K. N. V. B. 8 December jaar Pim Mulier doet de aftrapin\ een Haarlems café w< Van Koekamp lot Olympisch stadion „Middenvoor moet uit liet gedrang blijven ,5 Maatschappelijk belang voor liet Nederlandse volk .w Goalgetter Wout Buitenweg haalt herinneringen op „De K.N.V.B. is een pracht-apparaat" Bok de Korver zou van geen „opdracht" willen weten Puck van Heel wordt te dik Waardige piering van jubileum Pim Mulier vertelt over75 jaar geleden Een „rariteit" in een etalage LI ET begint aUemaal bij Willem Mulier in Haarlem. „Pim" is op eea Engelse kostschool ge- weest en heeft daar het voetbal leren kennen. In Haarlem leert hij het spél weer aan zijn vrienden en op een goede dag wordt daar, zo maar in de open lucht, een clubje opgericht, dat wij -egenwoordig nog respectvol- good old" H.F.C. noemen-Andere jongemannen in andere steden van ons land horen van de nieu we bal sport en ook zij vormen clubs, Waarvan er heden ten dage nog bestaan. Pas jaren na het ontstaan van de eerste verenigingen, op Zondag, 8 De- eemoer 1889, wordt de Nederlandse Voetbal- en Athletiekbond opgericht. Maar „afgetrapt" is er met die Bond eigenlijk al een paar weken eerder; op 17.November 1889. in het Haarlemse cafe „Neuf", waar een. voorlopige oprichtingsvergadering wordt gehouden Daar vraagt Pim Muller aan een twaalftal vurige voethalvrien dén uit het land of iemand bezwaren heeft tegen het oprichten van een Voetbal- en Athlëtiekbond. En geen van de twaalf, onder wie'mr, P. Drooglever Fortuijn, de latere burgemeester van Botterdam en de dichter dr. Herman Gor ter; een enthousiast speler van de Amsterdamse Sportclub, geen van de twaalf heeft bezwaren. Dan besluiten deze mannen, dat het er maar zo Spoedig mogelijk van moet komen. En zo ontstaat op die December Zondag van 1889 de officiële Bond, met Mulier als eerste voor atter. Het eind;..is.'daar van" de tien primitieve jaren, waarin de voet balsport in Nederland in kleine kring reeds met bijzonder veel animo, doch vrijwel ongereglemen teerd is bedreven. Men zegt tegen woordig, dat voetbal een ander ge zicht krijgt. Maar in de tijd, waar-, van wjj nu spreken, krijgt Jhet Nederlandse voetbal zijp éérste ge zicht. Er komen spelregels, regle menten, bepalingen (ook over amateurisme!!.. Voetbal wordt aangekleed, ook de spelers. Geen oude jassen en dito broeken meer. Sparta, dat hit eerste internatio nale voetbalcontact legt, neemt de dwarslat <in plaats van het beruch te touw tussen de palen) en het doelnet móe uit Engeland. Ha-ha! Penningmeester Hart- hoorn heeft in 1890 een batig sal do van zés en zeventig echte gul dens. En hét vólgend jaar honderd vijf en veertig! Dit wordt een tijd van klinkende elubnamen, HFC, HW, II kP, Sparta, VOC, Concor dia, Hercules, om enkele 'te noe men.'Dit wordt al een ..tijd: van be- roerode spelers, maar vooral een tijd van onvergetelijke organisato ren: Mulier, Drooglever Fortuyn, Kips, Warner, Schröder (de latere „Barbarossa"), Kees van Hasselt. Er zijn en er komen nog heel veel anderen, wier namen in de analen van onze voetbalbond nooit meer zullen worden uitgewist. De competitie komt, men scheidt zich af van de athletiek, de belang stelling voor voetbal stijgt. In sommige, steden daalt, tot grote schrik., van de kasteleins, het 'café bezoek aanmerkelijk:'Ln> r1905 'z$tt' al 30-000 mensen rondom, het Rot terdamse 'Schuttersveld,; '.vergaard om te kijken naar hét elftal "van Kees van Hasselt, dat daar eigen lijk de eerste thuiswedstrijd Hol- land-België aan het spelen is. De Bond ijvert voor voetbal onder scholieren, bij, de soldaten £de cadettenclub „velocitas"). De eerste officieuze interland wedstrijden maken het voetbal wijd en zijd bekend. Voetbal, in de aanvang slechts gespeeld door de „meer gegoeden" wordt langza merhand een volkszaak. Het leden tal van de Bond groeit. In Am sterdam wü iemand een beroeps- club oprichten, maar de idealisten verzetten zich. daar tegen. Zij zeg gen: „Om gezonde toestanden te houden, is het noodzakelijk, dat de beoefening door a m a t e u r s de ziel van de voetbalsport blijft!" De echte landenwedstrijden ko men. Aan de noodcompetitie in 1914 wordt al deel genomen door 140 verenigingen met 198 elftallen. Er komt competitie-oorlog, want er zijn te veel eerste klassers. „Roomboter"- en „margarine"- clubs. Die laatste 'zijn te zwak. Maar'er zijn al zo vele crises ge weest en ook deze wordt bezworen door Mulier en de energieke Moor- "raan. Er komt een andere, indeling. Op 22 October 1319 neemt ir. J. W. Kips de voorzittershamer van Jasper Warner over. Hij is het, die Tonny Staal aanstelt als secreta ris-penningmeester en Lou Boel jon alshoofdconsul. En Nederlands jongelingschap' voetbalt verder, in de competitie en voor de beker. Aanvankelijk soms onder schuil namen om bet. de patroon of de verontruste pa 'niet te laten weten. Maar het KNVB-jaarboekje dat in 1922 verschijnt, opent al met deze uitspraak van de minister-presi dent, jhr mr Ruys de Beeren- brouck; „Geen, tak,van sport heeft zoo zeer in alle lagen onzer bevolking aan hangers gevonden als het voetbal spel. Het vordert moed, uithou- dingvermagen, doortastendheid. Allicht, dat in deze trits van deug den, van oudsher eigen aart den Nederlandschen geest, de verkla- ring is te vinden, waarom deze plant van vreemden bodem zoo sitel wortel geschoten heeft in den vaderlandschen grond" Al maanden eerder heeft Konin gin Wilhelmina van haar belang stelling blijk gegeven, door op het Sparta-stadion de oefenwedstrijd Sparta-VOC bij te wonen. Het zil veren jubileum van'de NVB is in de oorlog gevallen en ook het der tigjarig bestaan gaat onopgemerkt- voorbij. Maar op.de oprichtingsdag ïn 1929. worden _!e, bloemetjes buiten gezet. Op. dat ogenblik, in 1929, bestaat de NVB uit 65 com petitie-afdelingen met 379 vereni gingen, die 576 spelende elftallen (Van een onzer verslaggevers) UTRECHT. In de rustige Faulns Potterstraat te Utrecht woont Wout Buitenweg, ambtenaar van Sociale Zaken, oud-voetballer van TJ.V.V. en Hercules, eens fameus goal-getter van het Nederlands clftaL Vijftig, jaar is h(j nu. Acht jaar geleden werd hU nog eens „van sfal" gehaald, toen Hercules in degradatie-nood verkeerde, In 1944 speelde hij zijn allerlaat ste (veteranen)-wedstrijd in een oud-Utrecht-clftal tegen de D.O S;-vete- ranen. BuitenwegV ploeg won met 6-rZ en hy maakte daarvan zelf nog ;Vier doelpunten! „Wedstrijd van Wout" Natuurlijk spreken we ook nog even over de elf officiële'interland wedstrijden, waarin „Buitenweg mee speelde. ,,'t Is misschien een beetje ijdel van me, maar de prettigste vond üc die op 3 Mei 1925 tegen België, in het oude Amsterdamse stadion. "Waarom? Ach, misschien omdat die wedstrijd zo'n beetje als m ij n wedstrijd bekend werd. We won nen met 50 en ;ik maakte er drie en met voorbereiding van de- an