wezen dan ze al was
B
De Lente ivekt een zucht tof
(bescheiden) vernieuwing
René's wijsheid: in de
manescMjn smelt alles
wat naar is
c r
rm
van
Aauiie SchnaMt
Bertjes idool
l
Dochter van Fath
Bemorste lentefee
DE
De teeg terug
KIES PIJ NT
Paasbrood als
resultaat van
veler arbeid
„Meddem vergeeft
I In het jaar 2008 zal Pasen
nog vroeger vallen
j. Zaterdag 24 Maart 1951
Ze droeg een tuit mantellak,
een wit hoedje, witte schoenen,
heel erg cMc, maar er wasieta
fonts in. Ze zag er .uit' als een
dochter van' Fath, die het Vtfet
eens is met haar Pd.
was een huis, zoals mensen zich dromen, die in
J. de Lente in een stadskantoor zijn opgesloten.
Zo'n huis, dat men, op de weg staande, in de verte ziet
liggen, half verscholen, een achttiende eetiws koel
buitenhuis, dal maling heeft aan de tijd en glim
lachend tussen de bosjes zijn eigen droom leeft.
De zon kwam op in die Aprildagen, triomfantelijk,
zonder gezanik van wolken of mist en speelde het
eerst met de gordijnen, van de torenkamer, hoog in
het huis. Van dat glanzende spel werd het roodharige
meisje wakker. Ze heette Bertje. Als de zon op haar
neus scheen, moest ze opstaan en dan zouden er min
stens tien uren komen van redderen en draven door
de gangen en langs de trappen. Bij dat besef legde ze
haar neus zo ver mogelijk naar links om het maar
lang te laten duren, voor de zon er bij kon. En even
in die vijf minuten was ze het meisje dat in een witte
auto met witte kleren langs een witte boulevard reed,
altijd kon teaen en nooit hoefde, te werken.
De zon. kwam boven de beukengroep uit en drong
zonder enige gêne binnen in de kamer, lager in het
- huis;- waar mevrouw Hops al uren wakker, lag,, met
talrijke ronde worsten op het hoofd, in een achttiende
eeuwse nachtjapon. Ook zij had vele .uren dravens- a
voor de boeg maar ze zag er niet tegen op. Zij tobde over iets
anders. Dit huis was een hotel. De laatste verpieterde tak van.
de familie die het moest bewonen, kon het niet meer mainte
neren en woonde in Den Haag.
AdvertentieIbM.)
de kleren'.'in de bijkeuken. -trapte
er op,. dahsteVer{.óp,; schold^en
gromde.- 'i
Toen merkte ze - dat; er iémand
vlak 'bij haar- stond. - Het^Was: Ren
die verlegen grinnikte-.- en vroeg:
Toch naar Porto -Rico, Bertje?
*t I5 jouw schuld,'^zei -Bertje en
keek nijdig -naar; zijn-Scheve tand.
Oho a daar zullen; We 'ti dan c nog?
eehs óver 'hèbbeii,;?zeï Kerié. Als jè
klaar bent vanavond. Hoé laat ben
Jé klaart;.? At fy'-N'■"■ddf. V TNT'NN
Bertje zweeg. --. j-
Ook" in de maneschijn smelt ai-;
les;., wat naar. is, :zei:.Rene. Bertje
zweeg? Ba denk 'eehs.zei-hij. denk
eens, hoe mooi Zëéfclonia ral. zijn.
in het .maanlicht!!
Die nemen wé - riiet; mee, zei
Bertje woest.
Goed zo: zei Rèhe. rOm negen uur
dan. Bn hij verdween fluitend.
£,En zy, mevrouw. Hops, was hiér:
neergezet in een japon met gitjes
om het te exploiteren. .0 nee, geeri
hotel met een portier.en chasseurs
en een bar en een lounge. Nee, een
zeer verkapt, hotel.Alleen relaties,
van relaties, werden uitgenodigd om
te komen logeren: Ze'aten in de
- eetzaal met mevrouw -Hops die met
hen converseerde over cultuur;dat
hoorde bij haar taak; ze. werden:
bediend door Bertje, dié'ook' met
hun kinderen 'en hun honden - uit-,
ging en voor mevrouw Hops moest
- invallen, als die geen cultuur xnèsr
.-::Jn.;Zlch had. Zede gasten, maar
nu'-: was het - er maar één: Dat, was
het, waar mevrouw Hops over tob-'
de. Het hadden er minstens tien
moeten zijn in deze zonnige Paas-
tijd. Kon ze maar adverteren, mocht'
-. ze maar met een bord op de rijweg
gaan staan: Bezoekt Hotel Jagtiust!
