en gaat het er van langs
Wie naar de kansen vraagt is
een stommerik
I
Winnen, winnen, eindelijk zullen
we eens winnen
ens Lemberechts winnen
de Belgen ditmaal
Trainer Gormaly best te spreken over
zijn „fijne" jongens
Kanunnik Dessain (74 jaar)
vindt uitslag onbelangrijk
„Ik had reuze pret
toen wij verloren"
mM1
PUROL in huis!
WAT ZEGGEN DE ZUIDERBUREN
Mode Duivels zijn meer zo
optimistisch geweest
Oranje heeft ondanks
handicaps vertrouwen
A
-J
r
i
De Belgische wondertent j
De Wondertent bleef
hermetisch geslóten
r
Lees Maandag
-J
Zaterdag 5 November 1949
3
(Van een onzer verslaggevers)
VSCHELEN, Donderdagmiddag. „Wie op voorhand naar de kansen
in ;en voetbalwedstrijd vraagt, is eigenlijk een stommerik, meneer. Maar
ge moogt wel binnen kamén.,Ge hebt zo'n verre reis gemaakt en een tas
koffie zal wel smaken." Op de drempel van z|fn woning, in de otïde
ileeker-straat te Mechelen. staan we tegenover Kanunnik Dessain, de
74-Jarige voorzitter van de Koninklijke Belgische Voetbalbond, sinds tien
tallen jaren ook president van de plaatselijke vereniging, de FC Mechelen,
HU is de man. die op een heel enkele na. alle voetbalwedstrijden, die in
de loop der jaren tussen de nationale elftallen van Nederland en België
zUn gespeeld, heeft mee gemaakt. In een van die allereerste wedstrijden,
in de oertijd van het voetbal, leidde hi) zelf als middenvoor de Belgen.
„Dat van die stemmerikken moet ge
me maar niet zo zwaar aanrekenen."
zegt hij even later vriendelijk, als
we samen genoeglijk bijeen zitten
in de salon van zijn indrukwekkend
herenhuis. „Dat had ik zo kwaad
niet bedoeld. Natuurlijk kan ieder
een zoals hijwil bepaalde ver
wachtingen koestèren ten aanzien
van een komende wedstrijd Ik be-
.doelde alleen te zeggen en dat
weet ge zelf ook wel dat de
sterkste ploeg in zekere omstandig
heden van de zwakste kan verlie
zen. Dat is juist hét.verrassende en
schone in de sport. Gelooft ge ook
niet, dat er geen mens meer naar
de voetbal zou* kotnén kijken, als
dat verrassende element ontbrak?
Dat is nu juist het magnifieke van
de HollandBelgië matches. Die
zitten vo! surprises. Dat geeft ze die
prachtige'sfeer, waar ik zo veel van
houd. En dat deze wedstrijden, zo
enorm in de smaak van het publiek
liggen, maakt het. des te plezanter.
Het publiek wil graag zijn eigen
Ploea zien winnen. Ik voor mij geef
daar niet om. De uitslag is mij on
verschillig, als er maar mooi en
sportief .wordt gespeeld.
Ik heb nog nooit ro van de derby
der lage landen genoten, als in 1946.
toen wij in het Olympisch Stadion
te Amsterdam met 6—3 verloren.
Maar ik zeg er bij, dat was zuiver
en de uitslag is van viïrider
belang.'.:
wie da: vraagt i: een zot...
toen was mijn club kampioen
persoonlijk plezier. Ik had toen de
eer. temidden van Uw Koninklijke
Familie te mogen zitten. Ik vond het
heerlijk, dat Prinses Juliana zo ent
housiast zat te klappen en te juichen
vanwege, de Hollandse doelpunten."
De grijze priester drukt zijn si
garet uit in de asbak op tafel. „Zo."
zegt hij 'opgewekt.. „Ik heb U al
weer een heleboel verteld. En nU
weet D zeker nog niet. wat ik van.
de wedstrijd van Zondag denk. Bent
U daar helemaal voor uit Holland
gekomen?"
