'l Geheim van Herman Heijermans: strijder tegen onrecht Paardjespringende de vrijheid' in Belg ontdekt methode van grootste vervalser aller tijden Emmaüsgangers Een bijna komische ontsnapping uit zwarte concentratiekampdagen Am'elita Galli-Curci zestig jaar Gelijke monniken gelijke kappen Dr Coremans reconstrueert falsificaties Nederland herdenkt j Zijn werk blijft felste reflex van grote tijd Avontuur en fantasie niet nadelig ia jeugdlectuur VAN MEEGEREN uit dat .Duitse concentratiekamp, uit geduldig met tijdens de oorlog?hun ersatzpaard Juist - van Rode Kruis- En die film heeft die ingenieuze kistenhout! ontsnapping tot inhoud. Eric Wil- Maar in dat liams gaf ons enkele foto's uit de paard zat de film mede. om dè hoofdzaken'nog graver verbor- eens even op/te frissen.Op; fotogen, die moei- A: een der streng-bejvaakte/tóe- zaam handje voor handje in zak- gezwalkt, en nog op de PI gangen van - concentratiekamp jes stopte:. Veel zakjes maakten nfen» ik wil het niet StalagtLuft TH; de hakenkruis- een kuil, dekuilwerd een gat, halen. Laat de ontshappi adelaar houdt een oogje op vriend - het gat'eenlgang:, en Vaan het eind houten gymnastiekpaard en vijand; prikkeldraad, barak- "van dé' gang lokte,; de "vrijheid. ken' Helaas hebben maar al tq En achter? die vrijheid lokte de veel Nederlanders ookherinne-" kans om Holland of Zwitserland ringen' aan zulke dingen! te bereiken en dan, als de drom- Op foto B: het .pootloze paard mei weer terug naar de kamera- E dat zijn Trojaanse collega yan :den die voor vrijheid en demo- jjjw 3000 jaar geleden in populairiteit cratie bleven vechteri, vóór 'dat zal overtreffen.Terwijl het- ene Ene Goede en tegen dat Ene ^SlP stel Engelsen zich braaf onledig Kv/ade,;; houdt met sprongetjes doen om Eric Williams herinnert zich lenig te blijven, graaft het andere enkele Duitsers die hem „anders" onder het paard aan een ont- leken dan al die anderen: een jggpsÉÉjR snappingsgang onder de ifliiiifii' hartelijk echt- afsluiting door. paar vlak bii Foto C: het grote de Nederlandse ogenblik der ontsnap- grens, een bewa- ping is aangebroken; een ker-saboteur uit zoeklicht strijkt- net 'ff het kamphij langs twee der ontsnap- heeft ze nu een penden heenHet is tSBPË ro1 Setfund in de om de adem in te hou- m film. Leo Genn, den, want zij hebben de «it de Slangen- tunneluitgang net achter kuil, heeft de de rug-en ruiken HoofdroLDe de vrijheid. Duitsers spreken Foto D: Eric Duits op z'n Williams*is het Duits. de Engel concentratie- sén- Engels, dë kamp en de. ont- Denen Deens, de beringen na de Fransen Frans, ontsnapping goed En het kamp lag op te-? boven geko- -'O^^Êr de Luneburger heide, men, zo goed te Een episode uit de boven gekomen oorlog is, zonder de ten minste, dat natuurlijk - humóris- hij thans gehol- tische kant te verge- pen heeft een ten,-op het rolbeeld film. over het vastgelegd. Eric Wil- hele geval te liams zelf gaat liever draaien, een film schuil èn achter de naar aanleiding film én achter de ge- van zijn inmid- d. ...ik kan het gelukkig volgenl die de be dels beroemd ge- alles na-vertellen i.roemd geworden ont warden boekThe snapping' tochnog Wooden Horse,Het Houten voor hefh bewaard had, want die Paard, vi.waren nu niet zo humoristisch. „Och", zegt Williams, '„ik ben Laten, we nog eens alles recapi- eerlijk gebleven en ik heb om. de tuleren._ Wat hadden dé:Duitsers jeugd gedacht- Voorlopig houd ik een pleizier om dié domme.En- mijn schokkendste herinneringen gelsen die zo hechtten nan paard- van de ontsnapping, tot en met de je springen en. fit blijven; wat afloop van de oorlog nog maar sjokten die Engelsen dag-in dag- voor mezelf.'k heb op Luzon Cdat hatctykezoeklicht ïilippij-- pig voldoende zijn, om bij .alle. e'ns op- ouderen, die mogelijk aan moede-: ng per loosheid lijden, de ware moed er voorlo- weer in te.brengen.