fni. I.nnn IrlnHitlr. HoQ
vrouwtje van even dertig, ze heeft
mooie benen, een goed figuur, maar
het heeft toch eigenlijk wel iets
griezeligs. Evenals de figuur Óhn
Elizabeth Arden, de Stammoeder van
de schoonheidsinstituten, die haar
millioenen (want millioenen heeft
zij verdiend met haar preparaten)
aanwendt voor steeds nieuwe ope
raties om glad en- jeugdig te blij
ven, tot het aanbrengen van apexi-
klxererj toe.
Dat zijn natuurlijk alleen maar
ter haar kleding is, des te langer
behoudt zij zijn ach tin gi O, zeggen
we dan.
De oude vrijster, ze begint hij dan
een volgend hoofdstuk: Waarom
noemen wij haar toch zo onbarm
hartig Oude Vrijster? (Ja, dat vra
gen we ons ook af, maar Jiö doet
het zelf oak, onze Karei Meppen)
ken: Nee, zo'n kleurige jurk kan ik
niet nicer dragen, dat past niet meer.
En dan is er natuurlijk een enorm
individueel' verschil. Vrouwen, die
„moeke's" worden, die sloven endra
ven en zich laten gaan, kunnen
vroeg oud en versleten zijn, terwijl
de vrouw, die wat geld éti wat tijd
heeft voor sport, massage, hoogte-
wordt links (Noor
delijk) om verlegd: geen autobus-
kermïsgedoe meer!
De Genie een en al begrip en
toewijding bouwt om het kerk
hof een lage voetmuur van zwerf-
steentjes en paarse handvormsteen
met een betonplatenafdekking en
gaas er bovenop tot de pylonen.
Tussen de pylonen en de leeuwen
zijn toegangen ter plaatse waar zij
zich tot dusverre bevinden. Van de
leeuwen ziet een naar het Noorden
en een naar het Zuiden."
„Hoe groot zijn ze?"
„Hun voetstuk is zes meter
breed, dus dan kun je nagaan...;
John Raedecker en zjjn zoon hak
ken. ze uit Vaurion kalksteen, het
als het vijf meter hoge kruis
Prachtig blank is die steen, dat
kruis is uit één stuk-».. Vóór die
leeuwen en dat kruis heraldisch en
godsdienstig verantwoord, van el
kaar gescheiden en voor niemand
aanstoot gevend waren, is er heel
wat nageslagen en. bestudeerd!
Zodra een Nederlander in een com
missie zit, wórdt ny' precleserig,
weet je, (Hier kon er even een glim
lach af'.
,,Naar dat kruis cn die leeuwen
loopt een brede in vakken verdeelde
baan?" hervatten wy.
„Ja: de. opgangsweg voor krans-
leggingen e.d. Donkere granieten
platen van twee bij twee bedekken
'm, zo ruim gevoepd dat in de voe
gen mos kan groeien. Zo heb ik mij
die „loper" gedacht en ook de ruime
verzamelhof met de toren en de
gebogen herdenkingsmuur, daar
rechts."
„Maten?"
„Toren: ongeveer zeven meter
hoog, ook weer van Vaurion kalk
steen; en de muur loopt over vüf
g-ranietvlakken, reken dua zelf maar
uitBoven in de torenzuil hangt
de bronzen klok in welker, specie
„koperen" centen versmolten wor
den (als de minister het goed vindt)
uit de reeds door.: het gehele land
geschonken centen-van-vóór-dë-oor-
log. De gebogen muur zal reliëfs be
vatten waarmede de gevallenen in
Indonesië worden herdacht en ge
ëerd ook zij behóren hier, cen
traal, gememoriseerd te worden en
in onze hoede te rijn."
Prachtige opdracht!"
Pieus werk, want je moet en
je wilt om alles denken en vóór al
les Nederlands blijven, d.w.z. met
een kunstzinnig-veranlwoorde zeif-
onderwerping aan het hoge doel,
n.l. onze Grebbe-doden en al die
anderen die wij in de laatste tien
jaren moesten afstaan aan de We
reldgeschiedenis te eren en te ge
denken tot in menselijke eeuwig
heid."
En dat wordt met centen
saamgebracht?"
Ja, met simpele'centen. Dat is
Inspirerend geweest voor-mij."
Natuurlijk is er nog een en an
der bepraat, zoals dat gaat wan
neer een moeilijk-bereikbaar kun
stenaar even zijn hart kamt uit
storten over iets wat hem na aan
zijn ziel is komen te liggen.