Nëe, dat zijn we niet. bekennen
wij. We willen graag nog weten, hoe
het kwam, dat men deze geestelijke
verzocht, voceritter te worden van
Be]gië*s grootste sportbond, en dat
nog in zijn 68ste levensjaar (1943)1
„Ach. ik was nu eenmaal al sinds
jaren onder-voorzitter, gelukkig
kerngezond en dat was natuur
lijk wel iets dat ik voor had ik
liep al zo'n dikke halve eeuw mee
in de voetballerij."
Dat klopt,, ja. Inmiddels is dat al
61 jaar geworden. Over zijn eerste
kennismaking met de voetbal, als
dertienjarige knaap op de Engelse
kostschool van. kardinaal Newman,
vertelt de Kanunnik'.
Zijn eerste wedstrijd
i,Omdat ik zo klein was, hadden
ze me in doel gezet. Ik stond onder
een lint, dat tussen twee stokken
was gespannen. Plotseling komt er
een speler met de bal op mij af
stuiven. Hij schiet! En ik vang die
bal keurig. De mensen klapten aL
Maar die speler een grote knaap
blijft op mij toe rennen. Ik ont
wijk hem echter snel, door met de
bal in mijn armen achter de doeï-
stok om te lopen en weer uit te
trappen."
De Kanunnik lacht er nog eens
hartelijk om. „En ik begreep maar
niet," zegt hij, „dat ik daardoor een
goal tegen mijn ploeg had veroor
zaakt, Eenmaal op Oxford, maakte
ik zulke fouten niet meer. Daar
werd ik captain van het cricket-
elftal. Ik voetbalde er ook en later,
als advocaat aan de Londense balie,
leerde ik golf spelen en rugby en
(Ingez. Med.)
Bij brand- efl snJjwonden, Pijnlijke
kloven. Ruwe handen én Schrale
mi i huid.
schaatsen rijden. In 1901 kwam ik,
na de nodige examens, bij de Ant
werpse balie. Voetbal speelde ik
spoedig weer in Mechelen,omdat
re me hier nu eenmaal voorzitter
van de Vereniging hadden gemaakt.
Ik werd nok al_ gauw. lid van het
Uitvoerend Comité van de Belgischs
Bond en enige jaren daarna onder
voorzitter."
Veelzijdige loopbaan
„Wanneer bent U eigenlijk pries
ter geworden?"
„Dat kwam pas veel aier. 'Serst
was ik nog hier in Mechelen db-ec -
teur van een verzekeringsmaat
schappij en gedurende de eerste
wereld-ooi log nog korte tijd waar-
emend l urgemeester. in de plaats
van mijn broer, die ook een nu nog
bestaande drukkerij dreef. Uit die
tijd zijn vermaard de Herderlijke
Brieven van kardinaal Merrier.'die
ik op onze drukkerij liet vervaar
digen. De „Duutsets" hebben me
daarvoor ter dood veroordeeld, maar
toen de Amerikaanse kranten zich
met het geval gingen bemoeien, lie
ten ze me toch weer vrij. Dat was
de tweede keer dat'ik aan de dood
ontsnapte. Ik was n.l. ook al eens
zwaar ziek geweest. Enkele jaren
geleden ben ik. zoals U misschien
weet, ook weer van een ernstig ziek
bed opgestaan. Dat was de derde
keer. Ik heb persoonlijk Gods Ge
nade als iets formidabels leren
kennen.
Nog half invalide na de ziekte,
begon ik in de oorlogsjaren mijn.
studie en in 1921. op mijn 46ste
jaar, werd ik door kardinaal Mer
rier gewijd. Hij stelde mij direct
aan als zijn secretaris. En dat ben
ik tot zijn dood toe gebleven. En
kele jaren geleden ben ik. wat
wij. noemen, op rust gesteld. En
nu ben ik ere'-Kanunnik van de
Metropolitaanse Kathedraal van
Mechelen. Heelveel werk doe ik
niet meer. Mijn enige functie van
enig belang is nog die van voor
zitter van de KBVB. En daar be
leef ik nog elke dag plezier aan"
Het blozende gelaat van'de oude
priester is één beminnelijke glim
lach, als hij vraagt: „En weet ge nu
eindelijk genoeg?"
