WAAROM IK NU JUIST DAT KLEINE
MEISJE MOEST ZIEN
Kunst op de Kerstdagen
FILMS VAN DEZE WEEK
LUXOR HEEFT WEER SFEER
Kans en winst
Collectie Kröiler-Müller
het hoogtepunt
-
CACAO
DE ZAAN
v--
Grote rijkdom en verscheidenheid
Zaterdag 24 December 1949
Prinses
Het wonder der klokken
Dat Amerikaanse persagenten van
filmmaatschappijen niet al te scrupuleus
zijn als er een mint te maken valt, zal
u wel bekend ztjn. Ih de roman The
miracle of the bells (Het wonder der
klokken) wordt zo'n bedenkelijke stunt
van een filmreclamemnn beschreven en
dank zij de ;wat grimmige humor waar
mee het geval behandeldis. Iaat het
zich best lezen.
Iets anders is het echter als ge de
kwalijke kanten van het Amerikaanse
reclamewezen in een film afgebeeld
ziet en dus overgeleverd bent aan de
visie en heteffectbejag van de regis
seur. Dan kan zo'n geval, dat ge al
'lezend naar eigen belleven kunt Inter
preteren," u wel eens te gortig worden.
Zoals in de-.verfilming van Het wonder
der klokken. De mengeling van senti
mentaliteit en .cynisme hier tentoon
gespreid, zonder de reddende humor
van. het. boek, Is vrij dégoutant en
meestal ongenietbaar.
Ter wille van de. publiciteit laat een
persagent voor zijnpretegé, een onbe
kend meisje, dat .gestorven is na de
voltooiing van haar hoofdrol In Jeanne
d'Are, in het stadje waar zij begraven
zal worden alle kerkklokken 4 dagen cn
nachten luiden. Waarom doet hij dat?
Wel, de directeur van de filmfabriek
■wil de film niet uitbrengen,, omdat men
zich Immers toch niet zal interesseren
voor een dode star. En nu zal de edele
persagent, op welke manier dan ook,
voor zoveel publiciteit zorgen dat de
directie moet zwichten. Ofschoon de
volgende dag al met'grote kappen in de
kranten overde luidende klokken daar
in dat stadje geschreven wordt, blijft
de- leiding van de filmmaatschappij op
haar stuk staan.
Maar dan gebeurt er een „wonder".
Tijdens de rouwdienst in de kerk
draaien deVbeelden <van St. Michael en
Maria zich op hun voetstuk om naar
het stoffelijk overschot van de filmster,
Grote consternatie, nog meer geschrijf
in de kranten en dan krijgt de fijn
zinnige persagent natuurlijk zijn zin: de
film zal vertoond worden.
De eerste öelft van het verhaal is wel
aardig verteld door regisseur Irving
PJchel, maar zodra .de „stunt" begint
wekt het .valse gesol znef de dode alleen
maar wrevel op. Toch doet Frank Sina-
■■tra- het niet eens zo gek als de Jonge
pastoor. All da Valll speelt de film-
actrice, Fred. Mac Murray dc persagent
-en een aardige rol ia die van de pro
ducer, door Lee J. Cobb,
te vechten. En daartussen ligt dan een
lang verhaal met leuke vergissingen,
hevige knokpartijen en eén spannende
wedstrijd tussen boerenwagens. Een
romantisch sausje, uit de keuken van
1890, is er nog overgegoten om de veel
zijdigheid te vervolmaken.
Cineac, Colosseum
Victoria
Mexicaans Festival
De waternymph Esther Williams heeft
het zwembassin voor de arene verruild
en zij (althans haar identieke dubbel
ganger), beheerst de kunst der matea-
doren even voortreffelijk, als de prach
tige vlinderslag. J>e dochter van de
roemruchte stierenvechter-Morales doet
in niets voor haar vader onder en pa
kan tevreden zijn, dat althans één van
zijn twee kinderen de traditie voortzet,
want de tweelingbroer Mario, trouwens
ook voor geen stiertje vervaard, ontpopt
zich, ondanks vaderlijke tegenwerking»
als een wonder-componist. Richard.