deretwee gaols had ik geloof ik ook nog iet3 te maken. Onbegrijpe lijk, de Belgen, hadden het sterkste elftal, dat ze misschien ooit op de been. brachtén. Met o.a. Raymond en Pierre Bra ine en dr. Swarten- broek.1 Tegen Uruguay, op de Olympi sche Spelen in 1928, heb ik ook nog mee gedaan, de eerste helft als rechtsbinnen, later op mijn mid- ^envoorplaats. Tegen die voetbal- acrobaten hadden ,we niet veel in të brengen.'We verloren met 2—0". V „Mijn eerste interland speelde ik in 1913 te Huil tegenEngeland, m. niét Bok de Korver,Huug de Groot, Boutmy, Piet van de Wolk eh Dé Kessler; Ik moest in die wedstrijd na vijf minuten al mijn clubgenoot Jan Vos (UW) naast hie missen, die'een „knietje", had. Bij de stand 1—0 voor de Engelsen kregen wij een penalty te nèthen. Niemand wilde cr achter. Ten slot- •té nam Boutmy de taak op zich. Hij deed z'n ogen dicht, loste een verschikkelyk schoten - de be roemde keeper. Brebner kon de bal uit zijn net (vissen. Het was 1—1. Bok de Korver, onze centerhalf, speelde een prachtpartij tegen -de bekende middenvoor Woodward. Maar één ogenblik liet hü hem los. En toen was het 21 voor Enge land". Minder mooie herinneringen heb ik aan de'wedstrijd tegen Zwitser land in Zürich. Ik had net mijn eerste goal gemaakt, toen ze me een gat in mijn been trapten. Ik Wout Buitenweg is „op z'n ouwe dag" niet meer zo gdsteld op stuk jes in de krant, 't Is allènmal al zo lang geleden. Maar nu de Bond straks zestig jaar. ïs. Hij kan met ontkennen., dat hij een beetje heeft meegeholpen aan Üet maken van de KNVB-geschiedenis. Als actief voetballer dan, want. functies hééft hij niet bekleed. Of alleen de gro te spelers het voetbal in ons land en daarmee de KNVB., groot heb ben gemaakt? Dat vindt onze gast heer maar betrekkelijk waar. „Neem nu zo'n Jubileum-hoek", zegt hij- „Daar slaan ontelbare na men in van bonds-bestuurders en officials.Geloof me, al die' mensen zijn in de.loop der jaren geweldige steunpilaren voor onze spart ge- weest. Neem Jasper Warner, dr. Van Prooye, Karei Lotsy, Herberts, Mundt: prachtkerels, stuk voor stuk. .En zo zijn ernog. vélen. En' weet je waar we ook vèel aan te. danken hebben? Aan de pers, vooral in het begin. Hans. Groot hof, Moorman en Meerum Terwogt waren de pioniers. Meerum 'en Groothof waren trouwens ook keien hls scheidsrechters'. Die twee en Tromp. "mr. Bisselick. Eimers en Mutters,'dat waren mannetjesput ters hoor. Daar hoefde je als speler geen grapje mee uit te haien. Die hadden een autoriteit als je tegen woordig nog maar zelden treft". Wanneer Buitenweg zelf begon te voetballen? „Als jongetje, met een tennisbal op het Domplein. Mijn eerste club was het voormalige BVC in De Bilt. Mijn plunje lag bij een vriendje thuis, want ik mocht* niet voetballen van vader. Later intro duceerde mijn neef'Nico'Buitenweg me bij UVV. waar ik. vijftien jaar voor speelde. Daarna liep ik nog twaalf ea een half jaar. mee als centervoor bij Hercules". UIT HET GEDRANG. Wout Buitenwegs 'grote verdienste, was altijd, dat hij bij'schermutselin gen voor doel, zelf vrij 'bleef staan, klaar om- te doelpunten. Moment uit de „wedstrijd van Wout", Holland8elgië (5—0) op 3 Mei 1925. Links Wout Buiten weg, die driemaal scoorde. werd van het veld. gedragen.en een half uur later Van'der Meulen ook. We. verloren met 4—1. Onze spelers, hadden te veel last van de Föhn-winden", Hoe het kwam, dat Buitenweg