ÏQM m VOOR VOOR W Keiharde wil moetje opbrengen om je te handhaven tfl Oude bakerrijmen zijn nog niet helemaal verloren gegaan BEEÜWIJK Minister Spitzen over de nieuwe verkeerswet Het soort, dat Holland niet opbrengtColette Vallen Bobbel uit Parijs New York VROUWEN Jan Huigen in de ton Zwart is de kleur Bim, Bam Beierende koster lust geen eieren Rammelrijmpj es met rhythme Evelien spreekt I VAN VROUW TOT VROUW Het avontuur in Zwitserland nog niet verklaard Meer hulp voor zwakken dan voor sterken is rechtvaardig Juridisch is de Staat niet aansprakelijk Vrijdag 28 October 1949 3 Colette is van. het soort dat Holland niet opbrengt. Klein met een ,aiile als Scarlett G'Hara en voeten als Assepoes. Ze heeft een hotel letje diehtby Parijs. „M'n kamermeisjes zijn ziek," zegt Colette de eerste dag. Maar na een week weet elkeen dat er geen kamermeisjes zijn. „De chef-kok is met vacantae," vertelt ze. En al gauw blijkt dat er geen chef-kok bestaat. Colette kookt, wast, poetst, bedient en koopt in. Ze rent door het huis in een overall van ripsfluweel. 's Morgens brengt ze de gasten het ontbgfc op bed en 's avonds staat ze in iets zwarts en straks in de kleine bar met een shawl zo groen als d'er ogen en sandalen met lange linten. In de badkamer ligt het stof op de richels, de spiegels zijn dof en de deuren beduimeld. Maar het eten is prima en Colette's haren glan. zen als haar nagels en tanden. Ze is verzorgd als-had ze niets anders te doen. Van 's morgens vroeg tot Uit nieuwsgierigheid ga ik naar een Parijse kapper. Van buiten ijkt het een eenvoudig zaakje, er gens achter de Opéra. Maar van binnen blykt het een blinkend en duur gedoe van knapen in witte jassen, spiegels en luchtjes in fles je Een meisje keurt m n haar tussen duim en vinger. Roept dan de bij dit saort behorende Monsieur An- toine. Deze borstelt het alle kanten op Knipt links, rechts en bovenop. Bekijkt me humeurig in de spie gel om tenslotte getroost een doos je te pakken. Met een tangetje pikt hij er een rondje uit en plakt dat over een sproet ergens op m'n wang Hij zucht opgelucht, borstelt m'n scheiding weg: ik kan gaan. Met die mouche en al kom ik thuis van vacantie. Zoontje heeft overal papieren opgehangen met welkomstkreten in kleurkrijt, 'fc Dikke zusje gilt als ze me ziet prompt om de pot. Als de herrie wat luwt zegt zoontje: Je hebt een bobbel op je wang, Mam." „Die is van papier," plaagt z'n vader. „Dat heeft de kapper gedaan/' vertel ik. „Zit er een gat onder?" „Nee zomaar, voor de leuklg- heid," knik ik. „Dat is mode daar." Zoontje vat het niet, doch indruk maakt het wel. Als Bram komt spelen roept hij: „M'n moeder heeft een bobbei van papier op d'er wang. Dat meet daar iedereen. „„Ha," hpont Bram„ „Kijk dan zelf." Nu komt Bram dichtbij, „t Is een_ kdrst," stelt hij vast. „Een bruine, ronde korst" „Maar van papier," ruziet zoon tje. „Van vel," strij'dt Bram, „'s Nietes". De ruzie springt de kamer in. „Vecht het buiten maar uit," zegt zoontjes Vader, en duwt ze naar de gang. Maar dat jong rukt zich les, gilt woedend naar mij: „Doe dat ding dan ook af, Mam. Je bent nou toch thuis". Problemen in OlNDS de oorlog zitten wij in kJ Holland vol dageitjkse pro blemen, Het is logisch, dat de problemen in Amerika niet de zelfde zijn als die in ons land en sinds mijn aankomst tracht ik ze te leren kennen. Het spyt mij te moeten bekennendat ik in dit opzicht nog niet veel verder gekomen ben. „Noem mij eens een uwer da gelijkse zorgen," zei ik tot een bewoner van New York. La chend antwoordde hij: „Een parkeerplaats voor mijn auto te vinden in het hartje van New York en mij op de spitsuren in de ondergrondse trein, de .