Maar het moest- allemaal zo ver
kapt blijven. Die ene gast; dat was'
bet nu nét, gaf iru:or. Jast dan tien
bij elkaar. En dan behalve Bnrtje!
alleen een werkster en een dag-
.-meisjn. En toen mevrouw Hops zó-:
ver was met haar tobberij, drong
de zon binnen bij Mrs. Dilly
Peaches, die éne gast. Mrs. Dilly
Peaches was net wakker geworden-
van het vogeltjes-getwetter in de:
beuken en ze lag zachtjes in zich
zelf te vloeken. Inhet Amerikaans
wantze was nu eenmaal - Ameri
kaanse. Ze bedacht, hoe stinkend'
vervélend het hiér was. Het had
haar een idylle-, geleken, logeren, in
een Dutch counlryhojse. Een weak
van de drie was pas om. Morgen
gir.g zé gelukkig naar Den Haag,
zou ze haar vrienden zo gek kun
nen krijgen om moe te komen naar
dit plattelandsgestfcht? Die stink
vogels met hun stink-geticrelier.
Zevenendertig stappen voor ze in de
badkamer was. Ntet eens centrale
verwarming. Een houtvuur, dat
rookte' als 's avonds de wind op
stak. Dit alles bedacht Mrs. Dilly
Peaches in het krachtigste Ameri
kaans. Toen drukte ze op de bel.
Die bel betekend-: Koffie en si
naasappelsap! En Bertje moest dat
binnen brengen, maar Bertje. was
veel té Iaat. Ten eerste had ze zich
te laat uit haar witte droom losge-
rukt. ten tweede had ze staan flir
ten met Recié.
René was de jongeman, die voor
- mevrouw Hops het weekblad vcor
Cultuur bracht,'waaruit mevrouw
- Hops haar gesprekken baalde. Hij
kwam 'zo regelmatig als de slager
en was zo onmisbaar als de slager.
Voor- Bertje was Rcr.é het sum
mum. van groo'.stceds-held omdat
hij blootshoofds liep, flanellen
broeken droeg en een opeu hemd,
omdat hij een scheve tand had met
een klein beetje goud en het woord
sociaal" gebruikte. Ze flirtte altijd
met hem om de hoek van de deur
en trok zich haastig terug naar
binnen, als hij teveel met de
scheve tand-charme werkte. Maar
nu. deze morgen, bad hij plotseling
gevraagd: Ga je mee uit vandaag?
Tk kan' niet, had Bertje gezegd.
Morgen dan? Morgen kan het wel,
Ze. .zetten., zich. breed
onder, de
dieschrokkeni van .zoveel
Amerikaans- oeluld
omen
morgen is ZTJ weg. Wie? Dé Med
dem. Goed, morgen om twee uur
-hij het' tuinmansbuis kopi ik je ha
len. En toen Bertje j VeeT te laat
'met;, de koffie en* deïcoraajè-zj uu.
'zoals zij heb noemde) op de dèur
van de meddem tikte, had ze iets
verwilderds in haar ogen.' Uitgaan!
Binnèh/ zette' ze- het bladop tafel,
trok- de gordijnen, open - en legde
een nylon kimono klaar. Mrs. Dilly
Peaches opende lui baar ogen en
'zei: Zephinia.-
i'Yes': Madam, zei Bertje,holde'
weg' en" kwam terug'met deAf
ghaanse windhond Zephinia, die
met overdreven lange zilveren ha
ren in het zonlicht- ging zitten, én
zich uitvoerig begon ..te krabben.
Dat was: een gebaar als vari toén
-baron, die •'■in.. de goot. spuugt.