Ja. wij weten genoeg. Maar als
het niet te onbescheiden is, hebben
we nog één verzoek: Mag de foto
graaf een paar plaatjes maken?
De heldere, grijze ogen beginnen'
ondeugend te fonkelen. „Ge wilt me
zeker gezichten laten trékken, hè?
Net als een filmster."
En dan poseert Kanunnik Dessain
voor onze fotograaf en laat ons wat
later lachend uit. „Ik zal er Zondag
weer bij lijn hoor," roept hij ons
na, ..kijk maar naar me uit....!"
HOLLAND—BELGIE EN FEIJENOORD-KTJTP
„Hebt U nu genoeg gehoord? Dan
wens ik U een goede reis naar
Hólland. Tot Zondag op het
Feijenoord-stadion!"
(Van onze sportredacteur)
Dezer dagen kwam lk hem heel toevallig tegen m de Haagse binnenstad.
HU- liep daar. onopvallend met winterjas, deukhoed, en een actetas onder
de arm: Lambereebts, de roemruchte rechtsbuiten van het Belgische elftal,
het kleine blonde ventje, die hier .zo rnsög tussen'het drukke verkeer liep
alsof er in de verste vérte'geen interlandwedstrijd In zicht was. Torke,
zoals zijn Vlaamse voornaam luidt, die enige jaren geleden werd gekozen
als zjjnde de beste rechtsbuiten van het continent, keek enigszins verrast
op toen wft hem plotseling aanklampten met de vraag „Hallo Torke, ben
je al op weg naar Rotterdam?"
„Ja en nee", was het vlotte antwoord. En In sappig Vlaams liet bij er
op volgen; ,;Wel naar Rotterdam, maar nog niet haar het stadion. Maar
over een paar dagen kom ik met m|jn makkers terug en dan gaan we de
eerste overwinning sinds het beëindigen van de oorlog op uw ploeg be
halen". En meteen was Lemberechts weer de voetballer in optima forma.
JLet op", liet hij er enigszins geheimzinnig op volgen, „dat wij met de
rust met 10 zullen voorstaan. Na rust maken wjj er nog een doelpunt bij
en dan trekken wfj ons in de verdediging terug. Wy zullen er vooral naar
streven de defensie extra sterk te laten'zUn en Abe Lenstra wordt dubbel
in de gaten gehouden."
Wij hebben toen beleefd onze
hoed voor de Belgische vleugel
speler afgenomen', hem veel succes
toegewenst en gezegd: „Na de wed
strijd praten we nog wel even".
We betrapten ons erop. dat wij
vijf minuten nadat de kwieke Belg
op zijn korte beentjes om de hoek
van het Buitenhof was- verdwenen,
nog op dezelfde plaats stonden. Zou
hij gelijk krijgen? Had de Belg zul
ke optimistische verwachtingen
omdat Faas Wilkes nu naar het
buitenland is vertrokken en de
Rode Duivels onlangs met 30 van
Zwitserland hebben gewonnen?
Ongetwijfeld. Maar zijn de Belgen
niet meer met opgewektheid en
vast overtuigd van een gunstig re
sultaat tegen Nederland ten strijde
getrokken en is het desondanks
toch geen teleurstelling geworden?
En daarom, wii vonden het op
timisme van Lemberechts mis
schien dan niet geforceerd, gevaar
lijk was het ook ..J ongetwijfeld.
Het demonstreerde de geest die in
het gehele elftal van onze zuider
buren moet heersen, een instelling
die, zeker ten opzichte van het
Oranjeteam, fnuikend kan zijn. De
BELGIË
Meert
Aernoudts
v* 4. Auwera Carré
LemberecHts Govard Mermans
Clavan Timmermans Roozeniurg
De-Vroet Terlouw
Schijvenaar
Kraak
Gillard
Coppens
Mees
Chaves
Schaap Lenstra
Van Schijndel
Everse
NEDERLAND
Belgen moéten immers zeer goed
weten dat juist de onberekenbare
factor een van onze grote' krachten
is. wélke meermalen bewezen heeft
te spotten met alle techniek en tac
tiek. Hiermede wil echter geenszins
gezegd zijn, dat de Belgen nu ein
delijk niet eens zouden winnen.