-..•Cheerio!" het onschuldige paard A. j de adelaar ziet alles Vandaag is het' 60 jaar geleden dat de vermaarde operazangeres Amchta Galli-Curci geboren werd. GalU-Curci begon haar carrière te Milaan waar zij ook het eerste le venslicht zag. In de:twintiger jaren, toen reeds wereldberoemd, werd zjj geëngageerd door de Metropoli tan Opéra te Neiy York, waar zij sindsdien, gevestigd ..bleef, Qalli- Curci heeft in haar. zangstijl de traditie van de grote vrouweHike tangvirtuozen zoals een Angelica Catalianl ven.vAöéKna Patti tot in het heden .voortgezet, de i traditie van de halsbrekende coloraturen die^wel .eens het dramatische ipt- beeldingstalent moesten vervangen. Karbonade-toeslag ook voor de boer Er is in het verleden wel eens smalend gesproken over karbo- nadebuurten; als. men' duidelijk ruilde -maken, dat daar mensen boven h/uit stand -leefden.: Nu wonen we allen -in ïcarboticde- buurten, want we Zepen zonder uitzondering - hoven onze stand. Of men ruikeen karbonade op zijn bord heeft dan toel een vet varkenslapje, óf gebakken spek op de bruine bonen, de gemid delde Nederlander is niet bij machte deze opluistering van zijn maaltijd te betalen van zijn loon. De Regering heeft n.L de boeren een bepaalde prijs voor een kilo varkensvlees gegaran deerd, de kostprijs zou men zo kunnen zeggen. Omdat wij die van onze inkomsten niet kun nen betalenmogen we met minder volstaan en past de Re gering èen bedrog tiij. Maar er zijn ookboeren. die zelf een varken slachten. Als zij 'een karbonade van hun eigen varken op het bord hebbe», kost -die meer dan onze karbonade, n.t, de kostprijs. Daarom krij gen boeren, die zelf slachten of laten slachten ook een subsidie op elk pond,-dat zij verorberen. Tegen Kamerleden, die daarte gen bezwaar hadden gemaakt, voerde deminister aan: waar om -moet de - fabrikant een kar bonade met toeslag eten en. de boer niet?, Gelijke monniken, gelijkke kappen!In feite blijft het precieshetze Ide, óf hij zijn karbonade .bij de slager haalt, of yUit j. zijn kelder: de kostprijs van beidé is dezelfde. En men kan van een boer niet vergen dat hij aan zich zelf le vert .en niet aan zijn 'kostprijs zou komen. Vandaar de karbo nade-toestop. over de gehele li nie. ]7 RIC WILLIAMS vertoeft te -L-* onzent. En nu haasten wij ons -uw geheugen op te frissen wie en wat deze Eric. Williams is, opdat men mèt ons blijde is over onze ontmoeting. Dat hij schrijver is van een boek dat. goed ging (The Wooden Horse) sta niet voorop, evenmin als het feit dat Eric Williams on langs in Duitsland, heeft meeee- werkt.bij. dë verfilming van The Wooden Horse, Deze film komt ook hier onder zjjn eigen naam, als Het Houten Paard. Gaat u nog niet een licht op? Duitsland.. een houten paard, zo'n paard'als men bfj gymnastiek gebruikt, Engelsen.y. o, hèeft het nais- schieh te. maken met die wonder bare ontsnapping van Engelsen Vrijdag 18 November 1949 TJ ETmoge voor Experts, n