altijd zoveel doelpunten maakte? „Ik. liep hard. ik schoot hard en.,.. dat moet een midden voor altijd doen ik zorgde er voor dat ik voor doél uit het ge drang bleef. Kijk maar eens naar deze foto!". hebben. Het ledental bedraagt in dit jaar 36,542. In internationaal opzicht is liet jaar vóér dit jubi leum met de Olympische Spelen, echter bepaald ongunstig. Vallen -wij-terug? „De Wóndertent" rVjEE, in de.jaren/ die ntt komen, zul- 1 len de grote nationale, maar vooral de internationale wedstrijden, als nooit te voren midden In het Nederlandse volksleven komen te staan, 'Tienduizen den zullen juichen om de velden, hon derdduizenden zullen gespannen luiste ren aan-de radio.'De tijd van Lotsy Komt, ;K a rel. Lotsy. Karei de Gro te! -Zijn gedachten over mentaltralnlng én concentratie hebben zich verdiept. HU', als voorzitter van de Technische Commissie, tezamen met Henk Herberts en Mie! Mundt, begint de training op het V.U.C.-veId en de besprekingen in de - legendarisch geworden „Wónder tent" worden de basis van de komende grote succeEsen van het Nederlands 'elf tal, „Wat waard Is, gedaan te worden, 'is waard om go ed gedaan te war den."' is Lotsy's lijfspreuk, En ons Oran je-team doet het goed. Na een perio de van zeven jaren, waarin geen over winning werd behaald, volgt een glo rieus tijdperk, tijdens hetwelk de Oran je vriendenploeg, behoudens een enkele teleurstelling, de ene zege op de andere laat volgen. Het is de tijd van Faauwe. Van Heel, Adam en Mol. Later, op de gedenkwaardige elfde Maart 1934 wint, ons nationale elftal, met de iilcuwe voorhoede Wels—Ver.te—Bakhuys—Smit Mijnders, in de historische Tien tien r'-wedstrijd met 9—3 van de Bel gen. Leen Vente maakt vflf doelpunten 1 Het schone lied „We gaan naar Home" wordt populair, Voor het wereldkam pioenschap. voetbal te Milaan zijn wij bij de acht sterkste landen Ingedeeld, Een kentering Maar wij verliezen direct al met 3—2 sn de Zwitsers en de vijfduizend sup porters, die het Nederlands elftal naar her zonnige Italië vergezelden, keren diep teleurgesteld huiswaarts. Niet wij. maar de Italianen worden wereldkam pioenen, Wij winnen nog elf internationale uit wedstrijden achter elkaar, dan wordt het minder met de successen. In cPS strijd om het wereldkampioenschap 1933 tè Parijsvallen we wéér in de eerste ronde uit, door een nederlaag tegen de Tsjechen, die we na een 0—0 in de. ver lenging oplopen, Dónkere wolken pak ken zich n,u boven Europa samen. In •1930 bestaat de-K.N.V.Bz vtJflig. jaar. Er is geen plechtige herdenking, maar-wel. een jubileum-wedstrijd tegen België, dia wo met 5—2 winnen. Kort voor de oor log volgen nog enkele débaeles, - We worden In de „hel" van Deurae met .71 verpletterd („Tien-tien..." roepen de Belgen nu) en. we verliezen met 5—4 van het zwak geachte Luxemburg! Eén keer nemen we nog wraak op het zelfde :Belgische elftal,, dat ons in Deur- ne deed duizelen. We winnen nu met 4—2. Keis gaat niet door. tLLE,__"Wilders,_y. d. Heide. Paau- Van Spaandonck. Lenstra.Drok Harder, zullen Vrijdagmorgen, iu mei 194D vertrekken voor de uitwedstrijd te ren Luxemburg. Die reis gaat niet loor. „Wij gaan verder 1", zegt Karei Lot sy. die de K.N.V.B.