Mocht Lemberechts gelijk krijgen,
dan zal het echter niet zijn dan
nadat het Oranjeteam naar beste
krachten van zich heeft afgebeten.
Hoop en vrees
In de Nederlandse rijen is even
eens een zeker optimisme gekomen
na de oefenwedstrijd tegen Midd
lesex Wandergrs. Niet alleen omdat
werd gewonnen met 31, maar
ook door de wijze waarop dit ge
schiedde. Faas Wilkes werd in de
voorhoede niet in die mate gemist
zoals men had gevreesd, in de eer
ste plaats omdat Schaap zijn beste
beentje heeft voorgezet om de
vroegere Xerxesman te doen. ver
geten en vervolgens omdat Wilkes
ook niet altijd topprestaties lever
de. Neen, met Schaap, vooral naast
Abe Lenstra, zal het wel gaan. Er
ger is dat het middenvoorprobleem
nog steeds op een oplossing wacht.
Van Roussel is gebleseerd en nu
heeft Roosenburg de zware taak
Weer op zijn schouders gekregen,
waar wij "eerlijk gezegd niet hele
maal gerust op zijn. Ongetwijfeld
heeft hij een.boddy om het moei
lijke werk van aanvalsleider te
verrichten, maar hii is o.L te traag,
te weinig verrassend. Liever dan
maar een lichtere speler die snel
kan switchen en uit alle hoeken
weet te schieten, waarbij wij nog
steeds denken aan Wim Roozen,
een speler die ook het juiste moreel
voor dit karwei had. Abe Lenstra
zouden wij veel liever op een bin
nenplaats zien, omdat hij zich daar
beter thuis voelt. Wij weten dit uit
een persoonlijk gesprek dat wfl in
dertijd met hem hebben gevoerd.
Wii geloven echter dat de( Fries
deze (kleine) handicap zal weten te
overwinnen door van de switch
gebruik te maken.
Dan nog een speciaal woord over
de linkervleugel Clavan en Tim-:
mermans. Van week tot week heb
ben wij dit duo kunnen gadeslaan
en ongetwijfeld valt het in gewoon
clubverband niet mee. In het Oran
jeteam hebben de- A.D.O.-ers ech
ter altijd beter, gespeeld, vooral
Theo Timmermans, die tot nu toe
da^r zijn' beste spel heeft getoond.
Voor. Clavan fiöpén wij Slechts dat
hij' geen1'hinder" ondervindt van
zijn zo langzamerhand berucht ge
worden enkelblessure. De midden
linie is ons vertrouwd. Wii zullen
er niet lang bij stil staan, hoewel
Van Schijndel in Botterdam enigs
zins teleurstelde. Waarschijnlijk
een terugslag door de slechte ver
richtingen van zijn club. Ook de
achterhoede is weer voor een groot
gedeelte van de ..oude stempel".
Kraak zal het wel klaren en wat
Everse betreft zullen we vertrou
wen op zijn capaciteiten, waarvan
de Rotterdammer meermalen blijk
heeft gegeven. Eerlijk gezegd zijn
we het meest bevreesd voor het
optreden van Schijvenaar. die onze
zegsman uit het begin van dit ver
haal zal moeten uitschakelen, het
geen geen gemakkelijk karwei is.
vooral omdat Schijvenaar nog wel
graag eens k l'improviste wérkt.