kunsthistorici, museumeü- recteuren en critici een bittere gedachte zijn, dat zij door een •zich miskend voelend en daar~ dóór rancuneus kunstschilder als wijlen Han van Meegeren zijn beetgenomenanderzijds mogen zij zich, en met hem de gehele beschaafde tuereW, zich gelukkig prijzen, dat de zaak te elfder ure aan het rollen is gebracht, zij het dan dodr Van Meegeren zelf. Deze enorme vervalsingsaffaire ligt een ieder nog zo vers in het ge heugen, dat het nauwelijks nodigis de voorgeschiedenis op te rakelen, eerdér is^r een begrijpelijkenieu wsgierigheid naar het hoe en. waarom, vca- gen, waarop De P. Coremans directeur van het Centraal La lijk onderzoek in de zaak Van Uit het niet tevoorschijn getoverd, Meegerenthans anftgoord aangegaapt, verdacht, verguisd, kli- boratorhim van de tBelgische heeft gegeven in zijn boek Ilisc>|1t doorgelicht, chemisch onder- aa. j l -j- r/ 1" j xt zocht, onderworpen aan 1000 en 1 Musea en. een der beedigde ,,van Meegeren s faked Ver- bloedproeven en misschien amper deskundigen van het gerechte- meers and De Hooghs". 10/ 15 jaar oud. .Dr, Coremans is erin geslaagd dank zij de talrijke gegevens, die hjj uit het laboratoriumonderzoek gevonden had, de werkmethode van Han van Meegeren in haar geheel terug te vinden. Een der belangrijkste ontdek kingen van het microchemisch onderzoek der verfmaterie was, dat de kleurstof toebereid bleek met een artificieel bindmiddel, met een schei kundig product uit de groep phenolformaldehyde. Dit product wordt slechts sedert het begin onzer eeuw vervaardigd en de aanwending van dit bind middel in al de valse .Vermeers vormt een onomstotelijk argument tegen de anthenticiteit, die door sommigen, ^aalsibq de Emmaüsgangers, met een soort van wanhopige; heldhaftigheid werd en wordt verdedigd. De falsificaties reconstruerende, kwam dr. Coremans tot de vol gende gevolgtrekkingen; De eerste stap was de aankoop valleen oud schilderij, bij voorkeur daterende uit de /17e eeuw;dit vooral 'om de" vorming van de barst- jes, bet zogenaamde craquelé, in de,namaak te bevorderen. Han -van Meegeren maakte dan zijn kleuren klaar met het'genoemde kunstma tig hars, gewoonlijk ambertol ge heten. Het gebruik van dit hars is eender grote vondsten van de vervalser,-aahgezien deze stof hem ïn.staat stelde heCschilderij in een ••.'paai'" uréu.t^ds •'hët:,aanzi«i te ge ven' van gen doekijiit de' 17e "eeuw. ."Wanneer immers,.na.voltooiing: het. doek- ge rii 1 reiide. een "paar uur-aan een hitte' van 100 tof' 120 gradèn'C. werd blootgesteld, wérd. dank zij dit bindmiddel, de verflaag zo hard, dat zy weerstand bood aau de scheikundige reagentia, die ge woonlijk worden gebruikt om de ouderdom der verf tc bepalen. Het verschil in „werking" tussen doek en verflaag riep dan een eerste craquelé te voorschijn. Na het ver harden van een eerste laag vernis rolde van Meegerën het doek in alle 'richtingen rond een cylinder- vormig voorwerp om het craquelé te accentueren. Nadien bedekte hij het schilderij met een laag inkt om in de craquelures de jarenlange.op eenhoping van stof en vuil na te boo+sen. Wanneer dan de eerste laag vernis werd' weggenomen, bleef al leen het craquelé-net met inkt gete kend; een tweede laag. licht ge kleurd vernis, bracht de gewenste patine. Behalve deze en andereinteres sante kwesties heeft dr. Coremans ook geschreven over de vraag waar om Han van Meegeren, die door hém als de