Zsphinia was een. allerdeftigste,
hónd.-.;,; - --
Bertje ruimde wat kleren op en
ging haar de badkamer om bet bad
te' laten vollopen. Eëif' middag uit
gaanmet;Renév Uitgaan:was
voor haar iets onwerkelijks, ze
wist niét, wat ze er zich vanmoest
voorstellen, maar wel; wist ze dat
ze alleen maareen blauwe' winter
jas bad om aan te doen. Of géén
jas. En zwarte schoenen. Of géén
schoener.. En Mrs Dilly Peaches
had vier mantelpakken. Eén wit
was er bij." 1
Sleutelbloemen bloeiden
tussen, de ster.en bij het tuin
manshuis. René keek er geboeid
•naar, terwijl hij wachtte.- Het
heggetje had een groen jurkje aan,
..een té kort jurkje; öVer dè bruine
onbedekte twijgjes liep een. glim-
mende tor. Toon René omkeek van
de heg; zag -hij haar aankomen,
Bertje en zij^mond viel open van
schrik. Ze droeg, éen witmantel
pak, een ,wit .hoedje, witte schoe
nen, heel erg chic, maarer was
iets fouts iri. Ze 'zag er uit als een
dochter van Fath. die het niet eens
is met haar Pa.
Naast haar stroomde een hond
met lang zijden haar. Zo'n hond
loopt niet, hij stroomt. René strekte
zijn vinger uit cr» vroeg: Is dat ook
voor de chic, moet dat mee? Ja.
zei Bertje. hij moet mee, ik moet
hen» uitlaten. De hele midag? Ik
kan toch niet middenin terug gaan
om hem 'even uit te laten?"
Blauwe onschuldige ogen onder
rcodblond ha*r. Ze liepen zwijgend
samen bet hek uit, het bospad op.
René dacht: Wat verwacht zc? Wil
ze in een lunchroom zitten? "Wil ze
dansen op een terras? Ik denk et-
niet aan, cr is hier in de buurt
trouwens niks mondains, gelukkig.
Hij wilde er gewoon over begin
ner.,'maar als hij opzij keek en al
dat elegante zag, durfde hij niet
goed. En Bertje liep te verzinnen
wat ze moest zeggen Iets over me
vrouw Hops? Iets over het weer?
Ze Was verlegen, zewas erg jong
en dodelijk verschrikt.
Dit kan gezellig worden, dacht
Renc. 'k Heb bet gevoel of ik met
ce:i porceleinen soepterrienuit ben:
't" is erg mooi, het zegt niks en je
kan cr niet mee gaan zitten. Toen
zag hij,, hoe ze zwikte, op haar
hoge hakken. Veel te; .mooie .schoe
nen, veel te wit cnte groot.
Hédacht hy. aèt is het.... eu
hij voelde tegelijkertijd vertedering
en een sadistisch plezier De hoed
trok aar. de lijn cn piepte neuri
ënd. zoals* honden doen.
Hier kunnen we niet gaan zitten,
zei Renc, het is in 't bes te kil.
Straks in de wei zoeker, we een
lekker plaatsje in de zon; ik heb
boterhammen bij me cn 'een fles
melk. Eneenboek om-Je :uit voor.
'te-; lezen. Bertje'stond stil - en keek
hém radeloossaan:. Hij verwacht-
•"teïdat';ze:. zou gillen: Melk?- Wei?;
Affc-iWil-. na ar' Astaria l Maar hij- mis-
irekende -zich. Bertje had zich .geen:
enkele andere voorstellingvgefnaakt
;dan:-ï:Uitgaan.Rehé'.., 'mooi/zijn. -
Daaromliep ze mókgedwee naast
hem verder, 'n ietsje. dichter naast-
hem om bescherming... té zoeken.
Waar -het bas -ophield en over
ging in weitjes, en akkers, daar
scheen de zón op. dünbcgroènde aar-
He. Die aarde gcur.de ?eh lokte uit
tót roekeloos: neervallen1 niet de.
handen gespreid en met de neus.Jn
de kruiden, die wilden;gaan bloeien..
Bü een hek Ijlevéh ze staan. Zes
koeien -uit het- welland kwamen
nieuwsgierig''- aanwandelen ten ke
ken met kauwende koppen over.-net
hek - naar Bertj e. Precies ^publiek
-bij een inodeshow,. dacht vRené.
Taartjes etende .dames -kijken'naar
dé witte mannequin; Wgroeff, zei de
hond -met- aanlopende drift, Koest,
Zephinia, riep rBertjei. 2 '1V31?