De negende
Het wordt Zondag de negende
ontmoeting tegen de Belgen na de
oorlog. Drie wedstrijden zijn door
Nederland gewonnen, vijf werden
er gelijk gespeeld, Dat de Belgen
vertrouwen in hun ploeg hebben
blijkt uit het feit dat het'elftal, dat
(Van een speciale verslaggever)
„En juffrouw, wie denkt XT, dat
er Zondag wint?" vroeg ïk Don
derdag voor de zoveelste maal in
België. Nu was de vraag gericht
tót een dienstertje in een lunch
room. ;,Daar moet je diplomaat
voor zijn om antwoord op te kun
nen geven meneer" was het ant
woord. En het was een van de wei
nige ontwijkende antwoorden die
ik kreeg. Voor de rest was het één
lange reeks van: „Winnen, winnen,
winnen," eindelijk zullen we nu
eens winnen!" Ja de Belgen zijn er
wel van overtuigd, dat zij zullen
winnen, practisch niemand twij
felt er meer aan en de bakker op
straat kan U met precies dezelfde
redenen vertellen, waarom zij zul
len winnen als de „madam" achter
de tapkast en de man op de beurs-
Ze hebben me overstelpt met aan
biedingen om te wedden* ik kon er
zelfs krijgen, van drie en vier te
gen één, dat de Nederlandse ploeg
nu eindelijk geslagen zou worden.
„Ah. maar meneer, jullie verlie
zen met een verschil van drie of
vier doelpunten." zei iemand tegen
me. En toen ik hem vroeg waarom
dan wel, zei hij: „Het spelpeil in
België js stukken beter dan in Hol
land. Uw voetbal is een klasse
minder nu XI Wilkes en De rurder
kwijt bent. De Hollanders hebben
nog steeds door geluk gewonnen,
maar er zitten in Uw elftal nu nog
maar twee spelers, die gevaarlijk
zijn: dat zijn Lenstra en Kraak.
Dan moet U eens bij ons kijken:
Wij hebben een voorhoede, die en
bloc op dreef is. En dan hebben
we Mees, een speler met een grote
toekomst, die als half-speier er
niet voor terug schrikt om doel
punten te maken".
Een ander was iets gematigder,
maar had toch ook gunstige ver
wachtingen voor België. Hij zag als
zwakste punten van het elftal Lem
berechts. Govard en Dg Herdt, die
alle drie gekwetst waren geweest
en de vraag was nu maar of zjj
daar geen hinder van zouden on
dervinden. (Geheel terecht overi
gens, want enkele uren, nadat ik
met deze man sprak, vertelde een
lid van de keuze-commissie, dat dat
De Herdt niet kon spelen) Voor de
ALS 'T 3—1 WORDT voor de Betoen.
tfc drie weddenschappen.
„Mermans maakt twee goals en wij winnen met 32," zegt agent Van
Tilburg (tweede van rechts) van de Antwerpse motorpolitieVa» Tilburg
is links-baeic van het stedelijk politie-elftal.
„Hier staat dat we winnen, en ik
geloof dat ze gelijk krijgen, me-
neerke," aldus deze Brusselaar.
andere twee blijft het gevaar be
staan. dat zij bij een lichte botsing,
toch net veld zullen moeten verla
ten. Onze zegsman, het was de be
kende Belgische sportjournalist
Rik Senten, vertelde me nog iets
over een ander gevaar voor België.
„Ik ben wel wat bang"- zei hij
„voor linksback Gillard, die ook al
gekwetst is geweest, maar het
grootste gevaar schuilt in het feit,
dat hij maar roet één voet kan spe
len tegen Lenstra, die ik bijna een
vie r-voeter zou willen noemen.
Gillard is al een jaar de plaatsver
vanger van de nu weer enigszins
herstelde Anauilh, maar hij heeft
het in de wedstrijden tegen Neder
land nog steeds goed gedaan. Hoe
het met Anouihl gaat? Niet slecht,
maar het zal toch nog te bezien zijn
of hij weer opgesteld kan worden,
want hij heeft een ernstige knak
gekregen".
Tijdens de laatste training in het
Heysel stadion hoorde ik weer
spreken over de twee half-spelers:
Van der Auwera en Mees, die alle
bei in uitstekende conditie zijn en
over Govard, die op het ogenblik
de goalgetter bij de Belgen is. Met
Freddy Chaves op de linksbinnen-
plaats zou het magische vierkant
in de Belgische ploeg voltooid zijn
gev. eest als nuniet op het laatste
ogenblik De Herdt, wegens een let
sel aan de enkel verstek had moe
ten laten gaan. Nu Chaves naar de
buitenplaats is gegaan, valt deze
opzet helemaal Ineen. Of Coppens
zal ditmaal wonderen moeten ver
richten. misschien wordt bij daar
toe aangezet door een Mermans in
topvorm, of een Chaves, die aan
het switchen slaat en met zijn spel
de gehele voorhoede animeert. Ja,
over dat switchen van de voorhoe
de hebben de Belgen het druk. en
zij verwachten er veel van - ook.