grootste vervalser van alle tijden wordt beschouwd, valse Ver- meers heeft geschilderd. Waarom hij nu precies Vermeer als slachtoffer heeft, gekozen, lijkt wel te verklaren uit een zekere affiniteit. Maar waar om heeft hij valse Vermeers geschil- detd in de pldats van echte Van Meegerens? Zonder twijfel speelde in de eerste vervalsing het winstbe jag een zeer ondergeschikte rol Wanneer men er Van Meegeren op wees, dat hij voor. dit doek een ge weldige som. gevraagd had,'ant- woordde hij,, dat hij wel verplicht was de prijs zo hoog te stellen' om, geen twijfel aan de authenticiteit op te wekken. i'A-v-V; Uit andere verklaringen en uit Van Meegeren's leven blijkt, dat het voor hem /in de eerste plaats ging om de kunstcritiek, die -zijn eigen prestaties in het geheel niet hoog aansloeg, eens flink bij de,neus te nemen. Met een bewonder ens- waardiggeduld -èn met een bewon- derenswaardige kundeheeft hij, als - belangrijkste istnk: in zijn geraakt- heid, de ^Emmaüsgangers in vari Vërmeérr"'gescbildérd en.hét zoetste ogenbhk izijner-loopbaan was ongetwijfeld,, -toen, sommige critici zover gingen"de S authënticiteit ..van het doeken twijfel ter trekken,/om dat het zover boven het bekend zijn de werk van Vermeer stond™. Onverklaarbaar Nu. moet ^men. wel zeer bevoor oordeeld zijn om niet toe" té gevén. dat de Emmaüsgangers een schilderij is met voorname kwaliteiten. Dat zelfs de bekende kunsthistoricus Bredius het voor echt versleet moge mitechien te laken zijn. verwonde ring hoeft het niet te baren. Zoals het zich voordeed droeg het doek op bijoa mysterieuze' wijze .het stempel van Jan Vermeer's kunst- Het gevolg daarvan was, dat het schilderij niet alleen werd aangezien voor een werk van de Delftse meester, maar dat men het zelfs uit het oogpunt van kwaliteit een der' eerste nummers gaf. Minder verklaarbaar lijkt op hét eerste gezicht de vergissing, van hen; die achteraf de andere namaak voor klinkende munt hebben genomen. Schilderijen als dév,„Voetwassing", de „Overspelige Vrouw" of de „Ze gen van Jacob" zijn ongetwijfeld minderwaardige kunstwerken/..'Het stijlonderzoek bracht-nochtans een zodanige gelijkenis met de Emmaüs gangers aan het licht, dat de critiek cn de historie het aan hun principes- verplicht waren de/authenticiteit te erkennen. v Bovendien had Han van Meegeren zowel in de Emmaüsgangers als in de reeks der religieuze Vermeers. op sluwe' wijze uit -dé standvan.^zakën in dekunstgeschiedenis zelf,tprofijt getrokken. In de; discussie, over een.'' vermoedelijk verblijf van JanVër- meer van Delf tin .Itatïë,brachtyhij plots een werk van de. meester de Emmaüsgangers dat - zeerna drukkelijk aan. Caraveggio herinner de. Andere kunsthistorici beweerden dat de Meester van Delft jeen reeks, nu verloren, religieuze werken ge schilderd had voor een geheime secte van zijn tijd. en Van Meegeren kon met recht veronderstellen hoe gelukkig-zij zouden zijn, -wannéér slag op slag de nieuw ontdekte reeks hun theorie in het gelijk zou komen stellen. ,j Intussen is Han van Meegeren-al weer bijna twee jaren dood. Alleen hij zou de conclusies van dr., Core mans kunnen bevestigen. En dit. is eigenlijk het vervelende van dë ge hele geschiedenis, omdathet dé mogelijkheid openlaat voor hét plaat- sen van vraagtekens. Ondanks het ongetwijfeld voortreffelijke onder zoek van de Belgische geleerde. Kusslschc Kniertje ttlt Op Hoop van Zegen Gehele wereld speelde zij ti toneelstukken JO in Op Hoop van Zegen ia de Rus sische opvoering Wie ruim vijl vendien het le- 'en. twintig jaar ven. .dat hii zo t^wa^iMBasSBïa geleden de be- lief had. inge- grafenisvan perkt .'