n
k
VOORAL VOOR
m
„Madame" hield het leven vast
tot op de bevrijdingsdag
Nu lopen we weer kwaad weg, als
er geen waaierwafels zijn
Fatale vergissing in de
operatiezaal
Zomer 1950
00
Cl**
Een schuw wezentje in Het Jappenkamp
Toen brak ze met de wereld,
die ze nauwelijks gekend had
Stil plekje
KINDEREN
Verbazing
Waarbof g-
sportkleding
Zuster nam verkeerd injectiemiddel;
patiënt overleed onmiddelijk
Vijf jaar geleden hielden we
.2 maaltijden met 1 boterham
Evelien spreekt
VAN VROUW
TOT VROUW
Vrijdag 5 Mei 1950
5
Vandaag het verhaal van een
Fran> dametje, dat geleefd heeft
to op de bevrijdingsdag. Het is
een wonderlijk verhaal, het heeft
geen versiering nodig daarom zal
ik proberen het zo strak mogelijk
te vertellen '1 Speelt niet in Hol
land. ook niet in Frankrijk maar
ergens op Sumatra, Ver van de
kust en de steden. In een stoffig
oud woud, waar apen, orchideeën
en slangen even gewoon zijn als
bij ons de paddestoelen.
Dat dametje woonde vroeger in
Parijs Als meisje danste ze mee in
een revue, die in trek was bij rijke
buitenlanders. Ou-dat ze rode ha
ren had en mooi genoeg was om
op te vallen, werd ze door een
heer uit het pubhek ten huwelijk
gevraagd. Een Hollander, die op
Sumatra rubber plantte, en een
gedeeltg van zijn verlof In Parijs
vierde. Hy sprak maar weinig
Frans. Ze had geen voorstelling
van het land waar hij werkte maar
bij de revue was het armoe, dus
D« WARME MIDDAG Mei
J-/ drijft ons het huis uit -■? een
plek waar zand.—gras, bou.en en
bloempjes zijn. 't Zand is.er voor
zusje, de bomen zijn voor zoontje
«n .voor ra« is.de rest. We weten
zo'n plekje maar doen daar behoor
lijk geheimzinnig me^ Tot nog toe
waren we er altijd alleen, maar die
middag, als we ons genesteld heb
ben, komt. er een meneer met een
actetas en twee kleine meisjes.
Keurige, a_n beetje bleke kindjes
met haar in staartjes en verder
versierd met een kettinkje, een
armband, een ring; De meneer be
kijkt ons even en gaat voorzichtig
op nog geen pas afstand zitten.
„Saskia'Sonja" roept hij met luide
stem, „vooruit, spelen, en pas op je
spullen". De kleine meisjes krijgen
elk een net vol 'met rinkelend gerei:
emmers, schepjes, iepels m vork
jes. Ze trekken hiermee wat ver
derop, wellicht met het oog op 't
dikke zusje. Maar die volgt ze op
de voet. Haar eigen emmer heeft ze
op slag afgedankt. Alleen dat oude
schepje is nog in de gratie.
Zoontje blijft by mij Hij kijkt
kwaad, z'n pret is er af. Zusje ech
ter tintelt van leven. Bij eik fon
kelnieuw -^ing dat uit die netten
komt juicht ze als gold het vuur
werk. Maar zodra ze er een duik
naar neemt, grissen die kindjes
het af. Tenslotte begint ze verzoend
met haar eigen schepje te schep-
Sen; als die meisjes haar dat wil-
m afpakken komt er herrie.
Omdat ze nog te weinig ruzie-
Woorden kennen, starten ze alle
drie met een woedend gehuil „Sas-
I
kia, Sonja", roept de vader. „Ze
vechten qra een -schepje", zegt
zoontje. Even kijkt die man onze
kant uit, dan- komt hij langzaam
overeind en stapt naar z'n dochters.
./RaK *r.n4- öim. itlfa cr-Vlflni o"
,Bab, wat een vies oud schepje"
loren we ham smalen. „Dat is van
dat kindje, kijk die van jullie zijn
veel duurder en mooier". Even
latei komt hij terug.