""'Heet dat stuk"sjampoo Zephinia?
zei iRené, Zeg, hier kurineu; .wé zit
ten op deze:'steen.' Hij nam. rijm
zakdoek en stofte de stwa af. Ge-
A d^PYtontrf inT,
hoorzaam trok Bertje haar' rak cm
de knieën en boog zich. alsof, zé op
een taart moest gaan zitten. En op
dat moment gleed de lijn uit haar
hand. .Zephinia vloeide tussen de
beklatten door, gaf kleine jankjes
weg en begon een gevaarlijk ballet
met de snuivende koeien. -
Oeh! gilde Bertje.
Zeefie-hoe-heet-je, kom hier! bul
derde René,
Een. koe, de meest" .vertoornde,
hield haar kop heel .laag boven, de
•grond en scheen, op hét, punt,Zephi
nia te scheppen. De hond weck vlie
gensvlug ;urt. nam 'haar staart tussen
de benen en schoot het weiland in,
ëeh zilyéren straahhond.
De- hond!!.'! .gilde Bertje. Hou 'm
René! René floot schel'op twee vin
gers, maar Hij had het even goed'
kunnenlaten. Bertje. nam ,een.
sprong, wrong zich langs het hek en
holde langs de koeien het- land in.
Zephinia! gilde ze. Toen zakten haar
beeldige schoenen weg.in het dras
sige groen. Op blote voeten:, deed
ze nog een paar malle stappen en
•viel languit voorover.
E VEN later zaten ze samen op
een groen heuveltje- De hond
was: weg; het mantelpak was eert en
al groen-gele modder, de hoed hing
als een vod over, Bertjes behuilde
ogen, dé, pumps .warengóorbruin.
't: Is ook zo drassig, hè, zei René
óhbénullig.. Hoe kwam je toch. zo'té
vallen? Wacht maar, die hond komt
wel weer.
Nou kan ik nooit meer terug
snikte Bertje.Ik. durf no-ho-hooit
meer naar huis...
Goed, zei René en veegde met zyn
zakdoek de modder nog dieper jn
haar rok, goed, we gaan liften naar
Rotterdam en dan schepen we ons
in voor Porto Rico. En nooit hoeven
we meer térug. Heee, gilde hij in
eens. daar is dat krengl
VULLING
6.50
1.2?
BALLPOINT
die U nooit in
de steek laat!
Waar geschreven
t wordt, verkiest men
leen Blrciette c44',
N Iet alleen om
zijn rank cn sierlijk
uiterlijk, maar ook
om zijn feiMoze
constructie.
£en
2^.-. precisie-
116 fabrikaat
MET WERELDSERVICE
VERKRIJGBAAR IN 72 LANDEN
De kop van Zephinia verscheen
vrolijk hijgend boven een elzenbos
je. Dat is tenminste één ding. zei
René en pakte de lijn. We gaan niet
naar Porto' Rico.:
Bertj e .glimlachte dapper, maar
toen begon zé weer te grienen, 't Is
het mantelpak van Mrs Dilly Pea
ches, zei ze.- Het pakje én de hoed
en de schoenen. Wat moetik dóen,
René, wat moet ik- doen?
Languit in de zon. gaan. liggen, net
als ik,zei René: Hier, met je hoofd
op het jasje, da's nou toch vuiL We
hebben, nog: drie- uur; -ik' zal', een si-'
naasappel vóór je schillen. Kom, de
zon laat alles smelten .wat-naaris.!
Alles wat :.naar: is. Wat. is die me
vrouw Dilly Billic in zo'n zon? Een
plasje gesmolten plastic. Denk nei'-
géns aan,, alleen, aan boterblommen,
én lieveheersbesstjes én aanis
dat i truitje ook, van Hoela-hoela?
Nee, zei,Bertje slaperig, dat is mijn.
eigen truitje, dat is schoon gébleven.
Toen- legde 7-a haar oogharen, op
haar zilte: wangen en dutte-
Slaap maar., zei René. Ik pas wel
op die zilvervloot.