-en c be- ,HlT^L?.e,ijermHnf heeft «!Wtt nlf» ™«ra voeldedoor d® rei iinhciiichdd en de kwérf. licht vergeten. Het waren niet alleen naaste mor«»i WoUro in irqiï l.i_w„_; geestverwanten uit de S.D.A_P.. die afscheid hamen, van de moe-gestreden en moe-geleden vechter voor, een beter en rechtvaardiger samenleving, maar het Nederlandse vclk in al zijn rangen en standen. Zijn overlijden op 22 November 1924 te Zandvoort, wekte niet uiteen verslagenheid, omdat een groot en mach tig schrijver heenging, maar ook diepe ontroering. moreel, welke in 1895 achter horretjes het-openbare leven ;iu, Nederland regeerden. - Nadat Hei.ierraans' eerste toneelstuk „Dora Kre- mer" in 1892 door de critiek slecht was ontvangen cn hij het jaar daarna, overtuigd van de.partijdigheid dezer critiek. haar misleidde doorde een'-acter Ahasverus" onder een Russische naam te doen op voeren, Degon m 1898 met „Ghetto"; de periode, dat - o r. z. .'-vLvii, ucftvu 'u jwv iiict ae uenoue, uhi omdat een man. die het leven bovenmate liefhad,, als elk jaar op 24 December; de Ned.; Toneelvereniging «en hem.WRs (nwuppMsn-,/; ém.l een held was heëhgegaEn: Toen hij overleed, nog geen' veertien dagen vóór zijn zestigste verjaardag, was zijn betekenis,in de eerste plaats als toneelschrijver, voor iedereen duide lijk. In hoeverre zijn toneelwerk, dat de kéntekénen draagt van de' tüd, waarin het onts leven, is niette zeggen, doch wie deze-tijd van strijd.en opgang, die sich afspeelde ongeveer tussen 1895: en 1925, wil doorpeilen, zal de fel ste en bewogenste reflexen daarvan vinden in Heijermans' vijf en twin tig toneelstukken en zeker even groot aantal een-acters. Evenals het zo geheel anders ge aarde werk van. onze bijna tachtig jarige dichteres Henriëtte Roland Holst kan men dat van Herman Fïeijermans niet scheiden van zijn openlijk en nadrukkelijk beleden socialistische overtuiging, die hem op bijna alle terreinen van het le ven in botsing .bracht met de heer sende maatschappelijke opvattin gen. In al zijnuitingen, hoe uiteen lopend ook van aard, blijken kun stenaar en socialist, volkomen, in elkaar opgegaan. Dat kon ook moeilijk anders, .omdat/beiden hun kracht voornamelijk putten uit de grote bewogenheid des gemoeds. die tieze méns eigen was. Dat dé-Journalist en schrijver- Herman Heijèrrnans reeds in 1895, toen de S.D.A;P. nauwelijks een jaar bestond, uit het „burgerlijke kamp".zoals men des tijds gewend was te zeggen. tot haar kwam, vloeide voort uit twee grondtrekken van zijn wezen. Zün grote, soms overgrote, gevoeligheid maakte hem diep-- begaan met allen, die zwak waren en leden.- Daar- naast had hij een hartstochtelijke afkeer van; welke soort onrecht ook. Deze gevoelens vloeiden samen tot een opstandigheid.' welke, tederheid en. verzet tegélijk was. Van veèl leed zag hij de onrechtvaardige inrich ting van de maatschappij als: oorzaak, terwijl hij -bo- inspiratie Causerie Létmard Rogge- veen over lezend kind Het kinderhoek is belangrijk. Bovendien in deze geschenkentijd een zeer actueel onderwerp. Een uitstekende; gedachte-dus -van de, firma Voorhoeve en-.Dietrich "om in haai' serie „Ontraoe tingen met auteurs" voor Donderdagavond