Dikke zusje, in het minst niet ge
griefd, achter hem aan. Ze vindt
die menee- belangrijker dan al dat
speelgoed. Zonnig blijft ze naast
hem -staan. Als hij zit „paard"
praat ze, wijzend op zijn kniq,
„Daar bij je moeder" zegt de me
neer en knikt over zy'n schouder
naar mij. Zusje is wijfje genoeg om
te voelen dat dit een blauwtje moet
„Touterd" roept ze fel, „tou
terd, touterd". Ze hakt met d"r
schep naar zy'n neus. „Hoi, hoi,
byna z'n hersens in; roept zoontje,
„eventjes bijna z'n hersens in de
prut".
Ongewoon vroeg zijn we die
middag thuis.
trouwde ze en ging met hem mee.
Zo kwam ze terecht in een huis
dat men het eenzaamste van de
wereld zou kunnen noemen. Het
lag aan de rand van een jonge
rubberaanpiant, een kleine ont
ginning van een eindeloos bos. Om
dat ze zich bij de baboe en de huis
jongen met Maleis verstaanbaar
moest maken en ze deze kinder
lijke spreekvorm gemakkelijker
vond dan Hollands, werd dit de
taal die haar Frans verving,
Ze isoleerde zich hierdoor vrij
willig, maar haar man, die haar
jaloers bewaakte, had hiertegen
geen bezwaar. De keren dat h{j
naar de club ging. waar hij colle
ga's ontmoette, het hij haar thuis.
Toch was ze niet ongelukkig door
die eenzaamheid. De tuin met de
orchideeën en wonderbaarlijk ge
kleurde bloemen, die maar bloei
den en bloeiden bijna alle maan
den van het jaar, was voor dit
stadskind een wonder.
Ze zaaide en plantte er van al
les, had bovendien horden, poezen,
aapjes en vogels. En als de man
moe en warm thuis kwam, zorgde
ze voor hem.
Zo ging dat jaren. Toen was hij
bij de ontslagenen en trokken ze
naar een ander huis. Een onge
bruikte planterswoning, waar ze
bleven totdat er oorlog kwam, en
de Japanners op Sumatra met in
terneren" begonnen^Dit klinkt in.
letters zo kort maar tussen dat ont
slag en de internering lagen de ja
ren die de beste van hun leven
hadden moeten zijn,
Twmtig was ze toen ze trouwde,
nu was ze ver over de vijftig en
veel meer dan. dat bos had ze niet
gezien. Kranten had ze niet gele
zen, boeken evenmin, Hollands had
ze niet geleerd. Ze wist van de we
reld alleen dat wat haar door haar
verbitterde echtgenoot in karig Ma
leis was verteld.
Zo werd ze met een bundeltje
kleren naar dat vrouwenkamp ge
stuurd. Schuw en .wonderlijk in
haar te lange, te geklede jurk met
altijd een snoertje parels om en een
kam met steentjes in het dunne
rode haar, heette ze al gauw Ma
dame. Ze kreeg haar plaats toege
wezen in de lange schuur, waar
men in rijen sliep en ze protesteer
de tegen geen enkel corvee. Ook al
was ze te broos en tp zwak om lang
te staan, ze beet zich vast in elke
plicht. Voor het aarzelende en
hulpbehoevende kwam langzamer
hand een taaiheid in de plaats, die
elkeen verbaasde. Zo verwachtte ze
onverstoorbaar elke dag „la vic-
toire" (de overwinning) terwijl ze
eigenlijk niet eens begreep wie en
wie er nu oorlog hadden.
Omdat er in een kamp, als in
elke gemeenschap, bezitters en be
zitlozen zijn, werd er door die laat-
sten getracht door allerlei soort
werk iets te verdienen. Madame
besloot Franse conversatie les te
gaan geven. Anderhalf uur des
avonds tegen een kopje warm drin
ken en wat eten. 't Was voor bet
eerst in al die jaren, dat ze haar
taal terugvond. En niet die taal al
leen. Pratend met haar leerling
dook het land en het leven van
vroeger zo hevig voor haar op, dat
er van les geven niet veel terecht
kwam. Ze taterde en taterde. Je
kon er geen woord tussen krijgen.
