Varen, varen, varen, ook al is het
getij pal tegen ||pgj£||
Binnenvaart zet zich schrap in
zware concurrentiestrijd
In 1952 zullen bijna vijfduizend
onderwijzers n<
Even flink-trékken en
Snelle maatregelen gewenst
om ramp te voorkomen
Vakkundige verhuizingvan
baggerschepen in Terbregge
Een aardappelcampagne in Nederland zopdcr binnenschepen is niet denkbaar. Da enorme capa
citeit maakt het mogelijk, dat, in betrekkelijk korte tijd düi$ékden tonnen voedself naar de
dichtstbevolkte centra kunneWwovden venJfjerd f
tomen van. de activiteit in een be
volkingsgroep, die het moeilijk
heeft maar die ey niets voor voelt,
bij de gebruikelijke pakken te
gaan neerzitten. Er is een streven
naar samenbundeling, omdat men
zich niet wil laten verdringen.
Toen Henry»Ford eens Nederland
bezocht, vroeg hij zeer verwon
derd aan zijn begeleiders, waarom
wij Nederlanders niet al dat wa
ter dempten en er autowegen van
maakten. Geen sprake van, zeg
gen de schippers (en wie durft
hun, ongelijk, te geven?); Neder
land heeft dat water hard nodig,
o.m. omdat Nederland de binnen
vaart zo hard nodig heeft. Het is
een vervoersapparaat, met een
eigen karakter, dat zeer goed cor
respondeert met een groot deel
van het Nederlandse vervoer. Een
suikerbietencampagne zonder bin
nenschippers is ondenkbaar en dit
is een van de vele voorbeelden,
die zouden zijn op te noemen.
Zeker, geven de schippers toe,
er zijn bezwaren. Kaar geef ons
eens de ruimte: laten de schippers
zelf vracht verdelen (m.a w. laat
ons 'de beurzen beheren, desnoods
ionder staatstoezicht), laat ons de
vrijheid te concurreren en ver-
schaf ons mogelijkheden om onze
service te vergroten én.het... on
wikkelingspeil van. onze jeugd te
verhogen. Ggef ons de middelen
om te rationaliserenen maak een
wet, die bns werkelijk beschermt
tegen wat ons onrechtmatig be
dreigt. Dan zal Nederland; binnen
korte tijd beschikken, over Leen
vervoerapparaat, dat een gewel
dige capaciteit paart aan lage prijs.
Er is veer ten goede veranderd,
sedert schippers jongens van een
jaar of tien Lde^ schuit van hun
vader moesten helpen meetrekken
door de kanalen, snelheid: 1 km.
per uur. Dat was vijftig jaar ge
leden. Nu is er een regeling voor
het schippersonderwijs, er is een
evenredigevrachtverdeling, een
marge in de tarieven en coterings-
coramissies, waarin schippers mee
beslissen óver de hoogte van die
tarieven. Maar er moet nog meer
veranderen, niet alleen omdat een
nijvere bevolkingsgroep, waaraan
West Nederland voor zijn werk. in
de hongerwinter zeer veel te dan
ken heeft, niet mag verdwijnen,
maar ook om.het grote economi
sche belang, dat deze groep ver
tegenwoordigt.
Hetontwerp van wet 'voor de
binnenvaart is klaar. Zeer bin
nenkort zal bet worden ingediend.
Moge het '.d'e biimenschippers een
positie verschaffeni die; zij krach
tens [traditie erï krachtens vermó
gen om in; de1, welvaart van .ons
land bij 'te dragen, verdienen.
Wat is namelijk het geval? Bij een
klasse-indeling van gemiddeld 35
leerlingen zou de aanwas neerko
men op ongeveer .3000 lokalen en
evenveel, leerkrachten meer dan de
bestaande aantallen. Ogenschijnlijk,,
want in'.werkelijkheid rekent dè re
gering voor 1952 ongeveer 4400 leer
krachten en voor 1953 zelfs 6BOO leer
krachten meer nodig te zullen heb
ben. Er is namelijk ook nog zoiets
als de slijtage van het corps, die op
jaarlijks 1600 wordt geschat.
Wat nu de bouw van scholen
betreft, daaromtrent schijnen in
siders niet al te pessimistisch
gestemd te zyn. in -Rotterdam
heeft men in de betrekkelijk
vlug en goedkoop te bouwen Fin
se scholen volkomen' bruikbare
vervangingsgebbuwen. voor ech
te scholen gevonden.'"