Ik durf niet,, zei Bertje en ging,
ophet tuinmuurtje zitten c;
Ik ga wel mee, zei René. Ik zeg
het wel tegen mevrouw Hops, Ik zal
zeggen, dat'jé het wil afbetalen;
Nee>; zei Bertje ineens dapper, laat
mij maar.. Ze-pakte haar doorweekte
schoenen; lachte flauwtjes naar hém,
nam Zephinia van hem over en liet
.hem; in de steelt..,Hij lag haar; met
haar rarebesmeurde élégance op
blote: voeten het pad afrennen,;-door
de moestuin naar. het huis. i'. i
Daar stond mevrouw Hops 'n. het.
zwart met git, alle worsten, volledig j ||ff
op het -hoofd. Gelukkig dat je cr. tó'"'
bent, zei ze j achtigtegen Bertj e.
Mrs Dilly Peaches heeft opgebeld,
ze brengt: vier gasten mëe". 'k Heb
Licntjé. uit het dorp laten komen
om te helpen. En-,wat is dat? Ze j
nam haar lorgnon en keek "naar de
blote voeten. Teen gleed baar.'blik
langs het stuk modderige haute cou
ture. v.
Bertje. zei sehor:. Mevrouw Hops,:l
ik heb zo iets stoma gedaan. Maar.
ik zal het allemaal afbetalen en. ik
zal. het misschien laten stomen en:
o, wilt u het astubllcft aan medr j
dem zeggen? Toen ging ze huilen.
Mevrouw Hops was' werkelijk
heel ontdaan. Je moest over de
knie, prevelde ze. Je moest eigen
lijk over dc knie. Tot een erger
standje was ze nooit in staat. Ais
haar personeel huilde, moest
altijd meehuilen.
We zullen hot haar straks zeg
gen, besloot ze. Ga nu de kamers
in orde: maken en zetde stoelen
klaar onder de beuk; -misschien
willen ze. nog. buiten zitten- Én;was
je toet.
der de trap op, draaide - zich on
verschillig nogeens om en zeilui:
You may havé them.
Je mag ze hebben, zei mevrouw
Hops opgelucht en verbaasd.
Bertje paktede kleren aan én
liep naar de keuken- You may have
them! Die blik,die toon! Opeens
wérd zé razend, razend van woede.
Za had ze willen betalen, ze had,
er- voorkrom willen liggen, ze
had er. voor ontslagen willen wor
den.: "Dit was afschuwelijk. Verne
derend en afschuwelijk. Ze gooide
Geen nader onderzoek
naar ongeval van de
..Roermond"'
DEN.HAAG. Gelet óp: de uit-
komsten van hét vooronderzoek
acht d e commissie uit; de Raad voor
de Luchtvaart .géén gronden aan we-;
zig voor een nader oriderzoék naar'
het .ongeval met de Constellation
..Roermohd-',die; op, 23 Juni 1949 bij
Bari In zeé stortte. Uit dé overblijf
selen van hot toestel, 'dié.' -met gro
te moeiie uit het diepe; water kon
den worden geborgen, alsmede uit
getuigen verklaringen Vis het niet ge-,
lukt1 vast te stellertr:aan welke 'oor-"
zaak het gebeurde, moet worden toe
geschreven.;, Men neemt niet;- aan,
dat een. nadere Onderzoek, door de
Raad "enignieuw licht zal kunnen
verschaffen. De veronderstelling- isi
dat het ongeluk met dek;Roenmond"
aan een defect van. de' stuuraüto-
maat moet worden toegeschreven.
Advertentie i. Mi)
Mijnbafdt'? KiMpiiopócdeK.' Dóa» <SCr.
»'i'•'->-*Vervolg ban pag. 6 J -
guitaren, castagnetten 'en zosté
wijn. En van Franco fmaar„ latèn-.
Ave daar even 'hiiet1 -aan ..-denken)
Heeft Jüanila "dé/.citroenen, geplukt,
waarvan ;de geraspte Schil ons
brood net even dat geeft? Laten
wij het hopen.; -
Geconfijte- '^.sinaasappelschillen, van
Jsraëlische vruchten,waaraad'.'Jaffa
zijn naam gaf-en.waarmee de Jo-
den, reeds lang-woor.; dé. uitroeping
van de johge Etaat Tsraël hun land
beroemd -maakten- - Franse vgecon-
fijtc kersen. Bigarreaux. Vsn die
geel-rodekersen, yyaaryan; de schil
wat hard en knappend aan; doet
én dié-,zp-'- heel- anders smaken '=-.dan.