De meesten hadden daar geen eten
voor over. Maar als ze afgezegd
werd, liet ze van spijt niets mer
ken. Vriendelijk en bijna onbeha
gelijk beleefd stapte ze weg,
haar jurk met de parels.
Omdat ze tenslotte geen enkele
avond meer wat te doen had en in
die schuur naast me sliep, besloot
ze mij te vertellen wat ze kwijt
wilde. Allemaal verhalen van dat
plantershuis, van de revue in Pa.
rijs en wat daarom heen, zat. Als
het sfll was en we buiten naar de
lucht vol sterren keken, begon ze
vaak zachtjes te zingen. Chansons
over liefde, champagne, dichters
die wisten wat genieten was en
beeldschone minnaressen. Gedeel
ten uit Carmen en oude oorlogs
liedjes. Haar stem was als ze zong
niet oud meer, wel laag en af en
toe wat schor. Soms was ze ineens
de rest van de woorden kwijt en
dan deed ze zo ontredderd alsof de
bevrijding zelf op het spel stond.
Dan weer herinnerde ze zich een
couplet van Verlaine en zeurde om
potlood en papier.
Naarmate het leven onder de
Jappen harder werd en je alle
kracht nodig had om er met onder
te raken, gmg dat gedoe van haar
me mateloos vermoeien, Omdat ze
zo raar ver van de wereld geleefd
had met die zonderlinge man, wist
ze van de gewoonste dingen niets
af. Luisteren kon ze niet nu ze een
maal haar praten terug had. 't Eni
ge dat ze ooit vroeg was of ik er
ook zeker van tvas dat we het gauw
zouden winnen.
,,Ik krijg nog eens wat van die
Madame," zei ik en vroeg dringend
om een andere plaats in die schuur.
De verhuizing maakte haar van
slag maar toen ik haar daarna
bleef ontwijken werd ze beleefd
gereserveerd. Zo van „Qa va
bien?" als ik haar tegenkwam en
verder niet.
Op een dag bracht een Jap haar
een koffer. De koffer van haar
man. Bewijs dat hij in een zieken
huis gestorven was. Van toen af
aan takelde ze af. Men nam haar
op in een nood-hospitaaltje. Hier
lag zé in gen Rode Kruis hemd te
wachten op „la vxetaire" (de over
winning). Elke morgen, elke mid
dag na het slapen vroeg ze of het
al niet 20 ver was. Zwak en uitge
mergeld rekte ze het van dag tot
dag. En toen ze tenslotte*-„oui ma
dame" hoorde" op haar vraag
naar waarheid "want buiten werd
de vlag gehesen wachtte ze niet.
Ineens kapte ze met dit leven. Van
de ene minuut op de andere. Op
bevrijdingsdag.
BIBEB
„Ouders vragen
raad"
Opvoedingsproblemen liggen
het dagelijks leven voor het
scheppen. Daarom vragen ouders
dikwijls raad. Engelse ouders heb
ben dit gedaan aan dr. Susan Isaacs,
een kinder-psychologe Zij heeft on
telbare vragen, samen met haar
antwoorden, tot een boek verwerkt
dat „Ouders vragen raad" heet en
is uitgegeven door Born N.V.-As
sen.
Zonder literaire rompslomp, in de
simpelste bewoording geeft ze haar
op deze wijze ontstane correspon-
öentie-practijk weer. Het is voor
iedere ouder fris en eenvoudig te
beluisteren als een stem van een
nieuwe tijd Overal zyo die proble
men steeds urgent waar ouders en
kinderen in de knoop raken,
Susan Isaacs bekijkt de kinder-
eonflicten vanuit de achtergrond
van de diepte psychologie, die ook
de grondslag is van onze*'wekelijkse
opvoedkundige rubriek. De lezers
daarvan zullen zich daarom zeker
tot dit boek aangetrokken voelen.
Men hoeft slechts de inhoudsop
gaaf te zien om geboeid te raken
De aanduiding van elk hoofdstuk
bevat een korte samenvatting van
bet daarin behandelde Een voor
beeld. Hoofdstuk VII. „Phobieen en
angsten". Ingebeelde wilde die
ren. Nachtmerries. Angst voor
vreemde omgeving. PhobSe voor
stofzuiger. Angst voor genees
middelen. Angst voor geluiden
Angst voor wassen Schrik voor
trein. Angst vóór paarden.