-teugeTs al geruime 'lid vöór de inval der Duitsers van dr. ran Prooye heeft overgenomen. Kn In derdaad, Nederland voetbalt in eigen land .verder, tot in September 1944 de toestand onhoudbaar wordt. Geen Eén glanspunt Is cr voor de sport in de.oorlog. De fusie van alle organisaties op voetbalgebled (.Rooms- Kathclieke en Christelijke honden. Ar beiders Sportbond. KantoorvoetbaJbond. e.d.) In de grote K.N.V.B. Nu, In. het Jubileumjaar 1949, telt die voetbalge- meenschap, ruim 315,MO actfeve spelers. Hi) Is de grootste organisatie in ons land, op welk gebied ook. En er Is wel niemand moer die do geweldige beteke nis van de K.N.VB. voor het Neder landse volk zal willen ontkennen. Zestigjarige Voetbalbond. proflciAtl Zo trok men tn de eerste jaren van de voetballerij in Neder land naar de velden. In de zes tig jaren geschiedenis van de KNVB is ook in dit opzicht het een en ander veranderd. - De mascotte van de KNVB Ond-VoetbaUers van bet Ne derlands elftal zullen altyd een bijzondere voorliefde biüven be- houden voor bet konijn, aange zien de K.N.V.B. destüds deze snelle viervoeter tot zijn mas cotte heeft gekozen. Dit Is niet zonder reden gebeurd. In 1921 moest Nederland een uitwed strijd spelen tegen Frankrjjk in Parijs en toen het Oranjeteam per trein in de Franse hoofdstad arriveerde bood de dochter van de gezantschapssecretaris een. speelgoed-konÜn aan met. een strik om de hals In rood-wit blauwe kleuren. Sindsdien heeft het konijn een ereplaats tn dl K.N.V.B, gekregen, mede omdat het Oranje toen geluk bracht, W£| wonnen met 50. Ook het embleem dat elke oud-speler van het Oranjeteam ontvangt, toont een konjjn geze ten op «en bal. De meeste oud- lnternationals zullen nooit nala ten hun speld op hun revers te dragen. vy (Van onze verslag-gaver) In zyn huls aan bet G, W. Burgerpleln In Rotterdam vertelt vanouds „Bok" de Korver ons over zijn wederwaardigheden met de KNVB. Onder de naam Bok de Korver voerde hf{ verscheidene malen het Nederlands elftal aan. Hy speelde de eerste wedstrijd tegen België en.de eerste Hol- Jand-Beigië wedstrijd op het Schuttersveld teRotterdam. ,.Van het be-' stuur van de KNVB merkte je als speler en ook als bestuurslid heel weinig," zegt hy, Alleen op de jaarvergadering bestond er persoonlek contact en verder waren er de bureaux. Toen ik ging voetballen bestond de KNVB al een flink poosje en Ik geloof, dat in myn t|jd Jasper Warner voorzitter was. tegenwoordige voetbal-en merken meteen, dat de heer De Korver he- De oud-internationaal komt op zijn praatstoel over de wedstrijden, die hy gespeeld heeft en over de training. „Wéét je," zegt hij, „in myn tyd deden ze het precies om gekeerd als tegenwoordig. Voor de wedstrijd tegen Denemarken rijn ze nu al aan het trainen. Wij kre gen In het 'begin een briefje thuis met de mededeling, dat we Zon dagsmiddags ergens moesten spelen en dan kon- het gebeuren, dat we wanneer er een speler uit een an der district was opgesteld, pas kennis maakten in de kleedkamer vlak voor de wedstrijd. Toen het Nederlands .elftal rijn eerste trai ner kreeg, dat was Chadwick, ging die bij toerbeurt de grote plaat sen af en trainde daar dan rhet een paar spelers. .Van Bondswege werd daar vroeger vrijwel geen aandacht aan geschonken. En een trainer was vroeger bij zonder goed, wanneer htf b.v. nog een beetje plano kon spelen. Te genwoordig is het allemaal concen tratie wat de klok slaat, maar vroe ger was dat helemaal het geval niet. Wanneer 'wjj een wedstrijd moesten, spelen en wezaten mét 'z!n allen lm .jfiethotei ,.te dülm.en. ,vsm we wLmish ;6ifwe'Wihhëüi'hlèt^ ''tfan kwam Chadwick