Leonard Roggeveen uit te nodigen. Er was nog een tweede aanleiding voor het houden van een causerie over de kinderlectuur: de verschij ning van „De Kleine Vuurtoren", de boekengids voor de Jeugd. De heer: Roggeveen belichtte vele zijden van. dat grote Kinder boek. Eerst een stukje geschiede nis, vervolgens verschillende on derdelen. De wijze, waarop kinder-, boeken worden samengesteld is nogal veranderd/ Vroeger;, zwaar moraliserend, ware zedepxeken in. stijve bewoordingen. Tegenwoordig luchtig, scherp ingesteld op. de. leeftijd, maar niet zonder een. ze kere tendenz. Het kind ;is nu .een maal zeer gevoelig voor .wathét: hoort en leest. Zo' vond spr. dat ieder opgroeiend, kind in kennis moet worden, gebracht met het sprookje,'hetgóedealthans. Over wat al of niet goed is te achten, deed Roggsveen deze avond meer dere malen de uitspraak: „Kijk. uw kind aan". Dus: zié wat uw kind graag doet, waartoe het iii staat is," welke gedachten het .heeft, vorm.: uw oordeel er over en bepaal dan uw keus op het boek, dat, er het best bij past. Komt het- kind met een boek thuis, dat de- ouders af keuren, neem het hem of haar niet af, vraag het oordeel er over en zie wat de uitwerking van de lectuur is. Dit ligt aan hët karakter. Spr. noemde 'voorbeelden van door hem. afgekeurde boeken,'Kar! May b.v., die zijn dochtertje ver slond, zonder wild-west? neigingen te krijgen. Het avontuurlijk en fantastische veroordeelde Rogge veen niet, wel het wrede en het psychologisch onbestaanbare. Als' voorbeeld noemde .Hij Pietje Bell en Dik Trom, Het vraagstuk beeld roman vond hij,: (gélukkig) verle den tijd. Niettemin dient elk'nóg bestaand exemplaar, zelfs. al zou het goed zijn, vernietigd te wor den, w; i. Een bijzonder geanimeerd vraag gesprek volgde, waaruit bleek, dat de causerie door de vele aanwezi gen op hogé prijs werd gesteld. in de Hollandse Schouwburg.te Amsterdam een nieuw stuk van Heijermans ten doop hield. Gedurende het grootste deel van deze periode was Heijermans in Berlijn woonachtig, waar hij journalistieke arbeid van velerlei aard verrichtte. Torn in 1912 ie Ned. Toneelvereniging ophield te bestaan, was dit zeer duidelijk hët teken, dat voor het realisme op het toneel in Nederland het getijaan het verlopen was. Willem Roy aards zou geruime tijd het toneel beheer sen. vooral wat de uiterlijke vorm geving, betreft, terwijl Eduard Ver kade ,het. eigenlijke wezen der to neeluitbeelding in steeds sterker mate ging beïnvloeden, Heijermans wilde of kon deze, tekenen van een beginnende to neelvernieuwing niet verstaan en- zette met een eigen gezelschap hét werk der Ned,Toneelvereniging voorpot twee jaren voor zijn dood. De slopende invloed van zijn werk zaamheid als toneeldirecteur spie gelt zich af in de stukken, welke hij in, deze periode schreef. De hoogte van de voorafgaande jaren bereikte hij eigenlijk alleen in „Eva Bonheur"i waarin de figuur van Jasper, door het levên pijnlijk be zeerd, doch niettemin een warmè, lichtende menselijkheid uitschij nend. zo vele elementen bevat van Heijermans eigen persoonlijkheid en van- zijn door de omstandighe-. den gelouterde levensvisie. In „Glüdk Auf", het laatste toj neelstuk wat hij schreef, rijst, de schrijvec levensgroot voor ons:-op in zijn strijd tegen onrecht en onwaarachtigheid, in zijn bewust streven om langs de weg der dramatiek de wereld tot de er kenning te brengen dat