^sub way", te wringen." Een huisvrouw beantwoordde mijn vraag met de bekende klacht van deze tijd: „Hoe voed ik mijn gezin goed, ondanks de hoge voedselprijzen". Haar doch ter verzuchtte, dat zij zich af vroeg wat het bests was: niet steeds met dezelfde jongeman uit te gaan of hem als speciale bo-jfriend te kiezen. De moei lijkheid icas, dat in het eerste geval zij bij voorkomende festi viteiten nooit zeker was afge haald te zullen worden, waar door menig pretje aan haar neusje voorbij zou gaan. Ten 3lotte wendde ik mij tot een enthousiast, Hollands stu dent, die hier zijn studies vol tooit. Hij dacht even na en zei: „Dagelijkse problemen in Ame rika? Zijn die er werkelijk? Ik heb ze nog niet kunnen ontdek ken. Sophie HoedtWinkler Prins in het holle van de nacht. Want als er gasten Iaat thius komen is de poort van de tuin op slot. Ze moeten zijn over het algemeen lager, de stoffen kostbaarder en het tempo is mateloos. Hoeveel keiharde wil moet je opbrengen om je te hand haven „Als je een zwart truitje kunt dragen heb je geen jurk van Dior nodig," zegt Colette. „Voor ons worden die ook niet gemaakt."* In de bar draait ze 's avonds na een dag hard werken, platen van Edith Piaff. „De chefkok en de meisjes blijven maar ziek," moppert ze. „En Ik dacht dataarzel ik. Ze lacht vaag. „Natuurlijk Maar is het niet aardig om te doen alsof?" Ze loopt naar de gramo- foon, zo licht als een poes, die de ganse dag in de zon heeft zitten dutten. Ik kan het niet vatten. Maar ik ben wel jaloers. Om mezelf. Om ons allemaal. bellen en Colette, uit haar slaap ge haald, komt als een portier, op groene muilen en in een donzige housecoat, naar buiten om open te doen. Vriendelijk en bekoorlijk als altrjd. Hoe ze het volhoudt begrijp ik niet maar ze doet me de vrouwen -n meisjes in de stad anders zien. Want als Colette naar Parys gaat (eens per week) met de bus, ver schilt ze in niets met haar waar naar de buitenlanders op terrasjes zitten te staren. In een zwart strak rokje met trui, handschoenen en tas stapt ze alsof ze van zorgen nooit gehoord heeft. - Toch zyn-die-err-Haar man is als krijgsgevangene in de laatste oorlog gestorven. Het hotel moet worden afbetaald. Piepjong is ze ook niet meer, al kun je het kleine, witte gezicht met de vreemde groene ogen onmogelijk schatten. Maar ze heeft dat levende ea lichte wat de vrou wen hier bijna allemaal hebben. Een mengeling van feestelijkheid en melancholie die maakt dat ook ou deren blijven boeien. Waardoor ze'op een leeftijd dat men bij ons berus tend een saaie jurk wil kiezen, uit eten gaan met een oude vriend, die zich uitput in hoffelijke tederheden. Je ziet ze hier vaak, zulke oudere stellen. Geamuseerd en in elkaar verdiept. En. j'e vraagt je verbaasd af hoe die vrouwen, waaraan de tijd heus wel geknaagd heeft, aan zoveel sfeer komen. En kijk dan naar de meisjes die zich In einde loze rjjen reppen van kantoor naar huis, van de winkels naar de metro, van boulevard naar avenue. Waar uit putten zij dat pittige dat, zoals een Parijse krant schrijft: de gehele wereld haar benijdt? Het leven is duurder dan bij ons, de salarissec Mager worden uit een boekje Er