onze onvolprezen Bétuwse mei
kersen.- -'"r
En tenslotte Cardalmor.ds, -zoals
de. bakker'bet: noemt-'Eenkruidig
poeder uit,; Indonesië. Het ruikt
naar kaneel,- nootmuskaat,- kruid
nagelen en - naaralles, waarbij men
tegelijk „specerijen'' denkt,
Gist cn zout
Wijf vergaten bijna -. twee mis-
•schien onromantische maar. 'pi' zo
noodzakelijke onderdeléru; -Gi s'ten
z o u t. Beide uit';? eigen land. Het
eerste uit de fabriek, hoewel het
van schimmelachtige oorsprong is,
het tweede uit de grond in Boe-
kelo en zo onmisbaar - vooralles
wat „spijs"' heet,..
Ach hoeve o I boeren' en bo erin-
nen,- landarb.eidei-s, plukkers en
plu ksters,transport- - eatii'abrieks-
arbeiders, schépelingeni v handéla-
lieden, havenarbeiders ;;,eri wie al
niet, zijn er te pas gekomen aan
liet sneetje krentenbrood; dat:; wij
op Paasmorge.n aan het ontbijt
eten? Dat daar op ons bordje"ligt
als: afgezant van al die landen,
waar zijn bestanddelen rijpten in
één en de zelf dé. zon. op één cn:de
-zelfde Moeder --Aarde?.;, ,j
Mocht alle internationale samen
werking zo'n" smakelijk resultaat
hebben als die, .welke in dit? brood -;
dooreengemengd zit. En mxoge hét
feest brood U goed bekomen. v
Gelukkig Paasfeest!
H,
INDERDAAD kwam er vier nieu
we."/luidruchtige Amerikaanse
gasten uk. de. auto van Mrs Dilly
Peaches.. Ze' zetten zich breed on-,
der, do beuken, die schrokken van
zoveel Amcrikaaris-j geluid. En
Meddem" zelf was vol stralende
beminnelijkheid. Met de zonnebril
bengelend tussen .'haar rode nagels
kwam ze "het bordes op om naar.
rhaar. kamer te gaan.
Daar stond mevrouwHops met
de verfomfaaide witte kleren cn
achter haar Bcrlje. Mevrouw Hops
begon een beschaafd^ zachte rede
voering te houden maar Mrs Dilly
Peaches kéék, zag haar mantelpak,
haar hoed, haar schoenen, zag hel
gezicht van Bertje cn had de situa
tie onmiddellijk door. Zonder het
verhaal, af? te-wachten liep zé ver
kuil mm qi wi».m iiTi.1 raiPFSDii rawiiri t nu nwrainmrs'i m urnmnctt-aiR»- ü.p wsjug
-a
p TN het jaar 325 n. C/iri zrerd op Concilie van Nicca heta
W'JL:%besluxt gehorriërij dat Pasen in het vervolg zou. vallen op 'de g
1 eersteZondag na de 'eerste' volle maan. in''de lente. Valtde2lste g
j .-Maart op - een .Zaterdag en is. het die dag toevallig ook 'volle- ,j§
1 maan, dan is het Pasen op Zondag 22 Maart. Pat is de, vroegste g
g datum waarop Pasen kan voorkomen. De laatste datum die in M
i verband viel eventuele maanstanden mogelijk is'} is de 25ste April.
Dit jaar is het volle maan geweest op Vrijdag 23 Maart. -De
dagjvan morgen is de eerste Zondag daarna. Al beleven wij dus
tlïags niet de vroegst mogelijke Pgseti, 'PPaasfccst kbm(Mo'ch'wel
S bijzonder vroe vroeg als in de ga'el vc dete ht 'jt dra d
1 twintigste eeuw niet meer het geval zal. gijn:- Niet voor het jaar
1 2008. zal Pasen vroeger, .vallen, namelijk, op., de23ste Maart,
1 dezelfde datum als in .1913. -
Op de vroegst mogelijke datum, 22■.Maart, viel. Pasen voor
heit laatst in 1818. Pas in het jaar 2285 zal 'dit opnieuw gebeu-.