onze sa menleving gezuiverd, dient te .wor den van alles, wat ,de mens ver nedert en hem -onzegbaar.!eed be rokkent. Dat hij zich daarbij wel eens liet'verleiden'tot;'een al te fors getuigenis, da t'hij "ïn zijn be-; hoefte om de waarheid zelf té doen spreken in zyn realistische- weer gave wel eens te. uitvoerig werd, dat in sommige dialogen de schrij ver 2elf meer aan het woord is dan de door jjem geschapen figuren (b-v. Rita in Allerzielen"), doet niets af aan het; .feit, dat- in deze reeks monumenten van Nederland se toneelschrijfkunst -voorkomen, welke noch; daarvoornoch 1 daarna zijn geëvenaard.;;; '.f* r i Herman Heijermans een fel strijder tegen onrecht en onwaarach tigheid. Maar geen fanati cus daar voor- w as zijn- gevoel voor humor '■-■■■te- sterk ontwik keld. Dat „Op Hoop van Zegen", waar van de sociale strekking allang is verouderd, daarvan de meest be kendheid heeft gekregen, is geen toeval Men. heeft, naar onze me ning ten onrechte, de visserswedu we Kniertje 'Vermeer, vereenzel vigd met de toneelspeelster, die de rol voor het eerst en daarna vele honderden keren speelde, doch on tegenzeglijk is deze figuur van een grote, zuivere dramatische kracht, waarin Heijermans alles heeft uit gestort wat zijn hart bewoog. Meer nog dan zijn andere stukken is het over de gehele wereld gespeeld, tot zelfs in Rusland door het ge zelschap van Stamislovsky, en men zal, nadat Bouber het. voor enige jaren heeft opgevoerd, met een aandoenlijk mooie Knier van Aaf Bouber, het stuk ter gelegenheid van de herdenking van Heijermans vijf en twintigste sterfdag kunnen zien in een voorstelling. Met alle waardering voor een herdenking in deze vorm, moge de dringende wens uitgesproken wor den, dat een uitgave overwogen wordt van een verzameling van Heijermans belangrijkste toneel werken, die praktisch niet meer te krijgen zijn. En het zou de'bewon- deraars van Heijermans zeker vol doening geven, indien een herden kingsuitgave van 2ijn werken uit gestrekt zou kunnen worden tot zijn voornaamste romans, van wel ke „Diamantstad" en „Kamertjes zonden" het realisme van vóór 1900 en „Droomkoninkje" en „Vuur vlindertje" van des schrijvers liefde eri tederheid, ten opzichte van het opgroeiende kind getuigen. Dr. Van Wijk Louw prof. j in Amsterdam PRETORIA. De Zuid-Afri- kaanse'dichter dr N. P. van wijk Louw, ere-doctor van de Utrecht se Universiteit, dié benoemd xs tot hoogleraar aan de gemeentelijke universiteit te: Amsterdam in de Afrikaanse cultuurgeschiedenis en letterkunde, heeft deze benoeming aanvaard. Hij hoopt Februari 1950 met zijn colleges te Amsterdam té kunnen beginnen. De nieuw-benoemde hoogleraar is een broer van prof. 'dr W. E. G- van Wijk Louw, uit Grahamstown (Rhodes-universiteitscollege), die vóór hem was benoemd, doch wie het onmogelijk was deze benoe ming te accepteren, daar hy geen plaatsvervanger te Grahamstown kon krijgen. Dr. Tslang, hoofd Van 'de Chinese dele gatie bij de Verenigde Naties, heeft aangedrongen op de vormtóg van een nieuwe liberale partij, welke moet strij den vóór China's onafhankelijkheid in binnen- en .buitenland. Leiders van vakverenigingen, üe meer dan een. der de van de 800.000 leden van het Britse algemene vakverbond, de T.U.C., ver tegenwoordigen, hebben aangedrongen op een loonsverhoging van een pond sterling per week.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1949 | | pagina 3