Evenals van het feit' dat eer'nu niet
meer gesproken kan worden over
een nationaal elftal, maar-óver één
team met spelers, -die elkaar dopr
en dóór kermen, en ik kan XJ ver
zekeren, dat het voor veleneen
harde klap was om te horen, dat
De Herdt. nu niet meespeelt. „Een
vreemd -gezicht 'kan nóg Veel ver-
keerd doen"" zeiden ze roe nog vlak
voor dat ik uit Antwerpen terug
keerde. „Maar winnen zullen wel*'
tegen Zwitserland speelde, slechts
op een plaats was gewijzigd. "Cop
pens was als rechtsbuiten vervan
gen door Govard. De linksbuiten
De Herdt is later vervangen moe
ten-,, worden wegens een blessure.
Chaves staat nu buiten en Cop
pens is er als linksbinnen bijge
komen. Wij geloven echter sterk
in twijfel te moeten trekken of
de Rode Duivels die productivi
teit zullen weten op te brengen als
zij tegen de Zwitsers hebben ge
toond, Zij 2ijn nu eenmaal geen
scherpschutters. Of de Nederlandse
voorhoede zal bewijzen hierover te
beschikken? De gelukkigen zo
moet men ze immers nog steeds
noemen die over een kaartje
beschikken" kunnen het Zondag
middag half drie zelf in het
Feiienoord-stadion gaan zien. de
rest kan het horen via Hilversum II.
kaar te trommelen. Zij blij
ven doorschieten, horen
hem. blijkbaar niet, maar na
het tweede fluitsignaal ko
men zij aandraven, Mer-
BRUSSEL. Donderdag- zes, zeven hallen, die kort tische kennis van de spe-
middag. Het begint al te achter elkaar keihard wor- iers aanzienlijk heeft ver
schemeren en er hangt een den ingeschoten. Bang, -ant
beetje mirt te het Hey- bang, bang, boem... het "f?" 'on»e"s:
set-stadion. Op de tribu- lyfet op een salvo en het net "V en f"at dan op zijn vin-
ne zitten—diep in hun kra- en de palen kraken onder fiers om de spelers by el
pen gedoken een paar de kracht van dit geweld,
officials van de Belgische 'doelman Meert heeft zich
voetbalbond, bij de ingang wijselijk' achter en niet
staan drie heren van de voor het doel opgesteld als
keuze-commissie met el- er zo'n salvo komt en hij
kaar te praten en uit het bepaalt zich er toe de ballen
veld klinken enthousiaste weer terug te trappen,
kreten. Het nationale Bel- Successievelijk verdwij-
gische elftal zal hier straits de officials en de lieren
zijn laatste training houden, keuze-commissie en
maar de spelers moeten dan komt trainer Gormaly
eerst nog in de „wonder- naa^ me staan om even te mans en
tent" om een mentale pil te hijken naar zijn jongens, de jonge
krijgen en nu lopen negen jgy {s nu twee jaar-in Bel- achteraan en achter elkaar
jongens vast icaf te trappengifë, deze oud-doelman van verdwijnen zij in de „won-
Zij maken er een spelletje de Btacfcburn-Rovers en dertent", teaarva» dc deu-
van om doelman Meert mét men heeft mij van hém ren voor ons gesloten bij
bal en al in het doel te schie- verteld, dat hy t» "twee
ten, en gebruiken daartoe jaar de theoretische en prac-
dy Chaves komt me mei
een doodeerlijk gezicht ver
tellen, dat hij altijd veel lie
ver op de buitenplaats heeft
gespeeld en dat die Rik
Coppens toch „zo'n pikan
te speler" is.