Thorpe heeft van „Fiësta" een werkelijk
feest gemaakt, bont, vrolijk, opwindend,
Capitol
Movie Crazy
Laat het weerzien van Kareltfe
(Harold Ltoyd) dan niet in alle opzich
ten even glorieus zijn, een man die ons
iü. deze onzalige tijd een paar uur aan
het lachen kan krijgen: "van ietwat
medelijdende en gegeneerde glimlach
om het te simpele en vaak kinderach
tige van zijn grappen tot de schaterlach
om de „waarlijk dolle vondsten zo'n
man is zijn gewicht in goud waard.
Veel uit Movfe Crazy (1932!) doet ver
ouderd aan, .maar die proefopname met
de verschrikkelijke vergissingen: de
scène met de verwisselde jas van
goochelaar, d« jas, waaruit °P een bal
de wonderlijkste zaken en beesten te
voorschijn komen en dan vooral de
prachtige vechtpartij in het water aan
het slot, zijn toch nog steeds van een
veroverende kluchtigheid en.wij zouden
'ons al sterk moeten vergissen als daar
de nieuwe generatie niet even hartelijk
om zou lachen als w$) hét indertijd
deden en nog ctoep!
Rex
Olie in Oklahoma
'Alles wat men zich maar aan sen
sationeels voor een film kan denken is
verenigd in deze film, waarin Hoy
Rogers de hoofdrol speelt. De geschiede
nis begint in New York met een geraf
fineerde oplichting en eindigt te Okla
homa met hét huwelijk van twee telgen,
uit families, die tot op dat ogenblik
bezig waren een eeuwige familievete uir
JAC VAN ELSAECKER
VOORDEV.U.
- Was het het keurslijf van een kerst
boom en enkele takken hulst dat de
voordrachtskunstenaar Jac- van Elsaeker
gisteravond ln.de aula van de V.U. bij
het zeggen van een aantal kerstgedich
ten verhinderde zijn gewone meester
schap te bereiken? Of was het het
irriterend gehoest van enkele bezoekers,
dat de-kunstenaar van zijn stuk bracht?
Toch boeiden enkele van zijn kerst
liederen, zoals het beklemmende „Kerst
nacht van een ongelovige" van Frans
Muller; en het bekorende „Wie wilt
horen stagen" van een onbekende dieh-
ter-.Met.de kcrstpoëzle was de benaming
kerstpr'ogramma gerechtvaardigd, doch
het grote meesterschap van de voor
drachtskunstenaar bleek eerst recht uit
enkele prozaverhalen, die in de eigen
lijke, zin. van. het woord niet eens kerst
verhalen kunnen worden genoemd, Op
ragfijne wijze vertelde Van Elsaeker een
eenvoudig, smartelijk bekorend verhaal
van Top Naeff, felbcwogen soms, dan
■weer liefgebarend de woorden, van een
meiske zeggend. Beklemmend was de
voordracht van de Gevangenis-scène uit
Thomas Mobre van H. Roland Holst v,
<t Schalk. Het was Juist gezien om na
deze. voordracht enkele minuten te
pauzeren, teneinde het publiek gelegen
heid' fe geven zich in te stellen op het
ietwat ondeugende maar kostelijke ver
haal „Als het voorjaar wordt" van de
Franse meester Guy de Maupassant.
Kostelijk 'was ook de vertelling, zoals
■die geschiedde'door Van Elsaeker. Een
hartelijk, verdiend, applaus beloonde de
kunstenaar.
van een gedeelte
in Mexico, de medewerking van
regering hebben gehad, maar ook zon
der die verzekering maken de spannende
stierengevechten een reer authentieke
indruk. En dan6- en Zuidelijke muziek
liefhebbers biedt deze technicolor-show-
£ilm daarenboven nog extra-amusemen
ten.
'i Venster
This happy breed
Een wel bijzonder mistroostige, klein
burgerlijke interpretatie heeft Noel
Coward gegeven aan Shakespeare's ver
zen in King Richard n, waarin hij
Engeland bewierookt als: „deze burcht,
door de natuur gebouwd legen haar
aantasting en oorlogsgeweld, dit geluk
kig mensenras, (this happy breed), deze
kleine wereLd. (Vrije eigen vért., red.).