Slapeloosheid. Angst na onpret
tige gebeurtenissen. Vrees voor
vreemden. Hysterische angst voor
dokter en tandarts
Advertentie (LM.)
Sportcolbertsgrote keuze
aparte dessins: van
f 36.' tot f 55.
Bijpassende kamgaren
pantalons: van
f 29-75 tot f 46.-
2-dlg. sportieve, luchtige
zomeicostuums: van
f 64.tot f 124.
Waarborgkleding alleen bij Kreyraborg:
25 zaken over geheel Nederland
(Van een onzer vewslaggeversi
De operatiezaal is niet immuun «oor de justitie. Het gaat hier niet
om de bestraffing van deze zustermaar om de veroordeling van een
handelwijze, die zo'n noodlottige perglssinq bleek. Aldus drM. S. van
Oosten in z\jn requisitoir tegen 'de 32-jarige verpleegster mej. P. van
E. uit het Eudokia-ziekenhuis, die- Donderdagmiddag terecht stond voor
de Rotterdamse rechtbank wegens 't veroorzaken, van dood door schuld
Eén week voorwaardelijk
MODE-NOVELLETTE
Kijk, dit is de vrouw van zomer 1950. Slan
ker en jongensachtiger dan verleden jaar
en met bijna sluike korte haren. Ze zwemt in
een badpak, liefst donkerblauw of zwart,
maar altijd zonder tirelantynen. En altijd
sluitend als een wollen huid. Te zonnen ligt
ze in iets gerings van zwart of gekleurd lin
nen. en ze loopt langs het strand in een pak
dat de spitsvondigheid en smaak van de mo-
'deontwerpers bewijst. Het is voor wie hierin
behoort of wie zich hierbij aanpassen kan
flatteuzer dan een kostbaar heest op een even
dure jas. Want het geeft de vrouw net dat
wat 2e nodig heeft om pikant en stout te
te kunnen, heten. „Gesausd" zei Rhètt Buttler
van Scarlett O Hara.Dit klinkt wel niet zo
vertrouwd als lieftallig en bekoorlijks. Maar
het mist ook het zoete ervan, 't Smaakt een
beetje zoutig. Wel geschikt voor het strand.
Als ze ons toen, in het laatste oorlogsjaar, voorspeld hadden dat we
ééns weer kwaad een wiijcel uit zouden lopen, omdat ze er dertig soorten
biskwietjes hebben, maar nèt niet de waalerwafels waar we op uit zijn,
dan zouden we heel verontwaardigd hebben geprotesteerd. Het is pas
vüf jaar geleden, dat we twee maaltijden hielden van éér» boterham, zon
der Iets er op, dat we tranen In de ogen kregen bij het zien van het
Zweedse wittebrood en dat we hele dagen Hepen te peinzen over eten en
anders niets dan eten. Pas v\}f jaar geleden en we zeggen allemaal; We
kunnen ons niet eens meer voorstellen, dat het zo was, dat we het uitge
houden hebben.
Dat komt natuurlijk, omdat bet
zo heel langzamerhand is gegaan.
Zo langzamerhand werd, van 1940
af, ons alles afgenomen. Je wist:
Binnenkort wordt net nog schaar-
sei met vlees, wordt het nog schne-
ler met vet, laten we dat stukje
spek nog ,maar laten liggen, het
wordt nog" erger, laten we zuinig
zijn op me regenjas, je kunt ze
niet meer kopen, en zo met alles
en alles en alles.
Natuurlijk: Er waren erger din
gen dan de materiële, de bezetter
eiste meer van ons dan onze be
zittingen en ons eten, maar het ma
teriële was dan toch maar heel erg
belangrijk. Vooral voor de vrouwen
die zorgen moesten dat er iets op
tafel kwam en die maar aldoor !n
een steeds kleiner kringetje bleven
ronddraaien vau: Wat nu weer van
daag? Hoe moet het nu weer met
vuur en eten en kleren en fiets-
banden, het getob met noodkachel-
tjes en het gepruts met eigen teelt
tabak En toch, op een of an
dere manier zijn We er doorheen
gekomen, op een of andere manier
scheen de schaal van onze behoef
ten steeds in te krimpen.