en ging op de pla no een: of ander deuntje pingelen en het duurde niet lang of we wa ren de hele wedstrijd vergeten -en maakten er een gezellige ochtend van. Wanneer we dan gingen voet ballen waren alle zenuwen, weg." We rakan in - gesprekover het BOK DE KORVER lemaal geen voorstander is van de systemen, wélke thans opgeld doen. Wat techniek betreft is het voetbal er z.i. wal op vooruitgegaan, maar het individualisme in het spel :s verdwenen. En als wjj hem vragen of hij -nu nog zou willen voetballen springt hü bijna uit zjjn stoel eu zegt: r(Ik niet Ik zou me 'niet met een opdracht het veld in laten stu ren." Maar dat neemt toch niet weg, dat hfj iedere Zondag weer naar Het Kasteel gaat om de jon gens van Sparta met Rien Terlouw als proto-typc van. een stopperspil te zien spelen. Hg is een paar we ken ziek geweest, maar vorige week Zondag heeft de dokter hem elechts met de grootste moeite bö FeijenoordSparta vandaan kun nen houden, Het hart van. Bok de Korver ligt by het voetbal, dat hij mede. groot heeft gemaakt, het is by Sparta, zyn club en het Ls by alles, wat maar verband houdt met sport. (Van onze verslaggever) Aan het eind van de vorige week belden -wè Puck van Heel op om hem te vragen of hij ons iets ovér zgn persoonïyke1 ondervindingen, met; de* KNVB wildé -vertellen.. „O ja," zei Puck, „dat; ril ik wel, maar'ik kryg; toch zeker, géén last mét de amatéürs^b epalingen Veel tyd had hij overigens niet. want zijn café en de voetbal hou den hem nog druk bezig, 'vooral'op zo'n Zaterdagmiddagals ereen wedstrijd tussen het Rotterdams- elftal en het Bonds-elftal in de lucht hangt,,.We. vinden.hem net op het ogenblik, dat.hy. met zgn. lunch bezig, is, „Ik word veel -te dik," Zégt hij. „Tc Ga steeds minder eten." We raden athletiek aan als een pro baat middel, maar hg vindt trai ning nog het (beste'middel. „Trainen Ja, dat deden we vroe ger ook, maar lang zoveel" niet. „Wat ik denk van bet tegenwoor dige voetbal En de stopperspil Wel, 't enige wat ik daarop kan zeggen is: Arme middenvoors. Maar Je wilde eigeniyk iets weten over mijn persoonlijke ondervin dingen met de KNVB. Het enige wat ik er eigenlijk precies var. weet ts, dat de KNVB bestaat en dat zij de wedstrjjden regelt, maar ik heb er persoonlek eigenlijk weinig mee te maken gehad. Voor een speler is de Bond meestal een bureau of een kantoor- Maar als U het ruij vraagt geloof ik, dat de Bond steeds bccl serieus tegenover de spelers heeft gestaan en nog staat. „Zet U maar in de krant, dat ik gezegd heb, dat die lui van het Bondsbestuur voor zover ik ze ken allemaal fijn® kerels zy'r.. En feliciteer ze met het diamanten feest!" Puck van Heel achter dc'tapkast. De Jublleumsfoesten ter viering van het 60-jarig bestaan van de K.N.V.B,:zo meldt het officieel orgaan „Dc Sportkroniek", belovc. een waardig karakter te zullen dragen, in overeenstemming met de grote betekenis van onze Bond in ons volksleven. Op Donderdag. 