Want ai is zijn bedoeling zeer zuiver
geweest namelijk de eenvoudige Cock
ney met zijn kleine vreugden en grote
zorgen voor te stellen als de onver
woestbare vertegenwoordiger van het
Brlttendom, en juist door zich te be
perken tot het alledaagse leven van t
burgerfamilie een tijdsbeeld (1919191
te ontwerpen, de hele sfeer van deze
door David Lean geregisseerde film is
zo neerdrukkend, bekrompen, perspec
tiefloos en gaaplust opwekkend, dat men
deze goede intenties moeilijk meer kan
waarderen. Zelfs afgezien van zeer be
langrijke filmische gebreken enorm
lange, slappe conversaties in volmaakt
stagnerende becldopnamen bezit
„This happy breed" zo weinig overtui
gingskracht, dat men er de voorkeur
aan zou geven dit verhaal als hoorspel
(on dan sterk bekort) te genieten. Aan
projectie van het eigenlijke gegeven
tegen dB achtergrond van de tijdsge-
beurtenissen komt de film nauwelijks
toe. Het lij let wei of men ons ervan
heeft willen doordringen, hoe vervelend
het leven van een Engels huisgezin kan
zijn. wat een uithoudingsvermogen de
besten van het gezin hebben, die zonder
veel morren absoluut onverdragdfjke
tantes en oma's tolereren, hoe kortzich
tig, bekrompen en afgesloten van de
wereld men heden ten dage nog kan
leven. Indien dit de bedoeling is ge
weest is men wél geslaagd, want na
het zien van deze film voelden, we ons
alleen maar niet weinig geïrriteerd.
Robert Newton en Cella Johnson ver
vullen op uitstekende wijze de hoofd
rollen. in dit gekleurde monument van
mediocriteit.
Op een andere dag, dit moet ik-met schaamte be-
kennen, zou Ik het kind natuurlijk ook gezien hebben,
of misschien een ander kind, want zo zijn er in de
stenen woestenij duizenden, maar ik. zou over deze
ontmoeting niet zo diep hebben nagedacht als juist nu,
op de dag voor Kerstmis. Tussen dat kleine meisje en
de Kerstdagen lag op dat moment een onzichtbare
band, een geheimzinnig contact; des te vreerader, om
dat dit er wèl en niet kon zijn en alleen zichtbaar als
je je geheel openstelde voor het onwerkelijke, dat
soms door de meest nuchtere en alledaagse verschijn-
selen heenstraalt als wil het daarmede de onzuiverheid
en de leugenachtigheid van door mensen geschapen
verhoudingen verklaren.
Het kan natuurlijk ook toeval geweest zijn, hoewel
een dergelijks veronderstelling mij weinig bevredigt.
Beroepsbezigheden hadden mij die dag door een aantal'
buurten gevoerd, waar ik zelden of nooit kom. Dit is
ook de oorzaak, dat men ze vergeet en verbaasd is
als ze nog steeds blijken, te bestaan. De straten waren
smal en onzindelijk en. de huizen, nu eens onregelma
tig van bouw en dan weer van een smakeloze gelijk
vormigheid, toonden mij hun vuilbruine gevels, waarop
weeruitslag schurftige plekken had gesmeerd, met
cynische openhartigheid.
Het is waar, dat de dichterlijke bekoring van deze
troosteloze, zichzelf overleéfde alkocfbouw mij niet
ontging, maar ik begreep er te zelfder tijd de valsheid
van. Deze karakterloze gevels met de scheefgezakte
kozijnen hoevele gezinnen moesten daarachter in
kleine, bedompte ruimten wonen
vloekten met de menselijke waardig
heid, met geluk, vrede, broeder
schap.,..
Het verhaastte mijn tred. Op de
hoek van een straat, tegen een ge
barsten gevel, hing een ouderwetse
lantaarn, die het licht, ving van een
late zon. Daaronder liep een vrouw,
een klein meisje aan de hand; het
zusje volgde op korte afstand. Het
beeld bleef mij bij, verjoeg de be
klemming, die de grauwe doolhof op
mij had gelegd. Ik herkende het le
ven, dat steeds weer ontkiemt, zelfs
daar, waar de huizen zo dicht op el
kaar staan, dat het zonlicht nauwe
lijks binnen kan dringen. Het leven,
ja, en wat wij er van hebben ge
maakt
Waarom ik nu Juist dat kleine
meisje moest zien.
Het stond daar op een morsige
stoeprand, en keek naar mij. De uit
drukking van dat gezichtje, een men
geling van verdriet en verwondering,
zal ik mijn leven niet vergeten, om
dat het zo navrant was, zo triest.