En evenzo langzaam is die schaal
van onze behoeften na de oorlog
weer groter geworden. Als er aard
appelen en brood waren zeiden
we: Ja alles goed en wel, maar
waar blijven het vlees en het vet?
En ais we vruchten kregen, zeiden
we; Jammer, he, dat er nog geen
noten en bananen zijn, in 'België
kun. je die wel krijgen.
Onze ontevredenheid rekte mee
als een stuk_ elastiek, iedere keer
als er weer iets vrij kwam waren
we toch weer een tikje zuurder ge
stemd om de dingen, die niet vrij
kwamen.
En nu is het dan nog alleen maar
de koffie. Alle dingen zijn er weer
volop. Je kunt voor een dekcates-
senwmkel staan kijken naar alio
mogelijke en onmogelijke vreemde
en buitenissige dingen, je kuilt
weer zalm in blik kopen en ananas
en Franse kaas. Niets is er meer
schaars, behalve dan ons geld, dat
is bitter schaars. Maar afgezien van
de duurte: Het is er en men kan
het kopen. Wat jammer toch, dat
we met meer die verrukking kun
nen terugroepen van de eerste tyd
na de bevrijding, toen we huilden
bij het zien van een stuk witte
brood en. een bord kaak-pap.
Misschien kunnen we het toch
wel even, nu, zo om en naby de be
vrijdingsdag. Nu komen door al die
herdenkingen deherinneringen
weer boven, nu voelen we misschien,
weer even iets van die honger cn
dat hopeloze tobberige gebreklijden,
nu kunnen we misschien weer op
een ogenblik zeggen: Ha, een
schaal aardappelen, net zoveel als
we willen. En wittebrood met boter.
En.... stel'je voor, stel jé toch
even voor yfe kunnen zomaar
een winkel Ingaan en een reep cho
cola kopen. Zomaar 1
geeist
De president mr. J. van Vollen'
hoven, had de tragische gebeurtenis
op de. 25e Augustus van het vorig
aar, die ontsteltenis heeft gewekh
n brede kringen, nog eens de revue"
laten passeren.
De cperatiezuster, mej. Van E.
was, aangezien de hoofdverpleeg
ster, mej. P. M. v. d. Bout, die
ochtend vrijaf had, alleen verant
woordelijk voor de gang van zaken
in de orthopaedische operatiezaal.
Voor dr. Surïnga, die om half
negen een operatie moest uitvoeren,
had zij de gebruikelijke voorbereid
dingen moeten treffen. Onder meer
moest zij injectie-vloeistof in een
schaaltje gieten.
In de plaats van een flesje so-
Iutio novacaïne 1% greep zij ech
ter een flesje solutio HCLcocaïne
10%, dat er vlak naast stond.
Toen de patiënte, de 72-jsrlge
mevr. van Loon, die een kleine
voet operatie moest ondergaan, een
injectie met de verkeerde vloei
stof kreeg, traden abnormale re
acties op. Het slachtoffer overleed
vrü spoedig.
Een volgende operatie-patiënt,
die een gedeeltelijk onzuivere in
jectie kreeg er was een kleine
hoeveelheid cocaïne overgebleven
Advertentie (LM.)
Amerikaan zal Europese
havens besturen
De directeur-generaal van de ha
ven van Long Beach in Cahfcrnie,
E. J, Amar, die een studiereis van
vier maanden naar -Europese havens
onderneemt als vertegenwoordiger
van de Vereniging der Amerikaanse
Havens, is Woensdag per vliegtuig
naar Londen vertrokken, vanwaar
hij zich naar Parijs zal begeven.
Amar zal de haveninstallaties en
het aanleggen van kaden bestude
ren. Hy zal o.ixu Antwerpen en Rot
terdam bezoeken.