8 December, de oprichtingsdatum, worden op onder scheidene plaatsen in ons land kransen neergelegd by de graven, van overleden, bestuursleden en spelers van Internationale betekenis.. Vrijdag s December zal 's avonds te Amsterdam de ontvangst plaats hebben van. de buitenlandse gasten, vertegenwoordigers van de FIFA en van België, Denemarken, Engeland, Frankrijk én Luxemburg. Op Zaterdag 10 December te 10.30 uur zal üi het Concertgebouw /de plechtige herdenking plaats hebben met medewerking van het Con certgebouworkest, onder leiding van Eduard van. Belnum. Daarby worden autoriteiten uitgenodigd en voorts de leden van de, Bonds vér- gadering, commissies, districts- en afdelingsbesturén, het personeèi van de bond en de pers. .;.v Aan he Minister van Onderwija, Kunsten'en Wetenschappen is ver zocht daar een rede te willen uitspreken en.voorts zal.de BondPVoor- zitter, dhr: Karei Lotsy, een korta herdenkingsrede houden. Dhr. M. J Koolhaas zal daar het monument onthullen, dat de ver enigingen aanbieden ter ere van de nagedachtenis van de 2100 KNVB- ïeden, die gedurende de oorlog en.de bezetting zijn gevallen. Het erelid dhr. J. M. dc Korver, wiens.zoon tot dc slachtoffers behoorde, is uit-, genodigd om daarby te spreken. Dat monument zal later in het Bonds-' gebouw worden geplaatst. In de middag wordt van 14.30 tot 17(00 uur een receptie géhouden in het gebouw van het Indisch Instituut. Te 20.00 uur wordt een feestmaal gehouden ln Krasnapolsky, waartoe o.a( alle'spelers worden' uitgenodigd, die 25 of mëer wedstrijden voor het Nederlands elftal hebben gespeeld. Op Zondag 11 December wordt in het Olympisch Stadion de wed- stryd Nederland—Denemarken gespeeld, waarna tot besluit aan de spelers en genodigden een feestmaal wordt aangeboden., Het bestuur van de Afdeling Amsterdam en dhr. Koolhaas-zullen by de herdenking in het Concertgebouw-en by dè receptie' als com missie van ontvangst optreden. (Van onae sportredacteur) DEN HAAG. Fim Mulier is thans 84 jaar, maar ondanks dat en een zware kou, waarvan hij juist weer op de heen is, is hij direct bereid ons in zijn .gezellige huis dat vol zit met curiositeiten aan de statige Johan van Oldenbarneveltlaan in Den Haag te ontvangen, als hij hoort dat wjj hem spreken willen in verband met het 60-jarig bestaan van de K.N.V.B., waarvan hij de oprichter en eerste voorzitter is geweest. We vinden de grijze grondlegger van diverse takken van sport in ons iand druk bezig aan zijnburean. „Ik heb het zwaar te pak ken," zegt hij in zijn olijke spreektrant, „en ik was eerst be vreesd U in een slobberpakkie te moeten ontvangen, want gis teren lag ik nog onder de wol. Er is ook een dokter bij," gaat hij voort, ;,en die zegt binnen blijven." En dat wil wat-zeggen voor W. J. H. Mulier f„ze noemen mé altijd Rim"),.de man die zijn hele leven door de wereld heeft getrokken tot in Lapland toe en daar nevens vele sporten .naarstig heeft beoefend. De muren van de kamers getuigenhiervan in voldoende mate. -De schilderijen rijen zich aaneen, alle door hemzelf vervaar digd, waartussen .geweierT en. een grote kop van een edelhert, jacht trofeeën van. onze gastheer van jaren her. Daarentegen slechts een kleine medaillèkast, „Ik heb er-in de oorlog veel verloren en ben er trouwens niet zo gek mee."' De heer Mulier weet hoe hij met persmensen moet omspringen hij is zelf jarenlang journalist ge weest: „laten we eerst "de foto graaf zyn. werk laten doen, dan kan hij weer verder." Dan vertelt hij van vroeger, van om én nabij 75 jaar geleden. „Ik ben niet zo fris meer van geheu gen'na een zware operatie aan mijn hoofd, enige jaren geleden." Al spoedig trekken wij dit in twij fel als de Heer Muliér uit de. prille jaren van de voetballerij vertelt zonder een van de vele boeken (ook al van zijn hand) te raadple gen. t „Ik had het voorrecht al. op zeer jeugdige leeftijd