Anders staat .het mgt de nódige"
leerkrachten. Deze immers zuïlen:op,
korte termyn - moeten worden ge-
vormd en opgeleid. Ten, dele worden
zij reeds geleverd door /ie bestaande,
kweekscholen,maar het is bekend/;
dat deze slechts matig abezet zijri. en.
nauwelijks in staat de. jaarlijkse .slij
tage van het, corps aan te .vullen.
Maatregelen omaan dé; te. vérwach-
teö, moeilijkheden het hoofd ie bie-"
den, zijn inmiddels in overweging
genomen. Zo wel men het gemiddel
de aantal leerlingen per -klas b.v.< van
35 óp 38 brengen. Eén dergelijke
maatregel' zou cngèvéer2700 leer
krachten uitsparen,. Wie, echter mét
de toestand op onze scholen oekend
is, weet,', dat dit gemiddelde van 35
toch al vaak wordt overschreden.
Bovendien, zulk een. verhoging zou
in '52 en de jareD daarna weinig ba
ten, omdat men die honderdduizend
6-jarigen niet willekeurig over de
zes klassen van-een school kan ver
delen. Zij hebben een eigen klas no
dig. De vrees, dat deze klassen meer,
dan vol zullen worden (50 a SO) is
daarom niet denkbeeldig.
Schrilheid wreekt zich
Een ander middel is .de animo
voor de onderwijzexsstudié te sti
muleren...Deze animo is op het
ogenblik niet bijster groot. Een
oorzaak hiervan moet gezocht,
worden in het onvoldoende sala
ris, dat onze paedagogen' tot voor
kort (1949) genoten. De schriel
heid van onze regeerders op dit.
punt in de jaren '30 'tot '40
wreekt zich thans honderdvou-
y.- Y - (Van - een medewerker)
IN 1940 werden er in ons land 184.846 kinderen geboren, In 1946 vroegen
deze kinderen toegang tot de lagere school; z(j vonden daar leerkrachten
en klassen on^bun het vereiste onderwijs te geven. Maar in 1946 rees de
vloed van jonggeborenen plotseling van 209-607 in 1945, tot 284.156. Een
verschil dus van ongeveer 75.000 of, met 1940 vergeleken, van 100.000. Deze
honderdduizend meer zullen in 1952, als het gewas 1940 de.school verlaat,
op hun beurt toegang/tot de school verlangen. Ziehier het probleem, dai
overheid en bétrokkenen met grote zorg vervult. V: L
markt vracht te veroveren. Het' is
zelfs bijzonder moeilijkvervoer
te behouden -want de spoorwegen
kunnen ,een tarievenpolitiek vce-t
ren, het wegvervoer heeft óok -dé
banden aardig vrij. maar de bin
nenschippers zijn aan handen, en
voeten gebonden aan tarieven, die
weliswaar enige speling laten, die
echter lang niet soepel genoeg is.
Spoor en/auto bezorgen dé'goe
deren. van huls tot huis, het |schip
van kade tot kade: de scheepvaart
schiet eigenlijk in service - tekort.
Ir. het wegvervoer is iri hoge'maté
gecoördineerd, spoorwegen en. Ai
T. O. vormen eeri groot bedrijf,
Maar elke schipper heeft zijn ei
gen bedrijfje:het watervervoer Lis
zo ver mogelijk gesplitst en dat
is economisch gezien een handicap,
die het bijna onmogelijk-linaaktj
met succes te concurreren" - met
spoor en .auto: 'Maar, gehandicapt
of niet in moeilijke of- rooskleu
rige positie, de fiscusweet deze
zwervers van het water bijzonder
goédte vinden
Wat de Staat daar tegenover
stelt? Dit, zeggen da1 schippers: be
voordeling van spoor en auto door
import van duur materiaal en de-,
viezenverslindendebepzine, een
oorlogsschade-regeling voor de
schippers, die nog steeds niet in
kannen en kruiken is en tot dus
ver geen. slachtoffer bevredigt en
een binnenvaartrecht, dat aan de
zeevaart is ontleend, met een toe
passing daarvan doov rechters, .van
wie de. meesten onkundig zijn van
de vele problemen, die zich,in de
binnenvaart voordoen.
En toch hebben de schippers
kans gezien in 1948 maar liefst
48 millioen ton te vervoeren, waar
van 15 millioen ton naar en uit
het buitenland. Al zijn zij de oor
logsschade nog niet te .boven, toch
voeren er (volgens de pas gepu-,
bliceerde ..cijfers) op - 1 Januari
1949 weer 17085 schepen rond'(in
1940 2D584).