VDV 4 of Vreewijk
De beslissing om het derda klasse
clubkampioenschap is nog niet ge
vallen. Immers, nadat Vreewijk 2
reeds zich met 146 de meerdere
toonde van Excelsior, won V.D.V. 4
Woensdagavond met 17—3. Zoals
reeds gemeld, is de uitslag tussen
Vreewijk 2 en V.D.V. 4 voorlopig
9—9. De afgebroken partij staat iets
gunstiger voor de Vreewjjkers. Win
nen zij die, dan zijn zij 3e klasse
kampioen. Echter, indien V.D.V. 4
de party remise zal weten te hou
den, zijn zij de kampioensclub door
hun beter bordgemiddelde.
Advertentie (LM.)
in 't schaaltje kon door bloed
transfusie gered worden.
Als getuige-deskundigen waren
gedagvaard dr. J. P. L. Hulst, dr.
H. H. de Wolff, dr. H. Straub, dr.
A. in^t-JEeld.-- De laatste antwoord
de op% een vraag van de president,
daLhsishtólG^feruikelijk jSl dat een
chirurg'zich-wcor eh tijdens de ope
ratie ërvan'-vergewist oi de instru
menten steriel en de juiste'medica
mentenaanwezig zijn. De verant
woordelijkheid daarvoor berust by
de assisterende operatiezuster.
VEROUDERDE BEPALINGEN
De president merkte op, dat de
twee flesjes bij oppervlakkige be
schouwing sterke overeenkomst
vertoonden. Hij was van. mening,
dat het onderscheid tussen midde
len voor in- en uitwendig gebruik
en tussen zwaar en licht vergif
duidelijker aangegeven diente te
worden. In het buitenland was
daarin door de wet voorzien en het
was wellicht tyd, dat ook in. ons
land de betreffende sterk verouder
de bepalingen grondig herzién wer
den.
Dr. G, van Hoytema, a déchar
ge, vond, dat de etikettering tot
vergissingen kon leidentheoretisch
was zij misschien voldoende, maar
in de haast van de praktijk stellig
niet. Persoonlijk informeerde hy
bij operaties steeds bij z?n assisten
ten, wat hem verstrekt werd, maar
controleren kon hij die opgaven
uiteraard nooit
in zijn requisitoir zei dr. van
Oosten nog, dat dr. de Wolff naar
apleiding van dit tragisch voorval
an de inspecteur van de volksge
zondheid o.m. had geschreven, dat
dit reeds de vierde maal was in
betrekkelijk korte tijd, dat een. der-
gelijke gevaarlijke vergissing was
gemaakt. Hoewel de Officier liever
had gezien, dat deze tragische ge
beurtenis m e.gen kring was afge
handeld zoals dat in Engeland
geschiedt zag hij toch de nood
zaak en het nut van openbare be
handeling in. Hij was van mening,
dat de verpleegster psychisch en
physiek volkoméh fit was, toen. zij
die morgen haar werk begon. Zij
had iichtfïioos gehandeld op een
plaats, waar levens op het spei
staan. Hy eiste 1 week hechtenis
voojwaarde]yfc met een proeftijd
van 1 jaar.
De verdediger, jhr. mr. W. L.
Schorer, merkte m zijn pleidooi op,
dat op de bewuste ochtend dr. van
A arden ne, met wie zijn cliente
vaak samengewerkt had en op wie
zij zeer was gesteld, begraven
werd. Dit kon by haar een moment
van afwezigheid veroorzaakt heb
ben. Hij meende, dat bij deze ver
gissing niet van grove schuld ge
sproken kon worden en concludeer
de tot vrijspraak. De rechtbank zal
over veertien dagen uitspraak
doen.
Z.-HOLL AND—N.-HO LLA ND
^ïAAG. Het Zuid-Hollands
korfbal-twaalftal dat Donderdag. 18
Mei (Hemelvaartsdag) op een nader
aan te wijzen terrein tegen Noord-
Holland zal uitkomen, is als volgt
samengesteld:
Aanval: dames: M. v. d. Bor en N.
v. Zee; heren: Berens (allen Ons
Eibernest) en Kruit (Vicus Orien-
tis).