is een herdruk verschenen van het boek van C. L. Anhg van Uden, leraar N.O. Hygiëne. Wat N.O. be duidt weet ik niet maar het boek is overzichtelijk en verstandig met al lerlei aanwijzingen,die thuis wel kunnen opgevolgd worden doch vooral waarde hebben voor vakmen sen. Er staat in hoe^ je mager en dik kunt worden. Hoe je met een hoog- tezon moet omgaan en vele recepten voor cremes. Ook een jeugdfoto van Mistinguett en Mariene Dietnch. De foto's zijn namelijk een beetje oud, maar vooral daarom wel de moeite waard om te zien hoe de vrouw veranderde in nog maar ne gen jaar. Uitgave N.V. E. E. Kluwer, De venter. LIPPENROOD permet le baiser" Jaren lang is het kussen met ge- lipsückte lippen een nskant bedrijf geweest. Maar nu heeft de heer Paul Baudecroux na ingespannen werken een lippenrouge uitgevonden, die aan alle flauwe grapjes van mannen met tederheidssporen op wangen, en neus een einde maakt. Op een vrou- wenbeurs in z'n eigen land is deze rouge gedemonstreerd. Twintig mi nuten nadat de mannequins zich ge schminkt hadden mochten ze kussen wat zich te kussen bood. Ons bereikt de heer Paul door het zenden van velezoet gekleurde ^briefkaarten. Een witte vogel" fladdert'om 'cèn mond als een kers en" daaronder in rood en blauw de slagzin: „Le rouge baiser, permet Ie baiser" (de rouge Kus, staat het kussen toe). Er zijn vijf-en-dertig tinten van met op windende namen: Ananas, rode drui ven, kreeft en nog meer. Wie graag een lila mond bezit kan uit negen lila's kiezen. En wie wat voelt voor geel, die kieze Ananas. Dat een mond bepaald rood zou moeten zijn. acht de heer Paul dwaas en overdreven Probeer het eens Bevestig zwarte tule, gerimpeld, aan een gekleurd lint. Strik dit Imt om de taille over een zwarte jurk heen en men heeft iets zeer gekleeds om int te gaan. Vang regenwater in een pan en stop met het wassen van gezicht, handen en armen in leidingwater. Het is een goedkoop en,subliem schoonheidsmiddel. Fikse regen op het gezicht, buiten, is de billijkste en beste massage. Hét jongetje dat altijd zo erg valt een heel probleem is in veel families vertegenwoordigd. Altijd balanceert hij op rugleuningen van stoelen of klimt op wankele tafel tjes. Soms treiterend uitdagend dan weer met een dromerig gezicht. De hele familie zit met pure angst ge laden, op de punt van de stoel. Dan gebeurt het! Ondanks talloze waar schuwingen valt het kind. Smart kreten vullen het huis. Dit is een manier om de omgeving tg tyranxu- seren die gemakkelijk te'herkennen is en gepaard gaat met een duidelijk prikkelende houding van: „ik doe bet toch." Wanneer er geen aan dacht meer aan geschonken zou worden was het rap afgelopen. Iets dergelijks komt ook in moei lijker herkenbare vorm voor bij kin deren die niet eerst op stoelen be hoeven te klimmen om te vallen. Zij vallen met grote regelmaat, komen dikwijls lelijk terecht cn doen dit alles op de meest onverwachte mo menten. Het zijn meestal wraakoefe ningen op een omgeving waarin ze veelal ziekelijk gekoesterd worden, en soms op voor hen ongewende wijze hun zin niet krijgen. Als ze door de fout$ opvoeding ver genoeg op de weg van de nervositeit ge drongen zijn, vindt hun onbewuste wel het middel om een rouwmoedige familie om het arme slachtoffer ge schaard te krijgen! Dit'wordt bereikt door een echte en soms ernstige val. Het onbewuste van zulke kinde ren weet geraffineerd de snaren van schuldgevoel en