Kijk", zegt hij nog, van die
weg rechts komen de militaire en
civiele dodenherdenkers en bij de
gebogen muur buigen zij af naar
een soort amphitheaters in het gras
\vest cn oost van het plein met de
luiklokketorenO ja, op die
muur, hoop ik, een fries met figu
ren die van alle kanten zichtbaar
zijn dat zal beter staan dan een
reliëf aan de binnenzijdeZodra
men binnen is, zal men beseffen,
dat de gesneuvelden bij ons beho
ren, onafscheidelijk met ons
verbonden zïjn,^ al de doden die de
jongste Geschiedenis tegen onze
wil van ons vergde. Dat zij en wij
in harmonie zijn met de natuur
daar, verzoend met de eeuwig
heidverzoend in.
Wij keken elkaar even aan. Het
laatste grote, en vaak zo moeilijke
Alleen omdat zy zich in een. toe- hardlopen met haa*" kinderen. En zon, lichaamsverzorging, inderdaad
stand, bevmdt, die niet strookt met niemand zal toch zeggen: Wat stelt tot haar zestigste jeugdig en zelfs
de natuur?" Maar de oude vrijster dat mens zich aan, zij doet als een jong kan blijven,
wydt haar leven, toch aan de wel- meisje van twintig. Onze t(jd ls ge- Het is een wonderlijk iets, dat oud
dadigheid. Zij arbeidt in stilte voor abonneerd op de jeugd. We worden worden. Misschien vinden ze nog
noodlijdende gezinnen, bezoekt de niet meer oud. eens een middel uit, dat ons jong
kranken en richt genootschappen Natuurlijk zijn er excessen, na- houdt tot op hoge leeftijd. Maar is
op voor kraamvrouwen. Als zij niet tuurlijk zijn er vrouwen, die zich het nodig en wenselijk? Welnee, als
behept is met de gewone gebreken wel aanstellen. De vrouw, die wan- ons hart maar jong blijft en dat be-
van oude vrijsters, onvergenoegd- hopige pogingen doet om haar ge- reiken we niet door een middeltje
heid, knorrigheid, onhandigheid en-zicht rimpelloos pn gladjes te hou- uit de apotheek of het schoonheids-
belacheiyke vreesachtigheid, moeten den, die daarvoor operaties onder- instituut. AUeen maar door midden
wti haar prijzen. gaat en zich zwaar opmaakt, totdat in het leven te blijven staan.
woord behoefde niet gesproken te
worden.
Van 1 September tot 1 Novem
ber zal de centenactie overal in den
lande worden voortgezet. Al3 ieder
één cént geeftkan de gehele wij
dingshof op de kop óan de.Grebbe-
berg rusti-p wor.den uitgevoerd tot
Ï7i alle onderdelen. Voorlopig heet
het „Nationaal t
Lepermonumént" j
maar het zal j
meer zün- dan 'n I
monument, om- j
dat ieder er de j
Handen zal kun-
nen vottioen.
Ieder, heel
2?Tt hart en heel
z'n ziel.
Zo heeft dé I
ontwerper hef
bedoeld op de
verantwoordste
manier; zo zal de rj.nti»>
Genie 't hare bij- ccni*
dragen; zo zal de beeldhouwer
Neerland's grootste beeldhouwer)
zijn werk. volvoeren- én-zo-heeft uan
den beginne af de burgemeester
van RheHen,-ridder Bosch van Ra
sent hal, de Cr'óot-Verzamelaar van
alle Giften vOo¥!:het Grebbeberg-
monument, het eveneens bedoeld.
Aan u, aan ons allen de «opdracht
om die bedoeling ,fe_ helpen verwe
zenlijken als een Plicht!
Rhenen's burge
meester; „leder
(lna:. Med.)
Bouwcentrum gaat grootse
expositie houden
ROTTERDAM Dit najaar zal
in net Bouwcentrum een tentoon
stelling worden gehouden, „Wo-,
ningbouw 1950". .Zij zal omvatten
een economische, een sociale, een
technische en een architectonische-'
stedebouwkunclige afdeling.
De: expositie'zal worden gehou
den in samenwerking mei ver
schillende,instituten en instellin
gen, zowel particiilieré" als officiële;
die zich op het gebied, van de wo
ningbouw bewogen.
Prof. dr. M. J. H. Smeets
verlaat financiën
DEN HAAG Bij K. B. is, met'
ingang van I October 1949 aan
prof, dr. _M. J, H. Smests, directeur
van 's Rijks belastingen cn domei
nen met de persoonlijke titel van
raadadviseur thans fungerend
als waarnemendsecretaris-gene
raal van het ministerie van finan
ciën op zijn verzoek, eervol ont
slag .verleend.1, j j: 4
(Ing. Med.>
geldt wel eens als symbool van
zuinigheid. Maar et is een betsre
manier om te sparen:zorgen, dat
Uw wollen garderobe als nieuw
blijft.
Dat kan op een eenvoudige ma
nier. Niet wassen ln gewone zeep.
die wol doet krimpen, stug worden
en slijten, maar in Alkalivrije Ech-
falon, waarin Uw wol als nieuw
blijft.
Was Uw wol veilig in
ALKALIVRÜ
35 pak. Natte 100 ar-.