Om aanbet euvel van dé' ver
gaande solitsing tegemoet- te ko
men, hebben verreweg de meeste
Heel voorzichtig aan,,dan breekt
het lijntje niet! Het lijntje h
tliet gebroken en zonder onge
lukken werd hei doel bereikt.
(Van onze. verslaggever)
Als ze nu in Terbregge tegen je zeggen:-daar komt een nieuw goeöeren-
station van'de spoorwegen, dan kijk je toch wel even bedenkelijk in het
rond. Eerlijk gezegd, dat hadden we een paar maanden geleden ook al
■■P;-ègedaan, hier, op dezelfde plaats in het laagland van Terbregge. Toen was
Zaanen en Verstoep bezig een kanaal te graven. Graaf en ba'ggerwerk
noemen ze dat én voor zo'n karwei komt eert heleboel kijken. De bagger
-■ 'rgroeven ze eruit en als dat gebeurd was, spoten ze de sleuf vol met zand.
'L ;Datkanaal was maar tijdelijk. Eigenlijk'was het helemaal geen kanaal,
maar een toekomstige spoordijk. Wij geven het graag toe,- het klinkt èen
beetje ingewikkeld, maar er is toch geen woord van gelogen.
Voor dat baggeren hebben ze een stuk of wat boten gebruikt, een zand-
zuiger en een. woonscheepje. Zolang er water is en bagger, drijven die
dingen wel. Maar als ze nu zand gaan spuiten, wat dan? Er bleef, na al" dat
gebagger een vijvertje over midden in het land en daar lagen dan ten
leste die "boten, de zandzuiger en het woonscheepje prinsheerlijk te rusten
na gedane arbeid. Zo'n lekker, lui leventje is natuurlijk niks' voor recht-
geaarde, baggeraars. Het éne ogenblik 2itten ze hier, hét andere"'ogenblik
Üj/ï>, daar onder de'wijde Hollandse hemel. En zo deed zich de tweede vraag
voor: hoe;komen ze eruit? v
Vraag dat niet aan de poldcrdeskundigen van tegenwoordig. Dié Beren
weten overal raad op. Eerst een.' kanaal van 900 meter, toen een baan met
rails ran 80 meter over de Bergse Linker Rottekade. Zet die zeven boten, f
die. zandzuiger, en dat rvoonscheepje op de rails en ploemp, zo het Rotte- jjg jnoten. formt de
kanaal in. Een kond kunstje. Nu, we hebben het kunstje gezien. Maar wat achtergrond voor een
denkt u yan zo'n geïmproviseerde scheepshelling? Gas- en -waterleidingen van de mannen, donk
móesten ervoor omgelegd worden en dan was er nog zoiets als het afdam- zij wier volhardings-
men van een bestaande sloot, het verharden van de grond, het afgraven van üermogen zo'tt karwei
de dük cn nog vele andere veiligheidsmaatregelen. Zulke kantjes kun tot'n goed einde wordt
je nu eenmaal moeilijk aan het toeval overlaten. gebracht.
Bekijks genoeg. Neem het de kijklustigen maar eens 1
kwalijk. Zie je niet elke dag daar in Terbregge. F.n het jHB.
weer zat ook al mee. Als je diep ademhaalde, rook je j
de polders met de geuren van de lente. Toen kwam dc j AgjhJBk
eerste boot voor de helling. Mannen met vette klei- fnSDwfi
broeken en zware laarzen-plaatsten dc lorries eronder.
Sterke staaldraden werden vakkundig bevestigd. Een 'jspy&ffik - V
vrachtwagen begon zachtjes te trekken tot de kabels ifite
strak stonden. Harder trekken, nog harder en... danr fiHid TIPT
ging dc eerste boot, net zo triomfantelijk als werd er jf
een hoog personage binnengehaald, daar in Terbregge. S
Halverwege stoppen. Kabels opnieuw bevestigen. Dc j
rode vlag, die een man in de hand hield, schiet omhoog ><;-i L
als een kleine flakkerende vlam. Gejnich van de alom-
tegenwoordige jeugd. Over heel de wereld weet men aBȤ
wat dat betekent. Dan is het gebeurd. Met een stevig
gangetje was de eerste boot de Rotte ingeschoten.'Maar
in de hitte van hét werk was men één diing vergeten. HUHhSK 90^
Dé lorries, zaten nog onder de bóót. Het bracht een
heet Je extra werk mee, maar met een bok was het gauw Wm'.-»/.. j
verholpen.. Het tweede object'van die'dag was. de zand- - -•
zuiger van 68 ton. Zyn verhuizing ging al heel wat H «j- L
voorspoediger, want de technici en de mannen mét'vette
kleiboeren en zware laarzen hadden de zaak na wel -i
bekeken.''