Dan gaan ze t veld in om
voor de laatste maal te luis
teren naar de raadgevingen
van Gormaly, die voor het
begin nog stond te blauto-
befcfcen van kou, maar die
zich nu warm draaft in het
vdd. Hij iaat Govard, Mier-
De. Belgische ploeg, zoals die Donderdagavond in de
kleedkamer, van het Heysel-stadion Voor onze foto-
graaf poseerde: Eerste rij (v.l.n.r.): Lemberechts, Go
vard,: Mermans,-Chaves en de geblesseerde De Herdt.
Tweede rij: Gillard,-Meert, Aernaudts, MeesVan der
Auwera, Carré,
Govard voorop, mans en Chaves nog eens
helem<wtï switchen, Meert krijgt een
beurt en Mees mag de doel
man nog eens testen met
verre schoppen ttit liet veld.
De hoge booglampen rond
het veld zijn gehuld in een
kring van mist, waarvan de
verstijvende kou door
dringt tot op het merg. Me
neer Just Houben van de
Belgische keuze-commissie
staat naast me, Hjj had me
reeds eerder verteld er zo
trots op te zijn, dat de Bel
gische nationale ploeg nu
een echt team was'gewor
den en dat hij juist daar
door goede verwachtingen
had, vooral van de voor
hoede. Nu kijkt hij eerst
kan naar het veld' en dan naar
laat- my en zegt da»; „Zfc heb U
zoeven verteld, dat we nu
eindelijk een „ploeg" had
den. Helaas, De Herdt is uit
gevallen?" Er klinkt spyi
uit zijn stem. Bij het ver
trek hebben we elkaar de
beste wensen meegegeven.
„Het zal wel een gelijk spel
ven. De voorzitter van de
keuze-commissie had be
minnelijk gelachen toen ik
hem vroeg of ik bij die men
tal-training mocht zijn.
„Nee meneer," zei hij, „daar
;omt geen journalist bij en
eker geen Hollandse."
Maar om een uur of ze
en komen ze weer te voor-
chyn; De Herdt van Ber-
:hem, waarvan heel veel
verwacht werd, is er ook
"sy, maar in burger. Zijn
plaatsvervanger Coppens
is er nog niet er.
dus niet aan deze
ste training deelnemen. De
anderen zijn door dit uitval
len van De Herdt wel even
teleurgesteld geweest het
Is voor hen een tegenvaller,
maar goedlachs als de Bel
gen zijn konden ze er even
later toch wel weer een
grapje over maken en Fred- worden," zei nog iemand.
Er Is niet veel bijzonders te zien
aan deze houten tent, doch hier zfln
reeds vele successen van de Oranje-
ploeg voorbereid, in alle stilte. De
laatste tijd ln zo grote teruggetrok
kenheid dat de journalisten slechts
b\j grote uitzondering een blik in
deze Wondertent op het V.TJ.C--ter-
reln in Den Haag mogen werpen.
Vroeger «as dat anders. De pers
mensen konden vrij ln en nlt lopen.
Toen is dat gereduceerd tot de eer
ste en de laatste trainingsavond.
Donderdagavond kwamen de spelers
van het Ned. elftal voor de laatste
maal vóór de wedstrijd tegen België
op V.U.C. bjjeen, doch de hekken ble
ven ook toen voor de Pers herme
tisch gesloten. De Belgen zjjn min
der "bekrompen, hetgeen uit onze
reportage moge bibken.
Nu weer Coppens links
binnen
BRUSSEL. Aangezien Michel
van Vaercnberg, die aangewezen
was om de gewonde Albert de Herdt
te vervangen, Zondag 6 November
a.s. niet beschikbaar is (hij moet
een examen afleggen), zal Coppens
van F. C. Mechelen tegen Neder
land linksbinnen spelen.
Dc Antwerpenaar Verbrnggen is
als reserve aan de ploeg toege
voegd.
Vcrbruggen was opgesteld in de
Belgïs-he B-ploeg die te Charleroi
tegen Luxemburg speelt; zfln plaats
zal worden bezet door Mersie van
Berchem Sp.