Het kind droeg een versleten man
teltje en. een verstelde jurk, maar
eigenlijk was dat niet belangrijk,
Luxor
John Doe
Het gerestaureerde Luxor «theater is
gestart met een nieuwe flltn van de
vermaarde regisseur Frank Capra, ge
titeld: „Meet John Doe", Het is weer
een echte Capra-film geworden, ge
baseerd op de noden van de kleine man,
die Capra personifieert in de gestalte
van John Doe, de evenknie van Mr,
Deeds uit zUn vroegere film, Mr. Deeds
goes to town (Oké tnr. Deeds).
Capra heeft er schijnbaar plezier in,
Scène uit „Een Huis vol Herrie"
(Lutusca.),
de .rijkaarde en politici voor te stellen,
als spijkerharde, meedogenloze en eer
zuchtige maney-makers in schrille
tegenstelling tot -de grote massa der
have-nots, van de ploeterende John
Doe's', ondanks al htm armoe storm rijp
voor het Christendom van de daad.
Opnieuw laat hij Cary Cooper, nu in
de figuur van John Doe, de afgod wor
den van de massa, de eenvoudige ver
kondiger van het ,hebt Uw naasten lief'
en van het profaner ,geld maakt ook
niet gelukkig'. Die John Doe, eerst de
wildgefantaseerde schepping van een
ontslagen journaliste, wordt weldra de
inzet van een felle kranten-oorlog en
later misbruikt als verkiezingsstunt van
een politieke party. Uit hönderd en een
détails blijkt opnieuw Capra's inricht in
de Amerikaanse mentaliteit. Toch heeft
b(j met zijn nieuwe film geen verras
sende en overrompelende prestatie ge
leverd. Cary Cooper Is als John Doe
wederom voortreffelijk, maar zijn
tegenspeelster Barbara 3 tan wij ck heeft
te veel momenten, waarop zij aan ,üe
knappe actrice' herinnert.
Liitusca
Een huis vol herrie
De titel „Een huis vol' herrie" zou aan
een plat kluchtige film kunnen -doen
denken. Stoor u er niet aan, het is
zomaar een vertaling voor The life of
Rlley en in dat leven van de heer Riiey
komen grappen en avonturen genoeg
voor, maar wel verre van een platte
klucht is dit de alleraardigste geschie
denis van een gezellig gezin. Chester A.
Riley staat er aan -.het hoofd. H(j heeft
een verstandige kalme vrouw, een schat
van een huwbare dochter en een zoon
tje. een fijne jongen. Het Is een geluk
kig gezin, gelukkig ondanks de tamelijk
krappe middelen.
Ach, die in eo in goedige Rile<
Diet zo'n typische Amerikaanse geldwolf,
hij is een behoorlijk vliegtuig-monteur,
maar een groot financier is hij niet en
als er plotseling gasten, op bezoek
komen, die zullen blijven eten, wordt
het licht wegens wanbetaling afgesloten.
Dan gaat de familie maar in een restau
rant eten met de gasten, maar deze luxe
kan men zich alleen permitteren als
zoonlief zijn spaarvarken ter beschik
king stelt.
Zo kabbelt het genoëgelljke maar
tamelijk zorgvolle bestaan der familie
voort, men speelt-kiekeboe met de huis
bazin, tevens buurdame en moeder is
dol op haar Jongensachtige man, maar
dan maakt Rüey plotseling promotie op
de fabriek, onbegrijpelijk grote promo
tie en daar steekt wat achter.
En nu moet U eens gaan kijken er
ge kunt u kinderen van elke leeftijd
gerust, meenemen hoe karaktervol die
fijne vader Riley de puzzle oplost en
hoe mooi alles tenslotte op zijn pootjes
terecht komt.
William Bendix, die ge u misschien
zult herinneren als de kastelein uit The
time af your life, speelt Riley ver
overend goed. 'n Bizonder aardige
Kerstfilm, als u het niet in het hevige,
valse of kwasi-diepzinnige zoekt.
evenmin- als de onverzorgde, blon
de haren, die wanordelijk vielen.
Morgen is het Kerstmis dacht ik.