overdreven teder heid als gevolg van inconsequent toegepaste strengheid in volwassenen aan te slaan. Later worden ze pech vogels, die het dan nog zwaarder krijgen. Meestal hebben ze dan geen familie die ze door hun zwakke af hankelijkheid" machtig kunnen ty- ranniseren. Kousen voor de winter Behalve eigen gebreide kousen van fijne wol kan men deze winter gerust jongenssportkousen dragen. Vooral geblokte, een soort hockey of voetbalkousen bij bruine molières en een. glad rokje zijn hèt :van hèt. Anny Blatt, het bekende breibuis, maakt ijzersterke en warme sokken van nylon. Ze zien er uit als zijde achtig katoen, voelen een beetje stug maar moeten enorm prettig in het dragen zijn. Zevende wegverkeersdag der KNAC (Van een onzer verslaggevers} DE HAAG. De KNAC heelt giste ren in Pulchn Studio haar ze vende wegverkeerBdag gehouden, wel ke werd bijgewoond door autoriteiten op velerlei gebied, want wie is tegen woordig niet geïnteresseerd bij het verkeer. „Ook de gewone voetgan. gers". aldus de minister van Verkeer en Waterstaat, mr D. G, W. Spitzen, in zijn openingswoord, waarin iuj de nieuwe verkeerswegge ving onder loupe nam, welke wel degelijk voetgangers zal betrekken in de i keersregelmg. Hij belichtte nog er punten uit deze nieuwe wet, zoals de vervanging van nu tnmerbe wijzen voor motorrijtuigen door kentekenbe wijzen, de mogelijkheid om de rijwie len met bulpmotoren van de bepalin gen die op het motorverkeer druk. ken te bevrijden en onder te brengen op de fietspaden. Voorts verlenging tot 5 jaar van de termijn iemand de bevoegdheid te ontnemen een motorrijtuig te besta ren en het voornemen om buiten de bebouwde kom de maximum snelheid op te heffen. Tenslotte roerde öe mi nister nog de differentiatie van de rijbewijzen aan, zodat de examens meer worden aangepast aan de soor ten voertuigen. Hierna belichtten diverse sprekers problemen op verkeersgebied Mr C-. A. Vpkmans van Gunst, hoofddirecteur PTT. hoofd van de algemene dienst van het directoraat- generaal van het verkeer sprak over het internationale aspect der wegen- verkeerswetgeving in verband met de wereldconferentie die kortgeleden te Genève is gehouden. Op de souveremlteit van elke staat valt bii dit verdrag een krachtig ac cent. De weggebruiker heeft echter de zekerheid dat in alle landen die bij bet verdrag zijn aangegoten hetzelfe ver. keersregiem heerst. De voorrangsrege- Ijng vormt nog een struikelblok. Voor lopig gaat rechts nog voor, hetgeen in Nederland bij snelverkeer niet geldt. Bij de regeling der verkeerstekens komt aan het nationaal recht een zeer be langrijke plaats toe, De grondgedachte van het verdrag is, dat de nationale documenten als algemeen geldend w den erkend. Prof. dr Ir F. J. Nellensteyn. hoofd ingenieur-directeur van de Rijkswater, staat, directeur van het Rijks wegen - houwlaboratOrium sprak over het pro fiel van autobanden en van wegdek ken. Profilering van de band Is spe ciaal bij een natte en vuije weg van belang en hetzelfde geldt in grote trek ken voor het wegdek. Bestratingen dienen derhalve ruw te zijn. Voegen In klinkerwegen spelen hierbij slechts een geringe rol. Verkeersbesef moet tot de sociale functies gerekend worden, aldus de beer en mevrouw J. C. van Andei, ze. nuwartsen te Franeker. die over ver keer en kleuterjaren spraken, Kinderen wordt over 't algemeen slechts een ze kere angst voor eigen veiligheid inge- MODE-NOVELLETTE „En ze droeg een kleed, zo zwart als de nacht. Om haar sneeuwwitte hals glin sterden diamanten." Een zin uit een struikrovers verhaal, pasklaar voor de vrouw, van J.950. JBehjdve egn breekbare taille,y6naè"'Tieu^^/Kdrt^V haast fjge-r rafelde haren moet zjj zorgen, dat zy op de een of andere manier aan een sneeuw witte hals komt. Heeft zij die, des te;be ter. Voor haar is de terugkeer tot het zwart dan stellig bedoeld, .Want zwart j zyii de mooiste Franse jurken deze win ter. Van wol of zijde, van fluweel of sa tijn. Voor 's middags, 's avonds en 's nachts. En altijd met snoeren gesle pen stenen erby. Namaak diamanten mag beat, zo troosten de ontwerpers als zö maar glinsteren. De mannequin van de tekening draagt iets moois van Balenciaga, een j'urk van zwarte wollen stof. De rok omsluit als een tweede huid de heupen. Middenachter een diepe split, anders kan ze niet lopen. Van boven doet het denken aan een schouderloos lijfje met dat is schone aehijn. Het jasje zit vast. Geeft alleen de sneeuwwitte hals met de namaak diamanten een kans. Op de korte haren een kapje met gekrulde veren. Handschoenen in de kleur van der ogen. Details, die U vergeten kunt. Maar dat zwart koning kraait is te onthouden! 1 los bolero'tje, doch DE tijd, dat er schommelwiegen waren, wiegen met groene gordijntjes, waarin de kleine "bakerkinderen sijjf ingepakt met mutsjes op in lagen te schommelennu diè tijd is lang voorbij. Moeder zat te breien en liet met baar voet de wieg bewegen en onderwijl zong ze een slaapliedje, zo weten we bet uit de verbaaltjes. Bat is allemaal voorbij, het kind ligt luchtig en los gekleed in wieg of wagen, die beslist niet meer mag schommelen, de moeder zingt geen wiegeliedjes meer, maar laat het wurm met rust. Maar dat is jammer, jammer niet alleen omdat die oude liedjes bij zonder mooi zijn en ze op deze ma nier totaal verloren gaan, maar vooral jammer, omdat het kind, hoe klein ook, spelletjes nodig heeft, kleine spelletjes op moeders schoot en die zijn het leukste met behulp van de kinderrijmen. Natuurlijk is het zo ook veel be ter, en toch is het jammer van. die liedjes. Vooral, als het kindje iets groter is, zo tussen zuigeling en kleuter in, tussen één en twee jaar, dan is het bijzonder gevoelig voor oude kleuterrijmpjes, de rammel rijmpjes. Waarom? Omdat ze een rhythme hebben, dat het kind blijk baar heerlijk vindt, ook al ver staat het van de woorden niets. Een liedje als: BimBam Beieren, de koster lust geen eieren Wat lust ie dan? Spek in de pan is klinkklare onzin en bovendien: Weet het kind veel van een kos ter.Maar het klinkt zo pïeizie- rig, dat Spek-in-de-pan is een klankverrassing en het mooiste wordt het, als er een horloge heen en weer wiegt op de maat van het liedje. We zijn zo nuchter en practisch in deze tijd, we hebben zo alles overboord gegooid wat traditie is en folklore, we gaan zo critisch een rijmpje lezen en zeggen dan zo gemakkelijk: Wat een onzin, daar snapt het kind geen woord van. Onvervangbaar Geen enkel modern kinderversje kan hetzelfde geven, wat die ba kerrijmen gaven, ze zijn onver-. vangbaar omdat ze langzaam door de eeuwen heen zyn gegroeid, niet opzettelijk gemaakt. Paardjerijden op vaders knie is nooit heerlijker dan op het schone lied: Ju, ju peerdje, met je vlassen sfeertje Hoe rijden de vrouwen, met hun bonte mouwen hoe rijden de heren, met hun bonte kleren hoe rijdt de akkerman, die