?i 'reh.-.In 1940 is het Pasen geweest op 24 MaartOp die datum
1 'zal hetUerst in 2391 weer Pasen zijn. Op 25- April viel het Paps-
3 'feest in 1943 cn dezelfde datum voor-Pasen.komt niet terug voor
het jaar..2038. j -
^LQii^LiiiiEirfiiiM.o'i'B'iijt'jrL'iinfliijrjr-Tiii'icTf.LiiiiiikiELBjnnjiJLLiijiiiiiiii'iiTriii iiTf'O.intJiiii^iirrnrrriuDJDiLitLii:
hm.
N
De eigenlijke rok"- is zeer nauw
maar klokkende shppc^.ldle. uit de
géven- éoh illusie
de shiwl,; dooT- een'zijdén halsdoek
te dragen in de UitsnijdihgAyan
uw "mantelpak; pf.alsijl;', daarvan
Kóudt, door glinsterende tsieradon
te dragen Un'uw' óren; óni ur hals,
of als'clip '.op. ïeen;'1?donkere jappn
Midden: ;.£legance inzw.aTt';e7i wit
vöorjdcihupeTÈldhkëh
Bovenf,:UnksdJSensjiroege leriter
dag oahVdkd'tfen. oan -de 'Séihe
Rechri.' Paaemelsje bidei-peel.
Onder: De lente op het hoofd.
L zullen weinig vrouwen be
reid zijn zo yér te gaan als
de hierondèr afgebeelde dame, die
haar vreugde over dé komst van
Tvde lente uitte door haar nieuwe
voorjaarshoed :te iiekroner» m&t een
ïiEstje met bijna echte net uit- het
ei' gekropen vogeltjes, toch vindt
geen vrouw haar Pasen compleet
als ze niet iets nieuws aan haar gar
derobe, heeft toegevoegd. Het hoeft
P«cn mantel te zijn, zelfs geen. hoed
(want dat zijn aanschaffingen waar
in deze tijden nog slechts na rijp
overleg toe kan worden overge
gaan), maar een nieuw kraagje, 'n
shawl, een modieuze corsage kan
de zuchttotvernieuwing, die Hij-
het aanbreken van de lente in
iéder, maar vooral in de vrouw
pleegt te varen, aibevredigen. En
dc uitdrukking „op zijn Paasbest"
Wijst er op, dat lh; de goede, oude
tijd de neiging om zich. reeds,in het
vroege voorjaar in hst nieuw te
steken, al heel oud is,
Als u vrij mócht kiezen wat u dit
voorjaar zou;willen drageh; dan zóu
misschien uw keuze vallen op de
mantel van zwarte aipacca met wit
piqué garnering van. Robert Piguet.
Het schootje op de rechterheup
wordt nog geaccentueerd door een
roos van wit piqué. De' grote, recht
geplaatste rnatclot is typerend voor
de "nieuwe voorjaarsmode, die
'gaat in de richting va a hoeder, met
bredere rand, -Het; schootje van de :-.
mantel valt alleen ovérhet voor-
pand,;, de rug is strak en aange
sloten. l' - 1
j.Drie kwartmouwen en "rechte
'jasjes verheugen;" zich dit seizoen zijnaad komen,
bijzonder in;!':de gunst ven. Maggy van wijdte. -
Rouff, - van,; wie c e li ens efnblehl e r- Maar wanneeruw, Paasverniéu-
boveh wordt afgebeeld. ,^Cflnarie".;vwing van beschèidën ortivarig moet
heet; dit jasje van eicrgcel ratiné, blijyéh,; dan., 'kunt; U: dat toereiken
dat gedragen wórdtbij een effen door een Japon, van vórig jaar-"té
towarte Japon: :-Een stii;kje van dieversieren.meteen lange; losvallén-
japon-kunt -ii; zién bij de: lage vier- J - - -
kante Jhaisuitsnyding:; .Pikzwart Is,
ook' dé' knoop, dié deenige- sluiting
vormt. De vilthoéd is even geel als
het jasje. 'Ng..
Balenclaga,van wfé";':,dé":-'zijdéri
japon afkomstig:,is,heeft-zich laten'
inspireren;- doorChina. :.Hoeliè-hoe-
den v;enr 'mandarqnëh-kragënji'^jn
het -. resultaat, - van een - diepgaande
studie' van. de Chinese kuiist, Bij
dit model valt de nadruk op het
materiaal, ,met op het- model, waar
van dé- -rok;,'liet opmerkelljicst-tó,