Die gedachte was onverklaarbaar,
op dat moment tenminste. Ieder
jaar is het Kerstmis. Dan worden
er kaarsjes ontstoken in de kerst
boom en in de week, die eraan
vooraf gaat, baadden de etalages
van alle winkels in een zee van
schitterend licht en kan men de
mooiste cadeaux en de vetste gan
zen kopen.
Te zelfder tijd slapen er mensen in
wereldsteden onder bruggen, worden
er liederen gezongen over vréde op
aarde, staken er arbeiders voor ho
gere Ionen, klinken er vermanende
preken, vallen er soldaten op hun
post, worden er kinderen geboren,
sterven er mensen, kussen geliefden
elkaar onder de mistletoe.
Morgen is het Kerstmis. De straat
leek smaller en grauwer, de gevels
onooglijker, het meisje meelijwek
kender. Misschien waren de Kerstda
gen voor het kind niet anders dan
alle andere dagen van het jaar en
had het slechts verdriet om een on
beduidende twist", het verdriet dat ik
in haar ogen meende te lezen.
Maar ik heb het niet durven vra
gen.
En de volgende avond zag ik geen
kerstbomen branden achter de ramen
met de scheefgezakte kozijnen van
deze straat, die in de inktzwarte
nacht het beeld vertoondevan een
angstwekkende, krocht, een uitge
blust gat, waarin alleen de ouderwet
se lantaren een geel verdrietig
schijnsel verspreidde.
finges. Med.)
dt-ftjnsi
de geurigste, de krachtigste
In de benedenhal van .de Ge-,
meentebibliotheek, Nieuwe Markt
1, is een kleine tentoonstelling van
werk van en over Henriëtte Roland
Holst ingericht.
Hierbij zijn uit particulier bezit
een aantal brieven van haar hand
Bertus Schmidt.uit een lange reeks van jaren,:
Fraaie prestatie: nieuwe make-up in drie weken
Eén December om 11 uur
's avonds, terwijl de laatste bezoe
kers naar de uitgang schuifelden,
waren werklieden al be2ig met het
wegdragen van stoelen en tapijten
uit het Luxor-the a ter, Met de ver
nieuwing van. het theater, die zo
langzamerhand een cause célebre
dreigde te worden en pas na uit
voerige raadsdebatteri werd goed
gekeurd, was een begin gemaakt.
De stoelen en de bekleding was
hun. 25-jarige trouwe dienst wel
aan te zien. Vrijdag, nauwelijks
drie weken later, is de nieuwe
raake-up van het theater voltooid,
een fraaie prestatie van de afd.
technisch beheer van Gemeente
werken, haar chef, de heer J. S.
Duyvis, de adviserend architect de
heer L. Voskuil, de heer de Graaf,
die de uitvoering van de werk
zaamheden regelde en niet te ver
geten de vele technici en arbeiders,
die met groot enthousiasme en in
hoog tempo hebben gewerkt.
De belangrijkste winst voor het
publiek zijn de nieuwe, prettig zit
tende, licht-terra-kleurige faute
uils. Deze zijn voor alle rangen ge
lijk; ook zijn de meeste afscheidin
gen van de boxes verwijderd, in het
bijzonder op het balcon, waardoor
de indeling van de zaal een veel
rustiger indruk maakt. Aan ver
nieuwing van het plafond is men
nog niet toegekomen, maar de
wanden van de zaal hebben een
grijze board-bekleding en die der
corridors en trappen een bruin
rode stofbespanning met bloera-
motieven gekregen.
De balustraden en de orkestbak
Werden van een glimmend rode
polsteringvoorzien.
In cijfers vroeg de vernieuwing
900 M2. tapijt, 500 M2. linoleum,
120Q stoelen. .Wat het oog niet
direct zal zien, zijn de nieuwe
vloer, die in dé zaal gelegd is en
de voorzieningen, die daar onder
zijn getroffen. Ook aan de eleetri-
sche leidingen heeft men aandacht
besteed. Men heeft van de gelegen
heid gebruik gemaakt om het ge
zicht op het toneel te verbeteren
door de helling van de vloer te ver
anderen, Bij het openen van de
vloer vond men „historische docu
menten": een balcon-kaarije van 24
jaar geleden en een doosje Chief
Whip, 20 stuks a 17$£ ct., leeg.