zijn paardje draven kan. Draf, draf den akker af. Het kan namelijk bij die akker man zó woest -worden, dat het kind gilt van pleizier. Zodra het kind „ja" en „nee" kan zeggen, is het volgende spel letje verrukkelijk; een vraagspelle- tje: Moeders wijsvinger komt hoger en hoger van kindjes borst af: Mag ik een trapje hoger gaan? Ja. Mag ik. een trapje hoger gaan? Ja. Mag ik over het dijkje springen? Ja. Gaat het hondje niet bijten? Nee. Gaat het katje niet krabbe»? Nee. Mag ik aan 't belletje trekken? BellebèllebeV. Het dijkje is de kin. De tandjes zijn de hond en de kat. Het neusje is het belletje, 't Kind vindt het prachtig. En dan de vingerspelletjes van: Duimelot is in het water gevallen. Likkepot heeft hem er uit gehaald enz. een spel, waarbij iedere vinger een naam heeft. Of: Daar liepen twee mannetjes over de brug De ene heet Jan de ander heet Piet Weg Piet, weg Jan Kom terug, Piet, kom. terug Jan. De twee vingeis hebben dan pa pieren hoedjes op en verdwijnen en komen terug over de rand van de tafel of de stoeL Bij alle gelegenheden: Als het kind moet eten, als het moet gaan slapen of op het potje zit, altijd vindt het die oude rijmpjes prach tig, geniet er van en. is daardoor veel gewilliger. Bovendien geeft ieder versje weer aanleiding tot een of ander leuk spelletje. Gelukkig zijn onze oude baker rijmen niet helemaal verloren ge gaan. Bundeltjes oude deuntjes zijn uitgegeven, met aardige plaatjes, ze zijn ook nu nrg te krijgen in boekwinkels. Van zo'n boek heeft een jonge moeder een massa plei zier en het kind nog meer. prent als middel tot zelfbescherming. In hoever zy echter zelf een gevaar op leveren wordt te weinig onder ogen gezien Hier ligt een taak voor de ou ders. die echter eerst zeif tot goede ^weggebruikers moeten worden opge voed. Prof «DJ. van Lennep. directeur van de Stichting voor Psychotechniek te Utrecht wil profut trekken uit het ,,buna.ongeval", dus uit hachelijke verkeerssituaties, die nog zonder onge lukken aflopen Iedere weggebruiker ss hier vroeg of laat oorzaak van omcfat hij niet met de totale wegsituatie reke ning had gehouden. Hij moet vooruit zien, m.a.w voorzichtig zijn. De heer C. G P van Goor, hoofdin genieur van de dienst van wegen en verkeer der KNAC, sprak over de gro te fiscale druk waaronder het raotor- wegverkcer gebukt gaat met thans als klap op de vuurpijl het voorstel tot verhoging van de bijzondere benzine- rechtcn met «0%. Per motorrijtuig wor. den deze lasten opgeschroefd tot ge middeld f 700— per Jaar en de re cente devaluatie zal het autoverkeer nog duurder maken. Prins Bernhard kon door een lichte ongesteldheid de wegverkeersdag niet buKonen i (Ingez. Med Voor de Dames: Grote keuze uil de nieuwste modelten WINTERMANTELS e. uitsluitend zuiver 1 wollen dollen 7 5.25 WOLLEN JAPONNEN In diverse modellen en kleuren 25.75 Voor de Heren: Buitengewoon '-aate ULSTERS zeer bijzondere kwaliteit en af.erldng; vijgraat deisms 77./ a Kamgaren Costuums 3-dekg, m gnj$, bruin en blauw 115.75 REGENKLEDING voor Dames. Heren, Jongens en Meisjes ESDERS voor degelijke af- teerking, prima kwaliteit en onberispelijke pasvorm STATEN WEG 1 a 4 WINKEIAIAD.BIUCOhP ISUaio tclcfoonno. 