ik was nog geen tien met mijn ouders bui tenlandse réizen te maken en ik zag toen voor het eerst in voetbal spelen, door Engelsen. Enige jaren later, ik was toen veertien, ging ik op kostschool in en daar werd eveneens nu en dan tegen een bal getrapt. Ja, meer was het eigenlijk niet, Ik vond het een aardige bezigheid, maar de juiste animo ontwaakte eerst foen ik op zekere dag een voetbal zag liggen in de winkel van De Gruyter in de Leldèestraat te Amsterdam. De bal lag er nu juist niet voor de verkoop doch meer als rariteit. Maar ik wilde hem hebben, ging naar huis om geld te halen en kocht hem.Tk ge loof dat de winkelier blij was dat hij van het ding af was, want ik kreeg er nog een. boekje met En gelse voetbalregels b|j. Nóu en toen begon het spul eigenlijk, Tk scharrelde wat vriendjes van de HBS bij elkaar, de meesten enige jaren jon ger dan ik. zodat zé me .daarom deftig- „mijnheer" noemden, en wc trokken serieus aan het voetballen. De burge meester van Haariem, de heer Jordcns, een vriend van mijn ouders, vroeg 'ik verlof In de Koekamp te mogen spelen hetgeen werd toegestaan. Nu waren de regels uit mtJn boekje die van rugby- voetbal, zodat het met bepaald zacht zinnig toeging. De ene broek en trui na de andere sneuvelde en we besloten dan ook spoedig de spelregels te wjjzi- -;enP waarna het tegenwoordige,spel op Ié proppen kwam. Volgelingen kregen we genoeg. Er speelden soms wél hon derd Jongens tegelijk in de Koekamp. Vervolgens zijn we met een clubje van elf de boer opgegaan om hGt «pel tö propageren. Naar Amsterdam, Den Haag, waar op de Maliebaan werd. ge speeld, evenais |n Utrecht. -We trokken naar Rotterdam waar op de Heuvel werd gedemonstreerd, hetgeon levens gevaarlijk was door de keien die er la gen. Overal was men erg enthousiast, iedereen wilde voetbal spelen. In het-, zelfde jaHr hebben wc H.F.C.. de Haar lemse Football Club opgericht, tien ja«r later volgde de Nederlandse Voetbal Bond na vergaderingen in Den Haag en Haariem. Het was een moeilijke taak om utt bet. toen al heterogene gezel schap beoefenaars een goede organisatie op te richten, maar toen de zaak een- maiil op poten stond verliep allea ln pais en vree. Later heb Ik altijd tot mijn verbazing gelezen dat ik 17 Jaar voorzitter ben geweest Naar mUn ge voelen was het slechts een paar Jaar. za liep allea gesmeerd," Weer eens wat anders Wearom bent U e.r, tenslotte mee opgehouden? Ut wilde "weer eens wat anders,. De heer Muller wMddo zich aan athletiek (richtte de NAu op) aan cricket (was een tijdlang voorzitter), aan schaatsen rijden (richtte de internationale sehaat- senrljdersbond op) en. t Ja, Pim.Muliér weet het heus niet allemaal meer. Hij bladert nu in allerlei boeken en tijd schriften. Het 1b ook om er de kluts van kwijt te raken, zo'n druk leven heeft de. grijsaard achter de rug. „Ja." mijmert onze gastheer, „dat i» een tyd geleden. Er ls hee! wat;veran derd. We staan nu voor de poort -van. Muller tekent in gedachten op een gedrukte kaart die voor. hem ligt.'Een deftige uitnodiging voor Nederland—De nemarken op geschept papter. Inder daad, er is |n die zestig laar veel ver anderd, maar do vitale oprichter van d® bond Is II December weer in'dé Koe kamp, al Is dit dan het Olympisch Sta dion geworden. Pim'Mulier, ondanks zijn 84 jaar, nog altijd aan de arbeid. (Eigen foto)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1949 | | pagina 5