Ruw geschat hebben 20 imlliaen
mensen in de afgelopen 25 jaren
hun voetsporen achtergelaten op de
tapijten. Wat dat betekent, mérkte
men bij het transport van een oud
tapijt: zes man waren nodig om het
in een vrachtauto te laden. Na rei
niging konden twee het vrachtje
gemakkelijk dragen.
Door deze vernieuwing, die aan
de eisen van de tijd is aangepast,
maar stellig niet luxueus genoemd
mag worden, is Luxor weer een
comfortabel, royaal theater gewor
den met een eigen warme, rustige
sfeer, waar het publiek zich ge
makkelijk thuis kan voelen.
De opening
Voor de aanvang van de tweede
avondvoorstelling, gisteravond,
heeft de heer C. A. 't Hart namens
het gemeentebestuur dank gezegd
aan aannemers, arbeiders en de
Technische dienst van de ge
meente voor hun goede en voort
varende arbeid, waarna bij het ge
restaureerde Luxor overdroeg aan
dr. J, Drost, voorzitter van de Rot
terdamse Kunststichting. Deze
laatste gaf een kort overzicht van
de geschiedenis van het Luxor-
theater, dat in zijn 25-jarig bestaan
d.oor ongeveer 20 millioen mensen
werd bezocht.
Na enige tussentijdse verbeterin
gen kunnen we nu pas zeggen: 't
Is mooi geworden -, aldus de heer
Drost.
ENIGE tijd geleden Sprek ik
een Rotterdammer met
hoe kan het anders? een over
stelpend drukke werkkring. Naar
zijn zeggen is hij een groot lief
hebber van de bioscoop. „Hoe
vaak kemt u daar dan?" „O",
luidt het antwoord: „Zéker min
stens éénmaal in de twee jaar-'
Hij meende dit niet zo ernstig als
de Plaatselijke Militair Comman
dant, die ik eens in Ir.dië onder
mijn parochianen mocht rekenen
en die zichzelf serieus een trouw
kerkganger noemde, omdat hij er
driemaaj per jaar te vinden was:
éénmaal in de Kerstdienst, de
tweede maal op Oudejaarsavond
en de derde maal op Koninginne
dag (toen nog 31 Augustus). Al
dit kerkbezoek slechts één keer
om een uitsluitend kerkelijke re
den: want Oudjaar is een burger
lijke en Koninginnedag een natio
nale aangelegenheid.
Nimmer heb ik in zulke stamp
volle dienst en de gemeenteleden,
die de rest van het jssr door hun
steevaste afwezigheid schitterden,
de mantel willen uitvegen. Niet
dat ik hun opvatting van het
kerklidmaat-2ijn huldig, zelfs niet
uit vrees dat mijn critiek op hun
spaarzamelijk geestelijk leven hun
hoge misnoegen zou verwekker.,
maar om ce eenvoudige reden,
dat ik geloof dat de eredienst, de
prediking incluis, er is om God,
en om wat Hij, God, tot ons men
sen te zeggen en aan ons te doen
heeft. Dan verdwijnt wèl het
krampachtige streven als bij een
har. del son der neming om toch
vooral ce geachte clientèle te ge
rieven en te behouden, maar te
sterker blijft do bezorgdheid om
de kansen, die men zich, soms uit
onnadenkendheid, soms uit mis
vatting van het wezen des geloofs,
laat entgaan; de kansennamelijk
dat God u in zulk eeö sobere
kerkdienst, midder. in uw leven,
met zijn zorgen en beslommerin
gen, zijn niet-erkende angst en
verzwegen zonde, aangrijpt en
aanspreekt en u het beslissende,
uw leven vernieuwende, aandoet.
Zo vir.d ik het neg gelukkig dat
bij het Kerstfeest de kerken vol
stromen. Ik ben daar blij om op
een andere manier dan de gérant,
die zijn restaurant (passend ver
sierd met kerstboom cn denne-
groen) voor het Kerstdiner (dan
sant) kan volboeken. Kij denkt
aan zijn winst. Bij een volle kerk
denk jk aan de kans en de winst
tiiex van God. want alle kans
en winst z ij n van Hem die
deze niet zo trouwe mensen daar
nu kunner. maken voor hun le
ven. Hier en stTaks.
Dat Kerstfeest niet buiten de
kerk het Lichaam van Chris
tus om kan gaan beseft zelfs
dc kroegbaas die zijn boom ver
siert met kerstklokken en engcleu.