Met het .goederensfation, dat' de spoorwegen willen
bouwen, heeft het allemaal misschien niet zoveel te
maken. Het ging erom hoe die boten, die zandzuiger
en dat woonschepjc weer in bevaarbaar water moesten
komen. En dat is gelukt. Dank zij. al'diefmannen met-
een pet of met een hoed.
Maar-je moet er toch niet gering over denken!
i;iiilinfflniiiiiM8[iiiiiiflii[ciiiiiiiaiuiiiifiiiiiiiiiiiiiiii:iiiiiiiiB3.3!ii[i^^
Oud-wethouder De Groot
bij de middenstanders
De f-Béstiirenraad - voor de Rotter
damse' Middenstand; heeft Donder
dagavond Jn de conferentiezaal van
het Bouwcentrum een vergadering
belegd, waarop bet woord werd ge
voerd door de oud-wethouder van
Rotterdam L. de Groot. Voordat, deze
echter zijn verhandeling over het on
derwerp: „Een blik terug en een blik
in de toekomst" aanving, behandelde,
de voorzitter, de heer v. d. Linden,
enkele agendapunten. w.o. de ze
telverdeling in de Kamer van Koop
handel, zoals die door. de nieuwe wet
daarop wordt geregeld. De heer De
Groot, vlot spreker als hij is, wist
zijn toehoorders te binden door etn
lezing, welke doorregen met enkele
anecdotes, toch een zeer goed'beeld
weergaf van de positie der- midden
standers in het verleden en het he
den- Wat de toekomst betrof, waagde
de beer De Groot zich niet aan voor
spellingen, maar legde hij vooral de
nadruk op de grote noodzaak - ook
voor middenstanders om zich be
ter te organiseren.
Men heeft .een ogenblik gedacht,
aan ambtenaren-wachtgelders. Van
deze gedachte, is men teruggekomen,
want het 'is duidelijk, dat het ambt
van onderwijzer een speciale, aanleg
en roeping vraagt en "zou men dan
lieden moeten oproepen; die ^toeval
lig zonder werk zyn geraakt? Toch
zyn er mensen, die wel de roeping
gevoelen, maar door allerlei oorza
ken nimmer tot dc studie zijn geko
men. Zij zijn meestal niet zo jong.
meer. en hebben in het bedrijfsleven
reeds een plaats gevonden. Voor hen
heeft men dc avondkweekscholen in
het leven geroepen, die reeds in ver
schillende plaatsen ook in Rotter
dam functionneren.
Hot onderwijs kan zich over bef
algemeen, verheugen over deze toe
komstige werkers. Een ander geval
is, of hun prijzenswaardige ijver be-
luond zal worden. Straits komen zij
te staan voor zeer zwaar bezette
klassen. Zij krijgen een niet te hoog
aanvangssalaris en missen daarbij de
periodieke verhogingen. Bovendien
zullen zij uiteraard de vereiste veer-
tig dienstjaren om voor volledig pen
sioen in aanmerking te komen, nooit
halen. Tenslotte, wie bij -het onder
wijs tot een werkelijk' behoorlijk sa
laris wil komen, zal'behalve, dé la
gere acte, toch ook minstensde
hoofdacte móeten bezitten. Voor deze
acte geldt officieel een studie van,
twee jaar,, in de praktijk duurt het
vaak langer, vooral voor examinandi,
die studeren moeten naeen zware
dagtaak.
Meer scholen,, meer leerkrachten,:
het is alles "niet zo 'eenvoudig. En,
toch zal er Iets gedaan moeten voor
den, met spoed. De regering /moge
zich over deze materie in het Ka
merdebat min of meer optimistisch
hebben uitgelaten, "zeker .is. dat al
leen tydige en afdoende maatrege
len een ramp kunnen voorkomen.
Adveri* niff
Bestuurswijzigingen
Dé klaverjasverèniging „De Kin
dervriend" koos dezer dagen het vol
gende bestuur: voorzitter; K. Wol-
ders; penningmeester P. Struyk; se-
cretaris J. J. v. .d. Bosch, Schipper-
straat-30. '-
Het- bestuur van de speeltuinver
eniging „Kindervreugd" in het Gel
derse Dorp, ziet er thans als volgt
uit:, voorzitter K.Stoorvogel, pen
ningmeester A. Voóyeb. en secreta
ris N. B. Rietbergen, Doesburgstraat
Veel overleg en samemoerking zijn nodig
om de zware zandzuiger in goede banen
te houden. Jan en zijn maat hebben er
kennelijk schik in.