84860 De betrokkene wilde naar Nederland komen (Van onze parlementaire redacEettfJ Als gevolg van de vragen, die de heer Burger (Arb.) in de Twee de Kamer gisteren gesteld heeft over het arresteren van drie Ne derlandse ambtenaren m Zwitser land, is op deze zonderlinge ge beurtenis wel enig licht geworpen, maar minister Lieftinck. die mede namens ztin collega's van Buitenlandse Zaken en Justitie ant woordde, heeft toch enige vragen open gelaten. De kwestie, die_ hier aan de orde was. betrof de eigen dom van effecten. Nadat de Am sterdamse rechtbank de belasting administratie in het gelijk bad ge steld in haar opvattingen, dat de effecten eigendom waren van een inwoner van Amsterdam en niet van zijn in Zwitserland wonende zoon. wenste de laatste nadere ver- klaiingen af te leggen en wilde daarvoor naar Nederland komen. Er vertrokken echter twee belas tinginspecteurs en een rijksaccoun tant naar Zwitserland, die met de betrokkene een aangenaam onder houd hadden, doch daarna door de Zwitserse autoriteiten gearresteerd werden, omdat verzuimd was voor hun werkzaamhetd in Zwit serland toestemming te vragen. Over het Zwitserse optreden had de minister geen oordeel, hoewel hij moest erkennen, dat het geen gewoonte in het internationale ver keer is om ambtenaren van be vriende mogendheden aldus te be jegenen Overigens waren zij, al dus de minister, netjes behandeld; dat zij vijf dagen vastgehouden waren was het gevolg van het Zwitserss staatsbestel. Met deze uiteenzetting was - de heer Burger niet tevreden. In. welk opzicht, vroeg hij, is het in 'strijd met het Zwitsers recht, dat drie Nederlandse ambtenaren in Zwit serland een vertrouwelijk onder houd hebben met een Nederlander, die dit verzocht heeft? En hoe wisten de Zwitserse autoriteiten van dit ondeihoud? Wat de eerste vraag betreft verwees de minister, verklarend, dat van laakbaar op treden der ambtenaren niet was gebleken, naar het Zwitsers straf wetboek. Op de tweede vraag bleef hij het antwoord schuldig, doch hierop kon de vragensteller, hoe graag hij ook wilde, ingevolge het reglement van orde niet terug komen. Als hij dit wel had kannen doen, zon hü misschien ook de vraag: ge steld hebben, wat de reden is ge weest. dat drie ambtenaren, ressor terend onder de minister van Financien, naar Zwitserland reizen, om een onderhoud te hebben met een Nederlander, die zich bereid had verklaard om voor dit, door hem zelf gevraagde, onderhoud naar Nederland te komen. Een ant woord op deze vraag liökt ons een publiek belang. -* DE MENING DER REGERING: (Van onze parlementaire redacteur) Nadat Dinsdag en Woensdag zestien Tweede Kamerleden hun hart hadden gelucht over de Wet op de Materiële Oorlogsschaden, heeft gister middag minister Lieftinck !n een rede van ongeveer drie nren met groot meesterschap het wetsontwerp verdedigd. Hij toonde zich meester op vele wapenen, want hjj verdiepte zich zowel in de rechtsgrond als in de talrijke financieel technische details. Naar zijn mening is hü het pro bleem der oorlogsschade alleen sprake van een zedelijke plicht van de gemeenschap en van morele aanspraak van de getroffenen, uit hoofde van het beginsel der sociale gerechtigheid. Juridisch Is de Nederlandse staat niet aansprakelijk; de rechtsplicht rust op de vijand doch een rechtsvord ering op hem werkt niets uil De minister bestreed de opvatting, dat de oorlogvoering een gemeen schapsdaad was en aLs zodanig een plicht voor de gemeenschap en een recht voor d° getroffenen zou scheppen. Hij baseerde dit op de overweging, dat de oorlogsverklaring van Nederland het constateren was van een feit, maar niet het stellen