Zo blijft er dan midden in ons
trouweloos bestaan één ding over.
Neen, niet een ding, maar een
bede: Dat de Kerk trouw mag zijn
aan de opdracht van haar Heer;
het Kind van Belhlehems arme
stal. Dat zij het Kerstevangelie zo
mag verkondigen dat wij het al
len nieuw verstaan en het rustig,
maar ln-verheugd in onszelf her
haler.: het is weer Kerstfeest,
maar nu Christus' komst, Gods
geschenk ook voor mij.
OBERMAN.
Meester van de Magdalena Legende: „Maria cn het
Kindeke Jezus".
(R'damse Kunstkring, beri'. Kunsthandel P. de Boer. A'darn)
ER is in de dagen tussen Kerstmis en
Nieuwjaar weer een verblijdende ac
tiviteit optentoonstellingagebxed te con
stateren, In vele musea, expositie-zalen en
particuliere kunsthandels is, veel schoons
te zien, zelfs zoveel, dat de liefhebbers zelf
ook een grote mate van activiteit zullen
moeten ontwikkelen om het gebodene alle
maal te kunnen zien.
Gebrek aan plaatsruimte noopt ons uit
het vele een greep te doen, een greep, die
niet meer vermag te zijn dan een summiere
aanduiding.
Zo heeft de Rotterdamse Kunst- sen" en de curiositeit, die Hont-
krmg reeds op 17 December gast7 horst ons heeft nagelaten in do "«""-""«"nK van n ex portret, net
vrijheid verkend aan de Kunst'- vorm van twee deSren met spelen! lf^SC^.PeK dc flguu.r' P?2e
Sfi1 vL?* -r ïe,- ste^da?' de en zingende figuren. De levens
die hier een prachtige collectie lustige Rubens ontbreekt al even-
°ude kunst .t00nt' voornamelijk min. Zijn „Ruitergevecht" heeft be
schilderden uit verschillende tijd- wogenheid en actie en van Jean
perken en enkele meubelen. Deze Baptiste Greuze i
een bewys voor de rijkdom en te Rotterdam". Het is een geslaagd
verscheidenheid der Franse teken- proefstuk van het compositie-talent
kunst, anderzijds toont zij de con- van de aankomende kunstenaar,
tmuiteit. de levende traditie in de voor het uitbeelden van een menig-
ontwikkelmg van het portret, het te in oprukkende beweging. 'Onder
landschap en dc figuur. Deze expo- de Nederlandse impressionisten
sitie, die ook te Brussel is gehou- treffen wij werk aan van Breitner,
den. en aldaar een zeer groot aan- Gabriel en Bauer, met als iegen-
I bezoekers heeft getrokken, zal pool een collectie uit werk van lu-
tot begin Februari m de zalen van minister. De nieuwe tijd'brengt ons
Plf^öccn TTVQ* aan t-,4 „I J m
verzameling uit eigen bezit, met portret. Het is een tentoonstelling
zorg gekozen en uitnemend gecon- geworden, waarmede én de firma
serve era, brengt ons met alleen in de Boer èn de Kunstkring veel eer
aanraking met verscheidene hoog- in legt
tepunten van de 17e eeuwse Ne-
3&hSS hEt Museum Bo^ans te 2ien Picasso mét een tintelend' meisjeï:
nnrtnaf „f+ ,iin
E portret uit zijn jeugd 'eri een- Gui-
EN hoogtepunt vormt onge- *aar uit zijn cubistische - periode,
twijfeld de tentoonstelling uit Op hem volgen De Chirico, Gris en
het bezit van het Rijksmuseum Herbin. Van de Nederlanders is
KrollerMülier in de Volksuniver- hier ook Van der Leek vertegen-
derlandse schilderkunst, zij bevat Tn het Museum Bovmans is een siteit- Hier doet zich een zeldzame woordigd.