Middenvak: dames: B. Schuiten
(Het Zuiden) en. R. IJzelendoorn
Vlier (Spangen; heren: Besemer
(Het Zuiden) en Mulder (Ons Eiber
nest).
Verdediging: dames: H. Merk—
Schuiten (Het Zuiden)- en A. Baas
(HKV); heren: Den Hartigh (Het
Zuiden) en *t Hart, aanv. (Het Zui
den).
Reserves: dames: J, Besemer (Het
Zuiden) en D.-Mangelmans- (HKV):
heren: Zwaanswijk (HKV) en We-
demeyer (Deetos).
Hato en Matrona komen
per vliegtuig
"DIK HAAG. De-beide.speiere
uit Curasao. Hatq en Mattqna,^ die
op 13 Mei te Rotterdam, vóór - het
Bandselftal uitkomen tegen Leeds
United, worden Donderdag, 11 Mei,
per vliegtuig op Schiphol verwacht.
Ergïlio Hato, voor het publiek geen
onbekende, is keeper van Jong
Holland, terwijl de rechtsachter
Pedro Matrona zowel in het politie-
elftal van Curasao als in Jong Hol*
land speelt.
Om de zilveren houtzaag
molen „De Vlaggeman"
H"et programma voor Zondag van
de wedstrijden om dg Zilveren
Houtzaagmolen „De Vïaggeman"
(Abr. van Stolkweg-serie) luidt:
als volgt:
11.15: le afdeling A: AVS
Voorwaarts, Dmdua-Steeds Hoo-
ger; 2.45 ActivitasPechvogels.
1ste afdeling B: 2.45 NHS—U5C,
WicoDindua 2;* 2e afd. A: 9-3G
Voorwaarts 2GBR, Satumus 2—
Luno, 1 uur: Pechtvogels 2—USC
2, Crooswïjk 2Activitas 2; 2e af
deling B: 9.SQ: Ons Huis 2— G.Z.
2; 11.15: WHR—Crooswïjk; 1 uur:
NHS 2-Wico 2.
District Zuid-Holland van
de Ned. Honkbalbond
De mdehng van de competitie van
het district Zuid-Holland van de Ne
derlandse Honkbalbond is voor dit
seizoen als volgt: 3c klas A: ADO 1,
Neptunus 2, Overmaas 1, RFC 1,
Schiedam 2, Sparta 2.
3e klas B; Celeritas 2. Laakkwar
tier 2. ADO 2. DVH (KLM), USC 1.
3e klas C: Overmaas 2, RFC 2,
Schiedam 3, Sparta 3, SW 2, USC 2.
Het NoordenZwervers
De voor Zondag vastgestelde
wedstrijd Het Noordende Zwer-
vet3 voor de competitie van. de
K.N-VB. 2al niet 's middags 2 -uur,
doch reeds om 12 uur worden ge
speeld.
Door de grote vraag naar
de normale serie Jumbo ma
trassen was het nog steeds
onmogelijk om ook de Jumbo-
Super geleverd"te krijgen.
Maar nu is het dan einde
lijk zover. De eerste zending
Jumbo-Super matrassen is in
huis en het is.weer de van
ouds bekende binnenveer
matras met dubbel verko
perde patentveren en over
trokken met een damast die
een ware afspiegeling is van
de door en door soliditeit
van dit fabrikaat.' 1
De jumbo-Super is een klasse
matras en U koopt onder de
150 gulden geen betere, want
ook bij deze Jumbo-Super
ontvangt U een schriftelijk
bewijs var» 15 jaar garantie,
die elke twijfel uitsluit.
Hoewel de productie zeer
beperkt is, ontvingen wij-als
grootste afnemer de .eerste
Jumbo-Super matrassen en
zodoende koopt U vanaf Za
terdag 9 uur deze tweeper
soons binnenveer matras
3-delig met 2 kapokkussens
niet voor 4 a
AzzV gulden
maar voor Jjr mm
ooi Jn éénpersoons le Zeveren
Mei volledigs garantie
koopt U nu geen enkmt,
maar een dubbal-divan-
bed (voor 2 personen)
met gexondheidsxpiraat,
voor 59.80
MATHENESSERIAAN (QUKZiCUI)