van een daad. Ook wees hü als on juist af, dat in 1945 de regering in de nota van December betreffende het regeringsbeleid de integrale schadevergoeding zou hebben toege zegd. Uit de passage, die als bewijs daarvoor wordt aangevoerd, spreekt wel de gemeenschapsgedaehte. doch er wordt met geen woord in ge rept over integrale vergoeding. Er wordt integendeel in' een ander deel der nota duidelijk gezegd, dat een algemene schadevergoeding onaan vaardbaar is. Met de conclusie van de heer Oud, dat uit de rechtsgrond der sociale ic- rechtigheid zou volgen gelijke be handeling van alle getroffenen cn integrale vergoeding, voor schade aan goederen, was de minister het oneens. Een g e 1 ij k e behande ling zou immers insluiten vergoeding van alle schade, ook die van ge derfde opbrengsten en inkomsten. Bovendien zou de consequentie van het herstel van alle getroffenen tot het peil van 1943 de consequentie kunnen hebben, dat als gevolg van de hoge lasten, die dit meebrengst, niet getroffenen daardoor beneden dit peil zouden dalen. De gedachte, dat de zwakkere minder kan lij den dan de sterkere cn daarom meer geholpen moet worden, acht te de bewindsman sociaal rechtvaar dig. Uitvoerig verdedigde hij de stelling der regering, dat het wetsontwerp het sociaal-economische en finan ciële maximum dicht benaderde en herinnerde eraan, dat na de vurige wereldoorlog in Frankrijk en Belgie de integrale vergoeding (het motto was: „le Bocbe payera", de Mof be taalt) heeft geleid lot ernstige ver storingen van het monetaire even wicht. Wanneer r n de oorlogsge troffenen gegeven wordt wat som migen vragen, dan zal het resultaat zijö hoger belastingen en minder «n- vestering met als dreiging de inflatie. Het bleek, dat de minister geen bezwaar had om in de regeling voor r-»roerende goederen een vermogens grens te stelien en ook niet tegen op neming in de wet van de hoofd punten der hu ^sraadschade,'-, teling. Hij had er echter wel bezwaar te gen om bij de berekening de bescha digingsfactor buiten beschouwing te laten en. waarschuwde tegen uitbrei ding der vergoeding. Bij de bespre king van de beroepskwestie bracht hij hulde aan de ambtenaren van landbouwhesstel, wederopbouw en Scha de-enquête-commissies. Het is een onjuiste gedachte, dat de schade vaststelling uitsluitend ambtelijk zou zyn; een schade-enquête-com- missle telt drie leden, van wie één ambtenaar is. Instelling van een on partijdige beroepsinstantie 20U mee- brenge dat alle afgedane zaken meteen weer onafgedaan zouden zyn Bovendien is het beroep op de minister allerminst een wassen neus. Op 644.458 afgedane gevallen van. huisraadschade zijn 15.000 beroepen ingediend, d.i. plm. 2% procent. In 65% dier gevallen is de uitkering ge- 1 handhaafd, ui 36 pet is zjj verhoogd. De heer IJsselmuiden (KVP) diende bij de replieken geen motie in, doch verklaarde, dat de KVP-fraetïe hoopt op een constructief overleg, zodat het mogelijk zal zyn aan een. ingrijpend gewyzigd ontwerp me dewerking te verlenen. Nieuwe ge zichtspunten leverden de replieken, waarby de Kamer zich zeer beperk te, niet op. f/nopz Med.) Speciale W Spea I Speciale Aanbieding zuiver trollen I grote apers. faninsie I deken, maat 190-230 29,75 Plaids pracht kwaliteit 2Ö.'-* Crote collectie I Aatle en Zaalberg Dekens. 'Kwv-iPJn|,nweg .3 o y) 6% G K f N D -S f R j 22

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1949 | | pagina 3