ook vroegere perioden van Vlaam- exnnsitie lp dun Hls» enn u-wiia- geiegei
-n Ttaii^aóeo expositie te zien, die een volle- Seiegenheid voor met een aantal Aan het slot der tentoonstelling
<m Italiaanse, schilders, waar- dig overzicht geeft van de Franse ^an be schoonste schilderijen, uit rijn twee zaalties eewiid a»ri fnlcn
onder n kostelijke drinkebroer van tekenkunst van Jean Fouquet de ^t bezit in contact te komen. Cu- J zaaltjes gexvijd. aarrTeke-
Quia een Matsys^ ruim anderhalf tijdgenoot van 'de Franse primitie- neUs is b.v. het door Charley Too- "^genindiverse techmekenen uit
'□rilri-lllp- n r T .'1 .-li- f rrvn T'nviTft r, .1-, aITavI-: T. T - 1
jaar geleden ;n Frankrijk ontdekt. verfloUcnmc\*de* vader 'der'mo- rop vervaardigde doek van een allerlei tijdperken. Naast, een reeks
hvSïI, tiJSii vfÜ4 dcrTie kunst' Cézanne. Ruim zeven- kunstenaars, die door mevr. 16e eeuwse figuurstudies (Jeroen
cas van Lcyden, terwijl Antonio tig meesters zijn met circa 225 (e- Kr0-5er beschouwd werden als de «„-„u -n-
Rloro is vertegenwoordigd met een keningen vertegenwoordigd. Zo is dragcrs der nieuwe gedachten. In If' een Ilal)aans
voornaam vrouwenportret. de dc 16e ecuxvse norfrettekening in *ors geschilderde, imposante landschap van Berchcm. cn een
Meesier van de Magdalena Legen- zwart en rood kriit vertegenwoor- wcrk* dat de hele zaal beheerst, pittig Hollands IJsgezicht van - Van
7 died door een tiental bladen van wordt tevens herinnerd aan de Goyen). vindt men figuurstudies
van Maria en net kindexe Jezus, en Francois Clouct. de familie Du- figuur van onze moderne uit de tiid rond 1800.
Jan Ereug.ic. met een klem panncj. rr.onstier en anderen, de grote 17e schilderkunst, n.l.Vincent van Zoals men ziet. drie zeer bdane-
van een hoefsmederij. eeuwse landschapskunst met niet Gogh, var. wie men achter de por- riike tentoonstellingen, doch met
Namen als Jan Steen. Joost de minder dan tien tekeningen van tre-koppen, een fragment van een dC2e opsomming ziin wIi er noe
Momper. Aelbert Cuyp. Jan van Poussin en acht van Claude Lor- landschap ziet. Geposeerd hebben, lang niet. In het Maritiem Museum
Goyen cn Aart van der Neer geven rain, de verfijnde poëtische kunst behalve de heer en mevrouw ..Prins Hendrik" vindt men aauc-
een indruk van dc talrijke facetten, van Watteau met veertien studies. Bremmer en hun zoon Rudolf. Van rellen en tekeningen van Rivier
welke deze tentoonstelling oude Fragonards spiritueel en schilder- d<?r, Lfck- Mendes da;Costa. Zijl. en havengezichten omstreeks 1800
kunst biedt. "Wij vinden er spcci- achtig talent met elf bladen. Wan- v- Hettinga Tromp, van -nanri van G Groenewecen-
mina van de voortreffelijke land- neer een verdere stijging na deze Daalhoff, Altorf. Nyland, Sluyters, jnt Cor.stigh "Wcrck exposeert Jan
schapskunst uit deze riikc periode, hoogtepunten vrijwel niet meer cn mevr. Toorop zelf. Voorts Is elk van Keel gouaches' in hef ?rhic
maar ook van stillcvcnkunst. waar- mogelijk schijnt, vormt de 19e bunncr hier met ebr. werk ver- landshuis werk van Airi
bij zeker het zeer mooie schilderij eeuw met meesters als Ingres, De- tegenwoordigd. in de kunstzaal Denis 'schilderiien!
van Willem Kalff met do volle, lacrolx. Daumier. Manet, Degas. Om meer dan een reden trekt tekeningen érigrafiek van Jan
warme tonen genoemd moet wcr- Seurat. en Cézanne, om slechts en- ook cc aandacht het door Isaac Boom Marie Boom-Molenaar Ro
den. Opmerkelijk is ook het kleine kelen te noemen, nog een glorieuze Israëls op 17-jarige leeftijd geschil- bert Broere Dook Everse Arie
paneel van Jan Steen met de voor- bekroning. derde doek „Een transport Kolo- Noordhoek, Bas v. d. Smit en HiUe
stelling „Christus onder de men- Is deze tentoonstelling enerzijds nialen trekt over de Leeuwcnbrug Wexff.
